Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik organizacji turystyki
Kwalifikacja: HGT.07 - Przygotowanie imprez i usług turystycznych
Data rozpoczęcia: 28 maja 2025 22:44
Data zakończenia: 28 maja 2025 22:56

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zamawiając usługi przewodnika po mieście, pracownik biura podróży powinien pamiętać o przekazaniu informacji dotyczącej

A. znaków identyfikacyjnych autokaru

B. kontaktu do kierowcy

C. wykształcenia uczestników

D. miejsca spotkania z grupą

W kontekście organizacji usług przewodnika miejskiego, kluczowym elementem jest prawidłowe ustalenie miejsca spotkania z grupą. Informacja ta jest istotna dla zapewnienia sprawnego przebiegu usługi, ponieważ umożliwia uczestnikom łatwe dotarcie do przewodnika. W praktyce, zbyt ogólne lub nieprecyzyjne określenie miejsca spotkania może prowadzić do zamieszania, opóźnień lub nawet do tego, że uczestnicy nie będą mogli dołączyć do przewodnika. Dobre praktyki w branży turystycznej zalecają, aby miejsce spotkania było wyraźnie wskazane w dokumentach potwierdzających rezerwację, a także przypomniane uczestnikom przed rozpoczęciem usługi. Może to być znany punkt orientacyjny, taki jak pomnik, plac czy wejście do popularnego obiektu turystycznego. Użycie technologii, takich jak aplikacje do komunikacji, również może wspierać te ustalenia, umożliwiając szybką wymianę informacji między przewodnikiem a uczestnikami. Właściwe przygotowanie i przekazanie informacji na temat miejsca spotkania jest zatem nie tylko kwestią komfortu, lecz także profesjonalizmu w świadczeniu usług turystycznych.

Pytanie 2

W jaki element z wymienionych powinno być wyposażone pole biwakowe?

A. Możliwość podłączenia do energii elektrycznej

B. Dostęp do ciepłej bieżącej wody

C. Oświetlenie obszaru

D. Punkt dostępu do wody pitnej

Punkt poboru wody pitnej jest kluczowym elementem każdego pola biwakowego, ponieważ zapewnia dostęp do czystej i bezpiecznej wody dla wszystkich użytkowników. Zgodnie z normami dotyczącymi obozowania, takich jak normy sanitarno-epidemiologiczne, dostęp do wody pitnej jest niezbędny dla zapewnienia odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych. Praktyczne zastosowanie tego wymogu obejmuje możliwość gotowania, mycia naczyń oraz utrzymania osobistej higieny. W sytuacjach, gdy turyści są na świeżym powietrzu przez dłuższy czas, dostęp do wody pitnej staje się niezwykle ważny. Warto zaznaczyć, że w niektórych parkach narodowych czy rezerwatach przyrody, dostęp do wody pitnej jest regulowany przepisami, aby chronić lokalne źródła wody. Dlatego, planując pole biwakowe, należy zadbać o odpowiednią infrastrukturę, aby spełniała te wymogi.

Pytanie 3

Do antropogenicznych atrakcji turystycznych zaliczają się

A. muzea

B. krajobrazy

C. rezerwaty przyrody

D. głazy narzutowe

Muzea jako turystyczne walory antropogeniczne pełnią istotną rolę w promowaniu kultury, historii oraz dziedzictwa lokalnego. Antropogeniczne walory turystyczne to elementy stworzone przez człowieka, które mają wartość turystyczną i edukacyjną. Muzea, będące instytucjami gromadzącymi, przechowującymi i eksponującymi zbiory związane z historią, sztuką i nauką, przyciągają turystów, oferując im unikalne doświadczenia edukacyjne. Oferują one interaktywne wystawy, które mogą inspirować i poszerzać wiedzę na różne tematy, od lokalnych tradycji po globalne zjawiska. Wartościowe muzea, takie jak Muzeum Historii Naturalnej czy Muzeum Sztuki Nowoczesnej, są często wskazywane jako przykłady, które przyczyniają się do rozwoju turystyki kulturowej. Wspierają również lokalną gospodarkę, zatrudniając pracowników oraz przyciągając inwestycje. Odgrywają kluczową rolę w zachowaniu dziedzictwa kulturowego, a ich działalność jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania i ochrony zasobów kulturowych.

Pytanie 4

W ramach programu wycieczek po województwie kujawsko-pomorskim można uwzględnić odwiedzanie

A. Zamku Krzyżackiego w Malborku

B. Żywego Muzeum Piernika w Toruniu

C. Twierdzy Boyen w Giżycku

D. Złotej Bramy w Gdańsku

Żywe Muzeum Piernika w Toruniu to doskonały przykład atrakcji turystycznej, która idealnie wpisuje się w kontekst województwa kujawsko-pomorskiego. Muzeum to jest interaktywną placówką, gdzie zwiedzający mogą nie tylko obserwować, ale również aktywnie uczestniczyć w tradycyjnym procesie wypieku pierników. Takie podejście do edukacji i turystyki jest zgodne z nowoczesnymi standardami branżowymi, które kładą nacisk na angażowanie gości oraz dostarczanie doświadczeń, które będą zapamiętane na długo. Z perspektywy turystycznej, Żywe Muzeum Piernika stanowi ważny element promocji regionalnych tradycji kulinarnych. Umożliwia ono poznanie zarówno historii, jak i kultury Torunia, co jest istotne dla budowania tożsamości lokalnej. Dodatkowo, takie działania wspierają rozwój lokalnej gospodarki poprzez przyciąganie turystów, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju turystyki w regionie.

Pytanie 5

Biuro podróży organizujące zagraniczne wyprawy w góry, które obejmują spływy w korytach rwących rzek, powinno zapewnić uczestnikom opiekę

A. przewodnika miejskiego

B. międzynarodowego przewodnika górskiego

C. przewodnika terenowego

D. przewodnika górskiego tatrzańskiego

Wybór przewodnika górskiego tatrzańskiego, przewodnika terenowego lub przewodnika miejskiego w kontekście organizacji wyjazdu na tereny górskie z elementami spływów rwącymi potokami może prowadzić do poważnych niedopasowań kompetencyjnych. Przewodnik górski tatrzański koncentruje się na specyfice Tatr i być może nie ma wiedzy na temat innych gór, co może być problematyczne w międzynarodowych kontekstach. Przewodnik terenowy, choć posiada wiedzę o lokalnych trasach, nie zawsze ma umiejętności niezbędne do prowadzenia grup w trudnych warunkach górskich, takich jak spływy. Z kolei przewodnik miejski, specjalizujący się w urbanistyce i historiach miast, ma znikomą wiedzę na temat górskich szlaków i technik przetrwania w dzikiej naturze. Tego typu błędne rozumienie roli przewodnika w kontekście górskim może prowadzić do niebezpieczeństw, takich jak niewłaściwe oszacowanie ryzyka, co w przypadku spływów rwących potoków jest kluczowe. Dlatego istotne jest, aby wybierać przewodników zgodnych z międzynarodowymi standardami, aby zagwarantować zarówno bezpieczeństwo, jak i jakość doświadczenia turystycznego.

Pytanie 6

Podstawowym celem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego jest

A. tworzenie w Polsce sieci schronisk turystycznych oraz dla młodzieży

B. wsparcie rozwoju polskiego sektora turystycznego

C. propagowanie turystyki kwalifikowanej i krajoznawstwa w Polsce

D. reklamowanie Polski jako atrakcyjnego miejsca dla turystów

Wybór odpowiedzi związanej z dbaniem o rozwój polskiego przemysłu turystycznego jest nieprecyzyjny, ponieważ PTTK koncentruje się głównie na działalności społecznej i edukacyjnej w obszarze turystyki, a nie na bezpośrednim wspieraniu przemysłu turystycznego. Przemysł turystyczny to kompleksowa gałąź gospodarki, która obejmuje różnorodne branże, w tym hotele, restauracje oraz biura podróży, lecz PTTK nie pełni roli organizacji gospodarczej. Podobnie, organizowanie sieci schronisk turystycznych i młodzieżowych, choć istotne, nie jest głównym celem PTTK, lecz jedynie jednym z wielu działań, które wspierają turystykę kwalifikowaną. Warto zauważyć, że oferowane przez PTTK schroniska są często miejscem skupienia dla osób zainteresowanych aktywnościami na świeżym powietrzu, ale nie są one głównym celem organizacji. Promowanie Polski jako kraju atrakcyjnego dla turystów jest również zbyt szerokim podejściem, ponieważ PTTK działa głównie na poziomie lokalnym i regionalnym, koncentrując się na edukacji i upowszechnianiu wiedzy o atrakcjach turystycznych w Polsce, zamiast na globalnej promocji kraju. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że PTTK ma na celu nie tylko rozwój turystyki, ale przede wszystkim kształtowanie postaw społecznych poprzez edukację ekologiczną oraz promowanie aktywnego stylu życia poprzez turystykę kwalifikowaną i krajoznawstwo.

Pytanie 7

Aby zagwarantować realizację wcześniej opłaconych wczasów, pracownik biura podróży przygotował dla klienta

A. zamówienie

B. umowę o dzieło

C. umowę-zlecenie

D. voucher

Voucher jest dokumentem potwierdzającym zakup usług turystycznych, takich jak wczasy, i stanowi potwierdzenie, że klient uiścił opłatę za określone świadczenia. W branży turystycznej, vouchery są powszechnie stosowane jako narzędzie umożliwiające realizację zamówień klientów. Przykładowo, jeśli klient zakupił pakiet wakacyjny, biuro podróży wystawia voucher, który zawiera szczegóły dotyczące rezerwacji, takie jak data, miejsce, oraz rodzaj usług. Dzięki voucherom klienci mają pewność, że ich rezerwacja została zrealizowana i że mają prawo do korzystania z określonych usług. Vouchery są również istotnym elementem współpracy z partnerami, takimi jak hotele czy linie lotnicze, ponieważ umożliwiają prostą i jednoznaczną komunikację między wszystkimi stronami. W praktyce dobrym zwyczajem jest, aby vouchery były przekazywane klientom w formie elektronicznej oraz papierowej, co dodatkowo zwiększa ich wiarygodność i ułatwia korzystanie z usług.

Pytanie 8

Osobom spędzającym wczasy w Tunezji rezydent ma możliwość zasugerowania wycieczki – rejsu na tunezyjską wyspę?

A. Kretę

B. Djerbę

C. Maltę

D. Santorini

Djerba jest tunezyjską wyspą, która jest popularnym celem turystycznym, znana z pięknych plaż, bogatej kultury oraz licznych atrakcji turystycznych. Położona na południowym wschodzie Tunezji, Djerba oferuje turystom różnorodne możliwości spędzenia czasu, w tym możliwość zwiedzania tradycyjnych wiosek, takich jak Houmt Souk, gdzie można zobaczyć lokalne rynki. Wyspa jest również znana z historycznych miejsc, takich jak synagoga El Ghriba, co czyni ją interesującą nie tylko dla miłośników plaż, ale także kultury i historii. Rejsy na Djerbę są popularne wśród wczasowiczów, którzy pragną doświadczyć lokalnej atmosfery i atrakcji wyspy. Z perspektywy branży turystycznej, organizowanie wycieczek na Djerbę wpisuje się w dobre praktyki, które powinny uwzględniać zrównoważony rozwój oraz promowanie lokalnych atrakcji, co przyczynia się do wsparcia lokalnej gospodarki.

Pytanie 9

Klify nadmorskie, Jezioro Turkusowe oraz miejsce występowania orła bielika to atrakcje turystyczne

A. Biebrzańskiego Parku Narodowego.

B. Słowińskiego Parku Narodowego.

C. Wolińskiego Parku Narodowego,

D. Roztoczańskiego Parku Narodowego.

Woliński Park Narodowy to obszar o wyjątkowych walorach przyrodniczych, który jest znany z bogatej fauny i flory oraz spektakularnych krajobrazów, w tym klifów i jezior. Wybrzeże klifowe, jezioro Turkusowe oraz ostoja orła bielika to jedne z prominentnych atrakcji turystycznych tego parku. Klify Wolińskiego Parku Narodowego oferują nie tylko malownicze widoki, ale również stanowią ważny element ekosystemów nadmorskich, gdzie można spotkać wiele unikalnych gatunków roślin. Jezioro Turkusowe z kolei przyciąga turystów swoim niezwykłym kolorem, będąc popularnym miejscem do odpoczynku i rekreacji. Ostoja orła bielika, jako jeden z najważniejszych drapieżników w Polsce, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu równowagi w ekosystemie. Wspieranie ochrony tych obszarów oraz edukacja turystów na temat ich znaczenia przyrodniczego są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania parkami narodowymi, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi turystyki.

Pytanie 10

W jakiej sytuacji należy odwołać wyjazd turystyczny z uwagi na działanie siły wyższej?

A. Brak paszportu u uczestnika wyjazdu

B. Niestawienie się turysty na zbiórkę z uwagi na warunki atmosferyczne

C. Powódź w miejscu realizacji usługi

D. Choroba przewodnika wycieczki

Odpowiedź dotycząca powodzi w miejscu świadczenia usługi jest prawidłowa, ponieważ powódź jest klasyfikowana jako siła wyższa, co oznacza sytuację, której nie można przewidzieć ani kontrolować. W kontekście organizacji imprez turystycznych, siła wyższa stanowi istotny element, który wpływa na bezpieczeństwo uczestników oraz realizację usług. W przypadku wystąpienia powodzi, istnieje wysokie ryzyko zagrożenia dla życia i zdrowia turystów, co obliguje organizatora do podjęcia decyzji o odwołaniu imprezy. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy w wyniku intensywnych opadów atmosferycznych i związanych z nimi powodzi, infrastruktura w miejscu planowanej wycieczki uległa zniszczeniu, co uniemożliwia bezpieczne przeprowadzenie wyjazdu. W takich okolicznościach zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, organizatorzy powinni informować uczestników o zaistniałych okolicznościach oraz proponować alternatywne rozwiązania, takie jak zmiana terminu lub miejsca wycieczki.

Pytanie 11

Zachowanie zasady zrównoważonego rozwoju, korzystne dla przyrody i kultury, stanowi charakterystyczną cechę turystyki

A. kobiecej

B. alternatywnej

C. etnicznej

D. kwalifikowanej

Wybór odpowiedzi związanych z turystyką etniczną, kwalifikowaną lub kobiecą wskazuje na nieporozumienie co do definicji turystyki alternatywnej oraz jej związków z zrównoważonym rozwojem. Turystyka etniczna koncentruje się na poznawaniu i doświadczaniu lokalnych kultur, co może być wartościowe, ale niekoniecznie wiąże się z aspektami środowiskowymi, które są fundamentalne dla turystyki alternatywnej. Ta forma turystyki często nie uwzględnia konieczności ochrony środowiska naturalnego, co może prowadzić do wyzysku lokalnych zasobów. Z kolei turystyka kwalifikowana, choć może wiązać się z aktywnościami na świeżym powietrzu, skupia się głównie na umiejętnościach i doświadczeniu, a nie na zrównoważonym podejściu do ochrony środowiska. Wreszcie, turystyka kobieca, pomimo że adresuje specyficzne potrzeby kobiet jako turystek, nie jest sama w sobie zrównoważona, chyba że podejmuje działania na rzecz ochrony lokalnych społeczności i środowiska. Te podejścia, choć ciekawe, nie uwzględniają kluczowych zasad zrównoważonego rozwoju, jakimi są poszanowanie dla środowiska i lokalnych kultur, co czyni je niewłaściwymi w kontekście tego pytania.

Pytanie 12

Rodzina Kowalskich, spędzająca urlop w Egipcie, bierze udział w kursie nurkowym. Dodatkowo pan Kowalski prowadzi samochód terenowy po pustyni, a pani Kowalska odbywa lot balonem. Jaką formę turystyki preferują państwo Kowalscy?

A. Krajoznawczą

B. Zdrowotną

C. Aktywną

D. Alternatywną

Rodzina Kowalskich preferuje aktywną formę turystyki, co jest doskonale widoczne poprzez ich uczestnictwo w kursie nurkowania oraz różnorodne aktywności, takie jak jazda samochodem terenowym po pustyni i latanie balonem. Aktywna turystyka skupia się na angażujących i fizycznie wymagających doświadczeniach, które mają na celu nie tylko relaks, ale także rozwijanie umiejętności oraz zdobywanie nowych doświadczeń. Przykłady aktywnej turystyki obejmują sportowe wyzwania, takie jak wspinaczka górska, trekking, czy nurkowanie, które nie tylko angażują ciało, ale także umożliwiają poznanie unikalnych walorów przyrodniczych danego regionu. W branży turystycznej promuje się aktywne spędzanie czasu, co jest zgodne z aktualnymi trendami zdrowotnymi, które wskazują na korzyści płynące z aktywności fizycznej. Zgodne z najlepszymi praktykami, aktywna turystyka nie tylko sprzyja zdrowiu, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju lokalnych społeczności, w których realizowane są te atrakcje.

Pytanie 13

Organizator wycieczek, który w trakcie imprezy turystycznej nie zrealizował usługi określonej w umowie, ma obowiązek zapewnić klientowi

A. świadczenie zastępcze w ramach tej imprezy z nałożeniem różnicy kosztów

B. powiększenie porcji jedzenia oraz urozmaicenie menu w czasie imprezy

C. udział w imprezie zastępczej z obniżoną ceną

D. świadczenie zastępcze w ramach tej imprezy bez dodatkowych kosztów

Odpowiedź, która wskazuje na obowiązek organizatora turystyki zapewnienia świadczenia zastępczego w ramach imprezy bez obciążania klienta kosztami, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa cywilnego i regulacjami dotyczącymi turystyki, organizator jest zobowiązany do wykonania umowy w sposób zgodny z jej treścią. W przypadku, gdy przewidziana usługa nie zostaje zrealizowana, organizator ma obowiązek zrealizować świadczenie zastępcze, które ma na celu zaspokojenie potrzeb klientów. Przykładowo, jeżeli nie można zorganizować zaplanowanej wycieczki, organizator powinien zapewnić alternatywną formę turystyki, która odpowiada standardom umowy. Tego typu działania są zgodne z dobrymi praktykami w branży turystycznej, które kładą nacisk na zadowolenie klienta oraz dostosowanie oferty do jego oczekiwań. Zwracając uwagę na specyfikę umów turystycznych, należy również pamiętać, że klienci mają prawo do równoważnych lub lepszych warunków, a organizatorzy powinni dążyć do minimalizacji negatywnych skutków takich zdarzeń dla uczestników.

Pytanie 14

Rodzina Nowackich zarezerwowała wakacje w Turcji w biurze podróży Słońce i otrzymała wyżywienie w opcji HB. Ile posiłków będą mieli każdego dnia?

A. 2

B. 4

C. 1

D. 3

Odpowiedź "2" to strzał w dziesiątkę! Wyżywienie HB, czyli Half Board, oznacza, że dostaniesz dwa posiłki dziennie: śniadanie oraz obiad albo kolację. W praktyce to znaczy, że będziesz miał dostęp do świetnych bufetów w hotelach, gdzie często można spróbować różnych lokalnych specjałów i międzynarodowych dań. To fajna opcja, bo można zjeść coś pysznego w hotelu, a w ciągu dnia zwiedzać i odkrywać lokalne knajpki. Z tego, co zauważyłem, wielu turystów wybiera HB, by połączyć wygodę hotelowej kuchni z przygodami w mieście. Warto przed zarezerwowaniem wakacji sprawdzić, jakie opcje wyżywienia oferuje dane biuro podróży, żeby dostosować je do swoich planów.

Pytanie 15

Umowa dotycząca tymczasowego przydzielania określonej liczby usług turystycznych w ustalonym czasie, z opcją częściowej lub całkowitej rezygnacji z tych usług, to

A. zamówienie

B. franchising

C. allotment

D. czarter

Allotment to termin odnoszący się do umowy, w ramach której dostawca usług turystycznych rezerwuje określoną ilość miejsc lub usług dostępnych dla agentów turystycznych na ustalony czas. Tego typu umowa daje agentom turystycznym elastyczność w sprzedaży produktów turystycznych, umożliwiając im częściową lub całkowitą rezygnację z wcześniej zarezerwowanych usług, co jest korzystne w kontekście zmienności popytu. Przykładem zastosowania allotmentu może być biuro podróży, które rezerwuje 50 miejsc w hotelu na sezon letni, mając możliwość sprzedaży tych miejsc klientom. Jeżeli nie wszystkie miejsca zostaną sprzedane, biuro może zrezygnować z niewykorzystanej części rezerwacji. Praktyka ta jest zgodna z obowiązującymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie elastyczności w zarządzaniu rezerwacjami oraz minimalizowanie ryzyka finansowego związane z nadmierną rezerwacją usług turystycznych. W związku z dynamicznym rynkiem turystycznym umowy typu allotment stają się kluczowym narzędziem w strategii sprzedażowej.

Pytanie 16

Lokalna Organizacja Turystyczna Pogórze umieściła banery oraz billboardy przy stacjach turystycznych, które informują o jej ofercie. Którą część marketingu mix wykorzystała ta Organizacja?

A. Promocję

B. Produkt

C. Cenę

D. Dystrybucję

Poprawna odpowiedź to 'Promocja', ponieważ banery i billboardy umieszczone przez Lokalną Organizację Turystyczną Pogórze są przykładami działań promocyjnych, mających na celu zwiększenie świadomości i zainteresowania ofertą turystyczną. Promocja jest jednym z czterech podstawowych elementów marketingu mix, obok produktu, ceny i dystrybucji. Dobre praktyki w zakresie promocji sugerują wykorzystanie różnych form komunikacji, takich jak reklama, public relations czy promocje sprzedaży, co pozwala na dotarcie do szerokiego grona odbiorców. W tym przypadku, stosując banery i billboardy, organizacja stara się zwrócić uwagę turystów i mieszkańców na swoje usługi, co jest kluczowe w branży turystycznej, gdzie konkurencja jest duża. Przykładem skutecznej promocji mogą być kampanie, które łączą różne kanały komunikacji, takie jak media społecznościowe, e-mail marketing i tradycyjne formy reklamy, co pozwala na maksymalne wykorzystanie budżetu i dotarcie do potencjalnych klientów.

Pytanie 17

Podczas organizacji zagranicznej wycieczki, organizatorzy mają obowiązek zawarcia umów ubezpieczenia dla uczestników

A. OC

B. NNW i KL

C. AC

D. EKUZ

Wybór odpowiedzi NNW (ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków) oraz KL (ubezpieczenie kosztów leczenia) jako obowiązkowych umów ubezpieczenia dla uczestników imprez turystycznych za granicą jest zgodny z obowiązującymi standardami. Organizatorzy turystyki mają obowiązek zapewnienia uczestnikom odpowiednich zabezpieczeń na wypadek nagłych sytuacji zdrowotnych oraz wypadków, które mogą wystąpić w trakcie podróży. Ubezpieczenie NNW chroni uczestników przed finansowymi konsekwencjami wypadków, które mogą prowadzić do trwałych uszczerbków na zdrowiu, podczas gdy ubezpieczenie KL pokrywa koszty leczenia, które mogą być niezwykle wysokie w obcych krajach. Praktycznie, uczestnicy turystyki, zwłaszcza podczas organizowanych wyjazdów, mogą spotkać się z różnymi ryzykami, takimi jak choroby, kontuzje czy wypadki, dlatego te ubezpieczenia są kluczowe. Warto również zwrócić uwagę, że niektóre kraje wymagają wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego jako warunku wjazdu. Zgodność z tymi wymaganiami nie tylko chroni uczestników, ale również zabezpiecza organizatora przed ewentualnymi roszczeniami.

Pytanie 18

Planowanie programu letnich kolonii dla małych dzieci w okolicy jeziora może obejmować

A. uczestnictwo w regatach wioślarskich

B. zabawy plenerowe nad wodą

C. szkolenie z zakresu raftingu

D. przejażdżki quadami wzdłuż linii brzegowej

Zabawy plenerowe nad wodą to doskonała forma aktywności, która jest nie tylko zgodna z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa dzieci, ale także stymuluje ich rozwój fizyczny i społeczny. W kontekście programów kolonii letnich, zabawy takie jak pływanie, gry zespołowe na plaży, czy budowanie zamków z piasku, angażują dzieci w sposób, który rozwija ich umiejętności motoryczne, kreatywność oraz zdolności interpersonalne. Organizując takie zajęcia, warto wziąć pod uwagę standardy bezpieczeństwa, takie jak dostępność ratowników, użycie odpowiedniego sprzętu zabezpieczającego oraz jasne zasady dotyczące zachowania nad wodą. Ponadto, program powinien być dostosowany do wieku uczestników, co pozwoli na stworzenie atrakcyjnego i bezpiecznego środowiska. Dobre praktyki w organizacji takich kolonii obejmują również edukację w zakresie bezpieczeństwa w wodzie, co jest kluczowe dla zapobiegania wypadkom. Wprowadzenie takich elementów do programu nie tylko uczyni go interesującym, ale także wartościowym pod względem rozwoju dzieci.

Pytanie 19

Organizowanie wizyt w sanktuariach, kapliczkach przydrożnych oraz obiektach kultu religijnego odbywa się w ramach turystyki

A. pątniczej

B. kwalifikowanej

C. motywacyjnej

D. tranzytowej

Odpowiedź 'pątniczej' jest całkiem w porządku. Turystyka pątnicza to tak naprawdę podróż do miejsc, które mają duże znaczenie religijne, jak różne sanktuaria czy kapliczki. Pątnicy to zazwyczaj ludzie, którzy podróżują w grupach, biorą udział w ceremoniach religijnych, medytują czy uczestniczą w praktykach kulturowych. To wszystko jest częścią ich duchowego przeżycia. Weźmy na przykład pielgrzymki do Jasnej Góry w Polsce albo Santiago de Compostela w Hiszpanii – tam wierni się gromadzą, modlą się i biorą udział w obrzędach. W dzisiejszych czasach ważne jest, żeby turystyka pątnicza była zrównoważona, dbając o środowisko i dziedzictwo kulturowe. Organizując takie podróże, warto też zwrócić uwagę na aspekty edukacyjne, żeby lepiej zrozumieć lokalne tradycje i historię.

Pytanie 20

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, w których wycieczkach szkolnych w 2018 r. młodzież uczestniczyła najczęściej.

Udział młodzieży w wycieczkach szkolnych w 2018 r.
Rodzaj wycieczki	Liczba wycieczek	Liczba uczestników	w tym liczba młodzieży szkolnej
Ogółem	19 153	585 290	234 424
Piesze nizinne	5 731	241 047	123 345
Piesze górskie	4 423	134 380	36 541
Narciarskie	372	5 551	1 485
Kolarskie	3 379	75 173	28 545
Motorowe	452	8 395	464
Żeglarskie	1 071	7 037	1 771
Kajakowe	832	15 338	2 570
Speleologiczne	115	611	58
Płetwonurków	222	1 526	52
Na orientację	631	48 543	25 023
Jeździeckie	251	5 184	3 425
Inne	1 674	42 505	11 145

A. Jeździeckich.

B. Pieszych nizinnych.

C. Pieszych górskich.

D. Kolarskich.

Prawidłowa odpowiedź to wycieczki piesze nizinne, które w 2018 roku cieszyły się największym zainteresowaniem wśród młodzieży szkolnej. Dane zawarte w tabeli pokazują, że liczba uczestników tych wycieczek znacznie przewyższała inne kategorie. Piesze wędrówki w terenach nizinnych często oferują dogodny dostęp do różnorodnych atrakcji przyrodniczych, co wzbudza zainteresowanie młodzieży. Uczestnictwo w takich wycieczkach sprzyja nie tylko aktywności fizycznej, ale także edukacji ekologicznej, ponieważ młodzież ma okazję poznawać lokalne ekosystemy oraz uczyć się o ochronie przyrody. Warto zauważyć, że organizacja wycieczek pieszych w terenach nizinnych spełnia standardy bezpieczeństwa i jakości, co czyni je preferowanym wyborem dla szkół. Dzięki dobrze przygotowanym trasom oraz opiece wykwalifikowanych przewodników, młodzież może cieszyć się zarówno przygodą, jak i nauką, co ma pozytywny wpływ na ich rozwój osobisty oraz umiejętności społeczne.

Pytanie 21

Osoba, która przebywa przynajmniej jedną noc w obiektach noclegowych, zarówno publicznych, jak i prywatnych, w kraju, który odwiedza, to

A. wędrowiec

B. turysta

C. jednodniowy odwiedzający

D. gość

Odpowiedź 'turysta' jest poprawna, ponieważ definiuje osobę, która spędza co najmniej jedną noc w obiektach noclegowych w odwiedzanym kraju, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami klasyfikacji turystów, takimi jak definicja podana przez Światową Organizację Turystyki (UNWTO). Turysta korzysta z różnych form noclegów, od hoteli po pensjonaty czy apartamenty, co podkreśla różnorodność ofert w branży turystycznej. Przykładem może być osoba, która przyjeżdża do Krakowa na weekend, wykorzystując lokalne usługi noclegowe i korzystając z atrakcji turystycznych, co przyczynia się do rozwoju lokalnej gospodarki. W praktyce, rozumienie definicji turysty jest kluczowe dla planowania działań marketingowych, strategii rozwoju infrastruktury turystycznej oraz oceny wpływu turystyki na lokalne społeczności. Ponadto, znajomość tej definicji pozwala na lepsze dostosowanie się do potrzeb podróżnych, co jest istotne dla dostawców usług turystycznych.

Pytanie 22

Zamówienie na usługi przewodnickie w biurze podróży powinno przede wszystkim obejmować informacje dotyczące

A. lokalizacji spotkania z grupą i nazwisk opiekunów

B. daty i zaplanowanych do zwiedzania miejsc w określonym czasie

C. momentu zakończenia zwiedzania oraz umiejętności przewodnika

D. imion przewodnika i kierowcy

Zamówienie biura podróży na usługi przewodnickie powinno zawierać szczegółowe informacje dotyczące terminu oraz zaplanowanych do zwiedzania obiektów w określonym czasie. Praktyka ta jest kluczowa dla efektywnego planowania wyjazdów oraz zapewnienia wysokiej jakości usług. Wiedza o konkretnej dacie wycieczki pozwala przewodnikowi oraz innym uczestnikom na odpowiednie przygotowanie się, a także na dostosowanie programu do ewentualnych zmian, takich jak frekwencja czy warunki atmosferyczne. Ponadto, znajomość planowanych obiektów do zwiedzania umożliwia przewodnikowi lepsze zaplanowanie trasy, co przekłada się na optymalne wykorzystanie czasu i zaspokojenie oczekiwań uczestników. Zgodnie z normami branżowymi, takie informacje są niezbędne do właściwego zarządzania czasem oraz zapewnienia, że wszystkie zaplanowane atrakcje zostaną zrealizowane. Dobrą praktyką jest również przekazywanie uczestnikom programu wycieczki z wyprzedzeniem, co pozwala im na lepsze przygotowanie się do wyjazdu oraz zwiększa ich satysfakcję z uczestnictwa w wydarzeniu.

Pytanie 23

Oblicz całkowity koszt ubezpieczenia dla grupy składającej się z 20 uczniów, 3 opiekunów oraz pilota na wycieczkę, która odbędzie się w dniach od 21 do 25 maja, jeśli cena świadczenia wynosi 3,00 zł za dzień na osobę?

A. 300,00 zł

B. 288,00 zł

C. 360,00 zł

D. 345,00 zł

Aby obliczyć koszt ubezpieczenia dla 20 uczniów, 3 opiekunów i pilota, należy zsumować wszystkie osoby, które będą objęte ubezpieczeniem. Łączna liczba osób wynosi 20 (uczniowie) + 3 (opiekunowie) + 1 (pilot) = 24 osoby. Koszt ubezpieczenia wynosi 3,00 zł za dzień na osobę. Wycieczka trwa od 21 do 25 maja, co daje 5 dni. Obliczamy całkowity koszt: 24 osoby x 3,00 zł/dzień x 5 dni = 360,00 zł. Jest to dobry przykład praktycznego zastosowania matematyki w planowaniu wycieczek, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla budżetowania. Właściwe zarządzanie kosztami ubezpieczenia jest również zgodne z dobrymi praktykami w edukacji i organizacji wydarzeń, które wymagają planowania finansowego oraz zapewnienia bezpieczeństwa uczestników.

Pytanie 24

Organizator turystyki ma 30 dni na rozpatrzenie reklamacji, która została złożona przez turystę do pilota w czasie trwania imprezy turystycznej, licząc od dnia

A. wystąpienia naruszenia umowy

B. dostarczenia reklamacji do organizatora

C. złożenia zażalenia w formie pisemnej

D. zakończenia imprezy turystycznej

Zgodnie z przepisami prawa turystycznego, organizator turystyki ma 30 dni na rozpatrzenie reklamacji złożonej przez turystę, licząc od dnia zakończenia imprezy turystycznej. Taki stan rzeczy ma na celu zapewnienie, że organizator ma wystarczająco dużo czasu na zebranie wszystkich niezbędnych informacji oraz dokumentacji związanych z reklamacją. Przykładem może być sytuacja, w której turysta zgłasza zastrzeżenia do jakości usług, takich jak zakwaterowanie czy transport, które miały miejsce w trakcie trwania wyjazdu. Po zakończeniu imprezy organizator ma możliwość przeanalizowania wszelkich zapisów oraz opinii uczestników, co umożliwia rzetelne i obiektywne rozpatrzenie reklamacji. Ważne jest, aby turyści byli świadomi swoich praw oraz tajników procesu reklamacyjnego, gdyż znajomość tych zasad pozwala na skuteczniejsze dochodzenie swoich roszczeń oraz lepszą współpracę z organizatorami turystyki.

Pytanie 25

Kto jest objęty obowiązkiem podstawowego ubezpieczenia NNW przez touroperatora?

A. wszystkimi osobami uczestniczącymi w turystyce

B. wyłącznie osobami starszymi oraz przewlekle chorymi

C. jedynie dziećmi oraz młodzieżą uczącą się

D. wszystkimi osobami dorosłymi

Obowiązek podstawowego ubezpieczenia NNW (ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków) klientów przez touroperatora rzeczywiście obejmuje wszystkich uczestników ruchu turystycznego. Zgodnie z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, touroperatorzy mają obowiązek zapewnienia klientom odpowiedniego poziomu ochrony podczas podróży. Ubezpieczenie NNW jest kluczowym elementem, który ma na celu zabezpieczenie uczestników przed skutkami nieszczęśliwych wypadków oraz ogólnymi ryzykami związanymi z podróżowaniem. W praktyce oznacza to, że niezależnie od wieku uczestników, czy są to dzieci, dorośli czy osoby starsze, wszyscy powinni być objęci tym rodzajem ubezpieczenia. Na przykład, w przypadku wypadku podczas wycieczki, ubezpieczenie NNW pokrywa koszty leczenia, rehabilitacji, a także ewentualnych odszkodowań, co stanowi zabezpieczenie nie tylko dla samych podróżnych, ale także dla organizatora turystyki, który zobowiązany jest do zapewnienia bezpieczeństwa swoim klientom. Takie podejście wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, promujące odpowiedzialność i dbałość o dobro klientów, co jest istotnym elementem sukcesu touroperatorów na rynku turystycznym.

Pytanie 26

Góry Izerskie, które cieszą się dużą popularnością wśród entuzjastów turystyki kwalifikowanej, leżą na granicy

A. Grecji i Bułgarii.

B. Austrii i Włoch.

C. Austrii i Szwajcarii.

D. Czech i Polski.

Góry Izerskie to pasmo górskie położone na granicy Czech i Polski, będące częścią Sudetów. Są one popularnym celem wśród turystów, szczególnie tych, którzy preferują turystykę kwalifikowaną, taką jak piesze wędrówki, kolarstwo górskie czy narciarstwo. Przykłady atrakcji to m.in. Izerska Łąka oraz szlaki turystyczne prowadzące do takich miejsc jak Stóg Izerski. Górski krajobraz sprzyja różnorodnym formom aktywności na świeżym powietrzu, co czyni je idealnym miejscem dla miłośników natury. Zgodnie z dobrymi praktykami w turystyce, istotne jest przy tym zachowanie odpowiednich zasad ochrony środowiska, takich jak poruszanie się wyznaczonymi szlakami czy minimalizowanie śladów działalności ludzkiej. Warto także wspierać lokalne inicjatywy, które promują zrównoważony rozwój turystyki w tym regionie, co przyczynia się do ochrony bogatego dziedzictwa przyrodniczego oraz kulturowego obszaru.

Pytanie 27

Który obiekt hotelarski należy wybrać na potrzeby noclegowe 3 5-osobowej grupy (16 kobiet, 19 mężczyzn) i 1 pilota wycieczek?

Obiekt hotelarski	Pokój
Obiekt hotelarski	1-osobowy	2-osobowy	3-osobowy
A. Hotel Hrabiowski	11	12	0
B. Motel Przy drodze	7	14	0
C. Pensjonat Słoneczny	3	17	1
D. Pensjonat Na wzgórzu	2	9	5

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wybór niewłaściwego obiektu noclegowego dla grupy 36 osób, takiej jak ta opisana w pytaniu, może prowadzić do licznych problemów organizacyjnych. Kluczowym błędem w podejściu do decyzji o zakwaterowaniu jest niedostateczne uwzględnienie liczby miejsc noclegowych w danym obiekcie. W przypadku obiektów, które nie oferują wymaganej liczby łóżek lub pokoi, istnieje ryzyko, że nie wszyscy uczestnicy będą mieli zapewniony nocleg, co skutkuje dezorganizacją i niezadowoleniem. Ponadto, wybór obiektów z mniejszą liczbą miejsc może prowadzić do zwiększonego stresu organizatora, który musi w ostatniej chwili szukać alternatywnych rozwiązań. Ważne jest, aby zawsze sprawdzać szczegóły dotyczące zakwaterowania, w tym układ pokoi, dostępność łóżek oraz standardy sanitarno-epidemiologiczne. Nierozważne podejście do kryteriów wyboru może również skutkować naruszeniem zasad dotyczących bezpieczeństwa i komfortu gości, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży hotelarskiej. Kolejnym problemem jest brak uwzględnienia różnorodności potrzeb grupy – np. preferencji dotyczących pokoi jedno- lub dwuosobowych oraz dostępu do dodatkowych udogodnień, takich jak sale konferencyjne czy strefy relaksu, które są niezbędne podczas dłuższych pobytów. Właściwe zrozumienie wymagań grupy oraz adekwatne dostosowanie do nich oferty noclegowej to klucz do sukcesu w organizacji wycieczek.

Pytanie 28

Termin odnoszący się do oferty hotelowej, która zawiera nocleg, całodzienne wyżywienie oraz dostęp do dodatkowych usług w cenie pobytu, to

A. full board

B. all inclusive

C. half board

D. bed and breakfast

Odpowiedź 'all inclusive' odnosi się do oferty hotelowej, która obejmuje nie tylko nocleg, ale także pełne wyżywienie oraz dostęp do wszystkich dodatkowych usług w cenie pobytu. Tego rodzaju oferta jest popularna wśród turystów, ponieważ pozwala na swobodne korzystanie z różnych atrakcji i udogodnień bez obawy o dodatkowe koszty. W standardzie 'all inclusive' goście często mogą korzystać z nieograniczonego dostępu do barów, restauracji oraz różnych aktywności, takich jak sporty wodne czy animacje. Takie podejście zwiększa komfort pobytu i pozwala na lepsze planowanie budżetu podróży. W praktyce, hotele oferujące ten standard często wyróżniają się wysoką jakością obsługi i różnorodnością atrakcji, co ma na celu przyciągnięcie jak najszerszej grupy klientów. Ponadto, 'all inclusive' jest często stosowane w kompleksach wypoczynkowych, gdzie goście mają możliwość korzystania z wielu udogodnień na miejscu, co znacząco wpływa na ogólne zadowolenie z pobytu.

Pytanie 29

Aby zapewnić grupie młodzieży, która wybiera się na wycieczkę na Śnieżkę, odpowiednie przewodnictwo, organizator powinien zatrudnić przewodnika

A. tatrzańskiego

B. świętokrzyskiego

C. sudeckiego

D. beskidzkiego

Wybór przewodnika sudeckiego dla grupy młodzieży udającej się na Śnieżkę jest odpowiedni z kilku powodów. Przewodnicy sudeccy posiadają specjalistyczną wiedzę na temat regionu Sudetów, w tym Śnieżki, która jest najwyższym szczytem Karkonoszy. Przewodnicy ci mają nie tylko uprawnienia do prowadzenia wycieczek górskich, ale także znajomość lokalnej flory, fauny, historii oraz kultury, co wzbogaca doświadczenie uczestników. Dodatkowo, są przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa w górach, co jest kluczowe przy organizacji wycieczek w trudnym terenie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest umiejętność szybkiej oceny warunków atmosferycznych oraz zdolność do podejmowania decyzji w sytuacjach kryzysowych. Warto również podkreślić, że przewodnicy sudeccy są zazwyczaj zaznajomieni z lokalnymi trasami, co pozwala na optymalne planowanie wycieczek oraz unikanie niebezpiecznych szlaków. W związku z tym, wybór przewodnika sudeckiego jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu uczestników oraz dla wzbogacenia ich wiedzy o regionie.

Pytanie 30

Która z poniższych usług nie wchodzi w skład standardowej oferty hotelowej?

A. Śniadanie w formie bufetu

B. Codzienne sprzątanie pokoju

C. Warsztaty kulinarne

D. Korzystanie z basenu

Warsztaty kulinarne to usługa, która raczej nie jest standardową częścią oferty hotelowej. Hotele skupiają się na zapewnianiu zakwaterowania, posiłków oraz podstawowych udogodnień, takich jak basen czy codzienne sprzątanie. Warsztaty kulinarne mogą być oferowane przez niektóre hotele jako dodatkowa atrakcja, ale nie jest to powszechny standard. Takie warsztaty często organizowane są w ramach specjalnych pakietów tematycznych lub jako część oferty rekreacyjnej w kurortach, które starają się przyciągnąć konkretną grupę klientów poszukujących unikalnych doświadczeń. W branży hotelarskiej standardy dotyczące usług są dość jasno określone, a warsztaty kulinarne, choć mogą być interesującym dodatkiem, nie są częścią podstawowego portfolio usług hotelowych. Dlatego, gdy analizujemy ofertę hotelu, warsztaty kulinarne pojawiają się jako opcja dodatkowa, a nie jako standardowy element pobytu. Z mojego doświadczenia wynika, że to raczej hotele butikowe lub luksusowe oferują takie niestandardowe usługi w celu wyróżnienia się na tle konkurencji.

Pytanie 31

Organizując kilkudniową podróż szlakiem podlaskich zanikających rzemiosł, powinno się zorganizować spotkania turystów, między innymi z

A. tkaczem i łyżkarzem

B. mleczarzem i piekarzem

C. pszczelarzem oraz młynarzem

D. krawcem i kronikarzem

Wybór tkacza i łyżkarza jako przedstawicieli ginących zawodów na podlaskim szlaku jest uzasadniony, ponieważ obie profesje mają głębokie korzenie w tradycji regionu. Tkactwo to rzemiosło, które przez wieki kształtowało lokalną kulturę, produkując tkaniny o unikalnych wzorach, typowych dla Podlasia. Spotkanie z tkaczem umożliwia turystom zrozumienie procesu tworzenia tkanin, co jest istotne dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Z kolei łyżkarz, jako twórca ręcznych łyżek z drewna, przyczynia się do promowania tradycyjnych technik rzemieślniczych, które są na skraju zapomnienia. Obie profesje symbolizują nie tylko umiejętności manualne, ale także głęboką więź z naturą i lokalnymi tradycjami. Przykładem ich zastosowania w praktyce mogą być warsztaty rzemieślnicze, które przyciągają turystów i edukują ich w zakresie tradycyjnych metod pracy, co jest zgodne z dobrą praktyką zachowania kulturowego dziedzictwa. Uczestnictwo w takich wydarzeniach sprzyja nie tylko nauce, ale także wspieraniu lokalnych twórców i ich umiejętności.

Pytanie 32

Pan Kowalski, będąc na Riwierze Makarskiej w Chorwacji, zdecydował się na zakup dodatkowej wycieczki do Dubrownika. W branży turystycznej taka dodatkowa wycieczka nazywana jest imprezą

A. zleconą

B. objazdową

C. fakultatywną

D. indywidualną

Odpowiedź 'fakultatywna' jest prawidłowa, ponieważ w turystyce określenie to odnosi się do dodatkowych atrakcji lub usług, które klienci mogą wykupić opcjonalnie, poza podstawowym pakietem wycieczki. W przypadku Pana Kowalskiego, który zdecydował się na dodatkową wycieczkę do Dubrownika, mamy do czynienia z typowym przykładem imprezy fakultatywnej. Takie imprezy są często oferowane przez biura podróży i pozwalają turystom na elastyczne kształtowanie swojego pobytu. W branży turystycznej standardem jest, że imprezy fakultatywne zapewniają turystom możliwość wyboru, co sprzyja większej satysfakcji z podróży oraz umożliwia lepsze dostosowanie programu do indywidualnych potrzeb i preferencji. Przykładowo, podczas rejsu statkiem klienci mogą wybrać dodatkowe wycieczki na lądzie, co jest klasycznym przykładem działania na zasadzie fakultatywnej. Warto zwrócić uwagę, że podejście to jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które promują dostosowywanie ofert do oczekiwań klientów.

Pytanie 33

Rodzinie, która planuje spędzić wakacje nocując w namiocie w zabezpieczonym i ogrodzonym ośrodku hotelowym, można zaproponować usługi noclegowe

A. na polu namiotowym

B. w marinie

C. na campingu

D. na polu biwakowym

Odpowiedź 'na campingu' jest jak najbardziej słuszna, bo camping to miejsce, gdzie można fajnie nocować w namiotach. Zazwyczaj ma super udogodnienia, takie jak dostęp do wody, prądu czy toalet. Campingi powinny być na dobrym poziomie, żeby każdy czuł się bezpiecznie i komfortowo. Oprócz tego często mają różne atrakcje, jak boiska sportowe czy place zabaw, co jest super dla rodzin. Możliwość spotkania innych ludzi też sprzyja aktywnemu wypoczynkowi. Kampery i namioty dają więcej swobody, a jednocześnie można być bliżej natury. Dlatego dla rodzin, które chcą bezpiecznie spędzić wakacje, camping to świetny wybór, oferując nocleg i wiele możliwości spędzania czasu na świeżym powietrzu.

Pytanie 34

Jaki dokument pozwala na korzystanie z wykupionych usług poza granicami kraju?

A. Voucher

B. Faktura

C. Nota obciążeniowa

D. Faktura pro-forma

Faktura, nota obciążeniowa oraz faktura pro-forma to dokumenty, które nie pełnią roli vouchera i nie umożliwiają realizacji wykupionych świadczeń poza granicami kraju. Faktura to dokument potwierdzający dokonanie transakcji pomiędzy sprzedawcą a nabywcą, zawierający informacje o sprzedanych towarach bądź usługach oraz ich cenie. Jednak sama faktura nie jest dokumentem, który uprawnia do korzystania z usług za granicą, ponieważ nie zawiera informacji o wykupionych świadczeniach w formie, w jakiej to robi voucher. Nota obciążeniowa jest dokumentem służącym do informowania o dodatkowych kosztach, które mogą pojawić się po dokonaniu transakcji, a faktura pro-forma to dokument informacyjny, który nie stanowi podstawy do dokonania płatności ani realizacji usługi. Pojawia się tu często błąd myślowy, że jakikolwiek dokument związany z transakcją może być użyty do realizacji usług. Kluczowe jest zrozumienie, że dla działań związanych z usługami międzynarodowymi, szczególnie w turystyce, istotne są zasady i praktyki, które definiują, jakie dokumenty i w jaki sposób są honorowane przez dostawców usług. W kontekście wykupu usług za granicą, voucher stanowi niezbędny element, który łączy w sobie zarówno funkcję potwierdzenia zakupu, jak i narzędzie umożliwiające korzystanie z usług w obcym kraju.

Pytanie 35

Gdzie można znaleźć najwięcej informacji na temat atrakcji turystycznych w mieście, regionie lub kraju?

A. w informatorze turystycznym

B. w przewodniku turystycznym

C. w ulotce turystycznej

D. w folderze turystycznym

Wybór folderu turystycznego, ulotki turystycznej czy informatora turystycznego jako głównego źródła informacji o atrakcjach turystycznych jest nieadekwatny w kontekście potrzeby uzyskania pełnej i rzetelnej wiedzy. Foldery turystyczne często koncentrują się na promowaniu wybranych atrakcji lub wydarzeń, co sprawia, że ich treść może być jednostronna i ograniczona. Z kolei ulotki turystyczne zazwyczaj zawierają bardzo zwięzłe informacje, które mają na celu jedynie przyciągnięcie uwagi turysty, bez głębszej analizy czy kontekstu historycznego. Informator turystyczny, mimo że może oferować szerszy zakres tematów, często nie dostarcza szczegółowych opisów, które są kluczowe dla pełnego zrozumienia atrakcji. To może prowadzić do mylnego wrażenia, że zakładając, iż są one wystarczające, podróżnik uzyska pełen obraz regionu. Takie podejście może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem czasu podczas podróży, a także niezaspokojeniem ciekawości dotyczącej lokalnej kultury i historii. Standardy branżowe wskazują, że dla osób planujących dłuższe podróże i zainteresowanych głębszym poznaniem odwiedzanych miejsc, preferowane są bardziej szczegółowe publikacje, które mogą być podstawą do lepszego zaplanowania wypoczynku.

Pytanie 36

Na podstawie informacji przedstawionych w tabeli dotyczących kształtowania się kosztów świadczeń oblicz koszt jednostkowy imprezy turystycznej organizowanej dla 25 osób, jeżeli marża biura wynosi 500 zł.

Koszty świadczeń
Transport	1 600 zł
Wyżywienie	1 100 zł
Nocleg	900 zł
Przewodnik	400 zł
Ubezpieczenie	100 zł

A. 178,60 zł

B. 198,60 zł

C. 208,60 zł

D. 188,60 zł

Dobra robota! Z tego, co widzę, dobrze obliczyłeś koszty jednostkowe dla tej imprezy turystycznej. Na początku mamy całkowite wydatki na poziomie 4100 zł, do tego dodajemy marżę biura, która wynosi 500 zł. I to daje nam 4600 zł. Skoro mamy 25 uczestników, to dzielimy tę kwotę przez liczbę osób, co daje nam jednostkowy koszt 184 zł. Ale żeby było jeszcze dokładniej, dodajemy marżę do kalkulacji i wychodzi nam 188,60 zł za osobę. To ważne, bo takie obliczenia pomagają w ustaleniu ceny, jaką klienci muszą zapłacić. Moim zdaniem, dobra znajomość metod obliczeniowych jest kluczowa dla każdego, kto chce się zajmować turystyką.

Pytanie 37

Który z poniższych elementów może prowadzić do zwiększenia zainteresowania wczasami w kraju?

A. Prognozy dotyczące opadów deszczu w kraju

B. Ryzyko wystąpienia powodzi w kraju

C. Obniżenie cen wczasów za granicą

D. Wzrost cen wczasów za granicą

Wzrost cen na wczasy za granicą jest czynnikiem, który może znacząco wpłynąć na decyzje konsumentów dotyczące wyboru miejsca wypoczynku. Kiedy ceny zagranicznych wakacji rosną, wiele osób zaczyna szukać tańszych alternatyw, a krajowe wczasy stają się bardziej atrakcyjne finansowo. Zjawisko to można zaobserwować na rynku turystycznym często, gdzie elastyczność cenowa popytu odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu preferencji konsumentów. Przykładowo, jeśli cena wyjazdu do popularnego kurortu zagranicznego wzrasta o 20%, turyści mogą zdecydować się na wakacje w kraju, gdzie oferowane usługi mogą być bardziej dostępne cenowo. Tego typu zmiany w popycie mogą prowadzić do wzrostu obłożenia lokalnych hoteli oraz wzrostu przychodów z turystyki krajowej, co jest pozytywne zarówno dla firm, jak i dla gospodarki lokalnej. Takie sytuacje pokazują, jak ważne jest monitorowanie cen na rynku turystycznym i dostosowywanie ofert do potrzeb konsumentów, co jest zgodne z zasadami zarządzania marketingowego w turystyce.

Pytanie 38

Oblicz długość trasy, jaką musi przebyć turysta podróżujący z Warszawy do Krakowa, jeśli na mapie o skali 1:1 650 000 odległość ta mierzy 16 cm?

A. 185 km

B. 350 km

C. 264 km

D. 452 km

Żeby policzyć, jak daleko ma do pokonania turysta, musimy wziąć pod uwagę skalę mapy. Jak mamy skalę 1:1 650 000, to znaczy, że 1 cm na mapie to aż 650 000 cm w rzeczywistości. Czyli jak mamy 16 cm na mapie, to przeliczamy to tak: 16 cm razy 650 000 cm, co daje 10 400 000 cm. Potem zamieniamy centymetry na kilometry, dzieląc przez 100 000, i dostajemy 104 km. Dlatego, jak pytają o odległość z Warszawy do Krakowa, to poprawna odpowiedź to 264 km. Wiedza o skali mapy jest mega ważna w turystyce, bo pomaga oszacować, jak daleko jest między różnymi miejscami, co jest istotne, gdy planujemy podróże i zastanawiamy się, ile czasu zajmie nam przebycie danej trasy. Umiejętność przeliczania odległości na podstawie skali jest po prostu kluczowa w geografii i nawigacji.

Pytanie 39

Jeśli odległość w linii prostej między Sydney a Melbourne w Australii, zmierzona na mapie o skali 1:20 000 000, wynosi 3,5 cm, to rzeczywista odległość między tymi miastami to

A. o 525 km

B. o 700 km

C. o 175 km

D. o 350 km

Odpowiedź o 700 km jest poprawna, ponieważ skala mapy 1:20 000 000 oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada 20 000 000 cm w rzeczywistości. Aby obliczyć rzeczywistą odległość, należy pomnożyć długość na mapie przez wartość skali. W tym przypadku: 3,5 cm x 20 000 000 cm = 70 000 000 cm. Następnie przeliczamy centymetry na kilometry, dzieląc przez 100 000 (1 km = 100 000 cm), co daje 700 km. Tego rodzaju obliczenia są niezbędne w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne pomiary i przeliczenia są kluczowe dla tworzenia dokładnych map. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie transportu lub podróży, gdzie znajomość rzeczywistych odległości pomaga w optymalizacji tras. Zrozumienie skali mapy jest również istotne w kontekście projektowania urbanistycznego, gdzie planowane są infrastruktury, a ich wymiary muszą być dostosowane do rzeczywistych warunków terenowych.

Pytanie 40

Jak długo, zgodnie z AETR, kierowca autobusu zatrudniony w biurze podróży może nieprzerwanie prowadzić pojazd?

A. 4,5 godziny

B. 4 godziny

C. 5 godzin

D. 5,5 godziny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgodnie z przepisami AETR (Umowa Europejska dotycząca Przewozu Drogowego), czas, przez który kierowca autokaru może prowadzić pojazd bez przerwy, wynosi 4,5 godziny. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia kierowców poprzez unikanie zmęczenia. Po nieprzerwanej jeździe przez 4,5 godziny kierowca powinien zrobić co najmniej 45-minutową przerwę. Przykładem zastosowania tej zasady może być planowanie długich tras turystycznych, gdzie organizatorzy muszą uwzględniać czas jazdy i przerw w harmonogramie, aby nie tylko przestrzegać przepisów, ale również dbać o komfort i bezpieczeństwo pasażerów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie czasu pracy kierowców za pomocą tachografów, które rejestrują zarówno okresy jazdy, jak i przerw. Właściwe zarządzanie czasem pracy kierowcy to nie tylko obowiązek prawny, ale także klucz do efektywności operacyjnej w transporcie drogowym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej