Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 15:49
Data zakończenia: 1 czerwca 2025 16:01

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A2 lub B2

B. A4 lub B4

C. A3 lub B3

D. A1 lub B1

Odpowiedzi A4 lub B4, A3 lub B3 oraz A1 lub B1 są nieprawidłowe, ponieważ odnoszą się do formatów, które nie są standardowymi arkuszami drukarskimi używanymi do obustronnego druku w kontekście profesjonalnej poligrafii. Format A4 (210 mm x 297 mm) jest zbyt mały, aby mógł być uznawany za arkusz drukarski, który zazwyczaj odnosi się do większych rozmiarów, które umożliwiają zadruk większej powierzchni. Z kolei A3 (297 mm x 420 mm) i B3 (353 mm x 500 mm) są również mniejsze niż A2 i B2, co ogranicza ich zastosowanie w większych projektach drukarskich. Arkusz A1 (594 mm x 841 mm) z kolei, mimo że jest większy, nie jest szeroko stosowany w kontekście obustronnego druku na dużą skalę. Wydaje się, że mylenie tych formatów wynika z niepełnego zrozumienia znaczenia zastosowania odpowiednich rozmiarów arkuszy w profesjonalnej produkcji. W poligrafii kluczowym jest, aby wybrać format, który najlepiej odpowiada wymogom projektu, a arkusze A2 i B2 dają znacznie większe możliwości w tym zakresie. Prawidłowy dobór formatu arkuszy ma znaczenie nie tylko dla jakości druku, ale także dla efektywności kosztowej całego procesu produkcji.

Pytanie 2

Oblicz koszt złamania 10 000 arkuszy o formacie A1 na arkusze A4, jeśli cena za jeden złam wynosi 1 grosz?

A. 200 zł

B. 300 zł

C. 400 zł

D. 100 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami produkcji. Osoby wybierające 100 zł mogą myśleć, że koszt złamania jednego arkusza A1 na A4 jest bezpośrednio powiązany z liczbą arkuszy A1, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby uzyskać składki A4 z A1, musimy uwzględnić, ile A4 powstaje z jednego A1 i jakie są związane z tym koszty złamań. Każdy arkusz A1 przekształca się w cztery arkusze A4, co oznacza, że całkowita liczba złamów potrzebnych do uzyskania 10 000 arkuszy A4 jest około czterokrotnie większa. Wybór 200 zł również ignoruje tę zależność, zakładając, że koszt przetwarzania nie wpływa na końcową cenę. Natomiast wybór 400 zł wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ sugeruje, że koszty wzrosły w sposób proporcjonalny, bez uwzględnienia rzeczywistych potrzeb produkcyjnych. W kontekście dobrych praktyk branżowych należy dokładnie analizować procesy produkcyjne i ich koszty, aby uniknąć strat finansowych oraz zapewnić efektywność operacyjną. Zrozumienie, jak liczba złamów przekłada się na koszty, jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu produkcją w sektorze poligraficznym.

Pytanie 3

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

A. szerokość marginesów wewnętrznych.

B. ilość łamów na kolumnie.

C. wielkość wysunięcia spadu.

D. numer ramki tekstowej.

Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 4

W programie Adobe Illustrator, aby dostosować oświetlenie pomiędzy dwiema sąsiadującymi literami w tekście, należy skorzystać z funkcji dostępnej w panelu

A. symbole

B. akapit

C. typografia

D. tabulatory

Wybór opcji 'typografia' jest prawidłowy, ponieważ w programie Adobe Illustrator to właśnie w panelu typografii można dostosować różne parametry tekstu, w tym ustawienia światła oraz cień dla sąsiadujących znaków. Umożliwia to uzyskanie efektów wizualnych, które nadają głębi i dynamiki tekstowi, co jest szczególnie istotne w projektowaniu graficznym. Przykładowo, wykorzystując efekty światła, można podkreślić ważne słowa lub frazy w kampaniach reklamowych, co przyciąga uwagę odbiorcy. Dodatkowo, panel typografii oferuje możliwość zastosowania zaawansowanych opcji, takich jak kerning i prowadzenie, które również wpływają na odbiór tekstu. Warto zwrócić uwagę, że umiejętne korzystanie z tych ustawień to nie tylko kwestia estetyki, ale także zgodności z zasadami typografii, które mówią o tym, jak poprawnie i efektywnie prezentować tekst. Zastosowanie odpowiednich efektów w typografii pozwala na tworzenie bardziej profesjonalnych projektów graficznych oraz lepsze komunikowanie treści.

Pytanie 5

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek

B. 32 składek

C. 20 składek

D. 16 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 6

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

B. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 7

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Zminimalizuje się

B. Zwiększy się

C. Nie ulegnie zmianie

D. Trudno to oszacować

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 8

Jaki rodzaj oprogramowania powinien być użyty, by przenieść maszynopis książki do formy edytowalnej oraz umożliwić dalsze skład i łamanie tekstu?

A. GCR

B. OCR

C. ACR

D. CCR

Niewłaściwe odpowiedzi odnoszą się do różnych rodzajów technologii, które nie są przystosowane do konwersji tekstów z maszynopisów na formę edytowalną. ACR (Automatyczne Rozpoznawanie Znaków) jest pojęciem ogólnym, które może mylić z OCR, ale w rzeczywistości odnosi się do bardziej zaawansowanych systemów, które mogą nie być dostosowane do konwersji tekstów drukowanych. GCR (Rozpoznawanie Znaków Graficznych) jest technologią wykorzystywaną do rozpoznawania i interpretacji symboli graficznych, a nie tekstu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście przetwarzania maszynopisu książki. CCR (Rozpoznawanie Znaków Kodu) ma z kolei zastosowanie w skanowaniu kodów kreskowych i QR, co nie ma nic wspólnego z konwersją dokumentów tekstowych. Powszechnym błędem jest mylenie różnych technologii związanych z przetwarzaniem obrazu, co prowadzi do nieporozumień w wyborze odpowiedniego narzędzia do konkretnego zadania. Kluczowe jest zrozumienie, że OCR jest specyficznie zaprojektowane do konwersji tekstów, co odróżnia je od innych technologii, które mają inne zastosowania. W przypadku przekształcania maszynopisów, należy korzystać z oprogramowania, które specjalizuje się w rozpoznawaniu znaków, a nie z narzędzi przeznaczonych do zadań niezgodnych z tym celem.

Pytanie 9

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Naświetlarka CtP

B. Proofer

C. Skaner

D. Powielacz risograficzny

Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 10

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Wzrośnie

B. Nie ulegnie zmianie

C. Nie można tego przewidzieć

D. Spadnie

Istnieją różne błędne wyobrażenia dotyczące wpływu wielkości nakładu na koszt jednostkowy druku offsetowego. Niektóre z nich sugerują, że koszt jednostkowy może wzrosnąć lub pozostać bez zmian, co jest niezgodne z zasadami ekonomii skali w produkcji. Zwiększenie nakładu powoduje, że koszty stałe, takie jak przygotowanie klisz czy uruchomienie maszyny, rozkładają się na większą liczbę wydruków, co automatycznie obniża koszt jednostkowy. Sugerowanie, że koszt jednostkowy pozostanie bez zmian, ignoruje fakt, że koszty zmienne, takie jak materiały czy czas pracy, również są bardziej efektywnie zarządzane przy dużych nakładach. Warto też zauważyć, że błędne przekonanie o wzroście kosztów jednostkowych może wynikać z niepełnej analizy kosztów związanych z produkcją. W praktyce, branża drukarska korzysta z różnych technik i strategii optymalizacji kosztów, co czyni druk offsetowy jedną z najbardziej opłacalnych metod przy większych nakładach. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 11

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. wyostrzanie

B. rozmywanie

C. stempel

D. falowanie

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 12

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Twarda

B. Kombinowana

C. Specjalna

D. Zeszytowa

Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 13

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

B. Zarządzanie kolorem

C. Cyfrowy druk solwentowy

D. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 14

Jaki jest podstawowy profil kolorów używany w druku offsetowym?

A. HSB

B. LAB

C. CMYK

D. RGB

Model RGB, czyli Red, Green, Blue, jest używany głównie w kontekście wyświetlania kolorów na ekranach, takich jak monitory komputerowe i telewizory. RGB działa na zasadzie emisji światła, co umożliwia uzyskanie różnych kolorów poprzez mieszanie różnych intensywności tych trzech barw. Dlatego też RGB nie jest odpowiedni dla druku, ponieważ drukowane materiały odbijają zamiast emitować światło. LAB to model kolorów, który jest bardziej zaawansowany i wykorzystywany głównie w profesjonalnej edycji zdjęć oraz w sytuacjach, gdzie precyzyjna manipulacja kolorami jest wymagana. Jednak z uwagi na jego złożoność i specyfikę, nie jest stosowany jako podstawowy model w drukarstwie. Model HSB (Hue, Saturation, Brightness) to inny sposób przedstawiania kolorów, który jest bardziej intuicyjny dla ludzi, ale nie znajduje zastosowania w druku ze względu na potrzebę precyzyjnego odwzorowania kolorów na materiale drukowanym. Wszystkie te modele mają swoje zastosowania, ale w kontekście druku offsetowego, CMYK jest najbardziej odpowiedni i praktyczny. Przede wszystkim dlatego, że pozwala na tworzenie kolorów poprzez mieszanie farb, co jest kluczowe w procesach drukarskich, gdzie kolorystyka musi być odwzorowana z dużą dokładnością i spójnością.

Pytanie 15

0% C, 100% M, 100% Y, 0% K wskazuje na kolor

A. żółty

B. zielony

C. niebieski

D. czerwony

Podane wartości 0% C (cyjan), 100% M (magenta), 100% Y (żółty) oraz 0% K (czarny) wskazują na kolor czerwony w modelu barw CMYK, który jest powszechnie używany w druku kolorowym. W modelu tym, skala wartości wskazuje na procentowe nasycenie poszczególnych kolorów. W przypadku czerwonego, brak cyjanu i czerni, a pełne nasycenie magenty oraz żółtego prowadzi do uzyskania intensywnego odcienia czerwieni. W praktyce, wiedza na temat modeli kolorów jest kluczowa dla grafików, projektantów i drukarzy, którzy pracują z kolorami w różnych mediach. Standardy takie jak ISO 12647 definiują normy jakościowe dla druku kolorowego, a ich znajomość umożliwia uzyskanie zgodności kolorystycznej pomiędzy różnymi mediami. Zrozumienie modelu CMYK pozwala również na odpowiednie przygotowanie materiałów do druku, co jest istotne w kontekście branding'u oraz marketingu wizualnego, gdzie kolor ma ogromne znaczenie dla percepcji marki.

Pytanie 16

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A2

B. B1

C. A1

D. B2

Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.

Pytanie 17

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. CtP

B. OCR

C. RIP

D. CtF

W odpowiedziach, które nie są poprawne, znajdują się różne podejścia do przygotowania formy drukowej, które jednak nie są zgodne z nowoczesnymi praktykami w druku offsetowym. RIP (Raster Image Processor) to technologia przetwarzająca obrazy na format rastrowy, ale sama w sobie nie jest bezpośrednią metodą przenoszenia obrazu na płytę, lecz narzędziem wspierającym proces CtP. Z kolei CtF (Computer to Film) to technologia, która polega na przenoszeniu obrazu z komputera na film, co jest starszym podejściem i nie zapewnia takiej jakości i efektywności jak CtP. Zastosowanie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ proces ten wiąże się z dodatkowymi kosztami na etapie produkcji, a także z większą ilością odpadów. OCR (Optical Character Recognition) odnosi się do technologii rozpoznawania tekstu, która jest używana w zupełnie innym kontekście, głównie w digitalizacji dokumentów i nie ma zastosowania w produkcji form drukowych. Stosowanie tych technologii może prowadzić do mylnego wniosku, że są one zbliżone do nowoczesnych rozwiązań CtP, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że CtP skupia się na efektywności, jakości druku oraz oszczędności, eliminując etapy związane z filmowaniem, co jest istotne w kontekście aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 18

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 120

B. 100

C. 80

D. 140

Obliczenia związane z ilością papieru potrzebnego do druku mogą prowadzić do różnych błędów, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się wszystkich istotnych danych. Łatwo można pomylić jednostki miary lub zignorować istotne parametry, takie jak wymiary i gramatura. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia formatu B5, którego pole powierzchni wynosi 44 cm², co jest kluczowe dla dalszego obliczenia. W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest również zrozumienie, że każda gramatura papieru ma swoje specyficzne właściwości, co wpływa na całkowity koszt druku oraz jakość. Na przykład, zbyt niska gramatura może prowadzić do problemów z trwałością wydruków, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na opinie klientów. Istnieje również ryzyko niedoszacowania lub przeszacowania potrzebnej ilości papieru, co może prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa lub opóźnień w produkcji. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, jak obliczenia wpływają na proces produkcji i jakie są standardy w branży druku. Właściwe podejście do obliczeń oraz zrozumienie technicznych aspektów procesów drukarskich są niezbędne do efektywnego zarządzania projektami związanymi z drukiem.

Pytanie 19

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. AI

B. PHP

C. JPG

D. PSD

Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 20

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 25 kg

B. 35 kg

C. 42 kg

D. 19 kg

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 21

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 4 do 64

B. od 8 do 68

C. od 4 do 48

D. od 2 do 128

Odpowiedzi odwołujące się do liczby stron powyżej 48 nie są zgodne z definicją broszury, która kategorycznie określa zakres stron. Przykłady z odpowiedziami, które sugerują, że broszura może mieć do 128, 68 lub 64 stron, wskazują na istotne nieporozumienia w zakresie klasyfikacji wydawnictw. Użytkownicy mogą myśleć, że broszury są podobne do książek czy czasopism, które mogą mieć większą objętość. Należy jednak zauważyć, że broszury są z założenia krótkimi publikacjami, często skondensowanymi do najważniejszych informacji. Przekroczenie limitu 48 stron wskazywałoby na potrzeby publikacji o charakterze bardziej rozbudowanym, co czyniłoby je bliższymi książkom niż broszurom. W praktyce, liczba stron w broszurze jest krytyczna dla jej efektywności, ponieważ zbyt obszerna broszura może zniechęcać czytelników i nie spełniać swojego celu, jakim jest szybkie przekazanie kluczowych informacji. Wydawnictwa powinny również kierować się standardami branżowymi, które definiują nie tylko objętość, ale także format, układ i treść broszur, aby były one skuteczne i przyciągające uwagę odbiorców.

Pytanie 22

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna

B. Offsetowa

C. Ink-jet

D. Tampondrukowa

Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 23

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. apli

B. tinty

C. gradientu

D. siatki

Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 24

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 6 form.

B. 4 formy.

C. 8 form.

D. 2 formy.

W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 25

Który z poniższych zapisów jest poprawny zgodnie z regułami składu?

A. 30 ◦C

B. 20ºC

C. 273±K

D. 50 %

Odpowiedź 20ºC jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami składu jednostek miar, użycie stopni Celsjusza oznacza, że temperatura została wyrażona w jednostce zgodnej z międzynarodowym układem jednostek SI. Symbol 'º' przed 'C' wskazuje na jednostkę temperatury i jest poprawnie umiejscowiony. W praktyce, stosowanie jednostek SI, takich jak stopnie Celsjusza, jest kluczowe w naukach przyrodniczych oraz w inżynierii, zwłaszcza w kontekście publikacji naukowych, gdzie precyzja i zgodność z międzynarodowymi standardami są niezbędne. Użycie tej jednostki w dokumentacji technicznej lub raportach badawczych zapewnia, że wszyscy zainteresowani będą mogli jednoznacznie interpretować podawane wartości temperatury, co jest kluczowe w takich dziedzinach jak meteorologia, chemia czy inżynieria mechaniczna. Kolejnym przykładem może być wskazywanie temperatury w procesach przemysłowych, gdzie dokładność i jasność są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji.

Pytanie 26

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. kolorystyki druku

B. liniatury rastra

C. wymiarów podłoża

D. pasowania kolorów

Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 27

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. ręczny.

B. bębnowy.

C. trójwymiarowy.

D. zwierciadlany.

Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 28

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. stykówką

B. photomerge

C. scalaniem do HDR Pro

D. korekcją obiektywu

Zastosowanie stykówki w kontekście łączenia zdjęć panoramicznych odnosi się do techniki, która polega na ręcznym łączeniu zdjęć przy użyciu różnych programów, co jest bardziej pracochłonne i wymaga dużej precyzji. W przeciwieństwie do tego, funkcja photomerge automatycznie analizuje zdjęcia, co czyni proces szybszym i bardziej efektywnym. Korekcja obiektywu to proces, który skupia się na poprawie jakości zdjęć poprzez eliminację zniekształceń optycznych, takich jak dystorsja czy aberracje chromatyczne, ale nie ma związku z łączeniem zdjęć panoramicznych. Z kolei scalanie do HDR Pro to technika, która łączy wiele zdjęć o różnych ekspozycjach, aby uzyskać szerszy zakres tonalny, co nie jest tożsame z tworzeniem panoram. Często mylnie zakłada się, że techniki te są zamienne, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Zrozumienie różnic oraz właściwego zastosowania każdej z tych funkcji jest kluczowe dla efektywnej pracy w Adobe Photoshop.

Pytanie 29

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. karton fakturowany 300 g/m2

B. papier powlekany 90 g/m2

C. papier samoprzylepny 120 g/m2

D. bibułę barwioną 180 g/m2

Karton fakturowany o gramaturze 300 g/m2 jest idealnym materiałem do drukowania wizytówek, ponieważ jego wysoka gramatura oraz fakturowana powierzchnia zapewniają nie tylko solidność, ale również estetyczny wygląd. Wydruk na takim papierze charakteryzuje się wyraźnymi kolorami i kontrastami, co jest istotne w kontekście wizytówek, które często muszą przyciągać uwagę i być łatwo zauważalne. Dodatkowo, karton fakturowany gwarantuje dobrą odporność na zginanie i uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość wizytówki w codziennym użytkowaniu. W branży reklamowej oraz poligraficznej standardem jest stosowanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze, aby osiągnąć pożądany efekt wizualny oraz funkcjonalny. Przykładowo, wiele firm decyduje się na wizytówki z kartonu fakturowanego, aby podkreślić swoją profesjonalność i jakość usług, co często przekłada się na lepszy odbiór przez klientów.

Pytanie 30

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 120 kg

B. 12 kg

C. 240 kg

D. 60 kg

Rozważając inne możliwości odpowiedzi, można zauważyć, że podane wartości 12 kg, 60 kg oraz 240 kg są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących gramatury papieru. Na przykład, przyjęcie, że masa wynosi 12 kg, sugeruje, że każdy arkusz waży jedynie 12 g, co jest znacznie poniżej standardowej gramatury dla papieru A0 o gramaturze 120 g/m². Przy 60 kg, ktoś mógłby błędnie przyjąć, że masa 500 arkuszy wynosi 60 kg, co również jest błędne w kontekście podanych parametrów. Odpowiedź 240 kg może wynikać z pomylenia jednostek lub z błędnego zrozumienia, jakie są standardowe wymiary i gramatury papieru. Często w praktyce zdarza się, że nieznajomość lub pominięcie podstawowych zasad obliczania masy materiałów prowadzi do istotnych błędów w wycenach i kosztorysach w branży. Dlatego tak ważne jest, aby osoby pracujące z materiałami drukarskimi miały dobrze opanowane podstawowe umiejętności związane z obliczeniami masy i gramatury papieru, co jest niezbędne dla zachowania efektywności operacyjnej oraz zgodności z obowiązującymi standardami.

Pytanie 31

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 1125 sztuk

B. 1250 sztuk

C. 625 sztuk

D. 875 sztuk

Aby obliczyć liczbę arkuszy A1 potrzebnych do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6, zaczynamy od określenia, ile zaproszeń można uzyskać z jednego arkusza A1. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, podczas gdy format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A1 można umieścić do 16 zaproszeń A6, ponieważ wzdłuż krótszego boku zmieszczą się 5 zaproszeń, a wzdłuż dłuższego boku 3 zaproszenia. Obliczając ilość arkuszy: 20 000 zaproszeń podzielone przez 16 zaproszeń z jednego arkusza A1 daje 1250 arkuszy A6. Jednakże, dla efektywności produkcji oraz minimalizacji strat materiałowych, zaokrąglamy tę wartość w górę, co prowadzi nas do potrzeby 625 arkuszy A1. W branży poligraficznej, obliczenia tego typu są kluczowe dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 32

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. pozostaje na końcu łamu

B. jest napisany inną czcionką

C. wypełnia całą kolumnę

D. ma mniej niż 12 znaków

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 33

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów

B. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów

C. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów

D. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów

Niestety, inne odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach, jeśli chodzi o konwersje jednostek typograficznych na metryczne. Na przykład jedna z opcji mówi o stosunku 3/9, ale to nie ma sensu, bo nie jest zgodne z właściwymi przeliczeniami w systemie Didota. Widać, że tu można się pomylić w proporcjach, a to może prowadzić do niezłych wpadek w projektach, zwłaszcza w typografii, gdzie musimy trzymać się dokładności. W innej niepoprawnej odpowiedzi współczynnik 3/8 również nie oddaje realnych relacji między jednostkami. Warto pamiętać, że błędne przeliczenia mogą spowodować, że tekst będzie źle wyważony, co później wpływa na jego czytelność i wygląd publikacji. Potem jest jeszcze trzecia opcja, która sugeruje, że liczba punktów to przeliczenie 8/3 x liczba milimetrów. To wprowadza zamieszanie, bo to dokładnie odwrotność tego, co powinniśmy zrobić. Używanie takich błędnych wzorów w praktyce może prowadzić do poważnych błędów w druku i niezadowolenia klientów. Dlatego dla projektantów ważne jest, by wiedzieć, jak poprawnie robić te przeliczenia, żeby unikać takich pułapek i skutecznie realizować projekty.

Pytanie 34

Aby zamienić obraz z cienkich, przezroczystych i elastycznych oryginałów na sygnał cyfrowy, należy użyć urządzenia

A. skaner płaski CCD

B. skaner bębnowy PMT

C. naświetlarka kapstanowa

D. naświetlarka bębnowa

Skanery płaskie CCD oraz naświetlarki kapstanowe i bębnowe to inne urządzenia, które mogą być używane do różnych rzeczy związanych z obrazem, ale niekoniecznie dobrze sprawdzają się z cienkimi i przezroczystymi materiałami. Skanery płaskie CCD są bardziej przystosowane do skanowania twardszych rzeczy, jak kartki papieru czy książki, ale niestety nie oddają tak dobrze detali z przezroczystych materiałów. Ich konstrukcja po prostu nie pozwala na to, co może być problematyczne przy skanowaniu slajdów czy folii. Z kolei naświetlarki kapstanowe i bębnowe są głównie nastawione na drukowanie, więc też nie są idealne do skanowania. Naświetlarka kapstanowa działa z ruchomą taśmą, co nie jest najlepsze dla cienkich materiałów, a naświetlarka bębnowa bardziej skupia się na naświetlaniu niż na skanowaniu. W wielu przypadkach, używając ich, możemy trafić na zniekształcenia obrazu, co prowadzi do utraty jakości. Dlatego skanery bębnowe PMT to bardzo ważny wybór, jeśli chcemy uzyskać jak najlepsze efekty przy pracy z przezroczystymi materiałami.

Pytanie 35

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 24 gr

B. 20 gr

C. 30 gr

D. 14 gr

Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 36

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Wklęsłodruk

B. Sitodruk

C. Druk cyfrowy

D. Offset

Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Pytanie 37

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. DOC

B. CDR

C. AI

D. INDD

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 38

Jaką liczbę arkuszy netto papieru o wymiarach 610 × 860 mm potrzebujemy, aby wydrukować 900 świadectw o rozmiarze 190 × 270 mm?

A. 120 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 90 arkuszy

D. 150 arkuszy

Aby obliczyć, ile arkuszy papieru o formacie 610 × 860 mm jest potrzebnych do wydrukowania 900 świadectw o wymiarach 190 × 270 mm, należy najpierw określić, ile świadectw można wydrukować na jednym arkuszu. Arkusz papieru ma powierzchnię 610 mm × 860 mm, co daje 524600 mm². Świadectwo ma powierzchnię 190 mm × 270 mm, co daje 51300 mm². Na jednym arkuszu można umieścić 2 świadectwa w układzie poziomym i 3 świadectwa w układzie pionowym, co oznacza, że na jednym arkuszu można uzyskać 6 świadectw. Aby wydrukować 900 świadectw, potrzebujemy 900 / 6 = 150 arkuszy. Jednak po uwzględnieniu strat materiałowych, takich jak cięcia, musimy dostarczyć dodatkowe arkusze, co przyczynia się do ostatecznej liczby 100 arkuszy netto, która jest konieczna do uzyskania pożądanej liczby wydruków. W praktyce, w branży druku, zawsze warto uwzględnić niewielki margines zapasu na ewentualne błędy w druku lub cięciach, co czyni tę odpowiedź praktyczną i zgodną z dobrymi praktykami.

Pytanie 39

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Puzzle Flow

B. Painter

C. Audacity

D. Adobe InDesign

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do projektowania, które jest szczególnie cenione w branży graficznej za swoje zaawansowane możliwości tworzenia i edytowania wielostronicowych publikacji. Program ten umożliwia użytkownikom łatwe zarządzanie tekstem i grafiką, co jest kluczowe przy projektowaniu książek, magazynów, broszur oraz innych materiałów drukowanych. Dzięki funkcjom takim jak style tekstowe, układ siatki i zaawansowane opcje typograficzne, użytkownicy mają pełną kontrolę nad estetyką i funkcjonalnością swoich projektów. InDesign wspiera także standardy branżowe, takie jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami wydawniczymi. Przykładowo, wydawcy mogą wykorzystać InDesign do zaprojektowania magazynu, tworząc spójny układ na wielu stronach, efektywnie zarządzając treścią i obrazami, co znacząco przyspiesza proces produkcji i zwiększa profesjonalizm końcowego produktu.

Pytanie 40

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. tworzenia pliku postscriptowego

B. naświetlania matrycy drukarskiej

C. przetwarzania bitmap

D. przygotowywania tekstów w edytorze

Odpowiedź dotycząca przygotowywania pliku postscriptowego jest poprawna, ponieważ proces ten obejmuje definiowanie zalewki wektorowych elementów przed ich ostatecznym wydrukowaniem. Plik PostScript jest formatem opartym na języku opisu strony, który umożliwia precyzyjne odwzorowanie grafiki wektorowej i tekstu. W momencie przygotowywania pliku PostScript, projektanci mogą ustalać szczegóły dotyczące kolorów, gradientów oraz efektów specjalnych, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniego efektu wizualnego na wydruku. Przykładowo, podczas przygotowywania pliku do druku broszury, ważne jest, aby zdefiniować zalewki dla elementów graficznych, aby uniknąć problemów związanych z brakiem koloru na krawędziach, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Dobre praktyki w zakresie przygotowania plików do druku obejmują również korzystanie z odpowiednich profili kolorów, które zapewniają spójność kolorystyczną między wyświetlaniem na ekranie a wynikiem na papierze.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej