Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 14 stycznia 2025 15:09
Data zakończenia: 14 stycznia 2025 16:00

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorca wynajął wóz podnośnikowy wraz z kierowcą na 5 dni. Dobowy czas pracy kierowcy wynosi 8 godzin. Korzystając z cennika oblicz, łączny koszt najmu maszyny z kierowcą.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
najem wozu podnośnikowego	200,00 zł/dzień
praca kierowcy	25,00 zł/godzinę

A. 1 800,00 zł

B. 8 000,00 zł

C. 1 125,00 zł

D. 2 000,00 zł

Odpowiedź 2 000,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt wynajmu wozu podnośnikowego oraz pracy kierowcy przez 5 dni. Koszt wynajmu wozu wynosi 200,00 zł za dzień, co przy pięciu dniach daje 1 000,00 zł. Z kolei koszt pracy kierowcy to 25,00 zł za godzinę, a przy 8 godzinach pracy dziennie przez 5 dni, suma ta również wynosi 1 000,00 zł. Łącząc oba te koszty, uzyskujemy całkowitą kwotę 2 000,00 zł. Taki sposób obliczeń jest standardem w branży wynajmu maszyn i usług budowlanych, gdzie klarowne zestawienie kosztów robocizny oraz wynajmu sprzętu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania wydatkami. Warto mieć na uwadze, że prawidłowe wyliczenie kosztów to nie tylko kwestia rachunków, ale także umiejętność przygotowania budżetu na różne projekty oraz przewidywania wydatków w kontekście ich rentowności.

Pytanie 2

Przekazanie towaru do odbiorcy za pośrednictwem punktów przeładunkowych, gdzie ładunki są przenoszone z większych środków transportu na mniejsze, realizowane jest z użyciem modelu

A. sztafetowego

B. promienistego

C. wahadłowego

D. obwodowego

Pomimo tego, że modele transportowe w logistyce są istotne dla efektywnego dostarczania towarów, koncepcje, które nie uwzględniają modelu sztafetowego, są niewłaściwe w kontekście opisanego pytania. Model obwodowy zakłada, że transport odbywa się w formie zamkniętej pętli, co nie pozwala na efektywne przeładowanie towarów, a raczej skupia się na stałej trasie, co w praktyce ogranicza elastyczność i reakcję na zmieniające się potrzeby klientów. Model promienisty, z kolei, koncentruje się na centralnym punkcie dostaw, skąd towary są rozprowadzane w promieniu, co może prowadzić do nieefektywnego rozdzielania ładunków oraz zwiększonego czasu dostawy. Model wahadłowy to podejście, które polega na regularnym kursowaniu między dwoma punktami, co sprawdza się w przypadku stałych tras, ale nie pozwala na sprawne przetwarzanie różnych ładunków w punktach przeładunkowych. W praktyce, wybór odpowiedniego modelu transportu powinien opierać się na analizie specyfiki łańcucha dostaw, potrzeb klientów oraz charakterystyki przewożonych towarów, co oznacza, że ignorowanie modelu sztafetowego w tym kontekście prowadzi do mylnych wniosków i nieoptymalnych rozwiązań.

Pytanie 3

Dokument pisemny wydawany przewoźnikowi przez armatora, potwierdzający, że towary wskazane w tym dokumencie zostaną przyjęte na określony statek w danym porcie przeznaczenia oraz po ustalonej stawce frachtowej, to

A. manifest ładunkowy

B. nota bukingowa

C. konosament

D. kwit sternika

Wydaje mi się, że wybór kwitu sternika, manifestu ładunkowego czy konosamentu to trochę zamieszanie, jeśli chodzi o dokumentację w transporcie morskim. Kwit sternika potwierdza, że kapitan statku przyjął towar od załadowcy, ale nie mówi nic o przyjęciu towaru na statku przed załadunkiem. Manifest ładunkowy z kolei to lista wszystkich towarów załadowanych na statek, ale nie jest to dokument, który poświadcza, że armator towar przyjął. To bardziej narzędzie do zarządzania ładunkiem w trakcie rejsu. Konosament natomiast, no to jest dokument, który armator wydaje po załadunku i potwierdza odbiór towaru, a także stanowi dowód umowy przewozu. Zrozumienie tych różnic jest na prawdę ważne, bo każdy z tych dokumentów ma swoją rolę i specyficzne zastosowania w logistyce morskiej. Te błędy w identyfikacji mogą prowadzić do nieporozumień w procesach transportowych i związaną z tym odpowiedzialnością.

Pytanie 4

Który z rodzajów transportu najlepiej odpowiada na dopasowanie sieci dróg do lokalizacji rynków zaopatrzenia oraz zbytu?

A. Transport kolejowy

B. Transport morski

C. Transport samochodowy

D. Transport lotniczy

Transport samochodowy to naprawdę fajny sposób na przewóz towarów, bo jest taki elastyczny i dostosowuje się do warunków w danym miejscu. Jego dużą zaletą jest to, że można nim bez problemu dojechać bezpośrednio do punktów, gdzie coś odbieramy lub dostarczamy. Dzięki temu oszczędzamy czas i nie musimy się martwić dodatkowymi kosztami przy przeładunkach. W miastach i obszarach przemysłowych drogi są często lepiej rozwinięte, co ułatwia dotarcie do rynku. Na przykład w e-commerce, transport samochodowy stał się wręcz kluczowy, ponieważ zapewnia szybkie dostawy do klientów, a wiadomo, że klienci cenią sobie szybkość. Co więcej, dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak GPS, firmy mogą lepiej planować trasy dostaw, przez co są bardziej efektywne i mogą zmniejszać emisję spalin. To wszystko wpisuje się w obecne trendy proekologiczne.

Pytanie 5

Jaką maksymalną masę ładunku można przewieźć samochodem o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) 25 ton, jeżeli jego masa własna wynosi 3 950 kilogramów?

A. 28,95 t

B. 25 000 kg

C. 210 500 kg

D. 21,05 t

Poprawna odpowiedź to 21,05 t, co oznacza, że maksymalna masa ładunku, jaką można przetransportować pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) 25 ton, wynosi 21 050 kg. Aby obliczyć maksymalną masę ładunku, należy od DMC odjąć masę własną pojazdu. W tym przypadku mamy: 25000 kg (DMC) - 3950 kg (masa własna) = 21050 kg. To podejście jest zgodne z obowiązującymi normami w transporcie drogowym, które wymagają precyzyjnego obliczania masy ładunku w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. Przykład praktyczny może obejmować transport towarów, gdzie nadmierna masa ładunku może prowadzić do problemów z kontrolą pojazdu oraz zwiększać ryzyko wypadków. Przestrzeganie limitów DMC jest nie tylko wymagane prawnie, ale także kluczowe dla efektywności transportu oraz ochrony infrastruktury drogowej.

Pytanie 6

Działania takie jak przepakowywanie, sortowanie oraz segregacja w portach morskich, rzecznej, lotniczej, a także w punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych są klasyfikowane jako czynności spedycyjne?

A. wykonawczych zachodzących w trakcie transportu

B. organizacyjnych mających miejsce przed przewozem

C. wykonawczych odbywających się po przewozie

D. wykonawczych realizowanych przed transportem

Odpowiedź, że przepakowywanie, sortowanie i segregacja w portach morskich, rzecznych, lotniczych, punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych zaliczają się do czynności spedycyjnych wykonywanych w trakcie procesu transportowego jest poprawna. Procesy te są kluczowe w logistyce, ponieważ odbywają się równolegle z transportem towarów, zapewniając ich odpowiednią organizację oraz przygotowanie do dalszego transportu lub dostawy. Przepakowywanie może obejmować zmianę opakowań na bardziej odpowiednie do transportu, sortowanie towarów według ich przeznaczenia, a segregacja pozwala na efektywne zarządzanie ładunkami w magazynach. Przykładem zastosowania tych czynności jest proces obsługi importu w portach lotniczych, gdzie towary są segregowane według rodzaju, a następnie odpowiednio przepakowywane do dalszego transportu, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami ISO 9001 dotyczących zarządzania jakością. Tego typu działania są niezbędne dla optymalizacji łańcucha dostaw i minimalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 7

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. traceability

B. Global Positioning System

C. cargo tracking

D. Electronic Data Interchange

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 8

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 13:00

B. O 12:15

C. O 12:30

D. O 12:45

Aby obliczyć najpóźniejszą godzinę, o której dostawca powinien wyjechać, należy zastosować podstawową zasadę planowania dostaw, uwzględniając czas podróży. W tym przypadku odległość wynosi 225 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Zastosowując wzór na czas, czyli czas = odległość / prędkość, otrzymujemy: czas = 225 km / 50 km/h = 4,5 godziny. Odbiorca oczekuje dostawy o godzinie 17:30, dlatego aby obliczyć najpóźniejszą godzinę wyjazdu, odejmujemy czas podróży od godziny dostawy: 17:30 - 4,5 godziny = 13:00. Dlatego najpóźniej dostawca powinien wyjechać o godzinie 13:00. W praktyce, w planowaniu dostaw ważne jest również uwzględnienie dodatkowego czasu na nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy problemy techniczne, co może wpływać na rzeczywisty czas dostawy.

Pytanie 9

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że koszt transportu przypadający na jeden kilometr w roku 2020 r. w stosunku do 2019 r.

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2019 r.	2020 r.
Koszty transportu [zł]	765 000,00	821 600,00
Liczba przejechanych kilometrów [km]	450 000	520 000

A. zmniejszył się o 0,12 zł

B. wzrósł o 0,12 zł

C. zmniejszył się o 1,58 zł

D. wzrósł o 1,58 zł

Koszt transportu przypadający na jeden kilometr w 2020 roku zmniejszył się o 0,12 zł w porównaniu do roku 2019, co jest istotną informacją dla firm zajmujących się logistyką oraz transportem. Warto zauważyć, że w 2019 roku koszt wynosił 1,70 zł za kilometr, a w 2020 roku spadł do 1,58 zł. Tego typu analizy są niezwykle ważne w kontekście zarządzania kosztami i efektywności operacyjnej. Firmy transportowe mogą wykorzystywać te dane do planowania budżetów, optymalizacji tras i negocjacji z dostawcami. Ponadto może to wpływać na decyzje strategiczne, takie jak ocena opłacalności inwestycji w nowe środki transportu czy zmian w modelach dostaw. Zrozumienie dynamiki kosztów transportu pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji biznesowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, gdzie monitorowanie i analiza kosztów są kluczowe dla konkurencyjności na rynku.

Pytanie 10

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Oceń, który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru.

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Oddział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Mazowiecki.

B. Dolnośląski.

C. Małopolski.

D. Pomorski.

Oddział małopolski uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru na poziomie 0,98, co czyni go liderem wśród wszystkich oddziałów. Wskaźnik niezawodności taboru jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w branży transportowej. Oznacza on, jak często pojazdy są dostępne do pracy w stosunku do całkowitej liczby pojazdów. Wysoki wskaźnik niezawodności, jak w przypadku oddziału małopolskiego, wskazuje na skuteczne zarządzanie flotą, regularne przeglądy techniczne oraz dbałość o utrzymanie pojazdów w dobrym stanie technicznym. Dobre praktyki zarządzania flotą obejmują m.in. systematyczne monitorowanie stanu technicznego pojazdów, analizę danych dotyczących awarii i ich przyczyn, a także wdrażanie programów prewencyjnego utrzymania. Dlatego oddział, który osiąga wysoki wskaźnik niezawodności, nie tylko oszczędza na kosztach napraw, ale również zwiększa zadowolenie klientów poprzez terminowe realizowanie usług transportowych. Warto również zauważyć, że wysoka niezawodność taboru może wpływać na reputację przedsiębiorstwa, co przekłada się na jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 11

Na którym regale zmieści się, bez zachowania luzów manipulacyjnych, 6 sztuk paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. × szer. × wys.): 1,2 × 0,8 × 1,3 m? Jednostki te nie mogą być piętrzone.

Regał 1	Regał 2	Regał 3	Regał 4
Długość: 3,6 m Szerokość: 1,6 m	Długość: 2,4 m Szerokość: 1,6 m	Długość: 2,4 m Szerokość: 2,1 m	Długość: 4,8 m Szerokość: 0,8 m
A	B	C	D

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ regał 1 ma odpowiednie wymiary, aby pomieścić 6 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach 1,2 m długości i 0,8 m szerokości. Aby obliczyć, ile palet można umieścić na regale, należy spojrzeć na długość i szerokość regału. Przykładowo, jeśli regał ma długość 3,6 m, można umieścić 3 palety w jednym rzędzie, ponieważ 3 x 1,2 m = 3,6 m. Szerokość regału powinna wynosić co najmniej 1,6 m, aby pomieścić dwa rzędy palet, ponieważ 2 x 0,8 m = 1,6 m. W związku z tym, 3 palety w rzędzie i 2 rzędy obok siebie dają łącznie 6 palet. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni magazynowej ma ogromne znaczenie. W praktyce, takie podejście pozwala na optymalizację kosztów przechowywania oraz poprawę efektywności procesu magazynowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Firma posiada 3 zestawy transportowe do przewozu drewna. Każdy zestaw może jednorazowo przewieźć 25 m³ drewna. Ile kursów wykona każdy z zestawów transportowych, jeśli mają one wspólnie przewieźć 450 m³ drewna do jednego klienta, a każdy zestaw ma zrealizować równą ilość pracy przewozowej?

A. 12 kursów

B. 18 kursów

C. 6 kursów

D. 3 kursy

W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, dlaczego podane wartości nie są prawidłowe. Odpowiedzi, które sugerują wykonanie 12 kursów, 3 kursów lub 18 kursów, opierają się na niewłaściwych obliczeniach lub niepełnym zrozumieniu zasady działania systemu transportowego. Na przykład, wybór 12 kursów mógł wyniknąć z błędnego założenia, że każdy zestaw może przewieźć więcej drewna w jednym kursie, co jest sprzeczne z danymi zawartymi w pytaniu. W przypadku 3 kursów błędnym podejściem może być przeświadczenie, że po podzieleniu całości drewna przez liczbę zestawów, uzyskamy liczbę kursów, co nie uwzględnia zasady, że każdy zestaw wykonuje takie same kursy. Z kolei wybór 18 kursów opiera się na niepoprawnym zrozumieniu, iż każdy zestaw mógłby wykonać więcej kursów, co prowadzi do nadestymacji liczby podróży. Takie błędne wnioski pokazują, jak ważne jest dokładne rozumienie pojemności transportu oraz równomiernego rozłożenia zadania pomiędzy dostępne zasoby. W praktyce, efektywne planowanie transportu nie tylko zwiększa wydajność, ale także obniża koszty operacyjne. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie zasady maksymalizacji wykorzystania pojazdów oraz pracy w grupach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami logistycznymi.

Pytanie 14

Jeżeli zamawiający uiszcza opłatę za zdolność przewozową pojazdu niezależnie od ilości oraz objętości ładunku, to oznacza, że mamy do czynienia z przewozem

A. tranzytowym

B. całopojazdowym

C. intermodalnym

D. drobnicowym

Odpowiedź 'całopojazdowy' jest poprawna, ponieważ odnosi się do sytuacji, w której zleceniodawca płaci za cały pojazd, niezależnie od ilości i objętości przewożonego towaru. W praktyce oznacza to, że ładunek zajmuje całą przestrzeń ładunkową pojazdu, co czyni transport bardziej efektywnym w przypadku dużych przesyłek. W transporcie całopojazdowym zleceniodawca ma pełną kontrolę nad przewożonym towarem, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń i zwiększa bezpieczeństwo. Przykładowo, przewóz samochodów osobowych z jednego salonu do drugiego, gdzie używa się samochodu ciężarowego o odpowiedniej ładowności, jest klasycznym przykładem transportu całopojazdowego. Taki sposób transportu jest zgodny z praktykami branżowymi, które często preferują tego rodzaju przewozy w celu optymalizacji kosztów i czasu dostawy, a także w celu zminimalizowania przestojów. Warto zaznaczyć, że w transporcie całopojazdowym kluczowe jest odpowiednie zabezpieczenie ładunku oraz dostosowanie pojazdu do specyfiki towaru, co podnosi standardy przewozu.

Pytanie 15

W trakcie serwisowania wózka widłowego nie przeprowadza się

A. mycia oraz oczyszczania części wewnętrznych

B. uzupełnienia lub wymiany cieczy w zbiornikach.

C. oceny stanu opon.

D. smarowania powierzchni stykających się.

Mycie i czyszczenie wnętrz wózka widłowego to na pewno ważne rzeczy, ale nie są one częścią codziennych procedur technicznych. Wiesz, że najważniejsze są te czynności, które naprawdę wpływają na bezpieczeństwo i działanie sprzętu? Na przykład smarowanie części, sprawdzanie opon i uzupełnianie płynów to absolutna podstawa. Regularne smarowanie łożysk to świetny sposób, żeby zmniejszyć tarcie, co oznacza, że części dłużej wytrzymają. A sprawdzanie ogumienia jest mega istotne, bo wpływa na to, jak wózek się prowadzi. Jeśli opony są zużyte, to mogą być problemy z przyczepnością. A płyny? Zawsze muszą być na odpowiednim poziomie, bo to klucz do tego, żeby wszystko działało jak należy. Czyli ogólnie mówiąc, mycie wózka jest ważne, ale te inne rzeczy są o wiele bardziej kluczowe w codziennej pracy.

Pytanie 16

GTIN — Globalny Numer Jednostki Handlowej służy do

A. oznakowania miejsc siedzib firm

B. identyfikacji urządzeń transportowych wielokrotnego użytku

C. jednoznacznej identyfikacji towarów

D. oznaczania zasobów trwałych firmy

Oznaczanie środków trwałych przedsiębiorstwa nie jest funkcją GTIN, ponieważ ten system identyfikacji skoncentrowany jest na przedmiotach handlu. Środki trwałe, takie jak maszyny czy budynki, są zazwyczaj klasyfikowane i śledzone za pomocą innych systemów, np. Ewidencji Środków Trwałych, które stosują własne numery identyfikacyjne. W przypadku oznaczania lokalizacji podmiotów prawnych, takie informacje są zwłaszcza istotne w kontekście systemów adresowych i identyfikacji geograficznej, a nie w kodowaniu produktów handlowych. Identyfikacja urządzeń transportowych wielokrotnego użytku również nie leży w zakresie działania GTIN, który skupia się na produktach sprzedawanych końcowemu użytkownikowi, a nie na infrastrukturze transportowej. Może to prowadzić do mylnych wniosków dotyczących zakresu zastosowania GTIN, które jest ograniczone do identyfikacji towarów, a nie aktywów długoterminowych lub lokalizacji przedsiębiorstw. Stąd też, zrozumienie prawidłowego kontekstu użycia GTIN jest kluczowe, aby uniknąć błędnych interpretacji jego funkcji w systemie handlowym.

Pytanie 17

Wymienione w przepisach wyposażenie dotyczy środków transportu drogowego przewożących

Załącznik B do umowy europejskiej ADR tom II

Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych - fragment

8.1.5.2 W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;

- dwa stojące znaki ostrzegawcze;

- płyn do płukania oczu;

oraz dla każdego członka załogi pojazdu

- kamizelka ostrzegawcza;

- przenośne urządzenie oświetleniowe;

- para rękawic ochronnych;

- ochrona oczu.

8.1.5.3 Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:

- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;

- łopata;

- osłona otworów kanalizacyjnych;

- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. dzieła sztuki.

B. żywe zwierzęta.

C. materiały szybko psujące się.

D. materiały niebezpieczne.

Odpowiedź wskazująca na "żywe zwierzęta" jest błędna, ponieważ przepisy dotyczące transportu zwierząt nie obejmują wymaganego wyposażenia dla materiałów niebezpiecznych. Transport zwierząt, choć też wymaga spełnienia określonych norm, jest regulowany przez inne przepisy, takie jak te dotyczące dobrostanu zwierząt. W przypadku tego typu przewozów, kluczowe są aspekty związane z zapewnieniem komfortu i bezpieczeństwa zwierząt, a nie ich potencjalnego zagrożenia dla otoczenia. Podobnie, odpowiedzi odnoszące się do "materiałów szybko psujących się" oraz "dzieł sztuki" również są niepoprawne. Materiały szybko psujące się wymagają szczególnych warunków przechowywania i transportu, ale nie koniecznie takiego samego wyposażenia jak materiały niebezpieczne. Dzieła sztuki, natomiast, są chronione przed uszkodzeniem, a ich transport nie wiąże się z ryzykiem dla ludzi, co skutkuje innym zestawem wymogów. Często popełnianym błędem jest mylenie tych kategorii ze sobą, co prowadzi do wniosków, które nie uwzględniają kluczowych różnic w regulacjach prawnych oraz standardach bezpieczeństwa. Wiedza na temat specyfiki transportu towarów jest niezbędna, aby móc skutecznie ocenić wymagania dotyczące odpowiedniego wyposażenia i procedur.

Pytanie 18

O której godzinie należy zacząć realizację usługi transportowej, jeśli kierowca poruszający się ze średnią prędkością 50 km/h ma do przebycia dystans 200 km, a dostawa powinna być zrealizowana w systemie "Just in time" między godziną 14.00 a 15.00?

A. Najpóźniej o godzinie 11.30

B. Najwcześniej o godzinie 10.00

C. Najwcześniej o godzinie 10.30

D. Najpóźniej o godzinie 10.00

W kontekście planowania transportu, odpowiedzi sugerujące wcześniejsze godziny, takie jak 11.30, 10.30 czy 10.00, mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedź "Najpóźniej o godzinie 11.30" jest niewłaściwa, ponieważ w takim przypadku kierowca nie zdąży na czas, aby dostarczyć ładunek pomiędzy 14.00 a 15.00. Oznacza to, że czas podróży i zapas czasowy na nieprzewidziane sytuacje nie zostałyby odpowiednio uwzględnione. Odpowiedź "Najwcześniej o godzinie 10.30" również nie jest adekwatna, ponieważ kierowca, wyjeżdżając o tej porze, dotrze na miejsce dopiero o 14.30, co przekracza wymagany czas dostawy. Z kolei odpowiedź "Najpóźniej o godzinie 10.00" sugeruje, że kierowca mógłby wyjechać w tym samym czasie, co termin dostawy, co jest błędne z punktu widzenia logistyki. W praktyce, aby zapewnić płynność operacji transportowych, niezbędne jest uwzględnienie czasu podróży oraz dodatkowego marginesu bezpieczeństwa. Planując dostawy w systemie Just in Time, należy pamiętać o ryzyku związanym z opóźnieniami, co czyni wcześniejsze wyjazdy bardziej pożądanymi. Typowe błędy, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, to brak znajomości podstawowych zasad logistyki i transportu oraz niedocenianie znaczenia planowania czasowego w dostawach.

Pytanie 19

Operator suwnicy w terminalu przystąpił do rozładunku jednostki o godzinie 6:00. Czas wyładunku jednego kontenera 20 ft wynosi 3 min, a dla kontenera 40 ft 5 min. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje 15-minutowa przerwa. Kiedy najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:15

B. O godzinie 17:30

C. O godzinie 17:22

D. O godzinie 17:07

W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pomyłek w obliczeniach związanych z czasem przeładunku oraz przerwami. Niezrozumienie, że po każdej czterogodzinnej zmianie pracy obowiązuje przerwa, prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu, co skutkuje niezgodnością z rzeczywistym harmonogramem pracy. Przykładowo, jeśli ktoś obliczy czas przeładunku jako 11 godzin bez uwzględnienia przerw, to błędnie przyjmie, że operacja zakończy się o 17:00. Ignorowanie przerw w pracy to typowy błąd, który może prowadzić do planowania, które nie uwzględnia rzeczywistych warunków pracy. W rzeczywistości, w logistyce każdy szczegół, jak czas pracy i przerwy, jest ściśle regulowany, aby zapewnić wydajność i bezpieczeństwo operacji. Dodatkowo, nieprawidłowe przeliczenie czasu rozładunku kontenerów, jak zbyt krótki czas dla kontenerów 40 ft, także może wpłynąć na końcowy wynik. W branży operacyjnej ważne jest, aby stosować dokładne metody kalkulacji oraz przestrzegać standardów, które pomagają unikać takich błędów, jak np. normy czasu pracy, zasady BHP czy procedury logistyki portowej.

Pytanie 20

Przedstawiona naklejka ADR, umieszczona na opakowaniu transportowym informuje, że zawarty w nim ładunek jest substancją

A. zakaźną.

B. trującą.

C. żrącą.

D. promieniotwórczą.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących klasyfikacji substancji niebezpiecznych. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek jest substancją promieniotwórczą, trującą lub żrącą, pomijają istotne różnice w klasyfikacji materiałów niebezpiecznych zgodnie z regulacjami ADR. Substancje promieniotwórcze oznaczane są innymi symbolami i są klasyfikowane w kategorii 7, co wyraźnie odróżnia je od substancji zakaźnych. Z kolei substancje trujące, które mogą wywołać poważne skutki zdrowotne, są klasyfikowane pod numerem 6.1, a substancje żrące, które mogą powodować zniszczenia tkankowe, oznaczane są numerem 8. Niepoprawne przypisanie tych właściwości do substancji zakaźnych może prowadzić do poważnych błędów w identyfikacji ładunków i ich właściwego traktowania. W praktyce, ignorowanie klasyfikacji substancji niebezpiecznych stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi oraz środowiska. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, jak ważne jest stosowanie się do oznaczeń ADR, które są stworzone, aby chronić zarówno pracowników transportu, jak i ogół społeczeństwa. Oparcie się na niewłaściwych informacjach może prowadzić do niewłaściwych praktyk w transporcie, co ma bezpośrednie konsekwencje dla bezpieczeństwa publicznego.

Pytanie 21

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).

A. Klasa A i klasa F.

B. Klasa B i klasa F.

C. Klasa D i klasa E.

D. Klasa B i klasa E.

Wybór klas A, B lub F jako odpowiedzi na pytanie o przewóz żywności głęboko mrożonej jest błędny z kilku fundamentalnych powodów, które mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia wymogów dotyczących transportu żywności. Klasa A dotyczy transportu, w którym temperatura nie powinna przekraczać +7°C, co jest zbyt wysoką temperaturą dla żywności głęboko mrożonej, która musi być przechowywana w znacznie niższych warunkach, aby zachować swoje właściwości i zapobiec rozwojowi mikroorganizmów. Klasa B, która również nie spełnia wymogów, zapewnia jedynie chłodzenie do +4°C, co również odbiega od oczekiwań dla głęboko mrożonej żywności. Klasa F nie jest w ogóle klasą związaną z transportem chłodniczym, lecz odnosi się do standardów różnego rodzaju transportu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. W praktyce, niezrozumienie wymagań dotyczących temperatury transportu może prowadzić do niebezpieczeństwa dla zdrowia publicznego oraz strat ekonomicznych. Ważne jest, aby w transporcie żywności kierować się standardami, takimi jak normy UE w zakresie bezpieczeństwa żywności, a także orientować się na praktyki branżowe, aby zapewnić, że produkty dostarczane są w stanie nienaruszonym i bezpiecznym dla konsumentów.

Pytanie 22

Przy użyciu którego z wózków widłowych załadunek 30 paletowych jednostek ładunkowych, każda o masie brutto 1 290 kg zostanie wykonany w najkrótszym czasie?

udźwig 1 500 kg

średnia prędkość 6 km/h

udźwig 1 200 kg

średnia prędkość 12 km/h

udźwig 1 400 kg

średnia prędkość 8 km/h

udźwig 1 100 kg

średnia prędkość 15 km/h

Wózek 1.

Wózek 2.

Wózek 3.

Wózek 4.

A. Wózka 1.

B. Wózka 3.

C. Wózka 2.

D. Wózka 4.

Wybór wózka 3 jako najlepszego narzędzia do załadunku 30 palet, z których każda waży 1290 kg, oparty jest na kluczowych aspektach wydajności. Wózek 3 ma zdolność podnoszenia masy palety, co jest niezbędne do wykonania tej operacji. Zgodnie z normami branżowymi, wózki widłowe powinny być dobierane na podstawie zarówno parametrów udźwigu, jak i prędkości roboczej. W przypadku wózka 3, jego wyższa prędkość robocza w porównaniu z innymi wózkami oznacza, że wykonanie cykli załadunkowych zajmie mniej czasu, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W praktyce, wybór odpowiedniego wózka do konkretnej operacji załadunkowej może znacząco wpłynąć na wydajność całego procesu. Wózki o odpowiednich parametrach udźwigu i szybkości są standardem w dobrych praktykach magazynowych, co przekłada się na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo pracowników. Dlatego wózek 3, który łączy w sobie mocny udźwig z wysoką prędkością, stanowi optymalne rozwiązanie w tej sytuacji.

Pytanie 23

Na podstawie danych z tabeli określ, który pojazd osiągnął najwyższą średnią prędkość.

Pojazd	Przejechany dystans [km]	Czas jazdy
A.	220	5 godzin 30 minut
B.	275	5 godzin
C.	330	6 godzin
D.	450	7 godzin 30 minut

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Odpowiedź D jest właściwa, ponieważ pojazd D osiągnął najwyższą średnią prędkość, co zostało obliczone na podstawie wzoru: średnia prędkość = dystans / czas. W kontekście analizy ruchu pojazdów, istotne jest prawidłowe przeliczenie czasu z godzin i minut na godziny dziesiętne. W praktyce, taką konwersję można przeprowadzić, dzieląc minuty przez 60 i dodając wynik do godzin. Dzięki temu, możemy uzyskać dokładne wartości potrzebne do obliczeń. Ustalając najwyższą średnią prędkość, która wynosi 60 km/h, musimy również uwzględnić zasady dotyczące pomiarów prędkości, które są kluczowe w logistyce i transporcie. Pamiętajmy, że znajomość metod obliczania i analizy prędkości ma zastosowanie nie tylko w transporcie, ale i w wielu innych dziedzinach, takich jak inżynieria lub zarządzanie ruchem. W praktyce, wiedza ta pozwala na optymalizację procesów transportowych oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Pisemna umowa, na mocy której realizowany jest transport ładunków w żegludze nieregularnej, to

A. nota bukingowa

B. czarter

C. nota gotowości

D. kwit sternika

Czarter to pisemna umowa, która reguluję przewóz ładunków w żegludze nieregularnej, co oznacza, że statki są wynajmowane na określony czas lub w celu przewozu konkretnych ładunków. Umowa czarterowa zawiera kluczowe informacje dotyczące warunków przewozu, takie jak trasa, terminy, stawki frachtowe oraz odpowiedzialność stron. Przykładowo, w przypadku wynajmu statku do przewozu towarów, czarterujący może ustalić dokładne wymagania dotyczące ładunku, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania logistyką. W branży żeglugi to standardowa praktyka, która zapewnia jasne zasady współpracy oraz minimalizuje ryzyko nieporozumień. Warto zaznaczyć, że umowy czarterowe są regulowane przez przepisy prawa morskiego oraz międzynarodowe konwencje, co dodatkowo zabezpiecza interesy obu stron. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się organizacją transportu morskiego.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Etykieta logistyczna GS1 ma na celu identyfikację jednostki logistycznej w kontekście uczestników łańcucha dostaw. Jedynym wymaganym składnikiem każdej etykiety logistycznej, niezależnie od tego, czy dotyczy palet jednorodnych, czy niejednorodnych oraz standardowych lub niestandardowych, jest

A. Sieć Globalnej Synchronizacji Danych (GDSN)

B. Seryjny Globalny Numer Lokalizacyjny (SGLN)

C. Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC)

D. Seryjny Globalny Numer Jednostki Handlowej (SGTIN)

Sieć Globalnej Synchronizacji Danych (GDSN) oraz Seryjny Globalny Numer Jednostki Handlowej (SGTIN) to ważne elementy systemu GS1, ale nie pełnią one roli obowiązkowego elementu etykiety logistycznej. GDSN jest jednym z narzędzi umożliwiających wymianę danych dotyczących produktów w czasie rzeczywistym i ma na celu synchronizację informacji pomiędzy różnymi uczestnikami rynku. Jednakże, nie jest to identyfikator jednostki logistycznej, co czyni go niewłaściwym w kontekście tego pytania. SGTIN natomiast jest używany do identyfikacji jednostek handlowych, takich jak pojedyncze produkty, a nie całych jednostek logistycznych, jak palety czy kontenery. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich znaczeniu. Seryjny Globalny Numer Lokalizacyjny (SGLN) również nie jest obowiązkowym elementem etykiety logistycznej, lecz służy do identyfikacji lokalizacji, co jest ważne, ale nie w kontekście oznaczania jednostek logistycznych. Powszechnym błędem jest mylenie identyfikacji jednostek logistycznych z identyfikacją produktów, co skutkuje nieporozumieniami w zakresie stosowania odpowiednich standardów GS1. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać łańcuchem dostaw, kluczowe jest zrozumienie, które elementy są obowiązkowe dla danego kontekstu oraz ich prawidłowe zastosowanie.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Aby przeprowadzić transport łatwo psujących się produktów spożywczych, konieczne jest zastosowanie przepisów zgodnych z konwencją

A. INTERBUS

B. ADR

C. CMR

D. ATP

Odpowiedzi takie jak ADR, CMR oraz INTERBUS odnoszą się do różnych aspektów transportu i logistyki, jednak nie są odpowiednie w kontekście przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Konwencja ADR dotyczy międzynarodowego przewozu materiałów niebezpiecznych, a jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska. Wiedza na temat ADR jest z pewnością przydatna, ale nie obejmuje ona specyfiki transportu żywności. Z kolei CMR reguluje zasady międzynarodowego przewozu towarów drogą lądową, jednak nie zawiera szczegółowych przepisów dotyczących wymagań temperaturowych i warunków transportu dla łatwopsujących się produktów. INTERBUS natomiast dotyczy międzynarodowego transportu pasażerskiego autobusami i nie ma zastosowania w kontekście przewozu towarów. Użycie tych konwencji w kontekście transportu żywności pokazuje typowe błędy myślowe, takie jak mylenie różnych regulacji i ich zastosowań. Istotne jest rozróżnianie między różnymi konwencjami oraz ich ograniczeniami, co jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 32

Transport, który wymaga specjalistycznego pojazdu, odpowiednich oznaczeń, przeszkolenia kierowcy oraz pisemnej instrukcji dla niego, to przewóz

A. żywych zwierząt

B. ładunków w kontenerach

C. materiałów niebezpiecznych

D. ładunków dłużycowych

Odpowiedź "materiałów niebezpiecznych" jest prawidłowa, ponieważ transport takich materiałów wymaga szczególnych środków ostrożności oraz specjalistycznego przygotowania. Przewóz materiałów niebezpiecznych, zgodnie z Międzynarodowymi Przepisami Transportu Drogowego Materiałów Niebezpiecznych (ADR), obliguje przewoźników do używania taboru przystosowanego do transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia lub środowiska. Przykłady materiałów niebezpiecznych obejmują chemikalia, substancje łatwopalne, toksyczne gazy oraz materiały radioaktywne. Każdy pracownik zaangażowany w ten proces, w tym kierowcy, musi przejść specjalistyczne szkolenie oraz otrzymać pisemną instrukcję, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas transportu. Użycie odpowiednich oznakowań na pojeździe jest również wymogiem, aby informować innych uczestników ruchu o przewożonych substancjach. Przestrzeganie tych zasad nie tylko minimalizuje ryzyko wypadków, ale także jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zapewnia profesjonalny i odpowiedzialny transport.

Pytanie 33

Jak określa się naczepę ładunkową ro-ro o niskim podwoziu stosowaną w portach morskich?

A. Rolltrailer

B. Reachstacker

C. Combilift

D. Straddle Carrier

Wybór odpowiedzi, która nie jest rolltrailem, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji oraz zastosowania poszczególnych urządzeń transportowych w terminalach morskich. Reachstacker, na przykład, to maszyna zaprojektowana do manipulacji kontenerami, wyposażona w wysięgnik, który pozwala na przenoszenie kontenerów z jednego miejsca na drugie. Chociaż jest to urządzenie niezwykle przydatne w portach, nie jest to naczepa ładunkowa ro-ro, lecz pojazd do załadunku i rozładunku kontenerów na statkach. Combilift, z drugiej strony, to wszechstronne urządzenie transportowe, które łączy funkcje wózka widłowego i pojazdu transportowego, ale również nie jest przeznaczone do transportu ładunków ro-ro w sposób charakterystyczny dla rolltrailera. Straddle Carrier to kolejna maszyna, która służy do przenoszenia kontenerów, jednak jej konstrukcja i przeznaczenie różnią się od rolltrailera. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, to niepełne zrozumienie specyfiki każdej z maszyn oraz ich funkcji w łańcuchu logistycznym. Dlatego ważne jest, aby przy omawianiu transportu w terminalach morskich zwracać uwagę na różnice w zastosowaniu oraz odpowiednich standardach operacyjnych, co pozwala na lepsze zrozumienie efektywności i roli poszczególnych urządzeń w procesie transportu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie towary są całkowicie wyłączone z transportu pod osłoną karnetów TIR?

A. papierosy

B. perfumy

C. produkty owocowe

D. odzież

Towary całkowicie wykluczone z przewozów pod osłoną karnetów TIR są ściśle określone w przepisach dotyczących międzynarodowego transportu towarowego. Papierosy, z uwagi na ich charakter jako wyrobów akcyzowych, są objęte szczególnymi regulacjami. Przewóz papierosów wymaga zgodności z przepisami prawa celnego oraz akcyzowego, co sprawia, że nie mogą być transportowane w ramach uproszczonych procedur, takich jak karnety TIR. Przykładem zastosowania tego przepisu może być sytuacja przewoźnika, który planuje transport towarów do kraju UE. W takim przypadku musi zrealizować oddzielne deklaracje celne dla papierosów i zastosować się do obowiązujących norm podatkowych. Warto dodać, że w transporcie międzynarodowym istnieją również inne kategorie towarów, które podlegają podobnym ograniczeniom, jednak papierosy są najbardziej rozpoznawalnym przykładem ze względu na ich regulacje dotyczące zdrowia publicznego i polityki antynarkotykowej.

Pytanie 37

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

A. Na ilustracji 1.

B. Na ilustracji 4.

C. Na ilustracji 3.

D. Na ilustracji 2.

Poprawna odpowiedź to ilustracja 3, ponieważ przedstawia ona kluczowe elementy infrastruktury liniowej transportu kolejowego, takie jak torowiska i sieci trakcyjne. Infrastruktura ta jest niezwykle istotna w kontekście zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu kolejowego. Torowiska są fundamentem, po którym poruszają się pociągi, a ich jakość i sposób utrzymania mają bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo podróży. Sieci trakcyjne, które dostarczają energię elektryczną do pociągów elektrycznych, również są częścią infrastruktury liniowej. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w tej dziedzinie jest regularne monitorowanie stanu torów oraz sieci trakcyjnych, co pozwala na wczesne wykrywanie usterek i ich skuteczne usuwanie. Właściwe zarządzanie infrastrukturą kolejową jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii i wypadków, a także dla zapewnienia terminowości przewozów.

Pytanie 38

Jaką kwotę netto trzeba zapłacić za transport sprzętu elektronicznego o wartości 55 000,00 zł, jeśli przewoźnik nalicza prowizję w wysokości 20% od wartości ładunku?

A. 66 000,00 zł

B. 13 530,00 zł

C. 44 000,00 zł

D. 11 000,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z obliczenia kosztu przewozu sprzętu elektronicznego na podstawie wartości ładunku oraz stosowanej prowizji przewoźnika. W tym przypadku wartość ładunku wynosi 55 000,00 zł, a prowizja wynosi 20%. Obliczenia dokonujemy według wzoru: prowizja = wartość ładunku x (prowizja w %) = 55 000,00 zł x 0,20 = 11 000,00 zł. Koszt netto przewozu to kwota, którą przewoźnik pobiera za realizację usługi transportowej po odjęciu prowizji. W praktyce, zrozumienie kosztów transportu jest kluczowe dla zarządzania budżetem projektu oraz podejmowania decyzji finansowych. W branży logistycznej, znajomość kalkulacji kosztów, takich jak prowizje czy dodatkowe opłaty, pozwala na lepsze planowanie i kontrolowanie wydatków. Dlatego znajomość metod obliczania kosztów transportu oraz analizowanie ofert przewoźników jest niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 39

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, w pomieszczeniach zamkniętych nie jest dozwolone użytkowanie wózków

A. elektrycznych

B. gazowych (CNG)

C. gazowych (LPG)

D. spalinowych

Decyzja o używaniu wózków elektrycznych, gazowych CNG czy LPG w pomieszczeniach zamkniętych może wydawać się atrakcyjna z uwagi na ich możliwości, jednak związane z tym zagrożenia, szczególnie w kontekście wózków gazowych, są często niedoceniane. Wózki gazowe, niezależnie od rodzaju paliwa, mogą generować emisję spalin, które w zamkniętych przestrzeniach mogą prowadzić do akumulacji niebezpiecznych substancji. W przypadku wózków na CNG, choć ich emisja jest niższa w porównaniu do wózków spalinowych, to jednak w przypadku niewystarczającej wentylacji ryzyko eksplozji gazu w sytuacji wycieku nadal istnieje. Podobnie, wózki gazowe na LPG, mimo że mogą być w pewnym stopniu bezpieczniejsze, wciąż wymagają starannego nadzoru i przestrzegania przepisów dotyczących wentylacji. Ponadto, często zachodzi błędne przekonanie, że nowoczesne systemy detekcji gazu i wentylacji eliminują wszelkie ryzyko związane z używaniem gazowych źródeł energii w zamkniętych pomieszczeniach. W rzeczywistości, nawet najnowocześniejsze technologie mogą zawodzić, co czyni wózki spalinowe najniebezpieczniejszym wyborem w kontekście BHP. Odpowiednie normy i regulacje, takie jak te określone w dokumentach BHP, kategorycznie zakazują używania wózków spalinowych w obiektach zamkniętych, co powinno stanowić kluczowy element strategii zarządzania bezpieczeństwem w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 40

Czym jest Reachstacker?

A. wozem kontenerowym

B. wozem bramowym

C. wywrotnicą obrotową

D. suwnicą półbramową

Reachstacker to taki specjalny wóz kontenerowy, który naprawdę ułatwia życie w portach i terminalach intermodalnych. Służy do podnoszenia i transportowania kontenerów, więc jest mega ważny w logistyce i transporcie morskim. Jego konstrukcja pozwala na pracę w wąskich miejscach, gdzie inne ciężarówki czy suwnice nie dają rady. Na przykład, terminal kontenerowy to idealne miejsce użycia Reachstackera – przenosi kontenery między statkami a magazynami, co robi dużą różnicę w wydajności pracy. Warto pamiętać, że obsługa takiego wozu wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa. To naprawdę ważne, bo w portach jest sporo ludzi i niebezpiecznie, jak się nie uważa na takie rzeczy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej