Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 5 kwietnia 2025 12:06
Data zakończenia: 5 kwietnia 2025 12:23

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

B. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

C. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

D. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 2

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. pionowym

B. tarcowym

C. wielokątnym

D. taśmowym

Wybór krajarki taśmowej, wielokątnej lub tarczowej do rozkroju na sekcje o wysokości 300 mm nie jest optymalny z kilku powodów. Krajarki taśmowe, choć znane z dużej szybkości cięcia i zdolności do cięcia długich, cienkich materiałów, mogą nie zapewnić wymaganej precyzji w przypadku grubszych surowców, co prowadzi do nierównych krawędzi i marnotrawstwa materiału. Z kolei krajarki wielokątne, przeznaczone głównie do cięcia w nietypowe kształty, nie nadają się do standardowego rozkroju, gdzie istotna jest jednolitość i prostota cięcia. Natomiast krajarki tarczowe, mimo że są skuteczne w cięciu wzdłużnym, mają ograniczenia przy cięciu na wysokość, szczególnie przy materiałach o dużej grubości, co może skutkować niską jakością cięcia oraz zwiększonym ryzykiem uszkodzenia materiału. Wybierając odpowiednie narzędzie do cięcia, należy kierować się nie tylko jego parametrami technicznymi, ale także charakterystyką przetwarzanego materiału oraz wymogami produkcyjnymi. Zastosowanie niewłaściwego sprzętu może prowadzić do wysokich kosztów produkcji, a także problemów z jakością końcowego produktu, co z kolei może wpłynąć na satysfakcję klienta oraz reputację firmy.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Dostosowanie do figury prostej sukni z zaszewkami piersiowymi, za luźnej na linii talii, obejmuje między innymi pogłębienie istniejących lub stworzenie nowych zaszewek

A. od linii dekoltu z przodu

B. barkowych z tyłu

C. pionowych z przodu i z tyłu

D. od linii ramienia z przodu i z tyłu

Wybór odpowiedzi dotyczących zaszewek od linii podkroju szyi w przodzie, barkowych w tyle, czy od linii ramienia w przodzie i tyle nie jest poprawny, ponieważ te techniki nie są odpowiednie dla procesu dopasowywania sylwetki prostej sukni, która ma zaszewki piersiowe. Zaszewek od podkroju szyi używa się głównie w górnych częściach odzieży, takich jak bluzki czy żakiety, aby podkreślić formę dekoltu, co w przypadku sukni nie rozwiązuje problemu z nadmiarem materiału w okolicach talii. Podobnie, zaszewki barkowe w tyle są często stosowane w odzieży męskiej lub w damskich kurtkach, ale nie wpływają na kształt sukni, która wymaga innego podejścia. Wreszcie, zaszewki od linii ramienia w przodzie i tyle mogą być użyteczne w kontekście wykończenia rękawów, ale nie rozwiążą problemu luźnej talii. Zrozumienie, kiedy i jak zastosować konkretne rodzaje zaszewek, jest kluczowe w krawiectwie, a nieodpowiednie ich stosowanie prowadzi do nieestetycznych efektów oraz dyskomfortu w noszeniu. Warto zwrócić uwagę na praktyczne aspekty dopasowywania, takie jak wykonanie próbnych przymiarek oraz dopasowanie głębokości zaszewek w zależności od indywidualnych wymagań sylwetki.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Do ocieplania wykorzystuje się materiał termoizolacyjny w postaci watoliny

A. tradycyjnych, wełnianych płaszczy zimowych

B. kurtek dla dzieci do użytku rekreacyjnego

C. kombinezonów narciarskich do sportów zimowych

D. odzieży specjalistycznej dla uczestników wypraw górskich

Watolina, jako materiał termoizolacyjny, jest szeroko stosowana w produkcji klasycznych, wełnianych płaszczy zimowych. Jej właściwości izolacyjne sprawiają, że skutecznie zatrzymuje ciepło ciała, co jest kluczowe w zimowych warunkach. Watolina jest lekka, co zapewnia komfort noszenia, a jednocześnie skutecznie chroni przed zimnym powietrzem. Dzięki swojej strukturze, watolina doskonale wchłania wilgoć, co jest istotne w przypadku odzieży noszonej na zewnątrz. Standardy branżowe, takie jak EN 14058 dotyczące odzieży ochronnej, podkreślają znaczenie użycia odpowiednich materiałów izolacyjnych w produkcji odzieży, aby zapewnić użytkownikom komfort termiczny oraz bezpieczeństwo. Przykładowo, watolina jest często wykorzystywana w płaszczach zimowych, które muszą łączyć funkcjonalność z modnym wyglądem. Ponadto, materiały termoizolacyjne, takie jak watolina, są poddawane testom jakościowym, co gwarantuje ich efektywność w trudnych warunkach atmosferycznych. Wybór takiego materiału do odzieży wierzchniej jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży mody i odzieży outdoorowej.

Pytanie 9

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. stębnówkę

B. fastrygówkę

C. zygzaki

D. overlock

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 10

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. głęboki wykroj pachy

B. długie rękawy bluzki

C. wysoka główka rękawa

D. szeroki rękaw

Wysoka główka rękawa jest kluczowym elementem konstrukcji odzieży, szczególnie w przypadku bluzek i koszul. Jej odpowiednia wysokość ma istotny wpływ na kształt i styl rękawa, a tym samym na ogólną sylwetkę odzieży. Wysoka główka rękawa pozwala na lepsze dopasowanie do naturalnych krzywizn barków, co minimalizuje zbieranie się materiału i powstawanie fałd poziomych. Zbyt wysoka główka może jednak powodować nadmiar materiału w okolicy ramion, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu. W praktyce, projektanci odzieży starają się balansować wysokość główki rękawa z innymi wymiarami, aby uzyskać harmonijną sylwetkę. Dobrym przykładem są kroje bluzek z raglanowymi rękawami, gdzie wysokość główki jest dostosowana do elastyczności i swobody ruchów. Znajomość zasad konstrukcji rękawów oraz ich wpływu na ogólny wygląd odzieży jest kluczowa dla każdego projektanta.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Aby uniknąć zmniejszania się odzieży podczas obróbki oraz używania, materiał należy poddać

A. dekatyzowaniu

B. sprasowaniu

C. zaprasowaniu

D. odprasowaniu

Sprasowanie, zaprasowanie oraz odprasowanie to procesy, które w kontekście obróbki tkanin mają swoje specyficzne funkcje, jednak nie są skutecznymi metodami zapobiegania kurczeniu się odzieży. Sprasowanie tkaniny polega na usunięciu zagnieceń poprzez działanie wysokiej temperatury i ciśnienia, co ma na celu poprawę estetyki i wyglądu odzieży. Chociaż ten proces może chwilowo wygładzić materiał, nie wpływa na jego właściwości strukturalne ani na zapobieganie kurczeniu się w przyszłości. Z kolei zaprasowanie to technika, która ma na celu nadanie tkaninie pożądanych kształtów i linii, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia. Odprasowanie, jak sama nazwa wskazuje, służy do usuwania zagnieceń po praniu, ale również nie jest w stanie zminimalizować przyszłych zmian wymiarowych. W praktyce, wiele osób może mylić te procesy z dekatyzowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie estetyka tkaniny ma znaczenie, podczas gdy właściwości fizyczne materiałów są kluczowe dla ich funkcjonalności i trwałości. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami może skutkować nieodpowiednim przygotowaniem tkanin do dalszej obróbki i użytkowania.

Pytanie 14

Do jakich czynności można wykorzystać maszynę łańcuszkową?

A. do tymczasowego łączenia wkładu z przodem wyrobu

B. do tworzenia dziurek w odzieży męskiej

C. do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach

D. do naszywania aplikacji na przednią część sukni

Maszyna łańcuszkowa jest specjalistycznym urządzeniem stosowanym w przemyśle odzieżowym, które pozwala na szybkie i efektywne zszywanie elementów odzieży. Zastosowanie maszyny łańcuszkowej do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach jest szczególnie uzasadnione, ponieważ tego rodzaju szwy wymagają dużej wytrzymałości oraz elastyczności, co jest zapewniane przez charakterystyczny ścieg łańcuszkowy. Ścieg ten tworzy mocne połączenie, które jednocześnie umożliwia odpowiednie dopasowanie materiału do ruchów ciała. W praktyce, maszyna łańcuszkowa jest powszechnie wykorzystywana w produkcji spodni, gdzie szwy muszą wytrzymać znaczne napięcia, zwłaszcza w okolicach siedzenia. Umożliwia to nie tylko dłuższą żywotność odzieży, ale również komfort noszenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, maszyny łańcuszkowe powinny być regularnie serwisowane i dostosowane do specyficznych wymagań materiałów, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów podczas szycia.

Pytanie 15

Aby zabezpieczyć krawędzie wykrojów odzieżowych, należy użyć maszyny

A. podszywarki

B. stębnówki

C. owerloka

D. ryglówki

Owerlok to specjalistyczna maszyna do szycia, która jest powszechnie stosowana do zabezpieczania brzegów wykrojów odzieży. Jej główną funkcją jest zapobieganie pruciu się materiału poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi. Dzięki zastosowaniu wielu igieł i nici, owerlok tworzy mocny i elastyczny szew, który jest idealny dla tkanin stretchowych i dzianin. Przykładem zastosowania owerloka jest szycie bluzek, sukienek czy spodni, gdzie elastyczność szwu jest kluczowa dla komfortu noszenia. W branży odzieżowej standardem jest używanie owerloków w produkcji masowej, co pozwala na znaczne zwiększenie wydajności oraz jakości wyrobów. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie tych maszyn, co zapewnia ich długotrwałe użytkowanie i minimalizuje ryzyko awarii podczas produkcji.

Pytanie 16

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. maszynę krojcza z nożem taśmowym

B. mechaniczny ciąg krojczy

C. elektryczne nożyce tarczowe

D. krajarkę z nożem okrągłym

Wybór nieodpowiednich narzędzi do cięcia materiałów może prowadzić do wielu problemów w produkcji. Mechaniczny ciąg krojczy, który jest jednym z wymienionych narzędzi, nie jest przeznaczony do cięcia pojedynczych warstw materiału, a jego działanie polega na przesuwaniu materiałów w procesie obróbczych. Zastosowanie tego typu urządzeń może prowadzić do nieprecyzyjnego wykroju oraz zwiększonego zużycia materiału. Z kolei maszyna krojcza z nożem taśmowym jest bardziej dostosowana do cięcia większych ilości materiału lub grubych warstw, co nie jest praktyczne w przypadku pojedynczych warstw. Takie maszyny wymagają przy tym większej siły i mogą generować dodatkowe napięcia w materiale. Krajarka z nożem okrągłym, choć bywa używana w niektórych zastosowaniach, również nie jest optymalnym rozwiązaniem do cięcia pojedynczych warstw, ponieważ może powodować zniekształcenia krawędzi. W efekcie, wybór niewłaściwego narzędzia do danego zadania nie tylko obniża jakość końcowego produktu, ale również zwiększa ryzyko strat materiałowych i podnosi koszty produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzie jest odpowiednie w danym kontekście, aby uniknąć tych problemów.

Pytanie 17

Szablon różni się od formy tym, że uwzględnia

A. punkty konstrukcyjne i montażowe

B. dodatki konstrukcyjne oraz technologiczne

C. dodatki na szwy i podwinięcia

D. linie pomocnicze oraz konturowe

Odpowiedzi, które odnoszą się do linii pomocniczych, dodatków konstrukcyjnych czy punktów montażowych, mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości nie odpowiadają na pytanie dotyczące różnicy między szablonem a formą. Linie pomocnicze i konturowe są zazwyczaj wykorzystywane w fazie projektowania, aby ułatwić rysowanie i cięcie materiału, ale nie mają one bezpośredniego związku z dodatkami niezbędnymi do wykończenia szycia. Takie podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż koncentrując się na etapie projektowania, zapominamy o kluczowym aspekcie, jakim jest finalizacja produktu. Podobnie, dodatki konstrukcyjne i technologiczne są istotne w kontekście budowy odzieży, jednak nie dotyczą one wykończenia krawędzi szwów i podwinięć, co jest kluczowe dla szablonu. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie funkcji każdego z tych elementów może prowadzić do problemów w produkcji, takich jak niedopasowanie tkanin, co w efekcie obniża jakość gotowego produktu. Brak uwzględnienia dodatków na szwy skutkuje również obniżeniem trwałości odzieży, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi i może prowadzić do dużych kosztów w przypadku reklamacji i zwrotów. W rezultacie, istotne jest, aby w procesie produkcji odzieży nie tylko projektować, ale również zrozumieć praktyczne aspekty dotyczące konstrukcji i wykończenia wyrobów.

Pytanie 18

Która z podanych przyczyn nie skutkuje złamaniem igły podczas szycia?

A. Zbyt cienka igła

B. Nieodpowiednie umocowanie bębenka w mechanizmie chwytacza

C. Nieprawidłowe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

D. Zbyt wielkie napięcie nitki górnej

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie wpływa na łamanie się igły. Głównym powodem jest sposób, w jaki nitka jest prowadzona w maszynie do szycia. Jeśli nitka dolna jest nawinięta prawidłowo, to zapewnia odpowiednie napięcie i prowadzenie, co pozwala na płynne działanie mechanizmu szycia. Przykładowo, standardowe praktyki w branży zalecają, aby zawsze upewnić się, że szpuleczka jest nawinięta równomiernie, co minimalizuje ryzyko zacięcia się nić i w konsekwencji obciążeń mechanicznych, które mogłyby prowadzić do złamania igły. Dodatkowo, regularne konserwowanie maszyny i kontrolowanie jej ustawień zgodnych z zaleceniami producenta to kluczowe aspekty, które wpływają na trwałość igieł oraz jakość szycia. Świadomość tych praktyk pozwala na skuteczniejsze korzystanie z maszyn do szycia oraz unikanie problemów związanych z ich eksploatacją.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Podaj sekwencję nawlekania nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej?

A. Sprężynka kompensacyjna, naprężacz nici, prowadniki, igła

B. Podciągacz nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, igła

C. Prowadniki nici, naprężacz nici, sprężynka kompensacyjna, podciągacz nici, igła

D. Prowadniki nici, podciągacz nici, naprężacz nici, igła

Prawidłowe nawleczenie nici górnej w maszynie stębnowej jednoigłowej jest kluczowym elementem zapewniającym wysoką jakość szycia. Każda z błędnych odpowiedzi koncentruje się na niewłaściwej kolejności elementów prowadzenia nici, co może prowadzić do usterki w działaniu maszyny. W przypadku pierwszej odpowiedzi, umiejscowienie sprężynki kompensacyjnej na początku procesu jest niezgodne z zasadami, ponieważ jej funkcja polega na kompensacji napięcia nici, a nie na jej prowadzeniu. Kolejna odpowiedź pomija kluczowy element, jakim jest podciągacz nici, który jest niezbędny do zapewnienia prawidłowego napięcia oraz prowadzenia nici do igły. Z kolei umieszczanie prowadników nici na końcu procesu jest błędne, ponieważ ich rola polega na wstępnym kierowaniu nici do kolejnych elementów. Niezrozumienie funkcji, jakie pełnią poszczególne komponenty, może prowadzić do poważnych problemów, takich jak splątanie nici, pękanie, a w konsekwencji do zniszczenia materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe ustawienie i kolejność nawleczenia nici nie tylko wpływają na jakość realizacji projektów szyciowych, ale także na ogólną efektywność pracy maszyny. Wiedza na ten temat jest niezbędna dla każdego, kto planuje pracować z maszynami do szycia, niezależnie od ich zaawansowania.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 150°C

B. 110°C

C. 90°C

D. 200°C

Wybór nieodpowiedniej temperatury prasowania może poważnie wpłynąć na wygląd oraz trwałość odzieży wykonanej z elany. Przykładowo, temperatura 110°C jest niewystarczająca do skutecznego wyprasowania tkaniny, co może prowadzić do utrzymania zagnieceń oraz ogólnego zaniedbanego wyglądu. Użytkownicy często mylą elanę z innymi materiałami, takimi jak bawełna, które mogą wymagać innego podejścia do prasowania. Prasowanie w temperaturze 90°C również nie rozwiązuje problemu, ponieważ jest zbyt niska, aby uzyskać pożądany efekt wygładzenia, a dodatkowo może prowadzić do nieefektywnego i frustrującego procesu prasowania. Z kolei 200°C jest zdecydowanie zbyt wysoką temperaturą, która może spalić lub stopić włókna elany, co nie tylko zrujnuje odzież, ale także może zagrażać bezpieczeństwu użytkownika, jeżeli materiał zacznie wydzielać szkodliwe substancje. Kluczowe w procesie prasowania jest zrozumienie właściwości używanej tkaniny oraz dostosowanie warunków prasowania do jej specyfiki, co jest fundamentem dobrych praktyk w pielęgnacji odzieży.

Pytanie 25

Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu

A. zmniejszenia długości brzegów elementów

B. zmniejszenia grubości krawędzi elementu

C. wyprostowania źle wyprasowanego elementu

D. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Do uszycia żakietu z wełny powinno się użyć nici

A. bawełniane

B. jedwabne — greżę

C. poliestrowe

D. jedwabne — żyłkę

Wybór nici do szycia żakietów z wełny trzeba dobrze przemyśleć, bo to ważne, by pasowały do materiału i były praktyczne. Nici jedwabne są ładne, ale nie są najlepsze, bo jedwab jest delikatny i może się łatwo uszkodzić, co nie jest super, jak chodzi o długotrwałe noszenie. Bawełna z kolei jest naturalna i oddychająca, ale ma swoje ograniczenia. Może się kurczyć po praniu, więc szwy mogą się deformować, a to wygląda słabo. Nici jedwabne z żyłką mogą z kolei sprawiać problemy, bo szwy mogą być za sztywne, co nie pasuje do eleganckich żakietów. W modzie pragmatyzm i trwałość są kluczowe. Dlatego moim zdaniem nici poliestrowe powinny być normą w szyciu żakietów, bo łączą estetykę z wytrzymałością – co jest mega ważne w ubraniach, które nosimy na co dzień.

Pytanie 28

Pracę z maszyną do szycia, po włożeniu odpowiednich nici, powinno się rozpoczynać od

A. wymiany paska na kole zamachowym

B. demontażu mechanizmu chwytacza

C. wykonania próby szycia

D. wymiany igły

Wykonanie próby szycia po założeniu odpowiednich nici jest kluczowym krokiem, który pozwala upewnić się, że maszyna działa prawidłowo oraz że wszystkie ustawienia są właściwie skonfigurowane. Przed rozpoczęciem właściwej produkcji warto wykonać kilka szwów na odpadzie materiału, co pomoże zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak niewłaściwe naprężenie nici czy usterki w mechanizmie chwytacza. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi dotyczącymi zapewnienia jakości, takimi jak ISO 9001, które kładą nacisk na weryfikację procesów produkcyjnych. Dzięki próbie szycia można również ocenić, czy wybrany typ nici oraz igły jest odpowiedni do konkretnego materiału, co ma znaczenie dla wytrzymałości i estetyki końcowego produktu. Wykonując próby szycia, operatorzy mogą dostosować prędkość maszyny oraz inne parametry, co przyczynia się do lepszej efektywności i mniejszej ilości odpadów podczas właściwej produkcji.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?

A. 155,00 zł

B. 125,00 zł

C. 170,00 zł

D. 110,00 zł

Pojawiające się błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub pomylenia różnych elementów kosztowych. Koszt uszycia garsonki wynoszący 185,00 zł odnosi się do całkowitych wydatków, które obejmują zarówno materiały, jak i robociznę. Obliczenia powinny zaczynać się od ustalenia kosztu tkaniny, który wynika z ceny za metr oraz ilości potrzebnej do uszycia. Przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, całkowity koszt tkaniny to 75,00 zł. Czynnikiem, który może prowadzić do błędu, jest nieuwzględnienie wszystkich kosztów, co skutkuje zawyżeniem lub zaniżeniem obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś błędnie przyjmie koszt tkaniny jako 100,00 zł, mogłoby to prowadzić do obliczeń w stylu 185,00 zł - 100,00 zł = 85,00 zł, co jest niewłaściwe. Ponadto, ważne jest, aby uwzględnić, że dodatki krawieckie oraz robocizna są nieodłącznymi elementami procesu produkcji odzieży, a ich koszt zawsze należy obliczać na podstawie rzeczywiście poniesionych wydatków. Kluczowa jest tu precyzja w rachunkowości i umiejętność analizy kosztów, co jest fundamentalne w działalności krawieckiej oraz w szeroko pojętym zarządzaniu kosztami w biznesie.

Pytanie 31

Do łączenia składników kurtki wykonanej z lodenu powinna być zastosowana technika połączeń

A. zgrzewanych

B. nitkowych

C. igłowanych

D. klejonych

Techniki połączeń igłowanych, nitkowych i klejonych, choć mają swoje zastosowania, nie są optymalnymi rozwiązaniami dla łączenia elementów kurtki z lodenu. Połączenia igłowane polegają na użyciu igły i nici, co może prowadzić do tworzenia mikroszczelin, przez które woda może przenikać, co w przypadku odzieży outdoorowej jest niepożądane. W praktyce, igły stosowane do szycia mogą również osłabiać materiał, co zwiększa ryzyko uszkodzeń. Z kolei technika połączeń nitkowych, mimo że często stosowana w szyciu odzieży, wymaga dodatkowego zabezpieczenia szwów przed wilgocią, co w przypadku lodenu może być skomplikowane i kosztowne. W przypadku połączeń klejonych, choć oferują one możliwość uzyskania szczelnych połączeń, ich skuteczność zależy od jakości użytego kleju oraz odpowiedniego przygotowania powierzchni. Wiele klejów traci swoje właściwości pod wpływem warunków atmosferycznych oraz czasu, co może prowadzić do osłabienia połączeń. W branży odzieżowej istotne jest przestrzeganie standardów, takich jak ISO 9001 dotyczący zarządzania jakością, aby zapewnić, że używane techniki są odpowiednie do specyfiki materiałów, co jest kluczowe dla funkcjonalności i bezpieczeństwa końcowego produktu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Określ metodę naprawy spodni dresowych z uszkodzoną nogawką na kolanie.

A. Zwęzić nogawki

B. Wymienić przody nogawek

C. Skrócić spodnie

D. Naszyć na kolanach łaty

Naszycie łaty na kolanach spodni dresowych to super sposób na naprawę przetarć. Nie tylko przywraca to funkcjonalność, ale też nadaje spodenkom fajny, indywidualny styl. Możesz używać różnych materiałów, jak denin, skóra czy nawet specjalne tkaniny, które są odporne na przetarcia. Przy wyborze łaty dobrze jest też pomyśleć o kolorze i fakturze, żeby dobrze komponowały się z resztą spodni. Naszywanie łaty to także świetna praktyka, bo wzmacnia miejsca, które mogą łatwo się uszkodzić, co z kolei wydłuża życie twoich ubrań. Można je naszywać na różne sposoby, co daje możliwość kreatywnego podchodzenia do naprawy. I pamiętaj, użycie odpowiednich technik szycia, na przykład ściegu zygzakowego, pomoże zminimalizować ryzyko strzępienia się materiału. Taka naprawa jest też bardziej oszczędna niż kupowanie nowych spodni, co czyni ją naprawdę praktycznym rozwiązaniem.

Pytanie 34

Jakie działania należy podjąć w trakcie przygotowania bluzki podstawowej do pierwszego pomiaru?

A. Zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować ramiona i prawy rękaw

B. Dodać naddatki na szwy i podwinięcia, zszyć zaszewki, ramiona oraz lewy rękaw

C. Sfastrygować zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rękaw

D. Skopiować zaszewki, połączyć szwy modelowe i konstrukcyjne, sfastrygować lewy rękaw

Odpowiedź wskazująca na sfastrygowanie zaszewków, szwów modelowych i konstrukcyjnych, ramion oraz prawego rękawa jest poprawna, ponieważ proces ten odpowiada kluczowym etapom przygotowania bluzki podstawowej do pierwszej miary. Sfastrygowanie to technika, która polega na luźnym zszywaniu elementów odzieży, co umożliwia ich późniejsze dopasowanie i korekcję. Zaszewki są fundamentalnym elementem modelowania sylwetki, a ich prawidłowe sfastrygowanie pozwala na uzyskanie właściwego kształtu bluzki. Skupienie się na szwach modelowych i konstrukcyjnych jest również niezbędne, ponieważ stanowią one podstawę konstrukcji odzieży, zapewniając jednocześnie jej estetykę i funkcjonalność. W praktyce, po sfastrygowaniu, projektant może łatwo wprowadzać zmiany w kształcie lub wymiarach, co jest kluczowe w procesie prób i poprawek. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również regularne kontrolowanie równości szwów oraz ich przylegania do ciała, co znacząco wpływa na końcowy efekt wizualny i komfort noszenia.

Pytanie 35

Jakim urządzeniem wykonasz otwór w płaszczu z wełny?

A. stębnówką zygzakową

B. dziurkarką odzieżową

C. dziurkarką bieliźnianą

D. stębnówką dwuigłową

Dziurkarka odzieżowa to specjalistyczne urządzenie przeznaczone do wykonywania otworów w tkaninach, w tym w materiałach wełnianych. Otwory te są często niezbędne do zamocowania guzików, klamerek lub innych akcesoriów odzieżowych. W przypadku wełny, ważne jest, aby proces wykonania dziurki był precyzyjny, aby nie uszkodzić struktury tkaniny oraz zapewnić estetyczny wygląd gotowego wyrobu. Dobrze wykonana dziurka zapobiega strzępieniu się materiału i zwiększa trwałość odzieży. Dziurkarki odzieżowe są również skonstruowane tak, aby umożliwić regulację szerokości i długości otworu, co jest istotne w zależności od zastosowania. W praktyce, w branży odzieżowej zaleca się korzystanie z dziurkarek, które spełniają określone normy jakościowe i technologiczne, co zapewnia zgodność z aktualnymi trendami oraz wymaganiami rynkowymi. Przykładem zastosowania dziurki w płaszczu wełnianym może być montaż guzików, które muszą być w odpowiednich odległościach i z zachowaniem estetyki projektu.

Pytanie 36

Tabele rozmiarów odzieży dla dzieci i młodzieży stworzone na podstawie pomiarów antropometrycznych przeprowadzonych w XX wieku dla polskiej populacji są zorganizowane według

A. grup wiekowych

B. typów figur

C. wymiarów ciała

D. wielkości

Tabela wielkości odzieży dla dzieci i młodzieży, opracowana na podstawie pomiarów antropometrycznych, jest zorganizowana według grup wiekowych, co odzwierciedla rozwój fizyczny oraz zmiany w proporcjach ciała na różnych etapach rozwoju. Każda grupa wiekowa charakteryzuje się innymi wymiarami ciała, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania odzieży. Przykładowo, rozmiary dla niemowląt różnią się znacznie od tych przeznaczonych dla nastolatków z uwagi na dynamiczny rozwój i zmiany w sylwetce. Wprowadzenie tabelek opartych na danych dotyczących konkretnej populacji, jak w przypadku Polski w XX wieku, umożliwia producentom odzieży opracowanie produktów, które lepiej odpowiadają rzeczywistym potrzebom użytkowników. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają bazowanie na rzetelnych danych antropometrycznych w celu zwiększenia komfortu użytkowania odzieży. Dzięki temu, rodzice mogą łatwiej dobierać odzież dla swoich dzieci, mając pewność, że wybierają rozmiary, które będą odpowiednie do ich wieku i etapu rozwoju.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jedwabną bluzkę powinno się prasować od wewnętrznej strony:

A. na sucho, w temperaturze 180 °C

B. na mokro, w temperaturze 110 °C

C. na mokro, w temperaturze 150 °C

D. na sucho, w temperaturze 140 °C

Prasowanie bluzek z jedwabiu naturalnego w sposób opisany w innych odpowiedziach, takich jak na mokro w wyższej temperaturze, jest niezalecane. Wysoka temperatura, jak 150 °C, może prowadzić do uszkodzenia lub stopienia włókien jedwabnych, co skutkuje nieestetycznymi plamami lub zniekształceniem tkaniny. Prasowanie na mokro również wprowadza dodatkową wilgoć, co w przypadku jedwabiu nie jest korzystne, gdyż może prowadzić do nieodwracalnych deformacji. Ponadto, prasowanie na sucho w temperaturze 180 °C naraża materiał na ryzyko przypalenia, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku cienkich i delikatnych tkanin. Często błędne decyzje dotyczące prasowania wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów oraz braku konsultacji z informacjami dotyczącymi pielęgnacji odzieży. Użytkownicy powinni pamiętać, że każda tkanina ma swoje specyficzne wymagania dotyczące pielęgnacji, które powinny być przestrzegane, aby zachować jej jakość i estetykę. Dlatego zawsze warto zapoznać się z metkami oraz przetestować techniki na próbce materiału przed przystąpieniem do prasowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej