Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 01:26
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 01:54

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W tabeli przedstawiono wybrane pozycje rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter". Z analizy danych zawartych w tej tabeli wynika, ze rentowność sprzedaży w badanym okresie

WyszczególnienieStan na
31.12.2003
(w tys. zł)		Stan na
31.12.2004
(w tys. zł)
Zysk2030
Przychody ze
sprzedaży		80100
Rentowność
sprzedaży		25%30%

A. spadła o 5%
B. wzrosła o 15%
C. wzrosła o 5%
D. spadła o 15%
Odpowiedź "wzrosła o 5%" jest poprawna, ponieważ analizując dane rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter", zauważamy, że rentowność sprzedaży rzeczywiście wzrosła o 5 punktów procentowych. Zmiana ta jest istotna, ponieważ wskazuje na poprawę efektywności operacyjnej firmy oraz lepsze zarządzanie kosztami. W praktyce oznacza to, że przychody ze sprzedaży są bardziej opłacalne, a przedsiębiorstwo potrafi generować większy zysk z każdej sprzedanej jednostki produktu. Warto zauważyć, że wzrost rentowności sprzedaży może być wynikiem różnych działań, takich jak optymalizacja procesów produkcyjnych, poprawa jakości produktów czy efektywniejsze strategie marketingowe. W kontekście standardów branżowych, monitorowanie wskaźników rentowności jest kluczowym elementem zarządzania finansami, które pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji, planowaniu budżetu oraz alokacji zasobów. Regularne analizowanie rentowności sprzedaży umożliwia przedsiębiorstwom dostosowywanie działań do zmieniającego się rynku i utrzymywanie konkurencyjności.
Pytanie 2

W zeszłym roku w firmie zwolniono 300 pracowników, a zatrudniono 360 nowych. Jaki jest wskaźnik przyjęć, jeżeli średni roczny stan zatrudnienia wynosił 6 000 osób?

A. 1%
B. 11%
C. 6%
D. 5%
Wskaźnik przyjęć to taki prosty sposób na ocenę, jak dużo nowych pracowników dołączyło do firmy w stosunku do tego, ile osób w ogóle tam pracuje. W tym przypadku mamy 360 nowych pracowników, a roczny stan zatrudnienia to 6000. Czyli, żeby to policzyć, robimy (360 / 6000) * 100 i wychodzi nam 6%. To ważny wskaźnik, bo pomaga firmom zrozumieć, jak sobie radzą z zatrudnieniem. Z mojego doświadczenia, jeśli ten wskaźnik jest wysoki, to może oznaczać, że firma się rozwija, a jak jest niski, to może być sygnał, że są jakieś problemy z utrzymywaniem ludzi albo rekrutacją. Dobrze też, że firmy porównują swoje dane z innymi w branży, żeby lepiej rozumieć, jak ich strategia HR działa w praktyce.
Pytanie 3

Gdy wszystkie decyzje są podejmowane przez lidera i przekazywane pracownikom do realizacji bez możliwości dyskusji czy sprzeciwu, mówimy o sposobie kierowania nazywanym

A. autokratycznym
B. demokratycznym
C. liberalnym
D. patronalnym
Wybór stylu demokratycznego jako odpowiedzi byłby błędny, ponieważ w tym modelu kierownik zachęca do udziału zespołu w procesie decyzyjnym oraz otwartości na dyskusje. W praktyce, to podejście sprzyja zaangażowaniu i motywacji pracowników, co prowadzi do lepszej atmosfery pracy oraz zwiększenia efektywności. Z kolei wybór stylu patronalnego, który opiera się na silnym autorytecie przełożonego, ale z elementami opiekuńczości, również nie odpowiada zadanemu pytaniu. Patronalizm zakłada pewną formę wsparcia i ochrony pracowników, co jest sprzeczne z ideą autokratycznego podejścia, gdzie dominująca jest kontrola i brak dialogu. Jeśli chodzi o styl liberalny, to w tym przypadku kierownik przyjmuje postawę bardzo luźną, dając pracownikom dużą swobodę działania, co jest całkowitym przeciwieństwem autokratyzmu. Liberalne zarządzanie promuje indywidualizm i kreatywność, co z kolei prowadzi do decyzji podejmowanych wspólnie, w oparciu o różnorodne opinie. Błędne rozumienie tych stylów może wynikać z nieprecyzyjnego definiowania ról w zespole oraz z nieznajomości ich konsekwencji dla moralności i efektywności grupy. Warto zatem dobrze rozumieć różnice pomiędzy tymi podejściami, by skuteczniej zarządzać zespołem i dostosowywać styl kierowania do specyfiki sytuacji.
Pytanie 4

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Aktualne i sezonowe
B. Aktualne i zbędne
C. Nadmierne i sezonowe
D. Nadmierne i zbędne
Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.
Pytanie 5

Wprowadzenie nowych produktów na świeże rynki zbytu odnosi się do strategii

A. rozwoju produktu
B. dywersyfikacji
C. rozwoju rynku
D. penetracji rynku
Rozwój produktu koncentruje się na wprowadzaniu nowych lub ulepszonych produktów na już istniejące rynki. Chociaż może wydawać się, że jest to podobne do dywersyfikacji, to jednak nie obejmuje on wprowadzania produktów na nowe rynki, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. W kontekście rozwoju rynku, strategia ta skupia się na poszerzaniu zasięgu istniejących produktów do nowych grup klientów lub regionów bez wprowadzania nowych produktów. W związku z tym, rozwój rynku nie odnosi się do wprowadzenia całkowicie nowych ofert. Penetracja rynku natomiast dotyczy strategii zwiększania udziału w istniejących rynkach poprzez agresywne działania marketingowe, obniżanie cen lub poprawę jakości usług. Tego rodzaju podejście nie koncentruje się na wprowadzaniu nowości. Typowym błędem myślowym, który może prowadzić do wyboru rozwoju produktu, jesteśmy przekonani, że tworzenie nowych produktów automatycznie wiąże się z eksploracją nowych rynków. Jednak rozwój produktu w obrębie znanego rynku nie spełnia wymagania w zakresie dywersyfikacji, która wymaga zarówno innowacji, jak i poszerzenia geograficznego oraz kategorii produktowej. Dobrym przykładem jest firma, która produkuje napoje, decydując się na wprowadzenie nowej linii napojów energetycznych zarówno w kraju, jak i na rynkach zagranicznych, co idealnie obrazuje dywersyfikację.
Pytanie 6

Zamieszczony fragment umowy dotyczy odpowiedzialności materialnej

UMOWA O PRACĘ
zawarta w dniu 18.08.2016 r. w Warszawie pomiędzy:
Hurtownią LINDA sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Jabłonowa 23, zwaną dalej Pracodawcą, reprezentowaną przez Prezesa Mariana Kruczkowskiego, a Panem Janem Wilkiem, zam. w Warszawie, ul. Okopowa 50, zwanym dalej Pracownikiem.
§ 1
Obie Strony stwierdzają, że Pracownik jest zatrudniony u Pracodawcy na stanowisku magazyniera w dziale produkcji.
§ 2
1. Pracownik przyjmuje na siebie odpowiedzialność materialną za mienie Pracodawcy powierzone mu z obowiązkiem zwrotu lub rozliczenia się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego z dnia 18.08.2016 r. oraz za wszelkie inne składniki majątkowe Pracodawcy, które zostaną mu powierzone w przyszłości w powyższym trybie.
2. Pracownik oświadcza, że mienie zostało mu powierzone w związku z zajmowanym przez niego stanowiskiem i nie wnosi w tym zakresie zastrzeżeń.
(...)

A. magazyniera.
B. zleceniobiorcy.
C. sprzedawcy.
D. kierowcy.
Fragment umowy mówi, że magazynier jest w pewnym sensie odpowiedzialny za mienie, które mu powierzono. To znaczy, że jeśli coś się zepsuje lub zginie, to on za to odpowiada. Dobrze, żeby magazynier dbał o towar, przechowywał go właściwie i zabezpieczał, bo to zmniejsza ryzyko strat. I w sumie nie tylko on powinien o tym pamiętać, ale każdy w firmie musi być świadomy swojej odpowiedzialności. Jeżeli dojdzie do jakiejś szkody, to pracodawca może poprosić o odszkodowanie, co pokazuje, jak ważna jest ta odpowiedzialność. Zrozumienie tego tematu jest naprawdę istotne, szczególnie w pracy magazynowej i produkcyjnej.
Pytanie 7

Memoriałowa zasada księgowości stanowi

A. wycenę składników majątku w taki sposób, aby wiernie odzwierciedlić rezultat finansowy.
B. oddzielne ustalanie wartości elementów majątku oraz źródeł ich pochodzenia.
C. rejestrowanie transakcji gospodarczych w księgach w okresie, w którym miały miejsce.
D. wiarygodne i przejrzyste ukazywanie sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa.
Memoriałowa zasada rachunkowości, znana również jako zasada memoriałowa, jest kluczowym elementem w rachunkowości, który nakazuje rejestrowanie operacji gospodarczych w księgach w momencie ich wystąpienia, niezależnie od momentu wpłaty lub wypłaty gotówki. Oznacza to, że przychody i koszty są uwzględniane w okresie, w którym miały miejsce, co pozwala na bardziej precyzyjne odzwierciedlenie sytuacji finansowej firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzeda produkt w grudniu, ale płatność zostanie dokonana dopiero w styczniu, według zasady memoriałowej, przychód ze sprzedaży powinien być ujęty w grudniowym bilansie. Taki sposób księgowania jest zgodny z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które promują rzetelność i dokładność w raportowaniu finansowym. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w ustalaniu wyników finansowych, gdzie zrozumienie rzeczywistych przychodów i kosztów w danym okresie jest kluczowe do podejmowania strategicznych decyzji biznesowych.
Pytanie 8

Komandytariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania firmy względem jej wierzycieli do kwoty

A. posiadanych akcji
B. sumy komandytowej
C. kwoty zobowiązania
D. swojego majątku
Odpowiedź 'suma komandytowa' jest prawidłowa, ponieważ komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki komandytowej tylko do wysokości wniesionej przez niego sumy komandytowej. Oznacza to, że jego ryzyko finansowe jest ograniczone, co jest jednym z kluczowych elementów struktury spółki komandytowej. Przykładem może być sytuacja, w której komandytariusz wnosi do spółki 50 000 zł jako sumę komandytową. W przypadku, gdy spółka zaciągnie długi, komandytariusz będzie musiał zaspokoić wierzycieli tylko do tej wysokości. Ta struktura prawna zachęca do inwestycji, ponieważ ogranicza osobiste ryzyko inwestorów. Ważne jest również, aby komandytariusze byli świadomi tej odpowiedzialności podczas podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz przy negocjacjach dotyczących umowy spółki. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, zasada ta jest ściśle przestrzegana i uznawana za standardową praktykę w zarządzaniu ryzykiem finansowym.
Pytanie 9

Która z podanych spółek posiada osobowość prawną?

A. Akcyjna
B. Komandytowa
C. Partnerska
D. Jawna
Spółka akcyjna to forma organizacyjna przedsiębiorstwa, która posiada osobowość prawną, co oznacza, że jest traktowana jako odrębny podmiot prawny. Dzięki temu spółka akcyjna może posiadać własny majątek, zaciągać zobowiązania oraz pozywać i być pozywana. Osobowość prawna spółki akcyjnej daje jej również możliwość emisji akcji, co umożliwia pozyskiwanie kapitału od inwestorów. Przykładem zastosowania tej formy spółki jest wiele dużych korporacji, które wykorzystują spółki akcyjne do pozyskiwania funduszy na rozwój działalności. W praktyce, osobowość prawna spółki akcyjnej chroni także akcjonariuszy przed osobistą odpowiedzialnością za długi spółki, co jest istotnym czynnikiem podejmowania decyzji inwestycyjnych. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, spółka akcyjna musi także prowadzić pełną księgowość oraz regularnie publikować swoje sprawozdania finansowe, co zapewnia przejrzystość i bezpieczeństwo dla inwestorów.
Pytanie 10

Do zadań ZUS należy m.in.

A. świadczenie emerytalne i rentowe
B. zawieranie transakcji z papierami wartościowymi
C. realizowanie ubezpieczeń majątkowych
D. wykonywanie obliczeń i poboru podatków oraz opłat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dokonywania wymiaru i poboru podatków oraz opłat wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zakresu działalności ZUS. Instytucja ta nie zajmuje się bezpośrednio poborem podatków, ponieważ jest to zadanie administracji skarbowej. Obowiązki związane z podatkami są regulowane przez przepisy prawa podatkowego, a ich egzekucja należy do kompetencji urzędów skarbowych, które mają na celu zapewnienie wpływów do budżetu państwa. W kontekście odpowiedzi dotyczącej transakcji papierami wartościowymi, ZUS nie prowadzi działalności inwestycyjnej w tym zakresie. Jego funkcje nie obejmują aktywnego uczestnictwa w rynkach finansowych, co jest typowe dla instytucji finansowych, takich jak banki czy fundusze inwestycyjne. Prowadzenie ubezpieczeń majątkowych również nie leży w zakresie zadań ZUS, który koncentruje się na ubezpieczeniach społecznych, a nie majątkowych. Ubezpieczenia majątkowe, takie jak ubezpieczenia nieruchomości czy pojazdów, są oferowane przez prywatne towarzystwa ubezpieczeniowe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ról różnych instytucji w polskim systemie ubezpieczeń społecznych.
Pytanie 11

Jednostka organizacyjna chce wprowadzić nowy system zarządzania dokumentacją. Które z poniższych działań powinno być wykonane jako pierwsze?

A. Zakup oprogramowania
B. Utworzenie archiwum
C. Analiza potrzeb biznesowych
D. Szkolenie pracowników
Analiza potrzeb biznesowych jest kluczowym pierwszym krokiem przy wdrażaniu nowego systemu zarządzania dokumentacją. Zrozumienie, jakie są cele i wymagania organizacji, pozwala na dostosowanie systemu do jej specyficznych potrzeb. Bez tej analizy, organizacja ryzykuje zakupienie nieodpowiedniego oprogramowania, które może nie spełniać jej wymagań. Analizując potrzeby, identyfikuje się również kluczowe procesy i dokumenty, które będą zarządzane w systemie. Jest to zgodne z dobrą praktyką projektową, która zakłada, że każdy projekt powinien zaczynać się od zrozumienia wymagań. Przykładami takich potrzeb mogą być: potrzeba automatyzacji określonych procesów, integracja z innymi systemami czy spełnienie wymogów prawnych dotyczących archiwizacji dokumentów. Moim zdaniem, analiza potrzeb biznesowych to fundament, na którym można solidnie oprzeć cały projekt wdrożeniowy, unikając późniejszych problemów i kosztownych zmian.
Pytanie 12

Firma produkcyjna eksploatuje linię technologiczną, której wartość początkowa wynosi 67 000 zł. Jeśli roczna stawka amortyzacji to 12,5%, to przy użyciu liniowej metody amortyzacji pełne umorzenie tej linii zostanie osiągnięte

A. po 10 latach
B. po 8 latach
C. po 12 latach
D. po 6 latach
Wybór odpowiedzi 'po 8 latach' jest poprawny, ponieważ przy zastosowaniu liniowej metody amortyzacji wartość początkowa środka trwałego, w tym przypadku linii technologicznej, jest rozliczana w równych częściach przez okres jej użytkowania. W przypadku wartości początkowej 67 000 zł oraz rocznej stawki amortyzacji wynoszącej 12,5%, roczna kwota amortyzacji wynosi: 67 000 zł * 12,5% = 8 375 zł. Aby obliczyć czas potrzebny na pełne umorzenie linii technologicznej, dzielimy całkowitą wartość początkową przez roczną kwotę amortyzacji: 67 000 zł / 8 375 zł = 8 lat. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla skutecznego zarządzania aktywami w przedsiębiorstwie, ponieważ pozwala na dokładne planowanie wydatków związanych z inwestycjami w sprzęt oraz na prawidłowe przygotowanie raportów finansowych. W praktyce, znajomość metod amortyzacji jest ważna dla księgowych oraz menedżerów, którzy muszą podejmować decyzje dotyczące inwestycji oraz oceny rentowności przedsiębiorstwa.
Pytanie 13

Firma pracuje nad wprowadzeniem nowej technologii produkcyjnej. W ciągu trzech miesięcy zamierza przeszkolić wszystkich pracowników zaangażowanych w produkcję. Jaki dokument powinien zostać przygotowany, aby skutecznie zorganizować szkolenia?

A. Plan biznesowy
B. Plan strategiczny
C. Harmonogram
D. Scenariusz
Harmonogram jest kluczowym narzędziem w organizacji szkoleń, szczególnie w kontekście wdrażania nowej linii technologicznej. Jego celem jest precyzyjne określenie terminów, zadań oraz zasobów potrzebnych do przeprowadzenia szkoleń dla pracowników. Dobrze opracowany harmonogram pozwala na efektywne zarządzanie czasem, co jest niezbędne w kontekście ograniczonego okresu trzech miesięcy. Przykładowo, w harmonogramie można uwzględnić daty szkoleń, osoby odpowiedzialne za prowadzenie zajęć, a także materiały szkoleniowe. W branży produkcyjnej, standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie planowania i monitorowania procesów, co również odnosi się do szkoleń. Przykłady zastosowania harmonogramów można znaleźć w projektach wdrożeniowych, gdzie każda faza musi być ściśle zaplanowana, aby osiągnąć zamierzone cele w określonym czasie. Ostatecznie, harmonogram nie tylko ułatwia organizację, ale również pozwala na bieżąco kontrolować postępy szkoleń, co jest kluczowe dla skuteczności procesu edukacji.
Pytanie 14

Lojalnościowy program oferowany przez sklep odzieżowy, w którym można zbierać punkty za zakupy i wymieniać je na jednorazowe zniżki, jest przykładem wdrożenia strategii

A. dywersyfikacji
B. produktu
C. dystrybucji
D. cenowej
Odpowiedź 'cenowej' jest prawidłowa, ponieważ program lojalnościowy, który zbiera punkty za zakupy i pozwala na ich wymianę na rabaty, jest doskonałym przykładem strategii cenowej. Strategia ta koncentruje się na oferowaniu klientom zachęt finansowych, które zwiększają ich skłonność do zakupów. W tym przypadku punkty lojalnościowe działają jak forma waluty, która umożliwia klientowi uzyskanie rabatu, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie wartości koszyka zakupowego oraz częstotliwości zakupów. Przykłady z rynku pokazują, że firmy takie jak Starbucks czy Sephora skutecznie stosują programy lojalnościowe, zwiększając tym samym swoją sprzedaż i lojalność klientów. Warto podkreślić, że dobrym standardem w branży jest regularne analizowanie efektywności takich programów, aby dostosowywać je do zmieniających się potrzeb konsumentów oraz warunków rynkowych.
Pytanie 15

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest

A. Przyznawanie oraz wypłacanie zasiłków dla osób pozostających bez pracy
B. Pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych
C. Przygotowanie projektów prywatyzacyjnych
D. Udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność
Odpowiedź dotycząca przygotowania projektów prywatyzacji jako jednego z zadań Ministerstwa Skarbu Państwa jest poprawna, ponieważ ministri są odpowiedzialni za strategię prywatyzacji majątku Skarbu Państwa. W ramach tej odpowiedzialności, ministerstwo analizuje i ocenia aktywa państwowe, a następnie opracowuje plany ich sprzedaży lub wydzierżawienia. Przykładowo, w 2019 roku Ministerstwo Skarbu Państwa wdrożyło szereg projektów prywatyzacyjnych, które objęły sektor energetyczny oraz transportowy, co miało na celu zwiększenie efektywności oraz konkurencyjności tych branż. Prywatyzacja jest częścią szerokiej strategii reform gospodarczych i ma na celu przyciągnięcie inwestycji zagranicznych oraz wsparcie dla rozwoju rynku lokalnego. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie konsultacji z interesariuszami w celu zrozumienia ich potrzeb i obaw związanych z prywatyzacją, co zwiększa transparentność i akceptację społeczną. Uświadamia to również, że prywatyzacja nie jest jedynie procesem sprzedaży, ale również zarządzania zmianą w kontekście gospodarczym.
Pytanie 16

W ubiegłym roku koszty produkcji w firmie zajmującej się wyrobem nożyczek wyniosły 5 200 zł, a w obecnym roku osiągnęły 8 800 zł. W tych latach wyprodukowano odpowiednio 260 oraz 400 sztuk gotowych produktów. Jak kształtuje się koszt jednostkowy w bieżącym roku w porównaniu do roku poprzedniego?

A. niższy o 2 zł
B. wyższy o 3 zł
C. niższy o 3 zł
D. wyższy o 2 zł
Aby zrozumieć, dlaczego koszt jednostkowy w roku bieżącym jest wyższy o 2 zł w porównaniu do roku ubiegłego, musimy najpierw obliczyć koszt jednostkowy w obu latach. Koszt jednostkowy to całkowity koszt produkcji podzielony przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W roku ubiegłym koszt wyniósł 5200 zł, a wyprodukowano 260 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 20 zł (5200 zł / 260 sztuk). W roku bieżącym koszt wyniósł 8800 zł przy produkcji 400 sztuk, co daje koszt jednostkowy równy 22 zł (8800 zł / 400 sztuk). Różnica między kosztami jednostkowymi wynosi 2 zł (22 zł - 20 zł). Takie obliczenia są kluczowe w analizie finansowej przedsiębiorstw i pomagają w podejmowaniu decyzji dotyczących cen, rentowności oraz efektywności produkcji. Przykładowo, znajomość kosztu jednostkowego pozwala firmom na lepsze ustalanie strategii cenowych oraz na ocenę potrzebnych zmian w procesie produkcyjnym w celu optymalizacji kosztów.
Pytanie 17

Przełożony, który prowadzi zespół, wykorzystując negatywne bodźce, narzucając zakres działań, nie pozwalając podwładnym na udział w podejmowaniu decyzji oraz nie określając kryteriów oceny, jest

A. doradcą
B. liberałem
C. autokratą
D. demokratą
Odpowiedzi takie jak liberał, demokrata czy doradca wskazują na inne style przywództwa, które są niezgodne z opisanym zachowaniem autokraty. Liberał to styl charakteryzujący się dużą otwartością na pomysły zespołu i elastycznością w podejmowaniu decyzji. Liderzy tego typu preferują współpracę oraz swobodę działania, co stoi w sprzeczności z narzucaniem zakresu czynności. Demokrata, z kolei, angażuje zespół w proces decyzyjny, co również zaprzecza autokratycznemu podejściu. Nie ma tu miejsca na dominację jednej osoby, ponieważ decyzje są podejmowane w konsensusie, co sprzyja większemu zaangażowaniu pracowników. Doradca z kolei pełni rolę wspierającą, dostarczając zespołowi informacji i wskazówek, ale nie narzucając swoich decyzji. Te błędne odpowiedzi wynikają często z mylenia różnych stylów zarządzania z podejściem autokratycznym, w którym lider nie tylko nie dopuszcza do współpracy, ale także stosuje bodźce negatywne, co może prowadzić do niezdrowej atmosfery w zespole. Warto pamiętać, że skuteczne zarządzanie wymaga dostosowania stylu do sytuacji i potrzeb zespołu, a autokratyczne podejście może być skuteczne tylko w bardzo specyficznych warunkach, gdzie wymagana jest szybka decyzja bez czasu na konsultacje.
Pytanie 18

Jakie rodzaje spółek kwalifikują się jako spółki kapitałowe?

A. Z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytowo - akcyjna
B. Jawna oraz akcyjna
C. Z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjna
D. Akcyjna oraz komandytowe - akcyjna
W kontekście struktury prawnej przedsiębiorstw, istnieje wiele typów spółek, które różnią się zarówno odpowiedzialnością wspólników, jak i sposobem zarządzania. Przykłady spółek jawnych oraz komandytowych, które były wymienione w niepoprawnych odpowiedziach, nie są klasyfikowane jako spółki kapitałowe, co jest kluczowym błędem w zrozumieniu tematu. Spółka jawna to forma współpracy, w której wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania firmy całym swoim majątkiem, co w przeciwieństwie do spółek kapitałowych, nie zapewnia ograniczonej odpowiedzialności. Podobnie, w spółce komandytowej mamy do czynienia z wspólnikami, którzy odpowiadają za długi firmy w różnym stopniu, ale ta struktura również nie kwalifikuje się jako spółka kapitałowa. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest mylenie różnych form prawnych i nieodróżnianie odpowiedzialności osobistej wspólników od ograniczonej odpowiedzialności, którą oferują spółki kapitałowe. W rezultacie, odpowiedzi, które wskazują na spółki jawne lub komandytowe jako spółki kapitałowe, są błędne i mogą wprowadzać w błąd osoby zainteresowane zakładaniem różnorodnych form działalności gospodarczej. Dobrze zaplanowana struktura prawna przedsiębiorstwa, zgodna z aktualnymi standardami i regulacjami, jest kluczowa dla sukcesu oraz bezpieczeństwa majątkowego wspólników.
Pytanie 19

Podczas inwentaryzacji zauważono nadwyżkę oraz niedobór materiałów, które mogą być zrównoważone, jeżeli

A. niedobór i nadwyżka odnoszą się do różnorodnych materiałów
B. niedobór i nadwyżka są związane z różnymi osobami odpowiedzialnymi za ich powstanie
C. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów o podobnych cechach, które powstały u osoby odpowiedzialnej za dany magazyn
D. niedobór i nadwyżka dotyczą materiałów, które są sobie nawzajem zbliżone, ale pochodzą z różnych magazynów
Twoja odpowiedź jest całkowicie trafna! Kompensacja nadwyżek i niedoborów materiałów ma sens tylko wtedy, gdy te materiały są sobie bliskie, a różnice w ilości pochodzą z tej samej jednostki organizacyjnej. Przykładowo, jeśli w magazynie X mamy nadwyżkę stali nierdzewnej w jednej partii i brak jej w innej, to da się to jakoś poukładać. Można wykorzystać nadmiar z jednej partii, żeby pokryć brak z drugiej. To w zasadzie zasady rachunkowości zapasów, które mówią, że musimy dbać o równowagę w magazynie, żeby wszystko działało sprawnie. Dzięki tej metodzie unikamy strat finansowych i lepiej zarządzamy kapitałem, co jest super ważne. No i wiadomo, że dzięki temu możemy też lepiej przewidzieć, co będzie nam potrzebne w przyszłości, co jest według mnie kluczowe w logistyce i całym łańcuchu dostaw.
Pytanie 20

Walne zgromadzenie członków spółdzielni zdecydowało, że zysk osiągnięty w wysokości 150 000 zł zostanie podzielony w następujący sposób:
- 15% na fundusz zasobowy
- 45% na dywidendy dla członków spółdzielni
- 8% na nagrody dla członków zarządu
- 20% na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
- na nagrody dla pracowników................
Jaką część zysku przydzielono na nagrody dla pracowników?

A. 30 000 zł
B. 18 000 zł
C. 22 500 zł
D. 67 500 zł
Odpowiedź 18 000 zł jest poprawna, ponieważ kwota ta wynika z analizy podziału zysku spółdzielni. Zysk w wysokości 150 000 zł został podzielony na różne fundusze i nagrody, co wymaga precyzyjnego obliczenia poszczególnych kwot. Fundusz zasobowy, dywidendy, nagrody dla zarządu oraz zakładowy fundusz świadczeń socjalnych stanowią łącznie 88% całkowitego zysku. Obliczmy te wartości: 15% z 150 000 zł to 22 500 zł na fundusz zasobowy, 45% to 67 500 zł na dywidendy, 8% to 12 000 zł na nagrody dla zarządu, a 20% to 30 000 zł na fundusz świadczeń socjalnych. Suma tych wartości wynosi 132 000 zł. Pozostałe 18 000 zł to kwota przeznaczona na nagrody dla pracowników, co stanowi 12% całkowitego zysku. W praktyce, efektywne zarządzanie takimi podziałami zysku jest kluczowe dla utrzymania zadowolenia członków spółdzielni oraz motywacji pracowników. Ustalanie zasad podziału zysku zgodnie z obowiązującymi regulacjami i statutem spółdzielni jest niezbędne dla transparentności działania oraz budowania zaufania wśród interesariuszy.
Pytanie 21

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 2 434 zł
B. 1 434 zł
C. 3 434 zł
D. 4 434 zł
Aby obliczyć kwotę podatku dochodowego od osób prawnych, najpierw należy ustalić podstawę opodatkowania, którą uzyskujemy, odejmując koszty uzyskania przychodów od przychodów. W tym przypadku, przychody wynoszą 320 000,00 zł, a koszty 220 000,00 zł, co daje podstawę opodatkowania równą 100 000,00 zł. Stawka podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce wynosi 19%, co oznacza, że podatek wynosi 19 000,00 zł. Ponieważ w ciągu roku odprowadzono zaliczki na podatek w wysokości 16 566,00 zł, aby obliczyć kwotę do zapłaty, należy od kwoty podatku odjąć zaliczki. Ostateczna kwota do zapłaty wynosi 19 000,00 zł - 16 566,00 zł = 2 434,00 zł. Taki proces obliczania podatku jest standardową praktyką w księgowości, która wymaga precyzyjnego śledzenia przychodów i kosztów oraz odpowiedniego rozliczania zaliczek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być coroczne przygotowywanie deklaracji podatkowej, gdzie te same zasady są wykorzystywane do obliczania zobowiązań podatkowych.
Pytanie 22

Aby ustalić średnią liczbę dni, które firma potrzebuje na zaktualizowanie zapasu materiałów w magazynie, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. kompletności dostaw
B. rotacji zapasów w razach
C. rotacji zapasów w dniach
D. terminowości dostaw
Rotacja zapasów w razach, terminowość dostaw oraz kompletność dostaw to pojęcia związane z zarządzaniem zapasami, ale żadne z nich nie odpowiada na pytanie dotyczące obliczenia średniej liczby dni potrzebnych na odnowienie zapasu. Rotacja zapasów w razach odnosi się do liczby sprzedanych lub wykorzystanych jednostek zapasu w danym okresie, co nie bezpośrednio wskazuje na czas potrzebny na odnowienie zapasów. Takie podejście może prowadzić do mylnego założenia, że częste sprzedaże oznaczają szybkie odnawianie zapasów, podczas gdy rzeczywistość może być inna, szczególnie w przypadku długich cykli dostaw lub opóźnień. Terminowość dostaw dotyczy natomiast jakości dostaw, czyli tego, czy materiały docierają na czas. Choć istotna dla efektywności produkcji, nie jest metryką, która mierzy czas potrzebny na odnowienie zapasów. Kompletność dostaw wskazuje na to, czy dostarczone towary odpowiadają zamówieniu, ale również nie dostarcza informacji o czasie rotacji zapasów. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wskaźników operacyjnych z wskaźnikami czasowymi; kluczowe jest dostrzeganie różnicy między ilością a czasem, co jest fundamentem analizy efektywności zarządzania zapasami. Aby skutecznie zarządzać zapasami, przedsiębiorstwa muszą stosować odpowiednie wskaźniki, takie jak rotacja zapasów w dniach, które precyzyjnie odzwierciedlają dynamikę odbioru i wydania materiałów.
Pytanie 23

Wskaźnik znacznej płynności finansowej wskazuje

A. na rotację zapasów
B. na zamrożenie zapasów
C. na zdolność do regulowania długoterminowych zobowiązań
D. na zdolność do spłaty bieżących zobowiązań
Udzielając odpowiedzi, która nie dotyczy możliwości spłaty bieżących zobowiązań, można wpaść w pułapki nieprecyzyjnych interpretacji wskaźników finansowych. Odpowiedzi takie jak rotacja zapasów nie mają bezpośredniego związku z płynnością finansową. Rotacja zapasów odnosi się do efektywności zarządzania zapasami, wskazując, jak szybko firma sprzedaje swoje zapasy. Wysoka rotacja zazwyczaj sugeruje skuteczne zarządzanie, ale nie oznacza, że firma jest w stanie płynnie regulować swoje zobowiązania. Z kolei możliwość spłaty długoterminowych zobowiązań jest związana z innym wskaźnikiem, takim jak wskaźnik zadłużenia czy zadłużenie długoterminowe do kapitału własnego, które oceniają stabilność i strukturę finansowania. Wreszcie, zamrożenie zapasów nie jest pojęciem dotyczących płynności, lecz odnosi się do sytuacji, w której przedsiębiorstwo trzyma zbyt dużą ilość zapasów, co może wpłynąć negatywnie na jego płynność poprzez zamrożenie środków finansowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że płynność finansowa koncentruje się na relacji między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami bieżącymi, a nie na zarządzaniu zapasami, zadłużeniem długoterminowym czy innymi wskaźnikami efektywności operacyjnej.
Pytanie 24

W części B teczki z aktami osobowymi pracownika znajdują się

A. umowa o pracę zawarta z pracownikiem
B. świadectwo pracy wydane przez poprzedniego pracodawcę
C. kwestionariusz osobowy aplikanta do pracy
D. umowa o zakazie konkurencji po zakończeniu umowy o pracę
W części B teczki akt osobowych pracownika umieszcza się umowę o pracę, ponieważ jest to kluczowy dokument regulujący warunki zatrudnienia. Umowa o pracę stanowi podstawę prawną zatrudnienia i określa prawa oraz obowiązki zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Przechowywanie tego dokumentu w odpowiedniej części teczki jest wymagane przez Kodeks pracy, który nakłada na pracodawców obowiązek prowadzenia dokumentacji pracowniczej. Dzięki umowie o pracę możliwe jest monitorowanie wszelkich zmian dotyczących warunków zatrudnienia, takich jak wynagrodzenie, wymiar czasu pracy czy dodatkowe benefity. Przykładowo, w sytuacji sporu sądowego dotyczącego warunków pracy, umowa o pracę będzie kluczowym dowodem, który pomoże zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi w obronie swoich racji. Dobrą praktyką jest również archiwizowanie wszystkich aneksów i poprawek do umowy, co ułatwia zarządzanie historią zatrudnienia.
Pytanie 25

Przedsiębiorstwo w marcu br. poniosło koszty w wysokości 50 000,00 zł przedstawione w tabeli. Koszty wynagrodzeń w kosztach ogółem stanowią

- amortyzacja5 000,00 zł
- zużycie materiałów i energii15 000,00 zł
- wynagrodzenia20 000,00 zł
- ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia7 000,00 zł
- pozostałe koszty rodzajowe3 000,00 zł

A. 20%
B. 25%
C. 40%
D. 35%
Koszty wynagrodzeń przedsiębiorstwa stanowią 40% ogółu kosztów, ponieważ wynoszą 20 000 zł z łącznych kosztów w wysokości 50 000 zł. Aby obliczyć procentowy udział kosztów wynagrodzeń, należy zastosować prostą formułę: (koszty wynagrodzeń / całkowite koszty) * 100%. W tym przypadku obliczenia wyglądają następująco: (20 000 zł / 50 000 zł) * 100% = 40%. Tego rodzaju analizy są kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwalają na monitorowanie struktury kosztów. Znajomość udziału poszczególnych wydatków w kosztach ogólnych jest niezbędna do podejmowania strategicznych decyzji finansowych, takich jak cięcia kosztów czy inwestycje w rozwój. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być analiza rentowności projektów, gdzie dokładne określenie kosztów pracy jest kluczowe dla oceny efektywności finansowej.
Pytanie 26

Zdefiniowany proces konstruowania długofalowej strategii, mający na celu identyfikację oraz realizację celów organizacji, którego rezultaty działań mają charakter trwały i są trudne do cofnięcia, zazwyczaj przygotowywany na okres przekraczający 5 lat, to plan

A. strategiczny
B. bieżący
C. operacyjny
D. taktyczny
Wybór odpowiedzi taktyczny, operacyjny lub bieżący wskazuje na nieporozumienie w zakresie terminologii związanej z planowaniem w organizacjach. Plan taktyczny koncentruje się na krótkoterminowych celach i działaniach, które są bardziej elastyczne i mogą być dostosowywane w miarę potrzeb. Przykładowo, organizacja może podjąć decyzję o zwiększeniu produkcji w krótkim okresie, w odpowiedzi na nagły wzrost popytu. Podejście operacyjne dotyczy z kolei codziennych działań i procedur, które wspierają realizację planów taktycznych i strategicznych, takich jak zarządzanie zasobami i harmonogramowanie zadań. Plany bieżące z kolei skupiają się na natychmiastowych działaniach i problemach, które wymagają szybkiej reakcji. Typowym błędem myślowym przy wyborze niepoprawnych odpowiedzi jest mylenie poziomów planowania oraz ich czasowego horyzontu. Każdy z tych typów planowania ma swoje unikalne cechy i zastosowania, a ich mylne traktowanie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz braku spójności w realizacji celów organizacji. Prawidłowe zrozumienie różnicy między planem strategicznym a innymi typami planów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i realizacji długofalowych celów organizacyjnych.
Pytanie 27

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. materiały na magazynie
B. inwestycje o krótkim czasie trwania
C. aktywa trwałe
D. wartości niematerialne oraz prawne
Odpowiedź "materiały na składzie" jest prawidłowa, ponieważ skóra zakupiona do produkcji obuwia w bilansie przedsiębiorstwa "Galant" klasyfikowana jest jako materiały, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. W rachunkowości materiały na składzie są zaliczane do zapasów, które zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) powinny być ujmowane w wartości nabycia. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo powinno zarejestrować koszty zakupu skóry jako zapasy, które zostaną wykorzystane w przyszłej produkcji. Gdy materiały te zostaną przetworzone w gotowe wyroby, ich wartość zostanie przeniesiona do kosztów wytworzenia obuwia. Dobrą praktyką jest regularna inwentaryzacja zapasów, co pozwala na monitorowanie rzeczywistych stanów magazynowych i utrzymanie płynności produkcji.
Pytanie 28

Początkowa wartość środka trwałego wynosi 20 000 zł, a przewidziany okres jego użytkowania to 8 lat. Oblicz wartość bieżącą (do bilansu) środka trwałego po 2 latach jego eksploatacji przy zastosowaniu amortyzacji liniowej?

A. 15 000 zł
B. 12 500 zł
C. 10 000 zł
D. 17 500 zł
Poprawna odpowiedź to 15 000 zł, co jest wynikiem zastosowania metody amortyzacji liniowej. Wartość początkowa środka trwałego wynosi 20 000 zł, a przewidywany czas użytkowania to 8 lat. Amortyzacja liniowa polega na równomiernym rozłożeniu kosztu zakupu środka trwałego na jego przewidywany okres użytkowania. Roczna stawka amortyzacji wynosi zatem 20 000 zł / 8 lat = 2 500 zł. Po dwóch latach eksploatacji całkowita kwota odpisów amortyzacyjnych wyniesie 2 500 zł * 2 lata = 5 000 zł. Aby ustalić wartość bieżącą środka trwałego po dwóch latach, należy odjąć od wartości początkowej całkowitą kwotę odpisów, czyli 20 000 zł - 5 000 zł = 15 000 zł. Praktyczne zastosowanie amortyzacji liniowej jest powszechne w przedsiębiorstwach, gdyż pozwala na stabilne planowanie kosztów oraz ich rozłożenie w czasie, co ułatwia budżetowanie i podejmowanie decyzji finansowych. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie wartości środków trwałych oraz dostosowywanie metod amortyzacji do specyfiki działalności firmy, co może wpłynąć na efektywność zarządzania majątkiem.
Pytanie 29

Marek Szpak, który zdobędzie dyplom po 4-letnim technikum ekonomicznym oraz będzie miał rok doświadczenia na umowie o pracę w wymiarze pełnoetatowym, nabędzie prawo do corocznego urlopu wypoczynkowego

A. 26 dni
B. 20 dni
C. 12 dni
D. 18 dni
Marek Szpak, po ukończeniu 4-letniego technikum ekonomicznego oraz przepracowaniu jednego roku na pełnym etacie, nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje 20 dni urlopu, jeśli jego staż pracy wynosi mniej niż 10 lat. W przypadku Marka, jego staż pracy wynosi dokładnie rok. Osoby, które ukończyły szkołę średnią, mają prawo do tego wymiaru urlopu, co wynika z przepisów regulujących czas pracy i urlopy. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy oznacza, że Marek powinien świadomie planować swój urlop, aby w pełni wykorzystać przysługujące mu dni wypoczynku. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wykorzystania urlopu, co może ułatwić przyszłe plany zawodowe oraz zapewnić odpoczynek, który jest kluczowy dla zachowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Warto również zaznaczyć, że w niektórych branżach lub organizacjach mogą obowiązywać dodatkowe regulacje dotyczące urlopów, co należy zawsze uwzględniać w trakcie planowania.
Pytanie 30

Rodzaj spółki, w której wspólnicy ponoszą odpowiedzialność przed wierzycielami tylko do wysokości wniesionych wkładów, to spółka

A. partnerska
B. cywilna
C. jawna
D. z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form organizacyjnych w Polsce. Jej główną cechą jest to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki jedynie do wysokości wniesionych przez siebie wkładów. Oznacza to, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. Taki model zarządzania ryzykiem jest szczególnie korzystny dla przedsiębiorców, którzy chcą ograniczyć swoją odpowiedzialność finansową. W praktyce, spółka z o.o. jest często wykorzystywana przez małe i średnie przedsiębiorstwa, które potrzebują elastyczności w zarządzaniu oraz ochrony przed osobistymi konsekwencjami finansowymi. Dodatkowo, spółki z o.o. mogą łatwo pozyskiwać kapitał poprzez emisję nowych udziałów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie corporate governance. Przykładami zastosowania mogą być firmy technologiczne, które w celu rozwoju poszukują inwestorów, co staje się łatwiejsze w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z tego względu, wybór tej formy prawnej jest często uzasadniony w kontekście planowania strategicznego biznesu.
Pytanie 31

Zestawienie wartości importu oraz eksportu towarów w określonym czasie nazywa się bilansem

A. odsetek i dywidend
B. obrotu usługami
C. handlowym
D. obrotów kapitałowych i finansowych
Bilans handlowy to kluczowy wskaźnik w ekonomii, który zlicza wartość importu i eksportu towarów w określonym czasie. Obejmuje on wszystkie transakcje dotyczące towarów fizycznych, co jest fundamentalne dla analizy stanu gospodarki kraju. Dodatni bilans handlowy występuje, gdy eksport przewyższa import, co zazwyczaj sugeruje, że gospodarka jest silna i konkurencyjna na rynku międzynarodowym. Przykładowo, kraj z rozwiniętym sektorem technologicznym, który eksportuje elektronikę, może mieć dodatni bilans handlowy, co wpływa korzystnie na jego walutę i stabilność finansową. Przy ustalaniu strategii gospodarczych oraz polityki handlowej, bilans handlowy odgrywa kluczową rolę, pozwalając decydentom na ocenę efektywności działań w zakresie promowania eksportu oraz ograniczania importu. Warto również zaznaczyć, że bilans handlowy jest tylko jednym z elementów bilansu płatniczego, który obejmuje także usługi, transfery i inwestycje. Zrozumienie bilansu handlowego jest niezbędne dla analizy makroekonomicznej oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 32

Kartę płatniczą, która umożliwia dokonywanie transakcji jedynie do kwoty posiadanego salda na koncie bankowym, określa się mianem

A. przedpłaconą
B. lojalnościową
C. debetową
D. kredytową
Karty kredytowe, lojalnościowe i przedpłacone są popularnymi instrumentami płatniczymi, jednak różnią się one zasadniczo od kart debetowych. Karta kredytowa umożliwia użytkownikowi zaciąganie kredytu, co oznacza, że można dokonywać zakupów na kwotę przekraczającą posiadane środki na koncie. W przypadku karty kredytowej użytkownik jest obciążany określonym limitem kredytowym, który należy spłacić w ustalonym terminie, co wiąże się z ryzykiem zadłużenia i naliczaniem odsetek. Karta lojalnościowa, z drugiej strony, jest powiązana z programami nagród, które pozwalają na zbieranie punktów lub rabatów za dokonane zakupy, ale nie jest instrumentem płatniczym samym w sobie. Karta przedpłacona działa na zasadzie zasilania konta kwotą, którą użytkownik może wykorzystać, ale również nie pozwala na przekroczenie tej kwoty. Często mylenie tych kart z kartą debetową może prowadzić do nieporozumień finansowych, ponieważ każda z nich ma inny mechanizm działania oraz zastosowanie. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania swoimi finansami i wybierania odpowiednich instrumentów płatniczych do codziennych potrzeb.
Pytanie 33

Usługi mające na celu ochronę, ratowanie, przywracanie oraz poprawę stanu zdrowia, świadczone w sytuacji wystąpienia choroby, urazu, ciąży, porodu i połogu, a także w ramach działań mających na celu prewencję chorób oraz promocję zdrowia, to usługi objęte powszechnym ubezpieczeniem

A. zdrowotnym
B. chorobowym
C. rentowym
D. wypadkowym
Wybór odpowiedzi dotyczących świadczeń wypadkowych, rentowych lub chorobowych nie jest adekwatny do opisanego kontekstu. Świadczenia wypadkowe obejmują zasiłki i usługi medyczne, które są przyznawane w przypadku urazów w wyniku wypadków w pracy lub poza nią, co nie pokrywa pełnego spektrum świadczeń związanych z utrzymaniem zdrowia. Z kolei świadczenia rentowe dotyczą osób, które z powodu choroby lub niepełnosprawności nie są w stanie podjąć pracy, co również nie odnosi się do całościowego zachowania zdrowia. Natomiast świadczenia chorobowe są związane z czasowym ograniczeniem zdolności do pracy w wyniku choroby, a nie z szerokim zakresem działań zdrowotnych. Stąd, wybór tych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy pomiędzy rodzajami świadczeń a ich zastosowaniem w kontekście systemu zdrowotnego. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe, aby prawidłowo interpretować zasady działania systemu ubezpieczeń zdrowotnych oraz zrozumieć, w jaki sposób mogą one wpływać na jednostki i społeczności. Świadczenia zdrowotne jako całość są fundamentem utrzymania zdrowia społeczeństwa i oferują wsparcie zarówno jednostkom jak i grupom, co stanowi istotny element polityki zdrowotnej w Polsce.
Pytanie 34

W zakładzie krawieckim szwaczki wynagradzane są w formie akordu progresywnego. W miesięcznym okresie rozliczeniowym szwaczka uszyła 510 par spodni. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz przysługujące jej wynagrodzenie.

Ilość uszytych spodni (w szt.)Stawka akordowa (w zł)
do 4005,00
401- 5006,00
powyżej 5007,00

A. 2 670,00 zł
B. 3 060,00 zł
C. 2 550,00 zł
D. 3 570,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie szwaczki w systemie akordu progresywnego, istotne jest zrozumienie, jak działają przedziały wynagrodzenia za uszyte pary spodni. W tym przypadku, szwaczka uszyła 510 par, co oznacza, że przynależy do trzech różnych kategorii wynagrodzenia. Pierwsze 400 par jest wynagradzane po 5 zł za parę, co daje 2000 zł. Następne 100 par, czyli od 401 do 500, jest rozliczane po 6 zł, co daje 600 zł. Wreszcie, za ostatnie 10 par (od 501 do 510) stawka wynosi 7 zł za parę, co daje dodatkowe 70 zł. Sumując te kwoty, uzyskujemy 2000 zł + 600 zł + 70 zł = 2670 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na efektywne obliczanie wynagrodzenia w branży krawieckiej, co jest zgodne z zasadami płac w oparciu o efektywność produkcyjną i motywację do pracy. Zastosowanie takiego systemu wynagrodzeń sprzyja zwiększeniu wydajności pracowników oraz ich zadowoleniu z pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu personelem.
Pytanie 35

Pralka znajdująca się w ekspozycji sklepu z artykułami do gospodarstwa domowego jest

A. wyrobem gotowym
B. towarem
C. produktami
D. aktywem trwałym
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących klasyfikacji przedmiotów w kontekście ich roli w działalności gospodarczej. Uzyskanie statusu środka trwałego wymaga spełnienia określonych kryteriów, a pralka w sali sprzedażowej nie jest własnością sklepu w sensie trwałego zasobu, lecz przedmiotem do sprzedaży. Środki trwałe to aktywa, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej przez dłuższy czas, a ich wartość jest amortyzowana. Pralka na ekspozycji nie spełnia tego kryterium, ponieważ nie jest używana przez sklep, lecz oferowana klientom. Klasyfikacja pralki jako produktu również jest myląca; produkt to bardziej ogólne pojęcie, które odnosi się do wszystkiego, co może być oferowane na rynku, a sama pralka jest konkretnym rodzajem towaru. Co więcej, termin wyrób gotowy odnosi się do produktów, które zostały całkowicie wyprodukowane i są gotowe do sprzedaży, ale w kontekście sklepu, gdzie pralka jest wystawiona, towarem staje się finalna oferta skierowana do konsumenta. Kluczowym błędem myślowym w analizowaniu tego pytania jest mylenie statusu przedmiotu w obrocie handlowym z jego funkcją lub stanem prawnym, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o jego klasyfikacji.
Pytanie 36

Hurtownia żywności zatrudnia 1 000 pracowników, w tym 300 mężczyzn. Jaki procent całkowitej liczby zatrudnionych reprezentują kobiety?

A. 84%
B. 30%
C. 70%
D. 36%
Obliczając, ile kobiet pracuje w hurtowni artykułów spożywczych, najpierw musimy znać całkowitą liczbę zatrudnionych. Mamy 1000 pracowników, z czego 300 to mężczyźni. Czyli, żeby policzyć, ile jest kobiet, musimy od 1000 odjąć 300. To daje nam 700 kobiet. Żeby obliczyć, jaki to jest procent, możemy użyć prostego wzoru: (liczba kobiet / całkowita liczba pracowników) * 100%. Kiedy podstawimy nasze liczby, wychodzi (700 / 1000) * 100%, co daje 70%. To pokazuje, jak ważne jest nie tylko robienie obliczeń, ale i zrozumienie, jak wygląda struktura zatrudnienia. W firmach, wiedza o tym, jak różnią się proporcje między płciami, jest istotna, bo pozwala lepiej zarządzać zespołem i dbać o różnorodność. W końcu, tworzenie równego środowiska pracy może przynieść same korzyści!
Pytanie 37

W spółce partnerskiej mogą być członkami osoby wykonujące zawód

A. fotomodela
B. doradcy podatkowego
C. fotografa
D. urzędnika podatkowego
Wybór odpowiedzi "fotografa" czy "fotomodela" pokazuje, że czasami można się pomylić w rozumieniu, co to jest spółka partnerska i które zawody naprawdę do tych spółek pasują. Choć fotografowie i fotomodeli robią świetną robotę, to jednak nie są to profesje, które zaliczają się do zaufania publicznego. Nie mają oni tych samych obowiązków etycznych, co doradcy podatkowi. Ich praca nie wymaga specjalnych uprawnień związanych z doradztwem podatkowym. Podobnie jest z urzędnikami podatkowymi. Oni pracują w administracji publicznej, więc nie są niezależnymi partnerami w spółkach. Często zapominamy, że spółka partnerska to forma, gdzie profesjonaliści współpracują ze sobą i biorą osobistą odpowiedzialność za swoje działania. Znajomość tych różnic jest bardzo ważna, żeby dobrze rozumieć, kto może tworzyć spółki partnerskie i jak najlepiej dbać o interesy klientów w sferze finansów i podatków.
Pytanie 38

Przedsiębiorca w dniu 8 maja 2019 r. otrzymał decyzję administracyjną z pouczeniem o możliwości odwołania się od niej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Wskaż ostatni dzień, w którym przedsiębiorca mógł złożyć odwoływanie od decyzji.

Maj 2019 r.
PnWtŚrCzPtSbNd
12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031

A. 27 maja 2019 r.
B. 28 maja 2019 r.
C. 21 maja 2019 r.
D. 22 maja 2019 r.
Wybór daty 21 maja 2019 r. może wynikać z błędnego zrozumienia zasad liczenia terminów procesowych w prawie administracyjnym. Kluczowym aspektem jest, że termin na odwołanie nie zaczyna się liczyć od dnia doręczenia decyzji, ale od dnia następującego po doręczeniu. Osoby, które udzielają odpowiedzi na podstawie interpretacji, że 21 maja to ostatni dzień, mogą mylić pojęcie daty doręczenia z pierwszym dniem, w którym można wnosić odwołanie. Z kolei wybór 28 maja 2019 r. wskazuje na pomyłkę przy dodawaniu dni; 14 dni od 9 maja kończy się na 22. Dalsze daty, takie jak 27 maja, mogą łatwo wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy zlicza się dni robocze, jednak w tym przypadku nie ma to zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że dochowanie terminów w sprawach administracyjnych jest kluczowe, ponieważ brak odwołania w wyznaczonym terminie zamyka drogę do dalszego postępowania. W praktyce, wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak istotne jest poprawne podejście do liczenia terminów, co często prowadzi do utraty praw do obrony swoich interesów. Stąd istotne jest, aby przed wypełnieniem takich formularzy czy wniesieniem apelacji, dokładnie analizować procedury i terminy, co przyczyni się do lepszego zrozumienia systemu prawnego oraz uniknięcia typowych pułapek myślowych.
Pytanie 39

Dokumenty, które zostały przekazane do zakładowej składnicy akt, zostały zakwalifikowane jako archiwalne BE5, co oznacza, że

A. wartość tych dokumentów budzi wątpliwości i po 5 latach przechowywania powinny być poddane ekspertyzie archiwum państwowego
B. stanowią dokumenty manipulacyjne, które po formalnym przekazaniu wracają do referenta na 5-letni okres przechowywania
C. posiadają trwałą wartość historyczną
D. są użyteczne i po 5 latach przechowywania mogą zostać zniszczone
Dokumenty zaklasyfikowane do kategorii archiwalnej BE5 są uznawane za te, których wartość archiwalna budzi wątpliwości. Oznacza to, że po upływie 5 lat od ich przechowywania, powinny zostać poddane ekspertyzie w archiwum państwowym. W praktyce, to podejście ma na celu określenie, czy dokumenty zasługują na dalsze przechowywanie w archiwum, czy też mogą być zniszczone. Proces ten jest zgodny z zasadami klasyfikacji dokumentów, które zakładają, że każda kategoria archiwalna ma określone wymagania dotyczące przechowywania i ewentualnej dezintegracji materiałów. Przykładem mogą być dokumenty związane z projektami, które mogą nie mieć długoterminowej wartości dla instytucji, ale ich przydatność musi być dokładnie oceniona przed podjęciem decyzji o ewentualnym zniszczeniu. Właściwe zarządzanie dokumentacją archiwalną zapewnia nie tylko zgodność z obowiązującymi przepisami, ale również optymalizuje przestrzeń archiwalną oraz koszty związane z jej utrzymaniem.
Pytanie 40

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego dopuszczalne normy ubytków naturalnych.

TowarStan według ewidencji księgowejStan rzeczywisty według spisu z naturyZakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki1 500,00 zł1 000,00 zł200,00 zł

A. 200 zł
B. 300 zł
C. 500 zł
D. 1 000 zł
Odpowiedź 300 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące wartości niedoboru niezawinionego wymagają uwzględnienia zarówno wartości całkowitego niedoboru, jak i dopuszczalnych norm ubytków naturalnych. W praktyce, wartość niedoboru można ustalić na podstawie różnicy pomiędzy stanem ewidencji a rzeczywistym stanem zapasów. Wartości te należy zsumować, aby otrzymać pełny obraz sytuacji magazynowej. Przy założeniu, iż dopuszczalne normy ubytków naturalnych są znane, można je odjąć od całkowitego niedoboru, co prowadzi do uzyskania wartości niedoboru niezawinionego przekraczającego te normy. Przykłady zastosowania tego podejścia można znaleźć w procedurach inwentaryzacji oraz analizie stanu zapasów, które są kluczowe w zarządzaniu logistyką i kontrolą jakości. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanów magazynowych i porównywanie ich z zapisami w systemach księgowych, co pozwala na bieżąco identyfikować i analizować potencjalne niedobory.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej