Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 20:15
  • Data zakończenia: 1 czerwca 2025 21:04

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Producent zamierza wytworzyć w miesiącu 1 200 par obuwia. Ustalona norma techniczna zużycia skóry na 1 000 par obuwia wynosi 400 m2. Początkowy zapas skóry wynosi 160 m2, a planowany zapas zamknięcia to 50 m2. Ile m2 skóry trzeba nabyć, aby zrealizować plan produkcji na dany miesiąc?

A. 290 m2
B. 320 m2
C. 480 m2
D. 370 m2
Aby obliczyć, ile m² skóry należy zakupić, należy najpierw ustalić, ile skóry będzie potrzebne na produkcję 1200 par butów. Norma zużycia skóry wynosi 400 m² na 1000 par, co oznacza, że na 1200 par potrzebne będzie: (1200 / 1000) * 400 m² = 480 m². Następnie należy uwzględnić zapas początkowy i planowany zapas końcowy. Zapas początkowy wynosi 160 m², a planowany zapas końcowy to 50 m². Dlatego rzeczywista ilość skóry, którą należy zakupić, można obliczyć według wzoru: potrzebna skóra - zapas początkowy + zapas końcowy. Zatem: 480 m² - 160 m² + 50 m² = 370 m². Przy planowaniu produkcji, ważne jest, aby dokładnie określić zapotrzebowanie surowców oraz uwzględnić zapasy, co jest standardem w zarządzaniu produkcją i pozwala na uniknięcie przestojów w procesie produkcyjnym. Znajomość norm zużycia surowców jest kluczowa dla efektywnego zarządzania materiałami w każdej firmie produkcyjnej.

Pytanie 2

Jerzy Goździkowski nabył do swojej hurtowni kasę fiskalną o wartości początkowej 10 000 zł. Stawka amortyzacyjna dla kasy fiskalnej wynosi 20%. Po trzech latach dokonywania odpisów według metody liniowej, jaka będzie wartość bieżąca kasy fiskalnej?

A. 3 000 zł
B. 4 000 zł
C. 5 000 zł
D. 6 000 zł
Wartość bieżąca kasy fiskalnej po trzech latach nie wynosi odpowiednio 6000 zł, 3000 zł lub 5000 zł, co jest wynikiem błędnego obliczenia odpisów amortyzacyjnych. W przypadku pierwszej z wymienionych wartości, 6000 zł, można zauważyć, że ktoś może błędnie założyć, że amortyzacja jest naliczana na podstawie innej stawki lub może pomylić całkowite odpisy z wartością bieżącą. Z kolei wartość 3000 zł mogłaby wynikać z mylnego przekonania, że amortyzacja jest naliczana w inny sposób, np. z mylnym rozumieniem wartości początkowej lub stawki amortyzacyjnej. Z kolei 5000 zł można uznać za wynik niepoprawnego dodawania lub założenia błędnych wartości rocznych odpisów. Wszystkie te odpowiedzi wskazują na typowe błędy, jakie mogą wystąpić przy obliczaniu amortyzacji, takie jak niepoprawne założenia dotyczące stawki, błędne dodawanie wartości odpisów lub ignorowanie możliwości obliczenia wartości bieżącej aktywów. Kluczowe jest zrozumienie, że amortyzacja liniowa polega na równomiernym rozłożeniu kosztu aktywów na przewidywany okres ich użyteczności, a nie na arbitralnym ustalaniu wartości bieżącej bez uwzględnienia rzeczywistych odpisów. Dlatego konieczne jest dokładne przestrzeganie zasad rachunkowości oraz stosowanie odpowiednich metod i stawek amortyzacyjnych, aby uzyskać wiarygodne wyniki finansowe.

Pytanie 3

Który z poniższych jest przykładem aktywów niematerialnych?

A. Samochody firmowe
B. Licencje oprogramowania
C. Materiały biurowe
D. Budynki biurowe
Licencje oprogramowania to doskonały przykład aktywów niematerialnych, które mogą stanowić istotną część majątku jednostki organizacyjnej. Aktywa niematerialne to takie, które nie mają fizycznej formy, ale mogą przynosić korzyści ekonomiczne. Licencje oprogramowania pozwalają na legalne korzystanie z oprogramowania, co jest niezbędne do prowadzenia wielu operacji biznesowych. W praktyce oznacza to możliwość korzystania z narzędzi do zarządzania, analizy danych czy komunikacji, które są kluczowe w nowoczesnych przedsiębiorstwach. Ważne jest, aby pamiętać, że aktywa niematerialne, takie jak licencje, patenty czy znaki towarowe, muszą być odpowiednio zarządzane i ewidencjonowane w dokumentacji finansowej. To pozwala na pełne wykorzystanie ich potencjału i zrozumienie ich wpływu na działalność jednostki. Co więcej, inwestowanie w licencje oprogramowania może przynieść długoterminowe korzyści, wspierając innowacyjność i efektywność procesów biznesowych. Warto również pamiętać, że wartość aktywów niematerialnych, w tym licencji, może się zmieniać w czasie w zależności od ich aktualności i przydatności.

Pytanie 4

Na podstawie przepisów Kodeksu karnego skarbowego ustal, ile wynosi maksymalna kara grzywny wymierzona wyrokiem nakazowym przy założeniu, że minimalne wynagrodzenie wynosi 1 850,00 zł miesięcznie.

Fragment z Kodeksu karnego skarbowego
Art. 48.
§ 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.
§ 2. Mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
§ 3. Wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.

A. Minimalnie 3 700,00 zł.
B. Maksymalnie 37 000,00 zł.
C. Minimalnie 18 500,00 zł.
D. Maksymalnie 18 500,00 zł.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi świadczy o niedostatecznej znajomości przepisów dotyczących kar grzywnych w Kodeksie karnym skarbowym. Wysokość kary grzywny określona w Kodeksie nie jest ustalana arbitralnie, lecz w oparciu o ściśle zdefiniowane zasady. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na kwoty przekraczające 18 500,00 zł wskazują na niepoprawne zrozumienie zasady, że kara nie może być wyższa niż dziesięciokrotność minimalnego wynagrodzenia. Odpowiedź sugerująca „Maksymalnie 37 000,00 zł” nie tylko jest błędna, ale również wskazuje na brak wiedzy o tym, że minimalne wynagrodzenie jest bazą do obliczeń, a nie samodzielnym wskaźnikiem kary. Warto zauważyć, że kara grzywny powinna być adekwatna do popełnionego wykroczenia oraz sytuacji finansowej sprawcy, co oznacza, że sądy mają obowiązek stosować się do ram określonych przez Kodeks, co czyni kwoty powyżej 18 500,00 zł całkowicie nieuzasadnionymi. To podkreśla znaczenie znajomości przepisów oraz umiejętności ich stosowania w praktyce, co jest kluczowe dla osób pracujących w obszarze prawa karnego i skarbowego.

Pytanie 5

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli wskaż, kto podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Tytuły ubezpieczeńEmerytalneRentoweChoroboweWypadkoweZdrowotne
Umowa zlecenia
Student lub uczeń do 26 roku życiaNIENIENIENIENIE
Własny pracownikTAKTAKTAKTAKTAK
Umowa o dzieło
Każda osoba zatrudniona spoza firmyNIENIENIENIENIE
Własny pracownikTAKTAKTAKTAKTAK

A. Osoba fizyczna niepozostająca w stosunku pracy z pracodawcą, która zawarła z nim umowę o dzieło.
B. 18-letni uczeń z tytułu zawarcia umowy zlecenia.
C. 25-letni student z tytułu zawarcia umowy zlecenia.
D. Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia.
Pracownik, który z własnym pracodawcą zawarł umowę zlecenia, rzeczywiście podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, co wynika z przepisów prawa określających zasady dotyczące ubezpieczeń społecznych w Polsce. Warto zauważyć, że umowa zlecenia, w przeciwieństwie do umowy o dzieło, wiąże się z większymi obowiązkami ubezpieczeniowymi zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Pracodawca musi odprowadzać składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz społeczne, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowotnej pracownika. Przykładem zastosowania tych przepisów może być sytuacja, w której student podejmuje pracę na umowę zlecenie w firmie. Jeżeli umowa ta jest zawarta z jego własnym pracodawcą, to student nabywa prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, co jest istotne z perspektywy dostępu do świadczeń medycznych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie przestrzegania tych przepisów, aby uniknąć konsekwencji prawnych dla pracodawcy oraz pracownika.

Pytanie 6

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. rezerwowy
B. obrotowy
C. przeciętny
D. maksymalny
Zapas rezerwowy to ilość materiału, która jest przechowywana w magazynie, aby zminimalizować ryzyko przerw w produkcji spowodowanych opóźnieniami dostaw lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa starają się utrzymać określony poziom zapasów, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Na przykład, w branży produkcyjnej, jeśli dostawca nie dostarczy surowców na czas, zapas rezerwowy pozwala na kontynuowanie produkcji bez zakłóceń. Zgodnie z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw, firmy często stosują zasady takie jak Just-In-Case (JIC), które polegają na utrzymywaniu dodatkowych zapasów w celu ochrony przed niepewnością. Posiadanie zapasu rezerwowego jest kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem w logistyce, co potwierdzają standardy takie jak ISO 31000, które zalecają identyfikację i minimalizację ryzyk związanych z operacjami biznesowymi.

Pytanie 7

Do zadań, które wykonują banki komercyjne, należy między innymi

A. określanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych.
B. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i przedsiębiorcom.
C. wydawanie gotówki.
D. obsługa rachunków bankowych instytucji publicznych.
Banki komercyjne odgrywają kluczową rolę w gospodarce, a jednym z ich podstawowych zadań jest udzielanie kredytów przedsiębiorcom i osobom fizycznym. Udzielanie kredytów jest istotne, ponieważ pozwala na finansowanie inwestycji, rozwój działalności gospodarczej oraz zaspokojenie potrzeb konsumpcyjnych. Kredyty umożliwiają firmom rozwój, zakup maszyn, zatrudnienie pracowników, a także pokrycie bieżących wydatków. Z perspektywy klienta indywidualnego, kredyty pozwalają na sfinansowanie takich potrzeb jak zakup mieszkania, samochodu czy edukacji. Banki muszą przy tym przestrzegać regulacji dotyczących oceny zdolności kredytowej, co jest standardem w branży. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie modeli ryzyka kredytowego, które pomagają bankom w ocenie wiarygodności klientów oraz w zarządzaniu portfelem kredytowym. Dzięki tym praktykom banki mogą minimalizować ryzyko niewypłacalności i zoptymalizować swoje działania w zakresie udzielania kredytów, co przyczynia się do stabilności całego systemu finansowego.

Pytanie 8

Do kluczowych narzędzi marketingowych należy zaliczyć

A. produkt, cenę, dystrybucję, promocję
B. produkt, akwizycję, cenę, promocję
C. promocję, dystrybucję, cenę, produkcję
D. produkcję, dystrybucję, cenę, reklamę
W marketingu kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy wpływają na całokształt strategii promocyjnej. W pierwszej z niepoprawnych opcji wymieniono produkcję jako jeden z instrumentów marketingowych. Produkcja, chociaż istotna w procesie dostarczania produktu, nie jest bezpośrednim elementem marketing mix, ponieważ koncentruje się na procesie wytwarzania, a nie na strategii marketingowej. Kolejna odpowiedź sugeruje akwizycję jako podstawowy instrument. Akwizycja, czyli proces pozyskiwania klientów, jest ważna, ale to nie jest samodzielny element marketing mix. Akwizycja jest raczej wynikiem skutecznego zastosowania pozostałych elementów marketingowych. Trzecia błędna odpowiedź wskazuje na promocję, dystrybucję, cenę i produkcję. To znowu wprowadza w błąd, ponieważ produkcja nie jest częścią marketing mix. Ostatnia z odpowiedzi, która wymienia promocję, dystrybucję, cenę i produkcję, również nie jest poprawna z tego samego powodu. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie procesów operacyjnych, takich jak produkcja, z elementami strategicznymi, które wpływają na pozycjonowanie produktu na rynku. Definicja marketing mix, zaprezentowana przez Jeroma McCarthy'ego, jasno określa te cztery kluczowe elementy, które powinny być integrowane w celu osiągnięcia sukcesu rynkowego.

Pytanie 9

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ sytuację przedsiębiorstwa w zakresie rotacji zapasów wyrobów gotowych w latach 2010-2013.

LataWskaźnik rotacji zapasów wyrobów gotowych
w dniachw razach
201034,210,5
201128,512,6
201229,812,1
201327,413,1

A. Odnawianie zapasów było najszybsze w pierwszym roku.
B. Częstotliwość wymiany zapasów uległa zmniejszeniu.
C. Okresy wymiany zapasów uległy wydłużeniu.
D. Wymiana zapasów była najczęstsza w ostatnim roku.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących rotacji zapasów. Stwierdzenie, że odnawianie zapasów było najszybsze w pierwszym roku, jest mylne, ponieważ wskazuje na błędną interpretację danych. W rzeczywistości, wskaźnik rotacji zapasów w pierwszym roku był znacznie niższy, co oznacza, że proces odnawiania był mniej efektywny. Kolejne błędne koncepcje dotyczą wydłużających się okresów wymiany zapasów. W rzeczywistości, jeśli analizowane wskaźniki wskazują na szybsze odnawianie zapasów, sugeruje to, że przedsiębiorstwo zdołało poprawić swój proces logistyczny oraz dostosować się do zmieniających się potrzeb rynku. Zmniejszenie częstotliwości wymiany zapasów jest także niepoprawną interpretacją, ponieważ analiza trendów pokazuje, że przedsiębiorstwo efektywniej zarządzało zapasami, co przełożyło się na wyższą rotację. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często obejmują pomylenie przyczyn z efektami oraz niewłaściwe zestawienie danych. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne odczytywanie wskaźników rotacji zapasów wymaga analizy kontekstu i zrozumienia procesów operacyjnych. Aby uniknąć takich nieporozumień, zaleca się dokładne śledzenie zmian w wskaźnikach oraz regularne aktualizowanie strategii zarządzania zapasami w oparciu o dane rynkowe.

Pytanie 10

Korzystając z zamieszczonego zestawienia oblicz, ile wyniesie wartość wydanych z magazynu kremów do rąk BIO na podstawie Wz 1/12/2018, jeśli hurtownia do wyceny rozchodu towarów stosuje metodę FIFO.

Zestawienie zmian w stanie magazynowym kremów do rąk BIO w hurtowni kosmetyków
DataDowódIlośćCena jednostkowaWartość
01.12.2018 r.Pz 1/12/201870 szt.14,00 zł/szt.980,00 zł
05.12.2018 r.Pz 2/12/201850 szt.16,00 zł/szt.800,00 zł
12.12.2018 r.Pz 3/12/201860 szt.15,00 zł/szt.900,00 zł
19.12.2018 r.Wz 1/12/201890 szt.??

A. 1 300,00 zł
B. 1 380,00 zł
C. 1 260,00 zł
D. 1 350,00 zł
Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do błędnych obliczeń wynikających z nieprawidłowego zastosowania metody FIFO. Metoda FIFO polega na tym, że najpierw sprzedawane są najstarsze towary, co jest kluczowym elementem dla dokładnych wycen zapasów. Przykładowo, jeśli wybrano odpowiedź 1 260,00 zł, to wynik ten może wynikać z pominięcia niektórych sztuk lub z nieprawidłowego przypisania cen do poszczególnych partii towaru. Z kolei odpowiedzi 1 350,00 zł oraz 1 380,00 zł sugerują, że mogły one powstać poprzez nadmierne uwzględnienie wartości jednego z zakupów lub niewłaściwe zsumowanie cen. Warto pamiętać, że dokładność w wycenach jest kluczowa we wszystkich branżach, które zarządzają zapasami. Często zdarza się, że błędne obliczenia wynikają z nieuwagi przy sumowaniu lub z braku zrozumienia zasadnych zasad dotyczących metodologii wyceny. Warto przemyśleć, jak ważne jest stosowanie odpowiednich procedur oraz dokładne śledzenie partii towarów, aby móc zachować spójność i prawidłowość w procesach logistycznych. W przypadku pomyłek w obliczeniach, warto zastanowić się nad poprawnym sposobem ich weryfikacji, np. poprzez przegląd wcześniejszych transakcji lub szkoleń dotyczących zarządzania zapasami.

Pytanie 11

Strony umowy handlowej ustaliły, że sprzedawca zobowiązuje się do dostarczenia towaru na własny koszt do magazynu kupującego. W umowie określono dostawę według zasad

A. loco magazyn dostawcy
B. loco miejsce przeznaczenia
C. franco miejsce załadowania
D. franco magazyn odbiorcy
Odpowiedź "franco magazyn odbiorcy" jest poprawna, ponieważ oznacza, że sprzedający zobowiązuje się pokryć wszystkie koszty transportu towaru do wskazanego miejsca, w tym przypadku do magazynu odbiorcy. Tego typu ustalenia są typowe w umowach handlowych, gdzie z góry określone są warunki dostawy. W praktyce, termin ten jest używany w międzynarodowej terminologii handlowej i odnosi się do sytuacji, w której ryzyko oraz koszty związane z transportem przechodzą na kupującego dopiero w momencie dostarczenia towaru do jego siedziby. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo X sprzedaje towary do firmy Y i decyduje się na opcję "franco magazyn odbiorcy", co oznacza, że koszty transportu i ryzyko uszkodzenia towaru ponosi sprzedający do momentu dostarczenia go do magazynu firmy Y. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami handlu, które wskazują na znaczenie przejrzystości w ustalaniu odpowiedzialności za transport i dostawę.

Pytanie 12

W tabeli przedstawiono wybrane pozycje rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter". Z analizy danych zawartych w tej tabeli wynika, ze rentowność sprzedaży w badanym okresie

WyszczególnienieStan na
31.12.2003
(w tys. zł)
Stan na
31.12.2004
(w tys. zł)
Zysk2030
Przychody ze
sprzedaży
80100
Rentowność
sprzedaży
25%30%

A. spadła o 5%
B. spadła o 15%
C. wzrosła o 5%
D. wzrosła o 15%
Odpowiedź "wzrosła o 5%" jest poprawna, ponieważ analizując dane rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa "Barter", zauważamy, że rentowność sprzedaży rzeczywiście wzrosła o 5 punktów procentowych. Zmiana ta jest istotna, ponieważ wskazuje na poprawę efektywności operacyjnej firmy oraz lepsze zarządzanie kosztami. W praktyce oznacza to, że przychody ze sprzedaży są bardziej opłacalne, a przedsiębiorstwo potrafi generować większy zysk z każdej sprzedanej jednostki produktu. Warto zauważyć, że wzrost rentowności sprzedaży może być wynikiem różnych działań, takich jak optymalizacja procesów produkcyjnych, poprawa jakości produktów czy efektywniejsze strategie marketingowe. W kontekście standardów branżowych, monitorowanie wskaźników rentowności jest kluczowym elementem zarządzania finansami, które pomaga w podejmowaniu strategicznych decyzji, planowaniu budżetu oraz alokacji zasobów. Regularne analizowanie rentowności sprzedaży umożliwia przedsiębiorstwom dostosowywanie działań do zmieniającego się rynku i utrzymywanie konkurencyjności.

Pytanie 13

Jakie konta mogą wykazywać saldo końcowe debetowe lub kredytowe?

A. Pozostałe rozrachunki oraz Rozrachunki z dostawcami i odbiorcami
B. Wynagrodzenia oraz Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń
C. Wynik finansowy oraz Inwestycje długoterminowe
D. Środki trwałe oraz Rozrachunki z pracownikami
W przypadku odpowiedzi dotyczących Wynagrodzeń i Rozrachunków z tytułu wynagrodzeń, Wyniku finansowego i Inwestycji długoterminowych oraz Środków trwałych i Rozrachunków z pracownikami, pojawiają się istotne nieporozumienia związane z naturą konta oraz ich funkcją w księgowości. Konta wynagrodzeń i rozrachunków z tytułu wynagrodzeń są zwykle kontami wynikowymi, które kończą rok bez sald otwartych, a ich saldo na koniec okresu rozrachunkowego jest przenoszone na wynik finansowy. Z tego powodu nie są one odpowiednie do wykazywania sald końcowych debetowych lub kredytowych. Z kolei wynik finansowy odzwierciedla różnicę między przychodami a kosztami i nie jest kontem, na którym gromadzi się saldo w tradycyjnym rozumieniu. Inwestycje długoterminowe oraz środki trwałe również nie są kontami, które generują typowe salda debetowe lub kredytowe – ich wartości są bardziej związane z amortyzacją i zmianami wartości aktywów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie kont aktywów i pasywów z kontami wynikowymi oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie transakcje skutkują powstawaniem sald, co podkreśla znaczenie jasności pojęć w rachunkowości oraz ich odpowiedniego klasyfikowania zgodnie z przyjętymi standardami.

Pytanie 14

Zbiór aktualnych kont z oznaczeniami cyfrowymi oraz z opisanymi zasadami ich użycia to

A. plan kont.
B. wykaz kont.
C. spis kont.
D. lista kont.
Użycie terminów takich jak wykaz kont, spis kont czy lista kont w miejsce planu kont, prowadzi do nieporozumień dotyczących struktury i funkcji tych dokumentów. Wykaz kont może sugerować jedynie ogólny zbiór kont, jednak nie zawiera żadnych zasad ani szczegółowych opisów ich stosowania, co czyni go niewystarczającym narzędziem do efektywnej księgowości. Spis kont natomiast może być interpretowany jako przypadkowy zbiór, bez jasno określonych reguł dotyczących przyporządkowania poszczególnych kont do transakcji finansowych. Lista kont nie dostarcza wystarczających informacji na temat klasyfikacji i hierarchii kont, co jest kluczowe w kontekście rachunkowości. Te błędne koncepcje mogą wynikać z uproszczonego myślenia o księgowości, gdzie nie dostrzega się znaczenia systematycznego podejścia do ewidencjonowania transakcji. Właściwe zrozumienie znaczenia planu kont jest niezbędne do tworzenia rzetelnych sprawozdań finansowych oraz do stosowania się do standardów rachunkowości. Dlatego też, plan kont jest fundamentem prawidłowego funkcjonowania systemu księgowego, a jego pominięcie może prowadzić do chaosu w dokumentacji finansowej.

Pytanie 15

W przedsiębiorstwie produkcyjnym ustalono normę wydajności na poziomie 5 sztuk na godzinę. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, który z pracowników wykonał ustaloną normę wydajności.

PracownikJan MakowskiAnna FigawskaEwa OrzechowskaTomasz Migdałowski
Produkcja w sztukach600900510900
Czas pracy w godzinach150200170180

A. Ewa Orzechowska.
B. Jan Makowski.
C. Anna Figawska.
D. Tomasz Migdałowski.
Tomasz Migdałowski wykonał normę wydajności, osiągając wynik 5 sztuk na godzinę, co jest zgodne z ustaloną normą w przedsiębiorstwie. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej, a zrozumienie norm wydajności pozwala na lepsze zarządzanie zasobami ludzkimi. Ustalenie normy na poziomie 5 sztuk na godzinę oznacza, że każdy pracownik powinien dążyć do osiągnięcia tego poziomu, co nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również motywuje pracowników do poprawy swoich wyników. W praktyce, monitorowanie wydajności pracowników z wykorzystaniem takich norm pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz wdrażanie odpowiednich działań, takich jak szkolenia czy zmiany w organizacji pracy. Dlatego znajomość i przestrzeganie norm wydajności są istotnym elementem efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem. Przykłady zastosowania norm wydajności można znaleźć w wielu branżach, w tym w produkcji, gdzie ciągłe doskonalenie procesów i optymalizacja wydajności są kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 16

Kontrahent nabył towar z odroczonym terminem płatności. Aby uregulować zobowiązanie w sposób bezgotówkowy, powinien zdecydować się na

A. Polecenie przelewu
B. Przekaz pocztowy
C. Czek gotówkowy
D. Dowód wpłaty gotówkowej
Polecenie przelewu jest najbezpieczniejszą i najbardziej powszechnie stosowaną metodą dokonywania płatności bezgotówkowych. Pozwala na przesyłanie środków z konta jednego przedsiębiorstwa bezpośrednio na konto kontrahenta. Dzięki temu, proces ten jest nie tylko szybki, ale również automatyzowany, co minimalizuje ryzyko błędów. W praktyce, kontrahent powinien wypełnić formularz polecenia przelewu, wskazując dane odbiorcy, kwotę oraz tytuł płatności. Dodatkowo, polecenie przelewu jest zgodne z normami bankowymi oraz regulacjami prawnymi, co czyni je odpowiednim narzędziem w obrocie gospodarczym. W przypadku dużych transakcji, wartością dodaną jest potwierdzenie zlecenia, które można uzyskać od banku, co zwiększa bezpieczeństwo transakcji. Zastosowanie polecenia przelewu w relacjach biznesowych sprzyja również efektywności procesów księgowych, ponieważ umożliwia łatwe śledzenie i dokumentowanie transakcji.

Pytanie 17

Kwota netto wynikająca z umowy o dzieło, wraz z przekazaniem praw autorskich, to 3 000,00 zł. Zleceniodawca nie pełni roli pracodawcy wobec wykonawcy, a także praca nie jest świadczona na rzecz pracodawcy. Jaka będzie wysokość podatku dochodowego do zapłacenia w urzędzie skarbowym, jeśli koszty uzyskania przychodu wynoszą 50%?

A. 540,00 zł
B. 270,00 zł
C. 1 500,00 zł
D. 1 230,00 zł
W przypadku podawania niewłaściwych odpowiedzi, często można zauważyć błędne zrozumienie sposobu obliczania podatku dochodowego oraz kosztów uzyskania przychodu. Na przykład, przyjęcie, że podatek wynosi 1 230,00 zł, wskazuje na brak właściwego uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z przepisami, wykonawcy mogą odliczać 50% przychodu jako koszty, co znacznie obniża podstawę opodatkowania. Z kolei odpowiedź sugerująca 540,00 zł jako kwotę podatku, również opiera się na błędnym założeniu, że cała kwota brutto jest podstawą opodatkowania, co jest niezgodne z prawem. Dodatkowo, wybór 1 500,00 zł jako podatku sugeruje pomyłkę w kalkulacjach, ponieważ nie uwzględnia stawki podatkowej, która wynosi 18%. Typowe błędy myślowe w takich sytuacjach obejmują ignorowanie przepisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu oraz niewłaściwe stosowanie stawek podatkowych. Właściwe zrozumienie mechanizmu obliczania podatku dochodowego jest kluczowe, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi, w tym do dodatkowych płatności lub kar finansowych.

Pytanie 18

Firma złożyła w banku weksel o wartości 3 600,00 złotych, a na swoje konto bankowe otrzymała kwotę 3 200,00 złotych. Jakie było dyskonto weksla?

A. 3 200,00 zł
B. 400,00 zł
C. 3 600,00 zł
D. 800,00 zł
Dyskonto weksla to różnica między wartością nominalną weksla a kwotą, jaką przedsiębiorstwo otrzymuje od banku. W tym przypadku wartość nominalna weksla wynosi 3 600,00 zł, podczas gdy otrzymana kwota to 3 200,00 zł. Aby obliczyć dyskonto, należy wykonać prostą operację: 3 600,00 zł - 3 200,00 zł, co daje nam wynik 400,00 zł. Dyskonto jest istotnym zagadnieniem w obrocie wekslowym, gdyż pozwala przedsiębiorstwom na szybkie uzyskanie płynności finansowej poprzez przedterminowe zrealizowanie należności. W praktyce, dyskonto jest wykorzystywane w wielu sytuacjach, takich jak potrzeba natychmiastowego finansowania projektów czy inwestycji, gdzie czas jest kluczowy. Z perspektywy standardów finansowych, dyskonto odzwierciedla koszt kapitału, który przedsiębiorstwo musi ponieść za korzystanie z funduszy w krótkim okresie. Zrozumienie dyskonta weksla jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów.

Pytanie 19

Wartości amortyzacji środka trwałego zmniejszają się z każdym rokiem użytkowania. Oznacza to, że do ich wyliczenia wykorzystano metodę

A. liniową
B. progresywną
C. naturalną
D. degresywną
Odpowiedź "degresywna" jest poprawna, ponieważ stawki amortyzacji w tej metodzie maleją z każdym rokiem eksploatacji środka trwałego. Metoda degresywna, znana również jako metoda malejącego salda, polega na tym, że w pierwszych latach użytkowania środka trwałego amortyzacja jest wyższa, a następnie stopniowo maleje. Przykładem praktycznym może być amortyzacja nowoczesnych maszyn produkcyjnych, które szybko tracą na wartości po wprowadzeniu na rynek, a ich wykorzystanie w pierwszych latach przynosi większe koszty. Metoda ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które pozwalają na stosowanie różnych metod amortyzacji, w tym degresywnej, jeśli lepiej odzwierciedla ona rzeczywistą utratę wartości aktywów. Warto zauważyć, że wybór metody amortyzacji wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa, co jest istotne przy planowaniu budżetu oraz przedstawianiu wyników finansowych inwestorom i organom regulacyjnym.

Pytanie 20

Prawo do uzyskania przez pracownika nieodpłatnej opieki medycznej wynika z dokonywania przez niego wpłat na ubezpieczenie

A. rentowe
B. chorobowe
C. zdrowotne
D. emerytalne
Wybór odpowiedzi związanych ze składkami chorobowymi, rentowymi czy emerytalnymi wskazuje na niepełne zrozumienie systemu ubezpieczeń społecznych i ich wpływu na dostęp do świadczeń zdrowotnych. Składka chorobowa jest przede wszystkim związana z prawem do zasiłku chorobowego w przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby. Nie ma ona bezpośredniego wpływu na dostęp do bezpłatnej opieki lekarskiej. Podobnie, składki rentowe dotyczą zabezpieczenia na wypadek utraty zdolności do pracy w przyszłości z powodu wieku lub inwalidztwa, co również nie odnosi się do bieżącego dostępu do usług medycznych. Składki emerytalne natomiast są przeznaczone na finansowanie przyszłych emerytur, a ich opłacanie nie zapewnia prawa do korzystania z bieżącej opieki zdrowotnej. Często mylenie tych składek z ubezpieczeniem zdrowotnym wynika z braku wiedzy na temat roli, jaką pełni każde z tych ubezpieczeń w systemie zabezpieczeń społecznych. Kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie składka zdrowotna, a nie inne składki, jest odpowiedzialna za zapewnienie dostępu do usług medycznych. W praktyce, osoby nieopłacające składki zdrowotnej nie mają prawa do korzystania z publicznych usług zdrowotnych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i finansowych.

Pytanie 21

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum
B. co najmniej przez 1 rok
C. na stałe
D. przez 5 lat
Przechowywanie rocznych sprawozdań finansowych tylko przez rok to naprawdę zły pomysł. Jak się je trzyma tak krótko, to można stracić ważne dane, które mogą być potrzebne w audytach czy rozliczeniach z urzędami skarbowymi. Ustawa mówi, że firmy muszą mieć dokumenty księgowe przez co najmniej 5 lat, więc sprawozdania finansowe powinny być trzymane jeszcze dłużej. A jeśli ktoś myśli, że wystarczy je przechować przez 5 lat, to jest w błędzie – powinny być archiwizowane na stałe, bo mają ogromne znaczenie historyczne i analityczne. Dobre przechowywanie dokumentów finansowych jest kluczowe dla zabezpieczenia interesów firmy. Jak się to zrobi źle, mogą się pojawić poważne problemy, zwłaszcza w razie sporów czy kontroli skarbowych. Ignorowanie potrzeby trwałego trzymania sprawozdań może prowadzić do fałszywych przekonań, że można je usuwać po krótkim czasie, a to nie jest zgodne z dobrymi praktykami.

Pytanie 22

Wskaź grupę składek na ubezpieczenie społeczne, które pracodawca jest zobowiązany potrącić z wynagrodzenia zatrudnionego i przekazać w jego imieniu do zakładu ubezpieczeń społecznych?

A. Emerytalne, rentowe, wypadkowe
B. Emerytalne, chorobowe, wypadkowe
C. Rentowe, wypadkowe, chorobowe
D. Emerytalne, rentowe, chorobowe
Poprawna odpowiedź to emerytalne, rentowe i chorobowe składki ubezpieczenia społecznego, które pracodawca jest zobowiązany potrącić z wynagrodzenia pracownika i odprowadzić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Składka emerytalna stanowi podstawę zabezpieczenia na starość, a jej wysokość jest uzależniona od wynagrodzenia. Składka rentowa zapewnia wsparcie w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą lub innymi przyczynami, a składka chorobowa obejmuje pracowników, którzy ulegli chorobie, umożliwiając im otrzymanie zasiłku chorobowego. Pracodawcy powinni być świadomi, że poprawne odprowadzanie tych składek jest kluczowe nie tylko dla zabezpieczenia pracowników, ale także dla uniknięcia sankcji ze strony ZUS. Przykładowo, niewłaściwe naliczenie składek może prowadzić do trudności finansowych dla pracownika w przypadku potrzeby skorzystania z emerytury lub renty. Zgodnie z przepisami prawa pracy, terminowe i prawidłowe odprowadzanie tych składek jest obowiązkiem każdego pracodawcy, co podkreśla znaczenie przestrzegania norm i regulacji w obszarze ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 23

Do zadań Narodowego Banku Polskiego należy

A. obsługa bankowa budżetu państwa
B. bankowa obsługa firm
C. udzielanie pożyczek na zakup mieszkań
D. udzielanie szybkich kredytów
Udzielanie kredytów mieszkaniowych, kredytów ekspresowych czy obsługa bankowa przedsiębiorstw nie należą do kompetencji Narodowego Banku Polskiego. Te działania są typowe dla instytucji finansowych, takich jak komercyjne banki czy instytucje kredytowe, które oferują szeroki zakres usług finansowych dla klientów indywidualnych oraz biznesowych. Kredyty mieszkaniowe to produkt bankowy, który umożliwia nabycie nieruchomości, a ich udzielanie zależy od oceny zdolności kredytowej klienta oraz wielu innych czynników, które są regulowane przez przepisy prawa cywilnego i bankowego. Podobnie, kredyty ekspresowe są krótkoterminowymi pożyczkami, które oferowane są przez firmy pożyczkowe i banki, a ich celem jest szybkie zaspokojenie potrzeb finansowych klientów. Obsługa bankowa przedsiębiorstw również nie jest zadaniem NBP, który nie angażuje się w bezpośrednie finansowanie sektora prywatnego ani udzielanie kredytów. Mylenie roli NBP z funkcjami komercyjnych instytucji finansowych może prowadzić do nieporozumień dotyczących struktury systemu bankowego w Polsce. NBP skupia się na stabilności cen, polityce monetarnej oraz nadzorze finansowym, co jest kluczowe dla zdrowia gospodarczego kraju, a nie na bezpośrednim wsparciu klientów indywidualnych czy przedsiębiorstw.

Pytanie 24

W 2015 roku firma miała 65 pracowników. W 2016 roku planuje wykonać 36 000 sztuk produktów oraz osiągnąć roczny wskaźnik wydajności pracy wynoszący 500 sztuk na jednego pracownika. Ile dodatkowych pracowników powinno zatrudnić przedsiębiorstwo?

A. 6 pracowników
B. 5 pracowników
C. 8 pracowników
D. 7 pracowników
Aby obliczyć liczbę nowych pracowników, którzy powinni zostać zatrudnieni, należy najpierw ustalić, ile całkowitych pracowników jest potrzebnych do osiągnięcia planowanej produkcji. Wskazany roczny wskaźnik wydajności pracy wynosi 500 sztuk na jednego pracownika. Dlatego, aby wyprodukować 36 000 sztuk wyrobów, potrzebna liczba pracowników wynosi: 36000 / 500 = 72 pracowników. Następnie, biorąc pod uwagę, że w 2015 roku przedsiębiorstwo miało 65 pracowników, możemy obliczyć, ile nowych pracowników należy zatrudnić: 72 - 65 = 7 pracowników. Tego typu kalkulacje są standardową praktyką w zarządzaniu zasobami ludzkimi w kontekście planowania produkcji, co pozwala na efektywne wykorzystanie potencjału pracowników oraz optymalizację kosztów zatrudnienia. Odpowiednie prognozowanie i planowanie kadrowe są kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstw, a ich realizacja wpływa na terminowość i jakość realizacji projektów produkcyjnych.

Pytanie 25

Kto otrzymuje dywidendę?

A. członkom spółdzielni
B. pracownikom przedsiębiorstwa publicznego
C. akcjonariuszami firmy akcyjnej
D. wspólnikom w spółce jawnej
Dywidenda jest to część zysku netto spółki akcyjnej, która jest wypłacana jej akcjonariuszom. Wypłata dywidendy jest regulowana przez przepisy prawa oraz statut spółki. Właściciele akcji, czyli akcjonariusze, mają prawo do udziału w zyskach firmy proporcjonalnie do liczby posiadanych akcji. Dywidendy mogą być wypłacane w formie gotówki lub akcji. Praktycznie, spółki decydują się na wypłatę dywidendy, aby podkreślić swoją stabilność finansową oraz zadowolenie akcjonariuszy. Dobrou praktyką jest regularna analiza polityki dywidendowej firmy, co może być wskaźnikiem jej kondycji finansowej i strategii rozwoju. Na przykład, firmy takie jak Coca-Cola czy Procter & Gamble są znane z utrzymywania stabilnych i rosnących dywidend, co przyciąga inwestorów szukających długoterminowych zysków. Dobrze opracowana polityka dywidendowa może zwiększyć zaufanie inwestorów oraz wpłynąć na wyniki akcji na giełdzie.

Pytanie 26

U pracownika biura wystąpiło intensywne krwawienie z nosa spowodowane przepracowaniem. W tej sytuacji najwłaściwszym działaniem będzie

A. pochylenie głowy do przodu oraz umieszczenie zimnego okładu na szyi
B. umieszczenie krwawiącej osoby w pozycji bocznej ustalonej i wezwanie pomocy
C. położenie krwawiącej osoby na podłodze z odchyloną do tyłu głową
D. odchylenie głowy do tyłu i położenie zimnego okładu na czole
Pochylenie głowy do przodu w przypadku krwawienia z nosa jest kluczowym działaniem, ponieważ pozwala na ograniczenie przepływu krwi do nosa, co w efekcie zmniejsza krwawienie. Zimny okład na szyi może wspierać proces zatrzymywania krwi poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy w urazach. Zastosowanie tej metody jest potwierdzone w literaturze medycznej i jest zalecane przez organizacje zajmujące się pierwszą pomocą. Ważne jest, aby osoba, która krwawi, nie leżała na plecach z odchyloną głową, ponieważ może to prowadzić do zadławienia się krwią. Dodatkowo, w przypadku krwawienia z nosa wywołanego przemęczeniem, istotne jest monitorowanie stanu pacjenta oraz zapewnienie mu komfortu i spokojnego otoczenia, co może przyczynić się do szybszego ustąpienia objawów. Warto również pamiętać, że w przypadku nawracających epizodów krwawienia z nosa, wskazana jest konsultacja z lekarzem w celu diagnozy ewentualnych przyczyn tego stanu.

Pytanie 27

Jaki dodatek do wynagrodzenia jest przyznawany dobrowolnie przez pracodawcę pracownikowi zgodnie z regulacjami wewnętrznymi zakładu pracy?

A. Dodatek za znajomość języków obcych
B. Dodatek za pracę w porze nocnej
C. Dodatek wyrównawczy
D. Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
Wybór dodatku wyrównawczego, dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych lub dodatku za pracę w porze nocnej jako dobrowolnych wynagrodzeń jest mylny, ponieważ każdy z nich ma swoje szczególne regulacje ustawowe i nie jest przyznawany na podstawie decyzji pracodawcy. Dodatek wyrównawczy jest przewidziany dla pracowników, którzy z powodu niskiego wynagrodzenia nie osiągają ustawowego minimalnego wynagrodzenia. Zakłada on, że pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom wynagrodzenie na poziomie co najmniej minimalnym, co czyni go obligatoryjnym, a nie dobrowolnym. Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych oraz za pracę w porze nocnej są regulowane przez Kodeks pracy i mają na celu rekompensatę za dodatkowy wysiłek pracowników. Pracodawca nie ma dowolności w ich przyznawaniu, ponieważ są one ściśle związane z normami prawnymi oraz obowiązkami wynikającymi z umowy o pracę. Typowym błędem jest mylenie dobrowolnych dodatków z obowiązkowymi regulacjami wynikającymi z przepisów prawa pracy. Wszelkie dodatki przyznawane na podstawie wewnętrznych regulacji dotyczące polityki wynagrodzeń powinny być jasno określone w regulaminach, aby uniknąć nieporozumień oraz niezadowolenia wśród pracowników.

Pytanie 28

Jakie obowiązki przypisane są Regionalnej Izbie Obrachunkowej?

A. zarządzanie obsługą długu publicznego.
B. nadzór nad funkcjonowaniem jednostek samorządu terytorialnego w obszarze finansów.
C. współpraca w zakresie finansów z zagranicznymi instytucjami oraz organizacjami finansowymi.
D. tworzenie projektów ustaw oraz wydawanie rozporządzeń odnoszących się do finansów publicznych.
Współpraca finansowa z zagranicą i międzynarodowymi organizacjami finansowymi, prowadzenie obsługi długu publicznego oraz opracowywanie projektów ustaw i rozporządzeń dotyczących finansów publicznych to zadania, które nie leżą w kompetencjach Regionalnej Izby Obrachunkowej. Współpraca z zagranicą zazwyczaj jest domeną ministerstw, które mają odpowiednie zasoby i kompetencje do negocjowania warunków z międzynarodowymi instytucjami. Dług publiczny jest natomiast obsługiwany głównie przez Ministerstwo Finansów, które odpowiada za zarządzanie zadłużeniem kraju oraz strategią finansową. Opracowywanie projektów ustaw i rozporządzeń to funkcja legislacyjna, która również nie należy do RIO, a jest zarezerwowana dla organów ustawodawczych. Typowym błędem myślowym jest mylenie roli nadzorczej RIO z rolą wykonawczą innych organów. Użytkownicy mogą myśleć, że RIO również zaangażowana jest w bezpośrednią współpracę finansową lub tworzenie aktów prawnych, co prowadzi do niepełnego zrozumienia jej funkcji. Warto zauważyć, że RIO koncentruje się na audytach oraz kontrolach, a jej głównym celem jest zapewnienie efektywności i transparentności w finansach samorządowych, a nie zajmowanie się polityką finansową na szczeblu krajowym.

Pytanie 29

Składka na ubezpieczenie społeczne, będąca kosztem dla pracodawcy, której wysokość określa się w zależności od stopnia ryzyk zawodowych oraz ich następstw, to ubezpieczenie

A. chorobowe
B. rentowe
C. emerytalne
D. wypadkowe
Ubezpieczenie wypadkowe to tak naprawdę składka, która jest częścią ubezpieczeń społecznych. Jego wysokość zależy od tego, jak duże są zagrożenia w danym zawodzie. Chodzi tu o ochronę pracowników przed skutkami wypadków przy pracy czy chorób zawodowych. Wysokość składek ustala się na podstawie analizy ryzyk związanych z wykonywaną pracą, więc ważne, żeby pracodawcy oceniali ryzyko w swoich zakładach. Na przykład w zakładzie przemysłowym, gdzie warunki są bardziej niebezpieczne, składki na ubezpieczenie wypadkowe będą wyższe. Warto regularnie aktualizować tę ocenę ryzyka, bo zmieniające się warunki pracy mogą wpłynąć na koszty i bezpieczeństwo pracowników. Myślę, że to naprawdę istotne, żeby przedsiębiorcy mieli to na uwadze.

Pytanie 30

Zamieszczona tabela zawiera informacje dotyczące zatrudnienia pracowników w instytucji ubezpieczeniowej w grudniu 2016 r. wg rodzaju umowy. Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych stanowiły w tej instytucji

Rodzaj umowyLiczba zatrudnionych
Umowa o pracę na czas nieokreślony32
Umowa o pracę na czas określony8
Umowa agencyjna4
Umowa zlecenia6
Razem50

A. 80% ogółu zatrudnionych.
B. 36% ogółu zatrudnionych,
C. 20% ogółu zatrudnionych.
D. 12% ogółu zatrudnionych.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z różnych błędów w rozumieniu danych i obliczeń procentowych. Na przykład, jeśli ktoś wybrał 36%, to może myślał, że umowy cywilnoprawne są bardziej powszechne w zatrudnieniu, ale w rzeczywistości może to być inaczej. Zrozumienie kontekstu tych danych jest mega ważne; często myli się skutki różnych typów umów na ogólną liczbę zatrudnionych. Wybranie 12% może wynikać z pomyłek w przeliczaniu czy zaokrąglaniu, co jest dość częste. W takich sytuacjach warto zwrócić uwagę na metodę obliczeń i źródła danych. Każdy, kto zajmuje się analizą zatrudnienia, powinien mieć pojęcie o standardach raportowania; nieznajomość tych zasad może prowadzić do złych wniosków i decyzji. Dlatego przed podejmowaniem decyzji o strukturze zatrudnienia warto dokładnie wszystko przeanalizować.

Pytanie 31

W tabeli zaprezentowano poziom wskaźnika bieżącej płynności w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Handlowym. Najlepszą zdolność do wywiązywania się z bieżących zobowiązań przedsiębiorstwo odnotowało w roku

Poziom wskaźnika bieżącej płynności osiągnięty
w latach 2008 – 2011 przez Przedsiębiorstwo
Handlowo - Usługowe
RokWskaźnik
bieżącej
płynności
20081,00
20091,10
20102,00
20110,90

A. 2008
B. 2009
C. 2011
D. 2010
Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który pozwala ocenić zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. W roku 2010 przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższy poziom tego wskaźnika, wynoszący 2,00. Oznacza to, że na każdą jednostkę zobowiązań krótkoterminowych przypadały dwie jednostki aktywów obrotowych, co wskazuje na bardzo dobrą kondycję finansową. Praktycznie, przedsiębiorstwo w takiej sytuacji jest w stanie łatwo pokryć wszystkie swoje zobowiązania, co buduje zaufanie wśród kredytodawców oraz klientów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wskaźnik bieżącej płynności powinien wynosić co najmniej 1,5, aby zapewnić stabilność finansową. Dopuszczalne są różnice w zależności od sektora, jednak wyniki na poziomie 2,00 są zdecydowanie pozytywne i świadczą o dobrym zarządzaniu finansami. Przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować ten wskaźnik, aby w porę reagować na potencjalne trudności finansowe i podejmować odpowiednie decyzje strategiczne.

Pytanie 32

Jakie dokumenty potwierdzają wydanie materiałów z magazynu?

A. Zw, Pw
B. Rw, Pw
C. Wz, Rw
D. Wz, Zw
Odpowiedź Wz, Rw jest poprawna, ponieważ te dokumenty stanowią kluczowe elementy w procesie ewidencjonowania rozchodu materiałów z magazynu. WZ, czyli Wydanie Zewnętrzne, jest dokumentem, który potwierdza wydanie towarów z magazynu na rzecz odbiorcy. Jest on istotny w kontekście obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie, ponieważ pozwala na kontrolowanie stanu zapasów oraz ich przepływu. Rw, czyli Rozchód wewnętrzny, natomiast dokumentuje wydanie materiałów na potrzeby wewnętrzne firmy, takie jak zużycie materiałów do produkcji czy inne działania operacyjne. Przykładem zastosowania tych dokumentów może być sytuacja, w której firma produkująca meble wydaje materiały na produkcję stołów, co wymaga wystawienia WZ dla dostawcy i Rw dla działu produkcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynem, każdy rozchód materiałów powinien być dokładnie udokumentowany, co pozwala na efektywne zarządzanie stanami magazynowymi oraz minimalizację ryzyka błędów w ewidencji. Odpowiednie stosowanie tych dokumentów jest zgodne z wymogami prawnymi oraz standardami rachunkowości, co podkreśla ich znaczenie w procesach logistycznych i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 33

W czwartym kwartale 2017 roku firma otrzymała 8 dostaw materiałów, a przerwy pomiędzy kolejnymi dostawami wynosiły kolejno: 15 dni, 13 dni, 14 dni, 15 dni, 11 dni, 12 dni, 18 dni, 14 dni. Średni cykl dostaw obliczony z zastosowaniem średniej arytmetycznej wynosi

A. 12 dni
B. 14 dni
C. 11 dni
D. 15 dni
Średni cykl dostaw obliczony metodą średniej arytmetycznej wynosi 14 dni, co jest zgodne z poprawną odpowiedzią. Aby obliczyć średnią, zsumowaliśmy wszystkie okresy między dostawami: 15 + 13 + 14 + 15 + 11 + 12 + 18 + 14, co daje 108 dni. Następnie dzielimy przez liczbę dostaw, czyli 8. Wynik to 108 dni / 8 = 13,5 dni, co zaokrąglamy do 14 dni. Taka analiza jest kluczowa w zarządzaniu łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na lepsze planowanie i optymalizację procesów logistycznych. W praktyce, znajomość średniego czasu dostaw pozwala na ustalenie odpowiednich zapasów oraz przewidywanie ewentualnych opóźnień. Dobrą praktyką w branży jest regularne monitorowanie cyklu dostaw oraz dostosowywanie strategii zakupowych w zależności od zmieniających się warunków rynkowych. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstw.

Pytanie 34

Tabela zawiera dane dotyczące liczby zatrudnionych i zrealizowanej wielkości sprzedaży w przedsiębiorstwie handlowym Zenit w latach 2007 - 2009. Na podstawie analizy danych można stwierdzić, że w roku 2009 w stosunku do roku 2007 nastąpił

RokLiczba zatrudnionychWielkość sprzedaży
(w tys. zł)
200720540
200826572
200924480

A. wzrost wielkości sprzedaży.
B. spadek wydajności pracy.
C. spadek zatrudnienia.
D. wzrost wydajności pracy.
Wybór odpowiedzi o spadku wydajności pracy w przedsiębiorstwie Zenit w roku 2009 w porównaniu do roku 2007 jest prawidłowy. Wydajność pracy definiuje się jako stosunek wartości produkcji do liczby zatrudnionych, co w przypadku tego przedsiębiorstwa wyraża się jako sprzedaż na jednego pracownika. Analiza danych pokazuje, że w 2007 roku wartość ta wynosiła 27 tys. zł na osobę, natomiast w 2009 roku spadła do 20 tys. zł. Taki spadek oznacza, że każdy pracownik generował mniej przychodu niż w roku wcześniejszym, co jest wskaźnikiem obniżonej efektywności. W praktyce, obniżenie wydajności pracy może wynikać z wielu czynników, takich jak zwiększenie zatrudnienia bez proporcjonalnego wzrostu sprzedaży, co może sugerować problemy w zarządzaniu zasobami ludzkimi lub strategią sprzedaży. Analizowanie wydajności pracy jest kluczowym elementem w ocenie efektywności działania przedsiębiorstw, a także w podejmowaniu decyzji dotyczących optymalizacji procesów i struktury zatrudnienia.

Pytanie 35

Aby umieścić urządzenie biurowe w miejscu pracy, konieczne jest

A. posiadanie podwójnej izolacji przeciwporażeniowej
B. przeszkolenie wstępne i stanowiskowe BHP pracownika
C. sprawdzenie występowania znaku bezpieczeństwa uprawniającego do eksploatacji urządzenia
D. zapoznanie się z instrukcją obsługi urządzenia
Każda z alternatywnych odpowiedzi, choć może wydawać się istotna w kontekście bezpieczeństwa w miejscu pracy, nie jest wystarczająca jako jedyny warunek umieszczenia urządzenia biurowego na stanowisku pracy. Zapoznanie się z treścią obsługi urządzenia jest ważnym elementem, ale samo w sobie nie gwarantuje, że urządzenie jest bezpieczne. Obsługa urządzenia dostarcza informacji, jak je używać, jednak nie zastępuje wymogu sprawdzenia, czy urządzenie spełnia normy bezpieczeństwa. Szkolenie wstępne i stanowiskowe BHP pracownika jest niezbędne dla zapewnienia ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy, ale nie dotyczy bezpośrednio specyfikacji danego urządzenia. Szkolenia te uczą pracowników, jak reagować w sytuacjach awaryjnych lub jak prawidłowo korzystać z narzędzi, ale nie eliminują potrzeby posiadania atestowanego sprzętu. Posiadanie podwójnej izolacji przeciwporażeniowej jest korzystnym zabezpieczeniem, ale nie jest to jedyny wymóg dla każdego urządzenia biurowego. Nie każda maszyna musi mieć taką izolację, a jej brak nie wyklucza możliwości, że urządzenie może być nadal bezpieczne, o ile jest odpowiednio oznakowane i zatwierdzone. Dlatego kluczowym krokiem jest zawsze upewnienie się, że urządzenie ma odpowiedni znak bezpieczeństwa, co stanowi podstawę jego legalnej eksploatacji w środowisku pracy.

Pytanie 36

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ8%
Zakład LALA11%
Zakład KLOCEK9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK15%

A. KLOCEK
B. LALA
C. MIŚ
D. PAN SAMOCHODZIK
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów w rozumieniu wskaźników rentowności oraz ich zastosowania w praktyce. Odpowiedzi, które zakładają, że inne zakłady, takie jak LALA, KLOCEK czy MIŚ, mogły osiągnąć lepsze wyniki, często opierają się na mylnych przekonaniach dotyczących analizy danych lub interpretacji wyników finansowych. Kluczowym błędem jest ignorowanie konkretnego wskaźnika, jakim jest rentowność sprzedaży netto, który jednoznacznie wskazuje na efektywność zakładu w generowaniu zysku z przychodów. Przykładowo, zakład, który osiąga wysokie przychody, ale jednocześnie ma wysokie koszty operacyjne, niekoniecznie będzie miał lepszy wskaźnik rentowności. Właściwa analiza danych polega na porównaniu wskaźników, a nie na subiektywnych przekonaniach czy doświadczeniach. Dodatkowo, należy pamiętać, że rynek zabawek jest bardzo konkurencyjny, a zakłady muszą dążyć do optymalizacji procesów oraz redukcji kosztów, aby poprawić swoją rentowność. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do wyciągania błędnych wniosków i wyboru odpowiedzi, które nie są oparte na solidnej analizie danych finansowych. W praktyce, każda decyzja oparta na błędnej interpretacji wskaźników może prowadzić do strat finansowych i obniżenia konkurencyjności na rynku. Dlatego też, w kontekście analizy wyników finansowych, ogromne znaczenie ma zrozumienie podstawowych zasad analizy wskaźników oraz umiejętność ich właściwego interpretowania.

Pytanie 37

Jakie obciążenie podatkowe należy do lokalnych podatków i opłat?

A. Podatek dochodowy od osób fizycznych
B. Podatek od towarów i usług
C. Podatek dochodowy od osób prawnych
D. Podatek od czynności cywilnoprawnych
Podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych są obciążeniami podatkowymi, które nie są zaliczane do lokalnych podatków. Oba te podatki mają charakter ogólnokrajowy i są regulowane przez przepisy prawa podatkowego na poziomie centralnym. Podatek dochodowy od osób prawnych dotyczy przychodów uzyskiwanych przez przedsiębiorstwa i jest obliczany na podstawie zysków. W Polsce stawka tego podatku wynosi 19%, a dla małych podatników 9%. Z kolei podatek dochodowy od osób fizycznych dotyczy przychodów osób prywatnych, a jego stawki są progresywne, co oznacza, że wzrastają wraz z dochodem. Te podatki są generalnie wykorzystywane do finansowania wydatków państwowych, takich jak obrona narodowa, edukacja czy zdrowie, a nie lokalnych inicjatyw. Podatek od towarów i usług (VAT) również nie jest podatkiem lokalnym, lecz ogólnopaństwowym, którego celem jest opodatkowanie konsumpcji. Zrozumienie różnicy między tymi podatkami a podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami osobistymi i przedsiębiorstwem. Wyciąganie niewłaściwych wniosków co do lokalnych obciążeń podatkowych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do niezrozumienia obowiązków podatkowych i potencjalnych sankcji za ich niedopełnienie.

Pytanie 38

Pan Jacek Miłek zamierza w przyszłym roku sfinansować wyjazd do Chin dla trzech menedżerów swojego przedsiębiorstwa jako nagrodę za zdobycie tytułu Firma z Przyszłością 2013. Szacowany koszt tej wyprawy wynosi 22 000 zł. Aby uzyskać fundusze na ten wyjazd, postanowił założyć lokatę w banku na okres jednego roku. Oprocentowanie lokat terminowych wynosi 10% rocznie. Aby osiągnąć wymaganą kwotę, powinien wpłacić na lokatę sumę w wysokości

A. 22 000 zł
B. 20 000 zł
C. 16 000 zł
D. 18 000 zł
Aby obliczyć kwotę, którą pan Jacek Miłek powinien wpłacić na lokatę, należy wykorzystać wzór na przyszłą wartość kapitału na podstawie oprocentowania. Przy oprocentowaniu 10% rocznie, kwota, którą chcemy uzyskać w przyszłości (22 000 zł), to suma kapitału (C) oraz odsetek. Wzór, którego używamy, to: FV = C * (1 + r), gdzie FV to przyszła wartość, C to kapitał, a r to oprocentowanie. Przekształcając wzór, otrzymujemy: C = FV / (1 + r). Wstawiając znane wartości, otrzymujemy C = 22000 / (1 + 0.10) = 22000 / 1.10 = 20000 zł. Oznacza to, że aby uzyskać 22 000 zł po roku przy 10% oprocentowaniu, pan Jacek musi wpłacić 20 000 zł. To podejście jest zgodne z dobrą praktyką finansową, gdzie dokładnie analizuje się przyszłe potrzeby kapitałowe, biorąc pod uwagę odsetki, co jest kluczowe w planowaniu finansowym firmy.

Pytanie 39

Jaki dokument powinien wystawić sprzedawca, aby potwierdzić zwrot towarów do magazynu po zaakceptowaniu reklamacji przez odbiorcę?

A. RW - rozchód wewnętrzny
B. PZ - przyjęcie zewnętrzne
C. PW - przyjęcie wewnętrzne
D. WZ - wydanie zewnętrzne
Poprawna odpowiedź to PZ - przyjęcie zewnętrzne, ponieważ jest to dokument, który potwierdza przyjęcie towarów z zewnątrz, w tym przypadku przeznaczonych do zwrotu po uznaniu reklamacji. W praktyce, dokument ten jest kluczowy dla prawidłowego zarządzania stanami magazynowymi oraz dla zapewnienia zgodności z ewidencją zapasów. Użycie PZ podczas zwrotu towarów umożliwia prawidłowe uaktualnienie stanów magazynowych, co jest niezbędne do dokładnej analizy kosztów oraz zysków. Warto również zauważyć, że stosowanie tego dokumentu w sytuacji zwrotu towaru po reklamacji jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości i logistyki, które kładą duży nacisk na precyzyjne śledzenie przepływu towarów. Ponadto, PZ jest istotnym zapisem w kontekście audytów wewnętrznych oraz zewnętrznych, gdzie dokumentacja musi być przejrzysta i zgodna z procedurami przedsiębiorstwa.

Pytanie 40

W zależności od tematu planowania wyróżnia się następujące rodzaje planów?

A. operacyjne, strategiczne, perspektywiczne
B. bieżące, taktyczne, długookresowe
C. jednorazowe, okresowe, ciągłe
D. produkcyjne, marketingowe, finansowe
Odpowiedzi takie jak "operatywne, strategiczne, perspektywiczne" i "jednorazowe, okresowe, ciągłe" wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji planów w kontekście zarządzania. Plany operatywne są zazwyczaj krótkoterminowe, skoncentrowane na codziennych działaniach i operacjach. Choć są one ważne, nie odnoszą się bezpośrednio do głównych przedmiotów planowania, jak produkcja czy marketing. Plany strategiczne, z drugiej strony, dotyczą długoterminowych celów organizacji, ale nie obejmują szczegółowych aspektów operacyjnych i finansowych. Podobnie, plany perspektywiczne są koncentrowane na długoterminowym rozwoju, ale ich definicja nie wpisuje się w konkretne działania związane z produkcją, marketingiem czy finansami. W przypadku odpowiedzi zawierających kategorie jednorazowe, okresowe czy ciągłe, te terminy odnoszą się do czasu trwania planów, a nie do ich przedmiotu. Klasyfikacje takie nie są powszechnie stosowane w praktykach zarządzania. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomijanie istoty przedmiotu planowania, co prowadzi do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych planów. Różnorodność w podejściu do planowania wymaga nie tylko zrozumienia typów planów, ale także ich praktycznego zastosowania w kontekście organizacyjnym.