Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik robót wykończeniowych w budownictwie
Kwalifikacja: BUD.25 - Organizacja, kontrola i sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie
Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 15:25
Data zakończenia: 4 czerwca 2025 16:21

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kto nie ma prawa do dokonywania wpisów w dzienniku budowy?

A. majster

B. inspektor nadzoru inwestorskiego

C. kierownik budowy

D. projektant

Majster nie jest uprawniony do dokonywania wpisów w dzienniku budowy, ponieważ pełni rolę wykonawczą i nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za nadzór nad realizacją inwestycji. Wpisy w dzienniku budowy powinny być dokonywane przez osoby, które mają odpowiednie kwalifikacje i pełnią funkcje nadzorcze, takie jak inspektor nadzoru inwestorskiego czy kierownik budowy. Przykładowo, inspektor nadzoru inwestorskiego odpowiada za kontrolowanie, czy prace budowlane są prowadzone zgodnie z projektem i obowiązującymi przepisami. W przypadku nieprawidłowości, to właśnie on dokumentuje wszelkie uwagi w dzienniku, co jest niezbędne dla utrzymania transparentności i odpowiedzialności w procesie budowlanym. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami budowlanymi, dziennik budowy jest dokumentem urzędowym, który stanowi podstawę do rozliczeń i ewentualnych sporów, dlatego jego prowadzenie powinno być zarezerwowane wyłącznie dla uprawnionych osób.

Pytanie 2

Jakie jest ustalone wadium?

A. maksymalnie 3% wartości zamówienia

B. w przedziale od 5% do 10% wartości zamówienia

C. ponad 10% wartości zamówienia

D. 10% wartości zamówienia

Wadium to forma zabezpieczenia finansowego, która ma na celu ochronę interesów zamawiającego w procesie przetargowym. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zamówień publicznych, maksymalna wysokość wadium nie powinna przekraczać 3% wartości zamówienia. Taki zabieg ma na celu zminimalizowanie barier wejścia dla potencjalnych wykonawców, co sprzyja konkurencji i może prowadzić do uzyskania korzystniejszych ofert. Na przykład, w przypadku przetargu na budowę infrastruktury, jeżeli wartość zamówienia wynosi 1 000 000 zł, to maksymalne wadium, którego może żądać zamawiający, wynosi 30 000 zł. Warto pamiętać, że wadium jest zwracane wykonawcom po zakończeniu postępowania przetargowego, co podkreśla jego rolę jako środka zabezpieczającego, a nie jako kosztu przetargowego. Ponadto, w przypadku ogłoszenia przetargu, zamawiający ma obowiązek jasno określić wysokość wadium w dokumentacji przetargowej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie transparentności procesów zakupowych.

Pytanie 3

Książka pomiarów nie jest potrzebna, gdy wynagrodzenie dla wykonawcy

A. objęte jest umową w formie zryczałtowanej

B. jest przygotowane na podstawie kosztorysu powykonawczego

C. jest sporządzane według kosztorysu dla jednego obiektu

D. jest oparte na protokole rozliczenia użytych materiałów

Odpowiedź wskazująca na umowę w formie zryczałtowanej jest prawidłowa, ponieważ w takim przypadku wynagrodzenie wykonawcy jest ustalane z góry i nie wymaga szczegółowej dokumentacji dotyczącej rzeczywistych kosztów poniesionych na realizację zadania. W umowach zryczałtowanych wykonawca otrzymuje określoną kwotę za realizację całego projektu, co eliminuje potrzebę sporządzania książki obmiarów. To podejście jest szczególnie korzystne w sytuacjach, gdy zakres prac jest dobrze zdefiniowany, a ryzyko zmiany kosztów jest minimalne. Przykładem zastosowania takiej umowy mogą być małe projekty budowlane, gdzie znane są wszystkie wydatki i nie ma dużych wahań w kosztach materiałów. W praktyce, stosowanie umów zryczałtowanych przyczynia się do uproszczenia procesów administracyjnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które promują efektywność i przejrzystość w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 4

Procedura dotycząca przyznawania zamówień publicznych to

A. jawna i może przybrać formę ustną w języku polskim lub angielskim

B. niejawna i może mieć formę pisemną w języku polskim

C. niejawna, z zachowaniem formy pisemnej w języku polskim i angielskim

D. jawna, z zachowaniem formy pisemnej w języku polskim

Jawność postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest fundamentalnym elementem, który zapewnia przejrzystość i uczciwość w procesie. Wybór niejawnych form postępowania nie tylko narusza podstawowe zasady regulujące zamówienia publiczne, ale także wprowadza niepewność wśród potencjalnych wykonawców. Odpowiedzi sugerujące, że postępowanie może mieć formę ustną, prowadzą do nieporozumień dotyczących obowiązujących procedur. Ustne formy postępowania są sprzeczne z wymogami, które nakładają na zamawiającego konieczność dokumentowania wszystkich działań związanych z zamówieniem. Ponadto, obecność języka angielskiego w kontekście formalnych dokumentów zamówienia publicznego w Polsce, bez odpowiednich przepisów i wytycznych, może wprowadzać dodatkowe zamieszanie i komplikacje w zrozumieniu warunków zamówienia przez lokalnych wykonawców. W praktyce, proces zamówień publicznych w Polsce wymaga, aby wszystkie kluczowe informacje były przekazywane w sposób zrozumiały i jednoznaczny, co jest możliwe wyłącznie przy zachowaniu formy pisemnej w języku polskim. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do dyskwalifikacji ofert i negatywnych konsekwencji dla instytucji zamawiającej.

Pytanie 5

Ruszty fundamentowe stosuje się, gdy obiekt budowlany będzie

A. mocno obciążony oraz o niewielkim rzucie poziomym

B. posiadał konstrukcję mieszaną (słupowo-ścianową)

C. mocno obciążony i będzie miał różne poziomy

D. posiadał konstrukcję ścianową

Wybór odpowiedzi dotyczącej silnie obciążonego budynku o małym rzucie poziomym lub różnorodnych wysokościach nie uwzględnia kluczowych aspektów zastosowania rusztów fundamentowych. Ruszty fundamentowe są przede wszystkim stosowane w konstrukcjach, które wymagają rozłożenia obciążeń na szerszą powierzchnię gruntu, co jest istotne w przypadku budynków o złożonej geometrii i zmiennych wysokościach. W sytuacji budynków o małym rzucie poziomym, gdzie głównym wyzwaniem jest wytrzymałość i stabilność, zwykle stosuje się inne typy fundamentów, takie jak fundamenty punktowe czy ławowe, które mogą skutecznie przenosić obciążenia na grunt, bez potrzeby tworzenia rusztu. Ponadto odpowiedź dotycząca konstrukcji ścianowej jest myląca, ponieważ w przypadku tej konstrukcji obciążenia są zazwyczaj bardziej jednorodne, co nie wymaga zastosowania zaawansowanych rozwiązań, takich jak ruszty. Błędem myślowym jest zakładanie, że ruszty fundamentowe są uniwersalne; w rzeczywistości ich zastosowanie zależy od specyfiki konstrukcji oraz warunków gruntowych, co powinno być brane pod uwagę przez projektantów oraz inżynierów. Kluczowe jest, aby analiza geotechniczna oraz projekt fundamentów uwzględniały te różnice, zapewniając odpowiednią stabilność i bezpieczeństwo budynku.

Pytanie 6

Aby zamontować sufit podwieszany w przestrzeni mieszkalnej, należy zastosować

A. płyty gipsowo-kartonowe oraz klej gipsowy

B. płyty gipsowe Pro-Monta oraz ocynkowaną taśmę stalową

C. płyty gipsowo-kartonowe oraz stalowe profile typu C lub U

D. płyty gipsowe Pro-Monta oraz stalową siatkę

Wykorzystanie płyt gipsowo-kartonowych oraz stalowych profili typu C lub U do budowy sufitu podwieszonego jest zgodne z aktualnymi standardami budowlanymi i najlepszymi praktykami w branży. Płyty gipsowo-kartonowe charakteryzują się niską wagą, łatwością w obróbce oraz doskonałymi właściwościami akustycznymi i ognioodpornymi. Stalowe profile typu C lub U stanowią solidną i stabilną konstrukcję, na której mocuje się płyty, co zapewnia trwałość i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Przykładem zastosowania może być budowa sufitu w salonie, gdzie estetyka i funkcjonalność są kluczowe. W odpowiednich warunkach, takie jak właściwa izolacja i wentylacja, sufit podwieszony może również poprawić efektywność energetyczną pomieszczenia. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami PN-EN 14190, systemy sufitów podwieszanych powinny być projektowane i wykonane w taki sposób, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz wytrzymałość na obciążenia eksploatacyjne.

Pytanie 7

Aby naprawić betonową ścianę z licznymi pęknięciami i ubytkami, najkorzystniej jest zastosować

A. mieszankę betonową z lekkim kruszywem

B. zaprawę tynkarską

C. mieszankę betonową przy użyciu natrysku

D. zaprawę murarską

Wybór niewłaściwych materiałów do naprawy ścian betonowych, takich jak zaprawa tynkarska czy zaprawa murarska, prowadzi do wielu problemów strukturalnych. Zaprawa tynkarska, która jest przeznaczona głównie do dekoracyjnych wykończeń powierzchni, nie zapewnia wymaganej wytrzymałości ani trwałości, co czyni ją niewłaściwym wyborem do naprawy uszkodzonego betonu. W przypadku zaprawy murarskiej, jej skład oraz właściwości mechaniczne nie są dostosowane do pracy z betonem, co może prowadzić do osłabienia struktury i powstawania nowych rys. Warto zauważyć, że zarówno tynk, jak i zaprawa murarska są bardziej odpowiednie do lekkich prac wykończeniowych, a ich zastosowanie w kontekście naprawy dużych uszkodzeń jest niewłaściwe. Wybór mieszanki betonowej z lekkim kruszywem również nie jest odpowiedni, gdyż może to ograniczyć wytrzymałość naprawianej powierzchni. Lekkie kruszywo obniża gęstość betonu, co nie jest korzystne w kontekście naprawy konstrukcji narażonych na duże obciążenia. Prawidłowe podejście do naprawy betonu wymaga zrozumienia mechaniki materiałów oraz znajomości właściwości różnych rodzajów zapraw i mieszanek. Kluczowe jest, aby stosować materiały zgodne z normami budowlanymi oraz praktykami inżynieryjnymi, co pozwoli na zapewnienie długotrwałych i efektywnych napraw.

Pytanie 8

Zgodnie z art. 12a Prawa zamówień publicznych na roboty budowlane w trybie przetargu nieograniczonego termin składania ofert liczony od dnia przekazania zmiany ogłoszenia Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej nie może być krótszy niż

Ustawa Prawo zamówień publicznych (fragment)
art. 12a
(...) w postępowaniach, których wartość jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust.8, termin składania:
1)	ofert nie może być krótszy niż 15 dni od dnia przekazania zmiany ogłoszenia Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej - w trybie przetargu nieograniczonego;
2)	wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu nie może być krótszy niż 30 dni, a jeżeli zachodzi pilna potrzeba zamówienia, krótszy niż 15 dni od dnia przekazania zmiany ogłoszenia Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej - w trybie przetargu ograniczonego lub negocjacji z ogłoszeniem.

A. 5 dni.

B. 10 dni.

C. 15 dni.

D. 20 dni.

Dobra robota! Twoja odpowiedź jest na pewno trafiona. Zgodnie z art. 12a Prawa zamówień publicznych, ogłoszenie przetargu zmienia się, a termin składania ofert nie może być krótszy niż 15 dni. To ważne, bo daje wszystkim wykonawcom czas na lepsze przygotowanie się do przetargu. W praktyce to znaczy, że jak coś się zmienia w ogłoszeniu, to zamawiający muszą zadbać, by wszyscy mieli czas na zapoznanie się z nowymi informacjami oraz na złożenie ofert. Pamiętaj, że te terminy nie są ustalane ot tak, a mają na celu zapewnienie równości i przejrzystości w całym procesie przetargowym.

Pytanie 9

Jakie cechy wyróżniają materiały izolacyjne termicznie?

A. szczelność

B. rozszerzalność cieplna

C. porowatość

D. przewodność cieplna

Materiały termoizolacyjne charakteryzują się dużą porowatością, co oznacza, że ich struktura zawiera wiele małych otworów lub porów. To właśnie te pory zatrzymują powietrze, które jest doskonałym izolatorem cieplnym. Dzięki temu materiały te efektywnie ograniczają przewodzenie ciepła, co jest kluczowe w budownictwie, zwłaszcza w kontekście poprawy efektywności energetycznej budynków. Przykłady takich materiałów to wełna mineralna, styropian oraz pianka poliuretanowa. Użycie tych materiałów w izolacji ścian, dachów i fundamentów pozwala na znaczne obniżenie kosztów ogrzewania oraz chłodzenia budynków, co jest zgodne z zaleceniami norm takich jak PN-EN 13162 dla materiałów izolacyjnych. Warto również zauważyć, że odpowiednia porowatość materiałów termoizolacyjnych wpływa na ich zdolność do akumulacji ciepła, co może pomóc w utrzymaniu stabilnej temperatury wewnątrz budynków, co z kolei przekłada się na komfort użytkowników i zmniejszenie emisji CO2.

Pytanie 10

Aby podnieść ciśnienie wody w systemie wodociągowym, należy zainstalować

A. wymienniki ciepła

B. pływakowe zawory przelotowe

C. urządzenia hydroforowe

D. zawory zwrotne

Urządzenia hydroforowe są kluczowymi elementami instalacji wodociągowych, które służą do zwiększenia ciśnienia wody w systemie. Ich działanie opiera się na pompowaniu wody z zasobników lub sieci wodociągowej do punktów odbioru, co pozwala na zapewnienie odpowiedniego ciśnienia w instalacji, szczególnie w budynkach o dużej wysokości lub w sytuacjach, gdy ciśnienie sieciowe jest niewystarczające. Przykładem zastosowania urządzeń hydroforowych są budynki mieszkalne, gdzie zapewniają one nieprzerwaną dostępność wody w każdym punkcie odbioru, a także w systemach nawadniających w ogrodnictwie czy rolnictwie, gdzie wymagane jest utrzymanie stałego ciśnienia dla efektywnego nawadniania. W praktyce, instalacje hydroforowe powinny być projektowane zgodnie z normami PN-EN 806 oraz PN-EN 1717, które określają wymagania dotyczące jakości wody oraz bezpieczeństwa instalacji. Dobre praktyki w zakresie montażu i konserwacji tych urządzeń obejmują regularne przeglądy oraz stosowanie filtrów, aby zapewnić ich długowieczność i niezawodność działania.

Pytanie 11

Zamknięte magazyny służą do przechowywania

A. dachówek ceramicznych, materiałów ściennych, prefabrykatów

B. styropianu, kruszywa, elementów stropowych

C. cementu, stolarki budowlanej, farb

D. pap, lepików, płyt wiórowo-cementowych

Odpowiedź 'cementu, stolarki budowlanej, farb' jest poprawna, ponieważ magazyny zamknięte są projektowane z myślą o przechowywaniu materiałów, które wymagają ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi oraz zabezpieczenia przed utratą jakości. Cement, jako materiał budowlany, jest szczególnie wrażliwy na wilgoć, co może prowadzić do jego zgrubienia oraz obniżenia właściwości technicznych. Stolarka budowlana, w tym okna i drzwi, również wymaga odpowiednich warunków składowania, aby uniknąć deformacji i uszkodzeń. Farby, ze względu na swoją chemiczną naturę, muszą być przechowywane w sposób, który zapobiega ich sklejaniu oraz utlenianiu. W praktyce, dobra organizacja przestrzeni magazynowej umożliwia efektywne zarządzanie tymi materiałami, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa oraz dobrymi praktykami w branży budowlanej, takimi jak ISO 9001. Utrzymanie odpowiednich warunków składowania przekłada się na jakość realizowanych projektów budowlanych oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 12

Zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, osobą, która złożyła ofertę w celu uzyskania zamówienia publicznego, jest

A. oferent

B. zamawiający

C. nabywca

D. wykonawca

Odpowiedź 'oferent' jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, oferent to podmiot, który składa ofertę w odpowiedzi na ogłoszenie o zamówieniu publicznym. Definicja ta jest istotna, ponieważ odróżnia oferenta od innych uczestników procesu zamówieniowego, takich jak zamawiający czy wykonawca. Oferentem może być zarówno osoba fizyczna, jak i prawna, a jego oferta musi spełniać określone wymogi formalne i merytoryczne, aby mogła zostać rozpatrzona przez zamawiającego. Istotne jest również, aby oferent był świadomy wymagań dotyczących ofert, które mogą obejmować kryteria oceny, terminy składania oraz dokumenty wymagane do potwierdzenia kwalifikacji. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo budowlane składa ofertę na wykonanie robót budowlanych – w takim przypadku działa jako oferent, starając się o realizację zamówienia publicznego. Zgodnie z dobrymi praktykami, oferenci powinni dokładnie analizować specyfikacje zamówienia oraz poddawać weryfikacji swoje możliwości realizacyjne, co zwiększa szanse na sukces w tym procesie.

Pytanie 13

Który z poniższych składników jest klasyfikowany jako koszt bezpośredni?

A. Wynagrodzenia zarządu

B. Koszty używania narzędzi

C. Wydatki na bezpieczeństwo i higienę pracy

D. Koszty transportu zewnętrznego

Koszty związane z zużyciem narzędzi, bezpieczeństwem i higieną pracy czy też płace zarządu to przykłady kosztów pośrednich, a nie bezpośrednich. Choć wydaje się, że koszty narzędzi są związane z produkcją, to w rzeczywistości są to koszty ogólne, które ciężko przypisać do konkretnego produktu. Zazwyczaj rozkładają się na kilka produktów, przez co nie spełniają kryteriów kosztów bezpośrednich. Podobnie jest z wydatkami na BHP – mają one na celu zapewnienie dobrych warunków pracy w całej firmie, więc przypisanie ich do jednego produktu jest po prostu niepraktyczne. A płace zarządu? To również koszty stałe, które nie mają związku z produkcją konkretnego towaru. Rozumienie różnicy między kosztami bezpośrednimi a pośrednimi jest kluczowe w rachunkowości zarządczej, bo to pomaga dokładniej określić rentowność i podejmować lepsze decyzje finansowe. Wiele firm korzysta z różnych metod alokacji kosztów, żeby lepiej zarządzać wydatkami i zrozumieć, jak różne kategorie kosztów wpływają na ich wyniki.

Pytanie 14

Osobę poszkodowaną w wypadku na budowie, która nie reaguje, powinno się umieścić

A. w pozycji bocznej ustalonej

B. na plecach

C. z uniesioną głową

D. z uniesionymi kończynami

Ułożenie poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej jest kluczowe w przypadku osób nieprzytomnych, ponieważ ta pozycja umożliwia swobodne oddychanie oraz zapobiega aspiracji treści pokarmowej lub płynów. Prawidłowe ułożenie pacjenta w tej pozycji polega na obróceniu go na bok, co pozwala na naturalny drenaż wydzielin z jamy ustnej i gardła. Ponadto, pozycja boczna ustalona pomaga w ochronie kręgosłupa, co jest istotne w przypadku urazów. W kontekście standardów pierwszej pomocy, taka technika jest zalecana przez organizacje takie jak Międzynarodowa Rada Czerwonego Krzyża oraz stowarzyszenia zajmujące się ratownictwem medycznym. W praktyce, jeśli jesteśmy świadkami wypadku, nieprzytomnego pacjenta należy najpierw ocenić, a następnie, jeśli nie oddycha prawidłowo, przystąpić do resuscytacji, a po ustabilizowaniu stanu, ułożyć go w pozycji bocznej, by zapewnić mu maksymalne bezpieczeństwo do momentu przybycia służb medycznych.

Pytanie 15

Osoby wykonujące prace fundamentowe w kesonach są szczególnie narażone na wystąpienie

A. chorób układu krążenia

B. urazów kończyn górnych

C. podrażnień błon śluzowych

D. zatruć oparami rtęci

Choroby układu krążenia są istotnym zagrożeniem dla pracowników wykonujących roboty fundamentowe w kesonach, które są zazwyczaj sytuowane pod wodą lub w trudnych warunkach atmosferycznych. Ekspozycja na wysoką wilgotność i niskie temperatury w takich środowiskach może prowadzić do różnorodnych problemów zdrowotnych, w tym do nadciśnienia tętniczego oraz innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Długotrwała praca w stresujących warunkach oraz niewłaściwe techniki pracy mogą przyczyniać się do rozwoju chorób układu krążenia. Pracodawcy powinni stosować odpowiednie procedury, takie jak regularne przerwy, stałe monitorowanie stanu zdrowia pracowników oraz wdrażanie programów zdrowotnych, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich chorób. Dobre praktyki obejmują również zapewnienie pracownikom dostępu do odpowiednich środków ochrony osobistej oraz edukację na temat zdrowego stylu życia i zarządzania stresem, co jest kluczowe w kontekście pracy w trudnych warunkach.

Pytanie 16

Budowanie murów (z uwzględnieniem zasad ergonomicznych) powinno zachodzić

A. pasami o wysokości do 0,5 m

B. pasami o wysokości do 2 m

C. pasami o wysokości od 1,0 m do 1,2 m

D. na wysokość jednej kondygnacji

Podczas analizowania różnych podejść do wznoszenia murów, warto zauważyć, że odpowiedzi oparte na pasach wysokości 0,5 m, 2 m oraz wznoszenie na wysokość jednej kondygnacji mogą prowadzić do nieefektywności i potencjalnych zagrożeń dla zdrowia pracowników. Wznoszenie murów na wysokość jednej kondygnacji wymaga znacznie większych wysiłków fizycznych oraz ryzyka związanych z pracą na wysokości, co nie jest zalecane z punktu widzenia ergonomii. Takie podejście może prowadzić do urazów kręgosłupa oraz innych problemów zdrowotnych związanych z przeciążeniem organizmu. Odpowiedź sugerująca wznoszenie pasami wysokości do 2 m również jest nieodpowiednia, ponieważ taka wysokość może znacznie zwiększać ryzyko upadków oraz utraty równowagi. W praktyce, prace budowlane powinny być zaplanowane w taki sposób, aby maksymalizować bezpieczeństwo oraz komfort pracy. Wiele organizacji budowlanych stosuje wytyczne ergonomiczne, które rekomendują mniejsze wysokości wznoszenia, aby zminimalizować ryzyko urazów. Przykładem błędnego podejścia może być również zbyt duża wysokość wznoszenia przy użyciu nieodpowiednich narzędzi, co skutkuje obniżeniem efektywności pracy oraz zwiększeniem ryzyka wypadków. Pracownicy powinni być dobrze przeszkoleni w zakresie technik wznoszenia murów, aby unikać takich sytuacji i korzystać z najlepszych praktyk branżowych.

Pytanie 17

Wykonawca starający się o konkretne zamówienie nie jest zobowiązany do

A. świadczenia o odpowiedniej wiedzy i doświadczeniu

B. oby posługiwać się odpowiednim potencjałem kadrowym i technicznym

C. mieć siedziby w granicach województwa zamawiającego

D. posiadania uprawnień do realizacji inwestycji oraz zabezpieczenia finansowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej braku konieczności posiadania siedziby na terenie województwa zamawiającego jest poprawny, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa zamówień publicznych, wykonawcy nie są zobowiązani do posiadania lokalizacji w danym regionie, aby ubiegać się o zamówienia publiczne. Kluczowe jest, aby wykonawca wykazał się odpowiednimi kwalifikacjami, doświadczeniem, a także zdolnościami finansowymi oraz technicznymi do realizacji zamówienia. W praktyce oznacza to, że wykonawca z siedzibą w innym województwie lub kraju może równie skutecznie ubiegać się o zamówienie publiczne, o ile spełnia kryteria określone w dokumentacji przetargowej. Dobrym przykładem są firmy budowlane, które często współpracują z lokalnymi podwykonawcami, co pozwala im zrealizować projekt, nawet jeśli nie mają biura w danym regionie. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego działania w obszarze zamówień publicznych

Pytanie 18

Głównym sposobem realizacji zamówienia jest przetarg nieograniczony oraz

A. przetarg ograniczony

B. dialog konkurencyjny

C. zamówienie z wolnej ręki

D. negocjacje z ogłoszeniem

Przetarg ograniczony jest jednym z podstawowych trybów udzielania zamówień publicznych, obok przetargu nieograniczonego. W przetargu ograniczonym, w przeciwieństwie do przetargu nieograniczonego, ogłoszenie o zamówieniu kierowane jest tylko do wybranej grupy wykonawców, którzy spełniają określone kryteria kwalifikacyjne. Takie podejście pozwala na bardziej efektywne zarządzanie procesem zamówień, gdyż umożliwia zamawiającemu skoncentrowanie się na wykonawcach, którzy mają odpowiednie doświadczenie oraz zdolności finansowe. Przykładem zastosowania przetargu ograniczonego może być zamówienie na budowę infrastruktury, gdzie wykonawcy muszą wykazać się wcześniejszymi realizacjami podobnych projektów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z dyrektywami unijnymi oraz krajowymi regulacjami, przetarg ograniczony bywa wskazany w przypadkach, gdy wartość zamówienia przekracza progi określone w prawie zamówień publicznych, co zapewnia przejrzystość i konkurencyjność.

Pytanie 19

Po zakończeniu etapu robót budowlanych zleconych do realizacji podwykonawcy należy przygotować protokół

A. odbioru pogwarancyjnego

B. międzyoperacyjnego odbioru robót

C. odbioru końcowego

D. częściowego odbioru robót

Częściowy odbiór robót jest istotnym etapem w procesie budowlanym, który następuje po zakończeniu określonego etapu prac przez podwykonawcę. Protokół odbioru częściowego ma na celu weryfikację jakości wykonanych robót, ich zgodności z projektem i obowiązującymi normami. Taki odbiór umożliwia zidentyfikowanie ewentualnych niedociągnięć na wcześniejszym etapie, co pozwala na ich skorygowanie przed dalszymi pracami. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której realizacja fundamentów pod budynek wymaga sprawdzenia, zanim przejdzie się do stawiania ścian. W przypadku stwierdzenia niezgodności, podwykonawca ma obowiązek wprowadzić poprawki, co ogranicza ryzyko późniejszych problemów, takich jak wady konstrukcyjne. W kontekście dobrych praktyk w branży budowlanej, korzystanie z protokołów odbiorów częściowych jest zgodne z normami ISO, które podkreślają znaczenie jakości i transparentności w procesie budowlanym, co przekłada się na bezpieczeństwo i trwałość obiektów budowlanych.

Pytanie 20

Wysokość wadium w przetargu nieograniczonym na zamówienia publiczne wynosi

A. powyżej 3% wartości zamówienia i kwota musi być wniesiona po upływie terminu składania ofert

B. do 3% wartości zamówienia i kwota musi być wniesiona przed upływem terminu składania ofert

C. do 3% wartości zamówienia i kwota musi być wniesiona po upływie terminu składania ofert

D. powyżej 3% wartości zamówienia i kwota musi być wniesiona przed upływem terminu składania ofert

Wadium w przetargach publicznych, w szczególności w przetargach nieograniczonych, jest istotnym elementem, który ma na celu zabezpieczenie interesów zamawiającego oraz zapewnienie, że wykonawcy są poważnie zainteresowani realizacją zamówienia. Wysokość wadium wynosząca do 3% wartości zamówienia jest zgodna z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych. Wadium musi być wniesione przed upływem terminu składania ofert, co pozwala na weryfikację jego wniesienia oraz na zabezpieczenie zamawiającego przed nieodpowiedzialnymi ofertami. Przykładem praktycznego zastosowania tego przepisu jest sytuacja, w której wykonawca, który nie wniesie wadium w określonym terminie, nie zostanie dopuszczony do przetargu, co przekłada się na mniejsze ryzyko wyboru niekompetentnego wykonawcy. Dobre praktyki w zakresie przetargów publicznych podkreślają znaczenie wadium jako narzędzia eliminacji niepoważnych ofert oraz jako sposobu na zapewnienie uczciwej konkurencji wśród wykonawców.

Pytanie 21

Kruszywo budowlane o małej gęstości, pozyskiwane w wyniku wypalania glin lub iłów pęczniejących, wykorzystywane do produkcji lekkich betonów oraz pustaków, to

A. keramzyt

B. żużel granulowany

C. pumeks hutniczy

D. pospółka

Keramzyt to lekkie kruszywo budowlane, które powstaje w wyniku wypalania glin lub iłów pęczniejących. Proces ten polega na ogrzewaniu surowca w wysokotemperaturowych piecach, co prowadzi do jego pęcznienia i tworzenia porowatej struktury. Dzięki tym właściwościom, keramzyt jest często wykorzystywany w produkcji betonów lekkich, co jest szczególnie istotne w budownictwie, gdzie redukcja masy konstrukcji jest kluczowa dla zwiększenia efektywności energetycznej i trwałości budynków. Przy użyciu keramzytu można tworzyć pustaki, które mają lepsze właściwości izolacyjne oraz mniejsze obciążenie na fundamenty. Zgodnie z normami budowlanymi, zastosowanie keramzytu w kompozytach betonowych pozwala uzyskać materiały o niższej gęstości, co przyczynia się do poprawy parametrów cieplnych budynków. Przykłady zastosowań keramzytu obejmują budownictwo mieszkalne, przemysłowe oraz infrastrukturę drogową, gdzie lekkość i trwałość materiału są kluczowe.

Pytanie 22

Granica nośności to wartość naprężenia, po której występuje

A. dopuszczalne zarysowanie powierzchni danego elementu

B. widoczne pęknięcie w elemencie

C. zniszczenie elementu

D. trwała zmiana kształtu danego elementu

Granica nośności jest często mylona z innymi zjawiskami zachodzącymi w materiałach, co prowadzi do niebezpiecznych błędów w interpretacji. Niektóre odpowiedzi sugerują, że granica nośności wiąże się z dopuszczalnym zarysowaniem powierzchni elementu lub widocznym pęknięciem. W rzeczywistości jednak dopuszczalne zarysowanie jest wynikiem działania naprężeń w obrębie granicy sprężystości materiału, a nie jego granicy nośności. Na tym etapie materiał może jeszcze bezpiecznie funkcjonować, jednak przekroczenie granicy nośności prowadzi do trwałych uszkodzeń, takich jak pękanie czy zniszczenie. Z kolei trwała zmiana kształtu elementu, nazywana plastycznością, definiuje zachowanie materiału po przekroczeniu granicy sprężystości, ale nie oznacza to jeszcze jego zniszczenia. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe w projektowaniu konstrukcji oraz w ocenie stanu technicznego budynków. W praktyce, inżynierowie muszą przeprowadzać analizy zmęczeniowe i obliczenia wytrzymałościowe, aby określić rzeczywiste warunki pracy materiałów i unikać sytuacji, które mogą prowadzić do ich uszkodzenia. Ważne jest, aby projektanci i wykonawcy stosowali się do aktualnych norm i standardów, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność obiektów budowlanych.

Pytanie 23

Elementy poziome montażowe stalowego stelażu ścianki działowej z płyt gipsowo-kartonowych wykonuje się z profili

A. T-kształtnych i mocuje jedynie do podłogi

B. U-kształtnych i mocuje do podłogi oraz sufitu

C. T-kształtnych i mocuje do podłogi oraz sufitu

D. U-kształtnych i mocuje jedynie do podłogi

Odpowiedź wskazującą na stosowanie poziomych elementów przyłączeniowych w postaci profili U-kształtnych, mocowanych zarówno do podłogi, jak i do sufitu, jest zgodna z najlepszymi praktykami w budownictwie. Profile U-kształtne charakteryzują się wysoką sztywnością i stabilnością, co jest kluczowe dla konstrukcji ścianki działowej z płyt gipsowo-kartonowych. Mocowanie ich do sufitu i podłogi zapewnia odpowiednie wsparcie i minimalizuje ryzyko deformacji ściany w czasie użytkowania. W praktyce, zastosowanie tych profili umożliwia efektywne rozłożenie obciążeń oraz przyspiesza proces montażu poprzez zapewnienie precyzyjnego prowadzenia płyt gipsowych. Ponadto, stosowanie profili w układzie U przyczynia się do poprawy izolacyjności akustycznej oraz termicznej całej konstrukcji, co jest szczególnie istotne w budynkach mieszkalnych i biurowych. Warto również zwrócić uwagę na normy budowlane, które rekomendują takie rozwiązania dla zapewnienia trwałości oraz bezpieczeństwa budynku.

Pytanie 24

Na podstawie danych z tabeli oblicz rzeczywistą powierzchnię składowiska F dla żwiru przeznaczonego do rozładunku ręcznego na terenie budowy. Do obliczeń wykorzystaj wzór F = F_netto · K

Powierzchnia zajmowana przez sam materiał (zwir) (F_netto) [m²]	Współczynnik zwiększający powierzchnię składowania zależny od rodzaju materiału oraz sposobu przechowywania (K)
	Składowiska otwarte materiałów sypkich z rozładunkiem ręcznym	Składowiska otwarte materiałów sypkich z rozładunkiem mechanicznym
10	1,4	2,5

A. 14 m2

B. 35 m2

C. 10 m2

D. 25 m2

Poprawna odpowiedź to 14 m2. Aby obliczyć rzeczywistą powierzchnię składowiska żwiru, musimy zastosować odpowiedni wzór, który uwzględnia powierzchnię netto (Fnetto) oraz współczynnik K. W przypadku składowisk otwartych materiałów sypkich z rozładunkiem ręcznym, współczynnik K wynosi 1,4. Zatem, mając powierzchnię netto równą 10 m2, obliczenia wyglądają następująco: F = Fnetto · K = 10 m2 · 1,4 = 14 m2. W praktyce, dokładne obliczenia powierzchni składowisk są kluczowe dla zarządzania przestrzenią na placu budowy oraz dla zapewnienia efektywnego rozładunku materiałów. Zastosowanie wzoru F = Fnetto · K pomaga w prawidłowym zaplanowaniu nie tylko powierzchni, ale także pojemności składowisk, co jest niezbędne dla utrzymania porządku na placu budowy oraz w zachowaniu zgodności z normami bezpieczeństwa. Znajomość takich standardów jest niezbędna w branży budowlanej, aby unikać przeciążeń powierzchni, które mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas rozładunku.

Pytanie 25

Ręczne podawanie długich przedmiotów w pionie, szczególnie desek lub bali, jest dozwolone jedynie do wysokości

A. 3,0 m

B. 2,0 m

C. 3,5 m

D. 2,5 m

Ręczne podawanie w pionie długich przedmiotów, takich jak deski czy bale, jest dozwolone wyłącznie do wysokości 3,0 m. Ta zasada wynika z przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy, które mają na celu minimalizowanie ryzyka urazów. Zgodnie z normami BHP, podawanie długich przedmiotów na większe wysokości zwiększa ryzyko upadków i kontuzji dla pracowników. Wysokość 3,0 m została ustalona jako maksymalny limit, aby zapewnić stabilność i kontrolę nad przedmiotem. Przykładem zastosowania tej zasady jest praca na placu budowy, gdzie pracownicy często muszą podnosić i przekazywać materiały budowlane. Przestrzeganie tego limitu nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również efektywność pracy, ponieważ pozwala uniknąć wypadków i przestojów. Warto również zauważyć, że organizacje powinny regularnie przeprowadzać szkolenia w zakresie zasad BHP, aby wszyscy pracownicy byli świadomi obowiązujących norm i dobrych praktyk, co przyczyni się do ogólnej poprawy bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 26

Co stanowi podstawę do przygotowania kosztorysu powykonawczego?

A. projekt bazowy i preliminarz kosztów

B. inwentaryzacja oraz dziennik budowy

C. koncepcja programowa projektu

D. projekt wykonawczy oraz przedmiar robót

Podstawą do sporządzenia kosztorysu powykonawczego jest inwentaryzacja oraz dziennik budowy. Inwentaryzacja dostarcza szczegółowych danych dotyczących rzeczywiście wykonanych robót, pozwalając na precyzyjne określenie kosztów, jakie poniesiono w trakcie realizacji projektu. Dziennik budowy zaś dokumentuje wszystkie kluczowe informacje dotyczące postępów prac, zmian w projekcie oraz ewentualnych problemów, które mogły wpłynąć na koszt realizacji. Przykładowo, w przypadku budowy obiektu, inwentaryzacja może zawierać szczegółowe pomiary wykonanych elementów, a także informacje o wykorzystanych materiałach, co stanowi podstawę do obliczeń kosztów. W branży budowlanej standardem jest, aby kosztorys powykonawczy był sporządzany na podstawie rzetelnych danych z inwentaryzacji i dziennika budowy, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w zakresie zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 27

Plan budowy powinien uwzględniać między innymi

A. podpisaną umowę z inwestorem

B. protokół odbiorów częściowych oraz protokół odbioru końcowego

C. projekt zagospodarowania terenu budowy

D. księgę obmiarów

Podpisana umowa z inwestorem jest istotnym dokumentem, jednak nie jest to element, który bezpośrednio odnosi się do projektu organizacji budowy. Umowa dotyczy relacji prawnych między inwestorem a wykonawcą, ale sama w sobie nie stanowi opisowego planu, jak powinien przebiegać proces budowy. Księga obmiarów pełni funkcję dokumentacyjną oraz kontrolną, co również nie jest bezpośrednim składnikiem projektu organizacji budowy. Z kolei protokoły odbiorów częściowych oraz protokół odbioru końcowego służą do potwierdzenia wykonania prac oraz ich zgodności z umową i projektem, ale są to dokumenty, które powstają na końcu procesu budowlanego, a nie na jego początku. Warto zauważyć, że błędne podejście do zagadnienia organizacji budowy często wynika z mylenia dokumentacji projektowej z dokumentacją wykonawczą. Kluczowe jest zrozumienie, że projekt organizacji budowy to nie tylko zestaw formalności, ale przede wszystkim kompleksowy plan działania, który wymaga analizy wielu aspektów technicznych, takich jak logistyka, harmonogram prac, oraz zarządzanie zasobami. Niedostateczne zrozumienie roli projektu zagospodarowania terenu może prowadzić do chaosu w pracach budowlanych oraz do naruszenia przepisów prawa budowlanego.

Pytanie 28

Kosztorys inwestorski jest opracowywany w celu

A. modyfikacji ceny robót zawartych w umowie

B. uzgodnienia z wykonawcą ilości realizowanych robót budowlanych

C. wprowadzenia zmian w zakresie wykonywanych prac

D. szacowania wydatków na prace budowlane

Kosztorys inwestorski jest kluczowym dokumentem w procesie zarządzania projektami budowlanymi. Jego głównym celem jest oszacowanie kosztów robót budowlanych, co pozwala inwestorowi na odpowiednie planowanie budżetu oraz kontrolę wydatków w trakcie realizacji projektu. Przygotowanie kosztorysu inwestorskiego wiąże się z analizą wszystkich elementów projektu, w tym materiałów, robocizny oraz ewentualnych kosztów pośrednich. Na przykład, w przypadku budowy nowego obiektu, kosztorys może zawierać szczegółowe informacje na temat kosztów fundamentów, konstrukcji, instalacji elektrycznych i hydraulicznych czy też wykończenia wnętrz. Stosowanie standardów takich jak KNR (Katalog Normatywów Rzeczowych) czy kosztorysowanie zgodne z normą PN-ISO 12006-2 zapewnia, że szacunki są dokładne i zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Poprawne oszacowanie kosztów jest kluczowe dla sukcesu inwestycji oraz uniknięcia nieprzewidzianych wydatków w przyszłości.

Pytanie 29

Aby oszacować wydatki na zlecane prace budowlane, zamawiający powinien przygotować kosztorys

A. ofertowy

B. powykonawczy

C. dodatkowy

D. inwestorski

Kosztorys inwestorski jest kluczowym narzędziem w procesie zarządzania projektami budowlanymi, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie kosztów robót budowlanych jeszcze przed ich rozpoczęciem. Przygotowanie kosztorysu inwestorskiego obejmuje analizę wszystkich elementów projektu, w tym kosztów materiałów, robocizny oraz ewentualnych kosztów dodatkowych, takich jak transport czy wynajem sprzętu. Przykładem zastosowania kosztorysu inwestorskiego może być sytuacja, gdy inwestor planuje budowę nowego obiektu. Kosztorys pozwala mu na realistyczne zaplanowanie budżetu oraz uzyskanie lepszej pozycji w negocjacjach z wykonawcami. W praktyce, dobrze sporządzony kosztorys inwestorski nie tylko ułatwia kontrolowanie wydatków, ale także minimalizuje ryzyko wystąpienia nieprzewidzianych kosztów w trakcie realizacji inwestycji. W branży budowlanej stosowane są różne metody kosztorysowania, takie jak metoda szczegółowa czy uproszczona, które powinny być dobierane zgodnie z charakterem i skalą projektu oraz obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 15686 czy PN-ISO 9001.

Pytanie 30

Katalog wydatków rzeczowych nie zawiera

A. ceny kosztorysowej robocizny

B. założeń kalkulacyjnych związanych z nakładami robocizny

C. warunków technicznych realizacji robót

D. zakresu zastosowania katalogu

Katalog nakładów rzeczowych jest narzędziem stosowanym w kosztorysowaniu, które ma na celu systematyzację i ułatwienie procesu wyceny robót budowlanych. Odpowiedź, która wskazuje, że katalog nie zawiera ceny kosztorysowej robocizny, jest prawidłowa, ponieważ katalogi te mają na celu przedstawienie założeń technicznych, zakresu robót oraz nakładów, które są niezbędne do ich realizacji. Ceny kosztorysowe robocizny są zazwyczaj ustalane na podstawie analizy rynku, a nie są częścią samego katalogu. Przykładem zastosowania katalogu może być przygotowanie kosztorysu dla projektu budowy, gdzie specyfikowane są rodzaje robót, ich zakres, oraz potrzebne materiały i sprzęt. Użycie katalogu pozwala na precyzyjne oszacowanie nakładów, co jest zgodne z praktykami standardów kosztorysowania, jak np. normy PN-ISO 20607 dotyczące kosztorysowania robót budowlanych. Zrozumienie, że ceny są zewnętrzne w stosunku do katalogu, pozwala na bardziej elastyczne podejście do kalkulacji kosztów, które może uwzględniać zmieniające się warunki rynkowe.

Pytanie 31

Na podstawie tablicy określ wartość współczynnika, którą należy przyjąć przy obliczaniu nakładów robocizny na malowanie skrzydeł drzwiowych płytowych z szybami o powierzchni 0,30 m2.

Lp.	Nazwa elementu	Współczynnik
1	Skrzydło płytowe lub z 1 szybą o powierzchni do 0,20 m²	1,50
2	Jw., lecz z dwiema lub więcej szybami o powierzchni do 0,10 m² każdej szyby	1,25
3	Jw., lecz z szybami o powierzchni ponad 0,10 m²	1,00
4	Jw., lecz całkowicie oszklone z dolnym ramieniem o wysokości do 30 cm	0,75

A. 0,75

B. 1,00

C. 1,50

D. 1,25

Poprawna odpowiedź to 1,00, ponieważ zgodnie z przyjętymi standardami w branży budowlanej oraz wskazaniami zawartymi w tabelach dotyczących robocizny, współczynnik dla skrzydeł drzwiowych płytowych z szybami o powierzchni 0,30 m2 wynosi właśnie 1,00. Wartość ta odzwierciedla czas i zasoby potrzebne do malowania skrzydeł drzwiowych z uwzględnieniem powierzchni szyb, która jest większa niż 0,10 m2. W praktyce oznacza to, że przy takim współczynniku można oszacować całkowite nakłady robocizny, co jest kluczowe dla prawidłowego budżetowania i planowania prac remontowych. Ponadto, stosowanie się do tych wartości pozwala na zachowanie standardów jakości, co jest niezwykle istotne w sytuacjach, gdy prace są realizowane na zlecenie klientów czy w kontekście publicznych przetargów budowlanych. Dobrze jest również znać aktualne wytyczne i tabele, ponieważ mogą one ulegać zmianom w zależności od rozwoju technologii i materiałów. Powinno się także pamiętać, że odpowiedni dobór współczynnika to nie tylko kwestia ekonomiczna, ale również wpływa na czas realizacji projektu oraz satysfakcję klienta.

Pytanie 32

Kto jest odpowiedzialny za przygotowanie Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia?

A. zamawiający

B. wykonawca

C. inspektor nadzoru

D. kierownik budowy

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia, czyli SIWZ, to super ważny dokument, który zamawiający musi przygotować, kiedy organizuje przetarg. To on mówi, jakie warunki powinny spełniać firmy, które chcą wziąć w nim udział, żeby wykonać zamówienie tak, jak trzeba. Na przykład, zamawiający wkłada tam szczegółowe informacje o technicznych parametrach, terminach realizacji oraz wymaganiach, które dotyczą jakości i bezpieczeństwa. Dobrze by było, żeby SIWZ była jasna i zrozumiała – to pomoże wykonawcom przygotować oferty i zminimalizować ryzyko nieporozumień. Dodatkowo, w SIWZ można też wpleść branżowe normy, na przykład ISO, żeby zapewnić wysoką jakość realizacji zamówienia. Właściwie przygotowana SIWZ może sprawić, że oferty będą bardziej konkurencyjne i cała procedura przetargowa będzie przejrzysta, co jest bardzo ważne dla skutecznego zarządzania projektami budowlanymi i innymi zamówieniami publicznymi.

Pytanie 33

Płyty gipsowo-kartonowe powinny być przechowywane w suchych pomieszczeniach?

A. ustawione pionowo, na podkładkach, pomiędzy słupkami ograniczającymi

B. ułożone płasko, na drewnianych paletach lub podkładkach

C. ułożone w takiej orientacji, w jakiej będą pracowały po wbudowaniu

D. ustawione pionowo, opierając je o ścianę lub w stalowych kozłach

Płyty gipsowo-kartonowe powinny być składowane w pomieszczeniach suchych, ułożone płasko, na drewnianych paletach lub podkładkach, aby zapobiec ich odkształceniu i uszkodzeniom. Ułożenie ich w ten sposób pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru, co z kolei minimalizuje ryzyko powstawania wgłębień lub pęknięć na powierzchni płyt. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami producentów oraz standardami budowlanymi, które podkreślają znaczenie prawidłowego składowania materiałów budowlanych, zwłaszcza w kontekście ich późniejszego wykorzystania. Należy również unikać kontaktu z wilgocią, ponieważ gips, z którego wykonane są płyty, jest materiałem higroskopijnym, co może prowadzić do deformacji oraz rozwoju pleśni. W przypadku transportu, płyty powinny być również zabezpieczone przed wstrząsami i uderzeniami, co jest kolejnym argumentem na korzyść składowania ich w pozycji płaskiej. Dodatkowo, stosowanie palet drewnianych lub podkładek pełni funkcję izolacyjną od podłoża, co jest istotne dla zachowania ich właściwości.

Pytanie 34

Jakie elementy rusztowań są przeznaczone do ochrony przed upadkiem pracowników oraz zsunięciem się materiałów?

A. podłużnice i podwaliny

B. tężniki i drabiny

C. poręcze i bortnice

D. stojaki i krzyżulce

Poręcze i bortnice to kluczowe elementy rusztowań, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracowników oraz zabezpieczenie materiałów przed przypadkowym zsunięciem się. Poręcze tworzą barierę, która chroni przed upadkiem z wysokości, co jest szczególnie istotne w kontekście przepisów BHP, które nakładają obowiązek odpowiedniego zabezpieczenia miejsca pracy na wysokości. Bortnice, z kolei, działają jako dodatkowe zabezpieczenie na dolnej części rusztowania, zapobiegając wypadaniu narzędzi oraz materiałów budowlanych. W praktyce, stosowanie poręczy i bortnic jest zgodne z normami PN-EN 12811, które regulują wymagania dotyczące konstrukcji rusztowań. Wybór odpowiednich zabezpieczeń wpływa na ogólny poziom bezpieczeństwa na placu budowy, a ich brak może prowadzić do poważnych wypadków. Przykłady zastosowania tych elementów obejmują nie tylko budownictwo, ale również prace renowacyjne oraz wszelkie działania wymagające dostępu do wysokich miejsc, gdzie ryzyko upadku jest znaczne.

Pytanie 35

Książka obmiarów ma na celu rejestrowanie

A. ilości prac zgodnie z dokumentacją projektową

B. ilości wszystkich zrealizowanych robót

C. zmian w zakresie realizowanych robót

D. terminów zakończenia wszystkich prac

Odpowiedź 'ilości wszystkich wykonanych robót' jest jak najbardziej na miejscu. Książka obmiarów to taki kluczowy dokument, który ma za zadanie szczegółowo rejestrować to, co się działo na budowie. Dzięki niej można lepiej kontrolować wydatki i śledzić postępy. W praktyce wygląda to tak, że w książce obmiarów zapisuje się konkretne ilości robót, co potem ułatwia wycenę i rozliczanie się z inwestorem. Zgodnie z normami budowlanymi, warto prowadzić ten dokument na bieżąco, bo to zapewnia przejrzystość i rzetelność w całym projekcie. Na przykład, przy robocie ziemnej każdy metr sześcienny wykopanej ziemi jest dokładnie notowany, co pozwala na precyzyjniejsze rozliczenie z wykonawcą. Dobrze jest też archiwizować te dane, bo mogą się przydać w przyszłości, zwłaszcza podczas oceny wydajności wykonawców czy nowych projektów.

Pytanie 36

Kto jest odpowiedzialny za przyłączenie linii energetycznej w celu zasilenia budowy energią elektryczną?

A. kierownik budowy razem z inwestorem

B. inspektor powiatowy

C. kierownik budowy oraz majster z kwalifikacjami elektryka

D. lokalny zakład energetyczny

Lokalny zakład energetyczny jest odpowiedzialny za dostarczenie energii elektrycznej do różnych obiektów, w tym budów. To on wykonuje wszelkie niezbędne prace związane z doprowadzeniem i podłączeniem linii energetycznych. W praktyce oznacza to, że zakład przeprowadza analizy obciążeniowe, projektuje odpowiednią infrastrukturę oraz realizuje instalację linii zasilających zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 50160 dotycząca jakości energii elektrycznej. W przypadku budowy, inwestor powinien skontaktować się z zakładem energetycznym, aby ustalić wymagania dotyczące podłączenia, które mogą obejmować m.in. konieczność uzyskania odpowiednich zezwoleń, a także wykonanie przyłączy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której zakład energetyczny musi dostosować parametry zasilania do specyfikacji urządzeń na budowie, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie oraz zabezpieczenie przed przeciążeniami.

Pytanie 37

Co najmniej co 5 lat należy dokonywać kontroli stanu technicznego

A. instalacji elektrycznej

B. dachu budynku

C. instalacji gazowej

D. przewodów kominowych

Instalacja elektryczna jest kluczowym elementem infrastruktury budynków, który wymaga regularnej kontroli stanu technicznego, co najmniej raz na 5 lat, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego oraz normami branżowymi. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, które mogą prowadzić do awarii, a w skrajnych przypadkach pożarów. W ramach takiej kontroli oceniane są elementy takie jak przewody, urządzenia ochronne, zabezpieczenia przeciwprzepięciowe i inne komponenty instalacji. W praktyce, na przykład, audytorzy techniczni mogą wykryć uszkodzenie izolacji kabli, co mogłoby prowadzić do zwarcia. Dlatego przestrzeganie zalecanych przeglądów i konserwacji instalacji elektrycznych jest nie tylko kwestią zgodności z prawem, ale również kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników budynku. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości, zaleca się niezwłoczne podjęcie działań naprawczych.

Pytanie 38

Demontaż budynków murowanych powinien odbywać się etapowo, zaczynając od usunięcia

A. ścian działowych na najwyższym piętrze

B. podłóg i konstrukcji stropowych najwyższej kondygnacji

C. urządzeń oraz elementów instalacji elektrycznej

D. pokrycia dachu oraz jego konstrukcji

Rozbiórka murowanych budynków to nie lada wyzwanie, ale jak się do tego dobrze zabrać, to wszystko idzie gładko. Na początek warto odłączyć zasilanie i zająć się instalacjami elektrycznymi. To takie podstawowe, ale mega ważne - dzięki temu unikniemy groźnych sytuacji, jak porażenie prądem. Np. w halach przemysłowych przemyślane podejście do demontażu instalacji jest kluczowe. Mówię to z doświadczenia, bo widziałem, co może się stać, gdy pominie się te kroki. Oczywiście, pamiętajmy o normach, jak PN-EN 50110, bo to one dają nam wskazówki, jak pracować bezpiecznie. Jak już zajmiesz się instalacjami, to wtedy możesz przejść do rozbiórki ścian i konstrukcji. To nie tylko sprawia, że robota idzie sprawniej, ale także minimalizuje ryzyko.

Pytanie 39

Demontażu ani rozbiórki rusztowań nie można przeprowadzać

A. w trakcie gęstej mgły oraz opadów deszczu

B. przy sztucznym oświetleniu

C. gdy wiatr wieje z prędkością do 2 m/s

D. bez udziału inspektora nadzoru budowlanego

Demontaż i rozbiórka rusztowań w czasie gęstej mgły i opadów deszczu jest niebezpieczna, ponieważ te warunki atmosferyczne znacznie ograniczają widoczność oraz mogą wpływać na stabilność rusztowania. W praktyce, gęsta mgła może prowadzić do dezorientacji pracowników i utraty kontroli nad sytuacją, co zwiększa ryzyko wypadków. W przypadku opadów deszczu, powierzchnie robocze stają się śliskie, co z kolei zwiększa ryzyko poślizgnięć i upadków. Standardy BHP oraz normy dotyczące bezpieczeństwa pracy, takie jak PN-EN 12811 (Systemy rusztowań), zalecają, aby prace na wysokości były wstrzymywane w niesprzyjających warunkach pogodowych. Pracodawcy powinni szkoleniem swoich pracowników, aby ci byli świadomi zagrożeń związanych z takimi warunkami oraz stosowali się do wytycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa na placu budowy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest organizacja prac budowlanych, które są planowane w taki sposób, aby unikać wykonywania zadań w niekorzystnych warunkach atmosferycznych.

Pytanie 40

Podczas końcowego odbioru tynku kategorii III na ścianie należy zweryfikować

A. wyłącznie lico tynku

B. odchylenie powierzchni od kierunku pionowego oraz lico tynku

C. odchylenie powierzchni od kierunku poziomego oraz lico tynku

D. jedynie odchylenie powierzchni od kierunku pionowego

Podczas końcowego odbioru tynku kategorii III kluczowe jest, aby ocenić zarówno odchylenie powierzchni od kierunku pionowego, jak i stan lica tynku. Tynki kategorii III mają zastosowanie w budynkach, gdzie estetyka oraz dokładność wykonania mają kluczowe znaczenie. Sprawdzając odchylenie od pionu, możemy ocenić, czy wykonane prace spełniają wymagania norm budowlanych, takich jak PN-EN 13914-1, która wskazuje na dopuszczalne odchylenia w tynkach. Ponadto, lico tynku, czyli widoczna powierzchnia, powinno być równe, gładkie i estetycznie wykonane, co jest istotne w kontekście dalszych prac wykończeniowych. Przykładowo, w przypadku dalszego malowania lub układania płytek, nierównomierne lico może prowadzić do problemów estetycznych oraz technicznych, takich jak kruszenie czy odpadanie materiałów. Dlatego też, przeprowadzając tę kontrolę, zapewniamy nie tylko estetykę, ale również trwałość i jakość wykonania. Warto pamiętać, że odpowiednia kontrola na etapie odbioru może zapobiec późniejszym kosztownym naprawom i inwestycjom.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej