Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 17:11
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 17:19

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 365 dni

B. 280 dni

C. 250 dni

D. 305 dni

Standardowa laktacja u krów mlecznych trwa 305 dni, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji ds. Mleka (IDF) oraz praktykami w hodowli bydła mlecznego. Czas ten jest często używany w programach zarządzania stadem, aby zoptymalizować wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. W trakcie tego okresu krowy powinny być regularnie dojarzane, co pozwala na maksymalizację produkcji mleka. Długość laktacji ma kluczowe znaczenie dla planowania cyklu rozrodczego, co z kolei wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji mleka. Wiedza ta jest istotna dla hodowców, którzy dążą do poprawy rentowności swoich gospodarstw poprzez efektywne zarządzanie cyklem laktacyjnym. Ponadto, zrozumienie długości laktacji pomaga w odpowiedniej suplementacji paszy oraz dbałości o zdrowie i kondycję zwierząt, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich wyników w produkcji mleka.

Pytanie 2

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. dezynsekcję

B. deratyzację

C. dezynfekcję

D. dezodoryzację

Dezodoryzacja to proces, który skutecznie redukuje emisję związków odorotwórczych, co jest kluczowe w kontekście chowu wielkostadnego świń. Emisje te są wynikiem metabolizmu zwierząt oraz rozkładu ich odchodów, które mogą emitować uciążliwe zapachy, szczególnie amoniak i siarkowodór. W praktyce dezodoryzacja może obejmować stosowanie substancji chemicznych, które neutralizują zapachy, jak również biologicznych środków, takich jak mikroorganizmy, które rozkładają związki odpowiedzialne za nieprzyjemne zapachy. Dobre praktyki w branży rolniczej zalecają również stosowanie technik wentylacyjnych i systemów filtracji powietrza, aby zmniejszyć stężenie odorów w obiektach inwentarskich. Ważne jest także, aby zastosowane metody były zgodne z normami ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co może obejmować regularne monitorowanie jakości powietrza w okolicy fermy. Zastosowanie skutecznej dezodoryzacji nie tylko poprawia komfort życia mieszkańców pobliskich obszarów, ale także podnosi standardy hodowli zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne.

Pytanie 3

Rasa owiec, z której pozyskuje się wełnę mieszaną charakteryzującą się typowo kożuchowym układem frakcji włosów, to

A. wrzosówka

B. merynos polski

C. texel

D. suffolk

Wrzosówka to rasa owiec, która charakteryzuje się wyjątkowym ułożeniem włosów, co czyni ją doskonałym źródłem wełny o typowo kożuchowym układzie frakcji włosów. Wełna z wrzosówki ma zastosowanie w przemyśle tekstylnym, zwłaszcza w produkcji odzieży i produktów wymagających wysokiej jakości izolacji termicznej. Dzieje się tak dzięki unikalnym właściwościom tej wełny, która jest miękka, sprężysta i dobrze izoluje ciepło, co sprawia, że jest idealna do produkcji odzieży roboczej oraz odzieży zimowej. W praktyce, hodowcy wrzosówki często dążą do osiągnięcia wysokiej jakości wełny poprzez odpowiednie zarządzanie stadem oraz przestrzeganie standardów dotyczących żywienia i ochrony zwierząt, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki hodowlanej. Dodatkowo, wrzosówka jest rasą odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją bardzo wartościową w kontekście zmiany klimatu i wyzwań w hodowli zwierząt.

Pytanie 4

Zastosowanie nasienia samca tej samej rasy do unasiennienia samicy stanowi przykład

A. bastardyzacji

B. krzyżowania

C. kopulacji

D. kojarzenia

Kojarzenie to proces, w którym dochodzi do zapłodnienia samicy przez samca tej samej rasy, co ma kluczowe znaczenie w hodowli zwierząt. Użycie nasienia od samca tej samej rasy zapewnia, że potomstwo będzie miało charakterystyki zgodne z określonymi standardami rasowymi. W praktyce, kojarzenie jest szeroko stosowane w hodowli zwierząt, aby utrzymać pożądane cechy genetyczne oraz podnieść jakość stada. Przykłady zastosowania kojarzenia obejmują programy hodowlane w rolnictwie, które skupiają się na poprawie wydajności mlecznej bydła, wzrostu tuszy u trzody chlewnej oraz zwiększeniu odporności na choroby. W standardach hodowlanych, kojarzenie powinno być przeprowadzane zgodnie z zasadami genetyki, aby uniknąć degeneracji genotypu i fenotypu zwierząt. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują przeprowadzanie analizy pokrewieństwa, co pozwala na lepsze planowanie kojarzeń i unikanie problemów związanych z inbreedingiem.

Pytanie 5

Opis dotyczy selekcji

W hodowli bydła mlecznego selekcja ta pozwala na identyfikację dużej liczby najlepszych zwierząt w bardzo młodym wieku, pozwala na zastosowanie ostrzejszej selekcji, skrócenie odstępu między pokoleniami i prawie dwukrotnie większy postęp hodowlany.

A. sztucznej.

B. hodowlanej.

C. naturalnej.

D. genomowej.

Selekcja genomowa jest nowoczesnym podejściem w hodowli zwierząt, które umożliwia dokładną ocenę wartości hodowlanej osobników na podstawie ich informacji genetycznych. W odróżnieniu od tradycyjnych metod, które opierają się głównie na cechach fenotypowych, selekcja genomowa pozwala na wcześniejsze identyfikowanie zwierząt o potencjale hodowlanym jeszcze w młodym wieku. Przykładem zastosowania selekcji genomowej w hodowli bydła mlecznego jest możliwość szybkiego wyboru najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, co zwiększa efektywność hodowli. Dzięki temu procesowi można skrócić czas między pokoleniami, co prowadzi do szybszego uzyskiwania lepszych genotypów, a tym samym większego postępu hodowlanego. W praktyce, zastosowanie selekcji genomowej pozwala na zwiększenie wydajności mlecznej bydła oraz poprawę cech zdrowotnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, takimi jak programy oceny i selekcji genetycznej zwierząt, stosowane na całym świecie.

Pytanie 6

W końcowej fazie hodowli gęsi często stosuje się ziarno

A. pszenicy

B. żyta

C. owsa

D. jęczmienia

Owies jest szczególnie cenionym zbożem w końcowym okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Zawiera wyższą zawartość tłuszczów i błonnika w porównaniu do innych zbóż, co wspiera prawidłowy rozwój gęsi oraz przyczynia się do efektywnego przyrostu masy ciała. Wprowadzenie owsa do diety gęsi pobudza ich apetyt, co jest istotne w ostatnich etapach tuczu, gdy gęsi powinny zwiększyć swoją masę przed ubojami. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, owies może być podawany w formie całego ziarna lub jako składnik paszy mieszanej, co umożliwia łatwe dostosowanie diety do indywidualnych potrzeb ptaków. Dodatkowo, owies jest zbożem o niskim indeksie glikemicznym, co przyczynia się do stabilizacji poziomu cukru we krwi, hamując jednocześnie nagłe skoki energii, co jest korzystne w kontekście zdrowia gęsi. W wielu gospodarstwach stosuje się owies zgodnie z zaleceniami weterynarzy i specjalistów ds. żywienia zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanych produktów.

Pytanie 7

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 24 lipca

B. 30 czerwca

C. 7 sierpnia

D. 2 września

Planowany termin porodu lochy pokrytej 1 kwietnia przypada na 24 lipca. Czas trwania ciąży u świń wynosi średnio około 114 dni, co odpowiada około 3,8 miesiąca. Licząc od 1 kwietnia, dodajemy 114 dni, co prowadzi nas do daty 24 lipca. To ważne z punktu widzenia praktyk hodowlanych, ponieważ umiejętność dokładnego przewidywania dat porodów jest kluczowa dla zarządzania cyklem produkcyjnym. W przypadku hodowców, właściwe obliczenie terminu porodu pozwala na lepsze przygotowanie się do przyjęcia nowego potomstwa, co związane jest z odpowiednim zapewnieniem miejsca dla lochy oraz nowo narodzonych prosiąt. Warto także pamiętać, że w praktyce mogą wystąpić niewielkie odchylenia od tego terminu, dlatego należy uwzględnić obserwacje zachowań lochy oraz jej stan zdrowia, co może wpłynąć na dokładność przewidywań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej cykli rozrodczych zwierząt, co ułatwia prognozowanie przyszłych zdarzeń.

Pytanie 8

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym

B. wypierającym

C. przemiennym

D. krewniaczym

Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.

Pytanie 9

Knury rasy białej powinny być wykorzystywane do hodowli, gdy osiągną wiek około 10 miesięcy oraz adekwatną masę ciała

A. 130-150 kg

B. 150-170 kg

C. 110-130 kg

D. 90-110 kg

Wybór odpowiedzi 130-150 kg jako optymalnej masy ciała dla knurów ras białych do rozpłodu jest zgodny z zaleceniami hodowlanymi. Knury tej rasy powinny osiągnąć odpowiedni poziom masy ciała, aby zapewnić zdrowie i wydajność rozmnażania. W masie ciała 130-150 kg knury są zazwyczaj w pełni rozwinięte, co sprzyja ich zdolności do reprodukcji i zapewnia prawidłowy rozwój potomstwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, knury, które nie osiągnęły tej masy, mogą mieć problemy z płodnością oraz jakością nasienia, co wpływa na sukces hodowlany. Odpowiednia masa ciała zmniejsza również ryzyko wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne, które mogą wystąpić u knurów z nadwagą. W praktyce, hodowcy powinni regularnie monitorować rozwój swoich knurów, aby upewnić się, że osiągają one pożądane wartości masy ciała przed przystąpieniem do rozrodu. Dbanie o prawidłowe żywienie i warunki bytowe jest kluczowe dla osiągnięcia tego celu.

Pytanie 10

Zwierzęta wymagają najwyższego poziomu oświetlenia w pomieszczeniach

A. opasane

B. rozrodcze

C. chorujące

D. rosnące

Odpowiedź "rosnące" to strzał w dziesiątkę! Zwierzęta w fazie wzrostu naprawdę potrzebują sporo światła, żeby prawidłowo się rozwijać. Dobre oświetlenie pomaga im w procesach metabolicznych i podkręca apetyt, co jest mega ważne dla ich zdrowia i wzrostu. Na przykład w hodowli drobiu są konkretne normy dotyczące natężenia światła, które mają na celu zapewnienie młodym ptakom jak najlepszych warunków, by rosły zdrowo i wydajnie. Zresztą, jak się spojrzy na rośliny, to też młode siewki muszą mieć odpowiednie światło, żeby efektywnie fotosyntezować. Także, zapewnienie dobrego oświetlenia dla rosnących zwierząt to klucz do ich zdrowia i dobrych wyników w hodowli.

Pytanie 11

Brak witaminy E w organizmie zwierząt ma wpływ na zakłócenia

A. krzepliwości krwi

B. wzroku

C. mineralizacji kości

D. płodności

Niedobór witaminy E w organizmach zwierzęcych ma istotny wpływ na płodność, ponieważ witamina ta jest kluczowym antyoksydantem, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. W kontekście reprodukcji, jej niedobór może prowadzić do obniżenia jakości jajników i nasienia, co wpływa na zdolności reprodukcyjne. Na przykład, badania wykazały, że u samic bydła mlecznego, suplementacja witaminy E zwiększała wskaźniki ciąż oraz poprawiała przeżywalność zarodków. Normy jakościowe dla pasz zwierzęcych, takie jak te opracowane przez European Feed Manufacturers' Federation, rekomendują odpowiednie dawki witaminy E w diecie, aby wspierać zdrowie reprodukcyjne zwierząt. Dlatego istotna jest regularna kontrola zawartości witamin w paszach i suplementacja w razie niedoborów, co jest kluczowe dla efektywności hodowli zwierząt i ich płodności.

Pytanie 12

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m² oraz dodatkowe 0,3 m² dla koźlęcia ssącego?

A. 4,5 m2

B. 6,3 m2

C. 5,4 m2

D. 7,0 m2

Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.

Pytanie 13

Czym jest trymowanie u psów?

A. pozbywanie się woskowiny i włosów z uszu

B. przycinanie pazurów

C. usuwanie kamienia nazębnego

D. eliminowanie martwej sierści

Trymowanie u psów odnosi się do usuwania martwej sierści, co jest istotnym elementem pielęgnacji zwierząt. Regularne usuwanie martwego włosa ma kluczowe znaczenie dla zdrowia skóry i sierści psa, ponieważ pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i zmniejsza ryzyko wystąpienia problemów dermatologicznych. W zależności od rasy psa, różne techniki trymowania mogą być stosowane, takie jak trymer ręczny, nożyczki czy maszynki do strzyżenia. Na przykład, w przypadku ras szorstkowłosych, takich jak Airedale Terrier, trymowanie jest nie tylko konieczne dla estetyki, ale także dla zdrowia, ponieważ zapobiega ona matowieniu sierści i infekcjom skórnym. Dobrą praktyką jest także konsultacja z groomerem, który pomoże określić, jak często powinno się przeprowadzać trymowanie, aby zapewnić psu komfort i zdrowie. Ponadto, regularne trymowanie może pomóc w identyfikowaniu ewentualnych problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienia skóry czy pasożyty.

Pytanie 14

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Holenderski

B. Angorski

C. Nowozelandzki

D. Castorex

Rasa królika angorskiego jest uznawana za jedną z najważniejszych ras do produkcji wełny. Króliki te charakteryzują się długim, miękkim i gęstym futrem, które jest niezwykle cenione w przemyśle tekstylnym. Wełna angorska jest lekka, ciepła i ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do produkcji odzieży i akcesoriów. W praktyce, hodowcy królika angorskiego stosują różne metody pielęgnacji zwierząt, aby zapewnić jak najwyższą jakość wełny. Regularne strzyżenie pozwala na uzyskanie z włosa większej ilości surowca oraz wpływa pozytywnie na zdrowie zwierząt. Warto zwrócić uwagę, że angorskie króliki wymagają odpowiednich warunków hodowlanych, takich jak przestronność klatek i dostęp do świeżego powietrza, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Angorska wełna często jest mieszana z innymi włóknami, co zwiększa jej trwałość i elegancki wygląd. Dlatego wybór królika angorskiego do produkcji wełny jest najlepszym rozwiązaniem, które łączy jakość, tradycję oraz praktyczność w zastosowaniu.

Pytanie 15

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. sól pastewna

B. melasa

C. kreda pastewna

D. mocznik pastewny

Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 16

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas ich pobytu w grupie przekracza 12 miesięcy. Jaką przelotowość będzie miała ta grupa?

A. 240 sztuk

B. 360 sztuk

C. 120 sztuk

D. 20 sztuk

Poprawna odpowiedź to 240 sztuk, co odpowiada stanowi średniorocznemu loch w grupie. Przelotowość odnosi się do liczby zwierząt, które są utrzymywane w stadzie przez cały rok, co w tym przypadku wynosi 240 sztuk. Oznacza to, że w ciągu roku nie zanotowano dużych wahań w liczbie loch w grupie. W praktyce, stabilność stada jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz odpowiedniej jakości mięsa i mleka. Utrzymanie stałego stanu loch pozwala na lepsze planowanie żywienia, zdrowia zwierząt oraz zarządzania rozrodem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla hodowców, ponieważ wpływa na rentowność gospodarstwa oraz jakość produktów zwierzęcych. Warto również zauważyć, że monitorowanie stanu średniorocznego stada jest elementem analizy efektywności produkcji, co pozwala na podejmowanie odpowiednich działań zarządzających w celu optymalizacji warunków hodowlanych.

Pytanie 17

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. New hampshire

B. Sussex

C. Rhode island red

D. Dominant white cornish

Rhode island red, New hampshire oraz Sussex to rasy, które są bardziej znane z produkcji jajek niż z wydajności mięsa, co czyni je nieodpowiednimi do intensywnej produkcji brojlerów. Rhode island red, pomimo że ma dobre cechy adaptacyjne, nie osiąga tak wysokiej wydajności mięsnej jak Dominant white cornish, co sprawia, że nie jest preferowany w hodowlach brojlerów nastawionych na szybki zysk. New hampshire, z kolei, choć lepiej przystosowana do produkcji mięsa niż Rhode island red, również nie dorównuje Dominant white cornish pod względem tempa wzrostu i efektywności konwersji paszy. Sussex to rasa, która zyskała popularność w produkcji zarówno jaj, jak i mięsa, jednak jej rozwój i przyrost masy ciała są wolniejsze, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem dla komercyjnych hodowli brojlerów. Ważne jest, aby przy wyborze rasy brojlerów kierować się wymaganiami rynku oraz cechami, które najlepiej odpowiadają potrzebom produkcyjnym. Często hodowcy skupiają się na nieodpowiednich cechach, takich jak odporność na choroby, a nie na wydajności mięsnej, co prowadzi do błędnych decyzji i obniżenia rentowności produkcji.

Pytanie 18

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 10 do 12 godzin

B. Od 12 do 18 godzin

C. Od 18 do 24 godzin

D. Od 6 do 10 godzin

Wybór odpowiedzi, który sugeruje dokonanie zabiegu w czasie krótszym lub dłuższym niż 12-18 godzin, może prowadzić do nieefektywności w procesie inseminacji. Odpowiedzi takie, jak 'Od 10 do 12 godzin' lub 'Od 6 do 10 godzin', są mylące, ponieważ sugerują wykonanie zabiegu zbyt wcześnie. W przypadku wcześniejszej inseminacji istnieje ryzyko, że komórka jajowa jeszcze nie dojrzała i nie dojdzie do zapłodnienia. Z kolei odpowiedzi wskazujące na czas po 18 godzinach mogą prowadzić do sytuacji, w której komórka jajowa już obumiera, co również uniemożliwi zapłodnienie. Niezrozumienie tego krytycznego okna czasowego może skutkować niższą wydajnością reprodukcyjną w stadzie. W praktyce hodowcy powinni regularnie monitorować rui i stosować metody, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, co pozwoli na bardziej precyzyjne określenie momentu inseminacji. Kluczem do sukcesu w reprodukcji bydła jest więc dokładne rozumienie cyklu rujowego i dostosowanie działań do jego przebiegu, co jest zgodne z zaleceniami światowych organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 19

Średni czas cyklu płciowego u loch wynosi

A. 25 dni

B. 21 dni

C. 28 dni

D. 17 dni

Odpowiedź 21 dni jest poprawna, ponieważ cykl płciowy loch, znany jako cykl rujowy, rzeczywiście trwa średnio 21 dni. Ten cykl składa się z kilku faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus, z których każda odgrywa kluczową rolę w procesie reprodukcji. W fazie estrus, która trwa średnio 48-72 godziny, locha jest gotowa do zapłodnienia. Zrozumienie cyklu płciowego jest kluczowe dla hodowców świń, ponieważ pozwala na właściwe planowanie kryć i maksymalizację efektywności reprodukcji. Przykładowo, monitorując objawy rui, hodowcy mogą skuteczniej planować inseminację, co może prowadzić do lepszych wyników w produkcji świń. Warto również zauważyć, że czynniki zewnętrzne, takie jak stres, dieta czy warunki środowiskowe, mogą wpływać na regularność cyklu płciowego. Dobrą praktyką jest regularne obserwowanie samic oraz prowadzenie rejestrów ich cykli, co ułatwia zarządzanie stadem i poprawia wyniki produkcyjne.

Pytanie 20

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. trokarowania

B. znakowania

C. kurtyzowania

D. dekornizacji

Wybór innych odpowiedzi, jak znakowanie, kurtyzowanie czy trokarowanie, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają te narzędzia w weterynarii. Znakowanie to zazwyczaj sposób na identyfikację zwierząt, przy użyciu farb, tatuaży czy mikroczipów. To jest używane przy zarządzaniu stadem, ale nie ma nic wspólnego z dekornizacją. Kurtyzowanie to z kolei usuwanie tkanki w kontekście chirurgii, często przy nowotworach. Trokarowanie to technika, która ma na celu wprowadzenie trokaru, narzędzia do drenażu, głównie w zabiegach inwazyjnych. Wybór tych opcji może sugerować, że nie rozumiesz, do czego służą poszczególne narzędzia, a to jest naprawdę kluczowe w praktyce weterynaryjnej. Dobrze byłoby lepiej poznać te techniki i zastosowania, bo to ważne dla skuteczności zabiegów i bezpieczeństwa zwierząt.

Pytanie 21

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.

Pytanie 22

Trzy ostatnie cyfry na kolczyku dla świń wskazują numer

A. indywidualnego zwierzęcia

B. siedziby stada

C. duplikatu kolczyka

D. serii kolczyków

Odpowiedź 'siedziby stada' jest prawidłowa, ponieważ trzy ostatnie cyfry na kolczyku świń są przypisane do konkretnego siedziby stada, w którym zwierzęta są hodowane. Taki system oznaczania zwierząt jest zgodny z przepisami dotyczącymi identyfikacji zwierząt, które mają na celu zapewnienie ich ścisłej kontroli oraz monitorowania ich pochodzenia. Dzięki temu hodowcy mogą śledzić pochodzenie i historię zdrowotną swoich zwierząt, co jest kluczowe dla utrzymania standardów bioasekuracji oraz przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się chorób. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy w przypadku wybuchu choroby zakaźnej w jednym ze stad, władze weterynaryjne mogą szybko zidentyfikować i odizolować zwierzęta z danego siedziby stada, minimalizując ryzyko rozprzestrzenienia się choroby. Ponadto, identyfikacja zwierząt poprzez kolczyki wspiera także transparentność rynku, umożliwiając konsumentom śledzenie źródła pochodzenia produktów mięsnych, co jest coraz bardziej doceniane w kontekście zdrowego stylu życia oraz etycznych aspektów konsumpcji.

Pytanie 23

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina B

B. witamina C

C. witamina D

D. witamina A

Pojęcie antyoksydantów jest często mylone z innymi grupami witamin, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Witamina A, znana przede wszystkim z roli w prawidłowym widzeniu i funkcjonowaniu układu odpornościowego, nie ma właściwości antyoksydacyjnych, które mogłyby skutecznie przeciwdziałać procesowi jełczenia tłuszczów. Jej głównym działaniem jest wspieranie zdrowia skóry i błon śluzowych. Witamina B to grupa witamin rozpuszczalnych w wodzie, która jest kluczowa dla metabolizmu energetycznego, ale nie działa jako antyoksydant w kontekście stabilizacji tłuszczy. Witamina D, odpowiedzialna za regulację gospodarki wapniowej, także nie pełni funkcji antyoksydacyjnych i nie wpływa na procesy jełczenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie witaminy mają podobne właściwości, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości każda witamina ma swoje unikatowe funkcje i zastosowania, a ich rola w diecie zwierząt hodowlanych jest ściśle określona przez badania naukowe i standardy branżowe. Zrozumienie różnic w działaniu tych substancji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania dietą zwierząt oraz dla jakości produkowanych pasz.

Pytanie 24

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. surowców zawierających organizmy transgeniczne

B. synbiotyków

C. komponentów mineralnych

D. dodatków witaminowych

W kontekście żywienia zwierząt w gospodarstwach ekologicznych nie ma zakazu stosowania synbiotyków, witamin czy minerałów. To może być mylące. Synbiotyki, które łączą probiotyki z prebiotykami, są stosowane, żeby poprawić zdrowie jelit u zwierząt. Zastosowanie ich jest w zgodzie z zasadami ekologicznej produkcji, bo wspierają naturalne procesy trawienne. Witamin też można używać, ale muszą pochodzić z naturalnych źródeł, co pomaga w prawidłowym wzroście zwierząt. Jeśli chodzi o składniki mineralne, jak sól czy pierwiastki śladowe, są one niezbędne i mogą być stosowane w ekologicznych systemach żywienia, o ile są pozyskiwane zgodnie z ekologicznymi standardami. Często ludzie mylą zakaz stosowania GMO z zakazem używania wszelkich dodatków w diecie zwierząt, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby hodowcy rozumieli różnice pomiędzy dozwolonymi a zabronionymi praktykami w ekologicznych hodowlach.

Pytanie 25

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. przelotowość

B. bilans zwierząt

C. obrót stada

D. stan średnioroczny

Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 26

Nerki o powierzchni powycinanej są częścią układu wydalniczego

A. konia

B. krowy

C. kury

D. królika

Wybór konia, kury lub królika jako zwierząt z pobrużdżonymi nerkami jest niepoprawny z kilku powodów. Nerki konia mają gładką, owalną strukturę, co odzwierciedla ich różne wymagania metaboliczne w porównaniu do bydła. Konie są roślinożercami, ale ich dieta i sposób trawienia nie wymagają tak rozwiniętej struktury nerek jak w przypadku przeżuwaczy. Kury, będące ptakami, mają zupełnie inny system wydalniczy oparty na wydalaniu moczu w postaci moczanów, a ich nerki są przystosowane do tej formy wydalania, co również nie wiąże się z pobrużdżeniem. Nerki królika, z kolei, również nie mają pobrużdżonej struktury, a ich metabolizm opiera się na wysokiej wydajności w wykorzystaniu pokarmu roślinnego. Ogólnie rzecz biorąc, błędem jest przypisanie cech anatomicznych nerek krowy do innych gatunków, co może wynikać z nieznajomości różnic w budowie anatomicznej i funkcjonalnej tych narządów w różnych grupach zwierząt. Każdy gatunek ma unikalne przystosowania anatomiczne, które odpowiadają jego stylowi życia oraz diecie, co jest kluczowe dla zrozumienia ich biologii i zdrowia.

Pytanie 27

Cechy takie jak delikatny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, cienka skóra oraz niewielka ilość owłosienia charakteryzują konia o typie konstytucji

A. limfatycznej

B. suchej

C. słabej

D. mocnej

Odpowiedź "słabej" jest prawidłowa, ponieważ opisuje konia o delikatnej budowie ciała, który charakteryzuje się wątłym umięśnieniem, cienką skórą oraz niedostatecznym owłosieniem. Tego typu zwierzęta są często mniej odporne na warunki atmosferyczne i mogą mieć trudności w pracy fizycznej, co jest istotne w kontekście treningu i użytkowania koni w różnych dyscyplinach. W praktyce, konie o słabej konstytucji wymagają szczególnej uwagi w zakresie odżywiania i warunków życia, aby utrzymać ich zdrowie i wydolność. W hodowli i treningu koni ważne jest, aby rozumieć różne typy konstytucji, ponieważ wpływają one na wydajność konia w pracy oraz jego ogólną kondycję. Zgodnie z normami kynologicznymi oraz w praktykach weterynaryjnych, koniom o słabej budowie powinno się zapewnić odpowiednie wsparcie dietetyczne oraz rehabilitacyjne, co może znacząco poprawić ich zdolności fizyczne.

Pytanie 28

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Puławska

B. Polska biała zwisłoucha

C. Złotnicka biała

D. Pietrain

Złotnicka biała, Puławska oraz Polska biała zwisłoucha to rasy świń, które różnią się pod względem cech morfologicznych oraz zastosowania w hodowli. Złotnicka biała jest popularna w Polsce, głównie ze względu na swoje dobre właściwości rzeźne i mniejsze zapotrzebowanie na pasze, ale nie osiąga tak wysokiej jakości mięsa jak Pietrain. Rasa ta często wykorzystywana jest w systemach ekstensywnych, co wpływa na jej charakterystykę mięsności, która jest niższa w porównaniu do Pietrain. Rasa Puławska, znana z dobrej adaptacji do lokalnych warunków, przede wszystkim w Polsce, ma swoje właściwe cechy, takie jak mięso o niższym poziomie tłuszczu, lecz nie dorównuje Pietrain pod względem mięsności i wydajności tuszy. Polska biała zwisłoucha jest z kolei rasą, która charakteryzuje się głównie dobrą jakością mięsa, ale także nieco innymi parametrami hodowlanymi, które nie są na poziomie Pietrain. Typowe błędne myślenie przy wyborze tych ras opiera się na założeniu, że każda świnia o dobrych właściwościach rzeźnych będzie miała wysoką jakość mięsa. Należy zauważyć, że różne rasy mają różne cele hodowlane i nie każda z nich jest przystosowana do produkcji mięsa o najwyższej jakości. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze rasy kierować się nie tylko lokalnymi uwarunkowaniami, ale również docelowym przeznaczeniem produkcji, co jest kluczowym aspektem w branży mięsnej.

Pytanie 29

Która rasa owiec jest klasyfikowana jako plenna?

A. Owcę nizinną polską

B. Owcę fińską

C. Owcę kamieniecką

D. Polską owcę długowełnistą

Owiec fińska, znana również jako fińska owca mięsna, należy do rasy plennej, co oznacza, że charakteryzuje się wysoką płodnością oraz zdolnością do wychowywania wielu jagniąt jednocześnie. Te owce są zdolne do rodzenia dwóch, a nawet trzech jagniąt w jednym miocie, co znacząco podnosi efektywność produkcji owiec w hodowli. Owiec fińska jest również ceniona za swoje mięso, które jest chude i wysokiej jakości, co czyni ją atrakcyjną dla hodowców nastawionych na produkcję mięsną. W praktyce, w obszarach hodowlanych, gdzie owieczki fińskie są utrzymywane, zaobserwowano wzrost rentowności gospodarstw rolnych, związany z większym przyrostem masy ciała jagniąt oraz ich szybszym dojrzewaniem. Ponadto, ta rasa ma dobre cechy adaptacyjne, co sprawia, że jest odpowiednia do różnych warunków środowiskowych, a jej odporność na choroby dodatkowo zwiększa efektywność produkcyjną w gospodarstwie. Hodowla tej rasy jest zgodna z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie, gdzie efektywność i jakość produkcji idą w parze z dobrostanem zwierząt.

Pytanie 30

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. prebiotyki

B. detoksykanty

C. inokulanty

D. bolusy

Bolusy to skondensowane dodatki mineralne lub mineralno-witaminowe, które są stosowane w hodowli bydła, szczególnie u krów mlecznych. Aplikowane dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, bolusy zapewniają dostarczenie niezbędnych składników odżywczych w sposób efektywny i kontrolowany. Dzięki swojej formie, bolusy mogą zawierać witaminy, minerały oraz inne substancje biologicznie czynne, co pomaga w poprawie ogólnej kondycji zwierząt, zwiększeniu wydajności mlecznej oraz wspieraniu zdrowia układu pokarmowego. Przykładem zastosowania bolusów jest ich stosowanie w okresach stresu metabolicznego, na przykład po wycieleniu, kiedy zapotrzebowanie na witaminy i minerały jest znacznie wyższe. Korzystając z bolusów, hodowcy mogą skutecznie zminimalizować ryzyko wystąpienia niedoborów oraz chorób pokarmowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia zwierząt. Regularne stosowanie bolusów pozwala na lepsze zarządzanie stanem zdrowia stada oraz optymalizację procesów produkcyjnych w gospodarstwie.

Pytanie 31

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. siana

B. kiszonki

C. suszu

D. sianokiszonki

Wybór siana jako formy konserwacji trawy nie jest właściwy w opisanej sytuacji. Siano wymaga dłuższego czasu suszenia na polu, co jest problematyczne przy ograniczonej prognozowanej słonecznej pogodzie. Wilgotne powietrze lub deszcz mogą prowadzić do pleśnienia, co obniża jakość paszy i jej wartość odżywczą. Susz, z kolei, jest efektem znacznego obniżenia wilgotności trawy poprzez wysuszenie, jednak również wymaga dłuższego czasu oraz odpowiednich warunków do zachowania jakości. Kiszonka, która zazwyczaj polega na fermentacji trawy w warunkach beztlenowych, może być stosowana, ale w kontekście dostępnych narzędzi (prasa zwijająca i owijarka folią) sianokiszonka daje lepsze wyniki pod względem zachowania wartości pokarmowej. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że tradycyjne metody konserwacji, jak sianokiszonka, będą równie skuteczne w zachowaniu wartości odżywczych. Wartość paszy jest niezmiernie istotna dla zdrowia zwierząt, a błędny wybór metody może prowadzić do obniżenia efektywności ich żywienia. Dlatego, w obliczu prognozy krótkotrwałej słonecznej pogody oraz dostępnych narzędzi, najlepszym rozwiązaniem jest wybór sianokiszonki, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami w hodowli zwierząt.

Pytanie 32

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych

B. zboża oraz wysłodki buraczane

C. kiszonki i marchew

D. mączki zwierzęce i okopowe

Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 33

Jakie są prawidłowe kształty strzyków u krów?

A. cylindryczne o długości 9 ÷ 12 cm

B. cylindryczne o długości 6 ÷ 8 cm

C. stożkowe o długości 9 ÷ 12 cm

D. stożkowe o długości 6 ÷ 8 cm

Prawidłowe strzyki u krów mają cylindryczny kształt i długość od 6 do 8 cm, co jest zgodne z normami stosowanymi w hodowli bydła mlecznego. Ich kształt i wymiar są kluczowe dla zapewnienia efektywnej i komfortowej udoju, co z kolei wpływa na jakość mleka oraz zdrowie zwierząt. Strzyki o tych parametrach są lepiej przystosowane do naturalnych procesów laktacyjnych, co zmniejsza ryzyko urazów i infekcji, takich jak mastitis. Przykład zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach hodowlanych, gdzie regularne monitorowanie kształtu i długości strzyków u krów pozwala na wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest także istotne w kontekście wyboru odpowiednich urządzeń do udoju, które muszą być dostosowane do anatomicznych wymiarów strzyków, aby zminimalizować stres i ból zwierząt.

Pytanie 34

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"

B. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł

C. krwawych wybroczyn pod skórą

D. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą

Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 35

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. odpchlić go i wykąpać

B. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu

C. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe

D. podać mu leki przeciwwirusowe

Podawanie leków przeciwwirusowych w sytuacji, gdy pies saneczkuje i wylizuje okolicę odbytu, nie jest uzasadnione, ponieważ leki te są stosowane w przypadku wirusowych infekcji, a nie problemów z gruczołami okołoodbytowymi. W kontekście zachowań psa, saneczkowanie jest często wynikiem dyskomfortu spowodowanego problemami anatomicznymi lub ze strony układu pokarmowego. Oprócz tego, odpchlenie i wykąpanie psa, choć są czynnościami poprawiającymi jego higienę, nie rozwiązują problemu lokalnego dyskomfortu ani nie eliminują przyczyny saneczkowania. Warto wiedzieć, że odpchlenie ma na celu eliminację pasożytów, a nie wpływa na gruczoły okołoodbytowe. Przycinanie sierści w okolicy odbytu może pomóc w poprawie higieny, ale nie jest to wystarczające, aby rozwiązać problem, jeżeli gruczoły są zatkane. Właściciele często popełniają błąd myślowy, myśląc, że ogólna higiena wystarczy do rozwiązania problemu, podczas gdy kluczowym elementem jest bezpośrednie opróżnienie gruczołów. Objawy takie jak wylizywanie czy saneczkowanie powinny skłonić właściciela do dokładnej analizy stanu zdrowia psa, a nie do leczenia na oślep, co może prowadzić do dalszych komplikacji zdrowotnych.

Pytanie 36

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. białko

B. włókno

C. popiół

D. tłuszcz

Tłuszcz jest najważniejszym składnikiem energotwórczym w paszy zwierzęcej, ponieważ dostarcza największą ilość energii na jednostkę masy. W porównaniu do białka i węglowodanów, które dostarczają około 4 kcal na gram, tłuszcz dostarcza aż 9 kcal na gram. Dlatego dodatek tłuszczu do paszy jest powszechnie stosowany w praktykach żywieniowych, aby zwiększyć kaloryczność diety zwierząt, co jest kluczowe w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej. Przykładowo, w dietach dla bydła mlecznego stosuje się oleje roślinne lub tłuszcze zwierzęce, aby zwiększyć wydajność mleka oraz poprawić kondycję zwierząt. Ponadto, w zastosowaniach przemysłowych, odpowiednie dawki tłuszczu mogą wpływać na smakowitość paszy i poprawić jej strawność. W kontekście standardów, warto zauważyć, że dodawanie tłuszczu powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt, które uwzględniają ich potrzeby energetyczne oraz wymagania zdrowotne.

Pytanie 37

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. nosoryjowej

B. obrzękowej

C. cementowej

D. smołowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 38

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Pudel

B. Yorkshire terrier

C. Maltańczyk

D. Grzywacz chiński

Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.

Pytanie 39

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

B. natłuścić krocze olejem parafinowym

C. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

D. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

Odpowiedź "mocno ucisnąć dłońmi krocze krowy" jest jak najbardziej słuszna. To podejście jest istotne, żeby stabilizować krocze podczas porodu. Kiedy krowa rodzi cielaka, jej mięśnie mogą się rozciągać i czasem mogą nawet pęknąć, co nie jest wcale miłym widokiem. Uciskanie krocza pomaga utrzymać jego strukturę, co zmniejsza ryzyko powikłań. W praktyce, weterynarze i hodowcy powinni być dobrze przeszkoleni w wykonaniu tego manewru, żeby ograniczyć ryzyko urazów. Z tego, co wiem, takie podejście jest zgodne z tym, co zalecają organizacje weterynaryjne, bo promują metody, które wspierają zdrowie zwierząt podczas porodów. Dobrze też zwrócić uwagę na to, jak przygotować krowę do porodu, na przykład zadbać o jej zdrowie i dietę, bo to również ma znaczenie. Wykonanie tej metody wymaga trochę wyczucia i umiejętności, żeby nie wprowadzić niepotrzebnych komplikacji.

Pytanie 40

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. lipidów

B. węglowodanów

C. soli mineralnych

D. białek

Kreda pastewna, mielone muszle ślimaków i skorupki jaj są źródłem ważnych soli mineralnych, które są niezbędne dla zdrowia kur. W szczególności dostarczają one wapnia, który jest kluczowy dla prawidłowego rozwoju skorupki jaj oraz utrzymania zdrowej struktury kości. Wapń jest również niezbędny w procesach metabolicznych, takich jak skurcze mięśni i przekazywanie impulsów nerwowych. Wprowadzenie tych składników do diety kur jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi dla ptaków, które podkreślają znaczenie dostarczania odpowiednich minerałów dla poprawy jakości jaj i ogólnego dobrostanu ptaków. Ponadto, kreda pastewna jest powszechnie stosowana w przemyśle paszowym jako dodatek mineralny, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące optymalizacji składników paszowych w celu zwiększenia ich wartości odżywczej. Takie praktyki są niezbędne w nowoczesnym drobiarstwie, aby zapewnić produkty najwyższej jakości oraz zachować zdrowie stada.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej