Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 15:36
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:54

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. hiperwitaminozą

B. witaminozą

C. awitaminozą

D. hipowitaminozą

Awitaminoza, hipowitaminoza i witaminoza to terminy związane z niedoborem witamin w organizmie, a nie ich nadmiarem. Awitaminoza odnosi się do stanu, w którym brakuje określonej witaminy w diecie, co prowadzi do rozwoju objawów klinicznych, jak na przykład krzywica spowodowana niedoborem witaminy D. Hipowitaminoza to bardziej ogólny termin, który opisuje sytuację, gdy poziomy witamin są poniżej zalecanych norm, co również może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak anemia z powodu braku witaminy B12. Witaminaza, chociaż nie jest powszechnie używanym terminem, sugeruje stan związany z witaminami, który jednak nie odnosi się do nadmiaru. W związku z tym, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w zakresie zdrowia i suplementacji. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie nadmiaru witamin z ich brakiem, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zdrowotnych, np. nadmiernego spożycia suplementów diety. Wiedza na temat odpowiednich dawek oraz skutków ubocznych nadmiaru witamin jest kluczowa dla utrzymania zdrowia. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem suplementacji skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, aby unikać niebezpieczeństw związanych z hiperwitaminozą.

Pytanie 2

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. świń

B. bydła

C. indyków

D. koni

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 3

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. krewniaczym

B. towarowym

C. przemiennym

D. wypierającym

Krzyżowanie towarowe, krewniacze i przemienne to takie pojęcia, które niby są związane z genetyką, ale nie mówią o tym, jak zastępować geny jednej rasy genami innej w celu osiągnięcia fajnych cech. Krzyżowanie towarowe w sumie chodzi o tworzenie hybryd, które mają lepsze cechy towarowe, ale niekoniecznie chodzi o usuwanie genów jednej rasy. Krzyżowanie krewniacze z kolei to łączenie osobników, które są sobie bliskie, co może prowadzić do utrwalenia niekorzystnych cech, zamiast ich eliminacji. A krzyżowanie przemienne to strategia, gdzie korzysta się z różnych ras w kolejnych pokoleniach, co nie do końca oznacza, że jeden gen wypiera drugi. To raczej jest mieszanie ras. Typowe błędy, jakie tu mogą wystąpić, to mylenie celów krzyżowania czy brak zrozumienia zasad dziedziczenia genów. W hodowli naprawdę ważne jest, żeby wiedzieć, jakie są różnice między tymi metodami, żeby móc stosować odpowiednie strategie i osiągać to, co chcemy.

Pytanie 4

Aby prosięta ssące w pierwszym tygodniu życia mogły cieszyć się dobrym samopoczuciem, temperatura w ich otoczeniu powinna wynosić około

A. 38°C

B. 33°C

C. 42°C

D. 18°C

Odpowiednia temperatura dla prosiąt ssących w pierwszym tygodniu życia powinna wynosić około 33°C. W tym okresie młode prosięta są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, a ich zdolność do termoregulacji jest ograniczona. Utrzymanie optymalnej temperatury otoczenia zapewnia im komfort i wspiera prawidłowy rozwój fizyczny oraz metaboliczny. W praktyce, w warunkach hodowlanych, zaleca się stosowanie specjalnych lamp grzewczych oraz systemów ogrzewania podłogowego, które mogą pomóc w utrzymaniu stałej temperatury. Ponadto, dobre praktyki wskazują, że należy regularnie monitorować temperaturę w kojcach i dostosowywać ją w zależności od zachowań prosiąt, takich jak gromadzenie się w grupach, co może wskazywać na zbyt niską temperaturę. Prawidłowe warunki mikroklimatyczne są kluczowe nie tylko dla zdrowia prosiąt, ale także wpływają na ich wzrost i rozwój, co przekłada się na przyszłe wyniki produkcyjne w hodowli. Warto również zwracać uwagę na jakość ściółki oraz wentylację, aby uniknąć nadmiaru wilgoci i zanieczyszczeń, co może negatywnie wpływać na dobrostan zwierząt.

Pytanie 5

Kość gnykowa należy do kości

A. kończyny piersiowej

B. mózgowioczaszki

C. trzewioczaszki

D. kończyny miednicznej

Kość gnykowa (os hyoideum) jest jedną z kości trzewioczaszki, która pełni istotną rolę w anatomii i funkcjonowaniu aparatu mowy oraz układu oddechowego. Ta unikalna kość, będąca jedyną kością w organizmie człowieka, która nie jest bezpośrednio połączona z innymi kośćmi, znajduje się w okolicy szyi, pod językiem. Gnykowa stanowi punkt uchwytowy dla mięśni odpowiedzialnych za ruchy języka i gardła, co jest kluczowe przy przełykaniu oraz artykulacji dźwięków. W kontekście praktycznym, znajomość budowy i funkcji kości gnykowej jest niezbędna w medycynie, zwłaszcza w otolaryngologii oraz logopedii, gdzie wszelkie dysfunkcje w obrębie tej struktury mogą wpływać na zdolności komunikacyjne pacjenta. Dodatkowo, podczas procedur chirurgicznych w obrębie szyi, zrozumienie położenia kości gnykowej jest kluczowe dla unikania uszkodzeń otaczających struktur. Warto również zauważyć, że zaburzenia w funkcjonowaniu tej kości mogą prowadzić do problemów z połykaniem, co wymaga interwencji specjalistycznej.

Pytanie 6

Które z ras kur nie nadają się do ekologicznej produkcji jaj konsumpcyjnych?

A. rhode island red

B. zielononóżka kuropatwiana

C. żółtonóżka kuropatwiana

D. dominant white cornish

Odpowiedzi takie jak Rhode Island Red oraz zielononóżka kuropatwiana są często mylone z rasami odpowiednimi do produkcji jaj konsumpcyjnych. Rasa Rhode Island Red jest znana z wysokiej wydajności w znoszeniu jaj, co sprawia, że jest popularna w gospodarstwach ekologicznych. Kury te mają dobre przystosowanie do różnorodnych warunków hodowlanych, a ich odporność na choroby czyni je stosunkowo łatwymi w utrzymaniu. Zielononóżka kuropatwiana, z kolei, to jedna z tradycyjnych polskich ras, która również dobrze znosi warunki ekologiczne i jest ceniona za jakość swoich jaj. Typowe błędne myślenie polega na założeniu, że każda rasa kur może być stosowana do każdej formy produkcji. W rzeczywistości, każda rasa ma swoje specyficzne cechy i dostosowania do różnych celów hodowlanych. Ekologiczna produkcja jaj wymaga nie tylko odpowiednich ras, ale także przestrzegania zasad dobrostanu zwierząt, takich jak dostęp do naturalnych warunków, co jest zgodne z normami ekologicznymi. Ponadto, rasy takie jak żółtonóżka kuropatwiana, także nadają się do ekologicznej produkcji jaj, oferując różnorodność i jakość, która jest oczekiwana na rynku ekologicznym.

Pytanie 7

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. skóry

B. racic

C. uszu

D. kopyt

Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 8

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C

B. 15-17°C

C. 32-34°C

D. 40-42°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 9

Profilaktyczne podawanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie

A. krzywicy

B. anemii

C. kanibalizmowi

D. parakeratozie

Podanie preparatu z żelazem prosiętom w wieku 2-4 dni ma na celu zapobieganie anemii, co jest szczególnie istotne w przypadku ras świń, które mogą mieć zwiększone zapotrzebowanie na ten pierwiastek. Żelazo jest kluczowym elementem hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu we krwi. Prosięta, po urodzeniu, posiadają ograniczone zapasy żelaza, które mogą szybko się wyczerpać, zwłaszcza w intensywnie hodowanych gospodarstwach, gdzie nie mają możliwości pobierania go z naturalnego źródła, jakim jest gleba. Wdrożenie profilaktycznego podawania żelaza jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, co potwierdza jego rolę w prewencji anemii, a tym samym w poprawie ogólnego stanu zdrowia i przyrostu masy ciała prosiąt. Przykładem zastosowania takiej praktyki jest szczepienie prosiąt oraz ich regularne monitorowanie pod kątem objawów anemii, takich jak bladość błon śluzowych czy osłabienie. Właściwe zarządzanie żywieniem w początkowej fazie życia prosiąt przyczynia się do lepszego rozwoju zwierząt oraz efektywności produkcji.

Pytanie 10

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. młóto, plewy

B. okopowe, maślanka świeża

C. wysłodki buraczane, otręby

D. ekspelery, zielonki

Pasze objętościowe soczyste, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie powinny być mylone z innymi rodzajami pasz. Ekspelery i zielonki, pomimo że są ważnymi składnikami diety zwierząt, nie mieszczą się w definicji pasz soczystych. Ekspelery, będące produktem ubocznym z tłoczenia olejów roślinnych, mają niską zawartość wody i są bardziej skoncentrowanym źródłem białka i tłuszczu, co czyni je bardziej odpowiednimi jako pasze treściwe, a nie objętościowe. Zielonki, natomiast, takie jak trawy czy lucerna, mogą być uważane za pasze objętościowe, ale zazwyczaj są one suche lub wilgotne, a nie soczyste. Młóto i plewy, z kolei, są produktami pochodnymi z przemysłu zbożowego, również nie zaliczane do pasz soczystych. Młóto to resztki po produkcji piwa, bogate w błonnik, natomiast plewy to łuski ziarna, które również mają niską zawartość wody. W kontekście pasz soczystych, kluczowe jest zrozumienie ich roli w codziennej diecie zwierząt oraz, że są one stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia wilgotności diety, co jest kluczowe dla prawidłowego trawienia i zdrowia zwierząt, a nie jako substytut bardziej surowych pasz. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych praktyk w żywieniu zwierząt, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowie i wydajność produkcyjną.

Pytanie 11

Jaką formę ma właściwie ukształtowane wymię u krów?

A. kulistą

B. miskowatą

C. obwisłą

D. piętrową

Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt miskowaty, co oznacza, że jest szerokie i płaskie w górnej części oraz lekko zaokrąglone w dolnej. Taki kształt jest szczególnie istotny dla zapewnienia odpowiedniej produkcji mleka oraz komfortu zwierzęcia. Wymię o kształcie miskowatym sprzyja lepszemu wypełnieniu jego przestrzeni mlecznej, co przekłada się na wydajność laktacyjną. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zwierzęta o tym kształcie wymienia często osiągają wyższe wyniki w testach laktacyjnych. Dobre praktyki w hodowli krów mlecznych uwzględniają także obserwację kształtu wymienia przy selekcji zwierząt do dalszej hodowli. Wymię miskowate pozwala na efektywniejszy proces doju, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla wydajności produkcji mlecznej. Dlatego w hodowli krów mlecznych kształt wymienia jest jednym z kluczowych elementów oceny jakości zwierząt i ich potencjału produkcyjnego.

Pytanie 12

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w witaminy

B. w białko

C. w tłuszcze

D. w węglowodany

Wybór węglowodanów jako dodatkowego składnika diety bydła żywionego świeżą zielonką jest uzasadniony z kilku powodów. Świeża zielonka, mimo że jest źródłem wielu cennych składników odżywczych, często zawiera stosunkowo niską ilość węglowodanów, co może prowadzić do deficytów energetycznych u zwierząt. Węglowodany są kluczowe jako źródło energii, niezbędnej do prawidłowego wzrostu, produkcji mleka oraz ogólnej kondycji bydła. W praktyce, mieszając świeżą zielonkę z paszami bogatymi w węglowodany, takimi jak kukurydza, jęczmień, czy pasze treściwe, dostarczamy bydłu nie tylko energii, ale i poprawiamy strawność paszy. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi dobrą praktyką żywieniową, której celem jest zapewnienie odpowiedniej jakości diety, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz efektywność produkcji. Takie podejście jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, zapewniając optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 13

Jaką częstotliwość wyproszeń osiąga locha karmiąca prosięta przez okres 35 dni, która została skutecznie unasienniona w pierwszej rui po odsądzeniu prosiąt?

A. 2,0

B. 1,7

C. 2,6

D. 2,3

Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą wynikać z niedostatecznej znajomości mechanizmów reprodukcji loch oraz ich wpływu na efektywność produkcji. Częstotliwość wyproszeń nie jest stała i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak zdrowie lochy, warunki hodowlane, dieta oraz zarządzanie stadem. Odpowiedzi sugerujące wartości 1,7, 2,0 czy 2,6 są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają aktualnych standardów hodowlanych, które zalecają, aby lochy osiągały częstotliwość wyproszeń na poziomie co najmniej 2,3. Podawanie nieodpowiednich wartości może prowadzić do błędnych decyzji w zarządzaniu stadem, co w konsekwencji wpływa na rentowność gospodarstwa. Właściwe zrozumienie, jak zarządzać cyklem reprodukcyjnym loch, jest kluczowe dla osiągnięcia stabilnych i wysokich wyników hodowlanych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, obejmują uproszczenia dotyczące cykli reprodukcyjnych oraz ignorowanie złożoności interakcji pomiędzy zdrowiem lochy a jej zdolnościami reprodukcyjnymi, co może skutkować mylnym postrzeganiem efektywności hodowli.

Pytanie 14

Jakie jest optymalne ciśnienie dla przechowywania świeżego nasienia knura?

A. od 15°C do 17°C

B. od 25°C do 28°C

C. od 30°C do 32°C

D. od 20°C do 22°C

Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać nasienie knura, najlepiej mieści się między 15°C a 17°C. W tych warunkach nasienie zachowuje swoje najlepsze właściwości, co jest mega ważne przy zapłodnieniu. Jak temperatura jest za wysoka albo za niska, to komórki plemnikowe mogą się uszkodzić, co potem wpływa na ich żywotność i zdolność do zapłodnienia. W praktyce, warto mieć jakieś pojemniki termiczne i monitorować temperaturę, żeby wszystko było pod kontrolą. Poza tym, trzymanie nasienia w tej temperaturze ułatwia transport na dłuższe odległości, co jest szczególnie istotne przy inseminacji. Też dobrze jest regularnie kontrolować jakość nasienia, na przykład sprawdzając ruchliwość plemników i ich morfologię – dzięki temu można szybko zauważyć, jeśli coś jest nie tak.

Pytanie 15

Jakie jest roczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, jeżeli dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg, a rezerwa wynosi 20%?

A. 365 t

B. 219 t

C. 146 t

D. 182,5 t

Aby obliczyć całoroczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, należy najpierw określić dzienne zapotrzebowanie jednej krowy, które wynosi 25 kg. Pomnożenie tej wartości przez 20 krów daje 500 kg kiszonki dziennie. Następnie, aby uzyskać roczne zapotrzebowanie, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez 365 dni, co daje 182 500 kg rocznie. Jednakże, w praktyce warto uwzględnić zapas na nieprzewidziane okoliczności oraz zmiany w diecie. Dlatego dodajemy 20% rezerwy, co oznacza, że całkowita ilość potrzebnej kiszonki wzrasta o 36 500 kg (czyli 20% z 182 500 kg), co prowadzi nas do całkowitego zapotrzebowania wynoszącego 219 000 kg, czyli 219 ton. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla zarządzania paszami w hodowli bydła, ponieważ zapewniają optymalną dietę, co wpływa na zdrowie zwierząt oraz wydajność produkcji mleka.

Pytanie 16

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese

B. charolaise

C. salers

D. hereford

Wybór odpowiedzi 'hereford', 'salers' lub 'charolaise' wskazuje na niezrozumienie kluczowych cech ras bydła, które różnią się znacznie od opisanego w pytaniu bydła rasy piemontese. Hereford to rasa bydła mięsnego pochodząca z Anglii, znana z czerwonego umaszczenia i białych akcentów na głowie, różni się od opisanego siwo-białego umaszczenia krów piemontese. Rasa ta ma również inne wymiary ciała, z buhajami ważącymi mniej niż 900 kg. Salers to rasa z Francji, która charakteryzuje się ciemnym umaszczeniem i większymi rogami, a także innymi parametrami anatomicznymi, co sprawia, że nie pasuje do opisanego profilu. Charolaise, również francuska, jest znana z białego umaszczenia i dużej masy ciała, ale brakuje jej cech typowych dla piemontese, takich jak doskonałe umięśnienie i specyficzne wymiary ciała. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych ras, to skupienie się na ogólnych cechach bydła mięsnego, a nie na specyficznych detalach, które definiują każdą rasę. Zrozumienie różnic między rasami jest kluczowe w hodowli, ponieważ pozwala na wybór odpowiednich zwierząt w zależności od celów produkcyjnych, takich jak jakość mięsa czy wydajność mleczna.

Pytanie 17

Trzeci palec jest najbardziej odległą częścią kończyn

A. kotów

B. koni

C. psów

D. owiec

Odpowiedzi dotyczące kotów, psów i owiec są błędne, bo ich kończyny wyglądają inaczej niż u koni. Koty i psy mają po pięć palców na każdej nogi, to normalne dla mięsożernych ssaków. Ich palce są dobrze rozwinięte, co pozwala im na chwytanie i bieganie, ale nie są tak zaawansowane jak te u koni. Owce też mają pięć palców, dwa z nich są główne i podtrzymują ich ciężar. Jeśli nie rozumiemy, jak różnie są zbudowane te zwierzęta, to łatwo możemy się pomylić i źle je interpretować. Zrozumienie tych różnic jest ważne, żeby lepiej się nimi opiekować, zwłaszcza w zakresie ich zdrowia i treningu. Często myślimy, że podobieństwa w ruchu oznaczają, że budowa anatomiczna jest identyczna, co jest bardzo mylące i prowadzi do przeoczenia ważnych rzeczy dla każdego z tych gatunków.

Pytanie 18

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z rdzenia kręgowego

B. z rogów Ammona

C. z istoty szarej kory mózgowej

D. z pnia mózgu

Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.

Pytanie 19

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. spadzisty

B. wklęśnięty

C. prosty

D. wypukły

Wydaje się, że odpowiedzi sugerujące grzbiet wklęsły, wypukły lub spadzisty wyrażają mylne wyobrażenia na temat anatomii i funkcji grzbietu konia. Wklęsły grzbiet, znany również jako 'grzbiet siodłowy', może prowadzić do problemów z równowagą oraz obciążeniem kręgosłupa. Taki kształt zaburza naturalne linie ciała konia i może prowadzić do dysfunkcji układu ruchu, a także bólu. Z kolei grzbiet wypukły, zwany 'grzbietem łukowatym', również nie jest pożądany, ponieważ może ograniczać swobodę ruchów konia i negatywnie wpływać na jego zdolności skokowe oraz ujeżdżeniowe. Jeśli chodzi o grzbiet spadzisty, może on sugerować nieproporcjonalność ciała konia, co prowadzi do nieprawidłowości w ruchu i obciążeniu stawów. Niezrozumienie, jakie cechy grzbietu są optymalne, może prowadzić do wyboru niewłaściwych koni do określonych dyscyplin, co wpływa na wyniki sportowe oraz zdrowie koni. Praktyka hodowlana oraz ewaluacja koni powinny opierać się na zrozumieniu, że struktura grzbietu istotnie wpływa na całościową biomechanikę konia, co jest kluczowe dla jego wydajności w różnych dyscyplinach jeździeckich.

Pytanie 20

Aby uzyskać 1 kg siana, ile zielonki jest potrzebne?

A. 8-9 kg zielonki

B. 6-7 kg zielonki

C. 2-3 kg zielonki

D. 4-5 kg zielonki

Wybór niewłaściwej ilości zielonki potrzebnej do wyprodukowania 1 kg siana często wynika z nieporozumień dotyczących procesów zachodzących w czasie suszenia roślin. Odpowiedzi sugerujące, że potrzebne jest 6-7 kg, 2-3 kg lub 8-9 kg zielonki, nie uwzględniają realnych strat masy, które mają miejsce podczas obróbki roślin. W rzeczywistości, zielonka składa się w dużej mierze z wody, co oznacza, że jej masa drastycznie maleje po wysuszeniu. Użycie 6-7 kg zielonki mogłoby sugerować zbyt dużą ilość, co prowadziłoby do nieefektywności w gospodarstwie, a przy 2-3 kg zielonki, nie uzyskano by wystarczającej ilości siana. Natomiast 8-9 kg zielonki to nadmiar, który nie tylko zwiększa koszty produkcji, ale również może prowadzić do strat i marnotrawstwa zasobów. Zrozumienie właściwego przelicznika jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji rolnej, a także wpływa na ekonomię gospodarstwa. Dlatego warto jest podchodzić do tematu z większą uwagą, biorąc pod uwagę różnorodne czynniki wpływające na wydajność procesu produkcji siana takie jak wilgotność, rodzaj rośliny, a także czas zbiorów.

Pytanie 21

Żel inseminacyjny stosowany jest w celu

A. zwiększenia efektywności krycia

B. wydłużenia cyklu rujowego

C. poprawy żywotności spermatozoidów

D. nadania rękawicom gładkości

W odpowiedziach, które nie są poprawne, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące funkcji żelu inseminacyjnego. Na przykład, twierdzenie, że żel jest używany do poprawy żywotności plemników jest błędne, ponieważ żywotność plemników jest określana przez ich jakość i zdrowie, a nie przez zastosowanie żelu. Żel może wspierać plemniki w ich ruchu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na ich żywotność. Również stwierdzenie, że jego celem jest większa skuteczność krycia, jest mylące – skuteczność krycia wynika z wielu czynników, w tym jakości nasienia i czasu inseminacji, a nie wyłącznie z użycia żelu. Ponadto, twierdzenie, że żel służy do przedłużenia cyklu rujowego nie ma podstaw biologicznych; cykl rujowy regulowany jest hormonami, a nie przez stosowanie jakiegokolwiek preparatu. W kontekście inseminacji, błędne zrozumienie roli żelu może prowadzić do nieskutecznych praktyk, które nie są zgodne z aktualnymi zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do aktualnych standardów i praktyk w inseminacji, aby zapewnić najlepsze wyniki w hodowli zwierząt.

Pytanie 22

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. stan średnioroczny

B. bilans zwierząt

C. obrót stada

D. przelotowość

Przelotowość, obrót stada oraz bilans zwierząt to terminy, które są często mylone z pojęciem stanu średniorocznego, jednak mają one różne znaczenia i zastosowania. Przelotowość odnosi się do fluktuacji liczby zwierząt w ciągu roku, co może być wynikiem sprzedaży, zakupu czy naturalnych procesów reprodukcji. Nie odzwierciedla ona jednak stabilności stada w danym okresie, co czyni ją mniej przydatną w planowaniu zasobów. Z kolei obrót stada to termin, który odnosi się do rotacji zwierząt w hodowli, a więc liczby zwierząt, które zostały wprowadzone i wyprowadzone w określonym czasie. To pojęcie również nie daje pełnego obrazu średniej liczby zwierząt w danym okresie. Bilans zwierząt to zestawienie przyrostów i ubytków w stada, co jest bardziej złożone i wymaga szczegółowego monitorowania. W praktyce, błędna interpretacja tych terminów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania stadem, a tym samym negatywnie wpływać na wyniki ekonomiczne hodowli. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą zwierząt oraz zarządzaniem ich zasobami.

Pytanie 23

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 10. następnego dnia

B. 16. tego samego dnia

C. 19. tego samego dnia

D. 14. następnego dnia

Wybór niewłaściwego czasu na unasiennienie, takiego jak 16. tego samego dnia, 14. następnego dnia czy 10. następnego dnia, może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych w hodowli bydła. Odpowiedzi te nie uwzględniają istotnych aspektów cyklu rujowego krowy, który charakteryzuje się specyficznymi momentami płodności. Przyjmując, że ruję zauważono o 7 rano, kluczowe jest, aby unasiennić zwierzę w okresie szczytowego wydzielania hormonów płodności, co występuje w godzinach późniejszych tego samego dnia. Ignorowanie tych okien czasowych może skutkować niepowodzeniem w zapłodnieniu, a w konsekwencji opóźnieniami w produkcji mleka lub mięsa, co jest niekorzystne dla hodowców. Ponadto, wybierając czas na unasiennienie, należy pamiętać, że krowy mają tendencję do wykazywania rui w cyklach, co oznacza, że konieczne jest ich monitorowanie przez cały czas. Odpowiedzi zawierające dni po rui, takie jak 14. czy 10. następnego dnia, są całkowicie nieadekwatne, ponieważ wskazują na ignorowanie biologicznych zasad dotyczących cyklu rujowego. Właściwe podejście do unasienniania krowy opiera się na zrozumieniu cyklu rujowego, co jest kluczowe dla efektywności reprodukcyjnej. Niezbędne jest również kształcenie personelu w zakresie identyfikacji objawów rui oraz opracowanie systemów monitorowania, aby maksymalizować wyniki hodowlane.

Pytanie 24

W układzie pokarmowym nie występuje pęcherzyk żółciowy u

A. psów

B. owiec

C. kur

D. koni

Fajnie, że trafiłeś z odpowiedzią o braku pęcherzyka żółciowego u koni! Wiesz, to naprawdę ma sens, bo konie mają zupełnie inną budowę ciała i sposób trawienia niż inne zwierzęta. Pęcherzyk żółciowy normalnie gromadzi żółć, ale u koni, które są roślinożercami, nie jest on potrzebny. Ich układ pokarmowy działa tak, że żółć jest wydzielana z wątroby bezpośrednio do jelita, co pozwala im na stałe trawienie, zwłaszcza błonnika. W praktyce, dla weterynarzy ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to pomaga w doborze odpowiedniej diety. Jak dobrze dobrane pasze, to konie są zdrowe i mają lepszą wydajność. Z mojej perspektywy, to ważne, żeby wiedzieć, jak działa ich organizm!

Pytanie 25

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. złości

B. zadowolenia

C. frustracji

D. przygnębienia

Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 26

Który z elementów pasz wykorzystywanych w karmieniu knurów, w przypadku niedoboru powoduje uczucie głodu, a w zbyt dużej ilości może wpływać negatywnie na strawność paszy?

A. Włókno

B. Białko

C. Tłuszcz

D. Popiół

Popiół, jako składnik mineralny, jest niezbędny w diecie zwierząt, ale nie ma bezpośredniego wpływu na odczuwanie głodu czy strawność paszy. Wysoki poziom popiołu w paszach może świadczyć o nieodpowiednich materiałach źródłowych lub zanieczyszczeniach, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, a nie do regulacji apetytu. Tłuszcz jest źródłem energii, które może wpływać na uczucie sytości, ale jego nadmiar może prowadzić do obniżenia strawności paszy z uwagi na tłuszczowe właściwości otaczające inne składniki odżywcze, co może ograniczać ich dostępność dla enzymów trawiennych. Białko jest niezbędne do budowy tkanek i produkcji enzymów, ale jego nadmiar także nie przyczynia się do regulacji głodu. Dlatego koncepcje te często prowadzą do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że każdy składnik paszy pełni swoją unikalną rolę, a ich równowaga jest kluczowa dla zdrowia i wydajności knurów. Zrozumienie interakcji między różnymi składnikami diety jest istotne dla efektywnego żywienia i optymalizacji wyników produkcji. Właściwe żywienie powinno opierać się na analizie składników odżywczych oraz dostosowywaniu ich ilości do indywidualnych potrzeb zwierząt.

Pytanie 27

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 360 sztuk

B. 240 sztuk

C. 20 sztuk

D. 120 sztuk

Poprawna odpowiedź to 240 sztuk, co odpowiada stanowi średniorocznemu loch w grupie. Przelotowość odnosi się do liczby zwierząt, które są utrzymywane w stadzie przez cały rok, co w tym przypadku wynosi 240 sztuk. Oznacza to, że w ciągu roku nie zanotowano dużych wahań w liczbie loch w grupie. W praktyce, stabilność stada jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz odpowiedniej jakości mięsa i mleka. Utrzymanie stałego stanu loch pozwala na lepsze planowanie żywienia, zdrowia zwierząt oraz zarządzania rozrodem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla hodowców, ponieważ wpływa na rentowność gospodarstwa oraz jakość produktów zwierzęcych. Warto również zauważyć, że monitorowanie stanu średniorocznego stada jest elementem analizy efektywności produkcji, co pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zarządzających w celu optymalizacji warunków hodowlanych.

Pytanie 28

Gdzie należy zanotować numer buhaja oraz numer ejakulatu zastosowanego do inseminacji?

A. na karcie jałówki/krowy

B. w książce dotyczącej wykrywania rui

C. w rejestrze krów ocenianych

D. w notesie do obory

Numer buhaja oraz numer ejakulatu użytego do inseminacji należy zapisać w karcie jałówki lub krowy, ponieważ jest to kluczowe dla zachowania pełnej dokumentacji dotyczącej hodowli. Karta ta służy jako centralne źródło informacji, rejestrując wszystkie dane związane z reprodukcją danego zwierzęcia. Praktyka ta umożliwia łatwe śledzenie pochodzenia, a także ewentualnych problemów związanych z płodnością. Zapisanie tych informacji w karcie jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła, co wpływa na poprawę zarządzania stadem oraz umożliwia precyzyjne planowanie inseminacji. Na przykład, w przypadku stwierdzenia trudności w reprodukcji, łatwy dostęp do takich danych pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących dalszej strategii inseminacyjnej lub wyboru innych buhajów. Warto także pamiętać, że zgodnie z regulacjami dotyczącymi hodowli, odpowiednia dokumentacja jest obowiązkowa, co sprawia, że prowadzenie takich zapisów jest nie tylko dobrym zwyczajem, ale również wymogiem prawnym.

Pytanie 29

Buhaje, które mają być przeznaczone do uboju, powinny charakteryzować się kondycją

A. rozpłodową

B. opasową

C. wystawową

D. użytkową

Buhaje przeznaczone do uboju powinny znajdować się w kondycji opasowej, co oznacza, że są odpowiednio przygotowane do maksymalizacji masy ciała oraz jakości mięsa. W stadach bydła mięsnego ważnym celem jest osiągnięcie optymalnej wagi przed ubojem, co jest kluczowe dla efektywności ekonomicznej produkcji mięsnej. Buhaje w kondycji opasowej powinny mieć dobrze rozwinięte mięśnie, odpowiednią ilość tłuszczu podskórnego oraz korzystny stosunek masy mięśniowej do tłuszczowej. Zastosowanie odpowiednich strategii żywieniowych, takich jak intensywne żywienie paszami pełnoporcjowymi, pozwala na szybki przyrost masy. Przykładem dobrych praktyk w hodowli bydła jest monitorowanie wskaźników kondycji ciała oraz regularne ocenianie postępów w przyroście masy, co pozwala na dostosowanie diety i zarządzanie stadem zgodnie z wymaganiami rynku.

Pytanie 30

Cyfra zero w etykietowaniu jajek spożywczych 0-PL12345678 wskazuje, że są one z hodowli

A. wolnowybiegowej

B. klatkowej

C. ekologicznej

D. ściółkowej

Wybór odpowiedzi dotyczący chowu ściółkowego, wolnowybiegowego lub klatkowego jest błędny z kilku kluczowych powodów. Chow ściółkowy, oznaczany zazwyczaj cyfrą 1, polega na utrzymywaniu kur w pomieszczeniach z podłożem ściółkowym, co sprzyja ich naturalnym zachowaniom, jednak nie zapewnia im dostępu do świeżego powietrza, co jest istotne w chowu ekologicznego. Z kolei chów wolnowybiegowy, oznaczany cyfrą 2, pozwala kurkom na dostęp do wybiegów na świeżym powietrzu, co przyczynia się do ich lepszego dobrostanu, ale nie spełnia tak surowych norm jak chów ekologiczny. Wreszcie, chów klatkowy, kodowany cyfrą 3, jest najgorszą opcją pod względem dobrostanu zwierząt, gdyż kury są trzymane w ciasnych klatkach, co całkowicie zaprzecza zasadom chowu ekologicznego. Typowym błędem myślowym jest mylenie terminologii oraz standardów hodowlanych. Należy pamiętać, że określenia te nie są zamienne i każdy z nich wskazuje na różny poziom dobrostanu zwierząt i jakości produktów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między nimi oraz ich wpływu na zdrowie, jakość oraz dobrostan zwierząt, a także na nasze wybory konsumpcyjne. Wybierając jaja, konsumenci powinni zwracać uwagę na ich oznakowanie, aby podejmować świadome decyzje w zakresie zdrowego stylu życia oraz ochrony środowiska.

Pytanie 31

Zgłoszenie zakupu cielęcia do ARiMR powinno nastąpić w jakim terminie?

A. 14 dni od daty zakupu

B. 30 dni od daty zakupu

C. 7 dni od daty zakupu

D. 3 dni od daty zakupu

Zgłoszenie zakupu cielęcia do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w terminie 7 dni od daty zakupu jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Zgodnie z regulacjami dotyczącymi wsparcia rolników, termin ten ma na celu zapewnienie odpowiedniej dokumentacji i monitorowania obrotu zwierzętami, co jest kluczowe dla zdrowia publicznego i bioasekuracji. W praktyce, rolnik, który dokonuje zakupu cielęcia, powinien jak najszybciej zgłosić tę transakcję, aby uniknąć ewentualnych konsekwencji prawnych i finansowych, takich jak kary administracyjne. Ponadto, szybkie zgłoszenie zakupu umożliwia ARiMR śledzenie populacji zwierząt i ich zdrowia, co jest niezbędne do realizacji programów wsparcia i monitorowania chorób zwierzęcych. Warto także pamiętać, że zgłoszenie to może być realizowane elektronicznie, co usprawnia cały proces oraz zapewnia większą dokładność danych.

Pytanie 32

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. embriotransfer

B. in vitro

C. klonowanie

D. inseminacja

Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 33

Płynna, wysokoenergetyczna pasza, która powstaje jako produkt uboczny przy produkcji cukru, to

A. młóto

B. wysłodki

C. melasa

D. pulpa

Melasa jest gęstą, ciemną substancją powstałą jako produkt uboczny w procesie produkcji cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej. Zawiera dużą ilość węglowodanów, minerałów i witamin, co czyni ją wysokoenergetyczną paszą dla zwierząt. W praktyce stosowanie melasy w żywieniu zwierząt gospodarskich, zwłaszcza bydła i trzody chlewnej, jest powszechne. Melasa może być używana jako dodatek do paszy, poprawiając jej smakowitość i zwiększając kaloryczność. Oprócz tego, jej właściwości prebiotyczne wspierają zdrowie układu pokarmowego zwierząt. Standardy dotyczące stosowania melasy w żywieniu zwierząt powinny być zgodne z regulacjami krajowymi i międzynarodowymi, które zapewniają bezpieczeństwo oraz jakość paszy. Dobrą praktyką jest również monitorowanie jej jakości oraz wartości odżywczej, co pozwala na optymalizację diety zwierząt.

Pytanie 34

Okrężna jest to fragment jelita

A. grubego

B. czczego

C. cienkiego

D. biodrowego

Wybór odpowiedzi na temat jelita biodrowego, czczego lub cienkiego może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i anatomii jelit. Jelito biodrowe jest częścią jelita cienkiego, które prowadzi do jelita grubego, ale samodzielnie nie odgrywa kluczowej roli w procesach związanych z formowaniem stolca, jak czyni to okrężnica. Jelito czcze, z kolei, jest pierwszym segmentem jelita cienkiego, który odpowiedzialny jest głównie za absorpcję składników odżywczych, a nie za procesy związane z usuwaniem resztek pokarmowych. Z kolei jelito cienkie jako całość (w tym jelito czcze i kręte) zajmuje się głównie trawieniem i wchłanianiem substancji odżywczych. Izolowanie tych odcinków od kontekstu jelita grubego prowadzi do błędnych wniosków. Warto zrozumieć, że jelito grube odgrywa kluczową rolę w końcowym etapie procesu trawienia, w przeciwieństwie do jelita cienkiego, które jest odpowiedzialne za wcześniejsze etapy tego procesu. Prawidłowe rozpoznawanie odcinków układu pokarmowego jest istotne z perspektywy medycznej, szczególnie przy diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń trawienia oraz chorób jelit.

Pytanie 35

Kość sitowa należy do kości

A. głowy

B. przedramienia

C. miednicy

D. nadgarstka

Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.

Pytanie 36

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. landrace

B. duroc

C. pietrain

D. puławska

Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 37

Przewlekły niedobór witaminy E oraz selenu w diecie buhaja, ma szkodliwy wpływ na działanie jego układu

A. wydalniczego

B. oddechowego

C. pokarmowego

D. rozrodczego

Odpowiedzi związane z innymi układami, takimi jak oddechowy, pokarmowy czy wydalniczy, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji witaminy E i selenu w organizmie buhaja. Układ oddechowy nie jest bezpośrednio związany z funkcjonowaniem witamin i minerałów, które koncentrują się głównie na procesach metabolicznych i ochronie komórek. Witamina E, będąc antyoksydantem, wpływa na redukcję stresu oksydacyjnego, co może pośrednio wspierać różne funkcje organizmu, jednak nie jest bezpośrednio odpowiedzialna za zdrowie układu oddechowego. W przypadku układu pokarmowego, choć odpowiednia dieta jest kluczowa dla ogólnego zdrowia zwierzęcia, to niedobory witaminy E i selenu nie manifestują się głównie poprzez zaburzenia funkcji pokarmowych, lecz poprzez obniżenie jakości gamet i potencjalnie problemy z płodnością. Również układ wydalniczy nie jest bezpośrednio związany z tymi niedoborami, ponieważ jego funkcjonowanie w dużej mierze opiera się na procesach metabolicznych i wydalaniu produktów przemiany materii, a nie na poziomie witamin. Dlatego ważne jest, aby skupić się na odpowiednich aspektach zdrowotnych, które są związane z niedoborem tych substancji, a nie na innych układach, które nie są bezpośrednio dotknięte ich brakiem.

Pytanie 38

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u kóz

B. u psów

C. u koni

D. u owiec

Choć koni, owiec i kóz też się pielęgnuje, to trymowanie nie jest w ich przypadku normą. U koni głównie chodzi o czyszczenie i szczotkowanie, żeby pozbyć się brudu i martwego naskórka. Owce natomiast są strzyżone, co jest zupełnie inną sprawą niż trymowanie. A kozy, podobnie jak owce, wymagają strzyżenia, ale ich pielęgnacja różni się od psiej. Często ludzie myślą, że trymowanie to to samo co inne formy pielęgnacji, a to prowadzi do nieporozumień. Każde zwierzę ma swoje specyficzne potrzeby, a odpowiednie techniki pielęgnacyjne są kluczowe dla ich zdrowia.

Pytanie 39

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. schładzaniu mięśni zadu konia

B. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia

C. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta

D. wykonaniu zimnych okładów na kopyta

Wykonanie zimnych okładów na kopyta konia z objawami ochwatu jest kluczowym działaniem w kontekście pierwszej pomocy. Ochwat, znany również jako laminitis, to poważna choroba, w której dochodzi do zapalenia lameli w kopycie, co prowadzi do bólu i dyskomfortu. Zimne okłady mają na celu zmniejszenie stanu zapalnego oraz obrzęku poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co w efekcie ogranicza przepływ krwi do uszkodzonego obszaru. W praktyce, zimne okłady można stosować przez 20-30 minut, co 2-3 godziny, aby uzyskać optymalne efekty. Ważne jest, aby stosować okłady bezpośrednio na kopyta, a nie na mięśnie zadu konia, ponieważ to właśnie kopyta są miejscem wystąpienia stanu zapalnego. Zimne okłady nie tylko pomagają w zmniejszeniu bólu, ale również mogą przyspieszyć proces regeneracji. Dobre praktyki obejmują również konsultację z weterynarzem, aby ocenić stan konia i wdrożyć dalsze leczenie, takie jak zmiana diety czy odpowiednia opieka weterynaryjna.

Pytanie 40

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. wspierającym przebieg ciąży

B. hamującym wydzielanie mleka

C. przyśpieszającym proces owulacji

D. ulepszającym wydalenie płodu

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej