Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 2 czerwca 2025 13:30
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 13:44

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Norma PN-EN 50174 nie obejmuje wytycznych odnoszących się do

A. uziemień systemów przetwarzania danych
B. realizacji instalacji w obrębie budynków
C. montażu instalacji na zewnątrz budynków
D. zapewnienia jakości instalacji kablowych
Wydaje się, że odpowiedzi związane z wykonaniem instalacji wewnątrz budynków, zapewnieniem jakości instalacji okablowania oraz wykonaniem instalacji na zewnątrz budynków są mylnie interpretowane jako wytyczne ujęte w normie PN-EN 50174. W rzeczywistości, norma ta koncentruje się na aspektach związanych z planowaniem, projektowaniem i wykonawstwem instalacji okablowania strukturalnego w budynkach oraz ich integralności systemowej, co obejmuje zarówno instalacje wewnętrzne, jak i zewnętrzne. W kontekście instalacji wewnętrznych, norma dostarcza wytycznych dotyczących m.in. rozmieszczenia kabli, ich oznaczenia, a także minimalnych odległości między różnymi systemami. Zapewnienie jakości instalacji okablowania odnosi się natomiast do metodyk i praktyk, które powinny być zastosowane w celu zapewnienia, że instalacje spełniają określone standardy wydajności i niezawodności. Takie zagadnienia, jak testowanie i certyfikacja okablowania, są również kluczowe w kontekście zapewnienia jakości, co jest istotne dla funkcjonowania nowoczesnych sieci. Dlatego też, mając na uwadze cel normy PN-EN 50174, należy zrozumieć, że dotyczy ona szerszego zakresu wytycznych w obszarze instalacji okablowania, a nie tylko aspektów uziemienia, które są regulowane innymi standardami.

Pytanie 2

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące Active Directory?

A. W Active Directory informacje są organizowane w sposób hierarchiczny
B. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa
C. Active Directory stanowi system katalogowy w sieciach operacyjnych firmy Microsoft
D. Active Directory to usługa, która monitoruje wykorzystanie limitów dyskowych aktywnych katalogów
Active Directory (AD) to usługa katalogowa stworzona przez firmę Microsoft, która ułatwia zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Obejmuje funkcje takie jak zarządzanie tożsamościami, kontrola dostępu oraz centralizacja informacji o użytkownikach, grupach oraz urządzeniach. W praktyce AD umożliwia administratorom zarządzanie kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz politykami bezpieczeństwa w zorganizowany sposób. Na przykład, dzięki hierarchicznej strukturze domen i jednostek organizacyjnych, administratorzy mogą łatwo przypisywać odpowiednie uprawnienia i ograniczenia w zależności od potrzeb organizacji. Standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) są wykorzystywane do komunikacji z katalogiem, co zapewnia interoperacyjność z innymi systemami. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa, takie jak regularne audyty i stosowanie polityk dostępu, są kluczowe dla ochrony danych i zasobów w środowisku AD.

Pytanie 3

Jakim skrótem oznacza się zbiór zasad filtrujących dane w sieci?

A. QoS
B. ACL
C. PoE
D. VLAN
Wybór VLAN, QoS lub PoE jako zestawu reguł filtrujących ruch w sieci jest błędny i wynika z nieporozumienia dotyczącego roli tych technologii w zarządzaniu siecią. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, jest technologią, która segreguje ruch w sieci na różne segmenty, co umożliwia izolację grup użytkowników lub urządzeń. Chociaż VLANy mogą pomóc w organizacji sieci, nie definiują one reguł dostępu ani nie blokują ruchu, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei QoS, czyli Quality of Service, odnosi się do zarządzania przepustowością i priorytetowaniem ruchu, co ma na celu poprawę wydajności aplikacji niezbędnych do funkcjonowania w sieci, ale nie kontroluje dostępu do zasobów. PoE, czyli Power over Ethernet, to technologia, która umożliwia przesyłanie zasilania przez kable Ethernet, co jest użyteczne w kontekście zasilania urządzeń, takich jak kamery IP czy punkty dostępowe, ale nie ma wpływu na zasady filtrowania ruchu. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków i niewłaściwej konfiguracji sieci, co w rezultacie może obniżyć bezpieczeństwo i wydajność systemów. Wiedza o tym, jak te technologie funkcjonują i jakie mają zastosowanie, jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się zarządzaniem siecią.

Pytanie 4

Aby zabezpieczyć system Windows przed nieautoryzowanym dostępem poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania, należy ustawić

A. Zasady grup, Zasady konta
B. Zasady grup, Opcje zabezpieczeń
C. Panel Sterowania, Konta użytkowników
D. Panel Sterowania, Zaporę systemu Windows
Niepoprawne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie są bezpośrednio związane z właściwym zabezpieczeniem systemu Windows przed włamaniami. W przypadku pierwszej odpowiedzi, panel sterowania i zapora systemu Windows, chociaż są istotne dla ochrony systemu, nie oferują bezpośredniego mechanizmu ograniczania liczby nieudanych prób logowania. Zaporę można wykorzystać do blokowania nieautoryzowanego dostępu do sieci, ale nie radzi sobie z problemem logowania na poziomie użytkownika. Ponadto, w kontekście zabezpieczeń, mało prawdopodobne jest, aby sama konfiguracja zapory mogła skutecznie zapobiec atakom opartym na próbach odgadnięcia haseł. Z drugiej strony, odpowiedzi odnoszące się do kont użytkowników mogą być mylone z innymi aspektami zarządzania kontami, ale nie zawierają kluczowych mechanizmów polityki blokad i audytu, które są wbudowane w zasady grup. Zasady grup są bardziej kompleksowe i zapewniają centralne zarządzanie, co jest krytyczne dla organizacji, które pragną utrzymać wysoki poziom bezpieczeństwa. Nieprawidłowe podejście do zabezpieczeń często wynika z niedostatecznego zrozumienia hierarchii oraz funkcjonalności narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym, co prowadzi do błędnych wyborów w kontekście zabezpieczania systemu.

Pytanie 5

Aby stworzyć las w strukturze katalogowej AD DS (Active Directory Domain Services), konieczne jest zrealizowanie co najmniej

A. dwóch drzew domeny
B. jednego drzewa domeny
C. czterech drzew domeny
D. trzech drzew domeny
Utworzenie lasu w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS) wymaga jedynie jednego drzewa domeny, co stanowi podstawowy element struktury AD. Drzewo domeny to kolekcja jednego lub więcej obiektów, w tym domen, które są ze sobą powiązane w hierarchii. Przykładowo, w organizacji, która potrzebuje zorganizować swoje zasoby w sposób hierarchiczny, wystarczy założyć jedną domenę, aby umożliwić zarządzanie kontami użytkowników, komputerami i innymi zasobami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zaobserwować w małych firmach, które często korzystają z jednego drzewa domeny do centralizacji swoich zasobów i ułatwienia zarządzania. W rzeczywistości, dodatkowe drzewa domeny są niezbędne jedynie w bardziej złożonych środowiskach, gdzie potrzeba zarządzania wieloma, różnymi domenami w ramach jednego lasu, na przykład w międzynarodowych korporacjach. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, minimalizowanie liczby drzew domeny ogranicza złożoność zarządzania oraz poprawia bezpieczeństwo i wydajność systemu.

Pytanie 6

Planowanie wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania i udostępniania informacji, takich jak pliki i aplikacje dostępne w sieci oraz ich zarządzanie, wymaga skonfigurowania komputera jako

A. serwer plików
B. serwer terminali
C. serwer aplikacji
D. serwer DHCP
Serwer plików jest dedykowanym systemem, którego główną rolą jest przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci. Umożliwia on użytkownikom dostęp do plików z różnych lokalizacji, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz edukacyjnych, gdzie wiele osób współdzieli dokumenty i zasoby. Przykłady zastosowania serwera plików obejmują firmy, które chcą centralizować swoje zasoby, umożliwiając pracownikom łatwy dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Serwery plików mogą być konfigurowane z wykorzystaniem różnych protokołów, takich jak SMB (Server Message Block) dla systemów Windows czy NFS (Network File System) dla systemów Unix/Linux, co pozwala na interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach operacyjnych. Warto także wspomnieć o znaczeniu bezpieczeństwa i praw dostępu, co jest kluczowe w zarządzaniu danymi, aby zapewnić, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do wrażliwych informacji. Dobrą praktyką jest również regularne wykonywanie kopii zapasowych danych znajdujących się na serwerze plików, co chroni przed ich utratą.

Pytanie 7

W jakiej warstwie modelu TCP/IP funkcjonuje protokół DHCP?

A. Internetu
B. Transportowej
C. Łącza danych
D. Aplikacji
Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, działa w warstwie aplikacji w modelu TCP/IP. To oznacza, że zajmuje się tym, co dzieje się na poziomie aplikacji w sieci. Głównym zadaniem DHCP jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz różnych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu, administratorzy mogą łatwiej zarządzać adresami IP, bo nie muszą ręcznie ustawiać każdego urządzenia. Znajdziesz go w różnych środowiskach - od małych biur do dużych centrów danych, gdzie ręczne zarządzanie setkami adresów IP byłoby totalnie czasochłonne i mogłoby prowadzić do pomyłek. Zresztą, jak wiadomo, standardy IETF mówią, że ten protokół działa w modelu klient-serwer, co sprawia, że zarządzanie adresami jest prostsze i bardziej elastyczne. Co więcej, jeśli coś się zmienia w sieci, to łatwo można wszystko przestawić, a to jest mega ważne w dynamicznych warunkach IT.

Pytanie 8

Przynależność komputera do danej sieci wirtualnej nie może być ustalana na podstawie

A. znacznika ramki Ethernet 802.1Q
B. adresu MAC karty sieciowej komputera
C. numeru portu przełącznika
D. nazwa komputera w sieci lokalnej
Nazwa komputera w sieci lokalnej, znana również jako hostname, jest używana głównie do identyfikacji urządzenia w bardziej przyjazny sposób dla użytkowników. Jednakże, nie ma wpływu na przypisanie komputera do konkretnej sieci wirtualnej, ponieważ przynależność ta opiera się na technicznych aspektach działania sieci, takich jak adresacja i mechanizmy VLAN. Wirtualne sieci lokalne (VLAN) są definiowane na poziomie przełączników sieciowych, które wykorzystują znaczniki ramki Ethernet 802.1Q do identyfikacji i segregacji ruchu. Dlatego, aby przypisać komputer do konkretnej VLAN, kluczowe jest wykorzystanie adresów MAC i numerów portów przełącznika, które są bezpośrednio związane z fizycznym połączeniem urządzenia w sieci. Zastosowanie VLAN-ów pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększenie bezpieczeństwa i organizacji w dużych środowiskach sieciowych. Zrozumienie tej kwestii jest niezbędne dla skutecznego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 9

Na podstawie tabeli ustal, ile kabli ekranowanych typu skrętka należy poprowadzić w listwie PCV typu LN 25x16.

Typ listwyPrzewody
Przekrój czynny [mm²]Ø 5,5 mm, np. FTPØ 7,2 mm, np. WDX pek 75-1,0/4,8Ø 10,6 mm, np. YDY 3 x 2,5
LN 20X1014021
LN 16X16185311
LN 25X16305532
LN 35X10.123043
LN 35X10.2115 + 11541/1
LN 40X16.1505963
LN 40X16.2245 + 24583/31/1

A. 2 kable.
B. 4 kable.
C. 5 kabli.
D. 3 kable.
Wybór mniejszej liczby kabli, takiej jak 3, 2 czy nawet 4, wynika z często spotykanych błędów interpretacyjnych dotyczących pojemności listwy PCV. Wiele osób myli pojemność z zaleceniami dotyczącymi instalacji kabli, co prowadzi do nadmiernego ograniczenia ilości kabli. W rzeczywistości, nieprawidłowe oszacowanie liczby kabli skutkuje nie tylko obniżeniem jakości sygnału, ale także zwiększa ryzyko uszkodzeń sprzętu oraz konieczność częstszej wymiany komponentów. Ponadto, pomijając standardy dotyczące odstępów między kablami, można wprowadzić zakłócenia, które znacznie obniżą efektywność przesyłania danych. Należy również zrozumieć, że zbyt mała liczba kabli może nie spełniać przyszłych wymagań rozwojowych systemu, co jest szczególnie istotne w kontekście szybko zmieniających się technologii komunikacyjnych. Właściwe planowanie instalacji kablowej powinno uwzględniać nie tylko bieżące potrzeby, ale także prognozowane rozszerzenia, co uczyni konfigurację bardziej elastyczną i odporną na przyszłe zmiany. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze odnosić się do dokumentacji technicznej oraz standardów branżowych, aby uniknąć powyższych pułapek.

Pytanie 10

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Reflektometr TDR
B. Wielofunkcyjny miernik.
C. Spektrum analizer.
D. Urządzenie do pomiaru mocy.
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.

Pytanie 11

Narzędzie iptables w systemie Linux jest używane do

A. ustawienia serwera pocztowego
B. ustawienia karty sieciowej
C. ustawienia zdalnego dostępu do serwera
D. ustawienia zapory sieciowej
Konfiguracja karty sieciowej nie jest związana z iptables. To narzędzie służy do zarządzania zaporą sieciową, a kwestie dotyczące konfiguracji karty sieciowej realizowane są za pomocą innych narzędzi, takich jak ifconfig lub ip. Te narzędzia umożliwiają administratorom ustawienie adresów IP, maski podsieci, czy bramy domyślnej, co jest fundamentalne dla poprawnego działania sieci, ale nie ma związku z kontrolą ruchu sieciowego. W przypadku serwera pocztowego, administracja takim serwerem wymaga innego podejścia, korzystającego z aplikacji takich jak Postfix czy Sendmail, które odpowiadają za obsługę protokołów pocztowych, a nie za zarządzanie ruchem sieciowym. Ponadto, konfiguracja zdalnego dostępu do serwera jest realizowana z użyciem protokołów takich jak SSH czy VPN, które nie są bezpośrednio związane z iptables. Często występuje mylne przekonanie, że iptables jest uniwersalnym narzędziem do zarządzania wszelkimi aspektami sieci, podczas gdy jego rzeczywistym zadaniem jest zabezpieczanie i kontrolowanie ruchu przychodzącego i wychodzącego. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i zapewnienia jego bezpieczeństwa.

Pytanie 12

Jakie urządzenie pozwala na stworzenie grupy komputerów, które są do niego podłączone i operują w sieci z identycznym adresem IPv4, w taki sposób, aby komunikacja między komputerami miała miejsce jedynie w obrębie tej grupy?

A. Punkt dostępu
B. Konwerter mediów
C. Przełącznik zarządzalny
D. Ruter z WiFi
Punkt dostępu to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci LAN, ale nie posiada funkcji segmentacji ruchu w taki sposób, aby ograniczać komunikację pomiędzy urządzeniami do konkretnej grupy. Punkt dostępu działa jako most, łącząc urządzenia bezprzewodowe z siecią przewodową, ale nie jest w stanie kontrolować ruchu danych w obrębie różnych użytkowników. W sytuacji, gdy wiele urządzeń jest podłączonych do jednego punktu dostępu, mogą one swobodnie komunikować się ze sobą oraz z innymi urządzeniami w sieci, co nie spełnia wymagań izolacji ruchu. Ruter z WiFi, z kolei, jest bardziej zaawansowanym urządzeniem, które umożliwia nie tylko dostęp do sieci, ale także routing pomiędzy różnymi sieciami. Jego główną funkcją jest kierowanie ruchu oraz zarządzanie adresacją IP, ale nie jest to tożsame z wydzieleniem grupy komputerów w ramach tej samej sieci. Konwerter mediów jest urządzeniem, które zmienia format sygnału (np. z miedzianego na światłowodowy), ale nie ma funkcji zarządzania ruchem w sieci ani wydzielania grup komputerów. Typowe błędy myślowe w przypadku tych odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań tych urządzeń; użytkownicy mogą mylić ich podstawowe role, co prowadzi do fałszywych wniosków na temat ich możliwości w kontekście zarządzania siecią.

Pytanie 13

Do ilu sieci należą komputery o podanych w tabeli adresach IP i standardowej masce sieci?

komputer 1172.16.15.5
komputer 2172.18.15.6
komputer 3172.18.16.7
komputer 4172.20.16.8
komputer 5172.20.16.9
komputer 6172.21.15.10

A. Jednej.
B. Sześciu.
C. Dwóch.
D. Czterech.
Wybierając jedną z pozostałych odpowiedzi, można popaść w błąd związany z interpretacją adresacji IP i stosowania masek podsieci. Niektórzy mogą myśleć, że komputery o adresach IP 172.16.1.10, 172.18.2.20, 172.20.3.30 i 172.21.4.40 należą do mniej niż czterech różnych sieci, co jest nieprawidłowe. Przy masce 255.255.0.0, pierwsze dwa oktety adresu IP służą do identyfikacji sieci, co oznacza, że każdy z kombinowanych adresów IP z różnych drugich oktetów, takich jak 16, 18, 20 i 21, stanowi odrębną sieć. Często występującym błędem jest pomijanie znaczenia drugiego oktetu w adresie IP, co prowadzi do nieprawidłowego wnioskowania o przynależności do sieci. W praktyce, administratorzy sieci muszą być świadomi, że każdy unikalny adres sieciowy, wynikający z połączenia pierwszych dwóch oktetów, oznacza oddzielną sieć. Dodatkowo, przy projektowaniu sieci, kluczowe jest, aby zrozumieć zasady przydzielania adresów IP, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w sieciach komputerowych. Zatem wybór odpowiedzi wskazującej na mniejszą liczbę sieci jest prostym błędem w logice adresacji IP oraz interpretacji używanych masek podsieci.

Pytanie 14

Jakie są właściwe przewody w wtyku RJ-45 według standardu TIA/EIA-568 dla konfiguracji typu T568B?

A. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy
B. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony
C. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy
D. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy
Odpowiedź wskazująca na prawidłową kolejność przewodów we wtyku RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B jest kluczowa w kontekście budowy i konfiguracji sieci lokalnych. Zgodnie z tym standardem, przewody powinny być ułożone w następującej kolejności: biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy oraz brązowy. Ta specyfikacja zapewnia prawidłowe połączenia i minimalizuje interferencje elektromagnetyczne, co jest istotne dla stabilności i wydajności transmisji danych. Przykład zastosowania tej normy można zobaczyć w instalacjach sieciowych w biurach, gdzie formowanie kabli zgodnie z T568B jest standardem, umożliwiającym łatwe podłączanie urządzeń. Dodatkowo, w przypadku stosowania technologii PoE (Power over Ethernet), prawidłowa kolejność przewodów jest kluczowa dla efektywnego zasilania urządzeń sieciowych, takich jak kamery IP czy punkty dostępu. Znajomość tych standardów jest niezbędna dla każdego technika zajmującego się sieciami, aby zapewnić maksymalną wydajność oraz bezpieczeństwo w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 15

Jakie jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.255
B. 192.168.35.192
C. 192.168.35.0
D. 192.168.35.63
Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci to adres, który umożliwia wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy znać adres IP hosta oraz maskę podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192), maska ta dzieli adres na część sieciową i część hosta. W tym przypadku, maska 26-bitowa oznacza, że ostatnie 6 bitów jest przeznaczone dla hostów. Mamy zakres adresów od 192.168.35.192 do 192.168.35.255. Adres rozgłoszeniowy to ostatni adres w danym zakresie, co w tym przypadku wynosi 192.168.35.255. Przydatność tego adresu jest szczególnie istotna w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia mogą komunikować się ze sobą w sposób grupowy, co jest zrealizowane właśnie poprzez użycie adresu rozgłoszeniowego. Przykładem zastosowania adresu rozgłoszeniowego może być wysyłanie aktualizacji oprogramowania do wszystkich komputerów w sieci jednocześnie, co znacznie ułatwia zarządzanie i oszczędza czas.

Pytanie 16

Jakie polecenie pozwala uzyskać informacje o bieżących połączeniach TCP oraz szczegóły dotyczące portów źródłowych i docelowych?

A. lookup
B. ping
C. netstat
D. ipconfig
Polecenie netstat (od Network Statistics) jest niezwykle przydatnym narzędziem w systemach operacyjnych, które pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach sieciowych, w tym o połączeniach TCP. Używając tego polecenia, możemy zobaczyć zarówno źródłowe, jak i docelowe porty, co jest kluczowe w analizie ruchu sieciowego oraz diagnozowaniu problemów z połączeniem. Przykładowo, administratorzy sieci mogą użyć netstat, aby sprawdzić, jakie aplikacje korzystają z określonych portów, co pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. W praktyce, polecenie netstat -an wyświetli wszystkie aktywne połączenia oraz nasłuchujące porty, co jest standardową praktyką w zarządzaniu sieciami. Ponadto, netstat może być używany do monitorowania wszelkich nieautoryzowanych połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń sieciowych, takich jak zarządzanie ryzykiem i ochrona przed atakami DDoS.

Pytanie 17

Aplikacja systemowa Linux, której celem jest kontrolowanie ruchu sieciowego zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego z określonego urządzenia, to

A. chkconfig
B. iptables
C. ifconfig
D. mtr
Iptables to narzędzie w systemach Linux, które służy do zarządzania regułami filtrowania ruchu sieciowego. Umożliwia administratorom definiowanie, które pakiety danych mają być akceptowane, a które odrzucane, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i kontroli nad ruchem sieciowym. Iptables działa na poziomie jądra systemu, co pozwala na efektywne przetwarzanie pakietów przed dotarciem do aplikacji. Przykładowo, można użyć iptables do zablokowania dostępu do określonych portów, co uniemożliwi nieautoryzowanym użytkownikom komunikację z serwerem. W praktyce, dobra konfiguracja iptables jest podstawą zabezpieczeń systemów Linux i zgodności z normami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 27001. Należy pamiętać, że iptables obsługuje różne tabele i łańcuchy, co pozwala na zaawansowane manipulacje ruchem, takie jak NAT (Network Address Translation) czy filtracja w zależności od stanu połączenia.

Pytanie 18

Które z zestawień: urządzenie – realizowana funkcja jest niepoprawne?

A. Access Point – bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną
B. Przełącznik – segmentacja sieci na VLAN-y
C. Ruter – łączenie komputerów w tej samej sieci
D. Modem – łączenie sieci lokalnej z Internetem
Odpowiedź 'Ruter – połączenie komputerów w tej samej sieci' jest błędna, ponieważ ruter nie służy do bezpośredniego łączenia komputerów w tej samej sieci lokalnej, lecz do kierowania ruchem pomiędzy różnymi sieciami. Ruter działa na warstwie trzeciej modelu OSI (warstwa sieci), a jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych pomiędzy sieciami, np. z lokalnej sieci komputerowej do Internetu. Przykładowo, w typowej sieci domowej ruter łączy urządzenia lokalne (jak komputery, smartfony) z dostawcą usług internetowych (ISP). Działanie rutera można zobrazować na przykładzie, kiedy użytkownik chce przeglądać strony internetowe – ruter przekazuje żądania z lokalnej sieci do Internetu i odwrotnie, zarządzając jednocześnie trasami danych, co zapewnia optymalizację ich przepływu. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie rutera w taki sposób, aby zapewniał on odpowiednie zabezpieczenia, takie jak zapora ogniowa (firewall) czy system detekcji intruzów (IDS).

Pytanie 19

Podłączając wszystkie elementy sieciowe do switcha, wykorzystuje się topologię fizyczną

A. gwiazdy
B. magistrali
C. pierścienia
D. siatki
Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego przełącznika. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na funkcjonowanie pozostałych. W praktyce, ta topologia jest wykorzystywana w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wydajność i łatwość konfiguracji są kluczowe. Dzięki zastosowaniu przełączników, możliwe jest również zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze zarządzanie ruchem danych. W kontekście standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zgodna z normami takich jak IEEE 802.3, które definiują zasady komunikacji w sieciach Ethernet. Właściwe wdrożenie tej topologii pozwala na elastyczne rozbudowywanie sieci, co jest istotne w szybko zmieniającym się środowisku technologicznym.

Pytanie 20

Urządzenie sieciowe typu most (ang. Bridge) działa w:

A. nie ocenia ramki pod względem adresu MAC
B. pierwszej warstwie modelu OSI
C. jest urządzeniem klasy store and forward
D. osiemnej warstwie modelu OSI
Most (ang. Bridge) jest urządzeniem sieciowym, które działa w drugiej warstwie modelu OSI, znanej jako warstwa łącza danych. Jego głównym zadaniem jest segmentacja ruchu sieciowego oraz poprawa wydajności i bezpieczeństwa komunikacji. Pracując w trybie 'store and forward', most odbiera ramki danych, buforuje je, a następnie analizuje ich nagłówki, aby określić, czy wysłać je do danego segmentu sieci. To podejście pozwala na eliminację ewentualnych błędów w danych, ponieważ most może zignorować ramki, które są uszkodzone. Mosty są często wykorzystywane w architekturach LAN (Local Area Network), gdzie pozwalają na łączenie różnych segmentów sieci, co z kolei umożliwia lepsze zarządzanie ruchem i zwiększa dostępność sieci. W kontekście standardów, mosty są zgodne z protokołem IEEE 802.1D, który definiuje standardy dla mostowania oraz zarządzania ruchami w sieciach Ethernet. Dobre praktyki w projektowaniu sieci zalecają stosowanie mostów w sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba podziału ruchu lub zwiększenia przepustowości bez konieczności inwestowania w droższe przełączniki.

Pytanie 21

Jaki jest skrócony zapis maski sieci, której adres w zapisie dziesiętnym to 255.255.254.0?

A. /22
B. /23
C. /25
D. /24
Zapis skrócony maski sieci 255.255.254.0 to /23, co oznacza, że w pierwszych 23 bitach znajduje się informacja o sieci, a pozostałe 9 bitów jest przeznaczone na identyfikację hostów. W zapisie dziesiętnym maska 255.255.254.0 ma postać binarną 11111111.11111111.11111110.00000000, co potwierdza, że pierwsze 23 bity są jedynkami, a pozostałe bity zerami. Ta maska pozwala na adresowanie 512 adresów IP w danej podsieci, co jest przydatne w większych środowiskach sieciowych, gdzie liczba hostów może być znacząca, na przykład w biurach czy na uczelniach. Dzięki zapisie skróconemu łatwiej jest administracyjnie zarządzać adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej. Zrozumienie, jak funkcjonują maski sieciowe, pozwala na efektywne projektowanie sieci oraz optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów adresowych.

Pytanie 22

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. wysyłania wiadomości e-mail
B. przesyłania wiadomości na forum dyskusyjnym
C. transmisji dźwięku przez sieć
D. realizacji czatów za pomocą interfejsu tekstowego
Internet Relay Chat (IRC) jest protokołem komunikacyjnym, który umożliwia prowadzenie rozmów za pomocą konsoli tekstowej w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą łączyć się w kanałach, które działają jak wirtualne pokoje rozmowy, gdzie mogą wymieniać wiadomości tekstowe z innymi uczestnikami. IRC został zaprojektowany w latach 80. XX wieku i jest jednym z najstarszych protokołów komunikacyjnych w sieci. W praktyce, IRC jest często wykorzystywany do organizacji i koordynacji pracy zespołów, w społecznościach gier online oraz w różnych projektach open source, gdzie komunikacja w czasie rzeczywistym jest kluczowa. Standardowe klienty IRC, takie jak mIRC czy HexChat, oferują różne funkcje, takie jak możliwość tworzenia skryptów, co umożliwia automatyzację pewnych procesów. Warto również zauważyć, że IRC opiera się na architekturze klient-serwer, co oznacza, że klienci łączą się z serwerem IRC, który zarządza rozmowami i kanałami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 23

Zestaw zasad do filtrowania ruchu w routerach to

A. NNTP (Network News Transfer Protocol)
B. MMC (Microsoft Management Console)
C. ACL (Access Control List)
D. ACPI (Advanced Configuration and Power Interface)
Dobra robota z odpowiedzią na ACL! To jest naprawdę trafne, bo ACL, czyli Access Control List, to zbiór reguł, które naprawdę mają duże znaczenie w sieciach. Dzięki nim można decydować, co można przesyłać do i z urządzeń, takich jak ruter. To działa na poziomie pakietów, co daje adminom możliwość kontrolowania ruchu sieciowego za pomocą adresów IP, protokołów i portów. Fajnym przykładem, jak można to wykorzystać, jest ograniczenie dostępu do niektórych zasobów czy też zezwolenie tylko zaufanym adresom IP. To naprawdę pomaga w zwiększeniu bezpieczeństwa sieci. W branży często mówi się o tym, żeby stosować ACL jako część większej strategii bezpieczeństwa, obok takich rzeczy jak firewalle czy systemy wykrywania włamań. Nie zapomnij też, że warto regularnie przeglądać i aktualizować te reguły, bo środowisko sieciowe ciągle się zmienia, a dostęp do ważnych zasobów trzeba minimalizować tylko do tych, którzy naprawdę go potrzebują.

Pytanie 24

Ransomware to rodzaj szkodliwego oprogramowania, które

A. ukrywa pliki lub procesy, aby wspierać kontrolę nad zainfekowanym komputerem.
B. rejestruje naciskane przez użytkownika klawisze.
C. szyfruje lub blokuje dane w celu wyłudzenia okupu.
D. używa zainfekowanego komputera do rozsyłania wiadomości spam.
Zrozumienie zagrożeń związanych z cyberbezpieczeństwem wymaga szczegółowego przemyślenia różnych typów złośliwego oprogramowania, w tym ransomware, które nie należy mylić z innymi formami ataków. Oprogramowanie, które wykorzystuje zainfekowany komputer do rozsyłania spamu, to typ malware znany jako botnet, który działa na zupełnie innych zasadach, koncentrując się na wykorzystaniu mocy obliczeniowej zainfekowanych urządzeń do masowych ataków, takich jak spamowanie lub przeprowadzanie ataków DDoS. Z kolei rejestrowanie sekwencji klawiszy, czyli keylogging, to technika stosowana przez niektóre rodzaje złośliwego oprogramowania, ale nie jest to związane z ransomware. Keyloggerzy zbierają dane osobowe użytkowników, takie jak hasła, co prowadzi do kradzieży tożsamości, ale nie blokują ani nie szyfrują danych. Ukrywanie plików lub procesów w celu utrzymania kontroli nad zainfekowanym systemem jest z kolei charakterystyczne dla rootkitów, które mają na celu ukrywanie obecności złośliwego oprogramowania w systemie, co także jest różne od działania ransomware. Warto zrozumieć, że każdy typ złośliwego oprogramowania ma swoje unikalne cele oraz metody działania, co podkreśla znaczenie zróżnicowanego podejścia do zabezpieczeń. Aby skutecznie bronić się przed zagrożeniami, organizacje powinny przyjąć kompleksowe strategie oparte na aktualnych standardach branżowych, takich jak NIST Cybersecurity Framework, oraz wprowadzić wielowarstwowe zabezpieczenia.

Pytanie 25

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.50/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 1
B. 3
C. 2
D. 4
Wielu uczniów ma problem z liczeniem podsieci, bo mylą adresy IP i ich klasyfikację. Adresy IP 192.168.5.12/25 i 192.168.5.50/25 są w tej samej podsieci, bo maska /25 pokazuje, że pierwsze 25 bitów jest takie same. Więc te adresy nie mogą być traktowane jako osobne podsieci. Z kolei 192.168.5.200/25 jest w innej podsieci, bo ma adres sieciowy 192.168.5.128. Dodatkowo, adres 192.158.5.250/25 to zupełnie inny adres, z innej klasy, czyli nie należy do żadnej z podsieci w klasie 192.168.5.x. Często ludzie myślą, że wystarczy spojrzeć na ostatnią część IP, żeby określić, czy są one w tej samej podsieci. Ale zrozumienie maski podsieci jest kluczowe dla ogarnięcia struktury sieciowej. Kiedy tworzy się sieć lokalną, dobrze jest pamiętać o adresach i maskach, żeby móc odpowiednio zarządzać ruchem i urządzeniami.

Pytanie 26

Jaki adres wskazuje, że komputer jest częścią sieci o adresie IP 192.168.10.64/26?

A. 192.168.10.50
B. 192.168.10.100
C. 192.168.10.200
D. 192.168.10.1
Jak to jest z adresami IP? One mają swoją klasyfikację i maski podsieci, które mówią, ile bitów jest na identyfikację sieci, a ile na hosty. W przypadku 192.168.10.64 z maską /26, sieć powinna obejmować adresy od 192.168.10.64 do 192.168.10.127. Jak wybierasz adresy 192.168.10.50, 192.168.10.1 i 192.168.10.200, to nie do końca to rozumiesz. 192.168.10.50 trochę za blisko dolnej granicy, ale nie jest z tej sieci, bo jest w innej. 192.168.10.1, to zazwyczaj domyślny adres bramy u routerów, więc możesz się mylić. 192.168.10.200? To już za dużo, bo wychodzi z dostępnych adresów. Generalnie, problem leży w tym, że nie wiesz, jak działa maska podsieci i zakładasz, że różne adresy IP mogą być w tej samej sieci, a to nie tak działa.

Pytanie 27

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. modernizacją.
B. ustawieniem.
C. wirtualizacją.
D. aktualizacją.
Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 28

W systemach z rodziny Windows Server, w jaki sposób definiuje się usługę serwera FTP?

A. w usłudze zasad i dostępu sieciowego
B. w serwerze sieci Web
C. w serwerze aplikacji
D. w usłudze plików
Usługa serwera FTP w systemach z rodziny Windows Server jest częścią serwera sieci Web, co oznacza, że jej konfiguracja oraz zarządzanie odbywa się w kontekście roli IIS (Internet Information Services). IIS to kompleksowa platforma do hostowania różnych typów aplikacji internetowych i usług. W przypadku FTP, administratorzy mają możliwość tworzenia, zarządzania i konfigurowania różnych witryn FTP, a także zarządzania dostępem do zasobów za pomocą zaawansowanych ustawień uprawnień. Przykładowo, można skonfigurować serwer FTP do obsługi zdalnego przesyłania plików, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak transfer danych między serwerami lub zapewnienie dostępu klientom do plików. Z perspektywy bezpieczeństwa, warto również stosować szyfrowanie połączeń FTP przy użyciu FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy powinni regularnie monitorować logi serwera FTP oraz implementować odpowiednie zasady autoryzacji i audytów, aby zapewnić integralność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 29

Interfejs graficzny Menedżera usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows służy do ustawiania konfiguracji serwera

A. wydruku
B. DNS
C. WWW
D. terminali
Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to kluczowe narzędzie do zarządzania serwerami WWW w systemie Windows. Umożliwia nie tylko konfigurację, ale także monitorowanie i optymalizację wydajności aplikacji webowych. Dzięki interfejsowi graficznemu, użytkownicy mogą łatwo tworzyć i zarządzać witrynami internetowymi, a także ustawiać różne protokoły, takie jak HTTP czy HTTPS. IIS wspiera wiele technologii, w tym ASP.NET, co pozwala na rozwijanie dynamicznych aplikacji internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania IIS jest uruchamianie serwisów e-commerce, które wymagają stabilnego i bezpiecznego serwera do obsługi transakcji online. Dobrze skonfigurowany IIS według najlepszych praktyk zapewnia szybkie ładowanie stron, co jest niezbędne w kontekście SEO oraz doświadczenia użytkowników. Umożliwia także zarządzanie certyfikatami SSL, co jest kluczowe dla zabezpieczenia danych przesyłanych przez użytkowników.

Pytanie 30

Aby sprawdzić funkcjonowanie serwera DNS w systemach Windows Server, można wykorzystać narzędzie nslookup. Gdy w poleceniu podamy nazwę komputera, np. nslookup host.domena.com, nastąpi weryfikacja

A. strefy przeszukiwania wstecz
B. obu stref przeszukiwania, najpierw wstecz, a następnie do przodu
C. aliasu przypisanego do rekordu adresu domeny
D. strefy przeszukiwania do przodu
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące działania systemów DNS. Strefa przeszukiwania wstecz, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, jest odpowiedzialna za tłumaczenie adresów IP na odpowiadające im nazwy domenowe. Użycie nslookup z adresem IP prowadziłoby do tego rodzaju zapytania, jednak w przypadku podania pełnej nazwy domeny, jak w podanym przykładzie, to strefa przeszukiwania do przodu jest tym, co jest wykorzystywane. Wspomniany alias dla rekordu adresu domeny również może wprowadzać w błąd, ponieważ nslookup nie sprawdza aliasów, gdy głównym celem jest uzyskanie adresu IP z nazwy domeny, ale zazwyczaj można to zrobić za pomocą opcji typu CNAME. Kluczowym błędem jest błędne zrozumienie funkcji narzędzia nslookup oraz roli poszczególnych stref w procesie rozwiązywania nazw. W praktyce, aby skutecznie diagnozować problemy z DNS, należy znać rolę stref przeszukiwania do przodu oraz wstecz, a także umieć korzystać z nslookup, aby odpowiednio testować i weryfikować rekordy DNS, co jest istotne w zarządzaniu infrastrukturą sieciową.

Pytanie 31

Funkcja roli Serwera Windows 2012, która umożliwia obsługę ruterów NAT oraz ruterów BGP w sieciach lokalnych, to

A. serwer proxy aplikacji sieci Web
B. routing
C. Direct Access oraz VPN (RAS)
D. przekierowanie HTTP
Rozważając dostępne odpowiedzi, warto zauważyć, że Direct Access i VPN (RAS) dotyczą zdalnego dostępu do sieci, a nie zarządzania ruchem między różnymi sieciami. Usługi te są używane do zapewnienia zdalnym użytkownikom bezpiecznego połączenia z siecią lokalną, ale nie obejmują zarządzania trasami czy translacją adresów, które są kluczowe dla routingu. Przekierowanie HTTP to technika stosowana w kontekście sieci web, która dotyczy przesyłania ruchu webowego na inny adres URL, co nie ma związku z routingiem ani z funkcjami NAT. Z kolei serwer proxy aplikacji sieci Web działa jako pośrednik w komunikacji między klientem a serwisem internetowym, jednak nie jest to równoznaczne z routowaniem czy obsługą sieci lokalnych. W przypadku błędnych odpowiedzi często pojawia się nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji i zastosowań różnych technologii sieciowych, co może prowadzić do mylnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że routing to nie tylko dążenie do połączenia sieci, ale także zarządzanie tym połączeniem w sposób, który zapewnia efektywność i bezpieczeństwo, co jest fundamentalne w projektowaniu sieci.

Pytanie 32

Jakiego protokołu dotyczy port 443 TCP, który został otwarty w zaporze sieciowej?

A. DNS
B. HTTPS
C. SMTP
D. NNTP
Odpowiedź 'HTTPS' jest poprawna, ponieważ port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure). HTTPS jest rozszerzeniem protokołu HTTP, które wykorzystuje SSL/TLS do szyfrowania danych przesyłanych pomiędzy serwerem a klientem. Dzięki temu, komunikacja jest zabezpieczona przed podsłuchiwaniem i manipulacją. W praktyce, gdy przeglądasz strony internetowe, które zaczynają się od 'https://', twoje połączenie wykorzystuje port 443. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk branżowych, stosowanie HTTPS stało się standardem, zwłaszcza w przypadku stron wymagających przesyłania poufnych informacji, takich jak dane logowania czy dane osobowe. Warto także zauważyć, że wyszukiwarki internetowe, takie jak Google, preferują strony zabezpieczone HTTPS, co wpływa na pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 33

Kable światłowodowe nie są często używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. znaczących strat sygnału podczas transmisji.
B. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji.
C. niski poziom odporności na zakłócenia elektromagnetyczne.
D. niskiej wydajności.
Kable światłowodowe są efektywnym medium transmisyjnym, wykorzystującym zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia światła do przesyłania danych. Choć charakteryzują się dużą przepustowością i niskimi stratami sygnału na długich dystansach, ich powszechne zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych jest ograniczone przez wysokie koszty związane z elementami pośredniczącymi w transmisji, takimi jak przełączniki i konwertery. Elementy te są niezbędne do integrowania technologii światłowodowej z istniejącymi infrastrukturami sieciowymi, które często opierają się na kablach miedzianych. W praktyce oznacza to, że organizacje, które pragną zainwestować w sieci światłowodowe, muszą być przygotowane na znaczne wydatki na sprzęt oraz jego instalację. Z drugiej strony, standardy takie jak IEEE 802.3 zdefiniowały wymagania techniczne dla transmisji w sieciach Ethernet, co przyczyniło się do rozwoju technologii światłowodowej, ale nadal pozostaje to kosztowną inwestycją dla wielu lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 34

Najefektywniejszym sposobem na zabezpieczenie prywatnej sieci Wi-Fi jest

A. stosowanie szyfrowania WPA-PSK
B. zmiana nazwy SSID
C. zmiana adresu MAC routera
D. stosowanie szyfrowania WEP
Zmiana adresu MAC routera, zmiana identyfikatora SSID oraz stosowanie szyfrowania WEP to podejścia, które nie zapewniają wystarczającego poziomu bezpieczeństwa. Zmiana adresu MAC, czyli fizycznego adresu sprzętowego urządzenia, może wprowadzać pewne trudności dla potencjalnych intruzów, ale nie jest to skuteczna metoda zabezpieczenia. Adres MAC można łatwo sfałszować, a ponadto nie chroni on danych przesyłanych w sieci. Zmiana identyfikatora SSID, chociaż może ukryć sieć przed podstawowym skanowaniem, nie oferuje żadnej ochrony przed atakami i nie szyfruje danych. Osoby z odpowiednią wiedzą i narzędziami będą w stanie z łatwością zidentyfikować ukryte sieci. Szyfrowanie WEP, pomimo że było kiedyś standardem, jest obecnie uznawane za przestarzałe i niebezpieczne. WEP można złamać w zastraszająco krótkim czasie, co czyni go nieskutecznym zabezpieczeniem. W praktyce wiele osób może błędnie sądzić, że zmiana adresu MAC lub SSID wystarcza do zabezpieczenia sieci, co prowadzi do fałszywego poczucia bezpieczeństwa. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jedynie obfite zmiany wizualne w konfiguracji routera mogą zapewnić ochronę, podczas gdy najważniejsze jest stosowanie aktualnych standardów zabezpieczeń, takich jak WPA-PSK.

Pytanie 35

Jak można zidentyfikować przeciążenie w sieci lokalnej LAN?

A. miernika uniwersalnego
B. reflektometru optycznego OTDR
C. analizatora protokołów sieciowych
D. diodowego testera okablowania
Analizator protokołów sieciowych to kluczowe narzędzie w monitorowaniu i diagnostyce sieci lokalnych (LAN). Dzięki możliwości rejestrowania i analizy ruchu sieciowego, może on wykryć przeciążenie poprzez identyfikację spadków wydajności oraz zatorów w przesyłaniu danych. Na przykład, jeśli analizator wskazuje, że określony port jest mocno obciążony, administrator sieci może podjąć działania, takie jak optymalizacja trasowania pakietów czy zarządzanie przepustowością. W kontekście dobrych praktyk, wykorzystanie takich narzędzi pozwala na proaktywne zarządzanie siecią, zgodnie z zasadami ITIL (Information Technology Infrastructure Library), co zwiększa niezawodność i stabilność usług sieciowych. Warto również podkreślić, że analizatory protokołów, takie jak Wireshark, są standardem w branży, umożliwiając dogłębną analizę zarówno warstwy aplikacji, jak i transportowej, co jest niezbędne do zrozumienia i rozwiązania problemów z przeciążeniem.

Pytanie 36

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się wykorzystać do sprawdzenia, czy miejsce docelowe odpowiada oraz w jakim czasie otrzymano odpowiedź?

A. nbtstat
B. ping
C. route
D. ipconfig
Polecenie 'ping' jest jednym z najważniejszych narzędzi diagnostycznych w sieciach komputerowych, umożliwiającym sprawdzenie dostępności hosta w sieci. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do wskazanego adresu IP, a następnie oczekiwania na odpowiedź w postaci pakietów Echo Reply. Dzięki temu użytkownik uzyskuje informację o tym, czy miejsce docelowe odpowiada oraz czas, który upłynął od wysłania zapytania do odebrania odpowiedzi. Praktycznym zastosowaniem polecenia 'ping' jest diagnozowanie problemów z łącznością sieciową, zarówno w lokalnych sieciach LAN, jak i w Internecie. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie stanu dostępności kluczowych serwerów za pomocą 'ping' może pomóc w szybkim identyfikowaniu problemów z łącznością i wydajnością sieci. Dodatkowo, polecenie to może być używane w skryptach automatyzujących testy dostępności zasobów sieciowych, co przyczynia się do utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych.

Pytanie 37

Moduł SFP, który jest wymienny i zgodny z normami, odgrywa jaką rolę w urządzeniach sieciowych?

A. dodatkowej pamięci operacyjnej
B. interfejsu do diagnostyki
C. zasilania rezerwowego
D. konwertera mediów
Moduł SFP (Small Form-factor Pluggable) to coś, co naprawdę ułatwia życie w sieciach. Jego główną rolą jest przełączanie sygnałów z jednego medium na inne, co sprawia, że jest niby takim konwerterem. Dzięki SFP sieci mogą być bardziej elastyczne, bo można je dopasować do różnych kabli i technologii, jak światłowody czy kable miedziane. Na przykład, jeśli trzeba połączyć urządzenia na sporej odległości, można użyć modułu SFP, który działa ze światłowodami. To daje większą przepustowość i lepsze sygnały niż w przypadku miedzi. Co ciekawe, te moduły są zgodne z różnymi standardami, takimi jak SFF-8431 czy SFF-8432. To sprawia, że są kompatybilne z różnymi urządzeniami w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko dostosowywać infrastrukturę do potrzeb, a jak coś się popsuje, to wymiana modułów jest szybka i prosta. To wszystko wpływa na lepszą dostępność i elastyczność sieci.

Pytanie 38

Standardowa sekwencja przetwarzania zasad grupowych w systemie Windows jest następująca:

A. lokacja – domena – jednostka organizacyjna – lokalny komputer
B. domena – lokacja – jednostka organizacyjna – lokalny komputer
C. lokalny komputer – lokacja – domena – jednostka organizacyjna
D. jednostka organizacyjna – domena – lokacja – lokalny komputer
Wszystkie inne przedstawione odpowiedzi nie uwzględniają właściwej hierarchii przetwarzania zasad grupy w systemie Windows, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w zarządzaniu politykami bezpieczeństwa i konfiguracją. Niepoprawne odpowiedzi sugerują, że zasady grupy są przetwarzane w odwrotnej kolejności lub w sposób, który nie odzwierciedla rzeczywistości funkcjonowania systemu. Przykładowo, sugerowanie, że domena lub jednostka organizacyjna mają pierwszeństwo nad zasadami lokalnymi jest fundamentalnym błędem, ponieważ użytkownicy mogą skonfigurować lokalne zasady, które są specyficzne dla danego urządzenia, co powinno być zawsze priorytetem. Taki błąd myślowy prowadzi do sytuacji, w której lokalne wymagania bezpieczeństwa mogą zostać zignorowane na rzecz zasady, która nie jest już zgodna z aktualnymi potrzebami użytkownika. Inny typowy błąd dotyczy mylenia lokacji z jednostkami organizacyjnymi, co może skutkować nieprawidłową aplikacją zasad w sieciach złożonych z wielu lokalizacji. Te nieporozumienia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami IT, zwiększając ryzyko wystąpienia incydentów bezpieczeństwa i złożoności w zarządzaniu systemami. Właściwe zrozumienie hierarchii i kolejności przetwarzania zasad grupy jest kluczowe dla skutecznego administrowania infrastrukturą IT oraz zapewnienia zgodności z politykami organizacji.

Pytanie 39

Od momentu wprowadzenia Windows Server 2008, zakupując konkretną edycję systemu operacyjnego, nabywca otrzymuje prawo do zainstalowania określonej liczby kopii w środowisku fizycznym oraz wirtualnym. Która wersja tego systemu umożliwia nieograniczone instalacje wirtualne serwera?

A. Windows Server Foundation
B. Windows Server Essential
C. Windows Server Standard
D. Windows Server Datacenter
Windows Server Datacenter to edycja systemu operacyjnego zaprojektowana z myślą o środowiskach wirtualnych, umożliwiająca nieograniczoną liczbę instalacji wirtualnych maszyn. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach, które potrzebują elastyczności i skalowalności w zarządzaniu swoimi zasobami IT. Przykładowo, firmy korzystające z chmury obliczeniowej mogą wdrażać wiele instancji aplikacji lub usług bez dodatkowych opłat licencyjnych, co pozwala na optymalizację kosztów operacyjnych. W kontekście standardów branżowych, edycja Datacenter wspiera wirtualizację zgodnie z najlepszymi praktykami Microsoftu, takimi jak Hyper-V, co umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą i zasobami. Dodatkowo, organizacje mogą łatwo dostosować swoją infrastrukturę do zmieniających się wymagań biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku IT.

Pytanie 40

Do jakiej sieci jest przypisany host o adresie 172.16.10.10/22?

A. 172.16.12.0
B. 172.16.16.0
C. 172.16.4.0
D. 172.16.8.0
Patrząc na twoje odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wynikają z braku pełnego zrozumienia działania subnettingu i struktury adresów IP. Każdy adres IP dzieli się na część, która identyfikuje sieć, i część, która identyfikuje samego hosta. To jest kluczowe, żeby dobrze skonfigurować sieć. W przypadku adresu 172.16.10.10 z maską /22, żeby stwierdzić, do której sieci ten host przynależy, trzeba obliczyć adres sieci i rozumieć, jak działa maska podsieci. Ta maska wskazuje na 4 podsieci, a adres 172.16.8.0 to ta, z którą ma się łączyć nasz host. Odpowiedzi takie jak 172.16.4.0, 172.16.12.0 czy 172.16.16.0 są błędne, bo nie mieszczą się w odpowiednich przedziałach dla tej maski. Szczególnie 172.16.4.0 byłoby z innej podsieci, a 172.16.12.0 to tylko koniec zakresu tej samej podsieci, więc nie może być adresem sieciowym dla hosta 172.16.10.10. Często ludzie myślą, że adresy podsieci to po prostu liczby, a w rzeczywistości są one jasno określone przez maskę podsieci, co trzeba mieć na uwadze przy projektowaniu sieci. Dobrze jest też pamiętać, że stosowanie odpowiednich zasad i praktyk w subnettingu, jak CIDR, jest mega ważne dla efektywnego zarządzania adresami IP w nowoczesnych sieciach.