Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 23:50
Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 00:02

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. drukowania

B. marketingu produktu

C. zaopatrzenia materiałowego

D. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

Koszty związane z drukowaniem, projektem graficznym oraz zaopatrzeniem materiałowym są fundamentalnymi elementami kalkulacji kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. W przypadku kosztu drukowania, obejmuje on zarówno wydatki na maszyny, jak i na materiały eksploatacyjne, co stanowi kluczowy składnik całkowitego kosztu produkcji. Wiele osób może błędnie zakładać, że te koszty są marginalne, jednak w praktyce mogą stanowić znaczną część budżetu produkcyjnego, dlatego powinny być starannie monitorowane i analizowane. Projekt graficzny oraz przygotowalnia to kolejne istotne koszty, które wpływają na ostateczną jakość i estetykę produktu poligraficznego. Właściwe przygotowanie materiałów do druku jest kluczowe, aby uniknąć potencjalnych błędów w produkcji, które mogą skutkować stratami. Z kolei koszty zaopatrzenia materiałowego obejmują wydatki na zakup surowców, takich jak papier czy farby, i są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania procesu produkcyjnego. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do błędnych kalkulacji i może skutkować nieefektywnością oraz stratami finansowymi. Ważne jest zatem, aby zrozumieć różnice między kosztami produkcji a kosztami marketingowymi i umiejętnie je analizować, by podejmować świadome decyzje biznesowe na każdym etapie procesu produkcji.

Pytanie 2

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

C. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

D. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 3

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. tracking

B. rendering

C. kerning

D. proofing

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 4

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Puzzle Flow

B. Corel Draw

C. Adobe Photoshop

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 5

Jakie urządzenie cyfrowe powinno się wykorzystać do naniesienia nadruku na płytkach ceramicznych?

A. Ploter grawerujący

B. Drukarka sublimacyjna

C. Drukarka elektrofotograficzna

D. Ploter UV

Wybór innych urządzeń do nadruku na płytkach ceramicznych jest związany z pewnymi ograniczeniami technicznymi, które uniemożliwiają osiągnięcie pożądanych efektów. Ploter grawerujący, mimo że może być używany do obróbki powierzchni, nie jest przeznaczony do drukowania, lecz do grawerowania, co oznacza, że nie jest w stanie nałożyć tuszu w formie nadruku. Grawerowanie polega na usuwaniu materiału, co jest zupełnie innym procesem i nie zapewnia pożądanych efektów estetycznych, które można uzyskać za pomocą druku. Drukarka sublimacyjna, chociaż skuteczna w przypadku materiałów tekstylnych, wymaga specjalnych podłoży, które mogą absorbować tusz sublimacyjny, a ceramika nie jest jednym z nich. Ten typ druku wiąże się z przenoszeniem barwnika na materiał przy użyciu wysokiej temperatury, co jest nieodpowiednie dla płyt ceramicznych, które mogą ulec uszkodzeniu. Drukarka elektrofotograficzna, znana również jako drukarka laserowa, działa na zasadzie elektrografii i jest przystosowana głównie do papieru oraz materiałów płaskich, co również ogranicza jej zastosowanie w kontekście ceramiki. Wybór niewłaściwego urządzenia do druku na ceramice często wynika z niepełnego zrozumienia technologii druku oraz specyfiki materiałów, co prowadzi do niewłaściwych wyborów i niezadowalających rezultatów. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem procesu drukarskiego zapoznać się z wymaganiami i właściwościami materiału, na którym planujemy pracować, aby wybrać odpowiednią metodę druku, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości i trwałości nadruków.

Pytanie 6

Przy tworzeniu pliku PDF spełniającego standardy druku określa się, między innymi,

A. skalę obrazu

B. format dokumentu

C. kadrowanie obrazu

D. wielkość spadów

Wybór odpowiedzi "wielkość spadów" jest poprawny, ponieważ w kontekście przygotowania plików PDF do druku, spady są kluczowym elementem, który zapewnia estetykę i profesjonalizm finalnego produktu. Spady to obszary, które rozszerzają się poza krawędź dokumentu, zwykle o 3-5 mm, co pozwala na uniknięcie białych krawędzi po przycięciu. W przypadku projektu graficznego, jeśli tło lub elementy graficzne nie sięgają do samej krawędzi, spady są niezbędne, aby zadbać o pełne pokrycie kolorem. Zastosowanie spadów jest standardem w branży, a ich brak może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych, takich jak niedopasowane krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów podczas projektowania, zwłaszcza w przypadku materiałów reklamowych, broszur czy plakatów. Wiele programów graficznych, takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, umożliwia łatwe dodawanie spadów, co czyni ten proces prostym i intuicyjnym.

Pytanie 7

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

B. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

C. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

D. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 8

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 120 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 9

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 19 kg

B. 42 kg

C. 25 kg

D. 35 kg

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów logicznych związanych z obliczaniem masy papieru. Na przykład, odpowiedź 25 kg wydaje się być zbyt niska, co sugeruje, że nie uwzględniono wystarczającej gramatury dla podanej powierzchni. Osoby wybierające 19 kg mogą myśleć o gramaturze tylko w kontekście liczby arkuszy, a nie biorąc pod uwagę całkowitej masy. Natomiast 42 kg to odpowiedź, która może powstać w wyniku błędnego pomnożenia masy jednego arkusza przez zbyt dużą liczbę arkuszy lub mylenia jednostek miary. Aby poprawnie obliczyć masę papieru, kluczowe jest zrozumienie, że gramatura odnosi się do masy jednego metra kwadratowego papieru. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² masa jednego arkusza o wymiarach 700 x 1000 mm wynosi 70 g i należy to pomnożyć przez liczbę arkuszy. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wyliczeń. Warto również zauważyć, że w praktyce branżowej takie obliczenia są niezwykle istotne, gdyż niepoprawna ocena masy materiałów może prowadzić do problemów w procesie produkcji, w tym do nieodpowiedniego doboru materiałów, co skutkuje stratami finansowymi oraz czasowymi.

Pytanie 10

Który typ pliku graficznego nie wspiera kanału alfa?

A. PNG

B. TIFF

C. PSD

D. JPEG

Wybór formatu PNG jako odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące jego właściwości. PNG (Portable Network Graphics) jest formatem, który w przeciwieństwie do JPEG, obsługuje kanał alfa, umożliwiającym wyświetlanie przezroczystości. Jest on często wykorzystywany w sytuacjach, gdzie ważne jest zachowanie ostrości krawędzi i detali, szczególnie w grafikach internetowych i logo. Użycie PNG jest szczególnie zalecane w przypadku obrazów z przezroczystością. Z kolei format TIFF (Tagged Image File Format) jest niezwykle elastyczny, obsługując wiele kolorów i przezroczystości, co czyni go preferowanym formatem w profesjonalnej fotografii i wydruku, gdzie istotna jest jakość wyjściowa. PSD (Photoshop Document) to natywny format programu Adobe Photoshop, który również wspiera przezroczystość oraz wiele warstw, co jest kluczowe w zaawansowanej edycji grafiki. Zatem wybór JPEG jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ format ten, mimo że powszechnie używany, nie jest właściwy w kontekście obsługi przezroczystości. Właściwa wiedza o różnicach między tymi formatami jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się grafiką komputerową.

Pytanie 11

Jaką maszynę do druku powinno się wykorzystać do wydrukowania serii 100 zaproszeń o wymiarach brutto 210 x 140 mm na kartonie o gramaturze 230 g/m²?

A. Offsetową

B. Termosublimacyjną

C. Sitodrukową

D. Elektrofotograficzną

Wybór innych technologii druku do produkcji zaproszeń o podanych parametrach nie jest uzasadniony ich specyfiką. Druk termosublimacyjny, choć popularny w produkcji fotografii, nie jest zalecany do druku na sztywnych kartonach o gramaturze 230 g/m². Technologia ta wykorzystuje specjalne atramenty, które są przekształcane w gaz, a następnie wchłaniane w podłoże. Z tego powodu lepiej sprawdza się na mediach syntetycznych lub papierowych o niskiej gramaturze. Sitodruk, z drugiej strony, jest bardziej odpowiedni do dużych nakładów i prostych grafik, a nie do drobnych detali i kolorowych zaproszeń, które wymagają precyzyjnego odwzorowania. Sitodruk również wiąże się z wyższymi kosztami przygotowalni, co nie jest uzasadnione przy niskich nakładach. Offsetowa maszyna drukarska, choć popularna w produkcji wielkoskalowej, nie jest najlepszym wyborem w przypadku mniejszych nakładów, ponieważ wymaga dłuższego czasu na przygotowanie i ma wyższe koszty początkowe. Przekłada się to na mniejsze korzyści ekonomiczne przy druku zaledwie 100 zaproszeń. Takie podejścia mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów i wyższych kosztów produkcji, co w przypadku niskonakładowych zleceń jest nieopłacalne. Właściwy wybór technologii druku powinien brać pod uwagę zarówno specyfikę materiału, jak i wymagania dotyczące jakości oraz kosztów.

Pytanie 12

Jaką maszynę należy wykorzystać do produkcji 500 plakatów w formacie A3 w kolorystyce 4 + 0?

A. 4-kolorowej maszyny cyfrowej

B. 8-kolorowej maszyny offsetowej

C. 2-kolorowej maszyny sitodrukowej

D. 4-kolorowej maszyny rotograwiurowej

Wybór 4-kolorowej maszyny cyfrowej do wykonania 500 plakatów formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest uzasadniony z kilku powodów. Maszyny cyfrowe doskonale sprawdzają się w produkcji małych i średnich nakładów, oferując dużą elastyczność i szybkość realizacji. W przypadku druku 4 + 0, co oznacza pełen kolor z przodu i brak koloru z tyłu, maszyna cyfrowa pozwala na stosunkowo tanią produkcję bez przebiegów przygotowawczych, takich jak matrice czy formy, co znacząco obniża koszty dla mniejszych nakładów. Dodatkowo, technologia druku cyfrowego umożliwia łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest nieocenione w przypadku ostatnich poprawek graficznych. Przykładowo, przy zamówieniu 500 plakatów, możemy wydrukować kilka wersji kolorystycznych lub różne projekty w tym samym nakładzie, co znacząco zwiększa wartość dodaną dla klienta. Warto również podkreślić, że nowoczesne maszyny cyfrowe oferują wysoką jakość druku, z możliwością uzyskania wyraźnych detali oraz intensywnych kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych.

Pytanie 13

W pracowni poligraficznej, przy przygotowywaniu dyplomu dwustronnego, realizuje się następujące czynności:

A. adiustację tekstu, łamanie, tworzenie layoutu, impozycję

B. zalewkowanie, przetwarzanie bitmap, łamanie, kontrola wydruków

C. naświetlanie płyty fleksograficznej, przygotowanie pliku PDF o kompozytowej strukturze

D. jednostka drukarska, impozycję, opracowanie layoutu

Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich odchodzi od tematu przygotowania dwustronicowego dyplomu. Naświetlanie płyty fleksograficznej, na przykład, jest rzeczą, która bardziej dotyczy druku fleksograficznego i nie ma nic wspólnego z tym, co robimy przy dyplomach. Przygotowanie pliku PDF to kolejna sprawa – to bardziej skomplikowana technika i nie jest pierwszym krokiem w całym procesie. Owszem, może to pomóc w druku, ale nie jest to coś, co powinno dominować, gdy mówimy o dyplomach, które zazwyczaj robi się inaczej. Jeśli chodzi o narzędzia drukarskie i operacje, to również bardziej odnosi się do produkcji niż samego przygotowania. Rozróżnienie tych etapów jest kluczowe, bo każdy z nich wymaga innego podejścia i umiejętności. W poligrafii ważne jest, by stosować dobre praktyki, jak odpowiednie łamanie tekstu, by uniknąć typograficznych błędów, które mogą popsuć ostateczny produkt. Zrozumienie wszystkich tych procesów jest niezbędne, żeby ogarnąć, jak wygląda cała procedura przygotowawcza.

Pytanie 14

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka

B. Broszura

C. Akcydens

D. Czasopismo

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 15

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na stronach z wolnymi miejscami.

B. na tytułach czterech i dwóch.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. w pojedynczym wierszu na górze strony.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 16

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 1 000 sztuk

B. 1 200 sztuk

C. 500 sztuk

D. 600 sztuk

Wybór niewłaściwej liczby arkuszy papieru może wynikać z kilku nieprawidłowych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących wymagań technologicznych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 500 arkuszy nie uwzględnia naddatku technologicznego, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego. Naddatek ten jest istotny, ponieważ pozwala na pokrycie strat związanych z cięciem, brudem lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, które mogą wystąpić w trakcie produkcji. Odpowiedź sugerująca 1 200 arkuszy wydaje się być przesadna, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących pokrycia materiału, a także nadmiernego założenia w zakresie strat technologicznych. Z kolei wybór 1 000 arkuszy może sugerować mylne założenie, że każdy kalendarz wymaga jednego arkusza A4, bez uwzględnienia specyfiki formatu B3 i jego wydajności w procesie druku. W rzeczywistości, zrozumienie różnicy między formatami papieru oraz umiejętność dokładnych obliczeń matematycznych jest kluczowe w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w druku offsetowym. Kluczowym aspektem jest również znajomość specyfikacji technicznych i norm, które definiują, jak obliczać zapotrzebowanie na papier w zależności od formatu końcowego produktu oraz specyfikacji maszyn drukarskich, co czyni zrozumienie tego zagadnienia istotnym dla każdego profesjonalisty w branży.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Funkcja automatycznego ustawiania użytków na arkuszu drukowania pozwala na

A. Audacity

B. Blender

C. Artioscad

D. Impozycjoner

Impozycjoner to narzędzie stosowane w procesie przygotowania do druku, które umożliwia automatyczne rozmieszczenie użytków na arkuszu. Jego głównym zadaniem jest optymalizacja wykorzystania powierzchni arkusza papieru, co przekłada się na oszczędności materiałowe i czasowe. Dzięki funkcjom takim jak analiza krawędzi, rozkład wielkości użytków oraz automatyczne dopasowanie do wymogów maszyny drukarskiej, impozycjoner znacząco zwiększa efektywność produkcji. W praktyce, zastosowanie impozycjonera pozwala na zmniejszenie odpadów powstających podczas cięcia i większą precyzję w rozmieszczeniu elementów graficznych. Umożliwia to również łatwiejsze zarządzanie różnymi rodzajami użytków, jak np. karty, ulotki czy broszury, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, takimi jak standardy ISO 12647 dotyczące jakości druku.

Pytanie 20

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 110 lpi

B. 90 lpi

C. 200 lpi

D. 150 lpi

Typowa liniatura rastra podczas naświetlania form do drukowania offsetowego na papierze powlekanym wynosząca 150 lpi (linie na cal) jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej. Liniatura rastra jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość druku, a 150 lpi stanowi kompromis między szczegółowością obrazu a zdolnością do reprodukcji kolorów. Przy tej wartości liniatury uzyskuje się wyraźne detale oraz gładkie przejścia tonalne, co jest szczególnie istotne w przypadku obrazów fotograficznych oraz materiałów reklamowych. Dla kontekstu, wyższe wartości liniatury, takie jak 200 lpi, mogą być stosowane w druku wysokiej jakości, ale mogą wymagać lepszych materiałów oraz precyzyjnych ustawień maszyny. Z kolei niższe wartości, takie jak 90 lpi, mogą skutkować utratą detali i zniekształceniem kolorów, co jest niepożądane w produkcie końcowym. W praktyce, wybór liniatury powinien być zgodny z charakterystyką papieru oraz zastosowaniem końcowym, a 150 lpi jest wartościowym punktem wyjścia dla większości projektów.

Pytanie 21

Jakie będą całkowite wydatki związane z drukowaniem banera o wymiarach 3 × 10 m, jeśli wydajność plotera wynosi 20 m²/h, cena druku za 1 m² materiału wynosi 5 zł, a koszt pracy operatora wynosi 60 zł/h?

A. 300 zł

B. 180 zł

C. 240 zł

D. 160 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o wymiarach 3 × 10 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 3 m × 10 m = 30 m². Następnie, znając cenę zadruku 1 m² podłoża, która wynosi 5 zł, można obliczyć koszt materiałów: 30 m² × 5 zł/m² = 150 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie czasu, jaki zajmie operatorowi wydrukowanie banera. Przy wydajności plotera wynoszącej 20 m²/h, czas potrzebny na wydruk wynosi: 30 m² ÷ 20 m²/h = 1,5 h. Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie: 1,5 h × 60 zł/h = 90 zł. Całkowity koszt to suma kosztów materiałów i pracy: 150 zł + 90 zł = 240 zł. Praktyczne przykłady zastosowania tej kalkulacji można znaleźć w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla ustalania ofert i wyceny usług. Zastosowanie tych zasad pozwala na efektywne zarządzanie budżetami projektów reklamowych i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 22

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

B. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

C. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

D. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec wiele nieprawidłowych koncepcji związanych z przygotowaniem do druku. Na przykład, zalewkowanie, które pojawia się w jednej z niepoprawnych odpowiedzi, odnosi się do procesu nanoszenia farby na elementy drukarskie, jednak nie jest to standardowy etap przygotowania pliku do druku. Narząd drukarski to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do fazy prepress, a raczej do samego procesu drukowania. W kontekście modernizacji technologii druku, kluczowe jest, aby zrozumieć, że etapy takie jak korekta barwna czy naświetlanie płyty są realizowane na późniejszych etapach produkcji, a nie w fazie przygotowawczej. Dodatkowo, przygotowanie pliku PDF, o którym mowa w innej odpowiedzi, jest wynikiem pracy już wykonanej w ramach obróbki graficznej oraz adiustacji technicznej, a nie początkiem procesu. Istotnym błędem myślowym wśród osób z mniejszym doświadczeniem w drukarstwie jest mylenie etapów przygotowania z etapami wykonania samego druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie terminologii branżowej oraz sekwencji działań pozwala uniknąć nieporozumień i zwiększa efektywność całego procesu produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 23

Ile arkuszy drukarskich typu BI jest potrzebnych do wydania 160-stronicowej książki w formacie B5?

A. 10

B. 20

C. 16

D. 5

Odpowiedź 5 arkuszy drukarskich formatu BI dla 160-stronicowej książki formatu B5 jest poprawna, ponieważ każdy arkusz drukarski formatu BI, który ma wymiary 500 mm x 700 mm, pozwala na wydrukowanie czterech stron książki formatu B5 (182 mm x 257 mm). W związku z tym, aby obliczyć, ile arkuszy potrzebujemy do wydrukowania 160 stron, możemy zastosować prostą kalkulację: 160 stron podzielone przez 4 strony na arkusz daje nam 40 arkuszy. Jednakże w druku książek zasada jest taka, że arkusze łączone są w większe bloki, zatem do produkcji książek wykorzystuje się tzw. arkusze złożone, które zawierają więcej stron. W przypadku formatu B5 i objętości książki 160-stronowej, teoretycznie 5 arkuszy drukarskich będzie wystarczające. W praktyce, zrozumienie układu stron oraz zastosowanie odpowiednich technik druku i składania, takich jak np. składanie w pół lub w harmonijkę, pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów drukarskich, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 24

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 3 składki

B. Wymagana jest 4 składki

C. Wymagana jest 2 składki

D. Wymagana jest 1 składka

Odpowiedzi, które sugerują mniej niż cztery składki, są nieprawidłowe, ponieważ w przypadku wydruków broszur wymagane jest, aby liczba składek była dopasowana do liczby stron w broszurze. Na przykład, jeśli odpowiedź wskazuje na 2 składki, wówczas można by uzyskać jedynie 16 stron (2 x 8), co nie jest wystarczające dla 32-stronicowej broszury. Użytkownicy mogą pomylić się, sądząc, że jedna składka wystarczy, aby pomieścić wszystkie strony, ale prawidłowe zrozumienie konstrukcji broszury wymaga znajomości podstawowych zasad poligrafii. Broszura musi być podzielona na arkusze, a każdy arkusz składa się z wielu stron, które są powielane w sposób symetryczny. Trzy składki również nie spełniają wymogu, gdyż dają jedynie 24 strony (3 x 8), co nadal nie wystarcza. Warto zrozumieć, że prawidłowe przygotowanie materiałów do druku i ich złożenie w odpowiednie składki jest kluczowe dla uzyskania poprawnego końcowego produktu. Praktyka ta opiera się na fundamentalnych zasadach druku i składu, które są powszechnie stosowane w branży, aby zapewnić jakość i efektywność produkcji.

Pytanie 25

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

B. koloru czarnego

C. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

D. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 26

Ile arkuszy netto formatu BI jest potrzebnych do wydrukowania 8 000 egzemplarzy 64-stronicowych książek w formacie A5?

A. 20 000 szt.

B. 12 000 szt.

C. 8 000 szt.

D. 16 000 szt.

Aby obliczyć, ile arkuszy netto formatu B1 jest potrzebnych do wydrukowania 8 000 sztuk 64-stronicowych książek formatu A5, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych aspektów. Książka A5 ma 64 strony, co oznacza, że każda książka wymaga 32 arkuszy papieru (ponieważ każdy arkusz ma dwie strony). W przypadku 8000 książek, potrzebujemy więc 32 arkusze na książkę pomnożone przez 8000 sztuk, co daje 256 000 arkuszy. Ponieważ jeden arkusz B1 (107 cm x 76 cm) daje możliwość wydrukowania 16 stron A5 (przy odpowiednim układzie), to zatem 256 000 stron podzielone przez 16 stron na arkusz daje 16 000 arkuszy formatu B1. Taki sposób obliczeń jest zgodny z branżowymi standardami optymalizacji procesu druku i jest stosowany w drukarniach, aby efektywnie zarządzać materiałami oraz kosztami. W praktyce, wiedza ta jest niezbędna do precyzyjnego planowania produkcji i zapewnienia, że wszystkie etapy procesu drukowania są dostosowane do specyfikacji zamówienia.

Pytanie 27

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 72 dpi, CMYK

B. 300 ppi, CMYK

C. 250 dpi, RGB

D. 72 ppi, RGB

Wybór parametrów takich jak 250 dpi, RGB jest niewłaściwy, ponieważ jednostka dpi (dots per inch) odnosi się do druku, a nie do wyświetlania na ekranach. W kontekście projektów internetowych, kluczowe jest używanie ppi (pixels per inch), gdzie standardowa wartość to 72 ppi. Zastosowanie 250 dpi wskazuje na przygotowanie do druku, co generuje obrazy o nadmiarowej rozdzielczości, które nie tylko zwiększają rozmiar plików, ale również nie poprawiają jakości wyświetlania na monitorach. Ponadto, przestrzeń kolorów RGB jest odpowiednia, jednak w połączeniu z dpi nieodpowiednim dla mediów cyfrowych. W przypadku opcji 300 ppi, CMYK, sytuacja jest podobna, ponieważ CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) jest kolorowym modelem stosowanym w druku. Użycie tego modelu do publikacji online prowadzi do zniekształcenia kolorów, ponieważ monitory działają w oparciu o RGB. Kolejny błąd myślowy polega na nieodróżnianiu wymagań dla różnych mediów – podczas gdy druk wymaga wyższej rozdzielczości i innego modelu kolorów, publikacje internetowe powinny koncentrować się na optymalizacji rozmiaru pliku i odpowiedniej przestrzeni kolorów RGB. Na koniec, wybierając niewłaściwe parametry, można znacznie wpłynąć na wydajność strony oraz doświadczenie użytkowników, co jest kluczowym elementem w projektowaniu witryn internetowych.

Pytanie 28

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. kalibratora

B. lupki poligraficznej

C. densytometru refleksyjnego

D. densytometru transmisyjnego

Lupka poligraficzna jest kluczowym narzędziem w procesie oceny spasowania kolorów w druku wielobarwnym. Jej główną funkcją jest umożliwienie dokładnego oglądania detali i analizy kolorów na wydrukach, co jest niezbędne do oceny jakości nadruku. Dzięki lupce poligraficznej operator może zidentyfikować różnice w nasyceniu kolorów, ich rozmieszczeniu oraz ewentualne niezgodności w odwzorowaniu barw w stosunku do wzoru. W praktyce, podczas kontroli jakości, lupka pozwala na wykrycie przewinień technicznych, takich jak zjawisko moiré, czy niedopasowania kolorystyczne, które mogą wynikać z błędów w procesie druku, takich jak niewłaściwe ustawienia maszyny drukarskiej lub jakość użytych materiałów. Stosowanie lupki w każdym etapie produkcji, od próbnych wydruków po finalne produkty, jest zgodne z najlepszymi praktykami branży poligraficznej, które zalecają regularne monitorowanie jakości druku, aby zapewnić najwyższe standardy. Właściwa ocena kolorów nie tylko wpływa na estetykę drukowanych materiałów, ale również na ich postrzeganą jakość przez klientów.

Pytanie 29

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 200 zł

B. 40 zł

C. 160 zł

D. 80 zł

Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Pytanie 30

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 700 sztuk

B. 600 sztuk

C. 800 sztuk

D. 500 sztuk

Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.

Pytanie 31

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 2 + 0

B. 2 + 1

C. 1 + 1

D. 1 + 2

Oznaczenia kolorystyki w poligrafii mogą być trochę mylące, zwłaszcza gdy notacje są różne. Kiedy próbujesz określić kolor zadrukowanego produktu, błędne odpowiedzi jak 2 + 1, 1 + 2 czy 2 + 0 mogą wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz liczbę kolorów i jak je stosować. Na przykład 2 + 1 sugeruje, że mamy dwa kolory na jednej stronie, co jest nieprawda, bo mamy tylko cyjan na jednej stronie. Podobnie z 1 + 2, co wygląda na dwa kolory na drugiej stronie, a to też jest błędne. Z kolei 2 + 0 może wskazywać na dwa kolory na jednej stronie i brak koloru na drugiej, co też nie jest zgodne z rzeczywistością. Fajnie byłoby rozróżniać liczbę kolorów od liczby stron, na których są one użyte. Ogólnie rzecz biorąc, warto poznać podstawowe zasady kolorystyki w druku, żeby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 32

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 352 strony

B. 288 stron

C. 336 stron

D. 320 stron

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nie do końca zrozumienia, jak działają procesy związane z drukiem i formatowaniem arkuszy. Często ludzie mylą formaty SRA1 i A5, co prowadzi do złych obliczeń. Ważne jest, żeby wiedzieć, że SRA1 jest większy od A1 i jego możliwości w kontekście uzyskiwania mniejszych formatów są naprawdę istotne. Niektórzy mogą myśleć, że każda SRA1 da więcej stron A5, co oczywiście nie jest prawdą, bo zależy to od właściwego podziału. Inny typowy błąd to nieprzyjmowanie do wiadomości, że na arkuszu A5 można wydrukować dwie strony z przodu i tyłu. Dlatego, gdy mamy 10 arkuszy SRA1, co daje 320 stron A5, to mała pomyłka w obliczeniach może wprowadzić w błąd co do liczby stron. W branży poligraficznej zrozumienie tego jest mega ważne, bo pozwala na lepsze planowanie kosztów i materiałów. Każdy, kto pracuje w wydawnictwie lub drukarni, powinien to dobrze ogarniać, żeby nie robić drogich błędów.

Pytanie 33

Jednym ze sposobów na zmniejszenie wydatków związanych z drukiem 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. metody introligatorskiej.

B. druku offsetowego na cyfrowy.

C. przygotowania form CtF na CtP.

D. wielkości czasopisma.

Zmiana formatu czasopisma, obróbki introligatorskiej oraz przygotowania form CtP na CtF nie przyczyni się do obniżenia kosztów wydruku w przypadku dużych nakładów. Zmiana formatu może wpłynąć na ilość używanego papieru, ale nie jest to rozwiązanie, które istotnie wpłynie na redukcję kosztów w kontekście druku offsetowego. Format mniejszy może na przykład zmniejszyć ilość papieru, ale wiąże się z innymi kosztami, takimi jak zwiększone koszty pracy przy cięciu czy dodatkowe uwarunkowania w zakresie introligatorstwa. Obróbka introligatorska, w tym składanie, zszywanie czy klejenie, również nie jest głównym czynnikiem wpływającym na koszty przy dużych nakładach. W rzeczywistości, zmiany w tym obszarze mogą prowadzić do zwiększenia kosztów, jeśli wymagają nietypowych procesów produkcyjnych. Z kolei przygotowanie form CtP (Computer to Plate) na CtF (Computer to Film) to przestarzała strategia, która jest rzadko stosowana w nowoczesnych zakładach drukarskich. Przechodzenie z CtP na CtF w ogóle nie sprzyja obniżeniu kosztów druku, ponieważ CtP jest bardziej efektywne i ekonomiczne przy produkcji dużych serii. W praktyce, wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowym elementem strategii optymalizacji kosztów, a ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych decyzji finansowych.

Pytanie 34

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. RGB

C. ICC

D. CMY

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 50 m

B. 60 m

C. 30 m

D. 55 m

Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 37

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 200 lpi

B. 500 lpi

C. 1200 lpi

D. 60 lpi

Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 38

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

B. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

C. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

D. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

W analizie błędnych odpowiedzi widoczne są nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z przygotowaniem materiałów do druku. W pierwszej z niepoprawnych odpowiedzi, 'zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek', pojawia się termin 'zalewkowanie', które odnosi się do techniki stosowanej w druku offsetowym, ale nie jest to podstawowa operacja w DTP. Obróbka bitmap to proces, którego celem jest przetwarzanie obrazów, ale w kontekście DTP kluczowe jest raczej przygotowanie wektorowych plików źródłowych. Złamanie, które odnosi się do procesu łamania tekstu, jest zbyt wąskim pojęciem, aby opisać pełen zakres działań w przygotowaniu do druku. W drugiej odpowiedzi, 'adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt', 'naświetlanie płyt' dotyczy metody druku offsetowego i nie jest częścią standardowego DTP. Adiustacja natomiast odnosi się do przystosowywania materiałów, ale brakuje tu kluczowego etapu tworzenia layoutu. Ostatnia odpowiedź, 'narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu', wprowadza pojęcie 'narząd drukarski', które nie jest terminem stosowanym w DTP, a impozycja i layout to jedynie fragmenty szerszego procesu przygotowania do druku. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest brak zrozumienia sekwencji i kompleksowości działań, jakie są konieczne, aby efekt końcowy był zgodny z oczekiwaniami i standardami produkcji graficznej.

Pytanie 39

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 120

B. 140

C. 100

D. 80

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 40

Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za wydruk banera o wymiarach 3 x 10 m2, biorąc pod uwagę wydajność plotera wynoszącą 20 m2/h, cenę zadruku 1 m2 podłoża równą 5 zł oraz koszt pracy operatora wynoszący 60 zł/h?

A. 160 zł

B. 240 zł

C. 180 zł

D. 300 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wydrukowania banera o formacie 3 x 10 m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię banera, która wynosi 30 m2. Wydajność plotera wynosząca 20 m2/h oznacza, że wydrukowanie tego banera zajmie 1,5 godziny (30 m2 / 20 m2/h). Koszt pracy operatora, przy stawce 60 zł/h, wyniesie 90 zł (1,5 h * 60 zł/h). Ponadto koszt zadruku wynosi 5 zł za m2, co dla 30 m2 daje 150 zł (30 m2 * 5 zł/m2). Zatem całkowity koszt to suma kosztów zadruku oraz kosztów pracy operatora, co razem daje 240 zł (150 zł + 90 zł). W praktyce, podczas realizacji projektów reklamy dużego formatu, istotne jest uwzględnienie zarówno kosztów materiałów, jak i robocizny, aby precyzyjnie oszacować budżet. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży graficznej i reklamowej, co pozwala na lepsze zarządzanie projektami oraz oczekiwaniami klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej