Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 28 kwietnia 2025 18:15
  • Data zakończenia: 28 kwietnia 2025 18:34

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. rozwojowi filcu z mchu.
B. infekcjom wywołanym przez grzyby.
C. wzrostowi chwastów.
D. tworzeniu gęstej murawy.
Wybór odpowiedzi sugerującej, że częste koszenie sprzyja infekcjom przez choroby grzybowe, jest oparty na nieporozumieniu dotyczącym roli, jaką koszenie odgrywa w zarządzaniu zdrowiem trawnika. Choć wysokość i częstotliwość koszenia mogą wpływać na rozwój niektórych chorób, odpowiednia pielęgnacja, w tym regularne ścinanie, faktycznie zmniejsza ryzyko infekcji. Zbyt długie źdźbła trawy mogą prowadzić do zwiększonej wilgotności, co sprzyja rozwojowi grzybów, dlatego koszenie w odpowiednich odstępach czasowych jest kluczowe dla ich eliminacji. Stwierdzenie, że częste koszenie sprzyja powstawaniu filcu z mchu, jest mylne. Filc, będący warstwą obumarłych części roślin, zwykle pojawia się w wyniku nieodpowiednich praktyk pielęgnacyjnych, takich jak zbyt rzadkie koszenie, niewystarczające napowietrzanie gleby czy niewłaściwe nawadnianie. Również koncepcja, że częste koszenie prowadzi do wzrostu chwastów, jest błędna. W rzeczywistości, regularne przycinanie trawy ogranicza przestrzeń dla chwastów, zmniejszając ich szanse na rozwój. Podsumowując, nieprawidłowe zrozumienie wpływu koszenia na zdrowie trawnika może prowadzić do błędnych praktyk, które w dłuższej perspektywie szkodzą zarówno estetyce, jak i kondycji murawy.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Forma ogrodowa z epoki średniowiecza, ukształtowana w kwadrat, podzielona na cztery części obsadzone roślinami o znaczeniu symbolicznym, przeznaczona do medytacji oraz duchowego rozwoju, to

A. bindaż
B. sztafaż
C. ermitaż
D. wirydarz
Bindaż, sztafaż i ermitaż? No nie, to zupełnie inne sprawy i nie mają nic wspólnego z wirydarzem. Bindaż to coś medycznego, używa się go do bandażowania ran. Sztafaż to natomiast jakieś elementy w obrazach, które mają nadać charakter krajobrazowi, ale w ogrodach to się za bardzo nie sprawdza. A ermitaż, to miejsce, gdzie ktoś się odosabnia, zwykle nie ma tam ogrodów jak wirydarze. Więc, jak widzisz, pomyliłeś pojęcia, co pokazuje, że warto znać kontekst historyczny i kulturowy, żeby lepiej rozumieć takie rzeczy. Ogólnie rzecz biorąc, to zrozumienie różnicy między tymi terminami to krok w stronę lepszego poznania architektury ogrodowej i jej symboliki.

Pytanie 4

Kamienia łamanego nie wykorzystuje się podczas zakupu

A. dróg spacerowych
B. ogrodów skalnych
C. ścieżek parkowych
D. placów zabaw dla dzieci
Kamień łamany, ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz estetyczne, nie jest materiałem stosowanym przy urządzaniu placów zabaw dla dzieci. Głównym powodem jest jego twardość i ostre krawędzie, które mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa dzieci. Przy urządzaniu przestrzeni dla najmłodszych kluczowe jest, aby nawierzchnia była miękka i elastyczna, co zminimalizuje ryzyko urazów w przypadku upadków. Zamiast kamienia łamanego, powszechnie wykorzystuje się materiały takie jak gumowe maty, piasek, trawa syntetyczna czy nawierzchnie z tworzyw sztucznych, które są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 1176 dotyczące placów zabaw. Przykładem zastosowania alternatywnych materiałów może być wykorzystanie nawierzchni z granulatu gumowego, który skutecznie absorbuje wstrząsy, co czyni go idealnym rozwiązaniem na placach zabaw. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie stanu nawierzchni oraz jej utrzymanie, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dla dzieci.

Pytanie 5

Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest

A. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm
B. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych
C. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm
D. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz
Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.

Pytanie 6

Pojedyncza roślina drzewiasta, występująca w sztucznie ukształtowanej przestrzeni, to

A. szpaler
B. soliter
C. boskiet
D. bindaż
Termin 'soliter' odnosi się do pojedynczego drzewa, które jest wysadzone w przestrzeni zaprojektowanej przez człowieka, takiej jak park, ogród czy aleja. Tego rodzaju nasadzenia mają na celu podkreślenie estetyki przestrzeni, a także zapewnienie cienia i miejsca do wypoczynku. Solitery są często używane w projektach krajobrazowych, gdzie ich wyrazista sylwetka i struktura zwracają uwagę i stanowią punkt centralny. Przykładem może być dąb sadzony jako soliter w parku miejskim, który nie tylko przyciąga wzrok, ale także jest miejscem dla ptaków i innych organizmów. W praktyce, podczas projektowania przestrzeni, należy uwzględnić odpowiednią przestrzeń dla korony drzewa, co jest zgodne z zasadami dobrego planowania krajobrazu, aby uniknąć konfliktów z innymi roślinami oraz zapewnić drzewu optymalne warunki do wzrostu. Standardy dotyczące sadzenia solitary określają także minimalne odległości od budynków oraz innych elementów infrastruktury, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój.

Pytanie 7

Jakie elementy obejmuje inwentaryzacja ogólna związana z zielenią?

A. pomiar średnicy lub obwodu pni drzew
B. określenie układu i składu gatunkowego zieleni
C. pomiar średnicy koron drzew oraz krzewów
D. określenie wysokości drzew lub krzewów
Właściwe podejście do inwentaryzacji ogólnej zieleni koncentruje się na określeniu układu i składu gatunkowego zieleni, co jest kluczowym elementem zarządzania zasobami naturalnymi. Ta metoda pozwala na dokładne zrozumienie różnorodności biologicznej danego obszaru, co jest niezbędne do opracowania strategii ochrony i rozwoju terenów zielonych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie parków miejskich, gdzie znajomość gatunków roślin oraz ich rozmieszczenia jest kluczowa dla zapewnienia bioróżnorodności oraz odpowiednich warunków życia dla dzikiej fauny. Zgodnie z dobrą praktyką, inwentaryzacje powinny być przeprowadzane regularnie, aby monitorować zmiany w składzie gatunkowym i reagować na potencjalne zagrożenia, takie jak inwazje obcych gatunków czy zmiany klimatyczne. Daje to również możliwość planowania działań konserwatorskich i edukacyjnych, które mogą zwiększyć świadomość społeczną na temat wartości zieleni miejskiej.

Pytanie 8

Jakie rośliny można zarekomendować do sadzenia na rabacie znajdującej się w cieniu?

A. Piwonię lekarską (Paeonia officinalis), kosaćca bródkowego (Iris germanica)
B. Czyśćca wełnistego (Stachys byzantina), krwawnika pospolitego (Achillea millefolium)
C. Lawendę wąskolistną (Lavandula angustifolia), płomyka wiechowatego (Phlox paniculata)
D. Barwinka pospolitego (Vinca minor), funkię kędzierzawą (Hosta crispula)
Wybór roślin do zacienionych rabat wymaga uwzględnienia ich tolerancji na warunki świetlne, co w przypadku lawendy wąskolistnej oraz płomyka wiechowatego nie jest spełnione. Lawenda wąskolistna preferuje stanowiska słoneczne, a jej uprawa w cieniu często prowadzi do osłabienia rośliny, obniżenia jakości kwiatów, a nawet do ich obumierania. Płomyk wiechowaty, choć jest rośliną odporną, również wymaga co najmniej częściowego słońca, by efektywnie rozwijać swoje kwiatostany. Z kolei piwonia lekarska i kosaćce bródkowe są roślinami, które również najlepiej rosną w pełnym słońcu. Ich obecność w cienistych miejscach może skutkować osłabieniem zdrowotnym roślin oraz brakiem kwitnienia. Czyściec wełnisty oraz krwawnik pospolity, mimo że mają pewną tolerancję na cień, są rzadziej wybierane do takich rabat ze względu na ich preferencje glebowe i świetlne. Obie te rośliny mogą sprawdzić się jako uzupełnienie w słońcu, ale nie będą odpowiednie do głównej kompozycji w cieniu. Wybierając rośliny do rabaty zacienionej, kluczowe jest zrozumienie ich specyficznych wymagań oraz zastosowanie odpowiednich praktyk ogrodniczych, co pozwala na osiągnięcie optymalnych efektów estetycznych oraz zdrowotnych.

Pytanie 9

Jakie rośliny nadają się do wypełnienia aranżacji ogrodu skalnego, który został zaplanowany w odcieniach białych?

A. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens)
B. Dąbrówkę rozłogową (Ajuga reptans), miłka wiosennego (Adonis vernalis)
C. Rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum), rozchodnik kamczacki (Sedum kamtschaticum)
D. Omieg wschodni (Doronicum orientale), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)
Wskaźniki dotyczące błędnych odpowiedzi koncentrują się na roślinach, które nie wpasowują się w białą kolorystykę ogrodu skalnego. Rojnik ogrodowy (Sempervivum hybridum) oraz rozchodnik kamczacki (Sedum kamtschaticum) to rośliny, które mogą mieć kwiaty w różnych odcieniach, od czerwieni po żółć, co czyni je mniej odpowiednimi do monochromatycznej kompozycji. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) to roślina o intensywnych niebieskich kwiatach, która nie współgra z koncepcją białego ogrodu. Miłek wiosenny (Adonis vernalis) również charakteryzuje się żółtymi kwiatami, co podkreśla błędne przypisanie do białej palety. Omieg wschodni (Doronicum orientale) ma żółte kwiaty, a macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum) kwitnie głównie na różowo lub fioletowo. Wybór roślin do ogrodu skalnego powinien być starannie przemyślany, z uwzględnieniem nie tylko koloru, ale także wymagań glebowych i środowiskowych. Kluczowe jest, aby rośliny były dobrane pod kątem ich kompatybilności, co pozwala na stworzenie harmonijnej i estetycznej przestrzeni. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywności w projektowaniu ogrodów, gdzie rośliny mogą konkurować o zasoby, co skutkuje ich słabym wzrostem i zdrowiem.

Pytanie 10

Podczas której z wymienionych czynności pracownik nie jest zobowiązany do noszenia kasku z siatkową ochroną oczu?

A. Przy koszeniu trawnika na boisku kosiarką samobieżną
B. Przy wycinaniu krzewów kosą spalinową
C. Przy cięciu żywopłotu pilą do żywopłotu
D. Przy ścince drzew piłą spalinową
Odpowiedź, że przy koszeniu trawnika na boisku kosiarką samobieżną nie ma potrzeby noszenia kasku z siatkową osłoną oczu, jest całkiem trafna. Kosiarki samobieżne są tak zaprojektowane, że ryzyko uszkodzenia wzroku jest naprawdę niskie. W większości przypadków, te maszyny mają odpowiednią osłonę, która chroni przed poletkowymi odłamkami, więc nie ma sensu pakować się w dodatkowe zabezpieczenia. W standardach BHP, mówiąc krótko, nie zaleca się takich osłon dla operatorów tych kosiarki, chyba że są inne czynniki, które mogą to zmienić, jak mocny wiatr czy obecność luźnych przedmiotów na trawie. Żeby wszystko było w porządku, operator kosiarki powinien wiedzieć, na co zwracać uwagę i jak bezpiecznie obsługiwać maszynę, co naprawdę zmniejsza ryzyko wypadków.

Pytanie 11

Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to

A. trejaż
B. bindaż
C. pergoia
D. bramka
Pergoia to taka fajna konstrukcja w ogrodzie, bo składa się z dwóch rzędów słupów, na których jest pozioma, ażurowa konstrukcja. To nie tylko ładnie wygląda, ale też naprawdę przydaje się w praktyce. Dzięki niej można stworzyć cień w upalne dni, co jest bardzo ważne, zwłaszcza latem. Poza tym, jest super do podpierania roślin pnących, jak winorośle czy róże. W ogrodach często używa się pergoi w strefach wypoczynkowych, bo tworzą miłe i przytulne miejsca do relaksu. Można je zrobić z różnych materiałów, jak drewno, metal czy kompozyty, co daje dużą swobodę w dopasowaniu do stylu ogrodu i gustu właścicieli. Warto jednak pamiętać, żeby konstrukcja była dobrze zaprojektowana i stabilna, bo to kluczowe dla jej trwałości i bezpieczeństwa.

Pytanie 12

Plan budowy zakłada stworzenie sezonowego kwietnika na gruncie, który będzie obsadzony roślinami rabatowymi. Jakie narzędzia są niezbędne do jego założenia?

A. Szpadel, pielnik, znacznik, grabie
B. Szpadel, grabie, sznurek z kołkami, łopatka
C. Widły amerykańskie, pielnik, sznurek z kołkami, grabie
D. Widły amerykańskie, sekator, siewnik punktowy, łopatka
Wybór narzędzi, który obejmuje widły amerykańskie, sekator, siewnik punktowy i łopatkę, nie jest odpowiedni do zakładania kwietnika sezonowego. Widły amerykańskie, chociaż użyteczne w ogrodzie, służą głównie do spulchniania gleby oraz przenoszenia materiałów organicznych, a ich zastosowanie do zakładania rabaty nie jest optymalne. W przypadku kwietników, kluczowe jest precyzyjne przygotowanie gleby oraz jej odpowiednie uformowanie, co wymaga innych narzędzi. Sekator natomiast jest narzędziem do przycinania roślin, co w kontekście zakładania nowego kwietnika nie ma bezpośredniego zastosowania, ponieważ dotyczy raczej pielęgnacji istniejących roślin. Siewnik punktowy ma swoje miejsce przy siewie nasion, ale nie jest wymagany w fazie zakładania rabaty, gdzie głównym celem jest przygotowanie miejsca dla roślin rabatowych. Z kolei łopatka, choć przydatna, nie wystarcza sama do kompleksowego zakupu i zakupu terenu. Niewłaściwy dobór narzędzi może prowadzić do nieefektywnego procesu zakupu, co może wpłynąć na zdrowie roślin oraz estetykę całego kwietnika. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoje specyficzne przeznaczenie, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak uszkodzenie roślin czy niewłaściwe przygotowanie gleby.

Pytanie 13

Korzystając z tabeli, podaj wymiary 3 stanowisk parkingowych na samochody dla osób niepełnosprawnych.

Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej
z dn. 2 marca 1999r.
Rodzaj pojazduUsytuowanie pod kątem,°Długość, mSzerokość, m
Samochód osobowy904,502,30
06,002,50
Samochód osobowy z przyczepą010,002,50
Samochód dla osób niepełnosprawnych904,503,60

A. 3,6 x 4,5 m
B. 4,5 x 10,8 m
C. 4,5 x 6,9 m
D. 3,6 x 13,5 m
Poprawna odpowiedź to 4,5 x 10,8 m, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi stanowisk parkingowych dla osób niepełnosprawnych, wymiary jednego stanowiska wynoszą 4,50 m szerokości i 3,60 m długości. Aby uzyskać wymiary dla trzech stanowisk, szerokość pozostaje taka sama, natomiast długość mnożymy przez 3, co daje 3,60 m x 3 = 10,80 m. Tego typu stanowiska są projektowane, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, co jest zgodne z normami budowlanymi oraz wymaganiami dostępu. Na przykład, w praktyce, odpowiednie wymiary pozwalają na swobodne korzystanie z pojazdów, a także umożliwiają łatwe manewrowanie wózkami inwalidzkimi. Dobrze zaprojektowane miejsca parkingowe zwiększają niezależność osób z niepełnosprawnościami oraz poprawiają ich komfort życia. Dla każdego projektu budowlanego, zaleca się konsultację z lokalnymi przepisami, aby zapewnić pełną zgodność z obowiązującymi standardami.

Pytanie 14

Jakie rośliny nadają się do ogrodu skalnego, w warunkach suchych i słonecznych?

A. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), płomyka szydlastego (Phlox subulata)
B. Kopytnika pospolitego (Asarum europaeum), ciemiernika białego (Helleborus niger)
C. Nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), szałwię błyszczącą (Salvia splendens)
D. Ostróżkę ogrodową (Delphinium cultorum), mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
Ostróżka ogrodowa, czyli Delphinium cultorum, oraz mieczyk ogrodowy, Gladiolus hybridus, to rośliny, które wolą bardziej żyzne gleby i trochę wilgotniejsze miejsca. Dlatego, jak myślisz, nie bardzo nadają się do ogrodów skalnych, które zwykle mają ubogą ziemię i są mocno nasłonecznione. W takich warunkach mogą mieć problem z wodą, co wpływa na ich rozwój i kwitnienie. Kopytnik pospolity i ciemiernik biały, to rośliny, które akurat lubią cień i wilgoć; więc w ogrodzie skalnym, gdzie jest sucho i jasno, mogą mieć trudności. Moim zdaniem, to może zagrażać ich przetrwaniu i zaburzać równowagę w ogrodzie. Jak nie dobierzesz roślin dobrze, mogą się nawet rozchorować, a to na pewno nie jest fajne. Nagietek lekarski i szałwia błyszcząca też mogą nie dawać sobie rady w takich skrajnych warunkach, co sprawia, że nie są stabilnym wyborem. Dlatego warto wybierać rośliny, które naturalnie rosną w takich warunkach, bo wtedy stworzymy zdrowe i ładne miejsce, gdzie rośliny będą mogły spokojnie żyć razem.

Pytanie 15

Przykładem przestrzeni zielonej, która jest klasyfikowana jako teren zieleni otwartej, jest

A. bulwar
B. cmentarz
C. ośrodek wypoczynkowy
D. ogród zoologiczny
Cmentarz, pomimo że często zawiera elementy zieleni, nie jest klasyfikowany jako teren zieleni otwartej. To przestrzeń przeznaczona do pochówków oraz upamiętnienia zmarłych, a jej głównym celem jest nie tylko estetyka, ale przede wszystkim szacunek dla osób tam spoczywających. Z tego względu, cmentarze są miejscami ograniczonego dostępu, co wyklucza je z kategorii terenów zieleni otwartych, które powinny być dostępne dla ogółu społeczeństwa. Ogród zoologiczny, choć również zawiera tereny zieleni, jest instytucją zamkniętą, której celem jest edukacja oraz ochrona zwierząt, a nie oferowanie przestrzeni rekreacyjnych. Z kolei ośrodek wypoczynkowy, mimo iż może mieć tereny zielone, pełni funkcje komercyjne i jest zarezerwowany dla określonej grupy osób, co ponownie wyklucza go z definicji terenów zieleni otwartej. Powszechnym błędem myślowym jest utożsamianie terenów zieleni z dowolnymi obszarami zielonymi, jednak kluczowe w tej klasyfikacji jest uwzględnienie kwestii dostępności oraz przeznaczenia tych przestrzeni. Tereny zieleni otwartej są kluczowym elementem planowania urbanistycznego, wspierającym zdrowie publiczne oraz integrację społeczną, dlatego ważne jest ich poprawne definiowanie i klasyfikowanie.

Pytanie 16

W ramach ogólnej inwentaryzacji terenu, analiza drzewostanu polega na ustaleniu

A. stanu zdrowia poszczególnych drzew.
B. liczby drzew należących do każdego gatunku.
C. wieków oraz wysokości drzew.
D. średnicy korony i wysokości pierśnicy każdego drzewa.
Wszystkie pozostałe odpowiedzi, mimo że mogą wydawać się istotne w kontekście drzewostanu, nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego elementu inwentaryzacji ogólnej terenu, jakim jest ilość drzew każdego gatunku. Stan zdrowotny poszczególnych drzew oraz ich wiek i wysokość są wartościowymi informacjami, jednak koncentrują się na indywidualnych elementach drzewostanu, co nie dostarcza ogólnego obrazu bioróżnorodności. Zrozumienie struktury gatunkowej wymaga analizy statystycznej, która uwzględnia zbiorowość drzew, a nie tylko ich pojedyncze cechy, co często prowadzi do mylnego założenia, że można ocenić zdrowotność ekosystemu jedynie na podstawie oceny jednostkowych drzew. Ponadto, średnica korony oraz pierśnica każdego drzewa mogą być przydatne w określaniu potencjału wzrostu oraz lokalizacji drzew, lecz nie są kluczowe w kontekście inwentaryzacji, która ma na celu uzyskanie informacji o ogólnym stanie drzewostanu. Często pojawia się błędne przekonanie, że szczegółowe dane o poszczególnych drzewach są tak samo istotne jak ogólny bilans gatunkowy, co prowadzi do pominięcia fundamentalnych aspektów analizy, takich jak identyfikacja najważniejszych gatunków dla utrzymania zdrowego ekosystemu. Właściwa inwentaryzacja powinna zatem skupiać się na ilości drzew, aby umożliwić efektywne zarządzanie zasobami i ochronę bioróżnorodności.

Pytanie 17

Które z podanych części roślin są szczególnie podatne na atak mączniaka prawdziwego?

A. Liście
B. Owoce
C. Nasiona
D. Korzenie
Mączniak prawdziwy to grzyb, który najczęściej atakuje liście roślin. Liście to dla niego idealne miejsce, bo zarodniki przenoszone przez wiatr łatwo się na nich osadzają. Jak już dostaną się na liść i jest wilgoć, to zaczynają kiełkować. Efekt? Na liściach pojawiają się białe plamy, które prowadzą do ich żółknięcia i opadania. Aby się z tym uporać, można stosować fungicydy, ale są też różne agrotechniczne metody, które pomagają, jak np. odpowiednie rozmieszczenie roślin. To pozwala lepiej cyrkulować powietrzu, przez co rośliny są mniej narażone na infekcje. Warto też uważać z nawożeniem azotem, bo za dużo azotu sprzyja wzrostowi liści, a to zwiększa ryzyko mączniaka. Monitorowanie pogody też jest kluczowe, bo wilgotne i ciepłe dni to idealne warunki dla tego grzyba. Dobrze zaplanowane działania ochronne i regularne sprawdzanie roślin mogą pomóc wczesniej zauważyć problemy i skutecznie je zwalczyć.

Pytanie 18

Nie powinno się przeprowadzać oprysku chemicznymi środkami ochrony roślin, gdy

A. jest już po wieczornym oblocie pszczół
B. liście roślin są w stanie suchości
C. temperatura powietrza jest niższa niż 20°C
D. wieje silny wiatr
Podejmowanie decyzji o stosowaniu środków ochrony roślin w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych może prowadzić do wielu problemów, zarówno ekologicznym, jak i prawnym. Odpowiedzi sugerujące, że można wykonywać opryski w wietrze, niestety ignorują podstawowe zasady bezpieczeństwa i efektywności. Przykładowo, opryskiwanie w momencie, gdy liście roślin są suche, może wydawać się korzystne, jednak w rzeczywistości skutkuje niższą efektywnością aplikacji. Środki ochrony roślin często wymagają odpowiedniego przylegania do powierzchni liści, co w sytuacji ich przesuszenia staje się niezwykle trudne. Ponadto, opryskiwanie, gdy temperatura powietrza nie przekracza 20°C, jest w wielu przypadkach korzystne, ponieważ wyższe temperatury mogą prowadzić do szybkiego parowania roztworu, co zmniejsza skuteczność ochrony. Co więcej, decydowanie o opryskiwaniu po wieczornym oblocie pszczół, choć może wydawać się rozsądne, nie zawsze eliminuje ryzyko narażenia tych owadów na działanie chemikaliów, zwłaszcza gdy substancje mogą pozostawać na roślinach przez dłuższy czas. Właściwe zrozumienie warunków, w jakich wykonuje się opryski, oraz ich wpływu na zdrowie ludzi, zwierząt i środowiska jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Oprócz tego, stosowanie się do lokalnych przepisów oraz udział w szkoleniach z zakresu bezpiecznego stosowania pestycydów powinny stać się standardem w praktykach rolniczych.

Pytanie 19

Jakie rośliny są odpowiednie do tworzenia wysokich żywopłotów i szpalerów?

A. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
B. Trzmielina europejska (Euonymus europea)
C. Grab pospolity (Carpinus betulus)
D. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Trzmielina europejska, czyli Euonymus europea, to roślina ozdobna, ale niestety nie nadaje się na wysokie żywopłoty. Niski wzrost – zazwyczaj tylko 1-2 metry – sprawia, że nie spełnia wymagań wysokich barier. Jej liście i pędy lubią się rozrastać w szerszym zakresie, co utrudnia uzyskanie zwartej struktury. Ligustr pospolity, choć często w żywopłotach, nie jest najlepszym wyborem na wysokie formacje. Osiąga do 3 metrów, ale nie jest tak gęsty, jak byśmy chcieli. Żywopłoty z ligustra potrzebują częstego przycinania, co może być dość czasochłonne. Bukszpan wieczniezielony, z kolei, ma swoje plusy, ale rośnie tylko do 1-3 metrów po przycinaniu, co też nie czyni go odpowiednim na wysokie żywopłoty. Do tego jest podatny na różne choroby, jak opadanie liści, co nie jest fajne dla estetyki. Wybierając rośliny do wysokich żywopłotów, warto zrozumieć ich naturalne właściwości i potrzeby pielęgnacyjne, bo łatwo można popełnić błędy, jak się o tym nie pomyśli.

Pytanie 20

Jakie miejsce powinno się wybrać do zadołowania roślin z nagim systemem korzeniowym na czas zimy?

A. Nasłonecznione, przewiewne, z glebą piaszczystą
B. Nasłonecznione, bezwietrzne, z glebą gliniastą
C. Zacienione, bezwietrzne, z lekkim podłożem
D. Zacienione, przewiewne, z glebą gliniastą
Wybór niewłaściwych warunków zadołowania może prowadzić do poważnych problemów z przechowywaniem roślin. Przykładowo, nasłonecznione i przewiewne miejsca mogą narażać rośliny na intensywne działanie promieni słonecznych, co w połączeniu z mroźnymi nocami prowadzi do szoku termicznego. Podobnie, gleba piaszczysta, mimo że dobrze drenuje, ma tendencję do szybkiego wysychania, co naraża korzenie na stres wodny. Gleba gliniasta, z kolei, może zatrzymywać nadmiar wody, co prowadzi do gnicie korzeni. Wybór zacienionego miejsca z lekkim podłożem jest zgodny z najlepszymi praktykami w pielęgnacji roślin, ponieważ zapewnia równowagę między wilgotnością a dostępem powietrza. Często popełnianym błędem jest również przekonanie, że rośliny lepiej radzą sobie w pełnym słońcu, co jest nieprawdziwe, zwłaszcza w przypadku młodych osobników o delikatnym systemie korzeniowym. Odpowiednie warunki zadołowania to nie tylko kwestia ochrony przed mrozem, ale także zapewnienia roślinom miejsca, gdzie będą mogły się bezpiecznie rozwijać przed rozpoczęciem nowego sezonu wegetacyjnego. Warto również zauważyć, że wiele roślin wymaga specyficznych warunków glebowych, które powinny być dokładnie rozważane przed podjęciem decyzji o ich przechowywaniu.

Pytanie 21

Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?

A. 3-4 razy na kwartał
B. 1-2 razy na kwartał
C. 3-4 razy w ciągu sezonu
D. 1-2 razy w sezonie
Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.

Pytanie 22

Szkółka ogrodnicza znajduje się na glebach bogatych w wapń. Które z poniższych gatunków roślin są zalecane do uprawy polowej w tym miejscu?

A. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
B. Cis pospolity {Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
C. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
D. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)
Wybór roślin do uprawy na glebach wapiennych jest kluczowy dla uzyskania zdrowych i estetycznych kompozycji roślinnych. Niestety, niektóre z zaproponowanych gatunków, takie jak borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica), wykazują preferencje dla gleb kwaśnych, co czyni je nieodpowiednimi do uprawy w warunkach wapiennych. Borówka czarna, ze względu na swoje wymagania glebowe, najlepiej rośnie w środowisku o niskim pH, co stwarza ryzyko nieprzyjęcia się roślin w glebach alkalicznych. Buk pospolity, z drugiej strony, również preferuje gleby o nieco wyższym poziomie wilgotności i organiczności, co jest trudne do osiągnięcia na glebach wapiennych. Z kolei brzoza omszona (Betula pubescens) oraz jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) preferują gleby bardziej wilgotne i bogate w substancje organiczne, co również nie współgra z charakterystyką gleb wapiennych. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) to rośliny, które z kolei preferują tereny podmokłe lub torfowe, co sprawia, że ich uprawa na glebach wapiennych, które są zazwyczaj mniej wilgotne i bardziej zasolona, jest niewłaściwym rozwiązaniem. Wybór niewłaściwych gatunków roślin w uprawach może prowadzić do niepowodzeń i strat, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru roślin do warunków glebowych. W praktyce ogrodniczej, zrozumienie wymagań glebowych jest kluczowe dla sukcesu w uprawie roślin, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niezdrowych roślin.

Pytanie 23

Kiedy powinno się zbierać pędy roślin ozdobnych w celu wykonania sadzonek zdrewniałych?

A. Od czerwca do sierpnia, w pełni fazy wegetacyjnej
B. Od stycznia do marca, w fazie bezlistnej
C. Od kwietnia do maja, po pojawieniu się oznak wegetacji
D. Od października do listopada, przed opadnięciem liści
Wybór terminu pozyskiwania pędów roślin ozdobnych do wykonania sadzonek zdrewniałych w pełni wegetacji, tj. od czerwca do sierpnia, jest nieodpowiedni z kilku powodów. W tym okresie rośliny intensywnie rosną, co sprzyja marnowaniu zasobów na produkcję nowych liści i pędów, a nie na ukorzenianie się sadzonek. Ponadto, pozyskiwanie pędów w pełni wegetacji zwiększa ryzyko uszkodzeń roślin i ich osłabienia, ponieważ rośliny są bardziej wrażliwe na stres po cięciu, co może prowadzić do ich obumierania. Kolejnym błędnym podejściem jest pozyskiwanie pędów od października do listopada, przed zrzuceniem liści. W tym czasie wiele roślin przechodzi w stan spoczynku, a ich pędy, chociaż zdrewniałe, mogą nie być wystarczająco przygotowane do ukorzenienia, co znacząco obniża efektywność procesu rozmnażania. Również okres od kwietnia do maja, po wystąpieniu oznak wegetacji, nie jest optymalny. W tym czasie rośliny zaczynają intensywnie pobierać składniki odżywcze i wodę, co również niekorzystnie wpływa na możliwość ukorzenienia pędów. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest przyjęcie, że pędy w pełni wegetacji będą łatwiejsze do ukorzenienia, podczas gdy w rzeczywistości stan spoczynku sprzyja lepszemu rozwojowi korzeni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie cykli wzrostu roślin oraz optymalnych warunków do ich rozmnażania.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Jaką wartość brutto będą miały wydatki na założenie trawnika, jeśli koszt netto to 1 740,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 1 753,92 zł
B. 1 879,20 zł
C. 3 132,00 zł
D. 1 741,39 zł
Poprawna odpowiedź wynika z poprawnego obliczenia wartości brutto kosztów założenia trawnika na podstawie kosztu netto oraz stawki VAT. Wartość netto wynosi 1 740,00 zł, a stawka VAT w tym przypadku to 8%. Aby obliczyć wartość brutto, należy zastosować następujący wzór: wartość brutto = wartość netto + (wartość netto * stawka VAT). Czyli: 1 740,00 zł + (1 740,00 zł * 0,08) = 1 740,00 zł + 139,20 zł = 1 879,20 zł. W praktyce, takie obliczenia są istotne w kontekście wyceny projektów budowlanych czy ogrodniczych. Znajomość zasad naliczania VAT jest kluczowa dla przedsiębiorstw zajmujących się takimi usługami, aby prawidłowo przygotować oferty i faktury dla klientów. Warto także zaznaczyć, że w przypadku różnorodnych stawki VAT, jakie mogą obowiązywać w różnych branżach, prawidłowe obliczenia wpływają na finalny koszt realizacji usługi, co ma bezpośrednie przełożenie na rentowność działalności.

Pytanie 26

Która kategoria roślin nie potrzebuje corocznego cięcia na wiosnę?

A. Pnącza
B. Róże rabatowe
C. Drzewa owocowe
D. Różaneczniki
Drzewa owocowe, pnącza oraz róże rabatowe są roślinami, które zazwyczaj wymagają regularnego cięcia, co jest kluczowe dla ich zdrowia i obfitości kwitnienia. Drzewa owocowe, takie jak jabłonie czy grusze, często wymagają corocznego cięcia w celu usunięcia martwych lub chorych gałęzi oraz poprawienia struktury korony, co sprzyja lepszemu nasłonecznieniu owoców i cyrkulacji powietrza. Brak odpowiedniego cięcia może prowadzić do problemów zdrowotnych roślin oraz obniżenia plonów. Pnącza, takie jak winorośl czy wisteria, również wymagają regularnego cięcia, aby kontrolować ich wzrost oraz zachować estetyczny wygląd. Niezadbanie o te rośliny może prowadzić do przepełnienia i osłabienia struktury ich wzrostu. Z kolei róże rabatowe są znane ze swojej potrzeby cięcia, które ma na celu usunięcie martwych pędów oraz formowanie rośliny, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i obfitych kwiatów. W przypadku tych roślin, nieprzestrzeganie zasad cięcia może skutkować nie tylko obniżeniem jakości kwitnienia, ale również zwiększoną podatnością na choroby. Dlatego regularne cięcie jest istotnym elementem pielęgnacji tych grup roślin.

Pytanie 27

Jak należy zabezpieczyć ranę poprzeczną po wykonaniu cięcia drzewa w koronie?

A. przeprowadzeniu dezynfekcji rany środkami przeciwgrzybowymi
B. nałożeniu Lac Balsamu na obrzeża rany
C. pokryciu rany impregnatem do drewna
D. pokryciu rany farbą emulsyjną z dodatkiem fungicydów
Odpowiedź, że zabezpieczenie rany poprzecznej po zabiegu cięcia drzewa polega na posmarowaniu obwodu rany Lac Balsamem, jest prawidłowa, ponieważ Lac Balsam jest preparatem stworzonym specjalnie do ochrony ran drzewnych. Preparat ten tworzy ochronną barierę, zapobiegającą wnikaniu patogenów oraz minimalizującą straty soku z drzewa, co sprzyja szybszemu gojeniu. Stosowanie Lac Balsamu jest zgodne z dobrymi praktykami w arborystyce, które zalecają zabezpieczanie ran, aby zminimalizować ryzyko infekcji i poprawić naturalne procesy regeneracyjne drzewa. Dodatkowo, Lac Balsam zawiera składniki, które wspomagają odbudowę tkanki drewna, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia drzewa. Warto również zauważyć, że regularne monitorowanie stanu zdrowia drzewa po takiej interwencji jest istotnym elementem zarządzania jego kondycją. Przykładowo, w praktyce często zaleca się ponowne nałożenie preparatu po silnych opadach deszczu lub w przypadku uszkodzeń mechanicznych, aby zapewnić stałą ochronę.

Pytanie 28

Podczas obsługi urządzenia elektrycznego wystąpił pożar. Jaką czynność powinien w pierwszej kolejności podjąć pracownik?

A. Rozpocząć gaszenie przy pomocy gaśnicy pianowej
B. Odłączyć urządzenie od napięcia zasilającego
C. Wezwać straż pożarną
D. Powiadomić inspektora bhp
Zawiadomienie inspektora bhp, rozpoczęcie gaszenia gaśnicą pianową lub wezwanie straży pożarnej mogą być istotnymi krokami w zarządzaniu sytuacją pożarową, jednak nie powinny być traktowane jako pierwsze działania w przypadku pożaru wywołanego przez urządzenie elektryczne. Przede wszystkim, zawiadomienie inspektora bhp, mimo że jest ważne w kontekście długoterminowego zarządzania bezpieczeństwem, nie rozwiązuje natychmiastowego zagrożenia. Czas, jaki upłynie od momentu zgłoszenia do przybycia inspektora, może być krytyczny, a ogień rozwija się w szybkim tempie. Ponadto, rozpoczęcie gaszenia pożaru bez odłączenia zasilania może być nadzwyczaj niebezpieczne; może prowadzić do porażenia prądem lub pogorszenia sytuacji, jeśli ogień zasilany jest przez energię elektryczną. Niebezpieczeństwo to potwierdzają standardy BHP, które zalecają, aby w pierwszej kolejności przerwać zasilanie w przypadku pożaru elektrycznego. Wezwanie straży pożarnej jest oczywiście niezbędne w przypadku dużego pożaru, jednak najpierw należy zminimalizować ryzyko rozprzestrzenienia się ognia. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, to brak zrozumienia zasad bezpieczeństwa oraz nieznajomość protokołów postępowania w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 29

Krzewem dekoracyjnym o kształcie kolumnowym jest

A. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. jałowiec pospolity odm. Hibernica (Juniperus communis 'Hibernica')
C. jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
D. sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold')
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) jest krzewem liściastym, który osiąga kształt bardziej rozłożysty i owalny, a nie kolumnowy. Krzew ten charakteryzuje się dużymi, pachnącymi kwiatami, które pojawiają się w czerwcu i są doskonałym elementem dekoracyjnym w ogrodzie, jednak jego pokrój jest niewłaściwy dla klasyfikacji jako roślina o pokroju kolumnowym. Sosna górska odm. Wintergold (Pinus mugo 'Wintergold') to drzewo iglaste o zaokrąglonym kształcie, które również nie wpisuje się w definicję krzewu kolumnowego. Mimo że sosny są często stosowane w ogrodach, ich pokrój oraz wymagania pielęgnacyjne są zupełnie inne niż w przypadku jałowca. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to kolejny przykład krzewu o rozłożystym pokroju, który może przybierać formę drzewiastą z dość szeroką koroną. Wybierając krzewy do ogrodu, warto zwrócić uwagę na ich formę oraz wymagania, aby uniknąć błędów projektowych. Typowym błędem jest mylenie pokroju roślin, co prowadzi do niedopasowania ich do oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych w ogrodzie. Prawidłowe rozpoznawanie typów pokroju roślin jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni zielonych, a także w kontekście ich późniejszej pielęgnacji.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

W trakcie instalacji oświetlenia w ogrodzie, pracownik doznał porażenia prądem. Jaką czynność powinno się wykonać na początku, udzielając mu pomocy przedmedycznej?

A. Zabezpieczyć teren wypadku
B. Zadzwonić po Pogotowie Energetyczne
C. Zgłosić sytuację bezpośredniemu przełożonemu
D. Uwolnić pracownika spod napięcia prądu
Uwolnienie pracownika spod napięcia prądu to kluczowa czynność w przypadku porażenia elektrycznego, gdyż pozwala na natychmiastowe zapobieżenie dalszym obrażeniom oraz umożliwia udzielenie skutecznej pomocy. W pierwszej kolejności należy upewnić się, że źródło prądu zostało odcięte, zanim przystąpimy do działania. Można to zrobić poprzez wyłączenie odpowiedniego obwodu elektrycznego lub użycie narzędzi izolacyjnych, aby bezpiecznie zneutralizować kontakt z prądem. W praktyce warto być przeszkolonym w zakresie pierwszej pomocy oraz znajomości lokalnych procedur bezpieczeństwa. Dobrze jest również mieć pod ręką sprzęt, taki jak gaśnice czy narzędzia izolacyjne, które mogą być użyte w sytuacjach zagrożenia. Przestrzeganie zasad BHP i znajomość procedur awaryjnych jest niezbędne w każdym miejscu pracy, a w przypadku pracy z instalacjami elektrycznymi powinno być traktowane jako priorytet. Warto również regularnie uczestniczyć w szkoleniach z zakresu pierwszej pomocy oraz bezpieczeństwa, aby być przygotowanym na tego typu sytuacje.

Pytanie 33

Jaką cechę pędów derenia białego 'Sibirica' można wykorzystywać w aranżacjach roślinnych?

A. Charakterystyczne ślady po opadłych liściach
B. Szara łuszcząca się kora
C. Intensywnie czerwone zabarwienie
D. Powyginane kształty
Intensywnie czerwone zabarwienie pędów derenia białego 'Sibirica' jest kluczowym czynnikiem, który sprawia, że roślina ta jest tak cenna w aranżacjach ogrodowych oraz dekoracjach wnętrz. To wyraziste zabarwienie pojawia się głównie w okresie zimowym, kiedy wiele innych roślin traci swoje walory estetyczne. Czerwone pędy kontrastują z białym śniegiem, co czyni je doskonałym elementem kompozycji krajobrazowych. W praktyce, ich intensywność może być wykorzystywana nie tylko w ogrodach, ale także w bukieciarstwie, gdzie pędy te dodają głębi i koloru do zimowych bukietów. W projektowaniu krajobrazu, derenie 'Sibirica' są często stosowane jako akcenty lub żywopłoty, które ożywiają przestrzeń oraz nadają jej dynamiczny charakter. Ponadto, ich właściwości związane z odpornością na zmienne warunki atmosferyczne sprawiają, że są to rośliny trwałe i łatwe w pielęgnacji, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonego projektowania ogrodów.

Pytanie 34

W trakcie realizacji zabiegów pielęgnacyjnych w zakresie drzewostanu miejskiego powinno się

A. zgłosić termin i godzinę wykonywania prac w odpowiednim Urzędzie Gminy i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń
B. ustawić tablicę informacyjną o zakresie oraz czasie trwania prac i nie wprowadzać dodatkowych zabezpieczeń
C. na czas prac ogrodzić teren taśmą w celu chwilowego ograniczenia dostępu osób postronnych
D. ustawić tymczasowe ogrodzenie z siatki lub paneli drewnianych w celu ograniczenia dostępu osób postronnych
Podczas prowadzenia zabiegów pielęgnacyjnych w obrębie drzewostanu ulicznego, kluczowym aspektem jest zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla pracowników, jak i dla osób postronnych. Wygrodzenie terenu taśmą jest odpowiednią praktyką, ponieważ pozwala na chwilowe ograniczenie dostępu do strefy roboczej, co minimalizuje ryzyko wypadków i kolizji. Przykładem zastosowania tej metody może być pielęgnacja drzew wzdłuż ruchliwej ulicy, gdzie taśma ostrzegawcza może skutecznie informować przechodniów o trwających pracach. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, takie zabezpieczenia powinny być stosowane, aby chronić nie tylko osoby wykonujące prace, ale również przechodniów, którzy mogą nie zdawać sobie sprawy z zagrożeń związanych z używanym sprzętem. Dodatkowo, wygrodzenie terenu ułatwia także organizację pracy, pozwalając na lepsze zarządzanie przestrzenią roboczą i kontrolowanie ruchu w obrębie prowadzonych działań. W kontekście norm dotyczących bezpieczeństwa pracy, ta praktyka wyraźnie wpisuje się w standardy BHP, co czyni ją najlepszym wyborem w sytuacjach wymagających ograniczenia dostępu do strefy roboczej.

Pytanie 35

W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tabeli 0324 nakłady robocizny na sadzenie 100 sztuk drzew bez zaprawy dołów o średnicy 0,5 m wynoszą 72,39 r-g. Jakie będą nakłady na posadzenie 20 sztuk takich drzew?

A. 1 447,8 r-g
B. 7 239,0 r-g
C. 14,478 r-g
D. 0,7239 r-g
Aby obliczyć nakład robocizny na posadzenie 20 sztuk drzew, należy skorzystać z proporcji. W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tablicy 0324, zapisano, że nakład robocizny na sadzenie 100 drzew wynosi 72,39 roboczogodzin. Zatem, aby obliczyć nakład na 20 drzew, możemy zastosować prostą regułę proporcji: (72,39 r-g / 100 drzew) * 20 drzew = 14,478 r-g. Tego rodzaju obliczenia są podstawowym elementem planowania prac w ogrodnictwie oraz leśnictwie, ponieważ pozwalają na optymalne zaplanowanie zasobów, a tym samym efektywne gospodarowanie czasem i kosztami. W praktyce, znajomość takich danych umożliwia lepsze przygotowanie się do realizacji zadań oraz minimalizację ryzyka przekroczenia budżetu na dany projekt. Warto również pamiętać, że podobne metody obliczeniowe są stosowane w innych dziedzinach, takich jak budownictwo czy inżynieria, co czyni je uniwersalnymi narzędziami w zarządzaniu projektami.

Pytanie 36

Jaki jest maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne oraz jesienne bez ryzyka jej uszkodzenia?

A. 7 dób
B. 2 doby
C. 0,5 doby
D. 3 doby
Zrolowana darń, która jest materiałem stosowanym w pracach ogrodniczych i budowlanych, może być przechowywana przez maksymalnie 2 doby w chłodne dni wiosenne i jesienne bez ryzyka uszkodzenia. W tym czasie darń ma możliwość pozyskiwania wody z gleby, co jest kluczowe dla jej zdrowia i prawidłowego wzrostu. W praktyce oznacza to, że jeśli zamierzamy zrolowaną darń przechować dłużej, należy zapewnić jej odpowiednie warunki, takie jak nawilżenie i odpowiednia temperatura, aby zminimalizować stres roślin. Dobrym przykładem jest przechowywanie darni w cieniu lub osłonięcie jej przed wiatrem, co może korzystnie wpłynąć na jej stan. W branży ogrodniczej zaleca się, aby nie odkładać użycia darni na później, a w przypadku dłuższych przerw, rozważyć dostarczenie jej wody poprzez systemy nawadniające. Pamiętajmy, że im dłużej darń jest zrolowana, tym większe ryzyko jej uszkodzenia, co może prowadzić do obumarcia roślin lub ich osłabienia.

Pytanie 37

Najwyższy dopuszczalny spadek podłużny dla zaprojektowanych ścieżek dla pieszych wynosi

A. 6%
B. 12%
C. 9%
D. 3%
Maksymalny spadek podłużny dla projektowanych dróg pieszych wynoszący 6% jest zgodny z obowiązującymi normami i przepisami budowlanymi, które nakładają ograniczenia na nachylenie nawierzchni w celu zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Spadek ten jest istotny, ponieważ zbyt stromy nachylenie może prowadzić do trudności w poruszaniu się, zwłaszcza dla osób starszych, dzieci i osób z niepełnosprawnościami. W praktyce, projektując chodniki, należy brać pod uwagę również czynniki takie jak odprowadzanie wody, aby uniknąć gromadzenia się wody deszczowej i erozji nawierzchni. Zastosowanie maksymalnego spadku 6% sprzyja również estetyce przestrzeni miejskiej, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie dróg pieszych w otoczenie. Warto również pamiętać, że w przypadku terenów o większym nachyleniu, do projektowania można zastosować dodatkowe rozwiązania, takie jak schody, rampy czy platformy, które zapewnią bezpieczny dostęp dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 38

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Aleję
B. Soliter
C. Żywopłot
D. Grupę
Wybór formy solitera jako dominanty kompozycyjnej we wnętrzu ogrodowym jest najbardziej odpowiedni, ponieważ soliter to pojedyncza roślina, która przyciąga uwagę dzięki swojej formie, wielkości lub kolorystyce. Umożliwia to stworzenie punktu centralnego, wokół którego można organizować inne elementy ogrodu, takie jak rabaty kwiatowe czy ścieżki. Przykładem może być umiejscowienie dużego drzewa, na przykład dębu lub jodły, które wznosi się nad otoczeniem, dodając ogrodowi majestatyczności. W praktyce projektowania ogrodowego, zastosowanie solitera często wiąże się z przemyślanym doborem gatunku rośliny, która najlepiej wkomponuje się w estetykę ogrodu, uwzględniając także wymagania glebowe i świetlne. Standardy projektowania ogrodów, takie jak te opisane w normach z zakresu architektury krajobrazu, podkreślają znaczenie formy solitera w kontekście tworzenia przestrzeni, która jest zarazem funkcjonalna i estetyczna. Ponadto, soliter może być wykorzystywany do wyeksponowania konkretnego miejsca w ogrodzie, np. miejsca wypoczynku, co zwiększa jego atrakcyjność.

Pytanie 39

Jaką długość będzie miała na planie w skali 1:50 projektowanego kwietnika sezonowego, jeśli w rzeczywistości jego długość wynosi 3,0 m?

A. 15,0 cm
B. 6,0 cm
C. 12,0 cm
D. 1,5 cm
W skali 1:50 oznacza to, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Dlatego, aby obliczyć długość kwietnika na planie, należy podzielić rzeczywistą długość (3,0 m) przez 50. 3,0 m to 300 cm, więc 300 cm / 50 = 6,0 cm. Taka metoda odwzorowania ma zastosowanie w architekturze i projektowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów. W praktyce architekci często korzystają z różnych skal, aby dostosować przedstawienie obiektów do wielkości arkuszy rysunkowych. Zrozumienie koncepcji skalowania jest niezbędne w takich dziedzinach jak urbanistyka, architektura krajobrazu czy inżynieria, gdzie precyzyjne odwzorowanie elementów jest istotne dla efektywności i estetyki projektu. Dobrą praktyką jest również używanie odpowiednich narzędzi do rysowania, które umożliwiają precyzyjne odwzorowanie wymiarów oraz zapewniają zgodność z obowiązującymi normami projektowymi.

Pytanie 40

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)
B. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)
C. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)
D. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)
Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które nie powinny być stosowane na placach zabaw dla dzieci ze względu na ich potencjalne zagrożenia zdrowotne i ekologiczne. Ailant gruczołkowaty, znany ze swojej inwazyjności, może tworzyć gęste monokultury, które wypierają rodzime gatunki roślin, co wpływa negatywnie na różnorodność biologiczną. Ponadto, jego liście i sok zawierają związki chemiczne, które mogą być drażniące dla skóry. Bluszcz pospolity, choć popularny jako roślina ozdobna, ma toksyczne właściwości, a jego owoce są niebezpieczne, zwłaszcza dla małych dzieci, które są skłonne do wkładania przedmiotów do ust. Zaleca się stosowanie roślin, które są przyjazne dla dzieci oraz nie stwarzają ryzyka dla ich zdrowia. Przykłady odpowiednich roślin obejmują lipę drobnolistną (Tilia cordata), która jest bezpieczna i dostarcza cienia oraz jest użyteczna w edukacji ekologicznej.