Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 01:42
Data zakończenia: 7 czerwca 2025 01:44

Egzamin niezdany

Wynik: 3/40 punktów (7,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które z poniższych prac remontowych, według przepisów ustawy Prawo Budowlane, wymaga uzyskania zgody na budowę?

A. Dołożenie garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego

B. Malowanie elewacji budynku jednorodzinnego

C. Budowa pochylni przystosowanej dla osób niepełnosprawnych

D. Termomodernizacja budynku wielorodzinnego o wysokości 8 m

Odpowiedź dotycząca dobudowy garażu o powierzchni 50 m2 do budynku wielorodzinnego jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane, takie prace wymagają uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawa definiuje, że każdy obiekt budowlany, który ma być większy niż 35 m2, musi być poprzedzony procedurą uzyskania pozwolenia. Dobudowa garażu, jako element nowego obiektu, musiałaby spełniać szczegółowe wymogi techniczne oraz standardy ochrony środowiska. Przykładowo, w przypadku garażu, ważne jest zapewnienie odpowiednich warunków wentylacyjnych, co jest zgodne z normami budowlanymi. Uzyskanie pozwolenia na budowę nie tylko zabezpiecza interesy inwestora, ale również gwarantuje, że inwestycja jest zgodna z lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz standardami bezpieczeństwa budowlanego, co jest kluczowe dla funkcjonowania całej infrastruktury budowlanej w danym obszarze.

Pytanie 2

Gdzie zamieszcza się opis metody oraz kolejności przeprowadzania robót rozbiórkowych?

A. księdze obiektu

B. dzienniku rozbiórki

C. pozwoleniu na budowę

D. projekcie rozbiórki

Odpowiedź 'projekt rozbiórki' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz standardami branżowymi, projekt rozbiórki stanowi kluczowy dokument, który zawiera szczegółowy opis sposobu wykonania robót rozbiórkowych. W projekcie tym określa się technologię rozbiórki, kolejność wykonywania prac oraz środki bezpieczeństwa, co jest niezbędne do zapewnienia nie tylko efektywności, ale również bezpieczeństwa procesu. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują sytuacje, w których rozbiórka obiektu wymaga precyzyjnego planowania, na przykład w przypadku budynków znajdujących się w bliskim sąsiedztwie innych struktur. W takich sytuacjach projekt rozbiórki musi uwzględniać metody minimalizujące wstrząsy oraz hałas, aby nie wpływać negatywnie na otoczenie. Dobrze przygotowany projekt rozbiórki jest również podstawą do uzyskania odpowiednich zezwoleń i jest zgodny z normami, takimi jak PN-EN 1991, które wskazują na zapewnienie odpowiednich warunków bezpieczeństwa podczas prowadzenia robót budowlanych. Zatem, odpowiedź na pytanie o opis sposobu i kolejności wykonywania robót rozbiórkowych w kontekście projektowania potwierdza znaczenie staranności i dokładności w procesie planowania budowlanego.

Pytanie 3

Prawidłowa sekwencja działań przy rozbiórce budynku murowanego z cegły z dachem o drewnianej konstrukcji to:

A. rozbiórka dachu, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka ścian nośnych, demontaż instalacji, demontaż stolarki

B. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu

C. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych

D. rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, demontaż stolarki, demontaż instalacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozbiórka budynku murowanego z cegły z drewnianym dachem wymaga ścisłej kolejności działań, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność procesu. Poprawna sekwencja, która zaczyna się od demontażu instalacji, ma na celu usunięcie wszelkich systemów elektrycznych oraz hydraulicznych, co minimalizuje ryzyko awarii i wypadków. Następnie, demontaż stolarki, w tym okien i drzwi, pozwala na zabezpieczenie pozostałych fragmentów budynku przed uszkodzeniami. Po tych działaniach można przystąpić do rozebrania ścianek działowych, co otwiera przestrzeń i umożliwia dalsze prace. Kolejnym krokiem jest rozbiórka dachu; jest to kluczowe, ponieważ struktura dachu może wpływać na stabilność całego budynku. Na końcu rozbierane są ściany nośne, które były głównym elementem strukturalnym budynku. Taka kolejność nie tylko przestrzega zasad BHP, ale także zgodna jest z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, co jest istotne dla skutecznego zarządzania projektem budowlanym oraz minimalizacji ryzyka.

Pytanie 4

Wykop, którego długość znacząco przewyższa jego szerokość, określa się mianem

A. przestrzennym

B. liniowym

C. powierzchniowym

D. jamistym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykop liniowy to struktura, w której długość znacznie przewyższa szerokość, co czyni go idealnym do zastosowań związanych z transportem czy komunikacją. Przykłady wykopów liniowych obejmują np. rowy melioracyjne, drogi, tory kolejowe czy rurociągi. W branży inżynieryjnej i budowlanej, projektowanie wykopów liniowych musi uwzględniać wiele czynników, takich jak stabilność gruntu, odpływ wód gruntowych, a także wpływ na otaczające środowisko. Odpowiednie normy budowlane, takie jak Eurokod 7, dostarczają wskazówek dotyczących projektowania i wykonywania wykopów liniowych, zapewniając ich bezpieczeństwo oraz funkcjonalność. W praktyce, inżynierowie często posługują się modelami matematycznymi do analizy geotechnicznej, co pozwala na dokładne oszacowanie warunków gruntowych. Wiedza na temat wykopów liniowych jest zatem kluczowa dla inżynierów, planistów oraz wykonawców, którzy muszą umiejętnie łączyć teorię z praktyką, aby zrealizować projekty zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

Jakie metody należy zastosować w celu zabezpieczenia wykopów ziemnych na placu budowy?

A. Nasypem usytuowanym wzdłuż krawędzi wykopu

B. Ogrodzeniem z siatki postawionym na skraju wykopu

C. Tablicą ostrzegawczą umieszczoną przy krawędzi wykopu

D. Balustradą umiejscowioną w odległości 1 m od krawędzi wykopu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Balustrada ustawiona w odległości 1 m od krawędzi wykopu jest skutecznym środkiem zabezpieczającym, który minimalizuje ryzyko upadku osób oraz przedmiotów do wykopu. Takie podejście jest zgodne z normami BHP oraz przepisami prawa budowlanego, które wymagają odpowiednich środków zabezpieczających na placu budowy. Balustrady powinny być wykonane z wytrzymałych materiałów, takich jak stal lub aluminium, aby zapewnić nie tylko stabilność, ale i odporność na warunki atmosferyczne. W praktyce, odpowiednia wysokość balustrady oraz jej regularne sprawdzanie w kontekście ewentualnych uszkodzeń są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dodatkowo, balustrady mogą być wzbogacone o siatki zabezpieczające, co zwiększa ich efektywność. Zastosowanie balustrad jest częścią szeroko pojętych działań prewencyjnych, które mają na celu ochronę pracowników na różnych etapie realizacji robót budowlanych.

Pytanie 6

Jakie czynniki powinny być brane pod uwagę przy doborze średnicy rynien i rur spustowych?

A. powierzchnia połaci dachowej

B. typ pokrycia dachowego

C. metoda ich mocowania do konstrukcji dachu

D. ich forma oraz umiejscowienie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór średnicy rynien i rur spustowych jest kluczowy dla efektywnego odprowadzania wody deszczowej, a głównym czynnikiem wpływającym na tę decyzję jest wielkość powierzchni połaci dachowej. To właśnie powierzchnia dachowa, wyrażona w metrach kwadratowych, decyduje o całkowitej ilości wody, która może spływać z dachu podczas opadów deszczu. Im większa powierzchnia dachu, tym więcej wody musi zostać odprowadzone, co bezpośrednio wpływa na konieczność zastosowania odpowiedniej średnicy rur i rynien. W praktyce, przy projektowaniu systemów odprowadzania wody deszczowej stosuje się normy, takie jak PN-EN 12056, które definiują minimalne wymagania dotyczące wydajności systemów spustowych, w tym średnicy rur w zależności od powierzchni dachu. Na przykład, dach o powierzchni 100 m² może wymagać rur o średnicy 100 mm, podczas gdy dla większej powierzchni dachu średnica rur powinna być większa, aby zapobiec przelewaniu się wody. Dlatego dobór średnicy nie jest przypadkowy, a jego podstawą jest obliczenie spodziewanej ilości spływającej wody.

Pytanie 7

Na podstawie tabeli określ stopień zużycia wybudowanej 20 lat temu murowanej kotłowni.

Przykładowa trwałość budynków w latach
Lp.	Przeznaczenie budynku	Murowany, żelbetowy lub stalowy	Drewniany
1	dom letniskowy	60 lat	40 lat
2	budynek mieszkalny	150 lat	100 lat
3	szopa, wiata, letnia kuchnia, piwnica, suszarnia, kotłownia	50 lat	40 lat
4	chlewnia, tuczarnia, kurnik, pieczekarnia	60 lat	40 lat

A. 40%

B. 20%

C. 13%

D. 50%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wynosi 40%, co wynika z analizy przewidywanej trwałości murowanej kotłowni, która szacowana jest na 50 lat. W ciągu 20-letniego okresu użytkowania kotłowni, obliczamy procentowy stopień zużycia jako stosunek czasu użytkowania do całkowitego przewidywanego okresu. Wzór na obliczenie stopnia zużycia to: (czas użytkowania / przewidywana trwałość) * 100%. W tym przypadku: (20 lat / 50 lat) * 100% = 40%. Zrozumienie tego obliczenia jest kluczowe w kontekście zarządzania majątkiem budowlanym oraz oceną stanu technicznego obiektów. W praktyce, dla zarządców budynków, znajomość stopnia zużycia infrastruktury pozwala na planowanie remontów i modernizacji oraz oszacowanie kosztów związanych z utrzymaniem obiektów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących oceny stanu technicznego budynków, które mogą obejmować analizy takie jak inspekcje okresowe oraz wytyczne dotyczące dokumentacji technicznej. Wiedza ta jest niezwykle istotna w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz efektywnego gospodarowania zasobami budowlanymi.

Pytanie 8

Jakie techniki łączenia arkuszy blachy gładkiej są wykorzystywane w konstrukcji pokryć dachowych?

A. Zwidłowanie oraz nakładki

B. Rąbki stojące oraz leżące

C. Spawanie oraz lutowanie

D. Nitowanie oraz zgrzewanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rąbki stojące i leżące to jedne z najczęściej stosowanych połączeń w pokryciach dachowych z blachy gładkiej, ponieważ zapewniają one nie tylko estetyczny wygląd, ale także skuteczne zabezpieczenie przed działaniem wody. Rąbki te tworzy się poprzez odpowiednie zagięcie krawędzi blachy, co umożliwia ich szczelne połączenie. Stosowanie rąbków pozwala na skuteczne odprowadzanie wody z dachu, co jest kluczowe dla utrzymania trwałości budynku. W praktyce, rąbki stojące są zazwyczaj umieszczane na krawędziach dachu, a rąbki leżące stosuje się w obrębie połączeń. Warto również zauważyć, że zastosowanie rąbków jest zgodne z normami budowlanymi, które promują rozwiązania minimalizujące ryzyko przecieków. Ponadto, rąbki oferują dobrą odporność na zmiany temperatury i ruchy strukturalne, co czyni je odpowiednim wyborem w polskich warunkach klimatycznych.

Pytanie 9

Użycie ażurowego deskowania do umacniania skarp wykopów o głębokości do 3 m jest zalecane wyłącznie w gruntach

A. sypkich

B. niespoistych

C. nawodnionych

D. zwartych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "zwartych" jest prawidłowa, ponieważ deskowanie ażurowe stosowane do umacniania skarp wykopów do głębokości 3 m jest dedykowane zwłaszcza dla gruntów zwartych, takich jak gliny, piaski gliniaste czy piaskowce. Tego typu grunty mają większą zdolność do przenoszenia obciążeń oraz stabilności, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa wykopów. Deskowanie ażurowe pozwala na efektywne rozkładanie sił działających na skarpy, co ogranicza ryzyko osunięć i deformacji. W praktyce, podczas realizacji robót ziemnych, wykorzystuje się deskowanie ażurowe, aby stworzyć tymczasowe podparcie, które utrzymuje ściany wykopu w ryzach, zwłaszcza gdy grunt nie jest w stanie samodzielnie utrzymać stabilności. Stosowanie tego rozwiązania zgodnie z normami PN-EN 14490 i PN-EN 1997-1 (Eurokod 7) jest zalecane, aby zapewnić odpowiednie bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 10

Pęknięcia w płytach gipsowo-kartonowych działowej ścianki na stalowym ruszcie powstają na skutek braku

A. odpowiedniej liczby kołków rozporowych mocujących ruszt do ścian

B. odpowiedniej liczby wkrętów przymocowujących płyty do rusztu

C. szczeliny pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi a stropem

D. izolacji akustycznej pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na brak szczeliny między płytami gipsowo-kartonowymi a stropem jest prawidłowa, ponieważ takie szczeliny są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania konstrukcji. W przypadku ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych, które są oparte na rusztach stalowych, niezbędne jest uwzględnienie ruchów budynku, takich jak osiadanie czy rozszerzanie się materiałów pod wpływem temperatury i wilgotności. Szczelina pozwala na minimalizację naprężeń, które mogą prowadzić do pęknięć w miejscach styku z stropem. Przykładowo, w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13964, podkreśla się znaczenie dylatacji w konstrukcjach wykończeniowych. Właściwe wykonanie takich połączeń, z uwzględnieniem odpowiednich szczelin, pomaga utrzymać trwałość i estetykę ścianek, co jest szczególnie istotne w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jakość wykończenia ma bezpośredni wpływ na użytkowników.

Pytanie 11

Aby przygotować zaprawę gipsowo-wapienną w proporcji objętościowej 1 : 0,5 : 3, jakie składniki należy użyć?

A. 1 pojemnik gipsu, 0,5 pojemnika ciasta wapiennego oraz 3 pojemniki piasku

B. 1 kg gipsu, 0,5 kg ciasta wapiennego oraz 3 kg piasku

C. 1 kg piasku, 0,5 kg ciasta wapiennego oraz 3 kg gipsu

D. 1 pojemnik piasku, 0,5 pojemnika ciasta wapiennego oraz 3 pojemniki gipsu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź numer 2 jest poprawna, ponieważ proporcje objętościowe składników zaprawy gipsowo-wapiennej wynoszą 1 : 0,5 : 3. Oznacza to, że na 1 część gipsu przypada 0,5 części ciasta wapiennego oraz 3 części piasku. Przygotowując zaprawę, ważne jest, aby dokładnie mierzyć składniki, aby uzyskać odpowiednią konsystencję i wytrzymałość zaprawy. Tego typu zaprawa jest szeroko stosowana w budownictwie, w tym w tynkowaniu ścian oraz przy wykończeniach wnętrz, gdzie może pełnić funkcję zarówno estetyczną, jak i praktyczną, zabezpieczając mury przed wilgocią. Dobrą praktyką jest stosowanie suchego piasku o odpowiedniej granulacji, co również wpływa na końcowe właściwości zaprawy. Dodatkowo, przygotowując zaprawę, warto zwrócić uwagę na czas wiązania gipsu, aby móc odpowiednio uformować materiał przed stwardnieniem. Zastosowanie gipsu w połączeniu z wapnem jest korzystne, ponieważ gips zapewnia szybkość wiązania, a wapno poprawia elastyczność i przyczepność zaprawy, co jest niezbędne w wielu aplikacjach budowlanych.

Pytanie 12

Jakie spoiwo znajduje się w składzie masy do produkcji posadzki chemoodpornej?

A. Żywica epoksydowa

B. Żywica akrylowa

C. Wapno gaszone

D. Mleczko cementowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Żywica epoksydowa jest kluczowym składnikiem masy do wykonania posadzki chemoodpornej ze względu na swoje wyjątkowe właściwości mechaniczne i chemiczne. Charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie substancji chemicznych, takich jak kwasy, zasady i rozpuszczalniki, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w środowiskach narażonych na intensywne działanie chemikaliów, na przykład w laboratoriach czy zakładach przemysłowych. Ponadto, żywice epoksydowe zapewniają doskonałą przyczepność do podłoża, co jest kluczowe dla uzyskania trwałej i jednolitej powierzchni. W praktyce, posadzki wykonane z żywic epoksydowych są łatwe do utrzymania w czystości, a ich gładka powierzchnia minimalizuje ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń. Dodatkowo, żywice te można modyfikować, dodając różne dodatki, co pozwala na uzyskanie pożądanych właściwości, takich jak zwiększona odporność na zarysowania czy ulepszona estetyka. Zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi, stosowanie żywic epoksydowych w budownictwie jest powszechnie akceptowane jako najlepsza praktyka w zakresie zabezpieczeń chemicznych.

Pytanie 13

Na podstawie instrukcji producenta oblicz, ile gotowej mieszanki należy zakupić do wykonania 30 m² posadzki cementowej w postaci warstwy wyrównawczej o grubości 3 cm.

Instrukcja producenta
Dane techniczne
Nazwa produktu:	Posadzka cementowa FLOOR 1000 WEBER
Opakowanie	25 kg
Średnie zużycie	20 kg / m2 / cm
Wytrzymałość	24 MPa
Właściwości	wysoka wytrzymałość na ściskanie, doskonałe właściwości robocze, obniżony skurcz, do stosowania jako podkład podłogowy lub posadzka, mrozoodporny, wodoodporny
Ogrzewanie podłogowe	tak
Miejsce przeznaczenia	pokój, korytarz, kuchnia, łazienka, schody, garaż, balkon, taras
Dalsze prace wykończeniowe	od 14 dni do 21 dni
Użytkowanie podkładu	24 h
Nadaje się pod	płytki, kamień naturalny, parkiet, panele, wykładziny PVC i dywanowe

A. 20 kg

B. 90 kg

C. 600 kg

D. 1800 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kiedy chcesz obliczyć, ile mieszanki potrzebujesz do posadzki cementowej, ważne jest, żeby ogarnąć, jak się oblicza objętość. W tym przypadku mamy 30 m² i grubość 3 cm, więc liczymy: 30 m² x 0,03 m = 0,9 m³. Potem jeszcze do tego dodajemy standardowe zużycie materiału, które wynosi 20 kg na m² na cm, więc: 30 m² x 3 cm x 20 kg = 1800 kg. Wiesz, te obliczenia są naprawdę ważne. Dzięki nim unikniesz kupowania za dużo materiału, a to z kolei oszczędza kasę i czasu. A jak brakuje mieszanki, to jakość posadzki może być kiepska. No i fajnie jest znać lokalne normy budowlane, bo różnią się w zależności od miejsca.

Pytanie 14

Rozbiórkę obiektu z prefabrykatów żelbetowych należy rozpocząć od

A. stropodachu

B. stropów

C. schodów

D. ścian zewnętrznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozbiórka budynku wykonanego z prefabrykatów żelbetowych powinna zaczynać się od stropodachu, ponieważ ten element konstrukcji ma kluczowe znaczenie dla stabilności całej struktury. Zgodnie z zasadami inżynieryjnymi oraz normami budowlanymi, usunięcie górnych elementów pozwala na kontrolowane obniżanie masy budynku, co zmniejsza ryzyko nieprzewidzianych uszkodzeń lub zawalenia się. Przykładem może być zastosowanie metod hydraulicznych lub mechanicznych do demontażu stropodachu, co zapewnia bezpieczeństwo ekip demontażowych. Dodatkowo, rozpoczęcie od stropodachu ułatwia dostęp do kolejnych poziomów budynku i elementów wykończeniowych, takich jak instalacje elektryczne i sanitarno-grzewcze, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branży budowlanej. Zastosowanie właściwych środków ochrony osobistej oraz procedur bezpieczeństwa w tym etapie jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy.

Pytanie 15

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ wymiary rynny oraz rury spustowej, które należy przyjąć do odwodnienia dachu jednospadowego o powierzchni efektywnej 162 m².

Zalecane wymiary rynien i rur spustowych
Efektywna powierzchnia dachu [m²]	Szerokość rynny [mm]	Średnica rury spustowej [mm]
poniżej 20	70	50
20 ÷ 57	100 lub 125	70
57 ÷ 97	125	100
97 ÷ 170	150	100
170 ÷ 243	180	125

A. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

B. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 70 mm

C. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 100 mm

D. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 125 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, dla powierzchni efektywnej dachu wynoszącej 162 m², odpowiednie wymiary rynny i rury spustowej powinny wynosić odpowiednio 150 mm i 100 mm. W przypadku dachu jednospadowego, kluczowe jest zapewnienie efektywnego systemu odwodnienia, aby uniknąć problemów związanych z nadmiarem wody, takich jak zalania czy uszkodzenia konstrukcyjne. Szerokość rynny 150 mm jest wystarczająca, aby odprowadzać wodę deszczową z powierzchni dachu w tym przedziale, a średnica rury spustowej 100 mm zapewnia odpowiedni przepływ wody, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami budowlanymi. Przy projektowaniu systemów odwodnienia warto również uwzględnić lokalne warunki klimatyczne i opady deszczu oraz ze względu na efektywność systemu, stosować się do wytycznych dotyczących minimalnych wymiarów rynien i rur spustowych wskazanych przez organizacje branżowe.

Pytanie 16

W jakiej kolejności należy przeprowadzać roboty malarskie na ścianach i sufitach?

A. malowanie ścian pasami pionowymi, a później poziomymi; malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien

B. malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, następnie prostopadłymi, zaczynając od okien; malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi

C. najpierw malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, następnie równoległymi, zaczynając od okien; kolejno malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi

D. najpierw malowanie ścian pasami poziomymi, a później pionowymi; następnie malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, a potem równoległymi, zaczynając od okien

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotycząca kolejności malowania sufitu i ścian opiera się na praktycznych zasadach, które zwiększają efektywność pracy oraz jakość wykonania. Malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży malarskiej. Ta metoda pozwala na lepsze oświetlenie i widoczność ewentualnych niedoskonałości, co jest kluczowe, gdyż sufit jest często pierwszym elementem zauważanym w pomieszczeniu. Następnie malowanie ścian pasami poziomymi, a następnie pionowymi, zapewnia równomierne pokrycie farbą oraz minimalizuje ryzyko powstawania smug. Takie podejście pozwala również na lepsze zarządzanie techniką malarską, szczególnie w kontekście zbierania farby oraz unikania nadmiernego rozmazywania. Warto również pamiętać, że realizacja takiego procesu zgodnie z normami jest kluczowa dla zapewnienia trwałości oraz estetyki końcowego rezultatu.

Pytanie 17

Określ właściwą kolejność technologiczną montażu elementów lekkiej ścianki działowej z jednolitą okładziną płytami gipsowo-kartonowymi w systemie suchej zabudowy?

A. Poziome profile U → pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

B. Pionowe profile C → poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

C. Poziome profile U → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → pionowe profile C → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

D. Pionowe profile C → płyty gipsowo-kartonowe (jedna strona) → poziome profile U → wełna mineralna → płyty gipsowo kartonowe (druga strona)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa kolejność montażu lekkiej ścianki działowej z jednowarstwowym poszyciem płytami gipsowo-kartonowymi rozpoczyna się od poziomych profili U, które tworzą podstawę struktury. Następnie montuje się pionowe profile C, które są przymocowane do poziomych profili U, tworząc ramę dla ściany. Po zainstalowaniu profili, na jedną stronę konstrukcji przykręca się płyty gipsowo-kartonowe, co zapewnia sztywność i stabilność ścianki. W kolejnym kroku umieszcza się wełnę mineralną, która pełni funkcję izolacyjną oraz akustyczną, co jest szczególnie istotne w przypadku lekkich ścian działowych. Na koniec montuje się płyty gipsowo-kartonowe po drugiej stronie, co kończy proces budowy ścianki. Ta kolejność jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, ponieważ zapewnia optymalną stabilność, izolację oraz efektywność energetyczną. Warto również korzystać z norm, takich jak PN-EN 13964, które regulują zasady montażu i stosowania materiałów budowlanych, co dodatkowo podnosi jakość wykonania.

Pytanie 18

Czym powinno się charakteryzować rusztowanie używane na budowie?

A. Jaskrawym kolorowym malowaniem dla lepszej widoczności

B. Możliwością łatwego i szybkiego demontażu

C. Zawartością elementów drewnianych dla estetyki

D. Stabilnością, odpowiednią nośnością i spełnianiem norm bezpieczeństwa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rusztowanie na budowie musi być przede wszystkim stabilne i posiadać odpowiednią nośność, aby zapewnić bezpieczeństwo pracującym na nim osobom. Stabilność oznacza, że konstrukcja rusztowania jest odporna na przewrócenie czy przesunięcie, co jest kluczowe przy zmiennych warunkach atmosferycznych, takich jak wiatr. Odpowiednia nośność to zdolność rusztowania do utrzymania ciężaru osób, narzędzi i materiałów bez ryzyka załamania. Dodatkowo, rusztowanie musi spełniać normy bezpieczeństwa określone w przepisach prawa budowlanego. Normy te mogą się różnić w zależności od kraju, ale ogólnie koncentrują się na zapewnieniu bezpiecznych warunków pracy. Przykładowo, w Polsce rusztowania muszą spełniać wymagania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. Rusztowania powinny być także regularnie kontrolowane pod kątem ich stanu technicznego. Spełnianie tych wymagań jest nie tylko zgodne z przepisami, ale też stanowi dobrą praktykę w branży budowlanej, minimalizując ryzyko wypadków.

Pytanie 19

Jakie kroki powinien podjąć właściciel budynku, gdy planowany remont dotyczy wycięcia otworu drzwiowego w ścianie nośnej?

A. Przygotowanie szkicu inwentaryzacyjnego w celu zgłoszenia robót

B. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu zgłoszenia robót

C. Opracowanie dokumentacji projektowej w celu uzyskania pozwolenia na budowę

D. Sporządzenie opisu robót remontowych w książce obiektu budowlanego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sporządzenie dokumentacji projektowej w celu uzyskania pozwolenia na budowę jest kluczowym krokiem przy planowaniu remontów, które wpływają na konstrukcję budynku, szczególnie w przypadku wybijania otworów w ścianach nośnych. Tego rodzaju działania mogą wpływać na stabilność całej konstrukcji, dlatego wymagają rzetelnego przemyślenia oraz formalnej zgody. Właściciele nieruchomości są zobowiązani do przedstawienia szczegółowej dokumentacji, która będzie zawierać projekt, obliczenia statyczne oraz opisy planowanych prac. Tego rodzaju dokumenty są niezbędne nie tylko do uzyskania pozwolenia, ale także do zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników budynku. Przykładem praktycznego zastosowania tej procedury może być sytuacja, w której właściciel mieszkania decyduje się na otworzenie przestrzeni w celu poprawy funkcjonalności wnętrza. Wymagana dokumentacja projektowa pomoże również zidentyfikować potencjalne problemy, takie jak przeciążenie konstrukcji, a także pozwoli na wprowadzenie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak wzmocnienia stropów. Takie działania są zgodne z przepisami prawa budowlanego oraz standardami branżowymi, które stawiają na pierwszym miejscu bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 20

Dodanie roztworu chlorku wapnia do mieszanki betonowej ma na celu

A. umożliwienie betonowania w warunkach niskich temperatur

B. usprawnienie rozdeskowania wykonanego elementu betonowego

C. zwiększenie przyczepności betonu do stali zbrojeniowej

D. ochronę zbrojenia betonowanej konstrukcji przed korozją

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dodanie roztworu chlorku wapnia do mieszanki betonowej ma na celu przede wszystkim umożliwienie betonowania w warunkach obniżonych temperatur. W niskich temperaturach proces hydratacji cementu jest spowolniony, co może prowadzić do niepełnego wiązania i osłabienia struktury betonu. Chlorek wapnia działa jako przyspieszacz procesu twardnienia, co jest szczególnie istotne w zimowych warunkach budowlanych. W praktyce oznacza to, że beton osiąga wymagane parametry wytrzymałościowe w krótszym czasie, co pozwala na szybsze zakończenie prac budowlanych. Zastosowanie chlorku wapnia jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie dodatków chemicznych w celu poprawy warunków wiązania betonu w trudnych warunkach atmosferycznych. Dodatkowo, stosowanie tego dodatku może również ograniczyć ryzyko powstawania pęknięć wskutek mrozu, co jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 21

Jeśli nie ma dodatkowych wskazówek projektowych, jak murujemy ściany z bloczków silikatowych posiadających profilowane powierzchnie czołowe (pióra i wpusty)?

A. na spoiny poziome i pionowe, jedynie z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej

B. tylko na spoiny poziome, z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej lub klejowej

C. tylko na spoiny pionowe, z użyciem zaprawy murarskiej zwykłej lub klejowej

D. na spoiny poziome i pionowe, jedynie z użyciem zaprawy murarskiej klejowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna! Ściany z bloczków silikatowych z profilowanymi powierzchniami, które mają pióra i wpusty, powinny być murowane na spoiny poziome. Dzięki temu bloczki lepiej do siebie pasują, a ryzyko mostków termicznych, które mogą powodować straty ciepła, jest mniejsze. W praktyce oznacza to lepszą izolacyjność cieplną budynku, co jest naprawdę istotne. Jeśli używasz zaprawy murarskiej, to zarówno klejowej, jak i zwykłej, to dobrze. Te metody pomagają utrzymać solidną konstrukcję. Z moich obserwacji wynika, że zaprawa klejowa daje lepszą przyczepność, a przy tym pozwala na cieńsze spoiny, co jest ważne, zwłaszcza w budynkach, które muszą spełniać wysokie normy efektywności energetycznej. I pamiętaj, że zgodnie z normą PN-EN 1996-1-1, każdy element powinien być dobrze wyrobiony i dopasowany do warunków, jakie mamy na budowie. Tego typu podejście do budownictwa naprawdę robi różnicę!

Pytanie 22

Urządzenia techniczne montowane w obiektach budowlanych, które mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników, są poddawane stałemu nadzorowi inspektorów

A. Państwowej Inspekcji Pracy

B. Organu Nadzoru Budowlanego

C. Straży Pożarnej

D. Urzędu Dozoru Technicznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Urząd Dozoru Technicznego (UDT) jest odpowiedzialny za nadzór nad urządzeniami technicznymi, które mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników. UDT zajmuje się kontrolowaniem i nadzorowaniem urządzeń takich jak dźwigi, kotły, zbiorniki ciśnieniowe i inne instalacje, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia. Przykładowo, w przypadku dźwigów, UDT przeprowadza regularne inspekcje, aby upewnić się, że urządzenia są zgodne z obowiązującymi normami i przepisami, co obejmuje kontrolę ich stanu technicznego oraz przestrzegania zasad eksploatacji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, UDT działa zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz normami technicznymi, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność użytkowanych instalacji. Warto pamiętać, że odpowiednie przeszkolenie personelu obsługującego te urządzenia oraz regularne przeglądy techniczne są niezbędne dla minimalizacji ryzyka awarii oraz zapewnienia ciągłości ich działania.

Pytanie 23

Jaką wartość ma kosztorysowa robota netto, jeśli kosztorysowa wartość brutto (cena kosztorysowa) wynosi 10 701,00 zł, a stawka VAT wynosi 23%?

A. 8 700,00 zł

B. 8 239,77 zł

C. 13 162,23 zł

D. 10 724,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wartość kosztorysowa robót netto to kwota, która pozostaje po odliczeniu podatku VAT od wartości kosztorysowej brutto. W tym przypadku, mamy wartość kosztorysową brutto wynoszącą 10 701,00 zł oraz stawkę VAT równą 23%. Aby obliczyć wartość netto, należy zastosować wzór: wartość netto = wartość brutto / (1 + stawka VAT). Zatem: 10 701,00 zł / 1,23 = 8 700,00 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze budowlanym oraz w finansach, gdzie precyzyjne określenie kosztów netto jest kluczowe dla analizy rentowności projektów. Dobre praktyki wskazują, że w każdym kosztorysie powinno się jasno przedstawiać wartości brutto, netto oraz zastosowane stawki podatkowe, co ułatwia analizę wydatków i przychodów. Właściwe przygotowanie kosztorysów umożliwia skuteczne planowanie budżetu oraz lepsze zarządzanie finansami w projektach budowlanych.

Pytanie 24

Jakiego materiału należy użyć do nałożenia warstwy wykończeniowej podczas ocieplania zewnętrznej ściany budynku metodą lekką-mokrą?

A. panele z PVC

B. płyty styropianowe

C. tynk cienkowarstwowy

D. blachy fałdowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tynk cienkowarstwowy jest właściwym rozwiązaniem do wykonania warstwy wykończeniowej w systemie dociepleń ścian zewnętrznych metodą lekką-mokrą. Jest to technika, która łączy funkcje estetyczne i ochronne. Tynk cienkowarstwowy charakteryzuje się małą grubością, co pozwala na uzyskanie gładkiej powierzchni, a jednocześnie zapewnia odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych materiałów, tynki te mają wysoką odporność na czynniki takie jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. W praktyce, tynk cienkowarstwowy może być aplikowany na wcześniej nałożoną warstwę izolacyjną, zazwyczaj wykonaną z płyt styropianowych lub wełny mineralnej, co umożliwia uzyskanie wysokiej efektywności energetycznej budynku. W branży budowlanej istnieje wiele standardów, takich jak ETICS (External Thermal Insulation Composite Systems), które obejmują zasady stosowania tynków cienkowarstwowych, co podkreśla ich znaczenie i efektywność w dociepleniu budynków.

Pytanie 25

Pęknięcia w konstrukcji, które wystąpiły w betonowej podstawie podłogi, powinny być po poszerzeniu zagruntowane, a następnie uzupełnione

A. kitem polimerowym trwale plastycznym

B. masą asfaltową z wypełniaczami

C. żywicą epoksydową z dodatkiem tiksotropowym

D. zaprawą cementowo-wapienną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wiesz, żywice epoksydowe z dodatkiem tiksotropowym to naprawdę świetny wybór do wypełniania szczelin w betonowych podkładach. Mają bardzo dobre właściwości mechaniczne i dobrze się łączą z betonem. Po zagruntowaniu pęknięć, ta żywica wypełnia mikroszczeliny i tworzy mocne połączenie z podłożem. Jej tiksotropowość sprawia, że łatwo ją nałożyć w wąskie spacje, a podczas schnięcia nie wypływa, co jest spoko. Można to zobaczyć na przykład w renowacji podłóg przemysłowych, bo tam jest naprawdę duże obciążenie, więc trzeba używać materiałów o dużej wytrzymałości. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1504, użycie żywic epoksydowych w naprawach jest polecane, bo pozwala to odbudować strukturę i zabezpieczyć przed kolejnymi uszkodzeniami. Tak więc, odpowiedź, która wskazuje na żywicę epoksydową jako materiał wypełniający, jest jak najbardziej na miejscu i zgodna z aktualnymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 26

Kluczowym aspektem poprawnego montażu paneli podłogowych jest

A. przymocowanie paneli do podłoża jedynie w narożnikach

B. utrzymanie dylatacji pomiędzy panelami a ścianą

C. utrzymanie dylatacji w obszarze drzwiowym

D. przymocowanie paneli do podłoża

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zachowanie dylatacji między panelami a ścianą jest kluczowe dla prawidłowego układania paneli podłogowych, ponieważ materiały użyte w produkcji paneli podłogowych, takie jak drewno czy laminat, rozszerzają się i kurczą w odpowiedzi na zmiany temperatury i wilgotności. Dylatacja, czyli niewielka przerwa, pozwala na swobodny ruch paneli, co zapobiega ich odkształceniu, pękaniu czy wypaczaniu. W praktyce, zaleca się pozostawienie dylatacji o szerokości od 1 do 1,5 cm wzdłuż każdej ściany, co jest zgodne z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 13329. Zastosowanie odpowiednich listew przypodłogowych może pomóc w ukryciu tej przerwy, nie wpływając na estetykę pomieszczenia. Prawidłowe wykonanie dylatacji przyczynia się również do dłuższej żywotności paneli oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest szczególnie istotne w pomieszczeniach o zmiennym poziomie wilgotności, jak łazienki czy kuchnie.

Pytanie 27

W trakcie realizacji robót rozbiórkowych budynku, w celu składowania gruzu, należy korzystać z

A. placów przed budynkiem

B. płyt spocznikowych

C. piwnic znajdujących się pod budynkiem

D. stropów nad piwnicami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Właściwym miejscem do składowania gruzu podczas robót rozbiórkowych są place przed budynkiem. Zastosowanie takich miejsc jest zgodne z zasadami BHP oraz z przepisami dotyczącymi organizacji placu budowy. Place te zapewniają łatwy dostęp do materiałów, co ułatwia transport i segregację gruzu. Ponadto, składowanie gruzu na otwartej przestrzeni umożliwia jego łatwe przemieszczanie i odbiór, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia budynku czy sąsiednich obiektów. W praktyce, podczas organizacji placu budowy, należy również wziąć pod uwagę odpowiednie oznakowanie stref składowania, co wpływa na bezpieczeństwo i efektywność prowadzonych prac. Rekomenduje się również stosowanie osłon przeciwpyłowych oraz zabezpieczeń, aby ograniczyć wpływ na otoczenie. Użycie przestrzeni przed budynkiem pozwala na zorganizowanie składowania w sposób, który ogranicza zakłócenia w ruchu pieszym i drogowym, co jest istotnym elementem w kontekście dbałości o bezpieczeństwo publiczne oraz środowisko.

Pytanie 28

Jak należy przygotować stalowe podłoże przed nałożeniem farby olejowej nawierzchniowej?

A. Przetrzeć metalową szczotką, aby usunąć rdzę, następnie nasycić 10% roztworem fluatu, a po upływie 24 godzin zagruntować roztworem 20% fluatu

B. Oczyścić mechanicznie z rdzy, olejów, kwasów i ługów, a następnie zagruntować farbą podkładową antykorozyjną

C. Usunąć kurz, pozbyć się rdzy przy użyciu rozpuszczalnika benzynowego, a następnie zagruntować pokostem

D. Wyczyścić drewnianym klockiem, aby pozbyć się rdzy i nierówności, a następnie zagruntować szarym mydłem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca oczyszczenia mechanicznego podłoża ze stali przed malowaniem farbą olejną nawierzchniową jest poprawna, ponieważ etapy przygotowawcze są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i trwałości powłok malarskich. Oczyszczenie ze rdzy, olejów, kwasów i ługów jest niezbędne, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogą osłabić przyczepność farby. W praktyce, do oczyszczenia można wykorzystać szlifowanie, szczotki druciane lub piaskowanie, co jest zgodne z normami ISO 8501 dotyczącymi przygotowania powierzchni stalowych. Po dokładnym oczyszczeniu, zagruntowanie farbą podkładową antykorozyjną jest kluczowym krokiem, który zapewnia dodatkową ochronę przed korozją i tworzy odpowiednią bazę dla farby nawierzchniowej. Przykładem może być użycie farb podkładowych zawierających pigmenty antykorozyjne, które zapewniają długotrwałą ochronę w trudnych warunkach atmosferycznych. Zachowanie tych standardów ma istotne znaczenie dla wydłużenia żywotności malowanej powierzchni.

Pytanie 29

W przypadku gdy konieczne jest poszerzenie wykopu pod fundament, prace na dnie wykopu powinny być zrealizowane przy użyciu koparki

A. zbierakową

B. chwytakową

C. podsiębierną

D. przedsiębierną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykorzystanie koparki przedsiębiernej do poszerzenia wykopu pod fundamenty jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. Koparka przedsiębierna, charakteryzująca się dużą wydajnością i precyzją, jest zaprojektowana do wykonywania prac na dnie wykopów, co jest kluczowe w przypadku fundamentów. Dzięki jej konstrukcji możliwe jest efektywne zbieranie i transportowanie materiałów, co przyspiesza proces budowlany. W praktyce, podczas poszerzania wykopu, koparka ta wykorzystuje łyżkę o odpowiedniej szerokości, co pozwala na uzyskanie precyzyjnych wymiarów fundamentu. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 1997 określają, że fundamenty muszą być umieszczone na stabilnym podłożu, a odpowiednie przygotowanie wykopu, w tym jego poszerzenie, stanowi kluczowy krok w procesie budowlanym. Przykładowo, w projektach budowlanych często stosuje się koparki przedsiębierne do efektywnego usuwania nadmiaru ziemi oraz przygotowywania podłoża pod fundamenty, co przekłada się na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 30

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż szerokość rynny i średnicę rury spustowej, które należy przyjąć dla dachu jednospadowego o wymiarach 12 × 10 m.

Zalecane wymiary rynien i rur spustowych
Efektywna powierzchnia dachu [m²]	Szerokość rynny [mm]	Średnica rury spustowej [mm]
poniżej 20	70	50
20÷57	100 lub 125	70
57÷97	125	100
97÷170	150	100
170÷243	180	125

A. Szerokość rynny: 150 mm, średnica rury spustowej: 100 mm.

B. Szerokość rynny: 180 mm, średnica rury spustowej: 125 mm.

C. Szerokość rynny: 100 mm, średnica rury spustowej: 70 mm.

D. Szerokość rynny: 125 mm, średnica rury spustowej: 100 mm.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór szerokości rynny na poziomie 150 mm oraz średnicy rury spustowej 100 mm jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania systemów odprowadzania wód deszczowych. Zgodnie z ustaleniami zawartymi w tabeli, dla dachu o wymiarach 12 × 10 m, co daje powierzchnię efektywną wynoszącą 120 m², te parametry zapewniają optymalne odprowadzanie wód opadowych, minimalizując ryzyko przepełnienia oraz uszkodzenia systemu. Stosowanie rynien o zbyt małej szerokości może prowadzić do zastoju wody, co w konsekwencji może skutkować ich odkształceniem i uszkodzeniem. Również średnica rury spustowej musi być odpowiednia, aby efektywnie transportować wodę do systemu kanalizacyjnego. W praktyce stosowanie tych wartości przyczynia się do dłuższej żywotności systemu oraz zmniejsza ryzyko kosztownych remontów i usunięcia awarii. Warto również zwrócić uwagę na zalecenia norm lokalnych oraz standardów budowlanych, które mogą różnić się w zależności od regionu, jednak ogólne zasady pozostają niezmienne.

Pytanie 31

Po ułożeniu podkładu podłogowego z cementowej zaprawy należy go zraszać wodą lub zakryć folią, aby

A. spowolnić proces wiązania zaprawy

B. zapewnić odpowiednie warunki do wiązania zaprawy

C. wygładzić powierzchnię zaprawy

D. zagwarantować przyczepność zaprawy do podłoża

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca zapewnienia dobrych warunków wiązania zaprawy jest prawidłowa, ponieważ proces ten jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej wytrzymałości i trwałości podkładu. Zraszanie wodą lub przykrycie folią pozwala na utrzymanie wilgotności, co jest niezbędne do prawidłowego zachodzenia reakcji hydratacji cementu. W przypadku zapraw cementowych, wysoka wilgotność przez pierwsze kilka dni umożliwia cementowi w pełni związać z wodą, co skutkuje osiągnięciem optymalnych właściwości mechanicznych. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 206-1, podkreślają znaczenie ochrony świeżo ułożonych zapraw przed nadmiernym wysychaniem, co może prowadzić do powstania pęknięć czy osłabienia struktury. Przykładowo, w przypadku dużych powierzchni, zastosowanie folii może znacznie zmniejszyć tempo parowania wody, a regularne zraszanie, zwłaszcza w ciepłe dni, będzie wspierać proces wiązania. Dobre praktyki w budownictwie zalecają kontrolowanie wilgotności otoczenia i dostosowywanie działań w zależności od warunków atmosferycznych, co wpływa na jakość wykonanych prac budowlanych.

Pytanie 32

Aby przygotować podłoże przed nałożeniem samopoziomującego podkładu, należy je odpowiednio przygotować przez

A. zmatowienie

B. zagruntowanie

C. osuszenie

D. oczyszczenie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'oczyszczenie' jest kluczowym etapem w przygotowaniu podłoża przed nałożeniem podkładu samopoziomującego. Oczyszczone podłoże zapewnia lepszą przyczepność materiałów budowlanych, co znacząco wpływa na ich trwałość i stabilność. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, olej, resztki zaprawy czy inne substancje, mogą zakłócić interakcję między podkładem a podłożem, prowadząc do osłabienia struktury i w konsekwencji do uszkodzeń. Przykładem dobrych praktyk w tym zakresie jest stosowanie odkurzaczy przemysłowych do usuwania pyłu oraz środków chemicznych przeznaczonych do czyszczenia podłoża, które mogą pomóc w eliminacji tłuszczu lub smarów. Standardy branżowe, takie jak normy PN-EN 13813, wskazują, że odpowiednie przygotowanie podłoża jest niezbędne dla osiągnięcia wymaganego poziomu jakości i bezpieczeństwa. Oczyszczenie powinno być zawsze dostosowane do specyfiki podłoża oraz zastosowanego materiału, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego etapu w procesie budowlanym.

Pytanie 33

Niwelator jest używany do wykonywania pomiarów

A. objętości.

B. kątów pionowych.

C. powierzchni.

D. różnic poziomów.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niwelator jest narzędziem stosowanym w geodezji i budownictwie, które umożliwia precyzyjne pomiary różnic wysokości między punktami na powierzchni ziemi. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania optycznego, co oznacza, że za pomocą niwelatora można ustalić wysokość jednego punktu względem innego. To urządzenie jest niezwykle istotne w procesach budowlanych, gdzie precyzja pomiarów wysokości ma kluczowe znaczenie dla stabilności i funkcjonalności budowli. Na przykład, podczas budowy nowych obiektów, takich jak mosty czy budynki, niwelator pozwala na dokładne określenie poziomu fundamentów, co jest niezbędne do uniknięcia osiadania budowli. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie niwelatora oraz stosowanie się do standardów takich jak ISO 17123, które określają metody pomiaru dla sprzętu geodezyjnego. Właściwe użycie niwelatora nie tylko zwiększa dokładność pomiarów, ale również wpływa na całościową jakość projektów budowlanych.

Pytanie 34

Jakiego dokumentu kierownik budowy powinien oczekiwać od inwestora przed rozpoczęciem prac budowlanych?

A. Obmiar robót wraz z ogólnym harmonogramem budowy

B. Umowa z podwykonawcą oraz kosztorys robót

C. Pozwolenie na budowę z dołączonym projektem budowlanym

D. Książka obiektu budowlanego wraz z obmiarem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pozwolenie na budowę z załączonym projektem budowlanym jest kluczowym dokumentem, który inwestor dostarcza kierownikowi budowy przed rozpoczęciem robót. Ten dokument jest niezbędny do legalnego prowadzenia działalności budowlanej i potwierdza, że projekt został zatwierdzony przez odpowiednie organy administracji. W Polsce, zgodnie z Ustawą Prawo budowlane, pozwolenie na budowę musi być uzyskane przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac budowlanych. Kierownik budowy, jako osoba odpowiedzialna za realizację projektu, musi mieć dostęp do szczegółowych informacji zawartych w projekcie budowlanym, które obejmują m.in. rysunki techniczne, specyfikacje materiałowe oraz inne istotne dane. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie planu robót oraz organizacja harmonogramu, które są oparte na zatwierdzonym projekcie. W praktyce, brak pozwolenia na budowę może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do nakazu wstrzymania robót i ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 35

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do robót ziemnych, które polegają na cienkowarstwowym skrawaniu terenu na dużej przestrzeni oraz przenoszeniu go na krótkie odległości do 60 cm?

A. Równiarki

B. Spycharki

C. Koparki chwytakowej

D. Koparki przedsiębiernej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Spycharki to maszyny budowlane, które są idealnie przystosowane do pracy przy robót ziemnych polegających na skrawaniu gruntu cienkimi warstwami na dużych powierzchniach oraz przemieszczaniu go na niewielkie odległości do 60 cm. Dzięki swojej konstrukcji, spycharki posiadają solidne lemiesze, które umożliwiają efektywne przekształcanie terenu oraz dokładne usuwanie wierzchniej warstwy gleby. Dodatkowo, ich napęd na wszystkie koła pozwala na lepszą przyczepność oraz manewrowość w trudnych warunkach terenowych. W praktyce, spycharki wykorzystywane są często do przygotowania terenu pod budowę, na przykład przy równaniu podłoża czy usuwaniu nadmiaru ziemi. W branży budowlanej, standardy dotyczące bezpieczeństwa i efektywności pracy wymagają stosowania odpowiednich maszyn dostosowanych do konkretnego rodzaju robót, a spycharki spełniają te wymagania dzięki swojej wszechstronności oraz wydajności. Przykładami zastosowań spycharek mogą być prace związane z budową dróg, gdzie niezbędne jest precyzyjne formowanie podłoża.

Pytanie 36

Wzmocnienia przez darniowanie lub brukowanie wymagają

A. gruntowe podłoża pod drogi tymczasowe

B. skarpy wykopów tymczasowych

C. gruntowe podłoża pod ławy szeregowe

D. skarpy nasypów stałych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skarpy nasypów stałych wymagają szczególnego traktowania w kontekście wzmacniania, ponieważ są narażone na różnorodne obciążenia i erozję. Zastosowanie darniowania lub brukowania w takich miejscach ma na celu zwiększenie stabilności oraz ochronę przed osuwiskami. Darniowanie, czyli pokrycie skarpy roślinnością, nie tylko zapobiega erozji gleb, ale także zwiększa jej nośność dzięki systemowi korzeniowemu. Brukowanie, z kolei, może być korzystne w przypadkach, gdy skarpy są narażone na intensywne ruchy pojazdów lub zmienność warunków atmosferycznych. Praktycznie, w projektach budowlanych, na przykład przy budowie dróg czy infrastruktury, stosuje się te techniki, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo nasypów. Zgodnie z normami budowlanymi, odpowiednie wzmacnianie skarp jest kluczowe dla długoterminowej stabilności konstrukcji, a także spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa. Warto również zwrócić uwagę na dobór odpowiednich roślin w przypadku darniowania, aby zapewnić efektywność i estetykę terenu.

Pytanie 37

W jakiej sytuacji kierownik budowy nie będzie zobowiązany do opracowania planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa?

A. Czas budowy - 45 dni roboczych, liczba pracowników - 30

B. Czas budowy - 35 dni roboczych, liczba pracowników - 20

C. Czas budowy - 40 dni roboczych, liczba pracowników - 25

D. Czas budowy - 30 dni roboczych, liczba pracowników - 10

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku budowy, która trwa 30 dni roboczych i zatrudnia 10 pracowników, kierownik budowy jest zwolniony z obowiązku sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (PBOS) zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz kodeksu pracy. Zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniach, budowy o krótszym czasie trwania i mniejszej liczbie pracowników nie wymagają sporządzania PBOS, co wynika z oceny ryzyka oraz poziomu złożoności projektu. Taki przepis ma na celu uproszczenie procedur dla mniejszych budów, gdzie ryzyko wypadków jest ograniczone. Praktycznym przykładem może być niewielka budowa domu jednorodzinnego, gdzie liczba pracowników i czas realizacji jest ograniczony, co nie stwarza skomplikowanych warunków pracy. W takich przypadkach kierownik budowy może skoncentrować się na praktycznych aspektach zarządzania budową, zapewniając jednocześnie odpowiednie bezpieczeństwo pracowników bez obciążania ich zbędną biurokracją. Ważne jest, aby kierownicy budowy byli świadomi zmieniających się przepisów, a także mieli umiejętność identyfikacji sytuacji, w których warto zastosować bardziej szczegółowe zasady ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Kierunki aplikacji farby gruntującej oraz wykończeniowej na powierzchnię ściany powinny wyglądać następująco:

A. pionowo gruntująca i wykończeniowa

B. pionowo gruntująca, a poziomo wykończeniowa

C. poziomo gruntująca i wykończeniowa

D. poziomo gruntująca, a pionowo wykończeniowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór prawidłowego kierunku nanoszenia farby gruntującej i powierzchniowej ma kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych efektów aplikacji. Prawidłowe nałożenie farby gruntującej poziomo ma na celu równomierne pokrycie powierzchni oraz lepsze wchłanianie przez materiał, co sprzyja tworzeniu solidnej bazy dla następnych warstw. Gruntowanie w tym kierunku umożliwia również minimalizację ryzyka powstawania smug i zacieków. Następnie, nałożenie farby powierzchniowej w kierunku pionowym pozwala na uzyskanie lepszej przyczepności oraz poprawienie estetyki finalnego wykończenia. Tego rodzaju technika jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży malarskiej, gdzie dbałość o szczegóły ma ogromne znaczenie. Warto również pamiętać, że stosowanie odpowiednich narzędzi malarskich, takich jak wałki i pędzle, które są przeznaczone do konkretnego rodzaju aplikacji, może dodatkowo wpłynąć na jakość i trwałość wykonanej pracy.

Pytanie 39

Rewitalizacja ściany, która ma pojedyncze rysy oraz pęknięcia o szerokości 3-4 mm, niegrożące stabilności konstrukcji murowanej z cegły, polega na

A. torkretowaniu uszkodzonej ściany mieszanką betonową

B. rozbiórce uszkodzonej ściany i następnej jej odbudowie

C. zastosowaniu ściągów z prętów stalowych umocowanych w narożach ścian i zaciśniętych nakrętką rzymską

D. usunięciu tynku, oczyszczeniu powierzchni, poszerzeniu pęknięć, a następnie ich wypełnieniu zaczynem cementowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca usunięcia tynku, oczyszczenia powierzchni, poszerzenia pęknięć, a następnie ich wypełnienia zaczynem cementowym, jest poprawna, ponieważ stanowi standardową metodę naprawy niewielkich rys i spękań w ścianach murowanych. Ta procedura pozwala na usunięcie luźnych fragmentów i zanieczyszczeń, co zapewnia lepszą przyczepność materiału naprawczego. Wypełnienie pęknięć zaczynem cementowym jest kluczowe, ponieważ cement charakteryzuje się dobrą wytrzymałością i odpornością na działanie wody. W praktyce warto również zidentyfikować przyczyny powstawania rys, aby zapobiec ich ponownemu wystąpieniu. W przypadku naprawy, zgodnie z dobrymi praktykami budowlanymi, istotne jest także, aby stosować materiały o zbliżonych właściwościach do oryginalnych, co umożliwi harmonijne współdziałanie naprawy z resztą konstrukcji. Dodatkowo, właściwe przygotowanie powierzchni oraz zastosowanie odpowiednich technik aplikacji zaczynu cementowego pozwala na uzyskanie trwałego i estetycznego wykończenia. Na przykład, stosowanie siatki zbrojeniowej w przypadku większych pęknięć może zapobiec dalszemu ich rozwojowi.

Pytanie 40

Podczas remontu budynku mieszkalnego stwierdzono konieczność wykonania dodatkowych prac, które nie były ujęte w projekcie. W rezultacie nastąpiło rozszerzenie zakresu prac realizowanych przez wykonawcę. Inwestor oraz wykonawca uzgodnili rozliczenie projektu na podstawie obmiaru. Z którego kosztorysu będą rozliczane dodatkowe prace?

A. Powykonawczego

B. Rzeczowego

C. Inwestorskiego

D. Ofertowego

Odpowiedź powykonawcza jest prawidłowym wyborem, ponieważ w przypadku dodatkowych robót, które nie były przewidziane w pierwotnym projekcie, kluczowe jest rozliczenie na podstawie dokumentacji powykonawczej. Kosztorys powykonawczy uwzględnia wszystkie zmiany oraz dodatkowe prace wykonane w trakcie realizacji inwestycji. Przykładowo, jeśli w trakcie remontu budynku stwierdzono konieczność wymiany instalacji elektrycznej, której nie ujęto w projekcie, wykonawca powinien sporządzić nowy kosztorys powykonawczy, który dokładnie odzwierciedli te dodatkowe koszty. Dokument ten jest niezbędny do prawidłowego rozliczenia inwestycji oraz do późniejszego zatwierdzenia przez inwestora. W praktyce, stosowanie kosztorysów powykonawczych stanowi standard w branży budowlanej, co zapewnia przejrzystość i zgodność z zasadami rzetelnego obliczania kosztów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej