Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 9 maja 2025 12:01
  • Data zakończenia: 9 maja 2025 12:18

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –170°C
B. –190°C
C. –150°C
D. –130°C
Wybór nieprawidłowych temperatur, takich jak –150°C, –170°C czy –190°C, wynika z nieporozumienia dotyczącego właściwego zarządzania nasieniem zwierząt hodowlanych. Temperatura –150°C, choć teoretycznie zbliżona do wartości bezpiecznej, w kontekście przechowywania plemników jest zbyt wysoka, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W rzeczywistości, powyżej –130°C następuje degradacja komórek, a ich zachowanie staje się niestabilne. Z kolei odpowiedzi –170°C oraz –190°C są wynikiem błędnego myślenia o ekstradycyjnych warunkach przechowywania, które nie są realistyczne w kontekście standardowych praktyk w biotechnologii. Przy takich ekstremalnych temperaturach, może dojść do zjawiska, jakim jest uszkodzenie struktury komórek przez szybkie zmiany temperatury, znane jako szok termiczny. Szok ten prowadzi do nieodwracalnych zaburzeń w integralności błon komórkowych plemników, co z kolei skutkuje ich śmiercią. Warto zauważyć, że w praktyce przemysłowej, najważniejsze jest utrzymanie odpowiednich warunków w miejscu przechowywania i transportu, co powinno być zgodne z wytycznymi i normami branżowymi, które zalecają dbałość o temperaturę graniczną –130°C. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla sukcesu w hodowli zwierząt i zapewnienia zachowania wysokiej jakości nasienia.

Pytanie 2

Niedobór witaminy A w diecie zwierząt może prowadzić do

A. krwawych wybroczyn pod skórą
B. osłabienia wzroku znanego jako "kurza ślepota"
C. osłabienia kości i stawów, określanego krzywicą
D. obrzmienia oraz krwawienia dziąseł
Witamina A odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wzroku. Jej niedobór prowadzi do zaburzeń w produkcji rodopsyny, pigmentu niezbędnego do percepcji światła w siatkówce oka, co skutkuje osłabieniem wzroku, znanym jako 'kurza ślepota'. To schorzenie charakteryzuje się trudnościami w widzeniu w słabym oświetleniu. W praktyce, aby zapobiec niedoborom witaminy A w diecie zwierząt, należy stosować odpowiednie suplementy oraz wprowadzać do ich żywienia źródła tej witaminy, takie jak marchew, wątroba czy produkty mleczne. Zgodnie z wytycznymi dotyczących żywienia zwierząt, witamina A powinna być dostarczana w odpowiednich dawkach, aby zapewnić optymalne zdrowie i wydajność, co jest szczególnie istotne w hodowli zwierząt gospodarskich i domowych, gdzie maksymalizacja zdrowia zwierząt przekłada się na ich wydajność produkcyjną i dobrostan.

Pytanie 3

Osoba świadcząca usługi związane ze sztucznym unasiennianiem lub hodowca, który przeprowadził zabieg sztucznego unasienniania krowy lub jałówki w swoim stadzie, powinna przechowywać kopię zaświadczenia przez okres

A. 3 lat
B. 2 lat
C. 5 lat
D. 4 lat
Odpowiedź, że podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania powinien przechowywać kopię zaświadczenia przez 5 lat, jest zgodna z obowiązującymi standardami i przepisami prawa. Przechowywanie dokumentacji przez ten czas umożliwia nie tylko zapewnienie pełnej przejrzystości procesów hodowlanych, ale także umożliwia ścisłą kontrolę nad zdrowiem zwierząt oraz jakością stosowanych materiałów genetycznych. W przypadku jakichkolwiek kontroli weterynaryjnych lub audytów, dostęp do stosownych dokumentów jest kluczowy dla potwierdzenia przeprowadzonych zabiegów oraz ich zgodności z normami. Dobre praktyki w branży hodowlanej zalecają, aby wszelkie dokumenty związane z sztucznym unasiennianiem były archiwizowane przez co najmniej 5 lat, co także może być pomocne przy monitorowaniu potencjalnych skutków ubocznych stosowanych preparatów. Utrzymywanie takiej dokumentacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również świadczy o profesjonalizmie hodowcy oraz jego dbałości o dobrostan zwierząt.

Pytanie 4

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Róg
B. Trzon
C. Koronę
D. Szyjkę
Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.

Pytanie 5

Jakie czynniki wpływają na zapotrzebowanie bytowe krowy?

A. masa ciała krowy
B. typ oraz rasa krowy
C. zawartość tłuszczu w mleku
D. wydajność mleka
Rozważając inne podane odpowiedzi, warto zauważyć, że typ i rasa krowy rzeczywiście mogą wpływać na zapotrzebowanie bytowe, ale nie są one kluczowymi czynnikami decydującymi o całkowym zapotrzebowaniu. Wiele ras krów ma podobne potrzeby energetyczne w stosunku do ich masy ciała, dlatego skupienie się na samej rasie może prowadzić do nieścisłości w planowaniu diety. Zawartość tłuszczu w mleku jest istotna dla jakości produktu, jednak nie bezpośrednio wpływa na zapotrzebowanie bytowe samej krowy, a bardziej na jej wydajność mleczną i skład mleka. Wydajność mleka jest efektem wielu czynników, w tym genetyki, diety oraz warunków hodowlanych, ale nie stanowi podstawowego wyznacznika zapotrzebowania bytowego. Obliczenia dotyczące diety powinny się przede wszystkim opierać na masie ciała, co jest zgodne z praktykami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, a nie na wydajności mleka czy rasie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania żywieniem i zdrowiem krów, co ma bezpośredni wpływ na ich produkcję i dobrostan. Typowe błędy myślowe w tym kontekście często prowadzą do zniekształconych wniosków, które mogą negatywnie wpłynąć na dietę i zdrowie zwierząt.

Pytanie 6

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Departament Ochrony Środowiska
B. Inspekcja Weterynaryjna
C. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
D. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Wybór Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi jako organu kontrolującego przestrzeganie Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w produkcji zwierzęcej jest błędny, ponieważ jego rola skupia się głównie na tworzeniu polityki i przepisów, a nie na bezpośredniej kontroli gospodarstw. Ministerstwo dostarcza ramy prawne, w których działają inne agencje, natomiast samo nie prowadzi kontroli. Podobnie, Wydział Ochrony Środowiska, chociaż zajmuje się aspektami ochrony środowiska w rolnictwie, nie ma kompetencji do nadzoru nad praktykami produkcji zwierzęcej. Inspekcja Weterynaryjna, mimo że kontroluje zdrowie i dobrostan zwierząt, nie jest odpowiedzialna za ogólną zgodność z Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą w kontekście produkcji, co jest zadaniem ARiMR. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwej odpowiedzi wynikają z mylenia stanowisk i kompetencji poszczególnych organów. Każdy z wymienionych organów ma swoją unikalną rolę, ale to ARiMR jest kluczowe w kontekście kontroli właściwych praktyk w produkcji zwierzęcej. Zrozumienie tych ról jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania gospodarstw oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 7

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. 24 godz. po rui
B. 6-12 godz. przed rują
C. pierwsza połowa rui
D. druga połowa rui
Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.

Pytanie 8

Stajenny dokonał rozczyszczenia kopyt niepodkutych koni 1.07.2013 r. W jakim okresie powinien zrealizować następne rozczyszczenie?

A. 15-28.07.2013 r.
B. 01-15.08.2013 r.
C. 08-14.07.2013 r.
D. 22-29.08.2013 r.
Odpowiedzi, które wskazują niewłaściwe terminy rozczyszczania kopyt, bazują na niepełnym zrozumieniu zasad dotyczących pielęgnacji koni. Wybór daty 15-28.07.2013 r. sugeruje, że kopyta powinny być czyszczone w zbyt krótkim odstępie czasu, co może prowadzić do zaniedbań w pielęgnacji. Takie podejście nie uwzględnia potrzeby dostosowywania częstotliwości zabiegów do rzeczywistego stanu kopyt oraz ich eksploatacji. Termin 08-14.07.2013 r. jest jeszcze bardziej niewłaściwy, jako że sugeruje rozczyszczanie zaledwie kilka dni po pierwszym zabiegu, co jest zbyt wczesną interwencją. W kontekście pielęgnacji kopyt kluczowe jest, aby nie tylko reagować na widoczne zanieczyszczenia, ale również planować działania na podstawie okresowego monitorowania stanu kopyt. Natomiast wybór terminu 22-29.08.2013 r. przesuwa zalecany zakres czasowy na zbyt późno, co może prowadzić do ryzyka zdrowotnego dla konia. W praktyce, zbyt długi czas między zabiegami może skutkować kumulowaniem się problemów, takich jak rozwój infekcji czy uszkodzenia mechaniczne, które wpływają na komfort i wydajność zwierzęcia. Warto zatem pamiętać o znaczeniu regularnych przeglądów oraz dostosowaniu terminów do indywidualnych potrzeb koni, co jest fundamentalne w profesjonalnej opiece nad nimi.

Pytanie 9

Wskaż rodzaj paszy, który ma najmniejszą wilgotność.

A. Siano
B. Kiszonka
C. Melasa
D. Okopowe
Siano jest jedną z najstarszych i najczęściej stosowanych pasz dla zwierząt, charakteryzującą się niską zawartością wody w porównaniu do innych typów pasz. Zawartość wody w sianie zazwyczaj wynosi od 10% do 15%, co czyni je idealnym wyborem do długoterminowego przechowywania i podawania zwierzętom. Dzięki temu, że siano jest suszone, ma również wyższą koncentrację składników odżywczych, co czyni je bardziej wartościowym źródłem białka, błonnika i minerałów. Ponadto, dobrze przygotowane siano powinno być wolne od pleśni i zanieczyszczeń, co jest krytyczne dla zdrowia zwierząt. Przykładami zastosowania siana są pasze dla bydła, owiec oraz koni, gdzie jego niska wilgotność wspiera zdrową dietę, pomagając jednocześnie zapobiegać chorobom układu pokarmowego. W kontekście standardów, stosowanie siana spełnia wytyczne dotyczące żywienia zwierząt gospodarskich, promując ich zdrowie oraz dobrostan.

Pytanie 10

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w korzeniach
B. w liściach
C. w nasionach
D. w łodygach
Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 11

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. lewego dołu głodowego
B. linii białej
C. prawego dołu głodowego
D. linii grzbietu
Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 12

W diecie klaczy karmiących wykorzystuje się dodatek stymulujący laktację w formie pójła z

A. otrąb pszennych
B. siana z traw
C. śruty poekstrakcyjnej sojowej
D. kiszonek z kukurydzy
Kiszonki z kukurydzy, siano z traw oraz śruta poekstrakcyjna sojowa, mimo że mogą być wartościowe w diecie koni, nie są optymalnym wyborem jako dodatek mlekopędny dla klaczy karmiących. Kiszonki z kukurydzy charakteryzują się wysoką zawartością skrobi, co może prowadzić do zaburzeń trawiennych i problemów ze zdrowiem, zwłaszcza u klaczy w okresie laktacji, które wymagają stabilnej i zdrowej diety, bogatej w błonnik. Siano z traw, chociaż jest ważnym źródłem błonnika, nie dostarcza wystarczających ilości białka i składników mineralnych, które są niezbędne dla wsparcia laktacji. Z kolei śruta poekstrakcyjna sojowa, mimo wysokiej zawartości białka, może powodować problemy z równowagą hormonalną i alergiami pokarmowymi, co jest niewskazane w diecie klaczy karmiących. Klacze w okresie laktacji potrzebują składników odżywczych, które wspomagają produkcję mleka i regenerację organizmu po porodzie. Niepoprawne podejście do ich żywienia, w tym stosowanie niewłaściwych dodatków, może prowadzić do spadku produkcji mleka oraz wpłynąć negatywnie na zdrowie zarówno klaczy, jak i źrebiąt. Warto więc stosować dodatki, które są potwierdzone badaniami, a otręby pszenne stanowią doskonały przykład takiego składnika, który wspiera laktację i zdrowie klaczy karmiących.

Pytanie 13

Kiedy należy przeprowadzić strzyżenie maciorek?

A. 4 tygodnie przed porodem
B. 1 tydzień po porodzie
C. 4 tygodnie po porodzie
D. 1 tydzień przed porodem
Ostrzyżenie maciorek na przykład tuż przed porodem, czy to na tydzień przed, czy po, to nie jest najlepszy pomysł. To może wprowadzać zbędny stres, co na pewno nie jest dobre dla ich zdrowia i może komplikować sam poród. A z kolei zbyt późne ostrzyżenie może prowadzić do problemów z higieną, co jest dość istotne, szczególnie w pierwszych dniach po narodzinach prosiąt. Często ludzie nie rozumieją, jak ważna jest profilaktyka w hodowli. Ignorowanie podstawowych zasad higieny i dobrostanu zwierząt może spowodować, że produkcja spadnie, a koszty leczenia wzrosną. Dlatego dobrze przemyślane działania, jak odpowiednie ostrzyżenie, to klucz do zdrowia i efektywności w hodowli.

Pytanie 14

Który sposób hodowli kur umożliwia osiągnięcie najwyższego standardu dobrostanu ptaków?

A. Hodowla w klatkach
B. Hodowla ekstensywna
C. Hodowla intensywna
D. Hodowla bateriowa
Chów ekstensywny kur jest uznawany za najbardziej sprzyjający dobrostanowi ptaków z kilku kluczowych powodów. W systemie tym kury mają dostęp do przestronnych wybiegów, co pozwala im na naturalne zachowania, takie jak grzebanie w ziemi, picie wody z naturalnych źródeł oraz kontakt z innymi ptakami. Dobre praktyki w chowie ekstensywnym obejmują zapewnienie odpowiedniej ilości przestrzeni, co wpływa na redukcję stresu i agresji wśród ptaków. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection oraz Humane Society International, minimum 4 m² na kurę na wybiegu jest uznawane za standard, który wspiera ich zdrowie oraz komfort. Dodatkowo, w chowie ekstensywnym kury są mniej narażone na choroby, co przekłada się na mniejsze wykorzystanie antybiotyków. Takie podejście jest zgodne z coraz bardziej popularnym modelem zrównoważonego rolnictwa, które kładzie nacisk na integrowanie dobrostanu zwierząt z produkcją ekologiczną.

Pytanie 15

Jakie są kategorie uznawanych ras psów w Polsce?

A. cztery grupy według TICA
B. pięć grup według AKC
C. dziesięć grup według FCI
D. sześć grup według FIFe
Klasyfikacja uznanych w Polsce ras psów opiera się na standardach Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), która wyróżnia dziesięć głównych grup psów, w tym grupy takie jak: psy pasterskie i zaganiające, psy myśliwskie, psy stróżujące, czy też psy do towarzystwa. Każda z tych grup ma swoje specyficzne cechy, które uwzględniają zarówno ich pochodzenie, jak i przeznaczenie. Na przykład, psy pasterskie są zazwyczaj hodowane do pracy z zwierzętami gospodarskimi, a ich inteligencja i zdolności do nauki czynią je doskonałymi pomocnikami. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe dla hodowców, właścicieli oraz entuzjastów psów, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie rasy do potrzeb i stylu życia. Dobrze wykonana klasyfikacja ras jest także niezbędna w kontekście wystaw kynologicznych, gdzie rasy są oceniane według precyzyjnych kryteriów FCI, co zapewnia jednolitość i rzetelność ocen.

Pytanie 16

Najmniej moczu wydalają

A. konie
B. psy
C. świnie
D. indyki
Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 17

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. nosoryjowej
B. obrzękowej
C. smołowej
D. cementowej
Inne odpowiedzi, takie jak cementowa, smołowa i nosoryjowa, są niepoprawne i nie odpowiadają na opisane objawy. Choroba cementowa, znana jako choroba śmiertelna, dotyczy głównie problemów związanych z układem pokarmowym, a objawy są zazwyczaj bardziej związane z biegunką i odwodnieniem niż z obrzękiem. Smołowa, związana z zakaźnym zapaleniem jelit, również nie wykazuje charakterystycznych objawów obrzękowych, a symptomy takie jak brak apetytu i osłabienie są zbyt ogólne, aby zidentyfikować tę chorobę jako główną przyczynę. Z kolei choroba nosoryjowa, spowodowana wirusem nosówki, charakteryzuje się innymi objawami, takimi jak kaszel, katar oraz zmiany w układzie oddechowym, a nie obrzękami. Takie nieprawidłowe rozpoznanie może prowadzić do błędnego leczenia i pogorszenia stanu zdrowia zwierząt. Kluczowe jest zrozumienie, że objawy kliniczne powinny być analizowane w kontekście całego obrazu klinicznego i epidemiologii chorób. Wiedza na temat symptomatologii oraz prawidłowego rozpoznawania chorób u zwierząt gospodarskich ma fundamentalne znaczenie dla efektywnego zarządzania stadem i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 18

Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?

A. Plymouth Rock
B. Zielononóżka kuropatwiana
C. New Hampshire
D. Dominant White Cornish
Wybór innych ras kur do chowu ekologicznego może prowadzić do nieefektywności oraz naruszenia zasad ekologicznego rolnictwa. Plymouth Rock, choć popularna, nie jest optymalną rasą do ekologicznych warunków, ponieważ nie posiada zdolności do efektywnego poszukiwania pokarmu na wolnym wybiegu, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w tym systemie. Dodatkowo, ta rasa często wymaga większej troski o zdrowie i odżywianie, co zwiększa koszty eksploatacji. Rasa New Hampshire, choć uznawana za dobrą dla produkcji jaj, nie jest dobrze przystosowana do warunków wolnowybiegowych, co neguje zalety chowu ekologicznego. Dominant White Cornish, z kolei, jest głównie hodowana dla mięsa, a nie produktów jajowych, co w przypadku chowu ekologicznego jest istotnym ograniczeniem. Wybierając nieodpowiednie rasy, hodowcy mogą nie tylko stracić korzyści związane z ekologicznym rolnictwem, ale także narazić się na trudności w spełnieniu standardów jakości oraz dobrostanu zwierząt, co jest kluczowe w branży ekologicznej. W efekcie, niepoprawny wybór rasy może prowadzić do obniżenia rentowności gospodarstwa oraz jego negatywnego wizerunku na rynku ekologicznym.

Pytanie 19

Ruja występuje najczęściej dwa razy w ciągu roku (na wiosnę i na jesień)?

A. u lochy
B. u królicy
C. u suki
D. u maciorki
Ruja, znana również jako okres rui, to czas, w którym samice ssaków są płodne i gotowe do rozmnażania. U suk ruja występuje zazwyczaj dwa razy w roku, co jest zgodne z ich cyklem reprodukcyjnym. W przeciągu roku suki przechodzą przez cykle rui, które są regulowane hormonalnie. W praktyce oznacza to, że w okresach rui suki mogą przyjmować samca i dochodzi do zapłodnienia. Warto zaznaczyć, że czasami może wystąpić dodatkowa ruj, co jest nazywane rują niewłaściwą. Zrozumienie cykli rozrodczych suk jest kluczowe dla hodowców, ponieważ pozwala planować krycie oraz późniejsze wydanie szczeniąt. Ponadto, w kontekście weterynarii, monitorowanie cyklu rui u suk może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak torbiele jajników czy infekcje macicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece nad zwierzętami.

Pytanie 20

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. kreda pastewna
B. mocznik pastewny
C. sól pastewna
D. melasa
Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.

Pytanie 21

Pasza, która jest stworzona do bezpośredniego karmienia zwierząt oraz odpowiednio skomponowana, aby całkowicie zaspokoić dzienne potrzeby różnych gatunków zwierząt na składniki odżywcze, minerały oraz witaminy, nazywana jest

A. mieszanka treściwa, uzupełniająca
B. koncentrat białkowy
C. mieszanka treściwa, pełnoporcjowa
D. mieszanka mineralno-witaminowa
Wybór odpowiedzi, która odnosi się do mieszanki treściwej, uzupełniającej, nie oddaje istoty zbilansowanej diety, jaką powinny otrzymywać zwierzęta w hodowli. Mieszanka treściwa, uzupełniająca jest bowiem przeznaczona do stosowania w połączeniu z innymi paszami i nie dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które są kluczowe dla zachowania zdrowia i wydajności zwierząt. Również koncentrat białkowy, który zawiera głównie białko, nie jest wystarczający, aby dostarczyć pełne spektrum składników odżywczych, jakie są wymagane. Tego rodzaju pasze mogą prowadzić do niedoborów innych ważnych składników, takich jak witaminy i minerały, co w dłuższym czasie może negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt oraz ich wydajność. Mieszanka mineralno-witaminowa, choć ważna, również nie jest w stanie zaspokoić pełnych potrzeb żywieniowych, ponieważ nie dostarcza odpowiedniej ilości energii i białka. Błędem jest zatem myślenie, że podstawowym celem paszy może być jedynie uzupełnianie, a nie kompleksowe zaspokajanie potrzeb żywieniowych. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowa dieta powinna być zrównoważona, a mieszanka treściwa, pełnoporcjowa jest jedynym rozwiązaniem, które zapewnia zwierzętom całościowe pokrycie ich potrzeb. Zachowanie równowagi w diecie jest podstawą efektywnej produkcji zwierzęcej oraz zdrowia hodowli.

Pytanie 22

Czy obcinanie części ogona u prosiąt bez użycia znieczulenia może być przeprowadzane?

A. w pierwszym miesiącu życia
B. do 2 tygodnia życia
C. tylko w pierwszym dniu życia
D. maksymalnie do siódmego dnia życia
Odpowiedź "maksymalnie do siódmego dnia życia" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, obcinanie ogonów u prosiąt powinno być przeprowadzane w pierwszym tygodniu życia. W tym okresie prosięta są jeszcze na etapie najintensywniejszego wzrostu i rozwijającego się układu nerwowego, co sprawia, że wykonanie tego zabiegu w tym czasie minimalizuje ból i stres. W praktyce, obcinanie ogonów jest stosowane w celu zapobiegania urazom oraz problemom z zachowaniem, które mogą wystąpić w przypadku, gdy prosięta zaczynają się gryźć nawzajem. Warto zaznaczyć, że zabieg ten powinien być wykonywany przez wykwalifikowany personel, który zna najlepsze praktyki i standardy związane z przeprowadzaniem tego typu procedur. Zastosowanie znieczulenia nie jest wymagane w przypadku zabiegów przeprowadzanych w tym krótkim okresie życia, jednak w miarę możliwości powinno się stosować metody minimalizujące ból, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt.

Pytanie 23

Rasa bydła klasyfikowana jako mała rasa mięsna, szybko dojrzewająca i charakteryzująca się szybkim przyrostem masy, bez rogów, o najczęściej czarnej i błyszczącej sierści. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach żywienia i klimatycznych. Jak nazywa się ta rasa?

A. hereford
B. limousine
C. salers
D. aberdeen angus
Wybór innych ras, takich jak Salers, Hereford czy Limousine, nie oddaje w pełni charakterystyki, jaką ma Aberdeen Angus. Salers, choć również uznawana za rasę mięsna, jest rasa o bardziej surowym temperamencie i wymaga lepszych warunków żywieniowych, co czyni ją mniej odporną na trudne warunki. Z kolei Hereford, mimo że jest rasą mięsna, jest znana z posiadania rogów, co jest sprzeczne z opisem bezrożności. Ponadto, Hereford ma tendencję do wolniejszego wzrostu i późniejszego dojrzewania w porównaniu do Aberdeen Angus, co jest istotnym czynnikiem dla hodowców poszukujących efektywności produkcji. Limousine, z drugiej strony, to rasa znana z wysokiej wydajności mięsnej, jednak wymaga ona bardziej wymagającego żywienia i lepszych warunków bytowych, co czyni ją mniej uniwersalną w niekorzystnych warunkach klimatycznych. Typowym błędem myślowym przy wyborze niewłaściwej rasy jest zbytnie skoncentrowanie się na wydajności produkcji bez uwzględnienia lokalnych warunków hodowlanych, co prowadzi do nietrafionych decyzji dotyczących wyboru rasy bydła. Zrozumienie różnic pomiędzy rasami oraz ich adaptacyjnych zdolności to klucz do sukcesu w hodowli bydła mięsnego.

Pytanie 24

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. dekornizacji
B. trokarowania
C. znakowania
D. kurtyzowania
Wybór innych odpowiedzi, jak znakowanie, kurtyzowanie czy trokarowanie, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają te narzędzia w weterynarii. Znakowanie to zazwyczaj sposób na identyfikację zwierząt, przy użyciu farb, tatuaży czy mikroczipów. To jest używane przy zarządzaniu stadem, ale nie ma nic wspólnego z dekornizacją. Kurtyzowanie to z kolei usuwanie tkanki w kontekście chirurgii, często przy nowotworach. Trokarowanie to technika, która ma na celu wprowadzenie trokaru, narzędzia do drenażu, głównie w zabiegach inwazyjnych. Wybór tych opcji może sugerować, że nie rozumiesz, do czego służą poszczególne narzędzia, a to jest naprawdę kluczowe w praktyce weterynaryjnej. Dobrze byłoby lepiej poznać te techniki i zastosowania, bo to ważne dla skuteczności zabiegów i bezpieczeństwa zwierząt.

Pytanie 25

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pierwszej pomocy koniowi wykazującemu objawy ochwatu?

A. wykonaniu zimnych okładów na kopyta
B. owijaniu i ogrzewaniu mięśni zadu konia
C. schładzaniu mięśni zadu konia
D. stosowaniu ciepłych okładów na kopyta
Odpowiedzi sugerujące ochładzanie lub ogrzewanie mięśni zadu konia są nieprawidłowe z kilku powodów. Po pierwsze, ochwat jest schorzeniem bezpośrednio związanym z kopytami, a nie z mięśniami zadu, co oznacza, że jakiekolwiek działania skierowane na zadu nie mają wpływu na proces zapalny zachodzący w kopycie. Ogrzewanie mięśni zadu może wręcz pogorszyć stan konia, gdyż dodatkowe ciepło może zwiększyć stan zapalny w organizmie, co jest sprzeczne z celem pierwszej pomocy. Ponadto, ciepłe okłady na kopyta mogą prowadzić do dalszego pogorszenia sytuacji, ponieważ ciepło sprzyja rozszerzaniu naczyń krwionośnych i zwiększeniu przepływu krwi do uszkodzonych tkanek, co może prowadzić do nasilenia bólu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie ogólnych zasad pierwszej pomocy, które sprawdzają się w innych przypadkach, z sytuacją ochwatu. W kontekście tej choroby, kluczowe jest zrozumienie, że kopyta są centralnym punktem problemu, a nie mięśnie, co wymaga zastosowania odpowiednich technik, takich jak zimne okłady, aby skutecznie zarządzać objawami i wspierać proces leczenia.

Pytanie 26

Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody

A. ministra zdrowia
B. powiatowego lekarza weterynarii
C. głównego lekarza weterynarii
D. ministra właściwego do spraw rolnictwa
Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest kluczowym elementem w procesie sztucznego unasienniania buhajów pochodzących z państw spoza Unii Europejskiej. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie najwyższych standardów zdrowotnych i bioasekuracji w hodowli zwierząt. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem procesu sztucznego unasienniania należy przeprowadzić szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz warunków, w jakich zwierzęta są utrzymywane. Minister rolnictwa, jako organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo żywności i zdrowie zwierząt, ma za zadanie zapewnienie, że wszelkie praktyki hodowlane są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz międzynarodowymi normami. Dodatkowo, w przypadku sprowadzania nasienia z krajów trzecich, konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących pochodzenia materiału, co obejmuje potwierdzenie jego jakości przez odpowiednie instytucje weterynaryjne. Takie działania są niezbędne dla ochrony lokalnego rolnictwa i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone przez niekontrolowane źródła.

Pytanie 27

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. linii przymocowanej do kantara.
B. drążku przymocowanym do rogów.
C. linii przymocowanej do rogów.
D. drążku przymocowanym do kółka nosowego.
Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.

Pytanie 28

Najwcześniej stosowanym zabiegiem zootechnicznym u prosiąt jest

A. przycinanie kiełków
B. znakowanie prosiąt
C. kurtyzowanie
D. kastracja knurków
Przycinanie kiełków jest jednym z najwcześniejszych zabiegów zootechnicznych stosowanych u prosiąt, realizowanym zazwyczaj w ciągu pierwszych dni po urodzeniu. Celem tego zabiegu jest zapobieganie urazom, które mogą powstać wskutek walki między prosiętami o dostęp do sutków matki, a także zmniejszenie ryzyka uszkodzenia w wyniku przypadkowego ugryzienia. Przycinanie kiełków jest również zalecane w kontekście poprawy dobrostanu zwierząt, ponieważ nadmiernie długie kiełki mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu. Ponadto, standardy zootechniczne, takie jak te określone przez Europejski kodeks dobrostanu zwierząt, podkreślają znaczenie wczesnych interwencji w zakresie zdrowia i dobrostanu prosiąt. Praktyka ta jest szeroko stosowana w hodowlach, gdzie bezpieczeństwo i komfort zwierząt są priorytetem, na przykład w nowoczesnych fermach trzody chlewnej, które stosują zaawansowane techniki zarządzania stadem.

Pytanie 29

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. klonowanie
B. seksowanie gamet i zarodków
C. pozyskiwanie embrionów
D. superowulacja u dawczyń
Superowulacja u dawczyń jest kluczowym pierwszym etapem programu MOET, który ma na celu uzyskanie wielu zarodków w krótkim czasie. Proces ten polega na stymulacji jajników do produkcji większej liczby komórek jajowych niż zwykle, co pozwala na pobranie ich w trakcie jednej procedury. W praktyce, superowulacja osiągana jest poprzez podanie hormonów gonadotropowych, takich jak FSH (hormon folikulotropowy) i LH (hormon luteinizujący), co prowadzi do wzrostu liczby dojrzałych pęcherzyków jajnikowych. Dzięki temu można uzyskać wiele zarodków, co jest niezbędne do efektywnego przenoszenia zarodków do biorczyń. Przykładowo, w programach hodowlanych bydła, superowulacja jest rutynowo stosowana, aby zwiększyć wydajność reprodukcyjną, co przekłada się na lepsze wyniki w hodowli i większy zysk dla producentów. Standardy dobrej praktyki w tym zakresie obejmują monitorowanie reakcji hormonalnych oraz odpowiednie dobieranie dawek hormonów, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić wysoką jakość pozyskiwanych zarodków.

Pytanie 30

Aby poprawić skład mikroflory jelitowej oraz ograniczyć rozwój patogennych bakterii, do karmy wprowadza się

A. probiotyki
B. minerały
C. antyoksydanty
D. witaminy
Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które przynoszą korzyści zdrowotne, gdy są stosowane w odpowiednich ilościach. Ich dodawanie do paszy ma na celu wspieranie zdrowej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym zwierząt. Probiotyki konkurują z patogennymi bakteriami o miejsce w jelitach, co hamuje ich rozwój. Dodatkowo, mogą wspierać układ odpornościowy, poprawiać wchłanianie składników odżywczych oraz wspierać procesy trawienne. W praktyce, stosowanie probiotyków jest szeroko zalecane w hodowli zwierząt, zwłaszcza w intensywnych systemach produkcji, gdzie ryzyko wystąpienia chorób jest wyższe. Przykłady probiotyków to szczepy Lactobacillus oraz Bifidobacterium, które są powszechnie stosowane w paszach dla bydła, świń i drobiu, co potwierdzają liczne badania naukowe. W branży zootechnicznej, zastosowanie probiotyków stało się standardem, wspierającym zarówno zdrowie zwierząt, jak i optymalizującym produkcję żywności.

Pytanie 31

Poprawny sposób postępowania z rozmrożonym nasieniem podczas wykonywania zabiegu inseminacji krów zawiera wariant

Czas od rozmrożenia nasienia do wykonania inseminacji

WariantRodzaj nasienia
konwencjonalne
(minuty)
seksowane
(minuty)
I515
II155
III2015
IV1520

A. III
B. IV
C. II
D. I
Wariant II jest prawidłowy, ponieważ odpowiednio uwzględnia czas potrzebny na przygotowanie i wykonanie inseminacji, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności zabiegu. W przypadku nasienia konwencjonalnego, czas przygotowania wynosi 15 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inseminacji. Taki czas pozwala na pełne rozprowadzenie komórek plemnikowych w medium oraz ich aktywację, co przekłada się na zwiększenie szans na zapłodnienie. Z kolei dla nasienia seksowanego, czas przygotowania wynoszący 5 minut jest optymalny, ponieważ nasienie to jest bardziej wrażliwe i nie wymaga tak długiego okresu na osiągnięcie pełnej aktywności. Zastosowanie się do tych zaleceń jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt, co potwierdza wysoką jakość praktyk w inseminacji. Znajomość odpowiednich czasów i standardów jest niezbędna dla uzyskania maksymalnej efektywności i zwiększenia wskaźników ciąż.

Pytanie 32

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. szpotawa
B. krowia
C. poprawna
D. zgodna
Postawa szpotawa, opisująca zjawisko, w którym kopyta koni są ustawione w taki sposób, że czubki kopyt wskazują do środka, prowadzi do większego obciążenia zewnętrznych ściank kopyt. W praktyce klinicznej rozpoznawanie postawy szpotawą jest kluczowe, ponieważ może wpływać na biomechanikę ruchu konia, co z kolei wpływa na jego wydajność i zdrowie. Tego typu postawa może prowadzić do problemów ze stawami oraz niewłaściwego rozkładu ciężaru ciała, co jest szczególnie istotne w kontekście sportów jeździeckich. Właściwe monitorowanie i korekcja postawy szpotawą powinny być realizowane przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy mogą wdrożyć odpowiednie programy treningowe oraz skorygować obuwie, co pomoże zminimalizować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, zrozumienie mechaniki ruchu koni z taką postawą jest istotne w kontekście ich ogólnego dobrostanu oraz długotrwałej wydajności.

Pytanie 33

Selekcja zwierząt do hodowli, które posiadają pożądane cechy, przeprowadzona na podstawie oceny ich wartości użytkowej, to

A. brakowanie
B. heterozja
C. selekcja
D. eksterier
Selekcja to proces, który polega na wybieraniu osobników do rozrodu, które wykazują pożądane cechy w obrębie danej rasy lub gatunku. W kontekście hodowli zwierząt, selekcja opiera się na ocenie wartości użytkowej, co oznacza, że hodowcy podejmują decyzje na podstawie konkretnych kryteriów, takich jak wydajność produkcyjna, odporność na choroby, temperament czy cechy fizyczne. Dobrym przykładem jest hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcjonuje się osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, co ma na celu poprawę całej stada. W praktyce selekcja może przybierać różne formy, takie jak selekcja fenotypowa, genotypowa, czy molekularna, a jej celem jest maksymalizacja wartości genetycznej populacji. Standardy w hodowli zwierząt często zalecają stosowanie programów selekcyjnych, które uwzględniają zarówno aspekty genetyczne, jak i środowiskowe, aby zapewnić długoterminowy rozwój i zrównoważony postęp genetyczny.

Pytanie 34

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. mineralizację kości
B. krzepliwość krwi
C. wzrok
D. płodność
Witamina K, chociaż ma różne funkcje w organizmie, nie jest jakoś super istotna dla płodności, a także wzroku. Nie jest to kluczowy czynnik, jak na przykład hormony czy inne witaminy, które mają bardziej bezpośredni wpływ na procesy związane z rozmnażaniem. Jeśli chodzi o kości, to witamina K2 może wspierać wapnienie, ale nie jest tak ważna jak witamina D czy wapń. A co do wzroku, to różne przypuszczenia nie mają mocnych podstaw. Wiedza na temat witamin i minerałów jest bardzo ważna, żeby nie wpadać w pułapki związane z suplementacją. Często pojawiają się nieporozumienia, które mogą prowadzić do nieodpowiednich wyborów żywieniowych i na dłuższą metę do gorszego zdrowia. Dlatego warto wiedzieć, jak poszczególne składniki wpływają na nasze zdrowie, a to dotyczy zarówno ludzi, jak i zwierząt.

Pytanie 35

Zbyt duża liczba kurcząt pod sztuczną kwoką sygnalizuje niewłaściwą

A. niską temperaturę
B. wysoką temperaturę
C. intensywność oświetlenia
D. niską intensywność oświetlenia
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczące zbyt wysokiej temperatury, intensywnego oświetlenia oraz małego oświetlenia wskazują na pewne nieporozumienia w zakresie potrzeb środowiskowych kurcząt. Zbyt wysoka temperatura, choć na pierwszy rzut oka mogłaby się wydawać przyczyną gromadzenia się piskląt, w rzeczywistości prowadzi do odwrotnego efektu — ptaki próbują się schłodzić przez oddalanie się od źródła ciepła. Intensywne oświetlenie również nie jest bezpośrednio powiązane z ich gromadzeniem się pod kwoką. W rzeczywistości, zbyt jasne światło może wpływać na stres u ptaków, co może prowadzić do ich rozproszenia. Z kolei małe oświetlenie powoduje, że ptaki mogą się czuć mniej bezpiecznie, jednak nie jest to bezpośredni wskaźnik temperatury. W przypadku hodowli kurcząt, kluczowe jest zrozumienie, że środowisko, w którym przebywają, powinno być dostosowane do ich specyficznych potrzeb, a błędne założenia mogą prowadzić do niewłaściwych działań. Przykładowe błędy myślowe to przypuszczenie, że wysoka temperatura czy niewłaściwe oświetlenie mogą być przyczyną nadmiernego gromadzenia się piskląt, co w rzeczywistości jest wynikiem niewystarczającej temperatury. To podkreśla znaczenie wiedzy na temat wymagań środowiskowych drobiu, aby skutecznie zarządzać ich hodowlą.

Pytanie 36

Aby polepszyć właściwości jakościowe wołowiny pochodzącej z hodowli krów mlecznych, stosuje się krzyżowanie towarowe krów mlecznych z buhajami ras mięsnych. Do takiego krzyżowania zazwyczaj wybiera się buhaja rasy

A. Hereford
B. Angler
C. Ayrshire
D. Jersey
Krzyżowanie krów mlecznych z buhajami ras mięsnych, takimi jak Hereford, ma na celu poprawę cech jakościowych mięsa, co jest kluczowe w produkcji wołowiny. Rasa Hereford jest znana ze swojej efektywności w produkcji mięsa o wysokiej jakości, co wynika z jej doskonałego przyrostu masy oraz korzystnego stosunku mięsa do kości. Praktyczne zastosowanie krzyżowania z buhajem Hereford polega na uzyskaniu potomstwa, które łączy cechy mleczne krów z walorami mięsnymi Hereforda. Dzięki temu uzyskuje się cielęta, które są bardziej odporne na choroby, lepiej przyrastają, a także mają wyższy wskaźnik jakości mięsa. W wielu krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Australia, krzyżowanie to stało się standardową praktyką w hodowli bydła, co przyczynia się do wzrostu rentowności gospodarstw poprzez zwiększenie jakości produkowanej wołowiny oraz poprawę efektywności ekonomicznej. Włączenie buhaja Hereford do programu hodowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie kluczowe jest łączenie cech różnych ras, aby maksymalizować korzyści zarówno ekonomiczne, jak i produkcyjne.

Pytanie 37

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. naczynia chłonne
B. tętnice
C. naczynia włosowate
D. żyły
Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 38

Jaką wartość ma wydajność rzeźna opasa, który przed ubojem ważył 520 kg, a masa tuszy wyniosła 364 kg?

A. 65%
B. 70%
C. 72%
D. 59%
Wydajność rzeźna jest istotnym wskaźnikiem w przemyśle mięsnym, lecz wiele osób ma trudności z jej poprawnym obliczeniem. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z błędów w podstawowych obliczeniach lub mylnych założeń dotyczących tego, jak interpretować dane. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 65% lub 72% mogą być wynikiem niepoprawnego podziału masy tuszy przez masę przed ubojem, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia wartości wydajności. Również błędne założenia dotyczące standardowych wydajności dla różnych ras bydła mogą wprowadzać w błąd. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wydajność rzeźna opiera się na konkretnych faktach, a nie na ogólnych przypuszczeniach. Niekiedy, w obliczeniach może dojść do błędów zaokrągleń, co również wpływa na finalny wynik. Ważne jest, aby zawsze stosować poprawne wzory oraz uwzględniać dokładne wartości, aby uniknąć takich nieścisłości. Ponadto, branżowe standardy zalecają stosowanie precyzyjnych narzędzi oraz metodologii do oceny wydajności, co pozwala na lepsze planowanie produkcji i optymalizację procesów hodowlanych.

Pytanie 39

Co zaliczamy do produktów wytwarzanych przez pszczoły?

A. pierzga
B. smuszka
C. bundz
D. kumys
Pierzga jest produktem pszczelarskim, który powstaje z pyłku kwiatowego zbieranego przez pszczoły oraz enzymów i substancji odżywczych, które pszczoły dodają podczas przetwarzania. Jest niezwykle cennym źródłem białka, witamin, minerałów oraz kwasów tłuszczowych. W pszczelarstwie pełni kluczową rolę jako pokarm dla młodych pszczół, co wpływa na ich rozwój i zdrowie całej kolonii. Pierzga jest używana także w medycynie naturalnej i suplementach diety ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, regeneracyjne oraz wspomagające pracę układu pokarmowego. Warto również podkreślić, że zgodnie z normami jakości dla produktów pszczelarskich, pierzga powinna być starannie przetwarzana i przechowywana, aby zachować swoje wartości odżywcze, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży pszczelarskiej.

Pytanie 40

Prosięta można odsadzać dopiero po upływie minimum

A. 42 dni od narodzin
B. 21 dni od narodzin
C. 28 dni od narodzin
D. 35 dni od narodzin
Odsadzanie prosiąt w 28 dniu po urodzeniu jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, które wskazują, że młode zwierzęta powinny pozostawać z matką przez określony czas, aby zapewnić im odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny. W tym okresie prosięta korzystają z mleka matki, co jest kluczowe dla ich zdrowia, ponieważ mleko zawiera niezbędne składniki odżywcze oraz przeciwciała, które wspierają rozwój ich układu immunologicznego. Odsadzanie przed upływem 28 dni może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie organizmu, wzrost ryzyka chorób oraz niedobory żywieniowe. W praktyce, hodowcy powinni również monitorować stan zdrowia i zachowanie prosiąt, aby upewnić się, że są one gotowe do samodzielnego życia. Wprowadzenie standardów odsadzenia po 28 dniach zgodne jest z najlepszymi praktykami w branży hodowlanej, które dbają o dobrostan zwierząt oraz ich długotrwałe zdrowie.