Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 4 kwietnia 2025 19:25
  • Data zakończenia: 4 kwietnia 2025 19:30

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Zabieg trokarowania nie jest przeprowadzany

A. u kóz
B. u bydła
C. u owiec
D. u świń
Trokarowanie to procedura chirurgiczna, która polega na wprowadzeniu trokara, czyli narzędzia, do jamy ciała w celu odprowadzenia nadmiaru gazów lub cieczy. U świń procedura ta nie jest wykonywana z uwagi na ich anatomiczne różnice oraz wysokie ryzyko powikłań. Bydło, owce oraz kozy mogą być poddawane temu zabiegowi w sytuacjach kryzysowych, gdy występuje podejrzenie obrzęku brzucha spowodowanego gromadzeniem się gazów, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia zwierząt gospodarskich. W praktyce, trokarowanie u bydła i owiec jest stosowane w celu ulżenia w bólu oraz zapobiegania poważnym powikłaniom zdrowotnym. Ważne jest, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanego weterynarza, który potrafi ocenić ryzyko i zastosować odpowiednie techniki w celu minimalizacji stresu dla zwierzęcia. Standardy weterynaryjne dotyczące trokarowania są ściśle określone, a ich przestrzeganie wpływa na bezpieczeństwo i dobrostan zwierząt.

Pytanie 4

Ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków?

Preparat zakwaszający
Dawkowanie na 1 tonę paszy:
- prosięta, warchlaki: 2 kg
- lochy, tuczniki, knury: 1,5 kg

A. 1,0 kg
B. 3,0 kg
C. 0,5 kg
D. 5,0 kg
Aby ustalić, ile kilogramów preparatu zakwaszającego należy użyć do sporządzenia 500 kg mieszanki pełnoporcjowej dla warchlaków, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczyć dawkowanie preparatu z jednostki 1 tony na 500 kg. Standardowe dawkowanie zakwaszającego preparatu wynosi 2 kg na tonę paszy, co odpowiada 1000 kg. Dlatego, aby obliczyć potrzebną ilość dla 500 kg, wystarczy podzielić 2 kg przez 2, co daje nam 1 kg preparatu. Stosowanie odpowiednich dawek zakwaszających ma na celu poprawę trawienia, wspieranie mikroflory jelitowej oraz redukcję patogenów w paszy. Warto pamiętać, że odpowiednie dawki są kluczowe dla zdrowia i wzrostu warchlaków, a ich zbyt mała ilość może prowadzić do niedoborów żywieniowych, natomiast zbyt duża może wywołać nadmierne zakwaszenie organizmu. W praktyce, stosowanie zakwaszających preparatów jest częścią nowoczesnych strategii żywieniowych, które mają na celu optymalizację produkcji zwierzęcej.

Pytanie 5

Słomkę z zamrożonym nasieniem byka należy niezwłocznie po wyjęciu z pojemnika podgrzać w ciepłej wodzie lub w elektrycznej rozmrażarce do nasienia, w temperaturze

A. 40°C
B. 37°C
C. 42°C
D. 32°C
Odpowiedź 37°C jest prawidłowa, ponieważ jest to temperatura, która najlepiej sprzyja procesowi rozmrażania komórek nasienia buhaja. Ogrzewanie nasienia do tej temperatury ma na celu maksymalne zachowanie jego żywotności i jakości. Standardowe procedury stosowane w inseminacji zwierząt gospodarskich wskazują na konieczność precyzyjnego kontrolowania temperatury, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Jeżeli nasienie jest zbyt szybko rozmrażane lub poddawane zbyt wysokiej temperaturze, może dojść do uszkodzeń błony komórkowej plemników, co prowadzi do obniżenia ich zdolności do zapłodnienia. W praktyce, użycie kąpieli wodnej o stałej temperaturze 37°C przez kilka minut zapewnia optymalne warunki do rozmrażania, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz standardy takie jak te opracowane przez Międzynarodową Federację Wymiany Geneticznej (IFAG).

Pytanie 6

Która z poniższych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Jelito ślepe
B. Jelito biodrowe
C. Dwunastnica
D. Jelito czcze
Dwunastnica, jelito czcze oraz jelito biodrowe to wszystkie części jelita cienkiego, które odgrywają kluczową rolę w procesie trawienia. Dwunastnica, jako pierwsza część jelita cienkiego, odpowiada za wstępne trawienie pokarmów przy udziale enzymów i soków trawiennych. Jelito czcze, będące najdłuższą częścią jelita cienkiego, jest odpowiedzialne za dalsze wchłanianie składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały. Jelito biodrowe, będące ostatnim segmentem jelita cienkiego, pełni ważną rolę w wchłanianiu soli żółciowych oraz niektórych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Typowym błędem myślowym przy identyfikacji struktur anatomicznych jest pomylenie jelita grubego z jelitem cienkim. To może wynikać z potocznego użycia terminów, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że jelito ślepe, jako część jelita grubego, jest miejscem, w którym jelito cienkie łączy się z jelitem grubym. W procesie edukacji medycznej istotne jest nie tylko zapamiętanie nazw struktur, ale także zrozumienie ich funkcji oraz wzajemnych relacji. Ostatecznie, znajomość pełnej anatomii układu pokarmowego jest niezbędna dla specjalistów w dziedzinie medycyny, co pozwala na lepszą diagnostykę oraz leczenie schorzeń związanych z układem pokarmowym.

Pytanie 7

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. jęczmiennej
B. żytniej
C. kukurydzianej
D. pszennej
Zarządzanie dietą tuczników jest kluczowym elementem produkcji mięsa, a wybór odpowiednich składników pasz ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu. Przygotowując dietę, niektórzy mogą błędnie uważać, że inne rodzaje śruty, takie jak pszenna, jęczmienna czy żytnia, mogą być zastosowane jako główne źródło energii bez negatywnych konsekwencji. Śruta pszenna, choć bogata w białko i węglowodany, ma wyższą zawartość glutenu, co może ograniczać wydajność trawienia u tuczników. Z kolei śruta jęczmienna, mimo że zawiera cenne składniki odżywcze, ma niższą wartość energetyczną w porównaniu do śruty kukurydzianej, co może prowadzić do nieskutecznej produkcji tłuszczu. Śruta żytnia, z dodatkowym ryzykiem obecności niepożądanych substancji, takich jak toksyny, również nie jest zalecana jako główne źródło energii. Takie błędne podejście do diety może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierząt, obniżenia jakości mięsa oraz zmniejszenia efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie wartości odżywczej różnych składników pasz oraz ich wpływu na jakość słoniny jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w branży mięsnej. Dobrym przykładem jest stosowanie diety zrównoważonej, która uwzględnia wszystkie niezbędne składniki odżywcze, zapewniając optymalne warunki hodowli i produkcji. Warto zwrócić uwagę na praktyki polegające na regularnym monitorowaniu jakości paszy oraz zdrowia zwierząt, aby uniknąć problemów związanych z niewłaściwym żywieniem.

Pytanie 8

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełnią księgi.
B. pełni trawieniec.
C. pełni czepiec.
D. pełni żwacz.
Trawieniec, jako jedna z trzech komór żołądkowych przeżuwaczy, odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia. Jego główną funkcją jest fermentacja pokarmu, co jest niezbędne dla efektywnego rozkładu złożonych węglowodanów, zwłaszcza celulozy, zawartej w roślinnej diecie przeżuwaczy. Trawieniec zawiera specyficzne mikroorganizmy, takie jak bakterie i protisty, które wspomagają rozkład cellulozy na proste związki chemiczne. Dzięki temu procesowi przeżuwacze są w stanie pozyskać niezbędne składniki odżywcze, które są w inny sposób niedostępne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zarządzanie dietą bydła, gdzie odpowiednie proporcje włókna i skrobi są kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz ich wydajności mlecznej i mięsnej. W praktyce, wiedza na temat funkcji trawieńca jest niezbędna dla hodowców, aby móc dostosować pasze do potrzeb żywieniowych stada, co harmonizuje z zaleceniami w zakresie zrównoważonego rozwoju hodowli zwierząt.

Pytanie 9

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. położyć na prawym boku
B. ustawić ją zadem wyżej
C. położyć na lewym boku
D. ustawić ją przodem wyżej
Wybór niewłaściwej pozycji dla krowy z objawami wzdęcia żwacza, np. położenie jej na lewym boku czy zadem wyżej, może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zwierzęcia. Położenie na lewym boku jest konwencjonalnie stosowane w innych sytuacjach, ale w przypadku wzdęcia może powodować dodatkowe gromadzenie się gazów, co zwiększa ciśnienie wewnętrzne w żwaczu. Ustanowienie pozycji, w której przód ciała jest niżej niż tył, nie tylko nie sprzyja odpływowi gazów, ale również może prowadzić do ucisku na przeponę, co complicuje oddychanie i może prowadzić do tzw. wzdęcia przerzutowego, gdzie gaz przemieszcza się do innych części układu pokarmowego. Dla wielu osób mylące mogą być także pozycje „przodem wyżej” z „zadem wyżej”, które mają różne skutki dla zdrowia zwierzęcia. Prawidłowe podejście do problemu wzdęcia wymaga zrozumienia mechanizmów fizjologicznych i anatomicznych krowy. Ważne jest również, aby nie ignorować symptomów wzdęcia, gdyż może to prowadzić do opóźnienia w podjęciu kluczowych działań ratunkowych. W praktyce weterynaryjnej, zaleca się stałą edukację oraz znajomość najnowszych badań dotyczących profilaktyki i leczenia wzdęcia, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w stresujących sytuacjach związanych z pierwszą pomocą dla zwierząt.

Pytanie 10

Opisane w tabeli objawy sygnalizują u psa

postawa – sztywne łapy, lekko pochylony do przodu, grzbiet zjeżony.
głowa – czoło lekko zmarszczone, nos zmarszczony, oczy zmrużone lub patrzy wyzywająco.
uszy – pochylone ku przodowi.
pysk – otwarty, wargi podciągnięte, ukazuje zęby, nierzadko także i dziąsła.
ogon – odchodzi prosto od ciała, nastroszony, napręzony, zjeżony.

A. agresję.
B. zadowolenie.
C. ospałość.
D. podporządkowanie.
Opisana odpowiedź jako agresja jest rzeczywiście poprawna. Objawy wskazane w tabeli, takie jak sztywne łapy, lekko pochylony do przodu grzbiet, zjeżony ogon, pisk otwarty z uniesionymi wargami oraz pokazywanie zębów, są klasycznymi sygnałami, które jasno wskazują na stan lęku lub gotowości do ataku u psa. Zrozumienie tych objawów jest kluczowe w pracy z psami, szczególnie w kontekście behawioralnym, gdzie identyfikacja niepokojących zachowań pozwala na szybką interwencję. W takich sytuacjach warto zastosować techniki wzmacniania pozytywnego, aby zredukować stres zwierzęcia oraz uczyć je odpowiednich reakcji na bodźce zewnętrzne. W praktyce, badanie sygnałów ciała psa i ich interpretacja są fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla ludzi oraz innych zwierząt wokół. Właściwe rozpoznanie agresji i zastosowanie odpowiednich metod szkoleniowych może prowadzić do znacznej poprawy w zachowaniu psa oraz lepszej harmonii w otoczeniu.

Pytanie 11

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. świni
B. owcy
C. kotków
D. suk
Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 12

Jak długo trwa ciąża u kozy, wyrażone w miesiącach?

A. 5
B. 2
C. 4
D. 3
Trzy miesiące to zbyt krótki okres, aby myśleć o czasie trwania ciąży u kóz. Taki błąd może wynikać z nieporozumienia dotyczącego cyklu reprodukcyjnego wielu zwierząt hodowlanych i ich specyficznych potrzeb. W rzeczywistości, niektóre zwierzęta, jak np. koty czy psy, mają znacznie krótsze okresy ciąży, co może prowadzić do zamieszania. Podobnie, cztery miesiące nie są wystarczające, biorąc pod uwagę biologiczne podstawy rozwoju płodów kóz. Kozy mają skomplikowany cykl rozrodczy, który obejmuje nie tylko ciążę, ale także procesy, takie jak rui oraz przygotowanie organizmu do porodu. Pięć miesięcy to czas, który zapewnia młodym koźlętom odpowiedni rozwój w łonie matki, umożliwiając im osiągnięcie odpowiednich rozmiarów i siły potrzebnej do przetrwania po narodzinach. Odpowiednie żywienie matki, a także zapewnienie jej spokoju i bezpieczeństwa w tym okresie, jest kluczowe dla sukcesu hodowlanego. Zrozumienie tych aspektów jest istotne nie tylko dla hodowców, ale także dla osób zajmujących się ochroną zdrowia zwierząt oraz weterynarii, co wpływa na dobrostan zwierząt w hodowlach.

Pytanie 13

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u lochy
B. u kotki
C. u maciorki
D. u suki
Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

W trakcie przygotowań do laktacji w diecie dla maciorek zwiększa się zawartość

A. suchej masy
B. witamin
C. białka
D. energii
Zwiększenie białka, suchej masy czy witamin w diecie maciorek w okresie przygotowawczym do stanówki jest błędnym podejściem. Choć białko jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym, jego ilość w diecie nie powinna być zwiększana w tak drastyczny sposób bez uwzględnienia całkowitej wartości energetycznej. W rzeczywistości, zbyt duża ilość białka może prowadzić do nadmiaru azotu w organizmie, co obciąża nerki i może skutkować problemami zdrowotnymi. W dodatku, białko samo w sobie nie dostarcza energii w takim stopniu jak węglowodany czy tłuszcze, co czyni je mniej priorytetowym w kontekście przygotowań do stanówki. Z kolei zwiększenie suchej masy w dawce pokarmowej niekoniecznie przekłada się na poprawę jakości diety, gdyż może to powodować obniżenie wartości energetycznej paszy, co jest niekorzystne dla maciorek w stanie przygotowawczym. Witamin również nie należy nadmiernie zwiększać, mimo że są one kluczowe dla zdrowia zwierząt. Ich suplementacja powinna być starannie zrównoważona i dostosowana do rzeczywistych potrzeb. W praktyce najlepiej jest skupić się na optymalizacji diety poprzez zrównoważenie składników pokarmowych, co pozwala na osiągnięcie lepszych rezultatów hodowlanych i zdrowotnych.

Pytanie 16

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. eksterier
B. selekcja
C. brakowanie
D. heterozja
Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Która z ras świń, znana jako świnia czteroszynkowa, wyróżnia się doskonałą jakością mięsa?

A. Pietrain
B. Polska biała zwisłoucha
C. Puławska
D. Złotnicka biała
Rasa świń Pietrain jest znana ze swojej wyjątkowej mięsności i charakteryzuje się dobrze rozwiniętymi mięśniami oraz niską zawartością tłuszczu. Świnie te mają wyraźnie widoczne mięśnie, co czyni je idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na produkcję wieprzowiny o wysokiej jakości. Pietrain jest szczególnie ceniony w Europie, gdzie wykorzystywany jest do krzyżowania z innymi rasami, co pozwala na uzyskanie potomstwa o lepszych parametrach rzeźnych. Dzięki swoim cechom, takim jak szybki wzrost i efektywność paszowa, rasy czteroszynkowe, takie jak Pietrain, wprowadzają znaczące korzyści ekonomiczne dla hodowców. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, na przykład w hodowli intensywnej, Pietrain często stosuje się w programach selekcji genetycznej, aby zwiększyć wydajność produkcji. Ponadto, mięso pochodzące z tej rasy cieszy się dużym uznaniem na rynku ze względu na swoje walory smakowe i teksturę, co potwierdza jej popularność wśród konsumentów.

Pytanie 19

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. chora
B. złośliwa
C. w rui
D. nerwowa
Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Co można uznać za paszę wysokobiałkową?

A. melasa
B. serwatka świeża
C. śruta jęczmienna
D. mączka rybna
Mączka rybna to naprawdę super pasza, bo ma dużo białka – zazwyczaj między 60% a 70%. To właściwie resztki z przemysłu rybnego, które się suszy i mieli. Dla zwierzaków, jak kury czy świnie, to świetne źródło aminokwasów potrzebnych do ich wzrostu. Używanie mączki rybnej w karmie to sposób na zwiększenie wartości odżywczej, co na pewno się przyda, zwłaszcza w intensywnej hodowli. W paszach dla kur, trzody chlewnej czy bydła można dodawać różne rodzaje mączek rybnych, co przekłada się na lepszej jakości mięso. Mączka rybna pomaga też zwierzakom lepiej funkcjonować, co jest ważne, bo ich potrzeby żywieniowe są dość wysokie. Dlatego w wielu paszach premium, mączka rybna jest standardem i to całkiem sensowne podejście w branży.

Pytanie 22

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 4-5
B. 2-3
C. 1
D. 6-7
Odpowiedź 2-3 dni jest poprawna, ponieważ w tym okresie klacz znajduje się w fazie owulacji, co oznacza, że jest najbardziej podatna na zapłodnienie. Ruja klaczy trwa zazwyczaj od 4 do 7 dni, a moment owulacji przypada na 24-48 godzin przed końcem rui. Z tego powodu, aby osiągnąć wysoką skuteczność krycia, należy planować pierwsze krycie w dniach 2-3 rui. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy jest monitorowanie zachowań klaczy oraz prowadzenie notatek dotyczących objawów rui, takich jak zwiększona aktywność, gotowość do parzenia się i zmiany w zachowaniu. W praktyce hodowlanej stosuje się również metody takie jak ultrasonografia, aby dokładniej określić moment owulacji, co zwiększa szansę na skuteczne zapłodnienie i zdrowe potomstwo. Dobre praktyki w hodowli koni obejmują również regularne kontrole weterynaryjne oraz odpowiednią dietę, co może wpłynąć na cykle reprodukcyjne klaczy.

Pytanie 23

Cęgi, średniaki oraz okrajki to nazwy

A. zębów trzonowych
B. kłów
C. zębów przedtrzonowych
D. siekaczy
Cęgi, średniaki i okrajki to terminy odnoszące się do zębów siecznych, które pełnią kluczową rolę w procesie żucia oraz rozdrabniania pokarmu. Zęby te znajdują się w przedniej części jamy ustnej i są przystosowane do odgryzania oraz cięcia pokarmu. W praktyce stomatologicznej, zrozumienie ich funkcji jest istotne dla diagnostyki oraz planowania leczenia. Na przykład, w przypadku pacjentów z wadami zgryzu, istotne jest, aby ocenić, jak zęby sieczne współdziałają z innymi grupami zębów, co wpływa na efektywność żucia. Ponadto, w protetyce, projektowanie uzupełnień protetycznych często uwzględnia zęby sieczne, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie oraz estetykę. Wiedza na temat tych zębów jest także niezbędna podczas wykonywania zabiegów ortodontycznych. Zgodnie z praktykami współczesnej stomatologii, właściwe zrozumienie anatomicznej budowy oraz funkcji zębów siecznych pozwala na lepsze podejście do kompleksowego leczenia pacjentów, a także zwiększa ich komfort i jakość życia.

Pytanie 24

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. świadectwo zdrowia
B. dowód sprzedaży
C. dowód zakupu
D. księga rejestracji
Świadectwo zdrowia to ważny dokument, gdy chcesz legalnie wywieźć bydło, owce czy kozy z Polski. Potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i spełniają wymagania weterynaryjne, które obowiązują w kraju, do którego je wysyłasz. To naprawdę istotne, żeby zapobiegać rozprzestrzenianiu się różnych chorób, bo ma to ogromne znaczenie dla zdrowia publicznego i samego dobrostanu zwierząt. Jak to wygląda w praktyce? Tuż przed transportem hodowca powinien skontaktować się z weterynarzem, który zrobi badania zdrowotne i wystawi potrzebne papiery. Na przykład, przy bydle weterynarz sprawdzi, czy nie ma tam chorób jak wirusowa biegunka czy bruceloza, bo to wymogi unijne. Dobrze też mieć kopię świadectwa w dokumentacji, to ułatwia przyszłe transakcje i kontrole ze strony inspekcji weterynaryjnej.

Pytanie 25

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. szyjnego kręgosłupa
B. krzyżowego kręgosłupa
C. piersiowego kręgosłupa
D. lędźwiowego kręgosłupa
Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.

Pytanie 26

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. świni
B. konia
C. psa
D. owcy
Żołądek jednokomorowy prosty, charakterystyczny dla psów, jest jednym z kluczowych elementów układu pokarmowego tych zwierząt. W odróżnieniu od zwierząt przeżuwających, takich jak bydło czy owce, psy są mięsożerne i ich żołądek jest przystosowany do trawienia białka oraz tłuszczy. Żołądek psa ma jedną komorę, co ułatwia szybkie przetwarzanie pokarmów oraz ich transport do jelit. W praktyce oznacza to, że psy mogą łatwo trawić pokarmy mięsne oraz niektóre inne źródła białka. Musimy jednak pamiętać, że dieta psa powinna być zróżnicowana i dobrze zbilansowana, a jej składniki muszą odpowiadać ich potrzebom żywieniowym. Stosowanie wysokiej jakości karmy, dostosowanej do wieku, rasy oraz poziomu aktywności fizycznej psa, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywieniowymi. Ponadto, psy mogą mieć różne reakcje na składniki odżywcze, dlatego ważne jest monitorowanie ich zdrowia i w razie potrzeby dostosowywanie diety. Te aspekty żywienia są nie tylko istotne z punktu widzenia zdrowia, ale również wpływają na jakość życia zwierzęcia.

Pytanie 27

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w prostym.
B. w grubym.
C. w czczym.
D. w ślepym.
Wybór odpowiedzi dotyczącej jelita grubego, ślepego lub prostego świadczy o niepełnym zrozumieniu anatomii oraz funkcji poszczególnych odcinków układu pokarmowego. Jelito grube, w przeciwieństwie do jelita czczego, nie jest miejscem intensywnego wchłaniania składników odżywczych, a jego główną rolą jest absorpcja wody i elektrolitów, co prowadzi do formowania kału. Kosmki jelitowe występujące w jelicie czczym są wysoce wyspecjalizowane do efektywnego wchłaniania, co jest niezbędne dla utrzymania równowagi biochemicznej organizmu. Również w jelicie ślepym nie występują kosmki, a jego funkcja jest bardziej związana z fermentacją i resorpcją substancji, niż z wchłanianiem składników odżywczych. W przypadku jelita prostego, termin ten nie jest poprawny w kontekście anatomii układu pokarmowego, ponieważ nie istnieje taki odcinek jelita. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia funkcji i lokalizacji różnych części jelita oraz braku zrozumienia ich specyficznych roli w trawieniu i wchłanianiu. Kluczowe znaczenie ma znajomość nie tylko anatomii, ale także fizjologii, co pozwala na lepsze zrozumienie procesów biologicznych zachodzących w organizmie. Wiedza ta jest szczególnie ważna w kontekście dietetyki oraz medycyny, gdzie precyzyjne zrozumienie funkcji jelit jest niezbędne dla diagnozowania i leczenia schorzeń związanych z układem pokarmowym.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Jaką minimalną powierzchnię kojca należy zapewnić dla cielęcia utrzymywanego w grupie:
– do 150 kg masy 1,5 m2
– od 150 kg do 220 kg masy 1,7 m2
– powyżej 220 kg masy 1,8 m2
Ile cieląt o masie 100 kg może łącznie przebywać na powierzchni kojca wynoszącej 24 m2?

A. 14
B. 12
C. 16
D. 10
Odpowiedź 16 jest jak najbardziej trafna, bo trzeba pamiętać, że minimalna powierzchnia kojca dla cieląt ważących do 150 kg to 1,5 m² na jedno zwierzę. Dla cieląt o wadze 100 kg na tej powierzchni 24 m² zmieści się bez problemu 16 cieląt (24 m² dzielimy przez 1,5 m² i mamy 16). To bardzo ważne, żeby trzymać się tych norm, bo zdrowie i dobrostan zwierząt są kluczowe. Przestronność kojca ma spory wpływ na to, jak cielęta się zachowują, jak rosną i mniej się stresują, co jest istotne w hodowli bydła. Warto też pamiętać, żeby dostosowywać przestrzeń do indywidualnych potrzeb tych zwierzaków – to pozwala im na naturalne zachowania i zmniejsza ryzyko agresji. Dbanie o odpowiednią powierzchnię to także lepsze zarządzanie warunkami sanitarnymi, co ma ogromne znaczenie dla zdrowia stada. Dlatego trzymanie się tych standardów to nie tylko kwestia przepisów, ale też dobry pomysł na efektywną hodowlę.

Pytanie 30

W dniu 15 maja buhaj rasy limousine zostanie wykorzystany jako reproduktor w stacji produkcji nasienia.
Określ na podstawie przepisu termin najwcześniejszego przeprowadzenia badania klinicznego buhaja.

§ 5.1 Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane
w okresie do 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-
weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta te są zdrowe
i przydatne do rozrodu.

A. 15 marca.
B. 15 czerwca.
C. 15 lutego.
D. 15 kwietnia.
Odpowiedź 15 kwietnia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisem § 5.1, buhaj musi przejść badanie kliniczne najpóźniej 30 dni przed jego wykorzystaniem jako reproduktor. W dniu 15 maja zaplanowane jest wykorzystanie buhaja, co oznacza, że badanie kliniczne powinno zostać przeprowadzone do 15 kwietnia. Taki czas daje pewność, że wszelkie potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na zdolności reprodukcyjne buhaja, będą wykryte na czas. Regularne badania kliniczne są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, które będzie wykorzystywane do inseminacji. W praktyce, hodowcy powinni zawsze planować badania zdrowotne swoich reproduktorów, aby móc odpowiednio reagować na ewentualne problemy i utrzymać standardy hodowli, co z kolei wpływa na jakość następnych pokoleń zwierząt.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Który hormon wytwarza szyszynka?

A. melatoninę
B. oksytocynę
C. progesteron
D. prolaktynę
Szyszynka to malutki gruczoł w mózgu, ale jej rola jest naprawdę ważna. Odpowiada głównie za wydzielanie melatoniny, hormonu, który reguluje nasze rytmy dobowe. Melatonina działa na nas tak, że pomaga nam zasnąć i budzić się w odpowiednim czasie. To znaczy, że jest kluczowa dla naszego snu oraz samopoczucia na co dzień. Co ciekawe, produkcja melatoniny odbywa się głównie w nocy, co sprawia, że nasz organizm lepiej dostosowuje się do tego, jak zmienia się światło wokół nas. Z mojego doświadczenia wynika, że czasem warto pomyśleć o suplementacji melatoniny, zwłaszcza gdy mamy problemy ze snem, jak na przykład bezsenność. Te wszystkie badania, które mówią o melatoninie i jej działaniu, pokazują, jak istotna jest ona w medycynie snu oraz neurowiedzy. Lepiej rozumiejąc, jak działa szyszynka i melatonina, możemy lepiej dbać o nasze zdrowie i codzienny rytm, co na pewno korzystnie wpływa na nasze życie.

Pytanie 33

Przy przelotowości 20 sztuk w grupie jałówek cielnych, jaki jest średnioroczny stan?

A. 15 sztuk
B. 20 sztuk
C. 12 sztuk
D. 9 sztuk
Odpowiedzi 20 sztuk, 12 sztuk oraz 9 sztuk są niepoprawne, ponieważ opierają się na błędnych założeniach dotyczących przelotowości i średniorocznego stanu jałówek cielnych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 20 sztuk sugeruje, że cały rok wszystkie zwierzęta byłyby obecne w stadzie, co jest mało prawdopodobne z uwagi na naturalne procesy hodowlane, takie jak sprzedaż, ubytki zdrowotne czy zmiany w grupie. Druga odpowiedź, 12 sztuk, może wynikać z mylnego obliczenia ubytków, jednak w rzeczywistości taki stan byłby trudny do osiągnięcia w grupie jałówek cielnych, które są zazwyczaj utrzymywane w większych liczbach. Odpowiedź 9 sztuk wskazuje na zbyt dużą redukcję stanu zwierząt, co również nie jest zgodne z praktyką hodowlaną. Każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych aspektów takich jak dynamika grupy, przyrosty oraz naturalne straty, które są integralną częścią procesu hodowli. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne, ponieważ błędne wyobrażenia na temat przelotowości mogą prowadzić do niewłaściwego zarządzania stadem, co w dłuższej perspektywie wpłynie na efektywność produkcji oraz zdrowie zwierząt.

Pytanie 34

Dysponując kosiarką, prasą zwijającą oraz owijarką do bel, a przewidując ładną pogodę jedynie na dwa następne dni od momentu koszenia trawy, w jaki sposób powinno się zabezpieczyć trawę?

A. suszu
B. kiszonki
C. sianokiszonki
D. siana
Sianokiszonka to optymalna forma konserwacji trawy, szczególnie w warunkach, gdy przewidywana jest tylko krótka słoneczna pogoda. Proces wytwarzania sianokiszonki polega na zbiorze świeżo skoszonej trawy i natychmiastowym jej umieszczaniu w specjalnych balotach, które następnie są owinięte folią. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie dostępu powietrza, co sprzyja procesowi fermentacji beztlenowej, a tym samym zapewnia zachowanie wartości odżywczych trawy. Sianokiszonka, w przeciwieństwie do siana, które wymaga dłuższego czasu suszenia i jest narażona na utratę składników odżywczych w wyniku działania promieni słonecznych oraz deszczu, lepiej zachowuje wilgoć i składniki pokarmowe. W praktyce, sianokiszonka jest szczególnie cenna w żywieniu zwierząt, ponieważ zawiera więcej białka i witamin. Poprawnie wykonany proces produkcji sianokiszonki może znacząco zwiększyć efektywność gospodarstw rolnych, co potwierdzają standardy dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 35

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. bioasekuracja
B. spermatogeneza
C. ejakulacja
D. heterospermia
Heterospermia to coś, co oznacza, że locha może być kryta przez kilka knurów podczas jednej rui. Z mojego doświadczenia wynika, że to może być całkiem ciekawe rozwiązanie w hodowli. Dzięki temu potomstwo może być bardziej różnorodne genetycznie, a to jest ważne, bo mamy wtedy większe szanse na uzyskanie pożądanych cech u zwierząt. W hodowli to już uznawane jest za nowoczesną metodę, która może pomóc lepiej zarządzać genotypem całego stada. Ale trzeba pamiętać, że wprowadzenie takiego systemu wymaga sporej kontroli nad zdrowiem i jakością nasienia, żeby nie ryzykować przenoszeniem chorób. Praktyki związane z heterospermią powinny być zgodne z tym, co zalecają organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt. Moim zdaniem, takie podejście może zwiększyć efektywność hodowli i poprawić dobrostan zwierząt, bo dajemy im lepsze geny do rozwoju.

Pytanie 36

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z rdzenia kręgowego
B. z rogów Ammona
C. z istoty szarej kory mózgowej
D. z pnia mózgu
Prawidłowa odpowiedź to pień mózgu, który jest kluczową strukturą w centralnym układzie nerwowym. To właśnie w pniu mózgu znajdują się istotne ośrodki odpowiedzialne za regulację podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddech, rytm serca i ciśnienie krwi. Badania w kierunku BSE (bovine spongiform encephalopathy) polegają na analizie tkanek mózgowych w poszukiwaniu charakterystycznych dla tej choroby zmian, w tym sformowania prionów. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują diagnostykę u bydła, gdzie prawidłowe pobranie próbek z pnia mózgu jest kluczowe dla skutecznego zdiagnozowania choroby. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami weterynaryjnymi, pobieranie próbek powinno być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić dokładność i wiarygodność wyników. Wiedza na temat lokalizacji i metod pobierania próbek jest zatem niezbędna dla weterynarzy oraz laboratoriów zajmujących się diagnostyką chorób prionowych.

Pytanie 37

Wzrost młodego organizmu oraz prawidłowa budowa i regeneracja nabłonków błon śluzowych są wspomagane przez witaminę

A. E
B. K
C. A
D. B12
Witamina K, B12 i E mają swoje ważne role w organizmie, ale nie są takie kluczowe dla wzrostu i regeneracji błon śluzowych. Witamina K głównie odpowiada za krzepnięcie krwi. Mimo że to ważne, to nie ma to wpływu na nabłonki. Witamina B12 z kolei pomaga w produkcji czerwonych krwinek i działa na nerwy, ale też nie przyczynia się bezpośrednio do regeneracji błon śluzowych. A witamina E? Jest przeciwutleniaczem, ale jej wpływ na nabłonki jest znacznie mniejszy w porównaniu do witaminy A. Wiele osób myli te funkcje, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, jak ważne są te witaminy dla młodego organizmu. Dobrze jest znać ich rolę, żeby móc lepiej planować dietę i unikać niedoborów.

Pytanie 38

Który system żywienia bydła opasu ma najkrótszy czas trwania?

A. Ekstensywny.
B. Intensywny.
C. Półintensywny.
D. Kombinowany.
System intensywny w żywieniu bydła opasowego to naprawdę ciekawa sprawa. Charakteryzuje się tym, że czas tuczu jest krótki, głównie dlatego, że zwierzęta dostają paszę w odpowiednich ilościach i to, co najlepiej wpływa na ich przyrosty. Zazwyczaj mają do dyspozycji pasze treściwe, które są bogate w białko i energię, co przyspiesza przyrosty masy. Przykład? Intensywne tuczenie cieląt w zamkniętych obiektach to świetny sposób. Cielaki mają wtedy stały dostęp do paszy i wody, a warunki, w jakich żyją, są starannie kontrolowane. Warto wspomnieć, że dobre praktyki zalecają monitorowanie zdrowia zwierząt oraz ich reakcje na różne pasze. To pozwala na jeszcze lepszą optymalizację tuczu. Takie systemy są powszechne w krajach, gdzie rolnictwo jest na wysokim poziomie, jak USA czy Niemcy, a efektywność produkcji mięsa tam robi wrażenie.

Pytanie 39

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. program hodowlany
B. selekcja
C. ulepszanie genetyczne
D. postęp w hodowli
Zrozumienie podstaw genetyki w kontekście hodowli zwierząt jest kluczowe dla skutecznego doskonalenia populacji. Wybór opcji takich jak postęp hodowlany, doskonalenie genetyczne czy selekcja może prowadzić do mylnych wniosków. Postęp hodowlany jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszelkich działań mających na celu poprawę cech zwierząt, ale nie wskazuje na konkretny, systematyczny proces, jakim jest program hodowlany. Z kolei doskonalenie genetyczne to koncepcja, która nie uwzględnia specyfiki działania, jakie podejmowane są w ramach formalnych programów hodowlanych. Selekcja skupia się głównie na wyborze najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, ale sama w sobie nie definiuje całościowego podejścia do hodowli. Przyjęcie tych terminów jako synonimów programu hodowlanego może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie oddają one złożoności i struktury procesu, jakim jest program hodowlany. W praktyce skuteczny program hodowlany łączy te elementy w spójną całość, mając na celu nie tylko wybór najlepszych osobników, ale także ich odpowiednie krzyżowanie oraz monitorowanie efektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ignorowanie tej struktury może skutkować nieefektywnymi lub wręcz szkodliwymi decyzjami hodowlanymi, które nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 40

Po zakończeniu pierwszego okresu nieśności oraz w trakcie przepierzania u kur często obserwuje się zjawisko wzajemnego wydziobywania piór, szczególnie w rejonie kloaki, ogona i szyi. Na podstawie tych symptomów można ocenić, że mamy do czynienia

A. z koprofagią
B. z kanibalizmem
C. z pterofagią
D. z nerwowością
Prawidłowa odpowiedź to pterofagia, która odnosi się do zachowań związanych z wydziobywaniem piór przez ptaki. Zjawisko to jest szczególnie powszechne u kur, zwłaszcza w okresach stresowych, takich jak po zakończeniu pierwszego okresu nieśności. Wydziobywanie piór może prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry oraz obniżenia stanu zdrowia ptaków, co ma wpływ na ich wydajność i dobrostan. W hodowli drobiu ważne jest, aby identyfikować i minimalizować czynniki stresowe, takie jak przeludnienie, niewłaściwe warunki środowiskowe czy brak odpowiednich źródeł białka. Praktyczne przykłady obejmują zapewnienie ptakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak przestrzenne klatki oraz dostęp do świeżej paszy i wody. Warto również stosować programy szkoleniowe dla pracowników hodowli, które podnoszą ich świadomość na temat dobrostanu zwierząt oraz skutków pterofagii. Zastosowanie tych praktyk nie tylko poprawi zdrowie kur, ale także przyczyni się do zwiększenia efektywności produkcji drobiarskiej.