Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 12:57
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 13:00

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile worków z 25 kg suchej zaprawy murarskiej jest potrzebnych do wybudowania ściany o powierzchni 15 m² i grubości ½ cegły, jeśli jej zużycie na mur o takiej grubości wynosi 75 kg/m²?

A. 25 worków

B. 15 worków

C. 75 worków

D. 45 worków

Wiele osób popełnia błąd, myśląc, że wystarczy pomnożyć powierzchnię muru przez ilość materiału przypadającą na 1 m², a następnie w prosty sposób zaokrąglić wynik do najbliższej liczby worków. Tego rodzaju uproszczenia prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, odpowiedzi zakładające, że potrzeba tylko 25 lub 15 worków, ignorują kluczowy krok przeliczenia całkowitego zapotrzebowania na materiał. Równocześnie odpowiedź 75 worków może wynikać z błędnego założenia, że zapotrzebowanie na materiał wzrasta wraz z wielkością powierzchni, co jest nieprawidłowe, gdyż odpowiednie obliczenia opierają się na stałych wartościach zużycia na metr kwadratowy. Ważne jest, by zawsze stosować właściwe przeliczenia, które uwzględniają zarówno zużycie materiału, jak i jednostki miary, aby uniknąć strat w kosztach i czasie. W praktyce budowlanej, takie błędy mogą prowadzić do poważnych problemów z realizacją projektów, dlatego niezbędne jest posługiwanie się sprawdzonymi metodami obliczeniowymi oraz znajomością norm obowiązujących w branży budowlanej.

Pytanie 2

Wydajność betoniarki mierzy się na podstawie ilości m³mieszanki betonowej wytwarzanej w ciągu

A. jednej godziny

B. jednej zmiany

C. jednego dnia

D. jednego tygodnia

Wydajność betoniarki określa się na podstawie ilości mieszanki betonowej produkowanej w jednostce czasu, a w tym przypadku jest to jedna godzina. W praktyce oznacza to, że betoniarka powinna być w stanie wyprodukować określoną ilość betonu w ciągu godziny, co pozwala na efektywne planowanie prac budowlanych. Na przykład, jeżeli betoniarka ma wydajność 10 m³ na godzinę, oznacza to, że w ciągu ośmiogodzinnej zmiany roboczej może wyprodukować 80 m³ betonu. Jest to kluczowe dla harmonogramów budowy, ponieważ pozwala na precyzyjne obliczenie potrzebnych ilości betonu dla różnych etapów projektu. W branży budowlanej standardowo przyjmuje się, że wydajność betoniarki jest jednym z podstawowych parametrów, który wpływa na czas realizacji zadania oraz jego koszty. Optymalizacja wydajności betoniarki jest zatem niezwykle istotna, ponieważ pozwala na zwiększenie efektywności pracy oraz minimalizację strat materiałowych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Z przedstawionego fragmentu rozporządzenia wynika, że budynek biurowy, który ma 9 kondygnacji nadziemnych o wysokości 3,00 m każda, a jego parter usytuowany jest 0,80 m nad poziomem terenu, należy do budynków.

Rozporządzenie ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (fragment)

W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział budynków na grupy wysokości:
1. niskie (N) — do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie,
2. średniowysokie (SW) — ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie,
3. wysokie (W) — ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie,
4. wysokościowe (WW) — powyżej 55 m nad poziomem terenu.

A. wysokościowych.

B. średniowysokich.

C. niskich.

D. wysokich.

Zrozumienie, jak się klasyfikuje budynki według wysokości, to bardzo ważna sprawa, bo mogą się pojawić jakieś niejasności. Można spotkać się z odpowiedziami, które mówią, że budynek biurowy z 9 piętrami to coś średniowysokiego, niskiego albo wyskokowego, ale to mija się z prawdą. W przepisach nie ma dokładnej definicji 'średniowysoki', co może prowadzić do zamieszania. Budynek o 27 metrach zdecydowanie nie może być uznany za niski, bo te zazwyczaj mieszczą się poniżej 12 metrów. Jeśli się to pomija, to można wyciągnąć złe wnioski co do projektowania i budowy. Kiedy uznajemy, że budynek jest wysoki, projektanci muszą wziąć pod uwagę różne normy, co wpływa na systemy zabezpieczeń, takie jak windy przeciwpożarowe czy inne instalacje. Jeśli ktoś nie rozumie tego, to może to prowadzić do złego projektowania i niebezpiecznych sytuacji. Dlatego architekci i inżynierowie powinni znać definicje, ale też praktyczne skutki związane z klasyfikacją budynków.

Pytanie 6

Aby uzyskać zaprawę cementowo-wapienną M4, należy użyć składników w proporcjach objętościowych 1 : 1 : 6, co oznacza

A. 1 część cementu : 1 część piasku : 6 części wapna hydratyzowanego

B. 1 część cementu : 1 część wapna hydratyzowanego : 6 części wody

C. 1 część wapna hydratyzowanego : 1 część piasku : 6 części cementu

D. 1 część cementu : 1 część wapna hydratyzowanego : 6 części piasku

W przypadku błędnych odpowiedzi, często występuje nieporozumienie dotyczące rozróżnienia składników zaprawy. Proporcje 1 : 1 : 6 powinny być interpretowane jako 1 część cementu, 1 część wapna hydratyzowanego oraz 6 części piasku, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej jakości zaprawy. Wybór odpowiednich proporcji ma ogromny wpływ na właściwości mechaniczne zaprawy, takie jak wytrzymałość na ściskanie, która jest fundamentalna w budownictwie. Nieprawidłowe stosunki, takie jak 1 część cementu, 1 część piasku i 6 części wapna hydratyzowanego, mogą prowadzić do zbyt dużego uwodnienia, co zmniejsza wytrzymałość i trwałość zaprawy. Ponadto, pomijanie piasku lub zbyt niskie jego proporcje skutkują gorszą pracą i adhezją zaprawy. Takie błędy mogą także prowadzić do problemów w dłuższej perspektywie czasowej, takich jak pęknięcia czy odspajanie elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że błędne proporcje mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia właściwości materiałów budowlanych i ich interakcji. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów i dobrych praktyk w budownictwie, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji.

Pytanie 7

Tynk dekoracyjny, będący gładką warstwą zaprawy gipsowej na podstawie wapienno-gipsowej, to

A. sgraffito

B. sztablatura

C. tynk cyklinowany

D. tynk zmywalny

Tynk cyklinowany to technika, która nie odnosi się do gładkiej wyprawy zaczynu gipsowego, lecz dotyczy drewnianych powierzchni. Cyklinowanie polega na szlifowaniu drewna w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni, co jest zupełnie inną procedurą niż nakładanie tynku. Sgraffito to technika zdobnicza, w której na tynku nakłada się różne warstwy kolorów, a następnie z jednej warstwy zdejmuje się wierzchnią warstwę, aby odsłonić dolną, co tworzy wzory. Z kolei tynk zmywalny odnosi się do tynków, które posiadają właściwości umożliwiające ich czyszczenie, co również nie jest zgodne z definicją sztablatury. Często mylnie łączy się te pojęcia z tynkowaniem gipsowym, nie dostrzegając istotnych różnic w zastosowaniu i właściwościach materiałów. Dobrze jest pamiętać, że dobór odpowiedniego tynku zależy od specyfiki projektu oraz wymagań estetycznych i użytkowych, dlatego warto zgłębiać temat, aby unikać nieporozumień i błędnych decyzji w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 8

Zaprawy szamotowe powinny być wykorzystywane do budowania

A. ścian w piwnicach

B. kominów niezwiązanych z budynkiem

C. ścian osłonowych

D. kanałów wentylacyjnych

Zaprawy szamotowe są specjalistycznymi materiałami, które charakteryzują się wysoką odpornością na wysokie temperatury oraz chemikalia. Dlatego ich zastosowanie w murowaniu kominów wolnostojących jest fundamentalne, ponieważ te elementy budowlane są narażone na działanie ekstremalnych temperatur i dymów. Kominy są miejscem, gdzie odprowadzane są gazy spalinowe, które mogą osiągać bardzo wysokie temperatury. Dlatego zaprawy szamotowe, które są wzbogacone o materiały ogniotrwałe, zapewniają nie tylko trwałość, ale i bezpieczeństwo konstrukcji. Przykładowo, w budownictwie przemysłowym, gdzie kominy muszą spełniać określone normy dotyczące emisji oraz odporności na działanie wysokich temperatur, użycie zapraw szamotowych jest standardem. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie regularnych inspekcji kominów, aby upewnić się, że zaprawa nie wykazuje oznak degradacji, co może prowadzić do potencjalnych zagrożeń dla budynku i jego użytkowników.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Czas pracy potrzebny do wykonania tynku o powierzchni 100 m² wynosi 42 r-g. Oblicz koszt robocizny związanej z otynkowaniem ścian o powierzchni 450 m², przy stawce 20,00 zł za 1 r-g.

A. 3 780,00 zł

B. 9 000,00 zł

C. 840,00 zł

D. 2 000,00 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi często występuje nieporozumienie związane z proporcjonalnym obliczaniem nakładów robocizny. Często osoby odpowiadające na takie pytanie mogą przyjąć założenie, że koszt robocizny rośnie liniowo jedynie w oparciu o powierzchnię, a nie uwzględniają, że wymagany nakład robocizny na 450 m² jest po prostu wielokrotnością nakładu na 100 m². Kolejnym błędem myślowym jest niewłaściwe pomnożenie nakładu robocizny przez stawkę, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś obliczy jedynie nakład robocizny dla 450 m² jako 42 r-g, zupełnie pomijając przeliczenie na właściwą powierzchnię, to w konsekwencji uzyska błędny wynik. Warto również zauważyć, że w branży budowlanej i remontowej kluczowe jest zrozumienie, jak różne czynniki, takie jak typ materiału, trudność prac oraz lokalizacja, mogą wpływać na rzeczywiste koszty robocizny. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować właściwe wzory i proporcje, aby uniknąć nieprawidłowych obliczeń, które mogą prowadzić do poważnych błędów w budżetowaniu i realizacji projektów.

Pytanie 11

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię pylistego tynku, aby zwiększyć jego wytrzymałość?

A. Antyadhezyjnym

B. Penetrującym

C. Barwiącym

D. Gruntującym

Preparat gruntujący to naprawdę ważna rzecz, gdy chodzi o wzmacnianie powierzchni pylącego tynku. Gruntowanie to po prostu nałożenie specjalnego preparatu, który sprawia, że kolejne warstwy lepiej się przyczepiają do podłoża, a do tego redukuje pylenie. Te preparaty penetrują w tynk, co poprawia jego właściwości mechaniczne i zmniejsza problem z wchłanianiem wody. To istotne dla trwałości i odporności na wilgoć. Z moich doświadczeń wynika, że użycie gruntów akrylowych lub żywicznych faktycznie poprawia jakość kolejnych warstw, takich jak farby czy tynki dekoracyjne. W branży budowlanej często zaleca się stosowanie gruntów przed nałożeniem mineralnych czy syntetycznych materiałów wykończeniowych. Po gruntowaniu można uzyskać ładniejszą, jednolitą strukturę powierzchni, co działa lepiej na ogólny wygląd.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Najlepszym rozwiązaniem przy demontażu ścianek działowych jest użycie rusztowania

A. na kozłach

B. ramowe

C. wiszące

D. stojakowe

Odpowiedzi stojakowe, wiszące oraz ramowe nie są najlepszym wyborem do zastosowania podczas rozbiórki ścianek działowych z kilku istotnych powodów. Rusztowania stojakowe, choć stabilne, zazwyczaj zajmują więcej miejsca i mogą ograniczać dostęp do obszaru pracy, co jest niepraktyczne w wąskich korytarzach czy pomieszczeniach biurowych. Ich konstrukcja nie pozwala na elastyczne dostosowanie wysokości, co może prowadzić do ograniczeń w efektywności wykonywanych prac. Rusztowania wiszące, z kolei, są dedykowane do zastosowań na elewacjach budynków lub pracach na wysokościach, co czyni je nieodpowiednimi w sytuacjach, gdy prace odbywają się blisko podłoża. W sytuacjach, gdy konieczne jest wykonywanie precyzyjnych cięć lub demontażu ścianek działowych, rusztowania wiszące mogą stwarzać niebezpieczeństwo i utrudniać kontrolę nad wykonywanymi zadaniami. Ostatecznie, rusztowania ramowe, choć popularne w różnych zastosowaniach budowlanych, nie zawsze zapewniają pożądaną elastyczność i łatwość dostępu do zróżnicowanych wysokości, co jest istotne w przypadku prac związanych z demontażem ścianek działowych. Właściwe zrozumienie zastosowań różnych typów rusztowań jest kluczowe, aby uniknąć nieefektywności i ryzyka podczas realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jeżeli w trakcie remontu czas pracy na wykonanie 100 m² tynku wynosi 35 r-g, to ile czasu będzie potrzebne na otynkowanie ścian pomieszczenia o wymiarach 5×6 m i wysokości 3 m?

A. 23,1 r-g

B. 10,5 r-g

C. 35,0 r-g

D. 31,5 r-g

Odpowiedzi 31,5 r-g, 10,5 r-g oraz 35,0 r-g zawierają błędy w obliczeniach lub w interpretacji danych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, osoba mogła źle ocenić powierzchnię pomieszczenia lub pomylić jednostki miary. Powierzchnia ścian nie może być obliczana bez uwzględnienia wszystkich czterech ścian, co jest kluczowe w obliczeniach remontowych. Przykładowo, niektóre osoby mogą pomyśleć, że wystarczy pomnożyć długość przez wysokość jedynie dwóch ścian, co daje zaniżoną powierzchnię. Druga odpowiedź, 10,5 r-g, może wynikać z błędnych proporcji czasowych, co wskazuje na brak zrozumienia, jak dokładnie obliczyć czas robocizny w stosunku do powierzchni. Natomiast odpowiedź 35,0 r-g sugeruje, że osoba przyjęła nieprawidłowe założenie, iż całkowity czas robocizny na pokrycie 100 m² jest równy czasowi na pokrycie mniejszej powierzchni, co jest nieprawidłowe. W takim przypadku powinno się stosować proporcje, by dostosować czas do rzeczywistej powierzchni, co jest niezbędne w każdej pracy budowlanej. Wnioskując, kluczowe jest posługiwanie się odpowiednimi wzorami i metodami oraz odpowiednie rozumienie proporcji, co jest fundamentalną umiejętnością w tej branży.

Pytanie 17

Podczas budowy wewnętrznych ścian działowych o wysokości nieprzekraczającej 2,5 m nie wolno stosować rusztowań

A. stojakowego teleskopowego

B. warszawskiego

C. drabinowego

D. kozłowego

Odpowiedzi 'stojakowego teleskopowego', 'warszawskiego' oraz 'kozłowego' są niewłaściwe z kilku kluczowych powodów. Rusztowania stojakowe teleskopowe, choć oferują stabilność i dużą powierzchnię roboczą, są przeznaczone do znacznie wyższych konstrukcji, co czyni je niepraktycznymi i nieefektywnymi przy pracy na wysokości do 2,5 m. Ich skomplikowana konstrukcja wymaga także znacznie więcej miejsca do rozstawienia, co może być problematyczne w wąskich pomieszczeniach. Rusztowanie warszawskie, z kolei, jest bardziej skomplikowane w montażu i demontażu, co w przypadku niskich wysokości mija się z celem, a jego użycie wiąże się z większym ryzykiem niewłaściwego zabezpieczenia. Zastosowanie rusztowania kozłowego jest również nieodpowiednie, ponieważ, mimo że jest ono stabilne, jego konstrukcja nie jest dostosowana do wykonywania precyzyjnych prac murarskich na niższych wysokościach. Często błędnym podejściem jest myślenie, że większa stabilność rusztowania będzie korzystna w każdej sytuacji, gdy w rzeczywistości proste rozwiązania, takie jak drabina, mogą być bardziej odpowiednie. Z kolei zbyt duża ilość sprzętu na małej przestrzeni może prowadzić do zagrożeń związanych z bezpieczeństwem natomiast użycie drabiny, w połączeniu z przestrzeganiem zasad BHP, pozwala na efektywniejszą i bezpieczniejszą pracę.

Pytanie 18

Który z poniższych rodzajów tynków nie jest tynkiem mineralnym?

A. Akrylowy

B. Silikatowy

C. Gipsowy

D. Cementowy

Odpowiedzi 'Cementowy', 'Gipsowy' i 'Silikatowy' są błędne, ponieważ wszystkie wymienione tynki są typami tynków mineralnych, charakteryzującymi się różnymi właściwościami oraz zastosowaniami. Tynk cementowy jest mieszanką cementu, piasku i wody, co sprawia, że jest niezwykle trwały i odporny na działanie wody, co czyni go odpowiednim do stosowania w miejscach o wysokiej wilgotności. Jest często używany do tynkowania fundamentów oraz piwnic. Tynk gipsowy, z drugiej strony, jest lekki i ma dobrą izolacyjność termiczną i akustyczną, przez co jest popularny w budownictwie wewnętrznym, szczególnie w pomieszczeniach mieszkalnych. Tynk silikatowy, wytwarzany na bazie krzemianów, jest wyjątkowo odporny na działanie warunków atmosferycznych i ma dobrą paroprzepuszczalność, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla budynków historycznych oraz obiektów wymagających konserwacji. Często błędnie można myśleć, że tynki mineralne są mniej odporne lub mniej elastyczne, co prowadzi do nieprawidłowego postrzegania ich właściwości. W rzeczywistości tynki mineralne, odpowiednio zastosowane, mogą oferować długą żywotność i wytrzymałość, a ich właściwości paroprzepuszczalne mogą przeciwdziałać rozwojowi pleśni i grzybów. Zrozumienie różnic między tynkami mineralnymi a akrylowymi jest kluczowe w ich prawidłowym doborze w zależności od warunków środowiskowych oraz wymagań projektowych.

Pytanie 19

Czym jest spoiwo mineralne hydrauliczne?

A. gips hydrauliczny

B. wapno dolomitowe

C. cement hutniczy

D. wapno hydratyzowane

Cement hutniczy jest spoiwem mineralnym hydraulicznym, co oznacza, że ma zdolność do twardnienia pod wpływem wody, nawet w warunkach wilgotnych. Jest to szczególnie ważne w budownictwie oraz inżynierii lądowej, gdzie często mamy do czynienia z konstrukcjami narażonymi na działanie wody. Cement hutniczy, zwany również cementem żużlowym, powstaje z mieszania klinkieru cementowego z żużlem wielkopiecowym, co nadaje mu wyjątkowe właściwości, takie jak zwiększona odporność na działanie wody i chemikaliów. W praktyce, cement hutniczy jest stosowany do budowy fundamentów, konstrukcji podziemnych oraz obiektów hydrotechnicznych, takich jak tamy i zbiorniki. Ponadto, jego właściwości pozwalają na zmniejszenie emisji CO2 w procesie produkcji, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego budownictwa oraz standardami ekologicznymi. Wybór cementu hutniczego jako spoiwa hydraulicznego jest zatem uzasadniony zarówno z punktu widzenia technicznego, jak i ekologicznego.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jaką minimalną grubość powinny mieć przegródki międzykanałowe w kominach murowanych z cegły?

A. 3/4 cegły

B. 1/2 cegły

C. 1/4 cegły

D. 1/3 cegły

Kiedy wybierasz grubość przegród w kominach murowanych z cegły, to naprawdę trzeba na to uważać, bo nieodpowiednie podejścia mogą skutkować poważnymi problemami. Odpowiedzi, które sugerują 1/4 cegły, 1/3 cegły czy 3/4 cegły, są niezgodne z normami budowlanymi i zasadami inżynierii kominowej. Grubości 1/4 i 1/3 cegły są za małe, żeby zapewnić dobrą izolację i ochronić przed spalinami. To może prowadzić do nieszczelności, a to z kolei zwiększa ryzyko zatrucia tlenkiem węgla. A grubość 3/4 cegły, choć może wydawać się dobra, jest za duża i nieopłacalna, co tylko komplikuje sprawę, bo zwiększa masę komina i wymaga lepszych fundamentów. Często ludzie traktują te przegrody jako coś mniej ważnego niż inne elementy konstrukcji, a to błąd. W rzeczywistości pełnią one kluczową rolę w bezpieczeństwie i efektywności systemu kominowego. Dlatego ważne jest, żeby trzymać się norm i przepisów budowlanych, bo to zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale też bezpieczeństwo dla użytkowników budynków.

Pytanie 22

Jakie składniki należy podgrzać podczas przygotowywania zaprawy murarskiej w chłodnych miesiącach, gdy temperatura otoczenia spada poniżej +5°C?

A. Piasek i cement przed ich wymieszaniem

B. Wodę i cement po ich wymieszaniu

C. Piasek i wodę przed ich wymieszaniem

D. Wodę i piasek po ich wymieszaniu

Tu pojawił się błąd! Podgrzewanie wody i cementu po ich zmieszaniu nie jest zgodne z tym, co mówi technologia wiązania zaprawy. Cement potrzebuje dokładnej ilości wody, żeby dobrze działać. Jak dodasz wodę do już wymieszanej zaprawy, to może obniżyć efekt wiązania. A woda, która była podgrzana po zmieszaniu, nie pomoże, bo nie będzie miała odpowiedniego wpływu na proces hydratacji. Może to prowadzić do osłabionej wytrzymałości zaprawy. Poza tym, podgrzewanie piasku i cementu przed wymieszaniem może zmieniać ich właściwości przez niepożądane reakcje chemiczne. Cement nie powinien być poddawany wysokim temperaturom, bo traci swoją zdolność do wiązania z wodą. Generalnie, każdy etap przygotowania zaprawy powinien być przemyślany, a jak coś pójdzie nie tak, to może osłabić cały budynek i kosztować później dodatkowo. Lepiej trzymać się zalecanych procedur, które mówią o podgrzewaniu składników przed połączeniem.

Pytanie 23

Która z poniższych zapraw jest odporna na wysokie temperatury?

A. Cementowa

B. Wapienna

C. Silikatowa

D. Krzemionkowa

Zaprawy silikatowe, wapienne i cementowe różnią się znacznie pod względem właściwości ogniotrwałych. Zaprawy silikatowe, mimo że są często wykorzystywane w budownictwie, nie są uważane za ogniotrwałe, ponieważ ich skład chemiczny zawiera znaczną ilość składników, które mogą się topnieć lub deformować w wysokich temperaturach. Stosowanie ich w miejscach narażonych na intensywne ciepło może prowadzić do ich uszkodzenia, co jest szczególnie istotne w kontekście konstrukcji przemysłowych oraz pieców. W przypadku zapraw wapiennych, chociaż mogą one być używane w różnych zastosowaniach budowlanych, ich odporność na wysoką temperaturę jest ograniczona. Wysoka zawartość węglanu wapnia sprawia, że w warunkach podwyższonej temperatury następuje ich rozkład, co prowadzi do utraty struktury i wytrzymałości. Z kolei zaprawy cementowe, mimo że są powszechnie stosowane ze względu na swoją wytrzymałość, również nie są odpowiednie do zastosowań ogniotrwałych, ponieważ w warunkach ekstremalnych mogą doświadczać pęknięć i deformacji spowodowanych skurczem termicznym. Wiele osób popełnia błąd myślowy, zakładając, że każdy rodzaj zaprawy, który wydaje się być wytrzymały, będzie również odporny na ciepło. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy materiałami budowlanymi oraz ich specyfiką zastosowania, aby uniknąć problemów konstrukcyjnych w przyszłości.

Pytanie 24

Cena realizacji 1 m² tynku cementowo-wapiennego to 15,50 zł, natomiast przygotowanie 1 m² podłoża pod tynk wymaga wydatku 7,70 zł. Oblicz całkowity koszt otynkowania ścian o łącznej powierzchni 250 m².

A. 1 925,00 zł

B. 3 875,00 zł

C. 5 800,00 zł

D. 2 900,00 zł

Obliczanie całkowitego kosztu otynkowania ścian wymaga precyzyjnego uwzględnienia wszystkich składowych, co nie zostało zrobione w przypadku innych odpowiedzi. Często, przy błędnych obliczeniach, naiwne podejście do kosztów prowadzi do pominięcia istotnych elementów, takich jak przygotowanie podłoża, co zazwyczaj prowadzi do zaniżenia całkowitych kosztów. W praktyce, przy wycenie prac budowlanych, kluczowe jest, aby dokładnie wyliczyć koszty materiałów i robocizny, a także wszelkie dodatkowe wydatki związane z przygotowaniem powierzchni. Przykładowo, niektóre odpowiedzi mogły wykazać jedynie koszt tynku, co jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględniają one kosztów przygotowania podłoża, które są nieodłącznym elementem procesu tynkarskiego. Licząc jedynie na podstawie kosztów tynku, można dojść do błędnych wniosków, co w dłuższym okresie prowadzi do problemów finansowych na projekcie budowlanym. W branży budowlanej, dokładność w wycenach jest kluczowa, aby uniknąć nieprzewidzianych wydatków, które mogą znacznie przekroczyć pierwotny budżet. Dlatego, przy obliczaniu kosztów, zawsze należy uwzględniać wszystkie etapy, co w tym przypadku zostało zrobione prawidłowo tylko w jednej z odpowiedzi.

Pytanie 25

Betonowe podłoże, które ma być tynkowane, powinno charakteryzować się równą powierzchnią oraz

A. suche i gładkie

B. zwilżone i chropowate

C. suche i chropowate

D. zwilżone i gładkie

Odpowiedzi, które sugerują, że podłoże powinno być suche, są nieprawidłowe, ponieważ sucha powierzchnia nie zapewnia odpowiedniego przyczepności tynku. W przypadku podłoża suchego, tynk może nie przywierać właściwie, co prowadzi do jego odspajania się z powierzchni betonu. To zjawisko jest szczególnie widoczne w warunkach, gdy wykończenie jest narażone na zmienne warunki atmosferyczne, takie jak wilgoć czy zmiany temperatury. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na gładkie podłoże mogą prowadzić do błędnego wniosku, że tynk nie wymaga chropowatej struktury dla dobrej przyczepności. Gładkie podłoża nie stwarzają odpowiednich warunków dla mechanicznego wiązania, co może skutkować powstawaniem pęknięć i deformacji w wyniku obciążeń mechanicznych. W praktyce, tynkowanie na gładkich powierzchniach wymaga zastosowania dodatkowych metod zapewniających przyczepność, co zwiększa koszty i czas pracy. Zrozumienie znaczenia przygotowania podłoża betonowego jest kluczowe dla uzyskania trwałych i estetycznych efektów pracy, w oparciu o zasady zawarte w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13914, które podkreślają rolę chropowatości i wilgotności w kontekście aplikacji tynków.

Pytanie 26

Jakie kruszywo wykorzystuje się w lekkich mieszankach betonowych?

A. Keramzyt

B. Grunt

C. Pospółkę

D. Żwir

Piasek, pospółka i żwir są powszechnie stosowanymi kruszywami w budownictwie, jednak żadne z nich nie jest odpowiednie do tworzenia lekkich mieszanek betonowych. Piasek, będący drobnym kruszywem, jest kluczowy w produkcji betonu, lecz jego zastosowanie zwiększa masę mieszanki. Podobnie, żwir, który składa się z większych ziaren, również podnosi ciężar betonu i nie wprowadza właściwości lekkości, które są kluczowe w zastosowaniach, gdzie redukcja masy ma znaczenie. Pospółka, będąca mieszanką różnych frakcji kruszywa, także nie jest optymalnym wyborem dla lekkich betonów, ponieważ może prowadzić do niepożądanych właściwości mechanicznych i zwiększenia masy gotowego wyrobu. Zastosowanie tych kruszyw w mieszankach betonowych prowadzi często do nieefektywności, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest wysoka izolacyjność oraz niska ciężkość. Często mylone jest pojęcie lekkiego betonu z betonem opartego na standardowych kruszywach, co skutkuje nieodpowiednim podejściem do projektowania i wyboru materiałów. W praktyce budowlanej, aby uzyskać odpowiednią jakość betonu, zaleca się korzystanie z materiałów zgodnych z aktualnymi normami i standardami, co znacząco wpłynie na trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 27

Który rodzaj tynku jest odporny na wodę?

A. Gipsowy

B. Wapienny

C. Mozaikowy

D. Renowacyjny

Wybór niewłaściwego rodzaju tynku może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w kontekście odporności na wodę. Tynk wapienny, chociaż ma swoje zalety, w tym ekologiczność i zdolność do regulacji wilgotności, nie jest materiałem wodoodpornym. Jego główną wadą jest wysoka nasiąkliwość, co sprawia, że w długotrwałym kontakcie z wodą może ulegać degradacji, a także sprzyjać rozwojowi pleśni i grzybów. Tynk gipsowy z kolei, mimo swojej popularności w zastosowaniach wykończeniowych, również nie nadaje się do stref o wysokiej wilgotności, ponieważ gips jest materiałem hygroskopijnym, który wchłania wilgoć i osłabia swoje właściwości strukturalne. Tynk renowacyjny, przeznaczony głównie do odnawiania zabytków, ma swoje specyficzne zastosowanie, ale również nie zapewnia wodoodporności. Zrozumienie tych właściwości jest kluczowe w przypadku planowania zastosowania tynku w projektach budowlanych. Często błąd polega na mylnym założeniu, że każdy tynk ma podobne właściwości ochronne, co może prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią i trwałością konstrukcji. Wiedza na temat właściwości różnych materiałów budowlanych jest niezbędna dla osiągnięcia sukcesu w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 28

Rzeczywiste wymiary pomieszczenia biurowego wynoszą 8 x 5 m. Jakie będą jego wymiary na rysunku sporządzonym w skali 1:200?

A. 4,0 x 2,5 cm

B. 40,0 x 25,0 cm

C. 8,0 x 5,0 cm

D. 16,0 x 10,0 cm

Obliczanie wymiarów w skali ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przedstawienia projektów. Odpowiedzi takie jak 8,0 x 5,0 cm, 16,0 x 10,0 cm i 40,0 x 25,0 cm mogą wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, jednak wszystkie one mają swoje wady w kontekście skali 1:200. Pierwsza odpowiedź, równa rzeczywistym wymiarom w centymetrach, nie uwzględnia przeliczenia, co skutkuje błędem w odwzorowaniu. Z kolei 16,0 x 10,0 cm oraz 40,0 x 25,0 cm to wartości, które są wynikiem błędnych przeliczeń; mogą sugerować wykorzystanie niewłaściwej skali, co jest problematyczne w profesjonalnych projektach. Błąd taki często wynika z braku zrozumienia zasady przeliczania skali, co jest fundamentalne w projektowaniu. Profesjonaliści w dziedzinach takich jak architektura czy inżynieria muszą dokładnie przeliczać wymiary, aby uniknąć niezgodności konstrukcyjnych i problemów w realizacji projektów. Używanie niewłaściwej skali może prowadzić do kosztownych błędów w wykonawstwie, dlatego kluczowe jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady przeliczania wymiarów w rysunkach technicznych.

Pytanie 29

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Surowy

B. Doborowy

C. Pospolity

D. Wypalany

Tynk doborowy jest klasyfikowany jako tynk trójwarstwowy zwykły kat. IV, co oznacza, że spełnia określone wymagania techniczne dotyczące trwałości i estetyki. Jego powierzchnia jest bardzo starannie wygładzona packą, co zapewnia gładkość i równość, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach budowlanych. Tynki doborowe są często stosowane w budownictwie mieszkalnym oraz komercyjnym, gdzie estetyka i wytrzymałość są równie ważne. W praktyce, tynk doborowy można z powodzeniem stosować w pomieszczeniach wewnętrznych oraz na zewnętrznych elewacjach, a jego właściwości pozwalają na osiągnięcie wysokiej jakości wykończeń. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, tynki doborowe charakteryzują się doskonałą przyczepnością do podłoża oraz odpornością na warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym wyborem do różnych projektów budowlanych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakie będzie łączne wynagrodzenie pracownika za tynkowanie 2 powierzchni o wielkości 50 m2 oraz 3 powierzchni po 30 m2, jeśli cena za 1 m2 tynku wynosi 8 zł?

A. 290 zł

B. 1 280 zł

C. 1 520 zł

D. 1 600 zł

Jak obliczasz wynagrodzenie za otynkowanie, to można popełnić kilka błędów, które prowadzą do złych wyników. Na przykład, jak ktoś tylko zsumuje koszty dwóch powierzchni po 50 m2 i pominie trzy powierzchnie po 30 m2, to wyjdzie mu 400 m2 całkowitej powierzchni, co jest totalnie nietrafione. Takie coś pokazuje, jak łatwo można przeoczyć ważne dane. Niezrozumienie, jak określić całkowitą powierzchnię do otynkowania, to poważny błąd, którego trzeba unikać w budowlance. Warto też wiedzieć, że niektórzy ludzie mogą źle obliczać koszty, używając nieaktualnych stawek lub pomijając ważne elementy pracy. Koszt tynku powinien być zawsze liczony na podstawie całości, a nie z kawałka, bo to prowadzi do fałszywych wyników. W branży budowlanej ważne jest też, żeby mieć zorganizowane podejście do kosztów materiałów i robocizny, bo błędy w tych obliczeniach mogą sporo kosztować podczas realizacji projektów.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Wszystkie techniczne wymagania związane z realizacją i odbiorem prac tynkarskich znajdują się w

A. specyfikacji technicznej

B. dzienniku budowy

C. projekcie architektonicznym

D. kosztorysie ofertowym

Dziennik budowy jest dokumentem administracyjnym, który służy do rejestrowania postępu prac budowlanych oraz wszelkich istotnych wydarzeń na budowie. Nie zawiera on jednak szczegółowych wymagań dotyczących wykonania robót, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jego roli w procesie budowlanym. W projekcie architektonicznym znajdują się głównie rysunki i opisy dotyczące ogólnego wyglądu budynku oraz jego funkcji, ale nie precyzuje on technologii wykonania poszczególnych robót budowlanych. Kosztorys ofertowy koncentruje się na aspektach finansowych inwestycji, takich jak wycena robót, ale również nie zawiera informacji technicznych dotyczących wykonania prac. Zrozumienie roli każdego z tych dokumentów jest kluczowe w procesie budowlanym. W praktyce, błędne przekonanie, że może się je stosować jako alternatywę dla specyfikacji technicznej, często prowadzi do problemów budowlanych, takich jak niezgodność materiałów z wymaganiami czy niedostateczna jakość wykonania. Dlatego ważne jest, aby w każdym projekcie budowlanym klarownie określić, jakie dokumenty są odpowiedzialne za konkretne aspekty techniczne, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 34

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawy	Zaprawa gipsowa gips : piasek	Zaprawa gipsowo-wapienna gips : wapno : piasek
M1	1: 4	1: 1,5: 4,5
M2	1: 3	1: 1: 3
M3	1: 2	1: 0,5: 2
M4	1: 1	1: 0,5: 1

A. 1:2

B. 1:4

C. 1:0,5

D. 1:1

Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 35

Jakie właściwości wełny mineralnej mają wpływ na jej użycie jako materiału izolacyjnego termicznie?

A. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność

B. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary

C. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary

D. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność

Wełna mineralna jest materiałem o niskim współczynniku przewodności cieplnej, co oznacza, że skutecznie izoluje termicznie, minimalizując straty ciepła w budynkach. Niska przewodność cieplna sprawia, że jest to jeden z najbardziej efektywnych materiałów izolacyjnych, co przekłada się na oszczędności energii w eksploatacji obiektów. Dodatkowo, paroprzepuszczalność wełny mineralnej pozwala na regulację wilgotności wewnętrznej pomieszczeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego mikroklimatu. Przykładowo, zastosowanie wełny mineralnej w dachach i ścianach budynków mieszkalnych oraz przemysłowych zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale także ochronę przed kondensacją wilgoci. W zgodzie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13162, wełna mineralna spełnia wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej i akustycznej, co czyni ją często wybieranym materiałem w budownictwie ekologicznym i energooszczędnym.

Pytanie 36

Aby naprawić pęknięcie zwykłego tynku o głębokości przekraczającej 0,5 cm, należy poszerzyć rysę i nawilżyć ją wodą, a następnie

A. zatarć gęstoplastyczną zaprawą gipsową

B. zatarć gęstoplastyczną zaprawą cementową

C. wypełnić dwiema warstwami zaprawy, z której tynk został wykonany

D. wypełnić dwiema warstwami gipsowego zaczynu

Wszystkie inne odpowiedzi zawierają niepoprawne podejścia do naprawy pęknięć tynku, które mogą prowadzić do niewłaściwej trwałości naprawy oraz estetyki. Wypełnienie pęknięcia dwiema warstwami zaczynu gipsowego jest niewłaściwe, ponieważ gips nie jest materiałem do stosowania na zewnątrz ani w pomieszczeniach narażonych na wilgoć. Gips jest materiałem do wnętrz, a jego stosowanie na zewnętrznych ścianach, które mogą być narażone na zmiany warunków atmosferycznych, prowadzi do szybkiego degradacji. Zatarcie gęstoplastyczną zaprawą cementową również jest nieodpowiednie, ponieważ zaprawa cementowa ma inną strukturę i właściwości niż klasyczny tynk, co może skutkować problemami z przyczepnością oraz różnicą w kurczliwości, co sprzyja powstawaniu nowych pęknięć. Podobnie, użycie gęstoplastycznej zaprawy gipsowej w tym kontekście jest błędne, ponieważ ponownie, gips nie jest odpowiedni dla zewnętrznych aplikacji. Często błędem myślowym jest przekonanie, że można dowolnie łączyć różne materiały budowlane, ignorując ich właściwości i przeznaczenie. Właściwe podejście do naprawy pęknięcia tynku wymaga dobrego zrozumienia materiałów oraz ich zastosowań zgodnie z dobrą praktyką budowlaną.

Pytanie 37

Przygotowanie kruszywa naturalnego do wytworzenia zaprawy tynkarskiej, która ma być użyta do nałożenia tynku zwykłego, polega na

A. przesianiu kruszywa przez sito o oczkach 5 mm

B. ustaleniu gęstości pozornej kruszywa

C. przesianiu kruszywa przez sito o oczkach 2 mm

D. ustaleniu stopnia zagęszczenia kruszywa

Przesianie kruszywa przez sito o oczkach 2 mm jest kluczowym etapem w przygotowaniu zaprawy tynkarskiej przeznaczonej do wykonania narzutu tynku zwykłego. Użycie sita o takiej wielkości oczek pozwala na usunięcie większych zanieczyszczeń oraz fragmentów kruszywa, które mogłyby negatywnie wpłynąć na właściwości mechaniczne i estetyczne gotowego tynku. Zastosowanie właściwego rozmiaru kruszywa jest zgodne z normami budowlanymi, które wskazują, że do zapraw tynkarskich powinno się używać kruszywa o odpowiednich uziarnieniach, aby zapewnić optymalną przyczepność i jednorodność zaprawy. Przesiewanie kruszywa ma także na celu poprawę jego jednorodności, co jest istotne dla uzyskania stabilnych właściwości tynków oraz zapobiega pojawianiu się pęknięć. W praktyce, w zależności od wymagań projektu, można przeprowadzać dodatkowe testy, aby określić, czy wybrane kruszywo spełnia normy jakościowe, co przyczynia się do długotrwałych i estetycznych efektów końcowych w budownictwie.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Jakie materiały budowlane mogą być użyte do tworzenia murowanych ścian fundamentowych?

A. pustaki typu Max

B. cegły silikatowe

C. bloczki z betonu komórkowego

D. bloczki z betonu zwykłego

Bloczki z betonu zwykłego są doskonałym materiałem do wykonywania murowanych ścian fundamentowych. Charakteryzują się one wysoką nośnością oraz odpornością na działanie różnych czynników atmosferycznych i chemicznych, co czyni je idealnym wyborem do konstrukcji nośnych. W praktyce stosowanie bloczków z betonu zwykłego w fundamentach zapewnia trwałość oraz stabilność budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, takie materiały powinny spełniać wymagania dotyczące wytrzymałości na ściskanie oraz mrozoodporności, co jest kluczowe w kontekście polskiego klimatu. Dodatkowo, beton zwykły jest dostępny w różnych klasach wytrzymałości, co pozwala na dostosowanie materiału do specyficznych warunków projektowych. Przykładem zastosowania bloczków z betonu zwykłego może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie fundamenty muszą przenosić ciężar całej konstrukcji oraz zapewniać odpowiednią izolację od wilgoci. Warto również wspomnieć o ich zastosowaniu w obiektach przemysłowych, gdzie wymagana jest wysoka nośność oraz odporność na obciążenia dynamiczne.

Pytanie 40

Tynk dwu warstwowy składa się z jakich elementów?

A. gruntownika i narzutu

B. obrzutki i gładzi

C. obrzutki i narzutu

D. narzutu i gładzi

Tynk dwuwarstwowy składa się z dwóch kluczowych warstw: obrzutki i narzutu. Obrzutka, będąca pierwszą warstwą, ma na celu przygotowanie podłoża poprzez zwiększenie przyczepności oraz wyrównanie powierzchni. Jest to warstwa o grubszej strukturze, wykonana z materiałów, takich jak zaprawy cementowe, które zapewniają odpowiednią nośność i trwałość. Narzut, będący drugą warstwą, nakładany jest na obrzutkę i pełni rolę estetyczną oraz ochronną. Jego zadaniem jest zapewnienie gładkiej powierzchni, która jest odporniejsza na czynniki atmosferyczne. Praktycznym przykładem zastosowania tynku dwuwarstwowego jest elewacja budynków mieszkalnych, gdzie odpowiednia aplikacja tych warstw wpływa na trwałość ścian zewnętrznych oraz estetykę budynku. Zgodnie z normami budowlanymi, tynk dwuwarstwowy powinien być stosowany w sposób właściwy, aby zapewnić nie tylko wygląd, ale także długowieczność i wytrzymałość elewacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej