Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik geodeta
- Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
- Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:48
- Data zakończenia: 30 maja 2025 18:13
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Podczas pomiarów sytuacyjnych narożnika ogrodzenia przy zastosowaniu metody biegunowej, należy przeprowadzić obserwacje geodezyjne
A. kąta poziomego i odległości poziomej
B. kąta pionowego i odległości skośnej
C. kąta poziomego i odległości skośnej
D. kąta pionowego i odległości poziomej
Wybór kąta poziomego oraz odległości poziomej podczas pomiaru narożnika ogrodzenia metodą biegunową jest zgodny z praktycznymi zasadami geodezji. Obserwacja kąta poziomego pozwala na precyzyjne określenie kierunku, w którym znajduje się punkt, co jest kluczowe dla określenia granic działek i lokalizacji obiektów. Z kolei pomiar odległości poziomej jest istotny, ponieważ pozwala na dokładne wyznaczenie dystansu pomiędzy punktami w poziomie, co ma bezpośrednie zastosowanie w geodezyjnych mapach i planach. Zastosowanie tej metody jest szczególnie ważne w przypadku działek o nieregularnym kształcie, gdzie dokładność pomiarów wpływa na późniejsze decyzje dotyczące zagospodarowania przestrzennego. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami ISO oraz krajowymi standardami geodezyjnymi, wykorzystanie pomiarów poziomych jest preferowane w wielu przypadkach, co podkreśla ich znaczenie w praktyce geodezyjnej.
Pytanie 3
W jakim rodzaju niwelacji teoretyczna całkowita różnica wysokości pomiędzy punktem startowym a końcowym wynosi 0 mm?
A. Zamkniętym
B. Otwartym
C. Wyliczeniowym
D. Wiszącym
Ciąg niwelacyjny zamknięty charakteryzuje się tym, że jego teoretyczna suma różnic wysokości między punktem końcowym a początkowym wynosi 0 mm. Oznacza to, że w takim ciągu, po wykonaniu pomiarów na zamkniętej pętli, wysokości wszystkich punktów są wyważone i nie wykazują różnicy, co jest istotne w kontekście dokładności pomiarów niwelacyjnych. Zastosowanie ciągów zamkniętych jest kluczowe w inżynierii budowlanej oraz geodezji, gdzie precyzyjne wyznaczanie wysokości ma fundamentalne znaczenie. W przypadku pomiarów niwelacyjnych, idea zamkniętej pętli pozwala na skompensowanie błędów systematycznych i losowych, co zwiększa wiarygodność wyników. Standardy takie jak PN-EN ISO 17123-2 zalecają stosowanie takich ciągów w procesach weryfikacji i kalibracji instrumentów geodezyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania może być budowa mostów, gdzie dokładność pomiarów wysokościowych jest kluczowa dla stabilności konstrukcji.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Na jakiej długości od początku trasy usytuowany jest punkt oznaczony 2/3+57,00 m?
A. 557,00 m
B. 2357,00 m
C. 357,00 m
D. 2557,00 m
Prawidłowa odpowiedź to 2357,00 m, ponieważ oznaczenie 2/3+57,00 m wskazuje na sposób określania odległości na trasie. W kontekście geodezji i inżynierii lądowej, '2/3' oznacza dwa trzecie odcinka, które zostało już wyznaczone. Przyjmując, że '57,00 m' to dodatkowa odległość, którą należy dodać, obliczamy 2/3 z 3000 m (przykładowo, jeśli pełna długość trasy wynosi 3000 m), co daje 2000 m, a następnie dodajemy 57,00 m, co łącznie daje 2357,00 m. Takie podejście przydaje się w praktyce inżynieryjnej, gdyż pozwala na precyzyjne wyznaczanie punktów na trasach, co jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia robót budowlanych czy projektowania infrastruktury. W standardach geodezyjnych, takich jak PN-EN 1878, określone są metody pomiaru i oznaczania odległości, które są niezbędne w każdym projekcie budowlanym.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Przekierowanie spionowanej osi obrotowej tachimetru na punkt geodezyjny to
A. pionowanie
B. poziomowanie
C. rektyfikacja
D. centrowanie
Pionowanie to proces, który służy do ustalania pozycji pionowej instrumentu geodezyjnego, ale nie odnosi się bezpośrednio do precyzyjnego doprowadzenia osi obrotu tachimetru do punktu geodezyjnego. Chociaż pionowanie jest istotne dla poprawnego działania instrumentu, skupia się głównie na upewnieniu się, że urządzenie jest ustawione w idealnej pozycji pionowej. Poziomowanie z kolei dotyczy uzyskania poziomej płaszczyzny, co również nie jest tym samym co centrowanie. Proces poziomowania jest niezbędny dla zapewnienia, że pomiary są wykonywane w odpowiednich kątach, ale nie przesądza o tym, że osie instrumentu są odpowiednio zlokalizowane nad punktem geodezyjnym. Rektyfikacja odnosi się do korekty kątów i odległości w pomiarach, ale nie jest tożsama z centrowaniem. Kiedy geodeta myli te pojęcia, może prowadzić to do błędów w pomiarach i nieporozumień w interpretacji danych. Właściwe zrozumienie każdego z tych procesów jest kluczowe, aby uniknąć nieprawidłowości w wynikach pomiarowych i zapewnić wysoką jakość pracy geodezyjnej. Przywiązanie uwagi do różnic pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne dla każdej osoby pracującej w tej dziedzinie.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
Południkiem centralnym odwzorowania Gaussa-Krügera w systemie współrzędnych PL-1992 jest południk
A. 17°
B. 21°
C. 15°
D. 19°
Odpowiedź 19° jest prawidłowa, ponieważ w układzie współrzędnych PL-1992, który jest polskim systemem odwzorowania kartograficznego, południkiem osiowym dla obszaru Polski jest właśnie południk 19°. To odwzorowanie jest oparte na elipsoidzie GRS80 i ma na celu precyzyjne przedstawienie geometrii powierzchni Ziemi na płaszczyźnie. W praktyce oznacza to, że wszelkie mapy i dane geograficzne w Polsce używają tego południka jako punktu odniesienia, co jest niezbędne dla nawigacji, planowania przestrzennego oraz analizy geograficznej. Współrzędne geograficzne, które są określane w tym systemie, mają zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak geodezja, kartografia, a także w inżynierii lądowej. Przykładem zastosowania jest wyznaczanie granic działek, które wymagają precyzyjnych pomiarów z użyciem współrzędnych geograficznych. Dodatkowo, znajomość południka osiowego jest kluczowa przy pracy z systemami informacji geograficznej (GIS), gdzie dokładne odwzorowanie terenu ma zasadnicze znaczenie dla podejmowania decyzji.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Pomiar odległości wynoszącej 100,00 m zawiera błąd średni ±5 cm. Jaka jest wartość błędu względnego tej odległości?
A. 1/5000
B. 1/500
C. 1/2000
D. 1/1000
Błąd pomiarowy jest nieodłącznym elementem każdej procedury pomiarowej, a jego właściwe zrozumienie jest kluczowe dla uzyskiwania wiarygodnych wyników. W analizie odległości 100,00 m z błędem średnim ±5 cm, nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z niepoprawnego zastosowania wzorów lub błędnego zrozumienia, czym jest błąd względny. Odpowiedzi, które wskazują na błędy względne takie jak 1/5000, 1/1000 czy 1/500, mogą powstawać przez mylenie błędu względnego z błędem absolutnym, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Zrozumienie różnicy między błędem absolutnym a względnym jest kluczowe, jako że błąd absolutny odnosi się do konkretnej wartości, natomiast błąd względny jest proporcjonalny do tej wartości. Ponadto, w praktyce inżynierskiej i naukowej, niewłaściwe obliczenia mogą prowadzić do nieprecyzyjnych analiz danych czy wadliwych projektów. Dlatego też, stosowanie standardów metrologicznych oraz odpowiednich procedur obliczeniowych jest niezbędne, aby uniknąć typowych pułapek myślowych, które mogą zafałszować wyniki. Wiedza o tym, jak właściwie wyliczać błąd względny, a także jego kontekst w praktyce pomiarowej, jest niezbędna dla prawidłowego interpretowania wyników i ich analizy.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
Jaką maksymalną długość mogą mieć linie pomiarowe na obszarach rolnych i leśnych?
A. 400 m
B. 500 m
C. 300 m
D. 600 m
Maksymalna długość linii pomiarowych na terenach rolnych i leśnych wynosi 400 m. Ta wartość jest zgodna z wytycznymi określonymi w przepisach dotyczących pomiarów geodezyjnych i topograficznych. Długość linii pomiarowej ma kluczowe znaczenie w kontekście dokładności pomiarów. W praktyce, dla zapewnienia odpowiedniej precyzji, linie pomiarowe nie powinny przekraczać tej długości, ponieważ dłuższe linie są bardziej podatne na błędy związane z warunkami atmosferycznymi, ukształtowaniem terenu oraz innymi czynnikami zewnętrznymi. W przypadku pomiarów na terenach rolnych stosowanie linii o maksymalnej długości 400 m pozwala na efektywne zarządzanie powierzchnią, jak również na precyzyjne określenie granic działek. Przykładowo, podczas pomiarów do celów projektowania dróg czy systemów nawadniających, zachowanie tej normy przyczynia się do uzyskania wiarygodnych danych, które są niezbędne dla efektywnego planowania. Dodatkowo, przestrzeganie tych standardów jest często wymagane przez organy regulacyjne oraz instytucje zajmujące się ochroną środowiska.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Na jakiej odległości od startu trasy usytuowany jest punkt 1/5+78,00 m?
A. 2578,00 m
B. 1578,00 m
C. 578,00 m
D. 278,00 m
Odpowiedź 1578,00 m jest prawidłowa, ponieważ punkt oznaczony jako 1/5+78,00 m oznacza, że od początku trasy, który jest punktem odniesienia, do punktu 1/5 znajdują się 1578,00 m. Przy obliczeniach można spotkać się z różnymi systemami oznaczania odległości, co w praktyce oznacza, że kluczowe jest zrozumienie konwencji i sposobu, w jaki różne punkty są numerowane lub oznaczane. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące pomiarów geodezyjnych, jasno określają, jak należy interpretować tego typu oznaczenia. Dla inżynierów i specjalistów zajmujących się planowaniem tras, umiejętność prawidłowego odczytywania takich informacji jest niezbędna, zwłaszcza w kontekście projektowania infrastruktury transportowej, gdzie precyzyjne określenie odległości jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności ruchu drogowego.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
W regionalnej części zbioru geodezyjnego i kartograficznego przechowywane są mapy topograficzne w skali
A. 1 : 20 000
B. 1 : 10 000
C. 1 : 300 000
D. 1 : 500 000
Odpowiedź 1: 1 : 10 000 jest poprawna, gdyż w wojewódzkiej części zasobu geodezyjnego i kartograficznego gromadzone są przede wszystkim mapy topograficzne w tej skali. Mapy w skali 1 : 10 000 są szczegółowymi przedstawieniami terenu, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie obiektów oraz ich wzajemnych relacji. Tego typu mapy są wykorzystywane w planowaniu przestrzennym, urbanistyce oraz w działalności inwestycyjnej, gdzie niezbędna jest dokładna wiedza o infrastrukturze oraz ukształtowaniu terenu. W polskim prawodawstwie oraz normach geodezyjnych, takich jak „Rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego”, jasno określono, że skala 1 : 10 000 jest standardem, który pozwala na efektywne zarządzanie danymi geodezyjnymi. Dodatkowo, mapy te są kluczowe w sytuacjach kryzysowych, takich jak planowanie akcji ratunkowych czy zarządzanie katastrofami naturalnymi, dzięki czemu można szybko ocenić sytuację i podjąć odpowiednie działania.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Działanie, mające na celu zwiększenie dokładności kartometrycznej mapy poprzez eliminację deformacji z analogowego podkładu oraz błędów podczas skanowania, określamy jako
A. kalibracją
B. transformacją
C. wektoryzacją
D. digitalizacją
Kalibracja to proces, który ma kluczowe znaczenie w kontekście poprawy kartometryczności map, zwłaszcza tych, które zostały utworzone na podstawie podkładów analogowych lub skanowanych obrazów. Celem kalibracji jest eliminacja deformacji, które mogą pojawić się w wyniku błędów skanowania oraz różnic w skalach i perspektywie. Dzięki kalibracji można uzyskać precyzyjne odwzorowanie rzeczywistych współrzędnych geograficznych, co jest niezbędne w aplikacjach takich jak GIS (Geographic Information System) czy w kartografii. Przykładem zastosowania kalibracji jest proces georeferencji, w którym odnosi się punkty na mapie do znanych współrzędnych geograficznych. W praktyce kalibracja może obejmować użycie znanych punktów kontrolnych, które są wprowadzane do oprogramowania GIS, aby dostosować i poprawić błędy mapy. Standardy takie jak ISO 19130 definiują metody pomiaru i oceny dokładności danych przestrzennych, co jest istotne przy przeprowadzaniu kalibracji.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Kąty pionowe nachylenia (a) mogą przyjmować wartości +/- w zakresie
A. 0g-300g
B. 0g-400g
C. 0g-200g
D. 0g-100g
Zrozumienie pojęcia kąta nachylenia pionowego jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień w kontekście projektów inżynieryjnych. Odpowiedzi, które sugerują szerszy zakres wartości, takie jak 0°-200°, 0°-300° czy 0°-400°, wskazują na nieprawidłowe podejście do problematyki określania kątów. Kąt nachylenia nie może przekraczać 100°, ponieważ w praktyce każdy kąt powyżej 90° wskazuje na odwrócenie orientacji obiektu, co w przypadku budowli staje się niemożliwe. Przykładowo, kąt 180° oznacza pełne obrócenie obiektu, a wartości powyżej tego są także bez sensu, ponieważ w kontekście rzeczywistych aplikacji inżynieryjnych nie można stosować takich kątów. Wiele osób może mylnie przyjąć, że większe wartości kątów są możliwe, biorąc pod uwagę różne zastosowania lub teoretyczne modele, jednakże praktyczne zastosowanie w inżynierii ogranicza kąt nachylenia do 100°. Należy również pamiętać, że w geodezji i budownictwie bezpieczeństwo oraz stabilność konstrukcji są kluczowe, a zastosowanie nieodpowiednich kątów może prowadzić do niebezpieczeństwa i awarii budynków. Dlatego warto zrozumieć, jakie są zasady i normy w tej dziedzinie, aby podejmować prawidłowe decyzje projektowe.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Jaką wartość ma średni błąd pomiaru graficznego odcinka o długości 10 cm, gdy błąd względny pomiaru wynosi 1:1000?
A. ±10,00 mm
B. ±1,00 mm
C. ±0,10 mm
D. ±0,01 mm
Odpowiedzi, które wskazują inne wartości błędu pomiaru, wykazują niedokładne zrozumienie zasad obliczania błędu względnego. Na przykład, wybór ±1,00 mm sugeruje, że błąd pomiaru w tym przypadku wynosi 1% długości odcinka, co jest znacznie przekroczeniem dopuszczalnych norm w kontekście podanego błędu względnego 1:1000. Tego rodzaju myślenie prowadzi do poważnych konsekwencji w praktyce inżynieryjnej, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania mechanizmów. Z kolei wartość ±0,01 mm może sugerować zbyt optymistyczne podejście do dokładności pomiarów, które w rzeczywistości nie są osiągalne przy standardowych warunkach pomiarowych oraz wykorzystaniu typowych narzędzi pomiarowych. Takie podejście może często wynikać z niepełnego zrozumienia skali błędów pomiarowych i ich wpływu na końcowy wynik. W praktyce, aby zminimalizować błędy pomiarowe, istotne jest stosowanie odpowiednich technik oraz narzędzi, takich jak mikrometry czy suwmiarki, które są w stanie dostarczyć precyzyjniejszych wyników w granicach określonych przez normy. Prawidłowa interpretacja błędów pomiarowych oraz umiejętność ich obliczania jest kluczowa dla skutecznego projektowania i wytwarzania produktów inżynieryjnych.
Pytanie 38
Kontrolę tyczenia, polegającą na weryfikacji długości boków oraz przekątnych pojedynczych prostokątów, kwadratów lub ich zestawień, wykonuje się w trakcie prac niwelacyjnych
A. profili
B. siatkową
C. tras
D. punktów rozproszonych
Odpowiedzi wskazujące na kontrolę tyczenia profili, trasy oraz punktów rozproszonych opierają się na niepełnym zrozumieniu koncepcji niwelacji i jej zastosowań w praktyce inżynieryjnej. Kontrola profili dotyczy najczęściej określenia kształtu i wymiarów elementów konstrukcyjnych, co nie obejmuje szczegółowej weryfikacji geometrii siatki. W przypadku tras, chodzi głównie o wyznaczanie ścieżek dla dróg lub linii kolejowych, a więc kontrola tyczenia nie odnosi się bezpośrednio do geometrycznej dokładności prostokątów czy kwadratów. Z kolei punkty rozproszone są używane do pomiarów lokalizacji różnych obiektów, co również nie przekłada się na kontrolę kształtów i wymiarów prostokątów. Zrozumienie, że kontrola tyczenia w kontekście niwelacji powinno dotyczyć siatki geodezyjnej, a nie pojedynczych elementów, jest kluczowe. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylnego interpretowania terminologii oraz niewłaściwego odniesienia do praktycznych zastosowań w geodezji. Właściwe podejście do kontroli tyczenia zapewnia jakość i bezpieczeństwo konstrukcji, dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie metody oraz standardy w tej dziedzinie.
Pytanie 39
Osnowy geodezyjne klasyfikuje się na różne grupy na podstawie ich precyzji oraz metody zakładania, jakich używa się do ich tworzenia?
A. fundamentalne, podstawowe bazowe, sytuacyjne
B. podstawowe, podstawowe bazowe, pomiarowe
C. podstawowe fundamentalne, podstawowe bazowe, szczegółowe
D. poziome bazowe, podstawowe wysokościowe, sytuacyjne
Wybór odpowiedzi, która nie uwzględnia klasyfikacji podstawowych fundamentalnych oraz szczegółowych osnow geodezyjnych, wskazuje na niezrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi typami sieci oraz ich zastosowań. Osnowy fundamentalne są kluczowe w tworzeniu systemów geodezyjnych, gdyż zapewniają stabilne punkty odniesienia, które są niezbędne do precyzyjnego mapowania. Odpowiedzi sugerujące podziały na grupy, takie jak 'poziome bazowe, podstawowe wysokościowe, sytuacyjne' czy 'fundamentalne, podstawowe bazowe, sytuacyjne', mylą kategorie pojęciowe oraz ich funkcje. Poziome i wysokościowe odniesienia są jedynie różnymi wymiarami tej samej osnowy i nie stanowią odrębnych grup. Klasyfikując osnowy według kryterium dokładności, istotne jest, aby zrozumieć, że każda z nich ma określone przeznaczenie oraz różne poziomy precyzji. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują pomijanie roli osnowy fundamentalnej jako podstawy dla wszystkich innych pomiarów oraz nieumiejętność rozróżnienia między osnowami służącymi do ogólnych pomiarów a tymi dedykowanymi do bardziej szczegółowych zastosowań. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich osnow w projektach geodezyjnych prowadzi do błędów pomiarowych, co może mieć poważne konsekwencje w inżynierii i budownictwie.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.