Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 09:20
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 09:25

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie ustawienie należy wprowadzić przy konfiguracji serwera DHCP?

A. Adres MAC interfejsu sieciowego serwera DHCP

B. Czas trwania dzierżawy adresu MAC

C. Czas trwania dzierżawy adresu IP

D. Stopień bezpieczeństwa IPSec (ang. Internet Protocol Security)

Wybór niewłaściwych parametrów podczas konfiguracji serwera DHCP może prowadzić do poważnych problemów w działaniu sieci. Czas trwania dzierżawy adresu MAC nie jest istotnym parametrem, ponieważ DHCP nie wykorzystuje adresów MAC do przydzielania dzierżaw. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym, ale nie powinien być mylony z czasem dzierżawy, który dotyczy adresów IP. Wprowadzenie takiego parametru do konfiguracji serwera DHCP może prowadzić do nieporozumień i trudności w zarządzaniu siecią, ponieważ DHCP przydziela adresy IP na podstawie adresów MAC klientów, ale nie przypisuje dzierżaw w oparciu o nie. Podobnie, podanie adresu MAC karty sieciowej serwera DHCP jako parametru również nie jest wymagane. Serwer DHCP jest w stanie pracować bez konieczności wskazywania swojego adresu MAC, który zresztą nie ma wpływu na jego funkcjonowanie. Co więcej, poziom zabezpieczeń IPSec jest zagadnieniem związanym z bezpieczeństwem protokołów IP, ale nie jest on bezpośrednio związany z konfiguracją serwera DHCP. Ignorowanie tych kluczowych elementów może prowadzić do błędów w projektowaniu sieci, takich jak problemy z przydzielaniem adresów IP lub naruszenia bezpieczeństwa, co w konsekwencji wpływa na wydajność i stabilność całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 2

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. personalizację systemu

B. ustawienie zapory sieciowej

C. obsługę kont użytkowników

D. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych

Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 3

W systemie Windows, zainstalowanym w wersji obsługującej przydziały dyskowe, użytkownik o nazwie Gość

A. może być członkiem grup lokalnych oraz grup globalnych

B. nie może być członkiem żadnej grupy

C. nie może być wyłącznie członkiem grupy globalnej

D. nie może być tylko w grupie o nazwie Goście

Odpowiedź mówiąca, że użytkownik o nazwie Gość może należeć do grup lokalnych i grup globalnych, jest zgodna z zasadami zarządzania użytkownikami w systemie Windows. W systemach operacyjnych Windows, grupy użytkowników są kluczowe dla zarządzania uprawnieniami i dostępem do zasobów. Użytkownik Gość, mimo że ma ograniczone uprawnienia, może być członkiem grup, co pozwala na nadanie mu specyficznych uprawnień. Przykładowo, członkostwo w lokalnej grupie 'Użytkownicy' umożliwia Gościowi korzystanie z podstawowych funkcji systemu, takich jak logowanie się oraz dostęp do publicznych folderów. Z kolei dołączenie do globalnej grupy, na przykład 'Użytkownicy domeny', pozwala na zarządzanie dostępem do zasobów w sieci w zależności od polityki i potrzeb organizacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, takim jak zasada najmniejszych uprawnień, przydzielanie użytkownikom, w tym Gościowi, odpowiednich grup lokalnych i globalnych ułatwia kontrolowanie dostępu i minimalizowanie ryzyka, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych oraz w organizacjach z restrykcyjnymi politykami bezpieczeństwa.

Pytanie 4

Oprogramowanie, które często przerywa działanie przez wyświetlanie komunikatu o konieczności dokonania zapłaty, a które spowoduje zniknięcie tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. nagware

B. careware

C. greenware

D. crippleware

Careware to oprogramowanie, które prosi użytkowników o wsparcie finansowe na cele charytatywne, zamiast wymagać opłaty za korzystanie z produktu. To podejście nie ma nic wspólnego z nagware, ponieważ nie przerywa działania oprogramowania w celu wymuszenia zapłaty, lecz zachęca do wsparcia społeczności. Greenware odnosi się do aplikacji, które są zaprojektowane z myślą o ochronie środowiska, co również nie jest związane z koncepcją nagware. Crippleware to termin używany dla oprogramowania, które jest celowo ograniczone w funkcjonalności, ale w przeciwieństwie do nagware, nie prosi o płatność, a jedynie oferuje ograniczone funkcje do darmowego użytku. To wprowadza dość dużą konfuzję, ponieważ można pomyśleć, że obie te koncepcje są podobne. W rzeczywistości nagware i crippleware mają różne cele i metody interakcji z użytkownikami. Typowym błędem myślowym jest mylenie formy licencji z metodą monetizacji oprogramowania. Warto zrozumieć, że nagware ma na celu aktywne pozyskanie użytkowników do płatności poprzez ograniczanie dostępu, podczas gdy inne formy, jak np. careware, mogą być bardziej altruistyczne i społecznie odpowiedzialne. To pokazuje, jak różne modele biznesowe mogą wpływać na użytkowanie i postrzeganie oprogramowania.

Pytanie 5

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer cechują się tym, że

A. wszystkie komputery klienckie mogą korzystać z zasobów innych komputerów.

B. wszystkie komputery w sieci mają równorzędny status.

C. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia zasoby w sieci.

D. żaden z komputerów nie pełni funkcji dominującej w stosunku do innych.

Sieci lokalne typu klient-serwer są zorganizowane wokół centralnego komputera, który pełni rolę serwera, udostępniając zasoby, takie jak pliki, aplikacje i usługi. Klienci, czyli pozostałe komputery w sieci, korzystają z tych zasobów. Taki model jest korzystny, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie zasobami oraz centralizację kontroli dostępu. Przykładem zastosowania tego modelu są firmy, które wdrażają serwery plików, pozwalające pracownikom na wspólny dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, model klient-serwer wspiera takie rozwiązania jak Active Directory w systemach Windows, które zarządzają tożsamościami użytkowników i autoryzacją dostępu. Przy założeniu pełnej funkcjonalności, serwer może obsługiwać wiele jednoczesnych połączeń, co jest kluczowe w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. Właściwe wdrożenie tego modelu zwiększa bezpieczeństwo, wydajność oraz ułatwia administrację siecią.

Pytanie 6

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla przesyłania VoIP?

A. QoS

B. SNMP

C. STP

D. VNC

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z mechanizmem priorytetyzacji ruchu VoIP, wskazuje na niewłaściwe zrozumienie roli i funkcji poszczególnych technologii w kontekście zarządzania ruchem sieciowym. SNMP (Simple Network Management Protocol) jest protokołem używanym do monitorowania i zarządzania urządzeniami w sieci, ale nie ma bezpośredniego wpływu na priorytetyzację ruchu. Pomimo że SNMP pozwala na zbieranie informacji o stanie sieci i urządzeń, nie ma zdolności do przydzielania różnym typom ruchu różnych poziomów jakości. Z kolei VNC (Virtual Network Computing) to protokół służący do zdalnego dostępu do komputerów. Nie ma on nic wspólnego z zarządzaniem jakością usług czy priorytetyzacją ruchu sieciowego. Użycie VNC do transmisji VoIP nie tylko nie wpłynie na jakość połączenia, ale może wręcz wprowadzać dodatkowe opóźnienia i utrudnienia w komunikacji. STP (Spanning Tree Protocol) jest z kolei protokołem używanym do zapobiegania pętli w sieciach Ethernet, co również nie ma związku z priorytetyzacją ruchu. Kluczowym błędem myślowym jest zakładanie, że różne protokoły i usługi pełnią tę samą rolę w kontekście zarządzania ruchem sieciowym. Zrozumienie ról poszczególnych technologii oraz ich zastosowania w kontekście jakości usług jest niezbędne do prawidłowego konfigurowania sieci i zapewnienia odpowiednich parametrów działania dla aplikacji wrażliwych na opóźnienia, takich jak VoIP.

Pytanie 7

W lokalnej sieci udostępniono folder o nazwie egzamin jako udział specjalny, który znajduje się na komputerze oznaczonym jako SERWER_2 w głównym katalogu dysku C:. Jakie powinno być wyrażenie dostępu do katalogu egzamin, gdzie znajduje się folder główny dla konta użytkownika o danym loginie?

A. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

B. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%

C. \SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%

D. \SERWER_2$egzamin\%USERNAME%

Odpowiedź \\SERWER_2egzamin$\%USERNAME% jest prawidłowa, ponieważ przedstawia właściwą strukturę ścieżki dostępu do folderu udostępnionego w sieci lokalnej. Symbol \\ oznacza początku ścieżki sieciowej, a 'SERWER_2' to nazwa komputera, na którym folder jest udostępniony. Następnie 'egzamin$' wskazuje na folder udostępniony jako specjalny udział, gdzie '$' jest istotnym elementem, oznaczającym, że jest to udział ukryty. Zmienna \%USERNAME% jest zastępowana nazwą konta użytkownika, co umożliwia dostęp do indywidualnych zasobów w folderze 'egzamin'. W praktyce, po zalogowaniu się użytkownika do sieci, zmienna ta zostanie automatycznie zamieniona na odpowiednią nazwę, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych, gdzie wielu użytkowników ma dostęp do wspólnych zasobów. Dobre praktyki wskazują, aby używać takich zmiennych w ścieżkach, by zwiększyć elastyczność i bezpieczeństwo dostępu do plików.

Pytanie 8

Wskaź, które z poniższych stwierdzeń dotyczących zapory sieciowej jest nieprawdziwe?

A. Jest częścią oprogramowania większości ruterów

B. Jest składnikiem systemu operacyjnego Windows

C. Jest narzędziem chroniącym sieć przed włamaniami

D. Jest zainstalowana na każdym przełączniku

Odpowiedź, że zapora sieciowa nie jest zainstalowana na każdym przełączniku, jest prawidłowa, ponieważ zapory sieciowe to specjalistyczne urządzenia lub oprogramowanie, które kontrolują ruch przychodzący i wychodzący w sieci. Zazwyczaj zapory są implementowane na poziomie ruterów lub jako oprogramowanie działające w systemach operacyjnych, takich jak Windows. Przełączniki (switches) z reguły nie zawierają funkcji zapory, a ich głównym celem jest kierowanie ruchu w obrębie lokalnych sieci bez wchodzenia w analizę zawartości pakietów. Przykładem zastosowania zapory sieciowej jest ustawienie reguł blokujących nieautoryzowany dostęp do zasobów firmy lub ochronę przed atakami DDoS. Zgodnie z dobrymi praktykami w dziedzinie bezpieczeństwa, organizacje powinny mieć wdrożone zapory, aby chronić swoją infrastrukturę przed zagrożeniami z sieci zewnętrznych, co jest zgodne z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology).

Pytanie 9

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. modyfikacji.

B. jedynie wykonania.

C. odczytu i wykonania.

D. odczytu, zapisu oraz wykonania.

Daną odpowiedzią, w której stwierdza się, że właściciel pliku może modyfikować, tylko wykonać lub odczytać, zapisać i wykonać, można dostrzec typowe nieporozumienia związane z interpretacją systemu uprawnień w Linuxie. Przede wszystkim, uprawnienia w formacie liczbowym (541) są interpretowane w kontekście trzech grup użytkowników: właściciela, grupy i pozostałych. Właściciel ma przypisane uprawnienie 5, co oznacza, że ma prawo do odczytu (4) oraz wykonania (1), jednak nie ma uprawnienia do zapisu (0). To kluczowy aspekt, który często bywa mylnie interpretowany, co prowadzi do wniosku, że właściciel może modyfikować plik. W rzeczywistości brak uprawnień do zapisu sprawia, że nie ma możliwości wprowadzenia jakichkolwiek zmian w zawartości pliku. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że właściciel pliku ma jedynie uprawnienia do wykonania, jest niepełna, ponieważ nie uwzględnia możliwości odczytu. Tego typu uproszczenia mogą skutkować poważnymi błędami w administracji systemami, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa, gdzie ważne jest, aby jasno rozumieć, jakie operacje można na plikach przeprowadzać. Warto również zwrócić uwagę na to, że wykonywanie pliku bez uprawnienia do jego odczytu jest niemożliwe, ponieważ system operacyjny musi najpierw zinterpretować kod, zanim go wykona. Zrozumienie zasadności nadawania uprawnień i ich właściwego przydzielania jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania bezpieczeństwem w systemach Unix/Linux.

Pytanie 10

Jakie urządzenie można kontrolować pod kątem parametrów za pomocą S.M.A.R.T.?

A. Dysku twardego

B. Procesora

C. Płyty głównej

D. Chipsetu

Płyty główne, procesory i chipsety nie są monitorowane za pomocą technologii S.M.A.R.T., co często prowadzi do nieporozumień wśród użytkowników. Płyta główna, jako centralny element komputera, nie posiada wbudowanego systemu S.M.A.R.T. do analizy swojego stanu. Jej komponenty, takie jak kondensatory, złącza czy układy scalone, mogą być monitorowane w inny sposób, ale nie przez S.M.A.R.T. Z kolei procesory, które odpowiadają za przetwarzanie danych, również nie są objęte tą technologią. Monitorowanie ich wydajności i temperatury odbywa się za pomocą innych narzędzi, takich jak Intel Power Gadget czy AMD Ryzen Master. Chipset, jako zestaw układów scalonych na płycie głównej, pełni funkcje komunikacyjne, ale także nie korzysta z S.M.A.R.T. do monitorowania stanu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie S.M.A.R.T. z ogólnym monitorowaniem sprzętu komputerowego, co powoduje, że użytkownicy mogą mylnie sądzić, że dotyczy to wszystkich komponentów. W rzeczywistości S.M.A.R.T. jest specyficzne dla dysków twardych i SSD, co podkreśla jego unikalność w kontekście monitorowania stanu nośników danych.

Pytanie 11

Określenie najbardziej efektywnej trasy dla połączenia w sieci to

A. sniffing

B. tracking

C. conntrack

D. routing

Routing, czyli wyznaczanie optymalnej trasy dla połączenia sieciowego, jest kluczowym procesem w zarządzaniu ruchu w sieciach komputerowych. Proces ten polega na określaniu najefektywniejszej drogi, jaką dane powinny przejść od nadawcy do odbiorcy. Przykładem zastosowania routingu jest sieć Internet, gdzie różne protokoły, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), umożliwiają dynamiczne wyznaczanie tras w zależności od aktualnych warunków sieciowych. Routing nie tylko zwiększa efektywność przesyłania danych, ale także wpływa na niezawodność i wydajność całej infrastruktury sieciowej. Dobrym przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy jedna z tras do serwera staje się niedostępna; protokoły routingu automatycznie aktualizują tablice routingu, aby znaleźć alternatywne połączenie. Zrozumienie koncepcji routingu oraz jego implementacji jest niezbędne dla każdego specjalisty w dziedzinie sieci komputerowych, a znajomość standardów branżowych, takich jak IETF, jest kluczowa dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 12

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. sześć średnic kabla

B. dwie średnice kabla

C. cztery średnice kabla

D. osiem średnic kabla

Dopuszczalny promień zgięcia dla kabla U/UTP kat. 5E wynoszący osiem średnic kabla jest zgodny z zaleceniami branżowymi, które kładą nacisk na minimalizowanie uszkodzeń mechanicznych i gwarantowanie optymalnej wydajności transmisji sygnału. W praktyce oznacza to, że podczas instalacji kabli sieciowych, należy dbać o to, aby nie były one narażone na zbyt ciasne zgięcia, co mogłoby prowadzić do degradacji sygnału, wzrostu tłumienia, a nawet uszkodzenia strukturalnego kabla. Przykładem zastosowania tej zasady jest instalacja kabli w szafach rackowych, gdzie muszą one być odpowiednio prowadzone, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność. Ponadto, przestrzeganie standardów takich jak ANSI/TIA-568-C.2, które szczegółowo opisują wymagania dotyczące instalacji i wydajności kabli, jest kluczowe dla uzyskania niezawodnych połączeń sieciowych. Prawidłowe zgięcia kabli wpływają również na ich odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest szczególnie ważne w środowiskach z dużą ilością urządzeń elektronicznych.

Pytanie 13

Określenie najlepszej trasy dla połączenia w sieci to

A. sniffing

B. tracking

C. conntrack

D. routing

Sniffing, tracking i conntrack to pojęcia, które, chociaż związane z sieciami komputerowymi, odnoszą się do zupełnie innych procesów niż routing. Sniffing polega na przechwytywaniu pakietów danych w sieci, co może być użyteczne w kontekście analizowania ruchu sieciowego, ale nie ma nic wspólnego z określaniem tras. Z kolei tracking odnosi się do śledzenia i monitorowania stanu połączeń, co jest użyteczne w kontekście zarządzania sesjami, ale nie wpływa na trasę, jaką wybierają dane. Conntrack to mechanizm, który umożliwia śledzenie stanów połączeń w firewallach, co również nie jest równoznaczne z routingiem. Błędne myślenie, które prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, często wynika z zamieszania pomiędzy różnymi funkcjami sieciowymi. Zrozumienie, że routing jest procesem podejmowania decyzji o trasach dla przesyłanych danych, jest kluczowe. Wiele osób mylnie kojarzy te terminy, nie dostrzegając, że każdy z nich pełni odrębną rolę w ekosystemie sieciowym. Dlatego istotne jest, aby mieć na uwadze, że routing nie tylko kieruje ruchem, ale jest także fundamentem sprawnej komunikacji w każdej sieci.

Pytanie 14

Aby uruchomić edytor rejestru w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. msconfig

B. ipconfig

C. regedit

D. cmd

Wybór innych narzędzi, takich jak 'msconfig', 'ipconfig' czy 'cmd', prowadzi do nieporozumień co do funkcji, jakie pełnią te aplikacje w systemie operacyjnym Windows. Narzędzie 'msconfig' (System Configuration) służy do zarządzania aplikacjami uruchamiającymi się przy starcie systemu oraz do konfigurowania opcji rozruchu. Użytkownicy mogą mieć tendencję do myślenia, że msconfig ma podobne funkcje do edytora rejestru, co jest błędem, ponieważ nie umożliwia on bezpośredniego przeglądania ani edytowania kluczy rejestru. Z kolei 'ipconfig' to narzędzie służące do wyświetlania i zarządzania ustawieniami IP w systemie, co również nie ma związku z rejestrem. Użytkownicy mogą mylić to narzędzie z innymi, które manipulują konfiguracją systemową, co jest spowodowane brakiem zrozumienia podstawowych zasad działania tych narzędzi. Narzędzie 'cmd', czyli wiersz polecenia, jest z kolei interfejsem tekstowym, który umożliwia wykonywanie poleceń, ale nie jest dedykowany do edytowania rejestru. Często pojawiającym się błędem jest zakładanie, że wszystkie narzędzia systemowe pełnią podobne funkcje, co prowadzi do pomyłek w procesie administracyjnym. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że każde z tych narzędzi ma swoją specyfikę i przeznaczenie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niepożądanych konsekwencji w zarządzaniu systemem.

Pytanie 15

W trakcie konserwacji oraz czyszczenia drukarki laserowej, która jest odłączona od zasilania, pracownik serwisu komputerowego może zastosować jako środek ochrony osobistej

A. rękawice ochronne

B. ściereczkę do usuwania zabrudzeń

C. element mocujący

D. przenośny odkurzacz komputerowy

Rękawice ochronne są niezbędnym środkiem ochrony indywidualnej w pracy z urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki laserowe. Podczas konserwacji i czyszczenia możemy napotkać na różne substancje, takie jak toner, który jest proszkiem chemicznym. Kontakt z tonerem może prowadzić do podrażnień skóry, dlatego noszenie rękawic ochronnych stanowi kluczowy element ochrony. W branży zaleca się użycie rękawic wykonanych z materiałów odpornych na chemikalia, które skutecznie izolują skórę od potencjalnych niebezpieczeństw. Przykładowo, rękawice nitrylowe są powszechnie stosowane w takich sytuacjach, ponieważ oferują dobrą odporność na wiele substancji chemicznych. Pracownicy serwisowi powinni także pamiętać o regularnej wymianie rękawic, aby zapewnić ich skuteczność. Stosowanie rękawic ochronnych jest zgodne z zasadami BHP, które nakładają obowiązek minimalizacji ryzyka w miejscu pracy. Ponadto, użycie rękawic poprawia komfort pracy, eliminując nieprzyjemne doznania związane z bezpośrednim kontaktem z brudem czy kurzem, co jest szczególnie istotne przy dłuższej pracy z urządzeniami. Ich zastosowanie jest zatem zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży serwisowej.

Pytanie 16

Jakie urządzenie powinno być zainstalowane w serwerze, aby umożliwić automatyczne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych?

A. Napęd DVD

B. Dysk SSD

C. Blue Ray

D. Streamer

Streamer to urządzenie, które służy do archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Jest on w stanie przechowywać duże ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla organizacji potrzebujących długoterminowego przechowywania informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośnik danych, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz obniżenie kosztów przechowywania w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. W praktyce, streamer jest często używany w centrach danych oraz przez firmy zajmujące się backupem, gdzie wymagana jest niezawodność oraz możliwość archiwizacji ogromnych ilości danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych pomaga w ochronie przed ich utratą oraz umożliwia łatwy dostęp do historycznych wersji danych, co jest kluczowe w przypadku audytów czy przepisów prawnych dotyczących przechowywania danych.

Pytanie 17

Która z wymienionych technologii pamięci RAM wykorzystuje oba zbocza sygnału zegarowego do przesyłania danych?

A. DDR

B. SIPP

C. SDR

D. SIMM

Odpowiedzi, które nie wskazują na pamięć DDR, bazują na zrozumieniu standardów pamięci RAM, ale nie uwzględniają kluczowej różnicy w sposobie przesyłania danych. SIMM (Single In-line Memory Module) i SIPP (Single In-line Pin Package) są starszymi technologiami, które nie obsługują podwójnej wydajności przesyłu danych. SIMM wykorzystuje pojedyncze zbocze sygnału zegarowego, co ogranicza jego efektywność w porównaniu do nowszych rozwiązań. Z kolei SIPP to technologia, która w praktyce nie jest już stosowana w nowoczesnych systemach komputerowych, ponieważ została zastąpiona przez bardziej wydajne rozwiązania jak DIMM. SDR (Single Data Rate) również nie wykorzystuje podwójnego przesyłania danych, co czyni ją mniej efektywną od DDR. SDR przesyła dane tylko na wznoszących zboczu sygnału zegarowego, co ogranicza jego przepustowość. To błędne założenie, że wszystkie standardy pamięci RAM mogą oferować podobne osiągi, prowadzi do nieefektywnego doboru komponentów w systemach komputerowych. Dlatego w kontekście wydajności i przyszłości zastosowań technologii pamięci, DDR stanowi zdecydowanie lepszy wybór.

Pytanie 18

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. wyświetlenie identyfikatora terminala

B. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

C. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika

D. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej

Wybrane odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. W pierwszej z nich sugerowano, że polecenie 'tty' służy do wysyłania sygnału zakończenia procesu. To jest zasadniczo błędne zrozumienie funkcji sygnałów w systemie Linux, gdzie do zakończenia procesu używa się polecenia 'kill' w połączeniu z odpowiednim identyfikatorem procesu (PID). Sygnały to mechanizm komunikacji między procesami, a nie polecenie, które zwraca informacje o terminalu. Z kolei druga odpowiedź twierdzi, że 'tty' uruchamia program listujący zawartość pamięci operacyjnej. Takie operacje dotyczą narzędzi takich jak 'top' czy 'htop', które umożliwiają monitorowanie procesów działających w systemie, a nie polecenie 'tty'. Zmiana bieżącego katalogu na katalog domowy użytkownika jest realizowana za pomocą polecenia 'cd' i również nie ma związku z funkcją 'tty'. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji różnych poleceń, co prowadzi do nieporozumień w ich zastosowaniach. Aby dobrze zrozumieć, jak działają polecenia w systemie Linux, należy mieć jasność co do ich specyfikacji oraz celu, dla którego zostały zaprojektowane. Właściwe zrozumienie architektury systemu Linux oraz logiki działania jego komponentów jest kluczowe dla efektywnego działania w tym środowisku.

Pytanie 19

Najskuteczniejszym sposobem na wykonanie codziennego archiwizowania pojedynczego pliku o wielkości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do Internetu jest

A. korzystanie z pamięci USB z systemem plików NTFS

B. korzystanie z pamięci USB z systemem plików FAT32

C. skompresowanie i zapisanie w lokalizacji sieciowej

D. zapisanie na płycie DVD-5 w formacie ISO

Wybór opcji polegającej na spakowaniu i przechowywaniu pliku w lokalizacji sieciowej jest nieodpowiedni z uwagi na brak dostępu do sieci w przedstawionym scenariuszu. Nawet gdyby lokalizacja sieciowa była dostępna, archiwizacja w ten sposób nie rozwiązuje problemu przechowywania dużych plików, a także wiąże się z potencjalnym ryzykiem utraty danych w przypadku awarii sieci lub serwera. Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO, mimo że dla wielu użytkowników może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jest niewłaściwą opcją, ponieważ standard DVD-5 obsługuje maksymalny rozmiar pliku wynoszący 4,7 GB. W związku z tym plik 4,8 GB nie zmieści się na takiej płycie, co prowadziłoby do problemów z archiwizacją. Z kolei użycie pamięci USB z systemem plików FAT32 również jest niewłaściwe, ponieważ ten system plików ma ograniczenie dotyczące maksymalnego rozmiaru pojedynczego pliku wynoszącego 4 GB. W przypadku pliku o rozmiarze 4,8 GB użytkownik napotkałby trudności przy próbie zapisu, co może prowadzić do frustracji i strat czasowych. Wybór odpowiedniego systemu plików i nośnika jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi, a każdy z przedstawionych błędnych rozwiązań nie tylko nie rozwiązuje problemu archiwizacji, ale również naraża użytkownika na ryzyko utraty danych lub problemów technicznych.

Pytanie 20

Litera S w protokole FTPS odnosi się do zabezpieczania danych przesyłanych poprzez

A. logowanie

B. uwierzytelnianie

C. autoryzację

D. szyfrowanie

Odpowiedzi związane z uwierzytelnianiem, logowaniem oraz autoryzacją nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego aspektu, jakim jest szyfrowanie danych w protokole FTPS. Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika lub aplikacji, który ma na celu zapewnienie, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do systemu. Choć jest to ważny krok w procesie zabezpieczania, nie jest to tożsama funkcjonalność z szyfrowaniem, które chroni dane w trakcie ich przesyłania. Logowanie natomiast to mechanizm rejestrowania działań użytkowników w systemie, co również nie jest związane z samym procesem zabezpieczania danych. Autoryzacja odnosi się do przyznawania uprawnień użytkownikom, co jest kolejnym krokiem w procesie zabezpieczania dostępu do zasobów systemowych. W praktyce, wiele osób myli te procesy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat bezpieczeństwa przesyłania danych. Aby skutecznie zabezpieczać informacje, należy zrozumieć, że szyfrowanie, uwierzytelnianie, logowanie i autoryzacja są różnymi, ale komplementarnymi elementami ochrony danych. Kluczowe jest, aby nie pomijać szyfrowania jako fundamentu ochrony, na którym można budować pozostałe aspekty bezpieczeństwa.

Pytanie 21

Jakie polecenie pozwala na przeprowadzenie aktualizacji do nowszej wersji systemu Ubuntu Linux?

A. install source update

B. sudo apt-get dist-upgrade

C. apt-get sudo su update

D. upgrade install dist high

Wszystkie podane odpowiedzi, z wyjątkiem 'sudo apt-get dist-upgrade', są niepoprawne z różnych powodów. W pierwszej odpowiedzi użycie 'install source update' nie odnosi się do żadnego podstawowego polecenia w systemie Ubuntu. 'install' i 'update' są używane w różnych kontekstach, jednak brak odpowiednich komend oraz niepoprawna składnia sprawiają, że nie można zrealizować żadnej aktualizacji. Druga odpowiedź, 'apt-get sudo su update', jest również niepoprawna, ponieważ łączy polecenia w sposób, który nie ma sensu. 'sudo' jest używane do nadania uprawnień administratora, ale nie powinno się go stosować w ten sposób. 'su' zmienia użytkownika, co w kontekście aktualizacji jest niepotrzebne, a 'update' jest zbyt ogólnym terminem, który nie wskazuje na konkretne działanie aktualizacji pakietów. Trzecia odpowiedź, 'upgrade install dist high', jest zbiorem losowych słów, które nie tworzą prawidłowego polecenia. 'upgrade' i 'install' mogą być używane oddzielnie, ale ich połączenie w takiej formie nie ma żadnego sensu, a fraza 'dist high' nie odnosi się do żadnej znanej komendy w Ubuntu. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad działania systemu zarządzania pakietami oraz znajomości poprawnej składni poleceń w terminalu. Właściwe korzystanie z poleceń w systemie operacyjnym Linux jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem oraz zapewnienia jego bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Jak można skonfigurować sieć VLAN?

A. na moście

B. na przełączniku

C. na regeneratorze

D. na koncentratorze

Koncentratory, regeneratorzy i mosty nie są odpowiednimi urządzeniami do konfigurowania VLAN-ów, co wynika z ich podstawowych funkcji w sieci. Koncentratory działają jako proste urządzenia łączące, które nie mają możliwości analizowania pakietów ani segmentacji ruchu. Każdy pakiet przychodzący do koncentratora jest przesyłany do wszystkich portów, co sprawia, że nie są w stanie wspierać architektury VLAN, która wymaga kierowania ruchu na podstawie tagów przypisywanych do ramek. Regeneratorzy, z kolei, mają za zadanie wzmacnianie sygnału w sieciach rozległych, ale nie ingerują w logikę pakietów, co oznacza, że nie mogą realizować funkcji związanych z VLAN-ami. Mosty, mimo że mogą łączyć różne segmenty sieci, również nie są w stanie efektywnie zarządzać VLAN-ami, ponieważ nie implementują mechanizmów tagowania ramek. Często popełnianym błędem jest mylenie tych urządzeń z przełącznikami, które są specjalnie zaprojektowane do operowania na warstwie drugiej modelu OSI, co pozwala im na zarządzanie ruchem na poziomie pakietów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami i ich rolą w architekturze sieciowej, co jest niezbędne do efektywnego planowania i konfigurowania nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 23

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do przywracania systemu Windows, może sugerować

A. wykrycie błędnej adresacji IP

B. uszkodzenie plików startowych systemu

C. uszkodzenie sterowników

D. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

Podczas gdy komunikat wyświetlany przez Startup Repair wskazuje na problem z plikami startowymi systemu, inne potencjalnie błędne interpretacje mogą prowadzić do niepoprawnych wniosków. Przede wszystkim idea, że narzędzie to wskazuje na konieczność wykonania kopii zapasowej systemu, jest myląca. Kopie zapasowe są istotnym elementem zarządzania systemem, ale Startup Repair koncentruje się na naprawie bieżących problemów z rozruchem, a nie na archiwizacji danych. Kolejną błędną koncepcją jest przekonanie, że komunikat dotyczy nieprawidłowej adresacji IP. Problemy z adresacją IP są związane z konfiguracją sieciową i nie wpływają na zdolność systemu do uruchomienia się. Diagnostyka IP odbywa się na poziomie systemu operacyjnego po jego załadowaniu. Ostatecznie, sugestia, że problem dotyczy uszkodzonych sterowników, choć możliwa, nie jest bezpośrednio związana z komunikatem o błędzie rozruchu. Problemy ze sterownikami mogą powodować inne rodzaje awarii systemu, ale nie są głównym celem działania narzędzia Startup Repair. Aby skutecznie diagnozować i rozwiązywać problemy z systemem, ważne jest zrozumienie, jakie narzędzia są przeznaczone do jakich zadań oraz jakie symptomy wskazują na konkretne problemy. Redukowanie błędów myślowych i poprawne przypisywanie symptomów do problemów technicznych jest kluczowe dla efektywnej administracji IT. Ważnym aspektem jest również ciągłe doskonalenie umiejętności oraz znajomość narzędzi diagnostycznych dostępnych w systemach operacyjnych.

Pytanie 24

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Router

B. Hub

C. Repeater

D. Switch

Hub, switch i repeater to nie te urządzenia, które mogą łączyć sieci LAN z WAN. Hub to dość prosty sprzęt, który wysyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie wie, dokąd je wysłać, więc nie może łączyć różnych typów sieci. Switch jest trochę sprytniejszy, działa na wyższej warstwie, ale też nie potrafi łączyć z WAN. Repeater to urządzenie, które wzmacnia sygnał, żeby sieć działała dalej, ale znowu – nie jest w stanie kierować danymi ani łączyć różnych sieci. Często się myśli, że każde urządzenie to router, ale tak nie jest. Każde z nich ma swoje konkretne miejsce i zastosowanie, które nie obejmuje łączenia różnych sieci. Dlatego warto zrozumieć, że router to kluczowy element w tej układance.

Pytanie 25

Osoba korzystająca z komputera, która testuje łączność sieciową używając polecenia ping, uzyskała wynik przedstawiony na rysunku. Jakie może być źródło braku reakcji serwera przy pierwszej próbie, zakładając, że adres domeny wp.pl to 212.77.100.101?

C:\Users\Komputer 2>ping wp.pl
 Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta wp.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę.
 C:\Users\Komputer 2>ping 212.77.100.101

 Badanie 212.77.100.101 z 32 bajtami danych:
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248

 Statystyka badania ping dla 212.77.100.101:
     Pakiety: Wysłane = 4, Odebrane = 4, Utracone = 0 (0% straty).
 Szacunkowy czas błądzenia pakietów w milisekundach:
     Minimum = 28 ms, Maksimum = 28 ms, Czas średni = 28 ms

A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej.

B. Nieobecność adresów serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej

C. Nieustawiony adres domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej.

D. Brak przypisanego serwerowi DHCP adresu karty sieciowej.

Brak serwera DHCP na karcie sieciowej wcale nie jest problemem, bo DHCP ma na celu automatyczne przypisywanie takich rzeczy, jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Jak DHCP nie działa, to komputer nie dostaje żadnych ustawień, przez co komunikacja sieciowa jest całkowicie zablokowana, a nie tylko DNS. Z kolei brak adresu bramy domyślnej może utrudnić dostęp do internetu, ale nie wpłynie na rozwiązywanie nazw przez DNS. A błędny adres IP wskazuje, że coś z ustawieniami jest nie tak, co oczywiście może spowodować problemy z komunikacją w sieci, ale niekoniecznie z DNS. Jak brak serwera DNS, to komputer nie zrealizuje tłumaczenia nazw na IP, i to jest bezpośredni powód problemu, który miałeś. Dobrze zrozumieć, jak działają te elementy w sieci, bo ułatwia to diagnozowanie problemów z połączeniem.

Pytanie 26

W dokumentacji technicznej głośnika komputerowego oznaczenie "10 W" dotyczy jego

A. zakresu pracy

B. mocy

C. częstotliwości

D. napięcia

W kontekście głośników komputerowych, zrozumienie oznaczeń technicznych jest kluczowe dla wybierania odpowiednich komponentów audio. Zapis "10 W" odnosi się do mocy, jednak niektóre osoby mogą mylnie interpretować go w kontekście napięcia, zakresu pracy lub częstotliwości. Napięcie głośnika, zazwyczaj wyrażane w woltach (V), nie jest bezpośrednio związane z jego wydajnością dźwiękową, lecz z wymogami zasilania. Głośniki są projektowane do pracy w określonym zakresie napięcia, ale to moc decyduje, jak dużo energii głośnik może przetworzyć na dźwięk. Zakres pracy odnosi się do częstotliwości, w jakich głośnik jest w stanie efektywnie działać, a nie do mocy, co może prowadzić do nieporozumień. Częstotliwość, mierzona w hertzach (Hz), wskazuje na to, jakie dźwięki głośnik może reprodukować, jednak nie mówi nic o jego wydajności w zakresie mocy. Typowym błędem jest mylenie tych oznaczeń i przyjmowanie, że większe napięcie automatycznie oznacza większą moc, co nie jest prawdą. Użytkownicy powinni być świadomi tych różnic, aby uniknąć niewłaściwego doboru sprzętu audio, co może prowadzić do niezadowolenia z jakości dźwięku oraz uszkodzenia głośników. Zrozumienie podstawowych parametrów głośników jest kluczowe dla optymalizacji systemów audio oraz zapewnienia ich długotrwałej i efektywnej pracy.

Pytanie 27

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

A. DVI-A

B. Fire Wire

C. Display Port

D. HDMI

Display Port to taki cyfrowy interfejs, który głównie służy do przesyłania obrazu z komputera do monitora. Ma tę fajną zaletę, że potrafi przesyłać wideo w bardzo wysokiej rozdzielczości, a przy tym również dźwięk, co sprawia, że jest super uniwersalny dla nowoczesnych urządzeń multimedialnych. Zgodność ze standardami VESA to kolejna rzecz, dzięki której można go używać z wieloma różnymi sprzętami. Dodatkowo, Display Port ma opcję synchronizacji dynamicznej obrazu, co jest mega ważne dla graczy i dla tych, którzy zajmują się edycją wideo. W zawodowych środowiskach często wybiera się właśnie Display Port, bo obsługuje wyższe rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż starsze złącza. A to, że można połączyć kilka monitorów za pomocą jednego kabla, to już w ogóle bajka, bo znacznie ułatwia życie i porządek z kablami. Wybierać Display Port to pewny krok w stronę lepszej jakości obrazu i dźwięku oraz dobrą inwestycję na przyszłość, bo technologie się rozwijają, a ten interfejs sobie z tym poradzi.

Pytanie 28

Jakie zastosowanie ma polecenie md w systemie Windows?

A. przejście do katalogu nadrzędnego

B. tworzenie pliku

C. zmiana nazwy pliku

D. tworzenie katalogu

Wybór odpowiedzi, że polecenie 'md' służy do tworzenia pliku, jest niepoprawny, ponieważ 'md' nie ma takiej funkcjonalności. W systemie operacyjnym Windows do tworzenia plików wykorzystuje się inne polecenia, takie jak 'echo' czy 'copy', które są przeznaczone do generowania lub kopii plików z istniejących danych. Użytkownicy mogą mylnie interpretować działanie 'md', myśląc, że jest to środowisko do pracy z plikami, podczas gdy jego głównym celem jest zarządzanie strukturą katalogów. Zmiana nazwy pliku również nie jest możliwa za pomocą 'md'; do tego celu używa się polecenia 'ren' (rename). Przechodzenie do katalogu nadrzędnego realizowane jest przy pomocy polecenia 'cd ..', co może prowadzić do zamieszania, jeśli ktoś nie zna dedykowanych komend. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia architektury systemu plików oraz różnic pomiędzy operacjami na plikach a operacjami na katalogach. Warto zaznaczyć, że porządne zarządzanie plikami i katalogami jest kluczowe dla efektywności pracy w środowisku komputerowym, dlatego dobrze jest znać podstawowe polecenia i ich zastosowania.

Pytanie 29

Jaki symbol urządzenia jest pokazany przez strzałkę na rysunku?

A. Przełącznika

B. Koncentratora

C. Routera

D. Serwera

Router to takie urządzenie, które pomaga kierować danymi między różnymi sieciami. W sumie to jego główna rola – znaleźć najlepszą trasę dla danych, które przelatują przez sieć. Router patrzy na nagłówki pakietów i korzysta z tablicy routingu, żeby wiedzieć, gdzie te dane mają iść dalej. Jest mega ważny, bo łączy różne lokalne sieci LAN z większymi sieciami WAN, co pozwala im się komunikować. Dzięki temu ruch sieciowy jest lepiej zarządzany, co zmniejsza opóźnienia i sprawia, że wszystko działa sprawniej. Routery mogą robić też różne sztuczki, np. routing statyczny i dynamiczny – ten dynamiczny, jak OSPF czy BGP, pozwala na automatyczne aktualizacje tablicy routingu, gdy coś się zmienia w sieci. W praktyce, routery są kluczowe w firmach i w domach, nie tylko do przesyłania danych, ale też do zapewnienia bezpieczeństwa, jak NAT czy firewalle, co jest ważne w dzisiejszych czasach z tyloma zagrożeniami.

Pytanie 30

Norma EN 50167 odnosi się do rodzaju okablowania

A. szkieletowego

B. pionowego

C. poziomego

D. kampusowego

Odpowiedzi odnoszące się do okablowania pionowego, szkieletowego oraz kampusowego są błędne, ponieważ nie dotyczą bezpośrednio normy EN 50167, która koncentruje się na okablowaniu poziomym. Okablowanie pionowe, w przeciwieństwie do poziomego, jest zaprojektowane dla łączenia różnych stref w budynku, na przykład pomiędzy różnymi piętrami. To typowe dla budynków wielopiętrowych, gdzie przesył sygnału odbywa się poprzez pionowe kanały. Z kolei okablowanie szkieletowe odnosi się do szerokiej infrastruktury sieciowej, która może łączyć różne budynki w kampusie lub dużych obiektach, a także obejmuje sieci WAN. W kontekście kampusowym, okablowanie jest bardziej złożone i wymaga innych podejść do zarządzania, co nie jest tematem normy EN 50167. Często błędne zrozumienie tej normy wynika z mylenia różnych typów okablowania oraz ich zastosowania w specyficznych środowiskach. Dla profesjonalistów istotne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie normy odnoszą się do poszczególnych elementów infrastruktury sieciowej i jak te normy wpływają na jakość oraz wydajność instalacji.

Pytanie 31

W którym z rejestrów wewnętrznych procesora są przechowywane dodatkowe informacje o wyniku realizowanej operacji?

A. W liczniku rozkazów

B. We wskaźniku stosu

C. W rejestrze flagowym

D. W akumulatorze

W akumulatorze, wskaźniku stosu oraz liczniku rozkazów nie przechowuje się informacji o dodatkowych cechach wyników operacji w takim samym sensie jak w rejestrze flagowym. Akumulator jest głównie używany do przechowywania tymczasowych wyników obliczeń oraz operacji arytmetycznych, które są wykonywane przez procesor. Choć służy do przetwarzania danych, nie dostarcza informacji o statusie wyników, co ogranicza jego funkcjonalność w kontekście monitorowania stanów operacji. Wskaźnik stosu z kolei odpowiada za zarządzanie stosami danych w pamięci, umożliwiając przechowywanie adresów powrotu oraz lokalnych zmiennych, ale nie jest odpowiedzialny za rejestrowanie dodatkowych informacji o wynikach operacyjnych. Natomiast licznik rozkazów ma za zadanie śledzenie adresu następnej instrukcji do wykonania, co również nie ma związku z analizą wyników operacji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie funkcji przechowywania wyników z funkcjami kontrolnymi. Istotne jest zrozumienie, że rejestr flagowy, jako element architektury procesora, pełni unikalną rolę w monitorowaniu stanów operacji, co jest kluczowe dla prawidłowego działania programów i optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 32

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1010100(2)

B. 1010101(2)

C. 1100101(2)

D. 1001100(2)

Wybór innych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad konwersji liczb między systemami liczbowymi oraz z błędnego dodawania w systemie ósemkowym. Na przykład, przy dodawaniu 33(8) i 71(8), kluczowe jest zrozumienie, że system ósemkowy ogranicza wartości cyfr do zakresu od 0 do 7. W przypadku, gdy użytkownik próbuje dodać te liczby bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, mógłby popełnić błąd arytmetyczny, myśląc, że cyfry są dodawane tak jak w systemie dziesiętnym. Inną możliwością jest pomylenie wyniku podczas konwersji z systemu dziesiętnego na binarny, co może prowadzić do niepoprawnych wyników, takich jak 1001100(2) lub 1010101(2). Często takie błędy wynikają z braku praktyki w konwertowaniu liczb oraz z niewłaściwego zrozumienia, jak różne systemy liczbowo-arabiczne różnią się między sobą. Użytkownicy mogą także zafałszować wyniki przez błędne dodawanie w systemie ósemkowym, na przykład dodając cyfry w sposób, który nie uwzględnia przeniesienia, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku w systemie ósemkowym. Wszystkie te błędy podkreślają znaczenie zrozumienia podstawowych zasad systemów liczbowych oraz praktyki w ich stosowaniu, by uniknąć typowych pułapek w obliczeniach.

Pytanie 33

Podaj polecenie w systemie Windows Server, które umożliwia usunięcie jednostki organizacyjnej z katalogu.

A. adprep

B. redircmp

C. dsadd

D. dsrm

Odpowiedzi 'dsadd', 'adprep' oraz 'redircmp' reprezentują zupełnie inne funkcje w ekosystemie Active Directory, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście zarządzania strukturą katalogu. 'Dsadd' to polecenie służące do dodawania nowych obiektów do Active Directory, takich jak użytkownicy, grupy czy jednostki organizacyjne, co sprawia, że nie ma możliwości zastosowania go do usuwania obiektów. Z kolei 'adprep' jest narzędziem wykorzystywanym do przygotowywania bazy danych Active Directory przed migracją lub aktualizacją serwera, ale również nie ma związku z procesem usuwania jakichkolwiek obiektów. 'Redircmp' natomiast jest używane do zmiany lokalizacji, do której kierowane są nowe konta użytkowników, co również nie ma zastosowania w kontekście usuwania jednostek organizacyjnych. Te błędne odpowiedzi wynikają często z braku zrozumienia różnorodności poleceń dostępnych w narzędziach administracyjnych systemów Windows. Właściwe zarządzanie Active Directory wymaga znajomości nie tylko poleceń, ale również ich funkcji, co z kolei podkreśla znaczenie szkoleń i dokumentacji w pracy administratorów. Kluczowe jest zrozumienie, że każde polecenie ma swoją specyfikę i zastosowanie, a nieprawidłowy wybór narzędzia może prowadzić do dewastacji struktury AD lub stworzenia niepożądanych sytuacji w organizacji.

Pytanie 34

Symbol przedstawiony na ilustracji wskazuje na produkt

A. biodegradowalny

B. nadający się do powtórnego przetworzenia

C. niebezpieczny

D. przeznaczony do ponownego użycia

Niektóre osoby mogą mylić ten symbol z innymi oznaczeniami, które sugerują różne ekologiczne praktyki. Na przykład 'przeznaczony do powtórnego użycia' ma inny sens niż recykling. Powtórne użycie oznacza, że można dany produkt wykorzystać jeszcze raz w takiej samej formie, jak szklane butelki czy pojemniki wielorazowego użytku. Choć to też jest korzystne dla środowiska, to jednak symbol recyklingu nie odnosi się do tego bezpośrednio. A termin 'biodegradowalny' mówi o tym, że materiał może się naturalnie rozłożyć przez mikroorganizmy w środowisku, a to nie wymaga przetwarzania przemysłowego jak w przypadku recyklingu. Produkty biodegradowalne są często alternatywą dla tradycyjnych materiałów, ale mogą potrzebować określonych warunków do rozkładu. Z kolei 'niebezpieczny' oznacza produkty, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi lub środowisku, i są zazwyczaj oznaczane innymi, bardziej wyraźnymi symbolami. Mylenie tych różnych koncepcji może bardzo utrudnić właściwe zarządzanie odpadami, co ostatecznie tylko pogarsza stan naszej planety. Wydaje mi się, że zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla lepszego gospodarowania odpadami i ochrony naszych zasobów naturalnych. Każde z tych oznaczeń ma swój cel w ekosystemie zarządzania odpadami i razem wpływają na zrównoważony rozwój.

Pytanie 35

Usterka zaprezentowana na ilustracji, widoczna na monitorze, nie może być spowodowana przez

A. przegrzanie karty graficznej

B. nieprawidłowe napięcia zasilane przez zasilacz

C. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej w wyniku overclockingu

D. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

Uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej rzadko jest przyczyną artefaktów graficznych takich jak te widoczne na załączonym obrazie. Artefakty graficzne, czyli niepoprawnie wyświetlane elementy graficzne, często są wynikiem problemów związanych bezpośrednio z kartą graficzną lub jej zasilaniem. Moduły pamięci operacyjnej, zwane również RAM, służą do przechowywania danych, które są aktualnie używane przez procesor i inne komponenty komputera. Ich uszkodzenie objawia się częściej poprzez błędy w uruchamianiu systemu, nagłe zawieszenia komputera lub nieoczekiwane restarty, a nie przez błędy w wyświetlaniu grafiki. Dobre praktyki w diagnostyce usterki obejmują testowanie pamięci RAM przy użyciu narzędzi takich jak MemTest86, w celu wykluczenia ich uszkodzenia. W środowisku profesjonalnym ważne jest również zachowanie odpowiednich procedur dotyczących elektrostatyki podczas pracy z modułami pamięci, aby zapobiegać ich uszkodzeniom. Ponadto, aby uniknąć niewłaściwego diagnozowania problemów, zaleca się korzystanie z dokumentacji producenta elementów sprzętowych oraz wsparcia technicznego, co jest kluczowe, by zrozumieć złożoność interakcji między różnymi komponentami komputera.

Pytanie 36

Która z opcji konfiguracji ustawień konta użytkownika o ograniczonych uprawnieniach w systemie Windows jest dostępna dzięki narzędziu secpol?

A. Blokadę wybranych elementów w panelu sterowania

B. Czyszczenie historii ostatnio otwieranych dokumentów

C. Zezwolenie na zmianę czasu systemowego

D. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD

Pozostałe odpowiedzi, mimo że dotyczą różnych aspektów zarządzania systemem, nie są związane z funkcjonalnością, którą oferuje przystawka secpol w kontekście ustawień użytkowników z ograniczonymi uprawnieniami. Odebranie możliwości zapisu na płytach CD, pomimo że może być istotne w kontekście zabezpieczeń, jest bardziej związane z zarządzaniem urządzeniami i zasadami grupowymi, a nie bezpośrednio z politykami bezpieczeństwa użytkowników. Blokowanie określonych elementów w panelu sterowania również nie jest funkcją dostępna w secpol. Również czyszczenie historii niedawno otwieranych dokumentów nie jest bezpośrednio powiązane z ustawieniami polityki bezpieczeństwa, lecz odnosi się do zarządzania prywatnością i historii użytkowania. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje związane z funkcjonalnością secpol mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie zarządzania uprawnieniami użytkowników i zabezpieczeń systemów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne funkcjonalności oferuje każdy z narzędzi w systemie Windows oraz ich odpowiednie zastosowanie w praktyce. Dobre praktyki w zarządzaniu bezpieczeństwem informatycznym wymagają starannego dobierania polityk, które pozwolą na maksymalizację bezpieczeństwa przy jednoczesnym minimalizowaniu wpływu na użytkowników.

Pytanie 37

Urządzenie zaprezentowane na ilustracji jest wykorzystywane do zaciskania wtyków:

A. SC

B. BNC

C. RJ 45

D. E 2000

Przyrząd przedstawiony na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 które są powszechnie stosowane w technologii Ethernet do tworzenia sieci komputerowych. Wtyk RJ 45 jest standardem w kablach kategorii 5 6 i 6a umożliwiając przesył danych z dużą szybkością. Proces zaciskania polega na umieszczeniu przewodów w odpowiednich kanałach wtyku a następnie użyciu zaciskarki do zabezpieczenia połączenia. Zaciskarka jest specjalnie zaprojektowana aby zapewnić równomierny nacisk na wszystkie piny dzięki czemu połączenie jest niezawodne i trwałe. Ważnym aspektem podczas pracy z RJ 45 jest przestrzeganie norm takich jak EIA/TIA 568 które definiują kolorystykę przewodów co zapobiega błędnym połączeniom. Zaciskanie wtyków RJ 45 jest kluczową umiejętnością w pracy technika sieciowego ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość i stabilność połączenia sieciowego. Prawidłowe zaciskanie zapewnia minimalizację strat sygnału i poprawę wydajności sieci.

Pytanie 38

Podczas wyłączania systemu operacyjnego na monitorze pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zamykanie systemu, spowodowane niewystarczającą ilością pamięci. Co ten błąd może oznaczać?

A. uruchamianie zbyt wielu programów podczas startu komputera

B. przegrzanie CPU

C. uszkodzenie systemowej partycji

D. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

Błąd 0x000000F3, związany z disorderly shutdown, wskazuje na problemy podczas zamykania systemu operacyjnego, które są często związane z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Pamięć wirtualna, która jest przestrzenią dyskową wykorzystywaną przez system operacyjny jako rozszerzenie pamięci RAM, odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami systemowymi. Kiedy pamięć wirtualna jest zbyt mała, system operacyjny nie jest w stanie pomyślnie zrealizować wszystkich operacji zamykania, co prowadzi do pojawienia się błędów. Przykładowo, jeśli użytkownik uruchamia wiele aplikacji jednocześnie, może to zająć dużą ilość pamięci RAM i spowodować, że system nie ma wystarczającej ilości pamięci wirtualnej do prawidłowego zamykania. Z tego powodu, aby uniknąć podobnych problemów, rekomenduje się, aby użytkownicy regularnie monitorowali rozmiar pamięci wirtualnej oraz dostosowywali go w ustawieniach systemowych, zgodnie z zaleceniami producenta. Praktyczne podejście do zarządzania pamięcią wirtualną obejmuje również korzystanie z narzędzi do analizy wydajności systemu, takich jak Menedżer zadań w Windows, aby kontrolować obciążenie pamięci i w razie potrzeby zwiększać jej rozmiar.

Pytanie 39

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

A. rys. d

B. rys.

C. rys. c

D. rys. b

Polecenie ls -l w systemie Linux jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o plikach i katalogach w bieżącym katalogu. Wyświetla dane takie jak uprawnienia do plików, liczba dowiązań, właściciel pliku, grupa właściciela, rozmiar pliku, data i czas ostatniej modyfikacji oraz nazwę pliku. Rysunek D przedstawia wynik tego polecenia ze szczegółowymi informacjami dla trzech plików: asso.txt lan.txt i utk.txt. Warto zwrócić uwagę na kolumny opisujące uprawnienia do plików które mają format rw-r--r-- oznaczający że właściciel pliku ma prawo do odczytu i zapisu grupa ma prawo do odczytu a pozostali użytkownicy również mają prawo do odczytu. Liczba '1' obok uprawnień oznacza liczbę dowiązań do pliku. Właścicielem i grupą wszystkich plików jest użytkownik Egzamin. Daty modyfikacji plików są różne co świadczy o ich ostatnich zmianach w różnych godzinach. Przykłady zastosowania tego polecenia obejmują zarządzanie uprawnieniami i kontrolę plików w systemie oraz audyty bezpieczeństwa.

Pytanie 40

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 765. Grupa przypisana do tego pliku ma możliwość

A. odczytu i zapisu

B. odczytu i wykonania

C. odczytu, zapisu oraz wykonania

D. tylko odczytu

Odpowiedzi, które sugerują, że grupa może odczytać plik, wykonać go lub tylko odczytać, są błędne z kilku powodów. Zrozumienie systemu uprawnień w Linuxie jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem i dostępem do danych. System uprawnień oparty jest na liczbach od 0 do 7, gdzie każda cyfra przedstawia zestaw uprawnień dla danej grupy użytkowników. Na przykład, liczba 6 oznacza, że użytkownik z danej grupy ma uprawnienia do odczytu i zapisu, ale nie do wykonywania. W praktyce oznacza to, że grupowy użytkownik może edytować plik, a nie uruchamiać go jako programu. Często pojawia się mylne przekonanie, że przypisanie uprawnień wykonania do grupy użytkowników jest standardową praktyką, co może prowadzić do naruszeń bezpieczeństwa danych. Kolejnym typowym błędem jest zakładanie, że pliki, które mają ustawione uprawnienia 7xx, umożliwiają wykonanie ich przez wszystkich użytkowników. W rzeczywistości, w omawianym przypadku, tylko właściciel ma prawo wykonać plik. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na efektywniejsze zarządzanie uprawnieniami i zwiększa bezpieczeństwo użytkowników oraz ich danych w systemie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy przyczynia się do lepszego zabezpieczenia systemów przed nieautoryzowanym dostępem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej