Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 13:22
Data zakończenia: 30 marca 2025 13:35

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaka temperatura jest wymagana do przechowywania ciepłych dań głównych w bemarze?

A. 100°C

B. 45°C

C. 65°C

D. 80°C

Temperatury inne niż 65°C nie są najlepszym wyborem, jeśli chodzi o bezpieczeństwo żywności. Na przykład, 80°C niby wygląda na dobre, ale w bemarze to raczej nie zadziała. Tak wysoka temperatura może sprawić, że potrawy po prostu wyschną i stracą swój smak. Z drugiej strony, 45°C to już za mało, bo bakterie mogą się swobodnie rozwijać, co jest niezbyt zdrowe. Trzeba wiedzieć, że w gastronomii temperatura przechowywania gorących potraw powinna być wyższa niż 60°C, żeby nie było problemów z bakteriami. No i 100°C to oczywiście nie to, co byśmy chcieli, bo to temperatura wrzenia i zupełnie nie nadaje się do długiego przechowywania jedzenia w bemarze. Tak więc, odpowiednia temperatura ma ogromne znaczenie dla jakości jedzenia i jego bezpieczeństwa. Warto to znać, jeżeli myślimy o prowadzeniu restauracji czy innej działalności kulinarnej.

Pytanie 2

Ile majonezu należy sporządzić według przedstawionego normatywu?

Normatyw surowcowy majonezu
olej słonecznikowy	200 g
jaja (1 szt.)	50 g
ocet	4 g
musztarda	3 g
sól, cukier	1 g
Zwroty poprodukcyjne
białka jaj	30 g

A. 208 g

B. 258g

C. 228 g

D. 238 g

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 258 g, 208 g, 238 g czy 228 g, wskazują na różne nieporozumienia związane z obliczeniami. Odpowiedź 258 g jest myląca, ponieważ przedstawia całkowitą masę składników bez uwzględnienia zwrotów poprodukcyjnych. W praktyce, nieodliczanie tych zwrotów może prowadzić do nadmiernego zużycia surowców i zwiększenia kosztów produkcji. Odpowiedź 208 g wydaje się być również błędna, ponieważ nie uwzględnia pełnej sumy składników oraz ich zwrotów. Przy obliczeniach dotyczących majonezu konieczne jest dokładne znanie proporcji i właściwe odliczenie masy zwrotów, co jest kluczowe w branży spożywczej. Odpowiedzi 238 g mogą sugerować, że osoba odpowiadająca nie zrozumiała, jak odliczenia powinny być przeprowadzone w kontekście procesów produkcyjnych. Warto podkreślić, że błędy w obliczeniach mogą prowadzić do różnic w jakości produktu, co jest nieakceptowalne w branży gastronomicznej. Wnioskując, kluczem do prawidłowych obliczeń jest nie tylko uwzględnienie wszystkich składników, ale także zrozumienie, jakie zwroty poprodukcyjne mogą wystąpić oraz ich wpływ na finalny produkt.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jakie produkty należy składować w magazynach o minimalnej wilgotności?

A. ryby i ziemniaki

B. kasze i makarony

C. mięso i drób

D. owoce oraz warzywa

Przechowywanie owoców i warzyw, ryb i ziemniaków, a także mięsa i drobiu w magazynach o najniższej wilgotności jest niewłaściwe z punktu widzenia ich wymagań dotyczących przechowywania. Owoce i warzywa wymagają wyższej wilgotności, aby zachować świeżość i zapobiec wysychaniu. Niska wilgotność może prowadzić do utraty wody, co skutkuje więdnięciem, a w konsekwencji pogorszeniem jakości. Również ryby i ziemniaki potrzebują odpowiedniej wilgotności, aby uniknąć degeneracji. Ryby, zwłaszcza te świeże, są wrażliwe na zmiany warunków przechowywania, a ich przechowywanie w suchym miejscu może przyspieszyć proces psucia się. Ziemniaki, z drugiej strony, w niskiej wilgotności mogą zacząć kiełkować lub wysychać. Mięso i drób to kolejna kategoria produktów, które powinny być przechowywane w kontrolowanej wilgotności, aby zapobiec rozwojowi niebezpiecznych patogenów i bakterii. Właściwe przechowywanie tych produktów wymaga nie tylko niskiej temperatury, ale także odpowiedniego poziomu wilgotności, co jest kluczowe dla ich bezpieczeństwa i długowieczności. W związku z tym, posługiwanie się ogólną zasadą dotyczącą przechowywania w niskiej wilgotności bez uwzględnienia specyficznych wymagań tych grup produktów prowadzi do niezasadnych wniosków i błędnych decyzji w kontekście przechowywania żywności.

Pytanie 5

Jakie sztućce są odpowiednie do serwowania musów?

A. Łyżeczkę koktajlową.

B. Dużą łyżkę.

C. Widelczyk.

D. Łyżeczkę.

Łyżeczka jest odpowiednim sztućcem do serwowania musów, ponieważ jej mały rozmiar i kształt idealnie nadają się do delikatnego nabierania i spożywania tego rodzaju potraw. Musy, które często mają gładką, kremową konsystencję, wymagają odpowiedniego narzędzia, które umożliwi cieszenie się ich smakiem i aromatem. Dodatkowo, użycie łyżeczki sprzyja estetyce serwowania, co jest szczególnie ważne w kontekście gastronomii fine dining. W praktyce, łyżeczki są stosowane zarówno w restauracjach, jak i w domowych warunkach, aby podkreślić elegancję podawanych deserów. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadami savoir-vivre, serwowanie musów łyżeczką jest zgodne z normami kulinarnymi, co zwiększa komfort spożycia oraz satysfakcję gości. Ponadto, łyżeczki koktajlowe, chociaż również mogą być stosowane w pewnych okolicznościach, są zazwyczaj przeznaczone do podawania bardziej złożonych deserów, takich jak koktajle owocowe, a nie do musów. Dlatego wybór łyżeczki do musów jest nie tylko praktyczny, ale i zgodny z zasadami sztuki kulinarnej.

Pytanie 6

Jakie czynności technologiczne powinny być realizowane w przygotowalni czystej w obiekcie gastronomicznym?

A. Sortowanie oraz obieranie

B. Rozdrabnianie i formowanie

C. Skórowanie oraz formowanie

D. Mycie i obieranie

Odpowiedź 'Rozdrabnianie i formowanie' jest poprawna, ponieważ te czynności są kluczowe w przygotowalni czystej zakładu gastronomicznego, gdzie skupiamy się na przygotowywaniu składników do dalszej obróbki. Rozdrabnianie polega na przetwarzaniu surowców, takich jak warzywa czy mięso, na mniejsze kawałki, co ułatwia ich dalsze przetwarzanie, a także wpływa na równomierne gotowanie. Formowanie natomiast odnosi się do kształtowania surowców, co jest szczególnie istotne w przypadku potraw wymagających odpowiedniej prezentacji, takich jak kotlety, burgery czy różnorodne przekąski. Przykładem zastosowania tych działań może być przygotowanie farszu do pierogów, gdzie składniki muszą być odpowiednio rozdrobnione i uformowane w kuleczki. Dobrym standardem w gastronomii jest przestrzeganie zasad higieny, co obejmuje również odpowiednie techniki rozdrabniania i formowania, aby uniknąć zanieczyszczenia krzyżowego. Te czynności przyczyniają się do efektywności procesu kulinarnego oraz zapewniają wysoką jakość potraw.

Pytanie 7

W skład jakich substancji chemicznych wchodzą aminokwasy?

A. witamin.

B. tłuszczów.

C. węglowodanów.

D. białek.

Aminokwasy są podstawowymi jednostkami budulcowymi białek, które pełnią kluczową rolę w organizmach żywych. Każde białko składa się z łańcucha aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi. Istnieje 20 głównych aminokwasów, które różnią się między sobą strukturą chemiczną i właściwościami. Aminokwasy mogą być klasyfikowane jako niezbędne (muszą być dostarczane z pożywieniem) oraz niezbędne (organizm może je syntetyzować). Białka pełnią wiele funkcji w organizmie, w tym budowę mięśni, regulację procesów biochemicznych jako enzymy oraz wsparcie dla układu odpornościowego poprzez produkcję przeciwciał. Przykładowo, białka takie jak hemoglobina transportują tlen w organizmie, a hormony, takie jak insulina, regulują poziom glukozy we krwi. Zrozumienie roli aminokwasów w tworzeniu białek jest fundamentalne w dietetyce oraz medycynie sportowej, gdzie odpowiednia podaż białka i jego składników jest istotna dla regeneracji i wzrostu masy mięśniowej.

Pytanie 8

Przygotowując danie "jaja po wiedeńsku", jak należy postąpić z jajami?

A. w skorupce umieścić w ciepłej wodzie i gotować przez około 5 minut

B. gotować bez skorupek we wrzącej, zakwaszonej wodzie z dodatkiem soli przez około 3 minuty

C. wybić do szklanki i podgrzewać we wrzącej wodzie przez około 5 minut

D. w skorupce umieścić w zimnej wodzie i gotować przez około 8 minut

Odpowiedź, która wskazuje na wybijanie jaj do szklanki i ogrzewanie ich we wrzącej wodzie przez około 5 minut jest prawidłowa, ponieważ to klasyczny sposób przygotowania jaj po wiedeńsku. Ta technika polega na delikatnym gotowaniu jaj, co pozwala na uzyskanie idealnej konsystencji białka oraz żółtka. Przygotowując w ten sposób, mamy pewność, że jaja nie będą nadmiernie ugotowane, co mogłoby prowadzić do ich wysuszenia oraz nieapetycznego wyglądu. W praktyce, wybicie jaj do szklanki przed ich gotowaniem ułatwia umieszczenie ich w wodzie oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia skorupek. Ważne jest, aby woda była wrząca, ponieważ to zapewnia odpowiednią temperaturę do szybkiego i równomiernego gotowania. Dodatkowo, stosując tę metodę, można uzyskać efekt idealnie płynnego żółtka, co jest pożądane w tej potrawie. Metoda ta jest zgodna z dobrymi praktykami kulinarnymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego gotowania dla zachowania walorów smakowych i wizualnych potraw.

Pytanie 9

Jaką technikę przetwarzania należy wykorzystać w opisanym etapie przygotowania sałatki z czerwonej kapusty? "Cienko poszatkowaną kapustę skropić octem, obgotować przez około 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzić zimną wodą"?

A. Macerowanie

B. Marynowanie

C. Bejcowanie

D. Blanszowanie

Blanszowanie to technika obróbki kulinarnej, której celem jest krótkotrwałe gotowanie produktów spożywczych, a następnie ich schłodzenie w zimnej wodzie. W przypadku sałatki z czerwonej kapusty, proces blanszowania pozwala na zachowanie intensywnego koloru warzywa oraz jego chrupkości, a także ogranicza gorzki posmak, który może występować w świeżej kapuście. Po obgotowaniu przez 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzeniu, kapusta staje się delikatniejsza, co ułatwia jej dalsze przetwarzanie, na przykład w sałatkach, gdzie tekstura jest kluczowa. Blanszowanie również zwiększa przyswajalność niektórych składników odżywczych, co jest istotne z punktu widzenia zdrowego żywienia. W praktyce, blanszowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu warzyw do sałatek, potraw stir-fry czy do zamrażania, gdzie ważne jest, aby zachować jak najwięcej wartości odżywczych oraz koloru.

Pytanie 10

Do składników ciasta biszkoptowego należą jaja, mąka oraz

A. proszek do pieczenia

B. proszek do pieczenia i mleko

C. cukier

D. cukier i mleko

Cukier jest istotnym składnikiem ciasta biszkoptowego, ponieważ pełni funkcje nie tylko słodzące, ale także strukturalne i technologiczne. W procesie pieczenia cukier ma kluczowe znaczenie w reakcji Maillarda, co wpływa na kolor i smak ciasta. Ponadto, podczas ubijania jajek z cukrem, powstają pęcherzyki powietrza, które nadają biszkoptowi lekkość i puszystość. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji cukru do jajek i mąki jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanej konsystencji i smaku. Standardy branżowe podkreślają, że dobry biszkopt powinien być delikatny, a cukier jest jednym z kluczowych elementów, które na to wpływają. Warto również wspomnieć o technikach, takich jak ubijanie białek na sztywno, które w połączeniu z cukrem, pozwala uzyskać jeszcze lepszą strukturę ciasta. Warto stosować sprawdzone przepisy oraz techniki, aby osiągnąć optymalne rezultaty w wypiekach biszkoptowych.

Pytanie 11

Jaką cechę potrawy ocenia się w sposób inny niż organoleptyczny?

A. Barwy

B. Lepkości

C. Zapachu

D. Smaku

Lepkość potrawy jest cechą, która jest zwykle oceniana w sposób instrumentalny, a nie organoleptyczny. Ocena lepkości często opiera się na użyciu urządzeń pomiarowych, takich jak viskometry, które pozwalają na dokładne określenie tego parametru w kontrolowanych warunkach. W przeciwieństwie do smaku, zapachu i barwy, które są subiektywnymi odczuciami zmysłowymi, lepkość można zmierzyć obiektywnie. Przykładem praktycznym może być przemysł spożywczy, gdzie lepkość sosów i zup jest kluczowym czynnikiem wpływającym na teksturę oraz akceptowalność produktu. Standardy takie jak ISO 3219 dotyczące pomiaru lepkości w płynach potwierdzają znaczenie tej cechy w kontekście jakości potraw. Właściwa ocena lepkości może również wpływać na proces produkcji, transport i przechowywanie żywności, co jest niezwykle istotne w branży food & beverage.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Najwięcej tłuszczu znajduje się w mięsie

A. gęsi

B. kaczki

C. kury

D. indyka

Wybierając mięso indyka, kury lub kaczki jako tę, która zawiera największą ilość tłuszczu, można łatwo wprowadzić się w błąd przez nieprawidłowe porównania. Mięso indyka, szczególnie jego pierś, jest jednym z najchudszych rodzajów mięsa drobiowego, zawierającym zaledwie 1-3g tłuszczu na 100g. Z kolei mięso kury, zwłaszcza piersi, także charakteryzuje się niską zawartością tłuszczu, co czyni je popularnym wyborem w dietach niskotłuszczowych. Co więcej, kaczka, chociaż ma wyższą zawartość tłuszczu niż indyk czy kura, nadal nie dorównuje gęsi pod względem tłustości. Uśredniona zawartość tłuszczu w mięsie kaczki wynosi od 5 do 15g na 100g, w zależności od części ciała i metody przygotowania. Wybierając nieodpowiednie opcje, można nie tylko pominąć wartości odżywcze, ale także nie wykorzystać w pełni potencjału tłuszczy nasyconych i nienasyconych, które są obecne w mięsie gęsi. W związku z tym, przy wyborze tłustych mięs, warto zwrócić uwagę na źródło i metodę hodowli, co może wpływać na ich profil tłuszczowy. Ostatecznie, znajomość różnic w wartości odżywczej tych mięs jest kluczowa dla podejmowania świadomych wyborów dietetycznych.

Pytanie 14

Cykliczne składanie i wałkowanie podstawowego ciasta z tłuszczem to metoda przygotowywania ciasta

A. ptysiowego

B. kruchego

C. piaskowego

D. francuskiego

Odpowiedź dotyczącą ciasta francuskiego jest na miejscu. Cała sztuka polega na tym składaniu i wałkowaniu, co daje nam te charakterystyczne warstwy. Dzięki temu ciasto jest takie lekkie i chrupiące, a to wszystko przez parę wodną, która działa podczas pieczenia – oddziela te warstwy i sprawia, że ciasto nabiera objętości. Przykłady, takie jak croissanty czy tarty, to świetne wykorzystanie tej techniki. Każdy, kto zamierza być piekarzem, powinien to dobrze poznać. A z drugiej strony, pamiętaj, że jakość tłuszczu i odpowiednia temperatura to kluczowe sprawy, które mogą wpłynąć na końcowy efekt.

Pytanie 15

Jakie surowce po zjedzeniu stanowią najlepsze źródło witaminy C?

A. Jabłka, rabarbar, cytryny

B. Kiwi, marchew, pomarańcze

C. Truskawki, porzeczki, papryka

D. Jagody, czereśnie, szczaw

Truskawki, porzeczki i papryka to wyjątkowo bogate źródła witaminy C, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych organizmu. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, jest silnym przeciwutleniaczem, który wspiera układ odpornościowy, bierze udział w syntezie kolagenu oraz poprawia wchłanianie żelaza z roślinnych źródeł. Truskawki, na przykład, zawierają około 58 mg witaminy C w 100 gramach, co czyni je jednym z najbogatszych owoców w tej witaminie. Porzeczki, zwłaszcza czarne, są jeszcze bardziej skoncentrowane, dostarczając około 200 mg witaminy C na 100 gramów. Papryka, szczególnie czerwona, jest źródłem około 80 mg witaminy C w każdej porcji, co czyni ją nie tylko smaczną, ale i zdrową opcją w codziennej diecie. Warto włączyć te produkty do swojej diety, aby uzyskać optymalną dawkę witaminy C oraz wspierać ogólne zdrowie organizmu.

Pytanie 16

Jakie składniki przyczyniają się do wysokiej wartości energetycznej orzechów?

A. węglowodanów

B. tłuszczów

C. białek

D. błonnika

Orzechy są surowcem wysokoenergetycznym przede wszystkim ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które stanowią ich główny składnik odżywczy. Tłuszcze są kluczowym źródłem energii, dostarczającym około 9 kcal na gram, co czyni je najbardziej kalorycznymi makroskładnikami. W orzechach tłuszcze są głównie nienasycone, co przekłada się na ich korzystny wpływ na zdrowie, w tym obniżenie poziomu cholesterolu i ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Przykładowo, orzechy włoskie zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, które mają udowodnione działanie prozdrowotne. Orzechy są również doskonałym źródłem witamin (np. E, K) oraz minerałów (np. magnezu, cynku), co czyni je wartościowym dodatkiem do diety. W praktyce, orzechy mogą być stosowane jako zdrowa przekąska, składnik sałatek, musli, a także jako baza do tworzenia różnorodnych past czy masłek orzechowych, co jest zgodne z zaleceniami zdrowego odżywiania promowanymi przez instytucje takie jak WHO czy EFSA.

Pytanie 17

Na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego wskaż, ile surowców należy użyć do produkcji 30 porcji dipu serowego.

Normatyw surowcowy na 5 porcji dipu serowego
Nazwa surowca	Ilość [g]
Ser pleśniowy	100
Ser twarogowy chudy	150

A. 6 kg sera pleśniowego i 9 kg twarogu.

B. 0,3 kg sera pleśniowego i 0,45 kg twarogu.

C. 3 kg sera pleśniowego i 4,5 kg twarogu.

D. 0,6 kg sera pleśniowego i 0,9 kg twarogu.

Odpowiedź 0,6 kg sera pleśniowego i 0,9 kg twarogu jest poprawna, ponieważ do obliczenia ilości surowców na 30 porcji dipu serowego należy przeskalować wartości z normatywu, który jest zazwyczaj podany na 5 porcji. Mnożymy ilości surowców potrzebnych na jedną porcję przez 30, co daje nam 6 razy większą ilość na 30 porcji. W praktyce, stosowanie normatywów surowcowych jest kluczowe w przemyśle spożywczym, ponieważ pozwala na precyzyjne planowanie i kontrolowanie kosztów produkcji. Zgodnie z dobrymi praktykami, każda produkcja powinna opierać się na ustalonych normach, co nie tylko zwiększa efektywność procesu, ale również zapewnia jednolitą jakość produktu. Ponadto, znajomość zasad przeliczania surowców jest niezbędna w cateringach i restauracjach, gdzie odpowiednie przygotowanie porcji ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klientów oraz rentowności działalności.

Pytanie 18

Jakie są tradycyjne polskie zupy?

A. zupa grzybowa, rossolnik, zupa cebulowa

B. barszcz, kapuśniak, zupa piwna

C. polewka, zupa z jaskółczych gniazd, zupa śledziowa

D. żur, czernina, krupnik

Odpowiedź 'żur, czernina, krupnik' jest poprawna, ponieważ wszystkie te zupy mają głębokie korzenie w polskiej tradycji kulinarnej. Żur, na przykład, to zupa na zakwasie żytnim, często podawana z jajkiem i kiełbasą, a jej przygotowanie jest realizowane na wielu regionalnych festiwalach kulinarnych. Czernina to natomiast zupa przygotowywana z kaczki, której charakterystyczny smak uzyskuje się dzięki zastosowaniu krwi zwierzęcia, co czyni ją unikalnym daniem w polskiej kuchni. Krupnik, będący zupą na bazie kaszy, często wzbogacaną warzywami i mięsem, również odzwierciedla lokalne tradycje i różnorodność składników. Te zupy nie tylko są częścią polskiej kultury, ale także stanowią przykład lokalnej bioróżnorodności, która wpływa na smak i sposób przygotowania potraw. Co więcej, zupy te są często tematem badań w kontekście zachowania kulinarnego dziedzictwa oraz ich znaczenia w codziennym życiu Polaków.

Pytanie 19

Jakie zmiany występują podczas przechowywania w niekorzystnych warunkach

"Stęchły, jełki i gnilny zapach, porowata powierzchnia pokryta brunatną, śluzowatą warstwą, wzrost kwasowości".

A. sera twarogowego

B. smalcu wieprzowego

C. owoców jagodowych

D. warzyw korzeniowych

Warzywa korzeniowe, smalec wieprzowy i owoce jagodowe nie psują się jak ser twarogowy. Na przykład marchew czy buraki mają niską zawartość wody, więc są mniej podatne na gnicie w porównaniu do produktów mlecznych. Jak są dobrze przechowywane, to długo zachowują świeżość i wartości. Smalec z kolei ma dużo tłuszczu, więc nie rozwijają się w nim bakterie tak łatwo, ale może jełczeć, co objawia się innym zapachem, ale nie jest aż tak stęchły jak w przypadku sera. Owoce jagodowe psują się w inny sposób, głównie przez fermentację albo pleśń, co daje inne symptomy. Często ludzie myślą, że wszystkie produkty psują się tak samo, a to nieprawda. Dlatego warto rozumieć, jak każdy produkt się psuje i jak go przechowywać. Różne techniki, jak odpowiednie pakowanie i kontrola temperatury, są kluczowe dla bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 20

Obecność światła podczas składowania ziemniaków podnosi stężenie

A. węglowodanów

B. solaniny

C. kwasu askorbinowego

D. składników mineralnych

Dobra odpowiedź! Ziemniaki rzeczywiście zwiększają stężenie solaniny, gdy są wystawione na światło. Solanina to taki alkaloid, który występuje w ziemniakach i w innych roślinach z rodziny psiankowatych. Gdy ziemniaki dostają więcej światła, produkują więcej chlorofilu, co oznacza dla nich jakiś rodzaj stresu, a to z kolei zwiększa syntezę solaniny. Trochę to przerażające, bo wysoka zawartość solaniny może rzeczywiście zaszkodzić zdrowiu. Dlatego najlepiej trzymać ziemniaki w ciemnym, chłodnym miejscu, żeby uniknąć problemów. Przechowywanie ich w odpowiednich warunkach jest super ważne, żeby nie było toksycznych substancji, a jednocześnie, żeby ziemniaki były dłużej świeże i smaczne.

Pytanie 21

Jakie produkty można uznać za o wysokim ryzyku mikrobiologicznym?

A. Chleby pszenne i żytnie

B. Produkty suszone oraz liofilizowane

C. Dżemy z małą ilością cukru oraz twarde marmolady

D. Mięso oraz potrawy z surowego mięsa

Mięso i potrawy z mięsa surowego są uważane za produkty wysokiego ryzyka mikrobiologicznego ze względu na ich podatność na zanieczyszczenie patogenami, takimi jak Salmonella, E. coli czy Listeria monocytogenes. Te mikroorganizmy mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych, które są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, osób starszych oraz osób z osłabionym układem odpornościowym. W praktyce, surowe mięso powinno być przechowywane w odpowiednich warunkach chłodniczych, a także gotowane do odpowiedniej temperatury wewnętrznej, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowymi normami, zaleca się stosowanie zasad higieny w obróbce żywności, jak mycie rąk, unikanie krzyżowego zanieczyszczenia oraz stosowanie oddzielnych narzędzi do surowego mięsa. Te praktyki są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność.

Pytanie 22

Risotto oraz lasagne to dania pochodzące z kuchni

A. włoskiej

B. rosyjskiej

C. hiszpańskiej

D. francuskiej

Risotto i lasagne to naprawdę fajne dania, które wszyscy znają z kuchni włoskiej. Risotto to takie kremowe danie z ryżu, najczęściej tego Arborio. Gotuje się je powoli, dodając bulion i różne składniki, jak cebula, czosnek, ser parmezan czy różne warzywa. Ten sposób gotowania, 'mantecatura', polega na tym, że na końcu dodaje się masło i ser, co sprawia, że jest super kremowe. Z drugiej strony, lasagne to warstwy makaronu, mięsa, sosu pomidorowego i beszamelu, które potem się zapieka. W obu przepisach najważniejsze są świeże składniki i tradycyjne metody gotowania, bo to właśnie czyni kuchnię włoską tak wyjątkową. Na przykład, w różnych włoskich restauracjach na świecie można trafić na risotto z owocami morza albo różne wersje lasagne z ricottą, szpinakiem czy grzybami. Naprawdę warto spróbować!

Pytanie 23

Leczo to tradycyjna potrawa z Węgier. Kluczowe składniki to cebula, pomidory oraz

A. mięso

B. jaja

C. papryka

D. ziemniaki

Leczo to tradycyjna potrawa kuchni węgierskiej, której kluczowym składnikiem jest papryka. Papryka, w szczególności węgierska, znana jest z intensywnego smaku oraz aromatu, co czyni ją nieodłącznym elementem wielu dań, w tym leczo. W potrawie tej najczęściej stosuje się zarówno świeżą, jak i suszoną paprykę, co pozwala na uzyskanie różnorodnych wariantów smakowych. Przykładowo, dodanie słodkiej papryki w proszku może znacznie wzbogacić aromat dania. Leczo rzadko kiedy jest przygotowywane bez tego składnika, ponieważ papryka nie tylko nadaje potrawie charakterystyczny smak, ale także kolor i wartość odżywczą. Zawiera ona witaminy, takie jak C i A, oraz minerały, które są korzystne dla zdrowia. W praktyce, podczas gotowania leczo, papryka jest często duszona z cebulą i pomidorami, co tworzy bogaty sos, w którym można podawać różnorodne rodzaje mięsa lub warzyw, co czyni tę potrawę bardzo uniwersalną.

Pytanie 24

Jakie dania powinny być serwowane pojedynczo na talerzu razem z daniem głównym?

A. Pulpety w sosie koperkowym, ryż, sałatka z buraków

B. Kotlet schabowy, ziemniaki z wody, mizeria

C. Sztuka mięsa w sosie chrzanowym, kasza jaglana, sałatka z czerwonej kapusty

D. Sznycel ministerski, ziemniaki puree, fasolka szparagowa z wody

Pulpety w sosie koperkowym, ryż i sałatka z buraków nie są odpowiednim zestawem do podania jednoporcjowo na talerzu jako danie zasadnicze. Choć każdy z tych składników może być smaczny, ich połączenie w takiej formie nie spełnia oczekiwań dotyczących klasycznej prezentacji dania głównego. Pulpety w sosie koperkowym, często serwowane z dodatkami w formie sosu, wymagają odpowiedniej bazy, która mogłaby być bardziej spójna z tym daniem. Ryż, który jest neutralnym dodatkiem, nie oferuje wystarczającej różnorodności smakowej i teksturalnej, by uzupełnić pulpetę w sosie. Sałatka z buraków, choć zdrowa i kolorowa, jest często traktowana jako dodatek lub przystawka, a nie jako integralna część dania głównego. W przypadku sztuki kulinarnej kluczowe jest zrozumienie, jak zestawienie potraw wpływa na doświadczenie kulinarne. Wybierając potrawy, należy kierować się ich komplementarnością oraz teksturą, co w tym przypadku nie znalazło odzwierciedlenia. Wiele osób może błędnie sądzić, że każde danie z ryżem i sosem stworzy harmonijną całość, jednak w praktyce istotne jest, aby dania miały wyraźnie zdefiniowane miejsce na talerzu oraz wspierały się nawzajem pod względem smaków i wizualnych aspektów. Właściwe połączenie dań na talerzu to fundamentalna zasada w gastronomii, która podnosi jakość serwowanych potraw.

Pytanie 25

Podczas zagęszczania zupy przy użyciu zasmażki

A. błonnik staje się rozpuszczalny

B. skrobia się rozklei

C. białko ulega koagulacji

D. tłuszcz występuje w emulsji

Podczas zagęszczania zupy podprawą zacieraną, kluczowym procesem jest rozklejanie się skrobi. Skrobia, będąca polisacharydem, ma zdolność do absorbowania wody i pęcznienia, co prowadzi do jej rozklejenia. Gdy skrobia jest poddawana działaniu wysokiej temperatury, następuje jej gelatinizacja, co oznacza, że ziarna skrobi pękają, uwalniając amylozę i amylopektynę do płynu. Dzięki temu zupa staje się bardziej gęsta i kremowa. W kuchniach profesjonalnych, skrobia jest często stosowana w formie mąki lub jako skrobia kukurydziana, a jej odpowiednie stosowanie może znacznie poprawić konsystencję potraw. Warto również zauważyć, że kontrola temperatury i czasu gotowania jest kluczowa, aby uniknąć przegotowania, które może prowadzić do niepożądanej konsystencji. Zastosowanie skrobi w zagęszczaniu zup jest zgodne z branżowymi standardami kulinarnymi, które promują używanie naturalnych składników do uzyskania pożądanych efektów teksturalnych.

Pytanie 26

Zjedzenie kremu russel może prowadzić do zatrucia

A. askarydozą

B. pestycydami

C. herbicydami

D. salmonellą

Fajnie, że wskazałeś salmonellę jako przyczynę zatrucia! To ma sens, bo salmonella to faktycznie bakteria, która potrafi się znaleźć w jedzeniu, zwłaszcza w różnego rodzaju kremach, jak nie są odpowiednio przechowywane. Jak już wiesz, zatrucia salmonellą objawiają się biegunką, gorączką, bólem brzucha i wymiotami. Moją skromną opinią jest, że te objawy mogą być naprawdę groźne, zwłaszcza dla osób, które mają słabszy układ odpornościowy. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać zasad higieny – myj ręce przed i po jedzeniu, a jedzenie przechowuj w odpowiednich warunkach. Zauważyłem, że dobrym pomysłem jest też regularne sprawdzanie dat ważności produktów. A jeśli chodzi o gotowanie, warto przyjrzeć się metodom, które skutecznie zabijają bakterie, jak salmonella, bo to bardzo ważne dla naszego zdrowia. Wiedza na ten temat jest naprawdę niezbędna!

Pytanie 27

Jakim składnikiem, który spulchnia, jest suflet?

A. napój mleczny.

B. proszek do pieczenia.

C. jajo.

D. krem.

Jajo jest kluczowym składnikiem sufletu, ponieważ zawiera białka oraz tłuszcze, które w procesie pieczenia odgrywają istotną rolę w spulchnianiu i stabilizacji struktury potrawy. Białka zawarte w jajach, kiedy są ubijane, tworzą stabilną pianę. To właśnie ta piana, po dodaniu do masy sufletowej, zwiększa objętość potrawy, nadając jej lekkość i puszystość. W trakcie pieczenia, białka koagulują, co przyczynia się do utrzymania struktury sufletu, a tłuszcze wpływają na jego smak i konsystencję. W dobrych praktykach kulinarnych zaleca się, aby białka oddzielać od żółtek, a następnie ubijać je na sztywną pianę, co znacząco podnosi jakość sufletu. W klasycznych przepisach, takich jak suflet czekoladowy czy serowy, właściwe przygotowanie jaj jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury. Ponadto, jaja są również źródłem niezbędnych składników odżywczych, co czyni suflet nie tylko smacznym, ale i wartościowym daniem.

Pytanie 28

Jak należy podawać budyń serowy z sosem malinowym w wersji wieloporcyjnej?

A. w szklanej salaterce

B. na półmisku metalowym

C. na szklanym talerzu

D. na ceramicznej paterze

Serio, serwowanie budyniu z sera na ceramicznej paterze to super pomysł! Wygląda to naprawdę elegancko. Patera świetnie się prezentuje, co jest mega ważne, kiedy stawiamy na stół coś słodkiego. A poza tym ceramika dobrze trzyma temperaturę, więc dłużej utrzymasz budyń ciepły. Dobrze też, że jest większa i bardziej płaska, bo można fajnie rozłożyć porcje i goście mogą łatwo sięgnąć po swoje desery. Niby to szczegół, ale wygląd potrawy może zmienić postrzeganie smaku. W restauracjach, gdzie wszystko musi być dopięte na ostatni guzik, takie detale robią różnicę. Ceramika to też teraz na topie, bo wszyscy szukają naturalnych materiałów.

Pytanie 29

Podczas gotowania peklowanej golonki kolagen ulega

A. denaturacji, dekstrynizacji i hydrolizie

B. denaturacji, kleikowaniu i degradacji

C. pęcznieniu, kleikowaniu i dekstrynizacji

D. pęcznieniu, denaturacji i hydrolizie

Analiza niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące procesów zachodzących w kolagenie podczas gotowania. Odpowiedzi, które sugerują kleikowanie, dekstrynizację czy degradację, nie oddają rzeczywistego zachowania kolagenu w wysokotemperaturowych warunkach. Kleikowanie odnosi się zazwyczaj do skrobi, a nie białek, i jest procesem, w którym skrobia pęcznieje i tworzy żel, co nie ma zastosowania w przypadku kolagenu. Dekstrynizacja to przekształcenie skrobi w dektryny, które powstają w wyniku działania wysokiej temperatury, ale nie jest to proces właściwy dla białek. Z kolei degradacja kolagenu w kontekście gotowania może być myląca; podczas gdy kolagen rzeczywiście ulega rozkładowi, właściwszym terminem opisującym to zjawisko w kontekście gotowania jest hydroliza, która prowadzi do powstania żelatyny. W kontekście kulinarnym takie nieprecyzyjne rozumienie procesów białkowych może prowadzić do błędnych metod gotowania, co wpływa na jakość potrawy. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że gotowanie kolagenu w odpowiednich warunkach wpływa na teksturę i smak potrawy, co jest fundamentem kulinarnej sztuki.

Pytanie 30

Kasze powinny być magazynowane w pomieszczeniach o temperaturze

A. 5°C i wilgotności względnej 60%

B. 15°C i wilgotności względnej 60%

C. 20°C i wilgotności względnej 90%

D. 15°C i wilgotności względnej 90%

Odpowiedź "15°C i wilgotności względnej 60%" jest naprawdę dobra, bo to idealne warunki do trzymania kasz. Dzięki temu mogą dłużej zachować swoje wartości odżywcze i smak. Przy takich parametrach nie ma zbyt dużego ryzyka na rozwój pleśni czy szkodników, jak mole. Warto pamiętać, że w odpowiednich warunkach kasze, na przykład jaglana czy gryczana, mogą być przechowywane naprawdę długo. Jakby nie patrzeć, odpowiednia temperatura i wilgotność to klucz do sukcesu. W magazynach i spiżarniach należy unikać miejsc z wysoką wilgotnością, bo wtedy kasze mogą się zbrylać, a ich jakość może się pogorszyć. Trzymanie tych warunków sprzyja też zachowaniu aromatu i smaku, co jest ważne, gdy gotujemy. Na koniec, warto dodać, że normy takie jak HACCP mówią o tym, jak ważne jest monitorowanie warunków przechowywania, bo to realnie wpływa na bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 31

Przyprawy, które mają właściwości barwiące potrawy, to:

A. estragon, anyż

B. imbir, jałowiec

C. kurkuma, szafran

D. oregano, kardamon

Kurkuma i szafran to przyprawy, które mają zdolność do barwienia potraw, co jest wynikiem obecności w ich składzie substancji barwiących. Kurkuma, znana również jako 'żółty korzeń', zawiera kurkuminę, która nadaje charakterystyczny złoty kolor potrawom, szczególnie w daniach takich jak curry czy ryż. Szafran, z kolei, pozyskiwany z kwiatów krokusa, jest jedną z najdroższych przypraw na świecie, a jego intensywny, czerwono-żółty pigment, związany z obecnością krocyny, potrafi wyczarować wyjątkowe kolory w potrawach. Dzięki tym właściwościom, zarówno kurkuma, jak i szafran są stosowane nie tylko dla poprawy estetyki dań, ale również dla ich potencjalnych właściwości zdrowotnych, takich jak działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające. W praktyce kulinarnej, ich zastosowanie jest szerokie – kurkuma często dodawana jest do dań wegetariańskich, a szafran do risotto czy zup, co potwierdza ich znaczenie w sztuce kulinarnej i przemysłowej.

Pytanie 32

Najlepsze obuwie, które zabezpiecza nogi przed chorobami podczas pracy w zmywalni, to

A. tenisówki tekstylne

B. sandały skórzane

C. buty nieprzemakalne

D. klapki plastikowe

Nieprzemakalne buty to kluczowy element ochrony przed urazami i chorobami nóg w środowisku pracy w zmywalni, gdzie występuje wysoka wilgotność oraz kontakt z wodą i detergentami. Tego rodzaju obuwie zabezpiecza stopy przed przemoczeniem, co jest istotne, gdyż wilgoć sprzyja rozwojowi bakterii i grzybów, które mogą prowadzić do infekcji oraz innych problemów zdrowotnych. Dodatkowo, dobrej jakości nieprzemakalne buty często wyposażone są w antypoślizgowe podeszwy, co zmniejsza ryzyko poślizgnięć na mokrej powierzchni. Wybór obuwia, które spełnia normy ochrony osobistej, tak jak EN ISO 20345, nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale również komfort podczas długich godzin pracy. Przykładem mogą być buty robocze z materiałów odpornych na działanie substancji chemicznych, które przyczyniają się do długoterminowej ochrony zdrowia pracowników.

Pytanie 33

W tradycyjnym przygotowaniu sałatki caprese, obok pomidorów, należy użyć sera

A. mozarella

B. parmezan

C. camembert

D. brie

Sałatka caprese jest jednym z klasycznych włoskich dań, które doskonale odzwierciedlają zasadę używania świeżych, najwyższej jakości składników. W tradycyjnej wersji tej sałatki kluczowym składnikiem obok pomidorów są plastry sera mozzarella, które charakteryzują się delikatną, kremową konsystencją oraz łagodnym smakiem. Mozzarella, wytwarzana z mleka bawolego lub krowiego, doskonale komponuje się z dojrzałymi pomidorami oraz świeżą bazylią, co tworzy harmonijną całość. Warto również zwrócić uwagę na to, że mozzarella jest produktem, który w przypadku sałatki caprese musi być podawany na świeżo, aby zachować swoje walory smakowe i teksturalne. W praktyce, składniki te można skropić oliwą z oliwek oraz dodać sól i pieprz według własnych upodobań, co podkreśli ich naturalny smak. Ser mozzarella jest szeroko uznawany przez szefów kuchni na całym świecie jako podstawowy element w wielu potrawach, nie tylko w sałatkach, ale także w pizzy czy makaronach, co czyni go uniwersalnym składnikiem w kuchni włoskiej.

Pytanie 34

Metodę przygotowywania mąki z połączenia wody i tłuszczu wykorzystuje się do wytwarzania ciasta

A. piernikowego

B. zbijanego

C. ptysiowego

D. drożdżowego

Ciasto ptysiowe, znane również jako pâte à choux, jest specyficznym rodzajem ciasta, które rzeczywiście wymaga użycia mąki oraz mieszanki wody z tłuszczem, tak aby uzyskać odpowiednią konsystencję. Technika zaparzania polega na zagotowaniu wody z tłuszczem, do której następnie dodaje się mąkę, tworząc jednolitą masę. W wyniku tego procesu, składniki łączą się w taki sposób, że ciasto staje się elastyczne i ma zdolność do wzrostu podczas pieczenia. Dobre praktyki w przygotowaniu ciasta ptysiowego obejmują również odpowiednie wprowadzenie jajek, co nadaje ciastu pożądaną lekkość i strukturę. Przykłady zastosowania ciasta ptysiowego obejmują popularne wyroby cukiernicze, takie jak eklerki, profiterolki czy ptysie, które są hojnie wypełniane kremami czy bitą śmietaną, co czyni je wyjątkowo smacznymi i efektownymi. Zastosowanie tej techniki jest kluczowe w produkcji wysokiej jakości ciast, które wymagają zarówno estetyki, jak i doskonałych walorów smakowych.

Pytanie 35

Przed myciem wnętrza urządzeń chłodniczych, które zostały wcześniej odłączone od zasilania, należy użyć wody z dodatkiem

A. octu winnego

B. mleczka do czyszczenia

C. środka do zmywania naczyń

D. płynu do odkamieniania

Mleczko czyszczące, rozwiązanie stosowane głównie do powierzchni ceramicznych i metalowych, może być zbyt agresywne dla wnętrza urządzeń chłodniczych. Zawiera drobne cząsteczki ścierne, które mogą uszkodzić delikatne powierzchnie i prowadzić do ich zarysowania. Ponadto, może pozostawiać resztki, które są niepożądane w kontekście przechowywania żywności. Ocet winny, chociaż znany ze swoich właściwości dezynfekujących, ma intensywny zapach i jest kwasem, który może uszkodzić niektóre materiały, z których wykonane są elementy wnętrza urządzeń chłodniczych. Użycie octu winnego może również prowadzić do nieprzyjemnych aromatów w przechowywanych produktach. Płyn do usuwania kamienia, z drugiej strony, jest przeznaczony do usuwania osadów mineralnych z urządzeń, ale niekoniecznie jest skuteczny w usuwaniu tłuszczu i resztek żywności. Jego zastosowanie w kontekście czyszczenia wnętrza lodówki może prowadzić do zanieczyszczenia powierzchni, co z kolei stwarza ryzyko dla jakości przechowywanych produktów. Wszystkie wymienione środki mogą również nie spełniać standardów bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w branży gastronomicznej. Właściwe podejście do czyszczenia urządzeń chłodniczych powinno skupiać się na produktach przeznaczonych do tego celu, które zapewniają skuteczność, bezpieczeństwo i ochronę przed zanieczyszczeniem.

Pytanie 36

Pokrywanie potraw mąką pszenną to

A. zamrażanie

B. oprószanie

C. zaprawianie

D. zabielanie

Oprószanie to technika kulinarna polegająca na delikatnym posypywaniu potraw mąką pszenną, co ma na celu zagęszczenie sosów, zup lub innych potraw. Jest to proces, który pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji dania bez jego przeładowania mąką. Oprószanie mąką pszenną jest często stosowane w kuchni profesjonalnej, szczególnie przy przygotowywaniu sosów, gdzie kontrola gęstości jest kluczowa. Aby prawidłowo oprószyć danie, mąkę należy równomiernie rozsypać z odległości kilku centymetrów, pozwalając, aby drobinki mąki wchodziły w kontakt z cieczą, co skutkuje jednorodnym zagęszczeniem. Dobrą praktyką jest używanie mąki przesianej, co eliminuje grudki i zapewnia lepszy efekt końcowy. Warto również pamiętać, że oprószanie mąką pszenną może być stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak deglasowanie, co pozwala na uzyskanie bogatszego smaku potrawy.

Pytanie 37

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Wędzona szynka

B. Liofilizowane grzyby

C. Mleko poddane pasteryzacji

D. Kapusta fermentowana

Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.

Pytanie 38

Do sporządzenia którego wyrobu kulinarnego należy wykorzystać wszystkie surowce wymienione w zamieszczonym normatywie?

Nazwa surowca	Jednostka miary	Ilość
Mąka	g	300
Mleko	ml	300
Woda	ml	250 - 300
Jaja	szt.	2
Sól	do smaku
Słonina/olej do smażenia	g	20

A. Naleśniki.

B. Kołduny.

C. Knedle.

D. Omlety.

Naleśniki to jedna z podstawowych potraw kulinarnych, która wymaga zastosowania wszystkich składników wymienionych w normatywie. Przygotowanie ciasta na naleśniki obejmuje połączenie mąki, mleka, wody, jaj, soli oraz tłuszczu do smażenia. Mąka pełni funkcję strukturalną, dodając objętości ciastu, podczas gdy mleko i woda wpływają na konsystencję i smak. Jaja działają jako naturalny emulgator, co sprawia, że masa jest bardziej jednorodna i elastyczna. Tłuszcz jest kluczowy podczas smażenia, ponieważ zapobiega przywieraniu naleśników do patelni, a także wpływa na ich złoty kolor i chrupkość. W odróżnieniu od innych wymienionych potraw, takich jak omlety, które opierają się głównie na jajach i często nie wymagają dodatku wody, czy kołduny i knedle, które mają swoje własne specyficzne składniki, naleśniki mają unikalną recepturę, która wymaga tych wszystkich elementów. Dzięki tej wiedzy możesz skutecznie przygotowywać nie tylko tradycyjne naleśniki, ale również ich różnorodne wariacje, co czyni tę potrawę niezwykle wszechstronną.

Pytanie 39

W celu zwiększenia obrotów, zakład gastronomiczny wprowadził obniżki cen w weekendy oraz organizował konkursy z nagrodami dla swoich klientów. Jakie narzędzia promocji zostały zastosowane przez zakład?

A. public relations

B. promocja sprzedaży

C. reklama

D. sprzedaż osobista

Promocja sprzedaży to strategia marketingowa, której celem jest zwiększenie sprzedaży produktów lub usług poprzez krótkoterminowe zachęty. Obniżki cen w weekendy oraz kupony konkursowe to klasyczne przykłady takich działań. Wprowadzenie obniżek cen w określonych dniach tygodnia może przyciągnąć więcej klientów, którzy w przeciwnym razie mogliby zrezygnować z wizyty w zakładzie gastronomicznym. Kupony konkursowe natomiast angażują klientów poprzez dodatkowe elementy rywalizacji, co może zwiększać ich lojalność oraz częstotliwość odwiedzin. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży gastronomicznej, promocje sezonowe oraz tematyczne są skutecznymi narzędziami do zwiększania widoczności oferty i przyciągania klientów. Przykładem mogą być happy hours, które oprócz obniżek cen zwiększają ruch w lokalu, co z kolei prowadzi do wyższych przychodów. Analizując skuteczność tych działań, warto monitorować ich wpływ na sprzedaż, co pozwoli dostosować strategie w przyszłości.

Pytanie 40

Ile porcji mięsa o wadze 100 gramów można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny, biorąc pod uwagę, że straty podczas gotowania wynoszą 30%?

A. 90 porcji

B. 60 porcji

C. 70 porcji

D. 80 porcji

Aby obliczyć liczbę 100-gramowych porcji mięsa, które można uzyskać z 10 kilogramów wołowiny przy stracie wynoszącej 30%, należy najpierw ustalić, ile z tej wołowiny pozostanie po gotowaniu. Z 10 kilogramów (czyli 10 000 gramów) mięsa, po uwzględnieniu 30% strat, pozostanie 70% pierwotnej masy. Obliczamy to jako: 10 000 gramów x 0,7 = 7 000 gramów mięsa. Następnie, aby uzyskać liczbę porcji, dzielimy pozostałą masę przez 100 gramów (rozmiar jednej porcji). Zatem: 7 000 gramów ÷ 100 gramów/porcję = 70 porcji. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie zamówień i kontrolowanie kosztów. W praktyce, takie umiejętności są niezbędne do zarządzania restauracjami, cateringi czy produkcją żywności. Ponadto, znajomość strat związanych z obróbką żywności jest istotna dla zachowania standardów jakości oraz efektywności kosztowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej