Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 09:10
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 09:12

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Dokumenty księgowe, które stanowią podstawę do przeprowadzenia kontroli podatkowej, powinny być archiwizowane w firmie

A. przez okres 1 roku od ostatecznego zamknięcia ksiąg
B. przez okres 50 lat
C. na stałe
D. przez okres 5 lat
Przechowywanie dowodów księgowych przez okres dłuższy niż 5 lat może wydawać się zasadne w kontekście zabezpieczenia przed ewentualnymi roszczeniami lub kontrolami, jednak w rzeczywistości jest to niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Archiwizowanie dokumentów przez 50 lat, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest znacznie dłuższym okresem, niż wymaga tego prawo. Takie działanie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania przestrzenią biurową oraz problemów z dostępnością archiwalnych dokumentów. Z kolei przechowywanie ich tylko przez rok od ostatecznego zamknięcia ksiąg nie uwzględnia podstawowych wymogów dotyczących kontroli podatkowej, które mogą sięgać pięciu lat wstecz. Odpowiedzi sugerujące, że dokumenty powinny być archiwizowane przez 1 rok, wskazują na niezrozumienie fundamentalnych zasad prawnych regulujących okresy przechowywania dokumentacji. Istotne jest, aby każdy przedsiębiorca był świadomy obowiązujących przepisów i standardów w zakresie archiwizacji, aby uniknąć problemów prawnych, które mogą wyniknąć z niewłaściwego zarządzania dokumentacją. Niezrozumienie tych przepisów może prowadzić do kosztownych konsekwencji, w tym kar finansowych lub trudności w obronie przed zarzutami podczas kontroli skarbowej.

Pytanie 2

Sklep meblowy, który prowadzi sprzedaż, ustala marżę detaliczną na poziomie 25% od ceny zakupu. Sprzedaż towarów podlega 23% stawce VAT. Klient zakupił krzesło za kwotę detaliczną brutto wynoszącą 246 zł. Jaka była marża uzyskana przez sklep?

A. 50 zł
B. 46 zł
C. 36 zł
D. 40 zł
Wiele osób myli pojęcia związane z marżą i ceną zakupu, co prowadzi do niepoprawnych wniosków przy obliczaniu marży zrealizowanej przez sklep meblowy. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że 25% marży odnosi się bezpośrednio do ceny detalicznej, co jest błędem. Po pierwsze, marża jest obliczana na podstawie ceny zakupu, a nie ceny detalicznej. Kluczowe jest również zrozumienie, że marża detaliczna jest to różnica pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży, a nie procent wartości sprzedaży. Dodatkowo, nie uwzględniając podatku VAT w obliczeniach, można łatwo wprowadzić się w błąd. VAT jest osobnym elementem, który wpływa na cenę sprzedaży, ale nie na marżę. Właściwe podejście do obliczania marży powinno brać pod uwagę wszystkie elementy kosztowe, a także sposób ustalania cen detalicznych w praktyce handlowej. Przykładowo, jeśli zakładamy, że cena zakupu krzesła wynosi 160 zł, to marża wynosiłaby 40 zł, co stanowi 25% tej wartości. Osoby, które nie uwzględniają tych zasad, mogą łatwo wpaść w pułapkę błędnych obliczeń i nieprawidłowych ocen rentowności produktów w danym sklepie.

Pytanie 3

Osoba straciła przytomność, jednak oddycha, Jakie będą pierwsze kroki udzielania pomocy przedmedycznej?

A. w ułożeniu poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej
B. w rozpoczęciu resuscytacji
C. w podaniu poszkodowanemu szklanki zimnej wody
D. w wezwaniu pogotowia
Jeśli zaczynasz resuscytację, gdy poszkodowany oddycha, to to nie jest najlepszy pomysł. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) powinna być robiona tylko wtedy, gdy ktoś nie oddycha lub nie pokazuje żadnych oznak życia. Dawkowanie zimnej wody komuś nieprzytomnemu to ryzykowna sprawa, bo może dojść do zadławienia, a nie wiadomo, czy osoba zdoła przełknąć. Wezwanie pogotowia, chociaż to ważny krok, nie powinno być pierwszym działaniem. Przede wszystkim musisz odpowiednio zabezpieczyć poszkodowanego. W nieprzytomności najważniejsze, by upewnić się, że drogi oddechowe są drożne i monitorować stan poszkodowanego, aż przyjadą profesjonaliści. Często ludzie myślą, że pierwsze, co muszą zrobić, to dzwonić po pomoc, co może opóźnić właściwą pomoc. Najważniejsze to zadbać o bezpieczeństwo poszkodowanego.

Pytanie 4

Która zasada w planowaniu odnosi się do dążenia do osiągnięcia najlepszych rezultatów w określonych warunkach przy ustalonych nakładach poniesionych w celu ich realizacji?

A. Zasada realności planu
B. Zasada gospodarności
C. Zasada koncentracji
D. Zasada elastyczności
Zasada gospodarności w planowaniu odnosi się do dążenia do maksymalizacji efektów przy minimalizacji kosztów. Oznacza to, że w procesie planowania strategicznego organizacje powinny starać się osiągnąć jak najlepsze wyniki, wykorzystując dostępne zasoby w sposób najbardziej efektywny. Przykładem zastosowania tej zasady może być wprowadzenie prostych, ale skutecznych metod optymalizacji kosztów, takich jak analiza kosztów i korzyści, co pozwala na lepsze alokowanie zasobów w projektach. Dobrym przykładem jest również implementacja lean management, które dąży do eliminacji marnotrawstwa i zwiększenia wartości dodanej dla klienta. W kontekście dobrych praktyk, zasada gospodarności jest zgodna z koncepcjami zrównoważonego rozwoju, które kładą nacisk na efektywne wykorzystanie zasobów w celu ochrony środowiska i długotrwałego rozwoju organizacji. Osiągnięcie najlepszych wyników w danym kontekście wymaga także analizy ryzyka, co jest kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu projektami.

Pytanie 5

Do obowiązków Służby Celnej należy ustalanie oraz pobieranie podatków?

A. dochodowego od osób prawnych
B. od spadków i darowizn
C. dochodowego od osób fizycznych
D. od towarów i usług z tytułu importu towarów
Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie zakresu kompetencji Służby Celnej. Odpowiedzi związane z podatkiem dochodowym, zarówno od osób prawnych, jak i fizycznych, nie są związane z działalnością Służby Celnej, która koncentruje się głównie na poborze podatków pośrednich, takich jak VAT w kontekście importu. Podatek dochodowy dotyczy ogólnego dochodu generowanego przez osoby i przedsiębiorstwa, a jego pobór i nadzór leży głównie w gestii urzędów skarbowych, a nie Służby Celnej. Warto zauważyć, że podatek od spadków i darowizn również nie wchodzi w zakres obowiązków Służby Celnej, gdyż jest to podatek bezpośredni, regulowany przez przepisy podatkowe, a nie przez przepisy celne. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnorodnych rodzajów podatków oraz ich właściwych organów podatkowych. Służba Celna funkcjonuje według własnych przepisów i procedur, które są ściśle związane z obrotem towarowym i zabezpieczaniem granic, a nie z podatkami dochodowymi czy innymi rodzajami podatków. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w obszarze prawa celnego i podatkowego.

Pytanie 6

Pracownik dostarcza swojemu pracodawcy deklarację w celu ustalenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na formularzu

A. PIT-12
B. PIT-2
C. PIT-36
D. PIT-11
Wybór formularzy PIT-36, PIT-11 i PIT-12 może wskazywać na lekkie nieporozumienia, bo każdy z nich ma swoje konkretne zastosowanie. PIT-36 to roczny formularz, który wypełniają osoby prowadzące swoją działalność czy uzyskujące dochody z różnych źródeł. Ale on nie służy do obliczania miesięcznych zaliczek. PIT-11, to z kolei dokument, który pracodawca daje na koniec roku podatkowego i w nim są informacje o dochodach i zaliczkach na podatek. Też nie idzie go użyć do miesięcznych obliczeń. A PIT-12 dotyczy tych, którzy chcą skorzystać z ulg na dzieci, ale to też sprawa rocznego rozliczenia. Takie niepoprawne wybory mogą wynikać z zawirowań w zrozumieniu, do czego służą te różne dokumenty. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik zrozumiał, jakie formularze są do kogo i do czego, by uniknąć problemów z podatkami i błędów w obliczeniach.

Pytanie 7

Wskaż, które przedsiębiorstwo jest w stanie ustalić jednostkowy koszt produkcji wytworzonych towarów przy użyciu kalkulacji podziałowej prostej?

A. Kopalnia, która dostarcza węgiel gospodarstwom domowym oraz zakładom przemysłowym
B. Zakład produkcji ceramiki budowlanej, który wytwarza cegły, dachówki oraz stropy
C. Rafineria, w której w trakcie jednego procesu technologicznego powstają benzyna i olej jako produkty główne oraz gaz jako produkt dodatkowy
D. Browar specjalizujący się w produkcji piwa jasnego, ciemnego oraz piwa bezalkoholowego
Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że nie do końca ogarnąłeś zasady kalkulacji kosztów, bo w tych firmach, gdzie robią różne rzeczy, jest to dużo bardziej skomplikowane. Na przykład w rafinerii, gdzie produkują benzynę, olej i gaz, nie da się tego tak prosto ująć – tam trzeba stosować bardziej złożone metody kalkulacji, żeby ogarnąć wszystkie koszty. Tak samo z zakładami, które produkują różne rodzaje ceramiki; tam koszty materiałów i procesów są przeróżne, co znów wykracza poza prostą kalkulację. W browarach, gdzie wytwarza się różne piwa, też jest inaczej. Każda linia produkcyjna generuje różne koszty, przez co potrzebne są bardziej skomplikowane metody obliczeń. Ważne jest, żeby zrozumieć, że ta prosta kalkulacja działa tylko w prostych procesach produkcyjnych i nie jest najlepszym rozwiązaniem, jak mamy do czynienia z różnorodnymi produktami. Dobre przypisanie kosztów to klucz do podejmowania mądrych decyzji o cenach i efektywności produkcji.

Pytanie 8

Piekarnia planuje wytworzyć 400 bochenków chleba w ciągu jednego miesiąca. Norma zużycia mąki na wyprodukowanie jednego bochenka wynosi 1 kg. Zaplanowany stan mąki na początku miesiąca to 10 kg. Ile kilogramów mąki trzeba nabyć, aby na koniec miesiąca w magazynie pozostało 6 kg?

A. 384 kg
B. 396 kg
C. 416 kg
D. 404 kg
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń na temat zużycia mąki i zapasów. Jeśli ktoś liczy tylko to, ile mąki potrzebuje na 400 bochenków, a nie bierze pod uwagę zapasów początkowych i końcowych, może zamówić za dużo. Takie odpowiedzi mogą sugerować, że zrozumieli temat, ale omijają bardzo ważny aspekt zarządzania zapasami, jakim jest równoważenie zużycia z tym, co mamy w magazynie. Często pojawia się też klasyczny błąd, gdy ktoś myśli, że zapasy początkowe można zignorować, co oczywiście prowadzi do błędnych obliczeń. Moim zdaniem, żeby dobrze ustalić, ile mąki kupić, trzeba nie tylko wiedzieć, ile potrzebujemy do produkcji, ale też umieć ogarnąć stany magazynowe. W praktyce, zarządzanie zapasami ma ogromne znaczenie dla rentowności i wydajności firmy, szczególnie w piekarstwie, gdzie czas i świeżość produktów to kluczowe sprawy. Takie zawirowania mogą prowadzić do strat, dlatego planowanie i obliczenia są naprawdę istotne, żeby wszystko dobrze działało.

Pytanie 9

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 1 033,20 zł (z czego podatek VAT wynosi 23%), natomiast sprzedaje go po cenie netto 1092,00 zł. Marża hurtowa obliczona od ceny zakupu netto wynosi

A. 25%
B. 53%
C. 30%
D. 23%
Właściwa odpowiedź to 30%, ponieważ aby obliczyć marżę hurtową, należy najpierw ustalić cenę zakupu netto towaru. Cena brutto wynosząca 1 033,20 zł zawiera podatek VAT w wysokości 23%. Aby obliczyć cenę netto, stosujemy wzór: cena netto = cena brutto / (1 + stawka VAT). W naszym przypadku, cena netto to: 1 033,20 zł / 1,23 = 839,51 zł (zaokrąglając do dwóch miejsc po przecinku). Następnie, marża hurtowa obliczana jest jako różnica między ceną sprzedaży netto a ceną zakupu netto, podzielona przez cenę sprzedaży netto i pomnożona przez 100%. Zatem marża wynosi: (1 092,00 zł - 839,51 zł) / 1 092,00 zł * 100% = 30%. Obliczanie marży jest kluczowym elementem w zarządzaniu finansami hurtowni, gdyż pozwala na określenie rentowności sprzedaży oraz optymalizację cen. Dlatego ważne jest, aby rozumieć mechanizmy obliczania marży oraz wpływu podatku VAT na ceny produktów.

Pytanie 10

W związku z planowanym remontem budynku produkcyjnego, firma utworzyła rezerwę w wysokości 10 000 złotych do końca roku obrotowego. Utworzona rezerwa będzie ujęta w bilansie jako rozliczenia międzyokresowe

A. kosztów zakupu
B. czynne
C. przychodów
D. bierne
Kiedy mówimy o rozliczeniach międzyokresowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między rezerwami biernymi a czynymi. Odpowiedzi, które wskazują na rezerwy czynne, sugerują, że chodzi o przyszłe korzyści ekonomiczne lub przychody, które jeszcze nie zostały zrealizowane. Przykładowo, rezerwy czynne mogą dotyczyć kosztów, które zostały już poniesione, ale jeszcze nie zostały przypisane do odpowiednich okresów sprawozdawczych. To podejście prowadzi do mylnego wniosku, że rezerwy na remont budynku są formą aktywów, co jest nieprawidłowe. Z kolei odpowiedzi dotyczące kosztów zakupu lub przychodów są również mylące, ponieważ sugerują, że utworzone rezerwy mają charakter transakcji, które wpływają na przychody lub koszty operacyjne, co nie ma zastosowania w przypadku rezerw na przyszłe zobowiązania związane z remontem. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie zobowiązań z aktywami – podczas gdy rezerwy bierne są zobowiązaniami, rezerwy czynne dotyczą przyszłych korzyści ekonomicznych. Rozumienie tych różnic jest fundamentalne dla poprawnego zastosowania zasad rachunkowości i skutecznego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości wymaga precyzyjnego ujęcia rezerw w bilansie, co jest kluczowe dla wiarygodności sprawozdań finansowych.

Pytanie 11

Aby przeprowadzić analizę mającą na celu określenie wpływu różnych elementów na wielkość badanego zjawiska, należy zastosować metodę

A. Odchyleń bezwzględnych
B. Kolejnych podstawień
C. Średniej arytmetycznej
D. Średniej ważonej
Wybór metod takich jak średnia arytmetyczna, średnia ważona czy odchylenia bezwzględne nie jest adekwatny do analizy wpływu czynników na zjawisko. Średnia arytmetyczna, będąca prostym wskaźnikiem centralnym, nie uwzględnia różnorodności ani złożoności danych. Stosowanie jej w kontekście analizy przyczynowo-skutkowej prowadzi do uproszczeń, które mogą zniekształcać rzeczywisty obraz badanej zależności. Średnia ważona, chociaż może być bardziej miarodajna w pewnych kontekstach, również nie jest odpowiednia, ponieważ wciąż nie bada dynamiki wpływu zmiennych, a jedynie dostosowuje wagę poszczególnych wartości. Z kolei analiza odchyleń bezwzględnych skupia się na ocenie rozproszenia danych wokół średniej, co w kontekście ustalania wpływu czynników na zjawisko nie dostarcza informacji na temat ich interakcji. Takie podejścia mogą wprowadzać w błąd, gdyż nie uwzględniają całego obrazu zjawiska, co jest kluczowe dla prawidłowej analizy. Właściwe podejście do analizy wymaga zrozumienia złożoności interakcji między różnymi czynnikami, czego nie zapewniają wymienione metody. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na prostych statystykach, zamiast na bardziej zaawansowanych metodach analitycznych, które mogą oferować głębszy wgląd w badany problem.

Pytanie 12

Osiągnięcie zamierzonych rezultatów przy minimalnych wydatkach związanych z ich realizacją jest zgodne z zasadą

A. koncentracji.
B. podstawowego elementu.
C. alternatywnych sposobów.
D. racjonalnego zarządzania.
Alternatywne rozwiązania to podejście, które zachęca do szukania różnych opcji w celu osiągnięcia danego celu. Choć może być przydatne w określonych kontekstach, nie koncentruje się bezpośrednio na minimalizowaniu nakładów. Często prowadzi to do sytuacji, w której organizacje mogą wybierać opcje, które niekoniecznie są najbardziej efektywne kosztowo, co sprzeciwia się zasadzie racjonalnego gospodarowania. Podstawowe ogniwo odnosi się zwykle do kluczowych elementów w procesie zarządzania, takich jak struktura organizacyjna czy komunikacja, ale również nie odnosi się bezpośrednio do kwestii efektywności kosztowej. Może to prowadzić do pominięcia istotnych aspektów gospodarowania zasobami. Koncentracja jako zasada wskazuje na konieczność skupienia się na priorytetowych działaniach, co jest ważne, ale samo w sobie nie zapewnia efektywności kosztowej. Często organizacje, koncentrując się tylko na kilku wybranych obszarach, mogą zaniedbywać inne, które mogłyby przynieść większe oszczędności. W praktyce nieostrożne stosowanie tych koncepcji może prowadzić do błędnych decyzji, gdzie nacisk na alternatywy, podstawowe ogniwa lub koncentrację przesłania bardziej fundamentalne zasady efektywności i zarządzania zasobami, co w rezultacie prowadzi do zwiększenia kosztów i obniżenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 13

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi pracującemu w nocy przysługuje dodatek d< wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w wysokości

A. 15% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
B. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
C. 10% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
D. 5% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikom wykonującym pracę w porze nocnej przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej, która jest ustalana na podstawie minimalnego wynagrodzenia. Dodatek ten ma na celu zrekompensowanie trudności i obciążeń związanych z pracą w nocy, co jest uznawane za mniej korzystny czas pracy. Przykładowo, jeśli minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 3 000 zł, to stawka godzinowa wynosi 18,30 zł. W takim przypadku dodatek nocny wyniesie 3,66 zł za każdą godzinę pracy w porze nocnej. Ważne jest, aby pracodawcy przestrzegali tych przepisów, aby zapewnić sprawiedliwe warunki pracy i wynagrodzenia. Pracownicy powinni być świadomi swoich praw i w razie potrzeby zgłaszać nieprawidłowości. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie godzin pracy oraz dodatków, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić sobie należne wynagrodzenie.

Pytanie 14

Jaką informację sprzedażowa musi koniecznie zamieścić firma, która sprzedaje towary zwolnione od podatku VAT, przy wystawianiu faktury?

A. Datę, w której klient odebrał towar
B. Numer i serię dowodu osobistego sprzedawcy
C. Adres, pod którym klient przechowuje towar
D. Podstawę zwolnienia z VAT
Podstawą zwolnienia z VAT jest kluczowy element, który musi być zawarty na fakturze sprzedaży towarów zwolnionych z tego podatku. W polskim prawodawstwie, zgodnie z ustawą o VAT, sprzedaż towarów, które mogą korzystać ze zwolnienia, wymaga podania odpowiedniej podstawy prawnej, która taką ulgę uzasadnia. Na przykład, przedmioty takie jak leki, usługi medyczne czy edukacyjne często są zwolnione z tego podatku. W praktyce, jeśli sprzedawca nie uwzględni tej informacji na fakturze, może to prowadzić do nieporozumień w zakresie obowiązków podatkowych zarówno po jego stronie, jak i po stronie nabywcy. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących zwolnień z VAT jest nie tylko ważne dla zgodności z prawem, ale także kluczowe dla utrzymania dobrej reputacji firmy oraz jej relacji z klientami, którzy mogą oczekiwać przejrzystości w transakcjach. Umożliwia to również łatwiejsze rozliczenia w przypadku kontroli skarbowej, gdyż dokumentacja będzie kompletna i zgodna z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 15

Kierownik w przedsiębiorstwie buduje atmosferę wzajemnego zaufania i wspólnoty, która koncentruje się na realizowanych zadaniach. Motywuje do rozmów oraz wspólnego podejmowania decyzji odnośnie do celów, przedmiotu i zakresu działań podwładnych. Przed podjęciem kluczowych decyzji korzysta z cennych wskazówek i sugestii pracowników. Przedstawiony kierownik wykazuje cechy charakterystyczne dla stylu

A. biernego.
B. demokraty.
C. liberała.
D. autokraty.
Odpowiedzi, które wskazują na autokratyczny, liberalny lub bierny styl zarządzania, są nieprawidłowe z kilku powodów. Autokratyczny styl opiera się na centralizacji władzy i podejmowaniu decyzji przez lidera bez konsultacji z zespołem. W takim modelu pracownicy często czują się zniechęceni, co prowadzi do niskiego morale i ograniczonej inicjatywy. Z kolei styl liberalny, często utożsamiany z brakiem struktury, może powodować chaos i niejasność w zadaniach, ponieważ lider nie angażuje się w ustalanie celów, co prowadzi do braku kierunku. Ostatecznie, bierny styl zarządzania charakteryzuje się wycofaniem lidera z aktywnego kierowania zespołem, co skutkuje brakiem odpowiedzialności oraz spadkiem efektywności pracy. Wszystkie te podejścia są sprzeczne z opisanym w pytaniu zachowaniem lidera, który aktywnie wspiera współpracę i zaangażowanie pracowników. Niezrozumienie różnic między tymi stylami a demokratycznym może prowadzić do błędnych wniosków na temat efektywnego zarządzania. Kluczowym błędem jest mylenie zaangażowania z chaosem oraz przekonanie, że silna kontrola jest równoznaczna z efektywnością, co jest niezgodne z nowoczesnymi praktykami zarządzania, które promują otwartość, współpracę i innowacyjność.

Pytanie 16

Zarządzanie zachowaniami pracowników w celu skłonienia ich do efektywnej pracy na rzecz firmy za pomocą systemu nagród i kar jest typowe dla zarządzania przez

A. konflikt
B. ryzyko
C. motywację
D. cele
Wybór odpowiedzi związanej z celami, ryzykiem lub konfliktem wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad zarządzania. Zarządzanie przez cele koncentruje się na wyznaczaniu konkretnych, mierzalnych celów dla pracowników, co jest ważnym aspektem wydajności, ale nie obejmuje mechanizmów nagród i kar. Przyjęcie takiego podejścia może prowadzić do sytuacji, w której pracownicy skupiają się na realizacji celów, ale nie są odpowiednio motywowani do efektywnego działania, co może skutkować obniżoną satysfakcją z pracy. Z kolei zarządzanie przez ryzyko koncentruje się na identyfikacji, ocenie i zarządzaniu ryzykiem w projektach, co jest istotne w kontekście minimalizacji strat, ale nie dotyczy bezpośrednio motywacji pracowników. Ostatnia koncepcja, związana z konfliktem, odnosi się do sporów i nieporozumień w zespole, co może wynikać z braku wyraźnej komunikacji czy niewłaściwego zarządzania zasobami ludzkimi. Takie podejście prowadzi do negatywnych skutków w organizacji, a sama motywacja pracowników jest kluczowym czynnikiem, który może pomóc w redukcji konfliktów. Zrozumienie, że motywacja jest centralnym elementem w zarządzaniu pracownikami, pozwala na skuteczniejsze wdrażanie strategii, które sprzyjają zarówno wydajności, jak i satysfakcji z pracy.

Pytanie 17

Jaką wartość ma norma zużycia materiału, jeśli firma produkcyjna w ciągu roku wykorzystała 150 000 kg surowca i wyprodukowała 6 000 sztuk gotowych wyrobów?

A. 25 szt./kg
B. 30 kg/szt.
C. 25 kg/szt.
D. 0,04 szt./kg
Pojęcia zawarte w odpowiedziach, które nie są prawidłowe, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących sposobu obliczania norm zużycia materiałów. Odpowiedź 30 kg/szt. wskazuje na zbyt wysoką wartość, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących efektywności wykorzystania surowców. Takie obliczenia mogą powstać w wyniku nieprawidłowego zrozumienia relacji między zużyciem materiału a wyprodukowanymi sztukami. Z kolei odpowiedź 0,04 szt./kg sugeruje, że na każdy kilogram materiału przypada bardzo mała liczba wyrobów, co również wskazuje na nieodpowiednią interpretację danych. Ta koncepcja jest szczególnie myląca, ponieważ w przemyśle należy dążyć do jak najefektywniejszego wykorzystania materiałów. Ostatecznie, odpowiedź 25 szt./kg jest niepoprawna, ponieważ sugeruje odwrotną relację i oznaczałaby, że na każdy kilogram materiału przypada znacznie większa liczba wyrobów, co nie jest zgodne z danymi. Typowym błędem w takich przypadkach jest zrozumienie, że normy zużycia materiałów mają na celu określenie ilości surowców potrzebnych do wyprodukowania jednostkowego wyrobu, a nie odwrotnie. Aby uniknąć tych pułapek, warto przyłożyć większą wagę do analizy danych oraz ich kontekstu w procesach produkcyjnych.

Pytanie 18

Cena zakupu towaru to koszt zakupu

A. zwiększona o marżę
B. zwiększona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
C. zwiększona o podatek VAT
D. zmniejszona o wydatki związane bezpośrednio z zakupem
Pomniejszenie ceny nabycia towaru o koszty związane z zakupem jest koncepcją, która nie uwzględnia pełnego obrazu całkowitych wydatków związanych z pozyskaniem towaru. W rzeczywistości, aby uzyskać rzeczywistą cenę nabycia, należy brać pod uwagę nie tylko samą wartość zakupu, ale także wszystkie dodatkowe koszty, które są niezbędne do tego, aby towar stał się dostępny dla sprzedaży. Wiele firm popełnia błąd, zakładając, że cena nabycia towaru to wyłącznie cena zakupu, co prowadzi do zaniżenia kosztów i w efekcie do błędnego ustalania cen sprzedaży. Przykładem błędnego myślenia jest uznawanie podatku VAT jako kosztu obniżającego cenę nabycia. VAT jest podatkiem dochodowym, który finalnie jest przenoszony na konsumenta, a nie obniża kosztów zakupu firmy. Z kolei dodawanie marży do ceny nabycia, zamiast uwzględniania wszystkich kosztów, prowadzi do niepoprawnych kalkulacji finansowych. W kontekście dobrych praktyk księgowych, firmy powinny stosować kompleksowe podejście do kalkulacji kosztów, co pozwoli na lepsze zarządzanie finansami oraz zrozumienie rentowności poszczególnych produktów. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do podejmowania błędnych decyzji biznesowych i poważnych strat finansowych.

Pytanie 19

Zestawienie wartości importu oraz eksportu towarów w określonym czasie nazywa się bilansem

A. odsetek i dywidend
B. obrotów kapitałowych i finansowych
C. handlowym
D. obrotu usługami
Pojęcia związane z bilansem obrotu usługami, obrotami kapitałowymi i finansowymi, a także odsetkami i dywidendami, są często mylone z bilansem handlowym, co prowadzi do nieporozumień. Bilans obrotu usługami dotyczy transakcji związanych z usługami, a nie towarami, co jest kluczowym rozróżnieniem. Usługi mogą obejmować turystykę, transport, czy usługi finansowe, które są istotne w analizie gospodarki, ale nie są bezpośrednio związane z fizycznym handlem towarami. Obroty kapitałowe i finansowe odnoszą się do transferów kapitału, inwestycji oraz pożyczek, co również nie ma związku z importem i eksportem towarów. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ mylenie tych kategorii może prowadzić do błędnych wniosków na temat kondycji gospodarki. Dodatkowo, odsetki i dywidendy dotyczą zysków z inwestycji, a nie transakcji handlowych. Takie nieprecyzyjne podejście może skutkować nieodpowiednimi decyzjami w zakresie polityki fiskalnej i handlowej. Aby skutecznie analizować bilans płatniczy, niezbędne jest stosowanie precyzyjnych definicji i rozróżnień między tymi pojęciami, co pozwala na pełniejsze zrozumienie dynamiki gospodarczej kraju oraz jego pozycji w globalnym handlu.

Pytanie 20

Jakie dane koniecznie powinny znaleźć się w umowie o pracę?

A. Miejsce pracy.
B. Zakres urlopu wypoczynkowego.
C. Wyposażenie biura.
D. Wymagane kwalifikacje do zatrudnienia.
Miejsce wykonywania pracy to kluczowy element umowy o pracę, który określa, gdzie pracownik będzie wykonywał swoje obowiązki. Zgodnie z Kodeksem pracy, umowa o pracę powinna zawierać informacje dotyczące miejsca pracy, co pozwala na jasne sformułowanie oczekiwań zarówno pracodawcy, jak i pracownika. Praktyczne zastosowanie tego zapisu jest istotne, ponieważ lokalizacja ma wpływ na organizację pracy, czas dojazdu oraz potencjalne wydatki związane z transportem. Na przykład, w sytuacji, gdy praca odbywa się w różnych lokalizacjach, pracodawca może wskazać miejsce główne oraz zasady dotyczące ewentualnych dojazdów. Ponadto, wskazanie miejsca pracy jest ważne w kontekście przepisów o BHP, które mogą różnić się w zależności od lokalizacji. Z perspektywy dobrych praktyk, precyzyjne określenie miejsca pracy przyczynia się do lepszej organizacji oraz zmniejsza ryzyko nieporozumień i sporów prawnych.

Pytanie 21

Z analizy 'Karty pracy' wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w trakcie 8-godzinnej zmiany roboczej zrealizował (zgodnie z przyjętą w firmie normą pracochłonności) 16 wyrobów. Czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu wyniósł

A. 1 godzinę
B. 0,5 godziny
C. 2 godziny
D. 1,5 godziny
Odpowiedź 0,5 godziny jest prawidłowa, ponieważ pozwala na prawidłowe obliczenie czasu potrzebnego na wykonanie jednej sztuki wyrobu. W przypadku 8-godzinnej zmiany, w której pracownik Jacek Piwowarek wykonał 16 sztuk wyrobów, czas wykonania jednej sztuki można obliczyć, dzieląc całkowity czas pracy przez liczbę wyrobów: 8 godzin / 16 sztuk = 0,5 godziny na sztukę. Jest to istotne w kontekście efektywności pracy oraz zarządzania czasem. W praktyce, znajomość normy czasowej pozwala na lepsze planowanie produkcji i optymalizację procesów. Przyjęcie odpowiednich norm pracochłonności jest standardem w wielu branżach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów. Dzięki temu możliwe jest również porównywanie efektywności wytwarzania pomiędzy różnymi pracownikami oraz procesami, co jest kluczowe dla ciągłego doskonalenia i wprowadzenia najlepszych praktyk w organizacji.

Pytanie 22

Wskaż dokument, który uprawnia jego posiadacza do otrzymania dywidendy?

A. Karta kredytowa
B. Akcja
C. Bon skarbowy
D. Weksel
Karta kredytowa, weksel oraz bon skarbowy to instrumenty finansowe, które nie przyznają ich posiadaczom prawa do dywidendy. Karta kredytowa jest narzędziem płatniczym umożliwiającym dokonanie zakupów na kredyt, ale nie jest ona instrumentem inwestycyjnym, więc nie może generować zysku w postaci dywidendy. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty pieniędzy w przyszłości, które również nie wiąże się z prawem do udziału w zyskach emitenta. Bon skarbowy to instrument dłużny emitowany przez rząd w celu pozyskania kapitału, który również nie oferuje dywidend, lecz zwykle wypłaca odsetki na ustalonych warunkach. Typowym błędem jest mylenie instrumentów dłużnych z udziałami w spółkach, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest, aby zrozumieć, że dywidenda dotyczy tylko akcji, co wynika z zasady własności kapitałowej, gdzie akcjonariusze mają prawo do części zysków spółki, co nie dotyczy instrumentów dłużnych ani narzędzi płatniczych.

Pytanie 23

Jakie zdarzenie uprawnia pracownika do skorzystania z urlopu okolicznościowego?

A. Pogrzeb stryja
B. Zawarcie małżeństwa przez ojca
C. Zawarcie małżeństwa przez dziecko
D. Chrzest dziecka
Wybór innych okoliczności, takich jak ślub ojca, pogrzeb wujka czy chrzest dziecka, nie jest zgodny z przepisami prawa pracy dotyczącymi przyznawania urlopów okolicznościowych. Ślub ojca, mimo że jest ważnym wydarzeniem rodzinnym, nie kwalifikuje się do urlopu okolicznościowego według polskiego prawa. Pracownik nie ma ustawowego prawa do takiego urlopu w przypadku ceremonii związanej z rodzicem. Pogrzeb wujka również nie jest objęty standardami prawa pracy, które precyzują, że urlop okolicznościowy przysługuje jedynie w przypadku śmierci bliskich członków rodziny, jak rodzice czy rodzeństwo. Takie podejście do przyznawania urlopów opiera się na zasadzie, że bliskość relacji rodzinnych ma kluczowe znaczenie w kontekście udzielania takich przywilejów. Chrzest dziecka, chociaż jest ważnym wydarzeniem religijnym, również nie figuruje w katalogu sytuacji, które uprawniają do urlopu okolicznościowego. W związku z tym, pracownicy często popełniają błąd myślowy, zakładając, że wszelkie ważne wydarzenia rodzinne kwalifikują się do takiego urlopu. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do frustracji związaną z niewłaściwym oczekiwaniem na przyznanie urlopu oraz zrozumieniem przepisów regulujących prawa pracowników.

Pytanie 24

Wysokie stężenie ozonu w powietrzu biurowym, spowodowane działaniem drukarek laserowych, może prowadzić do wystąpienia u pracowników

A. dolegliwości związanych z kręgosłupem i plecami
B. dolegliwości o charakterze psychicznym
C. uszkodzenia układu kostno-mięśniowego
D. podrażnienia błony śluzowej oczu, nosa i krtani
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują, że duże stężenie ozonu w powietrzu biurowym może prowadzić do dolegliwości natury psychicznej, uszkodzeń układu szkieletowo-mięśniowego oraz dolegliwości kręgosłupa i pleców. Te twierdzenia są oparte na nieprecyzyjnych założeniach dotyczących wpływu środowiska biurowego na zdrowie pracowników. Dolegliwości natury psychicznej mogą być wynikiem wielu czynników, takich jak stres, niewłaściwe warunki pracy lub brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, ale nie mają bezpośredniego związku z ozonem. W przypadku uszkodzeń układu szkieletowo-mięśniowego oraz dolegliwości kręgosłupa i pleców, przyczyny są zazwyczaj związane z ergonomią miejsca pracy, niewłaściwą postawą ciała oraz długotrwałym siedzeniem, a nie z obecnością ozonu. Pracownicy biurowi narażeni na ozon mogą doświadczyć podrażnień dróg oddechowych, co może prowadzić do trudności z oddychaniem, ale nie jest to bezpośrednio związane z wyżej wymienionymi problemami. Warto zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego wyposażenia biura oraz wdrażania zasad ergonomii, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia dolegliwości związanych z długotrwałym siedzeniem oraz nieprawidłową postawą. Takie podejście pozwala na poprawę komfortu pracy i zdrowia pracowników, a także na zwiększenie ich efektywności.

Pytanie 25

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. partycypację
B. delegowanie uprawnień
C. konflikt
D. motywację
Motywacja, konflikt i partycypacja to ważne tematy w zarządzaniu, ale nie do końca dotyczą formalnego przydzielania władzy i odpowiedzialności w kontekście zadań. Motywacja jest bardziej o tym, żeby zachęcać pracowników do działania i zwiększać ich zaangażowanie, ale nie oznacza, że dostają oni formalne uprawnienia do podejmowania decyzji. Często chodzi o jakieś nagrody lub możliwości rozwoju, a nie o delegowanie odpowiedzialności. Konflikty to z kolei różnice zdań lub celów między pracownikami, co może prowadzić do napięć, ale to nie narzędzie zarządzania. Partycypacja, czyli angażowanie ludzi w podejmowanie decyzji, jest też istotna, ale nie ma tu bezpośredniej związku z delegowaniem. Te wszystkie rzeczy, mimo że są ważne w zarządzaniu, mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli pomieszamy je z delegowaniem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, bo to wpływa na efektywność zarządzania i zaufanie w zespole.

Pytanie 26

Gdy roczna kwota podatku dochodowego od osób fizycznych, która została przedstawiona w deklaracji PIT-37 za rok 2017, wynosi 5 786,00 zł, a łączna suma zaliczek pobranych przez płatników w ciągu roku to 7 199,00 zł, to

A. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 5 786,00 zł
B. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 7 199,00 zł
C. podatnik powinien uiścić do urzędu skarbowego kwotę 1 413,00 zł
D. podatnikowi przysługuje zwrot podatku w wysokości 1 413,00 zł
Podane odpowiedzi sugerują różne scenariusze dotyczące rozliczenia podatku dochodowego, jednak każda z nich pomija kluczowe aspekty obliczeń. Należy pamiętać, że kwota podatku dochodowego do zapłaty wynosi 5 786,00 zł, a suma zaliczek wynosi 7 199,00 zł. Z tego wynika, że różnica między zaliczkami a kwotą podatku daje wynik 1 413,00 zł. Odpowiedzi, które sugerują konieczność wpłaty określonej kwoty do urzędu skarbowego, są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że podatnik wpłacił więcej, niż wynosił jego rzeczywisty obowiązek podatkowy. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że należny podatek zawsze musi być wpłacany w całości, bez uwzględniania wcześniejszych zaliczek. Należy również zauważyć, iż w przypadku wskazania zwrotu kwoty zaliczek w wysokości 7 199,00 zł, nie bierzemy pod uwagę, że tylko nadpłacona kwota, czyli różnica pomiędzy zaliczkami a należnym podatkiem, może być zwrócona. Warto przypomnieć, że prawo podatkowe jest złożone i wymaga dokładnego zrozumienia zasad obliczeń oraz stosowania właściwych praktyk w rozliczeniach podatkowych.

Pytanie 27

Osoby fizyczne, które zamierzają prowadzić działalność w formie spółki, składają wniosek o wpis do CEIDG.

A. komandytowej
B. partnerskiej
C. jawnej
D. cywilnej
Wybór niewłaściwej formy działalności gospodarczej, jak spółka jawna, komandytowa lub partnerska, ma swoje konsekwencje. Spółka jawna charakteryzuje się tym, że wszyscy wspólnicy są solidarnie odpowiedzialni za zobowiązania spółki, co może prowadzić do sytuacji, gdzie jeden wspólnik ponosi ciężar długów wszystkich. Rejestracja spółki jawnej wymaga nieco bardziej skomplikowanej procedury, w tym umowy spółki, co nie jest konieczne w przypadku spółki cywilnej. Spółki komandytowe i partnerskie są również bardziej złożone, wymagają od wspólników większej odpowiedzialności i różnią się między sobą strukturą i sposobem zarządzania. Przykładowo, w spółce komandytowej istnieje podział na komplementariuszy, którzy odpowiadają całym swoim majątkiem, oraz komandytariuszy, którzy ograniczają swoją odpowiedzialność do wysokości wniesionego wkładu. To sprawia, że decyzja o wyborze formy działalności powinna być przemyślana, a nie opierać się na błędnym założeniu, że każda forma współpracy jest odpowiednia. Typowe błędy myślowe to zbytnie uproszczenie złożoności odpowiedzialności oraz konsekwencji wynikających z wybranej formy prawnej, co może prowadzić do nieodwracalnych skutków finansowych. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji konsultować się z ekspertami oraz dokładnie analizować wszystkie aspekty dotyczące prowadzenia działalności w danej formie.

Pytanie 28

Pracownik objęty jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia umowy o pracę, zainicjowanym przez pracodawcę, ma prawo do zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia z zachowaniem wynagrodzenia w wymiarze

A. 2 dni roboczych
B. 3 dni roboczych
C. 5 dni roboczych
D. 4 dni roboczych
Odpowiedzi inne niż 2 dni roboczych wynikają z częstych nieporozumień w zakresie prawa pracy oraz jego interpretacji. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że pracownikowi przysługuje większa liczba dni na poszukiwanie pracy, co jest w rzeczywistości niezgodne z przepisami Kodeksu pracy. Warto zaznaczyć, że liczba dni wolnych na poszukiwanie nowego zatrudnienia nie jest dowolna, lecz ściśle określona w przepisach prawnych. Przykłady nieprawidłowych odpowiedzi mogą sugerować, że pracownik powinien mieć więcej czasu na poszukiwanie pracy, co może prowadzić do przekonania, że większa liczba dni zwiększa szanse na znalezienie nowego zatrudnienia. Jest to błędne myślenie, ponieważ kluczowym elementem efektywnego poszukiwania pracy jest nie tylko czas, ale również strategia oraz jakość aplikacji. Ponadto, niektórzy mogą mylić to prawo z innymi uprawnieniami pracowniczymi, takimi jak urlop wypoczynkowy, co prowadzi do dalszych nieporozumień. Ważne jest, aby być świadomym tych przepisów i korzystać z nich w sposób odpowiedzialny, co nie tylko zwiększa szanse na zatrudnienie, ale również wspiera profesjonalny wizerunek pracownika w oczach przyszłego pracodawcy.

Pytanie 29

Głównym organem administracji państwowej odpowiedzialnym za ochronę konsumentów, konkurencję oraz pomoc publiczną jest

A. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
B. Instytut Pracy i Spraw Socjalnych
C. Prezes Rady Ministrów
D. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) jest centralnym organem administracji rządowej odpowiedzialnym za ochronę konsumentów oraz konkurencji w Polsce. UOKiK działa na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o ochronie konkurencji i konsumentów. Jako organ nadzorczy UOKiK ma na celu zwalczanie praktyk monopolistycznych, nieuczciwych praktyk rynkowych oraz zapewnianie ochrony praw konsumentów. Przykładem działania UOKiK może być interwencja w sprawie nieprawidłowości w reklamach, które mogą wprowadzać konsumentów w błąd, lub koordynowanie działań przeciwko zmowom cenowym między przedsiębiorcami. UOKiK także zajmuje się analizą fuzji i przejęć, co ma na celu zabezpieczenie konkurencji na rynku. Współpraca UOKiK z organizacjami konsumenckimi oraz innymi instytucjami państwowymi również przyczynia się do podnoszenia standardów ochrony konsumentów w Polsce.

Pytanie 30

Zgodnie z przepisami, pracodawca ma obowiązek dostarczyć zatrudnionym PIT-11 <i>Informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy</i> w formacji papierowej bądź elektronicznej do

A. końca marca roku następującego po roku podatkowym
B. końca lutego roku następującego po roku podatkowym
C. 30 kwietnia
D. 25 dnia każdego miesiąca
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących terminów związanych z rozliczeniami podatkowymi. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 30 kwietnia jest często mylona z terminem składania rocznej deklaracji PIT przez podatników, które rzeczywiście przypada na ten dzień. Jednakże, formularz PIT-11 to dokument, który nie jest składany przez pracowników, lecz przez pracodawców, a jego termin jest wyraźnie określony na koniec lutego. Odpowiedź sugerująca 25 dzień każdego miesiąca jest mylona z obowiązkiem składania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy, co jest zupełnie inną sprawą, dotyczącą działalności przedsiębiorców. W kontekście obowiązków pracodawcy ważne jest, aby zrozumieć, że PIT-11 jest dokumentem rocznym, a nie miesięcznym. Odpowiedź końca marca również jest błędna, gdyż pracodawcy nie mają na to czasu - ich obowiązek wygasa wraz z końcem lutego. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją podatkową, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do kar finansowych lub innych konsekwencji prawnych. Pracodawcy powinni również pamiętać o tym, aby regularnie aktualizować swoją wiedzę na temat zmieniających się przepisów, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 31

W minionym kwartale sklep spożywczy uzyskał obroty wynoszące 200 000 zł, a średni stan magazynowy towarów wyniósł 25 000 zł. Sklep ten odnowił w kwartale średni stan magazynowy

A. 4 razy
B. 6 razy
C. 8 razy
D. 2 razy
Wybierając inne odpowiedzi, można łatwo się zaplątać w interpretacji danych o rotacji zapasów. Odpowiedzi takie jak 4 razy czy 2 razy sugerują, że albo obroty były znacznie mniejsze, albo zapas towarów wyższy, a to nie zgadza się z danymi, które mamy. W obliczeniach rotacji zapasów ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy wskaźnik pokazuje średnią liczbę cykli, w jakich towar jest sprzedawany i uzupełniany w danym czasie. Jeśli źle obliczysz średni zapas czy obroty, możesz dojść do wniosku, że sklep odnawia zapas rzadziej, co nie ma sensu z przedstawionymi danymi. No i niektórzy mogą myśleć, że niższe wartości rotacji są lepsze, co prowadzi do zbierania zbyt dużych zapasów, co w branży spożywczej może być naprawdę niebezpieczne. Warto pamiętać o standardach zarządzania zapasami, które mówią, że rotacja powinna być dostosowana do tego, co się sprzedaje i do trendów na rynku. W sklepach spożywczych, gdzie produkty muszą się sprzedawać na bieżąco, odpowiednia rotacja to klucz do utrzymania zysków i zadowolenia klientów.

Pytanie 32

Nowo utworzoną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością należy zarejestrować

A. w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów
B. w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
C. w Krajowym Rejestrze Sądowym
D. w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii
Rejestracja nowo powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii jest błędnym podejściem, ponieważ ministerstwo to nie pełni roli rejestracyjnej w kontekście działalności gospodarczej. Jego główną funkcją jest wspieranie rozwoju przedsiębiorczości, jednak formalne zarejestrowanie przedsiębiorstwa następuje wyłącznie w Krajowym Rejestrze Sądowym. Ponadto, Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (CEIDG) jest przeznaczona dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, a nie dla spółek z o.o. Dlatego każda osoba myśląca o założeniu takiej spółki może mylnie sądzić, że CEIDG jest odpowiednim rejestrem, co nie jest prawdą. Rejestracja w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów dotyczy innych zagadnień, takich jak ochrona konkurencji, a nie formalności związanych z zakładaniem spółek. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych błędnych odpowiedzi wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu rejestracji przedsiębiorstw oraz niejasności dotyczących roli różnych instytucji w tym procesie. Właściwe zrozumienie, gdzie zarejestrować spółkę, jest kluczowe dla jej przyszłego funkcjonowania i należytego przestrzegania wymogów prawnych.

Pytanie 33

Zarząd, Rada Nadzorcza oraz Walne Zgromadzenie stanowią organy spółki

A. partnerskiej
B. jawnej
C. cywilnej
D. akcyjnej
Odpowiedź 'akcyjnej' jest poprawna, ponieważ Zarząd, Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie są organami spółki akcyjnej, które pełnią kluczowe role w strukturze zarządzania oraz podejmowania decyzji. W spółkach akcyjnych Zarząd odpowiada za bieżące zarządzanie działalnością firmy, Rada Nadzorcza sprawuje nadzór nad Zarządem, a Walne Zgromadzenie działa jako forum dla akcjonariuszy do podejmowania ważnych decyzji, takich jak zatwierdzanie sprawozdań finansowych czy wybór członków Rady Nadzorczej. Przykładem zastosowania tej struktury jest sposób, w jaki spółki publiczne organizują swoje Walne Zgromadzenia, gdzie akcjonariusze mają prawo głosu i mogą wpływać na kluczowe decyzje. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych w Polsce, zasady funkcjonowania tych organów są szczegółowo regulowane, co zapewnia transparentność i odpowiedzialność w działaniu spółek akcyjnych, czyniąc je bardziej wiarygodnymi dla inwestorów i interesariuszy.

Pytanie 34

W magazynie znajdowało się 1000 sztuk zamków do drzwi, których koszt produkcji wynosił 40 zł za sztukę. Przedsiębiorstwo sprzedało 80% zamków, osiągając przychody w wysokości 123 000 zł. Oblicz zrealizowaną marżę, uwzględniając 23% VAT na sprzedaż.

A. 68 000 zł
B. 100 000 zł
C. 32 000 zł
D. 40 000 zł
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepoprawnego zrozumienia zasad obliczania marży oraz wpływu podatku VAT na przychody. Często pojawiającym się błędem jest obliczanie marży na podstawie przychodu bez uwzględnienia kosztów produkcji. Na przykład, wybór 40 000 zł może być wynikiem mylenia zysków z wpływami ze sprzedaży, co prowadzi do błędnych wniosków. Podobnie, odpowiedzi takie jak 32 000 zł czy 100 000 zł sugerują, że nie uwzględniono wszystkich kosztów lub niepoprawnie oszacowano wartość netto sprzedaży. Przy obliczaniu marży ważne jest, aby najpierw ustalić całkowite przychody netto, a następnie odjąć całkowite koszty, co jest kluczowe dla analizy finansowej firmy. Również istotne jest zrozumienie, że marża to nie to samo co zysk, a sama analiza kosztów i przychodów powinna być przeprowadzona w oparciu o standardy rachunkowości, które uwzględniają przepisy podatkowe. Używanie uproszczonych wzorów, bez bacznego przyjrzenia się wszystkim zmiennym, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 35

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych
B. emitowanie środków pieniężnych
C. refinansowanie innych banków komercyjnych
D. zarządzanie budżetem państwa
Jak chodzi o banki komercyjne, to naprawdę wiele jest zadań, które można pomylić z tym, co one tak naprawdę robią. Na przykład refinansowanie innych banków to nie jest coś, co te banki robią na co dzień. To bardziej dotyczy rynku międzybankowego, gdzie banki mogą brać pieniądze od siebie nawzajem. To są dość specyficzne sytuacje i nie wchodzą w codzienną pracę banków komercyjnych, które skupiają się na obsłudze klientów indywidualnych i firm. Obsługa budżetu państwa to też temat dla banków centralnych, które zajmują się polityką monetarną i stabilnością finansową kraju. No i emitowanie banknotów – to też domena banków centralnych, które mają monopol na to. Wiele osób myli te rzeczy, bo nie do końca rozumie, jakie są różnice między instytucjami w systemie finansowym. Kluczowe jest to, żeby wiedzieć, że banki komercyjne działają głównie jako pośrednicy finansowi i ich główne zadania to obsługa klientów oraz udzielanie kredytów.

Pytanie 36

Obszar, w którym z jednej strony są osoby poszukujące zatrudnienia, a z drugiej przedsiębiorcy, którzy tworzą etaty i potrzebują pracowników, określamy mianem rynku

A. kapitałowego
B. pracy
C. usług
D. dóbr
Wiesz co? Mylenie rynku usług, kapitałowego czy dóbr to dość powszechny błąd. Rynek usług to nie to samo co rynek pracy. Jak się nad tym zastanowić, usługi dotyczą oferowania pomocy, jak naprawy czy doradztwo, a nie bezpośrednio zatrudniania ludzi. Rynek kapitałowy to w ogóle inna sprawa, bo tu chodzi o papiery wartościowe i inwestycje, a nie o pracę. A rynek dóbr skupia się na wymianie towarów. Dlatego tak ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo mogą mocno pomieszać w Twojej analizie rynku. Zrozumienie rynku pracy to absolutna podstawa do podejmowania lepszych decyzji w pracy.

Pytanie 37

Długoterminowe pożyczki udzielone przez firmę powinny być ujęte w bilansie w kategorii

A. aktywów trwałych
B. kapitałów własnych
C. zobowiązań
D. aktywów obrotowych
Klasyfikowanie długoterminowych pożyczek w niewłaściwej kategorii bilansu, takiej jak aktywa obrotowe, kapitały własne czy zobowiązania, jest powszechnym błędem wynikającym z niepełnego zrozumienia struktury bilansu oraz charakterystyki różnych aktywów i źródeł finansowania. Aktywa obrotowe to zasoby, które firma planuje zamienić na gotówkę lub wykorzystać w ciągu roku, takie jak zapasy czy należności. Umieszczanie długoterminowych pożyczek w tej kategorii prowadzi do zafałszowania obrazu płynności finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ w rzeczywistości są one źródłem finansowania, które nie jest przeznaczone do spłaty w krótkim okresie. Z kolei przypisanie długoterminowych pożyczek do kapitałów własnych jest błędne, ponieważ kapitał własny reprezentuje wkład właścicieli w przedsiębiorstwo, a pożyczki są zobowiązaniami, które wymagają zwrotu. Klasyfikowanie ich jako zobowiązania również jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ choć zobowiązania dotyczą długów, to długoterminowe pożyczki powinny być traktowane jako aktywa trwałe, które wspierają działalność operacyjną firmy na dłuższą metę. Istotne jest, aby zarządzający przedsiębiorstwami rozumieli te różnice, aby uniknąć błędów w sprawozdawczości finansowej, które mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji strategicznych oraz utraty zaufania inwestorów.

Pytanie 38

Trzej doradcy podatkowi pragną zostać wspólnikami prowadzącymi działalność na własny rachunek. Posiadają uprawnienia do wykonywania zawodu (doradcy podatkowego). Wspólnicy chcą uniknąć odpowiedzialności za zobowiązania spółki, które mogą wyniknąć z działalności pozostałych wspólników. Jaką organizacyjno-prawną formę działalności powinni wybrać?

A. Spółkę akcyjną
B. Spółkę komandytową
C. Spółkę jawną
D. Spółkę partnerską
Wybór spółki partnerskiej jako formy organizacyjno-prawnej dla trzech doradców podatkowych jest słuszny, ponieważ ta forma przedsiębiorstwa została stworzona z myślą o osobach wykonujących wolne zawody. Spółka partnerska umożliwia wspólnikom współpracę, jednocześnie ograniczając ich osobistą odpowiedzialność za zobowiązania firmy powstałe w wyniku działalności innych partnerów. Wspólnicy w spółce partnerskiej ponoszą odpowiedzialność za zobowiązania jedynie w zakresie wniesionych wkładów, co skutecznie chroni ich prywatny majątek. Przykładem praktycznego zastosowania spółki partnerskiej mogą być kancelarie prawnicze czy biura rachunkowe, gdzie partnerzy chcą współdzielić zyski, a jednocześnie zminimalizować ryzyko finansowe. Współpraca w takiej formie sprzyja również budowaniu zaufania i lepszej komunikacji pomiędzy doradcami, co w długoterminowej perspektywie prowadzi do stabilizacji oraz wzrostu jakości usług świadczonych na rzecz klientów. Warto również zwrócić uwagę, że spółka partnerska często jest regulowana szczególnymi przepisami prawa, co podkreśla jej specyfikę i dostosowanie do potrzeb osób wykonujących wolne zawody.

Pytanie 39

Który dokument magazynowy jest tworzony przy sprzedaży produktów gotowych dla klienta?

A. WZ - wydanie zewnętrzne
B. PW - przyjęcie wewnętrzne
C. RW - rozchód wewnętrzny
D. PZ - przyjęcie zewnętrzne
Wygląda na to, że odpowiedzi, które wybrałeś, wskazują na inne dokumenty magazynowe, co nie do końca pasuje do sytuacji sprzedaży. Przyjęcie wewnętrzne (PW) to dokument, który stosuje się, gdy towary wchodzą do magazynu z różnych pomieszczeń, a to nie ma nic wspólnego z ich sprzedażą na zewnątrz. Z kolei przyjęcie zewnętrzne (PZ) dotyczy sytuacji, kiedy towary są przyjmowane od dostawcy, a nie wydawane odbiorcy. Rozchód wewnętrzny (RW) to znowu dokument na wewnętrzne potrzeby firmy, co również nie sprawdza się w kontekście sprzedaży. Często ludzie mylą te funkcje dokumentów, co prowadzi do pomyłek przy ich używaniu. Każdy z tych dokumentów ma inne przeznaczenie i to jest mega ważne w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Rozumienie, jak to działa, to klucz do efektywnej logistyki i lepszej obsługi klienta.

Pytanie 40

Trzech księgowych pragnie zostać wspólnikami działającymi na własny rachunek. Dysponują oni odpowiednimi uprawnieniami do wykonywania wolnego zawodu (księgowego). Wspólnicy nie chcą ponosić odpowiedzialności za długi spółki wynikłe z pracy pozostałych członków. Jaką formę organizacyjno-prawną powinni przyjąć?

A. Spółkę cywilną
B. Spółkę partnerską
C. Spółkę akcyjną
D. Spółkę jawną
Wybór niewłaściwej formy organizacyjnej, takiej jak spółka cywilna, spółka akcyjna czy spółka jawna, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i finansowych. Spółka cywilna to umowa między wspólnikami, która nie jest odrębną osobą prawną, co oznacza, że wszyscy wspólnicy odpowiadają za zobowiązania całej spółki całym swoim majątkiem. Ta forma nie zabezpiecza wspólników przed odpowiedzialnością za działania innych, co jest szczególnie istotne w przypadku księgowych, którzy muszą dbać o swoją reputację zawodową. Spółka akcyjna jest z kolei bardziej skomplikowaną strukturą, przeznaczoną dla większych przedsiębiorstw, gdzie kapitał zakładowy dzielony jest na akcje. To rozwiązanie wiąże się z wyższymi kosztami założenia oraz formalnościami, które mogą nie być praktyczne dla trzech księgowych planujących wspólne prowadzenie działalności. Natomiast spółka jawna, podobnie jak spółka cywilna, nie ogranicza odpowiedzialności wspólników, co może być niebezpieczne w zawodzie księgowego, gdzie błędy mogą prowadzić do wysokich roszczeń. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi formami prowadzenia działalności gospodarczej może prowadzić do wyboru, który nie zabezpiecza interesów wszystkich wspólników, a tym samym narazi ich na niepotrzebne ryzyko.