Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 12:33
Data zakończenia: 9 czerwca 2025 12:47

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. koszt metryki równy 0 przeskoków

B. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

C. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

D. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

Polecenie "route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2" jest używane do dodawania trasy statycznej do tablicy routingu w systemach operacyjnych. W tej komendzie adres docelowej sieci to 192.168.35.0. Użycie maski 255.255.255.0 oznacza, że trasa ta dotyczy całej podsieci, która obejmuje adresy od 192.168.35.1 do 192.168.35.254. Dzięki temu ruch skierowany do tej podsieci będzie przesyłany do bramy 192.168.0.2. Dodawanie tras statycznych jest kluczowe w sytuacjach, gdy dynamiczne routowanie nie jest wystarczające, na przykład w małych sieciach lub w przypadku specyficznych wymagań dotyczących routingu. Przykładem praktycznego zastosowania może być sytuacja, w której administrator sieci chce zabezpieczyć komunikację między różnymi segmentami sieci, zapewniając, że określony ruch jest kierowany przez konkretną bramę. W kontekście standardów, zarządzanie trasami statycznymi powinno być zgodne z zasadami najlepszych praktyk, takimi jak zapewnienie trasy do najważniejszych zasobów w sieci, co może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności komunikacji.

Pytanie 2

Układ cyfrowy wykonujący operację logiczną koniunkcji opiera się na bramce logicznej

A. AND

B. OR

C. NOT

D. EX-OR

Bramka AND to taki podstawowy element w układach cyfrowych, który działa na zasadzie, że wyjście jest wysokie (1), jeśli wszystkie sygnały wejściowe też są wysokie (1). W praktyce używa się jej w różnych projektach inżynieryjnych, na przykład w budowie procesorów czy systemów alarmowych. Działa to tak, że w systemie alarmowym, żeby alarm się włączył, muszą działać wszystkie czujniki, na przykład czujnik ruchu i czujnik dymu. Ogólnie rzecz biorąc, rozumienie bramek logicznych, jak AND, OR, NOT, jest kluczowe, kiedy projektujesz bardziej skomplikowane układy. Bez dobrego zrozumienia tych podstawowych elementów, ciężko robić coś bardziej zaawansowanego. Więc to jest naprawdę istotne dla każdego, kto chce się zajmować elektroniką i automatyką.

Pytanie 3

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.192

B. 192.168.35.0

C. 192.168.35.255

D. 192.168.35.63

Adres rozgłoszeniowy (broadcast) w sieci IP to adres, który pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich hostów w danej podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z maską 26-bitową (255.255.255.192), pierwszym krokiem jest określenie, jakie bity adresu IP są przeznaczone na identyfikację sieci, a jakie na identyfikację hostów. Maska 26-bitowa oznacza, że pierwsze 26 bitów adresu IP to bity sieci, co pozostawia 6 bitów na identyfikację hostów. W przypadku tej maski, adres sieci to 192.168.35.192, a zakres adresów hostów wynosi od 192.168.35.193 do 192.168.35.254. Adres rozgłoszeniowy jest najwyższym adresem w tej podsieci i wynosi 192.168.35.255, co oznacza, że wysyłając dane na ten adres, będą one odbierane przez wszystkie urządzenia w tej sieci. Taki mechanizm jest kluczowy w konfiguracji sieci lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie komunikacją grupową. Przykładowo, w sytuacjach, gdy serwer potrzebuje powiadomić wszystkie hosty o jakiejś zmianie, użycie adresu rozgłoszeniowego jest niezwykle przydatne.

Pytanie 4

Jak nazywa się proces dodawania do danych z warstwy aplikacji informacji powiązanych z protokołami funkcjonującymi na różnych poziomach modelu sieciowego?

A. Fragmentacja

B. Multipleksacja

C. Dekodowanie

D. Enkapsulacja

Enkapsulacja to proces, w którym dodatkowe informacje, takie jak nagłówki i stopki, są dodawane do danych na różnych poziomach modelu OSI lub TCP/IP, w celu zapewnienia ich prawidłowej transmisji przez sieć. W praktyce, kiedy aplikacja generuje dane, te dane są najpierw enkapsulowane w warstwie aplikacji, co oznacza dodanie stosownych nagłówków specyficznych dla protokołów, takich jak HTTP czy FTP. Następnie, w warstwie transportowej, mogą być dodawane kolejne informacje, takie jak numery portów, co pozwala na identyfikację usług w systemie. Warto zauważyć, że proces ten jest fundamentalny dla komunikacji sieciowej, jako że pozwala na niezawodne przesyłanie danych pomiędzy urządzeniami, a także na zarządzanie różnymi protokołami i standardami. Przykładowo, w przypadku przesyłania plików przez FTP, dane są najpierw podzielone na segmenty, a następnie enkapsulowane w nagłówki, co umożliwia ich prawidłowe przesłanie i odbiór. Zrozumienie enkapsulacji jest kluczowe, aby móc projektować i analizować efektywne sieci komputerowe oraz implementować odpowiednie protokoły zgodnie z obowiązującymi standardami w branży.

Pytanie 5

Jakie urządzenia wyznaczają granice domeny rozgłoszeniowej?

A. przełączniki

B. rutery

C. huby

D. wzmacniacze sygnału

Rutery są mega ważne, jeśli chodzi o granice domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Ich główne zadanie to przepychanie pakietów danych między różnymi sieciami, co jest niezbędne, żeby dobrze segregować ruch rozgłoszeniowy. Gdy pakiety rozgłoszeniowe trafiają do rutera, to on nie puszcza ich dalej do innych sieci. Dzięki temu zasięg rozgłosu ogranicza się tylko do danej domeny. Rutery działają według różnych protokołów IP, które mówią, jak te dane mają być przesyłane w sieci. Dzięki ruterom można nie tylko lepiej zarządzać ruchem, ale też podnieść bezpieczeństwo sieci przez segmentację. Na przykład w dużych firmach różne działy mogą mieć swoje własne sieci, a ruter pomoże, żeby info nie szło gdzie nie trzeba. Takie rozdzielenie poprawia też wydajność sieci, bo eliminuje zbędny ruch rozgłoszeniowy, co jest całkiem zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 6

Jaki instrument jest używany do usuwania izolacji?

A. Rys. C

B. Rys. A

C. Rys. B

D. Rys. D

Rysunek C przedstawia przyrząd do ściągania izolacji, znany jako ściągacz izolacji lub stripper. Jest to narzędzie powszechnie stosowane w pracach elektrycznych i elektronicznych do usuwania izolacji z przewodów elektrycznych. Prawidłowe użycie ściągacza izolacji pozwala na precyzyjne usunięcie izolacji bez uszkadzania przewodników, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrego połączenia elektrycznego i uniknięcia awarii. Ściągacze izolacji mogą być ręczne lub automatyczne i są dostępne w różnych rozmiarach, aby pasować do różnorodnych średnic kabli. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie odpowiedniego narzędzia dopasowanego do typu i grubości izolacji, aby zapobiec przedwczesnemu uszkodzeniu przewodów. Narzędzie to jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się instalacjami elektrycznymi, ponieważ przyspiesza proces przygotowania przewodów do montażu. Automatyczne ściągacze izolacji dodatkowo zwiększają efektywność pracy, eliminując potrzebę ręcznego ustawiania głębokości cięcia. Ergonomia tego narzędzia sprawia, że jest wygodne w użyciu, zmniejszając zmęczenie użytkownika podczas długotrwałej pracy.

Pytanie 7

Oprogramowanie, które często przerywa działanie przez wyświetlanie komunikatu o konieczności dokonania zapłaty, a które spowoduje zniknięcie tego komunikatu, jest dystrybuowane na podstawie licencji

A. greenware

B. careware

C. nagware

D. crippleware

Nagware to termin odnoszący się do oprogramowania, które regularnie przerywa działanie, wyświetlając komunikaty żądające zapłaty za licencję. Oprogramowanie to może w pewnym momencie zablokować dostęp do pełnej funkcjonalności, jeśli użytkownik nie zdecyduje się na uiszczenie opłaty. Przykłady nagware to aplikacje, które oferują pełne funkcje przez ograniczony czas, a następnie wprowadzają ograniczenia, dopóki użytkownik nie wykupi pełnej wersji. Warto zauważyć, że nagware różni się od innych typów oprogramowania, takich jak crippleware, które ogranicza funkcjonalność bez wyświetlania komunikatów o płatności. W branży technologicznej nagware jest często wykorzystywane w modelach freemium, gdzie użytkownik ma możliwość przetestowania produktu przed podjęciem decyzji o zakupie. Praktyki te są zgodne z podejściem do maksymalizacji wartości dla klienta, co jest kluczowe w strategiach marketingowych wielu firm, w tym producentów oprogramowania. Ta forma licencjonowania może być korzystna dla obu stron, pod warunkiem, że jest stosowana w przejrzysty sposób, co odzwierciedla dobre praktyki branżowe w zakresie zasadności i etyki w sprzedaży oprogramowania.

Pytanie 8

Podłączona mysz bezprzewodowa sprawia, że kursor na ekranie nie porusza się płynnie i „skacze”. Co może być przyczyną tego problemu?

A. uszkodzenie mikroprzełącznika

B. wyczerpywanie się baterii zasilającej

C. uszkodzenie lewego przycisku

D. brak baterii

Wyczerpywanie się baterii zasilającej w myszce bezprzewodowej jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z płynnością działania kursora. W miarę jak energia w baterii maleje, sygnał wysyłany do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora po ekranie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu baterii oraz wymiana ich przed wystąpieniem takich problemów. Użytkownicy powinni również zwracać uwagę na inne czynniki, takie jak odległość między myszą a odbiornikiem USB oraz przeszkody w postaci przedmiotów metalowych czy innych urządzeń elektronicznych, które mogą zakłócać sygnał. W standardach użytkowania myszek bezprzewodowych zaleca się również stosowanie wysokiej jakości baterii, co wpływa na ich wydajność i stabilność działania. Aby uniknąć problemów z płynnością kursora, warto mieć w zapasie nowe baterie, co pozwoli na szybkie ich wymienienie.

Pytanie 9

Jaki protokół sygnalizacyjny jest wykorzystywany w technologii VoIP?

A. SIP (Session Initiation Protocol)

B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

C. SNMP (Simple Network Management Protocol)

D. POP (Post Office Protocol)

SIP, czyli Session Initiation Protocol, to jeden z najważniejszych protokołów w telefonii VoIP. Odpowiada za wszystko, co związane z rozpoczęciem, modyfikowaniem i kończeniem sesji multimedialnych, jak na przykład połączenia głosowe i wideo. Dzięki SIP można łatwo nawiązać połączenie między kilkoma osobami, a także zarządzać informacjami, takimi jak kodeki audio czy wideo, które są niezbędne do prawidłowego działania. Zauważyłem, że ten protokół jest niezwykle elastyczny i świetnie współpracuje z innymi technologiami, co czyni go standardem w nowoczesnych systemach telefonii IP. Przykładem mogą być programy jak Skype czy Zoom, które korzystają z SIP do łączenia nas w czasie rozmów wideo. Co więcej, ten protokół radzi sobie w różnych sytuacjach – od prostych połączeń głosowych po bardziej skomplikowane systemy konferencyjne, więc naprawdę jest to wszechstronne narzędzie. Jeśli sięgniemy do standardów IETF i RFC 3261, to znajdziemy tam zasady działania SIP, które pomagają w jego szerokiej akceptacji w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 10

W komputerowych stacjach roboczych zainstalowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z interfejsem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno być zastosowane do budowy sieci komputerowej, aby osiągnąć maksymalną przepustowość?

A. Kabel UTP kategorii 5e

B. Kabel UTP kategorii 5

C. Światłowód jednomodowy

D. Światłowód wielomodowy

Kabel UTP kategorii 5e jest właściwym wyborem do budowy sieci komputerowej, gdyż oferuje poprawioną wydajność w porównaniu do kategorii 5. Standard ten jest zaprojektowany do obsługi prędkości do 1 Gbit/s na odległości do 100 metrów, co idealnie odpowiada wymaganiom kart sieciowych Ethernet 10/100/1000. W praktyce, kable UTP kategorii 5e zawierają ulepszony system ekranowania, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne oraz przesłuchy, co jest kluczowe w gęsto zaludnionych środowiskach biurowych. Warto również zauważyć, że standardy IEEE 802.3ab dla Ethernetu 1000BASE-T wymagają użycia co najmniej kabla kategorii 5e, aby zapewnić pełną funkcjonalność. Dzięki temu, w zastosowaniach takich jak systemy VoIP, transmisja danych oraz multimedia, kabel UTP kategorii 5e dostarcza nie tylko wysoką przepustowość, ale również stabilność i niezawodność połączeń sieciowych.

Pytanie 11

Wykonane polecenia, uruchomione w interfejsie CLI rutera marki CISCO, spowodują ```Router#configure terminal Router(config)#interface FastEthernet 0/0 Router(config-if)#ip address 10.0.0.1 255.255.255.0 Router(config-if)#ip nat inside```

A. konfiguracja interfejsu wewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT

B. zdefiniowanie zakresu adresów wewnętrznych 10.0.0.1 ÷ 255.255.255.0

C. pozwolenie na ruch z sieci o adresie 10.0.0.1

D. konfiguracja interfejsu zewnętrznego z adresem 10.0.0.1/24 dla NAT

Ustawienie interfejsu wewnętrznego o adresie 10.0.0.1/24 dla technologii NAT jest poprawnym działaniem, ponieważ komenda 'ip nat inside' wskazuje na to, że dany interfejs jest przeznaczony do komunikacji wewnętrznej w sieci NAT. Adres 10.0.0.1 z maską 255.255.255.0 oznacza, że jest to adres przypisany do interfejsu FastEthernet 0/0, który jest częścią prywatnej sieci, zgodnie z definicją adresów prywatnych w standardzie RFC 1918. Działanie to jest fundamentalne w konfiguracji NAT, ponieważ pozwala na translację adresów prywatnych na publiczne, umożliwiając urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do internetu. Dzięki temu, urządzenia mogą łączyć się z zewnętrznymi sieciami, ukrywając swoje prywatne adresy IP, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza ograniczoną pulę adresów publicznych. Przykładem zastosowania tej konfiguracji jest mała firma, która posiada lokalną sieć komputerową, gdzie wszystkie urządzenia komunikują się z internetem poprzez jeden adres publiczny, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu i bezpieczeństwie sieci.

Pytanie 12

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. oprogramowanie antywirusowe

B. zapora sieciowa

C. analizator pakietów

D. analityk sieci

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 13

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do kontrolowania stanu dysków twardych?

A. MemTest86

B. GPU-Z

C. Acronis Drive Monitor

D. Super Pi

Acronis Drive Monitor to zaawansowane narzędzie do monitorowania stanu dysków twardych, które wykorzystuje techniki S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology). Program ten umożliwia użytkownikom analizowanie kluczowych parametrów dysków, takich jak temperatura, liczba cykli włączania/wyłączania, poziom błędów odczytu/zapisu oraz inne istotne wskaźniki, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów. Dzięki Acronis Drive Monitor użytkownicy mogą otrzymywać powiadomienia o niepokojących zmianach w stanie dysku, co pozwala na podjęcie działań przed wystąpieniem awarii. Przykładem praktycznego zastosowania tego programu jest możliwość monitorowania dysków w środowisku serwerowym, gdzie niezawodność przechowywania danych jest kluczowa, a ich awaria może prowadzić do poważnych strat finansowych i operacyjnych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, gdzie proaktywne podejście do monitorowania sprzętu jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania systemów informatycznych.

Pytanie 14

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Koncentrator

B. Przełącznik

C. Router

D. Most

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w łączeniu różnych sieci, w tym sieci lokalnej (LAN) z siecią rozległą (WAN). Jego podstawową funkcją jest kierowanie ruchem danych między tymi sieciami, co osiąga poprzez analizę adresów IP i stosowanie odpowiednich protokołów routingu. Przykładem zastosowania routera jest konfiguracja domowej sieci, gdzie router łączy lokalne urządzenia, takie jak komputery, smartfony czy drukarki, z Internetem. W środowisku korporacyjnym routery są często wykorzystywane do łączenia oddziałów firmy z centralnym biurem za pośrednictwem sieci WAN, co umożliwia bezpieczną komunikację i wymianę danych. Standardy, takie jak RFC 791 dotyczący protokołu IP, definiują zasady działania routerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również zwrócić uwagę na funkcje dodatkowe routerów, takie jak NAT (Network Address Translation) czy firewall, które zwiększają bezpieczeństwo sieci, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych w sieciach rozległych.

Pytanie 15

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 111 w systemie dziesiętnym?

A. 1101111

B. 11111111

C. 1110111

D. 11111110

Ocena błędnych odpowiedzi często wymaga zrozumienia, że niektóre zapisy binarne mogą wydawać się zasadne, ale w rzeczywistości nie odpowiadają podanej liczbie dziesiętnej. Na przykład, zapisy 1110111, 11111110 i 11111111 są fałszywe, ponieważ nie odpowiadają konwersji liczby 111. Pierwsza z tych odpowiedzi, 1110111, oznacza w rzeczywistości 119 w systemie dziesiętnym, co wynika z konwersji binarnej: 1*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0 = 64 + 32 + 16 + 0 + 4 + 2 + 1 = 119. Kolejna odpowiedź, 11111110, konwertuje się na 254. Ostatecznie, 11111111 odpowiada liczbie 255. Każde z tych wartości jest znacznie większe od 111, co świadczy o podstawowym błędzie w rozumieniu konwersji liczbowej. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują mylenie wartości poszczególnych bitów lub pomijanie kroków w procesie konwersji. Ważne jest, aby dobrze rozumieć, jak działa system binarny i jakie są zasady konwersji między różnymi systemami liczbowymi, co jest istotne w wielu dziedzinach informatyki, w tym programowaniu, tworzeniu algorytmów oraz w analizie danych.

Pytanie 16

Urządzeniem w zestawie komputerowym, które obsługuje zarówno dane wejściowe, jak i wyjściowe, jest

A. urządzenie do skanowania.

B. rysownik.

C. głośnik.

D. modem.

Modem jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w komunikacji komputerowej, przetwarzając zarówno dane wejściowe, jak i wyjściowe. Jego podstawową funkcją jest modulacja i demodulacja sygnałów, co umożliwia przesyłanie danych przez różnorodne media, takie jak linie telefoniczne, kable koncentryczne czy łącza światłowodowe. Przykładem zastosowania modemu może być połączenie z Internetem, gdzie modem przekształca sygnały cyfrowe z komputera na sygnały analogowe, które mogą być przesyłane przez infrastrukturę telekomunikacyjną. W praktyce, modem jest integralną częścią zestawu komputerowego, umożliwiającą komunikację z siecią, co jest zgodne z aktualnymi standardami, takimi jak DSL czy kablowe połączenia szerokopasmowe. W kontekście dobrych praktyk branżowych, dobór odpowiedniego modemu jest istotny dla zapewnienia optymalnej prędkości i stabilności połączenia, co w konsekwencji wpływa na wydajność i efektywność pracy zdalnej.

Pytanie 17

W systemie działającym w trybie wielozadaniowości z wywłaszczeniem program, który zatrzymał się

A. może spowodować zawieszenie całego systemu operacyjnego

B. nie jest w stanie zawiesić systemu operacyjnego

C. zablokuje działanie wszystkich pozostałych programów

D. nie umożliwi usunięcia się z pamięci operacyjnej

Twierdzenie, że zawieszony program zablokuje pracę wszystkich innych programów, jest nieprecyzyjne i wynika z niepełnego zrozumienia działania nowoczesnych systemów operacyjnych. W rzeczywistości, w trybie wielozadaniowości z wywłaszczeniem, każdy proces działa w swoim własnym kontekście i ma przydzielone zasoby systemowe. Jeśli jeden program przestaje odpowiadać, system operacyjny może go 'zabić' lub przerwać jego działanie, nie wpływając na resztę systemu. Koncepcja przerywania pracy procesów, aby umożliwić innym ich działanie, jest podstawą, na jakiej opiera się zarządzanie wielozadaniowością. W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak zablokowanie pracy wszystkich innych programów lub niemożność usunięcia się z pamięci operacyjnej, warto zauważyć, że system operacyjny zawsze posiada mechanizmy zarządzania pamięcią, które pozwalają na zwolnienie zasobów zajmowanych przez nieaktywny program. Często pojawiają się nieporozumienia związane z terminami takimi jak 'zawieszenie' i 'blokada', które są używane zamiennie, podczas gdy w rzeczywistości oznaczają różne stany procesów. Pamiętajmy, że praktyczne podejście do zarządzania procesami i ich zasobami w systemach operacyjnych opiera się na standardach i technikach, które zapewniają, że jeden nieudany proces nie stanie się przyczyną całkowitego zawieszenia systemu.

Pytanie 18

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Most.

B. Koncentrator.

C. Ruter.

D. Przełącznik.

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w podziale domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Jego podstawową funkcją jest przesyłanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na segregację ruchu i ograniczenie rozgłoszeń do konkretnej podsieci. Dzięki temu ruter może skutecznie zmniejszać obciążenie sieci, co jest szczególnie istotne w dużych instalacjach, gdzie wiele urządzeń mogłoby generować niepotrzebny ruch rozgłoszeniowy. Przykładem zastosowania rutera może być biuro, w którym różne działy korzystają z odrębnych podsieci. Ruter nie tylko umożliwia komunikację między tymi podsieciami, ale również zapewnia bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu zapór ogniowych oraz systemów wykrywania włamań. Warto również wspomnieć, że zgodnie z normami branżowymi, ruter powinien wspierać protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, co dodatkowo zwiększa jego funkcjonalność i elastyczność w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 19

Na ilustracji pokazano końcówkę kabla

A. koncentrycznego

B. telefonicznego

C. światłowodowego

D. typy skrętki

Złącza światłowodowe, takie jak te przedstawione na rysunku, są kluczowymi elementami wykorzystywanymi w telekomunikacji optycznej. Kabel światłowodowy służy do przesyłania danych w postaci światła, co pozwala na przesyłanie informacji z bardzo dużą szybkością i na duże odległości bez znaczących strat. Jest to szczególnie ważne w infrastrukturze internetowej, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość. Standardowym złączem dla kabli światłowodowych jest złącze SC (Subscriber Connector), które charakteryzuje się prostokątnym kształtem i łatwością montażu dzięki mechanizmowi push-pull. Światłowody są obecnie używane w wielu branżach, w tym w telekomunikacji, medycynie, a także w systemach CCTV. Wybór odpowiedniego złącza i kabla światłowodowego jest istotny z punktu widzenia utrzymania jakości sygnału oraz zgodności z obowiązującymi standardami, takimi jak ITU-T G.657. Właściwe połączenie światłowodowe zapewnia minimalne tłumienie sygnału i wysoką niezawodność, co jest kluczowe w nowoczesnej transmisji danych. Wiedza na temat różnych typów złącz i ich zastosowań jest niezbędna dla osób pracujących w tej dziedzinie technologicznej.

Pytanie 20

Aby przekształcić zeskanowany obraz w tekst, należy użyć oprogramowania, które wykorzystuje metody

A. DTP

B. OCR

C. DPI

D. OMR

Odpowiedź OCR (Optical Character Recognition) jest prawidłowa, ponieważ jest to technologia umożliwiająca przekształcanie zeskanowanych obrazów tekstu na edytowalny format cyfrowy. OCR wykorzystuje algorytmy do rozpoznawania kształtów liter i cyfr, co pozwala na automatyczne odczytanie i przetworzenie tekstu z dokumentów papierowych, takich jak książki, faktury czy formularze. Przykładem praktycznego zastosowania OCR jest digitalizacja archiwów, co znacznie usprawnia dostęp do informacji oraz ich przeszukiwanie. W branżach takich jak zarządzanie dokumentami czy obsługa klienta, zastosowanie OCR pozwala na optymalizację procesów, redukcję błędów związanych z wprowadzaniem danych oraz oszczędność czasu. Dobrą praktyką w implementacji OCR jest wykorzystanie zaawansowanych technologii uczenia maszynowego do poprawy dokładności rozpoznawania, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów o niskiej jakości skanowania lub nietypowych czcionek. Warto również monitorować dokładność rozpoznawania i wprowadzać poprawki w przypadku błędów, co zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 21

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. tnącego

B. grawerującego

C. laserowego

D. solwentowego

Rytownictwo to technika, która odnosi się do procesu grawerowania, polegającego na wycinaniu lub rysowaniu wzorów na różnych materiałach. W kontekście ploterów grawerujących, rytownictwo wykorzystuje precyzyjne ruchy głowicy grawerującej, która usuwając materiał, tworzy pożądany wzór. Przykłady zastosowania rytownictwa obejmują personalizację przedmiotów, takich jak trofea, odznaki czy pamiątki, a także produkcję elementów dekoracyjnych w branży rzemieślniczej. W branży reklamowej grawerowanie jest często wykorzystywane do tworzenia tabliczek informacyjnych oraz znaków. Warto również zwrócić uwagę, że grawerowanie laserowe, które jest jedną z metod grawerowania, oferuje jeszcze większą precyzję i możliwości w tworzeniu skomplikowanych wzorów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości i precyzji w procesach grawerowania, co czyni tę technikę niezwykle istotną w produkcji przemysłowej oraz w rzemiośle artystycznym.

Pytanie 22

Które polecenie w systemie Windows Server 2008 pozwala na przekształcenie serwera w kontroler domeny?

A. nslookup

B. gpresult

C. gpedit

D. dcpromo

Odpowiedź 'dcpromo' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemie Windows Server 2008, które służy do promowania serwera do roli kontrolera domeny. Proces ten jest kluczowy w kontekście zarządzania tożsamościami i dostępem w sieci. Użycie dcpromo uruchamia kreatora, który prowadzi administratora przez różne etapy konfiguracji, takie jak wybór strefy czasowej, domeny, a także ustawienie hasła dla konta administratora usługi Active Directory. Umożliwia to serwerowi przyłączenie się do istniejącej domeny lub utworzenie nowej. W praktyce, promowanie serwera do kontrolera domeny oznacza, że zaczyna on zarządzać politykami bezpieczeństwa, autoryzacją użytkowników oraz zasobami w obrębie danej domeny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Użycie dcpromo przyczynia się do bezpieczeństwa i spójności środowiska IT, co jest istotne dla każdej organizacji.

Pytanie 23

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym

B. brak sterowników

C. uszkodzenie logiczne dysku twardego

D. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów

Brak sterowników jest najprawdopodobniejszą przyczyną wyświetlenia komunikatu o braku dysków twardych podczas instalacji systemu Windows XP na tym samym komputerze, na którym Windows 7 i Linux zainstalowały się bez problemów. Windows XP, jako starszy system operacyjny, może nie posiadać wbudowanej obsługi nowoczesnych kontrolerów dysków, które były używane w komputerze. W praktyce oznacza to, że jeśli płyta główna wykorzystuje kontroler dysków SATA, Windows XP może wymagać zewnętrznych sterowników, które muszą być dostarczone w trakcie instalacji, najczęściej z wykorzystaniem dyskietki lub innego nośnika. Aby temu zapobiec, przed instalacją należy upewnić się, że wszystkie niezbędne sterowniki są dostępne. W branży IT standardem jest regularne pobieranie najnowszych sterowników i dokumentacji technicznej płyty głównej, aby uniknąć problemów z kompatybilnością. Przykładem dobrych praktyk jest tworzenie bootowalnych nośników instalacyjnych, które zawierają wszystkie wymagane sterowniki dla systemu operacyjnego, co zmniejsza ryzyko wystąpienia podobnych problemów.

Pytanie 24

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

A. Maskę w adresie dla K1

B. Adres bramy dla K1

C. Maskę w adresie dla K2

D. Adres bramy dla K2

Nieprawidłowa konfiguracja maski podsieci lub bramy może prowadzić do problemów z łącznością. W przypadku K1 zmiana maski na inną niż 255.255.255.128 mogłaby wywołać błąd w komunikacji, zwłaszcza jeśli sieć została zaprojektowana z myślą o konkretnej topologii. Maska definiuje, które bity adresu IP są częścią adresu sieciowego, a które identyfikują urządzenie w tej sieci. Zła maska uniemożliwia poprawne adresowanie, co w konsekwencji blokuje komunikację. Z kolei zmiana adresu bramy dla K1, gdy ten adres już pasuje do podsieci z maską 255.255.255.128, nie miałaby wpływu na K2. Brama musi być w tej samej podsieci co urządzenie, aby mogła efektywnie przekazywać pakiety poza segment lokalny. Częsty błąd to myślenie, że zmiana na dowolny inny adres rozwiąże problem; jednak brama musi odpowiadać topologii sieci. Z kolei zmiana maski dla K2 nie rozwiąże problemu, jeśli brama pozostanie nieprawidłowa. Adres bramy musi być częścią tej samej podsieci, co urządzenie chcące z niej korzystać, co oznacza, że zmiana tylko maski bez dostosowania bramy jest niewystarczająca. Kluczem jest zrozumienie, jak działają podsieci i jak konfiguracja każdego elementu wpływa na całą sieć, co wymaga wiedzy i staranności w planowaniu.

Pytanie 25

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. DHCP

B. SNMP

C. DNS

D. SMTP

Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 26

Który z poniższych zapisów stanowi właściwy adres w wersji IPv6?

A. 2001:DB8::BAF:FE94

B. 2001:DB8::BAF::FE94

C. 2001.DB8.BAF.FE94

D. 2001-DB8-BAF-FE94

Adres IPv6, który wybrałeś, 2001:DB8::BAF:FE94, jest poprawnym zapisem, ponieważ spełnia wszystkie normy określone w standardzie RFC 4291. Adresy IPv6 są reprezentowane jako osiem bloków szesnastkowych oddzielonych dwukropkami, przy czym każdy blok może mieć od 1 do 4 cyfr szesnastkowych. W tym przypadku użycie podwójnego dwukropka (::) do reprezentowania sekwencji zer jest poprawne, co pozwala na skrócenie adresu i uczynienie go bardziej zwięzłym. Warto zauważyć, że adresy IPv6 są kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu, gdzie adresacja IPv4 staje się niewystarczająca. Użycie poprawnych adresów IPv6 jest istotne dla prawidłowej komunikacji w sieci i zgodności z nowoczesnymi standardami sieciowymi, co jest szczególnie ważne w kontekście rozwoju Internetu rzeczy (IoT) oraz zastosowań w chmurze. Przykładem zastosowania adresów IPv6 są usługi hostingowe, które wymagają unikalnych adresów IP dla każdego z hostów, co pozwala na efektywne zarządzanie i kierowanie ruchem w sieci.

Pytanie 27

Główny sposób zabezpieczania danych w sieciach komputerowych przed dostępem nieautoryzowanym to

A. tworzenie kopii zapasowych danych

B. tworzenie sum kontrolnych plików

C. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

D. używanie macierzy dyskowych

Autoryzacja dostępu do zasobów serwera jest kluczowym mechanizmem ochrony danych w sieciach komputerowych, ponieważ zabezpiecza przed nieuprawnionym dostępem użytkowników do informacji i zasobów systemowych. Proces ten opiera się na identyfikacji użytkownika oraz przydzieleniu mu odpowiednich uprawnień, co umożliwia kontrolowanie, kto ma prawo do wykonania konkretnych operacji, takich jak odczyt, zapis czy modyfikacja danych. Przykładem zastosowania autoryzacji może być system zarządzania bazą danych, w którym administrator przypisuje różne poziomy dostępności na podstawie ról użytkowników. W praktyce wdrażanie autoryzacji może obejmować wykorzystanie takich protokołów jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) lub Active Directory, które umożliwiają centralne zarządzanie użytkownikami oraz ich uprawnieniami. Dobre praktyki w tej dziedzinie zalecają stosowanie wielopoziomowej autoryzacji, aby zwiększyć bezpieczeństwo, na przykład poprzez łączenie haseł z tokenami lub biometrią.

Pytanie 28

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. FTP

B. DNS

C. HTTP

D. DHCP

Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół odpowiada za dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie innych parametrów sieciowych hostów w sieciach IP. Kiedy urządzenie, takie jak komputer czy smartfon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, które jest odbierane przez serwer DHCP. Serwer ten następnie przypisuje adres IP na podstawie unikalnego adresu MAC karty sieciowej. Przykładowo, w biurze z setkami urządzeń, DHCP automatyzuje proces konfiguracji, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP. Zgodnie ze standardami branżowymi, DHCP może także dostarczać informacje o bramach, serwerach DNS i innych parametrach, co czyni go kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach. Jego stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne i efektywne zarządzanie adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach.

Pytanie 29

Kiedy dysze w drukarce atramentowej wyschną z powodu długotrwałych przerw w użytkowaniu, co powinno się najpierw wykonać?

A. dokonać oczyszczania dysz z poziomu odpowiedniego programu

B. ustawić tryb wydruku oszczędnego

C. oczyścić dyszę za pomocą wacika nasączonego olejem syntetycznym

D. wymienić cały mechanizm drukujący

Oczyszczanie dysz z poziomu odpowiedniego programu jest kluczowym krokiem w przywracaniu funkcjonalności drukarki atramentowej po długim okresie nieużywania. Większość nowoczesnych drukarek atramentowych wyposażona jest w funkcje automatycznego czyszczenia dysz, które można uruchomić za pomocą oprogramowania dostarczonego przez producenta. Proces ten polega na przepuszczaniu atramentu przez dysze w celu usunięcia zatorów i zaschniętego atramentu, co przyczynia się do poprawy jakości druku oraz wydajności urządzenia. Przykładowo, użytkownicy mogą skorzystać z opcji testowego wydruku lub czyszczenia dysz, które często są dostępne w menu ustawień drukarki. Regularne korzystanie z tej funkcji, szczególnie przed dłuższymi przerwami w użytkowaniu, jest standardową praktyką, która pozwala zapobiegać problemom związanym z zasychaniem atramentu. Dodatkowo, takie działania są zgodne z zaleceniami producentów, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz lepszą jakość wydruków.

Pytanie 30

W terminalu systemu Windows, do zarządzania parametrami konta użytkownika komputera, takimi jak okres ważności hasła, minimalna długość hasła, czas blokady konta i inne, wykorzystywane jest polecenie

A. NET USE

B. NET CONFIG

C. NET USER

D. NET ACCOUNTS

Polecenie NET USER w systemie Windows służy do zarządzania użytkownikami konta, w tym do ustawiania polityki haseł. Umożliwia administratorom konfigurowanie ważnych parametrów, takich jak minimalna długość hasła, czas ważności hasła oraz blokowanie konta po określonym czasie nieaktywności. Przykładowo, używając komendy 'NET USER [nazwa_użytkownika] /expires:[data]', administrator może ustawić datę, po której dane konto przestanie być aktywne. Dzięki temu można efektywnie zarządzać bezpieczeństwem systemu oraz dostosować polityki haseł do standardów branżowych, takich jak NIST SP 800-63. Dobre praktyki wskazują, że regularne aktualizowanie haseł oraz ich odpowiednia długość są kluczowe dla ochrony danych. Ponadto, polecenie NET USER pozwala na sprawdzenie stanu konta oraz jego ustawień, co jest niezbędne w kontekście audytów bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. defragmentowaniem plików

B. kompresowaniem wszystkich plików

C. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników

D. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

Polecenie 'net localgroup' w systemie Windows jest narzędziem wiersza poleceń, które pozwala na zarządzanie lokalnymi grupami użytkowników na danym urządzeniu. Używając tego polecenia, administratorzy mogą wyświetlać listę wszystkich zdefiniowanych w systemie lokalnych grup użytkowników, co jest istotne dla zarządzania dostępem do zasobów i zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator chce zweryfikować, jakie grupy użytkowników istnieją w systemie przed dodaniem nowego użytkownika do odpowiedniej grupy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows, umożliwia kontrolę nad uprawnieniami i dostosowanie ustawień bezpieczeństwa. Zrozumienie działania polecenia 'net localgroup' pozwala również na lepsze planowanie i audyt polityki bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 32

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 0110 1001 0000 00002

B. 6900H

C. 690010

D. 64400O

Wybór innej odpowiedzi niż 690010 może świadczyć o tym, że masz problem z konwersją między systemami czy z samym mnożeniem w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 6900H czy 64400O po prostu nie mają sensu. 6900H sugeruje, że coś jest w systemie szesnastkowym, ale to nie pasuje do wyniku mnożenia. Z kolei 64400O to format, którego nie ma w standardowych systemach, więc jest totalnie błędny. No i odpowiedź 0110 1001 0000 00002 jest niepoprawna, bo w binarnym nie ma cyfry '2'. Ludzie często się mylą, mieszając systemy lub zapominając, że w każdym systemie używa się tylko odpowiednich cyfr. Zrozumienie, jak działa liczba binarna i umiejętność zmiany ich na inne systemy, to kluczowe umiejętności w informatyce. To jakby fundament pod algorytmy i rozumienie, jak działają komputery i procesory, które zawsze operują na danych binarnych.

Pytanie 33

Jakim protokołem komunikacyjnym w warstwie transportowej, który zapewnia niezawodność przesyłania pakietów, jest protokół

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. TCP (Transmission Control Protocol)

C. ARP (Address Resolution Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodność w dostarczaniu danych poprzez zastosowanie mechanizmów potwierdzania odbioru, retransmisji pakietów oraz kontrolowania przepływu. Dzięki temu, TCP jest szeroko stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przeglądarki internetowe, poczta elektroniczna czy protokoły transferu plików (FTP). W odróżnieniu od UDP (User Datagram Protocol), który jest protokołem bezpołączeniowym i nie zapewnia gwarancji dostarczenia pakietów, TCP wykorzystuje połączenia oparte na sesji, co umożliwia osiągnięcie pełnej integralności danych. Mechanizmy takie jak 3-way handshake oraz numeracja sekwencyjna gwarantują, że dane są przesyłane w odpowiedniej kolejności i bez utraty. Dobrze zaprojektowane aplikacje sieciowe powinny wybierać TCP w sytuacjach, gdzie niezawodność i kolejność dostarczania informacji są kluczowe, co czyni go standardem w wielu rozwiązaniach stosowanych w Internecie.

Pytanie 34

Jakie cyfry należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** aby ustalić adres bramy domyślnej sieci?

Parametr	Informacja	Opcje
Aby wejść w tryb konfiguracji należy wprowadzić *** po podniesieniu słuchawki.
Tabela przedstawia wszystkie parametry oraz ich opis
Menu główne po wprowadzeniu ***	Wejście w tryb programowania	- następna opcja + powrót do menu głównego Należy wybrać parametr 01-05, 07, 12-17, 47 lub 99
01	„DHCP" lub „statyczny IP"	Używając cyfry „9" przełączanie pomiędzy : statycznym i dynamicznym adresem.
02	Statyczny adres IP	Zostanie wyemitowany komunikat z adresem IP Należy wprowadzić nowy adres 12 cyfrowy za pomocą klawiatury numerycznej.
03	Maska podsieci + adres	Tak samo jak w przypadku 02
04	Brama domyślna + adres	Tak samo jak w przypadku 02
05	Adres serwera DNS	Tak samo jak w przypadku 02

A. 01

B. 04

C. 02

D. 03

Poprawna odpowiedź to 04 z powodu specyficznego parametru konfiguracyjnego w systemie VoIP. Brama domyślna jest kluczowym elementem w sieciach IP, umożliwiającym przekazywanie pakietów do innych sieci. Aby skonfigurować bramkę VoIP, konieczne jest przejście do odpowiedniego menu konfiguracyjnego poprzez wprowadzenie serii kodów na klawiaturze telefonu. W tym przypadku, po wpisaniu ***, wprowadzenie numeru 04 pozwala na dostęp do konfiguracji bramy domyślnej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje możliwość efektywnego zarządzania ruchem w sieci, a także zapewnienie, że urządzenia w sieci mogą komunikować się z innymi sieciami, co jest niezbędne w przypadku połączeń VoIP. Znajomość konfiguracji bramy jest podstawowym elementem zarządzania siecią i wpływa na wydajność oraz bezpieczeństwo transmisji danych. W branży IT standardy konfiguracyjne są kluczowe, ponieważ zapewniają zgodność i interoperacyjność różnych urządzeń i systemów, a także umożliwiają elastyczne dostosowywanie się do zmian infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Czym jest mapowanie dysków?

A. ustawieniem interfejsów sieciowych

B. tworzeniem kont użytkowników i grup

C. przypisaniem litery dysku do wybranego katalogu sieciowego

D. przydzieleniem uprawnień do folderu użytkownikom w sieci WAN

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia dysku (np. litery w systemie Windows) do wybranego katalogu sieciowego. Dzięki temu użytkownicy mogą łatwiej uzyskiwać dostęp do zasobów znajdujących się na serwerze w sieci lokalnej. Na przykład, jeśli firma posiada serwer z folderem współdzielonym, mapowanie tego folderu do litery dysku (np. Z:) umożliwia użytkownikom dostęp do tego folderu tak, jakby był on lokalnym dyskiem ich komputera. Jest to szczególnie istotne w większych organizacjach, gdzie wielu pracowników potrzebuje wspólnego dostępu do dokumentów, co z kolei wpływa na zwiększenie efektywności pracy zespołowej. Mapowanie dysków jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i bezpieczeństwa, ponieważ pozwala na centralizację plików oraz łatwe zarządzanie uprawnieniami dostępu, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 36

Który kolor żyły nie występuje w kablu typu skrętka?

A. biało-zielony

B. biało-niebieski

C. biało-pomarańczowy

D. biało-żółty

Odpowiedź 'biało-żółty' jest poprawna, ponieważ w standardzie okablowania skrętkowego, takim jak T568A i T568B, nie przewidziano koloru biało-żółtego dla żył. Standardowe kolory dla par kolorowych to: biało-niebieski, biało-pomarańczowy, biało-zielony i biało-brązowy. W praktyce oznacza to, że dla instalacji sieciowych, w których stosuje się kable skrętkowe, tak jak w przypadku sieci lokalnych (LAN), nie ma żyły oznaczonej kolorem biało-żółtym, co jest kluczowe dla właściwego podłączenia i identyfikacji żył. Prawidłowe oznaczenie kolorów żył w kablu jest niezbędne do zapewnienia maksymalnej wydajności i funkcjonalności sieci. Przykładowo, w instalacjach Ethernetowych, niewłaściwe oznaczenie żył może prowadzić do problemów z przesyłaniem danych oraz zakłóceń w komunikacji. Stosowanie właściwych kolorów żył zgodnie z normami branżowymi, jak ANSI/TIA/EIA-568, jest zatem kluczowym elementem skutecznego okablowania.

Pytanie 37

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy C

B. Klasy A

C. Klasy B

D. Klasy D

Adresy IPv4, których najbardziej znaczące dwa bity mają wartość 10, należą do klasy B. Klasa B obejmuje adresy, które zaczynają się od bitów 10 w pierwszym bajcie, co odpowiada zakresowi adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy tej klasy są wykorzystywane przede wszystkim w średnich i dużych sieciach, gdzie konieczne jest przydzielenie większej liczby hostów. W praktyce, klasa B pozwala na zaadresowanie do 65,534 hostów w jednej sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla organizacji o większych potrzebach. W przypadku planowania sieci, administratorzy często korzystają z klasy B, aby zapewnić odpowiednią ilość adresów IP dla urządzeń w danej lokalizacji. Zrozumienie klas adresów IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i przydzielania zasobów sieciowych oraz dla unikania kolizji adresowych. Warto również zauważyć, że klasy adresów IPv4 są coraz mniej stosowane w erze IPv6, jednak ich znajomość jest nadal istotna dla historycznego kontekstu i niektórych systemów.

Pytanie 38

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. szesnastkowym

B. ósemkowym

C. dwójkowym

D. dziesiętnym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda liczba w tej sekwencji jest wyrażona w standardowym formacie dziesiętnym. Adresy IP w wersji 4 (IPv4) składają się z czterech oktetów, z których każdy jest reprezentowany jako liczba całkowita w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej używany do prezentacji adresów IP, co ułatwia ich odczyt i zapamiętanie przez użytkowników. Przykładem zastosowania adresów IP jest konfiguracja urządzeń w sieci lokalnej czy przydzielanie adresów IP przez serwery DHCP. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 określają zasady dotyczące struktury adresów IP, w tym ich przedstawianie. Użycie systemu dziesiętnego w adresach IP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej, zapewniając przejrzystość i ułatwiając diagnostykę problemów sieciowych.

Pytanie 39

Grupa, w której uprawnienia przypisane członkom mogą dotyczyć tylko tej samej domeny, co nadrzędna grupa lokalna domeny, to grupa

A. lokalna komputera

B. uniwersalna

C. globalna

D. lokalna domeny

Wybór grupy globalnej sugeruje, że użytkownik mylnie interpretuje zakres działania tej grupy. Grupy globalne mają szerszy zasięg, umożliwiając przypisywanie uprawnień użytkownikom w różnych lokalnych grupach, co nie jest zgodne z definicją grup lokalnych domeny. Użytkownicy mogą być mylnie przekonani, że grupy globalne oferują większe możliwości dostępu, jednakże ich funkcjonalność jest ograniczona do uprawnień w obrębie tej samej domeny. Grupa uniwersalna, z drugiej strony, została zaprojektowana w celu ułatwienia zarządzania uprawnieniami w wielu domenach, co również nie odpowiada założeniom grup lokalnych. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że grupy uniwersalne są bardziej uniwersalne, podczas gdy ich zastosowanie w praktyce jest specyficzne i zależne od konkretnej architektury środowiska. Z kolei grupa lokalna komputera jest używana do przypisywania uprawnień tylko na poziomie lokalnym, co nie pozwala na przypisanie uprawnień w obrębie domeny. Wybór jakiejkolwiek z tych grup wskazuje na niepełne zrozumienie struktury zarządzania uprawnieniami w systemach Windows oraz ich odpowiednich zastosowań zgodnych z normami branżowymi.

Pytanie 40

Ile minimalnie pamięci RAM powinien mieć komputer, aby możliwe było uruchomienie 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 w trybie graficznym?

A. 1 GB

B. 512 MB

C. 256 MB

D. 2 GB

Minimalna ilość pamięci RAM, która jest wymagana dla 32-bitowego systemu operacyjnego Windows 7 w trybie graficznym, wynosi 1 GB. Taki stan wymaga, aby system mógł efektywnie zarządzać zasobami oraz zaspokoić podstawowe potrzeby użytkownika, takie jak uruchamianie aplikacji i obsługa graficznego interfejsu użytkownika. W praktyce, posiadanie 1 GB pamięci RAM pozwala na uruchomienie standardowych programów, przeglądanie internetu, a także korzystanie z podstawowych aplikacji biurowych. Warto zaznaczyć, że chociaż system będzie działał na 1 GB RAM, to jego wydajność może być ograniczona, co prowadzi do opóźnień przy intensywnym użytkowaniu. W branży IT i w dokumentacji technicznej Microsoftu, 1 GB RAM jest uznawane za minimalny standard dla komfortowego korzystania z tego systemu operacyjnego. Dlatego, aby zapewnić optymalną wydajność i komfort pracy, zaleca się posiadanie przynajmniej 2 GB RAM.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej