Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 08:36
Data zakończenia: 16 maja 2025 15:31

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W celu wykrywania fluorowców w cząsteczkach związków organicznych stosuje się reakcje z wodą chlorową w towarzystwie chloroformu.

Cl₂ + 2 I^- → I₂ + 2 Cl^-
 I₂ + 5 Cl₂ + 6 H₂O → 2 IO₃^- + 10 Cl^- + 12 H⁺

Na podstawie podanych reakcji można stwierdzić, że w pierwszej kolejności woda chlorowa

A. redukuje jony jodkowe do wolnego jodu, a następnie zachodzi reakcja następcza redukcji jodu do jodanu

B. utlenia jony jodkowe do wolnego jodu, a następnie zachodzi reakcja następcza utlenienia jodu do jodanu

C. redukuje jony jodkowe do wolnego jodu, a następnie zachodzi reakcja następcza utlenienia jodu do jodanu

D. utlenia jony jodkowe do wolnego jodu, a następnie zachodzi reakcja następcza redukcji jodu do jodanu

Czasami w odpowiedziach pojawia się trochę zamieszania, szczególnie w kwestii utleniania i redukcji. Niektórzy myślą, że jony jodkowe są redukowane do wolnego jodu, ale to nie jest to, co się dzieje – w rzeczywistości są one utleniane. W chemii utlenianie to tracenie elektronów, a redukcja to ich zdobywanie. Zmiana tych pojęć prowadzi do pomyłek. Poza tym, kilka odpowiedzi błędnie sugeruje, że jod ulega redukcji do jodanu, co też mija się z prawdą. Jod w postaci I2 nie może być zredukowany w tym przypadku, bo potrzebuje być utleniony, żeby stać się jodanem. Takie błędne podejścia mogą wprowadzać w błąd, zwłaszcza przy analizach chemicznych, gdzie zrozumienie, jak reagenty się zachowują, jest kluczowe. Ważne, żeby mieć na uwadze, że utlenianie i redukcja to procesy, które wymagają przemyślenia, jakie właściwości mają reagenty i w jakim kontekście są używane.

Pytanie 2

Twardość ogólna badanej wody wynosi 2,5 mval/l. Wartość ta wyrażona w mg CaCO₃/l wynosi

Jednostka twardości	mmol/l	mval/l	mg CaCO₃/l	°f stopień francuski	°n stopień niemiecki
Tabela. Jednostki twardości wody
1 mmol/l	1	2	100	10	5,6
1 mval/l	0,5	1	50	5,0	2,8
1 mg CaCO₃/l	0,01	0,02	1	0,1	0,056
1 stopień francuski (°f)	0,1	0,2	10	1	0,56
1 stopień niemiecki (°n)	0,178	0,357	17,8	1,78	1

A. 1,25 mg CaCO3/l

B. 12,50 mg CaCO3/l

C. 50,00 mg CaCO3/l

D. 125,00 mg CaCO3/l

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z błędnego rozumienia jednostek miar stosowanych w chemii analitycznej. Odpowiedzi wskazujące na 12,50 mg CaCO3/l lub 1,25 mg CaCO3/l mogą sugerować, że respondenci mylą jednostki twardości, co prowadzi do znacznego zaniżenia wyników. Z kolei odpowiedź 50,00 mg CaCO3/l, mimo że nie jest tak ekstremalnie błędna, również nie oddaje rzeczywistej wartości przeliczanej. W przypadku twardości wyrażonej w mval/l, kluczowe jest zrozumienie, że 1 mval/l odpowiada 50 mg CaCO3/l, co jest wynikiem uwzględnienia mas molowych i właściwości chemicznych. Niedostateczne uwzględnienie tych przeliczników może prowadzić do błędnych ocen jakości wody, co ma poważne implikacje dla jej dalszego wykorzystania, szczególnie w przemyśle, gdzie precyzyjne zarządzanie twardością wody jest kluczowe dla efektywności procesów produkcyjnych. Przykłady takich błędów myślowych to nadmierna prostota w przeliczaniu wartości, pomijanie kontekstu zastosowania czy nieodpowiednie interpretowanie wyników analizy chemicznej. Aby zminimalizować te błędy, ważne jest zaznajomienie się z odpowiednimi normami i zaleceniami dotyczącymi jakości wody, a także regularne korzystanie z materiałów edukacyjnych na temat chemii wody i jej analizy.

Pytanie 3

Podczas miareczkowania kwasu octowego używając roztworu wodorotlenku sodu dochodzi do reakcji

A. strącania osadu

B. zobojętniania

C. tworzenia związku kompleksowego

D. utleniania-redukcji

Podczas miareczkowania kwasu octowego roztworem wodorotlenku sodu zachodzi proces zobojętniania, co jest klasycznym przykładem reakcji kwas-zasada. Kwas octowy (CH3COOH) reaguje z wodorotlenkiem sodu (NaOH), tworząc octan sodu (CH3COONa) oraz wodę (H2O). Ta reakcja jest istotna w wielu zastosowaniach praktycznych, w tym w analizie chemicznej, gdzie pozwala na ustalenie stężenia kwasu w roztworze. Warto zwrócić uwagę, że miareczkowanie jest często stosowane w laboratoriach analitycznych i chemicznych, a jego wyniki są kluczowe dla opracowania produktów neutralnych pH lub do dalszych reakcji chemicznych. Dobre praktyki laboratoryjne podkreślają konieczność dokładnego monitorowania pH podczas miareczkowania, aby zapewnić precyzyjność wyników. Reakcje zobojętniania są również podstawą wielu procesów przemysłowych, takich jak produkcja nawozów czy oczyszczanie ścieków.

Pytanie 4

Który z kationów nadaje płomieniowi palnika barwę ceglastoczerwoną?

A. Na+

B. Ca2+

C. Ba2+

D. Cu2+

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kation Ca2+ (wapń) nadaje płomieniowi taki ceglastoczerwony kolor. To jest spowodowane tym, że elektrony wracają do swojego podstawowego stanu energetycznego, i wtedy emitują światło o konkretnych długościach fal. Dzięki temu możemy łatwo zidentyfikować wapń w różnych analizach chemicznych, zwłaszcza w spektroskopii emisyjnej. W laboratoriach często korzystamy z testów palnikowych, żeby szybko sprawdzić, jakie kationy są w próbkach, na przykład w glebie czy wodzie. I ten ceglastoczerwony kolor płomienia naprawdę wyraźnie wskazuje na obecność wapnia, co sprawia, że ta metoda jest dość efektywna. Pamiętaj, że przed każdym takim testem dobrze jest upewnić się, że sprzęt jest właściwie skalibrowany, żeby wyniki były dokładne. Ogólnie rzecz biorąc, znajomość różnych kolorów płomienia kationów jest ważna dla chemików, którzy mogą pracować w różnych branżach, od medycyny po przemysł spożywczy.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Wśród substancji konserwujących stosowanych w żywności występują CH₃COONH₄ (E 264) oraz C₆H₅COONa (E 211). Związki te można określić jako

A. bezwodniki kwasów organicznych

B. sole kwasów organicznych

C. kwasy organiczne

D. estry kwasów organicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
CH₃COONH₄ (E 264) oraz C₆H₅COONa (E 211) są klasyfikowane jako sole kwasów organicznych, co można wyjaśnić poprzez ich strukturę chemiczną oraz sposób działania w przemyśle spożywczym. CH₃COONH₄ jest solą amonową kwasu octowego, który jest powszechnie stosowany jako konserwant w różnych produktach spożywczych, natomiast C₆H₅COONa jest solą sodową kwasu benzoesowego, znanego ze swoich właściwości przeciwbakteryjnych. Konserwanty te są dodawane do żywności w celu wydłużenia trwałości produktów oraz zapobiegania rozwojowi mikroorganizmów. W praktyce, ich zastosowanie opiera się na ścisłych regulacjach prawnych, takich jak Rozporządzenie (WE) nr 1333/2008, które określa maksymalne dopuszczalne ich stężenia w różnych typach żywności. Wiedza na temat właściwości tych substancji jest niezbędna w pracy technologów żywności oraz specjalistów ds. jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktów spożywczych.

Pytanie 7

Zjawisko polegające na chemicznej modyfikacji substancji, które prowadzi do powstania innego związku, łatwiejszego do oznaczenia przy użyciu konkretnej metody, to

A. derywatyzacja

B. wymiana jonowa

C. absorpcja

D. adsorpcja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Derywatyzacja to proces, który polega na chemicznej modyfikacji związku, co prowadzi do powstania nowego związku o zmienionych właściwościach chemicznych. Celem derywatyzacji jest uzyskanie substancji, która jest bardziej odpowiednia do analizy przy użyciu określonych technik, takich jak chromatografia, spektroskopia czy inne metody analityczne. Przykładem derywatyzacji może być przekształcenie aminokwasu w jego derywat, który może być bardziej lotny lub stabilny, co ułatwia jego detekcję i oznaczenie. Derywatyzacja jest powszechnie stosowana w laboratoriach analitycznych w celu poprawy czułości i selektywności metod analitycznych, a także w pracach związanych z przygotowaniem próbek. Dobrą praktyką w laboratoriach chemicznych jest dokumentowanie procesu derywatyzacji, aby zapewnić powtarzalność oraz zgodność z normami jakościowymi. Warto również wspomnieć, że derywatyzacja jest szeroko stosowana w przemyśle farmaceutycznym, gdzie modyfikacja substancji czynnych może prowadzić do poprawy ich biodostępności.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Do optycznych metod instrumentalnych wykorzystywanych w chemicznej analizie zalicza się

A. argentometria

B. refraktometria

C. potencjometria

D. konduktometria

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Refraktometria jest instrumentalną metodą optyczną, która polega na pomiarze kąta załamania światła przechodzącego przez substancję. Jest to technika szeroko stosowana w analizie chemicznej, szczególnie w identyfikacji i ilościowym oznaczaniu substancji rozpuszczonych w cieczy. Przykładami zastosowania refraktometrii są analiza stężenia roztworów cukru w przemyśle spożywczym, gdzie refraktometria pozwala na szybkie i dokładne określenie zawartości sacharozy. Zgodnie z normami ISO, techniki refraktometryczne powinny być stosowane w połączeniu z kalibracją na podstawie wzorców, co zapewnia dokładność i powtarzalność pomiarów. W przypadku próbek o różnych temperaturach, niezwykle istotne jest uwzględnienie korekcji temperaturowej, co jest standardową praktyką w laboratoriach. Refraktometria znajduje również zastosowanie w analizie jakości olejów i tłuszczów oraz w diagnostyce medycznej, gdzie pomocna jest w ocenie stanu nawodnienia organizmu na podstawie analizy moczu.

Pytanie 10

W trakcie oznaczania węglanu sodu przy użyciu wodorotlenku sodu metodą Wardera warto miareczkować próbkę od razu przy umiarkowanym mieszaniu, ponieważ mogą się rozpuszczać cząsteczki CO2 z atmosfery, co skutkuje

A. podwyższeniem wyników oznaczenia zarówno węglanu, jak i wodorotlenku

B. spadkiem zawartości węglanu i wzrostem zawartości wodorotlenku

C. wzrostem zawartości węglanu i spadkiem zawartości wodorotlenku

D. obniżeniem wyników oznaczenia zarówno węglanu, jak i wodorotlenku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zwiększenie zawartości węglanu sodu i zmniejszenie zawartości wodorotlenku sodu w próbie wynika z reakcji między CO2 a wodorotlenkiem sodu, prowadzącej do powstania węglanu sodu. Kiedy próbka jest narażona na działanie dwutlenku węgla z powietrza, może dojść do reakcji: NaOH + CO2 → Na2CO3 + H2O. Ta reakcja może zachodzić w momencie, gdy próbka nie jest odpowiednio miareczkowana, co powoduje, że w próbce wzrasta ilość węglanu sodu, a tym samym zaniżona może być rzeczywista wartość wodorotlenku sodu. W praktyce laboratoryjnej, aby uniknąć takich błędów, ważne jest szybkie miareczkowanie po przygotowaniu próbki oraz stosowanie technik, które ograniczają kontakt z powietrzem, jak na przykład użycie strzykawki lub systemu hermetycznego. Standardy analityczne, takie jak ISO 10012, podkreślają istotność precyzyjnego pomiaru i unikania zanieczyszczeń, co ma zastosowanie w różnych dziedzinach chemii analitycznej.

Pytanie 11

Podczas ilościowego oznaczania zawartości chlorków w próbce wody zachodzą przemiany przedstawione równaniami reakcji: Wskaż typ reakcji, do którego należą.

Ag⁺ + Cl^- → AgCl

2 Ag⁺ + CrO₄^2- → Ag₂CrO₄

A. Kompleksowanie.

B. Zobojętnianie.

C. Strącanie osadów.

D. Redoks.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Strącanie osadów" jest poprawna, ponieważ opisane reakcje rzeczywiście dotyczą procesu, w którym z roztworu wytrącane są nierozpuszczalne osady. W pierwszej reakcji jony srebra (Ag+) łączą się z jonami chlorkowymi (Cl-) w celu utworzenia chlorku srebra (AgCl), który jest dobrze znanym przykładem osadu. Tego rodzaju reakcje są istotne w chemii analitycznej, zwłaszcza podczas ilościowego oznaczania jonów, ponieważ pozwalają na precyzyjne określenie stężenia substancji w próbce. Przykładowo, w analizach środowiskowych pomiar zawartości chlorków w wodzie pitnej jest kluczowy dla oceny jej jakości. Standardowe procedury laboratoryjne w takiej analizie często bazują na reakcji strącania, co umożliwia uzyskanie wiarygodnych wyników z wykorzystaniem metod takich jak titracja z użyciem odpowiednich wskaźników. Dodatkowo, zrozumienie mechanizmu strącania osadów jest kluczowe w procesach oczyszczania wody oraz w przemysłowych zastosowaniach chemicznych.

Pytanie 12

Sekcja analizy objętościowej dotycząca reakcji zobojętniania nosi nazwę

A. precypitometrią

B. alkacymetrią

C. argentometrią

D. grawimetrią

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Alkacymetria jest działem analizy objętościowej, który koncentruje się na reakcjach zobojętniania, a jej głównym celem jest określenie stężenia substancji na podstawie pomiaru objętości roztworu titranta potrzebnego do całkowitego zobojętnienia analizowanej próbki. Metoda ta jest szczególnie przydatna w badaniach jakościowych i ilościowych w chemii analitycznej, gdzie dokładność i precyzja pomiarów są kluczowe. Przykładowo, alkacymetria znajduje zastosowanie w analizach chemicznych dotyczących kwasów i zasad w roztworach wodnych, co jest istotne w takich dziedzinach jak farmacja czy biochemia. Ważnym aspektem alkacymetrii jest stosowanie wskaźników pH, które pozwalają na wizualizację punktu końcowego reakcji. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie analiz w kontrolowanych warunkach, aby zminimalizować wpływ czynników zewnętrznych na wyniki. Standardy metodologiczne, takie jak ISO 8655, dostarczają wytycznych dotyczących dokładności pomiarów w alkacymetrii, co ma kluczowe znaczenie dla uzyskiwania wiarygodnych wyników.

Pytanie 13

Wygięty pręt wykonany ze szkła, metalu lub plastiku, który służy do przeprowadzania posiewów na powierzchni i rozprowadzania materiału biologicznego, jest w mikrobiologii określany jako

A. haczykiem

B. wymazówka

C. głaszczka

D. igła

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Głaszczka jest narzędziem stosowanym w mikrobiologii do wykonywania posiewów powierzchniowych oraz do rozprowadzania materiału biologicznego na podłożu hodowlanym. Wykonana jest zazwyczaj ze szkła, metalu lub plastiku, co umożliwia jej łatwe oczyszczanie i dezynfekcję po użyciu. Praktyczne zastosowanie głaszczki polega na tym, że pozwala na równomierne nałożenie próbek mikroorganizmów na agarze, co jest kluczowe przy badaniu ich wzrostu oraz zróżnicowania. Właściwe techniki użycia głaszczki, takie jak odpowiednie kątowanie i ruchy, mają istotne znaczenie w uzyskiwaniu wiarygodnych wyników eksperymentalnych. W kontekście standardów jakości w laboratoriach mikrobiologicznych, stosowanie głaszczki zgodnie z procedurami sterylizacji oraz przestrzeganie zasad aseptyki jest kluczowe dla minimalizacji zanieczyszczeń krzyżowych. Ponadto, głaszczka jest narzędziem preferowanym w laboratoriach mikrobiologicznych, co odzwierciedlają również liczne wytyczne i normy, takie jak ISO 17025, które podkreślają znaczenie poprawnego wykonywania badań mikrobiologicznych.

Pytanie 14

Lepkość oleju napędowego w temperaturze 40°C wynosi 3 mm2/s. Jaką lepkość to określa?

A. bezwzględną

B. kinematryczną

C. względną

D. dynamiczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lepkość kinematyczna to taka miara, która mówi, jak dobrze ciecz przepływa. Liczymy ją jako stosunek lepkości dynamicznej do gęstości. Dla oleju napędowego, lepkość kinematyczna wynosząca 3 mm²/s w 40°C jest super istotna dla jego działania w silnikach wysokoprężnych. Wiesz, że właściwa lepkość wpływa na to, jak paliwo się rozpryskuje i miesza z powietrzem? To wszystko przekłada się na lepszą efektywność spalania. Im lepsza kinematyczna lepkość, tym lepsze smarowanie i mniejsze zużycie silnika. W polskich normach, jak PN-EN 590, mamy określone wartości, które mówią, co jest ok, a co nie, co jest mega ważne dla jakości paliwa. Takie normy też pomagają w analizowaniu jakości paliwa i jego wydajności, co bezpośrednio wpływa na to, jak dobrze działa silnik.

Pytanie 15

Aby przygotować podłoże do badań mikrobiologicznych, należy

A. dodawać składniki w dowolnej kolejności

B. zastosować autoklawowanie

C. zwiększyć pH składników

D. zmierzyć składniki przy użyciu cylindra miarowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poddanie składników autoklawowaniu jest kluczowym procesem w przygotowywaniu podłoża do badań mikrobiologicznych. Autoklawowanie polega na sterylizacji materiałów za pomocą pary wodnej pod wysokim ciśnieniem, co skutecznie eliminuje wszelkie formy mikroorganizmów, w tym bakterie, wirusy oraz ich przetrwalniki. Dzięki temu zapewniamy, że podłoże nie będzie kontaminowane, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań mikrobiologicznych. Na przykład, w laboratoriach zajmujących się hodowlą bakterii, autoklawowanie podłoża, takiego jak agar czy buliony, jest standardową praktyką, a jego przeprowadzenie zgodnie z normami, takimi jak ISO 15189 dla laboratoriów medycznych, zapewnia wysoką jakość badań. Warto dodać, że skuteczność autoklawowania zależy od odpowiedniego doboru parametrów, takich jak czas, temperatura i ciśnienie, co powinno być starannie kontrolowane.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Odczynnikiem grupowym kationów IV grupy analitycznej jest

A.	H₂S w roztworze NH_3(aq) i NH₄Cl.
B.	roztwór HCl o stężeniu 2 mol/dm³.
C.	(NH₄)₂CO₃ w roztworze NH_3(aq) i NH₄Cl.
D.	H₂S w roztworze HCl o stężeniu 0,3 mol/dm³.

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Węglan amonu, czyli ((NH4)2CO3), jest kluczowym odczynnikiem grupowym kationów IV grupy analitycznej, co wynika z jego zdolności do wytrącania kationów takich jak Ba2+, Sr2+ oraz Ca2+. W obecności amoniaku (NH3) oraz chlorowodorku amonu (NH4Cl), kationy te tworzą nierozpuszczalne węglany, co jest istotnym krokiem w analityce chemicznej. Przykład praktycznego zastosowania tego odczynnika można znaleźć w analizach jakościowych, gdzie identyfikacja tych kationów jest często niezbędna. Użycie węglanu amonu w tej procedurze pozwala na selektywną separację kationów, co ułatwia dalszą analizę. Dodatkowo, w praktyce laboratoryjnej, ważne jest przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa podczas pracy z tymi związkami, aby uniknąć potencjalnych zagrożeń. Użycie węglanu amonu jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, co podkreśla jego znaczenie w chemii analitycznej.

Pytanie 18

W warunkach neutralnych manganian(VII) potasu ulega redukcji do

A. MnO2

B. Mn

C. MnO42-

D. Mn2+

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Manganian(VII) potasu, znany jako KMnO4, jest silnym utleniaczem, który w obojętnym środowisku redukuje się głównie do tlenku manganu(IV), czyli MnO2. Proces ten ma miejsce w temperaturze pokojowej i bez obecności kwasów. MnO2 jest nieorganiczny związek, który występuje jako czarny lub brązowy proszek. Jego redukcja z manganianu(VII) do MnO2 może być przydatna w różnych zastosowaniach, w tym w oczyszczaniu ścieków, gdzie usuwanie zanieczyszczeń organicznych i metali ciężkich jest kluczowe. W praktyce, reakcje redoks z manganianem(VII) są wykorzystywane w analizie chemicznej, szczególnie w titracji redoks, co jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi. W kontekście standardów branżowych, manganian(VII) jest również stosowany w produkcji środków dezynfekujących oraz jako środek utleniający w syntezach organicznych, co podkreśla jego znaczenie w chemii przemysłowej oraz ochronie środowiska.

Pytanie 19

Wykonano badanie, działając świeżo strąconym wodorotlenkiem miedzi(II) na wodny roztwór badanej próbki. Obserwacje zamieszczono w tabeli. Z obserwacji zawartych w tabeli wynika, że badaniu poddano

Odczynnik	Obserwacje
Cu(OH)₂ na gorąco	ceglastoczerwony osad
Cu(OH)₂ na zimno	klarowny, szafirowy roztwór

A. etanal.

B. etanol.

C. glicerol.

D. glukozę.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Glukoza to cukier, który ma tę fajną właściwość, że może oddawać elektrony w reakcjach chemicznych, co czyni go cukrem redukującym. Jak dodasz świeżo strącony wodorotlenek miedzi(II) do roztworu glukozy, to dochodzi do reakcji redukcji miedzi(II) do miedzi(I), co skutkuje powstaniem ceglastoczerwonego osadu tlenku miedzi(I), zwłaszcza gdy podgrzewasz roztwór. Z tego powodu to zjawisko jest super przydatne w chemii do identyfikacji cukrów redukujących. Na przykład, test Fehlinga to sprawdzony sposób na wykrycie glukozy w różnych próbkach biologicznych. Co ciekawe, przy zimnym roztworze też można zobaczyć ładny szafirowy kolor, co jest kolejnym dowodem na obecność glukozy. Warto też pamiętać, że inne substancje, jak etanol czy glicerol, nie zareagują tak samo, więc nie dadzą pozytywnych wyników w teście z wodorotlenkiem miedzi(II).

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Metalowe wskaźniki są wykorzystywane w analizach

A. redoksymetrycznej

B. kompleksometrycznej

C. alkacymetrycznej

D. strąceniowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metalowską wskaźniki stosuje się w analizie kompleksometrycznej, która jest jedną z kluczowych metod analitycznych stosowanych do oznaczania jonów metalicznych w roztworach. W tej metodzie używa się ligandów, które tworzą stabilne kompleksy z określonymi metalami. Metalowska wskaźnik, będący organicznym związkiem chemicznym, zmienia swoje właściwości optyczne w zależności od stężenia kompleksu metal-ligand w roztworze. Przykładem może być EDTA, który jest często używany jako ligand w analizach kompleksometrycznych, w połączeniu z metalowskimi wskaźnikami, takimi jak mureksyd, który zmienia kolor w momencie, gdy wszystkie dostępne jony metalu zostały związane z EDTA. Metoda ta jest szeroko stosowana w analityce chemicznej, w tym w badaniach jakości wody, analizie żywności oraz w przemyśle chemicznym. Znajomość zastosowania metalowskich wskaźników w analizach kompleksometrycznych jest kluczowa dla chemików analitycznych, ponieważ pozwala na precyzyjne określenie stężenia metalów i ocenę ich wpływu na różne procesy chemiczne i biologiczne.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Czym jest wskaźnik metalochromowy?

A. sól żelaza(III) wykorzystywana do oznaczania chlorków techniką Volharda

B. chromian(VI) potasu stosowany do wykrywania chlorków metodą Mohra

C. manganian(VII) potasu używany w manganometrycznym pomiarze żelaza(II)

D. czerń erichromowa T stosowana w kompleksometrycznym pomiarze magnezu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czerń erichromowa T jest wskaźnikiem metalochromowym, co oznacza, że jej właściwości zmieniają się w zależności od obecności jonów metali w roztworze. Jest stosowana w kompleksometrycznym oznaczaniu magnezu, gdzie działa jako wskaźnik zmiany kolorystycznej, gdy kompleksy tworzone przez metal i EDTA osiągają punkt ekwiwalencji. W praktyce, w trakcie titracji z użyciem EDTA, czerń erichromowa T zmienia kolor z czerwonego na niebieski, co pozwala dokładnie określić stężenie magnezu w próbce. Takie metody analizy są kluczowe w chemii analitycznej, szczególnie w laboratoriach zajmujących się kontrolą jakości w przemyśle chemicznym, spożywczym i farmaceutycznym. W oparciu o standardy takie jak ISO 11885, techniki analizy kompleksometrycznej zapewniają precyzyjne wyniki oraz pozwalają na monitorowanie poziomów metali w różnych produktach, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości. Wykorzystanie czerń erichromowej T w analizach kompleksometrycznych świadczy o jej znaczeniu w chemii analitycznej i podkreśla istotność stosowania odpowiednich wskaźników przy ocenie zawartości metali w próbkach.

Pytanie 25

Opisana metoda miareczkowania zaliczana jest do

Ilościowe oznaczenie cukrów polega na redukcji soli miedzi(II) roztworem cukru, a następnie dodaniu do próbki roztworu KI i odmiareczkowaniu wydzielonego jodu mianowanym roztworem tiosiarczanu sodu

A. acydymetrii.

B. bromianometrii.

C. precypitometrii.

D. redoksymetrii.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opisana metoda miareczkowania rzeczywiście należy do redoksymetrii, co jest związane z reakcjami utleniania i redukcji. W tej metodzie, miedź(II) jest redukowana do miedzi(I), co jest kluczowym procesem w analizie chemicznej. Po redukcji jod jest wydzielany z roztworu KI, co również ilustruje reakcje redoks, a następnie miareczkowanie przeprowadza się przy użyciu roztworu tiosiarczanu sodu, który działa jako czynnik redukujący. Redoksymetria jest często wykorzystywana w laboratoriach analitycznych do oznaczania stężeń różnych substancji chemicznych, w tym wody, gleby, czy produktów spożywczych. Przykładem zastosowania redoksymetrii w praktyce może być analiza jakości wody, gdzie oznaczanie zawartości żelaza w wodzie pitnej jest kluczowe dla zapewnienia jej bezpieczeństwa. Warto zauważyć, że metody redoksymetryczne są zgodne z międzynarodowymi standardami analizy chemicznej, co czyni je niezawodnym narzędziem w laboratoriach.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Techniką polegającą na mierzeniu siły elektromotorycznej ogniwa składającego się z dwóch elektrod umieszczonych w analizowanym roztworze jest

A. elektrograwimetria

B. polarografia

C. potencjometria

D. konduktometria

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Potencjometria to naprawdę fajna technika analityczna. W skrócie chodzi o to, że mierzysz siłę elektromotoryczną w ogniwie elektrochemicznym, które składa się z dwóch elektrod zanurzonych w roztworze, gdzie znajduje się badany analit. Dzięki temu możesz ustalić, jakie są stężenia jonów czy pH roztworów. To ma ogromne znaczenie w różnych dziedzinach, takich jak chemia analityczna, biotechnologia czy nawet w przemyśle spożywczym. Na przykład, mierzenie pH wód gruntowych albo kontrola jakości żywności to super ważne zadania, gdzie precyzyjne określenie pH jest kluczowe dla bezpieczeństwa i jakości produktów. Co do standardów, to w laboratoriach często korzysta się z potencjometrii, bo jest uznawana za jedną z najważniejszych metod analizy elektrochemicznej. Widać więc, że to naprawdę przydatne narzędzie, które znajduje zastosowanie w wielu branżach.

Pytanie 29

Zjawisko, w którym obce jony są mechanicznie zatrzymywane przez szybko rosnący kryształ, określane jest mianem

A. adsorpcji powierzchniowej

B. współstrącania

C. efektu solnego

D. okluzji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okluzja to proces, w którym obce jony, cząsteczki lub inne substancje są mechanicznie zatrzymywane w strukturze rosnącego kryształu. Zjawisko to jest istotne w kontekście wielu dziedzin, takich jak chemia, mineralogia oraz inżynieria materiałowa. W procesie okluzji, obce jony mogą być uwięzione w sieci krystalicznej, co wpływa na właściwości fizykochemiczne danego materiału. Przykładem zastosowania okluzji jest proces tworzenia kryształów soli, gdzie podczas krystalizacji mogą zostać uwięzione jony innych substancji, co może prowadzić do zmiany właściwości kryształu. W praktyce, zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w produkcji materiałów kompozytowych, gdzie kontrola nad obcymi składnikami może znacząco wpłynąć na trwałość i funkcjonalność finalnego produktu. Standardy branżowe, takie jak te określone przez organizacje zajmujące się materiałami, podkreślają znaczenie okluzji w projektowaniu i ocenie materiałów. Wiedza na temat tego zjawiska pozwala inżynierom na bardziej precyzyjne modelowanie i przewidywanie zachowania materiałów w różnych warunkach.

Pytanie 30

Zamieszczony w ramce opis określa liczbę

Liczba gramów fluorowca, przeliczona na gramy jodu, który w określonych warunkach ulega reakcji addycji do atomów węgla związanych wiązaniem wielokrotnym, zawartych w 100 g badanego tłuszczu. Jest ona proporcjonalna do liczby wiązań wielokrotnych w tłuszczach.

A. fluorowcową.

B. kwasową tłuszczów.

C. estrową olejów jadalnych.

D. jodową tłuszczów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "jodową tłuszczów" jest poprawna, ponieważ odnosi się do liczby jodowej, która jest kluczowym wskaźnikiem w chemii tłuszczów. Liczba jodowa określa ilość jodu, który reaguje z nienasyconymi wiązaniami w tłuszczach. W praktyce, im wyższa liczba jodowa, tym większa zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych w danym tłuszczu czy oleju. Dlatego, dla przemysłu spożywczego, liczba jodowa jest istotnym parametrem, który wpływa na jakość i stabilność produktów. W zastosowaniach praktycznych, umożliwia to producentom lepsze formułowanie produktów, które są korzystne dla zdrowia. Przykładem może być olej rzepakowy, który ma wyższą liczbę jodową, co czyni go bardziej nienasyconym i zdrowszym wyborem dla konsumentów. Zrozumienie i stosowanie liczby jodowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży spożywczej, pomagając producentom w tworzeniu lepszej jakości produktów.

Pytanie 31

Wykonano identyfikację opisaną w schemacie:

BaCl₂ + X — biały osad

Jaki wzór reprezentuje substrat X?

A. HNO3

B. H2S

C. H2SO4

D. CH3COOH

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź H2SO4 jest poprawna, ponieważ siarczan(VI) sodu tworzy z chlorkiem baru BaCl2 biały osad siarczanu baru (BaSO4) w reakcji wymiany. Siarczan baru jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, co sprawia, że jego powstanie można zaobserwować jako wytrącanie się białego osadu. Takie reakcje są często stosowane w laboratoriach analitycznych do wykrywania obecności jonów siarczanowych. W kontekście praktycznym, ta reakcja jest ważna w przemyśle chemicznym, gdzie siarczan baru jest używany w produkcji barwników, materiałów budowlanych oraz w medycynie jako środek kontrastowy w radiologii. Przy analizach chemicznych, umiejętność przewidywania reakcji osadowych pozwala na szybkie i efektywne identyfikowanie substancji chemicznych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach przemysłowych i badawczych.

Pytanie 32

Proces stapiania substancji z perłą fosforanową lub boraksową realizuje się

A. na płytce z porcelany

B. w uszku wykonanym z drucika platynowego

C. na bibule do filtracji

D. w probówce o kształcie stożkowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Uszko z drucika platynowego jest narzędziem o wysokiej odporności chemicznej i termicznej, co czyni je idealnym do stapiania substancji takich jak perła fosforanowa czy boraks. Platyna nie reaguje z tymi substancjami, co pozwala na zachowanie czystości reakcji i uniknięcie zanieczyszczeń, które mogłyby wpłynąć na wyniki analizy. Dodatkowo, dzięki swojej budowie, uszko umożliwia precyzyjne kontrolowanie ilości substancji poddawanej działaniu wysokiej temperatury. W praktycznych zastosowaniach, takie jak analiza chemiczna lub przygotowanie prób do różnych eksperymentów, korzystanie z drucika platynowego jest standardem w laboratoriach, ponieważ to narzędzie zapewnia nie tylko dokładność, ale i bezpieczeństwo. Przykładem może być przygotowanie próbek do spektroskopii, gdzie jakiekolwiek zanieczyszczenia mogą prowadzić do błędnych odczytów. Dlatego uszko z drucika platynowego jest kluczowe w precyzyjnych procesach chemicznych.

Pytanie 33

Do barwienia preparatów metodą Grama w badaniach mikrobiologicznych używa się płynu Lugola, który jest

A. wodnym roztworem jodu w jodku potasu

B. rozpuszczonym w alkoholu jodkiem potasu

C. roztworem jodku potasu w wodzie

D. rozpuszczonym w alkoholu jodem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Płyn Lugola, stosowany w badaniach mikrobiologicznych, to roztwór wodny jodu w jodku potasu, który znajduje szerokie zastosowanie w procedurach barwienia preparatów metodą Grama. Ta metoda polega na różnicowym barwieniu komórek prokariotycznych, co pozwala na ich klasyfikację na gram-dodatnie i gram-ujemne. Płyn Lugola pełni rolę mordant, czyli substancji, która zwiększa powinowactwo barwnika do komórek. Działa poprzez wiązanie jodu z fioletowym barwnikiem (krystaliczny fiolet), tworząc kompleks, który jest lepiej zatrzymywany przez ściany komórkowe bakterii. W praktyce, stosowanie płynu Lugola jest zgodne z wytycznymi i standardami laboratoryjnymi, co podkreśla jego znaczenie w mikrobiologii. Na przykład, w diagnostyce infekcji bakteryjnych, umiejętność klasyfikacji bakterii na podstawie ich morfologii i właściwości barwienia może prowadzić do szybszej i dokładniejszej diagnozy. Ponadto, płyn Lugola może być wykorzystywany w badaniach histopatologicznych do identyfikacji tkanek oraz w badaniach chemicznych jako reagent.

Pytanie 34

Iloczyn rozpuszczalności trudno rozpuszczalnego związku Ca₃(PO₄)₂ wyrażony jest równaniem:

A.	K_SO = [Ca²⁺] · [PO₄^3-]
B.	K_SO = [Ca³⁺]² · [PO₄^2-]³
C.	K_SO = [Ca²⁺]³ · [PO₄^3-]²
D.	K_SO = 3[Ca²⁺] · 2[PO₄^3-]

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrałeś odpowiedź "C", co jest super, bo rzeczywiście to jest poprawne! Kiedy mówimy o iloczynie rozpuszczalności (Ksp) dla Ca3(PO4)2, trzeba pamiętać, że to zależy od stężeń jonów wapnia i fosforanowych. Liczymy to tak, że stężenie jonów Ca²⁺ podnosimy do potęgi trzeciej, a stężenie jonów PO4³⁻ do potęgi drugiej. To wszystko opiera się na zasadzie Le Chateliera i równowagach chemicznych. W praktyce, znajomość Ksp jest mega ważna, szczególnie w oczyszczaniu wód, bo musimy wiedzieć, w jakich warunkach dany związek może się wytrącać. Używa się Ksp też w laboratoriach, żeby określić stężenia substancji w roztworach, co jest niezbędne w badaniach środowiskowych czy w przemyśle chemicznym. Dobrze by było też umieć interpretować wartości Ksp w kontekście środowiska, bo to pozwala przewidywać jak różne substancje będą się zachowywać w ekosystemach.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Który spośród tłuszczów wymienionych w przedstawionej tabeli wykazuje najbardziej nienasycony charakter?

Liczby właściwe wybranych tłuszczów
Rodzaj tłuszczu	Liczba zmydlania (LZ) mg KOH / g tłuszczu	Liczba jodowa (LJ) g I₂ / 100 g tłuszczu
Olej lniany	187 – 197	169 – 192
Olej sojowy	188 – 195	114 – 138
Olej rzepakowy	167 – 179	94 – 106
Tran wielorybi	170 – 202	102 – 144
Masło krowie	218 – 245	25 – 38
Smalec wieprzowy	193 – 200	46 – 66

A. Olej lniany.

B. Tran wielorybi.

C. Olej rzepakowy.

D. Masło krowie.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Olej lniany" jest poprawna, ponieważ tłuszcze nienasycone mają wiele korzystnych właściwości zdrowotnych. Olej lniany charakteryzuje się najwyższą liczbą jodową wśród wymienionych tłuszczów, co oznacza, że zawiera najwięcej wiązań nienasyconych. Z punktu widzenia żywieniowego, nienasycone kwasy tłuszczowe są istotne, ponieważ przyczyniają się do obniżenia poziomu cholesterolu LDL (złego cholesterolu) w organizmie oraz wspierają zdrowie serca. Olej lniany jest bogaty w kwasy omega-3, które mają pozytywny wpływ na układ krążenia oraz działają przeciwzapalnie. W praktyce, olej lniany może być wykorzystany w sałatkach, smoothies czy jako dodatek do potraw, ale nie powinien być poddawany wysokiej temperaturze, aby zachować swoje cenne właściwości. Przy wyborze tłuszczów do diety warto kierować się ich zdrowotnymi aspektami, a olej lniany jest doskonałym przykładem zdrowego źródła nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Pytanie 38

W literaturze chromatografię określa się skrótem GC

A. gazową

B. bibułową

C. cienkowarstwową

D. jonowymienną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "gazową" jest prawidłowa, ponieważ skrót GC w kontekście chromatografii odnosi się do chromatografii gazowej. Jest to technika analityczna, która wykorzystuje różnice w lotności substancji do ich separacji i identyfikacji. Chromatografia gazowa jest powszechnie stosowana w laboratoriach analitycznych, zwłaszcza w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym, do analizy lotnych związków organicznych w próbkach. Na przykład, w badaniach środowiskowych, chromatografia gazowa może być używana do wykrywania zanieczyszczeń w wodzie lub powietrzu. Zgodnie z normami ISO i ASTM, chromatografia gazowa jest często stosowana jako metoda referencyjna, co podkreśla jej znaczenie w analizach jakościowych i ilościowych. Dobre praktyki laboratoryjne w zakresie chromatografii gazowej obejmują kalibrację sprzętu, właściwe przygotowanie próbki oraz zastosowanie odpowiednich kolumn chromatograficznych, co wpływa na dokładność i powtarzalność wyników.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

W dwóch nieoznakowanych kolbach znajdują się roztwory HCl o różnych stężeniach: 0,1 mol/dm³ oraz 0,01 mol/dm³. Aby odróżnić te roztwory, nie można zastosować

A. papierków lakmusowych

B. miareczkowania alkacymetrycznego przy użyciu mianowanego roztworu NaOH z oranżem metylowym

C. miareczkowania konduktometrycznego przy użyciu mianowanego roztworu NaOH

D. pomiaru pH korzystając z pH-metru oraz skalibrowanej elektrody szklanej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Papierki lakmusowe są wskaźnikami pH, które zmieniają kolor w zależności od kwasowości roztworu. Jednak ich ograniczona rozdzielczość i niewielka precyzja sprawiają, że nie są odpowiednie do rozróżnienia stężonych roztworów kwasu solnego, takich jak 0,1 mol/dm³ i 0,01 mol/dm³. W przypadku kwasu solnego, różnica w pH między tymi stężeniami jest niewielka, co powoduje, że zmiana koloru lakmusu może być niewyraźna lub myląca. W praktyce, do rozróżnienia takich roztworów zaleca się stosowanie bardziej precyzyjnych metod, takich jak miareczkowanie alkacymetryczne lub pomiar pH za pomocą pH-metru. Miareczkowanie alkacymetryczne wykorzystuje zmiany pH w odpowiedzi na dodawanie zasady, co pozwala na dokładne określenie stężenia kwasu. Z kolei pH-metr dostarcza bezpośrednich pomiarów pH, co umożliwia precyzyjne różnicowanie stężonych roztworów. Dobrą praktyką w laboratoriach jest stosowanie wyspecjalizowanych narzędzi do analizy chemicznej, co zwiększa rzetelność wyników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej