Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 19:14
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 19:31

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
B. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
C. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu
D. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu
Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.
Pytanie 2

W przypadku młodych zwierząt w fazie wzrostu, optymalny stosunek wapnia do fosforu w ich diecie powinien wynosić około

A. 1:3
B. 2:1
C. 1:2
D. 3:1
Zrozumienie roli wapnia i fosforu w diecie zwierząt jest kluczowe dla ich zdrowia i rozwoju. Odpowiedzi ze stosunkiem 1:2, 3:1 i 1:3 są nieprawidłowe, ponieważ każda z nich nie spełnia wymaganych norm dla młodych zwierząt. Stosunek 1:2, który sugeruje przewagę fosforu, może prowadzić do niedoboru wapnia, co negatywnie wpływa na mineralizację kości. Likwidacja wapnia w diecie może skutkować krzywicą, osłabieniem struktury kości oraz innymi poważnymi schorzeniami. Z kolei stosunek 3:1 i 1:3, gdzie zdecydowanie dominuje wapń lub fosfor, również są niekorzystne, ponieważ mogą prowadzić do problemów z absorpcją obu tych minerałów. Zbyt wysoki poziom wapnia może powodować, że fosfor będzie trudniej przyswajalny, co skutkuje jego niedoborem w organizmie. W praktyce, odpowiedni stosunek wapnia do fosforu zapewnia równowagę mineralną, kluczową dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z tych minerałów powinien być dostarczany w odpowiednich proporcjach, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla zwierząt gospodarskich określonymi przez organizacje takie jak NRC (National Research Council). Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieefektywności w hodowli, a w dalszej perspektywie do znacznych strat ekonomicznych.
Pytanie 3

Korzenie buraków, które mają być używane do karmienia bydła, powinny być

A. oczyszczone i pokrojone.
B. oczyszczone i całe.
C. pokrojone.
D. oczyszczone.
Odpowiedzi, które pomijają etap oczyszczenia lub rozdrobnienia buraków, są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają istotnych aspektów żywienia bydła. Korzenie buraków, jeśli są podawane w stanie nieoczyszczonym, mogą zawierać niebezpieczne zanieczyszczenia, takie jak resztki chemikaliów, mikroorganizmy, a także zanieczyszczenia mechaniczne. To może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu pokarmowego. W przypadku wyboru odpowiedzi "oczyszczone i całe", można by zakładać, że buraki w tej formie są wystarczające, jednak całe korzenie są trudniejsze do strawienia przez bydło, co może obniżyć ich przyswajalność i skuteczność jako źródła energii i składników odżywczych. Wybór opcji "rozdrobnione" sam w sobie również nie jest wystarczający, ponieważ pomija kluczowy proces oczyszczania, który jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa paszy. W praktyce, nieprzygotowane buraki mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie zwierząt oraz ich wydajność, co podkreśla znaczenie przestrzegania dobrych praktyk w zakresie przygotowania paszy. Ostatecznie, aby zapewnić zdrową i zrównoważoną dietę dla bydła, konieczne jest łączenie obu procesów: oczyszczania i rozdrobnienia, co jest zgodne z zaleceniami ekspertów w dziedzinie zootechniki.
Pytanie 4

Anemia może być spowodowana brakiem w organizmie

A. jodu, żelaza, kobaltu
B. wapnia, fosforu, żelaza
C. żelaza, miedzi, kobaltu
D. potasu, żelaza, kobaltu
Niedobór żelaza, miedzi i kobaltu jest istotnym czynnikiem prowadzącym do anemii, szczególnie anemii niedoborowej. Żelazo jest kluczowym składnikiem hemoglobiny, białka odpowiedzialnego za transport tlenu w organizmie. Jego niedobór prowadzi do zmniejszenia produkcji hemoglobiny, co skutkuje obniżeniem zdolności krwi do przenoszenia tlenu, a w efekcie do osłabienia organizmu. Miedź odgrywa ważną rolę w metabolizmie żelaza oraz w tworzeniu czerwonych krwinek. Kobalt jest z kolei kluczowym elementem witaminy B12, która również jest niezbędna do produkcji prawidłowej ilości czerwonych krwinek. Podczas diagnostyki anemii warto uwzględnić badania poziomu tych pierwiastków, aby określić odpowiednią strategię leczenia. Zastosowanie odpowiednich suplementów diety oraz zmiana nawyków żywieniowych mogą znacznie poprawić stan zdrowia pacjentów z niedoborami tych minerałów, co jest zgodne z aktualnymi zaleceniami żywieniowymi i standardami medycznymi.
Pytanie 5

Optymalny rezultat uzyskuje się przy inseminacji loch w

A. początkowej fazie rui, między 12-14 godziną od jej wystąpienia
B. końcowej fazie rui, między 38-48 godziną od jej wystąpienia
C. szczytowej fazie rui, między 12-36 godziną od jej wystąpienia
D. momencie po zakończeniu objawów rui, między 48-72 godziną od jej wystąpienia
Inseminacja lochy zaraz na początku rui, czyli tak mniej więcej między 12 a 14 godziną, to kiepski pomysł. W tym czasie poziom hormonów, jak estrogen, dopiero rośnie, a komórki jajowe jeszcze nie są do końca dojrzałe. Jak zrobisz to za wcześnie, to plemniki mogą się zmarnować, bo nie zdążą dotrzeć do komórki jajowej na czas, a to obniża szanse na zapłodnienie. Z kolei jakbyś inseminował po rui, czyli między 48 a 72 godziną, to już w ogóle nie ma co liczyć na zapłodnienie, bo komórki jajowe zaczynają obumierać. Co więcej, na koniec rui, między 38 a 48 godziną, też może się zdarzyć, że jajka będą poza zasięgiem, więc znów nie ma co liczyć na skuteczność. Często ludzie mylą moment rui z jej szczytową efektywnością, co prowadzi do złego czasu inseminacji. Zrozumienie cyklu płciowego loch jest mega ważne, dlatego warto korzystać z sprawdzonych metod i dokładnie monitorować rui.
Pytanie 6

Z uwagi na wysoką zawartość substancji antyodżywczych oraz ich działanie zapierające i wzdęciowe w diecie świń, należy unikać podawania większych ilości śruty

A. z kukurydzy
B. z jęczmienia
C. z pszenicy
D. z żyta
Śruta z żyta ma w sobie sporo substancji, które mogą być niekorzystne dla świń, jak na przykład kwas fitynowy. Takie rzeczy mogą utrudniać wchłanianie minerałów i białek. Dodatkowo żyto bywa wzdymające, co sprawia, że zwierzęta mogą mieć problemy z trawieniem. Dlatego zaleca się, żeby nie przesadzać z jego użyciem w ich diecie. Dobrze jest trzymać rękę na pulsie i wprowadzać różnorodne źródła białka, żeby uniknąć problemów zdrowotnych. Jak już używamy śruty z żyta, to warto pomyśleć o dodaniu enzymów trawiennych, które pomogą lepiej rozłożyć te niekorzystne substancje. W końcu, zrównoważona dieta i unikanie dużych dawek żyta to klucz do sukcesu w hodowli świń, co przekłada się na lepszy wzrost i wydajność produkcji.
Pytanie 7

Rejestr zmian w stadzie zwierząt hodowlanych w ciągu roku tworzy się w formie zestawienia

A. obsady zwierząt
B. obrotu stada
C. obciążenia zwierząt
D. przelotowości stada
Wybierając inne odpowiedzi, można natknąć się na pewne nieporozumienia dotyczące tego, co tak naprawdę oznacza dokumentacja zmian w stadzie zwierząt. Przelotowość stada odnosi się do szybkości rotacji zwierząt, jednak nie dostarcza pełnych informacji o ich obrocie. Tego rodzaju podejście może prowadzić do niepełnego obrazu sytuacji w gospodarstwie, ponieważ nie uwzględnia wszystkich zwierząt, które były nabyte lub sprzedane w danym okresie. Obsada zwierząt natomiast koncentruje się na liczbie zwierząt, które są obecnie w stadzie, co również nie oddaje dynamicznych zmian zachodzących w hodowli. Podejście to może skutkować trudnościami w śledzeniu historii stada oraz w planowaniu przyszłych zakupów czy sprzedaży, co jest kluczowe w zarządzaniu. Obciążenie zwierząt dotyczy ich zdrowia i wydajności, a nie obrotu. Ignorowanie dokumentacji obrotu stada w kontekście obciążenia może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących diety czy opieki weterynaryjnej. Na przykład, brak informacji o obrocie stada może skutkować sytuacją, w której nieoptymalnie wykorzystuje się zasoby, prowadząc do spadku wydajności oraz jakości produktów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie różnych aspektów zarządzania zwierzętami z dokumentacją obrotu, co może skutkować niedoinformowaniem i nieefektywnością w prowadzeniu hodowli.
Pytanie 8

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. większymi przyrostami masy
B. spadkiem strawności
C. mniejszym zużyciem paszy
D. łatwiejszym trawieniem
Duża zawartość włókna surowego w dawce pokarmowej dla tuczników rzeczywiście prowadzi do depresji strawności. Włókno surowe, mimo że jest ważnym składnikiem diety, w nadmiarze może ograniczać przyswajanie składników odżywczych. Włókno zmniejsza dostępność energii i białka, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu tuczników. Dodatkowo, wysoka zawartość włókna surowego wpływa na czas pasażu treści pokarmowej przez przewód pokarmowy, co może prowadzić do niższej efektywności wykorzystania paszy. Przykładem może być wprowadzenie do diety tuczników dużej ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może ograniczyć przyrosty masy ciała. Standardy żywienia zwierząt hodowlanych, takie jak normy opracowane przez naukowców z zakresu zootechniki, zalecają kontrolowanie poziomu włókna surowego, aby zapewnić optymalną strawność i efektywność produkcji. W kontekście praktycznym, hodowcy powinni dążyć do zrównoważonej diety, która zaspokaja potrzeby energetyczne i białkowe tuczników, wykorzystując odpowiednie źródła paszy.
Pytanie 9

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 126°C
B. 196°C
C. 220°C
D. 160°C
Trzymanie nasienia buhaja w tak niskiej temperaturze jak -196°C jest mega ważne, jeśli chodzi o jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Robi się to dzięki ciekłemu azotowi, który używa się w kriogenice do przechowywania różnych komórek i tkanek. W tej temperaturze praktycznie wszystkie procesy metaboliczne są zatrzymane, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia plemników. Dzięki temu nasienie może być trzymane przez naprawdę długi czas, nawet przez wiele lat, i dalej działać jak powinno. To ma ogromne znaczenie w sztucznym unasiennianiu, co jest istotne w hodowli bydła. Ważne jest też, żeby regularnie kontrolować temperaturę i mieć odpowiednie procedury transportowe, żeby nasienie dotarło do celu w idealnych warunkach. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie tym wszystkim jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wyników hodowli.
Pytanie 10

Aby uzupełnić wapń w diecie kur niosek, należy zastosować

A. kredę pastewną
B. karotenoidy
C. sól pastewną
D. probiotyki
Kreda pastewna jest naturalnym źródłem wapnia, które jest niezbędne dla zdrowia kur niosek, szczególnie w okresie intensywnego znoszenia jaj. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesie mineralizacji skorupy jaja, co wpływa na jej jakość i wytrzymałość. Uzupełnianie diety kur o kredę pastewną zapewnia optymalny poziom wapnia, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia drobiu. W praktyce, stosowanie kredy pastewnej jako suplementu diety jest powszechną praktyką, której celem jest zapobieganie problemom zdrowotnym takim jak kruchość skorupy jaj, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Dobrze zbilansowana dieta, wzbogacona w minerały, jest kluczowa dla efektywnej produkcji jaj, a kreda pastewna jest jednym z najważniejszych składników, które powinny znajdować się w diecie kur niosek. Warto również pamiętać, że odpowiedni poziom wapnia wpływa nie tylko na jakość jaj, ale również na ogólny stan zdrowia ptaków, co podkreśla znaczenie stosowania kredy w hodowli drobiu.
Pytanie 11

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u buhaja
B. u ogiera
C. u psa
D. u knura
Pytanie o budowę prącia u różnych gatunków zwierząt hodowlanych wskazuje na istotne różnice anatomiczne, które należy zrozumieć, aby właściwie ocenić ich funkcję i zastosowanie w praktyce hodowlanej. Odpowiedź dotycząca psa jest błędna, ponieważ prącie tego gatunku ma inną budowę, krótsze i nie spiralne wierzchołki, co znacząco różni się od budowy prącia knura. Odpowiedź odnośnie ogiera również nie jest poprawna, ponieważ prącie ogiera jest dłuższe, prostsze oraz nie posiada charakterystycznego zgięcia esowatego, a jego anatomia jest dostosowana do zapłodnienia klaczy w inny sposób. Natomiast prącie buhaja ma bardziej cylindryczny kształt, jest krótsze i nie wykazuje cech spiralności, co również sprawia, że nie jest odpowiednie jako właściwe zestawienie w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z ogólnych przekonań o podobieństwach anatomicznych między zwierzętami, co jest nieporozumieniem w kontekście ich specyficznych adaptacji do rozrodu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla hodowli, ponieważ każda z tych ras wymaga odmiennych strategii adaptacyjnych oraz pielęgnacyjnych, co ma wpływ na ogólną efektywność produkcji i zdrowie stada.
Pytanie 12

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. machanie ogonem
B. produkcja śliny przez ogiera
C. przemieszczanie się z nogi na nogę
D. grzebienie klaczy w szyję
Ruchy ogonem u ogiera w trakcie kopulacji to całkiem naturalna sprawa, wynikająca z jego układu nerwowego i skurczów mięśni. To ważny moment, bo ogier próbuje utrzymać kontakt z klaczą, co jest kluczowe dla reprodukcji. Dla hodowców i weterynarzy dobrze jest to obserwować, bo daje cenne informacje o zdolności zwierząt do rozmnażania. Jak dla mnie, zrozumienie tych znaków jest mega istotne, żeby zauważyć, czy wszystko jest w porządku z płodnością ogiera. Kiedy mowa o sztucznym unasiennianiu, to też dobrze wiedzieć, kiedy dokładnie ma miejsce ejakulacja, bo to może zwiększyć szanse na sukces. Cała ta wiedza to podstawa odpowiedzialnej hodowli koni, gdzie zdrowie i dobrostan zwierząt są na pierwszym miejscu.
Pytanie 13

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy
B. natłuścić krocze olejem parafinowym
C. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy
D. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu
Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.
Pytanie 14

Rasa bydła mięsnego pochodząca z Włoch. Waga dorosłego buhaja wynosi od 900 do 1000 kg, natomiast krowy osiągają masę około 600 kg. Wysokość w kłębie wynosi 140-145 cm. Krowy mają umaszczenie siwo-białe, czasem jasnobeżowe, z ciemniejszymi pigmentami na śluzawicy, uszach, rogach oraz racicach. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze, z czarnym podpalaniem na głowie i rogach. Wyróżniają się stosunkowo małą głową, zwartym tułowiem, delikatnym kościołem oraz świetnym umięśnieniem zadu. Rasa dojrzewa średnio wcześnie; pierwsze krycie jałówek odbywa się w wieku 16-18 miesięcy. Krowy w okresie laktacji produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które jest wykorzystywane do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese
B. salers
C. hereford
D. charolaise
Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ opis dotyczy rasy bydła mięsnego pochodzącej z Włoch, która jest znana z wyjątkowych cech morfologicznych. Buhaje tej rasy ważą od 900 do 1000 kg, a krowy 600 kg, co wpisuje się w typowy zakres masy dla tej rasy. Umaszczenie siwo-białe lub jasnobeżowe z ciemnymi akcentami jest charakterystyczne dla krów, natomiast buhaje mają ciemniejsze umaszczenie z czarnym podpalaniem. Piemontese jest rasą o doskonałym umięśnieniu, co jest istotne z punktu widzenia produkcji mięsa; zwarty tułów i cienki kościec wspierają wydajność w hodowli. Rasa ta dojrzewa średnio wcześnie, co oznacza, że jałówki można kryć w wieku 16-18 miesięcy, co jest korzystne dla hodowców. Krowy produkują około 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka, co czyni je istotnym źródłem surowca do produkcji serów, takich jak parmezan, zgodnie z standardami jakości w produkcji nabiału. Właściwości te czynią ją popularną w hodowli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 15

Który z poniższych części układu pokarmowego przeżuwaczy stanowi żołądek właściwy?

A. Księgi
B. Żwacz
C. Czepiec
D. Trawieniec
Trawieniec, określany również jako żołądek właściwy przeżuwaczy, pełni kluczową rolę w procesie trawienia u tych zwierząt. Jest to ostatnia z czterech komór żołądka, która łączy się z jelitami. W przeciwieństwie do innych części żołądka przeżuwaczy, takich jak żwacz, czepiec i księgi, trawieniec jest odpowiedzialny za właściwe trawienie pokarmu przy użyciu enzymów i kwasu solnego. To tutaj następuje końcowy proces rozkładu białek i tłuszczów, co jest niezbędne do ich wchłaniania przez organizm. W praktyce, zdrowie trawieńca ma kluczowe znaczenie dla ogólnego stanu zdrowia przeżuwaczy, a wszelkie zaburzenia w jego funkcjonowaniu mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwa dieta, która wspiera naturalne procesy trawienne, a także regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne dla utrzymania zdrowia tego organu. W kontekście hodowli bydła, zrozumienie funkcji trawieńca i jego roli w układzie pokarmowym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i profilaktyki chorób.
Pytanie 16

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. roboczo
B. rekreacyjnie
C. pociągowo
D. wyścigowo
Strzyżenie sierści nie jest powszechną praktyką w kontekście koni pociągowych, rekreacyjnych czy roboczych, co wynika z różnic w ich użytkowaniu i wymaganiach. W przypadku koni pociągowych, które są zazwyczaj wykorzystywane do pracy na farmach czy w transporcie, ich sierść pełni funkcję ochronną i termoregulacyjną, co czyni strzyżenie niepraktycznym. Pociągowe rasy, takie jak konie belgijskie czy percherony, są przystosowane do pracy w różnych warunkach atmosferycznych, a ich gęsta sierść chroni je przed zimnem oraz wilgocią. Z kolei w przypadku koni rekreacyjnych, ich pielęgnacja koncentruje się raczej na czyszczeniu, a nie strzyżeniu, jako że większość z nich nie ma wymagań dotyczących optymalizacji wydajności, jakie są typowe dla koni wyścigowych. Warto również zauważyć, że strzyżenie może negatywnie wpłynąć na samopoczucie koni rekreacyjnych, które nie są przyzwyczajone do takiej formy pielęgnacji. Co więcej, strzyżenie koni roboczych może prowadzić do obniżenia ich odporności na zmienne warunki atmosferyczne. Dlatego nieprawidłowe jest myślenie, że strzyżenie jest uniwersalnym rozwiązaniem dla wszystkich typów koni; każda grupa koni ma swoje specyficzne potrzeby i wymagania, które powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczących ich pielęgnacji.
Pytanie 17

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. surowych.
B. suszonych.
C. gotowanych.
D. gotowanych kiszonych.
Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.
Pytanie 18

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Indyki
B. Gęsi
C. Kury
D. Kaczki
Gęsi są ptakami, których samice znoszą największe jaja w porównaniu do innych wymienionych gatunków, takich jak kury, kaczki i indyki. Jaja gęsi charakteryzują się dużą wielkością, średnio ważą od 150 do 200 gramów, co czyni je znacząco większymi od jaj kurzych, które ważą przeciętnie od 50 do 70 gramów. Zastosowanie jaj gęsich w kulinariach jest szerokie; dzięki swojej wielkości i bogatemu smakowi, są one często wykorzystywane w ekskluzywnych potrawach oraz wypiekach. W kontekście hodowli, gęsi dostarczają nie tylko większe jaja, ale również wyższej jakości mięso, co jest ważne dla producentów i konsumentów. Ponadto, gęsi są znane z ich roli w ekosystemach, mogą pomagać w kontrolowaniu chwastów i insektów, co wpisuje się w praktyki zrównoważonego rolnictwa. Zrozumienie różnic w wielkości jaj między gatunkami ptaków jest istotne w kontekście ich hodowli oraz wyboru odpowiednich ras do konkretnych celów produkcyjnych.
Pytanie 19

Jakie oznaczenie w klasyfikacji EUROP otrzyma tusza bydlęca o umięśnieniu na poziomie poniżej 40%?

A. P
B. S
C. R
D. E
Wybór odpowiedzi E, S czy R jest oparty na błędnym zrozumieniu klasyfikacji EUROP i jej kryteriów oceny umięśnienia tuszy. Oznaczenie E wskazuje na tusze o najwyższym umięśnieniu, które są oceniane na powyżej 60%, co jest znacząco wyższą wartością niż 40%. Oznaczenia S i R również odnoszą się do lepszego umięśnienia, z S dla tuszy o umięśnieniu na poziomie 50-60%, a R dla umięśnienia w przedziale 40-50%. Wybierając te opcje, można dojść do fałszywego wniosku, że tusza o słabym umięśnieniu może osiągnąć wyższe oznaczenia, co jest niezgodne z definicjami zawartymi w regulacjach dotyczących klasyfikacji. Klasyfikacja tuszy bazuje na obiektywnych kryteriach, takich jak objętość masy mięśniowej w stosunku do tkanki tłuszczowej. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do nieprawidłowego oceniania jakości mięsa, co jest kluczowe dla przemysłu spożywczego. W praktyce, błędne klasyfikacje mogą skutkować stratami ekonomicznymi dla hodowców i przetwórców, a także wpływać na reputację produktów mięsnych na rynku.
Pytanie 20

Jak długo trwa okres ciąży u klaczy?

A. 10 miesięcy
B. 9 miesięcy
C. 5 miesięcy
D. 11 miesięcy
Okres ciąży u klaczy, który trwa średnio około 11 miesięcy, jest kluczowym aspektem w hodowli koni. Dobrze zrozumienie tego cyklu ma ogromne znaczenie dla skutecznej reprodukcji oraz ogólnego zdrowia klaczy i jej źrebięcia. W praktyce hodowlanej, wiedza o czasie trwania ciąży pozwala na odpowiednie planowanie działań takich jak przygotowanie stajni czy zapewnienie odpowiedniej diety dla ciężarnej klaczy. Standardowe praktyki wskazują, że klacze powinny być monitorowane przez weterynarzy, aby zapewnić zdrowy przebieg ciąży, co może obejmować regularne badania ultrasonograficzne. Dodatkowo, zrozumienie tego, że ciąża klaczy trwa dłużej niż u wielu innych zwierząt gospodarskich, pozwala na lepsze przygotowanie się do wyzwań związanych z opieką nad nowo narodzonym źrebięciem, które wymaga specjalistycznej opieki i wsparcia w pierwszych dniach życia.
Pytanie 21

Jakim typem połączenia łączy się łopatka z tułowiem?

A. więzozrostem
B. kościozrostem
C. mięśniozrostem
D. chrząstkozrostem
Łopatka, czyli scapula, łączy się z tułowiem poprzez mięśniozrost, co oznacza, że jej przyczep do klatki piersiowej jest realizowany za pomocą mięśni, a nie przez połączenia kostne. Mięśniozrost zapewnia dużą ruchomość w obrębie kończyny górnej, umożliwiając wykonywanie złożonych ruchów, takich jak podnoszenie rąk, obracanie czy przeciąganie. Kluczowe mięśnie, takie jak mięsień czworoboczny oraz mięsień zębaty przedni, odgrywają istotną rolę w stabilizacji i ruchomości obręczy barkowej. Dobrze rozwinięta musculatura w tym obszarze jest niezbędna w wielu dyscyplinach sportowych oraz w codziennych czynnościach, takich jak podnoszenie ciężarów czy wykonywanie precyzyjnych ruchów. Zrozumienie tego połączenia i znaczenia mięśniozrostu jest istotne nie tylko dla specjalistów z zakresu anatomii i fizjoterapii, ale także dla trenerów i sportowców, którzy dążą do poprawy wydolności i uniknięcia kontuzji.
Pytanie 22

Najniższy poziom uwolnienia amoniaku do atmosfery osiąga się przy hodowli zwierząt w systemie

A. bezściołowym, na podłogach pełnych
B. rusztowym
C. bezściołowym, na podłogach szczelinowych
D. ściołowym
Utrzymanie zwierząt w systemach bezściołowych, zarówno na podłogach pełnych, jak i szczelinowych, wiąże się z wyższymi emisjami amoniaku z kilku powodów. W przypadku systemu bezściołowego na podłogach pełnych, brak absorpcyjnego materiału, takiego jak ściółka, powoduje, że mocz i odpady zwierzęce pozostają na powierzchni, co sprzyja ich szybkiemu parowaniu i uwalnianiu amoniaku do atmosfery. W tym wypadku, efektywność zbierania odchodów jest ograniczona, co dodatkowo potęguje problem emisji. Natomiast w systemie rusztowym, choć odpady są zbierane bezpośrednio pod rusztami, ich rozkład na otwartej przestrzeni również sprzyja emisji amoniaku, szczególnie w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. W obu przypadkach, brak ściółki sprawia, że nie ma naturalnego procesu rozkładu, który mógłby zredukować emisję gazów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że systemy te mogą być równie efektywne jak systemy ściołowe w kontekście ochrony środowiska. W rzeczywistości, praktyki te mogą prowadzić do poważniejszych problemów związanych z zanieczyszczeniem powietrza oraz zdrowiem zwierząt, co jest niezgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonej hodowli zwierząt.
Pytanie 23

Czym jest okrężnica?

A. ostatnia część jelita cienkiego
B. początkowy odcinek jelita grubego
C. centralny fragment jelita grubego
D. środkowy fragment jelita cienkiego
Wybór złych odpowiedzi może wynikać z braku jasności w temacie anatomii układu pokarmowego. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że okrężnica to końcowa część jelita cienkiego, to jest to spory błąd. Jelito cienkie ma trzy części: dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte, a do jelita grubego, czyli okrężnicy, przechodzi się przez zastawkę biodrową. Tak więc nie ma bezpośredniego połączenia z końcem jelita cienkiego. Okrężnica to nie jest też środkowy odcinek jelita cienkiego, bo to zupełnie inny kawałek układu pokarmowego. A mówiąc o okrężnicy jako początkowej części jelita grubego, to też błąd, bo zaczyna się od kątnicy. Dużo osób myli te terminy anatomiczne, co może wprowadzać w błąd, zwłaszcza w kontekście leczenia i diagnostyki chorób układu pokarmowego. To ważne, by znać lokalizacje i funkcje każdej części jelit, żeby lepiej zrozumieć, jak działa nasz organizm.
Pytanie 24

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. śledziona
B. grasica
C. trzustka
D. wątroba
Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.
Pytanie 25

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. detoksykanty
B. prebiotyki
C. bolusy
D. inokulanty
Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.
Pytanie 26

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. kiszonki
B. siarę
C. mleko
D. siano
Siano jest kluczowym elementem w diecie cieląt, wspomagającym rozwój żwacza. Jego wprowadzenie do diety cieląt, szczególnie w okresie przejściowym, kiedy cielęta zaczynają stopniowo odchodzić od mleka, stymuluje rozwój mikroflory żwacza oraz przyspiesza proces keratynizacji jego ścianek. Siano, bogate w błonnik, wpływa na perystaltykę jelit i oswaja cielęta z pokarmem stałym. Dobrze zbilansowana dieta, zawierająca siano, przyczynia się do zdrowego rozwoju układu pokarmowego, co jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania paszy. Siano powinno być wysokiej jakości, aromatyczne i wolne od pleśni, co zapewnia lepsze przyjmowanie oraz wykorzystanie składników odżywczych. Praktyki hodowlane sugerują wprowadzenie siana do diety cieląt w wieku około 2-3 tygodni, co znacząco wpłynie na ich zdrowie i wydajność w przyszłości, przyczyniając się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt.
Pytanie 27

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
B. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
C. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
D. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.
Pytanie 28

Kości w obrębie nadgarstka to kości

A. krótkie
B. długie łukowate
C. płaskie
D. długie
Kości nadgarstka, znane również jako kości carpale, klasyfikowane są jako kości krótkie. Jest to grupa ośmiu kości, które są zorganizowane w dwie grupy po cztery kości. Ich krótka forma i bliskość do siebie umożliwiają dużą ruchomość w nadgarstku, co jest niezbędne do wykonywania precyzyjnych ruchów rąk, takich jak chwytanie czy pisanie. Kości te odgrywają kluczową rolę w stabilizacji oraz umożliwiają złożone ruchy, co jest istotne w kontekście biomechaniki ręki. W praktycznych zastosowaniach, zrozumienie struktury i funkcji kości nadgarstka jest kluczowe dla specjalistów z zakresu rehabilitacji oraz ortopedii, ponieważ kontuzje w tej okolicy są powszechne. W kontekście medycznym, identyfikacja urazów związanych z kośćmi krótkimi nadgarstka, takimi jak złamania czy zwichnięcia, ma istotne znaczenie w procesie diagnozy oraz leczenia, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji.
Pytanie 29

Krycie naturalne, w którym buhaj przebywa na stałe z grupą krów, to krycie

A. haremowe
B. wolne
C. dozorowane
D. dzikie
Krycie dzikie odnosi się do sytuacji, w której reprodukcja zachodzi bez jakiejkolwiek kontroli ze strony hodowcy, co nie jest praktykowane w warunkach hodowlanych. Tego typu krycie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak krzyżowanie się różnych ras, co może obniżyć jakość stada. Z kolei krycie wolne to metoda, w której buhaj ma możliwość swobodnego poruszania się w obrębie większej grupy krów, jednak nie jest to rozwiązanie stabilne, ponieważ nie zapewnia buhajowi stałego towarzystwa, co może wpływać na efektywność reprodukcji. Krycie dozorowane natomiast obejmuje kontrolowaną interakcję pomiędzy buhajem a krowami, w której hodowca nadzoruje proces, ale nie jest to takie samo jak krycie haremowe, ponieważ buhaj nie jest w stałym zespole z krowami, co zmniejsza naturalność procesu. Te podejścia często prowadzą do nieoptymalnych wyników reprodukcyjnych, co może być wynikiem niewłaściwej strategii zarządzania stadem oraz błędów w rozpoznawaniu cykli rujowych. Ważne jest, aby hodowcy zrozumieli różnice pomiędzy tymi metodami, aby wprowadzać najefektywniejsze strategie w praktyce hodowlanej.
Pytanie 30

Właściciel bydła, owiec oraz kóz jest zobowiązany do zgłoszenia w biurze powiatowym ARiMR każdej zmiany lokalizacji zwierząt w ciągu

A. 180 dni od daty wystąpienia zdarzenia
B. 21 dni od daty wystąpienia zdarzenia
C. 7 dni od daty wystąpienia zdarzenia
D. 30 dni od daty wystąpienia zdarzenia
Odpowiedzi sugerujące dłuższe terminy, takie jak 180 dni, 21 dni czy 30 dni, nie są zgodne z aktualnymi przepisami prawa dotyczącego zgłaszania zmian w miejscach pobytu zwierząt. Wydłużanie okresu zgłoszenia takich zmian może prowadzić do wielu problemów, w tym trudności w monitorowaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Przykładowo, w przypadku chorób zakaźnych, opóźnienie w zgłoszeniu zmiany miejsca pobytu zwierząt znacznie utrudnia działania inspekcji weterynaryjnej, co może skutkować rozprzestrzenieniem się choroby. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnej interpretacji przepisów lub braku znajomości aktualnych regulacji. Ważne jest, aby pamiętać, że przepisy dotyczące hodowli i zarządzania zwierzętami są wprowadzane w celu ochrony zarówno zwierząt, jak i ludzi. Ignorowanie tych przepisów w praktyce prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy ograniczenia w działalności rolniczej. Dostosowanie się do wymagań prawnych, w tym terminowego zgłaszania zmian, jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz dla zapewnienia zdrowia publicznego.
Pytanie 31

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. towarowym
B. wypierającym
C. krewniaczym
D. przemiennym
Krzyżowanie wypierające to taka strategia, gdzie chodzi o to, żeby zastąpić geny jednej rasy genami z innej rasy, które mają fajne cechy. To jest mega ważne w hodowli zwierząt i roślin, bo dzięki temu można poprawić cechy, jak na przykład wzrost, odporność na choroby, czy właśnie wydajność. Dobrym przykładem może być krzyżowanie ras bydła, żeby uzyskać cielęta z lepszą jakością mięsa. W praktyce często korzysta się z analiz genetycznych, żeby znaleźć te najlepsze allele, które można wprowadzić do populacji. Warto pamiętać, że krzyżowanie wypierające pasuje do zasad nowoczesnej genetyki, bo ważne jest zrozumienie, jak dziedziczą się cechy i potem wykorzystanie tych informacji w hodowli. To nie tylko pomaga uzyskiwać lepsze wyniki produkcyjne, ale także dba o różnorodność genetyczną, co jest naprawdę istotne w międzynarodowych standardach hodowli zwierząt oraz ochrony zasobów genetycznych.
Pytanie 32

Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?

A. Prącie ma formę korkociągu
B. Prącie ma długość około 100 cm
C. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia
D. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający
Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.
Pytanie 33

Dysponujemy kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel folią. Słoneczne warunki atmosferyczne prognozowane są jedynie na następne dwa dni od momentu koszenia trawy. Biorąc pod uwagę te czynniki, trawę powinno się zabezpieczyć w formie

A. suszenia
B. siana
C. sianokiszonki
D. kiszonki
Sianokiszonka to naprawdę fajny sposób na konserwację trawy, szczególnie gdy prognozy mówią o krótkim czasie słonecznej pogody. Ogólnie rzecz biorąc, zbieramy trawę i przechowujemy ją w niemal beztlenowych warunkach, co powoduje fermentację. Dzięki temu pasza zachowuje swoje cenne składniki odżywcze, a przy tym staje się smaczniejsza i łatwiejsza do strawienia dla zwierząt. Najlepiej, tak jak zauważyłem, używać młodej trawy, bo ma sporo wody. Musimy być jednak ostrożni, bo jeśli trawa zbyt mocno się wysuszy, to straci swoje wartości. Dlatego warto pomyśleć o prasowaniu i owinięciu bele folią, żeby fermentacja poszła jak należy. Praktyka pokazuje, że najlepszą porą na zbiór jest wczesny ranek, gdy ta woda w roślinach jest na najniższym poziomie. I tak, sianokiszonka jest bardziej odporna na zmiany pogody w porównaniu do innych sposobów przechowywania, co czyni ją bezpiecznym wyborem w dzisiejszych czasach.
Pytanie 34

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m2 oraz dodatkowe 0,3 m2 dla koźlęcia ssącego?

A. 4,5 m2
B. 7,0 m2
C. 5,4 m2
D. 6,3 m2
Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.
Pytanie 35

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 2 lat
B. 5 lat
C. 4 lat
D. 3 lat
Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.
Pytanie 36

Obliczanie przelotowości zwierząt opiera się na

A. spisie pasz.
B. rachunku zwierząt.
C. ruchu stada.
D. układzie stada.
Analizując inne odpowiedzi, warto zauważyć, że preliminarz pasz odnosi się głównie do planowania i zarządzania zasobami paszowymi, co jest istotne, ale nie bezpośrednio związane z obliczaniem przelotowości zwierząt. Preliminarz ma na celu zapewnienie dostępności odpowiednich ilości paszy dla zwierząt, co może wpływać na ich kondycję i wydajność, jednak samo w sobie nie dostarcza informacji o zmianach w liczbie zwierząt w stadzie. Struktura stada, z kolei, dotyczy rozmieszczenia i klasyfikacji zwierząt w stadzie, ale nie oddaje dynamiki ich obrotu. Wiedza o strukturze stada może pomóc w zrozumieniu, które grupy zwierząt są najbardziej wydajne, ale nie jest wystarczająca do obliczeń związanych z przelotowością. Bilans zwierząt to kolejny ważny element, który jednak koncentruje się na przyrostach i ubytkach zwierząt, a nie na ich rotacji. Może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie spojrzy się na te dane w kontekście czasu i obrotów. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie rotacji ze statycznymi danymi dotyczącymi stanu stada, co nie uwzględnia aspektu czasowego, który jest istotny w analizie przelotowości. W każdej z tych zamiennych odpowiedzi brakuje skoncentrowania na wymiarze obrotu, który jest niezbędny do pełnego zrozumienia dynamiki zarządzania stadem.
Pytanie 37

Jaką formę ma właściwie ukształtowane wymię u krów?

A. miskowatą
B. kulistą
C. obwisłą
D. piętrową
Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt miskowaty, co oznacza, że jest szerokie i płaskie w górnej części oraz lekko zaokrąglone w dolnej. Taki kształt jest szczególnie istotny dla zapewnienia odpowiedniej produkcji mleka oraz komfortu zwierzęcia. Wymię o kształcie miskowatym sprzyja lepszemu wypełnieniu jego przestrzeni mlecznej, co przekłada się na wydajność laktacyjną. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zwierzęta o tym kształcie wymienia często osiągają wyższe wyniki w testach laktacyjnych. Dobre praktyki w hodowli krów mlecznych uwzględniają także obserwację kształtu wymienia przy selekcji zwierząt do dalszej hodowli. Wymię miskowate pozwala na efektywniejszy proces doju, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla wydajności produkcji mlecznej. Dlatego w hodowli krów mlecznych kształt wymienia jest jednym z kluczowych elementów oceny jakości zwierząt i ich potencjału produkcyjnego.
Pytanie 38

Okres parzenia w życiu matki pszczelej trwa do momentu jej unasiennienia i występuje

A. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.
B. przed każdym czerwieniem.
C. raz w ciągu życia.
D. raz w każdym roku użytkowania.
Okres godowy matki pszczelej, który trwa do jej unasiennienia, to kluczowy etap w cyklu życia pszczół. W przeciwieństwie do innych owadów, matki pszczele mają unikalny cykl reprodukcyjny, który ma miejsce tylko raz w życiu. Ten moment jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i efektywności całej kolonii. Po tym okresie matka pszczela jest zdolna do składania jaj, co jest fundamentalne dla dalszego rozwoju rodziny pszczelej. To zjawisko jest zgodne z praktykami w pszczelarstwie, gdzie hodowcy często monitorują cykle godowe matek, aby zaplanować odpowiednie unasiennianie. Zachowanie to jest zgodne z zaleceniami Wydziału Biologii Uniwersytetu w Zurychu, który podkreśla znaczenie przeprowadzania unasienniania w odpowiednim czasie dla zwiększenia wydajności pszczół. Wiedza na temat okresu godowego matki pszczelej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania pasieką, co prowadzi do lepszej produkcji miodu i zdrowia pszczół.
Pytanie 39

Witamina odpowiedzialna za prawidłowy proces krzepnięcia krwi to

A. D3
B. K
C. E
D. B1
Witamina E jest często mylona z K, bo obie są rozpuszczalne w tłuszczach i pełnią ważne funkcje w ciele. Ale musisz wiedzieć, że witamina E nie ma nic wspólnego z krzepnięciem krwi, jej rola to głównie działanie jako przeciwutleniacz. Witamina D3 jest super dla kości, ale też nie ma dużego wpływu na krzepnięcie. A z witaminą B1, to jej zadanie dotyczy głównie metabolizmu węglowodanów, co znów nie ma nic wspólnego z tym, jak krew krzepnie. Ważne jest, żeby dobrze rozróżniać te witaminy, bo złe wybory w diecie mogą prowadzić do problemów zdrowotnych. Każda witamina ma swoją rolę, a ich funkcje nie mogą się wymieniać. Warto to wiedzieć, bo to klucz do zdrowego stylu życia.
Pytanie 40

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. aorta
B. żyła wątrobowa
C. śledziona
D. serce
Serce jest narządem odpowiedzialnym za pompowanie krwi w organizmie, a nie jej magazynowanie. Jego funkcja polega na utrzymywaniu krążenia krwi, co jest kluczowe dla dostarczania tlenu i składników odżywczych do komórek oraz usuwania dwutlenku węgla i innych produktów przemiany materii. W kontekście krążenia, serce nie ma zdolności do gromadzenia krwi, lecz jest ciągłym pompy, której działanie opiera się na cyklicznych skurczach mięśnia sercowego. Warto zauważyć, że żyła wątrobowa i aorta również nie pełnią roli magazynów krwi. Żyła wątrobowa transportuje krew z wątroby do serca, a aorta jest główną tętnicą, która rozprowadza krew z serca do reszty ciała. Te struktury są niezbędne dla prawidłowego krążenia krwi, ale nie są odpowiedzialne za jej przechowywanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narządów, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich roli w organizmie. W rzeczywistości, wiedza o tym, jakie struktury pełnią funkcję magazynowania krwi, jest kluczowa dla zrozumienia dynamiki układu krwionośnego oraz jego odpowiedzi na różne stany patologiczne.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej