Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:36
Data zakończenia: 12 maja 2025 08:37

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej

B. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora

C. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych

D. ustawianie parametrów interfejsu graficznego

Odpowiedzi, które wskazują na konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego, wyświetlanie prędkości zapisu do pamięci operacyjnej oraz wyłączanie procesów obciążających procesor, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji programów w systemie Linux. Najpierw, konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego to zadanie dla narzędzi takich jak 'gnome-control-center' lub 'systemsettings', które są ściśle związane z konfiguracją środowiska graficznego, a nie monitorowaniem ruchu sieciowego. Drugim aspektem jest wyświetlanie chwilowej prędkości zapisu do pamięci operacyjnej, co nie ma związku z iftop, ponieważ to zadanie realizowane jest przez narzędzia takie jak 'htop' czy 'vmstat', które skupiają się na monitorowaniu zużycia zasobów systemowych. Wreszcie, wyłączanie procesów zużywających moc obliczeniową jest funkcją zarządzania procesami, którą można zrealizować za pomocą komendy 'kill' lub narzędzi takich jak 'top' czy 'ps', jednak te działania nie są związane z monitorowaniem połączeń sieciowych. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia możliwości narzędzi dostępnych w systemie Linux oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach zarządzania systemami. Warto zainwestować czas w naukę i eksperymentowanie z różnymi narzędziami, aby zyskać pełniejszy obraz ich funkcjonalności i zastosowań.

Pytanie 2

Jakim standardem posługuje się komunikacja między skanerem a aplikacją graficzną?

A. TWAIN

B. SCAN

C. USB

D. OPC

Standard TWAIN jest kluczowym protokołem komunikacyjnym, który umożliwia interakcję między skanerami a aplikacjami graficznymi, takimi jak programy do obróbki zdjęć czy skanowania dokumentów. TWAIN zapewnia jednolity sposób wymiany danych, co eliminuje potrzebę pisania dedykowanych sterowników dla każdego urządzenia. Dzięki temu użytkownicy mogą bezproblemowo skanować obrazy bez względu na producenta sprzętu. Przykładem zastosowania standardu TWAIN jest skanowanie dokumentów w biurach, gdzie wiele komputerów korzysta z jednego skanera. W takim przypadku oprogramowanie zgodne z TWAIN może być użyte na każdym z komputerów, co zwiększa wydajność i ułatwia pracę. Standard ten jest także szeroko wspierany przez różne systemy operacyjne, co czyni go rozwiązaniem uniwersalnym w branży. Dodatkowo, wiele nowoczesnych aplikacji, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, obsługuje standard TWAIN, co czyni go standardem de facto w dziedzinie skanowania.

Pytanie 3

Medium transmisyjne, które jest odporne na zakłócenia elektromagnetyczne i atmosferyczne, to

A. cienki kabel koncentryczny

B. gruby kabel koncentryczny

C. światłowód

D. skrętka typu UTP

Cienki kabel koncentryczny oraz gruby kabel koncentryczny to rozwiązania oparte na przewodzeniu sygnału elektrycznego, które są bardziej narażone na zakłócenia elektromagnetyczne. Zjawisko to wynika z faktu, że kable te mogą odbierać zakłócenia z otoczenia, co wpływa na jakość przesyłanych danych. W szczególności, cienki kabel koncentryczny, ze względu na swoją mniejszą średnicę oraz cieńsze osłony, ma jeszcze większą podatność na zakłócenia niż grubsze odpowiedniki. Często mylnie uważa się, że grubszy kabel koncentryczny będzie bardziej odporny na zakłócenia, jednak jego konstrukcja wciąż nie dorównuje światłowodom. Skrętka typu UTP, z drugiej strony, jest lepsza od kabli koncentrycznych w kontekście eliminacji zakłóceń dzięki swojej skręconej konstrukcji, która redukuje interferencje, ale nadal jest wrażliwa na wpływy zewnętrzne, takie jak pole elektromagnetyczne. W branży IT, skrętka UTP jest często stosowana w lokalnych sieciach komputerowych, jednak w sytuacjach, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i niskie opóźnienia, światłowody stają się standardem. Wybór medium transmisyjnego powinien być uzależniony od specyficznych potrzeb danego projektu, w tym wymagań dotyczących przepustowości i stabilności sygnału.

Pytanie 4

Która z usług pozwala na zdalne zainstalowanie systemu operacyjnego?

A. IRC

B. RIS

C. DNS

D. IIS

IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji i serwer WWW stworzony przez Microsoft. Jego główną funkcją jest hostowanie stron internetowych oraz aplikacji webowych, co nie ma nic wspólnego z instalacją systemów operacyjnych. Użycie IIS w kontekście zdalnej instalacji systemów może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jego zastosowanie skupia się na stronach WWW, a nie na zarządzaniu urządzeniami. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do czatowania w czasie rzeczywistym, również nie związany z instalacją systemów operacyjnych. W kontekście zdalnej administracji może być używany do komunikacji między zespołami, ale nie ma funkcji instalacji oprogramowania. Natomiast DNS, czyli Domain Name System, jest systemem, który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Chociaż jest kluczowy dla działania sieci, nie pełni roli w zakresie zdalnej instalacji oprogramowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie identyfikować usługi, które rzeczywiście wspierają procesy związane z zarządzaniem systemami operacyjnymi.

Pytanie 5

W systemie operacyjnym Linux proces archiwizacji danych wykonuje się za pomocą polecenia

A. chmod

B. cmd

C. rpm

D. tar

Odpowiedzi 'cmd', 'chmod' oraz 'rpm' nie odnoszą się do funkcji archiwizacji danych w systemie Linux i mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli nie zostaną odpowiednio wyjaśnione. 'cmd' to ogólny termin, który odnosi się do linii poleceń w systemie Windows, a nie do żadnego narzędzia w systemach Unix/Linux. Nie ma więc zastosowania w kontekście archiwizacji w systemie Linux. 'chmod', z drugiej strony, to polecenie służące do zmiany uprawnień dostępu do plików i katalogów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu, ale nie ma nic wspólnego z archiwizacją danych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że zmiana uprawnień jest wystarczająca do zarządzania plikami, podczas gdy archiwizacja wymaga zupełnie innych narzędzi i podejść. 'rpm' jest systemem zarządzania pakietami stosowanym w niektórych dystrybucjach Linuxa, umożliwiającym instalację, usuwanie i zarządzanie oprogramowaniem, ale nie jest narzędziem do archiwizacji danych. Często spotykanym błędem w analizie poleceń jest mylenie ich funkcji w systemie operacyjnym, co prowadzi do konkluzji, że narzędzia do zarządzania pakietami mogą zastąpić narzędzia do archiwizacji. Właściwe zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem Linux.

Pytanie 6

Jakim symbolem jest oznaczona skrętka bez ekranowania?

A. S/FTP

B. F/UTP

C. U/UTP

D. U/FTP

Symbol U/UTP oznacza skrętki nieekranowane, które są szeroko stosowane w sieciach komputerowych, szczególnie w aplikacjach Ethernet. U/UTP to standard, który nie zawiera żadnego dodatkowego ekranowania poszczególnych par przewodów. Skrętki nieekranowane charakteryzują się niższym kosztem w porównaniu do ekranowanych odpowiedników, co czyni je popularnym wyborem w środowiskach, gdzie nie występują duże zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładem zastosowania U/UTP są sieci lokalne (LAN), w których przewody te skutecznie przesyłają dane na krótsze odległości bez wpływu na jakość sygnału. Warto zaznaczyć, że dla optymalizacji sygnału w bardziej wymagających warunkach, takich jak bliskość urządzeń elektronicznych generujących zakłócenia, preferowane mogą być skrętki ekranowane, takie jak S/FTP. Jednak w standardowych instalacjach, U/UTP spełnia wymagania transmisji danych zgodnie z normami IEEE 802.3.

Pytanie 7

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia końcowe są bezpośrednio połączone z jednym punktem centralnym, takim jak koncentrator lub przełącznik?

A. pierścienia

B. gwiazdy

C. magistrali

D. siatki

Wybór topologii siatki, magistrali lub pierścienia zamiast gwiazdy może prowadzić do nieporozumień w zakresie projektowania i administracji sieci. Topologia siatki, chociaż zapewnia wysoką odporność na awarie, ponieważ każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, staje się złożona w zarządzaniu i kosztowna w implementacji. W przypadku topologii magistrali, wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego kabla, co stwarza ryzyko, że awaria kabla spowoduje przerwanie komunikacji w całej sieci. Ponadto, trudności w diagnostyce i konserwacji są znacznie większe niż w topologii gwiazdy, gdzie każde urządzenie można zidentyfikować i rozwiązać problemy lokalnie. Topologia pierścienia łączy urządzenia w zamkniętą pętlę, co może prowadzić do problemów z wydajnością oraz awarii całej sieci w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest często preferowana w wielu zastosowaniach, takich jak biura czy szkoły, gdzie elastyczność i łatwość rozbudowy są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 8

Wykorzystane kasety od drukarek powinny być

A. przekazane firmie zajmującej się utylizacją tego typu odpadów

B. wyrzucone do pojemnika na plastik

C. wyrzucone do pojemnika z odpadami komunalnymi

D. przekazane do wydziału ochrony środowiska

Wyrzucanie zużytych kaset do pojemnika przeznaczonego na plastik jest nieodpowiednie, ponieważ te odpady nie są zwykłym plastikiem, a ich recykling wymaga specjalistycznych procesów. Kasety tonerowe zawierają nie tylko plastik, ale także chemikalia, które mogą zagrażać zdrowiu ludzi i środowisku, jeśli nie zostaną odpowiednio przetworzone. Ponadto, umieszczanie ich w pojemnikach na odpady komunalne prowadzi do zanieczyszczenia strumieni recyklingowych, co komplikuje procesy segregacji i może skutkować większymi kosztami dla systemów gospodarki odpadami. Przekazywanie tych odpadów do wydziału ochrony środowiska również nie jest właściwe, ponieważ te instytucje nie zajmują się bezpośrednią utylizacją, a ich rola polega raczej na regulacjach i monitorowaniu. W związku z tym, odpady te powinny być kierowane do wyspecjalizowanych firm utylizacyjnych, które dysponują odpowiednimi technologiami i wiedzą, aby zminimalizować negatywne skutki dla środowiska. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak postrzeganie wszystkich tworzyw sztucznych jako jednorodnych i łatwych do przetworzenia, co jest mylące i potencjalnie niebezpieczne.

Pytanie 9

Który poziom macierzy RAID zapisuje dane jednocześnie na wielu dyskach jako jedno urządzenie?

A. RAID 1

B. RAID 3

C. RAID 2

D. RAID 0

RAID 2, RAID 3 oraz RAID 1 to różne poziomy macierzy RAID, które różnią się w podejściu do organizacji danych oraz zabezpieczania ich przed utratą. RAID 2 wykorzystuje technikę bitowego striping, co oznacza, że dane są rozdzielane na poziomie pojedynczych bitów i zapisywane na wielu dyskach z użyciem zewnętrznego kodowania korekcyjnego. Ta metoda jest rzadko stosowana w praktyce, ponieważ wymaga ogromnej liczby dysków i nie zapewnia odpowiednio wysokiej wydajności. RAID 3, z kolei, łączy w sobie elementy striping z technologią parzystości, co polega na tym, że dane są zapisywane na dyskach z jednoczesnym przechowywaniem parzystości na jednym dedykowanym dysku. Choć ta metoda oferuje lepszą ochronę danych niż RAID 0, to jednak jej wydajność w operacjach zapisu jest ograniczona. RAID 1 jest innym podejściem, które skupia się na mirroringu danych - każda informacja jest duplikowana na dwóch dyskach. Choć oferuje doskonałą ochronę przed utratą danych, to w przypadku RAID 1 nie mamy do czynienia z równoległym zapisem, a raczej z tworzeniem pełnej kopii zapasowej. Wybór odpowiedniego poziomu RAID powinien być uzależniony od wymagań dotyczących wydajności, bezpieczeństwa oraz dostępnych zasobów. W praktyce, często spotyka się konfiguracje hybrydowe, które łączą różne poziomy RAID, aby zaspokoić różnorodne potrzeby biznesowe, ale kluczowe jest zrozumienie, że RAID 0 zapewnia wydajność, a nie bezpieczeństwo danych.

Pytanie 10

Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada wartości liczbowej

A. 175376 (8)

B. 1111101011111100 (2)

C. 64256(10)

D. 1111101011011101 (2)

Odpowiedzi niepoprawne wynikają z błędnego rozumienia konwersji między systemami liczbowymi. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 64256(10), konwersja z systemu heksadecymalnego na dziesiętny jest niepoprawna, ponieważ liczba FAFC w systemie heksadecymalnym to 64268 w systemie dziesiętnym, a nie 64256. Druga odpowiedź, 175376(8), wskazuje na system ósemkowy, co wprowadza jeszcze większe zamieszanie. Heksadecymalna liczba FAFC nie ma swojej reprezentacji w systemie ósemkowym, ponieważ systemy te są oparte na różnych podstawach. Z kolei liczby podane w systemie binarnym (1111101011011101 i 1111101011111100) również mogą wprowadzać w błąd. Chociaż jedna z nich jest bliska, to nie jest poprawna reprezentacja liczby FAFC. Głównym błędem w tych odpowiedziach jest nieuwzględnienie, jak różne systemy liczbowe konwertują się nawzajem. Często mylący jest również proces przeliczania między systemami, gdzie zapomnienie o odpowiednich podstawach (szesnastkowej, dziesiętnej, ósemkowej czy binarnej) prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 11

Jeżeli szybkość pobierania danych z sieci wynosi 8 Mb/s, to w ciągu 6 s możliwe jest pobranie pliku o maksymalnej wielkości równej

A. 6 MB

B. 2 MB

C. 8 MB

D. 4 MB

Zrozumienie tematu prędkości pobierania danych z Internetu wymaga uwzględnienia konwersji jednostek oraz właściwych obliczeń. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego oszacowania, ile danych można pobrać, co jest kluczowe w kontekście prędkości określanej w megabitach na sekundę. Często myli się megabity z megabajtami, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 8 MB lub 4 MB ignorują konwersję jednostek. 8 MB w rzeczywistości wykracza poza możliwości pobierania przy prędkości 8 Mb/s w ciągu 6 sekund, ponieważ to oznaczałoby, że urządzenie pobiera więcej danych, niż jest w stanie w tym czasie przetworzyć. Z kolei 4 MB i 2 MB to także zaniżone wartości, które mogą wynikać z błędnego przeliczenia prędkości lub czasu. Kluczowe jest, aby przy takich obliczeniach mieć świadomość definicji megabita i megabajta oraz stosować odpowiednie wzory matematyczne do obliczeń. Typowym błędem myślowym jest też założenie, że prędkość pobierania nigdy nie zmienia się, co jest nieprawdziwe w warunkach rzeczywistych, gdzie wiele zmiennych może wpłynąć na efektywną szybkość transferu. Właściwe zrozumienie tych zasad nie tylko pomaga w unikaniu nieporozumień, ale także przydaje się w planowaniu zadań związanych z pobieraniem i przesyłaniem danych.

Pytanie 12

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani żadnych innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w firmowej sieci komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. W celu przywrócenia utraconej funkcji należy zainstalować

A. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

B. napęd CD-ROM w komputerze

C. dysk twardy w komputerze

D. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

Odpowiedź dotycząca zainstalowania karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest poprawna, ponieważ PXE pozwala na uruchamianie systemu operacyjnego z serwera poprzez sieć. W przypadku, gdy komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani napędów optycznych, PXE staje się kluczowym rozwiązaniem, umożliwiającym klientowi korzystanie z zasobów dostępnych na serwerze. Karta sieciowa z obsługą PXE pozwala na zdalne bootowanie i ładowanie systemów operacyjnych oraz aplikacji bez potrzeby posiadania lokalnych nośników pamięci. Przykłady zastosowania tej technologii można znaleźć w środowiskach korporacyjnych, gdzie często korzysta się z centralnych serwerów do zarządzania i aktualizacji systemów operacyjnych na wielu komputerach. Implementacja PXE znacząco upraszcza proces instalacji oraz zarządzania oprogramowaniem, zgodnie z najlepszymi praktykami IT oraz standardami branżowymi, jak na przykład ITIL.

Pytanie 13

Standard IEEE 802.11 określa typy sieci

A. bezprzewodowe LAN

B. Fast Ethernet

C. światłowodowe LAN

D. Gigabit Ethernet

Wybrałeś odpowiedzi związane z Fast Ethernet, Gigabit Ethernet oraz światłowodowymi LAN, co może wskazywać na pewne nieporozumienia jeśli chodzi o technologie sieciowe. Fast Ethernet i Gigabit Ethernet to standardy dla przewodowych sieci lokalnych, które korzystają z kabli, jak skrętka czy światłowody, żeby przesyłać dane. Te technologie sprawdzają się tam, gdzie stabilność, prędkość i bezpieczeństwo połączeń są kluczowe. A w przeciwieństwie do tego, standard IEEE 802.11 dotyczy komunikacji bezprzewodowej i naprawdę chodzi o to, żeby zlikwidować potrzebę kabli. Można przez to dojść do błędnych wniosków, jeśli nie rozumie się podstawowych różnic. Warto też zauważyć, że światłowodowe LAN są świetne w sytuacjach, kiedy potrzebne są bardzo duże prędkości na dłuższych dystansach. Użytkownicy mogą myśleć, że te technologie są porównywalne z bezprzewodowymi, a to błąd. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, że każda z tych technologii ma swoje zastosowania i ograniczenia, co wpływa na to, jakie rozwiązanie będzie najlepsze w danej sytuacji. Dlatego podczas projektowania sieci dobrze jest zrozumieć te różnice i to, jak się sprawdzają w praktyce.

Pytanie 14

Osoba korzystająca z systemu Windows zdecydowała się na przywrócenie systemu do określonego punktu. Które pliki utworzone po tym punkcie NIE zostaną zmienione w wyniku tej operacji?

A. Pliki aktualizacji

B. Pliki osobiste

C. Pliki aplikacji

D. Pliki sterowników

Pliki osobiste nie zostaną naruszone podczas przywracania systemu do wcześniejszego punktu, ponieważ ta operacja dotyczy głównie plików systemowych oraz programowych, a nie danych użytkownika. Przywracanie systemu jest funkcją, która pozwala na cofnięcie systemu do stanu, w którym znajdował się w momencie utworzenia punktu przywracania, co oznacza, że zmiany wprowadzone w systemie operacyjnym po tym punkcie zostaną wycofane. Natomiast pliki osobiste, jak dokumenty, zdjęcia czy pliki multimedialne, są przechowywane w osobnych folderach i nie są objęte tą operacją. W praktyce oznacza to, że użytkownik może bez obaw przywrócić system do wcześniejszego stanu, nie martwiąc się o utratę swoich osobistych danych. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych plików, zwłaszcza przed wykonaniem operacji przywracania systemu, co stanowi dodatkową warstwę ochrony danych użytkownika.

Pytanie 15

Który z interfejsów można uznać za interfejs równoległy?

A. RS232

B. LPT

C. USB

D. PS/2

Wybór interfejsu USB, PS/2 lub RS232 jako odpowiedzi na pytanie o interfejs równoległy wynika z powszechnego mylenia tych standardów z interfejsem równoległym. Interfejs USB (Universal Serial Bus) to standard szeregowy, który przesyła dane jedną linią, co oznacza, że dane są przesyłane w szeregach, a nie równocześnie. Jest to interfejs, który zdobył popularność dzięki swoje elastyczności i wszechstronności w podłączaniu różnych urządzeń do komputerów. Podobnie, PS/2, który jest używany do podłączania urządzeń wejściowych, takich jak klawiatury i myszy, także jest standardem szeregowym. Mimo że PS/2 wygląda na złącze równoległe pod względem konstrukcyjnym, to jego działanie opiera się na przesyłaniu danych w trybie szeregowym. Z kolei RS232 to również interfejs szeregowy, stosowany często w komunikacji z urządzeniami takimi jak modemy. Jego ograniczenia, takie jak niska prędkość transmisji oraz ograniczony zasięg, sprawiają, że jest mniej praktyczny w nowoczesnych zastosowaniach. Błędne podejście do klasyfikacji tych interfejsów jako równoległych może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia architektury systemów komputerowych i ich interakcji z urządzeniami peryferyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że interfejsy mogą różnić się nie tylko konstrukcją złącz, ale również podstawowym sposobem transmisji danych, co ma istotny wpływ na ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 16

Który z poniższych programów nie służy do diagnozowania sieci komputerowej w celu wykrywania problemów?

A. ping

B. getfacl

C. traceroute

D. nslookup

Odpowiedzi 'traceroute', 'nslookup' oraz 'ping' są narzędziami, które w rzeczywistości są powszechnie używane do testowania i diagnozowania sieci komputerowych. 'Traceroute' jest wykorzystywane do śledzenia trasy pakietów danych przez różne węzły w sieci, co pozwala na identyfikację miejsc, w których mogą występować opóźnienia lub utraty pakietów. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów z narastającym czasem życia (TTL), co umożliwia określenie długości trasy dotarcia do celu. 'Ping' służy do sprawdzania dostępności hostów w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi, co pozwala na szybką diagnozę problemów z połączeniem. Z kolei 'nslookup' jest narzędziem do zapytań DNS, które pozwala na przekształcanie nazw domenowych na adresy IP oraz odwrotnie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi z zadaniami, które nie mają związku z sieciami, jak to ma miejsce w przypadku 'getfacl', które nie ma żadnej funkcjonalności związanej z diagnozowaniem połączeń sieciowych. Właściwe korzystanie z 'ping', 'traceroute' i 'nslookup' w sytuacjach, gdy występują problemy z łącznością, jest zgodne z najlepszymi praktykami, dlatego ważne jest zrozumienie ich zastosowania w kontekście testowania sieci.

Pytanie 17

Jaki jest adres IP urządzenia, które pozwala innym komputerom w lokalnej sieci łączyć się z Internetem?

A. bramy (routera)

B. proxy

C. WINS

D. DNS

Adres IP bramy, czyli routera, to coś, co naprawdę ma znaczenie w sieci lokalnej. Dzięki niemu możemy łączyć się z różnymi urządzeniami na zewnątrz, w tym z Internetem. Router działa jak taki pośrednik, który przekazuje dane między naszą lokalną siecią a zewnętrznymi adresami IP. Na przykład, gdy komputer w naszej sieci chce otworzyć stronę internetową, to wysyła pakiety do routera, który dalej przesyła je do odpowiedniego serwera w Internecie, a potem odsyła odpowiedź. Fajnie jest, gdy brama jest ustawiona w taki sposób, by łatwo zarządzać ruchem danych i jednocześnie dbać o bezpieczeństwo, na przykład przez różne zapory sieciowe. W branży często wykorzystuje się standardowe protokoły, takie jak TCP/IP, co sprawia, że komunikacja jest spójna i działa jak należy.

Pytanie 18

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera

B. opracowanie kosztorysu naprawy

C. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe

D. przygotowanie rewersu serwisowego

Odłączenie wszystkich podzespołów, zbędnych do działania komputera, może wydawać się logicznym krokiem, gdy komputer nie reaguje na przycisk POWER. Jednakże takie podejście jest nieefektywne i nieprzemyślane, ponieważ nie prowadzi bezpośrednio do zidentyfikowania przyczyny problemu. W wielu przypadkach, zanim przystąpimy do demontażu komputera, musimy upewnić się, że jest on w ogóle zasilany. W praktyce, rozmontowywanie komputera w celu odłączenia podzespołów zwiększa ryzyko uszkodzenia delikatnych komponentów, takich jak płyta główna czy złącza. Dodatkowo, sporządzenie rewersu serwisowego lub kosztorysu naprawy na etapie, gdy nie mamy pewności, co do źródła problemu, staje się zbędne i może prowadzić do niepotrzebnych opóźnień w procesie diagnozy. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że problemy z zasilaniem można zignorować, a bardziej skomplikowane czynności diagnostyczne należy wykonać jako pierwsze. W rzeczywistości, wiele przypadków awarii sprzętowych wynika z prozaicznych problemów związanych z zasilaniem, co podkreśla znaczenie wykonania podstawowych kroków diagnostycznych, zanim przejdziemy do bardziej zaawansowanych działań.

Pytanie 19

Źródłem problemu z wydrukiem z przedstawionej na rysunku drukarki laserowej jest

A. uszkodzony podajnik papieru

B. uszkodzony bęben światłoczuły

C. zaschnięty tusz

D. brak tonera w kasecie kartridż

Brak tonera w kartridżu nie sprawia, że na wydruku pojawiają się ciemne pasy, tylko raczej prowadzi do tego, że wydruki są blade albo w ogóle się nie pojawiają, bo brakuje środka barwiącego. W drukarkach laserowych toner to proszek, który nakłada się na bęben a potem transferuje na papier. Jak tonera brakuje, to nie ma mowy o defektach w postaci ciemnych pasów, tylko o tym, że druk stopniowo zanika. Uszkodzony podajnik papieru też nie generuje ciemnych pasów, ale może powodować zacięcia papieru czy problemy z wciąganiem arkuszy, co wpływa na położenie wydruku. Zaschnięty tusz to znowu temat dla drukarek atramentowych, bo w laserowych używa się suchego tonera. W przypadku drukarek atramentowych zaschnięty tusz potrafi zatykać dysze, co prowadzi do braku wydruku. W drukarkach laserowych pojęcie tuszu jest po prostu mylące, bo te urządzenia działają w zupełnie inny sposób. Dlatego warto zrozumieć te różnice, żeby móc prawidłowo diagnozować problemy z jakością wydruku oraz odpowiednio zajmować się konserwacją i obsługą tych maszyn.

Pytanie 20

W systemie Windows można zweryfikować parametry karty graficznej, używając następującego polecenia

A. graphics

B. cliconfig

C. dxdiag

D. color

To polecenie dxdiag, czyli narzędzie diagnostyczne DirectX, jest naprawdę przydatne w Windowsie. Pozwala na zebranie ważnych informacji o podzespołach komputera, zwłaszcza o karcie graficznej. Jak chcesz to sprawdzić, wystarczy wpisać 'dxdiag' w menu startowym i kliknąć Enter. Zobaczysz wtedy okno z wieloma zakładkami, gdzie możesz znaleźć info o systemie, wyświetlaczy czy dźwięku. Moim zdaniem, to super sposób, żeby szybko zweryfikować, jakie sterowniki masz zainstalowane i czy komputer dobrze rozpoznaje kartę graficzną. Dla kogoś kto pracuje w IT, to wiedza na wagę złota, bo można łatwo wyłapać, co się dzieje z grafiką i lepiej diagnozować problemy.

Pytanie 21

Jaką cechę posiada przełącznik sieciowy?

A. Z przesyłanych pakietów odczytuje docelowe adresy IP

B. Wykorzystuje protokół EIGRP

C. Z odebranych ramek odczytuje adresy MAC

D. Pracuje na porcjach danych zwanych segmentami

Odpowiedzi, które wskazują na użycie protokołu EIGRP oraz odczytywanie adresów IP, są błędne, ponieważ te funkcje nie są związane z działaniem przełączników sieciowych. Protokół EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem routingu, który działa na trzeciej warstwie modelu OSI, związanej z routingiem i adresowaniem IP. Przełączniki nie zajmują się routingiem, a ich głównym zadaniem jest przekazywanie ramek na podstawie adresów MAC, co różni się od funkcji routerów, które operują na adresach IP. Ponadto, operowanie na porcjach danych zwanych segmentami również jest mylącym stwierdzeniem, ponieważ segmenty to termin używany w kontekście transportu danych, a nie w kontekście działania przełączników. Warto zauważyć, że przełączniki operują na ramach Ethernet, które są strukturami danych używanymi w sieciach lokalnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji przełącznika z funkcjami routera, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. Wiedza o tym, jak działają różne warstwy modelu OSI, jest kluczowa dla zrozumienia różnych urządzeń sieciowych i ich funkcji.

Pytanie 22

Która z poniższych form zapisu liczby 77(8) jest nieprawidłowa?

A. 111111(2)

B. 63(10)

C. 3F(16)

D. 11010(ZM)

Liczba 77 w systemie ósemkowym (77(8)) jest zapisana jako 7*8^1 + 7*8^0, co daje 56 + 7 = 63 w systemie dziesiętnym (63(10)). Odpowiedź 11010(ZM) oznacza zapis binarny liczby 26, co jest pojęciem niepoprawnym w odniesieniu do liczby 77(8). Wartość 11010 w systemie binarnym to 1*2^4 + 1*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0 = 16 + 8 + 0 + 2 + 0 = 26. Dlatego odpowiedź 11010(ZM) jest niepoprawna, jako że odnosi się do innej liczby. Ustalając poprawne konwersje między systemami liczbowymi, można stosować standardowe metody, takie jak algorytm podzielności, który zapewnia dokładność i efektywność przeliczeń między różnymi systemami. Na przykład, aby skonwertować liczbę ósemkową na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę bazy systemu. Dobrym przykładem jest przeliczenie liczby 77(8) na 63(10).

Pytanie 23

Program do diagnostyki komputera pokazał komunikat NIC ERROR. Co oznacza ten komunikat w kontekście uszkodzenia karty?

A. dźwiękowej

B. sieciowej

C. wideo

D. graficznej

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych komponentów w komputerze. Karta graficzna, mająca na celu renderowanie obrazów i wideo, nie jest bezpośrednio związana z komunikacją w sieci. Jej awaria skutkuje problemami z wyświetlaniem, ale nie wpływa na zdolność komputera do łączenia się z Internetem. Podobnie karta wideo jest terminem często używanym wymiennie z kartą graficzną, co dodatkowo myli użytkowników. Karta dźwiękowa z kolei odpowiada za przetwarzanie dźwięku, więc jej uszkodzenie nie ma wpływu na komunikację w sieci. W takim kontekście, błędne odpowiedzi mogą powstawać z pomylenia funkcji sprzętu, co jest częstym błędem u osób nieposiadających dostatecznej wiedzy technicznej. Aby poprawnie zdiagnozować problem w systemie, ważne jest zrozumienie, jakie zadania pełnią poszczególne komponenty oraz jakie komunikaty błędów mogą się pojawiać. Właściwe podejście do diagnostyki sprzętu polega na znajomości typowych objawów awarii oraz umiejętności ich klasyfikowania, co znacząco ułatwia rozwiązywanie problemów.

Pytanie 24

Jakie jest adres rozgłoszeniowy w podsieci o adresie IPv4 192.168.160.0/21?

A. 192.168.7.255

B. 192.168.167.255

C. 192.168.255.254

D. 192.168.160.254

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka kluczowych błędów w rozumieniu koncepcji adresacji IP i podsieci. Na przykład, adres 192.168.7.255 nie należy do podsieci 192.168.160.0/21, a jego użycie by sugerowało, że jest on związany z inną podsiecią, ponieważ adresacja IP 192.168.7.X i 192.168.160.X są oddzielne. Podobnie, 192.168.160.254, mimo że jest adresem możliwym do użycia w danej podsieci, nie jest adresem rozgłoszeniowym, który zawsze kończy się na `255` w danej klasie. Adres 192.168.255.254 również jest błędny, ponieważ nie mieści się w zakresie określonym przez podsieć /21 i jest w innej klasie adresów. Często mylące może być przyjmowanie, że adresy kończące się na `254` mogą być adresami rozgłoszeniowymi, gdyż są to zwykle adresy przydzielone dla hostów, a nie dla celów broadcastu. Kluczowym błędem jest też niezrozumienie, że adres rozgłoszeniowy jest ostatnim adresem w danej podsieci, co oznacza, że należy zawsze obliczać go na podstawie maski podsieci i zakresu adresów hostów, a nie zgadywać na podstawie końcówki adresu. W praktyce, zrozumienie tych zasad jest niezbędne do efektywnego projektowania sieci oraz do zapobiegania problemom związanym z adresacją i komunikacją w sieci.

Pytanie 25

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi domenowe w Active Directory

B. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory

C. Serwer sieci Web (IIS)

D. Usługi zasad i dostępu sieciowego

Wybór usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory jako odpowiedzi na pytanie o ruting jest błędny, ponieważ ta rola skupia się głównie na kontrolowaniu dostępu do zasobów w sieci, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Usługi te mają na celu autoryzację i uwierzytelnianie użytkowników oraz urządzeń w sieci, co jest ważne, ale nie wystarcza do realizacji zadań rutingowych. Z drugiej strony, usługi domenowe w usłudze Active Directory są fundamentalne dla organizacji i zarządzania użytkownikami, ale nie zajmują się bezpośrednio przesyłaniem pakietów danych pomiędzy różnymi segmentami sieci, co jest kluczowe w kontekście rutingu. Serwer sieci Web (IIS) ma zupełnie inną funkcję, koncentrując się na hostowaniu aplikacji internetowych, a nie na zarządzaniu ruchem sieciowym. Takie nieprawidłowe podejście może wynikać z mylnej interpretacji roli poszczególnych serwisów w infrastrukturze IT. W praktyce, aby poprawnie skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy skupić się na odpowiednich usługach, które rzeczywiście obsługują ruting, a odpowiedzi nie związane z tym tematem prowadzą do błędnych wniosków, co może skutkować brakiem efektywności w zarządzaniu siecią.

Pytanie 26

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.128

B. 225.225.225.240

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.224

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi nie jest prawidłowy z kilku powodów. Maska 255.255.255.224 odpowiada notacji /27, co pozwala na podział na 8 podsieci, a nie 4. Przesunięcie granicy maski w prawo o dodatkowe 3 bity powoduje, że mamy 32 adresy w każdej podsieci, z czego tylko 30 może być używanych przez hosty. Taki nadmiar segmentacji nie byłby konieczny w przypadku czterech podsieci, prowadząc do marnotrawienia adresów IP. Z kolei maska 255.255.255.128 (czyli /25) pozwala na utworzenie zaledwie 2 podsieci, co jest również sprzeczne z wymaganiami zadania. Wreszcie, odpowiedź 225.225.225.240 jest niepoprawna z przyczyn technicznych, gdyż ta wartość nie jest ani zrozumiała, ani stosowana w kontekście masek podsieci. Odpowiedzi te mogą prowadzić do powszechnych błędów w zrozumieniu mechanizmów adresacji w sieci, w szczególności w kontekście podziału na podsieci, co jest kluczowym zagadnieniem w planowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi. Właściwe zrozumienie tego tematu jest niezbędne dla specjalistów IT, aby uniknąć problemów z wydajnością lub brakiem dostępnych adresów IP w rozwijających się sieciach.

Pytanie 27

Na ilustracji zobrazowano okno ustawień rutera. Wprowadzone parametry sugerują, że

A. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 nie będzie w stanie połączyć się z urządzeniami w tej sieci

B. komputerowi o adresie MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 usługa DHCP rutera przydzieli adres IP 192.168.17.30

C. komputer z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 oraz adresem IP 192.168.17.30 został usunięty z sieci

D. na komputerze z adresem MAC 44-8A-5B-5A-56-D0 skonfigurowano adres IP 192.168.17.30 przy użyciu Panelu Sterowania

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia funkcji i mechanizmu rezerwacji DHCP. Na wstępie należy wyjaśnić że rezerwacja DHCP to proces w którym serwer DHCP przypisuje stały adres IP do urządzenia na podstawie jego unikalnego adresu MAC. W przeciwieństwie do ręcznego ustawiania adresu IP przez panel sterowania rezerwacja DHCP dzieje się automatycznie z poziomu rutera co wyklucza możliwość że adres IP na komputerze został ustawiony ręcznie co jest omówione w pierwszej opcji. Kolejna błędna koncepcja sugeruje że urządzenie z przypisanym adresem IP na zasadzie rezerwacji DHCP nie będzie mogło łączyć się z siecią. Jest to nieporozumienie gdyż rezerwacja DHCP nie ma na celu ograniczenia dostępu ale zapewnienie spójności adresów IP w sieci. Tego typu błędne myślenie może wynikać z nieznajomości zasad funkcjonowania protokołu DHCP który jest zaprojektowany w celu ułatwienia zarządzania adresacją IP w sieciach. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje że komputer został wykluczony z sieci. Wykluczenie urządzenia z sieci jest procesem który wymaga zastosowania polityk firewall lub listy kontroli dostępu ACL co nie jest związane z rezerwacją DHCP. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe do efektywnego zarządzania siecią oraz unikania błędów konfiguracyjnych które mogą prowadzić do nieoczekiwanych problemów z łącznością i wydajnością sieciową. Kluczowe jest również zrozumienie że rezerwacja DHCP jest narzędziem które wspiera administratorów sieci w utrzymaniu porządku i przewidywalności w złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 28

Rejestry przedstawione na diagramie procesora mają zadanie

A. przeprowadzania operacji arytmetycznych

B. zapamiętywania adresu do kolejnej instrukcji programu

C. przechowywania argumentów obliczeń

D. kontrolowania realizowanego programu

Rejestry w procesorze nie służą do sterowania wykonywanym programem ani do przechowywania adresu do następnej instrukcji programu. Te funkcje są związane z innymi elementami architektury procesora. Sterowanie wykonywanym programem odbywa się poprzez jednostkę sterującą która dekoduje instrukcje i zarządza ich wykonaniem. Rejestry natomiast są dedykowane do przechowywania danych które są bezpośrednio wykorzystywane przez jednostkę arytmetyczno-logiczną. Nie przechowują one adresu do następnej instrukcji programu co jest zadaniem licznika rozkazów i dekodera rozkazów. Licznik rozkazów śledzi bieżący adres instrukcji a dekoder rozkazów interpretuje ją i przesyła odpowiednie sygnały do innych części procesora. Pomylenie tych funkcji jest typowym błędem wynikającym z niezrozumienia złożonej organizacji wewnętrznej procesora. Warto pamiętać że rejestry są miejscem gdzie dane są przechowywane na krótki czas niezbędny do ich przetworzenia co znacząco przyspiesza działanie procesora. Ich fizyczne rozmieszczenie blisko jednostki arytmetycznej umożliwia szybki dostęp do danych niemożliwy do osiągnięcia przy korzystaniu z pamięci RAM. W ten sposób rejestry stanowią kluczowy element w realizacji szybkich obliczeń przez procesor.

Pytanie 29

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. narzędzie uderzeniowe

B. wkrętak typu Torx

C. narzędzie ręczne do zaciskania

D. bit imbusowy

Praska ręczna, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy to narzędzia, które mogą być używane w różnych kontekstach związanych z instalacjami elektrycznymi i datowymi, ale nie są one właściwe do podłączenia kabli w module Keystone. Użycie praski ręcznej, choć może wydawać się logiczne, nie zapewnia odpowiedniej precyzji i może prowadzić do uszkodzenia kabli lub modułu. Praska służy zazwyczaj do zaciskania wtyków RJ-45 na końcówkach kabli, a więc nie jest przeznaczona do efektywnego wpinania przewodów w moduł Keystone, który wymaga zastosowania narzędzia uderzeniowego. Co więcej, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy są narzędziami stosowanymi do montażu lub demontażu elementów przykręcanych, ale nie mają zastosowania w kontekście podłączania kabli. Powszechnym błędem jest mylenie różnych narzędzi ze względu na ich zastosowanie, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w trakcie instalacji. Właściwe podejście do wyboru narzędzi jest kluczowe dla uzyskania trwałych i bezpiecznych połączeń, dlatego zaleca się stosowanie narzędzi zgodnych z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 30

Zgodnie z aktualnymi przepisami BHP, odległość oczu od ekranu monitora powinna wynosić

A. 75 - 110

B. 39 - 49 cm

C. 20 - 39 cm

D. 40 - 75 cm

Nieprawidłowe odległości oczu od monitora mogą prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych i obniżenia komfortu pracy. Odległości poniżej 40 cm, jak w przypadku pierwszej opcji, mogą powodować nadmierne napięcie mięśni oczu oraz zwiększone ryzyko pojawienia się bólu głowy. W takiej sytuacji wzrok użytkownika musi intensywnie pracować, co prowadzi do zmęczenia oraz nieprzyjemnych dolegliwości. Z drugiej strony, wybór odległości powyżej 75 cm, jak w ostatniej opcji, może skutkować trudnościami w dostrzeganiu detali na ekranie, co wymaga dodatkowego wysiłku ze strony oczu. Tego typu podejścia do odległości od monitora często wynikają z nieprzemyślanych założeń dotyczących ergonomii pracy oraz braku wiedzy na temat odpowiednich praktyk. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że im dalej od ekranu, tym lepiej, co w rzeczywistości prowadzi do gorszego komfortu pracy. Właściwe dostosowanie odległości jest kluczowe dla długotrwałego zdrowia wzroku, a także ogólnego samopoczucia w miejscu pracy. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do ustalonych norm i wytycznych dotyczących ergonomii, które pozwolą na uniknięcie problemów zdrowotnych i zwiększenie efektywności w pracy.

Pytanie 31

Który z poniższych adresów IPv4 wraz z prefiksem reprezentuje adres sieci?

A. 208.99.255.134/28

B. 64.77.199.192/26

C. 46.18.10.19/30

D. 127.100.100.67/27

Adres IPv4 64.77.199.192/26 jest poprawnym adresem sieci, ponieważ prefiks /26 oznacza, że pierwsze 26 bitów adresu jest przeznaczone dla identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. W tym przypadku adres IPv4 64.77.199.192 w notacji binarnej wygląda następująco: 01000000.01001101.11000111.11000000. Dla prefiksu /26, maska podsieci wynosi 255.255.255.192, co daje możliwość utworzenia 4 podsieci, z których każda może zawierać 62 hosty (2^6 - 2, z uwagi na zarezerwowane adresy: adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Adres sieci to pierwszy adres w tej podsieci, co w tym przypadku odpowiada 64.77.199.192. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci oraz z zasadami podziału adresów IP, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą sieciową oraz w unikaniu konfliktów adresowych. Użycie odpowiedniego maskowania podsieci jest niezbędne do efektywnego wykorzystania dostępnych adresów IP oraz do zapewnienia bezpieczeństwa i segmentacji w sieci.

Pytanie 32

Jaki poziom macierzy RAID umożliwia równoległe zapisywanie danych na wielu dyskach działających jako jedno urządzenie?

A. RAID 0

B. RAID 1

C. RAID 2

D. RAID 3

RAID 1 to konfiguracja, która skupia się na redundancji danych, polegająca na mirroringu, czyli kopiowaniu danych na dwa lub więcej dysków w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa. W przeciwieństwie do RAID 0, gdzie dane są dzielone między dyski, w RAID 1 każda zmiana danych jest identycznie zapisywana na wszystkich dyskach, co skutkuje większym bezpieczeństwem, ale niższą wydajnością. RAID 2 jest rzadko stosowany, gdyż wykorzystuje technologię Hamming code do ochrony danych. Nie są to jednak metody, które skupiają się na równoległym zapisie danych. RAID 3 z kolei używa dysku parzystości i również nie realizuje równoległego zapisu danych, lecz raczej skupia się na jednoczesnym odczycie z dysku danych i dysku parzystości. Wybierając konfigurację RAID, często dochodzi do pomyłek w rozumieniu różnicy między wydajnością a redundancją. Użytkownicy mogą sądzić, że każdy poziom RAID automatycznie zwiększa wydajność, co jest błędnym rozumowaniem. Ważne jest, aby zrozumieć, że RAID 0, chociaż wydajny, niesie ze sobą ryzyko całkowitej utraty danych w przypadku awarii. Dlatego należy dokładnie rozważyć potrzeby swojej infrastruktury, zanim zdecyduje się na konkretną konfigurację.

Pytanie 33

Wskaź protokół działający w warstwie aplikacji, który umożliwia odbieranie wiadomości e-mail, a w pierwszym etapie pobiera jedynie nagłówki wiadomości, podczas gdy pobranie ich treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu wiadomości.

A. MIME

B. SNMP

C. IMAP

D. FTAM

Wybór jednego z pozostałych protokołów jako odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowych funkcji i zastosowań każdego z tych rozwiązań. Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany do zarządzania urządzeniami w sieciach komputerowych, takich jak routery i przełączniki. Jego głównym celem jest monitorowanie i zarządzanie siecią, a nie obsługa poczty elektronicznej. Stąd, jego wybór w kontekście zarządzania wiadomościami e-mail jest błędny. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions) to z kolei standard, który pozwala na przesyłanie różnorodnych formatów danych, takich jak obrazy, dźwięki czy dokumenty w wiadomościach e-mail. MIME nie jest protokołem do odbierania poczty, ale raczej sposobem kodowania treści wiadomości, co czyni ten wybór również niewłaściwym. FTAM (File Transfer Access and Management) to protokół używany w kontekście transferu plików, a nie bezpośrednio do obsługi wiadomości e-mail. To również potwierdza, że nie jest to odpowiedni protokół do odpowiedzi na postawione pytanie. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komunikacji elektronicznej. Dlatego ważne jest, aby nie mylić protokołów przeznaczonych do różnych zastosowań, co może prowadzić do niewłaściwego korzystania z technologii.

Pytanie 34

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. PPP

B. RIP

C. SSL

D. POP3

Odpowiedzi takie jak PPP, SSL i POP3 są związane z różnymi rzeczami w sieciach, ale nie zajmują się wyznaczaniem tras pakietów danych. PPP, czyli Point-to-Point Protocol, działa między dwoma węzłami, ale nie zarządza routingiem. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół zabezpieczeń, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji przez internet, głównie na warstwie aplikacji, a do trasowania ma się nijak. POP3 (Post Office Protocol 3) jest używany do pobierania e-maili z serwera, więc też nie jest związany z routingiem. Zwykle mylimy różne warstwy modelu OSI, a każdy protokół ma swoją rolę. Rozumienie różnic między tymi protokołami jest bardzo ważne, żeby dobrze zarządzać sieciami komputerowymi i unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 35

Aby przeprowadzić instalację bez nadzoru w systemie Windows, konieczne jest przygotowanie pliku odpowiedzi o nazwie

A. boot.ini

B. pagefile.sys

C. modprobe.conf

D. unattend.txt

Pliki 'modprobe.conf', 'pagefile.sys' i 'boot.ini' nie pasują do nienadzorowanej instalacji Windows, bo każdy z nich pełni inną funkcję w systemie. 'modprobe.conf' jest typowy dla Linuksa i zajmuje się modułami jądra, więc to nie to samo. 'pagefile.sys' to plik stronicowania, który pomaga RAMowi, ale nie ma nic wspólnego z instalacją. A 'boot.ini' to stary plik do zarządzania opcjami rozruchowymi w Windows XP, więc też nie działa w kontekście nienadzorowanej instalacji. Takie pomyłki biorą się często z mylenia ról plików w różnych systemach. Ważne, żeby wiedzieć, że każdy ma swoje zastosowanie i nie da się ich zamieniać. Jak się tego nie rozumie, to można narobić bałaganu w administracji i mieć niezłe problemy z instalacjami.

Pytanie 36

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 52

B. 51

C. 53

D. 50

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 52, 50 czy 53, może wynikać z typowych błędów myślowych związanych z nieprawidłowym przeliczaniem wartości bitów w systemie binarnym. Na przykład, przy próbie uzyskania 52, użytkownik mógłby błędnie doliczyć dodatkową potęgę 2 lub pomylić się w zliczaniu bitów, co skutkuje dodaniem niepoprawnych wartości. W przypadku 50, możliwe jest zrozumienie, że 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 mogło zostać źle zinterpretowane jako 50, gdyż zapomniano dodać wartości 1 z ostatniego bitu. Odpowiedź 53 również wskazuje na pomyłkę polegającą na dodaniu zbyt dużej wartości do wyniku, co może być wynikiem błędnego zrozumienia potęg liczby 2. Ważne jest, aby przy przeliczaniu systemów liczbowych stosować dokładne metody oraz zrozumieć, jak każda pozycja w liczbie binarnej wpływa na wynik końcowy. Używanie narzędzi lub arkuszy kalkulacyjnych, które wspierają te konwersje, może pomóc w unikaniu takich błędów, a także przyswojenie sobie zasad konwersji poprzez ćwiczenia praktyczne oraz zrozumienie podstawowych zasad arytmetyki binarnej.

Pytanie 37

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. tworzenia schematów sieci

B. kosztorysowania prac

C. określenia wytycznych dla wykonawcy

D. przygotowywania pomiarów powykonawczych

Wybór odpowiedzi dotyczącej rysowania schematów sieci, definiowania wytycznych dla wykonawcy lub opracowywania powykonawczych pomiarów nie uwzględnia podstawowych funkcji Katalogu Nakładów Rzeczowych. Rysowanie schematów sieci to proces inżynieryjny, który koncentruje się na przedstawianiu wizualnym projektu, a nie na szacowaniu kosztów. Katalog nakładów nie służy do tworzenia graficznych reprezentacji, co prowadzi do błędnego założenia, że estetyka i projektowanie wizualne są jego głównymi zastosowaniami. Definiowanie wytycznych dla wykonawcy może być wynikiem analizy kosztów, ale to nie katalog, lecz dokumentacja projektowa określa szczegółowe wymagania dotyczące realizacji projektu. Opracowywanie powykonawczych pomiarów ma za zadanie weryfikację wykonania robót i ich zgodności z projektem, co również nie jest funkcją katalogu. Niezrozumienie roli katalogu prowadzi do błędnych konkluzji, gdzie oceniane są aspekty niewłaściwe w kontekście jego przeznaczenia. Właściwe podejście do wykorzystania katalogu jest kluczowe dla efektywności kosztowej i zgodności z normami branżowymi, co podkreśla znaczenie precyzyjnego zrozumienia jego funkcji.

Pytanie 38

Który z protokołów umożliwia szyfrowane połączenia?

A. SSH

B. TELNET

C. DHCP

D. DNS

TELNET, DHCP i DNS to różne protokoły, które pełnią różne role w sieciach, ale niestety nie dbają o szyfrowanie połączeń. TELNET to protokół, który pozwala na zdalne logowanie, ale przesyła dane w sposób otwarty, co oznacza ryzyko, że ktoś może przechwycić twoje dane logowania. Dlatego dziś rzadko się go używa, skoro bezpieczeństwo jest takie ważne. Z kolei DHCP zajmuje się rozdzielaniem adresów IP w sieci, więc nie ma tutaj mowy o szyfrowaniu. DNS jest z kolei odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych na IP, co jest kluczowe dla działania Internetu, ale także nie oferuje żadnego szyfrowania. Używanie tych protokołów bez dodatkowych zabezpieczeń, jak VPN czy TLS, to ryzykowna sprawa, bo można narazić się na poważne luki w bezpieczeństwie. Z mojego doświadczenia wiem, że wielu ludzi myli te protokoły i nie rozumie ich funkcji, co może skończyć się nieprzyjemnościami w zakresie ochrony danych.

Pytanie 39

Sprzęt, który pozwala na komunikację pomiędzy hostami w tej samej sieci a hostami w różnych sieciach, to

A. router

B. firewall

C. hub

D. switch

Router to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego zadaniem jest przekazywanie pakietów danych między hostami należącymi do różnych sieci, co umożliwia efektywną wymianę informacji. W praktyce, routery są wykorzystywane w domach, biurach oraz w dużych środowiskach korporacyjnych do łączenia lokalnych sieci z Internetem. Przykładem może być typowy router domowy, który łączy urządzenia takie jak komputery, smartfony czy drukarki z dostawcą usług internetowych. Routery operują na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizują adresy IP i podejmują decyzje o trasowaniu danych. W kontekście standardów branżowych, routery są zgodne z protokołami takimi jak IP, a także z technologiami NAT (Network Address Translation) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz tworzenie bardziej złożonych sieci. Warto również zauważyć, że nowoczesne routery często oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, takie jak zapory sieciowe, co wpływa na bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 40

Jakie polecenie jest wysyłane do serwera DHCP, aby zwolnić wszystkie adresy przypisane do interfejsów sieciowych?

A. ipconfig /displaydns

B. ipconfig /flushdns

C. ipconfig /renew

D. ipconfig /release

Polecenie 'ipconfig /release' jest używane do zwolnienia aktualnie przypisanych adresów IP przez klienta DHCP, co oznacza, że informuje serwer DHCP o zwolnieniu dzierżawy. Użycie tego polecenia jest kluczowe w sytuacjach, gdy użytkownik chce zmienić adres IP lub zresetować konfigurację sieciową. Na przykład, po zakończeniu korzystania z sieci Wi-Fi w biurze, użytkownik może użyć tego polecenia, aby zwolnić adres IP, który został mu przypisany. Dzięki temu serwer DHCP może przydzielić go innym urządzeniom w sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie zasobami adresów IP, szczególnie w dynamicznych środowiskach, gdzie urządzenia często łączą się i rozłączają z siecią. Dodatkowo, korzystanie z tego polecenia pomaga unikać konfliktów adresów IP, które mogą wystąpić, gdy dwa urządzenia próbują używać tego samego adresu jednocześnie, co jest szczególnie ważne w dużych sieciach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej