Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 00:05
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 00:28

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Niewłaściwe archiwizowanie dokumentacji niearchiwalnej polega na

A. prawidłowym uporządkowaniu materiałów wewnątrz teczek, ich opisaniu, stworzeniu ewidencji oraz zapewnieniu ich bezpieczeństwa
B. powiadomieniu dyrektora odpowiedniego lokalnego archiwum państwowego oraz sporządzeniu spisu zdawczo-odbiorczego
C. ocenie jej użyteczności, wydzieleniu dokumentacji zbędnej oraz przekazaniu jej do zniszczenia
D. układaniu materiałów w teczkach według porządku spraw, a w obrębie sprawy - chronologicznie
Brakowanie dokumentacji, która nie jest archiwalna, to ważna sprawa. Chodzi o to, żeby ocenić, co z tych wszystkich papierów jest naprawdę potrzebne, a co można wyrzucić, bo tylko zabiera miejsce. Kluczowe jest, żeby wiedzieć, które dokumenty można uznać za zbędne. Wymaga to znajomości przepisów prawnych i zasad związanych z przechowywaniem takich materiałów. Jak już ustalimy, co można wyrzucić, to segregujemy te dokumenty i przekazujemy je do zniszczenia. Dzięki temu łatwiej zarządzać przestrzenią i zasobami. Organizacje powinny mieć ustalone procedury dotyczące brakowania – warto mieć jasne kryteria oceny dokumentów, żeby być zgodnym z przepisami. I pamiętaj, brakowanie to nie jest tylko wywalenie papierów, ale część większego zarządzania dokumentów, dzięki czemu w archiwum zostają tylko te najważniejsze informacje. Można to zaobserwować w instytucjach publicznych, które regularnie przeglądają dokumenty, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i spełnianie wymogów prawnych.
Pytanie 2

Klient nabył produkt z 3% zniżką, płacąc za niego 727,50 zł. Jaka była pierwotna cena produktu przed przyznaniem zniżki?

A. 749,33 zł
B. 705,67 zł
C. 750,00 zł
D. 706,31 zł
Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania wzoru na obliczenie ceny towaru przed rabatem. Klient zapłacił 727,50 zł, co stanowi 97% ceny towaru przed rabatem. Aby obliczyć cenę przed rabatem, należy podzielić kwotę zapłaconą przez klienta przez 0,97. To oznacza, że cena przed rabatem wynosi: 727,50 zł / 0,97 = 750,00 zł. W praktyce umiejętność obliczania cen z rabatem jest kluczowa w obszarze handlu, gdzie często stosuje się różne promocje i zniżki. Prawidłowe obliczenia cenowe są niezbędne dla zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa oraz do prawidłowego informowania klientów o cenach. Warto również zaznaczyć, że takie obliczenia mogą być przydatne w kontekście planowania budżetu lub analizy efektywności promocji. W branży handlowej standardem jest stosowanie różnorodnych zniżek, dlatego umiejętność ich prawidłowego obliczania jest kluczowa.
Pytanie 3

Do jakiej kategorii ubezpieczeń zaliczamy ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe?

A. zdrowotnych
B. majątkowych
C. na życie
D. społecznych
Ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe to naprawdę ważne elementy, które pomagają nam w trudnych momentach życia. Chodzi o to, żeby zabezpieczyć nas przed utratą dochodu, gdy na przykład osiągamy wiek emerytalny, albo gdy z jakiegoś powodu nie możemy pracować. Wszyscy płacimy składki – pracownicy i pracodawcy – i to właśnie dzięki nim możemy liczyć na wsparcie w przyszłości. Zbieranie pieniędzy na emeryturę, które potem dostajemy jako świadczenia, ma duże znaczenie, bo pozwala nam spokojnie przeżyć czas, gdy nie pracujemy. Jeśli ktoś straci zdolność do pracy przez chorobę czy wypadek, ubezpieczenia rentowe też pomagają i to jest mega istotne. W codziennym życiu to ubezpieczenie ma ogromne znaczenie, bo stabilizuje naszą sytuację finansową w trudnych chwilach i pozwala żyć na przyzwoitym poziomie.
Pytanie 4

Która z firm ma osobowość prawną?

A. Cywilna
B. Komandytowo-akcyjna
C. Z ograniczoną odpowiedzialnością
D. Partnerska
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, czyli sp. z o.o., to dość popularna forma prawna. Ma osobowość prawną, co znaczy, że jest traktowana jako osobny byt od swoich właścicieli. Dzięki temu, jak coś stanie się złego, to ich osobisty majątek jest w miarę bezpieczny. To chyba jedna z lepszych opcji, jeśli ktoś chce prowadzić biznes bez ryzyka, że straci wszystko, co ma. Osobowość prawna pozwala tej spółce nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, co jest kluczowe w interesach. Żeby założyć spółkę z o.o. w Polsce, trzeba przygotować umowę w formie aktu notarialnego i zarejestrować się w Krajowym Rejestrze Sądowym. To też ułatwia życie w UE, bo jest zgodne z obowiązującymi dyrektywami. Idealne dla małych i średnich firm, które starają się ograniczyć ryzyko finansowe.
Pytanie 5

Gdy na różnych poziomach kanału dystrybucji danego towaru znajduje się ograniczona liczba podmiotów zajmujących się jego dystrybucją, czy można mówić o kanale

A. bezpośrednim
B. szerokim
C. wąskim
D. krótkim
Rozważając inne możliwe odpowiedzi, można zauważyć, że krótki kanał dystrybucji nie odnosi się bezpośrednio do liczby podmiotów, ale raczej do geograficznego rozkładu kanału. Krótki kanał dystrybucji oznacza, że produkt trafia do klienta bezpośrednio od producenta lub z minimalną liczbą pośredników, co niekoniecznie jest związane z wąskim kanałem. Z kolei odpowiedź szeroki sugeruje obecność wielu uczestników na różnych szczeblach dystrybucji, co stoi w opozycji do stanu opisanego w pytaniu. Szeroki kanał zazwyczaj obejmuje większą liczbę hurtowników i detalistów, co może prowadzić do większych kosztów oraz złożoności w zarządzaniu procesem dystrybucji. W przypadku kanału bezpośredniego, mówimy o transakcjach, gdzie producent angażuje się bezpośrednio z klientem, eliminując pośredników, co również różni się od koncepcji wąskiego kanału. W praktyce, błędne zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami może prowadzić do nieodpowiednich decyzji strategicznych w zakresie dystrybucji. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że wąski kanał dystrybucji niekoniecznie oznacza krótkość, a bardziej ograniczoną liczbę uczestników, co jest istotnym aspektem w efektywnym zarządzaniu dystrybucją.
Pytanie 6

Zamieszczone w ramce zadania realizuje

  • pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji lokalnego rynku pracy,
  • rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy,
  • świadczenie usług w zakresie pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego,
  • świadczenie pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
  • inicjowanie, organizowanie i finansowanie prac interwencyjnych i robót publicznych,
  • przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia.

A. Wojewódzka Rada Zatrudnienia.
B. Powiatowa Rada Zatrudnienia.
C. Wojewódzki Urząd Pracy.
D. Powiatowy Urząd Pracy.
PUP, czyli Powiatowy Urząd Pracy, to naprawdę ważna instytucja w naszym kraju, jeśli chodzi o rynek pracy. Przede wszystkim rejestruje ludzi, którzy nie mają zatrudnienia, a to jest kluczowe, żeby mogli skorzystać z różnych usług i wsparcia finansowego. Kiedy mówimy o pośrednictwie pracy, to PUP łączy pracodawców z osobami, które szukają pracy, co jest mega pomocne. Są też różne programy, jak prace interwencyjne czy roboty publiczne, które mają na celu aktywizację zawodową bezrobotnych. Nie zapomnijmy o zasiłkach dla tych, którzy są bez pracy - to ważne wsparcie w trudnych chwilach. Wszystkie te działania są zgodne z Ustawą o promocji zatrudnienia, która reguluje, jak te urzędy powinny działać. Zresztą, widać to w praktyce - dobra praca PUP rzeczywiście może zmniejszyć bezrobocie w regionie i poprawić sytuację osób szukających zatrudnienia.
Pytanie 7

Dokumenty potwierdzające zatrudnienie pracownika z wcześniejszych miejsc pracy powinny być gromadzone w aktach osobowych danej osoby

A. w części D
B. w części B
C. w części A
D. w części C
Przechowywanie kopii świadectw pracy w częściach D, B lub C jest niewłaściwe i niezgodne z przepisami prawa pracy oraz zasadami dotyczącymi prowadzenia dokumentacji kadrowej. Część D akt osobowych jest przeznaczona głównie dla dokumentów dotyczących przebiegu zatrudnienia, ale nie obejmuje świadectw pracy, które są kluczowe dla udokumentowania historii zatrudnienia pracownika. Z kolei część B dotyczy dokumentów związanych z kwalifikacjami pracownika, a część C zazwyczaj zawiera inne istotne dokumenty, takie jak umowy o pracę czy zaświadczenia lekarskie. Niezrozumienie struktury akt osobowych może prowadzić do chaotycznego zarządzania danymi pracowników, co z kolei zwiększa ryzyko błędów w procesach kadrowych. Na przykład, jeśli świadectwa pracy będą przechowywane w niewłaściwej części, może to utrudnić weryfikację informacji przez nowych pracodawców, co może wpłynąć negatywnie na reputację pracownika i nawet na jego przyszłe zatrudnienie. Zrozumienie, gdzie powinny być umieszczone dane dokumenty, jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz dla efektywnego zarządzania dokumentacją kadrową. Niezastosowanie się do tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz organizacyjnych.
Pytanie 8

Pracodawca otrzymał tytuł wykonawczy dotyczący zobowiązań alimentacyjnych pracownika. Jaka maksymalna kwota wynagrodzenia zostanie potrącona, jeżeli wynagrodzenie netto pracownika za grudzień, będące podstawą obliczeń potrąceń, wyniosło 4 200,00 zł?

Fragment przepisów Kodeksu pracy
Art. 87. § 1. Z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215, z 2019 r. poz. 1074 i 1572 oraz z 2020 r. poz. 568), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
1)sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
2)sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
3)zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi; (...)
§ 3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach:
1)w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia;
2)w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do wysokości połowy wynagrodzenia.
(...)

A. 3 150,00 zł
B. 7 000,00 zł
C. 2 100,00 zł
D. 2 520,00 zł
Każda z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje błędne zrozumienie przepisów dotyczących potrąceń wynagrodzeń w przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych. Na przykład, wskazanie kwoty 7 000,00 zł jako maksymalnej stawki wynagrodzenia, które można potrącić, jest absolutnie niezgodne z rzeczywistością, ponieważ przekracza to obowiązującą normę prawna, która ogranicza potrącenia do trzech piątych wynagrodzenia netto. Odpowiedź 3 150,00 zł również nie uwzględnia tej zasady, co może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów i potencjalnych problemów prawnych dla pracodawcy. Co więcej, kwota 2 100,00 zł nie tylko nie spełnia wymogu maksymalnych potrąceń, ale także wskazuje na niepełne zrozumienie procentowej podstawy obliczeń, co jest kluczowe w kontekście zarządzania finansami w miejscu pracy. Brak zrozumienia, że potrącenia alimentacyjne są regulowane przez konkretne przepisy, które mają na celu ochronę prawa pracowników do zachowania części wynagrodzenia, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Właściwe obliczenia i znajomość przepisów są kluczowe dla zapewnienia zgodności z prawem w obszarze wynagrodzeń i nakładają na pracodawców obowiązek ciągłej edukacji w tym zakresie.
Pytanie 9

Handlowiec, który prowadzi działalność gospodarczą, otrzymał rachunek za usługi IT. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie zapisany w kolumnie

A. zakup towarów handlowych oraz materiałów
B. wartość sprzedanych produktów i usług
C. pozostałe wydatki
D. koszty dodatkowe zakupu
Poprawna odpowiedź to "pozostałe wydatki", ponieważ usługi informatyczne, w tym konsultacje, wsparcie techniczne czy oprogramowanie, nie są bezpośrednio związane z zakupem towarów handlowych ani materiałów. W ramach podatkowej księgi przychodów i rozchodów, koszty związane z usługami, które nie są związane z działalnością handlową, klasyfikowane są jako pozostałe wydatki. Przykładem może być sytuacja, gdy przedsiębiorca zleca tworzenie lub aktualizację strony internetowej, co jest niezbędne do prowadzenia działalności, ale nie mieści się w kategoriach zakupów towarów czy materiałów. Zasady księgowe wskazują, że właściwe przyporządkowanie wydatków do odpowiednich kategorii ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego obliczania dochodu oraz podatku dochodowego, dlatego ważne jest, aby zrozumieć te klasyfikacje.
Pytanie 10

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatkuStawka podatku
Od umowy sprzedaży:
1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym
2) od innych praw majątkowych
2%




1%
Od umowy:
1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności
2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego
3) od umów spółki
1%
2%
0,5%
Od ustanowienia hipoteki:
na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej
na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości
0,1%
19 zł

A. 230,00 zł
B. 460,00 zł
C. 23,00 zł
D. 11,50 zł
Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.
Pytanie 11

Koszt jednostkowy wytworzenia produktu gotowego wynosił 60 zł. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% realizacji. Jakie jest koszt jednostkowy wyrobu w trakcie produkcji?

A. 12 zł
B. 15 zł
C. 20 zł
D. 60 zł
Poprawna odpowiedź to 12 zł, co można obliczyć na podstawie jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego oraz stopnia zaawansowania produkcji wyrobów niezakończonych. Koszt jednostkowy wyrobu gotowego wynosi 60 zł. Wyroby, które nie zostały ukończone, są w 20% przerobione, co oznacza, że poniesiony koszt na te wyroby wynosi 20% z 60 zł. Obliczamy to: 60 zł x 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej, które zalecają odzwierciedlanie kosztów według stopnia zaawansowania produkcji. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wyrobu niezakończonego jest istotna dla podejmowania decyzji dotyczących kontynuacji produkcji oraz oceny efektywności procesów wytwórczych. Ponadto, umiejętność prawidłowego przyporządkowania kosztów do etapów produkcji wspiera dokładne prognozowanie kosztów i przychodów w przedsiębiorstwie.
Pytanie 12

Aby określić koszt wydobycia jednej tony węgla, kopalnia powinna wykorzystać kalkulację

A. procesową
B. podziałową prostą
C. podziałową współczynnikową
D. doliczeniową
Zastosowanie kalkulacji podziałowej współczynnikowej w kontekście ustalania kosztów wydobycia węgla jest nieadekwatne. Metoda ta polega na przypisywaniu kosztów do poszczególnych jednostek na podstawie określonych współczynników, co w przypadku wydobycia węgla może prowadzić do zniekształcenia rzeczywistych kosztów. Węgiel jest surowcem, którego wydobycie odbywa się w sposób ciągły, a koszty są bardziej związane z ilością wydobywanego materiału niż z wyznaczonymi współczynnikami. Obliczenia oparte na kalkulacji podziałowej prostej dostarczają klarownych informacji o rzeczywistych kosztach jednostkowych, podczas gdy podejście współczynnikowe może wprowadzać niepotrzebne komplikacje oraz błędy. Ponadto, kalkulacja doliczeniowa, która polega na dodaniu kosztów pośrednich do kosztów bezpośrednich, nie jest efektywna w tym kontekście, ponieważ nie oddaje rzeczywistych kosztów wydobycia jednej tony. Z kolei kalkulacja procesowa, która jest stosowana w produkcji seryjnej lub masowej, nie odnosi się do specyfiki wydobycia surowców naturalnych, gdzie efektywność kosztowa zależy od ściśle określonych jednostek. Dlatego podejścia oparte na współczynnikach lub doliczeniu kosztów pośrednich mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnych decyzji zarządczych.
Pytanie 13

Jak długo należy przechowywać elektroniczne faktury?

A. wynosi 10 lat od momentu ich zarchiwizowania
B. wynosi 1 rok od daty ich wydrukowania
C. zależy od zasad archiwizacji ustalonych w firmie
D. jest taki sam jak dla faktur papierowych
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z nieporozumień dotyczących zasad przechowywania dokumentów w formie elektronicznej. Odpowiedź sugerująca 10-letni okres przechowywania faktur może być myląca, ponieważ w rzeczywistości wymagania prawne w Polsce określają 5-letni termin, a nie 10-letni. Ponadto, pomysł, że faktury powinny być przechowywane tylko przez rok od dnia ich wydrukowania, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia pełnych zasad archiwizacji oraz wymagań dotyczących ewidencjonowania transakcji. Odpowiedź sugerująca, że okres przechowywania zależy od zasad archiwizacji przyjętych w firmie, również wprowadza w błąd. Choć firmy mogą mieć swoje wewnętrzne procedury, są one zobowiązane do przestrzegania przepisów prawa, które narzucają minimalne terminy przechowywania. W praktyce, nieprzestrzeganie tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym sankcji finansowych w przypadku kontroli podatkowej. Dlatego ważne jest, aby organizacje miały świadomość określonych przepisów oraz standardów branżowych i dostosowały swoje praktyki archiwizacyjne do wymogów prawnych.
Pytanie 14

Przedsiębiorca, zajmujący się sprzedażą warzyw i owoców, opłaca podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W miesiącu maju osiągnął przychody w wysokości 30 000 zł. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wyniesie zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osiąganych z tej działalności.

Rodzaj działalności gospodarczejStawka podatku dochodowego
od przychodów ewidencjonowanych
Działalność w zakresie
wolnych zawodów		20%
Działalność usługowa8,5%
Działalność wytwórcza5,5%
Działalność handlowa3,0%

A. 1 500 zł
B. 2 550 zł
C. 900 zł
D. 6 000 zł
Odpowiedź 900 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, dla przedsiębiorców prowadzących działalność handlową, stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3%. Aby obliczyć zryczałtowany podatek dochodowy, wystarczy pomnożyć uzyskany przychód przez tę stawkę. W tym przypadku, przychód w wysokości 30 000 zł pomnożony przez 3% (0,03) daje wynik 900 zł. Ważne jest, aby przedsiębiorcy pamiętali o dokumentowaniu swoich przychodów oraz o terminowym opłacaniu podatków. Ryczałt jest często preferowany przez małe przedsiębiorstwa, ponieważ uproszcza księgowość i zmniejsza obciążenia administracyjne. Oprócz tego, korzystając z ryczałtu, przedsiębiorca nie musi prowadzić pełnej księgowości, co może być korzystne, zwłaszcza dla osób dopiero zaczynających działalność gospodarczą. Dobrą praktyką jest regularne śledzenie zmian w przepisach podatkowych, aby być na bieżąco z obowiązującymi stawkami oraz warunkami ich stosowania.
Pytanie 15

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 20 zł
B. 40 zł
C. 30 zł
D. 50 zł
Weksel obcy o nominale 500 zł, który został przekazany do redyskonta, oznacza, że przedsiębiorstwo przedłużyło termin otrzymania pełnej kwoty w zamian za natychmiastową gotówkę. Bank wypłacił przedsiębiorstwu 450 zł, co oznacza, że weksel został sprzedany z dyskontem, czyli z kwoty nominalnej została odjęta wartość odsetek, które oblicza się na podstawie różnicy między nominalną wartością weksla a kwotą otrzymaną w wyniku redyskonta. Możemy obliczyć utracone odsetki, odejmując kwotę otrzymaną (450 zł) od wartości nominalnej (500 zł). W rezultacie uzyskujemy 50 zł jako kwotę utraconych odsetek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena opłacalności korzystania z weksli obcych w transakcjach handlowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie analizować wszystkie koszty związane z finansowaniem, aby podejmować najlepsze decyzje finansowe. W praktyce, redyskonto weksli obcych jest stosowane przez przedsiębiorstwa jako szybki sposób na uzyskanie płynności finansowej, jednak wiąże się to zawsze z określonymi kosztami, które należy uwzględnić w planach finansowych.
Pytanie 16

Cukrownia Burak w okresie sprawozdawczym wyprodukowała 60 ton cukru Kryształek. Poniesione koszty produkcji cukru przedstawiono w tabeli. Koszt wytworzenia jednego kilograma cukru zostanie ustalony w kwocie

Pozycje kalkulacyjnePoniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie
z narzutami		40 000,00
Płace bezpośrednie z narzutami20 000,00
Koszty pośrednie60 000,00

A. 2 zł na podstawie kalkulacji podziałowej prostej.
B. 20 zł na podstawie kalkulacji podziałowej współczynnikowej.
C. 2 zł na podstawie kalkulacji podziałowej współczynnikowej.
D. 20 zł na podstawie kalkulacji podziałowej prostej.
Wybór innej opcji jako odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad kalkulacji kosztów produkcji. Opcja wskazująca na 20 zł za kilogram produkcji nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia ona rzeczywistego podziału całkowitych kosztów na jednostki produkcji. W sytuacji, gdy całkowite koszty wynoszą 120 000 zł, odpowiedź ta sugeruje, że przyjęto błędne założenia co do ilości wyprodukowanego cukru, co prowadzi do dramatycznie zawyżonego kosztu jednostkowego. Takie błędy mogą wynikać z niepoprawnego przyjęcia założeń dotyczących kosztów stałych i zmiennych. Kolejny błąd pojawia się w kontekście kalkulacji podziałowej współczynnikowej, która jest bardziej złożonym podejściem i wymaga precyzyjnego określenia proporcji kosztów przypisanych do różnych produktów. Zastosowanie tej metody w sytuacji, gdzie koszty są jednorodne, może prowadzić do nadmiernego skomplikowania procesu kalkulacji i nieefektywnego rozdzielenia kosztów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania kosztami. Ogólnie rzecz biorąc, podstawową zasadą przy obliczaniu kosztów jednostkowych jest zrozumienie, że wszystkie koszty muszą być dokładnie analizowane i przypisane do jednostek produkcji na podstawie realnych danych, a nie przypuszczeń. Właściwa metoda kalkulacji powinna sprzyjać transparentności i dokładności, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych.
Pytanie 17

Na czym polega analiza retrospektywna realizacji planów?

A. Na weryfikacji prawidłowości ustalania wzorców działania
B. Na porównaniu uzyskiwanych wyników i zamierzonych celów działania
C. Na ocenie kolejnych etapów formułowania zadań
D. Na monitorowaniu przebiegu procesu realizacji
Retrospektywna kontrola wykonania planów opiera się na analizie rzeczywistych osiągnięć w kontekście wcześniej ustalonych celów. Jest to kluczowy element procesu zarządzania, który pozwala ocenić, na ile skutecznie zrealizowano założenia projektowe. Przykładem zastosowania tego podejścia może być analiza wyników sprzedaży w danym okresie w porównaniu do planu sprzedażowego. Taka analiza pozwala zidentyfikować, czy osiągnięto zaplanowane cele, a także na jakim etapie realizacji pojawiły się ewentualne trudności. Retrospektywna kontrola sprzyja nie tylko ocenie efektywności działań, ale także umożliwia wyciąganie wniosków na przyszłość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami, takimi jak metodologie Agile czy Lean. W kontekście standardów branżowych, retrospektywne przeglądy są często stosowane w projektach IT do oceny wykonania zadań w cyklu życia projektu i wprowadzania usprawnień na kolejnych etapach.
Pytanie 18

Kiedy hurtownia sprzedaje 2 400 sztuk towarów w ciągu miesiąca (30 dni), a dostawy są realizowane co 6 dni zgodnie z umową, jaką wartość powinien mieć minimalny zapas?

A. 13 sztuk
B. 400 sztuk
C. 480 sztuk
D. 80 sztuk
Aby obliczyć minimalny zapas towaru, należy najpierw ustalić, ile towaru hurtownia sprzedaje w ciągu jednego dnia. Z danych wynika, że w ciągu miesiąca sprzedaje 2400 sztuk, co daje średnią sprzedaż wynoszącą 80 sztuk dziennie (2400 sztuk / 30 dni). Następnie, mając informację, że dostawy realizowane są co 6 dni, można obliczyć, ile towaru zostanie sprzedane w tym okresie. W ciągu 6 dni sprzedaż wynosi 480 sztuk (80 sztuk dziennie * 6 dni). Dlatego minimalny zapas towaru musi wynosić przynajmniej 480 sztuk, aby zaspokoić popyt na czas oczekiwania na nową dostawę. W praktyce, odpowiedni poziom zapasu jest kluczowy dla płynności operacyjnej hurtowni i uniknięcia braków towarowych. Utrzymywanie minimalnego zapasu zgodnego z obliczeniami pozwala na zabezpieczenie sprzedaży, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zapasami w logistyce, które wskazują na konieczność analizy rotacji towarów oraz cyklu dostaw.
Pytanie 19

W zakładzie produkcyjnym 39 osób w ciągu 8 godzin pracy zrealizowało 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Z tych informacji wynika, że

A. czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu gotowego wyniósł około 5 minut
B. dzienna wydajność pracy wyniosła 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika
C. efektywność produkcji wyniosła 68 445 sztuk wyrobów gotowych na dzień
D. wskaźnik pracochłonności produkcji wyniósł 312 godzin
Dzienna wydajność pracy na poziomie 45 sztuk wyrobów gotowych na jednego pracownika jest poprawnym wyliczeniem, które można uzyskać poprzez prostą kalkulację. W zakładzie pracowało 39 pracowników przez 8 godzin, co daje łącznie 312 roboczogodzin (39 pracowników x 8 godzin). W tym czasie wytworzono 1 755 sztuk wyrobów gotowych. Aby obliczyć wydajność na jednego pracownika, należy podzielić łączną liczbę wyrobów przez liczbę pracowników: 1 755 sztuk / 39 pracowników = 45 sztuk. Dzienna wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu produkcją, gdyż pozwala ocenić efektywność pracy zespołu oraz optymalizować procesy produkcyjne. Znajomość tego wskaźnika umożliwia także porównywanie wydajności między różnymi zespołami lub zmianami, co jest istotne dla ciągłego doskonalenia procesów produkcyjnych. W praktyce, firmy dążą do zwiększenia wydajności, co może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia konkurencyjności na rynku.
Pytanie 20

Jak długo należy archiwizować listy płac?

A. 10 lat od chwili przekazania ich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
B. 50 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
C. 5 lat od momentu zakończenia pracy przez ubezpieczonego u danego płatnika
D. 12 miesięcy od daty zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy
Odpowiedzi, które sugerują krótsze okresy archiwizacji list płac, są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi. Archiwizacja przez 5, 10 lat lub 12 miesięcy nie uwzględnia wymogów dotyczących długoterminowego przechowywania dokumentacji pracowniczej, co jest kluczowe dla weryfikacji praw pracowników oraz dla organów kontrolnych, takich jak ZUS. W sytuacjach, gdy pracownik podejmuje decyzję o ubieganiu się o emeryturę lub rentę, dokumenty te mogą być niezbędne do potwierdzenia okresów składkowych. Przerwy w archiwizacji mogą prowadzić do utraty ważnych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami prawnymi dla byłych pracodawców, w tym koniecznością naprawienia szkód finansowych. Warto również zrozumieć, że każdy płatnik składek ma obowiązek prowadzenia rzetelnej dokumentacji, co jest fundamentalne dla zapewnienia transparentności i odpowiedzialności. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to nieznajomość przepisów lub ich błędna interpretacja. Warto na bieżąco aktualizować wiedzę z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień i zapewnić zgodność z przepisami.
Pytanie 21

Przedsiębiorca w dniu 8 maja 2019 r. otrzymał decyzję administracyjną z pouczeniem o możliwości odwołania się od niej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Wskaż ostatni dzień, w którym przedsiębiorca mógł złożyć odwoływanie od decyzji.

Maj 2019 r.
PnWtŚrCzPtSbNd
12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031

A. 28 maja 2019 r.
B. 22 maja 2019 r.
C. 21 maja 2019 r.
D. 27 maja 2019 r.
Wybór daty 21 maja 2019 r. może wynikać z błędnego zrozumienia zasad liczenia terminów procesowych w prawie administracyjnym. Kluczowym aspektem jest, że termin na odwołanie nie zaczyna się liczyć od dnia doręczenia decyzji, ale od dnia następującego po doręczeniu. Osoby, które udzielają odpowiedzi na podstawie interpretacji, że 21 maja to ostatni dzień, mogą mylić pojęcie daty doręczenia z pierwszym dniem, w którym można wnosić odwołanie. Z kolei wybór 28 maja 2019 r. wskazuje na pomyłkę przy dodawaniu dni; 14 dni od 9 maja kończy się na 22. Dalsze daty, takie jak 27 maja, mogą łatwo wprowadzać w błąd, zwłaszcza gdy zlicza się dni robocze, jednak w tym przypadku nie ma to zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że dochowanie terminów w sprawach administracyjnych jest kluczowe, ponieważ brak odwołania w wyznaczonym terminie zamyka drogę do dalszego postępowania. W praktyce, wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak istotne jest poprawne podejście do liczenia terminów, co często prowadzi do utraty praw do obrony swoich interesów. Stąd istotne jest, aby przed wypełnieniem takich formularzy czy wniesieniem apelacji, dokładnie analizować procedury i terminy, co przyczyni się do lepszego zrozumienia systemu prawnego oraz uniknięcia typowych pułapek myślowych.
Pytanie 22

Zestawienie zawiera wybrane wielkości z zakresu normowania zużycia materiałów w przedsiębiorstwie produkcyjnym w I kwartale bieżącego roku. Ile ton powinien wynosić zapas minimalny, aby zabezpieczyć ciągłość produkcji w razie nieprzewidzianych okoliczności powodujących opóźnienie dostawy?

Przeciętne zużycie dzienne materiałówŚredni cykl dostawOdchylenie od średniego cyklu dostawCzas na odbiór materiałów
i przygotowanie ich do zużycia
0,2 t20 dni5 dni1 dzień

A. 5,2t
B. 1,2t
C. 0,8t
D. 2,8t
W przypadku odpowiedzi, które wskazują na wartości 0,8 t, 2,8 t i 5,2 t, można zauważyć istotne nieporozumienia dotyczące obliczania zapasu minimalnego. Odpowiedź 0,8 tony jest zbyt niska, aby pokryć nawet podstawowe potrzeby produkcyjne przez 5 dni, co skutkowałoby brakiem materiałów i opóźnieniami w produkcji. Z kolei odpowiedzi 2,8 tony i 5,2 tony sugerują nadmierne zapasy, które mogą prowadzić do zwiększenia kosztów przechowywania i obniżenia efektywności operacyjnej. Należy pamiętać, że zbyt duży zapas nie tylko blokuje kapitał, ale także może powodować straty w przypadku przestarzałości materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że zapas minimalny powinien być ściśle powiązany z rzeczywistym zużyciem materiałów oraz czasem dostawy. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny bazować na analizach historycznych oraz prognozach zapotrzebowania, aby precyzyjnie określić poziom zapasów, który nie tylko zabezpieczy ciągłość produkcji, ale także zminimalizuje koszty związane z przechowywaniem materiałów. Typowe błędy to nierealistyczne oszacowania potrzeb oraz ignorowanie zmienności dostaw, co prowadzi do nieadekwatnych decyzji dotyczących zarządzania zapasami.
Pytanie 23

Przekazanie 200 mb tkaniny bawełnianej z magazynu do produkcji powinno być udokumentowane poprzez wystawienie dowodu

A. Rw
B. Pw
C. Wz
D. Mm
Wybór innej odpowiedzi niż Rw wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji i dokumentacji w obiegu towarów. Odpowiedzi takie jak Wz (Wydanie zewnętrzne) czy Mm (Między magazynowe) nie są odpowiednie w kontekście wydania materiałów do produkcji. Wz stosuje się, gdy towar jest wydawany poza przedsiębiorstwo, co nie ma zastosowania w przypadku, gdy materiały są przekazywane wewnętrznie do produkcji. Odpowiedź Mm, dotycząca transferu pomiędzy magazynami, również nie pasuje do sytuacji, w której mówimy o bezpośrednim wydaniu materiałów do produkcji, ponieważ nie dotyczy to przemieszczenia pomiędzy różnymi lokalizacjami magazynowymi. Z kolei Pw (Przyjęcie wewnętrzne) dotyczy dokumentacji przyjęcia towaru do magazynu, co również nie jest związane z procesem wydania materiałów. Kluczowym błędem w myśleniu jest zrozumienie, że każdy dokument magazynowy ma ściśle określoną rolę, a nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do chaosu w ewidencji. Właściwe stosowanie dokumentów magazynowych jest istotne dla utrzymania dokładnych danych o stanach magazynowych i umożliwia skuteczne zarządzanie łańcuchem dostaw. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do problemów z kontrolą zapasów oraz trudności w analizie danych, co jest kluczowe dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.
Pytanie 24

W przedsiębiorstwie produkcyjnym do uszycia kurtki młodzieżowej teoretycznie wykorzystuje się 2,50 mb materiału, a przyjęte straty związane z jej wykonaniem wynoszą 20% przewidywanego zużycia materiału. Łącznie do uszycia jednej kurtki potrzebne jest 3 mb materiału?

A. z normą techniczną zużycia materiału
B. z kosztorysem zużycia materiałów
C. z normą teoretycznego zużycia materiału
D. z zestawieniem bezpośredniego zużycia materiałów
Odpowiedź wskazująca na techniczną normę zużycia materiału jest prawidłowa, ponieważ techniczne normy dotyczą precyzyjnie określonych wartości potrzebnych do wytworzenia danego produktu, w tym przypadku kurtki młodzieżowej. W mechanizmach produkcyjnych, techniczne normy uwzględniają nie tylko teoretyczne zużycie materiału, ale również straty technologiczne, co jest kluczowe dla efektywności procesu. W opisywanym przypadku, teoretyczne zużycie wynosi 2,50 mb, a wprowadzenie strat w wysokości 20% powoduje, że łączne zapotrzebowanie wynosi 3 mb. Przykładem praktycznego zastosowania tej normy może być planowanie zakupów materiałów oraz kalkulacje kosztów produkcji, które bazują na rzeczywistym zużyciu. Umożliwia to lepsze zarządzanie zapasami i obniżenie kosztów, dzięki optymalizacji procesów produkcyjnych. Dobre praktyki w branży odzieżowej sugerują, aby każda firma opracowała własną techniczną normę zużycia materiałów, co pozwoli na skuteczne porównywanie efektywności między różnymi partiami produkcyjnymi.
Pytanie 25

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

A. 4 550,00 zł
B. 4 620,00 zł
C. 4 725,00 zł
D. 4 200,00 zł
Poprawna odpowiedź to 4 550,00 zł, co wynika z sumy wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 500,00 zł. Dodatek motywacyjny, który wynosi 10% tego wynagrodzenia, obliczamy jako 10% z 3 500,00 zł, co daje 350,00 zł. Następnie, w regulaminie wynagradzania możemy również uwzględnić maksymalny dodatek stażowy, który w zależności od lat pracy może być dodawany do wynagrodzenia. Przy 25 letnim stażu, dodatek ten zazwyczaj osiąga maksymalne wartości. Warto zatem pamiętać, że wynagrodzenie brutto składa się z kilku elementów: wynagrodzenia zasadniczego, dodatku motywacyjnego oraz innych ewentualnych dodatków, takich jak stażowe. W tym przypadku, suma 3 500,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 350,00 zł (dodatek motywacyjny) + 1 700,00 zł (maksymalny dodatek stażowy) daje łączną kwotę 4 550,00 zł. Prawidłowe obliczenia w zakresie wynagrodzeń są kluczowe dla zapewnienia zgodności z regulaminami oraz przepisami prawa pracy.
Pytanie 26

Jaka jest odpowiedzialność finansowa względem różnicy pomiędzy składką na ubezpieczenie zdrowotne, która wynosi 9% podstawy, a częścią 7,75%, która jest odliczana od zaliczki na podatek dochodowy pracownika?

A. Pracownik z wynagrodzenia
B. Pracodawca poza listą płac
C. Urząd Skarbowy
D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Odpowiedzi, które mówią, że to pracodawca, Urząd Skarbowy czy ZUS pokrywają różnicę między składką pobraną a odliczoną, są po prostu błędne. Prawda jest taka, że pracodawca odprowadza składki zdrowotne, ale to nie on pokrywa tę różnicę. To pracownik jest odpowiedzialny za składki zdrowotne, co wynika z polskich przepisów. Urząd Skarbowy też nie ma z tym nic wspólnego, bo jego rola to ściąganie podatków, a ZUS tylko wypłaca świadczenia na podstawie tych składek. Często się pojawiają błędne przekonania na temat odpowiedzialności finansowej, które mogą wynikać z braku wiedzy na temat przepisów. Ważne jest, żeby pracownicy zdawali sobie sprawę, że ich wynagrodzenie netto obejmuje nie tylko podatki, ale i składki na ubezpieczenie zdrowotne, co wpływa na ich osobiste finanse. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa w planowaniu budżetu.
Pytanie 27

W procesie archiwizacji dokumentów, które mają znaczenie użytkowe dla danej firmy, wykorzystuje się klasyfikację kategorii akt. Kategoria akt B5 oznacza dokumenty, które powinny być przechowywane przez

A. 5 lat
B. 6 lat
C. 4 lata
D. 3 lata
Kategoria akt B5 w systemie archiwizacji dokumentów oznacza dokumenty, których okres przechowywania wynosi 5 lat. W praktyce oznacza to, że po upływie tego czasu przedsiębiorstwo może zdecydować się na zniszczenie tych dokumentów, pod warunkiem, że nie mają one już wartości użytkowej. Przykłady dokumentów zaliczanych do kategorii B5 mogą obejmować umowy, które wygasły, oraz faktury, które zostały rozliczone. Warto przypomnieć, że odpowiednia klasyfikacja dokumentów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania informacją oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. W polskim prawodawstwie oraz w dokumentach normatywnych, takich jak instrukcje archiwizacyjne, kategorie akt są ściśle zdefiniowane, co ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Dobrze zorganizowany system archiwizacji przyczynia się do oszczędności czasu i kosztów, a także do lepszej ochrony danych przed ich utratą lub niewłaściwym zarządzaniem.
Pytanie 28

Pracownik objęty jednomiesięcznym okresem wypowiedzenia umowy o pracę, zainicjowanym przez pracodawcę, ma prawo do zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia z zachowaniem wynagrodzenia w wymiarze

A. 5 dni roboczych
B. 3 dni roboczych
C. 2 dni roboczych
D. 4 dni roboczych
Odpowiedź 2 dni roboczych jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi, który został objęty wypowiedzeniem umowy o pracę przez pracodawcę, przysługuje prawo do zwolnienia na poszukiwanie pracy w wymiarze 2 dni roboczych. Pracownik ma prawo skorzystać z tych dni w dowolnym terminie w trakcie trwania okresu wypowiedzenia, co umożliwia mu aktywne poszukiwanie nowego zatrudnienia. Praktycznym zastosowaniem tego przepisu jest możliwość umówienia się na rozmowy kwalifikacyjne lub uczestnictwa w targach pracy, co zwiększa szansę na szybkie znalezienie nowego zatrudnienia. Warto również pamiętać, że pracodawca ma obowiązek udzielić tych dni na pisemny wniosek pracownika. Tego rodzaju regulacje mają na celu wsparcie pracowników w sytuacjach restrukturyzacji zatrudnienia oraz podkreślają znaczenie odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw. W praktyce, korzystanie z tego uprawnienia przyczynia się do zmniejszenia stresu związanego z utratą pracy oraz może ułatwić proces przejścia na nowe stanowisko.
Pytanie 29

Stan zobowiązań w firmie przedstawia się w następujący sposób:
- zobowiązania wobec dostawców 12 000,00 zł
- zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 8 000,00 zł
- kredyty bankowe długoterminowe 20 000,00 zł
Jakie jest procentowe udział zobowiązań długoterminowych w całkowitej kwocie zobowiązań?

A. 30 %
B. 50 %
C. 20 %
D. 60 %
Odpowiedź 50% jest poprawna, ponieważ udział zobowiązań długoterminowych w ogólnej wartości zobowiązań oblicza się, dzieląc wartość zobowiązań długoterminowych przez całkowite zobowiązania i mnożąc przez 100. W przedstawionym przypadku zobowiązania długoterminowe wynoszą 20 000 zł, a całkowite zobowiązania to suma zobowiązań wobec dostawców (12 000 zł), zobowiązań z tytułu wynagrodzeń (8 000 zł) oraz kredytów bankowych (20 000 zł), co daje 40 000 zł. Dlatego udział zobowiązań długoterminowych wynosi (20 000 zł / 40 000 zł) * 100 = 50%. W praktyce zrozumienie struktury zobowiązań jest kluczowe dla analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości. Wartości te są również istotne dla inwestorów oraz instytucji finansowych, które oceniają ryzyko kredytowe firmy. Znajomość zasad obliczania udziałów różnych rodzajów zobowiązań jest niezbędna do prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji zarządzających.
Pytanie 30

Przedsiębiorstwo pod koniec roku obrotowego 2007 dokonało analizy zmian w zakresie wielkości produkcji i zatrudnienia. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal, w którym kwartale nastąpił wzrost wydajności pracy.

Rok 2007Zmiany
w produkcji		Zmiany
w zatrudnieniu
A.Kwartał Iwzrost o 10%wzrost o 15%
B.Kwartał IIspadek o 10%spadek o 5%
C.Kwartał IIIspadek o 10%wzrost o 15%
D.Kwartał IVwzrost o 10%wzrost o 5%

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Wydaje mi się, że wybór innej odpowiedzi mógł wynikać z nie do końca jasnego zrozumienia, co to znaczy wzrost wydajności pracy. Generalnie wydajność rośnie, gdy produkcja rośnie szybciej niż zatrudnienie. Jak wybrałeś A, B lub C, to mogłeś myśleć, że każdy przyrost produkcji to od razu lepsza wydajność, a to nie jest prawda. Jeśli zatrudnienie rośnie w tym samym czasie lub nawet szybciej, to wydajność może stać w miejscu albo i spaść. Przykładowo, w kwartale B, jeśli produkcja wzrosła o 8%, a zatrudnienie o 10%, to wydajność by spadła. Kiedy źle rozumiesz relacje między produkcją a zatrudnieniem, to łatwo wpaść w pułapkę i podjąć złe decyzje w zarządzaniu. Stąd ważne jest, żeby analizy danych nie lekceważyć i zrozumieć, jak działają podstawowe zasady ekonomiczne dotyczące wydajności pracy.
Pytanie 31

W analizowanym roku wskaźnik rotacji zapasów materiałów wyniósł 20 dni. Co to oznacza?

A. w ciągu roku średni czas przechowywania zapasów materiałów w magazynach wynosił 20 dni
B. w ciągu jednego roku zbędne zapasy materiałów sprzedawane były 20 razy
C. w trakcie jednego miesiąca jeden cykl obrotu zapasami trwał 20 dni
D. częstotliwość obrotów zapasami wynosiła 20 razy
Poprawna odpowiedź wskazuje, że średni czas przechowywania zapasów materiałów w magazynach wynosił 20 dni. Oznacza to, że na podstawie analizy rotacji zapasów można stwierdzić, że przeciętnie każdy materiał pozostawał w magazynie przez 20 dni przed jego sprzedażą lub wykorzystaniem. W praktyce, taki wskaźnik rotacji jest kluczowy dla zarządzania zapasami, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów przechowywania oraz minimalizację ryzyka przestarzałych lub przeterminowanych zapasów. Dobrą praktyką w branży jest dążenie do utrzymania odpowiedniego poziomu rotacji zapasów, co może być osiągnięte poprzez regularne przeglądy stanów magazynowych, analizę popytu oraz dostosowanie zamówień do rzeczywistych potrzeb. Na przykład, w branży e-commerce, gdzie szybkość obrotu zapasami jest istotna, firmy mogą korzystać z systemów zarządzania zapasami, które automatycznie dostosowują poziomy zapasów na podstawie danych o sprzedaży, co może przyczynić się do zwiększenia efektywności operacyjnej.
Pytanie 32

Określenie wielkości zapasów, dat i częstotliwości dostaw materiałów to działania związane z planowaniem

A. finansowym
B. kosztowym
C. marketingowym
D. zaopatrzenia
Ustalanie zapasów, kiedy dostarczają materiały i jak często, to naprawdę ważna sprawa w planowaniu zaopatrzenia. Chodzi o to, żeby dobrze zorganizować procesy związane z pozyskiwaniem surowców i części, bo dzięki temu produkcja może iść bez przeszkód, a koszty są na sensownym poziomie. Z mojego doświadczenia, żeby dobrze zarządzać zapasami, warto spojrzeć na dane z przeszłości, przewidywać, czego będzie potrzeba, a także dostosować swoje podejście do tego, co się dzieje na rynku. Przykład? W produkcji firmy często używają systemów ERP, które pomagają śledzić stany magazynowe i automatycznie składają zamówienia na czas. Dobrze jest też mieć stały kontakt z dostawcami, żeby ustalić najlepsze warunki dostaw. Metody takie jak Just-In-Time (JIT) można wprowadzić, żeby zmniejszyć niepotrzebne zapasy i działać sprawniej. Na koniec, regularne monitorowanie zapasów i ich analiza pomagają podejmować lepsze decyzje, co jest kluczowe, gdy chcemy być konkurencyjni na rynku.
Pytanie 33

Osoby fizyczne, które zamierzają prowadzić działalność w formie spółki, składają wniosek o wpis do CEIDG.

A. partnerskiej
B. cywilnej
C. jawnej
D. komandytowej
Wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) może składać osoba fizyczna, która planuje prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej. Spółka cywilna, jako jedna z najprostszych form działalności gospodarczej, umożliwia dwóm lub większej liczbie osób współpracę w celu osiągnięcia wspólnych celów biznesowych. Osoby fizyczne w tej formie działalności zachowują pełną kontrolę nad zarządzaniem oraz podziałem zysków. Warto zauważyć, że spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, co oznacza, że wszelkie zobowiązania oraz prawa przysługują bezpośrednio wspólnikom. To sprawia, że układ zysków, strat oraz odpowiedzialności jest przejrzysty, ale również wiąże się z osobistym ryzykiem finansowym. Przykładem może być sytuacja, gdy dwie osoby postanawiają wspólnie prowadzić sklep internetowy; mogą zarejestrować swoją działalność jako spółkę cywilną, co pozwala na elastyczność w podejmowaniu decyzji i podział zysków. Zgodnie z dobrymi praktykami, warto również skonsultować się z doradcą prawnym lub księgowym przed podjęciem decyzji o formie działalności, aby dostosować ją do indywidualnych potrzeb oraz zminimalizować ryzyko.
Pytanie 34

Firma ADA zaciągnęła pożyczkę w wysokości 200 000 zł na zakup środka trwałego. Ustalono następujące warunki dotyczące tej pożyczki: czas kredytowania 12 miesięcy, oprocentowanie 10% w skali roku, opłata przygotowawcza 2% od wartości pożyczki. Pożyczka zostanie spłacona jednorazowo na zakończenie okresu. Całkowite wydatki związane z obsługą pożyczki wyniosą

A. 24 000 zł
B. 30 000 zł
C. 52 000 zł
D. 20 000 zł
Wybór nieprawidłowej wartości może wynikać z błędnego obliczenia kosztów kredytu poprzez pominięcie kluczowych składników, takich jak prowizja lub odsetki. Na przykład, odpowiedzi takie jak 30 000 zł mogą sugerować, że osoba obliczająca koszty nie uwzględniła prawidłowo prowizji lub wyciągnęła mylne wnioski z danych procentowych. Odpowiedź 20 000 zł może być wynikiem uwzględnienia jedynie odsetek, ignorując prowizję, co jest typowym błędem przy kalkulacjach finansowych. Takie zjawisko pokazuje, jak istotne jest zrozumienie pełnego zakresu kosztów związanych z kredytowaniem, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji finansowych. Podobne błędy mogą prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu budżetem przedsiębiorstwa. Zamiast polegać na uproszczonych obliczeniach, należy dokładnie analizować każdy aspekt umowy kredytowej, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek oraz zrozumieć rzeczywiste koszty związane z finansowaniem, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy.
Pytanie 35

Kto zajmuje się rejestracją spółek prawa handlowego?

A. Urząd Gminy
B. Sąd Pracy
C. Urząd Pracy
D. Sąd Gospodarczy
Wybór Urzędu Pracy, Sądu Pracy lub Urzędu Gminy jako instytucji prowadzącej ewidencję spółek prawa handlowego jest niewłaściwy, ponieważ każda z tych instytucji pełni zupełnie inne funkcje i jest odpowiedzialna za różne aspekty działalności gospodarczej. Urząd Pracy zajmuje się głównie kwestiami zatrudnienia, wspierania osób bezrobotnych oraz organizacji rynku pracy. Jego kompetencje nie obejmują rejestracji podmiotów gospodarczych. Sąd Pracy natomiast jest odpowiedzialny za sprawy związane z zatrudnieniem, takie jak spory pracownicze czy ustalanie stosunku pracy, nie zajmuje się ewidencją spółek. Urząd Gminy, z kolei, ma na celu obsługę lokalnych spraw administracyjnych, ale nie prowadzi rejestru spółek prawa handlowego, co jest wyraźnie wskazane w Ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z nieznajomości struktury polskiego systemu prawnego oraz z pomylenia funkcji różnych instytucji publicznych. Właściwe zrozumienie roli Sądu Gospodarczego jako kluczowego elementu ewidencji spółek jest niezbędne dla każdego przedsiębiorcy, który pragnie zarejestrować swoją działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Pytanie 36

Najwyższa Izba Kontroli to instytucja, która została utworzona w celu

A. nadzoru nad działalnością gospodarczą, finansową oraz organizacyjno-administracyjną instytucji państwowej administracji centralnej i lokalnych organów administracji rządowej
B. pełnienia roli oskarżyciela publicznego w sprawach dotyczących przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych
C. oceny legalności uchwał podejmowanych przez organy samorządu lokalnego
D. sprawdzania przestrzegania przepisów prawa pracy przez zakłady pracy, w tym norm dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy
Najwyższa Izba Kontroli (NIK) jest kluczową instytucją w polskim systemie kontroli publicznej, której głównym zadaniem jest kontrolowanie działalności finansowej, gospodarczej oraz organizacyjno-administracyjnej organów państwowej administracji centralnej i terenowych organów administracji rządowej. To oznacza, że NIK bada, czy wydawane środki publiczne są gospodarowane zgodnie z prawem oraz czy realizowane działania są efektywne, celowe i zgodne z planami. Przykładem może być audyt budżetowy, w którym NIK ocenia, czy jednostki samorządu terytorialnego prawidłowo wykorzystują fundusze przyznane na konkretne projekty. NIK działa na podstawie ustaw oraz stosuje standardy audytu, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości przeprowadzanych kontroli. Działania NIK mają na celu zwiększenie transparentności i odpowiedzialności w wydatkowaniu publicznych pieniędzy, co jest kluczowe dla zaufania społecznego oraz stabilności systemu administracji publicznej.
Pytanie 37

W rachunku bilansowym firmy produkcyjnej wyroby gotowe są wyceniane na poziomie

A. kosztu bezpośredniego
B. rzeczywistego kosztu wytworzenia
C. całkowitego kosztu własnego
D. produkcji kosztu przerobu
Rzeczywisty koszt wytworzenia wyrobów gotowych stanowi kluczowy element bilansu przedsiębiorstwa produkcyjnego, ponieważ uwzględnia wszystkie koszty związane z produkcją danego towaru. Obejmuje on zarówno koszty materiałów bezpośrednich, jak i koszty robocizny oraz wszelkie inne wydatki związane z procesem wytwarzania. Na przykład, jeśli firma produkuje meble, rzeczywisty koszt wytworzenia będzie zawierał koszty drewna, pracy stolarzy oraz koszty związane z używaniem maszyn i narzędzi. Zgodnie z zasadami rachunkowości zarządczej, przy wycenie wyrobów gotowych przedsiębiorstwa powinny stosować podejście oparte na rzeczywistych kosztach, aby uzyskać dokładny obraz rentowności produkcji. Umożliwia to również lepsze podejmowanie decyzji strategicznych, takich jak ustalanie cen i kontrola kosztów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania finansami.
Pytanie 38

Jakie zeznanie podatkowe powinno zostać złożone w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku, który następuje po zakończeniu roku podatkowego?

A. VAT-7
B. PIT-11
C. CIT-8
D. PIT-37
Odpowiedzi VAT-7, PIT-11 i CIT-8 nie są poprawne w kontekście obowiązkowego terminu składania zeznania podatkowego do 30 kwietnia, ponieważ dotyczą innych rodzajów rozliczeń. VAT-7 jest deklaracją podatku od towarów i usług, która jest składana miesięcznie lub kwartalnie przez podatników VAT. Termin składania VAT-7 zależy od wybranego okresu rozliczeniowego i nie ma on związku z rocznym rozliczeniem podatkowym, co jest kluczowe w kontekście pytania. PIT-11 to formularz informacyjny, który pracodawcy lub płatnicy przychodów są zobowiązani składać do urzędów skarbowych, a jego celem jest informowanie o wysokości przychodów oraz pobranym podatku, jednak sam formularz nie jest zeznaniem podatkowym, które składałby podatnik. CIT-8 to zeznanie składane przez osoby prawne, a także przez niektóre jednostki, które osiągają dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. Termin dla CIT-8 również różni się od PIT-37, ponieważ osoby prawne mają inne zobowiązania podatkowe. Te różnice w terminach oraz rodzaju formularzy mogą prowadzić do nieporozumień, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć, jakie obowiązki podatkowe posiadają różne grupy podatników i jakie formularze są dla nich właściwe.
Pytanie 39

W firmie zajmującej się produkcją, w 2016 roku zatrudniono 15 kobiet oraz 25 mężczyzn, a z pracy zwolniono 6 kobiet i 4 mężczyzn. Średni roczny poziom zatrudnienia wyniósł 250 pracowników. Jaki był wskaźnik przyjęć w roku 2016?

A. 16%
B. 6%
C. 10%
D. 4%
Wskaźnik przyjęć w firmie oblicza się, dzieląc liczbę przyjętych pracowników przez średnią roczną liczbę zatrudnionych, a potem mnożąc to przez 100, żeby wyjść na procent. W naszym przypadku, w 2016 roku przyjęliśmy 15 kobiet i 25 mężczyzn, więc razem mamy 40 pracowników. Średni stan zatrudnienia to 250 osób. Jak to policzymy, wyjdzie nam (40 / 250) * 100 = 16%. Ta liczba jest ważna, bo daje nam obraz tego, jak firma radzi sobie z zatrudnianiem nowych ludzi. W praktyce, wskaźnik przyjęć to jeden z ważniejszych wskaźników, które pomagają ocenić skuteczność zarządzania kadrami. Może mieć wpływ na to, jakie decyzje podejmujemy w kwestiach rekrutacji, szkoleń czy polityki kadrowej w firmie.
Pytanie 40

Który dokument magazynowy jest tworzony przy sprzedaży produktów gotowych dla klienta?

A. RW - rozchód wewnętrzny
B. PZ - przyjęcie zewnętrzne
C. WZ - wydanie zewnętrzne
D. PW - przyjęcie wewnętrzne
Wiesz, dokument magazynowy, który potrzebujesz przy sprzedaży gotowych wyrobów, to WZ, czyli wydanie zewnętrzne. To naprawdę ważny papier, bo pokazuje, że towar opuścił magazyn i trafił do odbiorcy. Kiedy firma sporządza WZ, to tak jakby mówiła, że towar jest w drodze do nabywcy, co jest istotne nie tylko dla księgowości, ale też dla całej logistyki. Dzięki temu dokumentowi można też porządnie ewidencjonować towary, co jest super przy zarządzaniu magazynem. Wypełniając WZ, pamiętaj o takich rzeczach jak numer dokumentu, data, dane odbiorcy, nazwy towarów, ich ilości oraz numery partii, jeśli są. Te informacje naprawdę pomogą utrzymać porządek w obiegu towarów i przydadzą się na ewentualnym audycie.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej