Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 09:47
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:07

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W programie Explorator systemu Windows, naciśnięcie klawisza F5 zazwyczaj powoduje wykonanie następującej operacji:

A. otwierania okna wyszukiwania

B. uruchamiania drukowania zrzutu ekranowego

C. kopiowania

D. odświeżania zawartości bieżącego okna

Klawisz F5 w programie Explorator systemu Windows jest standardowo przypisany do czynności odświeżania zawartości bieżącego okna. Oznacza to, że naciśnięcie tego klawisza spowoduje ponowne załadowanie aktualnych danych wyświetlanych w folderze lub na stronie internetowej. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy chcemy upewnić się, że widzimy najnowsze informacje, na przykład po dodaniu lub usunięciu plików. W praktyce, odświeżanie okna pozwala na szybkie sprawdzenie zmian w zawartości, co jest nieocenione w codziennej pracy z plikami i folderami. Warto zaznaczyć, że jest to zgodne z ogólnym standardem interakcji użytkownika w systemach operacyjnych, gdzie klawisz F5 jest powszechnie używany do odświeżania. W kontekście dobrych praktyk, znajomość skrótów klawiaturowych, takich jak F5, przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy i oszczędności czasu, stanowiąc istotny element przeszkolenia użytkowników w zakresie obsługi systemu Windows.

Pytanie 2

Jaka jest binarna reprezentacja adresu IP 192.168.1.12?

A. 11000010,10101100,00000111,00001101

B. 11000100,10101010,00000101,00001001

C. 11000001,10111000,00000011,00001110

D. 11000000.10101000,00000001,00001100

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym ma postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Aby zrozumieć, jak dokonano tej konwersji, należy znać zasady przekształcania liczb dziesiętnych na system binarny. Każda z czterech części adresu IP (octetów) jest przekształcana osobno. W przypadku 192, jego binarna reprezentacja to 11000000, co uzyskuje się przez dodawanie kolejnych potęg liczby 2: 128 + 64 = 192. Następnie 168 zamienia się na 10101000, ponieważ 128 + 32 + 8 = 168. Kolejny octet, 1, jest po prostu 00000001, a ostatni, 12, to 00001100. W praktyce, znajomość binarnego zapisu adresu IP jest niezbędna w sieciach komputerowych, zwłaszcza przy konfiguracji urządzeń sieciowych czy diagnostyce problemów z komunikacją. Ważne jest również, aby zrozumieć, że te adresy IP są częścią standardu IPv4, który jest powszechnie stosowany w internecie oraz w sieciach lokalnych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest podstawową umiejętnością każdego specjalisty IT, co znacząco ułatwia pracę z sieciami oraz zabezpieczeniami.

Pytanie 3

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę haseł oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości, które spełniają kryteria złożoności, należy ustawić

A. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

B. zasady blokady konta w zasadach grupowych

C. konta użytkowników w Ustawieniach

D. parametry konta użytkownika w narzędziu zarządzania komputerem

Odpowiedź "zasady haseł w zasadach zabezpieczeń lokalnych" jest poprawna, ponieważ to w tym miejscu można skonfigurować wymogi dotyczące złożoności haseł oraz okresowej zmiany haseł dla kont użytkowników w systemach Windows Server. Umożliwia to administratorom kontrolowanie polityki haseł, co jest kluczowym elementem zabezpieczeń w środowiskach IT. Przykładowo, można ustalić minimalną długość hasła, wymusić użycie znaków specjalnych, cyfr oraz wielkich liter, co znacząco zwiększa odporność na ataki brute-force. W dobrych praktykach bezpieczeństwa IT, takich jak standardy NIST, podkreśla się znaczenie silnych haseł oraz regularnej ich zmiany. Dzięki odpowiednim ustawieniom w zasadach zabezpieczeń lokalnych można również wprowadzić blokady konta po kilku nieudanych próbach logowania, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. To podejście jest zgodne z politykami bezpieczeństwa wielu organizacji, które mają na celu minimalizację ryzyka naruszeń danych.

Pytanie 4

Na ilustracji zaprezentowano konfigurację urządzenia, co sugeruje, że

A. powstały trzy nowe VLAN-y: ID1, ID13, ID48

B. wszystkie porty zostały przypisane do VLAN z ID48

C. utworzono dwa nowe VLAN-y: ID13, ID48

D. VLAN z ID48 został skonfigurowany jako zarządzalny

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na utworzenie dwóch nowych VLAN-ów o ID 13 i 48. W sieciach komputerowych VLAN, czyli Virtual Local Area Network, umożliwia logiczne segmentowanie sieci na mniejsze, odizolowane segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Na przedstawionym rysunku widać, że poza domyślnym VLAN-em o ID 1 skonfigurowano dwa dodatkowe VLAN-y. VLAN 13 obejmuje porty 1 i 3 jako nieoznakowane, co oznacza, że urządzenia podłączone do tych portów komunikują się w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej bez konieczności tagowania ramek. VLAN 48 obejmuje porty 2 oraz 4-18 w tym samym trybie. Dobra praktyka w zarządzaniu sieciami komputerowymi obejmuje używanie VLAN-ów do separacji ruchu np. dla różnych działów firmy co minimalizuje ryzyko związane z dostępem do danych oraz zwiększa przepustowość dzięki ograniczeniu zbędnych transmisji. Dodatkowo VLAN-y mogą być używane do wdrożenia polityk bezpieczeństwa takich jak separacja sieci IoT od sieci korporacyjnej aby zapobiec potencjalnym atakom.

Pytanie 5

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. uszkodzony kontroler DMA

B. skasowany BIOS komputera

C. dyskietka włożona do napędu

D. brak pliku NTLDR

Patrząc na inne odpowiedzi, można zauważyć, że uszkodzony kontroler DMA tak naprawdę nie ma związku z komunikatami, które dostajesz z brakiem systemu. Kontroler DMA to coś, co połącza pamięć z urządzeniami, ale nie zajmuje się uruchamianiem systemu. Owszem, może sprawiać inne kłopoty, ale nie te konkretne komunikaty. Z kolei brak pliku NTLDR, mimo że może dawać podobne błędy, ma więcej wspólnego z twardym dyskiem, na którym jest system. NTLDR to ważny plik, ale jeśli komunikat dotyczy dyskietki, to sprawa jest inna. A co do skasowanego BIOS-u, to też nie jest przyczyną tego błędu. Skasowany BIOS mógłby całkowicie uniemożliwić uruchomienie komputera, ale nie spowodowałby błędu z „Non-system disk”. Zrozumienie tego typu rzeczy jest naprawdę ważne w diagnozowaniu problemów z uruchamianiem komputerów. Każda z innych odpowiedzi może być związana z innymi kwestiami, ale nie dotyczy tej sytuacji opisanej w pytaniu.

Pytanie 6

Który system plików powinien być wybrany podczas instalacji Linuxa, aby umożliwić ustalanie uprawnień dla plików i katalogów?

A. NTFS

B. EXT2

C. ISO9660

D. FAT32

EXT2 (Second Extended File System) to system plików, który został zaprojektowany specjalnie dla systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. Jest on jednym z najpopularniejszych systemów plików używanych w dystrybucjach Linuxa, a jego główną zaletą jest zaawansowane zarządzanie uprawnieniami do plików i folderów. W odróżnieniu od NTFS, FAT32 czy ISO9660, EXT2 obsługuje pełne atrybuty bezpieczeństwa, takie jak odczyt, zapis i wykonanie, zarówno dla użytkowników, grup, jak i innych. Dzięki temu administratorzy mogą precyzyjnie kontrolować, kto ma dostęp do określonych zasobów, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. Przykładem zastosowania EXT2 może być serwer plików, na którym różnym grupom użytkowników przydzielane są różne poziomy dostępu. Standardy branżowe zalecają używanie systemów plików, które zapewniają elastyczne i bezpieczne zarządzanie uprawnieniami, a EXT2 spełnia te wymagania, co czyni go odpowiednim wyborem dla większości aplikacji serwerowych.

Pytanie 7

Jaki sprzęt powinno się wybrać do pomiarów schematu okablowania strukturalnego sieci lokalnej?

A. Analizator sieci LAN

B. Monitor sieciowy

C. Reflektometr OTDR

D. Analizator protokołów

Analizator sieci LAN to kluczowe narzędzie w zarządzaniu i diagnozowaniu sieci lokalnych. Jego główną funkcją jest monitorowanie i analizowanie ruchu sieciowego, co pozwala na identyfikację problemów z wydajnością oraz ocenę stanu połączeń. W kontekście pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego, analizator ten umożliwia zbieranie danych o użyciu pasma, opóźnieniach, a także błędach komunikacyjnych. Na przykład, podczas wdrażania nowej infrastruktury sieciowej, technik może wykorzystać analizator sieci LAN do przeprowadzenia testów wydajności i potwierdzenia, że wszystkie urządzenia są prawidłowo podłączone i komunikują się ze sobą. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie jak standardy IEEE 802.3, regularne monitorowanie sieci przy użyciu analizatora LAN jest niezbędne dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania sieci. To narzędzie pozwala także na wizualizację topologii sieci, co jest kluczowe w zarządzaniu złożonymi środowiskami IT.

Pytanie 8

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. trial

B. public domain

C. donationware

D. shareware

Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne dla każdego bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych czy finansowych. Oprogramowanie w domenie publicznej jest uwolnione od wszelkich praw autorskich, co oznacza, że użytkownicy mogą je dowolnie modyfikować, kopiować i rozpowszechniać. Przykłady takiego oprogramowania to różne biblioteki kodów źródłowych, które są wykorzystywane w projektach open-source, jak np. zbiory przydatnych narzędzi programistycznych. W praktyce oznacza to, że programiści mogą korzystać z tych zasobów bez konieczności uzyskiwania zezwolenia, co sprzyja innowacyjności i współpracy w społeczności deweloperów. Standardy i dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie udostępniania oprogramowania w domenie publicznej jako sposobu na wspieranie edukacji oraz rozwoju technologii. Korzystanie z takich zasobów przyczynia się do szybszego rozwoju nowych aplikacji i narzędzi, a także umożliwia naukę poprzez praktyczne zastosowanie kodu źródłowego.

Pytanie 9

W przypadku, gdy w tej samej przestrzeni będą funkcjonować jednocześnie dwie sieci WLAN zgodne ze standardem 802.11g, w celu zminimalizowania ryzyka wzajemnych zakłóceń, powinny one otrzymać kanały o numerach różniących się o

A. 3

B. 5

C. 2

D. 4

Wybór przydzielenia kanałów różniących się o 5 dla sieci WLAN standardu 802.11g jest kluczowy dla minimalizacji zakłóceń między tymi sieciami. Standard 802.11g operuje w paśmie 2,4 GHz, które jest podzielone na 14 kanałów, z których w wielu krajach dostępnych jest tylko 11. W rzeczywistości jednak, tylko 3 kanały (1, 6 i 11) są wystarczająco od siebie oddalone, aby zminimalizować interferencje. Wybranie kanałów, które różnią się o 5, np. kanały 1 i 6, lub 6 i 11, pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego pasma bez wzajemnych zakłóceń. W praktyce, jeśli obie sieci będą używać kanałów, które różnią się o 5, zyskujemy większą stabilność i wydajność transmisji danych, a także ograniczamy problem opóźnień oraz strat pakietów. Dzięki tym zasadom, administratorzy sieci mogą również lepiej planować lokalizację punktów dostępowych oraz zarządzać zasięgiem sieci, co jest szczególnie istotne w gęsto zaludnionych obszarach, gdzie wiele sieci WLAN może współistnieć. Warto również pamiętać, że zakłócenia mogą być wywołane nie tylko przez inne sieci WLAN, ale także przez urządzenia korzystające z tego samego pasma, takie jak mikrofalówki czy telefony bezprzewodowe.

Pytanie 10

Czym wyróżniają się procesory CISC?

A. prostą i szybką jednostką kontrolną

B. ograniczoną wymianą danych pomiędzy pamięcią a procesorem

C. wysoką liczbą instrukcji

D. niewielką ilością trybów adresowania

Procesory CISC (Complex Instruction Set Computing) charakteryzują się dużą liczbą rozkazów, co odzwierciedla ich złożoną architekturę. Ta różnorodność rozkazów umożliwia programistom pisanie bardziej złożonych instrukcji w mniejszej liczbie linii kodu, co jest szczególnie przydatne w kontekście programowania niskopoziomowego lub w systemach operacyjnych. Na przykład, w architekturze x86, która jest jedną z najbardziej popularnych architektur CISC, istnieje wiele instrukcji, które mogą wykonywać skomplikowane operacje na danych w pojedynczej instrukcji, co jest korzystne w aplikacjach wymagających intensywnej obliczeniowości. Dzięki temu, programiści mogą efektywnie wykorzystywać zasoby sprzętowe, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania, gdzie celem jest optymalizacja wydajności i minimalizacja zużycia pamięci. Zrozumienie architektury CISC jest kluczowe dla projektowania i implementacji wydajnych aplikacji komputerowych, co czyni tę wiedzę niezbędną w branży IT.

Pytanie 11

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. IPSEC

B. SSTP

C. L2TP

D. PPTP

Wybór SSTP, L2TP czy IPSEC do opisania połączenia VPN, które najpierw korzysta z niezabezpieczonego połączenia, a następnie przechodzi w szyfrowane, jest niewłaściwy. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje HTTPS do ustanowienia bezpiecznego tunelu, co oznacza, że uwierzytelnienie i szyfrowanie odbywają się równolegle. Charakteryzuje się dużym poziomem bezpieczeństwa, jednak jego działanie nie odpowiada opisowi pytania, ponieważ nie ma etapu niezabezpieczonego połączenia. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) często mylony jest z IPSEC, ponieważ zazwyczaj jest używany razem z nim do zapewnienia bezpiecznego transportu danych. L2TP sam w sobie nie ma mechanizmu szyfrowania, a więc wymaga dodatkowych protokołów, co również nie wpisuje się w schemat opisany w pytaniu. IPSEC to standardowy protokół zabezpieczający, który działa na poziomie sieciowym i służy do szyfrowania i uwierzytelniania pakietów IP. Choć IPSEC jest niezwykle skuteczny, również nie pasuje do koncepcji stopniowego przejścia od niezabezpieczonego do zabezpieczonego połączenia. Mylne przekonanie o funkcjonalności tych protokołów często wynika z ich skomplikowanej natury oraz różnorodności zastosowań w praktyce. Ważne jest, aby zrozumieć, że wybór odpowiedniego protokołu VPN zależy od specyficznych potrzeb i wymaganych standardów bezpieczeństwa, co dodatkowo podkreśla znaczenie świadomości dotyczącej zastosowań każdego z tych protokołów.

Pytanie 12

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. devmgmt.msc

B. dfsgui.msc

C. dsa.msc

D. diskmgmt.msc

Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Użytkownicy mogą za jego pomocą tworzyć, usuwać, formatować i zmieniać rozmiar partycji, co jest kluczowe przy organizacji przestrzeni dyskowej. Przykładowo, jeśli użytkownik chce podzielić dysk twardy na kilka mniejszych jednostek, aby lepiej zarządzać danymi, może to zrobić przy użyciu tego narzędzia. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu dysków oraz optymalizacja ich struktury, co może przyczynić się do lepszej wydajności systemu. Ponadto, diskmgmt.msc pozwala na przypisywanie liter dysków, co ułatwia ich identyfikację przez system oraz użytkowników. Używając tego narzędzia, można również zarządzać wolnym miejscem na dysku, co jest istotne w kontekście zachowania integralności danych oraz efektywności operacyjnej całego systemu operacyjnego. Warto zaznaczyć, że dostęp do tego narzędzia można uzyskać, wpisując 'diskmgmt.msc' w oknie uruchamiania (Win + R), co czyni go łatwo dostępnym dla użytkowników.

Pytanie 13

Element na karcie graficznej, który ma za zadanie przekształcenie cyfrowego sygnału wytwarzanego przez kartę na analogowy sygnał, zdolny do wyświetlenia na monitorze to

A. multiplekser

B. RAMDAC

C. RAMBUS

D. głowica FM

Wybór multipleksera jako odpowiedzi na to pytanie jest mylący, ponieważ multiplekser to układ, który służy do wyboru jednego z wielu sygnałów wejściowych i przekazywania go na wyjście. Jego funkcjonalność nie obejmuje konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co jest kluczowym zadaniem RAMDAC. W kontekście kart graficznych, multipleksery mogą być używane w różnych rolach, jednak nie pełnią one funkcji konwersji sygnałów do postaci analogowej. RAMBUS, z kolei, to rodzaj architektury pamięci, a nie komponent odpowiedzialny za konwersję sygnałów. RAMBUS zajmuje się komunikacją między różnymi elementami systemu, w tym pamięcią operacyjną, ale nie ma związku z przetwarzaniem sygnałów wideo. Głowica FM natomiast odnosi się do technologii stosowanej w radiu, a jej funkcje są związane z modulacją sygnału radiowego, co również nie ma nic wspólnego z konwersją sygnałów wideo na analogowe. Te pomyłki mogą wynikać z mylnego skojarzenia terminów, które mogą wydawać się podobne, ale nie mają wspólnego celu w kontekście wyświetlania obrazu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych komponentów pełni odmienną rolę w systemie komputerowym, a ich funkcjonalność powinna być analizowana w kontekście konkretnych zadań, jakie mają realizować.

Pytanie 14

Jakie protokoły pełnią rolę w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. TCP

B. ICMP

C. UDP

D. SMTP

Odpowiedzi takie jak UDP, ICMP i SMTP mogą prowadzić do nieporozumień w kontekście warstwy transportowej modelu ISO/OSI. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem bezpołączeniowym, co oznacza, że nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani ich kolejności. Chociaż jest to opcja szybsza, to nie jest odpowiednia do zastosowań wymagających wysokiej niezawodności, co czyni go mniej odpowiednim wyborem w kontekście pytania. ICMP (Internet Control Message Protocol) nie jest protokołem transportowym; jest to protokół stosowany do przesyłania wiadomości kontrolnych i diagnostycznych w sieci, co odzwierciedla jego rolę w utrzymaniu i zarządzaniu sieciami, a nie w dostarczaniu danych aplikacyjnych. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół aplikacyjny używany do przesyłania wiadomości email, działający na warstwie aplikacji, a nie transportowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie warstw modelu OSI oraz przypisywanie funkcji protokołów do niewłaściwych warstw, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków na temat ich zastosowań i funkcji. Zrozumienie hierarchii protokołów i ich przypisania do odpowiednich warstw jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowych.

Pytanie 15

Wskaż standard protokołu wykorzystywanego do kablowego połączenia dwóch urządzeń

A. WiMAX

B. IrDA

C. IEEE 802.15.1

D. IEEE 1394

WiMAX, IEEE 802.15.1 i IrDA to standardy, które wcale nie nadają się do przewodowego łączenia dwóch urządzeń, w przeciwieństwie do IEEE 1394. WiMAX to technologia do bezprzewodowego dostępu do internetu, więc nie ma mowy o przewodowych połączeniach. Z kolei Bluetooth, czy tam IEEE 802.15.1, to standard do bezprzewodowej wymiany danych na krótkie dystanse, więc też odpada w tej kwestii. IrDA to komunikacja optyczna, która już prawie nie jest używana z powodu rozwoju Bluetooth i Wi-Fi. Ludzie często myślą, że te wszystkie standardy mogą być używane do przewodowych połączeń, a tak nie jest. Każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania, które trzeba zrozumieć. Wybierając standard, warto patrzeć na potrzeby aplikacji i jakie urządzenia mają być podłączone.

Pytanie 16

W systemie Linux do bieżącego monitorowania aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. sysinfo

B. ps

C. sed

D. proc

'sed', 'proc' i 'sysinfo' to takie narzędzia, które raczej nie nadają się do monitorowania procesów w Linuxie. 'Sed' to bardziej do edytowania tekstu, coś jak korektor tekstów, a nie do śledzenia procesów. 'Proc' to z kolei taki wirtualny katalog, który trzyma różne info o systemie i procesach, ale to nie działa jak normalne polecenie monitorujące. No i 'sysinfo', cóż, podaje info o systemie, ale też nie ma nic wspólnego z konkretnym monitorowaniem procesów. Jak używasz tych narzędzi do takich celów, to możesz się mocno pogubić, bo są do czego innego. Dlatego ważne jest, żeby rozumieć, że polecenie 'ps' to jednak to, czego szukasz, gdy mówimy o śledzeniu procesów w Linuxie.

Pytanie 17

Aby móc korzystać z telefonu PSTN do nawiązywania połączeń za pośrednictwem sieci komputerowej, należy go podłączyć do

A. modemu analogowego

B. bramki VoIP

C. repetera sygnału

D. mostka sieciowego

Modem analogowy jest urządzeniem, które służy do podłączenia komputera do linii telefonicznej w celu przesyłania danych. Jego funkcja polega na konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co umożliwia transfer danych przez tradycyjne linie telefoniczne. Chociaż modem można wykorzystać do przesyłania sygnałów telefonicznych, nie jest on odpowiedni do łączenia telefonów PSTN z sieciami VoIP, ponieważ nie obsługuje protokołów VoIP, takich jak SIP. Mostek sieciowy to urządzenie, które łączy różne segmenty sieci lokalnych, ale nie jest przeznaczone do konwersji sygnałów telefonicznych na format VoIP. Repeater sygnału, z kolei, jest używany do wzmacniania sygnałów w sieciach, ale nie przekształca on sygnałów głosowych z telefonów PSTN na sygnały cyfrowe wymagane w VoIP. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że urządzenia te mogą pełnić funkcję bramek VoIP, co prowadzi do nieporozumień związanych ze sposobem działania technologii VoIP. W kontekście integracji telefonii tradycyjnej z VoIP, tylko bramka VoIP oferuje niezbędną funkcjonalność oraz odpowiednie protokoły do realizacji tych połączeń.

Pytanie 18

Aby naprawić wskazaną awarię, należy

Dwa komputery pracują w sieci lokalnej.
Mają skonfigurowane protokoły TCP/IP.
Jednemu z nich przypisano numer IP 192.168.1.1, drugiemu – 192.168.2.1.
Komputery „widzą się" w otoczeniu sieciowym, natomiast próba połączenia się z wykorzystaniem protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, np. wynik polecenie ping jest negatywny.

A. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci odpowiadających im w taki sposób, aby oba komputery były w tej samej podsieci

B. sprawdzić, czy PROXY jest włączone i ewentualnie je aktywować

C. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN komputerów

D. wyłączyć system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych opcjach TCP/IP kart sieciowych

Aby komputery mogły się komunikować w sieci lokalnej, muszą znajdować się w tej samej podsieci. Podsieć jest częścią sieci IP, której identyfikator jest określany przez maskę podsieci. W przypadku adresów IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, jeśli używana jest maska podsieci 255.255.255.0, oznacza to, że komputery są w różnych podsieciach, co uniemożliwia ich komunikację przez protokół TCP/IP. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić konfigurację adresów IP lub masek podsieci tak, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci, na przykład zmieniając adres IP drugiego komputera na 192.168.1.x z maską 255.255.255.0. Dzięki temu adresy IP będą miały ten sam identyfikator sieciowy, co umożliwi skuteczne przesyłanie pakietów TCP/IP między nimi. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrą praktyką projektowania sieci lokalnych, gdzie segmentacja sieci odbywa się zgodnie z potrzebami organizacyjnymi i funkcjonalnymi. Ponadto, właściwa konfiguracja podsieci ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa jej wydajność.

Pytanie 19

Na podstawie przedstawionego w tabeli standardu opisu pamięci PC-100 wskaż pamięć, która charakteryzuje się maksymalnym czasem dostępu wynoszącym 6 nanosekund oraz minimalnym opóźnieniem między sygnałami CAS i RAS równym 2 cyklom zegara?

Specyfikacja wzoru: PC 100-abc-def jednolitego sposobu oznaczania pamięci.
a	CL (ang. CAS Latency)	minimalna liczba cykli sygnału taktującego, liczona podczas operacji odczytu, od momentu uaktywnienia sygnału CAS, do momentu pojawienia się danych na wyjściu modułu DIMM (wartość CL wynosi zwykle 2 lub 3);
b	tRCD (ang. RAS to CAS Delay)	minimalne opóźnienie pomiędzy sygnałami RAS i CAS, wyrażone w cyklach zegara systemowego;
c	tRP (ang. RAS Precharge)	czas wyrażony w cyklach zegara taktującego, określający minimalną pauzę pomiędzy kolejnymi komendami, wykonywanymi przez pamięć;
d	tAC	Maksymalny czas dostępu (wyrażony w nanosekundach);
e	SPD Rev	specyfikacja komend SPD (parametr może nie występować w oznaczeniach);
f	Parametr zapasowy	ma wartość 0;

A. PC100-322-60

B. PC100-333-60

C. PC100-323-70

D. PC100-332-70

Rozumienie oznaczeń pamięci takich jak PC100-323-70 czy PC100-332-70 jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ich specyfikacji technicznych. Oznaczenie to składa się z kilku istotnych parametrów, które określają wydajność pamięci w kontekście konkretnych operacji. W przypadku pamięci PC-100, liczby po oznaczeniu odzwierciedlają opóźnienia w cyklach zegara dla różnych operacji, takich jak CAS Latency (CL), RAS to CAS Delay (tRCD), RAS Precharge Time (tRP), a także maksymalny czas dostępu wyrażony w nanosekundach. Wybór niepoprawnej pamięci, takiej jak PC100-323-70, wynika najczęściej z niezrozumienia różnic między wartościami opóźnień i maksymalnym czasem dostępu. Na przykład, w oznaczeniu PC100-323-70, ostatnia liczba wskazuje na maksymalny czas dostępu równy 7 nanosekund, co nie spełnia kryterium 6 nanosekund podanego w pytaniu. Podobnie, w oznaczeniu PC100-332-70, chociaż czas dostępu również wynosi 7 nanosekund, to opóźnienie tRCD wynosi 3 cykle zegara, a nie 2. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla poprawnego działania systemów komputerowych, gdyż bezpośrednio wpływają one na szybkość i stabilność pamięci, a tym samym na ogólną wydajność komputera. Niezrozumienie lub pomylenie tych parametrów może prowadzić do wyboru nieoptymalnych komponentów, co skutkuje obniżoną wydajnością lub niestabilnością systemu.

Pytanie 20

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 192.168.1.255

B. 192.168.1.1

C. 122.168.1.0

D. 122.0.0.255

Adres 192.168.1.1 jest poprawny dla maski podsieci 255.255.255.0, ponieważ mieści się w zakresie adresów prywatnych zdefiniowanych przez standard RFC 1918. Maski podsieci określają, jak adres IP jest dzielony na część sieciową i część hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (192.168.1) stanowią adres sieciowy, a ostatni oktet (1) oznacza adres konkretnego hosta w tej sieci. Oznacza to, że adres 192.168.1.0 określa sieć, a 192.168.1.255 to adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla tej podsieci, co oznacza, że nie mogą być przypisane jako adresy hostów. W praktyce adres 192.168.1.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach domowych, co czyni go kluczowym w konfiguracji lokalnych sieci komputerowych. Znajomość tego, jak działają adresy IP i maski podsieci, jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy muszą zarządzać lokalnymi i rozległymi sieciami przez prawidłowe przypisanie adresów IP dla różnorodnych urządzeń.

Pytanie 21

W systemie Linux, aby przejść do głównego katalogu w strukturze drzewiastej, używa się komendy

A. cd/

B. cd\

C. cd /

D. cd ..

Odpowiedzi, które nie prowadzą do przejścia do korzenia drzewa katalogów, mogą wydawać się logiczne, ale nie odpowiadają rzeczywistości działania systemu Linux. 'cd/' bez spacji może wydawać się poprawne, jednak pomija standardy dotyczące formatowania poleceń, co może prowadzić do nieporozumień. W systemie Linux ważne jest, aby polecenia były poprawnie sformatowane, aby mogły być zrozumiane przez powłokę. Jest to przykład typowego błędu, gdzie użytkownicy zapominają o konieczności użycia spacji po 'cd' przed znakiem '/', co obniża czytelność i może prowadzić do niezamierzonych błędów. Z kolei 'cd\' jest poleceniem, które nie jest rozpoznawane w systemach Linux, ponieważ backslash (\) jest używany jako separator ścieżek w systemach Windows, a nie w Unix-like. Stąd, jego użycie w Linuxie prowadzi do niepoprawnego działania, co jest częstym błędem w myśleniu, gdy użytkownicy przenoszą nawyki z jednego systemu na drugi. Wreszcie, 'cd ..' przenosi nas do katalogu nadrzędnego, a nie do korzenia, co może prowadzić do frustracji, gdy użytkownicy próbują uzyskać dostęp do najwyższego poziomu hierarchii plików. Kluczowym aspektem nawigacji w systemie Linux jest zrozumienie, jak działa hierarchia plików i jakie polecenia są odpowiednie do wykonania określonych zadań, co jest podstawą efektywnego zarządzania systemem.

Pytanie 22

W systemie Windows uruchomiono plik wsadowy z dwoma argumentami. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu w pliku wsadowym jest możliwe przez

A. %2

B. $2

C. %2%

D. $2$

W błędnych odpowiedziach pojawiają się zrozumiane nieporozumienia dotyczące sposobu odwoływania się do parametrów w plikach wsadowych. Odpowiedź $2 wydaje się opierać na niepoprawnym założeniu, że symbol dolara jest używany do referencji parametrów, co jest typowe dla niektórych innych języków skryptowych, ale nie dotyczy to Windows Batch. Użycie %2, a nie $2, jest zgodne z konwencjami systemu Windows. Odpowiedzi %2% i $2$ również są błędne, ponieważ ich składnia nie odpowiada wymaganej strukturze. Użycie symbolu procenta w formie %2% sugeruje, że użytkownik zakłada, iż dolne i górne znaki procenta są potrzebne do oznaczenia zmiennej, co jest niewłaściwe w kontekście skryptów wsadowych. Całkowity brak zrozumienia zasad przekazywania argumentów w plikach wsadowych prowadzi do takich pomyłek. Kluczowe jest zrozumienie, że argumenty są przypisane do zmiennych za pomocą prostego zastosowania symbolu % bez dodatkowych znaków. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na dokumentację i standardy, aby unikać takich typowych pułapek, które mogą zafałszować logikę działania skryptów i prowadzić do niepoprawnych wyników.

Pytanie 23

Transmisję danych w sposób bezprzewodowy umożliwia standard, który zawiera interfejs

A. HDMI

B. DVI

C. IrDA

D. LFH60

IrDA, czyli Infrared Data Association, to standard bezprzewodowej transmisji danych, który umożliwia przesyłanie informacji za pomocą podczerwieni. Jest to technologia wykorzystywana przede wszystkim w komunikacji pomiędzy urządzeniami na niewielkich odległościach, typowo do kilku metrów. Przykłady zastosowania IrDA obejmują przesyłanie plików pomiędzy telefonami komórkowymi, łączność z drukarkami czy synchronizację danych z komputerami. Standard ten jest zgodny z różnymi protokołami komunikacyjnymi, co pozwala na jego elastyczne użycie w wielu aplikacjach. W praktyce, IrDA zapewnia bezpieczne i szybkie połączenia, jednak wymaga, aby urządzenia były w bezpośredniej linii widzenia, co może być jego ograniczeniem. W branży standardy IrDA są uznawane za jedne z pierwszych prób stworzenia efektywnej komunikacji bezprzewodowej, co czyni je ważnym krokiem w rozwoju technologii bezprzewodowej. Warto również zauważyć, że pomimo spadku popularności IrDA na rzecz innych technologii, takich jak Bluetooth, pozostaje on istotnym elementem w kontekście historycznym oraz technologicznym.

Pytanie 24

Standard IEEE 802.11b dotyczy sieci

A. bezprzewodowych

B. telefonicznych

C. przewodowych

D. światłowodowych

Odpowiedzi związane z sieciami telefonicznymi, światłowodowymi oraz przewodowymi wykazują nieporozumienie w zakresie zastosowania i funkcji standardów sieciowych. Sieci telefoniczne, które historycznie funkcjonują na infrastrukturze kablowej, nie korzystają z technologii bezprzewodowej, co sprawia, że normy takie jak IEEE 802.11b są dla nich nieadekwatne. W przypadku sieci światłowodowych, które opierają się na technologii przesyłania danych za pomocą światła w włóknach optycznych, standard 802.11b również nie ma zastosowania. Większość standardów dla światłowodów, takich jak 100BASE-FX, jest skoncentrowana na wysokiej przepustowości i dużych odległościach, co stoi w sprzeczności z celami standardu 802.11b. Z kolei odpowiedzi dotyczące sieci przewodowych, które obejmują technologie Ethernet, wskazują na mylne przekonanie, że wszystkie formy komunikacji wymagają fizycznego połączenia. W rzeczywistości sieci przewodowe i bezprzewodowe mają różne zastosowania i są projektowane z myślą o różnych wymaganiach, takich jak mobilność czy łatwość instalacji. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu nowoczesnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 25

Który typ drukarki stosuje metodę przenoszenia stałego pigmentu z taśmy na papier odporny na wysoką temperaturę?

A. Atramentowa

B. Termosublimacyjna

C. Laserowa

D. Termiczna

Drukarka termosublimacyjna to ciekawy sprzęt, który fajnie działa w drukowaniu zdjęć. W zasadzie to przenosi barwnik z taśmy na papier przez proces sublimacji, czyli jakby podgrzewa barwnik, który zamienia się w gaz i osiada na papierze. To daje super jakość obrazu, więc nie ma co się dziwić, że używają tego w fotografii i reklamie. Tam, gdzie ważne są detale i trwałość, ta technologia rządzi! Spójrz na imprezy, jak wesela czy mecze – tam drukują zdjęcia na miejscu, co jest naprawdę ekstra. Barwniki, które używają, dają żywe kolory i gładkie przejścia, co sprawia, że zdjęcia wygląda jak dzieła sztuki. Także, generalnie, jak komuś zależy na jakości w druku zdjęć, to termosublimacja jest najlepszym rozwiązaniem.

Pytanie 26

Na rysunku widoczny jest symbol graficzny

A. przełącznika

B. rutera

C. mostu

D. punktu dostępowego

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku jest typowym oznaczeniem dla przełącznika sieciowego znanego również jako switch. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej umożliwiającymi efektywne przesyłanie danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci lokalnej LAN. Działają na warstwie 2 modelu OSI co oznacza że zarządzają przesyłaniem ramek danych na podstawie adresów MAC. W przeciwieństwie do koncentratorów które przesyłają ruch do wszystkich portów przełączniki kierują dane tylko do docelowego portu co znacznie zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Nowoczesne przełączniki oferują funkcje takie jak VLAN-y Quality of Service czy agregacja łączy co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i dostosowanie infrastruktury do potrzeb użytkowników. W praktyce przełączniki pozwalają na budowę skalowalnych i elastycznych sieci gdzie przepustowość i niezawodność są kluczowe. Ich zastosowanie jest powszechne nie tylko w środowiskach biurowych ale również w centrach danych gdzie są podstawą dla zaawansowanych architektur sieciowych.

Pytanie 27

Ramka danych przesyłanych z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy ruterem R1 a ruterem R2 (punkt A). Jakie adresy są w niej zawarte?

A. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC rutera R1, adres docelowy MAC rutera R2

B. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

C. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres rutera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

D. Źródłowy adres IP rutera R1, docelowy adres IP rutera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

Niektóre niepoprawne odpowiedzi sugerują, że adresy MAC urządzeń końcowych, takich jak komputer PC1 lub serwer, są używane bezpośrednio w komunikacji między ruterami. To nieporozumienie wynika z braku zrozumienia, jak protokoły sieciowe działają na różnych poziomach modelu OSI. Adresy MAC są używane do komunikacji w obrębie tej samej sieci lokalnej i zmieniają się przy każdym przejściu przez ruter. Dlatego gdy ramka danych przemieszcza się od jednego rutera do drugiego, to adresy MAC tych ruterów służą do prawidłowego dostarczenia danych w obrębie tego segmentu sieci. Inne błędne odpowiedzi mogą wskazywać na niepoprawne przypisanie adresów IP, na przykład do routingu urządzeń pośrednich jak rutery, co jest mylące ponieważ adresy IP pozostają stałe dla urządzeń końcowych w trakcie całej sesji komunikacyjnej w sieci rozległej. Zrozumienie, że IP i MAC pełnią różne role, jest kluczowe: IP umożliwia identyfikację celowego urządzenia w sieci globalnej, a MAC zapewnia dostarczenie danych w obrębie segmentu sieciowego. Taki podział ról jest podstawą efektywnego działania protokołów routingu i przesyłania danych w nowoczesnych sieciach komputerowych. Typowym błędem jest także zakładanie, że adres MAC komputera PC1 lub serwera jest wykorzystywany na całej długości trasy, co nie jest możliwe z technicznego punktu widzenia, ze względu na ograniczenia w zakresie działania protokołu Ethernet oraz wymagań dotyczących wydajności sieci. Praktyka sieciowa wymaga zrozumienia, że każdy segment sieci ma swoje własne warunki routingu, co jest niezwykle istotne dla optymalizacji działania sieci i unikania potencjalnych problemów z wydajnością lub bezpieczeństwem transmisji danych. Zrozumienie tego jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się zarządzaniem i konfiguracją sieci komputerowych.

Pytanie 28

Urządzenie klienckie automatycznie uzyskuje adres IP od serwera DHCP. W sytuacji, gdy serwer DHCP przestanie działać, karcie sieciowej przydzielony zostanie adres IP z przedziału

A. 224.0.0.1 ÷ 224.255.255.254

B. 192.168.0.1 ÷ 192.168.255.254

C. 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254

D. 127.0.0.1 ÷ 127.255.255.255.254

Wybór adresów spoza zakresu 169.254.0.1 ÷ 169.254.255.254 jest błędny z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia zasad przydzielania adresów IP oraz roli DHCP. Adresy 127.0.0.1 ÷ 127.255.255.254 są zarezerwowane dla lokalnego hosta, znane jako loopback addresses, które umożliwiają aplikacjom komunikację same ze sobą w obrębie jednej maszyny, ale nie służą do komunikacji w sieci lokalnej. W przypadku awarii serwera DHCP, adresy te nie mogą być używane do nawiązywania połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Zakres 192.168.0.1 ÷ 192.168.255.254 to adresy prywatne, które są często wykorzystywane w sieciach lokalnych. Aby mogły zostać przypisane, urządzenie musiałoby mieć możliwość uzyskania adresu z routera lub DHCP, co w sytuacji jego braku jest niemożliwe. Natomiast adresy w zakresie 224.0.0.1 ÷ 224.255.255.254 są zarezerwowane dla multicastu, co oznacza, że są używane do komunikacji z grupą odbiorców, a nie dla pojedynczych hostów. Te niepoprawne odpowiedzi wskazują na typowe błędy w analizowaniu funkcji DHCP oraz mechanizmów przydzielania adresów IP, gdzie niezbędna jest znajomość zarówno zasad funkcjonowania protokołów sieciowych, jak i podstawowych standardów adresacji IP.

Pytanie 29

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć

B. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej

C. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup

D. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej

W przypadku sygnalizacji błędu odczytu/zapisu pamięci CMOS podczas procedury POST, właściwym krokiem jest wymiana baterii układu lub ewentualna wymiana płyty głównej. Bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS, które są kluczowe dla uruchamiania systemu. Kiedy bateria jest słaba lub rozładowana, ustawienia te mogą zostać utracone, co skutkuje błędem przy starcie komputera. W praktyce oznacza to, że po wymianie baterii komputer zazwyczaj wraca do normalnego działania, pozwalając na poprawne odczytanie i zapis konfiguracji. W przypadku, gdy wymiana baterii nie przynosi efektu, konieczne może być rozważenie wymiany płyty głównej, zwłaszcza jeśli inne komponenty są w dobrym stanie. Standardy branżowe zalecają regularne monitorowanie stanu baterii CMOS, a dla użytkowników domowych czy firmowych warto wypracować procedury konserwacyjne, które zapewnią ciągłość pracy urządzeń.

Pytanie 30

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

B. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD

C. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

D. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

Wszystkie inne odpowiedzi, które nie są poprawne, mają różne błędy w składni i w podejściu. Na przykład, pierwsza opcja, gdzie pojawia się "static route", jest niepoprawna, bo takie polecenie po prostu nie istnieje w standardzie. W odpowiedzi z "route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD" masz złą kolejność argumentów, co powoduje, że polecenie jest źle interpretowane. Pamiętaj, że "ADD" powinno być na początku, to naprawdę ma znaczenie dla prawidłowego działania komendy. Ostatnia opcja także ma błędy składniowe, co prowadzi do nieporozumień przy definiowaniu tras w tablicy routingu. Musisz pamiętać, że zrozumienie poleceń dotyczących trasowania jest kluczowe w zarządzaniu siecią. Błędne zdefiniowanie tras może wywołać problemy z łącznością i nieefektywne wykorzystanie zasobów. Dlatego dobra znajomość składni i logicznego porządku poleceń to podstawa dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci.

Pytanie 31

Jakie funkcje realizuje system informatyczny?Kursy informatyczne

A. Zarządzanie monitorem CRT

B. Przetwarzanie danych

C. Nadzór nad działaniem oprogramowania diagnostycznego

D. Ochrona przed wirusami

Wybierając inne opcje, może nie do końca zrozumiałeś, co naprawdę robią systemy informatyczne. Sterowanie monitorem CRT to raczej przestarzała sprawa, bo to technologia wyświetlania, która nie jest już na czasie. Owszem, zabezpieczanie przed wirusami jest ważne, ale to bardziej kwestia bezpieczeństwa, a nie tego, co systemy informatyczne robią w istocie. Kontrola pracy oprogramowania diagnostycznego to też nie podstawa – to bardziej o monitorowaniu i utrzymaniu systemów. Pamiętaj, że systemy informatyczne głównie zajmują się przetwarzaniem danych – to pozwala na analizę i wykorzystanie informacji w różnych obszarach, takich jak analiza biznesowa czy relacje z klientem. Ignorowanie tego może prowadzić do mylnych wniosków o tym, co naprawdę robią technologie informatyczne.

Pytanie 32

Gdy chce się, aby jedynie wybrane urządzenia mogły uzyskiwać dostęp do sieci WiFi, należy w punkcie dostępowym

A. zmienić kod dostępu

B. zmienić częstotliwość radiową

C. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

D. zmienić typ szyfrowania z WEP na WPA

Skonfigurowanie filtrowania adresów MAC w punkcie dostępowym to dobra rzecz, bo pozwala nam na ograniczenie dostępu do WiFi tylko dla tych urządzeń, które chcemy mieć pod kontrolą. Każde urządzenie ma swój unikalny adres MAC, dzięki czemu można je łatwo zidentyfikować w sieci. Jak dodasz adresy MAC do listy dozwolonych, to administrator sieci może zablokować inne urządzenia, które nie są na tej liście. Na przykład, jeśli w biurze chcemy, żeby tylko nasi pracownicy z określonymi laptopami korzystali z WiFi, wystarczy, że ich adresy MAC wprowadzimy do systemu. To naprawdę zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci! Warto też pamiętać, że filtrowanie adresów MAC to nie wszystko. To jakby jeden z wielu elementów w układance. Takie coś jak WPA2 i mocne hasła są również super ważne. Dzisiaj zaleca się stosowanie różnych warstw zabezpieczeń, a filtrowanie MAC jest jednym z nich.

Pytanie 33

Aby Jan mógł zmienić właściciela drukarki w systemie Windows, musi mu zostać przypisane prawo do w opcjach zabezpieczeń

A. uprawnień specjalnych

B. administrowania drukarkami

C. manipulacji dokumentami

D. modyfikacji uprawnień do drukowania

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują niepełne zrozumienie struktury uprawnień w systemie Windows, co może prowadzić do problemów z zarządzaniem zasobami IT. Odpowiedź "zmiany uprawnień drukowania" wskazuje na pewne ograniczenie, ponieważ dotyczy jedynie dostępu do funkcji drukowania, a nie do zarządzania drukarką jako całością. Użytkownik nie może przyznać ani zmienić uprawnień innym użytkownikom, co jest kluczowe w kontekście zarządzania środowiskiem wieloużytkownikowym. Z kolei odpowiedź "zarządzania dokumentami" jest myląca, ponieważ dotyczy jedynie dokumentów w kolejce drukowania, a nie samej drukarki. Oznacza to, że użytkownik wciąż może mieć ograniczony dostęp do modyfikacji ustawień drukarki. Odpowiedź "zarządzania drukarkami" może wydawać się logiczna, ale nie zapewnia pełnej kontroli nad systemem zarządzania uprawnieniami, co jest konieczne do zmiany właściciela drukarki. Wiele osób nie docenia znaczenia uprawnień specjalnych i myli je z bardziej podstawowymi opcjami, co prowadzi do typowych błędów myślowych w przydzielaniu uprawnień. W rzeczywistości, zarządzanie uprawnieniami wymaga precyzyjnego zrozumienia hierarchii i dostępności uprawnień, a także ich wpływu na codzienne operacje drukowania w środowisku pracy.

Pytanie 34

Przycisk znajdujący się na obudowie rutera, którego charakterystyka została podana w ramce, służy do

A. zresetowania rutera

B. przywrócenia domyślnych ustawień rutera

C. włączenia lub wyłączenia urządzenia ruter

D. aktywacji lub dezaktywacji sieci Wi-Fi

Przycisk resetowania na obudowie rutera służy do przywracania ustawień fabrycznych urządzenia. Takie działanie jest niezbędne, gdy użytkownik chce usunąć wszystkie wprowadzone zmiany i przywrócić ruter do stanu początkowego stanu sprzed konfiguracji. Praktyczne zastosowanie tego przycisku obejmuje sytuacje, w których konfiguracja sieciowa jest nieprawidłowa lub zapomniane zostało hasło dostępu do panelu administracyjnego użytkownika. Resetowanie rutera jest także użyteczne w przypadku problemów z łącznością, które mogą być wynikiem niepoprawnych ustawień sieciowych. Przywrócenie ustawień fabrycznych nie tylko usuwa wszystkie niestandardowe ustawienia, ale także jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie utrzymania bezpieczeństwa sieciowego. Regularne przywracanie ustawień fabrycznych i rekonfiguracja rutera może pomóc w eliminacji błędnych konfiguracji, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo sieci. Ponadto, urządzenia sieciowe jak rutery są kluczowe w architekturze sieci, a ich poprawna konfiguracja i zarządzanie są niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Standardy branżowe takie jak IEEE 802.11 wymagają by sieć działała w sposób optymalny, co często oznacza konieczność stosowania standardowych procedur takich jak reset fabryczny aby uniknąć problemów z kompatybilnością.

Pytanie 35

Która z grup w systemie Windows Server ma najniższe uprawnienia?

A. Użytkownicy

B. Administratorzy

C. Wszyscy

D. Operatorzy kont

Odpowiedź 'Wszyscy' jest poprawna, ponieważ ta grupa użytkowników w systemie Windows Server ma najmniejsze uprawnienia w porównaniu do innych wymienionych grup. Użytkownicy z tej grupy mają dostęp jedynie do podstawowych funkcji i zasobów, co jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień (least privilege principle). Dzięki temu, nawet w przypadku wykrycia luk bezpieczeństwa, potencjalne zagrożenia są ograniczone, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem w infrastrukturze IT. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z systemu, ale nie mają możliwości wprowadzania istotnych zmian w konfiguracji systemu ani dostępu do danych, które mogłyby narazić organizację na ryzyko. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie uprawnień użytkowników, aby zapewnić, że nie mają oni więcej dostępów, niż jest to konieczne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 36

Protokół używany do zarządzania urządzeniami w sieci to

A. Internet Group Management Protocol (IGMP)

B. Simple Network Management Protocol (SNMP)

C. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

D. Intenet Control Message Protocol (ICMP)

Simple Network Management Protocol (SNMP) jest protokołem zaprojektowanym do zarządzania i monitorowania urządzeń w sieciach IP. SNMP umożliwia administratorom sieci zbieranie informacji z różnych urządzeń, takich jak routery, przełączniki, serwery oraz inne elementy infrastruktury sieciowej. Głównym celem SNMP jest zapewnienie centralnego zarządzania, co pozwala na efektywne monitorowanie kondycji sieci oraz szybką reakcję na potencjalne problemy. Przykładowo, dzięki SNMP administrator może skonfigurować alerty o stanie urządzenia, co pozwala na proaktywne podejście do zarządzania siecią. Ponadto, SNMP korzysta z tzw. MIB (Management Information Base), czyli bazy danych, w której są zdefiniowane możliwe do monitorowania parametry urządzeń. Standardy związane z SNMP, takie jak SNMPv1, SNMPv2c i SNMPv3, wprowadzają różne poziomy bezpieczeństwa i funkcjonalności, co sprawia, że protokół ten jest elastyczny i skalowalny w zastosowaniach komercyjnych oraz korporacyjnych.

Pytanie 37

Jaką rolę pełnią elementy Tr1 i Tr2, które są widoczne na schemacie ilustrującym kartę sieciową Ethernet?

A. Oferują szyfrowanie oraz deszyfrowanie danych przesyłanych przez sieć

B. Informują o aktywności karty sieciowej za pomocą dźwięków

C. Zapewniają separację obwodu elektrycznego sieci LAN od obwodu elektrycznego komputera

D. Wskazują szybkość pracy karty sieciowej poprzez świecenie na zielono

Izolacja obwodu elektrycznego jest kluczową funkcją transformatorów Tr1 i Tr2 w kartach sieciowych Ethernet. Transformator Ethernet zapewnia galwaniczne oddzielenie obwodów sieciowych od urządzeń, do których są podłączone. Dzięki temu zabezpiecza urządzenia przed różnicami potencjałów, które mogą występować w różnych segmentach sieci, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużych zakłóceniach elektrycznych. Izolacja transformatorowa chroni przed przepięciami i zwarciami, minimalizując ryzyko uszkodzenia sprzętu komputerowego. W praktyce oznacza to, że wszelkie zakłócenia i piki napięciowe występujące w sieci nie przenoszą się bezpośrednio na sprzęt komputerowy, co mogłoby spowodować jego uszkodzenie. Transformator Ethernet jest zatem zgodny z normami bezpieczeństwa i dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności w pracy sieci komputerowych. Standard IEEE 802.3 określa wymagania dotyczące izolacji galwanicznej, w tym minimalne napięcie probiercze, które transformator musi wytrzymać, aby spełniać normy bezpieczeństwa. W ten sposób transformator zapewnia bezpieczne użytkowanie sieci, chroniąc sprzęt i dane przed nieprzewidzianymi awariami elektrycznymi.

Pytanie 38

Jeśli rozdzielczość myszy wynosi 200dpi, a monitor ma rozdzielczość Full HD, to aby przesunąć kursor wzdłuż ekranu, należy przesuń mysz o

A. około 35 cm

B. około 25cm

C. 1080px

D. 480i

Odpowiedzi, które wskazują na 480i, 1080px czy około 35 cm, wynikają z nieporozumień co do rozdzielczości i jednostek miary. 480i to standard wideo, ale to zupełnie nie odnosi się do przesuwania myszy na ekranie. Jeśli mówimy o przesunięciu kursora, te jednostki nie mają sensu, bo nie mówią o fizycznej odległości, którą musi pokonać myszka. A 1080px to tylko liczba pikseli w pionie, co też nie pomoże w obliczeniach, gdy chodzi o przesunięcie kursora w poziomie. Dlatego takie podejście może prowadzić do pomyłek. No i ta odpowiedź o 35 cm też nie trzyma się kupy, bo przy rozdzielczości 200dpi to powinno być znacznie mniej. Lepiej zrozumieć te podstawy, bo to naprawdę ważne, jak pracujemy z technologią graficzną i urządzeniami wskazującymi.

Pytanie 39

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego

B. Przechowuje dane o obiektach w sieci

C. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego

D. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom

Usługa katalogowa Active Directory (AD) w systemach Windows Server odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami i użytkownikami w sieci. Jej głównym zadaniem jest przechowywanie informacji o obiektach znajdujących się w sieci, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, drukarki oraz inne zasoby sieciowe. Obiekty te są zorganizowane w hierarchiczną strukturę, co ułatwia zarządzanie i dostęp do danych. Przykładowo, dzięki AD administratorzy mogą szybko odnaleźć konta użytkowników, przypisać im odpowiednie uprawnienia lub zresetować hasła. Dodatkowo, Active Directory umożliwia implementację polityk grupowych (Group Policies), co pozwala na centralne zarządzanie ustawieniami systemów operacyjnych i aplikacji w organizacji. W kontekście bezpieczeństwa, AD bazuje na standardach takich jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia interoperacyjność z innymi systemami katalogowymi. Zastosowanie AD w codziennej pracy IT przynosi korzyści w postaci uproszczenia administracji oraz zwiększenia bezpieczeństwa dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 40

Ustanowienie połączenia pomiędzy dwoma oddalonymi hostami za pomocą publicznej sieci, takiej jak Internet, w sposób, że węzły tej sieci nie wpływają na przesyłane pakiety, to

A. VLAN (Virtual Lan Area Network)

B. VPN (Virtual Private Network)

C. VoIP (Voice over Internet Protocol)

D. VM (Virtual Machine)

Wybór innej opcji może być wynikiem nieporozumienia co do funkcji i zastosowania różnych technologii sieciowych. Maszyna wirtualna (VM) odnosi się do oprogramowania, które emuluje działanie komputera. Umożliwia ona uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym hoście, ale nie ma nic wspólnego z tworzeniem bezpiecznego połączenia w sieci. Bardzo różni się to od funkcji VPN, która koncentruje się na szyfrowaniu danych w ruchu sieciowym. VoIP, czyli technologia przesyłania głosu przez Internet, również nie jest związana z połączeniami sieciowymi, które zapewniają prywatność i bezpieczeństwo. Jej celem jest umożliwienie komunikacji głosowej, a nie zapewnienie tunelu dla danych. VLAN, czyli Wirtualna Sieć Lokalna, służy do segmentacji sieci lokalnych w celu zarządzania ruchem i zwiększenia bezpieczeństwa, ale nie jest projektowana do nawiązywania połączeń przez publiczną sieć. Problemy w zrozumieniu różnic między tymi technologiami mogą wynikać z braku wiedzy na temat ich specyficznych zastosowań oraz celów. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma inną funkcję i przeznaczenie, co może prowadzić do błędnych wniosków, gdy są mylone ze sobą w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej