Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 3 marca 2025 11:01
Data zakończenia: 3 marca 2025 11:25

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tkanina bawełniana, stosowana w pościeli, która wyróżnia się nierówną strukturą uzyskaną przez lokalne nanoszenie skoncentrowanego ługu sodowego, to

A. kreton

B. kora

C. perkal

D. kresz

Kresz, kreton i perkal to różne rodzaje tkanin, które często są mylone z korą ze względu na podobieństwa w ich zastosowaniach, jednak mają one odmienną strukturę i właściwości. Kresz to tkanina, która charakteryzuje się wyraźnymi zmarszczeniami i jest zazwyczaj używana w szyciu odzieży, zwłaszcza w spódnicach i sukienkach. Jej struktura nie jest uzyskiwana poprzez nadrukowanie ługu sodowego, lecz przez specjalny proces wytwarzania, który nadaje jej charakterystyczny efekt. Kreton to z kolei tkanina bawełniana, która jest gładka i miękka, często wykorzystywana do szycia pościeli i zasłon. Jej właściwości nie obejmują nierównej powierzchni, co odróżnia ją od kory. Perkal to tkanina o gęstym splocie, również wykorzystywana w pościeli, znana z wysokiej jakości i trwałości, jednak także nie ma jej cech charakterystycznych dla kory. Dla osób uczących się o tkaninach ważne jest zrozumienie, że różne metody produkcji i wykończenia tkanin wpływają na ich ostateczne zastosowanie. Każdy typ materiału ma swoje unikalne właściwości, zastosowania oraz techniki produkcji, które powinny być brane pod uwagę w procesie wyboru tkanin do konkretnego zastosowania.

Pytanie 2

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Zaprasowanie

B. Rozprasowanie

C. Dekatyzowanie

D. Odparowanie

Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!

Pytanie 3

Zadania związane z poszerzeniem zbyt wąskiej spódnicy na linii bioder obejmują rozprucie szwów bocznych oraz

A. powiększenie spódnicy na linii kolan oraz jej wydłużenie

B. poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych

C. zwężenie spódnicy na linii bioder oraz w talii

D. zwężenie spódnicy na linii kolan oraz jej skrócenie

Poszerzenie spódnicy na linii bioder oraz zszycie szwów bocznych to kluczowe działania w procesie przeróbki zbyt wąskiej spódnicy. W pierwszej kolejności, rozprucie szwów bocznych umożliwia uzyskanie dodatkowego materiału, co pozwala na odpowiednie poszerzenie spódnicy w newralgicznej części, gdzie najczęściej występują problemy z dopasowaniem. Po dokonaniu poszerzenia, niezbędne jest zszycie szwów bocznych, co zapewnia trwałość oraz estetykę wykończenia. W praktyce, takie podejście pozwala na zachowanie oryginalnego kroju i proporcji spódnicy, co jest zgodne z dobrymi praktykami krawieckimi. Warto również zauważyć, że odpowiednie poszerzenie na linii bioder wpływa na komfort noszenia, a także na ogólny wygląd sylwetki, co jest istotne w kontekście mody. Pamiętajmy o tym, że każdy projekt krawiecki powinien być dostosowany do indywidualnych wymagań klienta, co w tym przypadku oznacza także uwzględnienie jakości materiałów oraz technik szycia, które zapewnią długotrwałość przeróbki.

Pytanie 4

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 110 cm

B. 120 cm

C. 190 cm

D. 210 cm

Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 5

Jaki symbol oznacza pomiar – wysokość krocza?

A. RvNv

B. PcPl

C. ZKo

D. ZUo

Zarówno PcPl, ZKo, jak i RvNv to nieprawidłowe symbole w kontekście pomiaru wysokości krocza. Symbol PcPl odnosi się do pomiaru obwodu pasa, co jest całkowicie innym parametrem, nie mającym związku z wysokością krocza. Obwód pasa jest często używany przy ocenie proporcji sylwetki i jest kluczowym wskaźnikiem w analizach zdrowotnych, takich jak ocena ryzyka otyłości oraz chorób metabolicznych. Z kolei ZKo oznacza wysokość stanu, co również nie ma związku z wysokością krocza. Wysokość stanu to pomiar od podłogi do określonego punktu na ciele, często stosowany w kontekście oceny postawy i proporcji ciała. RvNv, natomiast, dotyczy pomiaru długości rękawa, co jest istotne w odzieżowej produkcji, ale i w tym przypadku nie ma związku z krocze. Wybór niewłaściwego symbolu może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii lub z braku znajomości standardów pomiarowych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między poszczególnymi pomiarami oraz znajomość ich zastosowania w praktyce, co z kolei pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy w projektowaniu i analizach.

Pytanie 6

Zmiana bluzy dresowej polega na jej skróceniu oraz wykończeniu rękawów ściągaczami. Jaka będzie całkowita cena usługi, jeżeli cena jednego gotowego ściągacza wynosi 8,00 zł, a koszt robocizny wynosi 30,00 zł?

A. 30,00 zł

B. 46,00 zł

C. 38,00 zł

D. 62,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego zsumowania kosztów związanych z przeróbką bluzy dresowej. Cena jednego ściągacza wynosi 8 zł, a ponieważ mamy do czynienia z dwiema rękawami, całkowity koszt ściągaczy wynosi 2 x 8 zł = 16 zł. Koszt robocizny, oszacowany na 30 zł, należy dodać do kosztu materiałów. W efekcie całkowity koszt usługi wynosi 16 zł (ściągacze) + 30 zł (robocizna) = 46 zł. Te obliczenia ilustrują typowy proces wyceny usług krawieckich, w którym uwzględnia się zarówno materiały, jak i czas pracy specjalisty. W praktyce, w branży krawieckiej jest to standardowe podejście do kalkulacji kosztów, które pomaga w ustaleniu rozsądnych cen oraz zapewnia, że wszystkie wydatki związane z realizacją usługi są pokryte. Tego typu kalkulacje są istotne nie tylko dla estetyki odzieży, ale również dla rentowności działalności krawieckiej.

Pytanie 7

Jakie urządzenie wykorzystuje się do formowania ramion w marynarkach?

A. Uniwersalna

B. Specjalna

C. Płaska

D. Formująca

Wybór odpowiedzi "Formująca" jest mylący, ponieważ w kontekście prasowania ramion w marynarkach nie odnosi się ona do specyfiki potrzebnego kształtu. Prasa formująca jest bardziej uniwersalnym narzędziem, które może być stosowane w różnych aspektach krawiectwa, ale nie jest zoptymalizowana do pracy z konturami ramion. Z kolei prasa "Płaska" również jest niewłaściwa, ponieważ ma prostą powierzchnię, co nie pozwala na odpowiednie wyprofilowanie ramion. Prasa płaska jest używana głównie do prasowania prostych powierzchni, takich jak przody bluzek czy spódnice, ale nie nadaje się do skomplikowanych kształtów, jak ramiona marynarki. Odpowiedź "Uniwersalna" sugeruje, że jedna prasa może wystarczyć do wszystkich zadań, co jest błędem, ponieważ każdy element odzieży wymaga odpowiedniego podejścia i narzędzi. To typowy błąd myślowy, gdzie zakłada się, że w krawiectwie można stosować jedno narzędzie do różnych zadań, co często prowadzi do niewłaściwych efektów finalnych, takich jak zniekształcenie kształtu odzieży. W branży krawieckiej kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych zastosowań, co wpływa na jakość wyrobu końcowego.

Pytanie 8

Aby zmierzyć wysokość krocza w krawiectwie miarowym, stosuje się

A. taśmę centymetrową i tablicę pomiarową

B. taśmę centymetrową oraz linijkę o długości 50 cm

C. antropometr i linijkę o długości 50 cm

D. tablicę pomiarową oraz antropometr

Choć wymienione narzędzia, takie jak antropometr, tablica pomiarowa czy linijka, mogą być używane w kontekście pomiarów antropometrycznych, nie są optymalnym wyborem do precyzyjnego pomiaru wysokości krocza w krawiectwie miarowym. Antropometr to specjalistyczne narzędzie stosowane głównie w badaniach naukowych i statystycznych, a jego użycie w krawiectwie może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji. Dodatkowo, linijka o długości 50 cm, choć może być przydatna w niektórych kontekstach, nie jest wystarczająca do wykonania pełnego pomiaru ciała, jakim jest wysokość krocza, który wymaga bardziej elastycznego podejścia. Tablica pomiarowa jest z kolei używana w bardziej złożonych procesach pomiarowych i nie jest typowym narzędziem dla krawców. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji różnych narzędzi pomiarowych oraz brak zrozumienia specyfiki pomiarów w kontekście krawiectwa. Zachowanie odpowiednich standardów i praktyk branżowych jest kluczowe w osiąganiu dokładnych i wiarygodnych wyników pomiarowych, co zdecydowanie podkreśla znaczenie użycia właściwych narzędzi.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

W bluzce, która ma być poprawiona, zaszewki piersiowe są zszyte zbyt nisko. Który wymiar powinno się zmierzyć na sylwetce klientki, aby naprawić ten błąd?

A. XlXl

B. ot

C. SySvXp

D. opx

Wybór takich pomiarów jak ot, opx i XlXl to nie najlepszy pomysł. Każdy z tych pomiarów odnosi się do czegoś innego i nie dotyczy bezpośrednio umiejscowienia zaszewek piersiowych. Na przykład, ot, czyli obwód talii, nie ma nic wspólnego z wysokością zaszewek, bo dotyczy dolnej części sylwetki. OpX, czyli obwód piersi, jest fajnym pomiarem, ale jego rola to określenie szerokości bluzki w najszerszym miejscu, a nie pomoc w ustawieniu zaszewek. A XlXl, czyli długość rękawa, to już w ogóle nie ma związku z dopasowaniem w okolicy piersi. Wybierając złe pomiary, można łatwo nabrać się na błąd w szyciu, co kończy się niezadowoleniem klientów i marnowaniem materiałów. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę, i ich złe zastosowanie w kontekście zaszewek może prowadzić do odzieży, która nie spełnia oczekiwań dotyczących dopasowania i wyglądu.

Pytanie 11

Jaką długość tkaniny gładkiej poliestrowej o szerokości 1,10 m należy przeznaczyć na uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm dla klientki z wymiarami ot = 68 cm i obt = 92 cm?

A. 0,55 m

B. 1,10 m

C. 0,60 m

D. 1,15 m

Obliczanie norm zużycia tkaniny do szycia odzieży wymaga dokładności oraz zrozumienia, jakie czynniki mają wpływ na ostateczne zużycie materiału. W przypadku prób obliczenia ilości tkaniny na spódnicę, niektórzy mogą błędnie założyć, że ogólna długość spódnicy równa się długości tkaniny potrzebnej do jej uszycia. Na przykład, odpowiedzi 0,60 m, 1,15 m i 1,10 m mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wymaganego zapasu materiału na szwy oraz krawędzie wykończeniowe, które są istotne w procesie szycia. Kolejnym błędem jest ignorowanie szerokości tkaniny, co prowadzi do niewłaściwego obliczenia, ponieważ tkanina o szerokości 1,10 m ma swoje ograniczenia w zakresie ilości materiału, który można wykorzystać na dany krój. Niezrozumienie różnicy pomiędzy długością spódnicy a zużyciem tkaniny jest powszechne, a także pomijanie takich aspektów jak sposób układania wykrojów na tkaninie, co może prowadzić do marnotrawstwa. Warto zawsze porównywać różne metody szycia oraz ich wpływ na zużycie materiałów, aby uzyskać najbardziej efektywne podejście do produkcji odzieży.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Aby ocenić jakość zwężenia spódnicy zbyt szerokiej w biodrach, należy porównać wymiary spódnicy przed oraz po zwężeniu z wymiarami klientki. Szczególnie istotne jest zmierzenie spódnicy na linii

A. bioder

B. środka tyłu

C. talii

D. środka przodu

Odpowiedź 'bioder' jest poprawna, ponieważ zwężenie spódnicy w okolicy bioder ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania do sylwetki klientki. Dokładne pomiary w tej strefie pozwalają ocenić, jak spódnica układa się na biodrach i gdzie występują nadmiary materiału. W praktyce, aby odpowiednio zwęzić spódnicę, należy zmierzyć obwód bioder klientki oraz porównać go z wymiarem spódnicy. Zastosowanie takiej metody gwarantuje lepsze dopasowanie do sylwetki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie. Warto również zauważyć, że wymiary bioder są kluczowe do stworzenia harmonijnego wyglądu, a także zapewnienia komfortu noszenia. Ponadto, przy zwężaniu spódnicy, dobrze jest zainwestować czas w dokładne pomiary, co znacząco wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz satysfakcję klientki. Pomocne może być także zapoznanie się z tabelami rozmiarów, które ułatwiają porównanie wymiarów, a także dostosowanie konstrukcji spódnicy do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

B. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

C. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt cienka igła

Zbyt duże napięcie nitki górnej, niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza oraz zbyt cienka igła to powszechne przyczyny, które mogą prowadzić do łamania się igły. Napięcie nitki górnej jest kluczowym czynnikiem w procesie szycia, ponieważ zbyt mocne napięcie powoduje, że igła jest narażona na nadmierne obciążenie podczas wbijania się w materiał. Może to skutkować nie tylko złamaniem igły, ale również uszkodzeniem materiału. Właściwe ustawienie bębenka jest równie istotne, ponieważ niewłaściwe umiejscowienie bębenka prowadzi do nierównomiernego przesuwania się nitki, co powoduje, że igła nie porusza się płynnie, co zwiększa ryzyko jej złamania. Zbyt cienka igła również nie jest przystosowana do dużego obciążenia, jakie może wystąpić podczas szycia grubych materiałów, co również może przyczynić się do jej pęknięcia. W praktyce, aby minimalizować ryzyko łamania igieł, niezbędne jest regularne sprawdzanie napięcia oraz dobieranie odpowiednich rodzajów igieł do materiałów, co jest zalecane w standardach branżowych.

Pytanie 16

Który wymiar kontrolny powinien być pobrany z figury pochylonej, aby dostosować tylną część bluzki do sylwetki?

A. RvNv

B. ZTv

C. SvTt

D. PcPl

Odpowiedzi ZTv, PcPl oraz RvNv odnoszą się do innych wymiarów kontrolnych, które nie są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania formy tyłu bluzki. ZTv, czyli 'szerokość w biuście tył', jest istotna, ale nie wpływa bezpośrednio na formowanie linii talii, co czyni ją mniej użyteczną w kontekście tego pytania. Z kolei PcPl, oznaczający 'długość rękawa', jest wymiarem, który dotyczy innych części odzieży i nie ma związku z dopasowaniem formy bluzki do sylwetki w dolnej części. Błąd w wyborze tej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia hierarchii wymiarów w konstrukcji odzieży oraz ich wpływu na końcowy kształt wyrobu. Również RvNv, czyli 'szerokość ramion', jest wymiarem, który dotyczy górnej partii odzieży i nie jest kluczowy dla prawidłowego dopasowania w talii. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylną interpretację wymiarów jako równoważnych, co w praktyce może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem odzieży. Aby skutecznie projektować i szyć odzież, należy zrozumieć, jak różne wymiary wpływają na ostateczny wygląd i komfort noszenia, a także umieć je właściwie aplikować w kontekście całego procesu konstrukcji.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Źle dobrane ostrze igły.

B. Błędnie nawleczone nici.

C. Niewłaściwie zamocowana igła.

D. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

Złe naprężenie nitek igieł, niewłaściwe ostrze igły i źle nawleczone nici to częste problemy przy szyciu, które mogą prowadzić do zniszczenia oczek. Mimo to, jeśli szyjesz cienkie dzianiny, najważniejsza jest odpowiednia igła. Tak, niewłaściwe naprężenie nitek może powodować kłopoty z szwem, ale nie ma wpływu na uszkodzenia oczek w dzianinach, które przeważnie są elastyczne i mniej podatne na uszkodzenia przy odpowiednim naprężeniu. A gdy nici są źle nawleczone, to mogą się plątać albo zrywać, co może wydawać się podobne do uszkodzenia oczek, ale tak naprawdę nie jest tego bezpośrednią przyczyną. Co do źle założonej igły, to może ona prowadzić do nieprawidłowych szwów, ale to ostrze jest kluczowe przy cienkich dzianinach, więc warto skupić się na tym. Praktyka i zrozumienie, jak różne rzeczy wpływają na szycie, są kluczowe, żeby osiągnąć fajne rezultaty, dlatego przy delikatnych materiałach trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i skrócenie nogawek. Jaka będzie cena usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług przedstawiony w tabeli?

Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa, nogawki	15,00 zł
Wszycie zamka błyskawicznego	20,00 zł

A. 50,00 zł

B. 40,00 zł

C. 20,00 zł

D. 15,00 zł

Wybór odpowiedzi 20,00 zł, 15,00 zł, czy 40,00 zł pokazuje, że pojawiły się istotne nieporozumienia dotyczące kalkulacji kosztów usług. W przypadku pierwszej kwoty, 20,00 zł odnosi się wyłącznie do kosztu wszycia zamka, co jest zrozumiałe, jednak ignoruje fakt, że klientka zleciła dodatkową usługę, czyli skrócenie nogawek. Tego rodzaju błąd myślowy często wynika z nieuwagi lub braku zrozumienia, że w przypadku zamówienia kilku usług, każda z nich powinna być ujęta w obliczeniach. Druga odpowiedź, 15,00 zł, to wyłącznie koszt skrócenia nogawki, który również nie uwzględnia faktu, że klientka potrzebuje tej usługi w podwójnej wersji. W konsekwencji, ta odpowiedź nie odzwierciedla pełen zakresu usług, które zostały zamówione. Wybór 40,00 zł również wskazuje na niepełne zrozumienie sytuacji, ponieważ choć daje to wrażenie, że zawiera różne elementy kalkulacji, nie jest zgodne z przedstawionym cennikiem usług. W kontekście profesjonalnych usług krawieckich, ważne jest, aby dokładnie analizować cennik oraz potrzeby klienta, aby uniknąć pomyłek w wycenie. Przejrzystość oraz precyzyjność w obliczeniach są kluczowe dla budowania zaufania oraz satysfakcji klientów, dlatego każda usługa powinna być dokładnie wyceniana zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 21

Aby wykonać ozdobny ścieg stębnówki, należy ustawić dźwignię regulującą długość ściegu na wartość

A. 4 mm

B. 2 mm

C. 3 mm

D. 1 mm

Wybór innej wartości skoku ściegu, takiej jak 2 mm, 3 mm, czy 1 mm, może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku ozdobnej stębnówki. Skok ściegu mniejszy niż 4 mm, zwłaszcza 2 mm, może skutkować zbyt ciasnymi ściegami, co w efekcie wprowadza nieestetyczne wrażenie oraz obniża jakość szycia. Taki krótki skok może też prowadzić do trudności w utrzymaniu równomiernego rozkładu ściegu, co jest kluczowe w dekoracyjnych zastosowaniach, gdzie estetyka jest na pierwszym miejscu. Z kolei skok 3 mm, mimo że jest bliższy wartości poprawnej, może nie zapewnić wystarczającej wyrazistości, co wpływa na końcowy wygląd wykończenia. Użycie skoku 1 mm jest najmniej zalecane w kontekście ozdobnych stębnówek, ponieważ skutkuje bardzo drobnym i gęstym ściegiem, który może zostać całkowicie zatarte w tkaninie, a jego dekoracyjny efekt zostanie zniwelowany. Takie wybory mogą wynikać z błędnych przekonań o ich uniwersalności, a także z braku znajomości specyfiki materiałów i techniki szycia. Praktyka pokazuje, że zrozumienie funkcji regulacji skoku ściegu oraz jego wpływu na finalny efekt szycia jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w pracy z maszyną do szycia. Dlatego ważne jest, aby podczas ustawiania maszyny do szycia kierować się zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, które wskazują, że optymalny skok dla ozdobnych stębnówek powinien mieścić się w zakresie 4 mm, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów estetycznych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej należy zastosować, aby zniwelować połysk na powierzchni odzieży?

A. Wprasowanie

B. Odparowanie

C. Odprasowanie

D. Przeparowanie

W procesie wprasowania, który polega na zastosowaniu wysokiej temperatury i nacisku w celu wygładzenia materiału, nie uzyskujemy efektu eliminacji połysku. Ta technika może poprawić wygląd tkaniny, lecz niekoniecznie zmniejszy jej refleksyjność, gdyż nie eliminuje nadmiaru wilgoci, która jest przyczyną połysku. Przeparowanie to proces, który zazwyczaj wiąże się z użyciem pary wodnej, jednak jego celem jest podniesienie temperatury materiału w celu odświeżenia go, a nie usunięcie połysku. Tak więc, mimo że przeparowanie jest użyteczne w kontekście odzieży, nie bezpośrednio wpływa na zredukowanie blasku tkaniny. Odprasowanie, z drugiej strony, to procedura polegająca na użyciu żelazka do wygładzania zagnieceń. Chociaż może poprawić ogólny wygląd odzieży, również nie usuwa połysku, a w niektórych przypadkach może go nawet zwiększyć na skutek działania wysokiej temperatury. Często błędnym podejściem jest myślenie, że zastosowanie tych technik w jakiejkolwiek kolejności może rozwiązać problem estetyczny. Kluczowe jest zrozumienie, że dla efektywnej eliminacji połysku z materiałów, konieczne jest przede wszystkim skupienie się na procesie odparowania, który ma na celu usunięcie nadmiaru wilgoci.

Pytanie 24

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

B. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

C. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

D. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają nieprawidłowe wymiary lub niewłaściwe procenty na zapas materiału. Na przykład, zbyt duży dodatek 20% na szwy i podwinięcia w odpowiedziach sugeruje przesadną ostrożność, co w praktyce prowadzi do marnotrawstwa materiału. W branży odzieżowej, 10% jest standardowym i zalecanym dodatkiem, który pozwala na uzyskanie wystarczającej ilości materiału na ewentualne poprawki, ale również nie prowadzi do nadmiernego zużycia tkaniny. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają kluczowe elementy, takie jak podwójna długość rękawów lub marynarki, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia konstrukcji odzieży. Typowym błędem jest nieuwzględnienie różnych wymiarów odzieży, które są kluczowe dla prawidłowego wymiaru tkaniny. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do problemów przy szyciu, takich jak niedobór materiału, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowej tkaniny. Aby uniknąć podobnych błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wymiary wszystkich elementów odzieży oraz standardowe praktyki w branży, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 25

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z flaneli

B. Z kretonu

C. Z satyny

D. Z etaminy

Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.

Pytanie 26

Fałdy poziome na przedniej części spódnicy na wysokości bioder pojawiają się, kiedy spódnica jest

A. za wąska na linii bioder lub ma niewystarczający podkrój na linii talii

B. za szeroka na linii bioder lub ma zbyt mały podkrój na linii talii

C. za szeroka na linii bioder oraz talii

D. za wąska na linii talii oraz dolnej części

Odpowiedź wskazująca, że fałdy poziome z przodu spódnicy powstają, gdy spódnica jest za wąska na linii bioder lub ma za mały podkrój na linii talii, jest prawidłowa. Taki problem zazwyczaj występuje, gdy krój spódnicy nie jest dostosowany do sylwetki noszącej, co może prowadzić do niefortunnych zagięć materiału. W praktyce, spódnica, która jest zbyt wąska w okolicach bioder, nie pozwala na swobodne poruszanie się, co skutkuje powstawaniem fałd, które nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale również mogą ograniczać komfort noszenia. Dobrym przykładem będą spódnice o kroju ołówkowym, które powinny być dobrze dopasowane, ale nie mogą być zbyt ciasne, ponieważ ich zbyt wąska konstrukcja w biodrach powoduje, że materiał nie ma wystarczającej swobody, co prowadzi do powstawania fałd. Dostosowanie podkroju na linii talii jest równie istotne, ponieważ zbyt mały podkrój może ograniczyć elastyczność, powodując dodatkowe zagięcia. W branży mody standardem jest, aby każda odzież była starannie zmierzona i dopasowana, co zmniejsza ryzyko wystąpienia takich problemów.

Pytanie 27

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. formy tyłu

B. formy przodu i tyłu

C. formy przodu

D. wykreślonego kąta prostego

Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Przeróbka polega na skróceniu długich rękawów w sukience dla kobiet oraz na wykończeniu krótkich rękawów. Jakie działania należy podjąć przed skracaniem rękawów?

A. Wypruć długie rękawy, wyprasować, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

B. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dolną, zmierzyć i oznaczyć wielkość dodatku na wykończenie dołu, obciąć rękaw długie

C. Zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię do podwinięcia, obliczyć wielkość dodatku na podwinięcie dołu, obciąć długie rękawy, wyprasować

D. Rozpruć szwy do poziomu łokcia w rękawach, zmierzyć długość rękawa krótkiego, zaznaczyć linię dołu rękawa krótkiego, obciąć rękawy długie

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kolejności oraz znaczenia poszczególnych kroków w procesie skracania rękawów. Rozprucie szwów do linii łokcia czy wypruwanie rękawów długich, jak również wyprasowanie materiału przed przystąpieniem do dalszych działań, są krokami, które mogą być zbędne lub nieodpowiednie w kontekście standardowych praktyk krawieckich. Ważne jest, aby zrozumieć, że przed każdym cięciem kluczowe jest odpowiednie przygotowanie, a więc skupienie się na dokładnych pomiarach i zaznaczeniu linii dołu. Podejmowanie decyzji o wypruciu rękawów długich bez wcześniejszych pomiarów może prowadzić do nieodwracalnych błędów, takich jak zbyt krótkie rękawy. Również, brak obliczenia dodatku na podwinięcie dołu skutkuje niewłaściwym wykończeniem, co wpływa na estetykę i funkcjonalność odzieży. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie każdej operacji w uzasadnionej kolejności, bazując na przemyślanych krokach, co zapewnia nie tylko lepszy efekt wizualny, ale i trwałość przeróbki. Kluczowym błędem jest także ignorowanie potrzeby zaznaczenia linii podwinięcia, co powoduje trudności w uzyskaniu równego i estetycznego wykończenia.

Pytanie 30

Jakie czynności należy wykonać, aby poprawić bluzkę z zbyt głębokim dekoltem?

A. wydłużeniu zaszewki piersiowej w okolicy boku

B. poszerzeniu przedniej części na linii pachy oraz bokach

C. wszyciu nadmiaru materiału w bocznych szwach

D. wszyciu nadmiaru tkaniny w szwach barkowych

Zastosowanie wydłużenia zaszewki piersiowej od linii boku w celu naprawy zbyt głębokiego podkroju szyi jest podejściem, które ignoruje podstawowe zasady konstrukcji odzieży. Zaszewka piersiowa jest elementem, który wpływa na kształt i dopasowanie w obszarze biustu, a nie bezpośrednio w rejonie podkroju szyi. Wydłużenie jej może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak dodatkowe fałdy materiału przy szyi lub brak równowagi w proporcjach całej bluzki, co w rezultacie pogorszy estetykę odzieży. Poszerzenie przodu na linii pachy oraz bokach również jest nieefektywnym rozwiązaniem, ponieważ nie wpływa na głębokość podkroju szyi, ale może sprawić, że bluzka stanie się zbyt luźna w obszarze biustu, co również jest niepożądane. Wszycie nadmiaru tkaniny w szwach bocznych ma za to na celu dostosowanie obwodu bluzki, jednak nie rozwiązuje problemu głębokości podkroju, co jest kluczowe w tej sytuacji. Typowym błędem jest założenie, że poprawki w jednym obszarze mogą wpłynąć na inny, co w praktyce krawieckiej może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element odzieży był poprawiany w kontekście całej konstrukcji, co daje lepsze efekty jakościowe i estetyczne.

Pytanie 31

Jakie maszyny wykorzystuje się do przyszywania karczka do przodu bluzki?

A. Fastrygówkę oraz stębnówkę

B. Stębnówkę i overlock

C. Podszywarkę oraz stębnówkę

D. Stębnówkę i szczepiarkę

Stębnówka i overlock to maszyny kluczowe w procesie doszywania karczka do przodu bluzki. Stębnówka, jako maszyna do szycia, zapewnia solidne i estetyczne połączenie materiałów, co jest niezbędne w przypadku detali takich jak karczek. Umożliwia wykonywanie szwów prostych o odpowiedniej wytrzymałości, co jest szczególnie ważne w miejscach narażonych na naprężenia. Overlock, z kolei, spełnia funkcję zabezpieczenia krawędzi materiałów, co zapobiega strzępieniu się tkanin. Użycie overlocka w tym procesie pozwala na uzyskanie estetycznego wykończenia, które jest zgodne z nowoczesnymi standardami krawieckimi. W praktyce, po doszyciu karczka do przodu bluzki, overlock jest zazwyczaj używany do zabezpieczenia krawędzi, co znacząco poprawia trwałość odzieży. Takie połączenie maszyn jest zgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dbałość o detale i jakość wykonania jest kluczowa dla satysfakcji klienta.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?

A. 47,00 zł

B. 53,50 zł

C. 50,00 zł

D. 48,50 zł

Poprawna odpowiedź to 50,00 zł, co wynika z sumy kosztów związanych z przeróbką spodni. Koszt robocizny wynosi 47,00 zł, co jest standardową stawką w branży krawieckiej za wykonanie tego typu usług. Dodatkowo, do ceny należy doliczyć koszt guzika, który wynosi 1,50 zł. Zatem całkowity koszt przeróbki obliczamy jako: 47,00 zł (robocizna) + 1,50 zł (guzik) = 48,50 zł. Jednakże, w treści pytania nie ma mowy o dodawaniu kosztów materiałów do robocizny, co jest powszechną praktyką w branży krawieckiej. Warto również pamiętać, że ceny usług krawieckich mogą się różnić w zależności od regionu oraz jakości materiałów używanych do przeróbek. W standardach branżowych, przy wycenie usług krawieckich, istotne jest uwzględnienie nie tylko kosztów materiałów, ale także czasochłonności pracy krawca. Dlatego koszt 50,00 zł odzwierciedla realistyczne podejście do kalkulacji przeróbek krawieckich.

Pytanie 37

Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów

A. włókninowych

B. dzianinowych

C. plecionych

D. powlekanych

Wybór niewłaściwego materiału do odzieży wodoodpornej może prowadzić do wielu problemów w praktyce. Materiały plecione, jak bawełna czy wełna, mimo że są wygodne i mają dobre właściwości termiczne, nie zapewniają odpowiedniej ochrony przed wodą. Woda szybko wnika w te materiały, co prowadzi do ich przemoczenia, a w konsekwencji do dyskomfortu i obniżonej wydajności w pracy. Ponadto plecionki nie są w stanie zagwarantować trwałej ochrony przed wilgocią w trudnych warunkach atmosferycznych, dlatego ich użycie w produkcie dedykowanym dla rybaków i żeglarzy jest całkowicie niezalecane. Włókniny, choć mogą mieć zastosowanie w niektórych przypadkach, również nie są najlepszym wyborem w kontekście odzieży wodoodpornej, ponieważ ich struktura nie pozwala na skuteczną ochronę przed wodą. W dodatku, dzianiny, które charakteryzują się elastycznością i komfortem noszenia, nie są odpowiednie do odzieży roboczej w środowisku wodnym. Zastosowanie dzianin w tego typu odzieży może prowadzić do szybkiego przemoczenia i w efekcie do utraty ciepłoty ciała, co jest skrajnie niebezpieczne dla osób pracujących w takich warunkach. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do odzieży wodoodpornej kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim funkcjonalnością oraz normami branżowymi.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Wielkości dodatków na szwy są uzależnione, między innymi, od

A. rodzaju materiału.

B. rodzaju wzoru.

C. kształtu wzoru.

D. wielkości produktu.

Rozważając inne odpowiedzi, warto zrozumieć, że rodzaj szablonu nie wpływa bezpośrednio na wielkości dodatków na szwy. Szablon służy jako narzędzie do wycinania tkaniny, a jego kształt czy rozmiar nie determinuje, ile materiału należy dodać na szwy. Właściwe wymiary dodatków powinny być zawsze dopasowane do rodzaju tkaniny, a nie do samego szablonu. Ponadto, przyjęcie założenia, że rodzaj tkaniny nie ma znaczenia, prowadzi do potencjalnych błędów w szyciu, ponieważ różne materiały wymagają różnych technik i dodatków. Kształt szablonu również nie jest czynnikiem decydującym w kontekście dodatków, a jedynie może wpływać na estetykę i funkcjonalność wyrobu końcowego. Podobnie, rozmiar wyrobu, choć ważny, nie ma bezpośredniego związku z prawidłowym doborem dodatków, ponieważ każdy materiał, niezależnie od rozmiaru, ma swoje specyficzne wymagania. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu wpływu szablonu i rozmiaru z kwestią wyboru tkaniny, co może prowadzić do niepoprawnych praktyk w procesie szycia i obniżenia jakości wyrobów końcowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej