Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 15:11
Data zakończenia: 29 maja 2025 16:11

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. TIFF

B. RAW

C. GIF

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 2

Jakie źródło światła należy wybrać do robienia zdjęć studyjnych na materiałach negatywowych przeznaczonych do sztucznego oświetlenia?

A. Halogenowego o temperaturze barwowej 3200 K

B. Błyskowego o temperaturze barwowej 5500 K

C. Ciągłego o temperaturze barwowej 4500 K

D. Długofalowego o temperaturze barwowej 300 K

Długofalowe źródło światła o temperaturze barwowej 300 K jest w rzeczywistości zbyt ciepłe i nieodpowiednie do zastosowań w fotografii studyjnej, zwłaszcza z materiałami negatywowymi zaprojektowanymi do pracy w warunkach sztucznego oświetlenia. Tego typu źródła światła mogą prowadzić do zniekształcenia kolorów na zdjęciach, przez co rezultaty mogą być nieprzewidywalne. Z kolei błyskowe źródło światła o temperaturze 5500 K, mimo że jest standardowym wyborem dla wielu fotografów, nie jest idealne w kontekście zastosowania z filmami przeznaczonymi do 3200 K, co może skutkować problemami z odwzorowaniem kolorów. Ciągłe źródło światła o temperaturze barwowej 4500 K również nie spełnia wymagań dla negatywów przeznaczonych do świata sztucznego, ponieważ nie jest wystarczająco zgodne z charakterystyką tych materiałów. Zrozumienie, że różne temperatury barwowe mają bezpośredni wpływ na rezultaty fotograficzne, jest kluczowe dla każdego fotografa. W praktyce, stosowanie źródeł światła, które są nieodpowiednie dla danego typu materiału, prowadzi do problemów z kolorami, kontrastem i ogólną jakością zdjęć. Profesjonalni fotografowie często muszą eksperymentować z różnymi źródłami światła, aby znaleźć optymalne ustawienia, ale znajomość podstawowych zasad może znacznie przyspieszyć ten proces.

Pytanie 3

Przy fotografowaniu spadającej kropli wody, aby uzyskać efekt jej zatrzymania w ruchu, należy zastosować czas otwarcia migawki

A. 1/125 s

B. 1/15 s

C. 1/60 s

D. 1/2000 s

Użycie czasu otwarcia migawki 1/2000 s podczas fotografowania spadającej kropli wody pozwala na uchwycenie jej ruchu w momencie, gdy jest w pełnym biegu. Krótkie czasy naświetlania są kluczowe do zamrożenia dynamicznych scen, ponieważ minimalizują rozmycie ruchu spowodowane ruchem samego obiektu oraz drżeniem rąk fotografa. W praktyce, stosując czas 1/2000 s, można uzyskać wyraźne detale, jak kształt kropli czy rozpryskujące się cząstki wody. W fotografii sportowej czy przyrodniczej często korzysta się z takich czasów, aby uchwycić szybko poruszające się obiekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również pamiętać o odpowiednim doborze ISO oraz przysłony, aby uniknąć nadmiernego prześwietlenia zdjęcia. Z mojego doświadczenia, planując podobne ujęcia, warto także pomyśleć o użyciu statywu lub stabilizacji obrazu, by jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko rozmycia obrazu.

Pytanie 4

Jakiego środka należy używać do samodzielnego czyszczenia obiektywów z soczewkami posiadającymi powłokę przeciwodblaskową?

A. Sprężonego powietrza

B. Wilgotnej ściereczki

C. Pędzelka

D. Irchy

Użycie sprzężonego powietrza do czyszczenia obiektywów z powłokami przeciwodblaskowymi jest najlepszym rozwiązaniem z kilku powodów. Po pierwsze, sprzężone powietrze skutecznie usuwa drobne zanieczyszczenia, takie jak kurz czy pył, które mogą osiadać na soczewkach, nie narażając ich na zarysowania, co może się zdarzyć przy użyciu szorstkich materiałów. Powłoki przeciwodblaskowe, które mają na celu poprawę jakości obrazu poprzez redukcję odblasków, są delikatne, a ich uszkodzenie może znacząco wpłynąć na funkcjonalność obiektywu. Dobrą praktyką jest użycie specjalnych sprężarek powietrza, które są dostępne w sklepach fotograficznych. Warto również pamiętać, aby nie trzymać dyszy zbyt blisko soczewki, aby uniknąć nadmiaru wilgoci lub zimnego powietrza, które mogą powodować skraplanie się. Regularne czyszczenie obiektywu sprzężonym powietrzem przed jego użyciem pomoże w zachowaniu optymalnej jakości zdjęć oraz długowieczności sprzętu fotograficznego, zgodnie z zaleceniami producentów.

Pytanie 5

Jakie prace konserwacyjne powinien przeprowadzać aparat fotograficzny?

A. zamiana obiektywu

B. systematyczne czyszczenie torby fotograficznej

C. regularne czyszczenie korpusu i obiektywu

D. wymiana akcesoriów

Czyszczenie korpusu i obiektywu aparatu to mega ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasz sprzęt działał jak najlepiej. Obiektyw to przecież serce całej zabawy, więc warto się z nim obchodzić szczególnie ostrożnie. Najlepiej używać do tego specjalnych ściereczek z mikrofibry i płynów do czyszczenia optyki. Jeśli zostawimy na obiektywie kurz czy odciski palców, to zdjęcia mogą wyjść słabe, a nawet pojawią się błędy optyczne. Korpus aparatu też nie może być zaniedbany, bo różne warunki pogodowe mogą mu zaszkodzić. Dlatego fajnie jest czyścić sprzęt po każdej sesji – to przedłuża jego żywotność i ułatwia pracę. I nie zapominajmy o tym, żeby raz na jakiś czas oddać aparat do serwisu, bo to też ma duże znaczenie dla jakości i niezawodności sprzętu.

Pytanie 6

Aby uzyskać równomierne i poprawiające wygląd oświetlenie twarzy modelki podczas sesji zdjęciowej w studio, co należy wykorzystać?

A. soczewkę Fresnela

B. softbox i blendy

C. wrota

D. stożkowy tubus

Softbox i blendy są niezwykle skutecznymi narzędziami do uzyskania równomiernego i przyjemnego oświetlenia w fotografii studyjnej. Softbox działa poprzez rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i tworzy delikatne, naturalnie wyglądające oświetlenie, które jest szczególnie korzystne dla portretów. Użycie blendy pomaga odbić światło i skierować je w odpowiednie miejsca, co pozwala na dodatkowe modelowanie światła oraz podkreślenie rysów twarzy modelki. Dobrze ustawione blendy mogą również zredukować kontrasty i dostosować temperaturę barwową światła, co jest kluczowe w kontekście zachowania naturalnych tonów skóry. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, warto umieścić softbox pod kątem 45 stopni w stosunku do modelki, a blendy używać na przeciwnym boku, co pomoże zbalansować światło i cienie. Taka konfiguracja jest zalecana w branży, aby zapewnić wysoką jakość zdjęć, która spełnia standardy profesjonalnej fotografii portretowej.

Pytanie 7

Aby zapobiec wnikaniu ziarenek piasku do mechanizmu aparatu, należy użyć

A. osłony przeciwsłonecznej na obiektyw

B. osłony na korpus aparatu

C. pędzelka elektrostatycznego

D. filtru neutralnego

Osłona na korpus aparatu to jedna z kluczowych osłon, która chroni wrażliwe elementy wewnętrzne aparatu przed przedostawaniem się zanieczyszczeń, takich jak pył czy piasek. W szczególności, w warunkach terenowych lub podczas fotografowania w trudnych warunkach atmosferycznych, ziarenka piasku mogą łatwo przedostać się do mechanizmu, co może prowadzić do uszkodzeń. Osłona na korpus to dodatkowy element ochronny, który powinien być stosowany, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń. Przykładem skuteczności takiej osłony jest jej użycie w fotografii krajobrazowej na plażach lub w okolicach pustynnych, gdzie kurz i piasek są na porządku dziennym. Zastosowanie osłony nie tylko poprawia bezpieczeństwo aparatu, ale również wpływa na jego trwałość, co jest zgodne z dobrą praktyką w ochronie sprzętu fotograficznego. Regularne stosowanie osłony na korpus stanowi istotny element dbania o sprzęt, zwłaszcza w kontekście kosztownej naprawy uszkodzeń mechanicznych.

Pytanie 8

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. redukcja szumów.

B. wyostrzenie.

C. usuwanie przeplotu.

D. solaryzacja.

Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 9

Wskaź parametry cyfrowego obrazu, które należy ustalić, przygotowując zdjęcia cyfrowe do druku w folderze promocyjnym?

A. Rozdzielczość 300 ppi, tryb kolorów RGB

B. Rozdzielczość 72 dpi, tryb kolorów CMYK

C. Rozdzielczość 300 dpi, tryb kolorów CMYK

D. Rozdzielczość 72 ppi, tryb kolorów RGB

Niepoprawne podejścia dotyczące parametrów obrazu cyfrowego mogą prowadzić do znaczących problemów w procesie druku. Rozdzielczość 72 ppi oraz tryb RGB są zdecydowanie niewłaściwe, gdyż nie są przystosowane do wymagań druku. Rozdzielczość 72 ppi (punktów na cal) jest standardem właściwym dla wyświetlania obrazów na ekranach komputerowych, a nie dla druku. Tak niska rozdzielczość skutkuje utratą jakości, co sprawia, że obrazy będą wyglądały nieostro, a detale będą mało widoczne. W kontekście druku zaleca się stosowanie rozdzielczości co najmniej 300 dpi, co zapewnia wyraźny i profesjonalny wygląd. Ponadto, tryb RGB (czerwony, zielony, niebieski) jest odpowiedni dla cyfrowych wyświetlaczy, ale nie oddaje rzeczywistych kolorów, które są używane w procesie druku. Drukarki wykorzystują tryb CMYK, który jest dostosowany do mieszania kolorów na bazie atramentów. Zmiana z RGB na CMYK może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów, ponieważ nie wszystkie kolory RGB można uzyskać w przestrzeni CMYK. Brak znajomości tych zasad może skutkować nieprofesjonalnym wyglądem materiałów marketingowych, co negatywnie wpłynie na wrażenia klientów i efektywność kampanii. Dlatego kluczowe jest zrozumienie tych standardów i ich zastosowania w praktyce, aby uniknąć typowych błędów w przygotowywaniu grafik do druku.

Pytanie 10

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia

B. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie

C. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji

D. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu

Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 11

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. Cross-processing

B. HDR

C. ISO Bracketing

D. Timelapse

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 12

Do wykonania zdjęć nocnych z efektem świetlnych smug samochodów konieczne jest zastosowanie

A. lampy błyskowej i krótkiego czasu naświetlania

B. statywu i czasu naświetlania kilku sekund

C. teleobiektywu i wysokiej wartości ISO

D. filtra polaryzacyjnego i średniego czasu naświetlania

Aby uzyskać efekt świetlnych smug samochodów na zdjęciach nocnych, kluczowe jest użycie statywu oraz dłuższego czasu naświetlania. Statyw stabilizuje aparat, eliminując drgania, co jest niezwykle istotne przy dłuższych ekspozycjach. Dzięki temu możemy uchwycić ruch, który tworzy smugi światła, zamiast rozmytych plam. Typowy czas naświetlania w takich ujęciach waha się od kilku sekund do nawet kilkunastu, w zależności od intensywności światła w otoczeniu oraz prędkości poruszających się obiektów. Przykładowo, w przypadku ruchu pojazdów na zatłoczonej ulicy, dłuższy czas naświetlania pozwala na uzyskanie efektu ciągłości ruchu, co jest pożądane w fotografii nocnej. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie przysłony i ISO; przy długim czasie naświetlania warto użyć niskiego ISO w celu zminimalizowania szumów. Standardowo, w profesjonalnej fotografii nocnej zaleca się przemyślenie kompozycji i dostosowanie ustawień aparatu do warunków panujących w danym momencie, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 13

Technika fotografowania w podczerwieni wymaga zastosowania

A. filtra polaryzacyjnego o zwiększonej przepuszczalności

B. lampy błyskowej z funkcją podczerwieni aktywnej

C. specjalnego filtra IR przepuszczającego tylko promieniowanie podczerwone

D. obiektywu o zwiększonej jasności minimum f/1.2

Technika fotografowania w podczerwieni, znana również jako fotografia IR, wymaga zastosowania specjalnego filtra IR, który przepuszcza tylko promieniowanie podczerwone, blokując jednocześnie inne długości fal. Działa to na zasadzie separacji fal elektromagnetycznych, co pozwala na uchwycenie obrazów, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładem zastosowania takiej techniki jest fotografia krajobrazowa, gdzie IR może wydobyć ciekawe detale w roślinności, sprawiając, że zielone liście stają się jasne, a niebo może przybrać dramatyczny kontrast. Użycie filtra IR jest kluczowe, aby uzyskać czyste i wyraźne obrazy, ponieważ bez niego zdjęcia będą przesiąknięte światłem widzialnym, co zniekształci zamierzony efekt. Warto zaznaczyć, że nie wystarczy sam aparat do rejestracji podczerwieni – wiele kamer wymaga modyfikacji, by mogły prawidłowo rejestrować takie obrazy. Dlatego, aby uzyskać najlepsze rezultaty, specjaliści często korzystają z dedykowanych kamer IR, które są w stanie wychwycić szerszy zakres fal w podczerwieni.

Pytanie 14

Jaką ogniskową powinien mieć obiektyw, aby najlepiej wykonać zdjęcie grupowe w niewielkim pomieszczeniu?

A. 120 mm

B. 50 mm

C. 80 mm

D. 18 mm

Wybierając obiektywy o dłuższej ogniskowej, takie jak 50 mm, 80 mm czy 120 mm, często przyjmuje się, że prowadzą one do uzyskania lepszej jakości obrazu. Jednak w kontekście fotografii grupowej w małych pomieszczeniach, obiektywy te mogą okazać się nieodpowiednie. Obiektyw 50 mm oferuje węższe pole widzenia, co sprawia, że trudno jest uchwycić całą grupę siedzącą lub stojącą w ograniczonej przestrzeni. Przykładowo, aby sfotografować większą grupę przy użyciu obiektywu 50 mm, fotograf musiałby oddalić się znacznie od obiektów, co może być niemożliwe w małym pomieszczeniu. Użycie obiektywów 80 mm lub 120 mm w tego typu sytuacjach jest jeszcze bardziej problematyczne, ponieważ ich węższy kąt widzenia dodatkowo ogranicza możliwość uchwycenia wszystkich uczestników. Ponadto, obiektywy te mogą wprowadzać zniekształcenia, gdy obiekty są zbyt blisko, co prowadzi do niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, wybierając obiektyw do fotografii grupowej, kluczowe jest zrozumienie relacji między ogniskową a przestrzenią, w której będziesz pracować, oraz dostosowanie sprzętu do warunków, w których wykonujesz zdjęcia.

Pytanie 15

Jaką długość ogniskowej powinien mieć obiektyw aparatu małoobrazkowego, aby uzyskać widoczny efekt dystorsji beczkowatej na zdjęciu?

A. 50 mm

B. 500 mm

C. 200 mm

D. 10 mm

Ogniskowe 50 mm, 200 mm oraz 500 mm nie są typowe dla obiektywów, które generują widoczny efekt dystorsji beczkowatej, ponieważ są to obiektywy o standardowym, teleobiektywnym i super-teleobiektywnym zakresie ogniskowych. Ogniskowa 50 mm, uznawana za standardową w fotografii, jest bliska naturalnemu kątowi widzenia ludzkiego oka, co sprawia, że zniekształcenia w obrazie są minimalne. Dłuższe ogniskowe, takie jak 200 mm i 500 mm, są używane głównie w fotografii portretowej lub przyrodniczej, gdzie efekty dystorsji są niepożądane. Użytkownicy, którzy myślą, że dłuższe ogniskowe mogą wprowadzać dystorsję, mogą mylić ten efekt z innymi zjawiskami, takimi jak kompresja perspektywy, które są charakterystyczne dla teleobiektywów. W fotografii, wybór ogniskowej powinien być uzależniony od zamierzonego efektu artystycznego oraz rodzaju tematu. Prowadzi to do typowego błędu w myśleniu, że każde zwiększenie ogniskowej prowadzi do dystorsji, co jest niezgodne z technicznymi zasadami optyki. Warto zatem zgłębić wiedzę na temat wpływu ogniskowej na obraz oraz umiejętnie dobierać obiektywy w zależności od potrzeb i specyfiki fotografowanej sceny.

Pytanie 16

Jakie aplikacje pozwalają na edytowanie pliku zapisanego w formacie RAW?

A. Adobe Photoshop i CorelDRAW

B. Adobe Flash i Adobe InDesign

C. Adobe Illustrator i GIMP

D. Adobe Photoshop i Adobe Lightroom

Adobe Photoshop oraz Adobe Lightroom to dwa z najbardziej powszechnie stosowanych programów do edycji zdjęć w formacie RAW, który jest używany przez profesjonalnych fotografów. Format ten umożliwia zapisanie danych z matrycy aparatu w sposób, który zachowuje najwięcej informacji o obrazie, co jest kluczowe podczas późniejszej obróbki. Adobe Photoshop oferuje zaawansowane narzędzia do edycji zdjęć, w tym funkcje warstw, maski, różnorodne filtry oraz możliwość retuszu. Z kolei Adobe Lightroom jest bardziej wyspecjalizowany w zarządzaniu i organizacji dużych zbiorów zdjęć, oferując jednocześnie potężne narzędzia do podstawowej korekcji kolorów i ekspozycji. Oba programy obsługują różne profile kolorów, co jest ważne dla zachowania spójności wizualnej w projektach graficznych. W praktyce użycie formatu RAW pozwala na większą elastyczność w edytowaniu, co jest istotne w postprodukcji, zwłaszcza w kontekście wydruków o wysokiej jakości i publikacji cyfrowych.

Pytanie 17

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. lasso wielokątne

B. cięcie na plasterki

C. magiczna gumka

D. pędzel korygujący

Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 18

Ustalając warunki oświetlenia przy robieniu zdjęć użytkowych małego obiektu na wybitnie kontrastowym tle, powinno się zastosować pomiar światła

A. odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie

B. odbitego przed obiektywem aparatu fotograficznego

C. padającego tuż przy lampach studyjnych

D. padającego przy fotografowanym obiekcie

Wybór pomiaru światła padającego przy fotografowanym obiekcie nie jest właściwy, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych efektów naświetlenia, które obiekt odbija. Pomiar światła padającego daje jedynie obraz intensywności światła, które pada na scenę, ale nie informuje nas o tym, jak to światło oddziałuje na obiekt. Może to prowadzić do sytuacji, w której obiekt będzie wydawał się zbyt jasny lub zbyt ciemny w gotowym zdjęciu. Z tego względu, stosowanie pomiaru światła odbitego, które lepiej odzwierciedla realne warunki ekspozycji, jest kluczowe. Odpowiedź dotycząca pomiaru odbitego przed obiektywem aparatu również jest błędna, ponieważ pomiar ten nie oddaje rzeczywistego wyglądu obiektu, a jedynie światło, które zostało przefiltrowane przez obiektyw, co może zniekształcić ostateczny obraz. Z kolei pomiar światła padającego tuż przy lampach studyjnych może prowadzić do znacznych różnic w naświetleniu, ponieważ nie uwzględnia wpływu światła na obiekt, który jest w trakcie fotografowania. Poprawne podejście do pomiaru światła w fotografii produktowej powinno koncentrować się na odbitym świetle z obiektów, co zapewnia najwierniejsze odwzorowanie ich kolorów i detali.

Pytanie 19

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. Połówkowy

B. IR

C. UV

D. Polaryzacyjny

Filtr IR (podczerwieni) jest niezbędnym narzędziem podczas wykonywania zdjęć w tym zakresie spektralnym, ponieważ jego zadaniem jest przepuszczenie promieniowania podczerwonego, a jednocześnie zablokowanie widocznego światła. W fotografii podczerwonej, szczególnie w zastosowaniach artystycznych i naukowych, kluczowe jest uchwycenie detali, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, użycie filtru IR pozwala na uzyskanie niezwykłych efektów wizualnych, takich jak jasne niebo w kontrastującym tle zieleni roślinności, która odbija podczerwień. Dzięki zastosowaniu filtra IR, można również badać termiczne właściwości obiektów, co znajduje zastosowanie w naukach przyrodniczych oraz medycynie. Standardy branżowe zalecają użycie filtrów IR o wysokiej przepuszczalności w zakresie długości fal 700-1200 nm, co zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz minimalizuje zniekształcenia.

Pytanie 20

Obraz, który charakteryzuje się dużymi zniekształceniami spowodowanymi przez dystorsję, powstaje przy wykorzystaniu obiektywu

A. standardowego

B. rybie oko

C. długoogniskowego

D. portretowego

Obiektyw typu rybie oko to specjalny rodzaj obiektywu szerokokątnego, który charakteryzuje się ekstremalnym kątem widzenia, zwykle wynoszącym od 180 do 220 stopni. Dzięki swojej konstrukcji, obiektywy te wprowadzają znaczące zniekształcenia, które są zamierzone i wykorzystywane w kreatywnej fotografii. Zniekształcenia te polegają na silnym zgięciu linii prostych oraz na powstawaniu efektu kulistego obrazu. Fotografia wykonana obiektywem rybie oko może być używana w różnych dziedzinach, w tym w architekturze, gdzie efekt ten może podkreślić przestronność wnętrz, a także w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie uwydatnia dynamikę i ruch. Warto zwrócić uwagę, że obiektywy te są powszechnie stosowane w fotografii artystycznej, gdzie zniekształcenia są elementem wyrazu artystycznego, a także w filmach, gdzie dodają unikalnych efektów wizualnych. W przypadku pracy ze zdjęciami wykonanymi obiektywem rybie oko, ważne jest, aby mieć świadomość zasad postprodukcji, aby maksymalnie wykorzystać potencjał zniekształceń.

Pytanie 21

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo

B. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie

C. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku

D. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu

Technika ETTR (Expose To The Right) polega na celowym prześwietlaniu zdjęcia, aby histogram był przesunięty w prawo. Głównym celem tej metody jest maksymalizacja ilości zebranego światła, co pozwala na uchwycenie większej ilości detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. W praktyce oznacza to, że kiedy fotografujesz, należy dążyć do tego, aby ekspozycja była tak ustawiona, aby histogram zbliżał się do prawej krawędzi, ale nie przekraczał jej, co mogłoby prowadzić do utraty szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. Zastosowanie techniki ETTR szczególnie sprawdza się w warunkach silnego oświetlenia, gdy możemy uzyskać lepszą jakość obrazu, minimalizując szumy w cieniach. Warto także pamiętać, że po zastosowaniu tej techniki, podczas postprodukcji na przykład w programach takich jak Adobe Lightroom, można skutecznie dostosować ekspozycję, aby uzyskać pożądany efekt końcowy, co sprawia, że ETTR jest niezwykle użytecznym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 22

Aby uzyskać najwyższą jakość zdjęć w zakładzie fotograficznym, najlepiej zapisać je w rozdzielczości

A. 300 ppi

B. 0 ppi

C. 72 ppi

D. 150 ppi

Odpowiedź 300 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standard w branży fotograficznej do uzyskiwania zdjęć profesjonalnej jakości. Wartość ta oznacza, że na każdym calu obrazu znajduje się 300 pikseli, co przekłada się na niezwykle szczegółowe odwzorowanie detali, co jest kluczowe w druku. Przy tej rozdzielczości obrazy wyglądają ostro i wyraźnie, co jest szczególnie istotne w pracy z dużymi formatami, takimi jak plakaty czy wystawy. Ponadto, standard ten jest zgodny z wymaganiami większości drukarni, które sugerują właśnie 300 ppi jako minimalną rozdzielczość dla uzyskania wysokiej jakości wydruku. Przykładem może być przygotowanie zdjęcia portretowego do druku na dużym formacie, gdzie każdy detal, od zmarszczek po fakturę skóry, ma znaczenie. W praktyce oznacza to, że przed wysłaniem zdjęcia do druku warto upewnić się, że zapisaliśmy je w odpowiedniej rozdzielczości, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w postaci rozmytych lub pikselowanych obrazów. Przykłady typowych zastosowań to fotografie mody, krajobrazów lub portretów, które często są publikowane w magazynach, gdzie jakość jest kluczowa.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

W cyfrowej postprodukcji obrazu technika przechowywania dużych bibliotek zdjęć zwana smart previews pozwala na

A. jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach

B. edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików

C. kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji

D. automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika smart previews w cyfrowej postprodukcji obrazu rzeczywiście umożliwia edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików. Dzięki temu użytkownicy mogą pracować w trybie offline, co ma ogromne znaczenie w sytuacjach, gdy oryginalne pliki są przechowywane na zewnętrznych dyskach lub w chmurze. Edycja proxy pozwala na szybkie wprowadzenie zmian, zmniejszając obciążenie systemu i przyspieszając proces edycyjny. Przykładowo, w programach takich jak Adobe Lightroom, smart previews są wykorzystywane do edytowania zdjęć w mniejszych rozmiarach, co jest szczególnie przydatne na laptopach o ograniczonej mocy obliczeniowej. Dzięki praktyce smart previews, nie tylko zyskujesz na wydajności, ale również oszczędzasz czas, który normalnie musiałbyś poświęcić na oczekiwanie na załadowanie dużych plików RAW. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują efektywność pracy w postprodukcji.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. żółty

B. błękitnozielony

C. fioletowy

D. szary

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "żółty" jest poprawna, gdyż filtr żółty obniża kontrast obrazu na papierze wielokontrastowym, co jest istotne w procesie kopiowania. Filtry kolorowe stosowane w fotografii czarno-białej wpływają na tonalność oraz zakres szarości w obrazie. Filtr żółty absorbuje niebieskie światło, co prowadzi do redukcji kontrastu w obszarach o wysokim kontraście, takich jak niebo czy woda, a przy tym potrafi poprawić szczegółowość w obszarach cieni. W praktyce, wykorzystując papier wielokontrastowy w połączeniu z filtrem żółtym, fotograf lub operator druku uzyskuje lepszą kontrolę nad efektem końcowym, co pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnych obrazów. Ponadto, w standardach branżowych zaleca się stosowanie filtrów kolorowych w zależności od efektu, jaki ma być osiągnięty. Żółty filtr jest wszechstronny i często używany w czarno-białej fotografii, aby zmiękczyć ostre przejścia tonalne oraz dodać głębi obrazom, co jest kluczowe w profesjonalnej pracy z fotografią i drukiem.

Pytanie 27

Materiał fotograficzny przeznaczony do robienia zdjęć w podczerwieni powinien być wrażliwy na promieniowanie o długości fali

A. zawartej w zakresie 500-600 nm

B. mniejszej od 400 nm

C. zawartej w zakresie 400-500 nm

D. większej od 700 nm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'większej od 700 nm' jest prawidłowa, ponieważ materiały fotograficzne przeznaczone do fotografii w podczerwieni są specjalnie zaprojektowane do detekcji fal elektromagnetycznych, które znajdują się w zakresie podczerwieni, czyli powyżej 700 nm. W fotografii w podczerwieni wykorzystywane są filtry oraz materiały światłoczułe, które reagują na promieniowanie podczerwone, co pozwala na uchwycenie obrazów, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykłady zastosowania tego typu technologii obejmują medycynę, gdzie wykorzystuje się zdjęcia podczerwone do oceny stanu zdrowia pacjentów, a także w monitorowaniu środowiska, gdzie technologie te pozwalają na analizę zmian w roślinności lub temperaturze. Standardy dotyczące materiałów fotograficznych do podczerwieni są ściśle określone, a ich rozwój oparty jest na zasadach optyki i fotoniki, co zapewnia wysoką jakość obrazów oraz ich dokładność. W praktyce, dobranie odpowiedniego materiału do fotografii w podczerwieni jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych oraz analitycznych.

Pytanie 28

Aby usunąć niechciane przebarwienia na skórze modela w programie Adobe Photoshop, które narzędzie należy zastosować?

A. wyostrzenie

B. stempel ze wzrokiem

C. pędzel korygujący

D. pędzel historii

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pędzel korygujący jest narzędziem w Adobe Photoshop zaprojektowanym specjalnie do retuszowania obrazów, w tym usuwania przebarwień na skórze. Działa on na zasadzie pobierania informacji z otoczenia i stosowania ich w miejscu, które wymaga poprawy. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą łatwo zniwelować niedoskonałości skóry, w tym plamy, blizny czy zmarszczki, uzyskując naturalny efekt bez śladów edycji. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej wielkości pędzla oraz jego twardości, co pozwala na precyzyjne dopasowanie do obszaru wymagającego poprawy. Warto również korzystać z funkcji maskowania, aby zachować oryginalne tekstury i szczegóły, co zapewni lepszą jakość końcowego obrazu. Pędzel korygujący jest uznawany za jeden z najważniejszych narzędzi w workflow fotografów i grafików zajmujących się retuszem, umożliwiając szybkie osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Który z ruchów czołówki kamery wielkoformatowej pozwala na skorygowanie konwergencji linii pionowych podczas robienia zdjęcia wysokiemu budynkowi z poziomu jezdni?

A. Przesuw poziomy

B. Odchylenie pionowe

C. Odchylenie poziome

D. Przesuw pionowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przesuw pionowy jest kluczowym ruchem czołówki kamery wielkoformatowej, który pozwala na korekcję zbieżności linii pionowych, co jest szczególnie istotne podczas fotografowania wysokich budynków z poziomu ulicy. Gdy kamera jest ustawiona na poziomie ulicy, zbieżność linii pionowych, znana również jako efekt perspektywy, może prowadzić do zniekształcenia obrazu, gdzie prostokątne obiekty wydają się zwężać ku górze. Przesuw pionowy pozwala na równoległe ustawienie osi optycznej kamery z liniami pionowymi obiektu, co skutkuje prostymi i wyraźnymi krawędziami zdjęcia. Przykładowo, w architekturze, gdy dokumentujemy fasady budynków, zastosowanie tego ruchu umożliwia uzyskanie realistycznych proporcji, co jest niezwykle ważne w kontekście archiwizacji i reklamy. W praktyce to podejście wspiera standardy fotograficzne, które dążą do minimalizacji zniekształceń w obrazowaniu, co z kolei podnosi jakość finalnych prac fotograficznych.

Pytanie 31

Aby uzyskać kolorowe zdjęcia nocne na materiałach halogenosrebrowych, zapotrzebowanie na sprzęt i materiały powinno obejmować: aparat małoobrazkowy z zestawem obiektywów, statyw fotograficzny, lampę błyskową oraz film negatywowy o następujących parametrach

A. ISO 400 typ 120

B. ISO 400 typ 135

C. ISO 100 typ 120

D. ISO 100 typ 135

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ISO 400 typ 135 jest prawidłowa, ponieważ film o tym parametrach doskonale sprawdza się w warunkach słabego oświetlenia, co jest kluczowe przy fotografowaniu nocnym. ISO 400 zapewnia wystarczającą czułość, co pozwala na rejestrowanie detali w ciemnych scenach, a typ 135 to standardowy format filmu, łatwo dostępny na rynku, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych aparatach. W praktyce, używając aparatu małoobrazkowego z obiektywem o dużej przysłonie, można uzyskać doskonałe rezultaty przy niższym poziomie światła. Dodatkowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlenia przedmiotów na pierwszym planie, co również wpływa na jakość zdjęć. Warto pamiętać, że podczas fotografowania nocnego istotne jest użycie statywu, aby zminimalizować drgania aparatu, co może prowadzić do rozmycia obrazu. Dlatego zasady te są zgodne z praktykami profesjonalnych fotografów, którzy często preferują filmy o wyższej czułości w trudnych warunkach oświetleniowych, by uzyskać lepszą jakość obrazu.

Pytanie 32

Jeżeli fotograf planuje realizację zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych przeznaczonych do światła żarowego, to asystent fotograficzny powinien przygotować oświetlenie

A. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

B. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

C. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

D. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca użycia lamp halogenowych, statywów oświetleniowych oraz stołu bezcieniowego jest prawidłowa, ponieważ lampy halogenowe emitują światło o ciepłej temperaturze barwowej, które jest idealne do fotografii katalogowej wykonywanej w warunkach oświetlenia żarowego. W przypadku materiałów negatywowych, które są wrażliwe na różne spektra światła, halogeny zapewniają stabilność kolorystyczną i głębię detali, co jest kluczowe w prezentacji produktów. Stół bezcieniowy z kolei umożliwia równomierne oświetlenie przedmiotów, eliminując niepożądane cienie, co jest istotne w przypadku fotografii produktów, gdzie detale muszą być wyraźnie widoczne. Użycie statywów oświetleniowych jest również niezbędne do stabilizacji źródeł światła, co pozwala na precyzyjne kontrolowanie kierunku i intensywności oświetlenia. Praktyczne przykłady zastosowania to m.in. sesje zdjęciowe odzieży, biżuterii czy elektroniki, gdzie jakość oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla odbioru wizualnego. Właściwe przygotowanie sprzętu oświetleniowego zgodnie z powyższymi zasadami jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 33

Czasza beauty dish jest najczęściej stosowana w fotografii

A. architektonicznej

B. martwej natury

C. krajobrazowej

D. portretowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czasza beauty dish jest szczególnie cenna w fotografii portretowej dzięki swojej zdolności do tworzenia miękkiego, ale jednocześnie wyrazistego oświetlenia. Jej okrągły kształt i charakterystyczna konstrukcja pozwalają na skoncentrowanie światła na modelu, co skutkuje atrakcyjnym oświetleniem twarzy i podkreśleniem rysów. Beauty dish dostarcza światło, które jest bardziej kierunkowe niż w przypadku tradycyjnych softboxów, co pozwala na uzyskanie subtelnych cieni i wymodelowanie konturów twarzy. Przykładowo, podczas sesji zdjęciowej portretowej, fotograf może ustawić czaszę beauty dish pod kątem, aby uzyskać efekt świetlny, który akcentuje kości policzkowe. Dodatkowo, zastosowanie dyfuzora lub osłony na czaszę może jeszcze bardziej zmiękczyć światło, co jest popularnym podejściem w portretach beauty. Używanie beauty dish jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak zarządzać światłem, aby uzyskać pożądany efekt estetyczny.

Pytanie 34

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. konturowe

B. ogólne

C. wypełniające

D. kluczowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oświetlenie kluczowe to główny źródło światła w fotografii, które kształtuje obraz i określa jego tonację. To właśnie za pomocą światła kluczowego twórca portretu definiuje charakterystyki modela, podkreślając cechy, takie jak kontury twarzy, tekstura skóry oraz emocje. W praktyce, użycie światła kluczowego polega na skierowaniu mocnego źródła światła w stronę modela, co powoduje powstawanie cieni i uwydatnia rysy. Standardowo do jego uzyskania wykorzystuje się lampy studyjne lub naturalne światło, które można modyfikować za pomocą modyfikatorów, takich jak softboxy, parasole czy reflektory. Kluczowe jest również rozmieszczenie źródła światła – najczęściej umieszczane jest pod kątem 45 stopni w stosunku do modela, co pozwala uzyskać subtelne cienie. W fotografii portretowej oświetlenie kluczowe może być stosowane w różnych stylach, takich jak klasyczny portret, gdzie światło skupione jest na twarzy, czy dramatyczny portret, gdzie kontrast między światłem a cieniem jest wyraźniejszy, co nadaje zdjęciu głębi i ekspresji.

Pytanie 35

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. opiekuna prawnego dziecka

B. dyrektora przedszkola

C. koleżanek

D. dziecka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 36

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. pseudosolaryzacja

B. izohelia

C. guma

D. solaryzacja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Izohelia to dość ciekawa technika w fotografii, bo pozwala na takie fajne przedstawienie obrazów, gdzie różnice jasności są naprawdę wyraźnie widoczne. Dzięki temu zdjęcia mają niesamowity kontrast i mogą wyglądać super efektownie. Szczególnie w drukarstwie artystycznym i fotografii czarno-białej ta technika jest naprawdę na czasie. Generalnie polega to na używaniu filtrów albo specjalnych emulsji, które pomagają uzyskać piękne odcienie szarości. Moim zdaniem, to świetny sposób na tworzenie estetycznych kompozycji. Na przykład, jeśli robimy zdjęcia krajobrazów, izohelia może super podkreślić chmury, co sprawia, że całość nabiera fajnej głębi i dramatyzmu, a zdjęcie staje się znacznie bardziej przyciągające wzrok.

Pytanie 37

Użycie światła rozproszonego na sesji zdjęciowej powoduje uzyskanie

A. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

B. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

C. rozległego obszaru półcienia za fotografowanym obiektem i jednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

D. wyraźnego cienia za fotografowanym obiektem oraz niejednolitego oświetlenia sfotografowanej sceny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Światło rozproszone na planie zdjęciowym to naprawdę istotna sprawa, jeśli chodzi o osiąganie fajnych efektów oświetleniowych. Widać, że odpowiedź, którą zaznaczyłeś, zwraca uwagę na to, jak szeroki jest obszar półcienia oraz jak ważne jest równomierne oświetlenie, co ma naprawdę spore znaczenie przy robieniu portretów czy zdjęć produktów. Dzięki rozproszonemu światłu, które można uzyskać na przykład z użyciem softboxów albo parasolek, cienie stają się delikatniejsze, a kontrasty znacznie łagodniejsze. W portretach, to światło sprawia, że skóra wygląda bardziej naturalnie, a detale są lepiej widoczne. Równomierne oświetlenie zmniejsza ryzyko pojawiania się niechcianych refleksów i lepiej podkreśla tekstury fotografowanych obiektów. Z mojego doświadczenia, stosowanie takiego oświetlenia jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić subtelne detale oraz stworzyć harmonijną kompozycję obrazu.

Pytanie 38

W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje

A. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów

B. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu

C. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią

D. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda Structure from Motion (SfM) to technika wykorzystywana w modelowaniu 3D, która opiera się na analizie serii zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia. Poprzez odpowiednią rekonstrukcję geometrii obiektu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego modelu, który wiernie odwzorowuje detale i kształty. W praktyce, wykorzystuje się SfM w różnych dziedzinach, takich jak architektura, archeologia, czy grafika komputerowa. Na przykład, w architekturze można wykonać model 3D budynku, fotografując go z różnych kątów, a następnie przetwarzając zdjęcia za pomocą oprogramowania SfM, co pozwala na dokładny wgląd w strukturę budowli. Ważnym aspektem SfM jest to, że nie wymaga specjalistycznego sprzętu, wystarczą standardowe aparaty fotograficzne. Zastosowanie tej metody zwiększa efektywność procesu tworzenia modeli 3D i pozwala na szybsze uzyskiwanie wyników.

Pytanie 39

Aby optycznie przenieść powiększony obraz negatywowy na papier fotograficzny wrażliwy na światło, co należy zastosować?

A. powiększalnika

B. projektora

C. procesora graficznego

D. kopioramy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to powiększalnik, bo to jest to urządzenie, które naprawdę świetnie przenosi powiększone obrazy z negatywów na papier fotograficzny. Działa to tak, że soczewki w środku pozwalają na precyzyjne i kontrolowane powiększenie obrazu negatywowego. Jak to wygląda? Negatyw wkłada się do komory powiększalnika, światło przechodzi przez niego i tworzy powiększony obraz na dole, gdzie leży papier fotograficzny. Dzięki temu można uzyskać naprawdę wysokiej jakości odbitki, które bardzo wiernie oddają detale i tonację oryginału. W praktyce powiększalniki są używane w tradycyjnej fotografii analogowej i w ciemniach, gdzie kontrolowanie naświetlania jest mega ważne dla osiągnięcia fajnych efektów artystycznych. Moim zdaniem, korzystanie z powiększalnika to także nauka podstaw ekspozycji i umiejętności obsługi sprzętu, co jest kluczowe, żeby osiągnąć naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 40

Jakiego rodzaju papier fotograficzny należy wykorzystać do reprodukcji negatywu wywołanego do zalecanego stopnia, aby uzyskać małokontarstowy pozytyw czarno-biały?

A. Twardy

B. Miękki

C. Bardzo twardy

D. Normalny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór papieru fotograficznego o miękkim gradiencie jest kluczowy w procesie kopiowania negatywów czarno-białych, szczególnie gdy dąży się do uzyskania małokontarstowego pozytywu. Miękki papier ma niższy kontrast, co pozwala na subtelniejsze przejścia między tonami, co jest istotne w przypadku negatywów o różnorodnej tonacji. Użycie tego typu papieru sprzyja zachowaniu detali w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego efektu. W praktyce, papier o miękkim gradiencie jest często wykorzystywany do reprodukcji delikatnych tonów skóry w portretach czy też do realizacji artystycznych wizji, gdzie kluczowe jest uzyskanie spokojnych przejść tonalnych. Standardy w fotografii analogowej zalecają stosowanie miękkiego papieru w sytuacjach, gdy negatywy wykazują bogactwo tonów, co pozwala na maksymalne odwzorowanie ich charakterystyki w pozytywie. Na przykład, jeśli negatyw jest dobrze naświetlony, użycie miękkiego papieru ma na celu uniknięcie przejaskrawienia kontrastów, co mogłoby skutkować utratą detali.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej