Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 7 czerwca 2025 14:04
  • Data zakończenia: 7 czerwca 2025 14:46

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych dokumentów nie wchodzi w skład dokumentacji powykonawczej lokalnej sieci komputerowej?

A. Plan rozmieszczenia sieci LAN
B. Dokumentacja techniczna kluczowych elementów systemu
C. Lista użytych nazw użytkowników oraz haseł
D. Dokumentacja materiałowa
Dokumentacja powykonawcza lokalnej sieci komputerowej powinna obejmować wszystkie istotne aspekty zrealizowanej instalacji, a jej kluczowym celem jest zapewnienie przyszłych referencji oraz ułatwienie zarządzania infrastrukturą. Niektóre elementy, które mogą wydawać się istotne, jednak nie pasują do tej klasyfikacji, to specyfikacja techniczna głównych elementów systemu oraz specyfikacja materiałowa. Specyfikacja techniczna dostarcza szczegółowego opisu urządzeń, takich jak routery, przełączniki, serwery, a także ich parametrów technicznych oraz interakcji w sieci. Tego typu dokumenty są zgodne z dobrą praktyką projektowania systemów i są kluczowe dla administratorów sieci, którzy mogą potrzebować zrozumieć, jak poszczególne elementy współpracują w celu zapewnienia efektywności i wydajności całego systemu. Z kolei specyfikacja materiałowa określa szczegółowo, jakie komponenty zostały wykorzystane w budowie sieci, co jest niezwykle ważne w kontekście przyszłych aktualizacji czy konserwacji. Użytkownicy często mylą te pojęcia z wykazem nazw użytkowników i haseł, sądząc, że są one równie istotne dla dokumentacji powykonawczej, co dokumenty techniczne. Jednakże, nazwy użytkowników i hasła to dane wrażliwe, które powinny być zarządzane zgodnie z politykami bezpieczeństwa, a ich uwzględnienie w dokumentacji powykonawczej mogłoby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do sieci. Z tego powodu nie są one uwzględniane w dokumentacji powykonawczej, a ich przechowywanie powinno odbywać się w bezpiecznych lokalizacjach, aby zminimalizować ryzyko wycieku informacji.

Pytanie 2

Wskaż właściwy adres hosta?

A. 128.128.0.0/9
B. 128.129.0.0/9
C. 192.169.192.0/18
D. 192.168.192.0/18
Pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z różnych powodów, które wynikają z zasadności przydzielania adresów IP i klasyfikacji sieci. Adres 192.168.192.0/18 to adres prywatny, który należy do klasy C, a jego zakres często używany jest w lokalnych sieciach komputerowych. Jednak w przypadku tego pytania, który dotyczy publicznych adresów IP, nie jest to właściwy wybór. Adresy prywatne, takie jak ten, nie mogą być używane w Internecie, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście adresowania. Adres 128.128.0.0/9, mimo że jest z klasy B, jest również niepoprawny, ponieważ istnieję już zarezerwowane adresy, które nie są dostępne do użytku publicznego. Wyboru 192.169.192.0/18 również należy unikać, ponieważ adres ten nie istnieje — jest to kombinacja adresu z nieprawidłowymi oktetami. Zrozumienie klasyfikacji adresów IP oraz ich zastosowania jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji sieci. Typowe błędy wynikają często z mylenia klasy adresu oraz niezrozumienia zasad dotyczących prywatności i publiczności adresów IP, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania i potencjalnych konfliktów w sieci.

Pytanie 3

W obiekcie przemysłowym, w którym działają urządzenia elektryczne mogące generować zakłócenia elektromagnetyczne, jako medium transmisyjne w sieci komputerowej powinno się wykorzystać

A. kabel U-UTP kategorii 6 lub fale radiowe 2,4 GHz
B. światłowód jednomodowy lub fale radiowe 2,4 GHz
C. kabel S-FTP kategorii 5e lub światłowód
D. światłowód jednomodowy lub kabel U-UTP kategorii 5e
Wybór kabla S-FTP kategorii 5e lub światłowodu jako medium transmisyjnego w środowisku, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, jest uzasadniony ze względu na ich wysoką odporność na interferencje. Kabel S-FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) ma dodatkowe ekranowanie, które skutecznie redukuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w budynkach produkcyjnych, gdzie urządzenia elektryczne mogą generować znaczne zakłócenia. Światłowód natomiast, poprzez swoją konstrukcję opartą na transmisji światła, jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach. Zastosowanie tych mediów pozwala nie tylko na zapewnienie stabilnej komunikacji w sieci komputerowej, ale również na utrzymanie wysokiej wydajności i jakości przesyłanych danych. Przykładem zastosowania może być sieć komputerowa w fabryce, gdzie różne maszyny generują silne pola elektromagnetyczne, a wybór odpowiedniego medium transmisyjnego zapewnia nieprzerwaną pracę systemów informatycznych. Dodatkowo, zgodność z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, podkreśla znaczenie stosowania kabli odpowiedniej kategorii w kontekście jakości i wydajności transmisji danych.

Pytanie 4

Wskaż, który z podanych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy sieci?

A. 10.0.255.127/23
B. 10.255.255.127/25
C. 10.0.255.127/22
D. 10.0.255.127/24
Adres 10.255.255.127/25 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci, ponieważ w tej konkretnej masce podsieci (/25) ostatni adres w tej podsieci jest używany jako adres rozgłoszeniowy. Maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 7 bitów do identyfikacji hostów. W przypadku adresu 10.255.255.0/25, zakres adresów hostów wynosi od 10.255.255.1 do 10.255.255.126, a adres rozgłoszeniowy to 10.255.255.127. W praktyce adresy rozgłoszeniowe są kluczowe dla komunikacji w sieci, umożliwiając wysyłanie danych do wszystkich hostów w danej podsieci jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach multicast i w sytuacjach, gdy chcemy przesłać informacje do wielu urządzeń. Rozumienie, jak obliczać adresy rozgłoszeniowe, jest istotne dla inżynierów sieciowych i administratorów IT, ponieważ pozwala na efektywne planowanie i zarządzanie zasobami sieciowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zgodnymi z normami IETF.

Pytanie 5

Która z grup w systemie Windows Serwer ma najniższe uprawnienia?

A. Wszyscy
B. Użytkownicy.
C. Administratorzy.
D. Operatorzy kont.
Odpowiedzi "Operatorzy kont", "Użytkownicy" i "Administratorzy" pokazują, że mają one różne poziomy uprawnień, ale nie są najmniejsze, gdy porównamy to z "Wszyscy". "Operatorzy kont" na przykład mają możliwość zarządzania kontami, a to znaczy, że mają większe uprawnienia. Mogą dodawać lub usuwać konta, co jest ważne w zarządzaniu dostępem. Jeśli chodzi o "Użytkowników", to są to wszyscy zalogowani, a ich uprawnienia mogą się różnić w zależności od ról, jakie mają. Mogą mieć dostęp do aplikacji i zasobów. A "Administratorzy"? To już najwyższy poziom uprawnień - pełna kontrola nad systemem. Często myli się pojęcie minimalnych uprawnień z tym, co mają użytkownicy. Ważne jest, żeby zrozumieć, że "Wszyscy" oznacza brak specjalnych uprawnień, co jest istotne w strategii bezpieczeństwa, bo ogranicza ryzyko nadużyć i zagrożeń dla systemu.

Pytanie 6

Jakie polecenie pozwala uzyskać informacje o bieżących połączeniach TCP oraz szczegóły dotyczące portów źródłowych i docelowych?

A. ping
B. ipconfig
C. netstat
D. lookup
Polecenie netstat (od Network Statistics) jest niezwykle przydatnym narzędziem w systemach operacyjnych, które pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach sieciowych, w tym o połączeniach TCP. Używając tego polecenia, możemy zobaczyć zarówno źródłowe, jak i docelowe porty, co jest kluczowe w analizie ruchu sieciowego oraz diagnozowaniu problemów z połączeniem. Przykładowo, administratorzy sieci mogą użyć netstat, aby sprawdzić, jakie aplikacje korzystają z określonych portów, co pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. W praktyce, polecenie netstat -an wyświetli wszystkie aktywne połączenia oraz nasłuchujące porty, co jest standardową praktyką w zarządzaniu sieciami. Ponadto, netstat może być używany do monitorowania wszelkich nieautoryzowanych połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń sieciowych, takich jak zarządzanie ryzykiem i ochrona przed atakami DDoS.

Pytanie 7

Która para: protokół – warstwa, w której dany protokół funkcjonuje, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. TCP – warstwa Internetu
B. DHCP – warstwa dostępu do sieci
C. RARP – warstwa transportowa
D. DNS – warstwa aplikacyjna
Odpowiedź "DNS – warstwa aplikacji" jest poprawna, ponieważ DNS (Domain Name System) działa na najwyższej warstwie modelu TCP/IP, czyli warstwie aplikacji. Warstwa ta jest odpowiedzialna za interakcję pomiędzy aplikacjami a protokołami transportowymi. DNS służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania Internetu. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z przyjaznych nazw (np. www.przyklad.com) zamiast trudnych do zapamiętania adresów IP. W praktyce, gdy przeglądarka internetowa wprowadza adres URL, najpierw wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca odpowiedni adres IP. To sprawia, że DNS jest fundamentalnym protokołem, który wspiera działanie wielu usług internetowych, takich jak e-maile, strony WWW czy serwisy streamingowe. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wdrażanie odpowiednich serwerów DNS oraz ich konfiguracja z użyciem standardów, takich jak RFC 1035, są kluczowe dla zapewnienia wydajności i dostępności usług sieciowych.

Pytanie 8

Funkcja roli Serwera Windows 2012, która umożliwia obsługę ruterów NAT oraz ruterów BGP w sieciach lokalnych, to

A. Direct Access oraz VPN (RAS)
B. przekierowanie HTTP
C. serwer proxy aplikacji sieci Web
D. routing
Routing w Windows Server 2012 to kluczowa usługa, która umożliwia zarządzanie trasami przesyłania danych między różnymi sieciami. Jej główną funkcjonalnością jest obsługa ruterów translacji adresów sieciowych (NAT), co pozwala na ukrywanie prywatnych adresów IP w sieci lokalnej za pomocą jednego publicznego adresu IP. Dzięki temu organizacje mogą oszczędzać adresy IPv4, a także zwiększać bezpieczeństwo swojej infrastruktury sieciowej. Dodatkowo, routing wspiera protokoły takie jak BGP (Border Gateway Protocol), stosowane w większych, złożonych sieciach, gdzie zarządzanie trasami między różnymi systemami autonomicznymi jest kluczowe. Przykładem wykorzystania routingu może być konfiguracja zaawansowanych sieci korporacyjnych, gdzie różne oddziały firmy muszą komunikować się ze sobą oraz z internetem, a także zarządzanie dostępem użytkowników do zasobów sieciowych. Dobre praktyki w zakresie routingu obejmują regularne aktualizacje tras, monitorowanie wydajności oraz wdrożenie odpowiednich polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 9

Planowana sieć przypisana jest do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, w których każda z nich obsługuje 62 urządzenia. Która z wymienionych masek będzie odpowiednia do realizacji tego zadania?

A. 255.255.255.192
B. 255.255.255.128
C. 255.255.255.224
D. 255.255.255.240
Wybór maski 255.255.255.240, która odpowiada /28, nie jest odpowiedni, ponieważ zapewnia tylko 14 dostępnych adresów hostów (2^(32-28)-2). Taki podział nie spełnia wymagań dotyczących 62 urządzeń w każdej podsieci. Kolejna maska, 255.255.255.128 (/25), oferuje jedynie 126 adresów hostów, co jest również zbyt małe w kontekście podziału na cztery podsieci. Wartości te są typowymi pułapkami logicznymi, w które mogą wpaść osoby przystępujące do projektowania sieci, myśląc, że większa liczba adresów hostów jest zawsze lepsza. Maski 255.255.255.224 (/27) również nie spełniają wymagań, ponieważ oferują jedynie 30 adresów hostów, co jest niewystarczające. W odpowiednim projektowaniu sieci ważne jest, aby zrozumieć potrzebne wymagania dotyczące liczby adresów oraz ich efektywnego podziału. Użytkownicy często mylą liczby związane z maską podsieci, nie uwzględniając konieczności pozostawienia adresów dla samej sieci i rozgłoszenia, co prowadzi do błędnych decyzji. Dobrym podejściem jest przed przystąpieniem do wyboru maski, obliczenie potrzebnej liczby hostów oraz zaplanowanie struktury adresacji w taki sposób, aby uniknąć przyszłych problemów z przydzieleniem adresów.

Pytanie 10

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do 'Zarządzania dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać ten problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'
B. Dla grupy Administratorzy należy usunąć uprawnienia 'Drukuj'
C. Dla grupy Administratorzy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie drukarkami'
D. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'
Odpowiedź 'Dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia "Drukuj"' jest jak najbardziej na miejscu. Dlaczego? Bo użytkownicy z grupy Pracownicy, którzy mają tylko uprawnienia do 'Zarządzania dokumentami', nie mogą faktycznie drukować dokumentów. W praktyce, te uprawnienia dają im jedynie możliwość zarządzania dokumentami w kolejce drukarskiej – czyli mogą je zatrzymywać czy usuwać, ale już nie wydrukują. Żeby pracownicy mogli sensownie korzystać z serwera wydruku, to muszą mieć to uprawnienie 'Drukuj'. Dobrym nawykiem w zarządzaniu uprawnieniami jest to, żeby przydzielać tylko te, które są naprawdę potrzebne do wykonania zadań. Dzięki temu można poprawić bezpieczeństwo systemu i zmniejszyć ryzyko jakichś błędów. Na przykład, gdyby zespół administracyjny dał uprawnienia 'Drukuj' pracownikom, to mogliby oni swobodnie korzystać z drukarek, co jest niezbędne w ich codziennej pracy. Warto też pomyśleć o szkoleniu pracowników, żeby wiedzieli, jak korzystać z zasobów sieciowych, co na pewno zwiększy wydajność ich pracy.

Pytanie 11

Aby zrealizować ręczną konfigurację interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy wykorzystać komendę

A. ifconfig
B. route add
C. ipconfig
D. eth0
Wybór odpowiedzi 'eth0' wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące konfiguracji sieci w Linuxie. 'eth0' to nie polecenie, lecz nazwa interfejsu sieciowego, który jest używany do identyfikacji konkretnego urządzenia sieciowego w systemie. W kontekście zarządzania siecią, nie można używać nazw interfejsów jako samodzielnych poleceń, ponieważ nie dostarczają one żadnej funkcjonalności do konfiguracji lub wyświetlania informacji. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamienie nazwy interfejsu z narzędziem administracyjnym, co prowadzi do nieporozumień. Z kolei odpowiedź 'route add' odnosi się do zarządzania tablicą routingu w systemie, a nie do konfiguracji interfejsów sieciowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to polecenie może służyć do ustawiania adresu IP, ale w rzeczywistości jego głównym celem jest dodawanie tras do tablicy routingu, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wreszcie 'ipconfig' jest narzędziem stosowanym w systemach Windows, a nie w Linuxie. Posiadanie wiedzy na temat różnic między tymi systemami operacyjnymi jest kluczowe, ponieważ wielu użytkowników myli polecenia i narzędzia, co może prowadzić do błędnych konfiguracji i problemów z siecią. W zrozumieniu administracji sieciowej w Linuxie ważne jest, aby użytkownicy posiedli wiedzę na temat poprawnych narzędzi i ich zastosowań, co pozwoli im na efektywne zarządzanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 12

W Active Directory, zbiór składający się z jednej lub wielu domen, które dzielą wspólny schemat oraz globalny katalog, określa się mianem

A. gwiazdą
B. lasem
C. liściem
D. siatką
Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w architekturze Active Directory (AD) termin 'las' odnosi się do zbioru jednej lub większej liczby domen, które mają wspólny schemat (Schema) oraz globalny wykaz (Global Catalog). Las jest kluczowym elementem organizacji wewnętrznej Active Directory, który pozwala na zarządzanie grupami domen i ich zasobami w skoordynowany sposób. W praktyce, las umożliwia administratorom IT zarządzanie wieloma domenami w ramach jednej struktury, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach z rozproszoną infrastrukturą IT. Dla przykładu, jeśli firma ma różne oddziały w różnych lokalizacjach, może stworzyć las, który obejmie wszystkie te oddziały jako osobne domeny, ale z możliwością współdzielenia zasobów i informacji. Dzięki temu organizacja może zachować elastyczność i łatwość w zarządzaniu, a także zapewnić spójność w politykach bezpieczeństwa i dostępu. Dodatkowo, w kontekście dobrych praktyk, zarządzanie lasami w AD wspiera zasady segregacji obowiązków oraz ułatwia nadzorowanie polityk grupowych.

Pytanie 13

Zastosowanie połączenia typu trunk między dwoma przełącznikami umożliwia

A. zablokowanie wszystkich nadmiarowych połączeń na danym porcie
B. konfigurację agregacji portów, co zwiększa przepustowość między przełącznikami
C. przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych w jednym łączu
D. zwiększenie przepustowości dzięki wykorzystaniu dodatkowego portu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Połączenie typu trunk między dwoma przełącznikami rzeczywiście umożliwia przesyłanie ramek z różnych wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) przez jedno łącze. Dzięki temu, cały ruch sieciowy, pochodzący z wielu VLAN-ów, może być efektywnie transportowany przez jedno fizyczne połączenie, co prowadzi do oszczędności w infrastrukturze kablowej oraz zwiększenia elastyczności sieci. Praktycznym zastosowaniem trunków jest konfiguracja w środowiskach wirtualnych, gdzie wiele maszyn wirtualnych korzysta z różnych VLAN-ów. Standard IEEE 802.1Q definiuje sposób tagowania ramek Ethernet, co pozwala na identyfikację, z którego VLAN-u pochodzi dana ramka. Dobrą praktyką jest przypisywanie trunków do portów, które łączą przełączniki, aby zapewnić segregację ruchu oraz umożliwić wydajne zarządzanie siecią. Implementując trunkowanie, administratorzy sieci mogą również wprowadzać polityki bezpieczeństwa i zarządzać ruchem w sposób, który optymalizuje wydajność sieci oraz minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładowo, w dużych sieciach korporacyjnych, trunking pozwala na segregację ruchu biura i działów, co jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 14

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. magistrali
B. pełnej siatki
C. pierścienia
D. gwiazdy
W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.

Pytanie 15

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Active Directory to usługa, która monitoruje wykorzystanie limitów dyskowych aktywnych katalogów
B. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa
C. Active Directory stanowi system katalogowy w sieciach operacyjnych firmy Microsoft
D. W Active Directory informacje są organizowane w sposób hierarchiczny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Active Directory (AD) to usługa katalogowa stworzona przez firmę Microsoft, która ułatwia zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Obejmuje funkcje takie jak zarządzanie tożsamościami, kontrola dostępu oraz centralizacja informacji o użytkownikach, grupach oraz urządzeniach. W praktyce AD umożliwia administratorom zarządzanie kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz politykami bezpieczeństwa w zorganizowany sposób. Na przykład, dzięki hierarchicznej strukturze domen i jednostek organizacyjnych, administratorzy mogą łatwo przypisywać odpowiednie uprawnienia i ograniczenia w zależności od potrzeb organizacji. Standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) są wykorzystywane do komunikacji z katalogiem, co zapewnia interoperacyjność z innymi systemami. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa, takie jak regularne audyty i stosowanie polityk dostępu, są kluczowe dla ochrony danych i zasobów w środowisku AD.

Pytanie 16

W biurze rachunkowym potrzebne jest skonfigurowanie punktu dostępu oraz przygotowanie i podłączenie do sieci bezprzewodowej trzech komputerów oraz drukarki z WiFi. Koszt usługi konfiguracji poszczególnych elementów sieci wynosi 50 zł za każdy komputer, 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jaki będzie całkowity wydatek związany z tymi pracami serwisowymi?

A. 300 zł
B. 250 zł
C. 100 zł
D. 200 zł
Cały koszt serwisu wynosi 300 zł. To wynik dodania kosztów za konfigurację trzech komputerów, drukarki i punktu dostępu. Koszt skonfigurowania jednego komputera to 50 zł, więc jeśli mamy trzy, to wychodzi 150 zł (50 zł razy 3). Do tego jeszcze 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jak to zsumujesz, to dostaniesz 150 zł + 50 zł + 100 zł, co daje 300 zł. To jest ważne, bo pokazuje, jak kluczowe jest dobre planowanie budżetu w usługach IT. Z mojego doświadczenia, firmy często muszą uważnie oceniać koszty przy wprowadzaniu nowych technologii, bo inaczej mogą się zdziwić. Dlatego dobrze jest przeanalizować wszystko dokładnie przed startem projektu, żeby lepiej nią zarządzać i nie mieć niespodzianek z wydatkami w przyszłości.

Pytanie 17

Użytkownik korzysta z polecenia ipconfig /all w systemie Windows. Jaką informację uzyska po jego wykonaniu?

A. Listę aktywnych połączeń TCP wraz z numerami portów i adresami zdalnymi.
B. Informacje dotyczące wersji i stanu sterownika karty graficznej zainstalowanej w systemie.
C. Dane o aktualnym wykorzystaniu miejsca na wszystkich partycjach dysku twardego.
D. Szczegółową konfigurację wszystkich interfejsów sieciowych, w tym adresy IP, maski podsieci, bramy domyślne, adresy serwerów DNS oraz fizyczne adresy MAC.
Polecenie ipconfig /all w systemie Windows służy do wyświetlania szczegółowych informacji o wszystkich interfejsach sieciowych zainstalowanych w komputerze. Wynik tego polecenia to nie tylko podstawowy adres IP czy maska podsieci, ale także takie dane jak: adresy fizyczne MAC poszczególnych kart, adresy bram domyślnych, serwerów DNS i WINS, status DHCP, a nawet identyfikatory poszczególnych interfejsów. Dzięki temu narzędziu administrator może w prosty sposób zweryfikować, jak skonfigurowane są poszczególne karty sieciowe, czy komputer korzysta z DHCP, czy adresy przydzielone są statycznie, a także czy nie występują konflikty adresów. Praktycznie – przy rozwiązywaniu problemów z siecią lokalną, właśnie ipconfig /all jest jednym z pierwszych poleceń, po jakie sięga technik czy administrator. Moim zdaniem, każdy, kto chce efektywnie zarządzać sieciami komputerowymi i rozumieć ich działanie, powinien znać szczegóły wyjścia tego polecenia na pamięć. W branży IT to jedna z absolutnych podstaw, a jednocześnie narzędzie, które nie raz potrafi zaoszczędzić godziny żmudnego szukania błędów konfiguracyjnych. Standardy branżowe wręcz zalecają korzystanie z tego polecenia przy każdej diagnozie sieciowej.

Pytanie 18

Który z poniższych zapisów określa folder noszący nazwę dane, który jest udostępniony na dysku sieciowym urządzenia o nazwie serwer1?

A. \dane
B. \serwer1\dane
C. C:\serwer1\dane
D. C:\dane
Odpowiedzi \dane, C:\serwer1\dane oraz C:\dane są nietrafione z paru powodów. Po pierwsze, \dane nie ma informacji o serwerze, więc nie nadaje się do dostępu do folderu w sieci. W Windowsie zawsze trzeba powiedzieć, na jakim serwerze jest folder, żeby dobrze działało w sieciach lokalnych. Co do C:\serwer1\dane, to brzmi jak lokalna ścieżka, a to jest mylące. Żeby wejść na folder na serwerze, musimy użyć formatu sieciowego. I jeszcze C:\dane, która też wskazuje na lokalny dysk, co znów jest błędne, bo nie odwołuje się do zasobów sieciowych. Widać, że tu panuje zamieszanie między tym, co jest lokalne a co zdalne. Właściwe rozumienie, jakie są ścieżki dostępu, jest kluczowe, żeby efektywnie korzystać z zasobów w sieci. Trzymanie się tych zasad to ważny krok w stronę lepszej współpracy w zespole.

Pytanie 19

Aby uzyskać sześć podsieci z sieci o adresie 192.168.0.0/24, co należy zrobić?

A. zmniejszyć długość maski o 3 bity
B. zmniejszyć długość maski o 2 bity
C. zwiększyć długość maski o 3 bity
D. zwiększyć długość maski o 2 bity

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby wydzielić sześć podsieci z sieci o adresie 192.168.0.0/24, konieczne jest zwiększenie długości maski o 3 bity. Maska /24 oznacza, że pierwsze 24 bity adresu IP są wykorzystywane do identyfikacji sieci, a pozostałe 8 bitów do identyfikacji hostów. W celu uzyskania sześciu podsieci, musimy za pomocą dodatkowych bitów zarezerwować odpowiednią ilość adresów. W przypadku podziału sieci na podsieci, stosujemy formułę 2^n >= liczba wymaganych podsieci, gdzie n to liczba bitów, które dodajemy do maski. Zatem, 2^3 = 8, co zaspokaja potrzebę sześciu podsieci. Przy zwiększeniu długości maski o 3 bity, uzyskujemy maskę /27, co pozwala na otrzymanie 8 podsieci, z których każda ma 30 dostępnych adresów hostów. Przykładowe podsieci, które powstają w tym wypadku, to: 192.168.0.0/27, 192.168.0.32/27, 192.168.0.64/27, itd. Dobrą praktyką w projektowaniu sieci jest planowanie adresacji IP z wyprzedzeniem, aby dostosować ją do przyszłych potrzeb, co w tym przypadku zostało uwzględnione.

Pytanie 20

Zgodnie z normą EN-50173, klasa D skrętki komputerowej obejmuje zastosowania wykorzystujące zakres częstotliwości

A. do 100 MHZ
B. do 1 MHz
C. do 16 MHz
D. do 100 kHz
Klasa D skrętki komputerowej, zgodnie z normą EN-50173, obejmuje aplikacje korzystające z pasma częstotliwości do 100 MHz. Oznacza to, że kabel kategorii 5e i wyższe, takie jak kategoria 6 i 6A, są zaprojektowane, aby wspierać transmisję danych w sieciach Ethernet o dużej przepustowości, w tym Gigabit Ethernet oraz 10 Gigabit Ethernet na krótkich dystansach. Standardy te uwzględniają poprawne ekranowanie i konstrukcję przewodów, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne oraz zapewnia odpowiednią jakość sygnału. Przykładowo, w biurach oraz centrach danych często wykorzystuje się skrętki kategorii 6, które obsługują aplikacje wymagające wysokiej wydajności, takie jak przesyłanie multimediów, wideokonferencje czy intensywne transfery danych. Wiedza na temat klas kabli i odpowiadających im pasm częstotliwości jest kluczowa dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem oraz wdrażaniem nowoczesnych sieci komputerowych, co wpływa na efektywność komunikacji i wydajność całych systemów sieciowych.

Pytanie 21

W celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci firmowej administrator wdrożył protokół 802.1X. Do czego służy ten protokół?

A. Służy do kontroli dostępu do sieci na poziomie portów przełącznika, umożliwiając uwierzytelnianie urządzeń przed przyznaniem im dostępu do sieci.
B. Monitoruje i analizuje przepustowość łącza internetowego w firmie.
C. Realizuje dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej.
D. Zapewnia szyfrowanie transmisji danych wyłącznie w warstwie aplikacji.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół 802.1X to kluczowy element bezpieczeństwa nowoczesnych sieci komputerowych, szczególnie tych wykorzystywanych w środowiskach korporacyjnych i instytucjonalnych. Jego głównym zadaniem jest kontrola dostępu do sieci na najniższym poziomie, czyli na porcie przełącznika (lub punkcie dostępowym w przypadku sieci bezprzewodowych). Mechanizm ten wymaga, aby każde urządzenie próbujące połączyć się z siecią przeszło proces uwierzytelniania, zanim uzyska dostęp do zasobów sieciowych. Najczęściej wykorzystuje się tu serwer RADIUS do weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia, co znacząco redukuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Z mojego doświadczenia wdrożenie 802.1X to nie tylko podstawa zgodności z politykami bezpieczeństwa (np. ISO 27001), ale także skuteczny sposób na ograniczenie tzw. ataków typu „plug and play”, gdzie ktoś podpina nieautoryzowane urządzenie do wolnego portu. W praktyce, np. w dużych biurach czy na uczelniach, 802.1X umożliwia granularne zarządzanie dostępem i szybkie wycofanie uprawnień, jeśli pracownik opuszcza firmę. To rozwiązanie bardzo często łączy się z innymi technologiami, jak VLAN czy NAC (Network Access Control), co pozwala na jeszcze większą kontrolę i automatyzację procesów bezpieczeństwa. Najważniejsze, że 802.1X działa jeszcze zanim system operacyjny uzyska pełny dostęp do sieci, co czyni go wyjątkowo skutecznym narzędziem prewencji.

Pytanie 22

Urządzenie warstwy dystrybucji, które odpowiada za połączenie odrębnych sieci oraz zarządzanie przepływem danych między nimi, nazywane jest

A. koncentratorem
B. routerem
C. serwerem
D. przełącznikiem
Serwer, jako urządzenie, pełni zupełnie inną rolę niż router. Jest to system komputerowy, który dostarcza różnorodne usługi i zasoby innym komputerom w sieci, nie zajmując się bezpośrednim zarządzaniem przepływem informacji między sieciami. Serwery mogą obsługiwać aplikacje, przechowywać dane czy oferować usługi takie jak hosting stron internetowych, ale nie mają zdolności do trasowania pakietów danych jak routery. Przełącznik natomiast działa na warstwie drugiej modelu OSI, czyli zajmuje się przekazywaniem ramek między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Jego główną funkcją jest przełączanie ramek w oparciu o adresy MAC, co sprawia, że nie jest on w stanie łączyć różnych sieci. Koncentratory, które są urządzeniami starszej generacji, również nie mają zdolności do zarządzania ruchem między sieciami; działają na poziomie fizycznym, po prostu przekazując sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń bez inteligentnego kierowania nimi. Te mylne pojęcia mogą prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, ponieważ zrozumienie specyfiki każdego z tych urządzeń jest kluczowe dla ich prawidłowego zastosowania. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego urządzenia sieciowego powinien być oparty na konkretnej funkcjonalności i wymaganiach sieci.

Pytanie 23

Usługi wspierające utrzymanie odpowiedniej kondycji oraz poziomu bezpieczeństwa sieci kontrolowanej przez Serwer Windows to

A. Usługi zasad sieciowych i dostępu sieciowego
B. Usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory
C. Usługi certyfikatów Active Directory
D. Usługi wdrażania systemu Windows
Usługi certyfikatów Active Directory, mimo że są istotne w kontekście zarządzania tożsamością i poświadczeniami, nie są bezpośrednio związane z zapewnieniem kondycji i poziomu zabezpieczeń sieci. Certyfikaty są wykorzystywane do szyfrowania danych oraz uwierzytelniania, co ma swoje zastosowanie w ochronie komunikacji, jednak nie odpowiadają za zarządzanie dostępem do zasobów sieciowych w sposób, w jaki czyni to NPAS. Usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory również pełnią funkcję związana z autoryzacją użytkowników, ale koncentrują się bardziej na zarządzaniu uprawnieniami do danych i zasobów, a więc nie są odpowiednie do zapewnienia bezpieczeństwa samej struktury sieci. Usługi wdrażania systemu Windows są natomiast związane z instalacją i konfiguracją systemu operacyjnego, co również nie wpływa na dynamikę zarządzania dostępem do sieci. Zrozumienie różnic między tymi usługami jest kluczowe, ponieważ wiele osób myli je, zakładając, że wszystkie mają podobne funkcje w zakresie bezpieczeństwa. W rzeczywistości, każda z tych usług ma swoje specyficzne zastosowania, a ich skuteczne współdziałanie jest niezbędne w kompleksowym podejściu do zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 24

W którym rejestrze systemu Windows znajdziemy informacje o błędzie spowodowanym brakiem synchronizacji czasu systemowego z serwerem NTP?

A. Aplikacja.
B. System.
C. Zabezpieczenia.
D. Ustawienia.
Wybór dziennika systemowego jako źródła informacji o błędach synchronizacji czasu z serwerem NTP jest prawidłowy, ponieważ dziennik systemowy w systemie Windows rejestruje wszystkie zdarzenia związane z działaniem systemu operacyjnego, w tym problemy z synchronizacją czasu. Synchronizacja czasu jest kluczowym procesem, który zapewnia, że system operacyjny działa w zgodzie z czasem serwera NTP, co jest istotne dla wielu aplikacji i operacji sieciowych. Problemy z synchronizacją mogą prowadzić do błędów w logowaniu, problemów z certyfikatami SSL oraz niestabilności w aplikacjach zależnych od dokładnego czasu. Aby zdiagnozować problem, administratorzy mogą uruchomić Podgląd zdarzeń (Event Viewer) i przeszukać dziennik systemowy pod kątem wpisów związanych z NTP, takich jak błędy „Time-Service” lub „Sync”. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie dzienników systemowych, co pozwala na wczesne wykrywanie i rozwiązywanie potencjalnych problemów związanych z synchronizacją czasu.

Pytanie 25

Punkty abonenckie są rozmieszczone w równych odstępach, do nawiązania połączenia z najbliższym punktem wymagane jest 4 m kabla, a z najdalszym - 22 m. Koszt zakupu 1 m kabla wynosi 1 zł. Jaką kwotę trzeba przeznaczyć na zakup kabla UTP do połączenia 10 podwójnych gniazd abonenckich z punktem dystrybucyjnym?

A. 80 zł
B. 260 zł
C. 440 zł
D. 130 zł
Odpowiedzi takie jak 130 zł czy 440 zł wynikają raczej z niezrozumienia, jak to wszystko policzyć. Gdy mówisz, że 130 zł to pomijasz, że odległości do gniazd są różne. Myślenie, że wszystkie gniazda są w tej samej odległości, to błąd. Na przykład, średnia długość kabla to nie wszystko, bo każda odległość może być zupełnie inna i to może całkowicie zmienić koszty. Z kolei odpowiedź 440 zł, to chyba wynika z myślenia, że każde gniazdo musi mieć maksymalną długość kabla, co też jest mało prawdopodobne. W rzeczywistości, część gniazd jest bliżej i potrzebuje mniej kabla, więc koszty są niższe. W projektach instalacyjnych często jest tak, że ludzie przesadzają z zabezpieczeniem, przez co kupują więcej materiałów niż potrzebują. Zamiast tego, warto dokładnie pomierzyć i przeanalizować, co jest gdzie, żeby zmniejszyć wydatki. Opracowanie schematu instalacji to naprawdę dobra praktyka, bo ułatwia później wszystko zaplanować.

Pytanie 26

Przynależność komputera do danej sieci wirtualnej nie może być ustalana na podstawie

A. adresu MAC karty sieciowej komputera
B. numeru portu przełącznika
C. znacznika ramki Ethernet 802.1Q
D. nazwa komputera w sieci lokalnej
Nazwa komputera w sieci lokalnej, znana również jako hostname, jest używana głównie do identyfikacji urządzenia w bardziej przyjazny sposób dla użytkowników. Jednakże, nie ma wpływu na przypisanie komputera do konkretnej sieci wirtualnej, ponieważ przynależność ta opiera się na technicznych aspektach działania sieci, takich jak adresacja i mechanizmy VLAN. Wirtualne sieci lokalne (VLAN) są definiowane na poziomie przełączników sieciowych, które wykorzystują znaczniki ramki Ethernet 802.1Q do identyfikacji i segregacji ruchu. Dlatego, aby przypisać komputer do konkretnej VLAN, kluczowe jest wykorzystanie adresów MAC i numerów portów przełącznika, które są bezpośrednio związane z fizycznym połączeniem urządzenia w sieci. Zastosowanie VLAN-ów pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększenie bezpieczeństwa i organizacji w dużych środowiskach sieciowych. Zrozumienie tej kwestii jest niezbędne dla skutecznego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 27

Jakie polecenie w systemie Windows pokazuje tablicę routingu hosta?

A. netstat - r
B. ipconfig /release
C. netstat -n
D. ipconfig /renew
Wybierając 'ipconfig /renew', użytkownik wprowadza polecenie, które odnawia adres IP przypisany do interfejsu sieciowego za pośrednictwem protokołu DHCP. Choć jest to istotne w kontekście dynamicznego zarządzania adresami IP, nie ma to związku z wyświetlaniem tabeli routingu, gdyż to narzędzie nie dostarcza informacji o trasach, a jedynie odświeża adres IP. Z kolei 'netstat -n' to polecenie, które wyświetla aktywne połączenia sieciowe oraz ich stany, ale nie obejmuje tabeli routingu. Użytkownik może myśleć, że poprzez monitorowanie połączeń uzyska informacje o trasach, co jest błędne, ponieważ informacje te dotyczą jedynie aktualnych sesji komunikacyjnych. Ostatecznie, 'ipconfig /release' również nie dotyczy tabeli routingu, ponieważ jego funkcją jest zwolnienie aktualnie przypisanego adresu IP. Często mylone jest pojęcie zarządzania IP z zarządzaniem trasami, co prowadzi do nieporozumień. Użytkownicy powinni zrozumieć, że polecenia związane z konfiguracją DHCP różnią się od tych, które dotyczą analizy i zarządzania trasami w sieci. W kontekście zarządzania siecią, ważne jest właściwe rozróżnianie funkcji poszczególnych poleceń, aby efektywnie diagnozować i optymalizować działanie sieci.

Pytanie 28

Jednostką przenikania zdalnego FEXT, dotyczącego okablowania strukturalnego, jest

A. s
B. Ω
C. V
D. dB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
FEXT, czyli far-end crosstalk, to zjawisko zakłócenia sygnału w systemach okablowania strukturalnego, które występuje, gdy sygnał z jednego toru kablowego wpływa na tor inny, znajdujący się w dalszej odległości. Jednostką przeniku zdalnego FEXT jest dB (decybel), co oznacza, że mierzy się go w logarytmicznej skali, co pozwala na łatwiejsze porównanie poziomów sygnału i zakłóceń. W praktyce, zrozumienie i mierzenie FEXT jest kluczowe w projektowaniu i eksploatacji systemów komunikacyjnych, zwłaszcza w sieciach Ethernet oraz w technologii DSL. Przykładowo, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, zagadnienia dotyczące FEXT są regulowane, a ich wartości graniczne są określone, aby zapewnić minimalizację zakłóceń i poprawę jakości sygnału. Właściwe projektowanie systemów okablowania, w tym odpowiednia separacja torów kablowych oraz dobór materiałów, przyczynia się do zmniejszenia przeniku FEXT i zwiększenia efektywności komunikacji.

Pytanie 29

Która z poniższych właściwości kabla koncentrycznego RG-58 sprawia, że nie jest on obecnie stosowany w budowie lokalnych sieci komputerowych?

A. Koszt narzędzi potrzebnych do montażu i łączenia kabli
B. Brak opcji nabycia dodatkowych urządzeń sieciowych
C. Maksymalna prędkość przesyłania danych wynosząca 10 Mb/s
D. Maksymalna odległość między stacjami wynosząca 185 m
Podane cechy, takie jak maksymalna odległość pomiędzy stacjami wynosząca 185 m, cena narzędzi do montażu oraz brak możliwości zakupu dodatkowych urządzeń sieciowych, mogą na pierwszy rzut oka wydawać się istotne w kontekście wyboru kabla do lokalnych sieci komputerowych. Jednakże, kluczowym czynnikiem, który decyduje o niewłaściwości kabla RG-58 w tej roli, jest jego niska maksymalna prędkość transmisji danych, wynosząca 10 Mb/s. W sieciach komputerowych, wydajność i przepustowość są zdecydowanie bardziej krytyczne niż inne aspekty, takie jak koszt narzędzi czy odległość. W praktyce, kable koncentryczne, takie jak RG-58, mogą być stosowane w określonych, mniej wymagających aplikacjach, ale ich ograniczenia w zakresie prędkości sprawiają, że są one nieodpowiednie dla nowoczesnych rozwiązań, które wymagają szybkiej wymiany danych. Zdecydując się na budowę lokalnej sieci komputerowej, inżynierowie i projektanci sieci powinni kierować się aktualnymi standardami branżowymi, które jasno określają minimalne wymagania dotyczące prędkości transmisji oraz odległości. Dlatego błędem jest ocena kabla koncentrycznego na podstawie jego maksymalnej odległości czy kosztów montażu, gdyż kluczowym czynnikiem powinny być jego właściwości transmisyjne.

Pytanie 30

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. transmisji dźwięku przez sieć
B. wysyłania wiadomości e-mail
C. przesyłania wiadomości na forum dyskusyjnym
D. realizacji czatów za pomocą interfejsu tekstowego
Internet Relay Chat (IRC) jest protokołem komunikacyjnym, który umożliwia prowadzenie rozmów za pomocą konsoli tekstowej w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą łączyć się w kanałach, które działają jak wirtualne pokoje rozmowy, gdzie mogą wymieniać wiadomości tekstowe z innymi uczestnikami. IRC został zaprojektowany w latach 80. XX wieku i jest jednym z najstarszych protokołów komunikacyjnych w sieci. W praktyce, IRC jest często wykorzystywany do organizacji i koordynacji pracy zespołów, w społecznościach gier online oraz w różnych projektach open source, gdzie komunikacja w czasie rzeczywistym jest kluczowa. Standardowe klienty IRC, takie jak mIRC czy HexChat, oferują różne funkcje, takie jak możliwość tworzenia skryptów, co umożliwia automatyzację pewnych procesów. Warto również zauważyć, że IRC opiera się na architekturze klient-serwer, co oznacza, że klienci łączą się z serwerem IRC, który zarządza rozmowami i kanałami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 31

Jak można zidentyfikować przeciążenie w sieci lokalnej LAN?

A. diodowego testera okablowania
B. miernika uniwersalnego
C. analizatora protokołów sieciowych
D. reflektometru optycznego OTDR
Analizator protokołów sieciowych to kluczowe narzędzie w monitorowaniu i diagnostyce sieci lokalnych (LAN). Dzięki możliwości rejestrowania i analizy ruchu sieciowego, może on wykryć przeciążenie poprzez identyfikację spadków wydajności oraz zatorów w przesyłaniu danych. Na przykład, jeśli analizator wskazuje, że określony port jest mocno obciążony, administrator sieci może podjąć działania, takie jak optymalizacja trasowania pakietów czy zarządzanie przepustowością. W kontekście dobrych praktyk, wykorzystanie takich narzędzi pozwala na proaktywne zarządzanie siecią, zgodnie z zasadami ITIL (Information Technology Infrastructure Library), co zwiększa niezawodność i stabilność usług sieciowych. Warto również podkreślić, że analizatory protokołów, takie jak Wireshark, są standardem w branży, umożliwiając dogłębną analizę zarówno warstwy aplikacji, jak i transportowej, co jest niezbędne do zrozumienia i rozwiązania problemów z przeciążeniem.

Pytanie 32

Jakie jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz 26-bitową maską?

A. 192.168.35.0
B. 192.168.35.255
C. 192.168.35.192
D. 192.168.35.63
Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci to adres, który umożliwia wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Aby obliczyć adres rozgłoszeniowy, należy znać adres IP hosta oraz maskę podsieci. W przypadku adresu IP 192.168.35.202 z 26-bitową maską (255.255.255.192), maska ta dzieli adres na część sieciową i część hosta. W tym przypadku, maska 26-bitowa oznacza, że ostatnie 6 bitów jest przeznaczone dla hostów. Mamy zakres adresów od 192.168.35.192 do 192.168.35.255. Adres rozgłoszeniowy to ostatni adres w danym zakresie, co w tym przypadku wynosi 192.168.35.255. Przydatność tego adresu jest szczególnie istotna w sieciach lokalnych, gdzie urządzenia mogą komunikować się ze sobą w sposób grupowy, co jest zrealizowane właśnie poprzez użycie adresu rozgłoszeniowego. Przykładem zastosowania adresu rozgłoszeniowego może być wysyłanie aktualizacji oprogramowania do wszystkich komputerów w sieci jednocześnie, co znacznie ułatwia zarządzanie i oszczędza czas.

Pytanie 33

Protokół, który umożliwia synchronizację zegarów stacji roboczych w sieci z serwerem NCP, to

A. Internet Control Message Protocol
B. Simple Network Time Protocol
C. Simple Mail Transfer Protocol
D. Internet Group Management Protocol
Simple Network Time Protocol (SNTP) jest protokołem używanym do synchronizacji zegarów komputerów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie dokładności czasu na urządzeniach klienckich, które komunikują się z serwerami NTP (Network Time Protocol). Protokół ten działa na zasadzie wymiany pakietów z informacjami o czasie, co pozwala na korekcję zegarów roboczych. Dzięki SNTP, organizacje mogą zapewnić spójność czasową w swojej infrastrukturze IT, co jest kluczowe w wielu aplikacjach, takich jak logowanie zdarzeń, transakcje finansowe oraz synchronizacja danych między serwerami. W praktyce, wdrożenie SNTP w sieci lokalnej lub w chmurze jest stosunkowo proste i może znacznie poprawić efektywność operacyjną. Przykładem zastosowania SNTP jest synchronizacja czasu w systemach rozproszonych, gdzie zgodność czasowa jest istotna dla poprawności działania aplikacji. Standardy, takie jak RFC 5905, określają szczegóły implementacji i działania protokołu, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu czasem w sieci.

Pytanie 34

Od momentu wprowadzenia Windows Server 2008, zakupując konkretną edycję systemu operacyjnego, nabywca otrzymuje prawo do zainstalowania określonej liczby kopii w środowisku fizycznym oraz wirtualnym. Która wersja tego systemu umożliwia nieograniczone instalacje wirtualne serwera?

A. Windows Server Foundation
B. Windows Server Datacenter
C. Windows Server Essential
D. Windows Server Standard

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Windows Server Datacenter to edycja systemu operacyjnego zaprojektowana z myślą o środowiskach wirtualnych, umożliwiająca nieograniczoną liczbę instalacji wirtualnych maszyn. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach, które potrzebują elastyczności i skalowalności w zarządzaniu swoimi zasobami IT. Przykładowo, firmy korzystające z chmury obliczeniowej mogą wdrażać wiele instancji aplikacji lub usług bez dodatkowych opłat licencyjnych, co pozwala na optymalizację kosztów operacyjnych. W kontekście standardów branżowych, edycja Datacenter wspiera wirtualizację zgodnie z najlepszymi praktykami Microsoftu, takimi jak Hyper-V, co umożliwia efektywne zarządzanie infrastrukturą i zasobami. Dodatkowo, organizacje mogą łatwo dostosować swoją infrastrukturę do zmieniających się wymagań biznesowych, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku IT.

Pytanie 35

Jaki protokół umożliwia przeglądanie stron www w przeglądarkach internetowych poprzez szyfrowane połączenie?

A. Hypertext Transfer Protocol Secure
B. FTP Secure
C. SSH File Transfer Protocol
D. Hypertext Transfer Protocol
Hypertext Transfer Protocol Secure (HTTPS) to protokół, który zapewnia bezpieczne przesyłanie danych między przeglądarką internetową a serwerem. Działa on na bazie standardowego protokołu HTTP, ale dodaje warstwę szyfrowania przy użyciu protokołów TLS (Transport Layer Security) lub SSL (Secure Sockets Layer). Dzięki temu, przesyłane informacje, takie jak dane osobowe czy informacje płatnicze, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. Przykłady zastosowania HTTPS to wszelkie strony internetowe, które wymagają bezpieczeństwa, takie jak banki online, sklepy internetowe oraz portale społecznościowe. Zastosowanie HTTPS jest obecnie standardem w Internecie, a wiele przeglądarek oznacza niezaszyfrowane strony jako mniej bezpieczne. Wdrożenie HTTPS jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak W3C oraz IETF, które promują bezpieczne praktyki w sieci. Warto również dodać, że korzystanie z HTTPS może wpływać na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, co czyni go korzystnym nie tylko z perspektywy bezpieczeństwa, ale także SEO.

Pytanie 36

Aby zarejestrować i analizować pakiety przesyłane w sieci, należy wykorzystać aplikację

A. CuteFTP
B. puTTy
C. WireShark
D. FileZilla
WireShark to zaawansowane narzędzie do analizy protokołów sieciowych, które umożliwia przechwytywanie i przeglądanie danych przesyłanych przez sieć w czasie rzeczywistym. Dzięki jego funkcjom użytkownicy mogą analizować ruch sieciowy, identyfikować problemy z wydajnością oraz debugować aplikacje sieciowe. Program obsługuje wiele protokołów i potrafi wyświetlić szczegółowe informacje o każdym pakiecie, co czyni go nieocenionym narzędziem dla administratorów sieci oraz specjalistów ds. bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania WireSharka może być sytuacja, w której administrator musi zdiagnozować problemy z połączeniem w sieci lokalnej – dzięki możliwości filtrowania danych, może szybko zlokalizować błędne pakiety i zrozumieć ich przyczynę. W kontekście dobrych praktyk branżowych, WireShark jest powszechnie zalecany do monitorowania bezpieczeństwa, analizy ataków oraz audytów sieciowych, co czyni go kluczowym narzędziem w arsenale specjalistów IT.

Pytanie 37

Jak nazywa się topologia fizyczna, w której wszystkie urządzenia sieciowe są połączone z jednym centralnym urządzeniem?

A. siatki
B. gwiazdy
C. drzewa
D. pierścienia
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia, takie jak komputery i drukarki, są połączone z centralnym urządzeniem, zazwyczaj przełącznikiem lub hubem. Taki układ zapewnia łatwą konserwację i diagnozowanie problemów, gdyż ewentualne awarie jednego z węzłów nie wpływają na funkcjonowanie pozostałych urządzeń. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy może być lokalna sieć komputerowa w biurze, gdzie wszystkie stacje robocze są podłączone do jednego przełącznika. Standardy takie jak Ethernet oraz protokoły sieciowe, takie jak TCP/IP, zostały zaprojektowane z myślą o pracy w takich strukturach. Zastosowanie topologii gwiazdy ułatwia także skalowanie sieci – wystarczy dodać nowe urządzenie do centralnego przełącznika, co czyni ją elastyczną i odpowiednią dla rozwijających się środowisk biurowych.

Pytanie 38

Do ilu sieci należą komputery o adresach IPv4 przedstawionych w tabeli?

NazwaAdres IPMaska
Komputer 110.11.161.10255.248.0.0
Komputer 210.12.161.11255.248.0.0
Komputer 310.13.163.10255.248.0.0
Komputer 410.14.163.11255.248.0.0

A. Jednej.
B. Dwóch.
C. Czterech.
D. Trzech.
Wybór odpowiedzi wskazującej na więcej niż jedną sieć opiera się na nieporozumieniu związanym z pojęciem podsieci i zastosowaniem masek sieciowych. Wiele osób może błędnie zakładać, że różne adresy IP automatycznie sugerują obecność różnych sieci. W rzeczywistości to właśnie maska sieciowa określa, które bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a które do identyfikacji poszczególnych hostów. Jeśli adresy IP mają tę samą maskę, oznacza to, że mogą należeć do tej samej sieci. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że różne adresy IP muszą oznaczać różne sieci, co jest niezgodne z zasadami działania protokołu IP. Zrozumienie działania maski sieciowej oraz sposobu, w jaki różne bity adresu IP są przypisywane do sieci i hostów, jest kluczowe dla właściwego zarządzania i projektowania sieci. W praktyce, projektanci sieci muszą uwzględniać te zasady, aby unikać większych problemów z komunikacją i zarządzaniem ruchem w przyszłości. Wybierając właściwe wartości masek, można efektywniej zarządzać adresowaniem IP i optymalizować działanie sieci, co jest zgodne ze standardami branżowymi.

Pytanie 39

W systemach operacyjnych Windows konto użytkownika z najwyższymi uprawnieniami domyślnymi przypisane jest do grupy

A. operatorzy kopii zapasowych
B. administratorzy
C. użytkownicy zaawansowani
D. goście
Konto użytkownika z grupy administratorzy w systemach operacyjnych Windows ma najwyższe uprawnienia domyślne, co oznacza, że może wprowadzać zmiany w systemie, instalować oprogramowanie oraz modyfikować ustawienia zabezpieczeń. Administratorzy mogą również zarządzać innymi kontami użytkowników, co czyni ich kluczowymi w kontekście zarządzania systemem. Przykładowo, administratorzy mogą tworzyć nowe konta, nadawać i odbierać uprawnienia, a także uzyskiwać dostęp do plików i folderów systemowych, które są niedostępne dla standardowych użytkowników. Z perspektywy praktycznej, rola administratora jest niezbędna w organizacjach, gdzie wymagane jest utrzymanie bezpieczeństwa i integralności danych. W kontekście standardów branżowych, dobrym przykładem jest wdrożenie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania ich zadań, a uprawnienia administratorów powinny być przydzielane z rozwagą i tylko w razie potrzeby.

Pytanie 40

Jaką rolę odgrywa usługa proxy?

A. firewalla.
B. serwera z usługami katalogowymi.
C. pośrednika sieciowego.
D. serwera e-mail.
Wybór odpowiedzi związanej z serwerem poczty, zaporą lub serwerem usług katalogowych to jakieś nieporozumienie, bo te wszystkie elementy mają zupełnie inne role w sieci. Serwer poczty zajmuje się tylko e-mailami, a to nie ma nic wspólnego z tym, co robi proxy. Zaporą natomiast zarządzamy ruchem, analizując dane, by zobaczyć, co wpuścić, a co nie. To też nie jest to samo, co pośredniczenie, które robi proxy. Serwer usług katalogowych, jak Active Directory, zajmuje się organizowaniem zasobów i autoryzacją, więc również nie ma nicza przysłowiowego pośrednictwa. Kluczowe jest, by nie mylić funkcji zabezpieczeń z pośredniczeniem. Dzięki proxy można przeglądać internet w bardziej anonimowy sposób, co nie jest rolą tych innych usług. Zrozumienie różnic między nimi pomaga lepiej zarządzać siecią i chronić zasoby w firmie.