Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 18:34
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 18:58

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uzyskać zdjęcie o wysokiej jakości w formacie 30/40 cm, należy użyć aparatu z matrycą

A. 2 megapikselową
B. 8 megapikselową
C. 4 megapikselową
D. 3 megapikselową
Aby uzyskać zdjęcia o wymiarach 30x40 cm w dobrej jakości, konieczne jest zastosowanie aparatu z matrycą o rozdzielczości co najmniej 8 megapikseli. Taka matryca pozwala na uzyskanie zdjęć o wysokiej szczegółowości i ostrości. Przy wymiarach 30x40 cm, które odpowiadają rozmiarowi standardowego odbitki fotograficznej, zaleca się, aby liczba pikseli wynosiła co najmniej 2400x3000, co daje 7,2 megapikseli. Jednak aby zapewnić dodatkowy margines jakości, który jest szczególnie istotny w przypadku drukowania, 8 megapikseli jest optymalnym wyborem. W praktyce, aparaty z tą rozdzielczością są powszechnie dostępne, a ich zdjęcia nadają się zarówno do użytku domowego, jak i profesjonalnego. Przykładem zastosowania takiej technologii może być fotografia portretowa, gdzie szczegóły twarzy są kluczowe, czy fotografia krajobrazowa, gdzie detale w tle mogą znacząco wpłynąć na estetykę odbitki. Użycie aparatu z odpowiednią matrycą zapewnia również lepszą jakość w trudnych warunkach oświetleniowych, co ma zasadnicze znaczenie w fotografii artystycznej.
Pytanie 2

Elementem odpowiedzialnym za wertykalne odwracanie obrazu w aparatach cyfrowych jest

A. wizjer
B. matówka
C. lustro półprzepuszczalne
D. pryzmat pentagonalny
Pryzmat pentagonalny jest kluczowym elementem w konstrukcji lustrzanek cyfrowych, ponieważ umożliwia prawidłowe, wertykalne odwrócenie obrazu, co jest niezbędne do uzyskania naturalnego widoku w wizjerze. Dzięki tym pryzmatom, które przekształcają kierunek promieni świetlnych, użytkownik widzi obraz w orientacji, która odpowiada rzeczywistości. W praktyce oznacza to, że gdy fotograf patrzy przez wizjer, widzi scenę tak, jak będzie ona zarejestrowana na zdjęciu. W porównaniu z innymi rozwiązaniami, takimi jak matówka, która służy głównie do ustawiania ostrości, pryzmat pentagonalny jest bardziej zaawansowaną technologią, która jest standardem w lustrzankach cyfrowych. Standardy fotograficzne wskazują na pryzmat jako najlepszy sposób na zapewnienie wysokiej jakości obrazu i komfortu użytkowania, co czyni go niezbędnym elementem w każdej profesjonalnej i amatorskiej lustrzance. Dzięki zastosowaniu pryzmatów, użytkownicy mogą również redukować problemy z perspektywą i zniekształceniami, co jest kluczowe podczas fotografowania. Warto również zauważyć, że nowoczesne osiągnięcia w technologii pryzmatów przyczyniają się do poprawy jasności i kontrastu obrazu, co znacznie wpływa na jakość finalnych ujęć.
Pytanie 3

W cyfrowych aparatach, ocena natężenia światła na podstawie bardzo małego fragmentu obrazu nazywana jest trybem

A. centralnie ważonym
B. matrycowym
C. wielosegmentowym
D. punktowym
Odpowiedź punktowy jest prawidłowa, ponieważ oznacza tryb pomiaru natężenia światła, w którym aparat mierzy jasność w bardzo małym obszarze kadru. Taki sposób pomiaru jest szczególnie użyteczny w sytuacjach, gdy istotne jest zarejestrowanie detali w specyficznych miejscach obrazu, na przykład w portretach, gdzie chcemy uchwycić szczegóły na twarzy modela, niezależnie od oświetlenia tła. W praktyce, korzystając z pomiaru punktowego, kreatywni fotografowie mogą lepiej kontrolować ekspozycję, minimalizując wpływ niejednorodnego oświetlenia. Warto zaznaczyć, że tryb punktowy idealnie sprawdza się również podczas fotografowania obiektów w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak przy silnym kontraście między jasnymi i ciemnymi obszarami. Standardy branżowe sugerują, aby z tego trybu korzystać w sytuacjach wymagających precyzyjnego uchwycenia detali, co czyni go nieocenionym narzędziem w arsenale każdego fotografa.
Pytanie 4

Jaką minimalną rozdzielczość matrycy (w megapikselach) należy zastosować do wykonania wydruku w formacie 60×90 cm z zachowaniem jakości 300 dpi?

A. około 6 MP
B. około 12 MP
C. około 25 MP
D. około 50 MP
Aby uzyskać wydruk w formacie 60×90 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy obliczyć wymaganą liczbę pikseli. Wydruk w tym formacie wymaga przeliczenia wymiarów na piksele: 60 cm to około 7087 pikseli, a 90 cm to około 10630 pikseli. Łączna liczba pikseli wynosi więc 7087 x 10630 = 75,244,510 pikseli. Aby określić minimalną rozdzielczość w megapikselach, dzielimy tę wartość przez milion, co daje około 75 MP. Jednak w praktyce, aby zachować odpowiednią jakość i nie przesadzić z nadmiarem danych, przyjmuje się, że 25 MP to dobra wartość, która zapewnia wysoką jakość przy wydruku, uwzględniając pewne marginesy błędu i możliwości sprzętowe. Taka rozdzielczość jest wystarczająca dla większości zastosowań, takich jak plakaty czy duże obrazy, gdzie szczegóły są ważne. Warto również pamiętać, że w przypadku druku konieczne jest uwzględnienie także jakości materiału oraz technologii druku.
Pytanie 5

Temperatura barwowa światła świec wynosi około

A. 3200 K
B. 1800 K
C. 5500 K
D. 7000 K
Temperatura barwowa światła świec wynosi około 1800 K, co klasyfikuje to światło jako bardzo ciepłe i żółte. Tego rodzaju temperatura barwowa jest typowa dla źródeł światła, które emitują ciepłe odcienie, co w praktyce oznacza, że światło to jest przyjemne dla oka i często stosowane w domach oraz w oświetleniu nastrojowym. W kontekście oświetlenia, wiedza na temat temperatury barwowej jest kluczowa, szczególnie przy wyborze lamp do różnych pomieszczeń. Na przykład, w sypialniach często preferuje się niższe temperatury barwowe, takie jak 2700 K, aby stworzyć relaksującą atmosferę. Warto zauważyć, że standardy takie jak ANSI C78.377-2008 zalecają różnorodność temperatur barwowych w projektowaniu oświetlenia, co wpływa na nasze samopoczucie oraz estetykę otoczenia. Dodatkowo, zrozumienie temperatury barwowej jest istotne dla profesjonalnych fotografów i filmowców, którzy muszą kontrolować oświetlenie, aby uzyskać właściwe odwzorowanie kolorów. Wiedza ta jest zatem niezwykle użyteczna w wielu dziedzinach, od architektury po sztukę.
Pytanie 6

Które z poniższych urządzeń służy do pomiaru współczynnika odbicia światła od powierzchni?

A. Dalmierz
B. Tachometr
C. Reflektometr
D. Eksponometr
Reflektometr to urządzenie służące do pomiaru współczynnika odbicia światła od powierzchni. Jego działanie opiera się na analizie promieniowania elektromagnetycznego, które jest odbijane od danej powierzchni. W praktyce reflektometr jest wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak fotonika, inżynieria materiałowa oraz w badaniach nad właściwościami optycznymi materiałów. Na przykład, może pomóc ocenić jakość powłok antyrefleksyjnych na soczewkach okularowych. Wykorzystanie reflektometrów w przemyśle fotograficznym pozwala na optymalizację ustawień sprzętu, co wpływa na jakość uzyskiwanych zdjęć. Standardy branżowe, takie jak ISO 13476, podkreślają znaczenie stosowania odpowiednich metod pomiarowych do oceny właściwości optycznych, co czyni reflektometr niezastąpionym narzędziem w tym zakresie. Ponadto, reflektometry są wykorzystywane w laboratoriach badawczych do analizy materiałów, co pozwala na rozwój nowych technologii i poprawę istniejących rozwiązań.
Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Które z poniższych ustawień aparatu należy zastosować do fotografii gwiazd na nocnym niebie?

A. Tryb zdjęć seryjnych, wysoka czułość ISO, z ręki
B. Krótki czas naświetlania, wysoka czułość ISO, z ręki
C. Średni czas naświetlania, lampa błyskowa, statyw
D. Długi czas naświetlania, niska czułość ISO, statyw
Do fotografii gwiazd na nocnym niebie kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania, niskiej czułości ISO oraz statywu. Długi czas naświetlania pozwala na uchwycenie wystarczającej ilości światła, co jest niezbędne w warunkach nocnych, gdzie dostępnych jest znacznie mniej światła niż w ciągu dnia. Niska czułość ISO minimalizuje szumy, które mogą pojawić się na zdjęciach, co jest szczególnie istotne w przypadku długich ekspozycji. Przy użyciu statywu stabilizujemy aparat, co zapobiega rozmyciu obrazu, które mogłoby powstać z powodu drgań ręki. W praktyce, dobrym przykładem może być ustawienie czasu naświetlania na około 15-30 sekund, ISO na wartość 800 lub 1600 oraz użycie obiektywu szerokokątnego, aby uchwycić jak największy fragment nieba. Ponadto, warto pamiętać o zastosowaniu trybu manualnego, aby mieć pełną kontrolę nad wszystkimi ustawieniami. W technice astrofotografii istnieje wiele standardów, które pomagają uzyskać jak najlepsze rezultaty, w tym zasada 500, która sugeruje maksymalny czas naświetlania w zależności od ogniskowej obiektywu, co również warto mieć na uwadze.
Pytanie 9

W technice fotograficznych wydruków wielkoformatowych sublimacja barwnikowa polega na

A. bezpośrednim nadruku pigmentów na specjalnie przygotowane płótno
B. zastosowaniu tuszu zmieniającego kolor pod wpływem światła ultrafioletowego
C. chemicznym procesie utwardzania barwników na metalicznym podłożu
D. przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary pod wpływem wysokiej temperatury
Sublimacja barwnikowa to nowoczesna metoda, która odgrywa kluczową rolę w produkcji wydruków wielkoformatowych. Proces ten polega na przeniesieniu barwnika na podłoże w postaci pary, co zachodzi pod wpływem wysokiej temperatury. W praktyce oznacza to, że barwnik, podgrzany do odpowiedniej temperatury (zazwyczaj około 200°C), przechodzi w stan gazowy, a następnie osadza się na odpowiednio przygotowanym materiale, takim jak poliester lub specjalne folie. Dzięki temu uzyskujemy bardzo trwałe i intensywne kolory, które są odporne na blaknięcie i działanie czynników zewnętrznych. Sublimacja jest szczególnie popularna w produkcji odzieży sportowej, flag, banerów oraz różnego rodzaju gadżetów reklamowych. Warto zwrócić uwagę, że aby uzyskać najlepsze rezultaty, niezbędne jest odpowiednie przygotowanie podłoża oraz zgodność używanych barwników z materiałem. Dobrą praktyką jest również stosowanie drukarek dedykowanych do sublimacji, które zapewniają wysoką jakość wydruku i precyzyjne odwzorowanie kolorów.
Pytanie 10

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności
B. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody
C. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody
D. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)
Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.
Pytanie 11

Podaj prawidłową sekwencję kroków w barwnym procesie odwracalnym.

A. Wywołanie pierwsze, wybielanie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, garbowanie, płukanie, utrwalanie
B. Wywołanie pierwsze, zadymianie, wywołanie drugie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie
C. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, zadymianie, kondycjonowanie, wybielanie, utrwalanie, płukanie, garbowanie
D. Wywołanie pierwsze, wywołanie drugie, kondycjonowanie, zadymianie, utrwalanie, płukanie, wybielanie, garbowanie
Właściwa kolejność etapów barwnego procesu odwracalnego zaczyna się od wywołania pierwszego, które ma na celu aktywację substancji chemicznych w materiale, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej barwy. Następnie poddaje się materiał zabiegowi zadymiania, który służy do wprowadzenia barwników i utrwalenia koloru. Kolejne wywołanie, które ma miejsce po zadymianiu, składa się na proces intensyfikacji efektu kolorystycznego. Po tym etapie wykonuje się kondycjonowanie, które przygotowuje materiał do dalszych zabiegów chemicznych. Odbielanie pozwala na usunięcie ewentualnych nadmiarów barwników, co zapewnia czystość kolorystyczną. Utrwalanie jest niezbędne do zachowania trwałości uzyskanych barw, po czym następuje płukanie, aby usunąć pozostałości chemikaliów. Ostatnim krokiem jest garbowanie, które wzmacnia struktury włókien i zapewnia ich odporność na czynniki zewnętrzne. Przykłady zastosowania tej sekwencji można znaleźć w przemyśle tekstylnym, gdzie precyzyjne kontrolowanie kolorów jest niezbędne do produkcji wysokiej jakości materiałów.
Pytanie 12

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 50 mm
B. 110 mm
C. 200 mm
D. 80 mm
Wybór innych ogniskowych, takich jak 50 mm, 110 mm czy 200 mm dla aparatów średnioformatowych, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania i charakterystyki obiektywów. Ogniskowa 50 mm jest często używana w aparatach pełnoklatkowych i może być mylona z odpowiednikiem w średnim formacie, jednak nie zapewnia ona tej samej perspektywy ani pola widzenia. W przypadku średnioformatowych systemów, 50 mm często odpowiada ogniskowej zbyt wąskiej, co skutkuje innym efektem kompozycyjnym niż zamierzony. Z kolei ogniskowa 110 mm, choć doskonała do portretów, może być zbyt długa do wielu innych zastosowań, ograniczając możliwość pracy w bliskim kontakcie z obiektem. Wszelkie obiektywy o ogniskowej 200 mm są uznawane za teleobiektywy i są stosowane głównie w fotografii sportowej lub dzikiej przyrody, gdzie wymagane jest duże powiększenie i oddalenie od obiektu. Użycie ich w kontekście standardowego obiektywu średnioformatowego prowadzi do utraty intuicyjności w kompozycji i perspektywie. W praktyce, wybór niewłaściwej ogniskowej może prowadzić do różnych problemów z kadrowaniem, a także sprawić, że zdjęcia będą miały mniej naturalny wygląd. Zrozumienie odległości ogniskowej i jej wpływu na kompozycję jest kluczowe dla uzyskania oczekiwanego efektu wizualnego, co jest fundamentem każdej sesji fotograficznej.
Pytanie 13

Kiedy wykonujemy fotografie w pomieszczeniach, w jakim celu stosuje się odbicie światła od sufitu za pomocą lampy błyskowej?

A. w celu modyfikacji temperatury barwowej dostępnych źródeł światła.
B. aby wyrównać kontrast oświetlenia naturalnego.
C. żeby zwiększyć kontrast oświetlenia fotografowanej sceny.
D. by przyciemnić cienie w obiektach znajdujących się we wnętrzu.
Odbijanie światła lampy błyskowej od sufitu to technika, która ma na celu wyrównanie kontrastu oświetlenia zastanego, co jest szczególnie istotne w fotografii wnętrz. W praktyce, gdy wykonujemy zdjęcia w pomieszczeniach, często spotykamy się z nierównomiernym oświetleniem, gdzie niektóre obszary są zbyt jasne, a inne zbyt ciemne. Odbicie światła od sufitu pomaga zmiękczyć i rozproszyć światło, co przyczynia się do bardziej naturalnego i harmonijnego wyglądu zdjęcia. Ta technika jest szczególnie cenna, gdy fotografujemy w pomieszczeniach z dużymi oknami, gdzie światło zewnętrzne może tworzyć mocne kontrasty. Dobrą praktyką jest stosowanie jasnych, matowych sufitów, które lepiej odbijają światło, w przeciwieństwie do sufitów ciemnych, które mogą pochłaniać światło. W rezultacie, zdjęcia z taką techniką oświetleniową mają bardziej jednolity wygląd, co jest pożądane w profesjonalnej fotografii wnętrz. Warto również pamiętać, że użycie lampy błyskowej w ten sposób pozwala na uzyskanie lepszej jakości kolorów, ponieważ naturalne światło i sztuczne oświetlenie są lepiej zharmonizowane.
Pytanie 14

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na tworzenie ścieżek?

A. Lasso wielokątne
B. Pióro
C. Szybkie zaznaczenie
D. Zaznaczenie eliptyczne
Narzędzie Pióro w programie Adobe Photoshop jest kluczowym elementem dla osób zajmujących się grafiką wektorową oraz precyzyjnym rysowaniem. Umożliwia ono tworzenie i edytowanie ścieżek, które można wykorzystywać do różnych celów, takich jak tworzenie złożonych kształtów, zaznaczeń czy krzywych. Ścieżki tworzone za pomocą Pióra są niezwykle elastyczne, co pozwala na ich modyfikację w dowolnym momencie bez utraty jakości. Przykładowo, projektant graficzny może wykorzystać narzędzie Pióro do narysowania konturów postaci, a następnie wypełnienia ich kolorem, co jest istotne w procesie tworzenia ilustracji. Poprawne korzystanie z tego narzędzia wymaga jednak zrozumienia zasad działania krzywych Béziera, co jest standardem w branży graficznej. Pióro pozwala na precyzyjne dostosowywanie punktów zakotwiczających oraz ich uchwytów, co umożliwia uzyskanie idealnych kształtów. W przypadku pracy nad projektami wymagającymi dużej precyzji, takich jak logo czy infografiki, umiejętność korzystania z narzędzia Pióro staje się niezbędna.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Aby wykonać portret rodzinny pięciu osób, konieczne jest zastosowanie oświetlenia rozproszonego przy użyciu

A. stożkowego tubusu
B. softboxu z wrotami
C. transparentnych parasolek
D. srebrnej blendy
Transparentne parasolki są doskonałym rozwiązaniem do uzyskania miękkiego, rozproszonego światła, co jest kluczowe w przypadku portretów rodzinnych. Ich konstrukcja pozwala na rozpraszanie światła w sposób, który minimalizuje cienie i odbicia, co jest niezwykle ważne, gdy fotografujemy grupę osób. Dzięki zastosowaniu parasolek możemy uzyskać naturalny efekt oświetleniowy, który podkreśla rysy twarzy i detale, co jest istotne w przypadku portretów. Co więcej, parasolki są przenośne, łatwe w użyciu oraz relatywnie tanie, co czyni je popularnym wyborem wśród fotografów amatorów i profesjonalistów. W praktyce, ustawiwszy je odpowiednio wokół grupy, możemy uzyskać jednolite oświetlenie, które eliminuje niepożądane cienie i nadaje zdjęciom ciepły, przyjemny klimat. Warto również wspomnieć, że użycie parasolek przy oświetleniu sztucznym pozwala na lepsze dostosowanie balansu kolorów, co jest niezwykle ważne w fotografii portretowej. Wybór odpowiedniego oświetlenia jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie rozproszonych źródeł światła w celu uzyskania harmonijnych efektów wizualnych.
Pytanie 17

Aby uzyskać kierunkową wiązkę światła o równomiernym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznego z możliwością płynnej regulacji kąta rozsyłu, należy na lampę nałożyć

A. sześciokątny softbox
B. stożkowy tubus
C. soczewkę Fresnela
D. metalowe wrota
Wybór sześciokątnego softboksa jako rozwiązania do uzyskania ukierunkowanej wiązki światła nie jest właściwy, ponieważ softboks ma na celu miękkie rozproszenie światła, a nie jego kierunkowe skupienie. Tego rodzaju akcesoria są używane w celu eliminacji cieni i uzyskania łagodnego efektu oświetleniowego, co jest przydatne w fotografii portretowej, jednak nie spełnia wymagań dotyczących jednorodności natężenia światła w każdym punkcie przekroju. Metalowe wrota, mimo że umożliwiają kontrolę nad kształtem i kierunkiem światła, nie pozwalają na uzyskanie równomiernego rozsyłu, gdyż ich główną funkcją jest blokowanie lub ograniczanie strumienia świetlnego, co prowadzi do niejednolitości w oświetleniu. Stożkowy tubus z kolei, chociaż ma zastosowanie w kierowaniu światła, nie zapewnia takiej precyzji i równomierności natężenia, jak soczewka Fresnela. W praktyce użycie tych elementów może doprowadzić do sytuacji, w której światło będzie mniej efektywne i niezgodne z zamierzonymi efektami wizualnymi. Zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników w pracy z oświetleniem, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich akcesoriów w zależności od specyficznych potrzeb produkcji.
Pytanie 18

Efekt chromatic aberration (aberracja chromatyczna) na zdjęciach cyfrowych objawia się jako

A. kolorowe obwódki wzdłuż kontrastowych krawędzi
B. zniekształcenie geometryczne obiektów na brzegach kadru
C. ogólne zmniejszenie ostrości całego obrazu
D. zwiększenie ziarnistości przy wysokich wartościach ISO
Aberracja chromatyczna, znana również jako efekt chromatic aberration, to zjawisko optyczne, które występuje, gdy różne kolory światła są skupiane w różnych miejscach na sensorze aparatu. W praktyce objawia się to jako kolorowe obwódki wokół kontrastowych krawędzi zdjęcia. Na przykład, jeśli fotografujesz krajobraz z jasnym niebem i ciemnymi drzewami, możesz zauważyć fioletowe lub zielone obramowanie wokół koron drzew. To zjawisko jest bardziej widoczne przy dużych otworach przysłony lub w przypadku tanich obiektywów, które nie są w stanie efektywnie korygować takich aberracji. Aby zminimalizować efekt aberracji chromatycznej, warto stosować obiektywy o wysokiej jakości, które są zaprojektowane z myślą o redukcji tego zjawiska. Można również zastosować techniki postprodukcji w programach graficznych, takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop, które pozwalają na korekcję kolorowych obwódek. Wiedza o aberracji chromatycznej jest kluczowa dla każdego fotografa, ponieważ pozwala lepiej zrozumieć ograniczenia używanego sprzętu i wpływ na jakość zdjęć.
Pytanie 19

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. czaszy beauty dish z honeycomb
B. softboxu prostokątnego 60×90 cm
C. reflektora z soczewką Fresnela
D. strumienicy z filtrem czerwonym
Softbox prostokątny 60×90 cm to bardzo popularny modyfikator, jednak jego zastosowanie w fotografii beauty jest mniej optymalne, niż mogłoby się wydawać. Choć pozwala na uzyskanie miękkiego światła, jego kształt i sposób, w jaki rozprasza światło, mogą nie podkreślać rysów twarzy w taki sposób, jak to robi czasza beauty dish. W przypadku oświetlenia beauty zależy nam na wyraźnych, ale delikatnych cieniach, które softbox prostokątny może generować w mniej kontrolowany sposób. Z kolei strumienica z filtrem czerwonym to narzędzie stosowane głównie w efektach specjalnych, a nie do naturalnego oświetlenia portretów. Użycie filtru czerwonego w fotografii beauty może skutkować niepożądanymi odcieniami skóry, co będzie działać na niekorzyść estetyki zdjęcia. Reflektor z soczewką Fresnela, z drugiej strony, daje bardzo ostre i skoncentrowane światło, co w przypadku fotografii beauty może prowadzić do tworzenia zbyt twardych cieni i mogłoby zniekształcać naturalny wygląd modelki. W kontekście standardów branżowych, kluczowe jest, aby wybierać narzędzia, które najlepiej współgrają z zamierzonym efektem, a czasza beauty dish z honeycomb jest w tym przypadku rozwiązaniem, które pozwala na największą kontrolę i precyzję w oświetleniu portretowym.
Pytanie 20

Kiedy wykonujemy zdjęcia portretowe w plenerze w słoneczne południe, aby złagodzić światło docierające wprost na fotografowany obiekt, co należy zastosować?

A. blenda złota
B. ekran dyfuzyjny
C. ekran odbijający
D. blenda srebrna
Ekran dyfuzyjny jest doskonałym narzędziem do zmiękczania światła, które pada bezpośrednio na obiekt fotografowany, szczególnie w warunkach intensywnego nasłonecznienia. Zastosowanie takiego ekranu pozwala na rozproszenie światła, co eliminuje ostre cienie i sprawia, że skóra modela wygląda bardziej naturalnie i atrakcyjnie. Ekrany dyfuzyjne, wykonane na przykład z materiału o wysokiej przepuszczalności światła, są lekkie i łatwe w użyciu, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla fotografów plenerowych. W praktyce można ustawić ekran w taki sposób, aby padające światło dzienne było miękko rozproszone, co poprawia jakość obrazu. Warto również zauważyć, że stosowanie ekranów dyfuzyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, gdzie estetyka i komfort modela są kluczowe. Użycie ekranów dyfuzyjnych znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii portretowej, ale także w innych dziedzinach, takich jak fotografia produktowa czy mody, gdzie odpowiednie oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu.
Pytanie 21

Technika scanography (skanografia) polega na

A. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii
B. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami
C. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego
D. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D
Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.
Pytanie 22

Plan portretowy, na którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywany jest planem

A. bliskim
B. średnim
C. ogólnym
D. pełnym
Plan portretowy, który obejmuje całą sylwetkę osoby, nazywamy planem pełnym. To dlatego, że pokazuje postać w kontekście otoczenia, co pozwala zobaczyć nie tylko detale, ale też jak ta osoba współgra z tym, co ją otacza. W fotografii ten rodzaj ujęcia jest bardzo ceniony w portretach, bo mamy wgląd w całość - ciało i kontekst. Na przykład, zdjęcie osoby stojącej w parku pokazuje nie tylko jej rysy, ale też, jak się odnosi do tła. Warto pamiętać, że dobry plan pełny nie tylko pokazuje postać, ale również wpływa na to, jak widz interpretuje obraz, dając mu szersze znaczenie. Takie podejście często widzimy w reklamach czy fotografii modowej, gdzie cała sylwetka modela w połączeniu z otoczeniem może być kluczowym elementem całej prezentacji.
Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jak długo trwa okres obowiązywania umowy licencyjnej wyłącznej, aby uznać ją za zawartą na czas nieokreślony?

A. Po 2 latach
B. Po 3 latach
C. Po 5 latach
D. Po 4 latach
Umowa licencyjna wyłączna po pięciu latach staje się umową na czas nieokreślony. To jakby naturalny krok w całym procesie. Przykład? Weźmy firmę technologiczną, która daje licencję na swoje oprogramowanie jakiejś firmie partnerskiej. Po pięciu latach, jeśli obie strony nie dogadają się w sprawie przedłużenia lub zmiany umowy, to licencja przechodzi na czas nieokreślony. Dzięki temu ta firma może spokojnie korzystać z oprogramowania bez strachu, że coś się zaraz skończy. Moim zdaniem, taki układ jest super, bo daje większą pewność w relacjach biznesowych, a także pozwala na lepsze planowanie w dłuższym okresie. W branży często mówi się, że umowy licencyjne na czas określony powinny mieć możliwość przejścia na czas nieokreślony po ustalonym czasie. To z kolei daje większą elastyczność w negocjacjach i lepiej dostosowuje się do zmieniającego się rynku.
Pytanie 25

Oświetlenie, które dociera na wysokości twarzy fotografowanego modela w przybliżeniu pod kątem 90° względem osi optycznej obiektywu, charakteryzuje się rodzajem oświetlenia

A. dolnego
B. tylnego
C. bocznego
D. przedniego
Oświetlenie boczne jest techniką używaną w fotografii, która polega na umiejscowieniu źródła światła w taki sposób, aby padało na obiekt z boku, co tworzy ciekawe cienie i podkreśla teksturę. Kiedy światło pada na modela z boku, pod kątem zbliżonym do 90°, ujawnia detale, które byłyby niewidoczne przy innych typach oświetlenia. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być portretowanie modeli, gdzie cienie tworzą głębię i trójwymiarowość, co czyni zdjęcie bardziej dynamicznym. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie różnych źródeł światła, takich jak lampy błyskowe lub lampy ciągłe, które można ustawiać w różnych pozycjach, aby osiągnąć pożądany efekt. Technika ta jest również powszechnie stosowana w fotografii produktowej, gdzie oświetlenie boczne pomaga uwydatnić cechy produktów, zwłaszcza w przypadku materiałów o złożonej fakturze. Warto zwrócić uwagę na odpowiednią moc światła oraz jego temperaturę barwową, aby uzyskać efekty zgodne z zamierzonymi celami artystycznymi.
Pytanie 26

W programie Adobe Lightroom krzywe tonalne (Tone Curve) służą do

A. kontroli jasności i kontrastu w różnych zakresach tonalnych
B. usuwania szumów cyfrowych z obrazu
C. regulacji balansu bieli w zdjęciu
D. korekcji zniekształceń geometrycznych obiektywu
Krzywe tonalne w programie Adobe Lightroom są niezwykle użytecznym narzędziem, które pozwala na precyzyjną kontrolę jasności i kontrastu zdjęcia w różnych zakresach tonalnych. Umożliwiają one manipulację zarówno cieniami, półtonami, jak i światłami, co daje możliwość uzyskania zamierzonych efektów wizualnych. Dzięki krzywym tonalnym możemy na przykład podnieść kontrast w cieniach, co podkreśla detale w ciemnych partiach obrazu, jednocześnie zachowując delikatność w jasnych obszarach. Warto pamiętać, że krzywa tonalna to nie tylko narzędzie do korekcji, ale także do kreatywnej edycji, gdzie można uzyskać różne style, takie jak vintage czy dramatyczne efekty. Dobre praktyki wskazują, że warto pracować na krzywej z zachowaniem subtelności, aby nie wprowadzać zbyt ostrych zmian, które mogłyby prowadzić do utraty detali. Z moich doświadczeń wynika, że wiele osób zaczyna od prostych korekcji, a następnie odkrywa potencjał krzywych tonalnych do bardziej zaawansowanych technik edycyjnych.
Pytanie 27

Jak szybko zaznaczyć jednolitą kolorystycznie część obrazu w programie Adobe Photoshop?

A. lasso.
B. różdżkę.
C. zaznaczenie wielokątne.
D. zaznaczenie magnetyczne.
Różdżka (Magic Wand Tool) to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia szybkie zaznaczanie obiektów o jednolitej kolorystyce. Działa na zasadzie analizy kolorów pikseli, co pozwala na automatyczne zaznaczenie wszystkich pikseli, które mają podobny kolor do klikniętego punktu. Użytkownik może dostosować tolerancję narzędzia, co pozwala na precyzyjne określenie zakresu kolorów, które mają być zaznaczone. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia krajobrazu, jeśli chcemy zaznaczyć niebo, wystarczy kliknąć w jego fragment, a różdżka automatycznie zaznaczy wszystkie piksele o podobnym odcieniu niebieskiego. To narzędzie jest szczególnie przydatne przy pracy z grafiką, gdzie kolorystyka obiektów jest spójna, co pozwala na szybkie i efektywne zaznaczenie. Użycie różdżki zgodnie z dobrymi praktykami pozwala na oszczędność czasu i zwiększa efektywność pracy. Warto również pamiętać, że po zaznaczeniu można wprowadzić dodatkowe korekty, na przykład za pomocą narzędzi do edycji kształtu zaznaczenia.
Pytanie 28

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x=2f
B. x>2f
C. x
D. x=f
Odpowiedzi sugerujące, że aparat powinien być umieszczony w odległości x=f, x=2f lub x
Pytanie 29

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest wykorzystywane do przywracania brakujących fragmentów podczas rekonstrukcji zniszczonych zdjęć?

A. Gąbka
B. Lasso
C. Stempel
D. Różdżka
Stempel to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest kluczowe w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów. Jego główną funkcją jest kopiowanie pikseli z jednego fragmentu obrazu i wklejanie ich w innym miejscu, co umożliwia precyzyjne uzupełnienie brakujących elementów. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, a także twardość i krycie, co zwiększa elastyczność narzędzia. Przykładowo, w przypadku zniszczonego zdjęcia, można użyć stempla, aby skopiować fragment zdrowego obszaru i nałożyć go na uszkodzony, co przywraca spójność wizualną. Zgodnie z dobrymi praktykami w retuszu zdjęć, istotne jest, aby stosować różne źródła do stemplowania, aby uniknąć powtarzających się wzorów, co mogłoby zdradzić zastosowanie narzędzia. Warto również zwrócić uwagę na technikę pracy na nowej warstwie, co pozwala na łatwe wprowadzenie poprawek, co jest standardem w profesjonalnym edytowaniu obrazów.
Pytanie 30

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. zielonego
B. żółtego
C. niebieskiego
D. czerwonego
Użycie filtru zielonego w kontekście przyciemniania kolorów nie jest właściwe. Filtr zielony wpłynie na zielone obiekty w taki sposób, że będą one jaśniejsze, podczas gdy inne kolory, takie jak czerwony, będą nieco przyciemnione. Taki efekt nie jest zgodny z zamierzonym celem, czyli przyciemnieniem zieleni i czerwieni. Z kolei filtr niebieski, który jest poprawny, działa zupełnie inaczej, ponieważ rozjaśnia niebieskie elementy, a ciemnieje dla czerwonych i zielonych. W przypadku filtru żółtego, jego działanie również nie spełnia założonych celów, ponieważ wpłynie na kolory w sposób, który nie przyciemni zieleni czy czerwieni, a jedynie złagodzi ich odcienie. Filtr czerwony z kolei będzie działał na zasadzie wzmocnienia tonów czerwonych, co również jest sprzeczne z celem przyciemnienia tych kolorów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich konkluzji, to mylne założenie, że filtry wpływają na kolory w sposób nieznany lub nieuwzględniający ich właściwości optycznych. W rzeczywistości kluczowe jest zrozumienie, jak filtry kolorowe działają na fale świetlne, co jest fundamentalne w praktyce fotografii czarno-białej.
Pytanie 31

W aplikacji Adobe Photoshop do modyfikacji koloru oczu na fotografii stosuje się funkcję

A. maska i skraplanie
B. zaznaczenie i balans koloru
C. maska i kontrast
D. zaznaczenie i rączka
Zaznaczenie i balans koloru to kluczowe techniki w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na skuteczną zmianę koloru oczu na zdjęciach. Proces zaznaczania umożliwia precyzyjne wyodrębnienie obszaru oczu, co jest niezbędne do dalszej obróbki. Można to osiągnąć przy użyciu narzędzia zaznaczania, jak na przykład Lasso lub Zaznaczanie szybkie, które pozwala na dokładną izolację obszaru, który chcemy edytować. Następnie, po zaznaczeniu, możemy zastosować opcję balansu koloru, która pozwala na korekcję kolorystyczną wybranego obszaru. Dzięki tej funkcji możemy łatwo dostosować nasycenie, tonalność oraz odcienie kolorów, co jest szczególnie przydatne przy zmianie koloru tęczówki. Dobre praktyki w obróbce zdjęć zalecają używanie warstw, co umożliwia zachowanie oryginalnego obrazu bez trwałych modyfikacji. Warto także pamiętać o używaniu maski warstwy, co daje dodatkową kontrolę nad efektami, pozwalając na dalsze dostosowanie edytowanego obszaru. Efekt końcowy powinien wyglądać naturalnie, co wymaga precyzji w doborze kolorów oraz subtelności w nanoszeniu zmian, aby uniknąć sztucznego efektu.
Pytanie 32

Gdy histogram wskazuje na dużą ilość pikseli zgromadzonych blisko prawej krawędzi, co to sugeruje o zdjęciu?

A. jest równomiernie naświetlone
B. jest zbyt jasne
C. jest zbyt ciemne
D. nie jest w ogóle nienaświetlone
Odpowiedź, że zdjęcie jest zbyt jasne, jest poprawna, ponieważ histogram, który pokazuje dużą liczbę pikseli blisko prawej krawędzi, wskazuje na nadmierne naświetlenie. W świetle technicznym oznacza to, że wiele wartości tonów w obrazie zbliża się do maksymalnej jasności (255 w systemie RGB), co skutkuje utratą szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce fotograficznej, zbyt jasne zdjęcia mogą prowadzić do efektu prześwietlenia, gdzie detale w jasnych obszarach stają się niewidoczne, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć krajobrazów lub portretów z dużą ilością światła. Aby uzyskać zrównoważone naświetlenie, warto stosować techniki takie jak bracketing ekspozycji, które polegają na wykonaniu kilku zdjęć z różnymi ustawieniami naświetlenia. Pozwala to na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub na stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy różne naświetlenia w celu uzyskania lepszego zakresu tonalnego. Dobrą praktyką jest również kalibracja monitorów oraz używanie histogramów do oceny naświetlenia podczas procesu edycji zdjęć.
Pytanie 33

W Adobe Photoshop proces wyszczuplania modeli wykonuje się przy wykorzystaniu narzędzia

A. rozmycie inteligentne
B. rozmycie kształtów
C. filtr skraplanie
D. filtr renderowanie
Filtr skraplanie w Adobe Photoshop to narzędzie umożliwiające zaawansowane modelowanie kształtów oraz dostosowywanie proporcji obiektów w grafice rastrowej. Umożliwia ono manipulację zawartością obrazu poprzez wciąganie lub wypychanie pikseli, co jest kluczowe w procesach wyszczuplania modeli. Dzięki temu narzędziu można precyzyjnie modelować sylwetki, co jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć modowych czy portretowych. Skalując elementy graficzne, warto stosować filtr skraplanie z umiarem, aby uzyskać naturalny efekt, unikając przerysowanych proporcji. Warto również pamiętać o stosowaniu warstw i maski, co pozwala na zachowanie oryginalnego obrazu i umożliwia dalszą edycję. Dobrym przykładem użycia filtru skraplanie jest korekcja sylwetek w fotografii, gdzie można subtelnie skorygować obszary, takie jak talia czy biodra, zachowując jednocześnie naturalny wygląd postaci. Standardy branżowe podkreślają znaczenie umiejętności pracy z narzędziami filtrów w Photoshopie, co jest kluczowe w profesjonalnym retuszu zdjęć.
Pytanie 34

Aby zarchiwizować pliki graficzne na zewnętrznym nośniku pamięci, zachowując informacje o warstwach cyfrowego obrazu, należy zapisać plik w formacie

A. TIFF
B. JPEG
C. BMP
D. GIF
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym wyborem do archiwizacji plików graficznych, zwłaszcza gdy zachowanie informacji o warstwach obrazu cyfrowego jest kluczowe. TIFF obsługuje wiele warstw, przezroczystość oraz różne modele kolorów, co czyni go niezwykle elastycznym i wszechstronnym formatem. W praktyce, fotograficy i graficy często używają TIFF do przechowywania wysokiej jakości obrazów, ponieważ format ten nie kompresuje danych w sposób stratny, jak ma to miejsce w przypadku JPEG. Dzięki temu, podczas edytowania i zapisywania plików TIFF, nie tracimy na jakości obrazu, co jest istotne przy profesjonalnych projektach graficznych. Dodatkowo, TIFF jest powszechnie akceptowany przez wiele programów graficznych i systemów obróbczych, co ułatwia współpracę w zespołach kreatywnych. Używając TIFF do archiwizacji, masz pewność, że wszystkie szczegóły i efekty zastosowane w warstwach zostaną zachowane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 35

W jakiej jednostce mierzy się rozdzielczość obrazu cyfrowego?

A. lm (lumeny)
B. cd (kandela)
C. Hz (herce)
D. ppi (pixels per inch)
Rozdzielczość obrazu cyfrowego mierzona jest w 'ppi', czyli 'pixels per inch', co oznacza liczbę pikseli przypadających na cal. To kluczowy parametr w grafice cyfrowej i druku, ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość wyświetlanych obrazów. Wyższa wartość ppi oznacza większą liczbę pikseli na jednostkę długości, co przekłada się na ostrzejszy i bardziej szczegółowy obraz. Z punktu widzenia standardów branżowych, w druku komercyjnym często używa się wartości 300 ppi dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. W przypadku ekranów komputerowych, typowe wartości to 72-96 ppi. Rozdzielczość w ppi ma znaczenie również w kontekście projektowania interfejsów użytkownika oraz tworzenia materiałów marketingowych, gdzie dbałość o detale i klarowność grafiki są kluczowe. Dlatego umiejętność pracy z rozdzielczością jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym, fotografią cyfrową czy publikacją elektroniczną.
Pytanie 36

Nisko zawieszone słońce w godzinach popołudniowych skutkuje w fotografii

A. krótkie cienie
B. subtelne cienie
C. długie cienie
D. delikatne cienie
Popołudniowe, nisko położone słońce rzeczywiście powoduje długie cienie, co jest wynikiem kąta padania światła. Kiedy słońce znajduje się nisko na horyzoncie, promienie świetlne padają na obiekty pod ostrym kątem, co sprawia, że cienie rzucane przez te obiekty są znacznie wydłużone. W praktyce, długie cienie są często wykorzystywane w fotografii do tworzenia dramatycznego efektu i dodawania głębi do kompozycji. Używanie długich cieni może podkreślać teksturę powierzchni oraz wprowadzać ciekawe linie prowadzące w kadrze. W kontekście dobrych praktyk, fotografowie często planują sesje zdjęciowe w złotej godzinie, czyli tuż przed zachodem słońca, aby uzyskać optymalne oświetlenie i ciekawe cieniowanie. Ponadto, długie cienie mogą być wykorzystywane w różnych stylach fotografii, od portretów po krajobrazy, aby wzbogacić wizualną narrację i nadać zdjęciom unikalny charakter.
Pytanie 37

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Korekcja obiektywu
B. Skalowanie
C. Pociągnięcie pędzlem
D. Skraplanie
Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.
Pytanie 38

Zjawisko winietowania w obiektywie to

A. zamazanie obrazu przy małych przysłonach
B. zniekształcenia geometryczne obrazu
C. rozszczepienie światła na różne długości fali
D. spadek jasności obrazu na brzegach kadru
Zjawisko winietowania, znane również jako winietowanie krawędziowe, polega na spadku jasności obrazu w okolicy brzegów kadru. Jest to efekt, który można zaobserwować w wielu obiektywach, szczególnie w tych o dużych otworach przysłony. Winietowanie występuje często w wyniku konstrukcji obiektywu, gdzie światło padające na krawędzie soczewek może być mniej intensywne niż to, które dociera do centralnej części. W praktyce oznacza to, że podczas fotografowania, zwłaszcza przy szerokich otworach przysłony, zdjęcia mogą wyglądać na nieco ciemniejsze wokół krawędzi, co może być niepożądane w przypadku zdjęć krajobrazowych lub portretowych. Aby temu zaradzić, można używać filtrów ND (neutral density), które równomiernie rozpraszają światło na całym obrazie, lub stosować obiektywy o lepszej korekcji winietowania. Warto pamiętać, że w niektórych przypadkach winietowanie może być pożądanym efektem artystycznym, dodającym zdjęciu głębi i dramatyzmu.
Pytanie 39

Tryb działania aparatu, w którym priorytet ma przesłona, oznaczany jest symbolem literowym

A. T/TV
B. P
C. M
D. A/AV
Tryb priorytetu przesłony, oznaczany literami A (Aperture Priority) lub AV (Aperture Value) w aparatach fotograficznych, pozwala fotografowi na bezpośrednie ustawienie wartości przesłony, co wpływa na ilość światła docierającego do matrycy oraz na głębię ostrości w kadrze. W tym trybie aparat automatycznie dobiera czas naświetlania, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest kontrolowanie efektów wizualnych wynikających z użycia różnorodnych przysłon. Przykładowo, przy użyciu niskiej wartości f (np. f/2.8) można uzyskać efekt bokeh, czyli rozmycie tła, co jest często wykorzystywane w portretach. Z kolei wyższa wartość f (np. f/16) zapewnia większą głębię ostrości, co jest korzystne w krajobrazach. Używanie trybu A/AV jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, ponieważ daje fotografowi pełną kontrolę nad kreatywnym aspektem kompozycji, a jednocześnie pozwala skupić się na innych detalach kadrowania bez martwienia się o czas naświetlania.
Pytanie 40

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 24 x 36 mm
B. 60 x 60 mm
C. 18 x 24 mm
D. 45 x 60 mm
Ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową dla formatu 60 x 60 mm, co oznacza, że ten obiektyw idealnie pasuje do tego formatu, umożliwiając uzyskanie odpowiedniego kąta widzenia oraz kompozycji. W fotografii 60 x 60 mm, ogniskowe w zakresie 80 mm oferują doskonały balans pomiędzy perspektywą a głębią ostrości, co czyni je idealnymi do portretów, krajobrazów oraz architektury. Warto zauważyć, że w standardzie 24 x 36 mm (pełna klatka), ogniskowa 80 mm jest uważana za teleobiektyw, co wpływa na zmiany w kompozycji i perspektywie, a w przypadku formatu 45 x 60 mm byłaby to z kolei ogniskowa bardziej zbliżona do standardowego obiektywu. Użycie ogniskowej 80 mm w formacie 60 x 60 mm pozwala uzyskać większą kontrolę nad kadrowaniem i perspektywą, co jest istotne w profesjonalnej fotografii. Dodatkowo, ta wartość ogniskowej świetnie sprawdza się w projektach artystycznych, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali jest kluczowe.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej