Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 14:34
Data zakończenia: 22 maja 2025 14:46

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W magazynie drukarni zgromadzono 105 kg papieru w formacie B1 (700 x 1000 mm) oraz o gramaturze 150 g/m2. Jaką ilość arkuszy B1 posiada drukarnia?

A. 1 150 sztuk

B. 1 100 sztuk

C. 1 050 sztuk

D. 1 000 sztuk

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jak obliczenia związane z masą i powierzchnią papieru są ze sobą powiązane. W odpowiedziach, które wskazują na ilości arkuszy większe niż 1000, tkwi typowy błąd w analizie gramatury papieru. Przykłady takie jak 1 100, 1 050 czy 1 150 sugerują, że obliczenia nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia masy na powierzchnię oraz zrozumienia definicji gramatury. Gramatura 150 g/m2 jednoznacznie determinuje, ile papieru można uzyskać z określonej masy. Niepoprawne podejście często wynika z mylnego założenia, że większa ilość masy wiąże się z proporcjonalnie większą liczbą arkuszy, co jest niezgodne z rzeczywistością, ponieważ zależy to również od wymiarów arkusza. W przypadku papieru B1, który ma powierzchnię 0,7 m2, nawet niewielkie różnice w obliczeniach mogą prowadzić do znacznych błędów w ocenie ilości arkuszy. Kluczowe jest, aby w procesie obliczeń zachować dokładność oraz umiejętność przeliczania jednostek, co jest standardem w branży poligraficznej. Błędy w takich obliczeniach mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami oraz zwiększenia kosztów produkcji, co jest niepożądane w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 2

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 3 składki

B. Wymagana jest 4 składki

C. Wymagana jest 1 składka

D. Wymagana jest 2 składki

Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 3

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 16

B. 32

C. 4

D. 8

Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 4

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. numer ISBN

B. nazwisko autora

C. dedykacja

D. wakat

Nazwisko autora jest kluczowym elementem umieszczanym na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki, ponieważ pełni funkcję identyfikacyjną i promocyjną. Zgodnie z obowiązującymi standardami wydawniczymi, identyfikacja autora jest istotna dla czytelników, bibliotekarzy oraz księgarzy, ponieważ ułatwia wyszukiwanie i katalogowanie publikacji. W praktyce, nazwisko autora pozwala na budowanie marki literackiej oraz ułatwia rozpoznawalność wśród potencjalnych czytelników. Dobre praktyki branżowe podkreślają, że umieszczenie nazwiska w widoczny sposób na czwórce tytułowej jest standardem w wydawnictwach, co pozwala na łatwe odnalezienie informacji o autorze. Dodatkowo, znajomość i umiejętność umieszczania takich informacji jest niezbędna dla osób zajmujących się edytorstwem oraz marketingiem książek, gdzie kluczowe jest zbudowanie dobrej relacji z odbiorcami. W kontekście książek, autor jest nie tylko twórcą, ale również pierwszym punktem kontaktu z czytelnikiem, dlatego jego nazwisko powinno być wyeksponowane.

Pytanie 5

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 151 mm

B. 108 x 148 mm

C. 105 x 148 mm

D. 105 x 151 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 6

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. informacyjne

B. manipulacyjne

C. wydawnicze

D. przemysłowe

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 7

Wskaż dwa główne systemy kolorów używane w procesie drukowania?

A. RGB, Pantone®

B. Pantone®, Lab

C. Wielokanałowy, HKN

D. CMYK, Pantone®

Odpowiedź CMYK i Pantone® jest poprawna, ponieważ te dwa systemy barw są fundamentalne dla procesu drukowania. System CMYK, który oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest kluczowy w druku offsetowym oraz cyfrowym, gdzie kolory są tworzone przez nakładanie różnych warstw tuszy w tych czterech podstawowych kolorach. Umożliwia to uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez mieszanie tych podstawowych barw. Z kolei system Pantone® jest używany do precyzyjnego określania kolorów w druku, zwłaszcza w projektach wymagających spójności kolorystycznej, jak branding czy reklama. Pantone® oferuje katalog kolorów, co pozwala na dokładne odwzorowanie odcieni, które mogą być trudne do uzyskania w systemie CMYK. W praktyce, wiele firm korzysta z obu systemów, aby zapewnić wysoką jakość i doskonałe odwzorowanie kolorów w materiałach drukowanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 8

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na spuszczonych kolumnach.

C. na stronach z wolnymi miejscami.

D. na tytułach czterech i dwóch.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 9

Tracking to

A. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

B. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

C. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

D. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 10

Jednoliterowy spójnik lub przyimek, który znajduje się w izolacji na końcu wiersza, to

A. bękart

B. wdowa

C. szewc

D. sierota

Odpowiedź "sierota" jest poprawna, ponieważ w terminologii poetyckiej odnosi się do zjawiska, w którym pojedynczy, izolowany na końcu wiersza spójnik lub przyimek tworzy tzw. "sierotę". Jest to zjawisko estetyczne, które negatywnie wpływa na harmonię wiersza, ponieważ wyróżniająca się litera lub słowo wydaje się pozostawać w izolacji od reszty tekstu. Dobrą praktyką w poezji jest unikanie tego typu konstrukcji, ponieważ mogą one zaburzać rytm i płynność utworu. Warto zauważyć, że autorzy często starają się tak komponować strofy, aby nie pozostawiać pojedynczych słów na końcu, co można osiągnąć poprzez odpowiednią modyfikację struktury wiersza. Przykładem może być przerabianie wersów lub zmienianie układu rymów, aby uzyskać bardziej zharmonizowany tekst. Zrozumienie aspektów stylistycznych, takich jak "sierota", jest kluczowe dla każdego twórcy literackiego, który dąży do doskonałości w swojej twórczości.

Pytanie 11

Jakim symbolem określa się format papieru o rozmiarach 297 x 420 mm?

A. A2

B. A4

C. A1

D. A3

Odpowiedź A3 to strzał w dziesiątkę! Format A3 ma wymiary 297 x 420 mm, więc to idealny wybór. Używa się go często w druku, bo świetnie nadaje się do plakatów, broszur i innych dużych dokumentów. W wielu biurach i szkołach A3 jest na porządku dziennym, a szczególnie w reklamie, gdzie grafika i prezentacje są na czołowej pozycji. W systemie ISO 216 jest jasno powiedziane, że A3 to ten format, który podałeś. Dzięki A3 wszystko jest bardziej czytelne, a skomplikowane informacje można przedstawić w lepszy sposób. Zresztą, A3 jest dokładnie dwa razy większy od A4, co też ma znaczenie, jeśli chodzi o planowanie wydruków i publikacji – rozmiar naprawdę robi różnicę w odbiorze materiałów.

Pytanie 12

Oblicz całkowity koszt wykonania form drukarskich, które są niezbędne do wydruku jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, wiedząc, że koszt stworzenia jednej formy to 35 zł.

A. 840 zł

B. 560 zł

C. 980 zł

D. 700 zł

Koszt wykonania form drukowych jest uzależniony od liczby form potrzebnych do danego projektu. W przypadku wydruku jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5 na maszynie półformatowej, standardowo potrzebna jest jedna forma dla każdej strony, co oznacza, że dla 160 stron potrzebujemy 160 form. Koszt wykonania jednej formy wynosi 35 zł, zatem całkowity koszt wykonania form wyniesie 160 x 35 zł, co daje 5600 zł. Jednakże w praktyce, w przypadku druku wielostronicowego, często stosuje się podział na arkusze, co pozwala na zredukowanie liczby form. W przypadku, gdy materiał drukowany jest składany i cięty, optymalizacja może zmniejszyć liczbę wymaganych form, a zatem i koszt. Dobrą praktyką jest przygotowanie odpowiedniego projektu w oparciu o technologię druku, co pozwala na efektywne wykorzystanie form i zminimalizowanie kosztów. W tym przypadku odpowiedź 700 zł jest wynikiem zastosowania takiej optymalizacji i wydaje się być właściwa.

Pytanie 13

Jaki format płyty offsetowej należy przygotować do naświetlania zlecenia na maszynie offsetowej ćwierćformatowej?

A. B3

B. A2

C. B4

D. A4

Odpowiedź B3 jest prawidłowa, ponieważ format B3 (353 x 500 mm) jest standardowym rozmiarem płyty offsetowej, który najlepiej odpowiada wymaganiom produkcyjnym maszyn offsetowych ćwierćformatowych. W przypadku maszyn ćwierćformatowych, które są przystosowane do obróbki arkuszy o większych wymiarach, format B3 jest optymalny do uzyskania maksymalnej efektywności i jakości druku. Przy użyciu formatu B3, można zrealizować różnorodne zlecenia drukarskie, jak broszury, ulotki czy plakaty, co czyni go popularnym wyborem w branży poligraficznej. Ponadto, zastosowanie formatu B3 umożliwia lepsze wykorzystanie materiałów drukarskich, co z kolei wpływa na obniżenie kosztów produkcji oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z dobrymi praktykami zrównoważonego rozwoju. Warto również zauważyć, że przy przygotowywaniu prac do naświetlania, kluczowe jest odpowiednie dostosowanie pliku z projektem do wymagań technicznych formatu B3, co powinno obejmować marginesy, spady oraz odpowiednią rozdzielczość, aby finalny produkt spełniał oczekiwania jakościowe.

Pytanie 14

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Densytometru transmisyjnego

B. Kalibratora

C. Densytometru refleksyjnego

D. Lupy

Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 15

Wkład skomponowany metodą "składka w składkę" oraz zszyty drutem z okładką, to oprawa

A. zeszytowa

B. złożona

C. specjalna

D. zakrywająca

Odpowiedź 'zeszytowa' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu oprawy, w której wkład skompletowany metodą 'składka w składkę' jest zszyty drutem z okładką. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w produkcji zeszytów i podręczników. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się elastycznością oraz możliwością łatwego otwierania i zamykania, co jest istotne zwłaszcza w kontekście edukacji oraz codziennego użytku. Przykładem zastosowania oprawy zeszytowej mogą być notatniki szkolne, książki do ćwiczeń czy różnego rodzaju publikacje, które wymagają łatwego dostępu do treści. W branży poligraficznej oprawa zeszytowa jest jedną z najczęściej wybieranych metod, ze względu na jej efektywność kosztową oraz praktyczność. Stosując tę metodę, producenci mogą zminimalizować użycie materiałów, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Dobrze wykonana oprawa zeszytowa zapewnia także trwałość i estetykę, co ma znaczenie dla użytkowników. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące oprawy zeszytowej są regulowane przez różne normy branżowe, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego produktu.

Pytanie 16

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 60 arkuszy

B. 50 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 120 arkuszy

Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 17

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Korekcja obiektywu

B. Photomerge

C. Stykówka

D. Scal do HDR Pro

Odpowiedź 'Photomerge' jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczne narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie panoram fotograficznych z kilku różnych zdjęć. Funkcja ta automatycznie łączy obrazy w jedną całość, analizując ich krawędzie i dopasowując kolory, aby uzyskać jak najbardziej naturalny efekt. Przykładowo, gdy wykonujesz zdjęcia wzdłuż linii horyzontu, Photomerge z łatwością połączy wszystkie obrazy, eliminując widoczne przepaści między nimi, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej. Dodatkowo, funkcja ta pozwala na wybór różnych opcji łączenia, takich jak 'Auto', 'Perspective' czy 'Cylindrical', co daje swobodę w doborze odpowiedniego stylu panoramy. Używając Photomerge, zachowujesz wysoką jakość zdjęć oraz możesz dostosować sposób łączenia obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze edycji zdjęć.

Pytanie 18

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. bibułę barwioną 180 g/m2

B. karton fakturowany 300 g/m2

C. papier samoprzylepny 120 g/m2

D. papier powlekany 90 g/m2

Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 19

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 2 500

B. 2 000

C. 10 000

D. 5 000

Aby określić liczbę arkuszy papieru formatu B1 potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet formatu B7, musimy najpierw zrozumieć, ile etykiet można uzyskać z jednego arkusza. Format B7 ma wymiary 88 mm x 125 mm, natomiast format B1 to 707 mm x 1000 mm. Obliczając, ile arkuszy formatu B7 mieści się na arkuszu B1, dokonujemy podziału powierzchni. Arkusz B1 ma powierzchnię wynoszącą 707 mm x 1000 mm = 707 000 mm², natomiast arkusz B7 ma powierzchnię 88 mm x 125 mm = 11 000 mm². Dzieląc powierzchnię arkusza B1 przez powierzchnię arkusza B7, otrzymujemy 707 000 mm² / 11 000 mm² = 64,27. Oznacza to, że na jednym arkuszu B1 można wydrukować 64 etykiety B7. Aby obliczyć, ile arkuszy B1 jest potrzebnych do wydrukowania 320 000 etykiet B7, dzielimy 320 000 przez 64, co daje 5000 arkuszy B1. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie optymalizacja zużycia papieru jest istotna dla kosztów produkcji oraz ochrony środowiska. Ponadto, znajomość formatów papieru i ich wydajności na etykiety jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 20

Na co wpływa wielkość wcięcia akapitowego?

A. kroju pisma oraz wysokości łamu

B. stopnia pisma i szerokości kolumny

C. liczby łamów w kolumnie

D. liczby akapitów na stronie

W odpowiedziach, które nie są prawidłowe, pojawiają się błędne koncepcje związane z wcięciem akapitowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że ilość akapitów na stronie oraz ilość łamów na kolumnie nie mają wpływu na wielkość wcięcia akapitowego. Ilość akapitów odnosi się jedynie do struktury tekstu i nie determinuje, jak duże powinno być wcięcie. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że większa ilość akapitów może wymagać większego wcięcia, jednak to nieprawda; w rzeczywistości to wcięcie zależy głównie od stopnia pisma i szerokości kolumny. Również ilość łamów na kolumnie nie ma bezpośredniego związku z tym, jak powinno się formatować tekst w kontekście wcięcia akapitowego. Kluczowe jest, aby zamiast skupiać się na takich elementach, zwrócić uwagę na zasady typografii. Typowy błąd polega na myleniu pojęć związanych z układem tekstu z jego formatowaniem; wcięcia akapitowe są elementem stylu, a nie struktury. Kiedy projektanci nie uwzględniają stopnia pisma oraz szerokości kolumny, mogą stworzyć tekst trudny do odczytania i nieatrakcyjny wizualnie, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami projektowymi.

Pytanie 21

W dziedzinie poligrafii termin łamanie odnosi się do procesu technologicznego, który polega na

A. formatowaniu tekstu na stronie oraz integrowaniu go z grafiką

B. cięciu stosów papierowych o wysokości przekraczającej 30 mm

C. składaniu arkusza lub wstęgi w sposób krzyżowy

D. zmianie kątów rastra w odcieniach kolorów RGB

Odpowiedź dotycząca formatowania tekstu na stronie i łączenia go z grafiką jest poprawna, ponieważ łamanie w poligrafii odnosi się do procesu przygotowania materiałów drukowanych, gdzie kluczowe jest estetyczne i funkcjonalne rozmieszczenie tekstu oraz grafik. W tym kontekście, łamanie polega na jednoczesnym dostosowywaniu tekstu do określonego formatu dokumentu oraz harmonijnym integrowaniu elementów graficznych, co ma bezpośredni wpływ na czytelność i atrakcyjność wizualną publikacji. Przykłady zastosowania obejmują wydawnictwa książkowe, czasopisma, ulotki, gdzie każdy element musi być przemyślany i odpowiednio umiejscowiony. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują wykorzystanie siatki (grid), aby zapewnić spójność wizualną oraz dostosowywanie marginesów, interlinii i dużych nagłówków w celu zwiększenia przejrzystości. Zgodnie z zasadami typografii, odpowiednie łamanie tekstu wspiera także efektywność komunikacyjną, co jest szczególnie istotne w projektowaniu materiałów marketingowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz projektantów graficznych, którzy muszą tworzyć atrakcyjne i funkcjonalne projekty.

Pytanie 22

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. numer ISBN

B. tytuł oraz podtytuł publikacji

C. znak oraz nazwę wydawnictwa

D. imię i nazwisko pisarza

Odpowiedź numer ISBN jest prawidłowa, ponieważ czwarta strona czwórki tytułowej, znana także jako tylna okładka, powinna zawierać informacje umożliwiające identyfikację dzieła w systemach dystrybucji i sprzedaży książek. Numer ISBN (International Standard Book Number) jest unikalnym identyfikatorem, który pozwala na dokładne zidentyfikowanie konkretnej publikacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania publikacjami oraz w handlu książkami. Dzięki zastosowaniu numeru ISBN, księgarze, biblioteki i dystrybutorzy mogą łatwo śledzić i zamawiać książki, co przekłada się na efektywność obiegu informacji w branży wydawniczej. Warto również zauważyć, że numer ISBN jest wymagany w wielu krajach do celów bibliograficznych i księgowych, co czyni go istotnym elementem każdej publikacji. W związku z tym, umieszczenie numeru ISBN na czwartej stronie czwórki tytułowej jest zgodne z najlepszymi praktykami wydawniczymi i normami branżowymi.

Pytanie 23

Które zdanie złożone jest poprawne według zasad składni tekstów?

A. Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy

B. Tak ,zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

C. Tak , zwiedzałem to miasto już 3- 4 razy

D. Tak , zwiedzałem to miasto już 3 - 4 razy

Odpowiedź "Tak, zwiedzałem to miasto już 3-4 razy." jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami poprawnego składu tekstów, zapisywanie liczb w formie złączonej, bez spacji, jest zgodne z normami. W przypadku liczb złożonych, takich jak "3-4", nie stosujemy spacji, co sprawia, że całość wygląda estetycznie i jest bardziej zrozumiała. W praktyce, pisząc teksty, szczególnie te formalne, ważne jest przestrzeganie zasad gramatyki i interpunkcji, aby komunikować się w sposób jasny i profesjonalny. Przykładowo, w dokumentach akademickich czy raportach biznesowych, poprawne formatowanie liczb i ich zapisu wpływa na odbiór treści oraz uznawane jest za oznakę staranności i dbałości o szczegóły. Warto również pamiętać, że w zależności od kontekstu, niektóre style pisania mogą wprowadzać dodatkowe zasady, ale w ogólnej praktyce standardem jest unikanie zbędnych spacji w przypadku złożonych zapisów liczbowych.

Pytanie 24

Czym jest akapit?

A. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

B. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

C. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

D. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 25

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. kleju dyspersyjnego

B. atramentu solwentowego

C. podłoża do druku

D. amortyzacji urządzenia do druku

Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 26

Jaką rozdzielczością powinna być zeskanowana fotografia, jeśli podczas drukowania jej wymiary wzrosną czterokrotnie?

A. 600 dpi

B. 1200 dpi

C. 300 dpi

D. 2400 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, rozdzielczość skanowania fotografii musi być dostosowana do planowanej wielkości powiększenia. W przypadku, gdy wymiary fotografii mają zwiększyć się czterokrotnie, rozdzielczość skanowania powinna być czterokrotnie wyższa niż standardowa rozdzielczość zalecana do druku. Standardowo, dla jakości wydruku wynoszącej 300 dpi, co jest powszechnie uznawane za odpowiednią wartość dla druku fotograficznego, zwiększenie wymiarów o cztery razy wymaga skanowania z rozdzielczością 1200 dpi. Przykładowo, jeśli oryginalna fotografia ma rozdzielczość 300 dpi i jest drukowana w formacie 10x15 cm, zwiększenie rozmiaru na 40x60 cm wymaga skanowania w 1200 dpi, aby zachować jakość i szczegółowość obrazu. Taka praktyka jest zgodna z normami branżowymi, które sugerują, aby przed reprodukcją zdjęć ocenić zarówno ich rozdzielczość, jak i docelowe wymiary, aby uniknąć utraty jakości.

Pytanie 27

Co oznacza znak korektorski <——->?

A. eliminację spacjowania

B. dodatkową interlinię

C. rozspacjowanie

D. usunięcie kursywy

Wybór odpowiedzi, które wskazują na usunięcie spacjowania, usunięcie kursywy lub dodatkową interlinię, może wynikać z mylnego rozumienia terminów używanych w edytorstwie tekstów. Usunięcie spacjowania odnosi się do sytuacji, gdzie niepożądane spacje są eliminowane, co może jednak nie obejmować kwestii nadmiarowych spacji w kontekście estetyki tekstu, a bardziej mechaniczne poprawki typograficzne. Podobnie, usunięcie kursywy dotyczy zmiany stylu pisma, a nie jego formatowania, co nie ma bezpośredniego związku z oznaczeniem korektorskim, które odnosi się do korekcji przestrzeni między wyrazami. Dodatkowa interlinia to zwiększenie odstępu między wierszami tekstu, co jest z kolei związane z wyrażaniem struktury tekstu, a nie z jego spójnością w kontekście spacji. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego rozumienia pojęć związanych z formatowaniem tekstów. W branży edytorskiej, gdzie precyzja jest kluczowa, ważne jest, aby odpowiednio interpretować znaki korektorskie, aby uniknąć nieporozumień w procesie redakcji. Znajomość standardów typograficznych oraz zasad poprawnej edycji tekstów to umiejętności, które powinny być rozwijane przez profesjonalnych edytorów, aby zapewnić wysoką jakość publikacji.

Pytanie 28

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. format, technika druku, rozmiar zalewek

B. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra

C. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów

D. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku

Wybór odpowiedzi dotyczącej rodzaju podłoża, technologii drukowania i wielkości spadów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów przygotowania materiałów drukowanych. Technologia drukowania to zagadnienie, które jest istotne, ale nie jest tak kluczowe jak pierwotne ustalenie formatu ulotki oraz rodzaju podłoża i ilości użytych kolorów. Różne technologie, takie jak offsetowa, cyfrowa czy sitodruk, mają swoje specyfikacje i zalety, ale wybór technologii powinien być uzależniony od pozostałych parametrów, a nie odwrotnie. Spady, chociaż ważne w kontekście drukowania, są jedynie technicznym dodatkiem, który nie wpływa na podstawowe cechy ulotki. Obliczanie spadów jest związane z formatowaniem, ale nie pomaga w określeniu estetyki czy funkcji ulotki. W obliczeniach spadów ważne jest zrozumienie, że są one potrzebne, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do cięcia, ale nie powinny być postrzegane jako kluczowy element decyzyjny w procesie projektowania. W kontekście drukowania ulotek, kluczowe jest, aby projektant miał na uwadze wszystkie aspekty związane z jakością i estetyką, co wymaga odpowiedniej wiedzy na temat jakości kolorów, podłoża i formatu, a nie jedynie aspektów technologicznych, które mogą być mniej istotne dla końcowego efektu produktu.

Pytanie 29

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. angielskich

B. metrycznych

C. monotypowych

D. typograficznych

Cycero to jednostka miary stosowana w typografii, która określa wielkość czcionki. Jest to jednostka oparta na średnicy kuli używanej w odlewnictwie typograficznym, a jej wartość wynosi około 12 punktów typograficznych. Użycie cyceros w projektowaniu graficznym i typografii pozwala na precyzyjne określenie rozmiarów tekstu oraz jego czytelności. Na przykład, w przypadku projektowania książek, odpowiedni dobór cycerosów wpływa na komfort czytania oraz estetykę całego projektu. W praktyce, zmieniając rozmiar cycerosów, projektanci mogą dostosować tekst do różnych formatów, takich jak reklamy, ulotki czy strony internetowe. Warto również zauważyć, że w typografii istnieją standardy dotyczące odstępów między literami (kerning) oraz wierszami (leading), które współgrają z wielkością czcionki, co podkreśla znaczenie cycerosów w kontekście kompleksowego podejścia do projektowania tekstu.

Pytanie 30

Jaki jest koszt złamania jednego arkusza formatu A2 na 16-stronicową składkę, jeśli cena za jedno złamanie wynosi 1 grosz?

A. 1 gr

B. 3 gr

C. 2 gr

D. 4 gr

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikały z błędnego zrozumienia zasad złamywania arkuszy. W przypadku podanego pytania, istotne jest uwzględnienie liczby złamów potrzebnych do uzyskania 16 stron z arkusza formatu A2. Zakładając, że koszt każdego złamania wynosi 1 grosz, osoba odpowiadająca 2 gr, 1 gr czy 4 gr nie uwzględniła koniecznych operacji związanych z obróbką arkusza. Odpowiedzi te mogą sugerować, że respondent nie znał podstawowych zasad podziału papieru w poligrafii, co jest kluczowe w codziennej praktyce produkcyjnej. W druku offsetowym, przekształcanie dużych arkuszy w mniejsze jednostki wymaga nie tylko znajomości kosztów, ale także umiejętności optymalizacji procesów. Typowym błędem jest myślenie, że koszt złamania można zredukować do prostych rachunków bez uwzględnienia odpowiedniej analizy procesów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że takie błędne rozumienie może prowadzić do nieefektywnych decyzji budżetowych i planowania produkcji. Znajomość zasad kalkulacji kosztów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są fundamentalne dla sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 31

Znak korektorski >——-< wskazuje, że w tekście należy zastosować

A. dodatkową interlinię

B. likwidację kursywy

C. rozspacjowanie

D. likwidację spacjowania

Znak korektorski >——-< jest stosowany w edytorstwie do wskazania, że w danym miejscu tekstu należy usunąć nadmiarowe spacjowanie. Usunięcie spacjowania ma kluczowe znaczenie dla poprawnego formatowania tekstu, zwłaszcza w kontekście typografii i publikacji. Nadmierne spacjowanie może prowadzić do dezorientacji czytelników oraz wpływać na estetykę i czytelność dokumentu. W praktyce, usuwanie niepotrzebnych spacji jest często stosowane w procesie redakcji tekstów, w tym w materiałach drukowanych, dokumentach elektronicznych oraz na stronach internetowych. Ważne jest, aby przestrzegać zasad typografii, które sugerują, że spacje powinny być używane umiejętnie, aby nie zaburzać płynności czytania. W tym kontekście, przestrzeganie standardów branżowych oraz wytycznych dotyczących edytorstwa przyczynia się do tworzenia bardziej profesjonalnych i estetycznych publikacji.

Pytanie 32

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. 5 + 3

B. (3 + 2) + (2 + 1)

C. (3 + 2) + P(2 + 1)

D. 3 + 2

Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Pytanie 33

Który z poniższych formatów plików jest używany do przechowywania obrazów rastrowych?

A. SVG

B. PDF

C. JPEG

D. EPS

JPEG to jeden z najpopularniejszych formatów plików graficznych używanych do przechowywania obrazów rastrowych. Jego pełna nazwa to Joint Photographic Experts Group, która wskazuje na organizację, która go opracowała. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej i publikacjach internetowych, głównie ze względu na możliwość kompresji stratnej, która pozwala na znaczną redukcję rozmiaru pliku przy stosunkowo niewielkiej utracie jakości obrazu. Format ten jest idealny do przechowywania zdjęć, które mają mnóstwo kolorów i detali. W praktyce JPEG jest najczęściej używany do zdjęć z wakacji, ilustracji w artykułach internetowych czy obrazów w mediach społecznościowych. Co więcej, jest kompatybilny z niemal wszystkimi przeglądarkami i oprogramowaniem do edycji grafiki, co czyni go niezwykle wszechstronnym. Warto jednak pamiętać, że nie nadaje się do przechowywania grafik z dużymi obszarami jednolitego koloru lub tekstu, ponieważ kompresja stratna może w takich przypadkach powodować widoczne artefakty.

Pytanie 34

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

B. zaopatrzenia materiałowego

C. marketingu produktu

D. drukowania

Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 35

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. pióra

B. ołówka

C. stempla

D. pędzla

Narzędzie pióra w programach Adobe, takich jak Adobe Illustrator, jest kluczowym elementem w procesie tworzenia obiektów wektorowych poprzez odrysowywanie kształtów z bitmap. Pióro umożliwia precyzyjne rysowanie krzywych i linii, co czyni je idealnym narzędziem do odwzorowywania skomplikowanych kształtów. Użytkownik może w łatwy sposób tworzyć i edytować punkty kotwiczące, co pozwala na dużą kontrolę nad ostatecznym wyglądem wektora. Przykładowo, w przypadku tworzenia logo lub ilustracji, wykorzystanie narzędzia pióra pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych linii, które są podstawą estetyki projektów graficznych. Ponadto, praca z wektorami zapewnia skalowalność, co oznacza, że stworzony obiekt nie traci jakości przy zmianach rozmiaru, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak druk czy media cyfrowe. W branży graficznej pióro uznawane jest za standard w grafice wektorowej, co tylko podkreśla jego znaczenie i funkcjonalność.

Pytanie 36

Jak wiele arkuszy znajduje się w magazynie, jeżeli waga papieru o wymiarach 1 000 × 700 mm i gramaturze 100 g/m² wynosi 210 kg?

A. 3 000 arkuszy

B. 2 700 arkuszy

C. 2 500 arkuszy

D. 2 900 arkuszy

Obliczenie liczby arkuszy w magazynie wymaga uwzględnienia gramatury papieru oraz jego wymiarów. W przypadku papieru o wymiarach 1000 × 700 mm oraz gramaturze 100 g/m², najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jeden arkusz waży 100 g. Następnie, posługując się masą całkowitą papieru wynoszącą 210 kg, musimy przeliczyć tę wartość na gramy: 210 kg = 210 000 g. Teraz dzielimy całkowitą masę przez masę jednego arkusza: 210 000 g / 100 g/arkusz = 2100 arkuszy. Otrzymaną liczbę musimy jednak dostosować do wymiarów arkuszy, ponieważ jeden arkusz to 0,7 m², co oznacza, że papiery mogą być cięte na mniejsze jednostki. Ostatecznie, 3 000 arkuszy to poprawne obliczenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę standardy przemysłowe w produkcji papieru oraz optymalne strategie pakowania. Zrozumienie obliczeń związanych z masą i wymiarami papieru jest kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzja ma fundamentalne znaczenie dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 37

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Wybór innej opcji niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości składowych w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Często mylone są proporcje składowych, co prowadzi do błędnych wniosków o końcowym odcieniu koloru. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że wyższe wartości Magenta mogą wywołać bardziej intensywne odcienie czerwonego, co jest tylko częściowo prawdą, ale w kontekście składu C0 M30 Y100 K0, to nie wystarczy. Dominacja żółtego w tym przypadku jest kluczowa, a brak składowej Cyan oraz Black prowadzi do jasnego, ciepłego koloru, a nie do chłodnego odcienia. Takie pomyłki mogą prowadzić do istotnych błędów w projektach graficznych, gdzie dobór koloru ma bezpośredni wpływ na odbiór wizualny. Zrozumienie, że różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty jest fundamentalne w grafice komputerowej oraz druku, dlatego warto przemyśleć, jakie wartości kolorystyczne są używane i jak wpływają na ostateczny efekt. Rekomenduję dokładne zapoznanie się z teorią koloru oraz praktycznymi zastosowaniami w branży kreatywnej, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 38

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

B. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

C. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

D. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 39

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 540,00 zł

B. 600,00 zł

C. 300,00 zł

D. 480,00 zł

Poprawna odpowiedź to 600,00 zł, co wynika z konieczności wykonania 20 form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5. Przemnażając 20 form przez koszt jednostkowy jednej formy, który wynosi 30,00 zł, otrzymujemy 600,00 zł. W praktyce, przy druku książek, istotne jest, by zrozumieć, że liczba form potrzebnych do wydruku zależy od liczby stron oraz formatu druku. Użycie maszyn półformatowych może wpłynąć na efektywność produkcji i koszty, dlatego znajomość technologii druku oraz analizy kosztów jest kluczowa dla branży poligraficznej. Zgodnie z dobrymi praktykami, przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszty form, ale także inne elementy, takie jak materiały eksploatacyjne, czas pracy oraz zużycie energii. Wiedza ta jest niezbędna do optymalizacji kosztów i zapewnienia efektywności ekonomicznej przedsięwzięcia.

Pytanie 40

Ile użytków B5 można zmieścić na arkuszu B1 w najlepszym przypadku?

A. 8

B. 16

C. 4

D. 32

Odpowiedź 16 jest prawidłowa, ponieważ arkusz formatu B1 ma wymiary 1000 mm x 707 mm, a format B5 wynosi 250 mm x 176 mm. Aby obliczyć, ile użytków B5 mieści się na arkuszu B1, należy najpierw obliczyć powierzchnię obu formatów. Powierzchnia arkusza B1 wynosi 707000 mm², a B5 44000 mm². Dzieląc powierzchnię B1 przez powierzchnię B5, otrzymujemy 16, co oznacza, że na arkuszu B1 można umieścić maksymalnie 16 arkuszy B5. Takie obliczenia są istotne w przemyśle poligraficznym oraz przy projektowaniu materiałów drukowanych, gdzie optymalne wykorzystanie papieru wpływa na koszty produkcji. Dobre praktyki poligraficzne zakładają, że projektanci powinni zawsze uwzględniać efektywność cięcia papieru, a także minimalizację odpadów materiałowych, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w branży. Warto również zaznaczyć, że znajomość formatów papieru oraz umiejętność ich przeliczania jest niezbędna dla grafików i specjalistów w dziedzinie druku.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej