Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 kwietnia 2025 09:48
Data zakończenia: 4 kwietnia 2025 10:05

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. wolant

B. godety

C. baskinkę

D. kryzę

Baskinka, wolant oraz kryza to różne techniki i elementy odzieżowe, które nie nadają się do poszerzenia dolnej części sukni princeski. Baskinka jest to dodatkowy pas materiału, który przeważnie wszywany jest w talii sukienki, przyczyniając się do podkreślenia sylwetki, ale nie ma zastosowania w zakresie poszerzenia dolnej części. Wolant natomiast to marszczony lub falbaniasty element, który może być wszyty w kilku miejscach sukni, lecz jego funkcja głównie skupia się na dekoracyjności, a nie na modyfikacji kształtu dolnej części. Kryza to z kolei ozdobny element, który ma na celu podkreślenie szyi lub dekoltu i również nie nadaje się do poszerzania dolnej części sukien. Większość błędów myślowych prowadzących do wyboru tych odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych elementów odzieżowych. W kontekście konstrukcji sukni, kluczowe jest zrozumienie, że poszerzenie dołu wymaga dodania materiału w sposób, który zapewni nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność. Godety są jedynym rozwiązaniem, które spełnia te warunki, w przeciwieństwie do pozostałych odpowiedzi, które są nieadekwatne do zadania.

Pytanie 2

Jakie z wymienionych urządzeń szwalniczych powinny być wykorzystane w procesie szycia klasycznych spodni z wełny?

A. Maszynę łańcuszkową, dziurkarkę, podszywarkę

B. Overlock, maszynę stębnową, ryglówkę

C. Maszynę łańcuszkową, fastrygówkę, overlock

D. Guzikarkę, maszynę stębnową, obrębiarkę

Wybór nieodpowiednich maszyn szwalniczych w procesie konfekcjonowania klasycznych spodni wełnianych może prowadzić do wielu problemów zarówno estetycznych, jak i praktycznych. Maszyna łańcuszkowa, mimo że często stosowana w szyciu, nie jest odpowiednia do mocnych szwów wymaganych w odzieży wierzchniej, ponieważ jej konstrukcja nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości. Jej zastosowanie może skutkować łatwym rozrywanie się szwów, co jest szczególnie niepożądane w przypadku spodni, które muszą znosić dużą eksploatację. Dziurkarka i podszywarka również nie spełniają wymogów dotyczących wytrzymałości i estetyki spodni wełnianych, gdyż ich główne zastosowanie to wykonywanie dziurek i podszywanie elementów, co nie jest kluczowe na etapie konfekcjonowania spodni. Guzikarka, choć istotna w produkcji odzieży, nie ma zastosowania w kontekście tworzenia podstawowej struktury spodni. Zastosowanie obrębiarki w tym procesie jest ograniczone, ponieważ jej rola koncentruje się na obróbce krawędzi materiałów, a nie na łączeniu ich. Takie wybory mogą prowadzić do obniżenia jakości wyrobu końcowego, co jest sprzeczne z wysokimi standardami oczekiwanymi w branży mody. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest zrozumienie specyfiki maszyn szwalniczych oraz ich zastosowania w różnych etapach produkcji odzieży.

Pytanie 3

Do przyszywania guzików należy wykorzystać specjalną maszynę szyjącą, która używa ściegu

A. prostego.

B. obrzucającego.

C. zygzaka.

D. pokrywającego.

Wybór innych ściegów do przyszywania guzików, takich jak ścieg prosty, pokrywający czy obrzucający, wiąże się z pewnymi ograniczeniami, które mogą wpływać na trwałość oraz funkcjonalność przyszywanych guzików. Ścieg prosty, chociaż popularny w wielu zastosowaniach, charakteryzuje się brakiem elastyczności, co czyni go nieodpowiednim wyborem w sytuacjach, gdy materiał ma tendencję do rozciągania. Taki ścieg nie zabezpiecza guzika przed odpadnięciem, zwłaszcza w odzieży noszonej w trudnych warunkach. Ścieg pokrywający, z kolei, jest bardziej stosowany w technikach ozdobnych, a jego struktura nie zapewnia odpowiedniej siły mocowania guzików. Końcowo, ścieg obrzucający, który jest wykorzystywany głównie do wykańczania brzegów materiałów, nie jest dostosowany do przyszywania guzików, gdyż jego funkcją jest zapobieganie strzępieniu się tkanin. Często mylnie uważa się, że kombinacja tych ściegów może zastąpić ścieg zygzakowy, co prowadzi do błędnych wniosków o ich skuteczności. Osoby szyjące powinny być świadome, że wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla jakości wykonania i trwałości odzieży, a niewłaściwe zastosowanie technik szycia może prowadzić do uszkodzeń produktów.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i wydłużenie nogawek. Jaka będzie cena wykonania usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług określony w przedstawionej tabeli?

Cennik usług
Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawów, nogawek	15,00 zł
Wszycie zamka	20,00 zł

A. 35,00 zł

B. 15,00 zł

C. 20,00 zł

D. 40,00 zł

Odpowiedź 35,00 zł jest jak najbardziej trafna! Klientka poprosiła o dwie usługi: wszycie zamka błyskawicznego i wydłużenie nogawek spodni. Jeśli spojrzymy na cennik, to widzimy, że za wszycie zamka płacimy 20,00 zł, a za wydłużenie nogawek 15,00 zł. Jak to dodasz, to wychodzi właśnie 35,00 zł. Właśnie tak powinno się podchodzić do wyceny w krawiectwie – klarownie i dokładnie. Ważne, żeby przy realizacji takich zleceń dobrze określić, co ma być zrobione, bo to wpływa na zadowolenie klienta. Dobrą praktyką jest też informowanie ludzi o kosztach przed rozpoczęciem pracy. Dzięki temu unikniemy nieporozumień, a klient zyska zaufanie do nas jako usługodawcy. Generalnie, umiejętność korzystania z cenników i ich aplikacja jest naprawdę kluczowa, żeby dobrze zarządzać zakładem krawieckim i na tym jeszcze dobrze zarobić.

Pytanie 6

W trakcie projektowania kształtów sukni kimono zaszewkę piersiową umieszczono

A. na linii boku

B. w cięciu pionowym

C. w cięciu poziomym

D. na linii barku

Zaszewka piersiowa w modelowaniu sukni kimono ma na celu poprawę dopasowania i wsparcia w okolicy biustu, a jej niewłaściwe umiejscowienie może prowadzić do problemów z komfortem noszenia oraz estetyką. Odpowiedzi sugerujące cięcia poziome, boki czy cięcia pionowe są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki budowy ciała i naturalnych linii sylwetki. Umiejscowienie zaszewki w cięciu poziomym mogłoby prowadzić do efektu 'spłaszczenia' biustu, co jest niepożądane w przypadku sukni kimono, które mają na celu podkreślenie kobiecej figury. Z kolei umiejscowienie zaszewki na linii boku często skutkuje brakiem odpowiedniego wsparcia i może prowadzić do nieestetycznych fałd materiału w okolicy biustu. Cięcie pionowe, chociaż może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w kontekście kimono nie dostarcza wymaganej formy, a także może naruszać tradycyjną estetykę tego kroju. Właściwe umiejscowienie zaszewek powinno opierać się na zasadach ergonomii, które wskazują, że struktura odzieży powinna wspierać naturalne krzywizny ciała. Dobre praktyki w projektowaniu odzieży sugerują, że zaszewki należy umiejscawiać w sposób, który podkreśla sylwetkę, a zaszewka na linii barku jest idealnym rozwiązaniem, które zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W skład wyposażenia stębnówki nie wchodzi

A. zwijacz

B. lamownik

C. linijka magnetyczna

D. podkładka teflonowa

Podkładka teflonowa to element, który nie jest częścią standardowego oprzyrządowania stębnówki. Stębnówki, znane również jako maszyny do szycia stębnowego, są używane w przemyśle tekstylnym do zszywania materiałów wzdłuż krawędzi lub w szwach. W skład ich oprzyrządowania wchodzą elementy, takie jak lamownik, który umożliwia estetyczne wykończanie krawędzi tkanin, zwijacz, który ułatwia zarządzanie nitką podczas szycia, oraz linijka magnetyczna, która pozwala na precyzyjne prowadzenie materiału. W przypadku podkładki teflonowej, choć jest to przydatny element w innych kontekstach szycia, służy głównie do pracy z trudnymi do szycia materiałami, takimi jak skóra czy materiały syntetyczne, gdzie zapobiega przyklejaniu się tkaniny do stopki. Zastosowanie podkładki teflonowej jest więc specyficzne i nie jest standardowym wyposażeniem stębnówki, co czyni ją odpowiedzią poprawną.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Podaj wymiary ciała, oznaczone symbolami, które są konieczne do stworzenia krótkich spodni damskich?

A. ZWo, ZTv, ZUo, obt, ot

B. ZTv, ZUo, ZKo, ou, ot

C. ZWo, ZMv, TKo, obt, ou

D. ZTv, ZMv, TvHv obt, ok

Odpowiedź wskazująca na wymiary ciała ZWo (wymiary w talii), ZTv (wymiary bioder), ZUo (wymiary ud), obt (obwód talii) oraz ot (obwód uda) jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe przy projektowaniu krótkich spodni damskich. Wymiary te pozwalają na dokładne dopasowanie odzieży do kobiecej sylwetki, co jest niezbędne dla zapewnienia wygody oraz estetyki. W procesie produkcji odzieży, zwłaszcza spodni, ważne jest, aby dokonać precyzyjnych pomiarów, które pozwolą na odpowiednie skrojone materiały. Przykładem może być mierzenie talii i bioder, które są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego fasonu spodni. Współczesne standardy krawieckie, takie jak tabela rozmiarów, często uwzględniają właśnie te wymiary, co ułatwia producentom i projektantom odzieży tworzenie produktów, które będą dobrze leżeć na różnych figurach. Dobre praktyki w branży odzieżowej sugerują również, aby wziąć pod uwagę również dodatkowe wymiary, takie jak długość nogawki, co jednak nie jest wymagane w kontekście krótkich spodni.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Aby skrócić spódnicę z koła o 10 cm dla klientki, której jedno biodro jest niższe, należy spódnicę

A. umieścić na stole i równomiernie odmierzyć wartość skrócenia od linii dołu

B. rozłożyć na płasko i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

C. nałożyć na klientkę i wyznaczyć linię dołu, mierząc wartość, którą trzeba skrócić

D. nałożyć na manekin i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

Użycie spódnicy w różnych kontekstach, takich jak leżenie na płasko na stole czy na manekinie, może wydawać się wygodne, jednak nie uwzględnia istotnych różnic w anatomii klientki. Oznacza to, że przy wprowadzaniu zmian w długości spódnicy, kluczowe jest, aby wziąć pod uwagę unikalne cechy ciała osoby, dla której projektowana jest odzież. Metoda polegająca na leżeniu spódnicy na stole i odmierzeniu skrócenia od linii dołu jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia krzywizn ciała ani ewentualnych różnic w wysokości bioder. Taki sposób może prowadzić do sytuacji, w której spódnica będzie źle leżała na osobie, co w efekcie przyczyni się do jej niezadowolenia z produktu. Przypisanie długości spódnicy do standardowych wymiarów na manekinie także może być mylące, ponieważ manekiny nie zawsze odzwierciedlają rzeczywistą budowę ciała klientek. Wiele osób ma różnice w wysokości bioder, co jest kluczowe przy skracaniu spódnicy. Dlatego też, aby uzyskać idealne dopasowanie, praca z klientką podczas przymiarek jest niezbędna. Warto pamiętać, że profesjonalne krawiectwo opiera się na dokładności i indywidualnym podejściu do każdej osoby, co jest podstawą zadowolenia klienta z finalnego produktu.

Pytanie 16

Jaki kołnierz jest projektowany na podstawie formy przodu oraz tyłu bluzki?

A. Koszulowy krojony wraz ze stójką

B. Szalowy

C. Koszulowy z doszywaną stójką

D. Okrągły "be-be"

Wybór innych typów kołnierzy, takich jak szalowy, koszulowy z doszywaną stójką czy koszulowy krojony w zestawie ze stójką, prowadzi do zrozumienia, że projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia ich konstrukcji oraz przeznaczenia. Kołnierz szalowy jest zazwyczaj luźniejszy, nie opiera się na kształcie formy przodu i tyłu bluzki, a jego projekt opiera się na swobodnych drapowaniach, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w kontekście tego pytania. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką oraz koszulowy krojony wraz ze stójką, chociaż również popularne, są projektowane w oparciu o różne zasady konstrukcyjne. Koszulowy kołnierz z doszywaną stójką wymaga dodatkowego elementu, co czyni go bardziej skomplikowanym w konstrukcji. Natomiast koszulowy krojony ze stójką to bardziej klasyczna forma, która nie jest bezpośrednio modelowana na podstawie przodu i tyłu bluzki, lecz opiera się na szerszych zasadach konstrukcji kołnierzy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania odzieży, co podkreśla znaczenie znajomości podstawowych zasad kroju oraz właściwego doboru kołnierzy w zależności od zamierzonych efektów stylistycznych i użytkowych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Wskaż odpowiednią sekwencję wszystkich działań krawca przed przystąpieniem do przeróbki odzieży, zgodnie z wymaganiami klienta?

A. Ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich, wykonać przeróbkę

B. Określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki, dokonać pomiarów krawieckich

C. Dokonać pomiarów krawieckich, ustalić zakres prac, wykonać przeróbkę

D. Dokonać pomiarów krawieckich, określić cel przeróbki, ustalić zakres prac, ustalić sposób przeróbki

Podejścia przedstawione w niepoprawnych odpowiedziach często pomijają kluczowe etapy przygotowania przeróbki, skutkując nieefektywnym procesem krawieckim. Na przykład, jeśli krawiec rozpoczyna od dokonywania pomiarów krawieckich bez najpierw określenia celu przeróbki, może dojść do sytuacji, w której pomiary będą nieadekwatne do oczekiwań klienta. Ustalanie zakresu prac bez zrozumienia celu przeróbki prowadzi do chaosu, ponieważ krawiec może wprowadzić zmiany, które są niezgodne z intencjami klienta. Niedostateczne planowanie dotyczące sposobu przeróbki przed przystąpieniem do pomiarów może skutkować zastosowaniem niewłaściwych technik lub materiałów, co z kolei prowadzi do niskiej jakości końcowego produktu. Każdy z tych kroków jest niezwykle istotny, aby zapewnić wysoką jakość usług. Krawiec powinien zawsze stosować dobre praktyki, takie jak kompleksowe zaplanowanie pracy już na wstępnym etapie, aby uniknąć potencjalnych problemów i zapewnić, że efekt końcowy spełnia oczekiwania klienta. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności i niezadowolenia klientów, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na reputację krawca oraz jego działalność.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. naturalny jedwab

B. bawełnę

C. len

D. wełnę

Prasowanie tkanin z bawełny, wełny i jedwabiu naturalnego na mokro w temperaturze do 200°C może prowadzić do niepożądanych skutków. Bawełna wykazuje dużą odporność na wysokie temperatury i może być prasowana w wyższych temperaturach, jednak nie ma potrzeby stosowania mokrego prasowania, które może osłabić włókna. Dla wełny, prasowanie na mokro jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do filcowania i zniekształcenia materiału. Wełna wymaga delikatnego podejścia, a prasowanie na sucho w niskiej temperaturze jest bardziej odpowiednie. Z kolei jedwab naturalny, będący bardzo delikatnym włóknem, wymaga szczególnej troski; prasowanie na mokro w zbyt wysokiej temperaturze może spowodować trwałe uszkodzenie tkaniny, a także utratę jej połysku. Warto również dodać, że często mylnie uważa się, iż wyższa temperatura zawsze przynosi lepsze efekty w prasowaniu. W rzeczywistości, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności, a ich ignorowanie prowadzi do uszkodzenia włókien. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardami prasowania dla danej tkaniny, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić sobie długotrwałą jakość materiałów.

Pytanie 21

Czynnik, który powoduje, że ścieg jest widoczny na wierzchu zszywanych warstw tkaniny, to

A. błędne nawleczenie nici górnej

B. zbyt mała siła nacisku stopki

C. niewłaściwie ustawiony chwytacz

D. zbyt duże napięcie nici górnej

Przestawiony chwytacz może budzić wątpliwości, ponieważ chociaż jego niewłaściwe ustawienie rzeczywiście może prowadzić do problemów z jakością ściegu, nie jest bezpośrednią przyczyną, dla której wiązanie ściegu może występować na powierzchni zszywanych warstw materiału. Zasadniczo, chwytacz jest odpowiedzialny za przechwytywanie nici górnej, aby utworzyć pętlę oraz połączenie z nicią dolną. Jeśli chwytacz jest przestawiony, mogą wystąpić inne problemy, takie jak zacięcia nici czy nierównomierne ściegi, ale samo wiązanie na powierzchni materiału jest bardziej związane z naprężeniem nici. Z drugiej strony, za mała siła docisku stopki również nie jest kluczowym czynnikiem w przypadku wiązania na powierzchni. Niewłaściwe ustawienie docisku może prowadzić do przesuwania materiału podczas szycia, co wpłynie bardziej na równość szwów, niż na ich wiązanie. Z kolei niewłaściwe nawleczenie nici górnej, mimo że ma znaczenie, nie jest najczęstszą przyczyną za dużego naprężenia nici, które jest kluczowym czynnikiem w tej sytuacji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla uniknięcia typowych błędów i zapewnienia wysokiej jakości szycia, co powinno być celem każdego profesjonalisty w branży tekstylnej.

Pytanie 22

Zleceniodawczyni poprosiła o uszycie płaszcza wełnianego z materiałów dostępnych w punkcie usługowym. Do wykonania produktu zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m oraz 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m. Jakie będą koszty tkaniny oraz podszewki niezbędne do realizacji tego zlecenia?

A. 208,00 zł

B. 108,00 zł

C. 188,00 zł

D. 192,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt tkaniny i podszewki do uszycia płaszcza, należy pomnożyć ilości materiałów przez ich ceny. W tym przypadku zużyto 1,80 m wełny w cenie 100,00 zł za 1 m, co daje koszt 180,00 zł. Dodatkowo wykorzystano 1,5 m podszewki w cenie 8,00 zł za 1 m, co daje koszt 12,00 zł. Suma tych kosztów wynosi 180,00 zł + 12,00 zł = 192,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży odzieżowej, ponieważ pozwalają dokładnie oszacować wydatki na materiały, co wpływa na wycenę usługi oraz rentowność produkcji. W praktyce, znajomość kosztów materiałów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków. Dobrym zwyczajem jest także prowadzenie szczegółowej dokumentacji kosztów, aby móc w przyszłości analizować wydajność i efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jaką tkaninę poddaje się folowaniu?

A. Z przędzy wełnianej

B. Z przędzy wiskozowej

C. Z przędzy poliestrowej

D. Z przędzy bawełnianej

Odpowiedzi, które dotyczą przędzy bawełnianej, wiskozowej oraz poliestrowej, nie są właściwe w kontekście procesu folowania. Tkaniny bawełniane, choć popularne w tekstyliach, cechują się inną strukturą włókien, która nie sprzyja folowaniu. Bawełna jest materiałem naturalnym, ale jej włókna są zbyt gładkie i nie posiadają odpowiedniej sprężystości, co ogranicza możliwości uzyskania efektu puszystości. W związku z tym, proces folowania nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla tkanin bawełnianych. Z kolei przędza wiskozowa, będąca włóknem sztucznym, również nie nadaje się do folowania, ponieważ ma tendencję do absorbowania wilgoci i jest mniej trwała niż wełna. Ponadto, tkaniny poliestrowe, choć odporne na zagniecenia i łatwe w pielęgnacji, nie zapewniają optymalnych właściwości termicznych, które są kluczowe dla zastosowania folowania. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby nie podejmować błędnych decyzji podczas wyboru tkanin do określonych procesów technologicznych. Właściwe przypisanie technik do materiałów jest kluczowe w produkcji odzieży i artykułów tekstylnych, co wpływa na ich trwałość oraz funkcjonalność.

Pytanie 25

Podaj powód powstania żółtych plam podczas prasowania odzieży w warunkach domowych?

A. Bardzo krótki czas prasowania

B. Zbyt duży nacisk żelazka

C. Prasowanie bez odsysania pary

D. Zbyt wysoka temperatura prasowania

Zbyt wysoka temperatura prasowania jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do zażółcenia tkanin podczas prasowania. Wiele materiałów, zwłaszcza tych syntetycznych, jest wrażliwych na wysokie temperatury. Prasowanie przy zbyt wysokiej temperaturze może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się zmianami koloru, w tym zażółceniem. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się zawsze dostosowywanie temperatury żelazka do rodzaju tkaniny. Na przykład, jedwab i poliester wymagają znacznie niższych temperatur niż bawełna czy len. W praktyce, warto korzystać z etykiet informacyjnych na odzieży, które wskazują zalecane ustawienia prasowania. Oprócz regulacji temperatury, przydatne jest również korzystanie z funkcji pary, aby zmniejszyć ryzyko przypalenia materiału. Dostosowanie tych parametrów ma kluczowe znaczenie dla zachowania estetyki oraz trwałości odzieży, a także respektowania standardów jakości w przemyśle tekstylnym.

Pytanie 26

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. renderówkę

B. stębnówkę

C. ryglówkę

D. pikówkę

Stębnówka, ryglówka oraz pikówka to maszyny, które mają swoje unikalne zastosowania w przemyśle odzieżowym, lecz nie służą do rozpłaszczania szwów. Stębnówka jest przede wszystkim używana do szycia pojedynczych warstw materiału wzdłuż krawędzi, co czyni ją idealną do wykonywania prostych szwów, ale nie ma funkcji wygładzania krawędzi. Źle użyta jako alternatywa do renderówki, stębnówka może prowadzić do zgrubień w miejscach szwów, co negatywnie wpłynie na komfort noszenia odzieży. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która używa podwójnego ściegu, co czyni ją skuteczną w zabezpieczaniu szwów przed pruciem, ale również nie rozwiązuje problemu wizualnego i dotykowego wykończenia krawędzi. Pikówka, natomiast, jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do tworzenia pikowań i dekoracyjnych efektów na tkaninach, co również nie ma związku z rozpłaszczaniem szwów. Wybór niewłaściwej maszyny do danego procesu może prowadzić do wielu problemów, takich jak nierówne szwy, zgrubienia w miejscach łączenia materiałów, a także do obniżenia ogólnej jakości wyrobu. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdej maszyny oraz jej przeznaczenia, aby móc efektywnie wykorzystać je w procesie produkcji odzieży.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju dodatek krawiecki powinno się zastosować do reperacji nogawek przetartych na końcu w męskich spodniach wełnianych?

A. Taśmę tkaną

B. Lamówkę

C. Pliskę skośną

D. Wkład klejowy

Słuchaj, niektóre z tych dodatków krawieckich, które zaproponowałeś, to niezbyt trafny wybór do naprawy nogawek w wełnianych spodniach. Lamówka, mimo że ma swoje zastosowanie przy wykończeniach, nie da wystarczającej odporności na rozdarcia w miejscach, gdzie spodnie się zużywają. Chociaż jest ładna, to nie pomoże w wzmocnieniu nogawki tak, aby materiał się nie strzępił. Wkład klejowy? Można go używać, ale głównie do stabilizacji, a nie do naprawy tkanin wierzchnich, gdzie elastyczność jest ważna. Może sprawić, że materiał stanie się zbyt sztywny, a to nie jest najlepsze dla spodni. Pliska skośna z kolei, choć jest świetna do dekoracji, też nie ma właściwości wzmacniających jak taśma tkana. Często ludzie mylą te dodatki, sądząc, że każdy z nich działa w ten sam sposób, co jest błędem. Każdy typ dodatku ma swoje specyficzne cechy i powinno się je dobierać do konkretnego zadania. Taśma tkana zdecydowanie rządzi w tej kwestii.

Pytanie 31

Szerokość łuku tyłu na wysokości piersi mierzona jest poziomo na figurze kobiecej w linii obwodu klatki piersiowej między punktami

A. tylnymi bocznymi.

B. pachowymi tylnym i przednim.

C. ramiennymi z tyłu.

D. piersiowymi bocznymi.

Wybór punktów ramiennych od strony tylnej jako odniesienia do pomiaru łuku szerokości tyłu jest błędny, ponieważ te punkty nie znajdują się na linii obwodu klatki piersiowej. Ramiona nie są odpowiednimi punktami odniesienia do określenia szerokości klatki piersiowej, ponieważ ich umiejscowienie może wpływać na wynik pomiaru, co prowadzi do błędnych odczytów. W odniesieniu do piersiowych bocznych punktów, te również nie są idealne, ponieważ nie oddają rzeczywistej szerokości klatki piersiowej na wysokości piersi, co może skutkować niewłaściwym dopasowaniem odzieży. Podobnie, pomiar z użyciem pachowych tylnych i przednich punktów nie jest właściwy, ponieważ nie odzwierciedlają one rzeczywistej szerokości klatki piersiowej oraz mogą prowadzić do nieadekwatnych rozmiarów odzieży. W przemyśle odzieżowym precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu, a błędne podejścia do pomiaru mogą prowadzić do poważnych problemów w produkcji, takich jak reklamacje, niezadowolenie klientów oraz straty finansowe. Dlatego niezwykle istotne jest stosowanie właściwych punktów pomiarowych, zgodnych z obowiązującymi standardami.

Pytanie 32

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

B. Zbyt cienka igła

C. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka

D. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej

Nawinięcie nitki dolnej nie ma wpływu na łamanie igły przy szyciu. To, jak jest nawinięta nitka, bardziej decyduje o tym, jak maszyna działa i jaka jest jakość ściegu. Gdy nitka jest dobrze nawinięta, wszystko powinno działać płynnie, bez zacięć. Jeżeli jednak nitka jest nawinięta źle, to mogą być problemy z podawaniem nitki do igły, ale nie powinno to złamać igły. W standardach szycia, takich jak ISO 2076, mówi się, że dobre nawinięcie bębenka jest ważne, ale nie ma to wpływu na wytrzymałość igły. Dobrze jest co jakiś czas sprawdzać igły i dopasowywać je do materiału, żeby zminimalizować ryzyko złamań.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Przyprasowanie to proces obróbki przy użyciu pary i ciepła, który należy wykonać w celu

A. przewinięcia brzegu elementu w jedną stronę

B. zmniejszenia długości brzegów elementów

C. wyprostowania źle wyprasowanego elementu

D. zmniejszenia grubości krawędzi elementu

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że rozprostowanie źle wyprasowanego elementu jest działaniem, które nie jest bezpośrednio związane z przyprasowaniem. Przyprasowanie ma na celu przede wszystkim osiągnięcie optymalnej grubości krawędzi, a nie korekcję błędów wykończeniowych. Ponadto zmniejszenie długości brzegów elementów nie jest celem przyprasowania, ponieważ ta technika skupia się na modyfikacji grubości, a nie długości. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że redukcja długości jest możliwa podczas przyprasowania, jednak w praktyce jest to proces, który dotyczy bardziej cięcia lub szycia. Z kolei przewinięcie brzegu elementu w jedną stronę nie jest charakterystyczne dla procesu przyprasowania, ponieważ ten proces nie polega na zmianie kierunku krawędzi, lecz na ich uformowaniu i wyrównaniu. Często pojawiają się błędne wyobrażenia, że przyprasowanie działa jako uniwersalne narzędzie do korekcji wszelkich błędów w produkcie, co jest nieprawdziwe. W rzeczywistości, przyprasowanie jest wyspecjalizowaną techniką obróbcza, która wymaga odpowiednich ustawień i zrozumienia materiałów, z jakimi się pracuje. Tylko wtedy można w pełni wykorzystać potencjał tego procesu, zamiast próbować stosować go jako rozwiązanie dla problemów, które nie są związane z jego funkcją.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie wymiary są konieczne do stworzenia konstrukcji spódnicy z kołowego wycinka?

A. ZWo, TD, ot, dk

B. ZWo, TD, ot, obt

C. ZTv, ot, obt, dk

D. ZWo, TD, ot, opx

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że pomijają one kluczowe aspekty pomiarów niezbędnych do wykonania spódnicy z wycinka koła. Wymiar ZTv, który pojawia się w jednej z odpowiedzi, nie jest standardowym parametrem w kontekście konstrukcji odzieżowej, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie konstrukcji i dopasowania. Dodatkowo, wymiar dk, który również się pojawia, nie jest bezpośrednio związany z klasycznymi pomiarami wymaganymi do wykonania spódnicy, co potwierdza jego niewłaściwe użycie w tym kontekście. Pojęcie obt, czyli obwód dołu, jest kluczowe w projektowaniu, ponieważ nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność odzieży. Często mylnie uważa się, że wystarczy tylko jeden z wymiarów, by stworzyć spódnicę, jednak strategia ta ignoruje wyważoną konstrukcję, która wymaga uwzględnienia wszystkich wymiarów. Zaniedbanie choćby jednego z nich może prowadzić do niewłaściwego dopasowania oraz niezadowolenia z efektu końcowego. W procesie projektowania odzieży istotne jest stosowanie się do dobrych praktyk, które zalecają dokładne pomiary oraz ich wzajemną korelację, co zapewnia lepsze rezultaty i satysfakcję użytkownika.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jakim symbolem określa się łuk długości kończyny górnej?

A. RvNv

B. SySvXp

C. RvRv

D. SyTy

Odpowiedzi RvRv, SyTy oraz SySvXp są nieprawidłowe z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. RvRv, mimo że może sugerować związek z ruchem, nie odnosi się bezpośrednio do długości kończyny górnej, co jest kluczowym elementem w ocenie biomechanicznej. Ta odpowiedź może sugerować pewne mylne założenia, takie jak zbieżność z innymi strukturami lub zasady pomiarów, które nie mają zastosowania w tym kontekście. Odpowiedź SyTy również nie odnosi się do właściwego oznaczenia łuku długości kończyny górnej; zamiast tego wydaje się być związana z innymi aspektami anatomii, co może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wskaźników biomechanicznych. Z kolei SySvXp, który z pozoru mógłby sugerować różne analizy, jest zbyt ogólny i nieodpowiedni w kontekście precyzyjnego oznaczania łuków anatomicznych. Prawidłowym podejściem jest zawsze odniesienie się do aktualnych standardów klinicznych i wytycznych, które jasno określają, jak powinny być interpretowane i stosowane symbole w badaniach biomechanicznych. Błędy myślowe w podejściu do oceny długości kończyny górnej często prowadzą do pomijania kluczowych elementów w diagnostyce, co może wpłynąć na skuteczność dalszej terapii.

Pytanie 39

Aby przygotować formę podstawową damskiej spódnicy, konieczne jest dokonanie pomiarów krawieckich oznaczonych symbolami

A. ZTv, obt, opx

B. TKo, ou, obt

C. ZWo, obt, ot

D. ZKo, ot, obt

Odpowiedź ZWo, obt, ot jest poprawna, ponieważ przedstawia kluczowe pomiary potrzebne do wykonania formy podstawowej spódnicy damskiej. ZWo oznacza szerokość w talii, obt to obwód bioder, a ot wskazuje na długość spódnicy. Te pomiary są podstawą, na której opiera się konstrukcja spódnicy, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego fasonu oraz dopasowania do sylwetki. W praktyce, wykonując pomiary, należy uwzględnić nie tylko wartości liczbowe, ale także typowe dla danej osoby proporcje oraz preferencje dotyczące stylu. Dobrą praktyką jest również wykonanie pomiarów w bieliźnie, co zapewnia dokładność. W branży krawieckiej stosuje się różne standardy, które pomagają utrzymać spójność w wykonywaniu pomiarów, co z kolei przekłada się na jakość końcowego produktu. Często warto również porównać wyniki pomiarów z tabelami rozmiarów, aby upewnić się, że projekt nie tylko pasuje, ale także spełnia oczekiwania estetyczne klienta. Właściwe przygotowanie pomiarów to fundament każdego udanego projektu krawieckiego.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej