Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 20:56
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 21:16

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Informacje ogólne dotyczące zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. rejestrze systemowym
B. pliku messages
C. programie perfmon
D. bibliotece RemoteApp
Odpowiedź 'pliku messages' jest prawidłowa, ponieważ w systemach Linux ogólne informacje o zdarzeniach systemowych są rejestrowane w plikach logów, a jednym z najważniejszych jest plik /var/log/messages. Zawiera on dane dotyczące wielu aspektów działania systemu, takich jak komunikaty jądra, uruchamianie usług, a także błędy systemowe. Dzięki regularnemu monitorowaniu tego pliku administratorzy systemów mogą szybko reagować na problemy i optymalizować działanie serwerów. Przykładowo, analiza logów z tego pliku może pomóc w identyfikacji nieprawidłowości związanych z działaniem aplikacji lub sprzętu, co jest istotne w zarządzaniu bezpieczeństwem i niezawodnością systemów. Dobrym standardem praktycznym jest korzystanie z narzędzi takich jak 'logwatch' lub 'syslog-ng', które umożliwiają automatyczne przetwarzanie i analizę logów, co zwiększa efektywność zarządzania systemem.

Pytanie 2

W systemie Windows można zweryfikować parametry karty graficznej, używając następującego polecenia

A. graphics
B. color
C. dxdiag
D. cliconfig
To polecenie dxdiag, czyli narzędzie diagnostyczne DirectX, jest naprawdę przydatne w Windowsie. Pozwala na zebranie ważnych informacji o podzespołach komputera, zwłaszcza o karcie graficznej. Jak chcesz to sprawdzić, wystarczy wpisać 'dxdiag' w menu startowym i kliknąć Enter. Zobaczysz wtedy okno z wieloma zakładkami, gdzie możesz znaleźć info o systemie, wyświetlaczy czy dźwięku. Moim zdaniem, to super sposób, żeby szybko zweryfikować, jakie sterowniki masz zainstalowane i czy komputer dobrze rozpoznaje kartę graficzną. Dla kogoś kto pracuje w IT, to wiedza na wagę złota, bo można łatwo wyłapać, co się dzieje z grafiką i lepiej diagnozować problemy.

Pytanie 3

W komunikacie o błędzie w systemie, informacja przedstawiana w formacie heksadecymalnym oznacza

A. odnośnik do systemu pomocy
B. nazwę sterownika
C. kod błędu
D. definicję błędu
Odpowiedź "kod błędu" jest poprawna, ponieważ w kontekście komunikatów o błędach w systemach komputerowych, informacje prezentowane w formacie heksadecymalnym zazwyczaj dotyczą identyfikacji konkretnego błędu. Heksadecymalne reprezentacje kodów błędów są powszechnie stosowane w wielu systemach operacyjnych oraz programach, jako że umożliwiają one precyzyjne określenie rodzaju problemu. Przykładowo, w systemach Windows, kody błędów są często wyświetlane w formacie heksadecymalnym, co pozwala technikom oraz zespołom wsparcia technicznego na szybkie zdiagnozowanie problemu poprzez odniesienie się do dokumentacji, która opisuje znaczenie danego kodu. Dobrą praktyką w obszarze IT jest stosowanie standardowych kodów błędów, które są dobrze udokumentowane, co ułatwia komunikację między użytkownikami a specjalistami IT, a także przyspiesza proces rozwiązywania problemów. Warto także zwrócić uwagę, że znajomość heksadecymalnych kodów błędów pozwala na efektywniejsze korzystanie z zasobów wsparcia technicznego oraz narzędzi diagnostycznych.

Pytanie 4

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows 7, aby uruchomić program Zapora systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi bezpośrednio z wiersza poleceń?

A. serwices.msc
B. compmgmt.msc
C. wf.msc
D. perfmon.msc
Odpowiedź "wf.msc" jest poprawna, ponieważ uruchamia program Zapora systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi, który pozwala na zarządzanie ustawieniami zapory sieciowej w systemie Windows 7. Używając polecenia wf.msc w wierszu poleceń, użytkownik uzyskuje dostęp do graficznego interfejsu, który umożliwia konfigurowanie reguł zapory, monitorowanie połączeń oraz definiowanie wyjątków dla aplikacji i portów. Dzięki temu można skutecznie zabezpieczać komputer przed nieautoryzowanym dostępem z sieci. W praktyce, administratorzy systemów korzystają z tego narzędzia do dostosowywania polityk bezpieczeństwa zgodnych z najlepszymi praktykami, takimi jak ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów czy ochrona przed złośliwym oprogramowaniem. Dodatkowo, wf.msc pozwala na integrację z innymi narzędziami zarządzania, co ułatwia kompleksowe zarządzanie bezpieczeństwem sieci w organizacji.

Pytanie 5

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. DNS
B. HTTP
C. FTP
D. DHCP
Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, jest super ważny do zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jego główna rola to to, że przypisuje adresy IP do urządzeń na podstawie ich adresów MAC. Dzięki temu nie musimy każdorazowo ręcznie ustawiać wszystkiego, co jest naprawdę wygodne. Z automatycznym przypisywaniem przychodzi też kilka innych informacji jak maska podsieci czy serwery DNS. To, moim zdaniem, znacząco ułatwia pracę administratorów sieci, bo w większych biurach, gdzie jest dużo urządzeń, takie coś jak DHCP przyspiesza cały proces. Serio, wyobraź sobie, że masz w biurze setki laptopów i smartfonów – DHCP po prostu robi swoje, a ty nie musisz się martwić o każde urządzenie oddzielnie. Całość działa na wymianie wiadomości między klientami a serwerem, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Jakbyś chciał wiedzieć, to DHCP trzyma się też norm z RFC 2131 i RFC 2132, które dokładnie mówią, jak to działa, co czyni ten protokół naprawdę popularnym w dzisiejszych sieciach IP.

Pytanie 6

Złośliwe oprogramowanie, które może umożliwić atak na zainfekowany komputer, np. poprzez otwarcie jednego z portów, to

A. keylogger
B. trojan
C. wabbit
D. exploit
Trojan, czyli ten znany jako koń trojański, to rodzaj złośliwego oprogramowania, które udaje, że jest czymś normalnym i przydatnym. To trochę jak z fałszywym przyjacielem, który chce dostać się do twojego komputera. Trojany potrafią otwierać porty, co sprawia, że hakerzy mogą się włamać i przejąć kontrolę nad twoim systemem. Przykład? Wyobraź sobie, że ściągasz grę, a w środku ukryty jest trojan – to wcale nie jest takie rzadkie. W praktyce, te hity są często wykorzystywane przez cyberprzestępców, żeby kraść dane, instalować inne złośliwe oprogramowanie, albo tworzyć botnety. No i pamiętaj, zawsze warto mieć zaktualizowane oprogramowanie antywirusowe i nie ściągać niczego z niepewnych stron, żeby uniknąć takich niespodzianek.

Pytanie 7

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. bps
B. byte
C. ips
D. dpi
Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 8

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na świeżo podłączonym nośniku pamięci
B. automatyczne uruchamianie ostatnio zagranej gry
C. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia oraz automatyczne przydzielenie mu zasobów
D. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas
Odpowiedź numer 3 jest poprawna, ponieważ mechanizm Plug and Play (PnP) ma na celu automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu i przypisywanie mu odpowiednich zasobów systemowych, takich jak numery przerwań (IRQ), adresy pamięci oraz dostęp do portów. Dzięki temu użytkownik nie musi ręcznie konfigurować urządzeń, co znacznie upraszcza proces instalacji i konfiguracji sprzętu. Przykłady zastosowania PnP obejmują podłączanie myszek, klawiatur, drukarek czy dysków zewnętrznych. Standardy Plug and Play są powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows czy Linux, co zapewnia ich szeroką kompatybilność z różnorodnym sprzętem. Warto również zauważyć, że mechanizm ten jest zgodny z architekturą USB, która również wspiera automatyczne wykrywanie i konfigurację urządzeń. PnP znacząco podnosi użyteczność komputerów osobistych oraz innych urządzeń elektronicznych, pozwalając na łatwe dodawanie i usuwanie sprzętu bez potrzeby restartowania systemu czy ingerencji w ustawienia BIOS-u.

Pytanie 9

W serwerach warto korzystać z dysków, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu rośnie do 250 MB/s
B. można podłączyć i odłączyć dysk przy włączonym zasilaniu serwera
C. czas odczytu zwiększa się trzykrotnie w porównaniu do trybu Cable select
D. pojemność dysku wzrasta dzięki automatycznej kompresji danych
Odpowiedź, że w serwerach warto stosować dyski obsługujące tryb Hot plugging, ponieważ możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera, jest całkowicie trafna. Hot plugging to technologia, która pozwala na wymianę komponentów systemowych bez konieczności wyłączania całego systemu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie dostępność i ciągłość działania są priorytetem. Przykładowo, w centrach danych serwery często muszą być utrzymywane w trybie operacyjnym przez 24 godziny na dobę, co sprawia, że możliwości Hot plugging są niezwykle wartościowe. Dzięki tej technologii można szybko wymieniać uszkodzone dyski lub dodawać nowe, zwiększając pojemność systemu bez przestojów. Warto również zauważyć, że standardy takie jak SAS (Serial Attached SCSI) i SATA (Serial ATA) wprowadziły wsparcie dla Hot plugging, co przyczyniło się do ich popularności w zastosowaniach serwerowych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu dysków i przygotowanie się na ich wymianę, co umożliwia szybkie działanie w przypadku awarii.

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który służy do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia długość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8m oraz że cena brutto za 1m kabla to 1zł. W obliczeniach uwzględnij dodatkowy zapas 2m kabla dla każdego punktu abonenckiego.

A. 32 zł
B. 45 zł
C. 50 zł
D. 40 zł
Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, musimy uwzględnić zarówno długość kabla potrzebnego do połączenia, jak i zapas. Każdy punkt abonencki znajduje się średnio 8 metrów od punktu dystrybucyjnego, co daje łącznie 5 x 8m = 40m. Dodatkowo, zgodnie z praktyką inżynieryjną, na każdy punkt abonencki przewidujemy 2 metry zapasu, co daje dodatkowe 5 x 2m = 10m. Sumując te wartości, otrzymujemy 40m + 10m = 50m kabla. Przy cenie 1zł za metr, całkowity koszt brutto wynosi 50m x 1zł = 50zł. Takie podejście jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają uwzględnienie zapasu przy planowaniu instalacji okablowania, aby zapewnić elastyczność w przypadku zmian w konfiguracji sieci. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami i zasobami w projektach telekomunikacyjnych.

Pytanie 11

Jaki protokół sieciowy używa portu 53?

A. DNS
B. FTP
C. SMTP
D. HTTP
Odpowiedź "DNS" jest poprawna, ponieważ to właśnie protokół DNS (Domain Name System) wykorzystuje port 53 do komunikacji. DNS jest kluczowym elementem funkcjonowania internetu, odpowiadając za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia przeglądarkom internetowym odnalezienie odpowiednich serwerów. Gdy wpisujesz adres URL, na przykład www.example.com, zapytanie DNS jest wysyłane na port 53, aby znaleźć odpowiadający mu adres IP. Protokół ten nie tylko wspiera podstawową funkcjonalność internetu, ale także jest używany w różnych aplikacjach, takich jak usługi hostingowe, e-maile czy systemy do zarządzania treścią (CMS). Ważnym standardem związanym z DNS jest RFC 1035, który definiuje sposób przesyłania zapytań i odpowiedzi. Dzięki stosowaniu DNS, użytkownicy mogą korzystać z łatwych do zapamiętania nazw zamiast skomplikowanych numerów IP, co znacznie ułatwia nawigację w sieci.

Pytanie 12

Aby oddzielić komputery działające w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do zarządzalnego przełącznika, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do wykorzystywanych interfejsów
B. niewykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
C. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystywanych interfejsów
D. wykorzystywane interfejsy do różnych VLAN-ów
Przypisywanie interfejsów, które nie są używane, do różnych VLAN-ów to nie najlepszy pomysł. Tak naprawdę nie wpływa to na komunikację, bo te interfejsy po prostu nie przesyłają danych. Żeby komputery mogły się ze sobą komunikować w różnych VLAN-ach, potrzebujesz aktywnych portów na przełączniku. Jak masz statyczne adresy MAC i przypiszesz je do nieaktywnych interfejsów, to nic to nie da, bo te połączenia i tak będą martwe. Wiem, że niektórzy administratorzy mogą myśleć, że statyczne adresy MAC mogą zastąpić VLAN-y, ale to nie działa w praktyce. Takie podejście może prowadzić do zamieszania i problemów z bezpieczeństwem, ponieważ urządzenia nie będą odpowiednio izolowane. Warto dobrze zrozumieć, jak działają VLAN-y i jak je wprowadzać, żeby unikać typowych pułapek w zarządzaniu siecią.

Pytanie 13

Jaki zakres grupy jest automatycznie przypisywany dla nowo stworzonej grupy w kontrolerze domeny systemu Windows Serwer?

A. Globalny
B. Lokalny w domenie
C. Uniwersalny
D. Dystrybucyjny
Odpowiedź 'Globalny' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Windows Serwer nowo utworzone grupy są domyślnie konfigurowane jako grupy globalne. Grupy globalne umożliwiają zarządzanie użytkownikami w obrębie danej domeny i mogą być używane do przypisywania uprawnień i ról do zasobów w domenie, co jest kluczowe w organizacjach z rozbudowaną strukturą. Zgodnie z najlepszymi praktykami administracji systemami, grupy globalne są zalecane do agregacji użytkowników, którzy mają podobne uprawnienia. Przykładami zastosowania grup globalnych są: podział pracowników według działów (np. dział IT, dział HR) oraz przypisywanie im odpowiednich ról i dostępów do zasobów. Dzięki temu zarządzanie uprawnieniami staje się bardziej zorganizowane i efektywne, a także wspiera politykę bezpieczeństwa w organizacji, ograniczając dostęp do danych i aplikacji tylko do odpowiednich użytkowników. Warto również zauważyć, że grupy globalne mogą być używane w innych domenach w ramach lasu, co podkreśla ich wszechstronność i znaczenie w strukturze Active Directory.

Pytanie 14

Na ilustracji widoczny jest

Ilustracja do pytania
A. patch panel
B. hub
C. router
D. switch
Panel krosowy jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, umożliwiającym organizację i zarządzanie kablami sieciowymi w szafie serwerowej. Pozwala na łatwe łączenie i przełączanie połączeń kablowych pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak serwery, przełączniki czy routery. Dzięki numeracji i etykietowaniu gniazd, panel krosowy ułatwia identyfikację i śledzenie połączeń, co jest niezbędne w dużych instalacjach. Powszechnie stosowany jest w centrach danych oraz korporacyjnych serwerowniach, gdzie standaryzacja i utrzymanie porządku w okablowaniu są kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki obejmują regularne audyty i aktualizację dokumentacji, co zapobiega błędom i przestojom w przypadku konieczności rekonfiguracji. Użycie panelu krosowego pozwala także na elastyczne skalowanie infrastruktury sieciowej wraz z rosnącymi potrzebami organizacji. Jest zgodny ze standardami okablowania strukturalnego, takimi jak TIA/EIA, zapewniając niezawodność i spójność w projektowaniu oraz wdrażaniu sieci komputerowych. W praktyce, panele krosowe są dostępne w różnych kategoriach, np. Cat 5e, Cat 6, co umożliwia dopasowanie do wymagań przepustowości sieci.

Pytanie 15

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. grupy robocze.
B. adresy IP.
C. serwery DNS.
D. maski podsieci.
Wybór grup roboczych jako odpowiedzi na pytanie o unikalność identyfikatorów sieciowych jest nieprawidłowy, ponieważ grupy robocze są używane do organizacji komputerów w lokalnych sieciach (LAN) i nie wpływają bezpośrednio na komunikację w sieci Internet. Grupa robocza pozwala na łatwiejsze zarządzanie zasobami i dostępem w sieci lokalnej, ale nie ma ona związku z unikalnością adresów IP. Maski podsieci również nie są odpowiednie jako odpowiedź, ponieważ służą do podziału sieci na mniejsze podsieci, co może poprawić zarządzanie ruchem sieciowym, ale nie ma to wpływu na przydzielanie unikalnych adresów IP. Serwery DNS (Domain Name System) odpowiadają za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest istotne w kontekście lokalizacji zasobów w Internecie, ale również nie mają bezpośredniego wpływu na unikalność adresów IP. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych aspektów sieci ze sobą i nieodróżnianie ich funkcji. Aby zrozumieć, dlaczego adresy IP są kluczowe dla komunikacji w sieci, warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące przydzielania adresów oraz protokoły, które je regulują, takie jak IPv4 i IPv6, które definiują sposób, w jaki adresy są przydzielane i zarządzane w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 16

Jakie oznaczenie powinien mieć komputer, aby mógł zostać sprzedany na terenie Polski, zgodnie z Dyrektywami Rady Europy?

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. A
D. C
Oznaczenie CE jest wymagane dla produktów, które mają być wprowadzone na rynek Unii Europejskiej w tym Polski. Zgodnie z dyrektywami Rady Europy oznaczenie CE potwierdza że produkt spełnia wszystkie odpowiednie wymagania związane z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska określone w dyrektywach UE. Jest to istotne dla producentów ponieważ umożliwia swobodny przepływ towarów na rynku wewnętrznym UE. Praktycznie oznacza to że produkt taki jak komputer został zaprojektowany i wyprodukowany zgodnie z wymaganiami dyrektyw unijnych i przeszedł odpowiednie testy zgodności. Oznaczenie to jest niezbędne dla wielu kategorii produktów w tym urządzeń elektrycznych i elektronicznych maszyn sprzętu medycznego i wielu innych kategorii. Praktycznym aspektem jest fakt że konsumenci mają większą pewność co do jakości i bezpieczeństwa produktu. Wprowadzenie oznaczenia CE wymaga od producenta opracowania dokumentacji technicznej i przeprowadzenia oceny zgodności co jest kluczowym elementem procesu wprowadzania produktu na rynek.

Pytanie 17

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

Ilustracja do pytania
A. Błąd rozwarcia
B. Błąd zwarcia
C. Rozdzielenie pary
D. Odwrócenie pary
Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 18

Systemy operacyjne należące do rodziny Linux są dystrybuowane na mocy licencji

A. MOLP
B. GNU
C. shareware
D. komercyjnej
Odpowiedź GNU jest prawidłowa, ponieważ systemy operacyjne z rodziny Linux są dystrybuowane głównie na podstawie licencji GNU General Public License (GPL). Ta licencja, stworzona przez fundację Free Software Foundation, ma na celu zapewnienie swobody użytkowania, modyfikacji i dystrybucji oprogramowania. Dzięki temu każda osoba ma prawo do korzystania z kodu źródłowego, co sprzyja innowacjom i współpracy w społeczności programistycznej. Przykładem jest dystrybucja Ubuntu, która jest jedną z najpopularniejszych wersji systemu Linux, dostarczająca użytkownikom łatwy dostęp do potężnych narzędzi, bez konieczności płacenia za licencję. W praktyce, licencje GNU przyczyniają się do tworzenia otwartych i bezpiecznych rozwiązań, które są stale rozwijane przez globalną społeczność. Systemy operacyjne oparte na tej licencji są wykorzystywane w wielu sektorach, od serwerów po urządzenia mobilne, co podkreśla ich znaczenie oraz elastyczność w zastosowaniach komercyjnych i prywatnych.

Pytanie 19

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.Nazwa podzespołu
1.Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Karta graficzna
B. Zasilacz
C. Pamięć RAM
D. Wentylator procesora
Zasilacz jest kluczowym komponentem każdego zestawu komputerowego. Jego podstawową funkcją jest przekształcanie prądu zmiennego z sieci elektrycznej na prąd stały, który zasila poszczególne podzespoły komputera. Bez zasilacza żaden z elementów, takich jak płyta główna, procesor, pamięć RAM czy dyski twarde, nie będzie mógł prawidłowo funkcjonować. Zasilacze są także odpowiedzialne za stabilizację napięcia, co jest kluczowe dla zapobiegania uszkodzeniom sprzętu spowodowanym przez skoki napięcia. Wybierając zasilacz, należy zwrócić uwagę na jego moc, która powinna być dostosowana do zapotrzebowania energetycznego całego zestawu komputerowego. Zasilacze muszą spełniać określone standardy, takie jak ATX, aby pasować do typowych obudów i płyt głównych. Standardy te określają nie tylko fizyczne wymiary, ale także wymagania dotyczące napięć i złączy. Ważną cechą jest również certyfikacja sprawności, jak na przykład 80 PLUS, która świadczy o efektywności przetwarzania energii. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór zasilacza wpływa na stabilność i niezawodność całego systemu, a także na jego energooszczędność, co w dłuższej perspektywie przekłada się na niższe rachunki za prąd oraz mniejsze obciążenie środowiska naturalnego.

Pytanie 20

Autor oprogramowania zamieszczonego powyżej udziela zgody na jego nieodpłatne wykorzystywanie wyłącznie w przypadku

A. zaakceptowania limitu czasowego podczas instalacji
B. uiszczenia dobrowolnej darowizny na cele charytatywne
C. przekazania przelewu w wysokości 1$ na konto autora
D. przesłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy
No, to jest dobra odpowiedź. Wysyłanie tradycyjnych kartek pocztowych do autorów oprogramowania jest całkiem spoko, bo wpisuje się w to, co nazywamy postcardware. W tym modelu autorzy liczą na to, że my, użytkownicy, wyślemy im kartki pocztowe jako sposób na powiedzenie "dzięki" za ich robotę. To fajny sposób na budowanie społeczności open source, gdzie można się wzajemnie wspierać. Dzięki temu autorzy mogą dostawać feedback i wsparcie od ludzi, co tworzy takie fajne relacje. A użytkownicy mogą czuć się bardziej zaangażowani, wiedząc, że ich uznanie nie musi być finansowe, tylko bardziej osobiste, jak wysłanie kartki.

Pytanie 21

Do pokazanej na ilustracji płyty głównej nie da się podłączyć urządzenia korzystającego z interfejsu

Ilustracja do pytania
A. SATA
B. AGP
C. IDE
D. PCI
Złącze AGP, czyli Accelerated Graphics Port, to standard interfejsu opracowany głównie dla kart graficznych. Było popularne w komputerach osobistych w latach 90. i na początku XXI wieku. AGP oferowało dedykowane pasmo dla grafiki, co poprawiało wydajność w porównaniu do ówczesnych technologii. Wraz z rozwojem nowych standardów, takich jak PCI Express, AGP stało się przestarzałe i zniknęło z nowoczesnych płyt głównych. Współczesne płyty główne, takie jak ta przedstawiona na rysunku, używają PCI Express, który jest bardziej uniwersalny i wydajny. PCI Express potrafi obsługiwać różnorodne urządzenia, zapewniając wysoką przepustowość. W praktyce oznacza to, że współczesne karty graficzne, dyski SSD i inne komponenty są podłączane przez PCI Express. Jeśli planujesz modernizację systemu, złącze PCI Express oferuje lepszą elastyczność i kompatybilność z nowymi technologiami. Podsumowując, brak złącza AGP na nowoczesnej płycie wynika z przestarzałości tego standardu, co jest zgodne z obecnymi trendami w branży komputerowej.

Pytanie 22

Na zaprezentowanym schemacie logicznym sieci przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. 4 kondygnacyjne punkty sieciowe
B. 9 gniazd telekomunikacyjnych
C. 2 kampusowe punkty dystrybucji
D. 7 budynkowych punktów dystrybucji
Choć na pierwszy rzut oka schemat może sugerować inne interpretacje szczególnie ze względu na różnorodność punktów dystrybucyjnych i dostępowych to zrozumienie ich funkcji jest kluczowe do prawidłowego rozpoznania. Budynkowe punkty dystrybucyjne choć istotne w większych strukturach sieciowych jako miejsca koncentracji i rozdziału połączeń nie odpowiadają liczbie przedstawionej na schemacie. Kampusowe punkty dystrybucyjne również nie są adekwatne w tej sytuacji gdyż schemat dotyczy bardziej szczegółowych lokalizacji wewnętrznych budynków. Kondygnacyjne punkty dostępowe w praktyce pełnią rolę pośredników w dystrybucji sygnału pomiędzy głównymi węzłami a użytkownikami jednak ich liczba także nie odpowiada liczbie na schemacie. Typowym błędem jest zakładanie że każda widoczna na schemacie sekcja oznacza to samo co może prowadzić do błędnych konkluzji. Ważne jest by rozróżniać różne elementy sieciowe i ich role godząc szczegółową analizę struktury z funkcjonalnymi wymaganiami co pomaga w optymalizacji i rozbudowie sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Komenda dsadd pozwala na

A. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny
B. modyfikację właściwości obiektów w katalogu
C. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory
D. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory
Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 24

Strategia przedstawiona w diagramie dla tworzenia kopii zapasowych na nośnikach jest znana jako

Ilustracja do pytania
A. wieża Hanoi
B. round-robin
C. dziadek-ojciec-syn
D. uproszczony GFS
Dziadek-ojciec-syn jest klasycznym systemem rotacyjnych kopii zapasowych, który polega na używaniu trzech zestawów nośników, często oznaczanych jako dziadek, ojciec i syn. Każdego dnia kopia jest wykonywana na nośniku syna, co tydzień na nośniku ojca, a co miesiąc na nośniku dziadka. Chociaż ten system jest stosunkowo prosty i zapewnia pewien poziom redundancji, jego głównym ograniczeniem jest mniejsza elastyczność w porównaniu do innych metod, takich jak wieża Hanoi, szczególnie w kontekście długoterminowego przechowywania. Uproszczony GFS (Grandfather-Father-Son) również bazuje na podobnej koncepcji, ale często ogranicza się do tylko dwóch poziomów rotacji, co dalej redukuje możliwość odzyskiwania starszych danych. Ostatecznie, round-robin jest metodą rotacji, która polega na cyklicznym nadpisywaniu danych na tej samej liczbie nośników, co może prowadzić do szybszej utraty starszych punktów przywracania. Takie podejście jest zazwyczaj mniej zalecane w środowiskach wymagających zaawansowanego zarządzania danymi. Błędne zrozumienie tych metod może wynikać z niedostatecznego rozróżnienia między krótkoterminowymi i długoterminowymi potrzebami przechowywania danych oraz braku świadomości typowych standardów branżowych, które podkreślają znaczenie elastyczności i możliwości odzyskiwania danych w różnych scenariuszach. Każda z tych metod ma swoje zastosowanie, ale wymaga odpowiedniego kontekstu i zrozumienia specyfiki potrzeb organizacji, aby mogła być skutecznie wdrożona. Właściwa analiza wymagań biznesowych i systemowych jest kluczowa w procesie wyboru odpowiedniej strategii kopii zapasowych, co jest również podkreślane w standardach takich jak ISO 27001 dotyczących bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 25

Usługa w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach zarządzanych przez serwer, to

A. WDS
B. FTP
C. DFS
D. GPO
WDS, czyli Windows Deployment Services, to usługa w systemie Windows Server, która umożliwia zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach w sieci. WDS wykorzystuje technologię PXE (Preboot Execution Environment), co pozwala na uruchamianie komputerów klienckich bezpośrednio z obrazu systemu przechowywanego na serwerze. Ta metoda jest szczególnie przydatna w dużych środowiskach IT, gdzie zarządzanie wieloma stacjami roboczymi staje się skomplikowane. Przykładem zastosowania WDS jest sytuacja, gdy administratorzy chcą szybko zainstalować nowy system operacyjny na setkach komputerów – zamiast instalować go ręcznie na każdym z nich, mogą zautomatyzować proces i zainstalować system zdalnie, co nie tylko oszczędza czas, ale także minimalizuje ryzyko błędów. WDS wspiera różne wersje systemów Windows i umożliwia również wdrażanie dodatkowych aplikacji oraz aktualizacji. Stosowanie WDS zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi pozwala na efektywne zarządzanie i utrzymanie infrastruktury IT.

Pytanie 26

Na diagramie przedstawiającym zasadę funkcjonowania monitora plazmowego, oznaczenie numer 6 dotyczy

Ilustracja do pytania
A. elektrod adresujących
B. warstwy dielektryka
C. warstwy fosforowej
D. elektrod wyświetlacza
Elektrody adresujące, oznaczone na schemacie numerem 6, odgrywają kluczową rolę w monitorze plazmowym. Ich głównym zadaniem jest sterowanie wyświetlaniem obrazu poprzez zarządzanie przepływem prądu do konkretnych pikseli. W monitorze plazmowym każda komórka odpowiadająca pikselowi jest wypełniona gazem, który pod wpływem pola elektrycznego przechodzi w stan plazmy emitującej światło. Elektrody adresujące umożliwiają dokładne wskazanie, które komórki mają zostać aktywowane. Dzięki temu możliwe jest tworzenie precyzyjnego obrazu o wysokiej rozdzielczości i jakości kolorów. Istotnym aspektem ich działania jest współpraca z innymi elektrodami, takimi jak elektrody wyświetlacza, które odpowiadają za intensywność świecenia pikseli. W praktyce, technologie oparte na elektrodach adresujących znajdują zastosowanie w telewizorach plazmowych, które słyną z głębokich barw i doskonałego odwzorowania czerni. Dobre praktyki w projektowaniu takich systemów obejmują optymalizację rozmieszczenia elektrod oraz zastosowanie materiałów minimalizujących straty energetyczne, co zwiększa efektywność energetyczną i żywotność urządzenia.

Pytanie 27

Grupa protokołów, która charakteryzuje się wspólną metodą szyfrowania, to

A. PPP
B. SPX/IPX
C. SSH
D. UDP
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem używanym głównie do łączenia dwóch punktów w sieci, najczęściej w kontekście dial-up. PPP nie zapewnia wspólnego szyfrowania, a jego głównym celem jest ustanowienie połączenia, a nie zabezpieczanie danych. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) to protokół transportowy, który działa na zasadzie przesyłania datagramów bez gwarancji ich dostarczenia. UDP nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani kontroli błędów, co sprawia, że nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa. SPX/IPX to zestaw protokołów opracowanych przez firmę Novell, który w praktyce był używany głównie w sieciach lokalnych. Te protokoły również nie koncentrują się na szyfrowaniu danych, a ich funkcjonalność jest ograniczona w porównaniu do nowoczesnych standardów bezpieczeństwa. Częstym błędem myślowym jest interpretacja protokołów jako zintegrowanych rozwiązań do bezpieczeństwa, podczas gdy wiele z nich, jak PPP czy UDP, jest zaprojektowanych bez tych funkcji. Właściwe zrozumienie, które protokoły oferują odpowiednie mechanizmy szyfrowania, jest kluczowe w kontekście ochrony danych, a SSH stanowi najlepszy wybór w obszarze zdalnego zarządzania i komunikacji.

Pytanie 28

Jaką liczbę komputerów można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.224?

A. 32 komputery
B. 27 komputerów
C. 30 komputerów
D. 25 komputerów
Odpowiedź 30 komputerów jest prawidłowa, ponieważ maska podsieci 255.255.255.224 oznacza, że mamy do czynienia z maską o długości 27 bitów (22 bity do identyfikacji podsieci i 5 bitów do identyfikacji hostów). Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów IP dla hostów w takiej podsieci, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W naszym przypadku mamy 5 bitów, co daje 2^5 = 32. Jednakże musimy odjąć 2 adresy: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dlatego 32 - 2 = 30. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, gdzie zarządzanie adresami jest kluczowe. Umożliwia to efektywne wykorzystanie przestrzeni adresowej i jest zgodne z zasadami projektowania sieci, gdzie każda podsieć powinna mieć odpowiednią liczbę adresów dla urządzeń. Przykład zastosowania tej maski to sieci biurowe, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, a efektywność w zarządzaniu adresami jest istotna.

Pytanie 29

Po przeprowadzeniu eksportu klucza HKCR zostanie utworzona kopia rejestru, zawierająca dane dotyczące konfiguracji

A. pulpitu aktualnie zalogowanego użytkownika
B. kont użytkowników
C. powiązań między typami plików a aplikacjami
D. sprzętu komputera
Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne aspekty, które nie są związane z rzeczywistą funkcją klucza HKCR w rejestrze systemu Windows. Przykładowo, konta użytkowników nie mają związku z tym kluczem, ponieważ HKCR koncentruje się na tym, jak system operacyjny interpretuje i zarządza różnymi typami plików, a nie na specyficznych ustawieniach użytkowników. Odnośnie sprzętu komputera, również nie ma to zastosowania w kontekście klucza HKCR, gdyż ten klucz nie przechowuje informacji o sprzęcie. Natomiast pulpity zalogowanych użytkowników to również temat niezwiązany z HKCR, ponieważ klucz ten nie dotyczy ustawień związanych z interfejsem użytkownika, a jedynie z powiązaniami plików. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z błędnego rozumienia roli rejestru systemowego w zarządzaniu konfiguracjami systemowymi i aplikacjami. Właściwe zrozumienie, że HKCR dotyczy kojarzenia typów plików z aplikacjami, to klucz do efektywnego wykorzystania wiedzy o rejestrze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami Windows.

Pytanie 30

Czym nie jest program antywirusowy?

A. NOD32
B. AVG
C. PacketFilter
D. AVAST
PacketFilter to technologia i narzędzie służące do analizy i filtrowania ruchu sieciowego na podstawie określonych reguł. Nie jest to program antywirusowy, ponieważ jego głównym celem nie jest ochrona przed szkodliwym oprogramowaniem, lecz zarządzanie i kontrolowanie ruchu w sieci. W praktyce PacketFilter może być wykorzystywany w zaporach sieciowych (firewallach) do blokowania lub przepuszczania pakietów danych w zależności od ich źródła, celu, protokołu czy portu. Przykładem użycia może być stworzenie reguł w firewallu, które blokują wszystkie pakiety przychodzące na port 80, co jest standardowym portem dla HTTP, aby zabezpieczyć sieć przed nieautoryzowanym dostępem. W branży IT oraz w zarządzaniu bezpieczeństwem sieciowym, standardem stało się stosowanie wielowarstwowej ochrony, łączącej różne podejścia, w tym zapory ogniowe, systemy wykrywania włamań i programy antywirusowe. Wiedza o różnych technologiach, takich jak PacketFilter, jest zatem kluczowa dla skutecznej ochrony zasobów informatycznych.

Pytanie 31

Która usługa pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IIS
B. WDS
C. IRC
D. DNS
Zrozumienie tematów związanych z instalacją systemów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Odpowiedzi, które wskazują na inne usługi, jak IRC, DNS i IIS, mogą wynikać z mylnych przekonań co do ich funkcji. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do prowadzenia rozmów w czasie rzeczywistym, a nie do instalacji systemów operacyjnych. Jego zastosowanie w kontekście instalacji systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie zapewnia on żadnych mechanizmów do zarządzania obrazami systemów. DNS, czyli Domain Name System, odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co czyni go kluczowym dla funkcjonowania sieci, ale nie ma on związku z procesem instalacji systemów operacyjnych. Użytkownicy mogą mylić DNS z WDS, ponieważ obie usługi są istotne w kontekście sieci, jednak ich zastosowania są całkowicie różne. IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji stworzony przez Microsoft, który obsługuje aplikacje webowe, a nie procesy instalacji systemów operacyjnych. Choć IIS może być użyty do hostowania stron internetowych i aplikacji, nie ma funkcji, które pozwalałyby na zdalne instalowanie systemów operacyjnych. Stosowanie tych narzędzi w niewłaściwy sposób może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu infrastrukturą IT i opóźnień w implementacji nowych systemów. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowań różnych usług sieciowych jest kluczowe dla ich prawidłowego wykorzystania w praktyce.

Pytanie 32

Recykling można zdefiniować jako

A. odzysk
B. produkcję
C. segregację
D. oszczędność
Odzysk to kluczowy proces w recyklingu, a inne odpowiedzi, takie jak produkcja, segregacja czy oszczędność, odnoszą się do innych aspektów zarządzania odpadami. Produkcja odnosi się do wytwarzania nowych dóbr z surowców, ale niekoniecznie oznacza ponowne wykorzystanie materiałów. W kontekście recyklingu, produkcja nowych wyrobów z surowców wtórnych jest jego efektem, jednak sama w sobie nie definiuje recyklingu. Segregacja, z drugiej strony, to proces oddzielania różnych rodzajów odpadów, który jest konieczny przed ich odzyskiem, ale nie jest tożsama z recyklingiem. Właściwa segregacja odpadów zwiększa efektywność procesu odzysku, ale sama nie prowadzi do recyklingu. Oszczędność, chociaż może być rezultatem efektywnego zarządzania odpadami, nie jest bezpośrednio powiązana z samym procesem recyklingu. Zrozumienie różnicy między odzyskiem a tymi terminami jest kluczowe dla pełnego pojęcia o recyklingu jako procesie. Niezrozumienie tych koncepcji może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwego podejścia do zarządzania odpadami, co z kolei negatywnie wpływa na środowisko i gospodarkę.

Pytanie 33

Na świeżo zainstalowanym komputerze program antywirusowy powinno się zainstalować

A. po zainstalowaniu programów pobranych z Internetu
B. zaraz po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
C. podczas instalacji systemu operacyjnego
D. przed instalacją systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa nowego komputera. Po pierwszej instalacji systemu operacyjnego, komputer jest zazwyczaj narażony na zagrożenia, ponieważ może już mieć dostęp do Internetu, co czyni go podatnym na malware, wirusy i inne typy ataków. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy użytkownik zaczyna instalować inne oprogramowanie, pobierać pliki lub odwiedzać strony internetowe. Program antywirusowy działa jako bariera ochronna, identyfikując i neutralizując zagrożenia, zanim zdążą one wyrządzić szkody. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby użytkownicy zawsze instalowali oprogramowanie zabezpieczające na początku używania nowego urządzenia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IT. Dodatkowo, regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego po jego zainstalowaniu jest niezbędne do utrzymania skutecznej ochrony, gdyż nowe zagrożenia pojawiają się nieustannie.

Pytanie 34

Który z poniższych protokołów jest wykorzystywany do uzyskiwania dynamicznych adresów IP?

A. DNS
B. FTP
C. HTTP
D. DHCP
Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresami IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przypisywanie dynamicznych adresów IP urządzeniom w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci nie muszą ręcznie konfigurować każdego urządzenia, co minimalizuje ryzyko błędów i upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. DHCP działa w modelu klient-serwer, gdzie serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zapytań od klientów. Proces ten obejmuje kilka kroków, takich jak DISCOVER, OFFER, REQUEST i ACKNOWLEDGE, co zapewnia, że każde urządzenie otrzymuje unikalny adres IP. W praktyce oznacza to, że nowe urządzenia mogą być szybko i bezproblemowo włączane do sieci, co jest niezwykle istotne w dynamicznych środowiskach biznesowych. Co więcej, DHCP pozwala na centralne zarządzanie konfiguracją sieci, co ułatwia wprowadzanie zmian i aktualizacji w całej organizacji. Dzięki temu protokołowi, sieci mogą być elastyczne i skalowalne, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie technologii.

Pytanie 35

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 15 mm
B. 20 mm
C. 10 mm
D. 13 mm
Niepoprawne odpowiedzi dotyczące wartości maksymalnego rozplotu kabla UTP wskazują na zrozumienie jedynie aspektów fizycznych połączeń, ale ignorują kluczowe zasady dotyczące parametrów transmisyjnych oraz standardów dotyczących instalacji. Wartości takie jak 10 mm, 15 mm czy 20 mm nie są zgodne z normą PN-EN 50173, co może prowadzić do wielu problemów w kontekście wydajności sieci. Rozplot o długości 10 mm jest nieodpowiedni, ponieważ nie pozwala na odpowiednie zarządzanie skręceniem par przewodów, co jest kluczowe dla redukcji interferencji. Z kolei zbyt duży rozplot, jak 15 mm lub 20 mm, może prowadzić do istotnych strat sygnału, a także zwiększać podatność na zakłócenia zewnętrzne, co jest szczególnie problematyczne w gęsto zabudowanych środowiskach biurowych, gdzie różnorodne urządzenia elektroniczne mogą wpływać na jakość sygnału. Zrozumienie tego, jak zarządzać rozplotem kabli, jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, ponieważ pozwala na uniknięcie typowych pułapek, które mogą prowadzić do problemów z transmisją danych i ogólną wydajnością sieci.

Pytanie 36

Jaki protokół jest stosowany do przesyłania danych w warstwie transportowej modelu ISO/OSI?

A. HTTP
B. ARP
C. LDAP
D. TCP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym protokołem używanym w warstwie transportowej modelu ISO/OSI. Odpowiada za zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych pomiędzy aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. TCP segmentuje dane na pakiety, które są przesyłane do odbiorcy, a następnie składane w oryginalną formę. Dzięki mechanizmom takim jak kontrola błędów, retransmisja zgubionych pakietów oraz kontrola przepływu, TCP zapewnia, że dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz bez uszkodzeń. Przykłady zastosowania TCP obejmują transfer plików przez FTP, przeglądanie stron internetowych przez HTTP oraz wiele innych aplikacji, które wymagają stabilności i niezawodności połączenia. TCP jest również zgodny ze standardami IETF, co czyni go pierwszorzędnym wyborem dla programistów i administratorów sieci, którzy muszą zapewnić sprawną komunikację w sieciach rozległych i lokalnych.

Pytanie 37

Jaką maksymalną prędkość przesyłania danych osiągają urządzenia zgodne ze standardem 802.11g?

A. 54 Mb/s
B. 150 Mb/s
C. 11 Mb/s
D. 108 Mb/s
Zrozumienie prędkości przesyłania danych w standardzie 802.11g jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wykorzystania sieci bezprzewodowych. W sytuacji, gdy ktoś wskazuje na 11 Mb/s, może to oznaczać mylenie standardów, ponieważ taka prędkość dotyczy standardu 802.11b, który działa na niższej częstotliwości i nie obsługuje wyższych przepustowości. Warto zwrócić uwagę, że standard 802.11g jest zgodny w dół z 802.11b, ale oferuje zdecydowanie lepsze parametry. Odpowiedź wskazująca na 108 Mb/s lub 150 Mb/s wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki standardy Wi-Fi zwiększają prędkości. Prędkości te mogą być mylone z technologiami agregacji kanałów lub standardem 802.11n, który rzeczywiście umożliwia osiągnięcie wyższych wartości prędkości przez zastosowanie technologii MIMO i szerszych kanałów. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących technologii sieciowych, bazować na rzetelnych informacjach i zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi standardami, co może znacząco wpłynąć na wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 38

Podczas uruchamiania komputera ukazuje się komunikat "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup". Naciśnięcie klawisza DEL skutkuje

A. przeszukiwaniem zawartości pamięci CMOS
B. wejściem do BIOS-u komputera
C. usunięciem pliku setup
D. przejściem do ustawień systemu Windows
Kiedy patrzymy na niepoprawne odpowiedzi, to warto zwrócić uwagę na parę rzeczy. Opcja skanowania pamięci CMOS w BIOS-ie nie istnieje, bo ta pamięć jest używana przez BIOS do przechowywania ustawień, a nie do jakiegoś skanowania. Wiele osób myli funkcję BIOS-u z innymi rzeczami związanymi z systemem operacyjnym, przez co mają błędne wyobrażenie o tym, jak BIOS działa. Przechodzenie do ustawień Windows z BIOS-u to też zły pomysł, bo BIOS nie zarządza systemem operacyjnym, a jedynie go uruchamia. Często myśli się, że można tam zmieniać ustawienia Windows, ale to nie tak, bo BIOS działa na zewnątrz systemu operacyjnego. Co do usunięcia pliku setup, to też jest błędne, bo BIOS nie pracuje z plikami jak w tradycyjnym sensie, tylko koncentruje się na konfiguracji sprzętu i rozruchu. Ogólnie, takie odpowiedzi pokazują typowe nieporozumienia dotyczące roli BIOS-u i jego związku z systemem operacyjnym, co może prowadzić do poważnych błędów przy rozwiązywaniu problemów z komputerem. Zrozumienie różnic między BIOS-em a systemem operacyjnym jest naprawdę kluczowe dla skutecznego zarządzania komputerem i rozwiązywania problemów.

Pytanie 39

Profil użytkownika systemu Windows, który można wykorzystać do logowania na dowolnym komputerze w sieci, przechowywany na serwerze i mogący być edytowany przez użytkownika, to profil

A. mobilny
B. obowiązkowy
C. lokalny
D. tymczasowy
Profil mobilny to typ profilu użytkownika w systemie Windows, który jest przechowywany na serwerze i umożliwia użytkownikowi logowanie się na różnych komputerach w sieci. Dzięki temu rozwiązaniu użytkownicy mogą korzystać z tego samego środowiska pracy, niezależnie od tego, na jakim urządzeniu się logują. Profil mobilny synchronizuje ustawienia i pliki użytkownika między komputerami, co znacznie ułatwia pracę w środowiskach korporacyjnych, gdzie pracownicy mogą przemieszczać się między biurami lub korzystać z różnych urządzeń. W praktyce, profil mobilny pozwala na zachowanie spójności doświadczeń użytkownika, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa, umożliwia centralne zarządzanie danymi i politykami bezpieczeństwa, co jest kluczowe w nowoczesnych organizacjach. Przykładem zastosowania profilu mobilnego mogą być scenariusze, w których pracownicy często podróżują lub pracują w różnych lokalizacjach, a dzięki temu rozwiązaniu mogą szybko dostosować się do nowego środowiska bez utraty dostępu do swoich istotnych danych.

Pytanie 40

Moc zasilacza wynosi 450 W, co oznacza, że

A. 0,45 kW
B. 4,5 MW
C. 0,045 hW
D. 45 GW
Moc zasilacza wynosząca 450 W (watów) jest równoważna 0,45 kW (kilowatów), co można obliczyć dzieląc wartość w watach przez 1000. Kilowaty to jednostka mocy, która często jest używana w kontekście zasilania urządzeń elektrycznych i systemów energetycznych. Przykładowo, sprzęt komputerowy, zasilacze do gier czy urządzenia domowe często podawane są w watach, jednak dla większych instalacji, takich jak panele słoneczne czy systemy grzewcze, moc wyrażana jest w kilowatach. Znajomość przelicznika między tymi jednostkami jest kluczowa przy projektowaniu instalacji elektrycznych, aby odpowiednio dobrać zasilacz do potrzeb urządzenia oraz zapewnić efektywność energetyczną. Standardy branżowe, takie jak IEC 61000, zalecają dokładne określenie mocy zasilającej, aby uniknąć przeciążeń i uszkodzeń sprzętu. Zrozumienie tych pojęć jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie elektrotechniki.