Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 10:05
- Data zakończenia: 19 lutego 2025 10:28
Egzamin niezdany
Wynik: 13/40 punktów (32,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 3
Symbol pomiaru krawieckiego "łuk długości pleców" to
A. RvNv
B. SyTy
C. PcPl
D. XcXc
Odpowiedź 'SyTy' jest prawidłowa, ponieważ oznacza pomiar krawiecki nazywany 'łuk długości pleców'. W praktyce krawieckiej, pomiar ten jest kluczowy dla uzyskania idealnego dopasowania odzieży, zwłaszcza w przypadku odzieży dopasowanej do sylwetki. Łuk długości pleców określa odległość od najwyższego punktu na plecach (w okolicy szyi) do miejsca, w którym kończy się wykrój pleców. Prawidłowe zmierzenie tego parametru ma istotne znaczenie dla wygody noszenia oraz estetyki odzieży. W standardowych wymiarach stosowanych w szyciu, łuk ten jest podstawowym elementem, który pozwala krawcowi na odpowiednie dostosowanie formy do naturalnych krzywizn ciała. W praktyce, nieprzestrzeganie tego pomiaru może skutkować niewłaściwym układem odzieży, co wpływa na jej funkcjonalność i komfort użytkowania.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Jak należy przeprowadzić pomiar krawiecki, aby uzyskać wymiar ciała oznaczony symbolem RvRv?
A. W poziomie pomiędzy punktami pachowymi przednim i tylnym
B. W poziomie pomiędzy ramionami od strony tylnej
C. W pionie od punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego
D. W pionie od bocznego punktu szyjnego do brodawkowego
Pomiar krawiecki jest techniką wymagającą precyzyjnych i odpowiednich metod, aby uzyskać właściwe wyniki. Niestety, koncepcje zawarte w niepoprawnych odpowiedziach często opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu anatomii i wymagań dotyczących pomiarów. Wykonywanie pomiaru w kierunku poziomym pomiędzy punktami pachowymi nie uwzględnia specyfiki budowy ciała, co może prowadzić do niedokładnych rezultatów, szczególnie w przypadku osób o różnorodnej sylwetce. Użycie punktów pachowych do określenia wymiaru RvRv jest niewłaściwe, ponieważ te punkty nie dają pełnego obrazu geometrii ramion. Podobnie, pomiar w kierunku pionowym od punktu szyjnego bocznego do punktu brodawkowego związany jest z innymi wymiarami, które nie są zgodne z wymaganiami dla RvRv. To podejście mogłoby być użyteczne w innych kontekstach, ale nie w tym konkretnym przypadku. Analogicznie, pomiar od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego również nie jest odpowiedni, ponieważ koncentruje się na zupełnie innych częściach ciała, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat potrzebnych wymiarów. Typowym błędem myślowym w takich sytuacjach jest skupienie się na punktach, które są nieistotne w kontekście konkretnego wymiaru, co skutkuje nieprawidłowym dopasowaniem odzieży.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest
A. błędne umiejscowienie igły
B. nieprawidłowe ustawienie chwytacza
C. niedostateczne naprężenie nici
D. zbyt mocny docisk stopki
Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.
Pytanie 9
Ocena jakości odzieży po dokonaniu przeróbki odbywa się w trakcie
A. odbioru wyrobu
B. drugiej przymiarki
C. prasowania końcowego
D. pierwszej przymiarki
Odpowiedź "odbioru wyrobu" jest prawidłowa, ponieważ to na etapie odbioru końcowego dokonuje się kompleksowej oceny jakości wyrobu odzieżowego. W tym momencie sprawdzane są wszystkie aspekty techniczne, estetyczne oraz funkcjonalne, co jest zgodne z obowiązującymi standardami jakości w przemyśle odzieżowym. Na tym etapie można wykryć ewentualne wady, które mogły powstać podczas produkcji lub przeróbki. Przykładem może być ocena szwów, wykończenia, a także zgodności z zamówieniem. Odbiór wyrobu powinien być przeprowadzony zgodnie z określonymi procedurami, które gwarantują, że wyrób spełnia określone normy i oczekiwania klientów. W praktyce, procedura ta może obejmować weryfikację dokumentacji, takich jak raporty z kontroli jakości, a także przeprowadzanie testów użytkowych, co jest kluczowe dla zapewnienia satysfakcji klienta oraz minimalizacji kosztów reklamacji. Warto pamiętać, że odbiór wyrobu to także ostatni moment na dokonanie ewentualnych poprawek, zanim produkt trafi do klienta.
Pytanie 10
Zleceniodawca poprosił o uszycie spodni z wełny. Do wykonania zamówienia wykorzystano 1,20 m materiału w cenie 50 zł za 1 mb. Jakie są koszty użytej tkaniny wełnianej?
A. 60 zł
B. 65 zł
C. 55 zł
D. 70 zł
Aby obliczyć koszt zużytej tkaniny wełnianej, należy pomnożyć ilość zużytej tkaniny przez cenę za metr bieżący. W tym przypadku mamy 1,20 m tkaniny, a cena wynosi 50 zł za 1 mb. Wzór jest następujący: 1,20 m * 50 zł/m = 60 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży tekstylnej oraz krawieckiej, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami produkcji. Przykładowo, jeśli krawiec zamawia tkaniny do uszycia różnych modeli odzieży, ważne jest, aby dokładnie znał koszty materiałów, aby móc prawidłowo ustalić ceny wyrobów i zapewnić rentowność swojego biznesu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują także kontrolę zapasów oraz planowanie zamówień, co pozwala uniknąć nadmiernych kosztów i strat materiałowych. Wiedza na temat obliczeń kosztów materiałów jest zatem niezbędna w każdej działalności związanej z produkcją odzieży.
Pytanie 11
Co może być przyczyną usterek w maszynie stębnowej, gdy nić górna przerywa się w trakcie szycia?
A. nieprawidłowe zamocowanie igły w uchwycie
B. uszkodzone krawędzie sprężynki regulacyjnej w bębenku
C. niewłaściwy nacisk stopki na zszywane warstwy materiału
D. nieprawidłowe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza
Niewłaściwy docisk zszywanej warstwy materiału stopką może wpływać na jakość szycia, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną zrywania nici górnej. Zbyt mały lub zbyt duży docisk może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem materiału, co może skutkować niedostatecznym napięciem nici. W sytuacji, gdy materiał nie jest odpowiednio dociskany, może być trudno osiągnąć zamierzony efekt szycia, ale to nie ma bezpośredniego związku z łamaniem nici. Niewłaściwe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza również może prowadzić do problemów z szyciem, jednak bardziej dotyczy to zacięć nici i problemów z jej podawaniem, niż zrywaniem górnej nici. Wymaga to staranności w prawidłowym nawleczeniu zarówno bębenka, jak i górnej nici, aby uniknąć problemów. Uszkodzone krawędzie sprężynki regulacyjnej w bębenku mogą wpływać na napięcie nici, co również nie jest bezpośrednim powodem zrywania nici górnej. Takie uszkodzenia mogą prowadzić do niestabilności w napięciu nici, jednak w pierwszej kolejności sprawdzenie mocowania igły powinno być priorytetem. Zrozumienie przyczyn problemów z maszyną stębnową i ich związku z różnymi ustawieniami oraz komponentami jest kluczowe dla efektywnego szycia.
Pytanie 12
Obwód klatki piersiowej przez piersi oznaczany jest symbolem
A. XlXl
B. XcXc
C. obt
D. opx
Odpowiedzi 'obt', 'XlXl' oraz 'XcXc' są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają standardowym oznaczeniom stosowanym w zawodach medycznych. Odpowiedź 'obt' sugeruje, że może to być skrót od 'obwód' - jednak nie jest to powszechnie uznawany termin w kontekście klatki piersiowej. W rzeczywistości, symbolika w medycynie opiera się na ustalonych konwencjach, które mają na celu zapewnienie jednoznaczności i ułatwienie komunikacji między specjalistami. Odpowiedzi takie jak 'XlXl' i 'XcXc' nie mają żadnego uznania w literaturze medycznej i mogą być mylące. Używanie nieprawidłowych terminów może prowadzić do poważnych nieporozumień w kontekście diagnozowania i leczenia. Na przykład, w kontekście dokumentacji pacjentów, niewłaściwe oznaczenie obwodu klatki piersiowej może skutkować błędnymi informacjami na temat stanu ich zdrowia, co z kolei może wpływać na podejmowane decyzje terapeutyczne. Dobrą praktyką w medycynie jest stosowanie uznawanych skrótów i terminologii, aby uniknąć błędów w komunikacji i zapewnić wysoką jakość opieki nad pacjentem. Dlatego ważne jest, aby zawsze korzystać z poprawnych oznaczeń i być świadomym konwencji obowiązujących w danym obszarze. Zachęcamy do zapoznania się z literaturą medyczną w celu lepszego zrozumienia tych koncepcji.
Pytanie 13
W damskiej spódnicy o krótkim kroju wykonanej z grubej tkaniny wełnianej należy zastosować obręb
A. wykończony overlockiem i przestębnowany
B. wykończony overlockiem i podszyty kryto
C. podwinięty dwa razy i podszyty kryto
D. podwinięty jeden raz i przestębnowany
Podczas wyboru metod wykończenia spódnicy damskiej z grubej tkaniny wełnianej, niektóre z proponowanych opcji są nieodpowiednie z technicznego punktu widzenia. Na przykład, zastosowanie podwinięcia dwa razy i podszycia krytego może nie zapewnić odpowiedniej trwałości, ponieważ grube tkaniny wymagają solidniejszych wykończeń, które nie będą się deformować podczas noszenia. W przypadku jednorazowego podwinięcia i przestębnowania, ryzyko strzępienia materiału jest znacznie wyższe, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu i zmniejszenia żywotności spódnicy. Ponadto, przestębnowanie, mimo że tworzy estetyczny efekt wizualny, nie jest wystarczającym zabezpieczeniem dla krawędzi tkaniny wełnianej, zwłaszcza w miejscach narażonych na większe obciążenia. Z kolei wykończenie overlockiem i przestębnowanie, choć może wydawać się rozwiązaniem, nie zapewnia wystarczającej ochrony krawędzi materiału, co może prowadzić do szybkiego zniszczenia. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest nieprawidłowe zrozumienie, że wybór metody wykończenia nie powinien opierać się tylko na estetyce, ale także na praktyczności i funkcjonalności, co jest fundamentalne w profesjonalnym szyciu odzieży. W branży krawieckiej, priorytetem powinna być nie tylko prezentacja wizualna, ale także trwałość i komfort noszenia, a metody wykończenia muszą być zgodne z tymi wymaganiami.
Pytanie 14
Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?
A. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
W przypadku błędnych odpowiedzi występuje kilka kluczowych nieścisłości, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczenia normy zużycia materiału. Niektóre odpowiedzi sugerują, że wystarczy uwzględnić jedną długość rękawa lub jedną długość płaszcza, co jest niewłaściwe, ponieważ odpowiedni krój płaszcza wymaga zazwyczaj dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, aby uzyskać właściwy wygląd i proporcje. Użycie tylko jednej długości rękawa może skutkować brakiem symetrii oraz niewłaściwym dopasowaniem do ciała. Dodatkowo, 10% na szwy i podwinięcia jest standardem w branży, jednak niektóre odpowiedzi sugerują 20% dodatek, co jest zbyt dużą wartością w kontekście klasycznego szycia płaszczy, gdzie 10% jest wystarczające, a większy procent może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Zbyt wysoki dodatek na szwy i podwinięcia prowadzi również do marnotrawstwa materiału, co jest nieefektywne z perspektywy zarządzania zasobami w procesie produkcji odzieży. W branży krawieckiej istotne jest ścisłe przestrzeganie standardów dotyczących obliczania normy zużycia, aby zapewnić optymalne wykorzystanie materiałów oraz zminimalizować odpady. Właściwe wyliczenia są kluczowe dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki
A. osnowy, w jednym kierunku
B. wątku, w dwóch kierunkach
C. osnowy, w dwóch kierunkach
D. wątku, w jednym kierunku
Odpowiedzi wskazujące na 'wątku, w dwóch kierunkach' oraz 'osnowy, w dwóch kierunkach' są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Wątki to z kolei poziome włókna, które wpływają na elastyczność tkaniny, ale ich nieprawidłowe użycie w kontekście układania wykrojów może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. Układanie wykrojów w dwóch kierunkach w stosunku do wątku może skutkować zniekształceniami, które będą trudne do naprawienia. Ponadto, wybór osnowy w dwóch kierunkach nie tylko podważa stabilność spódnicy, ale może również prowadzić do niejednolitego naciągu tkaniny, co zagraża możliwości układania wykroju w sposób zapewniający optymalne dopasowanie. Powoduje to, że odzież może się nieestetycznie układać na sylwetce. Kluczowym aspektem w szyciu jest ścisłe przestrzeganie zasad układania wykrojów, które są rozwinięte w standardach branżowych. Zrozumienie różnicy pomiędzy osnową a wątkiem oraz ich właściwe wykorzystanie jest niezbędne w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży. W praktyce, nieświadomość tych zasad może prowadzić do znacznych błędów, które będą kosztowne zarówno czasowo, jak i finansowo, w procesie produkcji odzieży.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca
A. środkowej talii
B. przedniej talii
C. bocznej talii
D. tylnej talii
No wiesz, jak zaznaczasz inne odpowiedzi dotyczące wysokości talii ZTv, to pokazuje, że można mieć z tym problem. Chodzi o to, że wysokość talii nie mierzysz od tylnego, przedniego albo środkowego punktu, bo to prowadzi do niezbyt dokładnych wyników. Tylni punkt może być bardziej przesunięty w stronę kręgosłupa, co prowadzi do błędów w dopasowaniu, zwłaszcza jak ubierasz coś do ruchu. Przedni punkt też może być mylący przez różnice w postawach i preferencjach, co po prostu nie daje efektywnych rezultatów. Środkowy punkt jako takie odniesienie też nie oddaje rzeczywistych proporcji, co może skutkować tym, że materiał nie będzie się układał tak jak powinien. W branży odzieżowej trzeba trzymać się standardów pomiarowych, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nieprecyzyjne pomiary to droga do frustracji klientów i problemów z zaufaniem do marki. Dlatego ważne jest, żeby ogarniać zasady pomiarowe zgodne z tym, co jest najlepsze w branży.
Pytanie 20
Ozdobna taśma utworzona z splotu złożonego, która ma na powierzchni włosową okrywę, to
A. wstążka rypsowa
B. wstążka żakardowa
C. aksamitka
D. sutasz
Wstążka żakardowa jest często mylnie utożsamiana z aksamitką, choć stanowi zupełnie inny typ materiału. Oparta na technice tkania żakardowego, wstążka ta może posiadać skomplikowane wzory, ale nie charakteryzuje się okrywą włosową, co czyni ją mniej odpowiednią do zastosowań wymagających miękkości i elegancji. Z kolei sutasz, składający się z cienkich pasów materiału, również nie spełnia wymogów dotyczących okrywy włosowej; jest stosowany przede wszystkim w haftach i ozdobach, ale nie jako samodzielny element wykończeniowy. Wstążka rypsowa, wykonana z tworzywa sztucznego, posiada wyraźnie widoczne żeberka, co nadaje jej inną fakturę i wygląd, a także ogranicza jej zastosowanie w kontekście eleganckich projektów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomyłek obejmują niedostateczną uwagę na różnice w strukturze i estetyce poszczególnych wstążek, a także pomijanie praktycznych aspektów ich zastosowania w modzie i rękodziele. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, jak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów, co wpływa na jakość i efekt końcowy tworzonych projektów.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jakie wymiary należy wziąć pod uwagę przy obliczaniu normy zużycia wełnianej tkaniny o szerokości 150 cm, potrzebnej do uszycia płaszcza damskiego w stylu dyplomatka?
A. Obwód klatki piersiowej, dwie długości rękawa
B. Długość płaszcza, długość rękawa
C. Dwie długości płaszcza, długość rękawa
D. Obwód bioder, dwie długości płaszcza
Zaznaczenie długości płaszcza i długości rękawa jako ważnych wymiarów do obliczenia zużycia tkaniny wełnianej to naprawdę dobry wybór. Długość płaszcza to kluczowa sprawa, bo to ona decyduje, ile materiału potrzebujemy, żeby pokryć całą postać. W przypadku klasycznego płaszcza damskiego zwykle ten wymiar to co najmniej do kolan, a więc trzeba liczyć się z użyciem odpowiedniej ilości tkaniny. Dodatkowo, nie zapominajmy o długości rękawa - to też jest bardzo ważne, bo wpływa na całkowite zapotrzebowanie na materiał, który musi być wygodny i pozwalać na swobodne ruchy. Żeby dobrze obliczyć, ile tkaniny potrzebujemy, projektant czy krawiec powinien zsumować długość płaszcza i rękawa, pamiętając o dodatkowych marginesach na szwy. Warto też pamiętać o szerokości tkaniny, bo jeśli mamy materiał o szerokości 150 cm, to można to lepiej wykorzystać przy układaniu wykroju. Całościowe podejście do tych obliczeń pomoże oszczędzić materiał i nadać projektowi lepszy wygląd oraz funkcjonalność.
Pytanie 26
Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są
A. rysunki techniczne produktów
B. rysunki układów szablonów
C. szablony części produktów
D. formy elementów wzorów
Rysunki techniczne i szablony odzieży są ważne w produkcji, ale same w sobie nie wystarczą do uruchomienia produkcji wykrojów na dużą skalę. Te rysunki dają nam informacje o tym, jak ma wyglądać odzież, ale nie mówią, jak je układać na tkaninie. A to jest bardzo ważne, zwłaszcza w produkcji masowej, gdzie każdy centymetr tkaniny się liczy. Szablony są potrzebne do wycinania części odzieży, ale ich użycie bez dobrego planu układu może prowadzić do dużych strat materiałowych. Formy wzorów też wymagają precyzyjnego określenia, jak powinny być ułożone, aby cięcie było efektywne. Wiele firm niestety polega na intuicji, zamiast korzystać z rysunków układów szablonów, co często kończy się marnowaniem materiałów i brakiem efektywności. Dlatego warto zrozumieć, że rysunki układów szablonów to klucz do dobrego planowania w produkcji odzieży.
Pytanie 27
Odzież wodoodporną dla rybaków oraz żeglarzy należy produkować z materiałów
A. dzianinowych
B. plecionych
C. powlekanych
D. włókninowych
Odzież wodoodporna dla rybaków i żeglarzy powinna być wykonana z materiałów powlekanych, ponieważ te materiały charakteryzują się wysoką odpornością na wodę oraz zapewniają ochronę przed wilgocią. Powlekane tkaniny, takie jak poliester czy nylon, są pokrywane warstwą poliuretanu lub PVC, co znacząco zwiększa ich właściwości wodoodporne. Przykładem zastosowania takich materiałów są kurtki i spodnie używane podczas deszczu lub w trudnych warunkach atmosferycznych. W branży odzieży roboczej oraz outdoorowej, materiały te są zgodne z normami EN 343, które określają wymagania dotyczące ochrony przed deszczem. Dzięki zastosowaniu powlekanych tkanin, odzież nie tylko chroni użytkownika przed wodą, ale także zapewnia odpowiednią oddychalność, co jest kluczowe podczas długotrwałego użytkowania. Dobre praktyki branżowe wskazują również na konieczność stosowania materiałów z dodatkowymi właściwościami, takimi jak odporność na uszkodzenia mechaniczne, co zwiększa trwałość odzieży w trudnych warunkach pracy.
Pytanie 28
Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem
A. łańcuszkowym jednonitkowym
B. łańcuszkowym dwunitkowym
C. stębnowym dwunitkowym
D. obrzucającym jednonitkowym
Odpowiedzi łańcuszkowym jednonitkowym oraz stębnowym dwunitkowym nie są odpowiednie dla połączeń w dzianinach, ponieważ oba te ściegi charakteryzują się niewystarczającą elastycznością, co może prowadzić do problemów z odpornością na rozrywanie szwów. Ścieg łańcuszkowy jednonitkowy, mimo że jest szybki w wykonaniu, nie oferuje takiej samej siły, jak jego dwunitkowy odpowiednik. W przypadku dzianin, które mają tendencję do rozciągania, taki ścieg może prowadzić do pękania lub deformacji szwów, co jest niepożądane w gotowym produkcie. Z kolei ścieg stębnowy dwunitkowy, choć wytrzymały, również nie zapewnia takiej elastyczności, jaką oferuje ścieg łańcuszkowy dwunitkowy. W przypadku dzianin, użycie stębnowych szwów może skutkować niewłaściwym zachowaniem się materiału, co prowadzi do nieestetycznych zniekształceń. Dodatkowo, ścieg obrzucający jednonitkowy, mimo że może być użyty w wykańczaniu brzegów dzianin, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających elastycznych szwów, ponieważ nie łączy elementów w sposób, który zachowałby ich funkcjonalność i komfort. W rezultacie, wybór odpowiedniego ściegu jest kluczowy dla trwałości i wygody odzieży wykonanej z dzianiny, a zastosowanie niewłaściwych technik krawieckich może prowadzić do znacznych problemów z jakością wyrobu gotowego.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Jaką czynność powinien zrealizować krawiec w pracowni krawieckiej po umiejscowieniu szablonów na materiale?
A. Oznaczyć rozmiary dodatków na szwy i podwinięcia
B. Oznaczyć linie środkowe elementów
C. Naciągnąć materiał
D. Obrysować kontury szablonów na tkaninie
Obrysowanie konturów szablonów na tkaninie jest kluczowym krokiem w procesie szycia, ponieważ pozwala na precyzyjne przeniesienie kształtu szablonu na materiał. To działanie umożliwia następnie dokładne wycinanie elementów odzieży, co jest niezbędne do zapewnienia, że wszystkie części będą odpowiednio pasować do siebie podczas szycia. Dobrą praktyką jest używanie odpowiednich narzędzi, takich jak kreda krawiecka lub znacznik do tkanin, które pozwalają na wyraźne i trwałe oznaczenie linii. Obrysowanie konturów powinno odbywać się z uwzględnieniem dodatków na szwy, co zapewnia miejsce na ostateczne wykończenie i zapobiega problemom przy łączeniu elementów. W praktyce krawieckiej, poprawne obrysowanie szablonów wpływa na estetykę oraz trwałość gotowego wyrobu. Niezależnie od rodzaju odzieży, zastosowanie tej techniki jest zgodne z normami branżowymi i jest niezbędne dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Na której jednolitej tkaninie, wzory elementów odzieży, można układać jedynie w jednym kierunku?
A. Na batyście
B. Na drelichu
C. Na sztruksie
D. Na popelinie
Sztruks to tkanina o charakterystycznej, wypukłej fakturze, co sprawia, że szwy i elementy odzieży muszą być układane w określonym kierunku, aby zachować estetykę oraz właściwości użytkowe. W przypadku sztruksu, najczęściej stosowaną praktyką jest układanie szablonów w kierunku wzdłuż włosia tkaniny. Takie podejście zapewnia, że odzież ma jednorodny wygląd, co jest istotne dla finalnego produktu. Ponadto, sztruks charakteryzuje się znakomitą trwałością, co czyni go popularnym wyborem w produkcji odzieży roboczej oraz zimowej. Niezgodność z kierunkiem włosia może prowadzić do problemów z estetyką, jak również do większej podatności na zużycie, co jest niepożądane w kontekście jakości i satysfakcji klienta. Zgodność z tymi zasadami jest kluczowym elementem podczas dopasowywania i układania elementów odzieży, co podkreślają branżowe standardy produkcji odzieży.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to
A. 25 cm
B. 50 cm
C. 100 cm
D. 20 cm
Wybór odpowiedzi, która podaje 100 cm, 50 cm lub 20 cm, wynika z nieporozumienia w interpretacji proporcji i podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Odpowiedzi te nie uwzględniają faktu, że szerokość formy przodu spódnicy na linii bioder jest obliczana jako połowa rzeczywistego obwodu bioder, co w tym przypadku wynosi 100 cm. Kwestią, która może wprowadzać w błąd, jest mylenie całkowitego obwodu z szerokością formy, co skutkuje nieprawidłowymi obliczeniami. W przypadku 100 cm, logicznie wydawałoby się, że zapisanie tej wartości jako szerokości formy jest mylnym podejściem. Natomiast 50 cm, które również można by pomylić z szerokością, nie odzwierciedla rzeczywistego podziału obwodu bioder. Ponadto, 20 cm to znacznie zaniżona wartość, co może sugerować brak zrozumienia struktury odzieży i proporcji ciała. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że szerokość formy w linii bioder musi być dostosowana do obwodu ciała, co jest fundamentalnym aspektem konstrukcji odzieżowej. Aby uniknąć tego typu nieporozumień, ważne jest, aby zapoznać się z podstawami konstrukcji odzieżowej oraz standardami pomiarów w tej dziedzinie. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klienta.
Pytanie 39
Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie
A. wszyć klin w szwie wewnętrznym
B. pogłębić szew podkroju krocza
C. poszerzyć w szwie bocznym
D. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym
Pogłębianie szwu podkroju krocza wydaje się być logicznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to niewłaściwa technika w kontekście poszerzania spodni w pasie. Takie podejście może skutkować niewłaściwym dopasowaniem, a zamiast zwęzić lub poszerzyć spodni, może wprowadzić nieodpowiednie zmiany w kroju. W przypadku wszywania klina w szwie wewnętrznym, może to prowadzić do zaburzeń w linii nogawki, co obniża estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, poszerzenie w szwie bocznym z reguły prowadzi do zniekształcenia proporcji całego fasonu – w szczególności, jeśli materiał nie jest odpowiednio dobrany lub nie ma wystarczającego zapasu. Często popełnianym błędem jest myślenie, że można dowolnie manipulować każdym szwem, nie uwzględniając specyfiki konstrukcji danego modelu odzieży. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcji wpływają na ogólną formę oraz wygodę noszenia spodni. Dlatego najczęściej zaleca się stosowanie sprawdzonych technik, takich jak wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym, które minimalizują ryzyko błędów i zapewniają odpowiednie dopasowanie do sylwetki.
Pytanie 40
Jakie symbole wskazują na wymiary ciała potrzebne do stworzenia form spódnicy-spodni na podstawie form przedniej i tylnej podstawowej spódnicy?
A. ZTv, ot, obt
B. ot, ZUo, ZKo
C. ot, obt, TU
D. ZWo, ou, obt
Odpowiedź 'ot, obt, TU' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do kluczowych wymiarów ciała, które są niezbędne do wykonania form spódnicy-spodni. Symbol 'ot' oznacza obwód talii, który jest istotnym punktem odniesienia przy projektowaniu odzieży, zwłaszcza w przypadku spódnic i spodni, które muszą być dopasowane do sylwetki. 'obt' to obwód bioder, który wpływa na komfort noszenia oraz estetykę projektu, a także na jego funkcjonalność. Wreszcie, 'TU' reprezentuje długość tułowia, co jest kluczowe dla odpowiedniego dopasowania odzieży do długości ciała. Zastosowanie tych wymiarów pozwala na stworzenie form, które nie tylko dobrze leżą, ale także zapewniają swobodę ruchów, co jest niezwykle ważne w projektowaniu odzieży. Zgodnie z branżowymi standardami, właściwe pomiary są fundamentem do osiągnięcia wysokiej jakości produktów odzieżowych, dlatego ich znajomość jest niezbędna w procesie krawieckim.