Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 16:11
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 16:18

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Roczny koszt eksploatacji środka transportu, który zrealizował przewozy na poziomie 100 000 tonokilometrów (tkm), wynosi 70 000,00 zł. Wyznacz cenę jednostkową usługi transportowej dla podmiotów zewnętrznych, jeżeli firma stosuje 30% marżę zysku w odniesieniu do jednostkowego kosztu eksploatacyjnego.

A. 1,42 zł/tkm

B. 0,21 zł/tkm

C. 0,91 zł/tkm

D. 0,49 zł/tkm

Wielu użytkowników może popełnić błąd przy obliczaniu ceny jednostkowej usług przewozu, co często wynika z niewłaściwego zrozumienia sposobu kalkulacji kosztów i narzutów. Istotne jest, aby najpierw prawidłowo ustalić jednostkowy koszt użytkowania, co w tym przypadku wynosi 0,70 zł/tkm. Niektórzy mogą mylnie uznać, że cena jednostkowa to tylko koszt użytkowania, bez uwzględnienia narzutu zysku. Taki błąd prowadzi do nieprawidłowych wyników, ponieważ narzut zysku jest kluczowym elementem, który zapewnia przedsiębiorstwu rentowność. Z kolei zignorowanie procentowego narzutu zysku w przeliczeniach może prowadzić do wyceny usług poniżej kosztów operacyjnych, co zagraża stabilności finansowej firmy. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwa interpretacja wartości procentowych, na przykład przez błędne obliczenie 30% od jednostkowego kosztu, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia ceny. Przykładowo, błędne przeliczenie narzutu jako 0,30 zł zamiast 0,21 zł prowadzi do całkowitej wartości 1,00 zł/tkm, co nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów i zysku. Zrozumienie dynamicznego charakteru kalkulacji kosztów transportu oraz umiejętność prawidłowego ustalania cen są kluczowe w kontekście konkurencyjności i efektywności działania firm transportowych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Ile minimalnie wagonów o maksymalnej ładowności 44 t należy załadować, aby przewieźć 528 000 kg węgla?

A. 6 sztuk

B. 12 sztuk

C. 8 sztuk

D. 14 sztuk

Wybór niepoprawnych odpowiedzi zazwyczaj wynika z nieprecyzyjnego rozumienia zadania lub błędnego zastosowania arytmetyki w kontekście transportu. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 8, 6 lub 14 wagonów mogą wydawać się kuszące, ale nie uwzględniają one rzeczywistej ładowności wagona oraz całkowitej wagi ładunku. Przy wyborze 8 wagonów, można założyć, że każdy wagon miałby 66 000 kg ładowności, co przekracza maksymalną dozwoloną wagę i prowadzi do logicznego błędu. Z kolei wybór 6 wagonów odbiega od rzeczywistej potrzeby, ponieważ 6 wagonów o 44 000 kg to jedynie 264 000 kg, co jest zbyt mało w stosunku do wymaganego ładunku. W przypadku 14 wagonów, można by myśleć o dodaniu zapasu na wypadek nadwyżki, jednak w takiej sytuacji nadmiar transportu prowadziłby do nieuzasadnionych kosztów. Podsumowując, kluczem do rozwiązania tego zadania jest dokładne obliczenie całkowitej masy ładunku oraz dostosowanie liczby wagonów do maksymalnej ładowności. W praktyce takie podejście jest niezbędne w skutecznym planowaniu transportu i zarządzaniu ładunkami, co zapewnia nie tylko efektywność, ale również zgodność z regulacjami branżowymi.

Pytanie 4

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który przebył 25 km w czasie 30 minut?

A. 40 km/h

B. 50 km/h

C. 60 km/h

D. 30 km/h

Podczas analizy średniej prędkości pojazdu, istotne jest zrozumienie, jak poprawnie przeprowadzić obliczenia. W przypadku odpowiedzi wskazujących na prędkości 40 km/h, 60 km/h, czy 30 km/h, można zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, przy założeniu średniej prędkości 40 km/h, obliczenia sugerowałyby, że pojazd pokonałby odległość 20 km w 30 minut, co jest niezgodne z rzeczywistością. Analogicznie, wybór 60 km/h oznaczałby, że pojazd przejechałby 30 km w tym samym czasie, co również jest błędne. Co więcej, prędkość 30 km/h implikuje, że pojazd przebyłby jedynie 15 km w ciągu 30 minut, co nie odpowiada podanym danym. W takich przypadkach kluczowe jest, aby skupić się na właściwej interpretacji wzorów fizycznych i ich zastosowania do problemu. Obliczanie średniej prędkości to nie tylko kwestia zastosowania prostego wzoru, ale także zrozumienia jednostek miary, co jest zgodne z dobrymi praktykami w naukach ścisłych. Warto również pamiętać, że w kontekście transportu, prędkości mogą być regulowane przez przepisy, a ich przekraczanie może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka wypadków. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla odpowiedzialnego korzystania z dróg.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jaki model organizacji transportu charakteryzuje się punktami przeładunkowymi, w których ładunki przeznaczone do dalszego transportu są przenoszone z większych środków na mniejsze, co ma na celu ich dalszą dystrybucję oraz obniżenie kosztów przewozu?

A. Wahadłowy

B. Promienisty

C. Obwodowy

D. Sztafetowy

Zrozumienie struktury organizacji zadań transportowych jest kluczowe dla efektywności całego procesu logistycznego. Model wahadłowy opiera się na stałym kursie pomiędzy dwoma punktami, co ogranicza elastyczność w dystrybucji. W przypadku tego modelu, nie dochodzi do przeładunku towarów w punktach centralnych, co uniemożliwia dostosowanie transportu do różnych potrzeb klientów. Model obwodowy, z kolei, zakłada realizację tras wokół danego obszaru, ale również nie przewiduje przeładunków, przez co nie odpowiada na potrzebę optymalizacji kosztów transportu. W modelu promienistym, natomiast, przewozy odbywają się z jednego centralnego punktu do różnych miejsc, co ogranicza jego zastosowanie w przypadku złożonej logistyki, gdzie wymagana jest większa elastyczność i adaptacja. W każdej z tych koncepcji brak jest kluczowego elementu, jakim jest efektywne zarządzanie punktami przeładunkowymi, co prowadzi do wyższych kosztów operacyjnych i dłuższego czasu dostawy. Powszechnym błędem jest myślenie, że każdy model transportu jest uniwersalny, podczas gdy każdy z nich ma swoje unikalne zastosowania i ograniczenia, co wymaga starannego przemyślenia, który model najlepiej odpowiada na konkretne potrzeby firmy.

Pytanie 7

Czas załadunku węgla do jednego wagonu wynosi 8 minut. Jak długo potrwa załadunek całego pociągu, który ma dostarczyć do klienta 1 920 t węgla, wiedząc, że w jednym wagonie mieści się 40 000 kg tego surowca?

A. 6 godzin 24 minuty

B. 0 godzin 48 minut

C. 2 godziny 48 minut

D. 3 godziny 56 minut

Dokonując analizy odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących czasu załadunku. Na przykład, nie uwzględniając pełnej liczby wagonów, można błędnie założyć, że załadunek całego składu zajmie mniej czasu, co w rzeczywistości prowadzi do niedoszacowania czasu potrzebnego na operacje załadunkowe. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego przeliczenia masy węgla na wagony, co może prowadzić do założenia, że czas załadunku jest proporcjonalny tylko do liczby minut na wagon, a nie do całkowitej liczby wagonów. Innym typowym błędem jest ignorowanie konieczności przeliczenia minut na godziny, co prowadzi do pomyłek w końcowym wyniku. W logistyce kluczowe jest poprawne określenie pojemności jednostek transportowych oraz przewidywanie rzeczywistego czasu operacyjnego, co jest fundamentem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegóły, takie jak jednostki miary i ich konwersja, aby uniknąć pomyłek w obliczeniach niezbędnych do planowania transportu i załadunku.

Pytanie 8

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. przekazać przesyłkę odbiorcy

B. pilotować przewóz

C. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

D. monitorować proces przewozu

Przekazanie przesyłki odbiorcy, pilotowanie przewozu oraz monitorowanie procesu przewozu są czynnościami, które choć istotne w całym procesie transportowym, nie są kluczowymi krokami organizacyjnymi w kontekście przewozu ładunków nienormatywnych. Przekazanie przesyłki odbiorcy następuje dopiero po zrealizowaniu transportu, a zatem nie jest to czynność związana z początkowymi etapami organizacji przewozu. Pilotowanie przewozu, które obejmuje towarzyszenie ładunkowi nienormatywnemu w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jest istotne, ale wymaga uprzedniego uzyskania stosownych zezwoleń, co pokazuje, że nie może być traktowane jako pierwszorzędna czynność organizacyjna. Monitorowanie procesu przewozu, choć ważne, koncentruje się na nadzorze nad realizacją transportu i może być wdrażane jedynie w sytuacji, gdy wcześniejsze etapy, takie jak uzyskanie zezwoleń, zostały pomyślnie zrealizowane. Niezrozumienie hierarchii tych czynności prowadzi do ryzykownych błędów, które mogą skutkować opóźnieniami, problemami prawnymi i zagrożeniem dla bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 9

W transporcie morskim do przewozu towarów wykorzystywany jest dokument

A. FIATA Warehause Receipt

B. FIATA Forwarding Instruction

C. Bill of Lading

D. Master Air Waybil

Master Air Waybill (MAWB), FIATA Forwarding Instruction oraz FIATA Warehouse Receipt to dokumenty stosowane w różnych kontekstach transportu, jednak żaden z nich nie jest przeznaczony do przewozu ładunku morskiego. Master Air Waybill jest ściśle związany z transportem lotniczym i służy jako umowa między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym. Jego funkcje są analogiczne do Bill of Lading, ale dotyczą wyłącznie przewozu lotniczego. Z kolei FIATA Forwarding Instruction to dokument, który służy do przekazywania instrukcji dotyczących przesyłki lub ładunku do spedytora, a nie do przewozu towaru. Dokument ten jest bardziej związany z organizacją transportu niż z samym przewozem. FIATA Warehouse Receipt odnosi się do potwierdzenia przechowywania towarów w magazynie i nie ma zastosowania w kontekście transportu morskiego. Powszechny błąd myślowy polegający na utożsamianiu dokumentów związanych z różnymi rodzajami transportu może prowadzić do zamieszania i błędnych decyzji w procesie logistycznym. Dlatego istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi dokumentami oraz ich właściwe zastosowania w kontekście branży transportowej.

Pytanie 10

Firma transportowa ma za zadanie dowieźć ładunek o wartości 50 000,00 zł do klienta oddalonego o 300 km. Stawka netto za wykonanie usługi wynosi 3,00 zł/km. Koszt transportu ładunku jest zwiększony o koszt ubezpieczenia, który wynosi 0,2% wartości ładunku. Jaką wartość brutto ma usługa, jeżeli podlega 23% VAT?

A. 900,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 1 800,00 zł

D. 1 230,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw ustalić całkowity koszt przewozu. Stawka netto za usługę wynosi 3,00 zł/km, a odległość do pokonania to 300 km, co daje 900,00 zł (3,00 zł/km * 300 km). Następnie dodajemy koszt ubezpieczenia, który wynosi 0,2% wartości ładunku. Wartość ładunku wynosi 50 000,00 zł, więc koszt ubezpieczenia wyniesie 100,00 zł (0,2% * 50 000,00 zł). Łączny koszt usługi wynosi zatem 1000,00 zł (900,00 zł + 100,00 zł). Gdy mamy już koszt usługi netto, możemy obliczyć wartość brutto, dodając 23% VAT. Obliczenie VAT daje 230,00 zł (23% z 1 000,00 zł), a więc całkowita wartość brutto usługi wynosi 1 230,00 zł (1 000,00 zł + 230,00 zł). Wartości te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług transportowych i uwzględniają zarówno koszty bezpośrednie, jak i pośrednie, co jest kluczowe w zarządzaniu kosztami w branży transportowej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Firma zamierza zrealizować transport 960 ton towarów w nadchodzących 30 dniach. Czas trwania jednego kursu pojazdu wynosi 3 dni. Ile pojazdów o ładowności 24 ton powinno posiadać przedsiębiorstwo, aby zrealizować planowane przewozy, jeżeli ładowność pojazdu wykorzystywana jest średnio w 80%?

A. 2 pojazdami

B. 3 pojazdami

C. 5 pojazdami

D. 4 pojazdami

Aby obliczyć potrzebną liczbę pojazdów do przewozu 960 ton ładunku w ciągu 30 dni, należy uwzględnić ładowność pojazdów oraz efektywność ich wykorzystania. Ładowność jednego pojazdu wynosi 24 tony, a przy założeniu 80% wykorzystania mamy do dyspozycji 19,2 tony na kurs (24 tony * 0,8). W ciągu 30 dni każdy pojazd może wykonać 10 kursów (30 dni / 3 dni na kurs). Zatem całkowita ilość ładunku, który jeden pojazd może przewieźć w ciągu 30 dni wynosi 192 tony (19,2 tony * 10 kursów). Aby przewieźć 960 ton, potrzebujemy 5 pojazdów (960 ton / 192 tony na pojazd). Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie floty uwzględnia zarówno ładowność, jak i dostępność pojazdów. Optymalne planowanie przewozów pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów, co z kolei przekłada się na efektywność operacyjną i minimalizację kosztów.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Załadunek węgla na wagony realizowany jest z użyciem 3 dźwigów. Jeden dźwig w ciągu godziny jest w stanie załadować 160 t. Jak długo potrwa załadunek 720 000 kg węgla?

A. 1 h 50 min

B. 4 h 30 min

C. 4 h 50 min

D. 1 h 30 min

W przypadku błędnych odpowiedzi często dochodzi do nieprawidłowych założeń dotyczących wydajności załadunku. Odpowiedzi wskazujące na dłuższe czasy, takie jak 4 h 30 min czy 4 h 50 min, mogą wynikać z błędnego obliczenia całkowitej wydajności żurawi lub nieprawidłowego przeliczenia masy węgla na tony. Niezrozumienie, że trzy żurawie pracujące równocześnie znacząco zwiększają wydajność, prowadzi do przewidywania znacznie dłuższego czasu załadunku. Ponadto, można również pomylić jednostki miary, co bywa istotnym czynnikiem w logistyce – 720 000 kg przelicza się na 720 ton, a nie na jakąkolwiek inną wartość. Zrozumienie zasad przeliczania jednostek oraz efektywności sprzętu jest kluczowe dla prawidłowego oszacowania czasu potrzebnego na załadunek. W praktyce, każdy operator sprzętu powinien mieć wiedzę na temat parametrów wydajnościowych używanych maszyn i być w stanie dokonać prostych obliczeń, które pomogą mu w planowaniu zadań. Dlatego warto zwrócić szczególną uwagę na te aspekty, aby unikać błędnych wniosków i planowania czasu pracy.

Pytanie 16

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 272 kartonów o wymiarach: 300 x 300 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.), umieszczonych na paletach EUR o wymiarach: 1200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Kartony i palety nie mogą być układane w stosy. Jaką liczbę naczep trzeba użyć do przewozu ładunku, jeśli w jednej naczepie mieści się 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) w jednej warstwie?

A. 2 naczepy

B. 4 naczepy

C. 1 naczepę

D. 3 naczepy

Pomocne jest zrozumienie, dlaczego dodatkowe naczepy nie są konieczne, co przyczynia się do błędnych ocen w kontekście transportu. Wiele osób może pomylić liczbę wymagań dotyczących powierzchni transportowej, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie uwzględnia się maksymalnej pojemności naczepy w kontekście rozkładu powierzchni. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dwie, trzy lub cztery naczepy mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia potrzebnej powierzchni palet lub nieprawidłowego zrozumienia jednowarstwowego układu palet. W rzeczywistości, pojemność naczepy powinna być obliczana na podstawie współczynnika pakowania i wymagań dotyczących przestrzeni, a odpowiedni standard przyjmuje, że ładunki powinny być transportowane w sposób optymalny, minimalizujący zużycie przestrzeni i czasu transportu. Kluczowym błędem jest również nieuznanie, że przedmioty nie mogą być piętrzone, co ogranicza zdolność do efektywnego wykorzystania dostępnej objętości. Takie pomyłki mogą prowadzić do zbyt dużej liczby naczep, co w konsekwencji zwiększa koszty i czas dostawy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne przeszkalanie pracowników w zakresie obliczeń transportowych oraz znajomości norm, takich jak standardy europejskie dotyczące transportu i logistyki, co poprawia efektywność operacyjną i pozwala na lepsze zarządzanie ładunkiem.

Pytanie 17

System "ruchomej drogi" - RO-LA (Rollende Landstrasse) stanowi system transportu intermodalnego

A. szynowo-morski

B. szynowo-drogowo-morski

C. szynowo-drogowy

D. szynowo-drogowo-lotniczy

Odpowiedź "szynowo-drogowy" jest poprawna, ponieważ system RO-LA (Rollende Landstrasse) polega na transportowaniu drogowych środków transportu, takich jak ciężarówki, na platformach kolejowych. To podejście łączy zalety obu modalności, zwiększając efektywność transportu oraz zmniejszając emisję spalin i zużycie energii. Przykładem zastosowania systemu RO-LA jest transport towarów na trasach między krajami europejskimi, gdzie transport kolejowy umożliwia pokonanie dużych odległości z mniejszymi opóźnieniami w porównaniu do transportu drogowego. Tego typu intermodalny system transportowy jest szczególnie ceniony w Branży logistycznej, ponieważ pozwala na redukcję kosztów i czasów transportu. W praktyce, można zauważyć, że w państwach takich jak Niemcy, Austria czy Szwajcaria, RO-LA jest szeroko stosowana w transporcie między różnymi regionami, co wspiera zrównoważony rozwój transportu i ogranicza przeciążenie dróg. Standardy europejskie dotyczące transportu intermodalnego potwierdzają efektywność takich rozwiązań, co sprawia, że stają się one kluczowym elementem strategii zrównoważonego transportu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Technologia umożliwiająca bezkontaktową identyfikację obiektów za pomocą fal radiowych to

A. GS1

B. RFID

C. GPS

D. EDI

GS1 to organizacja, która zajmuje się tworzeniem globalnych standardów dla identyfikacji produktów i usług, ale sama nie jest technologią bezdotykowej identyfikacji. Jej głównym osiągnięciem jest system kodów kreskowych, który wymaga bezpośredniego widzenia i skanowania, co jest sprzeczne z ideą bezdotykowej identyfikacji. GPS, czyli Global Positioning System, to system nawigacji satelitarnej wykorzystywany do określania lokalizacji obiektów na powierzchni Ziemi, ale nie służy do identyfikacji jednostek ładunkowych w sposób bezdotykowy. Zastosowanie GPS w kontekście śledzenia przesyłek jest istotne, ale nie obejmuje identyfikacji towarów na poziomie jednostkowym. EDI (Electronic Data Interchange) to z kolei technologia wymiany danych pomiędzy systemami komputerowymi, która umożliwia automatyzację procesów biznesowych poprzez przesyłanie dokumentów w formie elektronicznej. Mimo że EDI może wspierać procesy logistyczne, nie odnosi się do identyfikacji jednostek ładunkowych, a tym bardziej do ich bezdotykowego rozpoznawania. Wybór niepoprawnych opcji często wynika z mylenia różnych technologii i ich zastosowań w obszarze logistyki i zarządzania informacją, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak każda z tych technologii funkcjonuje oraz jakie mają różnice i specyfikę zastosowań.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia zamówionego towaru pod wskazany adres oraz oddania go do dyspozycji kupującego, na środku transportowym, gotowego do rozładunku?

A. DDP

B. CIF

C. FAS

D. FOB

Odpowiedzi CIF, FAS i FOB różnią się pod względem odpowiedzialności sprzedającego i kupującego. W przypadku CIF (Cost, Insurance and Freight), sprzedający odpowiada za koszty transportu oraz ubezpieczenia do portu przeznaczenia, jednak obowiązek dostarczenia towaru na miejsce przeznaczenia leży na kupującym. W praktyce oznacza to, że po dotarciu towaru do portu kupujący musi zorganizować dalszy transport i odprawę. FAS (Free Alongside Ship) określa, że sprzedający dostarcza towar wzdłuż burty statku, co oznacza, że odpowiedzialność przechodzi na kupującego w momencie dostarczenia towaru, a sprzedający nie zajmuje się dalszym transportem. W przypadku FOB (Free On Board), sprzedający dostarcza towar na pokład statku, gdzie kończy się jego odpowiedzialność. Kupujący musi zająć się dalszym transportem oraz wszelkimi opłatami po załadunku. Te trzy formuły wskazują na różne poziomy odpowiedzialności w procesie transportu, a błędne wybranie jednej z nich może prowadzić do nieporozumień i dodatkowych kosztów. Kluczowe jest zrozumienie, że DDP z pełnym zakresem odpowiedzialności sprzedającego jest idealnym rozwiązaniem dla kupujących, którzy preferują minimalizację ryzyka i problemów związanych z logistyką.

Pytanie 27

Który z parametrów <u><strong>nie jest rejestrowany</strong></u> przez tarczę tachografu?

A. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu

B. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną

C. Dystansu, jaki pokonał pojazd

D. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę

Odpowiedzi dotyczące parametrów, które są rejestrowane przez tachograf, mogą nasuwać nieporozumienia. Przede wszystkim, odległość przebyta przez pojazd jest jednym z podstawowych danych rejestrowanych przez tę urządzenie. Tarcza tachografu na bieżąco monitoruje prędkość pojazdu, co pozwala na dokładne obliczenie przejechanych kilometrów. Zrozumienie, jak działa tachograf, jest kluczowe – urządzenie to łączy w sobie funkcje pomiaru czasu jazdy oraz monitorowania prędkości, co jest niezbędne dla bezpiecznego zarządzania transportem. Godziny przyjścia i wyjścia z pracy kierowcy również są rejestrowane, co jest istotne dla przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy. W wielu przypadkach kierowcy muszą udokumentować czas pracy i odpoczynku, aby uniknąć przekroczenia dozwolonych limitów. Innym powszechnym błędem jest mylenie funkcji tachografu z innymi systemami monitorowania, które mogą rejestrować różne aspekty pracy kierowcy, takie jak godziny otwarcia skrzynki kart kontrolnych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że tachograf nie zajmuje się kontrolą fizycznego dostępu do skrzynki, lecz koncentruje się na rejestrowaniu danych związanych z jazdą. Dlatego każda próba interpretacji danych powinna uwzględniać specyfikę tachografów oraz ich przeznaczenie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Jakie urządzenie używane do śledzenia stanu zapasów w magazynach bazuje na falach radiowych?

A. Skaner diodowy

B. Czytnik RFID

C. Skaner laserowy

D. Czytnik laserowy

Skaner diodowy, skaner laserowy oraz czytnik laserowy to urządzenia, które bazują na technologii skanowania optycznego, co oznacza, że wymagają bezpośredniej linii widzenia między urządzeniem a kodem kreskowym lub innym znakiem do odczytu. Skanery te są powszechnie wykorzystywane w różnych branżach, ale w kontekście monitorowania przepływu zapasów w magazynach mają swoje ograniczenia. Skaner diodowy działa na zasadzie emisji światła diodowego, co nie tylko ogranicza jego zastosowanie do powierzchni odblaskowych, ale także wymaga fizycznej interakcji z produktem. Skanery laserowe, z kolei, działają na zasadzie skanowania laserowego, które również wymaga precyzyjnego namierzenia kodu, a ich efektywność drastycznie spada w przypadku słabego oświetlenia lub zanieczyszczeń na powierzchni kodu. Z kolei czytnik laserowy, który jest bardziej technicznie zaawansowany, nie rozwiązuje problemu potrzeby bezpośredniego dostępu do kodu, co w środowisku magazynowym może przyczynić się do opóźnień i zwiększenia ryzyka błędów. W przeciwieństwie do technologii RFID, która pozwala na skanowanie wielu obiektów jednocześnie bez konieczności ich fizycznego przemieszczenia, urządzenia te nie są w stanie dorównać efektywności i funkcjonalności systemów opartych na RFID, które są zgodne z aktualnymi trendami w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 31

Jaką największą ilość pracy przewozowej wyrażonej w tonokilometrach (tkm) może zrealizować dziennie firma transportowa, która posiada 4 pojazdy o nośności 15 ton oraz 5 pojazdów o nośności 24 tony, jeśli każdy pojazd wykonuje jeden transport dziennie na przeciętną odległość 200 km?

A. 36 000 tkm

B. 24 000 tkm

C. 18 000 tkm

D. 12 000 tkm

Wybierając nieprawidłową odpowiedź, można zauważyć, że nie uwzględniono pełnego potencjału przewozowego floty. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie zadania koncentrują się na jednym typie pojazdu lub dokonują obliczeń w sposób, który nie uwzględnia wszystkich dostępnych zasobów. Na przykład, odpowiedź 18 000 tkm mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż tylko jedna kategoria pojazdów wykonuje transport, co prowadzi do zaniżenia całkowitej wydajności. Odpowiedzi takie jak 12 000 tkm i 24 000 tkm wskazują na niepełne zrozumienie, że wymagana jest suma pracy przewozowej dla obu typów pojazdów. W rzeczywistości, aby dokładnie obliczyć maksymalną pracę przewozową, należy włączyć wszystkie pojazdy i ich ładowności. Pominięcie któregokolwiek z nich prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest także nieuwzględnienie odległości transportu, co jest istotnym czynnikiem w obliczeniach. Efektywne zarządzanie transportem wymaga całościowego podejścia do analizy zasobów i ich wykorzystania, co pozwala na lepsze planowanie operacyjne oraz maksymalizację wydajności floty. Tylko w pełni uwzględniając wszystkie dostępne dane, można uzyskać miarodajne wyniki, które są fundamentem sukcesu w branży transportowej.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Czynności dotyczące obsługi ładunków oraz procesu transportu, takie jak: załadunek towaru na środek transportowy, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek, należą do działań

A. logistycznych

B. wykonawczych

C. handlowych

D. organizacyjnych

Odpowiedź "wykonawcze" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rzeczywistych działań podejmowanych w ramach procesu logistycznego, które mają na celu skuteczne zarządzanie ładunkiem w trakcie transportu. Czynności takie jak załadunek towaru, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek są kluczowymi elementami operacyjnymi w logistyce. W praktyce, każda z tych czynności wymaga dokładnego planowania oraz zastosowania odpowiednich procedur, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia towaru czy opóźnień w dostawach. Na przykład, stosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak układanie towaru według ciężaru i symetrii, pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej oraz zwiększa stabilność podczas transportu. W branży logistycznej istnieją również standardy, takie jak normy ISO związane z zarządzaniem łańcuchem dostaw, które określają najlepsze praktyki w zakresie obsługi ładunku. Te działania są niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 34

Wśród atutów rynku usług transportowo-spedycyjnych wyróżnia się

A. wysoki poziom zużycia infrastruktury transportowej

B. znaczny zasób dostępnych sieci, węzłów oraz terminali drogowych

C. niską konkurencję ze strony przewoźników lotniczych i morskich

D. wielką liczbę wąskich gardeł w przepływie ładunków

Wybór odpowiedzi wskazującej na duży zasób istniejących sieci, węzłów i terminali drogowych jako mocną stronę rynku usług transportowo-spedycyjnych jest słuszny. Wysoka jakość infrastruktury transportowej, w tym rozbudowana sieć dróg, węzłów komunikacyjnych oraz terminali, umożliwia efektywne zarządzanie przepływem towarów. Dobrze rozwinięta infrastruktura transportowa przyczynia się do skrócenia czasu dostawy, zwiększenia dostępności usług oraz obniżenia kosztów transportu. Przykładem zastosowania takiej infrastruktury są centra logistyczne, które wykorzystują węzły drogowe do optymalizacji procesów dystrybucji. Dobrze zorganizowana sieć terminali umożliwia szybkie przeładunki i minimalizuje czas przestoju pojazdów, co jest kluczowe z perspektywy efektywności operacyjnej. Przemiany zachodzące w branży, jak rozwój technologii informacyjnych, również wspierają integrację tych sieci, co przyczynia się do poprawy płynności transportu i wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw.

Pytanie 35

Dokumentem stosowanym dla jednego pojazdu lub zespołu pojazdów przy transporcie ładunków w międzynarodowym transporcie drogowym, który pełni rolę celną i gwarancyjną, jest

A. deklaracja RUS

B. list UFO

C. karnet TIR

D. list FIATA

Karnet TIR (Transport International Routier) jest międzynarodowym dokumentem celnym, który umożliwia przewóz towarów w transporcie drogowym z zastosowaniem uproszczonych procedur celnych. Użycie karnetu TIR ma na celu przyspieszenie transportu towarów poprzez zminimalizowanie liczby kontroli celnych na granicach. Dokument ten jest stosowany w ramach systemu TIR, który obejmuje wiele krajów, co czyni go niezwykle istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Przykładem zastosowania karnetu TIR może być przewóz ładunków z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazd jest objęty gwarancją celną, co pozwala na opóźnienie opłat celnych do momentu dotarcia do miejsca przeznaczenia. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą efektywniej zarządzać cash flow i uniknąć niepotrzebnych opóźnień. Karnet TIR, jako dokument uznawany na całym świecie, ułatwia również współpracę między różnymi administracjami celnymi, co jest kluczowe w kontekście globalizacji i rosnących wymagań logistycznych.

Pytanie 36

Czy informacje na temat przeprowadzonego okresowego badania technicznego samochodu ciężarowego są zapisywane

A. w dowodzie osobistym właściciela pojazdu

B. w dowodzie rejestracyjnym danego pojazdu

C. w prawie jazdy właściciela pojazdu

D. w świadectwie homologacji danego pojazdu

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące dokumentacji pojazdów oraz ich regulacji prawnych. Dowód osobisty właściciela pojazdu nie ma związku z technicznymi aspektami pojazdu, ponieważ jest to dokument potwierdzający tożsamość, a nie stan techniczny samochodu. Właściciele często mylą te dwa dokumenty, co może prowadzić do błędnych założeń o wymaganiach prawnych dotyczących pojazdów. Podobnie, świadectwo homologacji dotyczy jedynie zgodności konstrukcji pojazdu z normami krajowymi i europejskimi, a nie jego stanu technicznego po nabyciu. Na przykład, pojazd, który przeszedł homologację, może wymagać przeglądów technicznych w celu zapewnienia jego bezpieczeństwa i sprawności. Z kolei prawo jazdy nie jest dokumentem, w którym odnotowuje się stan techniczny pojazdu, lecz dokumentem uprawniającym do kierowania pojazdami mechanicznymi. Mylący się w tej kwestii kierowcy mogą narazić się na niebezpieczeństwo na drodze, jeśli nie będą świadomi stanu technicznego swojego pojazdu. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia dokumentacja techniczna, w tym dowód rejestracyjny, jest niezbędna dla bezpiecznego użytkowania pojazdu oraz przestrzegania norm prawnych.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

W przedsiębiorstwie transportowym, miesięczny dystans pokonywany przez pojazd to 20 000 km, a koszty związane z jego użytkowaniem w danym miesiącu wynoszą 62 000,00 zł. Jaką stawkę przewozową za 1 km powinno się uwzględnić w ofercie, przy założeniu zysku na poziomie 20% w odniesieniu do poniesionych wydatków?

A. 2,48 zł

B. 3,41 zł

C. 3,72 zł

D. 3,10 zł

Obliczenie stawki przewozowej może być mylące, gdyż niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów i zysków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy stawkę na poziomie 3,10 zł, może to wynikać z pominięcia kluczowego elementu, jakim jest zysk. Oszacowanie kosztów bez uwzględnienia zysku prowadzi do sytuacji, gdzie firma nie jest w stanie pokryć rzeczywistych wydatków, co może zagrażać jej stabilności finansowej. Inna błędna odpowiedź, na przykład 2,48 zł, sugeruje, że kwota ta może być wystarczająca do pokrycia tylko części kosztów użytkowania pojazdu, co jest niezgodne z praktycznymi standardami branżowymi. Firmy transportowe muszą zawsze kalkulować stawki, biorąc pod uwagę wszystkie koszty, w tym amortyzację, paliwo, ubezpieczenia oraz inne wydatki operacyjne. Ustalenie stawki na poziomie 3,41 zł również nie uwzględnia odpowiedniego zysku, co może skomplikować sytuację finansową firmy. Właściwe podejście do kalkulacji stawki przewozowej powinno zawsze obejmować kompleksową analizę kosztów i planowany zysk, co zapewnia długoterminową rentowność i stabilność operacyjną."

Pytanie 39

Licencję na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego wydaje się na okres, który nie może być krótszy niż

A. 5 lat i nie dłuższy niż 40 lat

B. 1 rok i nie dłuższy niż 10 lat

C. 5 lat i nie może być dłuższy niż 50 lat

D. 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat

Wiele osób może błędnie sądzić, że dłuższy okres obowiązywania licencji, jak na przykład 5 lat czy 10 lat, jest korzystniejszy dla przewoźników. Jednak takie podejście może prowadzić do stagnacji w branży transportowej oraz obniżenia jakości usług. Przykładowo, przedsiębiorcy, którzy otrzymują licencję na 5 czy 10 lat, mogą nie być odpowiednio zmotywowani do bieżącego dostosowywania się do zmieniających się przepisów czy standardów jakościowych. Dłuższe okresy licencji mogą w praktyce skutkować brakiem odpowiedniej kontroli nad działalnością przewoźników, co może prowadzić do nadużyć, a także do obniżenia standardów bezpieczeństwa. Ponadto, licencje na dłuższy okres to często mniejsze możliwości dla nowych graczy na rynku, którzy mogliby wprowadzać innowacje oraz zwiększać konkurencję. W konsekwencji, wybór 1 roku, jak również 5 lat lub 40 lat, nie spełniają założeń dotyczących elastyczności i odpowiedzialności w branży transportowej. Przemawiając za wprowadzeniem krótszego okresu licencji, należy podkreślić, że w dynamicznych realiach rynkowych, sektor transportowy wymaga regularnej weryfikacji i dostosowywania się do aktualnych trendów, co jest niemożliwe przy długoterminowych licencjach. Dlatego też, najlepszym rozwiązaniem jest 2-letni okres, który pozwala na bieżące monitorowanie i ocenę działalności przewoźników.

Pytanie 40

Aby załadować paletowe jednostki ładunkowe na naczepę, należy zastosować

A. suwnice

B. dźwigniki

C. wózki widłowe

D. przeciągarki

Wózki widłowe są podstawowym narzędziem wykorzystywanym do załadunku paletowych jednostek ładunkowych na naczepy. Ich konstrukcja, która obejmuje podnoszenie i przemieszczanie ciężkich ładunków na paletach, sprawia, że są one idealne do pracy w magazynach, centrach dystrybucji oraz podczas transportu towarów. Wózki widłowe charakteryzują się możliwością podnoszenia ładunków na różne wysokości, co umożliwia efektywne załadunki na naczepy o zróżnicowanej wysokości podłogi. Dodatkowo, wózki te są często wyposażone w różne akcesoria, takie jak widełki czy chwytaki, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych typów ładunków. Przykładem zastosowania wózków widłowych w praktyce jest transport palet z towarami spożywczymi w magazynach, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne załadunek. W branży logistycznej są one zgodne z normami bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę pracowników oraz ładunków. Właściwe szkolenie operatorów wózków widłowych jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji załadunkowych. Zgodność z przepisami BHP oraz standardami ISO w zakresie transportu i magazynowania jest niezbędna dla efektywnego funkcjonowania procesów logistycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej