Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik geodeta
Kwalifikacja: BUD.18 - Wykonywanie pomiarów sytuacyjnych, wysokościowych i realizacyjnych oraz opracowywanie wyników tych pomiarów
Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 22:39
Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 22:59

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki jest błąd względny w pomiarze odcinka długości 250,00 m, jeśli jego długość zmierzono z błędem średnim ±5 cm?

A. 1/100

B. 1/5000

C. 1/500

D. 1/50

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczania błędu względnego. Przyjmując, że błąd pomiarowy wynosi 5 cm, niektóre odpowiedzi, takie jak 1/100 czy 1/50, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka atrakcyjne, ale nie uwzględniają rzeczywistego kontekstu pomiaru. Odpowiedź 1/100 sugeruje, że błąd pomiarowy stanowi 1% całkowitej długości, co jest znacznie wyolbrzymione, biorąc pod uwagę, że 5 cm to tylko 0,02% z 250 m. Podobnie, odpowiedź 1/50 również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na dużo większy błąd względny, niż jest to rzeczywiście zasadne. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest niewłaściwe przeliczenie jednostek lub niedocenianie wpływu skali na błąd pomiarowy. Odpowiedzi te mogą wskazywać na brak zrozumienia, jak proporcjonalnie mały błąd w stosunku do dużych wartości może wpływać na obliczenia. W praktyce inżynieryjnej i naukowej ważne jest, aby analizy były dokładne i zgodne z uznanymi standardami, takimi jak normy ISO dotyczące metrologii, które promują precyzyjne i konsekwentne podejście do pomiarów i obliczeń.

Pytanie 2

Do trwałych metod stabilizacji punktów osnowy poziomej nie zaliczają się

A. paliki drewniane

B. słupy betonowe

C. rurki stalowe

D. trzpienie metalowe

Paliki drewniane nie są odpowiednie do trwałego sposobu stabilizacji punktów osnowy poziomej z kilku powodów. Przede wszystkim, drewno jako materiał jest podatne na degradację, zwłaszcza w warunkach atmosferycznych, co prowadzi do utraty stabilności i dokładności pomiarów geodezyjnych. Z czasem paliki mogą gnić, ulegać deformacji lub przesuwać się w wyniku zmian wilgotności i temperatury. W praktyce geodezyjnej preferuje się materiały o wysokiej trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne, takie jak metale i beton, które zapewniają długoterminową stabilność punktów osnowy. Na przykład, trzpienie metalowe i rurki stalowe, wykorzystywane w stabilizacji punktów, są odporne na korozję i mechaniczne uszkodzenia, co czyni je bardziej niezawodnymi w długim okresie. Zgodnie z normami geodezyjnymi, zastosowanie stałych punktów o wysokiej trwałości jest niezbędne do zapewnienia dokładności pomiarów i ich powtarzalności w czasie, co jest kluczowe w projektowaniu i realizacji inwestycji budowlanych oraz infrastrukturalnych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Maksymalna różnica dwukrotnego pomiaru ΔH na jednym stanowisku, przeprowadzonego metodą niwelacji geometrycznej, powinna wynosić nie więcej niż

A. +/- 2 mm

B. +/- 3 mm

C. +/- 5 mm

D. +/- 4 mm

Wybór odpowiedzi inne niż +/- 4 mm może prowadzić do nieporozumień dotyczących precyzji pomiarów w niwelacji geometrycznej. Odpowiedzi takie jak +/- 2 mm, +/- 3 mm oraz +/- 5 mm ustawiają zbyt rygorystyczne lub zbyt liberalne wymagania co do dokładności pomiarów. Zbyt wysoka dokładność, jak w przypadku +/- 2 mm, może nie być realistyczna w warunkach polowych, gdzie czynniki takie jak warunki atmosferyczne, nierówności terenu czy niewłaściwe ustawienie sprzętu mogą wprowadzać znaczne zmiany w wynikach. Z kolei zbyt duży zakres błędu, jak +/- 5 mm, nie zapewnia wystarczającej precyzji, co jest kluczowe w kontekście inżynieryjnym, gdzie różnice w wysokościach mogą prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Ponadto, brak zrozumienia standardów branżowych dotyczących tolerancji błędu może prowadzić do opóźnień w projektach oraz zwiększenia kosztów związanych z korektą błędów. W praktyce, zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak FIG czy ISO, akceptowalny błąd pomiaru w niwelacji geometrycznej powinien wynosić maksymalnie +/- 4 mm, co pozwala na zrównoważenie precyzji i wykonalności pomiarów w rzeczywistych warunkach.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Mapa zasadnicza to rodzaj map

A. fizjologicznych

B. gospodarczych

C. sozologicznych

D. społecznych

Wybór map sozologicznych, społecznych czy fizjologicznych to rzeczywiście nie jest najlepszy pomysł. Mapy sozologiczne są bardziej nastawione na ochronę środowiska i zasoby naturalne, a nie na pokazanie cech terenu w ujęciu ekonomicznym. Właściwie, one nie dostarczają informacji o infrastrukturze gospodarczej, więc nie mogą być w zasadzie uznawane za mapę zasadniczą. Mapy społeczne, no, one mówią o demografii i podziale ludności, a więc też są zupełnie gdzie indziej. A co do map fizjologicznych – takie coś w kartografii w ogóle nie istnieje! Fajnie jest znać te pojęcia, ale trzeba je dobrze rozróżniać, bo nie mają one wiele wspólnego z funkcją mapy zasadniczej. Warto po prostu zrozumieć, jakie są różnice między tymi rodzajami map, żeby nie wprowadzać się w błąd.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

W kluczowej części państwowego zbioru danych geodezyjnych i kartograficznych zgromadzone są bazy danych, które dotyczą

A. rejestru cen oraz wartości nieruchomości

B. geodezyjnej ewidencji infrastruktury terenowej

C. ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości)

D. państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych

Poprawna odpowiedź odnosi się do państwowego rejestru podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, który stanowi kluczowy element centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Rejestr ten gromadzi dane dotyczące punktów odniesienia, które są fundamentem dla wszelkich prac geodezyjnych i projektowych. Dzięki niemu możliwe jest precyzyjne określenie położenia obiektów na powierzchni Ziemi oraz ich relacji przestrzennych. Przykłady zastosowania obejmują inżynierię lądową, urbanistykę oraz planowanie przestrzenne, gdzie dokładność danych geodezyjnych jest niezbędna. Organizacje zajmujące się geodezją powinny stosować wytyczne zgodne z normami ISO, aby zapewnić najwyższą jakość zbieranych danych. Warto także zauważyć, że utrzymanie i aktualizacja tego rejestru jest kluczowe dla rozwoju infrastruktury i ochrony środowiska, co czyni go niezbędnym narzędziem w procesach decyzyjnych związanych z zagospodarowaniem terenu.

Pytanie 11

W trakcie stabilizacji punktu poziomej osnowy 1 klasy, w jego otoczeniu oraz jako jego ochrona, utworzono cztery punkty

A. kierunkowe

B. podcentra

C. poboczniki

D. przeniesienia

Odpowiedzi kierunkowe, podcentra i przeniesienia nie są odpowiednie w kontekście stabilizacji punktu poziomej osnowy 1 klasy. Kierunkowe punkty pomiarowe służą do określenia kierunków, a nie stabilizacji punktów, co ogranicza ich użyteczność w kontekście, który opisuje pytanie. Punkty podcentra są stosowane w specyficznych pomiarach, ale ich rola nie obejmuje zabezpieczania punktów osnowy, co czyni je nieadekwatnymi do omawianego zagadnienia. Przeniesienia, które dotyczą przekazywania pomiarów z jednego miejsca do drugiego, również nie spełniają funkcji zabezpieczających. W praktyce, wybór właściwych punktów pomocniczych jest kluczowy i opiera się na ich charakterystyce i zastosowaniu. Niepoprawne odpowiedzi z reguły wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli i znaczenia różnych typów punktów w systemie osnowy geodezyjnej. Warto zaznaczyć, że w geodezji istotne jest zrozumienie, że każdy typ punktu ma swoje specyficzne zastosowanie, a ich niewłaściwe zastosowanie prowadzi do błędów pomiarowych oraz obniżenia jakości wyników. W związku z tym, kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do pomiarów dobrze zrozumieć różnice między różnymi typami punktów oraz ich przeznaczenie, aby uniknąć typowych pułapek myślowych w geodezyjnej praktyce.

Pytanie 12

Do I grupy charakterystycznych detali terenowych, które można jednoznacznie zidentyfikować w terenie i które przejawiają długotrwałą stabilność, zalicza się między innymi

A. wał przeciwpowodziowy

B. boisko sportowe

C. jezioro o naturalnej linii brzegowej

D. budynek szkoły

Budynek szkoły jest przykładem obiektu, który można jednoznacznie zidentyfikować w terenie i który zachowuje długookresową niezmienność. W kontekście analizy terenowej, grupy szczegółów terenowych mogą obejmować obiekty stałe, które mają znaczenie dla planowania przestrzennego i zarządzania infrastrukturą. Budynki publiczne, takie jak szkoły, są zazwyczaj zarejestrowane w systemach GIS (Geographic Information Systems) oraz w dokumentacji urbanistycznej, co pozwala na ich skuteczną lokalizację i analizę w kontekście urbanistyki. Przykładowo, w procesie planowania przestrzennego, informacje o lokalizacji szkół są kluczowe dla ustalania stref oddziaływania, dostępności usług edukacyjnych oraz analizy ruchu uczniów. Dodatkowo, budynki takie jak szkoły są często objęte normami i regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa oraz dostępu, co podkreśla ich znaczenie jako stabilnych elementów infrastruktury społecznej.

Pytanie 13

Danymi źródłowymi numerycznymi wykorzystywanymi do generowania mapy numerycznej nie są

A. wywiady branżowe

B. bezpośrednie pomiary geodezyjne

C. zdjęcia fotogrametryczne

D. zdigitalizowane mapy

Inne odpowiedzi, które podałeś, dotyczą metod zbierania danych, które są bardzo ważne przy tworzeniu map numerycznych. Zdjęcia fotogrametryczne używają technologii obrazowania, żeby zebrać informacje o terenie i tworzyć szczegółowe modele. Często się je stosuje w geodezji, bo można szybko zyskać dużo danych. Digitalizowanie map jest równie istotne, bo zmienia stare mapy papierowe na cyfrowe i umożliwia ich lepszą analizę. Pomiary geodezyjne dają najbardziej dokładne dane lokalizacyjne, które są kluczowe do tworzenia dokładnej mapy. Używa się do tego sprzęt geodezyjny, jak teodolity czy tachimetry. Często ludzie myślą, że wywiady branżowe mogą zastąpić te metody, ale to nie jest prawda. Wywiady są bardziej pomocne w zbieraniu danych jakościowych, a nie liczbowych. Ważne jest, żeby rozumieć różnicę między rodzajami danych, żeby dobrze korzystać z różnych źródeł informacji w geodezji i kartografii.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Różnice wysokości oraz poprawki są zapisywane w dzienniku niwelacji z precyzją do

A. 0,01 m

B. 0,001 m

C. 0,0001 m

D. 0,1 m

Różnice wysokości oraz poprawki w niwelacji zapisuje się z dokładnością do 0,001 m, co jest zgodne z normami określającymi precyzję pomiarów geodezyjnych. Taka dokładność jest niezbędna w sytuacjach, gdzie niewielkie zmiany wysokości mogą mieć istotne znaczenie dla wyników pomiarów, jak na przykład w budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla stabilności konstrukcji. Standardy geodezyjne, takie jak norma PN-EN ISO 17123-1, wskazują na konieczność stosowania przyrządów pomiarowych o dużej dokładności. W praktyce, zapisując różnice wysokości w dzienniku niwelacji, stosuje się tę wartość, aby zapewnić, że wyniki są wystarczająco precyzyjne do celów projektowych i budowlanych. Wysoka dokładność pomiarów wpływa nie tylko na jakość wyników, ale również na zaufanie do nich w kontekście dalszych analiz oraz podejmowania decyzji.

Pytanie 17

Który wzór powinien być użyty do obliczenia łącznej sumy kątów wewnętrznych w zamkniętym wielokącie?

A. [β] = Ap − Ak + n∙200g

B. [β] = (n−2)∙200g

C. [β] = (n+2)∙200g

D. [β] = Ak − Ap + n∙200g

Poprawna odpowiedź to wzór [β] = (n−2)∙200g, który służy do obliczania sumy kątów wewnętrznych w poligonie zamkniętym. Wzór ten opiera się na podstawowej zasadzie geometrii, zgodnie z którą suma kątów wewnętrznych w n-kącie (poligonie o n bokach) wynosi (n−2) razy 180 stopni. W praktyce, aby dostosować jednostki do typowego zapisu w geodezji, wprowadza się przelicznik 200g, co odpowiada 180 stopniom (200g = 180°). W związku z tym, dla trójkąta (n=3) suma kątów wynosi (3−2)∙200g = 200g, co jest zgodne z klasycznym wynikiem 180°. Dla czworokąta (n=4) mamy (4−2)∙200g = 400g, co odpowiada 360°. Taki sposób obliczeń jest powszechnie stosowany w inżynierii i architekturze, gdzie precyzyjne określenie kątów jest kluczowe do prawidłowego projektowania i realizacji budowli. Wiedza ta jest także istotna w kontekście standardów geodezyjnych oraz przy tworzeniu map i projektów przestrzennych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Na czym umieszcza się współrzędne X oraz Y punktów osnowy realizacyjnej?

A. szkicu dokumentacyjnym

B. mapie zasadniczej

C. szkicu inwentaryzacyjnym

D. mapie ewidencyjnej

Szkic dokumentacyjny to naprawdę przydatne narzędzie, które pomaga w wizualizacji i zapisywaniu współrzędnych punktów osnowy realizacyjnej. Te współrzędne X i Y są mega ważne, bo pozwalają określić, gdzie dokładnie znajdują się punkty w przestrzeni, co jest super istotne w geodezji i inżynierii. Jak masz taki szkic, to łatwiej analizować i interpretować te wszystkie geodezyjne dane. Przykładowo, przy inwentaryzacji gruntów, precyzyjne odzwierciedlenie punktów osnowy pozwala dokładnie ustalić granice działek. No i co ważne, według standardów geodezyjnych, dokumentacja musi być zrozumiała i przejrzysta, żeby każdy mógł to ogarnąć. Dlatego tak ważne jest, aby współrzędne były poprawnie naniesione na szkic, bo to wpływa na cały proces geodezyjny i zgodność z normami prawnymi i technicznymi.

Pytanie 25

Przeprowadzając pomiar kąta w dwóch pozycjach lunety, możliwe jest zredukowanie błędu

A. urządzenia odczytowego

B. pionu optycznego

C. libelli okrągłej

D. kolimacji

Wybór odpowiedzi dotyczącej "pionu optycznego" jest nietrafiony, ponieważ pion optyczny odnosi się do instrumentu, który wykorzystuje zjawisko grawitacji do ustalenia linii pionowej. Pomiary kątów nie są bezpośrednio związane z pionem optycznym, a jego użycie nie eliminuje błędów związanych z ustawieniem lunety. Używanie libelli okrągłej jest również niewłaściwe w tym kontekście. Libella służy do ustalania poziomu, ale nie ma zastosowania w eliminacji błędów pomiarowych związanych z kolimacją lunety. Kolejną błędną koncepcją jest wskazanie na "urządzenie odczytowe". To pojęcie odnosi się do mechanizmu do odczytu wyników pomiarowych, a jego poprawność nie wpływa na kolimację lunety, która jest kluczowym elementem w precyzyjnych pomiarach kątowych. Często błędne wnioski wynikają z mylnego zrozumienia funkcji różnych instrumentów pomiarowych oraz ich wzajemnych relacji. Ważne jest, aby właściwie rozumieć, w jaki sposób różnorodne narzędzia wspierają proces pomiarowy, aby uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji.

Pytanie 26

Która z podanych wartości powinna zostać uwzględniona na wykresie pionowości krawędzi obiektu budowlanego?

A. Deformacja

B. Różnica wysokości

C. Odchylenie od pionu

D. Przemieszczenie w kierunku pionowym

Przemieszczenie pionowe, przewyższenie i odkształcenie to terminy, które w kontekście analizy krawędzi budynku mogą prowadzić do nieporozumień. Przemieszczenie pionowe odnosi się do ogólnego przesunięcia obiektu w kierunku pionowym, co może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak osiadanie gruntu, ale nie wskazuje na konkretną deformację krawędzi budynku w porównaniu do idealnego pionu. Przewyższenie, z kolei, dotyczy różnicy wysokości pomiędzy punktami na danej konstrukcji, co nie jest bezpośrednio związane z jej pionowością. Odkształcenie odnosi się do zmiany kształtu materiału lub elementu konstrukcyjnego pod wpływem obciążeń, co również nie jest właściwym wskaźnikiem krawędzi w kontekście jej pionowości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, to zrozumienie tych terminów jako synonimów dla oceny pionowości budowli. Jednakże, każdy z tych wskaźników odnosi się do innych aspektów konstrukcji i nie oddaje precyzyjnie potrzeby pomiaru odchylenia od pionu, które jest kluczowe dla utrzymania stabilności oraz bezpieczeństwa obiektu. Zrozumienie tych pojęć w kontekście budownictwa jest ważne dla planowania i prowadzenia prac budowlanych zgodnych z obowiązującymi normami.

Pytanie 27

Wyznacz wysokość punktu HP, mając dane: - wysokość stanowiska pomiarowego Hst = 200,66 m, - wysokość instrumentu i = 1,55 m, - pomiar kreski środkowej na łacie s = 1150.

A. HP = 197,96 m

B. HP = 203,36 m

C. HP = 200,26 m

D. HP = 201,06 m

Aby obliczyć wysokość punktu HP, należy zastosować wzór: HP = Hst - i + s, gdzie Hst to wysokość stanowiska pomiarowego, i to wysokość instrumentu, a s to odczyt kreski środkowej na łacie. W naszym przypadku mamy: Hst = 200,66 m, i = 1,55 m oraz s = 1150 mm (czyli 1,150 m). Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy: HP = 200,66 m - 1,55 m + 1,150 m = 201,06 m. Ta metoda jest fundamentalna w geodezji, szczególnie w pomiarach wysokościowych, gdzie precyzyjne ustalenie wysokości punktu odniesienia jest kluczowe dla dokładności dalszych pomiarów. W praktyce, szczególnie w inżynierii lądowej i budowlanej, umiejętność poprawnego stosowania takich obliczeń jest niezbędna, aby zapewnić zgodność z zasadami i standardami branżowymi. Zrozumienie podstawowych zasad obliczeń wysokości jest również przydatne w kontekście projektowania i analizy terenu, gdzie precyzyjne dane wysokościowe są wykorzystywane do oceny ukształtowania terenu oraz planowania infrastruktur takich jak drogi czy mosty.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Geodezyjne pomiary sytuacyjne w terenie nie mogą być realizowane za pomocą metod

A. skaningu laserowego.

B. ortogonalną (domiarów prostokątnych).

C. biegunowej.

D. wcięć kątowych, liniowych i kątowo-liniowych.

Skaning laserowy to naprawdę fajna technika pomiarowa. Działa na zasadzie zbierania danych za pomocą skanera laserowego, co sprawia, że jest bardzo efektywna, zwłaszcza w geodezyjnych pomiarach terenowych. Choć nie jest to typowa metoda, to pozwala na zbieranie ogromnej ilości punktów danych w krótkim czasie. Dzięki temu możemy stworzyć bardzo szczegółowy model 3D terenu. W projektach budowlanych to może być super przydatne, bo pozwala szybko i dokładnie dokumentować istniejące budynki czy inne obiekty. To jest mega ważne, gdy planujemy coś nowego. Ważne jest, aby pamiętać, że skanowanie laserowe powinno być robione w odpowiednich warunkach, a wyniki warto sprawdzić tradycyjnymi metodami, żeby mieć pewność co do jakości tych danych.

Pytanie 37

Który z dokumentów jest konieczny do zlokalizowania w terenie punktu osnowy geodezyjnej?

A. Dziennik pomiaru długości boków osnowy

B. Dziennik pomiaru kątów osnowy

C. Szkic polowy osnowy

D. Opis topograficzny punktu

Opis topograficzny punktu jest kluczowym dokumentem w geodezji, ponieważ zawiera szczegółowe informacje o lokalizacji i charakterystyce punktu osnowy geodezyjnej. Zazwyczaj obejmuje takie elementy jak współrzędne geograficzne, wysokość, otoczenie punktu oraz dostępność do niego. Dzięki temu geodeta, przebywając w terenie, może szybko zlokalizować punkt osnowy, co jest istotne przy wykonywaniu pomiarów. Przykładowo, w przypadku prowadzenia pomiarów dla celów projektowych, posiadanie opisu topograficznego pozwala na efektywne planowanie prac w terenie oraz minimalizowanie ryzyk związanych z błędami lokalizacyjnymi. W branży geodezyjnej stosuje się standardy, które wymagają, aby wszystkie punkty osnowy miały odpowiednio przygotowaną dokumentację, co podnosi jakość i dokładność przeprowadzanych pomiarów.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej