Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 12:36
Data zakończenia: 10 marca 2025 12:50

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby przygotować medalion, należy zastosować

A. łopatki

B. schabu

C. łat

D. karkówki

Wybór mięsa do przygotowania medalionów jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej tekstury i smaku potrawy. Łaty, karkówka i łopatka, choć mogą być stosowane w innych potrawach, nie są idealnym wyborem do sporządzania medalionów. Łaty to fragment mięsa, który pochodzi z okolic łopatki i zawiera więcej tkanki łącznej, co czyni je mniej odpowiednim do szybkiego smażenia czy grillowania. Karkówka, choć soczysta i smaczna, ma wyższą zawartość tłuszczu, co może prowadzić do nierównomiernego gotowania i trudności w uzyskaniu odpowiedniej konsystencji medalionów. Łopatka z kolei, przeznaczona do długiego gotowania, traci swoje walory przy szybkiej obróbce, ponieważ twardsze włókna mięśniowe wymagają dłuższego czasu na zmięknięcie. Wybierając mięso do medalionów, warto zwrócić uwagę na jego marmurkowatość, jakość oraz odpowiednią metodę przygotowania, aby potrawa była nie tylko smaczna, ale i estetycznie podana. Zastosowanie nieodpowiednich rodzajów mięsa może prowadzić do błędów kulinarnych, takich jak nadmierna twardość czy brak soczystości, co z kolei wpływa na ogólne doświadczenie kulinarne. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie zasad wyboru mięsa, aby zapewnić satysfakcjonujący efekt końcowy w kuchni.

Pytanie 2

W restauracji zauważono wzrost cen surowców. Głównymi klientami zakładu są stali goście. Jakie działania powinny zostać podjęte, aby utrzymać ceny serwowanych potraw oraz zyski na tym samym poziomie?

A. Zaktualizować menu.

B. Dodać gratisy przy zamówieniu za kwotę powyżej 50 zł

C. Poszukać tańszych dostawców surowców.

D. Wprowadzić program lojalnościowy dla stałych klientów.

Zmiana karty dań, wprowadzenie karty stałego klienta czy oferowanie gratisów przy zamówieniu powyżej 50 zł to działania, które niekoniecznie przyczynią się do stabilizacji cen i zysków zakładu. Modyfikowanie karty dań to często złożony proces, który może wymagać zmiany przepisów, kosztów przygotowania i szkolenia personelu, co niekoniecznie przekłada się na oszczędności. Karta stałego klienta, mimo że może zwiększyć lojalność klientów, nie ma bezpośredniego wpływu na koszty związane z surowcami. Wprowadzenie gratisów z kolei może prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych, co w dłuższej perspektywie obciąża budżet zakładu i może zmniejszyć rentowność. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że programy lojalnościowe lub dodatki do zamówienia mogą zastąpić skuteczne zarządzanie kosztami. W branży gastronomicznej kluczowe jest zrozumienie, że każdy element menu oraz sposób jego przygotowania wiąże się z kosztami, a nieefektywne działania mogą prowadzić do strat. Optymalizacja procesów zakupowych oraz renegocjacja umów z dostawcami powinny być priorytetem, a nie jedynie burza mózgów wokół marketingowych działań, które nie wpływają bezpośrednio na podstawowe koszty działalności.

Pytanie 3

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalny czas przechowywania papryki.

Nazwa grupy warzyw	Czas przechowywania w chłodni
liściowe	2 tygodnie
owocowe	4 tygodnie
cebulowe	7 miesięcy
korzeniowe	8 miesięcy

A. 7 miesięcy.

B. 4 tygodnie.

C. 2 tygodnie.

D. 8 miesięcy.

Odpowiedź wskazująca maksymalny czas przechowywania papryki na 4 tygodnie jest poprawna, ponieważ papryka, jako warzywo owocowe, ma określone wymogi dotyczące przechowywania, które są zgodne z najlepszymi praktykami w branży spożywczej. W chłodniach, gdzie utrzymuje się odpowiednią temperaturę i wilgotność, papryka może być przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie, co pozwala na zachowanie jej walorów smakowych oraz wartości odżywczych. Takie podejście do przechowywania warzyw owocowych jest istotne, ponieważ nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do szybszego psucia się produktów, co generuje straty ekonomiczne. Warto również zauważyć, że przechowywanie papryki w zbyt wysokiej temperaturze lub w niewłaściwej wilgotności sprzyja rozwojowi chorób roślinnych oraz gniciu. Przykładowo, aby zachować świeżość papryki, należy ją przechowywać w temperaturze od 7 do 10 stopni Celsjusza, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywności i Żywienia. Takie praktyki są kluczowe w każdej jednostce zajmującej się handlem produktami spożywczymi i powinny być przestrzegane przez wszystkich pracowników.

Pytanie 4

Długi czas zachowania świeżości pierników oraz opóźnienie ich wysychania zapewnia dodanie do ciasta

A. skórki pomarańczowej

B. miodu naturalnego

C. przypraw korzennych

D. mleka pasteryzowanego

Przyprawy korzenne, jak cynamon, imbir czy goździki, nadają piernikom świetny smak, ale tak naprawdę nie wpływają na to, jak długo będą świeże. Ich rola to głównie wzbogacenie aromatu, co jest ważne, ale nie pomagają w zatrzymywaniu wilgoci. Skórka pomarańczowa też dodaje smaku i aromatu, ale nie przedłuża świeżości. To tylko dodatek, który nie zatrzymuje wilgoci w cieście. Z mlekiem pasteryzowanym to już w ogóle jest inna sprawa, bo choć wprowadza trochę wody, to w rzeczywistości może przyczynić się do szybszego czerstwienia. Wiele osób myśli, że dodatki smakowe same w sobie pomagają w świeżości, a to nie do końca prawda. Żeby ciasta były świeże, musimy używać składników, które naprawdę zatrzymują wilgoć, a miód naturalny jest najlepszym przykładem. Dlatego warto zwrócić uwagę na to, co dodajemy do naszych wypieków.

Pytanie 5

Jak powinien być podany kompot francuski?

A. w pucharkach

B. w kryształowych kompotierkach

C. w porcelanowych salaterkach

D. w nelsonkach

Podanie kompotu francuskiego w kryształowych kompotierkach jest naprawdę fajnym pomysłem. Po pierwsze, wygląda to świetnie, a po drugie, to tradycja, która dodaje uroku temu deserowi. Kryształowe naczynia ładnie odbijają światło, więc kompot z owocami i syropem wygląda dużo bardziej apetycznie. W gastronomii ważne jest, aby właściwie dobierać naczynia do potraw, bo to wpływa na to, jak goście odbierają całe doświadczenie kulinarne. Wiele fajnych restauracji woli serwować desery w kryształowych naczyniach, co pokazuje, że naprawdę dbają o detale. To nie tylko pięknie wygląda, ale też sprawia, że jedzenie smakuje lepiej. No i warto pamiętać, że ważne jest, aby dobierać naczynia do rodzaju potrawy, bo to jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 6

Jaki sos powinien być przygotowany na podstawie emulsji składającej się z żółtka i masła?

A. Holenderski

B. Chrzanowy

C. Beszamelowy

D. Potrawowy

Sos holenderski to klasyczny przykład emulsji, która powstaje na bazie żółtek jaj oraz stopionego masła. Ta technika kulinarna, znana od wieków, jest fundamentem wielu dań, szczególnie w kuchni francuskiej. Żółtka jaj działają jako emulsja, która stabilizuje połączenie z masłem, tworząc gładki, bogaty sos o delikatnej konsystencji. Soczyste warzywa, ryby czy jajka po benedyktyńsku to potrawy, które często są podawane z sosem holenderskim, podkreślając ich smak. Kluczowe w przygotowaniu sosu holenderskiego jest kontrolowanie temperatury, aby uniknąć ścięcia się żółtek, co może prowadzić do niepożądanej konsystencji. Warto również wspomnieć, że sos ten może być wzbogacony o dodatki, takie jak sok z cytryny lub musztarda, co jeszcze bardziej podnosi jego walory smakowe. Holenderski jest przykładem, który ilustruje, jak istotna jest umiejętność emulsji w kuchni profesjonalnej oraz domowej, a także jak jej biegłość przyczynia się do tworzenia wykwintnych potraw.

Pytanie 7

Krem przygotowany z ubitej śmietany powinien być przechowywany w temperaturze 6 °C i przez maksymalnie

A. 6 godzin

B. 24 godziny

C. 12 godzin

D. 18 godzin

Przechowywanie kremu z ubitej śmietanki przez 12, 18 albo 24 godziny w 6 °C to kiepski pomysł. Krem jest bogaty w tłuszcz i białko, co sprzyja rozwojowi bakterii, a to już może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Zasady bezpieczeństwa żywności mówią, że im krócej, tym lepiej, żeby zminimalizować ryzyko. Nawet jeśli trzymasz go w odpowiedniej temperaturze, dłuższy czas przechowywania na pewno wpłynie negatywnie na jego smak i zapach. Często ludzie mylą czas przechowywania z tym, jak długo mogą bezpiecznie zjeść ten krem. 6 godzin to maksymalny czas, w którym zachowuje swoje właściwości i bezpieczeństwo. Odpowiedzi na 12 czy 24 godziny mogą wynikać z braku wiedzy o mikrobiologii żywności, przez co źle ocenia się, jak czas wpływa na jakość jedzenia. Ważne, żeby trzymać się zasad HACCP i innych norm zdrowotnych, bo to naprawdę wpływa na zdrowie konsumentów. Dlatego odpowiedzi wskazujące na dłuższy czas przechowywania są błędne i mogą być groźne dla zdrowia.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno się używać do przygotowywania zup kremowych?

A. Miesiarkę.

B. Kuter.

C. Wilk.

D. Malakser.

Malakser to urządzenie, które idealnie nadaje się do sporządzania zup kremów, ponieważ jego główną funkcją jest dokładne miksowanie i rozdrabnianie składników. Dzięki ostrzom o wysokiej prędkości, malakser jest w stanie uzyskać gładką i jednorodną konsystencję, która jest kluczowa w przypadku zup kremów. Na przykład, korzystając z malaksera, można łatwo zmiksować ugotowane warzywa, takie jak marchew, ziemniaki czy brokuły, tworząc aksamitne zupy, które zachwycają smakiem i wyglądem. Warto również zwrócić uwagę na ergonomię użytkowania – malaksery często posiadają różne funkcje, takie jak możliwość regulacji prędkości, co daje większą kontrolę nad procesem miksowania. W branży gastronomicznej, malakser jest szeroko stosowany, a jego wykorzystanie w kuchniach profesjonalnych jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, co przekłada się na jakość serwowanych potraw.

Pytanie 9

Jakie dania powinny być uwzględnione w menu baru szybkiej obsługi?

A. Befsztyki po angielsku, bigos, galaretki mięsne, zapiekanki

B. Pierogi półmięsne, gulasze, leczo, pyzy, zrazy duszone

C. Pierogi z sera, pyzy, risotto, kotlety de volaille, mięsa pieczone

D. Bigos, ryby pieczone, barszcz czerwony z pasztecikami, sznycle po wiedeńsku

Zestawy potraw przedstawione w innych odpowiedziach nie są odpowiednie dla baru szybkiej obsługi z różnych powodów. Dania takie jak befsztyki po angielsku czy galaretki mięsne wymagają skomplikowanego i czasochłonnego przygotowania, co jest sprzeczne z zasadą szybkiej obsługi. Podobnie, podawanie bigosu, który wymaga długiego gotowania oraz ryb pieczonych, które nie tylko potrzebują precyzyjnego przygotowania, ale także odpowiednich warunków serwowania, wydaje się mało praktyczne w kontekście szybkiej gastronomii. Dodatkowo, zapiekanki, będące potrawą prostą, również nie wnoszą różnorodności wymaganej w menu. Tego rodzaju podejścia mogą być wynikiem błędnego rozumienia preferencji klientów oraz ich oczekiwań względem czasu obsługi. Klienci odwiedzający bary szybkiej obsługi oczekują szybkiego serwowania potraw, które są jednocześnie smaczne i wygodne do spożycia. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do obniżenia satysfakcji klientów oraz negatywnego wpływu na obroty lokalu. Zatem, kluczowe jest odpowiednie dostosowanie oferty do oczekiwań rynku oraz praktycznych aspektów związanych z przygotowaniem i serwowaniem potraw.

Pytanie 10

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż zakres temperatur przechowywania szpinaku.

	Grupa warzyw	Zakres temperatur przechowywania
A.	Inne	2÷3°C
B.	Liściowe	0÷1°C
C.	Owocowe	6÷8°C
D.	Cebulowe	-2÷0°C

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z przechowywaniem warzyw. Wiele osób może pomylić zakres temperatur przechowywania szpinaku z innymi warzywami, takimi jak np. pomidory czy papryka, które mają inne wymagania. Często spotykaną mylną koncepcją jest przekonanie, że warzywa liściowe mogą być przechowywane w wyższych temperaturach, co w rzeczywistości prowadzi do przyspieszenia ich psucia. W przypadku szpinaku, przechowywanie w temperaturach powyżej 2°C może skutkować szybszym więdnięciem, brązowieniem liści oraz utratą wartości odżywczych. Niektóre osoby mogą również sądzić, że wystarczające jest trzymanie szpinaku w lodówce, nie zdając sobie sprawy, że optymalna temperatura to zaledwie 0-1°C. Ponadto brak wiedzy o wpływie temperatury na procesy biochemiczne, takie jak utlenianie czy degradacja witamin, może prowadzić do błędnych wniosków na temat przechowywania warzyw. Kluczowe jest zrozumienie, że warzywa liściowe, takie jak szpinak, wymagają precyzyjnego podejścia do przechowywania, aby maksymalizować ich świeżość i wartości odżywcze. Dlatego ważne jest, aby stosować się do zaleceń i standardów dotyczących przechowywania, co pozwoli uniknąć problemów związanych z jakością produktów spożywczych.

Pytanie 11

Mąka pszenna wysokiej jakości wyróżnia się smakiem

A. lekko słonym

B. lekko gorzkim

C. lekko słodkim

D. lekko kwaśnym

Mąka pszenna dobrej jakości charakteryzuje się lekko słodkim smakiem, co wynika z naturalnej zawartości cukrów prostych, takich jak glukoza i fruktoza, które występują w ziarna pszenicy. Dobrej jakości mąka, uzyskana z odpowiednich odmian pszenicy, ma wyższy stopień ekstrakcji, co oznacza, że zawiera więcej substancji odżywczych, a także enzymów, które wspierają proces fermentacji w pieczeniu. W praktyce, mąka pszenna o takim profilu smakowym jest idealna do wypieku chleba, bułek oraz ciast, gdzie słodkawy posmak podkreśla inne składniki, takie jak drożdże czy sól. Warto także zauważyć, że mąka o słodkawym smaku lepiej współpracuje z innymi produktami, co prowadzi do bardziej zharmonizowanych i smacznych wyników końcowych. W branży piekarskiej i cukierniczej standardy jakości mąki pszennej są ściśle określone, a mąka o odpowiedniej słodkości jest poszukiwana przez profesjonalnych cukierników i piekarzy.

Pytanie 12

Paszteciki z ciasta naleśnikowego tworzy się

A. w chusteczkę

B. w rulon o bokach otwartych

C. w rulon o bokach zamkniętych

D. w sakiewkę

Formowanie pasztecików w sakiewkę, chusteczkę czy z otwartymi bokami to nie jest najlepszy pomysł. Sakiewka może wyglądać ładnie, ale nie daje gwarancji, że nadzienie się nie wyleje podczas pieczenia. Chusteczka, choć może być fajna wizualnie, zwykle nie jest wystarczająco szczelna, więc smak nadzienia może nie być taki, jak powinien. A jeśli chodzi o rulon z otwartymi bokami, to brak zamknięcia sprawia, że wszystko może się wysuszyć i stracić aromat. Często takie formy mogą działać w innych potrawach, ale w przypadku pasztecików to nie zda egzaminu. Kluczowe jest, żeby wszystkie składniki były ze sobą dobrze połączone. Jeśli nie będziesz stosować sprawdzonych technik formowania, to możesz trafić na problemy z teksturą i smakiem potrawy. Lepiej trzymać się tradycji kulinarnych, które rzeczywiście działają.

Pytanie 13

Po ugotowaniu, ziemniaki na sałatkę wyróżniają się miąższem

A. zwartym, który się nie rozpada

B. suchym, który się nie rozpada

C. zwartym i łamiącym się

D. suchym oraz łamiącym się

Błędne odpowiedzi, które wskazują na miąższ zwięzły i pękający, suchy i pękający czy suchy, nierozpadający się, są wynikiem nieporozumienia dotyczącego właściwości odmian ziemniaków. Ziemniaki sałatkowe powinny charakteryzować się miąższem, który jest przede wszystkim zwięzły i nierozpadający się. Miąższ pękający sugeruje, że ziemniaki mogą się kruszyć, co jest niepożądane w sałatkach, gdzie liczy się zachowanie formy i tekstury. Odpowiedzi, które wskazują na suchy miąższ, mogą sugerować, że ziemniaki zostały ugotowane zbyt długo, co prowadzi do utraty wody i wynikającego z tego rozpadania się struktury. To typowy błąd w gotowaniu, gdzie nieodpowiedni czas gotowania wpływa na końcowy rezultat. Ponadto, suchy miąższ może nie wchłaniać dressingów, przez co potrawa staje się mało atrakcyjna pod względem smakowym. W dobrych praktykach kulinarnych kluczowe jest zrozumienie, że różne odmiany ziemniaków mają różne zastosowania, co należy uwzględniać w procesie gotowania. Zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla uzyskania satysfakcjonujących efektów kulinarnych.

Pytanie 14

Jakie ilości mąki oraz cukru trzeba odmierzyć, mając 500 g tłuszczu, jeśli optymalne ciasto kruche uzyskuje się w proporcjach trzech części mąki, dwóch części tłuszczu i jednej części cukru (3:2:1)?

A. 750 g mąki i 250 g cukru

B. 750 g mąki i 500 g cukru

C. 500 g mąki i 250 g cukru

D. 500 g mąki i 500 g cukru

Odpowiedzi, które nie odpowiadają proporcjom 3:2:1, wynikają z niepoprawnych obliczeń lub błędnego zrozumienia proporcji. W przypadku 750 g mąki i 500 g cukru, proporcje są zaburzone, ponieważ przy 500 g tłuszczu, mąka powinna wynosić 750 g, a cukier tylko 250 g. Wybór 500 g mąki i 500 g cukru prowadzi do nadmiaru cukru, co zmienia charakterystykę ciasta, czyniąc je zbyt słodkim, a przez to mniej odpowiednim do zastosowań kulinarnych, które wymagają zrównoważonego smaku. Z kolei 500 g mąki i 250 g cukru znacząco zmieniają stosunek, ponieważ zmniejszają ilość mąki, co z kolei wpływa na strukturę ciasta. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest ignorowanie istoty proporcji w kontekście receptur, gdzie każdy składnik odgrywa fundamentalną rolę w osiągnięciu pożądanej konsystencji i smaku gotowego produktu. W piekarnictwie niezbędne jest stosowanie precyzyjnych pomiarów, aby osiągnąć oczekiwane wyniki. Właściwe zrozumienie i zastosowanie proporcji składników stanowi podstawę sukcesu w pieczeniu ciast i innych wypieków.

Pytanie 15

Który z produktów jest znaczącym źródłem witaminy E oraz NNKT w diecie ludzkiej?

A. Masło

B. Jaja

C. Olej słonecznikowy

D. Ser twarogowy

Olej słonecznikowy to naprawdę świetne źródło witaminy E oraz nienasyconych kwasów tłuszczowych. Witamina E działa jak taki superbohater dla naszych komórek, chroni je przed różnymi zagrożeniami, a przy okazji jest ważna dla naszego układu odpornościowego. Co do NNKT, to znajdziesz tu kwasy, które są dobre dla serca i pomagają w utrzymaniu cholesterolu na odpowiednim poziomie. W kuchni olej słonecznikowy sprawdza się na wiele sposobów – śmiało możesz go używać do sałatek, smażenia czy innych potraw. Tak naprawdę, jeśli dodasz go do swojej diety, pomoże to w utrzymaniu zdrowego stylu życia. Co więcej, jest stabilny w wysokich temperaturach, więc nie musisz się martwić, że coś się z nim stanie podczas gotowania. To czyni go super praktycznym w każdej kuchni, zarówno tej domowej, jak i profesjonalnej.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie dodatki powinny być zaproponowane do potrawki cielęcej?

A. Ryż sypki, marchew gotowana.

B. Ryż sypki, kapusta duszona.

C. Frytki, kapusta duszona.

D. Frytki, marchew gotowana

Potrawka cielęca to danie, które wymaga starannie dobranych dodatków, aby wydobyć pełnię jego smaku i konsystencji. Ryż na sypko oraz marchew z wody stanowią idealne połączenie, które nie tylko uzupełnia smak potrawy, ale także zapewnia równowagę w teksturze. Ryż, jako dodatek, doskonale absorbuje sosy i smaki, co sprawia, że każda łyżka potrawki jest pełna aromatu. Marchew z wody dodaje świeżości i naturalnej słodyczy, a także wprowadza kontrast kolorystyczny na talerzu. W branży gastronomicznej od lat stosuje się zasadę, że dodatki powinny harmonizować ze smakiem głównego składnika dania. Stosowanie dodatków, które nie dominują nad smakiem potrawy, ale go uzupełniają, jest kluczowym elementem sztuki kulinarnej. Dobrą praktyką jest także stosowanie sezonowych warzyw jako dodatków, co nie tylko wpływa na świeżość smaków, ale także na wartości odżywcze potrawy. Warto również wspomnieć, że w wielu restauracjach potrawka cielęca serwowana jest z dodatkiem ryżu i warzyw na parze, co podkreśla klasyczne podejście do tej potrawy.

Pytanie 18

Według zasad HACCP do przygotowywania mięs gotowanych powinny być używane deski o kolorze

A. brązowym

B. żółtym

C. białym

D. czerwonym

Zastosowanie desek o niewłaściwej barwie dla mięs gotowanych może prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa żywności. W przypadku wyboru deski żółtej, która jest zazwyczaj przeznaczona dla owoców i warzyw, istnieje ryzyko kontaminacji z substancjami, które mogą być obecne na surowych produktach roślinnych. Użycie desek o barwie białej, przeznaczonych zazwyczaj do produktów mlecznych lub pieczywa, również może wprowadzić zamieszanie w przygotowaniu mięs, prowadząc do krzyżowania się surowców. Z kolei czerwone deski, które są dedykowane dla surowego mięsa, mogą być mylone z tymi przeznaczonymi do mięs gotowanych, co z kolei stwarza ryzyko przeniesienia bakterii z nieodpowiednich powierzchni. Często mylone koncepcje dotyczące kolorów desek kuchennych mogą prowadzić do lekceważenia zasady oddzielania surowych i gotowych produktów, co jest kluczowe w systemie HACCP. Przykłady z praktyki pokazują, że nieprzestrzeganie tych zasad często kończy się niezgodnościami w inspekcjach sanitarno-epidemiologicznych oraz poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla konsumentów. Dlatego niezwykle istotne jest, aby pracownicy kuchni byli świadomi przypisania kolorów do konkretnych grup produktów, co nie tylko wspiera bezpieczeństwo, ale również umożliwia skuteczną organizację pracy w kuchni.

Pytanie 19

Jakie odpady stanowią zagrożenie dla środowiska?

A. Baterie oraz świetlówki

B. Butelki szklane i słoiki

C. Papier i tektura

D. Obierki z owoców i ziemniaków

Baterie i świetlówki to odpady, które są szczególnie niebezpieczne dla środowiska. Zawierają one substancje toksyczne, takie jak ołów, rtęć i kadm, które mogą przenikać do gleby i wód gruntowych, powodując poważne zanieczyszczenia. Właściwe zarządzanie tymi odpadami jest kluczowe dla ochrony zdrowia ludzi oraz ekosystemów. Przykładowo, w wielu krajach wprowadzono przepisy regulujące zbieranie i recykling baterii, które wymagają ich oddawania w specjalnych punktach zbiórki. Świetlówki, z uwagi na zawartość rtęci, powinny być również przekazywane do punktów zbiórki, a nie wyrzucane do zwykłego kontenera na odpady. Ponadto, organizacje takie jak Ecolamp i Związek Producentów Sprzętu Oświetleniowego prowadzą kampanie edukacyjne w celu zwiększenia świadomości społecznej na temat właściwego postępowania z tymi odpadami. Przestrzeganie tych zasad jest częścią odpowiedzialnego podejścia do ochrony środowiska.

Pytanie 20

Przedstawiony sposób wykonania potrawy należy stosować do sporządzania

Sposób wykonania
1. Wykonaj obróbkę wstępną surowców.
2. Mięso pokrój w grubą kostkę, oprósz mąką, zrumień na rozgrzanym tłuszczu.
3. Dodaj pokrojoną i usmażoną cebulę, duś do miękkości ze słodką papryką mieloną.
4. Dodaj śmietanę z mąką, zagotuj i dopraw do smaku.

A. paprykarza.

B. potrawki cielęcej.

C. sztufady.

D. zrazów zawijanych.

Twoja odpowiedź 'paprykarz' jest trafiona! Przygotowanie tej potrawy faktycznie pasuje do opisanego sposobu. Kluczowe etapy to na pewno obróbka surowców i pokrojenie mięsa w grubą kostkę - to ważne, żeby paprykarz miał odpowiednią konsystencję. Oprócz tego, podsmażenie na tłuszczu z mąką dodaje niesamowitego smaku. Pamiętaj, że duszenie z mieloną papryką to nieodłączny element tej potrawy, a dodanie śmietany sprawia, że staje się taka kremowa. Paprykarz zazwyczaj robi się z mięsa lub ryby i można go podawać na różne sposoby. Zrozumienie, jak to wszystko razem działa, na pewno pomoże Ci uzyskać ten wyjątkowy smak i aromat, który naprawdę wyróżnia tę potrawę w kuchni regionalnej.

Pytanie 21

Warzywa pokrojone w julienne przyjmują formę

A. prostokątów

B. kostek

C. pasków

D. kul

Pokrojenie warzyw w technikę julienne polega na ich krojeniu w długie, cienkie paski, zazwyczaj o szerokości około 1-3 mm. Jest to popularna metoda, która pozwala na równomierne gotowanie i estetyczne podanie potraw, co jest istotne w gastronomii. Technika ta jest często stosowana w kuchni francuskiej, ale jej zastosowanie znajdziemy także w różnych kuchniach regionalnych na całym świecie. Przykładowo, julienne z marchewki, papryki czy cukinii może być wykorzystane w sałatkach, stir-fry czy jako garnisz do mięsa. Kluczowe znaczenie ma tutaj nie tylko wygląd, ale również tekstura, gdyż cienkie paski szybciej się gotują, co pozwala zachować chrupkość i świeżość warzyw. W kontekście standardów kulinarnych, technika ta jest podstawą wielu przepisów, gdzie precyzyjne krojenie warzyw podnosi walory estetyczne dania oraz ułatwia ich dalsze przetwarzanie w kuchni.

Pytanie 22

Wśród wyposażenia pomieszczeń magazynowych można wymienić

A. witryny chłodnicze oraz bemary

B. szafy chłodnicze pełne i regały

C. szafy chłodnicze przeszklone i steamery

D. lady chłodnicze i wilki

Szafy chłodnicze pełne i regały są kluczowymi elementami wyposażenia pomieszczeń magazynowych, zwłaszcza w sektorze gastronomicznym oraz w handlu żywnością. Szafy chłodnicze pełne pozwalają na przechowywanie dużych ilości produktów w odpowiednich warunkach temperaturowych, co jest niezbędne do zachowania świeżości i bezpieczeństwa żywności. Reguły sanitarno-epidemiologiczne, a także standardy HACCP, wymagają, aby produkty spożywcze były przechowywane w odpowiednich warunkach, a szafy chłodnicze spełniają te wymagania. Przykładem zastosowania są restauracje, które muszą przechowywać składniki w kontrolowanej temperaturze, aby uniknąć rozwoju bakterii. Reguły te są również stosowane w supermarketach, gdzie regały są projektowane w taki sposób, aby umożliwić efektywne chłodzenie produktów. Warto wspomnieć, że inwestycja w wysokiej jakości sprzęt chłodniczy jest opłacalna, ponieważ pozwala na długoterminowe oszczędności energetyczne i zmniejszenie strat związanych z psuciem się żywności.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Kasza manna wytwarzana jest z ziaren

A. żyta

B. owsa

C. prosa

D. pszenicy

Ziarna prosa, owsa i żyta nie są używane do produkcji kaszy manny, co jest powszechnym błędnym przekonaniem. Proso, choć jest zbożem, wykazuje zupełnie inne właściwości i strukturę niż pszenica. Kasza z prosa nosi nazwę kaszy jaglanej i ma inny profil odżywczy oraz zastosowanie kulinarne. Z kolei owies wytwarza owsiankę, a jego ziarna są bogate w błonnik, ale nie nadają się do produkcji kaszy manny, ze względu na różnice w składzie chemicznym i sposobie przetwarzania. Żyto, również będące zbożem, służy głównie do wypieku chleba żytniego i nie ma żadnych związków z kaszą manną. Wybór niewłaściwych ziaren jest powszechnym błędem, wynikającym z braku znajomości specyfiki produktów zbożowych. Użytkownicy często mylą różne rodzaje kasz i ich źródła, co prowadzi do nieporozumień w kuchni oraz w planowaniu diety, zamiast korzystać z wiedzy na temat zróżnicowanej bazy surowcowej dostępnej w gastronomii. Kluczem do poprawnego rozumienia różnic między rodzajami zbóż jest znajomość ich właściwości odżywczych oraz odpowiednich zastosowań kulinarnych.

Pytanie 25

Jaką wartość energetyczną ma 100 g pizzy z pieczarkami i cebulą, jeśli zawiera 13 g białka, 13 g tłuszczu oraz 32 g węglowodanów?

A. 457 kcal

B. 232 kcal

C. 362 kcal

D. 297 kcal

Wartości energetyczne odżywczych składników żywności są ustalane na podstawie ich zawartości białka, tłuszczu i węglowodanów. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w obliczeniach wartości energetycznej lub z niepełnych danych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 362 kcal, 232 kcal czy 457 kcal mogą opierać się na niepoprawnych założeniach dotyczących wartości kalorycznej poszczególnych składników. Często popełniany błąd to niewłaściwe przeliczenie gramów białka, tłuszczu i węglowodanów, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia obliczeń. Istotne jest, aby podczas analizy wartości energetycznej produktu pamiętać, że białko i węglowodany dostarczają 4 kcal na gram, a tłuszcz 9 kcal na gram. Przy nieprawidłowym zsumowaniu tych wartości można łatwo dojść do błędnych wyników. Kolejnym typowym błędem jest nieuwzględnienie wszystkich składników, co może prowadzić do niepełnych lub błędnych wniosków na temat wartości odżywczej potrawy. Aby uniknąć takich pomyłek, warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji oraz narzędzi do obliczania wartości kalorycznej, które uwzględniają standardowe wartości energetyczne dla poszczególnych składników żywności.

Pytanie 26

Miejsce przeznaczone do relaksu i jedzenia posiłków dla personelu kuchni powinno być zlokalizowane

A. w obszarze produkcji

B. w obszarze konsumpcji

C. w obszarze ekspedycji

D. w obszarze socjalnym

Pomieszczenie, w którym pracownicy kuchni mogą odpoczywać i jeść, powinno być w części socjalnej. Tak naprawdę to nie tylko sprawia, że czują się lepiej, ale też oddziela ich od reszty procesu, co jest mega ważne. Z tego, co wiem, według zasad BHP, takie miejsce powinno być dobrze wentylowane i mieć wszystko, co potrzebne do relaksu, czyli jakieś meble i sprzęt. Dobrze jak jest kawałek z kanapami, aneks kuchenny i dostęp do jakichś napojów czy przekąsek. Taki rozkład ułatwia organizację czasu pracy i poprawia atmosferę, a to może sprawić, że ludzie są bardziej zadowoleni i efektywni w tym, co robią.

Pytanie 27

Aby zapewnić optymalne warunki przechowywania warzyw strączkowych, w magazynie powinny być zachowane następujące warunki

	Temperatura	Wilgotność względna
A.	0÷4°C	ok. 60%
B.	0÷4°C	ok. 95%
C.	10÷14°C	ok. 60%
D.	10÷14°C	ok. 95%

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Warzywa strączkowe, takie jak fasola, groch czy soczewica, wymagają szczególnych warunków przechowywania, aby zachować świeżość i jakość. Optymalne warunki to temperatura w zakresie od 10 do 14 stopni Celsjusza oraz wilgotność względna na poziomie około 60%. Utrzymanie tych parametrów pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzeń mechanicznych oraz biologicznych, które mogą powstać w wyniku niewłaściwych warunków. Na przykład, zbyt niska temperatura, jak 0-4°C, może prowadzić do zjawiska zwanego „zamrażaniem uszkodzeń”, co skutkuje utratą wartości odżywczych i zmianą tekstury produktów. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, powyżej 70%, sprzyja rozwojowi grzybów i bakterii, co może prowadzić do gnicia. Dlatego w branży spożywczej zaleca się monitorowanie warunków przechowywania za pomocą nowoczesnych systemów zdalnego pomiaru temperatury i wilgotności, aby zapewnić zgodność z normami jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 28

Podczas przygotowywania mleka waniliowego, wytrącanie białek jest skutkiem

A. przegotowaniem gotowanej potrawy

B. braku dodatku cukru wanilinowego

C. ugotowania pod przykryciem

D. nieodpowiedniego wymieszania składników

Niedokładne wymieszanie składników w kontekście przygotowywania mleczka waniliowego może prowadzić do nierównomiernego rozprowadzenia ciepła, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną wytrącania białek. Ważne jest, aby pamiętać, że w przepisach kulinarnych precyzyjne mieszanie składników w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury, lecz nie ma ono wpływu na denaturację białek. Gotowanie pod przykryciem może sprzyjać kondensacji pary wodnej, co może powodować, że potrawa będzie zbyt mokra, ale nie jest to czynnik wytrącający białka. Nie dodanie cukru wanilinowego z pewnością wpłynie na smak, ale nie ma związku z procesami chemicznymi zachodzącymi w białkach. Typowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to mylenie przyczyn i skutków, a także brak zrozumienia procesu denaturacji. W kontekście profesjonalnej produkcji, zrozumienie dynamiki procesów kulinarnych jest istotne, aby uniknąć nieprzyjemnych efektów, takich jak wysoka temperatura, która prowadzi do nieodwracalnych zmian w strukturze białek. Rekomenduje się zapoznanie z technikami gotowania, aby lepiej pojąć, jak zachowują się różne składniki pod wpływem temperatury.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Obiekt gastronomiczny, zajmujący się przygotowaniem posiłków abonamentowych, regeneracyjnych oraz dietetycznych dla wyznaczonej grupy osób, to

A. bistro

B. espresso

C. pizzeria

D. szpital

Szpital jest instytucją, która zapewnia usługi gastronomiczne skoncentrowane na produkcji posiłków abonamentowych, regeneracyjnych i dietetycznych dostosowanych do potrzeb pacjentów. W szpitalach często stosuje się diety terapeutyczne, które są zgodne z wytycznymi żywieniowymi i wymaganiami medycznymi. Przykładowo, pacjenci z cukrzycą mogą otrzymywać posiłki niskocukrowe, a osoby z chorobami serca - diety niskotłuszczowe. Dbałość o odpowiednią jakość i wartość odżywczą posiłków wiąże się z przestrzeganiem standardów HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. Dodatkowo, zarządzanie żywieniem w szpitalach opiera się na współpracy z dietetykami, co pozwala na skuteczne dostosowywanie menu do indywidualnych potrzeb zdrowotnych pacjentów. W kontekście rozwoju branży gastronomicznej, szpitale stają się coraz bardziej świadome roli, jaką pełni prawidłowe odżywianie w procesie zdrowienia, co podkreśla ich znaczenie w systemie opieki zdrowotnej.

Pytanie 31

Mleko UHT po otwarciu powinno być przechowywane w lodówce w temperaturze

A. od 12 °C do 15 °C przy wilgotności 60%

B. od 8 °C do 12 °C przy wilgotności 80%

C. od 5 °C do 8 °C przy wilgotności 80%

D. od 10 °C do 15 °C przy wilgotności 60%

Odpowiedź 'od 5 °C do 8 °C przy wilgotności 80%' jest prawidłowa, ponieważ otwarte mleko UHT powinno być przechowywane w chłodziarce w temperaturze, która minimalizuje ryzyko rozwoju mikroorganizmów oraz zachowuje jego jakość. Mleko UHT, mimo że poddane obróbce termicznej, nie jest całkowicie wolne od ryzyka kontaminacji po otwarciu. Przechowywanie w temperaturze od 5 °C do 8 °C oraz przy wysokiej wilgotności pozwala ograniczyć procesy oksydacyjne i wpływa na dłuższy okres przydatności do spożycia. Ważne jest, aby pamiętać o regularnym sprawdzaniu temperatury w lodówce oraz o właściwym zamykaniu opakowania po każdym użyciu. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz lokalnymi standardami sanitarnymi, odpowiednia temperatura przechowywania mleka optymalizuje jego właściwości odżywcze oraz smakowe, co jest kluczowe dla konsumentów.

Pytanie 32

Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Surowce/ półprodukty	Ilość
ziemniaki	1700g
cebula	100g
mąka pszenna	50g
jaja	2 szt.
olej	150g
cukier	150g
sól	do smaku

A. Ziemniaki faszerowane.

B. Pyzy ziemniaczane.

C. Bliny ziemniaczane.

D. Placki ziemniaczane.

Placki ziemniaczane to potrawa, która doskonale wpisuje się w podane składniki, takie jak ziemniaki, cebula, mąka pszenna, jaja, olej, cukier i sól. Są one tradycyjnym daniem, które można przygotować na wiele sposobów, ale podstawowy przepis opiera się na wymienionych surowcach. Ziemniaki stanowią bazę, a ich odpowiednie utarcie pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję. Cebula dodaje smaku i aromatu, a mąka pszenna działa jako spoiwo, które pełni kluczową rolę w utrzymaniu formy placków podczas smażenia. Jaja są niezbędne do nadania plackom lekkości, a olej zapewnia odpowiednią temperaturę oraz chrupkość podczas smażenia. Cukier i sól regulują smak dania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, gdzie balans smakowy jest kluczowy. Przygotowując placki ziemniaczane, możemy je serwować z różnymi dodatkami, takimi jak śmietana czy sosy, co czyni je wszechstronnym daniem.

Pytanie 33

Do przygotowania kawy po turecku konieczne jest użycie

A. dzbanka

B. termosu

C. ekspresu ciśnieniowego

D. tygielka miedzianego

Wybór niewłaściwego naczynia do parzenia kawy po turecku może prowadzić do znacznych różnic w smaku i jakości uzyskanego napoju. Ekspres ciśnieniowy, choć popularny w przygotowywaniu espresso, nie jest odpowiedni do parzenia kawy po turecku. Jego działanie opiera się na szybkim generowaniu wysokiego ciśnienia, co skutkuje intensywnym parzeniem, które nie jest zgodne z tradycyjną metodą zaparzania kawy po turecku. W tym przypadku, kawa byłaby zbyt mocna, a jej aromaty mogłyby zostać zatracone. Dzbanek, choć użyteczny do serwowania, nie ma odpowiednich właściwości do przygotowania kawy, ponieważ nie zapewnia kontrolowanej temperatury i nie pozwala na uzyskanie pożądanej pianki, będącej istotnym elementem tradycyjnej kawy po turecku. Termos, z kolei, służy do utrzymywania temperatury gotowego napoju, a nie do parzenia. Używanie termosu do parzenia kawy prowadzi do błędnego rozumienia procesu, ponieważ kawa nie będzie miała szansy na prawidłowe zaparzenie się, co skutkuje utratą aromatów i smaku. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że tradycyjne metody parzenia, takie jak użycie tygielka miedzianego, są nie tylko skuteczniejsze, ale również cennym elementem kulturowym, który należy pielęgnować.

Pytanie 34

Nieulegający rozpadowi i gęsty miąższ ziemniaka po ugotowaniu jest zalecany

A. do przygotowania puree ziemniaczanego

B. jako dodatek do sernika

C. jako składnik sałatek

D. do wytwarzania suszu ziemniaczanego

Miąższ ziemniaka po ugotowaniu, który charakteryzuje się nierozpadającą się i zwięzłą konsystencją, jest idealny do użycia w sałatkach. Przygotowując sałatki, kluczowe jest, aby składniki zachowały swoją strukturę, co pozwala na atrakcyjne podanie i jednocześnie sprzyja odpowiedniemu łączeniu smaków. Przykładowo, sałatka ziemniaczana, w której wykorzystuje się ugotowane ziemniaki pokrojone w kostkę, zyskuje na smaku i teksturze, gdy ziemniaki nie są rozgotowane. W branży gastronomicznej zaleca się stosowanie ziemniaków takich jak 'Yukon Gold', które po ugotowaniu dobrze utrzymują swoją formę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi. Ponadto, sałatki z ziemniakami można wzbogacać o różnorodne składniki, takie jak cebula, ogórki, czy zioła, co sprawia, że danie staje się bardziej wyraziste i apetyczne. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie ziemniaków to klucz do sukcesu w tworzeniu atrakcyjnych i smakowitych sałatek.

Pytanie 35

Jaką czynność w procesie mycia naczyń stołowych realizuje się na końcu?

A. Mycie wstępne

B. Wyparzanie

C. Płukanie

D. Mycie zasadnicze

Wyparzanie naczyń stołowych to kluczowy etap w procesie mycia, realizowany na końcu, który ma na celu eliminację wszelkich pozostałości mikroorganizmów oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu higieny. Podczas tego procesu naczynia są poddawane działaniu gorącej wody, co powoduje denaturację białek i zniszczenie bakterii, a także usuwa wszelkie resztki detergentu. Wyparzanie często stosuje się w placówkach gastronomicznych, gdzie standardy sanitarno-epidemiologiczne są wyjątkowo rygorystyczne. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie specjalnych urządzeń, takich jak zmywarki, które automatyzują ten proces i gwarantują osiągnięcie odpowiedniej temperatury wody. Ponadto, wyparzanie jest zgodne z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które nakładają obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa żywności poprzez kontrolę procesów mycia i dezynfekcji. Warto również zaznaczyć, że wyparzanie powinno następować po myciu zasadniczym i płukaniu, aby zapewnić, że naczynia są w pełni oczyszczone z zanieczyszczeń przed ich ostatecznym dezynfekowaniem.

Pytanie 36

Po wyjęciu z zaprawy oczyść wołowinę z warzyw, wypełnij przyprawioną, pokrojoną w cienkie paski słoniną, układając je w rzędach jak na szachownicy. Posól tuż przed obróbką cieplną. Jaką potrawę należy przygotować na podstawie tego przepisu?

A. Sztufadę

B. Wołowinę po angielsku

C. Pieczeń na dziko

D. Zrazy

Sztufada to potrawa, która polega na duszeniu mięsa w sosie, zazwyczaj z dodatkiem warzyw. W przedstawionym przepisie wyraźnie opisano proces przygotowania, który obejmuje oczyszczenie wołowiny z jarzyn oraz szpikowanie jej słoniną. Szpikowanie jest techniką stosowaną w kuchni, która pozwala na nadanie mięsu dodatkowego smaku oraz wilgotności, co jest kluczowe w przypadku duszenia. Słonina, pokrojona w cienkie słupki i umieszczona w mięsie w układzie szachownicy, zapewnia równomierne rozłożenie tłuszczu, co wpływa na smak i soczystość potrawy. Dodatkowo, posolenie tuż przed obróbką cieplną to technika, która pozwala na zachowanie naturalnych soków w mięsie. W kuchni profesjonalnej sztufada jest często podawana z odpowiednio dobranym sosem, np. na bazie warzyw, co podkreśla jej walory smakowe. Tego rodzaju wiedza jest istotna dla każdego kucharza, ponieważ pozwala na tworzenie potraw o głębokim smaku i znakomitej teksturze.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, określ wartość energetyczną 1 porcji kotleta z ziemniaków.

Surowce do produkcji Kotletów z ziemniaków	Zużycie surowca na 1 porcję	Wartość energetyczna 100 g surowca
ziemniaki	300 g	60 kcal
jaja	25 g	138 kcal
tłuszcz	30 g	900 kcal
cebula	30 g	28 kcal
bułka tarta	25 g	362 kcal

A. 276,5 kcal

B. 1434 kcal

C. 717,2 kcal

D. 583,4 kcal

Poprawna odpowiedź, 583,4 kcal, została obliczona zgodnie z zasadami obliczania wartości energetycznej potraw, które są kluczowe w dietetyce i żywieniu. Aby uzyskać prawidłowy wynik, należy najpierw zidentyfikować masę każdego składnika użytego do przygotowania kotleta z ziemniaków. Następnie, korzystając z tablic wartości kalorycznych, mnożymy masę składnika przez jego wartość energetyczną zawartą w 100 g, co pozwala na obliczenie wartości energetycznej danego składnika. Po zsumowaniu wartości energetycznych wszystkich składników uzyskujemy łączną wartość dla jednej porcji. W praktyce, umiejętność obliczania wartości energetycznej potraw jest niezbędna dla dietetyków i osób zajmujących się planowaniem żywienia, ponieważ pozwala na kontrolowanie spożycia kalorii oraz dostosowywanie diety do indywidualnych potrzeb pacjentów czy klientów. Zastosowanie tej metodologii jest również istotne w kontekście zdrowego stylu życia, gdzie monitorowanie kaloryczności posiłków może przyczynić się do osiągnięcia celów dietetycznych.

Pytanie 39

Oblicz, ile elektrycznych patelni będzie wymaganych w stołówce szkolnej do równoczesnego usmażenia 250 porcji kotletów mielonych. Przyjmij do obliczeń:
- wydajność katalogowa jednej patelni - 180 szt./h,
- czas potrzebny na usmażenie wszystkich porcji kotletów - 30 minut.

A. 2

B. 1

C. 3

D. 4

Podejmowanie decyzji o liczbie patelni potrzebnych do usmażenia 250 porcji kotletów wymagających 30 minut na przygotowanie może prowadzić do błędnych wniosków, gdy nie uwzględnia się kluczowych aspektów wydajności. Odpowiedzi sugerujące 1, 2 lub 4 patelnie są oparte na nieprawidłowych założeniach dotyczących wydajności czasowej i ilościowej. Na przykład, wskazanie tylko jednej patelni jest ewidentnie niewystarczające, ponieważ przy wydajności 90 kotletów w pół godziny, niemożliwe jest usmażenie 250 porcji w tym czasie. Z kolei wybór dwóch patelni również jest błędny, ponieważ zapewnia jedynie 180 kotletów w 30 minut, co nie wystarcza, aby pokryć zapotrzebowanie. Natomiast sugerowanie czterech patelni, chociaż teoretycznie wykonałoby zadanie, w praktyce wprowadza zbyteczny nadmiar mocy, co wiąże się z większymi kosztami operacyjnymi i nieefektywnością, zwłaszcza w kontekście zarządzania zasobami w stołówce. Warto uwzględnić, że odpowiednia liczba patelni powinna być dostosowana do harmonogramu pracy kuchni oraz do ewentualnych nieprzewidzianych okoliczności. Dobrą praktyką w gastronomii jest stosowanie analiz wydajności, aby precyzyjnie obliczyć niezbędne zasoby, co pozwoli uniknąć zarówno niedoborów, jak i nadmiarów. Wprowadzenie systemu monitorowania wydajności oraz optymalizacja procesów przygotowywania posiłków powinny być standardem w każdej placówce gastronomicznej.

Pytanie 40

Podaj maksymalny czas, przez jaki tłuste ryby mogą być przechowywane w zamrażarce w temperaturze -18 st.C?

A. 30 dni

B. 4 miesiące

C. 12 miesięcy

D. 18 miesięcy

Czy wiesz, że tłuste ryby, jak łosoś czy makrela, można trzymać w zamrażarce maksymalnie przez 4 miesiące w temperaturze -18 st.C? To jest ważne, bo ryby te mają sporo tłuszczu, co sprawia, że łatwiej jełczeją, nawet gdy są zamrożone. W tym czasie ich jakość jest na dobrym poziomie, a smak i tekstura zostają zachowane. Jak przechowujesz je dłużej, to mogą stracić na jakości, co prowadzi do nieprzyjemnych smaków i zapachów. Dobrze jest używać odpowiednich opakowań, żeby ograniczyć kontakt z powietrzem, bo to również chroni ryby przed jełczeniem. I pamiętaj, żeby zostawiać datę zamrożenia na opakowaniu, żebyś miał łatwiej kontrolować, jak długo już leżą.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej