Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 1 kwietnia 2025 20:24
Data zakończenia: 1 kwietnia 2025 20:38

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką biologiczną metodę konserwacji żywności wykorzystuje się do produkcji

A. owoców liofilizowanych

B. grzybów suszonych

C. ogórków kiszonych

D. koncentratu pomidorowego

Biologiczna metoda utrwalania żywności, jaką jest kiszenie, opiera się na fermentacji mlekowej, która jest procesem naturalnym. Kiedy ogórki są poddawane fermentacji w solance, mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego, przekształcają cukry zawarte w warzywie w kwas mlekowy. Ten kwas nie tylko konserwuje ogórki, ale również nadaje im charakterystyczny smak i aromat. Standardy dotyczące kiszenia ogórków wskazują, że powinny być one przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zachować ich jakość i bezpieczeństwo. Przykładem może być stosowanie słoików szklanych z pokrywkami, które zabezpieczają produkt przed zanieczyszczeniami, a także zapewniają kontrolowany dostęp powietrza, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu fermentacji. Kiszone ogórki są nie tylko smacznym dodatkiem do potraw, ale również źródłem probiotyków, które wspierają zdrowie układu pokarmowego. To podejście do konserwacji żywności jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie biologicznych metod przechowywania żywności.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Oprócz ugotowanych ziemniaków, jakie podstawowe składniki zawierają ciasta ziemniaczane?

A. mąkę pszenną, mąkę ziemniaczaną, jaja

B. mąkę ziemniaczaną, jaja, śmietanę

C. mąkę pszenną, margarynę, wodę

D. mąkę pszenną, dodatki smakowe, śmietanę

Poprawna odpowiedź to mąka pszenna, mąka ziemniaczana i jaja, ponieważ te składniki stanowią podstawę wielu tradycyjnych ciast ziemniaczanych. Mąka pszenna dostarcza strukturę i elastyczność, mąka ziemniaczana poprawia konsystencję oraz wilgotność ciasta, a jaja pełnią funkcję spoiwa, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej tekstury. Na przykład, w przepisie na knedle ziemniaczane, połączenie tych składników pozwala uzyskać lekkie, sprężyste ciasto, które po ugotowaniu jest miękkie i delikatne. Warto zauważyć, że stosowanie mąki pszennej i ziemniaczanej w odpowiednich proporcjach jest zgodne z dobrą praktyką kulinarną, ponieważ wpływa na końcowy efekt smakowy oraz wygląd potrawy. Dodatkowo, w kontekście współczesnej gastronomii, te składniki mogą być modyfikowane w zależności od preferencji dietetycznych, na przykład poprzez użycie mąki bezglutenowej.

Pytanie 4

Zatrucie salmonellą, spowodowane niewłaściwą obróbką wstępną, może wystąpić po spożyciu

A. kompotu ze truskawek

B. kiszonego ogórka

C. ryby konserwowej w occie

D. sernika na zimno

Sernik na zimno, będący deserem często przygotowywanym z wykorzystaniem serka śmietankowego, może stwarzać ryzyko zatrucia salmonellą, jeżeli nie jest odpowiednio przygotowany. Kluczowym elementem jest użycie surowych jajek, które mogą zawierać bakterie salmonelli. W przypadku nieodpowiedniej obróbki wstępnej, takiej jak niewłaściwe przechowywanie lub niedostateczne schłodzenie, bakterie mogą się namnażać i prowadzić do zakażenia po spożyciu. Właściwe praktyki obejmują mycie rąk, używanie świeżych i nieuszkodzonych jajek oraz przechowywanie sernika w odpowiedniej temperaturze. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak HACCP, zalecają kontrolę krytycznych punktów, aby zminimalizować ryzyko zatrucia. Warto również stosować się do lokalnych przepisów dotyczących przygotowywania potraw, aby zapewnić najwyższe standardy higieny. Poznanie potencjalnych zagrożeń związanych z przygotowaniem potraw, takich jak sernik na zimno, a także ich eliminacja, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Z 1200 g mąki, 3 szt. jaj oraz wody przygotowano 2500 g klusek kładzionych. Waga jednej porcji klusek wynosi 250 g. Ile mąki oraz jaj należy użyć, aby zrobić 20 porcji klusek?

A. 2500 g mąki i 5 jaj

B. 600 g mąki i 2 jaja

C. 1600 g mąki i 4 jaja

D. 2400 g mąki i 6 jaj

Odpowiedź 2400 g mąki i 6 jaj jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na proporcjach składników użytych do przygotowania klusek. Z danych wynika, że z 1200 g mąki oraz 3 jaj stworzono 2500 g klusek, co daje nam jasny przelicznik. Kluski, które ważą 250 g na porcję, wymagają przygotowania 20 porcji, co łącznie daje 5000 g klusek. Skoro z 1200 g mąki produkujemy 2500 g klusek, możemy obliczyć, ile mąki potrzeba na 5000 g. Ustalając proporcję, mnożymy 1200 g mąki przez 2, co daje 2400 g mąki, oraz mnożymy 3 jaj przez 2, co daje 6 jaj. Taka metoda obliczeń jest standardem w kulinariach, pola dla przepisów można dostosowywać, zachowując odpowiednie proporcje, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej konsystencji i smaku. Przykładem zastosowania może być przygotowanie większej ilości klusek na rodzinne spotkanie, gdzie znajomość podstawowych zasad proporcji składników będzie niezwykle pomocna.

Pytanie 7

Którą z aktywności hotelu można uznać za część 'public relations'?

A. Działania sponsoringowe na rzecz Festiwalu Smaków

B. Renowacja wystroju wnętrza restauracji hotelowej

C. Reklama umieszczona na bilbordach

D. Obniżenie cen pokoi po sezonie

Zmiana wystroju wnętrz hotelowej restauracji, umieszczenie reklamy na bilbordach oraz obniżenie cen pokoi po sezonie, to działania, które skupiają się na aspektach marketingowych i operacyjnych, a nie na public relations. Również zmiana wystroju wnętrz to wewnętrzny aspekt działalności, który ma na celu poprawę estetyki i komfortu. Choć może wpływać na doświadczenia gości, nie prowadzi bezpośrednio do budowania relacji z otoczeniem czy komunikacji z interesariuszami. Umieszczenie reklamy na bilbordach jest klasycznym przykładem marketingu, który ma na celu przyciągnięcie uwagi potencjalnych klientów, jednak nie angażuje się w dialog z publicznością ani nie buduje długotrwałych relacji. Obniżenie cen pokoi po sezonie jest strategią cenową, która ma na celu zwiększenie sprzedaży, ale nie ma bezpośredniego wpływu na wizerunek hotelu ani jego relacje z lokalną społecznością. W public relations kluczowe jest zrozumienie, że działania mające na celu komunikację i budowanie pozytywnych relacji są fundamentem długoterminowego sukcesu organizacji. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest utożsamianie działań marketingowych z public relations, co prowadzi do mylnego wniosku, że każde działanie hotelu w sferze marketingu jest równocześnie działaniem PR.

Pytanie 8

Jak można uniknąć negatywnych efektów przy rozmrażaniu rybnych filetów w dużych blokach?

A. umieszczając w ciepłej wodzie

B. w warunkach chłodniczych

C. umieszczając w zimnej wodzie

D. w temperaturze otoczenia

Wybór metod rozmrażania rybnych filetów w temperaturze pokojowej lub z wykorzystaniem zimnej czy ciepłej wody są obarczone istotnymi ryzykami zdrowotnymi i jakościowymi. Rozmrażanie w temperaturze pokojowej prowadzi do zbyt szybkiego wzrostu temperatury na powierzchni mięsa, co sprzyja rozwojowi niebezpiecznych bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria. Nawet jeśli wnętrze produktu pozostaje zimne, to zewnętrzna warstwa mięsa może osiągnąć temperaturę sprzyjającą namnażaniu się patogenów. Z kolei rozmrażanie w zimnej wodzie, choć może wydawać się szybszą alternatywą, również nie jest idealnym rozwiązaniem. Choć skutecznie obniża temperaturę zewnętrzną, nie zapewnia równomiernego rozmrażania, co może prowadzić do częściowego gotowania niektórych fragmentów mięsa. Co więcej, umieszczanie ryb w ciepłej wodzie jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ generuje jeszcze wyższe ryzyko namnażania się bakterii. W każdym przypadku, stosowanie niewłaściwych metod rozmrażania może prowadzić do przemiany chemicznej i strukturalnej białek w mięsie, co wpływa na jego smak, teksturę i wartości odżywcze. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo, lecz także jakość spożywanego produktu.

Pytanie 9

Cyfra 3 na początku oznaczenia: 3-PL-66448877 widniejącego na skorupie jaja wskazuje, że jajo pochodzi od kur hodowanych w systemie

A. wolnowybiegowym

B. ściółkowym

C. klatkowym

D. ekologicznym

Nieprawidłowe odpowiedzi są wynikiem niepełnego zrozumienia systemu klasyfikacji jaj. W przypadku odpowiedzi związanych z systemem ściółkowym, klatkowym, ekologicznym czy wolnowybiegowym, istotne jest, aby znać różnice między tymi metodami hodowli. System ściółkowy oznacza, że kury mają dostęp do przestrzeni, gdzie mogą się poruszać po podłożu pokrytym ściółką, co zapewnia im większy komfort, ale nie gwarantuje dostępu do świeżego powietrza ani naturalnych warunków. Z kolei hodowla ekologiczna (oznaczana cyfrą 0) pozwala kurom na dostęp do terenu na świeżym powietrzu i wymaga stosowania organicznych pasz. Wolnowybiegowy system (oznaczany cyfrą 1) również daje kurom możliwość poruszania się na zewnątrz, ale w mniejszych ilościach niż w systemie ekologicznym. Kluczowym błędem w podejmowaniu decyzji o hodowli jest niewłaściwe rozumienie tych standardów oraz ich wpływu na jakość jaj i dobrostan ptaków. Warto pamiętać, że w obliczu rosnącego zainteresowania zdrową i etyczną żywnością, odpowiednie oznaczenia przyczyniają się do świadomego wyboru oraz promowania lepszych praktyk w przemyśle drobiarskim.

Pytanie 10

Jakie przyprawy są rekomendowane w diecie niskobiałkowej?

A. wanilia oraz imbir

B. cynamon oraz pieprz

C. kminek i majeranek

D. koperek oraz musztarda

Kminek i majeranek to naprawdę fajne przyprawy, zwłaszcza w diecie niskobiałkowej. Kminek jest super, bo pomaga w trawieniu i łagodzi różne dolegliwości żołądkowe, co może być mega ważne, gdy ograniczamy białko. A majeranek? On działa uspokajająco i wspiera układ pokarmowy, co też się przydaje. Można ich używać do zup, duszonych warzyw albo ryżu – są świetne, żeby dodać smaku, bez potrzeby zwiększania białka. Wiesz, w diecie niskobiałkowej trzeba być kreatywnym w kuchni, a takie przyprawy mogą naprawdę pomóc w zaspokojeniu naszych walorów smakowych. No i nie zapominaj, że kminek i majeranek mogą poprawić apetyt, co jest istotne, gdy trzymamy się restrykcyjnej diety. Warto pamiętać, że w dietach niskobiałkowych lepiej korzystać z naturalnych przypraw, bo wspierają nasze zdrowie i samopoczucie.

Pytanie 11

Jakie zmiany zachodzą w owocach podczas ich przechowywania?

A. Wzrost poziomu błonnika

B. Zwiększenie ilości garbników

C. Przemiana skrobi w cukry proste

D. Transformacja pektyn w galarety

Przemiana pektyn na galarety, wzrost ilości garbników oraz wzrost ilości błonnika to koncepcje, które często są mylnie interpretowane w kontekście zmian zachodzących w owocach podczas ich przechowywania. Pektyny, będące naturalnymi polisacharydami występującymi w komórkach roślinnych, nie przekształcają się bezpośrednio w galaretę, lecz raczej działają jako substancje żelujące, co ma zastosowanie w procesach przetwórczych, np. przy produkcji dżemów. Garbniki, związki fenolowe, mogą rzeczywiście wzrastać w owocach, ale ich obecność jest związana z procesami starzenia i niekoniecznie jest korzystna dla jakości smakowej owoców. Co więcej, wzrost ilości błonnika nie jest efektem przechowywania, lecz wynikiem rozwoju rośliny i jej składników odżywczych. Błonnik nie zwiększa się w owocach w wyniku ich przechowywania, a jego ilość jest względnie stała. Cały proces wymiany składników odżywczych jest złożony i wymaga dokładnej analizy chemicznej oraz zrozumienia mikrobiologii owoców. Błędy myślowe związane z tymi koncepcjami mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie przechowywania owoców, co z kolei może wpłynąć na ich jakość, smak i wartości odżywcze, a to jest kluczowe dla konsumentów oraz producentów starających się dostarczyć świeże i zdrowe produkty.

Pytanie 12

Jakie składniki odżywcze dostarcza organizmowi mleko, które spożywamy?

A. Witaminy C i żelaza

B. Sodu i potasu

C. Białka i wapnia

D. Kwasów organicznych i błonnika

Mleko jest niezwykle wartościowym źródłem składników odżywczych, które są kluczowe dla zdrowia człowieka. Głównymi składnikami odżywczymi mleka są białka oraz wapń. Białka mleka, takie jak kazeina i serwatka, dostarczają niezbędnych aminokwasów, które są fundamentem dla budowy mięśni i regeneracji tkanek. Wapń, z kolei, jest niezbędny dla zdrowia kości i zębów, a jego odpowiednia podaż w diecie jest szczególnie ważna w okresach intensywnego wzrostu, jak dzieciństwo i młodzieńcze lata. Mleko jest także źródłem witamin, takich jak witamina D, która wspomaga wchłanianie wapnia, oraz witamin z grupy B, które są istotne dla metabolizmu energetycznego. Chcąc zachować zdrową dietę, warto wprowadzać mleko i jego przetwory, takie jak jogurt czy ser, jako integralną część posiłków. Regularne spożywanie tych produktów może również przyczynić się do zmniejszenia ryzyka osteoporozy w późniejszym wieku.

Pytanie 13

W zakładzie gastronomicznym magazyn podręczny powinien być usytuowany w części

A. administracyjnej

B. ekspedycyjnej

C. magazynowej

D. produkcyjnej

Odpowiedź 'produkcyjnej' jest prawidłowa, ponieważ magazyn podręczny w zakładzie gastronomicznym jest kluczowym elementem zapewniającym efektywny proces produkcji. Magazyn ten powinien znajdować się w bliskiej odległości od obszaru produkcji, co umożliwia szybki dostęp do składników i materiałów potrzebnych do przygotowania potraw. Przykładowo, w kuchni restauracyjnej, gdzie czas przygotowania dań ma kluczowe znaczenie, magazyn podręczny pozwala na błyskawiczne uzupełnianie potrzebnych produktów, co wpływa na efektywność operacyjną i jakość świadczonych usług. Dobre praktyki branżowe wskazują, że magazyny powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwą identyfikację i dostęp do produktów, co jest szczególnie istotne w przypadku składników, które wymagają szybkiego wykorzystania, jak świeże warzywa czy mięsa. Przechowywanie produktów w magazynie produkcyjnym powinno odbywać się zgodnie z zasadami FIFO (First In, First Out), aby zminimalizować straty i zapewnić wysoką jakość potraw.

Pytanie 14

Podczas smażenia wołowiny w płytkim tłuszczu na patelni uzyskuje się

A. gulasz

B. befsztyk

C. boeuf Strogonow

D. sztukę mięsa

Befsztyk to potrawa uzyskiwana poprzez smażenie wołowiny na patelni w płytkim tłuszczu, co pozwala na szybkie i równomierne przygotowanie mięsa. Kluczowym aspektem smażenia kontaktowego jest wysoka temperatura, która umożliwia zrumienienie powierzchni wołowiny, co z kolei prowadzi do powstania aromatycznej skórki. Dobre praktyki kulinarne zalecają stosowanie mięsa o odpowiedniej jakości, np. antrykotu lub rostbefu, które najlepiej nadają się do tego typu obróbki cieplnej. Smażenie na odpowiednio rozgrzanej patelni, z minimalną ilością tłuszczu, pomaga zachować soczystość w środku, podczas gdy zewnętrzna warstwa staje się chrupiąca. Warto również pamiętać, aby mięso przed smażeniem było w temperaturze pokojowej, co przyspiesza proces smażenia i pozwala na lepsze osiągnięcie pożądanej tekstury. Umiejętność przygotowania befsztyku jest fundamentalna w gastronomii i przyczynia się do dalszego rozwoju technik kulinarnych oraz kreatywności w przygotowywaniu innych potraw.

Pytanie 15

Do cyklicznych prac porządkowych należy mycie

A. naczyń w kuchni.

B. zlewów oraz urządzeń sanitarnych.

C. zmywalnych fragmentów ścian.

D. pojemników na odpady.

Mycie zmywalnych części ścian jest kluczowym elementem okresowych prac porządkowych, ponieważ te powierzchnie są narażone na różnorodne zanieczyszczenia, w tym kurz, tłuszcz oraz inne resztki, które mogą wpływać na estetykę i higienę pomieszczeń. Regularne czyszczenie zmywalnych powierzchni ścian przyczynia się do utrzymania czystości, a także zmniejsza ryzyko rozwoju bakterii i pleśni. Przykładem może być mycie ścian w kuchni, gdzie podczas gotowania krople tłuszczu osadzają się na powierzchniach, co z czasem może prowadzić do trudnych do usunięcia plam. Standardy czystości w branży gastronomicznej wymagają, aby powierzchnie robocze, w tym ściany, były regularnie czyszczone, co podkreśla znaczenie tej działalności. Warto także pamiętać, że zastosowanie odpowiednich środków czyszczących dostosowanych do typu powierzchni ścian przyczynia się do ich dłuższej żywotności oraz estetyki, co z kolei wpływa na postrzeganie całego obiektu. Dlatego mycie zmywalnych części ścian nie tylko spełnia normy sanitarno-epidemiologiczne, ale również poprawia komfort użytkowników pomieszczeń.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Jaką temperaturę powinny mieć potrawy przechowywane w bemarze?

A. 120°C

B. 100°C

C. 65°C

D. 30°C

W bemarze powinniśmy trzymać potrawy w temperaturze 65°C. To ważne, bo dzięki temu bakterie i inne szkodliwe mikroby się nie rozwijają. Bemar to w sumie bardzo przydatne urządzenie w kuchni, bo pozwala trzymać jedzenie ciepłe bez przesuszenia. Jak się dba o tę temperaturę, potrawy nie tylko smakują lepiej, ale są też bezpieczne dla zdrowia. Z moich doświadczeń z kuchni wynika, że przestrzeganie zasad HACCP jest kluczowe, by uniknąć problemów z żywnością. Na przykład, w restauracji zupy czy sosy lepiej trzymać w bemarze, żeby nie stygły. To pomaga podać je na stół w idealnej formie, a klienci są zadowoleni.

Pytanie 19

Surówka dobrej jakości powinna cechować się

A. składnikami nasączonymi wydobytym sokiem

B. znaczną ilością zaprawy

C. jednostajnie pokruszonymi składnikami

D. przeważającym smakiem przypraw

Dobrej jakości surówka powinna charakteryzować się równomiernie rozdrobnionymi składnikami, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Równomierne rozdrobnienie pozwala na lepsze połączenie składników, co wpływa na ich harmonijną kompozycję smakową. Na przykład, gdy składniki są drobno posiekane, każdy kęs będzie miał zróżnicowane doznania smakowe, a nieco większe kawałki mogą wprowadzać nieprzyjemne wrażenie w ustach. W kontekście zdrowego stylu życia, równomierne rozdrobnienie ułatwia także trawienie. Z perspektywy standardów kulinarnych, takie podejście do przygotowania surówki wpisuje się w filozofię 'slow food', która promuje jakość i lokalność składników, a także dbałość o detale w procesie przygotowania. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika krojenia, taka jak julienne czy brunoise, może znacząco wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji na talerzu.

Pytanie 20

W mięsie zwierząt rzeźnych po 48 godzinach od momentu uboju, w warunkach chłodniczych następuje

A. stężenie pośmiertne

B. fermentacja octowa

C. dojrzewanie

D. stwardnienie

Dojrzewanie mięsa to proces, który zachodzi po uboju zwierząt rzeźnych, trwający od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od warunków przechowywania i typu mięsa. W ciągu pierwszych 48 godzin dochodzi do licznych zmian biochemicznych, które wpływają na teksturę, smak i soczystość mięsa. Kluczowym procesem jest rozkład białek, co prowadzi do ich denaturacji i rozpadania na mniejsze peptydy oraz aminokwasy, które odpowiadają za poprawę walorów smakowych. W praktyce oznacza to, że mięso staje się bardziej miękkie i aromatyczne, co jest pożądane w kuchni. Dobre praktyki w przemyśle mięsnym zalecają przechowywanie mięsa w niskiej temperaturze oraz odpowiedniej wilgotności, aby zminimalizować straty masy i zapewnić optymalne warunki dla dojrzewania. Warto również zauważyć, że proces ten jest kluczowy w przypadku mięsa wieprzowego, wołowego oraz jagnięcego, gdzie techniki dojrzewania na sucho lub mokro mają duże znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 21

Mruganie stanowi metodę kulinarną

A. kompotu

B. szparagów

C. rosoju

D. szpinaku

Mruganie to technika kulinarna, która polega na szybkim gotowaniu produktów w gorącej wodzie, co jest szczególnie istotne w przypadku rosołu. Rosół, jako podstawa wielu zup i dań, wymaga delikatnego podejścia do składników, aby uzyskać klarowny wywar o intensywnym smaku. Proces mrugania polega na tym, że składniki, takie jak mięso czy warzywa, są na krótko zanurzone w wrzącej wodzie, co pozwala na ich szybkie zblanszowanie. Taki zabieg nie tylko poprawia smak i aromat rosołu, ale także zachowuje cenne wartości odżywcze. Przykładowo, podczas przygotowywania rosołu z kurczaka, szybkie mruganie warzyw, takich jak marchewka i cebula, sprawia, że stają się one bardziej aromatyczne, a jednocześnie zachowują swoją chrupkość. Technika ta jest często stosowana w profesjonalnych kuchniach, gdzie ważna jest jakość przygotowywanego jedzenia oraz estetyka serwowanych potraw.

Pytanie 22

Procesy, które należy wykonać w trakcie przygotowywania surówki, to obróbka czysta obejmująca

A. sortowanie i oczyszczanie

B. mycie i oczyszczanie

C. płukanie i sortowanie

D. mieszanie i rozdrabnianie

Mieszanie i rozdrabnianie są kluczowymi procesami obróbki czystej podczas sporządzania surówki, ponieważ mają na celu przygotowanie składników do dalszej obróbki oraz konsumpcji. Mieszanie polega na równomiernym rozprowadzeniu składników, co zapewnia jednorodność smaku i tekstury potrawy. Przykładowo, w surówkach często łączy się różne warzywa, takie jak marchew, kapusta czy papryka, co umożliwia uzyskanie zrównoważonego profilu smakowego. Z kolei rozdrabnianie, które może obejmować krojenie, tarcie czy siekanie, pozwala na zwiększenie powierzchni kontaktu składników, co sprzyja lepszemu przyswajaniu składników odżywczych oraz intensyfikacji aromatów. Zgodnie z zaleceniami gastronomicznymi, obróbka czysta powinna być wykonywana z należytą starannością, aby zapewnić wysoką jakość potrawy oraz bezpieczeństwo żywności. Prawidłowe wykonanie tych procesów może również wpłynąć na estetykę dania, co jest istotne w kontekście prezentacji kulinarnej.

Pytanie 23

Miękkim serem dojrzewającym z pleśnią jest

A. roquefort

B. oscypek

C. ementaler

D. camembert

Camembert to ser miękki dojrzewający, który charakteryzuje się białą pleśnią na powierzchni, powstającą w wyniku działania pleśni Penicillium candidum. Proces dojrzewania odbywa się poprzez rozwój mikroorganizmów, które wpływają na smak, teksturę i aromat sera. Camembert jest doskonałym przykładem serów z grupy 'serów pleśniowych', które cieszą się dużą popularnością na całym świecie. W praktyce, ser ten jest często podawany w towarzystwie chrupiącego pieczywa, owoców, orzechów oraz win. W gastronomii, camembert może być również używany w sałatkach, zapiekankach czy jako składnik różnorodnych potraw. Zgodnie z normami produkcji, camembert musi być wytwarzany z pełnotłustego mleka krowiego, a jego proces produkcji jest ściśle określony przez regulacje unijne, co zapewnia jakość i autentyczność tego produktu.

Pytanie 24

Usługa a'la carte polega na wyborze dań

A. z bufetu

B. zwózka

C. z półmiska

D. z karty

Wybór potraw z półmiska, zwózka czy bufetu to metody, które nie są zgodne z charakterystyką serwisu a'la carte. Serwis z półmiska polega na serwowaniu potraw na wspólnym naczyniu, co ogranicza indywidualne wybory gości i nie pozwala na personalizację zamówienia. Jest to podejście typowe dla bardziej formalnych kolacji, gdzie jeden lub kilka potraw serwuje się dla całej grupy, a nie indywidualnie. Z kolei zwózka jest terminem, który odnosi się do dostarczania jedzenia, najczęściej w kontekście cateringu, ale nie uwzględnia wyboru potraw przez gościa. Podejście to nie pozwala na swobodne komponowanie posiłków, co jest kluczowe w serwisie a'la carte. Z kolei bufet to forma samodzielnego serwowania, w której goście mają dostęp do różnych potraw i mogą je wybierać według własnego uznania, jednak nie daje to takiej elastyczności, jak zamawianie z karty. Typowym błędem jest niezrozumienie różnicy między tymi metodami serwowania, co prowadzi do mylnych wniosków. Serwis a'la carte kładzie nacisk na indywidualne doświadczenie kulinarne, co jest istotnym elementem nowoczesnej gastronomii, a inne metody nie są w stanie tego w pełni oddać.

Pytanie 25

Do krojenia należy zastosować niebieską deskę

A. surowych ryb

B. pieczonego drobiu

C. gotowanych warzyw

D. surowego mięsa

Użycie niebieskiej deski do krojenia surowych ryb jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami bezpieczeństwa żywności. Niebieskie deski są zwykle przeznaczone do ryb i owoców morza, co pomaga w zapobieganiu krzyżowemu zanieczyszczeniu w kuchni. Surowe ryby, szczególnie te, które będą serwowane na surowo, takie jak sushi, wymagają szczególnej uwagi pod względem higieny i przechowywania. W praktyce oznacza to, że wszystkie narzędzia i powierzchnie używane do ich przygotowywania powinny być dokładnie oczyszczone i odseparowane od tych używanych do innych produktów spożywczych, zwłaszcza mięs. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich desek do krojenia zgodnie z ich kolorami nie tylko ułatwia organizację pracy w kuchni, ale także wpływa na bezpieczeństwo konsumentów, minimalizując ryzyko przeniesienia patogenów. Standardy HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) zalecają takie praktyki jako kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa potraw. W kontekście kulinarnym, użycie niebieskiej deski dla ryb jest integralną częścią profesjonalnych kuchni na całym świecie.

Pytanie 26

Do jakich dań zaleca się zastosowanie zestawu przypraw Bouquet garni?

A. bulionu wołowego

B. zupy owocowej

C. sałatki koktajlowej

D. ostrego dipu z awokado

Wybór innych odpowiedzi, takich jak zupa owocowa, sałatka koktajlowa czy ostry dip z awokado, pokazuje pewne nieporozumienie dotyczące zastosowania przypraw w kuchni. Zupa owocowa to danie, które z reguły koncentruje się na naturalnej słodyczy owoców, a przyprawy takie jak Bouguet garni, które dominują w bulionach, nie pasują do słodkich nut smakowych. W przypadku sałatki koktajlowej, głównym celem jest świeżość i lekkość składników, a zastosowanie intensywnych przypraw byłoby nie tylko nieodpowiednie, ale mogłoby również przytłoczyć delikatne smaki. Ostry dip z awokado, który z reguły zawiera składniki takie jak limonka, czosnek czy chili, również nie wymaga użycia Bouguet garni, ponieważ jego smak opiera się na świeżości i intensywności innych przypraw. Istotne jest zrozumienie, że Bouguet garni jest przeznaczone do dań, gdzie długie gotowanie pozwala na uwolnienie aromatów, co nie znajduje zastosowania w potrawach, które są podawane na świeżo lub nie wymagają takiego procesu kulinarnego. Brak takiej wiedzy prowadzi do konsekwencji smakowych, które nie są zgodne z oczekiwaniami kulinarnymi.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Zasadnicze wyposażenie niezależnego pokoju w agroturystyce obejmuje:

A. łóżko, stół, krzesło, szafa, odbiornik TV

B. łóżko, stolik, fotel, szafa, odbiornik TV

C. łóżko, stół, szafa, krzesło, wieszak

D. łóżko, stół, fotel, krzesło, wieszak

Jak wybierasz meble do pokoju w gospodarstwie agroturystycznym, to nie możesz zapominać o podstawowych rzeczach, które są ważne dla gości. Na przykład, dodawanie telewizora może wydawać się fajne, ale tak naprawdę nie jest to coś, co jest niezbędne. Telewizor może być popularny, ale raczej nie pasuje do idei agroturystyki, która stawia na kontakt z naturą i interakcje z innymi. Z kolei pomysł z fotelem zamiast krzesła może być trochę mylący – krzesła są bardziej uniwersalne i sprawdzają się lepiej w różnych sytuacjach. A stolik zamiast stołu to też nie to – stół jest lepszy, bo można przy nim jeść razem lub robić coś twórczego. W projektowaniu takich miejsc ważne jest, żeby wiedzieć, czego naprawdę potrzebują goście, a nie tylko to, co wydaje się, że chcą. Meble powinny sprzyjać relaksowi i integracji, a to jest często pomijane w tych złych odpowiedziach.

Pytanie 30

Którą nazwę surowca należy wpisać do tabeli w miejscu X, niezbędnego do sporządzenia Fasolki po bretońsku?

Fasolka po bretońsku

Fasola biała

Kiełbasa

Smalec

Koncentrat pomidorowy 30%

Mąka pszenna

Przyprawy

A. Cukinia.

B. Cebula.

C. Pieczarki.

D. Wołowina.

Wybór nieprawidłowych składników, takich jak cukinia, pieczarki czy wołowina, może wynikać z niepełnego zrozumienia tradycyjnych receptur oraz ich specyfiki. Cukinia, chociaż szeroko stosowana w różnych potrawach, nie jest składnikiem typowym dla fasolki po bretońsku. Dodanie jej do dania mogłoby wprowadzić nieodpowiedni smak i konsystencję, które odbiegałyby od oryginalnego przepisu. Podobnie pieczarki, które są popularnym dodatkiem do wielu potraw, nie pasują do tradycyjnych składników fasolki. Ich lekko orzechowy smak i wilgotność mogą zdominować danie, co jest niezgodne z zasadami tworzenia tej potrawy. Wołowina, będąca składnikiem wielu mięsnych dań, w przypadku fasolki po bretońsku również nie ma zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy składnik w potrawie pełni określoną rolę i łączenie ich w sposób niezgodny z tradycją nie tylko zmienia smak, ale także wpływa na odbiór potrawy jako całości. Zrozumienie i znajomość klasycznych przepisów oraz ich składników to fundament, na którym opiera się wiele kulinarnych tradycji, dlatego warto zwrócić na to uwagę podczas planowania potraw.

Pytanie 31

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ maksymalny czas przechowywania papryki.

Nazwa grupy warzyw	Czas przechowywania w chłodni
liściowe	2 tygodnie
owocowe	4 tygodnie
cebulowe	7 miesięcy
korzeniowe	8 miesięcy

A. 8 miesięcy.

B. 7 miesięcy.

C. 2 tygodnie.

D. 4 tygodnie.

Wybór odpowiedzi wskazującej na maksymalny czas przechowywania papryki na 7 miesięcy jest zdecydowanie niepoprawny z kilku powodów. Przede wszystkim, papryka, podobnie jak inne warzywa owocowe, ma ograniczony okres trwałości, który nie przekracza kilku tygodni w warunkach chłodniczych. Odpowiedź sugerująca 7 miesięcy opiera się na błędnym założeniu, że warzywa mogą być przechowywane przez tak długi czas w normalnych warunkach. W rzeczywistości, po upływie 4 tygodni, papryka zaczyna tracić swoje walory smakowe oraz wartości odżywcze, a także staje się podatna na choroby i psucie. Analogicznie, odpowiedź sugerująca 2 tygodnie jest również myląca, ponieważ nie uwzględnia ona maksymalnego potencjalnego czasu przechowywania w optymalnych warunkach. Ponadto, odpowiedź z 8 miesiącami jest zupełnie niezgodna z praktyką przechowywania, ponieważ nie istnieją znane metody, które pozwoliłyby na zachowanie papryki w dobrym stanie przez tak długi czas. Często błędne wnioski oparte są na mylnym przekonaniu, że wszystkie warzywa mają podobne wymagania dotyczące przechowywania, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania zapasami w gastronomii i handlu detalicznym. Aby skutecznie zarządzać świeżymi produktami, niezbędne jest zrozumienie specyficznych wymagań dotyczących każdego typu warzywa, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 32

Aby całkowicie zlikwidować mikroorganizmy w konserwowanej żywności, należy zastosować

A. solenie

B. zamrażanie

C. sterylizowanie

D. pasteryzowanie

Sterylizowanie to proces, który ma na celu całkowite zniszczenie wszystkich drobnoustrojów, w tym bakterii, wirusów, grzybów oraz ich przetrwalników. W kontekście utrwalania żywności, jest to kluczowa metoda zapewniająca bezpieczeństwo produktów spożywczych. Proces ten zwykle polega na podgrzewaniu żywności do wysokiej temperatury (zazwyczaj przekraczającej 121°C) przez określony czas, co skutkuje eliminacją patogenów oraz zapobiega ich odtwarzaniu. Przykładem zastosowania sterylizacji jest produkcja konserw, gdzie żywność jest umieszczana w hermetycznie zamkniętych opakowaniach i następnie poddawana działaniu wysokiej temperatury. Zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), kluczowe jest monitorowanie i dokumentowanie wszystkich kroków procesu sterylizacji, aby zapewnić, że żywność jest bezpieczna dla konsumentów. Dzięki temu podejściu można znacznie wydłużyć termin przydatności do spożycia produktów, co ma ogromne znaczenie w przemyśle spożywczym oraz handlu.

Pytanie 33

Bulion wołowy powinien być przygotowywany

A. z udźca

B. z łopatki

C. z ligawy

D. z pręgi

Sporządzanie bulionu wołowego z ligawy, udźca czy łopatki może wydawać się logiczne, jednak te rodzaje mięsa nie są optymalne do tego celu. Ligawa, będąca mięsem z tylnej części wołu, jest stosunkowo chuda i mało elastyczna, co skutkuje wywarem o mniejszej intensywności smaku oraz bardziej wodnistej konsystencji. Z kolei udziec, który również charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, może przekazać do bulionu zbyt mało kolagenu, co wpływa negatywnie na jego gęstość i aromat. Łopatka, mimo że jest mięsem tłustym, ma tendencję do oddawania zbyt intensywnego smaku, co może zdominować delikatniejszy profil bulionu. W praktyce, wykorzystując te kawałki mięsa, możemy uzyskać bulion, który może być zbyt mdły lub wręcz przeciwnie – zbyt intensywny. Często błędnie zakłada się, że każdy kawałek mięsa nada się do przygotowania bulionu, jednak kluczem do sukcesu jest zrozumienie, jakie właściwości ma dane mięso oraz jak wpływa to na finalny produkt. Chociaż można eksperymentować z różnymi częściami wołowiny, ekspert kulinarny zawsze zaleciłby stosowanie pręgi jako najlepszego wyboru, aby uzyskać wywar o doskonałej głębi smaku i pełni wartości odżywczych.

Pytanie 34

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 26,00 kg

B. 30,00 kg

C. 28,00 kg

D. 24,00 kg

Wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z zapotrzebowaniem na rybne filety, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ilości potrzebnych surowców. Często nie uwzględniają oni ubytku masy, co jest kluczowym czynnikiem w procesie smażenia. Odpowiedzi, które wskazują na 30,00 kg, 26,00 kg czy 28,00 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia początku masy świeżego fileta. Niektórzy mogą przyjąć, że masa porcji 100 g jest jedyną wartością, jaką należy pomnożyć przez 180, co prowadzi do ignorowania utraty masy. W rzeczywistości, właściwe podejście powinno uwzględniać, że masa surowego fileta przed smażeniem będzie większa o te 25%. Nie uwzględnienie tego czynnika może skutkować niedoborem składników w kuchni, co ma wpływ na jakość posiłków oraz na całkowite koszty działalności gastronomicznej. W procesie kulinarnym, szczególnie w gastronomii profesjonalnej, kluczowe jest stosowanie dokładnych obliczeń i znajomość strat masy, aby efektywnie zarządzać zapasami oraz kosztami. Warto również zaznaczyć, że nieznajomość tych zasad może prowadzić do marnotrawienia surowców i zwiększania kosztów operacyjnych, co jest niekorzystne dla każdej restauracji.

Pytanie 35

Do oceny organoleptycznej chrupkości używa się zmysłu

A. czucia

B. zapachu

C. widzenia

D. słuchu

Różnorodność zmysłów, które można wykorzystać do oceny organoleptycznej, często prowadzi do błędnych przekonań dotyczących ich zastosowania w kontekście chrupkości. Odpowiedzi opierające się na wzroku, węchu czy zapachu ignorują kluczowy aspekt oceny tekstur, który jest ściśle związany z percepcją dźwięku. Wzrok, chociaż istotny w ocenie wyglądu produktu, nie dostarcza informacji o jego właściwościach mechanicznych. Z kolei węch i zapach są bardziej związane z oceną aromatu i smaku, co również nie ma bezpośredniego wpływu na percepcję chrupkości. Istnieje powszechne przekonanie, że intensywność zapachu może sugerować świeżość lub jakość produktu, co jednak nie przekłada się na jego teksturę. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich błędnych wniosków często wynikają z mylenia różnych parametrów sensorycznych. W rzeczywistości ocena chrupkości powinna koncentrować się na zjawiskach akustycznych, ponieważ dźwięki, jakie wydaje produkt, są bezpośrednio związane z jego strukturą i sposobem, w jaki reaguje na siłę żucia. Dlatego, aby prawidłowo ocenić chrupkość, kluczowe jest zrozumienie roli, jaką odgrywa zmysł słuchu, co podkreśla również znaczenie praktyk sensorycznych w badaniach jakości produktów spożywczych.

Pytanie 36

Jakie słodkie wypieki są typowe dla regionu Podlasia?

A. Sękacze

B. Rynczoki

C. Moskole

D. Pierniczki

Sękacze to tradycyjne wyroby cukiernicze, które są szczególnie charakterystyczne dla kuchni Podlasia. Cechują się one unikalnym sposobem przygotowania, polegającym na pieczeniu ciasta w formie stożkowatej, co nadaje im charakterystyczny kształt. Wyrabia się je z mąki pszennej, jajek, masła oraz cukru, a podstawową cechą sękaczy jest ich warstwowa struktura, która powstaje w wyniku stopniowego nakładania ciasta na obracający się trzon pieca. Sękacze są często podawane podczas różnych uroczystości i świąt, co sprawia, że pełnią istotną rolę w tradycji kulinarnej regionu. Ich wyjątkowy smak i zapach, który wydobywa się podczas pieczenia, sprawiają, że są cenione zarówno przez lokalnych mieszkańców, jak i turystów. Warto zwrócić uwagę na fakt, że produkcja sękaczy wymaga precyzji i doświadczenia, co wpisuje się w standardy rzemiosła cukierniczego, gdzie kładzie się nacisk na jakość składników oraz techniki wypieku.

Pytanie 37

Ile węglowodanów dostarczą produkty zbożowe wchodzące w skład pierogów z truskawkami?

Nazwa potrawy: Pierogi z truskawkami
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Zawartość w 100 g produktu
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Białka [g]	Tłuszcze [g]	Węglowodany [g]	Energia [kcal]
2.	Mąka pszenna	100	10	1,2	74	343
3.	Jaja	5	12	97	0,6	140
4.	Truskawki	150	1	–	7	28
5.	Masło	20	1	74	1	660
6.	Bułka tarta	20	10	2	78	345
7.	Cukier	10	–	–	100	400

A. 89,60 g

B. 260,60 g

C. 80,00 g

D. 152,00 g

Odpowiedzi 260,60 g, 80,00 g i 152,00 g nie są związane z właściwym obliczeniem węglowodanów w pierogach z truskawkami, co wskazuje na pewne błędne założenia w analizie. Przede wszystkim, odpowiedź 260,60 g sugeruje znacznie wyższą wartość, niż wynika to z ogólnej zawartości węglowodanów w typowych składnikach pierogów. Wynik ten może wynikać z nieprawidłowego zsumowania wartości węglowodanów lub uwzględnienia dodatków, które nie są standardowym składnikiem tego dania. Z kolei odpowiedź 80,00 g jest zbyt niska i może wynikać z nieuwzględnienia pełnej zawartości mąki i bułki tartej, co jest kluczowe dla dokładnego obliczenia. Odpowiedź 152,00 g może być efektem błędu w zrozumieniu proporcji składników oraz ich zawartości węglowodanów. Warto zauważyć, że w praktyce dietetycznej, precyzyjne obliczenia są niezbędne, aby unikać nieodpowiednich wniosków dotyczących wartości odżywczej posiłków. Użytkownicy powinni nauczyć się dokładniej analizować dane odżywcze oraz znać standardowe wartości dla produktów, co pomoże im lepiej zarządzać swoim żywieniem, unikać pułapek żywieniowych oraz podejmować świadome decyzje zdrowotne.

Pytanie 38

Jakie odpady poprodukcyjne są nieodpowiednie do kompostowania?

A. Odpady z PVC

B. Papier z tektury

C. Wytłoki z owoców

D. Skorupki jajek

Skorupki jaj, odpady PCV, wytłoki owocowe oraz tektura to różne typy materiałów, które w kontekście zarządzania odpadami mają swoje specyficzne zastosowania. Skorupki jaj są organicznym odpadkiem, który może być z powodzeniem wykorzystany w kompostowaniu, gdyż dostarczają cennych minerałów. Wytłoki owocowe również należą do grupy organicznych resztek, które wspierają proces kompostowania, dostarczając azotu. Z kolei tektura to materiał, który, choć nie jest organiczny, jest biodegradowalny i może być dodawany do kompostu w celu poprawy struktury i spulchnienia mieszanki. Odpady PCV natomiast, jako tworzywa sztuczne, są materiałem, który do procesu kompostowania nie przystaje. Ich obecność w kompoście może prowadzić do poważnych zanieczyszczeń oraz negatywnego wpływu na jakość kompostu. Kluczowa jest zatem właściwa segregacja i świadomość tego, jakie odpady nadają się do kompostowania, a jakie nie. Wybierając odpady do kompostu, warto kierować się zasadą, że materiały organiczne i biodegradowalne są niezbędne dla efektywnego procesu rozkładu, a wszelkie odpady syntetyczne powinny być eliminowane, aby zapobiec zanieczyszczeniu gleby i wód gruntowych. Niebezpieczeństwo kontaminacji środowiska przez odpady plastikowe, takie jak PCV, oraz ich długotrwała degradacja w ekosystemie podkreślają znaczenie odpowiedzialnego podejścia do gospodarowania odpadami.

Pytanie 39

Zastosowanie kombinacji dwóch metod konserwacji żywności: mrożenia i osuszania występuje podczas

A. marynowania grzybów.

B. wędzenia ryb.

C. suszenia warzyw.

D. liofilizacji owoców.

Wędzenie ryb, suszenie warzyw i marynowanie grzybów to zupełnie inne metody konserwacji niż liofilizacja, co może prowadzić do pewnych nieporozumień. Wędzenie ryb to przede wszystkim działanie dymem i wysoką temperaturą, co nie tylko je konserwuje, ale także nadaje im fajny smak. Natomiast suszenie warzyw polega na usuwaniu wody, ale zazwyczaj robi się to przy normalnej temperaturze albo ciepłym powietrzu, co może spowodować, że część wartości odżywczych znika oraz zmienia się smak. Marynowanie grzybów to zupełnie inna bajka – wkłada się je w sól, ocet lub alkohol, co zmienia ich smak, ale nie ma tam żadnego mrożenia. W tych wszystkich metodach nie zachodzi sublimacja wody, co jest kluczowe w liofilizacji. Jak widzisz, błąd w wyborze odpowiedzi prawdopodobnie wynika z tego, że niezbyt dobrze znasz te procesy i różnice między nimi. Ważne jest, żeby to zrozumieć, bo różne techniki mają różne cele i zastosowania.

Pytanie 40

Aby przygotować 1 kg ryżu w wersji sypkiej, potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Jaką ilość wody należy zastosować do przygotowania 200 porcji ryżu, jeśli na jedną porcję przypada 50 g ryżu?

A. 10,50 dm3

B. 105,00 dm3

C. 210,50 dm3

D. 21,00 dm3

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, warto najpierw przyjrzeć się podstawowym zasadom dotyczącym proporcji w gotowaniu. Wiele osób może popełnić błąd, nie przeliczywszy dokładnie wymaganej ilości ryżu, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Przykładowo, wzięcie pod uwagę 1 kg ryżu i niezrozumienie, że dla 200 porcji potrzebujemy 10 kg może skutkować wyliczeniem 10,50 dm³ lub 105,00 dm³, co jest całkowicie nieadekwatne do sytuacji. Złudne mogą być także obliczenia związane z przeliczeniem jednostek, gdzie ktoś mógłby nie zrozumieć, że 1 dm³ wody jest równy 1 kg wody. W kontekście gotowania, precyzyjne pomiary są niezbędne, aby uzyskać pożądany efekt smakowy oraz teksturalny potraw. Niekiedy można również spotkać się z niepoprawnym założeniem, że do większej ilości ryżu wystarczy proporcjonalnie zwiększyć ilość wody bez uwzględnienia różnic w procesie gotowania większych porcji. Każde dodatkowe kilogramy ryżu mogą wymagać nieco innej ilości wody ze względu na różnice w absorpcji wody. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego gotowania oraz unikania marnotrawstwa składników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej