Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 11:04
  • Data zakończenia: 19 marca 2025 11:25

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Komputer jest połączony z siecią Internetową i nie posiada zainstalowanego oprogramowania antywirusowego. Jak można sprawdzić, czy ten komputer jest zainfekowany wirusem, nie wchodząc w ustawienia systemowe?

A. uruchomienie programu chkdsk
B. aktywowanie zapory sieciowej
C. skorzystanie ze skanera on-line
D. zainstalowanie skanera pamięci
Skanowanie komputera za pomocą skanera online to naprawdę fajny sposób na sprawdzenie, czy nie mamy do czynienia z jakimś wirusem. Te skanery działają przez przeglądarkę, więc nie musimy nic instalować. Analizują pliki i procesy, używając baz danych wirusów, co pozwala szybko zidentyfikować ewentualne zagrożenia. Dobrym przykładem jest VirusTotal – można tam przesłać pliki lub linki, a narzędzie powie nam, czy coś jest nie tak. Moim zdaniem, korzystanie ze skanera online to świetny wybór, zwłaszcza gdy nie mamy zainstalowanego programu antywirusowego. Takie narzędzia pomagają też, gdy podejrzewamy, że nasz komputer może być zarażony jakimś złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 2

Okablowanie strukturalne klasyfikuje się jako część infrastruktury

A. aktywnej
B. terytorialnej
C. pasywnej
D. dalekosiężnej
Okablowanie strukturalne jest kluczowym elementem infrastruktury pasywnej w systemach telekomunikacyjnych. W odróżnieniu od infrastruktury aktywnej, która obejmuje urządzenia elektroniczne takie jak przełączniki i routery, infrastruktura pasywna dotyczy komponentów, które nie wymagają zasilania ani aktywnego zarządzania. Okablowanie strukturalne, które obejmuje kable miedziane, światłowodowe oraz elementy takie jak gniazdka, związki oraz paneli krosowniczych, jest projektowane zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801 oraz ANSI/TIA-568. Te standardy definiują normy dotyczące instalacji, wydajności i testowania systemów okablowania. Przykładem zastosowania okablowania strukturalnego jest zapewnienie szybkiej i niezawodnej łączności w biurach oraz centrach danych, gdzie poprawne projektowanie i instalacja systemu okablowania mają kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Dobre praktyki inżynieryjne w tej dziedzinie obejmują staranne planowanie topologii sieci oraz przestrzeganie zasad dotyczących długości kabli i zakłóceń elektromagnetycznych, co przekłada się na wysoką jakość sygnału i minimalizację błędów transmisji.

Pytanie 3

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.192
B. 255.255.255.64
C. 255.255.255.96
D. 255.255.255.228
Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 4

Który typ drukarki stosuje metodę przenoszenia stałego pigmentu z taśmy na papier odporny na wysoką temperaturę?

A. Termosublimacyjna
B. Atramentowa
C. Termiczna
D. Laserowa
Drukarka termosublimacyjna to ciekawy sprzęt, który fajnie działa w drukowaniu zdjęć. W zasadzie to przenosi barwnik z taśmy na papier przez proces sublimacji, czyli jakby podgrzewa barwnik, który zamienia się w gaz i osiada na papierze. To daje super jakość obrazu, więc nie ma co się dziwić, że używają tego w fotografii i reklamie. Tam, gdzie ważne są detale i trwałość, ta technologia rządzi! Spójrz na imprezy, jak wesela czy mecze – tam drukują zdjęcia na miejscu, co jest naprawdę ekstra. Barwniki, które używają, dają żywe kolory i gładkie przejścia, co sprawia, że zdjęcia wygląda jak dzieła sztuki. Także, generalnie, jak komuś zależy na jakości w druku zdjęć, to termosublimacja jest najlepszym rozwiązaniem.

Pytanie 5

Przedstawiona specyfikacja techniczna odnosi się do

Ilustracja do pytania
A. konwertera mediów.
B. bramki VOIP.
C. modemu ADSL.
D. przełącznika.
Specyfikacja sprzętowa wskazuje na modem ADSL, co można zidentyfikować po kilku kluczowych elementach. Po pierwsze, obecność portu RJ11 sugeruje możliwość podłączenia linii telefonicznej, co jest charakterystyczne dla technologii ADSL. ADSL, czyli Asymmetric Digital Subscriber Line, umożliwia szerokopasmowy dostęp do internetu przez zwykłą linię telefoniczną. Standardy takie jak ITU G.992.1 i G.992.3, wymienione w specyfikacji, są również typowe dla ADSL. Zwróć uwagę na dane dotyczące przepustowości: downstream do 24 Mbps i upstream do 3.5 Mbps, co jest zgodne z możliwościami ADSL2+. Na rynku często można spotkać modemy ADSL, które łączą funkcje routera i punktu dostępowego Wi-Fi. Dodatkowo, wymienione protokoły takie jak PPPoA i PPPoE są powszechnie używane w połączeniach szerokopasmowych ADSL do autoryzacji i zarządzania sesjami użytkowników. Praktyczne zastosowanie modemu ADSL obejmuje domowe sieci internetowe, gdzie pozwala to na jednoczesne korzystanie z internetu i usług telefonicznych na tej samej linii. To urządzenie jest zgodne z regulacjami FCC i CE, co zapewnia zgodność z normami bezpieczeństwa i emisji w USA i Europie. Modem ADSL jest zatem kluczowym urządzeniem w wielu gospodarstwach domowych i małych firmach, zapewniając stabilny dostęp do internetu oraz często łącząc funkcje kilku urządzeń sieciowych.

Pytanie 6

Aby zwiększyć wydajność komputera, można zainstalować procesor obsługujący technologię Hyper-Threading, która pozwala na

A. wykonywanie przez jeden rdzeń procesora dwóch niezależnych zadań równocześnie
B. podniesienie częstotliwości pracy zegara
C. przesył danych pomiędzy procesorem a dyskiem twardym z szybkością działania procesora
D. automatyczne dostosowanie częstotliwości rdzeni procesora w zależności od jego obciążenia
Technologia Hyper-Threading, opracowana przez firmę Intel, umożliwia procesorom wykonywanie dwóch wątków jednocześnie na jednym rdzeniu. Oznacza to, że jeden rdzeń procesora, zamiast obsługiwać tylko jedno zadanie w danym czasie, jest w stanie efektywnie dzielić swoje zasoby, co prowadzi do lepszego wykorzystania mocy obliczeniowej. Przykładowo, w sytuacji, gdy aplikacja wykorzystuje wiele wątków, jak programy do renderowania wideo lub obróbki grafiki, Hyper-Threading pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co przyspiesza cały proces. Technologia ta jest szeroko stosowana w serwerach i stacjach roboczych, gdzie wydajność wielowątkowa ma kluczowe znaczenie. Warto zaznaczyć, że chociaż Hyper-Threading nie podwaja całkowitej wydajności procesora, jego zastosowanie może znacznie zwiększyć efektywność w bardziej złożonych zadaniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze inżynierii komputerowej, gdzie optymalizacja zasobów jest kluczowym celem.

Pytanie 7

W systemie Linux wykonanie polecenia chmod 321 start spowoduje przyznanie następujących uprawnień plikowi start:

A. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla pozostałych
B. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych
C. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych
D. czytanie, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy i czytanie dla pozostałych
Odpowiedź, która wskazuje na nadanie uprawnień wykonania i zapisu dla właściciela pliku, zapisu dla grupy oraz wykonania dla pozostałych użytkowników jest poprawna. W systemie Linux uprawnienia są reprezentowane przez trzy grupy: właściciel pliku, grupa i inni użytkownicy. Wartości w systemie chmod są określane w formacie oktalnym, gdzie każda cyfra reprezentuje poziom dostępu dla odpowiedniej grupy. W przypadku chmod 321 pierwsza cyfra '3' oznacza, że właściciel pliku ma uprawnienia do zapisu (2) i wykonania (1), co w sumie daje 3. Druga cyfra '2' wskazuje, że grupa ma jedynie prawo do zapisu, a ostatnia cyfra '1' oznacza, że pozostali użytkownicy mają uprawnienie do wykonania pliku. Takie ustawienia są często stosowane w sytuacjach, gdzie pliki muszą być edytowane przez określoną grupę użytkowników, podczas gdy inni mogą je jedynie uruchamiać. Przykładem może być skrypt wykonywalny, który użytkownicy mogą uruchamiać, ale tylko wybrana grupa ma możliwość jego edytowania.

Pytanie 8

Co oznacza zapis 192.168.1/24 w kontekście maski podsieci?

A. 255.255.255.240
B. 255.255.255.0
C. 255.255.255.024
D. 255.255.240.0
Odpowiedź 255.255.255.0 jest poprawna, ponieważ odpowiada ona zapisie CIDR 192.168.1/24. W systemie CIDR /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (255.255.255) ustawione są na wartość maksymalną, co oznacza, że są one częścią identyfikatora sieci. Czwarty oktet (0) wskazuje, że wszystkie adresy IP od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą być używane jako adresy hostów. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, co czyni ją idealną do zastosowań domowych oraz w małych biurach. Dzięki zastosowaniu odpowiedniej maski podsieci, administratorzy sieci mogą skutecznie zarządzać adresacją IP, unikając konfliktów adresów oraz optymalizując wykorzystanie zasobów sieciowych. Przykład zastosowania to np. sieć domowa, w której router rozdziela adresy IP w podanej puli na różne urządzenia, zapewniając dostęp do Internetu oraz umożliwiając komunikację między nimi.

Pytanie 9

Jaka liczba hostów może być podłączona w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 12 hostów
B. 16 hostów
C. 6 hostów
D. 8 hostów
Adres IP 192.168.1.128/29 oznacza, że masz maskę podsieci z 29 bitami. Dzięki temu można mieć 2^(32-29) = 2^3 = 8 adresów w tej podsieci. Z tych 8 adresów, dwa są zajęte – jeden to adres sieci (192.168.1.128), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.1.135). Pozostałe 6 adresów, czyli od 192.168.1.129 do 192.168.1.134, można przypisać różnym urządzeniom w sieci. Takie podsieci często spotykamy w małych biurach czy w domach, gdzie zazwyczaj nie ma więcej niż 6 urządzeń. Można to sobie wyobrazić jako sieć, gdzie masz komputery, drukarki i inne sprzęty, co wymaga dokładnego zaplanowania adresów IP, żeby nie było konfliktów. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i maskowanie podsieci, jest mega ważne dla każdego administratora sieci lub specjalisty IT. Dzięki temu można efektywnie zarządzać siecią i dbać o jej bezpieczeństwo.

Pytanie 10

W systemie Windows pamięć wirtualna ma na celu

A. Zapisanie stron internetowych w trybie offline
B. Długoterminowe przechowywanie plików
C. Powiększenie dostępnej pamięci RAM
D. Obsługę maszyny wirtualnej
Pamięć wirtualna w systemie Windows to mechanizm, który pozwala systemowi operacyjnemu na efektywne zarządzanie pamięcią i zwiększenie dostępnej pamięci RAM dla aplikacji. Umożliwia to uruchamianie większej liczby programów jednocześnie, nawet jeśli fizyczna pamięć RAM jest ograniczona. Pamięć wirtualna działa poprzez wykorzystanie przestrzeni na dysku twardym do emulacji dodatkowej pamięci. Gdy system wymaga więcej pamięci, mniej aktywne strony z pamięci RAM są zapisywane na dysku (do pliku stronicowania), a ich miejsce zajmują aktywne dane. Ten proces zwiększa elastyczność i wydajność pracy systemu. Przykładowo, gdy użytkownik otworzy kilka aplikacji, takich jak edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny i przeglądarka, pamięć wirtualna pozwala na efektywne przełączanie się między nimi, nawet jeśli całkowita pamięć RAM jest niewystarczająca. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami wydajności komputerowej, ponieważ pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów systemowych i poprawia ogólną wydajność systemu operacyjnego.

Pytanie 11

/dev/sda: Czas odczytu z pamięci podręcznej: 18100 MB w 2.00 sekundy = 9056.95 MB/sek. Przedstawiony wynik wykonania polecenia systemu Linux jest używany do diagnostyki

A. układu graficznego
B. karty sieciowej
C. pamięci operacyjnej
D. dysku twardego
Odpowiedź dotycząca diagnostyki dysku twardego jest prawidłowa, ponieważ wynik polecenia '/dev/sda: Timing cached reads' odnosi się do wydajności operacji odczytu na poziomie systemu plików. Wartość 18100 MB w 2 sekundy, co odpowiada 9056.95 MB/s, jest wskaźnikiem szybkości, z jaką system operacyjny może odczytać dane z pamięci podręcznej dysku twardego. Tego typu informacje są istotne dla administratorów systemów, którzy chcą monitorować i optymalizować wydajność pamięci masowej. W kontekście praktycznym, można wykorzystać tę diagnozę do identyfikacji problemów z wolnym dostępem do danych, co może wpływać na ogólną wydajność serwerów czy komputerów. Warto również zauważyć, że regularne monitorowanie tych parametrów oraz ich analiza w kontekście obciążenia systemu są zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 12

Kiedy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę." Natomiast po wpisaniu polecenia ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. Nieprawidłowo skonfigurowana maska podsieci
B. Błędny adres IP hosta
C. Nieprawidłowo skonfigurowana brama domyślna
D. Błędny adres IP serwera DNS
Poprawna odpowiedź to niepoprawny adres IP serwera DNS. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.onet.pl, na odpowiadające im adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. W sytuacji opisanej w pytaniu, użytkownik nie jest w stanie uzyskać odpowiedzi po próbie pingowania nazwy domenowej, co sugeruje, że serwer DNS nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować hosta. Gdy użytkownik pingował bezpośrednio adres IP (213.180.141.140), nawiązał połączenie, ponieważ to adres IP jest bezpośrednio rozpoznawany przez sieć. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien sprawdzić ustawienia sieciowe, upewnić się, że konfiguracja serwera DNS jest poprawna oraz czy używane są najnowsze adresy DNS dostarczane przez dostawcę internetu. Dobrą praktyką jest korzystanie z publicznych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), aby zapewnić szybsze i bardziej niezawodne rozwiązywanie nazw. Użytkownik powinien również mieć na uwadze czasami występujące problemy z propagacją DNS, które mogą wystąpić, gdy zmiany w konfiguracji DNS nie są natychmiastowo dostępne.

Pytanie 13

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego S/FTP?

A. Każda para osłonięta folią
B. Skrętka bez ekranu
C. Każda para osłonięta folią i 4 pary razem w ekranie z siatki
D. Ekran wykonany z folii i siatki dla 4 par
Odpowiedź 'Każda para ekranowana folią i 4 pary razem w ekranie z siatki' jest poprawna, ponieważ oznaczenie S/FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) wskazuje na zastosowanie podwójnego ekranu. Każda para przewodów w kablu jest ekranowana folią, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne i zwiększa jakość sygnału. Dodatkowo, wszystkie cztery pary przewodów są otoczone wspólnym ekranem, który jest wykonany z siatki, co dodatkowo poprawia ochronę przed zakłóceniami zewnętrznymi. Tego typu kable są szczególnie zalecane w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura, gdzie wiele urządzeń elektronicznych pracuje jednocześnie. Przykładem zastosowania S/FTP mogą być sieci lokalne (LAN) w dużych korporacjach, gdzie stabilność i jakość połączenia są kluczowe dla wydajności pracy oraz komunikacji. Warto także pamiętać, że zgodność z normami takimi jak ISO/IEC 11801 zapewnia wysoką jakość kabli, co jest istotne w kontekście nowoczesnych instalacji sieciowych.

Pytanie 14

Jakim parametrem definiuje się stopień zmniejszenia mocy sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy?

A. przenik zbliżny
B. przenik zdalny
C. długość
D. tłumienie
Tłumienie jest kluczowym parametrem w telekomunikacji, który określa, o ile moc sygnału maleje podczas jego przejścia przez medium, takie jak przewody czy tor kablowy. W praktyce, tłumienie można opisać jako straty energii sygnału, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak opór, absorpcja materiału oraz zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, w instalacjach telekomunikacyjnych, takich jak światłowody lub kable miedziane, odpowiednie pomiary tłumienia są niezbędne do zapewnienia jakości sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652 dla światłowodów, określają maksymalne poziomy tłumienia, aby gwarantować niezawodność transmisji. Zrozumienie tego parametru jest istotne dla projektowania sieci oraz doboru odpowiednich komponentów, co w efekcie przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych użytkownikom.

Pytanie 15

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. SMTP
B. SSH
C. FTP
D. DHCP
Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowymi portami wykorzystywanymi przez ten protokół. Port 21 jest używany do zarządzania połączeniem, nawiązywania sesji oraz przesyłania poleceń, natomiast port 20 służy do rzeczywistego przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest powszechnie stosowany w celu przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu danymi w środowiskach serwerowych i klienckich. Przykłady zastosowania FTP obejmują transfer plików na serwery WWW, synchronizację zawartości z lokalnych maszyn oraz przesyłanie dużych zbiorów danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest jedną z najstarszych i najbardziej fundamentujących technologii wymiany plików, a jego implementacje często są zgodne z RFC 959, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Wiedza o FTP oraz jego działaniu jest istotna dla specjalistów zajmujących się zarządzaniem sieciami oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ nieodpowiednia konfiguracja FTP może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 16

Która z poniższych czynności NIE przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana rozmiaru pliku wymiany
B. Wybranie domyślnej przeglądarki internetowej
C. Konfiguracja opcji wyświetlania pasków menu oraz pasków narzędziowych
D. Dobór koloru lub kilku nakładających się kolorów jako tła pulpitu
Ustawienie wielkości pliku wymiany jest związane z zarządzaniem pamięcią w systemie operacyjnym Windows, a nie z jego personalizacją. Plik wymiany, znany również jako plik stronicowania, pełni funkcję rozszerzenia pamięci RAM, umożliwiając systemowi operacyjnemu przechowywanie danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego rozmiaru może wpływać na wydajność systemu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do uruchamiania aplikacji, ale nie ma to związku z indywidualnymi preferencjami użytkownika. Personalizacja systemu operacyjnego skupia się na dostosowywaniu interfejsu użytkownika do jego potrzeb, co obejmuje zmiany w wyglądzie i działaniu elementów graficznych. Przykłady personalizacji to zmiana tła pulpitu, kolorów okien czy ustawienia domyślnej przeglądarki internetowej, które wpływają na codzienne korzystanie z systemu i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika.

Pytanie 17

Aby zabezpieczyć system przed oprogramowaniem mającym możliwość reprodukcji, konieczne jest zainstalowanie

A. programu narzędziowego
B. programu diagnostycznego
C. programu szpiegowskiego
D. programu antywirusowego
Program antywirusowy to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o ochronę komputerów przed różnymi zagrożeniami, jak wirusy czy robaki. Jego główną rolą jest znajdowanie i usuwanie tych problemów. Żeby to działało dobrze, programy antywirusowe muszą być regularnie aktualizowane, bo tylko wtedy mogą rozpoznać nowe zagrożenia. W praktyce, programy te nie tylko skanują pliki na dysku, ale też analizują ruch w sieci. Dzięki temu można szybko wykryć i zablokować coś podejrzanego. Dobrze jest też pamiętać o aktualizowaniu systemu operacyjnego i programów, bo to zmniejsza ryzyko ataków. Ważne jest, żeby mieć kilka różnych warstw zabezpieczeń oraz nauczyć się, jak rozpoznawać potencjalne zagrożenia. W dzisiejszych czasach, kiedy zagrożeń jest coraz więcej, posiadanie sprawnego programu antywirusowego to podstawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 18

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 100 MB/s
B. 10 MB/s
C. 100 Mbps
D. 10 Mbps
Karta sieciowa standardu Fast Ethernet, oznaczana jako IEEE 802.3u, umożliwia transfer danych z maksymalną szybkością 100 Mbps. W praktyce oznacza to, że Fast Ethernet jest w stanie przesyłać dane dziesięć razy szybciej niż jego poprzednik, czyli 10 Mbps, który był standardem dla Ethernetu. Przykłady zastosowania Fast Ethernet obejmują lokalne sieci komputerowe (LAN), gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, takich jak multimedia, dokumentacja czy aplikacje wymagające intensywnej komunikacji między serwerami. Dodatkowo, standard ten jest powszechnie stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, które potrzebują efektywnego rozwiązania do łączenia komputerów z serwerami oraz innymi urządzeniami sieciowymi. Warto zauważyć, że Fast Ethernet wykorzystuje kable UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub lepszej, co zapewnia stabilne połączenia na odległościach do 100 metrów. W kontekście branżowych standardów i dobrych praktyk, Fast Ethernet stanowi kluczowy element w budowaniu wydajnych sieci komputerowych, oferując równocześnie kompatybilność z wcześniejszymi standardami Ethernetu.

Pytanie 19

Aby uzyskać informacje na temat aktualnie działających procesów w systemie Linux, można użyć polecenia

A. rm
B. ps
C. ls
D. su
Polecenie 'ps' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach. Skrót 'ps' oznacza 'process status', co doskonale oddaje jego funkcjonalność. Umożliwia ono użytkownikom przeglądanie listy procesów działających w systemie, a także ich stanu, wykorzystania pamięci i innych istotnych parametrów. Przykładowe użycie polecenia 'ps aux' pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o wszystkich procesach, w tym tych, które są uruchomione przez innych użytkowników. Dzięki temu administratorzy i użytkownicy mają możliwość monitorowania aktywności systemu, diagnozowania problemów oraz optymalizacji użycia zasobów. W kontekście dobrej praktyki, korzystanie z polecenia 'ps' jest niezbędne do zrozumienia, jakie procesy obciążają system, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami wielozadaniowymi, gdzie optymalizacja wydajności jest priorytetem. Warto również zaznaczyć, że na podstawie wyników polecenia 'ps' można podejmować decyzje dotyczące zarządzania procesami, takie jak ich zatrzymywanie czy priorytetyzacja.

Pytanie 20

Administrator Active Directory w domenie firma.local pragnie skonfigurować profil mobilny dla wszystkich użytkowników. Profil ma być zapisywany na serwerze serwer1, w folderze pliki, udostępnionym w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. serwer1dane$\%username%
B. firma.localdane\%username%
C. firma.localpliki\%username%
D. serwer1pliki\%username%
Właściwy wybór to 'serwer1dane$\%username%'. W kontekście Active Directory i profili mobilnych, istotne jest, aby ścieżka wskazywała na udostępniony folder, który jest dostępny dla użytkowników w sieci. Warto zwrócić uwagę, że znak dolara '$' na końcu 'dane$' oznacza, iż jest to folder ukryty, co jest standardową praktyką w przypadku zasobów, które nie powinny być widoczne dla wszystkich użytkowników w sieci. Folder ten, zlokalizowany na serwerze 'serwer1', jest odpowiednio skonfigurowany do przechowywania profili mobilnych, co oznacza, że każdy użytkownik będzie miał swój unikalny podfolder oparty na zmiennej środowiskowej '%username%', co umożliwia łatwe i zorganizowane zarządzanie danymi. Użycie ścieżki \serwer1\dane$\%username% jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie tworzenia profili mobilnych w Active Directory, minimalizując ryzyko kolizji nazw i zapewniając prawidłowy dostęp do danych. Takie podejście wspiera efektywne zarządzanie danymi użytkowników w dużych organizacjach, gdzie wiele osób korzysta z tych samych zasobów.

Pytanie 21

Narzędzie System Image Recovery dostępne w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. przywrócenie funkcjonowania systemu przy użyciu jego kopii zapasowej
B. naprawę systemu za pomocą punktów przywracania
C. uruchomienie systemu w specjalnym trybie naprawy
D. naprawę uszkodzonych plików startowych
Narzędzie System Image Recovery w systemie Windows 7 jest kluczowym elementem procesu przywracania systemu. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikom przywrócenia systemu operacyjnego do stanu, w którym funkcjonował on poprawnie, przy wykorzystaniu wcześniej utworzonej kopii zapasowej obrazu systemu. W praktyce oznacza to, że użytkownik może przywrócić cały system, w tym wszystkie zainstalowane aplikacje, ustawienia oraz pliki, co jest szczególnie przydatne w przypadku awarii systemu lub jego poważnych uszkodzeń. Warto zaznaczyć, że tworzenie regularnych kopii zapasowych obrazu systemu jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i bezpieczeństwa, co pozwala na minimalizację ryzyka utraty danych. Użytkownicy powinni być świadomi, że przywracanie obrazu systemu nadpisuje aktualne dane na dysku, dlatego przed przystąpieniem do tego procesu warto zarchiwizować najnowsze pliki, aby uniknąć ich utraty.

Pytanie 22

Karta do przechwytywania wideo, która została przedstawiona, będzie kompatybilna z płytą główną posiadającą port

Ilustracja do pytania
A. eSATA
B. PCI-e
C. 1-Wire
D. AGP
Wybierając inne niż PCI-e odpowiedzi, można napotkać kilka błędnych założeń dotyczących kompatybilności i zastosowań technologii wideo. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był popularny w latach 90. i wczesnych 2000. jako port dla kart graficznych. AGP jest jednak przestarzałym standardem, który nie wspiera nowoczesnych urządzeń o wysokiej przepustowości, takich jak karty do przechwytywania wideo, co czyni go nieodpowiednim wyborem. Z kolei 1-Wire to protokół komunikacyjny używany głównie w prostych rozwiązaniach IoT, takich jak czujniki i identyfikatory, które nie wymagają przesyłania dużych ilości danych. Nie ma on zastosowania w kontekście przesyłania danych wideo, ponieważ jego przepustowość jest zbyt niska do takich celów. eSATA, będący zewnętrznym interfejsem SATA, służy głównie do podłączania dysków zewnętrznych i nie jest przeznaczony do obsługi kart rozszerzeń, takich jak karty graficzne czy karty przechwytujące wideo. eSATA oferuje połączenie o wysokiej przepustowości, ale jego zastosowanie jest ograniczone do magazynowania danych, a nie przesyłania strumieniowego. Wybór nieodpowiedniego interfejsu często wynika z niewiedzy na temat specyfiki użycia danych technologii i ich ograniczeń, co może skutkować brakiem kompatybilności sprzętowej i wydajnościowej w projektowaniu rozwiązań komputerowych.

Pytanie 23

W sytuacji, gdy nie ma możliwości uruchomienia programu BIOS Setup, jak przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej?

A. zaktualizować BIOS Setup
B. naładować baterię na płycie głównej
C. ponownie uruchomić system
D. przełożyć zworkę na płycie głównej
Przełożenie zworki na płycie głównej to właściwa metoda przywracania ustawień domyślnych BIOS-u, zwana również "resetowaniem BIOS-u". Zworki zazwyczaj znajdują się w pobliżu baterii CMOS i są oznaczone jako CLRTC, CLEAR, lub podobnie. Poprzez przestawienie zworki na odpowiednią pozycję przez kilka sekund, można zresetować wszystkie ustawienia BIOS-u do wartości fabrycznych. To szczególnie przydatne, gdy płyta główna nie odpowiada, a użytkownik stracił dostęp do ustawień BIOS. Po przywróceniu ustawień, ważne jest, aby z powrotem ustawić zworkę w pierwotnej pozycji, aby BIOS działał poprawnie. Dotyczy to także sytuacji, gdy na przykład zmieniono ustawienia overclockingu, które mogą uniemożliwić uruchomienie systemu. Resetowanie BIOS-u przez zworkę jest zgodne z najlepszymi praktykami i jest powszechnie stosowane przez techników komputerowych. Warto znać tę metodę, aby móc skutecznie radzić sobie z problemami płyty głównej.

Pytanie 24

Jakie polecenie wykorzystano do analizy zaprezentowanej konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux?

Ilustracja do pytania
A. ping
B. ip addr down
C. ip route
D. ifconfig
Polecenie ifconfig jest klasycznym narzędziem w systemach Linux służącym do konfiguracji i monitorowania interfejsów sieciowych. Używane jest głównie do wyświetlania bieżącej konfiguracji interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, informacje o transmisji pakietów czy stan interfejsu. Choć ifconfig jest uznawane za nieco przestarzałe i zostało zastąpione przez nowsze narzędzia jak ip, wciąż pozostaje powszechnie stosowane w starszych dystrybucjach Linuxa. Praktyczne zastosowanie polecenia ifconfig obejmuje diagnozowanie problemów sieciowych, np. sprawdzanie czy interfejs jest włączony lub czy otrzymuje poprawnie pakiety. W wielu systemach serwerowych, gdzie GUI nie jest dostępne, znajomość ifconfig może być kluczowa do szybkiej analizy stanu sieci. Użycie polecenia ifconfig bez żadnych dodatkowych argumentów wyświetla szczegółowe informacje o wszystkich aktywnych interfejsach. Dla administratorów sieci zrozumienie wyjścia z ifconfig jest podstawą do zarządzania siecią i rozwiązywania problemów z interfejsami sieciowymi.

Pytanie 25

System S.M.A.R.T. jest wykorzystywany do nadzorowania działania oraz identyfikacji usterek

A. kart rozszerzeń
B. napędów płyt CD/DVD
C. dysków twardych
D. płyty głównej
System S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) jest technologią, która monitoruje stan dysków twardych oraz dysków SSD. Jego głównym celem jest przewidywanie awarii sprzętu poprzez analizę danych dotyczących wydajności oraz potencjalnych błędów. W praktyce, S.M.A.R.T. zbiera różne statystyki, takie jak liczba startów, czas pracy, błędy odczytu/zapisu oraz wiele innych parametrów. Na podstawie tych informacji, system może generować ostrzeżenia, gdy wykryje, że parametry wskazują na możliwe problemy. Dzięki temu użytkownicy mogą podejmować działania prewencyjne, takie jak kopie zapasowe danych, co jest kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem utraty informacji. Warto wspomnieć, że wiele narzędzi do diagnostyki systemów operacyjnych, takich jak CrystalDiskInfo, wykorzystuje dane S.M.A.R.T. do oceny stanu dysku, co jest zgodne z dobrą praktyką w administracji systemami komputerowymi.

Pytanie 26

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
123
48 bitów16 bitów64 bity

A. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci
B. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu
C. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu
D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci
Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 27

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli jej koszt wynosi 250zł, czas wymiany to 80 minut, a każda rozpoczęta roboczogodzina to 50zł?

A. 350zł
B. 300zł
C. 250zł
D. 400zł
Koszt wymiany karty graficznej w komputerze składa się z dwóch głównych elementów: ceny samej karty oraz kosztu robocizny. W tym przypadku karta graficzna kosztuje 250zł. Czas wymiany wynosi 80 minut, co przelicza się na 1 godzinę i 20 minut. W przypadku kosztów robocizny, każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 50zł, co oznacza, że za 80 minut pracy należy zapłacić za pełną godzinę, czyli 50zł. Zatem całkowity koszt wymiany karty graficznej wynosi 250zł (cena karty) + 50zł (koszt robocizny) = 300zł. Jednak, ponieważ za każdą rozpoczętą roboczogodzinę płacimy pełną stawkę, należy doliczyć dodatkowe 50zł, co daje 350zł. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest umiejętność dokładnego oszacowania kosztów związanych z serwisowaniem sprzętu komputerowego, co jest kluczowe dla osób prowadzących działalność gospodarczą oraz dla użytkowników indywidualnych planujących modernizację swojego sprzętu. Wiedza ta jest również dobrze przyjęta w standardach branżowych, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów serwisowych jest nieodzowną praktyką.

Pytanie 28

Analizując ruch w sieci, zauważono, że na adres serwera kierowano tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego zjawiska był atak typu

A. DNS snooping
B. Flooding
C. Mail Bombing
D. DDoS (Distributed Denial of Service)
Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zasypywaniu serwera dużą ilością zapytań, co prowadzi do jego przeciążenia i w konsekwencji do unieruchomienia usługi. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP sugerują, że atakujący wykorzystali sieć zainfekowanych urządzeń, znaną jako botnet, by zwiększyć skuteczność ataku. DDoS jest jedną z najczęstszych form cyberataków, używaną przeciwko różnym rodzajom usług online, od stron internetowych po serwery gier. Aby zabezpieczyć się przed takim zagrożeniem, zaleca się wdrożenie systemów ochrony, takich jak zapory sieciowe, systemy wykrywania intruzów oraz usługi mitigacyjne oferowane przez zewnętrznych dostawców. Ponadto, regularne monitorowanie ruchu sieciowego oraz stosowanie technik analizy danych mogą pomóc w wczesnym wykryciu anomalii i potencjalnych ataków.

Pytanie 29

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 14
B. 1022
C. 6
D. 510
Odpowiedź 6 jest poprawna ze względu na zastosowanie maski podsieci 255.255.255.248, co oznacza, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów w danej podsieci. Maska ta pozwala na utworzenie 2^3 = 8 adresów IP w danej podsieci. Jednakże, z tych 8 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieciowy (192.168.20.0), a drugi jako adres rozgłoszeniowy (192.168.20.7). Zatem, liczba dostępnych adresów IP dla urządzeń w tej podsieci wynosi 8 - 2 = 6. Dla praktyki, taka konfiguracja jest często stosowana w małych sieciach, gdzie potrzebujemy ograniczonej liczby adresów IP dla urządzeń, a jednocześnie zachowujemy prostotę zarządzania i bezpieczeństwo. Warto zauważyć, że zgodnie z zasadami IPv4, efektywne planowanie adresów IP jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. W praktyce, wykorzystanie maski 255.255.255.248 jest dobrym przykładem na to, jak można zminimalizować marnotrawstwo adresów IP w małych sieciach.

Pytanie 30

W systemach Microsoft Windows komenda netstat -a pokazuje

A. wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP
B. aktualne ustawienia konfiguracyjne sieci TCP/IP
C. tabelę trasowania
D. statystyki odwiedzin witryn internetowych
Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows służy do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów nasłuchujących w protokole TCP i UDP. Umożliwia administratorom sieci oraz użytkownikom identyfikację otwartych portów, co jest istotne dla monitorowania bezpieczeństwa sieci oraz diagnozowania problemów z połączeniami. Przykładem praktycznego zastosowania tego polecenia jest sytuacja, w której administrator chce sprawdzić, czy na serwerze nie są otwarte nieautoryzowane porty, co mogłoby sugerować możliwe zagrożenie bezpieczeństwa. Dodatkowo, wynik polecenia może być użyty do analizy wydajności sieci, wskazując na problemy z przepustowością lub zbyt dużą ilością połączeń do jednego z serwisów. Stosowanie narzędzi takich jak netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami, umożliwiając proaktywne podejście do bezpieczeństwa i wydajności sieci. Warto pamiętać, że zrozumienie wyjścia netstat jest kluczowe w kontekście zarządzania siecią i odpowiedzi na incydenty bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. trojan
B. keylogger
C. backdoor
D. robak
Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 32

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

Ilustracja do pytania
A. Połączenia 1 i 2
B. Połączenie 1
C. Połączenie 2
D. Żadne z połączeń
Rozumienie, które złącze to wejście cyfrowe, wymaga wiedzy o różnicach między sygnałami cyfrowymi a analogowymi. Na przykład, złącze DSUB, często zwane VGA, przesyła sygnały wideo w sposób analogowy. To oznacza, że sygnał jest wysyłany jako ciągła fala, co może prowadzić do gorszej jakości przez zakłócenia elektromagnetyczne oraz konieczności konwersji do formy cyfrowej w monitorze. Przy DVI, które jest cyfrowe, dane są przesyłane binarnie, co minimalizuje te straty. Często myślimy, że wszystkie złącza widoczne na schemacie są tego samego rodzaju, ale to może być mylne. Złącza cyfrowe jak DVI stosują protokół TMDS, co zapewnia szybki i efektywny przesył danych bez konwersji. Myleniem jest także myślenie, że brak znajomości specyfikacji technologicznych złącz nie ma znaczenia - to może prowadzić do złych decyzji, jak wybieranie niewłaściwych kabli czy urządzeń. Rozumienie tych różnic technologicznych i funkcjonalnych jest naprawdę kluczowe, żeby zapewnić dobrą jakość obrazu i działanie systemów wizualnych. Dlatego warto znać standardy złączy i wiedzieć, jak je zastosować w pracy, zwłaszcza w dziedzinach, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i szczegółów jest ważne, na przykład w kreatywnych branżach czy medycynie.

Pytanie 33

W złączu zasilania SATA uszkodzeniu uległ żółty kabel. Jakie to ma konsekwencje dla napięcia, które nie jest przesyłane?

A. 12V
B. 5V
C. 3,3V
D. 8,5V
Odpowiedź 12V jest poprawna, ponieważ wtyczka zasilania SATA używa standardowego rozkładu przewodów, w którym przewód żółty odpowiada za przesyłanie napięcia 12V. Wtyczki SATA są zaprojektowane tak, aby dostarczać różne napięcia potrzebne do zasilania podzespołów komputerowych, takich jak dyski twarde czy SSD. Oprócz przewodu żółtego, znajdują się również przewody czerwone, które przesyłają 5V, oraz przewody pomarańczowe, które przesyłają 3,3V. Utrata zasilania 12V może prowadzić do awarii zasilania komponentów, które są zależne od tego napięcia, co może skutkować brakiem działania dysków lub ich uszkodzeniem. Przykładowo, niektóre dyski twarde do działania wymagają zarówno 12V, jak i 5V. Zrozumienie, które napięcie odpowiada któremu przewodowi, jest kluczowe w diagnostyce problemów z zasilaniem w komputerze oraz przy naprawach. Znajomość standardów zasilania oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędna w pracy z elektroniką komputerową.

Pytanie 34

Aby mieć możliwość tworzenia kont użytkowników, komputerów oraz innych obiektów, a także centralnego przechowywania informacji o nich, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Active Directory Federation Service
B. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory
C. usługi domenowe Active Directory
D. usługi certyfikatów Active Directory
Usługi domenowe Active Directory (AD DS) to kluczowa rola w systemie Windows Server, która umożliwia zarządzanie użytkownikami, komputerami i innymi obiektami w sieci. Pomocą AD DS jest centralne przechowywanie informacji o wszystkich obiektach w domenie, co pozwala na łatwe zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów. Przykładowo, wdrożenie AD DS umożliwia administratorom tworzenie i zarządzanie kontami użytkowników oraz grupami, co jest niezbędne w każdej organizacji. Dzięki AD DS, administratorzy mogą również konfigurować polityki zabezpieczeń i kontrolować dostęp do zasobów sieciowych z wykorzystaniem grup zabezpieczeń. Ponadto, wdrożenie AD DS jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają centralizację zarządzania użytkownikami oraz implementację mechanizmów autoryzacji. To podejście nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale także poprawia efektywność zarządzania. Warto zauważyć, że AD DS jest fundamentem dla wielu innych usług Windows Server, takich jak usługi certyfikatów czy Federation Services, co czyni go kluczowym elementem infrastruktury IT w organizacji.

Pytanie 35

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-1
B. RAID-0
C. RAID-5
D. RAID-3
RAID-1, znany jako mirroring, to technologia macierzy dyskowych, która zapewnia wysoką dostępność danych poprzez duplikację informacji na dwóch lub więcej dyskach. W przypadku jednego z dysków awarii, system może kontynuować pracę, korzystając z kopii zapasowej na drugim dysku, co znacząco podnosi bezpieczeństwo przechowywanych danych. Przykładem zastosowania RAID-1 może być środowisko przedsiębiorcze, gdzie krytyczne dane muszą być dostępne bez przerwy. Dzięki tej technologii, administratorzy mogą minimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić ciągłość działania systemów informatycznych. Standardowe praktyki zalecają stosowanie RAID-1 w serwerach plików oraz w systemach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bazy danych. Dodatkowo, RAID-1 może być wykorzystywany w połączeniu z innymi poziomami RAID, aby uzyskać dalsze korzyści, jak na przykład RAID-10, który łączy mirroring z podziałem na dyski, oferując jeszcze wyższą wydajność i niezawodność.

Pytanie 36

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie kabla światłowodowego wykorzystywanego w okablowaniu pionowym sieci do przełącznika z jedynie gniazdami RJ45?

A. Regenerator
B. Ruter
C. Konwerter mediów
D. Modem
Konwerter mediów to fajne urządzenie, które przekształca sygnały z jednego typu kabli na inny. W sieciach komputerowych jest to mega ważne, gdy chcemy połączyć różne technologie i systemy. Na przykład, jeśli chcemy podłączyć kabel światłowodowy do przełącznika, który ma tylko gniazda RJ45, to właśnie konwerter mediów nam w tym pomoże. Takie urządzenia są przydatne w biurze czy w data center, gdzie korzystamy z zalet światłowodu, jak lepsza prędkość i zasięg, a jednocześnie mamy starsze kable Ethernet, z których musimy korzystać. Dzięki konwerterom mediów integracja różnych sieci staje się prostsza, co daje większą elastyczność w rozbudowie systemów IT. Z mojego doświadczenia, stosowanie takich konwerterów może zwiększyć bezpieczeństwo sieci, bo poprawia jakość sygnału i zmniejsza zakłócenia. Koszt konwertera na pewno jest mniejszy niż przebudowa całej sieci, więc to spora oszczędność.

Pytanie 37

Jaki rodzaj licencji pozwala na swobodne modyfikacje, kopiowanie oraz rozpowszechnianie po dokonaniu dowolnej płatności na rzecz twórcy?

A. shareware
B. postcardware
C. donationware
D. adware
Donationware to typ licencji, który umożliwia użytkownikom modyfikowanie, kopiowanie i rozpowszechnianie oprogramowania po uiszczeniu dobrowolnej opłaty na rzecz autora. Tego typu licencja łączy elementy freeware z możliwością wsparcia finansowego twórcy, co jest korzystne dla rozwoju oprogramowania. Przykładem może być oprogramowanie, które oferuje pełny dostęp do wszystkich funkcji bezpłatnie, ale z zachętą do przekazania dobrowolnej darowizny. Dzięki temu, użytkownicy mają możliwość wspierania autorów, a jednocześnie korzystania z ich pracy bez ograniczeń. W praktyce, takie podejście sprzyja budowaniu społeczności wokół projektu, gdzie użytkownicy czują się zmotywowani do wspierania dalszego rozwoju. Warto zauważyć, że donationware jest zgodne z zasadami otwartego oprogramowania, które zachęca do dzielenia się wiedzą i zasobami. Licencja ta jest szczególnie popularna wśród twórców oprogramowania niezależnego i projektów non-profit, gdzie wsparcie finansowe może znacząco wpłynąć na kontynuację pracy twórczej.

Pytanie 38

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. Norton Ghost
B. Gparted
C. Diskpart
D. CrystalDiskInfo
Norton Ghost to zaawansowane narzędzie stosowane w branży IT do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych partycji. Umożliwia łatwe klonowanie całych dysków lub poszczególnych partycji, co jest niezbędne w procesach migracji danych, przywracania systemów operacyjnych po awariach czy w tworzeniu kopii zapasowych. Dzięki funkcjom kompresji i szyfrowania, Norton Ghost pozwala na oszczędność przestrzeni dyskowej oraz zabezpieczenie wrażliwych informacji. Przykład zastosowania to sytuacja, w której administrator IT przygotowuje nowy komputer dla pracownika; może on wykorzystać Norton Ghost do sklonowania obrazu systemu z jednego komputera na drugi, co znacząco przyspiesza proces konfiguracji. Warto dodać, że Norton Ghost stosuje standardy branżowe dotyczące tworzenia kopii zapasowych, takie jak strategia 3-2-1, która zaleca posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. Tego typu praktyki zwiększają bezpieczeństwo danych i minimalizują ryzyko ich utraty.

Pytanie 39

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 na serwerze, wymagane jest minimum

A. 4 dyski
B. 3 dyski
C. 2 dyski
D. 5 dysków
Wybór pięciu dysków, dwóch lub czterech dysków w kontekście tworzenia woluminu RAID 5 jest nieprawidłowy z kilku powodów. RAID 5 wymaga minimalnie trzech dysków, co wynika z jego architektury i sposobu, w jaki dane i parzystość są rozprzestrzeniane. Użycie dwóch dysków jest niewystarczające, ponieważ nie umożliwia to implementacji parzystości, która jest kluczowym elementem RAID 5. W przypadku tylko dwóch dysków nie ma możliwości przechowywania danych i ich parzystości w sposób, który zapewni ochronę przed awarią jednego z dysków. Wybór czterech dysków jest technicznie możliwy, jednakże nie jest to najbardziej efektywna konfiguracja, ponieważ przy trzech dyskach można już utworzyć wolumin RAID 5, a każdy dodatkowy dysk tylko zwiększa koszt i złożoność systemu, nie dostarczając proporcjonalnych korzyści w zakresie redundancji. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba dysków zawsze przekłada się na lepsze zabezpieczenie danych. W rzeczywistości, w przypadku RAID 5, kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie minimalna liczba trzech dysków pozwala na efektywne zarządzanie danymi i zabezpieczenie ich przed utratą. Dlatego w praktyce, zarówno w zastosowaniach domowych, jak i w środowiskach profesjonalnych, należy przestrzegać wymogów dotyczących liczby dysków dla konkretnych poziomów RAID, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 40

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. debug
B. replace
C. verifier
D. sfc
Odpowiedzi 'debug', 'verifier' i 'replace' mogą się wydawać sensowne, ale w praktyce nie za bardzo nadają się do przywracania plików systemowych. 'Debug' jest fajnym narzędziem do analizy programów, ale do naprawy plików systemowych się nie nadaje. Użycie debuggera wymaga sporej wiedzy technicznej, no i nie jest to coś, co używasz w typowych problemach z systemem. 'Verifier' to narzędzie, które sprawdza sterowniki i może pomóc znaleźć błędy, ale nie naprawia plików systemowych. Może nawet wprowadzać zamieszanie przy szukaniu problemów. A 'replace' to polecenie, które teoretycznie działa, ale musisz znać dokładnie, gdzie są pliki i jakie mają nazwy. To ryzykowne, bo łatwo można coś namieszać w systemie. Często ludzie myślą, że każde narzędzie do analizy czy wymiany plików załatwi sprawę, ale to prowadzi tylko do zamieszania i potencjalnych uszkodzeń systemu. Ważne, żeby znać funkcje każdego narzędzia i wiedzieć, kiedy go używać, a w przypadku problemów z plikami systemowymi, sfc jest kluczowe.