Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 21:05
Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 21:20

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zachęcić 2-letnie dziecko do uporządkowania zabawek, które samo rozrzuciło, należy

A. obiecać dziecku w nagrodę cukierek

B. zachęcić dziecko do wspólnej akcji sprzątania zabawek

C. zabronić dziecku udziału w zabawie z innymi

D. ukarać całą grupę

Zachęcanie dziecka do wspólnego posprzątania zabawek jest skuteczną metodą motywacyjną, która nie tylko uczy odpowiedzialności, ale także buduje więzi emocjonalne między dorosłym a dzieckiem. Tego typu podejście opiera się na zasadach pozytywnego wzmocnienia, które są powszechnie uznawane za efektywną strategię w pedagogice wczesnoszkolnej i psychologii rozwoju. Wspólne sprzątanie może być postrzegane jako gra, co sprawia, że dziecko czuje się zaangażowane i zmotywowane do działania. Na przykład, można wprowadzić elementy rywalizacji, licząc, ile zabawek uda się posprzątać w określonym czasie, lub wprowadzić piosenkę, która umili ten proces. Dzięki temu dziecko nie tylko uczy się organizacji przestrzeni, ale także rozwija umiejętności społeczne i współpracy. Wspólne działania budują poczucie przynależności i wspierają rozwój emocjonalny, co jest zgodne z aktualnymi trendami w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym, gdzie nacisk kładzie się na współpracę i zabawę jako kluczowe elementy edukacji.

Pytanie 2

Niemowlę zaczyna chętnie naśladować podstawowe ruchy, takie jak pa-pa, swobodnie przenosi zabawkę z jednej ręki do drugiej oraz siedzi z podparciem. Zgodnie z rozwojowymi normami, wymienione umiejętności wskazują na dziecko w wieku

A. pięciu-sześciu miesięcy

B. siedmiu-ośmiu miesięcy

C. trzech-czterech miesięcy

D. dziewięciu-dziesięciu miesięcy

Odpowiedzi wskazujące na inne przedziały wiekowe sugerują nieporozumienia dotyczące typowych etapów rozwoju niemowląt. Niemowlęta w wieku trzech-czterech miesięcy zazwyczaj nie potrafią jeszcze skutecznie naśladować ruchów, a ich umiejętności motoryczne są ograniczone. W tym okresie dzieci uczą się chwytania przedmiotów, ale przekładanie zabawek z ręki do ręki jest umiejętnością rozwijającą się później. W przypadku siedmiu-ośmiu miesięcy, dzieci potrafią już często samodzielnie siedzieć oraz wspierać się na rękach, ale umiejętności naśladowania i koordynacji motorycznej są bardziej rozwinięte. Odpowiedź dotycząca dziewięciu-dziesięciu miesięcy także nie jest trafna, ponieważ w tym wieku dzieci zazwyczaj osiągają większą niezależność ruchową i mogą już raczkować oraz wstawać przy meblach. Typowe błędy myślowe obejmują nieprecyzyjne rozumienie etapów rozwoju oraz mylenie umiejętności, które rozwijają się w określonych przedziałach czasowych. Wiedza o tych normach jest niezbędna do oceny prawidłowego rozwoju dzieci oraz do planowania odpowiednich interwencji w przypadku zauważenia opóźnień.

Pytanie 3

Od którego miesiąca życia dziecka można wprowadzać do jego jadłospisu fasolkę szparagową oraz kapustę?

A. Od 9-go miesiąca

B. Od 8-go miesiąca

C. Od 7-go miesiąca

D. Od 10-go miesiąca

Odpowiedź, że fasolka szparagowa i kapusta mogą być wprowadzane do diety niemowlęcia od 10-go miesiąca życia, jest poprawna. W tym okresie, niemowlęta są już zazwyczaj gotowe na bardziej zróżnicowane i złożone pokarmy. Fasolka szparagowa, bogata w błonnik, witaminy z grupy B oraz minerały, jak żelazo i magnez, wspiera rozwój układu pokarmowego. Kapusta z kolei dostarcza witamin, takich jak C i K, a także ma działanie wspierające odporność. Zgodnie z rekomendacjami pediatrów, wprowadzanie nowych pokarmów powinno przebiegać stopniowo, co pozwala na monitorowanie ewentualnych reakcji alergicznych. Warto również pamiętać, że warzywa te najlepiej podawać po uprzednim ugotowaniu, co ułatwia ich strawność. Dodatkowo, 10. miesiąc życia to czas, kiedy niemowlęta zaczynają rozwijać umiejętności żucia, co czynią te pokarmy idealnymi dla ich diety.

Pytanie 4

Do typowych symptomów zakażenia owsicą u dzieci należą ból brzucha, swędzenie w rejonie odbytu oraz

A. niepokój i drażliwość

B. zażółcenie skóry, wymioty

C. niepokój, wysypka krwotoczna

D. przyrost masy ciała, bladość skóry

Odpowiedź "niepokój i rozdrażnienie" jest prawidłowa, ponieważ te objawy są charakterystyczne dla dzieci z owsicą, będącą powszechnym zakażeniem pasożytniczym wywołanym przez owsiki (Enterobius vermicularis). Dzieci często odczuwają dyskomfort z powodu świądu w okolicy odbytu, co prowadzi do niepokoju i drażliwości. Niepokój może wynikać z braku snu spowodowanego nocnymi atakami świądu, co wpływa na ich ogólne samopoczucie i zdolność do koncentracji. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowania dziecka i reagowanie na objawy, co może prowadzić do wczesnej diagnozy i leczenia. Warto również znać metody prewencji, takie jak edukacja na temat higieny osobistej i regularne pranie pościeli, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia w zakresie zapobiegania zakażeniom pasożytniczym. Wiedza na temat objawów owsicy jest kluczowa dla rodziców oraz opiekunów, aby mogli szybko interweniować.

Pytanie 5

Użycie instrumentów perkusyjnych w czasie organizowania zabaw muzycznych, rozwija u dziecka

A. kreatywność

B. niezależność

C. upór

D. cierpliwość

Wykorzystanie instrumentów perkusyjnych w zabawach umuzykalniających jest kluczowe dla stymulacji kreatywności u dzieci. Gra na instrumentach perkusyjnych rozwija zdolności twórcze poprzez umożliwienie dzieciom eksperymentowania z dźwiękiem, rytmem i harmonią. W trakcie zabaw umuzykalniających, dzieci mają możliwość tworzenia własnych rytmów, co pobudza ich wyobraźnię i skłania do odkrywania różnych sposobów wykorzystania dźwięków. Przykładowo, podczas zajęć muzycznych, dzieci mogą być zachęcane do tworzenia własnych kompozycji lub improwizacji, co nie tylko rozwija ich umiejętności muzyczne, ale również sprzyja rozwojowi ich osobowości. W pedagogice muzycznej, kreatywność jest jednym z kluczowych celów, a zabawy z instrumentami perkusyjnymi są doskonałym narzędziem do jej rozwijania. Ponadto, takie podejście wpisuje się w standardy edukacji muzycznej, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa dzieci w tworzeniu muzyki oraz zachęcanie ich do twórczej ekspresji.

Pytanie 6

Jakie materiały dydaktyczne powinno się wybierać do pracy z małymi dziećmi?

A. Duże z licznymi małymi elementami

B. Małe z dużą ilością szczegółowych elementów

C. Małe i w odcieniach szarości

D. Duże i w pełni kolorowe

Wybór dużych i kolorowych plansz dydaktycznych do pracy z małymi dziećmi jest zgodny z zasadami efektywnego uczenia się i rozwoju poznawczego. Duże plansze przyciągają uwagę dzieci, co jest kluczowe w procesie nauki, ponieważ młodsze dzieci mają ograniczoną zdolność do skupienia się na małych detalach. Kolorowe elementy stymulują wzrok oraz pobudzają ciekawość, co sprzyja eksploracji i angażowaniu dzieci w aktywności edukacyjne. Zgodnie z teorią wielokrotnej inteligencji Howarda Gardnera, różnorodność bodźców wizualnych jest niezbędna do angażowania różnych rodzajów inteligencji. W praktyce, kolorowe plansze mogą być wykorzystywane w grach edukacyjnych, które rozwijają umiejętności motoryczne oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Na przykład, plansze przedstawiające różne zwierzęta lub kształty mogą być używane do nauki nazw i dźwięków, co jednocześnie rozwija słownictwo i umiejętności językowe dzieci. Warto również zauważyć, że zgodność z estetyką i zasadami projektowania przestrzeni edukacyjnej podkreśla znaczenie kolorów w tworzeniu inspirującego środowiska do nauki.

Pytanie 7

Aby wspierać rozwój nawyków i samodzielności u dziecka, opiekunka powinna przede wszystkim wykorzystać metodę

A. rozgromadzenia

B. zmiany zabaw

C. obserwacji

D. ćwiczeń

Metoda ćwiczeń jest kluczowym podejściem w rozwijaniu nawyków i samodzielności u dzieci, ponieważ umożliwia im aktywne uczestnictwo w procesie uczenia się. Dzięki ćwiczeniom dzieci mają okazję praktykować nowe umiejętności w bezpiecznym środowisku, co sprzyja ich pewności siebie oraz niezależności. Przykładami mogą być codzienne zadania, jak samodzielne ubieranie się, czy pomoc w przygotowywaniu posiłków. W takich sytuacjach opiekunowie mogą wprowadzać zasady samodzielności, zachęcając dzieci do wykonywania czynności we własnym tempie. Zgodnie z teorią edukacji aktywnej, dzieci uczą się najlepiej, gdy mają możliwość praktycznego zastosowania wiedzy. Dobrą praktyką jest również obserwowanie, jak dziecko wykonuje zadania, aby móc dostarczyć konstruktywną informację zwrotną, co jest zgodne z zasadami efektywnego nauczania. Warto również wspierać dzieci w podejmowaniu decyzji i rozwiązywaniu problemów, co dodatkowo wzmacnia ich umiejętności organizacyjne oraz samodzielność.

Pytanie 8

W celu oczyszczenia oczu i twarzy niemowlęcia powinno się stosować gaziki nasączone

A. wodą z mydłem

B. tonikiem bezalkoholowym

C. ostudzonym naparem z rumianku

D. ostudzoną przegotowaną wodą

Odpowiedź 'ostudzoną przegotowaną wodą' jest poprawna, ponieważ przegotowana woda jest najbezpieczniejszym i najczystszym środkiem do mycia delikatnej skóry niemowlęcia. Woda przegotowana pozwala na eliminację potencjalnych patogenów, które mogą znajdować się w surowej wodzie. Ponadto, jej temperatura po ostudzeniu jest odpowiednia dla wrażliwej skóry, minimalizując ryzyko oparzeń czy podrażnień. Gaziki zwilżone wodą są łatwe w użyciu i zapewniają skuteczne oczyszczenie bez ryzyka wprowadzenia dodatkowych substancji chemicznych. Warto również wspomnieć, że wiele organizacji zdrowotnych, w tym Światowa Organizacja Zdrowia, zaleca stosowanie przegotowanej wody do pielęgnacji noworodków, co podkreśla bezpieczeństwo tego podejścia. W praktyce, mycie twarzy i oczu niemowlęcia należy wykonywać delikatnie, używając jednorazowych gazików, aby zapobiec rozprzestrzenieniu bakterii między różnymi częściami ciała.

Pytanie 9

Jakie działanie opiekunki nie spowoduje wydłużenia czasu koncentracji trzylatka podczas zabawy dydaktycznej?

A. Wprowadzanie coraz dłuższych wypowiedzi słownych

B. Dopasowanie tematu zabawy do pasji dziecka

C. Używanie motywacji i pochwał

D. Wykorzystanie nowych dla dziecka pomocy dydaktycznych

Wprowadzanie coraz dłuższych wypowiedzi słownych nie jest skuteczną metodą na wydłużenie czasu skupienia uwagi trzyletniego dziecka. W tym wieku dzieci mają ograniczoną zdolność do utrzymania koncentracji, której czas na ogół nie przekracza 10-15 minut w przypadku aktywności wymagających skupienia. W miarę jak wypowiedzi stają się dłuższe, dzieci mogą tracić zainteresowanie, co prowadzi do rozproszenia uwagi. Zamiast tego, skuteczniejsze jest stosowanie krótszych, bardziej zwięzłych komunikatów, które są łatwiejsze do przyswojenia przez młodsze dzieci. Przykładowo, opiekunka może wprowadzić zadania poprzez krótkie pytania lub polecenia, co ułatwia dzieciom zrozumienie oraz angażuje je w zabawę dydaktyczną. Takie podejście jest zgodne z zasadami wczesnej edukacji, które podkreślają znaczenie dostosowania komunikacji do poziomu rozwoju dziecka i jego zdolności poznawczych. Warto także zwrócić uwagę na zainteresowania dziecka, co z pewnością wzmocni jego motywację do zabawy oraz przedłuży czas skupienia.

Pytanie 10

Niemowlę w wieku 3-4 miesięcy, które rozwija się prawidłowo, potrafi

A. przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy.

B. leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosić górną część tułowia.

C. obracać się na bok.

D. pełzać do przodu.

Niemowlęta w wieku 3-4 miesięcy rozwijają się w sposób, który obejmuje szereg kluczowych umiejętności motorycznych. Odpowiedź, że niemowlę leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosi górną część tułowia jest prawidłowa, ponieważ jest to oznaka prawidłowego rozwoju mięśni ramion, pleców oraz stabilności w obrębie tułowia. W tym okresie życia niemowlęta zaczynają angażować mięśnie grzbietu i brzucha, co przygotowuje je do kolejnych etapów rozwoju, takich jak przewracanie się czy siedzenie. Przykładem zastosowania tej umiejętności w praktyce jest wspieranie niemowlęcia w leżeniu na brzuchu podczas zabawy, co stymuluje rozwój sensoryczny oraz motorczny. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, regularne czas na brzuchu (tummy time) jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju motorycznego, ponieważ zapobiega płaskiej głowie i wspiera rozwój koordynacji ruchowej.

Pytanie 11

Od którego miesiąca życia zdrowo rozwijające się niemowlę zaczyna przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy oraz siadać, gdy jest podciągane za ręce?

A. Od 8. miesiąca życia

B. Od 6. miesiąca życia

C. Od 3. miesiąca życia

D. Od 9. miesiąca życia

Odpowiedzi sugerujące, że niemowlę zaczyna przewracać się z brzucha na plecy oraz siadać, podciągane za ręce, od 3. miesiąca, 8. miesiąca czy 9. miesiąca, są niezgodne z ogólnymi normami rozwoju motorycznego. W przypadku 3. miesiąca życia, dzieci nie posiadają jeszcze wystarczającej siły mięśniowej i koordynacji, aby samodzielnie wykonać te czynności. W tym wieku zazwyczaj potrafią jedynie unosić głowę podczas leżenia na brzuchu, co jest pierwszym krokiem w rozwoju motorycznym. U dzieci w wieku 8. i 9. miesięcy umiejętności przewracania się i siedzenia są już bardziej rozwinięte, jednak odpowiedź ta jest błędna, ponieważ odnosi się do momentu, w którym te umiejętności są już dobrze ugruntowane. W rzeczywistości, dzieci zaczynają te aktywności około 6. miesiąca, co jest zgodne z badaniami dotyczącymi rozwoju motorycznego dzieci, które wskazują na istotne etapy w tym zakresie. Typowym błędem myślowym prowadzącym do błędnych odpowiedzi jest nieodpowiednie odniesienie się do rozwoju dzieci, często opierając się na obserwacjach pojedynczych przypadków zamiast na standardach rozwojowych. Ważne jest zrozumienie, że każde dziecko rozwija się w innym tempie, jednak ogólne zasady rozwoju motorycznego są skuteczne w przewidywaniu, kiedy takie umiejętności powinny się pojawić.

Pytanie 12

Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w sytuacji napadu padaczkowego u dziecka w wieku poniemowlęcym?

A. wezwaniu pogotowia ratunkowego

B. wykonaniu sztucznego oddychania

C. trzymaniu dziecka za kończyny górne i dolne

D. ochronie głowy dziecka przed urazami

Ochrona głowy dziecka w trakcie napadu padaczkowego to naprawdę bardzo ważna sprawa w kontekście pierwszej pomocy. Gdy dziecko ma atak, jego ciało przestaje być pod kontrolą, co może prowadzić do niebezpiecznych urazów głowy. Fajnie jest stworzyć wokół niego bezpieczne otoczenie – można na przykład użyć poduszek czy miękkich koców, żeby zminimalizować ryzyko kontuzji. Warto też pamiętać, że według różnych organizacji zajmujących się ratownictwem, nie powinno się trzymać dziecka podczas napadu, bo to może z kolei spowodować dodatkowe urazy. Jak napad się kończy, najlepiej położyć dziecko na boku, żeby mogło swobodnie oddychać. Znajomość padaczki i dobrych technik pierwszej pomocy jest kluczowa, bo może to naprawdę uratować życie i zdrowie dzieciaków w takich sytuacjach.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Jakie zasady powinna stosować opiekunka, aby przygotować chore dziecko do badania USG jamy brzusznej?

A. Nie podawać płynów przed badaniem

B. Zastosować środki przeczyszczające przed badaniem

C. Zastosować środki uspokajające przed badaniem

D. Nie podawać posiłku przed badaniem

Przygotowując dziecko do badania USG brzucha, ważne żeby nie dawało mu się jeść przed badaniem. Powinno być na czczo przez przynajmniej 4-6 godzin. To dlatego, że pełny brzuszek może zepsuć jakość obrazów. Jeśli dziecko ma jedzenie w żołądku, to wyniki mogą być niewłaściwe, co utrudnia lekarzom ocenę narządów jak wątroba, trzustka czy nerki. Pamiętajmy, że jak dziecko długo nie je, to musimy dbać o to, żeby piło wystarczająco dużo wody, bo odwodnienie też wpływa na jakość obrazów. W wielu miejscach, gdzie robią USG, personel trzyma się tych zasad, żeby badanie przebiegło jak najlepiej. Dbanie o te szczegóły to taka norma, która wspiera całą diagnostykę obrazową.

Pytanie 15

Przytulanie, wspieranie oraz organizowanie zabaw paluszkowych zaspokaja u dziecka potrzebę

A. sukcesu

B. działania

C. kontaktu

D. szacunku

Odpowiedź "kontakt" odnosi się do fundamentalnej potrzeby dzieci, jaką jest nawiązywanie bliskich relacji z opiekunami i rówieśnikami. Przytulanie, pocieszanie oraz zabawy paluszkowe są formami interakcji, które wspierają rozwój emocjonalny i społeczny dziecka. W kontekście teorii przywiązania, stworzonej przez Johna Bowlby'ego, bliski kontakt fizyczny z opiekunem jest kluczowy dla poczucia bezpieczeństwa i zaufania, co przekłada się na późniejsze umiejętności społeczne. Przykładem może być sytuacja, w której dziecko bawi się z rodzicem w zabawy paluszkowe, co nie tylko rozwija jego zdolności motoryczne, ale również wzmacnia więź emocjonalną między dzieckiem a dorosłym. Takie interakcje są istotne w programach wczesnej edukacji, które podkreślają znaczenie zabawy w nauce i rozwoju. Warto również zauważyć, że dziecko poprzez kontakt fizyczny uczy się wyrażać swoje emocje oraz rozumieć potrzeby innych, co jest kluczowe w kontekście jego dalszego rozwoju społecznego.

Pytanie 16

Pani opiekująca się dziećmi w wieku trzech lat zaproponowała im technikę plastyczną, która polega na odciskaniu wzoru liści na papierze poprzez intensywne pocieranie ołówkiem. Jaką technikę wykorzystała opiekunka podczas zajęć z grupą?

A. Origami

B. Collage

C. Frottage

D. Quilling

Frottage to technika plastyczna, która polega na odciskaniu faktury przedmiotów na powierzchni papieru, co idealnie pasuje do opisanego przez Ciebie działania opiekunki. W tym przypadku dzieci wykorzystują fakturę liści, co umożliwia im odkrywanie różnych struktur i kształtów w twórczy sposób. Technika ta jest często stosowana w edukacji artystycznej, ponieważ rozwija zdolności manualne, wyobraźnię oraz uczy dzieci dostrzegania detali otaczającego świata. Frottage może być wykorzystane nie tylko w zajęciach plastycznych, ale także na zajęciach przyrodniczych, gdzie dzieci uczą się o różnorodności roślin. Dodatkowo, w praktyce artystycznej frottage może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak malarstwo lub kolaż, tworząc unikalne kompozycje. Umożliwia to dzieciom eksperymentowanie z różnymi materiałami i rozwijanie ich kreatywności, co jest istotnym elementem ich rozwoju artystycznego i emocjonalnego.

Pytanie 17

U dziecka, które cierpi na chorobę sierocą, przyczyną jest brak zaspokojenia potrzeb

A. bezpieczeństwa oraz afirmacji

B. samorealizacji oraz miłości

C. miłości i przynależności

D. szacunku oraz docenienia

Zrozumienie, że przyczyną wystąpienia choroby sierocej u dziecka jest niezaspokojenie potrzeb miłości i przynależności, jest kluczowe w kontekście teorii hierarchii potrzeb Maslowa. Teoria ta wskazuje, że potrzeby te znajdują się na trzecim poziomie w hierarchii, zaraz po potrzebach fizjologicznych i bezpieczeństwa. Miłość i przynależność odnoszą się do potrzeby akceptacji, wsparcia emocjonalnego i bliskości, które są fundamentalne dla zdrowego rozwoju dziecka. W sytuacjach, gdy dziecko nie otrzymuje wystarczającej miłości, może odczuwać izolację i brak zaangażowania ze strony bliskich. Przykładowo, dzieci wychowywane w warunkach, gdzie nie ma stałych i pozytywnych relacji z opiekunami, mogą rozwijać zaburzenia emocjonalne, takie jak depresja czy lęk. W praktyce oznacza to, że w celu wspierania rozwoju dzieci, istotne jest, aby rodzice i opiekunowie angażowali się w relacje, które oferują miłość, akceptację i wsparcie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pedagogice i psychologii rozwojowej.

Pytanie 18

Opiekunka zajmująca się dzieckiem, które ma bóle brzucha, wymioty oraz biegunkę, powinna zapewnić, by było ono

A. dokarmiane

B. inhalowane

C. nawadniane

D. cewnikowane

Odpowiedź 'nawadniane' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku dzieci z bólami brzucha, wymiotami i biegunką najważniejszym aspektem opieki jest zapobieganie odwodnieniu. Dzieci są znacznie bardziej narażone na odwodnienie niż dorośli, ponieważ ich ciała zawierają większy procent wody w stosunku do masy ciała. Wymioty i biegunka prowadzą do szybkiej utraty płynów oraz elektrolitów. W takich sytuacjach należy zapewnić dziecku regularne nawadnianie, najlepiej za pomocą roztworów elektrolitowych dostępnych w aptekach, które pozwalają na szybsze uzupełnienie niedoborów. Warto również obserwować objawy odwodnienia, takie jak suchość w ustach, brak elastyczności skóry czy zmniejszenie ilości oddawanego moczu. Praktycznym przykładem wdrożenia zasad nawadniania może być podawanie małych ilości płynów co kilka minut, co jest bardziej skuteczne niż próba wypicia dużej ilości na raz. Standardy opieki zdrowotnej zalecają także, aby w przypadku nasilenia objawów lub pogorszenia stanu dziecka zasięgnąć porady specjalisty.

Pytanie 19

Jak często oddycha zdrowy donoszony noworodek?

A. Zbliżone do 85 oddechów/minutę

B. Zbliżone do 45 oddechów/minutę

C. Zbliżone do 25 oddechów/minutę

D. Zbliżone do 65 oddechów/minutę

Odpowiedź około 45 oddechów na minutę jest poprawna i mieści się w zakresach uznawanych za normę dla zdrowego donoszonego noworodka. Wartości te mogą się różnić w zależności od wieku dziecka oraz jego stanu zdrowia, jednak 40-60 oddechów na minutę to powszechnie akceptowane standardy. Częstotliwość oddychania noworodków jest znacznie wyższa niż u dorosłych, co wynika z ich mniejszych płuc oraz wyższych wymagań metabolicznych. W praktyce klinicznej, monitorowanie częstości oddechów u noworodków jest kluczowym elementem oceny ich stanu zdrowia. Zmiany w tej częstotliwości mogą wskazywać na różne stany patologiczne, takie jak infekcje, problemy z układem oddechowym czy problemy sercowo-naczyniowe. Dlatego dla lekarzy i pielęgniarek ważne jest, aby regularnie monitorować te parametry i reagować na wszelkie nieprawidłowości, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz lokalnych protokołów medycznych.

Pytanie 20

Częstotliwość tętna wynosząca 110^130 uderzeń na minutę jest uważana za właściwą u dziecka w przedziale wiekowym od

A. pierwszego do drugiego roku życia

B. trzeciego do czwartego roku życia

C. siódmego do ósmego roku życia

D. piątego do szóstego roku życia

Szybkość tętna w przedziale 110-130 uderzeń na minutę jest uznawana za prawidłową dla dzieci w wieku między pierwszym a drugim rokiem życia z uwagi na ich wysoki poziom metabolizmu oraz rozwijające się układy sercowo-naczyniowe. Właściwe tętno u tej grupy wiekowej jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia, zwłaszcza w kontekście prawidłowego rozwoju fizycznego i emocjonalnego. W praktyce, podczas rutynowych badań pediatrycznych, lekarze monitorują tętno dzieci, aby upewnić się, że ich układ krążenia funkcjonuje prawidłowo. Warto zauważyć, że wartości te mogą się różnić w zależności od poziomu aktywności dziecka, jego stanu emocjonalnego oraz warunków otoczenia. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się, aby rodzice byli świadomi normalnych zakresów tętna dla różnych grup wiekowych, co pozwala na szybsze reagowanie w przypadku nieprawidłowości. Ponadto, znajomość tych wartości jest istotna w przypadku monitorowania dzieci z chorobami serca lub innymi schorzeniami, które mogą wpływać na tętno.

Pytanie 21

Jakie minerały powinny być brane pod uwagę w zapobieganiu próchnicy zębów u dzieci?

A. Potas i magnez.

B. Wapń i fluor.

C. Jod i chrom.

D. Kwas i fosfor.

Wapń i fluor są kluczowymi składnikami mineralnymi w profilaktyce próchnicy zębów u dzieci. Wapń odgrywa fundamentalną rolę w mineralizacji szkliwa, co jest istotne dla jego twardości i odporności na kwasy produkowane przez bakterie w jamie ustnej. Fluor natomiast wzmacnia szkliwo, czyniąc je bardziej odpornym na demineralizację, a także wspomaga proces remineralizacji zębów, co jest szczególnie ważne w przypadku młodych pacjentów, których zęby są w fazie intensywnego rozwoju. W praktyce, odpowiednia ilość wapnia i fluoru może być zapewniona przez dietę bogatą w nabiał oraz poprzez stosowanie past do zębów z fluorem. Standardy stomatologiczne rekomendują regularne badania stomatologiczne, które pozwalają na monitorowanie stanu zębów i wczesne wykrywanie oznak próchnicy. Warto również wprowadzać dzieciom nawyk picia wody z fluorem, co dodatkowo wspiera ich zdrowie jamy ustnej.

Pytanie 22

Jaką sekwencję działań powinna podjąć opiekunka przy usuwaniu ciemieniuchy?

A. Nałożyć oliwkę na główkę dziecka, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką, umyć

B. Wyczesać szczoteczką główkę dziecka, nałożyć oliwkę, umyć, założyć czapeczkę

C. Umyć główkę dziecka, nałożyć oliwkę, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką

D. Założyć czapeczkę, nałożyć oliwkę, umyć główkę dziecka, wyczesać szczoteczką

Odpowiedź polegająca na posmarowaniu oliwką główki dziecka, założeniu czapeczki, wyczesaniu szczoteczką i umyciu jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zalecane standardy pielęgnacji główki dziecka w przypadku ciemieniuchy. Oliwka pomaga zmiękczyć skorupy i łuski, co ułatwia ich usunięcie. Następnie, założenie czapeczki, która utrzymuje wilgoć i ciepło, sprzyja skuteczniejszemu działaniu oliwki. Wyczesanie szczoteczką pozwala na delikatne usunięcie zmiękczonych łusek, co jest kluczowe w tej procedurze. Ostateczne umycie główki dziecka ma na celu usunięcie resztek oliwki oraz zanieczyszczeń. Taki porządek działań minimalizuje ryzyko podrażnień skóry, zapewniając jednocześnie komfort dziecku. Wiedza na temat właściwego postępowania w przypadku ciemieniuchy jest istotna, ponieważ niewłaściwe metody mogą prowadzić do pogorszenia stanu skóry głowy dziecka oraz do dyskomfortu. Warto również zauważyć, że konsultacja z pediatrą jest wskazana, jeśli zmiany w skórze nie ustępują po zastosowaniu domowych metod.

Pytanie 23

W trakcie zabawy z dzieckiem przy użyciu paluszkowych pacynek, głównie wspierany jest rozwój mowy oraz

A. motoryka duża

B. motoryka mała

C. zachowanie równowagi ciała

D. percepcja słuchowa

Udzielone odpowiedzi, które wskazują na rozwój percepcji słuchowej, motoryki dużej oraz zachowania równowagi ciała, nie są właściwe w kontekście zabawy z paluszkowymi pacykami. Percepcja słuchowa odnosi się do zdolności rozpoznawania i interpretacji dźwięków, co nie jest bezpośrednio związane z fizycznym manipulowaniem przedmiotami. Chociaż zabawa może stymulować wrażenia słuchowe poprzez dźwięki wydawane przez pacynki, kluczowym celem jest rozwój umiejętności manualnych. Motoryka duża, związana z dużymi ruchami ciała, również nie jest głównym obszarem stymulacji w tym przypadku. Paluszkowe pacynki wymagają precyzyjnych ruchów dłoni, co nie angażuje dużych grup mięśniowych. Podobnie, równowaga ciała, chociaż istotna w ogólnym rozwoju motorycznym, nie jest bezpośrednio związana z zabawą polegającą na manipulacji pacynek. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, to zbytnie uproszczenie związku między aktywnością a wynikającymi z niej umiejętnościami. Ważne jest zrozumienie, że różne rodzaje aktywności stymulują różne aspekty rozwoju dziecka, a w przypadku pacynek kluczowe jest rozwijanie motoryki małej oraz koordynacji ruchowej.

Pytanie 24

Małe dziecko często porusza palcami rąk bez powodu i kontekstu emocjonalnego. Zainteresowanie czymś innym przychodzi mu z trudnością. Tego rodzaju czynności powtarza nawet kilkanaście razy dziennie.

A. stereotypii ruchowych

B. stereotypii poznawczych

C. zachowania agresywnego

D. zachowania autoagresywnego

Zachowanie opisane w pytaniu to przykład stereotypii ruchowych, które są powtarzalnymi, często bezcelowymi ruchami, mogącymi występować u dzieci, zwłaszcza w kontekście rozwoju neuropsychologicznego. Stereotypie ruchowe, takie jak potrząsanie palcami, są często widoczne u dzieci w różnym wieku, ale mogą być szczególnie nasilone u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu lub innymi zaburzeniami rozwojowymi. Istotne jest, aby zrozumieć, że te czynności mogą pełnić funkcję regulacyjną, pomagając dziecku w radzeniu sobie z nadmiarem bodźców zewnętrznych. Przykłady stereotypii ruchowych obejmują kręcenie się, kołysanie ciałem czy powtarzanie określonych ruchów rąk. W pracy z dziećmi z takimi objawami warto stosować techniki terapeutyczne, które mogą pomóc w integracji sensorycznej oraz wprowadzeniu alternatywnych form aktywności, co może przyczynić się do zmniejszenia nasilenia stereotypii. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w kontekście rozwoju dziecka i jego potrzeb terapeutycznych.

Pytanie 25

Jakie potrzeby dziecka, które znajduje się w szpitalu, z uwagi na ograniczony zakres i niewielką różnorodność bodźców zmysłowych w tym otoczeniu, powinna szczególnie wziąć pod uwagę opiekunka?

A. Potrzeby poznawcze

B. Potrzeby akceptacji

C. Potrzeby biologiczne

D. Potrzeby bezpieczeństwa

Wybór odpowiedzi dotyczącej potrzeb poznawczych dziecka przebywającego w szpitalu jest szczególnie trafny, ponieważ środowisko szpitalne charakteryzuje się ograniczoną ilością bodźców zmysłowych. Dzieci w takich warunkach mogą odczuwać nudę, co negatywnie wpływa na ich rozwój poznawczy. Potrzeby poznawcze obejmują różnorodne aspekty stymulacji intelektualnej, takie jak zabawy edukacyjne, interaktywne programy multimedialne czy różnorodne materiały do tworzenia. Kluczowe w tym kontekście jest zapewnienie im dostępu do aktywności, które rozwijają wyobraźnię i umiejętności rozwiązywania problemów. Przykładami mogą być gry planszowe czy zabawy sensoryczne, które angażują dzieci w twórcze myślenie. Dodatkowo, zgodnie z aktualnymi standardami opieki pediatrycznej zaleca się stosowanie terapii zajęciowej, która może wspierać rozwój poznawczy w warunkach szpitalnych. Takie podejście nie tylko zwiększa komfort dzieci, ale również sprzyja ich rehabilitacji i szybkiemu powrotowi do zdrowia.

Pytanie 26

Zajmując się dzieckiem, które ma niealergiczny nieżyt nosa, ale nie występują u niego inne objawy infekcji, należy pamiętać, aby

A. w miejscu, gdzie przebywa dziecko, panowała wysoka temperatura

B. często podawać dziecku krople do nosa

C. regularnie wietrzyć pokój, w którym przebywa dziecko

D. w tym okresie dziecko nie chodziło na spacery

Odpowiedź 'często wietrzyć pomieszczenie, w którym przebywa dziecko' jest prawidłowa, ponieważ świeże powietrze oraz odpowiednia cyrkulacja powietrza w pomieszczeniu są kluczowe w przypadku dzieci z niealergicznym nieżytem nosa. Wietrzenie pomieszczenia pomaga w usuwaniu alergenów, zanieczyszczeń oraz nadmiaru wilgoci, które mogą nasilać objawy. Zaleca się wietrzenie pomieszczeń przynajmniej kilka razy dziennie, co jest zgodne z zasadą utrzymywania zdrowego mikroklimatu. Warto również zwrócić uwagę na to, aby temperatura w pomieszczeniu była umiarkowana, co również wpływa na komfort dziecka. Dodatkowo, zastosowanie nawilżaczy powietrza może przynieść ulgę w przypadku suchości błon śluzowych. Podstawowe zasady dotyczące opieki nad dziećmi z tym schorzeniem obejmują także unikanie dymu tytoniowego, zanieczyszczonych powietrzem pomieszczeń oraz stosowanie naturalnych metod wspierających oddychanie, takich jak inhalacje z soli fizjologicznej. Pamiętajmy, że zdrowe środowisko wpływa na ogólne samopoczucie dziecka oraz jego układ oddechowy.

Pytanie 27

Jakie hipoalergiczne pieluszki skutecznie ograniczają występowanie pieluszkowego zapalenia skóry u dzieci?

A. Bez substancji nawilżających i zapachowych, z lateksem

B. Bez substancji nawilżających i lateksu, z materiałami dobrze chłonnymi

C. Bez substancji dobrze chłonnych i lateksu, z dodatkami zapachowymi

D. Bez substancji zapachowych, z substancjami nawilżającymi i lateksem

Wybór pieluszek bez substancji nawilżających i lateksu, a z substancjami dobrze chłonnymi, jest kluczowy w minimalizowaniu ryzyka pieluszkowego zapalenia skóry u dzieci. Pieluszki te zapobiegają gromadzeniu się wilgoci, co jest istotne, ponieważ wilgotne środowisko sprzyja rozwojowi drobnoustrojów i stanom zapalnym. Substancje dobrze chłonne, takie jak superabsorbent, skutecznie pochłaniają mocz i utrzymują skórę dziecka w suchości. Dobre praktyki w dobieraniu pieluszek obejmują również unikanie lateksu, który może wprowadzać alergeny, oraz substancji nawilżających, które mogą prowadzić do podrażnień. Zastosowanie pieluszek hipoalergicznych, które są testowane dermatologicznie, stanowi rekomendację wielu pediatrów. Warto również zwrócić uwagę na regularną zmianę pieluszek oraz prawidłową higienę skóry, co dodatkowo wspomaga zdrowie delikatnej skóry niemowląt.

Pytanie 28

Jakie zabawy wspierają rozwój percepcji słuchowej oraz pamięci u dzieci?

A. Rozróżnianie kolorów owoców i warzyw

B. Identifikacja dźwięków zwierząt

C. Zabawa w berka

D. Formowanie z plasteliny

Rozpoznawanie głosów zwierząt to aktywność, która znacząco rozwija percepcję słuchową u dzieci, a także wspiera pracę nad pamięcią. W trakcie tej zabawy dzieci są zmuszone do aktywnego słuchania oraz identyfikowania dźwięków, co angażuje różne obszary ich mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie informacji dźwiękowych. Zastosowanie tej gry w praktyce można obserwować w kontekście edukacji przedszkolnej, gdzie nauczyciele często wykorzystują ją do wyrabiania umiejętności krytycznego myślenia. Przykładem jest zabawa, w której dzieci mają za zadanie odgadnąć, jakie zwierzę wydaje dany dźwięk. Takie podejście angażuje dzieci w interakcję i stymuluje ich zdolności poznawcze. Dodatkowo, poprzez ćwiczenie rozpoznawania głosów, dzieci rozwijają także zdolności językowe i społeczne, co jest zgodne z ogólnymi założeniami programów edukacyjnych, takich jak programy wczesnej edukacji, które kładą nacisk na rozwój całościowy.

Pytanie 29

Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci odpowiednio rozwijające się pięciomiesięczne niemowlę, przy braku przeciwwskazań do karmienia piersią, powinno być karmione mlekiem matki oraz

A. uzupełniać dietę owocami

B. otrzymywać zalecane przez pediatrę witaminy

C. uzupełniać dietę warzywami

D. wprowadzać mleko modyfikowane z dodatkiem witamin

Z tego co wiadomo od Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, to dzieciaki w wieku pięciu miesięcy, które rozwijają się jak trzeba, powinny być na mleku mamy. Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, warto też pomyśleć o suplementach witaminowych, o co najlepiej zapytać pediatrę. Bo mleko matki to świetne źródło składników odżywczych i przeciwciał, ale czasem brakuje tam niektórych witamin w odpowiednich ilościach. Na przykład witamina D jest superważna dla kości, ale często trzeba ją dodatkowo suplementować, zwłaszcza gdy słońca jest mało. Dlatego wprowadzenie witamin zgodnie z zaleceniami lekarza to dobra praktyka, która naprawdę wspiera rozwój malucha i jego odpowiedni wzrost.

Pytanie 30

Która z zabawek jest najbardziej odpowiednia dla ośmiomiesięcznego niemowlęcia w celu rozwijania umiejętności manualnych?

A. Książka

B. Lalka

C. Drewniane klocki

D. Klocki Lego

Drewniane klocki są idealnym narzędziem do kształtowania umiejętności manualnych u ośmiomiesięcznych dzieci. W tym wieku, dzieci zaczynają rozwijać zdolności motoryczne oraz koordynację ręka-oko, a klocki stanowią doskonały materiał do ćwiczeń. Wykonane z naturalnych materiałów, drewniane klocki są bezpieczne i trwałe, co jest kluczowe w przypadku małych dzieci, które często wkładają przedmioty do ust. Dzięki różnym kształtom i kolorom, klocki te stymulują rozwój poznawczy oraz kreatywność. Dziecko może bawić się w budowanie prostych konstrukcji, co uczy je zasad równowagi, a także rozwija wyobraźnię. Warto pamiętać, że zabawa klockami może być także okazją do interakcji z opiekunami, co wspiera rozwój społeczny i komunikacyjny. Badania pokazują, że zabawki konstrukcyjne, takie jak drewniane klocki, mają pozytywny wpływ na rozwój umiejętności motorycznych, dając dzieciom przestrzeń do eksploracji oraz zabawy w sposób bezpieczny i angażujący.

Pytanie 31

10-miesięczne zdrowe niemowlę powinno mieć w ciągu dnia zapewnione 2-3 godziny snu, w postaci

A. jednej drzemki

B. dwóch drzemek

C. czterech drzemek

D. trzech drzemek

Odpowiedź wskazująca na dwie drzemki w ciągu dnia dla 10-miesięcznego niemowlęcia jest zgodna z zaleceniami ekspertów w dziedzinie pediatrii oraz rozwoju dzieci. W tym etapie rozwoju, niemowlęta potrzebują od 12 do 16 godzin snu na dobę, w tym zarówno snu nocnego, jak i drzemek w ciągu dnia. Dwie drzemki, każda trwająca około 1-1.5 godziny, zapewniają odpowiednią ilość snu potrzebną do prawidłowego rozwoju zarówno fizycznego, jak i psychicznego. W praktyce, pierwsza drzemka zazwyczaj odbywa się rano, a druga po południu, co pozwala na utrzymanie harmonogramu snu, który sprzyja lepszemu nastrojowi i aktywności dziecka. Warto również zauważyć, że regularne drzemki pomagają w regulacji rytmu dobowego, co jest kluczowe dla zdrowego snu w przyszłości. Należy pamiętać o tworzeniu odpowiednich warunków do snu, takich jak cicha i ciemna przestrzeń, aby sprzyjać zasypianiu.

Pytanie 32

W którym miesiącu życia u zdrowo rozwijających się niemowląt występuje chwyt nożycowy?

A. W 5-6 miesiącu życia

B. W 11-12 miesiącu życia

C. W 7-8 miesiącu życia

D. W 9-10 miesiącu życia

Wybór 9-10 miesiąca życia jako momentu pojawienia się chwytu nożycowego opiera się na powszechnym błędnym przekonaniu, że dzieci w tym wieku są już na tyle rozwinięte, aby wykazywać tę umiejętność. Jednak, według standardów rozwoju motorycznego, chwyt nożycowy jest znany z tego, że rozwija się wcześniej, w 7-8 miesiącu, a nie później. Kolejne miesiące życia dziecka, takie jak 5-6 oraz 11-12, nie są również odpowiednie dla tego etapu rozwoju. W 5-6 miesiącu niemowlęta często dopiero uczą się chwytania przedmiotów przy pomocy całej dłoni, co jest tzw. chwytem palcowym. W miarę jak dziecko rośnie, od 7-8 miesiąca życia następuje przejście do bardziej skomplikowanych form chwytania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, dotyczą braku zrozumienia progresji rozwoju motorycznego oraz pomijania istotnych różnic w umiejętnościach manualnych w różnych miesiącach życia. Właściwa znajomość etapów rozwoju pozwala na skuteczniejszą interwencję i wsparcie dzieci w ich naturalnym rozwoju, a także może pomóc w identyfikacji potencjalnych opóźnień w rozwoju. Dlatego ważne jest, aby edukować rodziców i opiekunów na temat prawidłowych wzorców rozwojowych oraz sposobów wspierania zdolności manualnych na wczesnym etapie życia.

Pytanie 33

Aby rozwijać umiejętności manualne u ośmiomiesięcznego malucha, należy przede wszystkim zastosować

A. książkę

B. lustro

C. klocki typu lego

D. drewniane klocki

Drewniane klocki to świetna zabawa dla małych dzieci, zwłaszcza tych, które mają około ośmiu miesięcy. W tym czasie dzieci zaczynają lepiej kontrolować swoje rączki, a zabawa klockami pomaga im w rozwijaniu motoryki. Uczą się chwytać, przesuwać i układać te klocki, co fajnie wpływa na ich koordynację ręka-oko. Poza tym, klocki są bardzo trwałe i bezpieczne, więc rodzice mogą być spokojni. Co więcej, klocki to nie tylko rozwijanie umiejętności manualnych, ale także kreatywności, bo dzieci mogą tworzyć różne budowle według własnych pomysłów. Wg tego, co się mówi w pedagogice, zabawki, które zachęcają do zabawy i odkrywania, są kluczowe w nauce. Rodzice mogą nawet łączyć zabawę klockami z nauką, na przykład liczenia czy rozpoznawania kształtów, co super wspiera rozwój poznawczy ich dziecka.

Pytanie 34

Kto jest specjalistą wspierającym rozwój, edukację, terapię oraz rehabilitację dzieci z wadami wzroku?

A. oligofrenopedagog

B. ortoptysta

C. tyflopedagog

D. surdopedagog

Tyflopedagog to osoba, która naprawdę potrafi pomóc dzieciom niewidomym i niedowidzącym w nauce oraz w życiu codziennym. Chodzi tu o dostosowanie nauczania do ich indywidualnych potrzeb, co jest super ważne. Zazwyczaj opracowują różne programy, które mogą wykorzystywać np. materiały w brajlu albo nowoczesne technologie. Dzięki temu uczniowie mają łatwiejszy dostęp do informacji. Często współpracują z nauczycielami i rodzicami, co bardzo pomaga w całym procesie. Zresztą, łączenie sił z innymi specjalistami to klucz do sukcesu, prawda? Oprócz tego, tyflopedagodzy są zaangażowani w rozwijanie umiejętności społecznych i niezależności u dzieci, a to też ważne, bo pozwala im lepiej funkcjonować w społeczeństwie. Jak to mówią, wszystko musi być zgodne z badaniami i standardami, żeby to, co robią, miało sens i rzeczywiście pomagało dzieciom.

Pytanie 35

Aby rozwijać zainteresowania dzieci sztuką plastyczną, wychowawczyni powinna

A. przedstawiać dzieciom biografie znanych artystów.

B. stosować różnorodne techniki plastyczne.

C. zorganizować wizytę w galerii.

D. trzymać się technik plastycznych, które są znane dzieciom.

Stosowanie różnorodnych technik plastycznych w pracy z dziećmi jest kluczowym elementem w rozwijaniu ich zainteresowań i umiejętności twórczych. Wprowadzając różnorodność, opiekunka nie tylko angażuje dzieci na wielu płaszczyznach, ale także pobudza ich wyobraźnię i kreatywność. Przykłady takich technik mogą obejmować malowanie akwarelami, rysowanie węglem, tworzenie kolaży, a także techniki 3D, takie jak rzeźba z gliny czy papier maché. Dzięki takim działaniom dzieci mogą odkrywać swoje preferencje oraz rozwijać zdolności manualne i artystyczne. Warto odwoływać się do standardów edukacji artystycznej, które wskazują na wagę różnorodności w nauczaniu plastyki, a także na zdolność do wyrażania siebie przez sztukę. W kontekście dobrych praktyk, organizacja warsztatów, w których dzieci będą mogły eksperymentować z różnymi materiałami i technikami, może przyczynić się do ich wszechstronnego rozwoju i postrzegania sztuki jako ważnego elementu życia.

Pytanie 36

Stosowanie metody polisensorycznej polega na

A. poznawaniu otaczającego świata wszystkimi zmysłami

B. zabawie z użyciem kolorowego papieru

C. poznawaniu otaczającego świata jednym zmysłem

D. zabawie z użyciem masy solnej

Praca metodą polisensoryczną polega na angażowaniu wszystkich zmysłów, co pozwala na pełniejsze poznanie świata i jego zjawisk. Ta metoda opiera się na założeniu, że wielozmysłowe doświadczenia są skuteczniejsze w przyswajaniu wiedzy, ponieważ angażują różne obszary mózgu, co sprzyja lepszemu zapamiętywaniu i zrozumieniu. Przykłady zastosowania tej metody obejmują zajęcia w przedszkolach, gdzie dzieci poznają różne materiały, tekstury, dźwięki i zapachy. W praktyce nauczyciele mogą organizować aktywności, które angażują dotyk, wzrok, słuch i węch, takie jak tworzenie prac plastycznych z różnych materiałów, słuchanie muzyki czy zabawy sensoryczne z wodą. Dobre praktyki w edukacji wskazują, że użycie różnych zmysłów w procesie dydaktycznym nie tylko ułatwia naukę, ale również rozwija kreatywność i zdolności interpersonalne dzieci, co jest zgodne z aktualnymi standardami pedagogicznymi.

Pytanie 37

Jakie produkty zbożowe są odpowiednie dla dzieci z nietolerancją glutenu?

A. Pszenne.

B. Żytnie.

C. Kukurydziane.

D. Jęczmienne.

Kukurydza to jedno z najpopularniejszych zbóż, które jest naturalnie wolne od glutenu, co czyni ją idealnym wyborem dla dzieci z nietolerancją tego białka. W przypadku celiakii, która jest najpowszechniejszą postacią nietolerancji glutenu, osoby dotknięte tym schorzeniem muszą unikać wszelkich produktów zawierających gluten, co obejmuje zboża takie jak pszenica, żyto i jęczmień. Kukurydziane produkty, takie jak polenty, mąka kukurydziana czy tortille, są doskonałym źródłem węglowodanów. Podczas zakupów warto zwracać uwagę na oznaczenia, takie jak „bezglutenowe”, które gwarantują, że produkt nie był skażony glutenem w trakcie produkcji. Warto także stosować kukurydzę w różnych formach, co pozwala na urozmaicenie diety dziecka. Zastosowanie kukurydzy w diecie dziecka z nietolerancją glutenu może przyczynić się do lepszego zbilansowania posiłków i dostarczenia niezbędnych składników odżywczych, przy jednoczesnym zachowaniu bezpieczeństwa zdrowotnego. Dbanie o różnorodność w diecie jest kluczowe, aby uniknąć niedoborów pokarmowych.

Pytanie 38

W jakim miesiącu życia dziecko, które rozwija się prawidłowo, zdobywa zdolność do samodzielnego siadania z pozycji raczkowania?

A. W 6. miesiącu życia

B. W 12. miesiącu życia

C. W 9. miesiącu życia

D. W 15. miesiącu życia

Siadanie z pozycji raczkowania to super ważny krok w rozwoju dziecka. W dziewiątym miesiącu życia, wiele maluchów zaczyna to robić, bo ich mięśnie core się wzmacniają, co pomaga w stabilizacji. Wtedy dzieci też zaczynają się bawić równowagą, co z kolei ułatwia im siadanie. Na przykład, maluch może przetaczać się na bok, żeby przejść z czworaków do siedzenia - to całkiem naturalna sprawa. Z norm rozwoju wiemy, że umiejętność siadania obserwuje się najczęściej w okolicach dziewiątego miesiąca. Jasne, każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie, ale ogólnie rzecz biorąc, ten czas jest dosyć kluczowy. Dobrze jest wspierać rozwój poprzez zabawę, jak na przykład turlanie piłki, która naprawdę pomaga w nauce siadania.

Pytanie 39

Jaką metodę powinno się wykorzystać do rozwijania samodzielności dziecka?

A. Werbalną

B. Doświadczeń

C. Demonstracji

D. Obserwacyjną

Metoda doświadczeń jest kluczowa w kształtowaniu samodzielności dziecka, ponieważ umożliwia mu aktywne uczestnictwo w procesie uczenia się. Dzieci uczą się najlepiej poprzez praktykę, co oznacza, że zdobywają umiejętności i wiedzę poprzez obserwację i interakcję z otoczeniem. Dzięki doświadczeniom dzieci mogą odkrywać, eksperymentować i wyciągać wnioski, co wspiera ich rozwój poznawczy oraz emocjonalny. Na przykład, zachęcanie dziecka do samodzielnego przygotowania prostego posiłku, takiego jak sałatka, pozwala na rozwijanie umiejętności kulinarnych, a także uczy odpowiedzialności i podejmowania decyzji. W praktyce, nauczyciele i rodzice powinni tworzyć środowisko sprzyjające eksploracji, oferując różnorodne materiały i zadania, które pobudzą ciekawość dziecka. Ponadto, metoda doświadczeń wpisuje się w aktualne standardy edukacyjne, które podkreślają znaczenie uczenia się przez działanie, w zgodzie z podejściem konstruktywistycznym. Warto również zwrócić uwagę na to, że wsparcie emocjonalne ze strony dorosłych jest niezbędne, aby dzieci mogły bezpiecznie eksperymentować i uczyć się na swoich błędach, co jest fundamentem ich samodzielności.

Pytanie 40

Czteromiesięczne niemowlę leżące na brzuchu unosi głowę prostopadle do podłoża, śledzi poruszający się obiekt, wydaje głośne dźwięki radości i gaworzy. Na podstawie powyższego opisu można ocenić, że tempo rozwoju tego dziecka jest

A. spóźnione

B. przyspieszone

C. nieharmonijne

D. harmonijne

Wybór odpowiedzi opóźnione, przyspieszone lub nieharmonijne może wynikać z nieporozumień dotyczących norm rozwojowych. Opóźnione tempo rozwoju sugeruje, że dziecko nie osiąga oczekiwanych umiejętności w odpowiednim czasie. W przypadku czteromiesięcznego dziecka, umiejętności takie jak unikanie głowy, śledzenie przedmiotów oraz wydawanie dźwięków są uznawane za standardowe osiągnięcia. Przypisanie w przypadku tego dziecka opóźnienia może wynikać z niedoinformowania na temat norm rozwoju dzieci w tym wieku. Przyspieszone tempo rozwoju oznaczałoby, że dziecko osiąga umiejętności szybciej niż zazwyczaj, co może być mylące. Nie ma jednak podstaw, by stwierdzić, że rozwój dziecka jest nadmiernie szybki, gdyż wszystkie wymienione umiejętności są w normie. Niekonsekwentny rozwój, czyli nieharmonijne tempo, odnosi się do sytuacji, w której dziecko osiąga niektóre umiejętności, ale inne pozostają na niskim poziomie. W przypadku tego dziecka, opisane umiejętności są w zgodzie z oczekiwaniami, co wyklucza takie rozważania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że rozwój dzieci w tym wieku jest złożonym procesem, który powinien być oceniany na podstawie całościowej analizy ich zachowań i umiejętności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej