Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:43
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 16:59

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych elementów wpływa na czas naświetlania zdjęcia?

A. Rozdzielczość matrycy
B. Czas otwarcia migawki
C. Ogniskowa obiektywu
D. Rodzaj użytego filtru
Czas otwarcia migawki jest jednym z kluczowych parametrów wpływających na czas naświetlania zdjęcia. W fotografii czas otwarcia migawki określa, jak długo światło może padać na matrycę aparatu. Im dłużej migawka jest otwarta, tym więcej światła dociera do matrycy, co wpływa na jasność i ekspozycję zdjęcia. Dłuższy czas naświetlania może być użyty w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić więcej światła, na przykład przy fotografowaniu w słabych warunkach oświetleniowych lub aby uzyskać efekt rozmycia ruchu. Z drugiej strony, krótszy czas naświetlania jest stosowany, gdy chcemy zamrozić dynamiczny ruch lub uniknąć prześwietlenia zdjęcia w jasnym otoczeniu. W praktyce, czas otwarcia migawki jest jednym z głównych elementów trójkąta ekspozycji, obok przysłony i czułości ISO, co czyni go nieodzownym narzędziem każdego fotografa. Warto podkreślić, że dobrze dobrany czas migawki pozwala na kreatywne wykorzystanie światła i ruchu, co jest esencją profesjonalnej fotografii.

Pytanie 2

Które oprogramowanie pozwala na sprawne zarządzanie plikami, ich nagrywanie, wyświetlanie, wyszukiwanie, sortowanie, filtrowanie oraz edytowanie metadanych?

A. Corel Photo-Paint
B. Publisher
C. Adobe InDesign
D. Adobe Bridge
Corel Photo-Paint, Publisher i Adobe InDesign to aplikacje, które pełnią różne funkcje w zakresie projektowania graficznego, ale nie są to programy dedykowane do zarządzania plikami w sposób, w jaki to robi Adobe Bridge. Corel Photo-Paint jest przede wszystkim narzędziem do edycji grafiki rastrowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest przekształcanie obrazów i ich retuszowanie. Użytkownicy mogą korzystać z zaawansowanych narzędzi do malowania i retuszu, ale Photo-Paint nie oferuje kompleksowych rozwiązań w zakresie zarządzania metadanymi czy organizacji plików. Publisher to program skierowany głównie do tworzenia publikacji, takich jak broszury, plakaty czy ulotki, i koncentruje się na projektowaniu układów stron oraz pracy z tekstem, a nie na zarządzaniu plikami multimedialnymi. Z kolei Adobe InDesign to narzędzie do składu i publikacji, które, mimo że także wspiera pracę z obrazami, nie jest zoptymalizowane pod kątem zarządzania zbiorami plików czy metadanymi. Wybór tych programów do funkcji zarządzania plikami prowadzi do nieporozumień, ponieważ skupiają się one na innych aspektach pracy w branży kreatywnej, koncentrując się na edycji, składzie i projektowaniu. W praktyce, osoby, które wybierają te aplikacje z myślą o zarządzaniu plikami, mogą napotykać trudności w organizacji swoich zasobów, co może prowadzić do nieefektywności i frustracji w pracy. Użytkownicy powinni zatem być świadomi różnic między tymi narzędziami i korzystać z Adobe Bridge, które zostało stworzone z myślą o zarządzaniu plikami multimedialnymi.

Pytanie 3

Jakiego koloru tło powinno być użyte przy robieniu zdjęcia do dowodu osobistego lub paszportu?

A. Czarnego
B. Beżowego
C. Szarego
D. Białego
Białe tło jest standardowym kolorem stosowanym w fotografii dokumentowej, w tym zdjęciach do dowodów tożsamości i paszportów. Tego rodzaju tło jest wymagane, ponieważ minimalizuje cienie oraz odbicia, co pozwala na dokładne odwzorowanie rysów twarzy. Wiele krajów, w tym Polska, wymaga zdjęć z białym tłem, co jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak te ustalone przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Oprócz białego tła, istotne jest, aby osoba na zdjęciu miała neutralną ekspresję twarzy, a także unikała ubrań czy akcesoriów, które mogą zlewać się z tłem. Zastosowanie białego tła sprzyja także lepszemu odwzorowaniu naturalnych kolorów skóry, co jest kluczowe dla identyfikacji. W praktyce, fotografujące osoby powinny zawsze upewnić się, że tło jest jednolite, czyste i dobrze oświetlone, aby zdjęcie spełniało wymagania formalne.

Pytanie 4

Jakiej techniki należy użyć, aby uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody w fotografii krajobrazowej?

A. Długiego czasu naświetlania
B. Wysokiej wartości ISO
C. Niskiej wartości przysłony
D. Stosowania lampy błyskowej
Aby w fotografii krajobrazowej uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody, kluczowe jest wykorzystanie długiego czasu naświetlania. Jest to technika, która pozwala na uchwycenie ruchu wody w sposób płynny i subtelny. Gdy stosujemy długi czas naświetlania, każdy ruch elementów w kadrze, takich jak woda, zostaje rozmyty, co tworzy efekt jedwabistej, delikatnej tekstury. W praktyce oznacza to, że woda w rzece, wodospadzie lub morzu, zamiast być zamrożona w jednym momencie, wygląda na miękką i płynącą. Aby uzyskać ten efekt, często stosuje się statyw, który zapobiega poruszeniu aparatu i utrzymuje ostrość innych elementów kadru. Długi czas naświetlania to jedna z ulubionych technik profesjonalistów, ponieważ dodaje zdjęciu dynamiki i artystycznego wyrazu. Można również użyć filtra ND (neutral density), który redukuje ilość światła wpadającego do obiektywu, co pozwala na wydłużenie czasu naświetlania w warunkach jasnego oświetlenia. Ta technika to nie tylko kwestia sprzętu, ale także wyczucia i umiejętności przewidywania, jak ruchy wody ułożą się na zdjęciu.

Pytanie 5

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody
B. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności
C. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)
D. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody
Wybór filtrów polaryzacyjnych w fotografii podwodnej jest często mylnie uważany za kluczowy. Choć filtry te potrafią zredukować odbicia na powierzchni wody i poprawić kontrast zdjęć, ich skuteczność w głębszych wodach jest ograniczona. Działa to głównie na powierzchni, gdzie światło odbija się od fal i powierzchni wody, a w głębszych warstwach wody, przy coraz większym zagęszczeniu cząsteczek, efekty te stają się znacznie mniej zauważalne. Dodatkowo, filtry polaryzacyjne nie są w stanie zastąpić brakującego światła, co jest kluczowe dla uchwycenia właściwych kolorów w fotografii podwodnej. Inwestycja w filtr polaryzacyjny może okazać się bezsensowna, jeżeli nie mamy solidnego systemu oświetleniowego, który dostarczy nam potrzebnego światła do uchwycenia detali i kolorów w wodzie. Również specjalne obiektywy makro o zwiększonej jasności, mimo że mogą pomóc w zbliżeniu do małych obiektów, również nie rozwiążą problemu oświetlenia pod wodą. System stabilizacji obrazu, chociaż przydatny, również nie kompensuje braku odpowiedniego oświetlenia, które jest kluczowe w sytuacji, gdy mówimy o fotografii w trudnych warunkach podwodnych. W praktyce, aby uzyskać najlepsze wyniki, kluczowe jest zainwestowanie w zewnętrzne źródła światła, które umożliwią uchwycenie wyjątkowych ujęć i pełnej palety kolorystycznej, a nie tylko poleganie na dodatkowych akcesoriach, które nie zaspokoją podstawowych potrzeb.

Pytanie 6

Temperatura barwowa światła świec wynosi około

A. 1800 K
B. 7000 K
C. 3200 K
D. 5500 K
Temperatura barwowa światła świec wynosi około 1800 K, co klasyfikuje to światło jako bardzo ciepłe i żółte. Tego rodzaju temperatura barwowa jest typowa dla źródeł światła, które emitują ciepłe odcienie, co w praktyce oznacza, że światło to jest przyjemne dla oka i często stosowane w domach oraz w oświetleniu nastrojowym. W kontekście oświetlenia, wiedza na temat temperatury barwowej jest kluczowa, szczególnie przy wyborze lamp do różnych pomieszczeń. Na przykład, w sypialniach często preferuje się niższe temperatury barwowe, takie jak 2700 K, aby stworzyć relaksującą atmosferę. Warto zauważyć, że standardy takie jak ANSI C78.377-2008 zalecają różnorodność temperatur barwowych w projektowaniu oświetlenia, co wpływa na nasze samopoczucie oraz estetykę otoczenia. Dodatkowo, zrozumienie temperatury barwowej jest istotne dla profesjonalnych fotografów i filmowców, którzy muszą kontrolować oświetlenie, aby uzyskać właściwe odwzorowanie kolorów. Wiedza ta jest zatem niezwykle użyteczna w wielu dziedzinach, od architektury po sztukę.

Pytanie 7

Jakiego materiału dotyczy oznaczenie "typ 120"?

A. Błony zwojowej
B. Materiału małoobrazkowego
C. Papieru stałogradacyjnego
D. Papieru wielogradacyjnego
Oznaczenie "typ 120" odnosi się do błony zwojowej, która jest powszechnie stosowana w fotografii. Błona zwojowa charakteryzuje się określonym formatem i czułością, co sprawia, że jest szeroko wykorzystywana w profesjonalnej fotografii oraz w zastosowaniach artystycznych. Błony zwojowe oferują wyspecjalizowane właściwości, takie jak lepsza gradacja tonów i szersza paleta kolorów w porównaniu z innymi rodzajami materiałów fotograficznych. W praktyce, błony zwojowe (w tym typ 120) są preferowane przez fotografów, którzy dążą do uzyskania wysokiej jakości obrazów o dużej szczegółowości. Typ 120 jest szczególnie popularny wśród użytkowników aparatów średnioformatowych, które zapewniają lepszą jakość obrazu dzięki większym klatkom. Zastosowanie błon zwojowych pozwala na uzyskanie efektów artystycznych i technicznych, takich jak wyraźne detale w cieniu i świetle, co czyni je produktem o wysokiej wartości w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 8

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. korekcja obiektywu
B. eliminacja szumu
C. rozmycie w kierunku radialnym
D. odkrywanie krawędzi
Redukcja szumu to technika, która pozwala zlikwidować różne niepożądane efekty, jak szum cyfrowy, który często powstaje w kiepskim oświetleniu. Ale to nie ma nic wspólnego z korygowaniem perspektywy. Jej głównym celem jest poprawa jakości zdjęcia poprzez wygładzanie i eliminację ziarnistości, a nie zmiana proporcji czy geometrii. Rozmycie radialne z kolei jest bardziej efektem artystycznym – tworzy efekt rozmycia wokół centralnego obiektu na zdjęciu. Choć może być świetnym dodatkiem do kompozycji, to nie pomaga w korygowaniu zniekształceń perspektywy. Szukanie krawędzi polega na identyfikacji obiektów poprzez wykrywanie ich konturów, co jest przydatne w różnych zadaniach, ale nie ma bezpośredniego związku z korekcją perspektywy. Wybierając złe narzędzia do tego celu, można się mocno zdenerwować i wyjść z niezadowalającym efektem, bo kluczowe zniekształcenia mogą zostać bez zmian. Dlatego ważne jest, żeby dobrze poznać działanie narzędzi w Photoshopie, żeby móc skutecznie edytować zdjęcia i uzyskać profesjonalne efekty.

Pytanie 9

Aby uzyskać efekt zatrzymania ruchu opadającej kropli wody, jaki powinien być ustawiony czas naświetlania?

A. 1/2000 s
B. 1/500 s
C. 1/30 s
D. 1/125 s
Odpowiedź 1/2000 s jest prawidłowa, ponieważ czas naświetlania na poziomie 1/2000 sekundy jest wystarczająco krótki, aby zarejestrować bardzo szybkie zjawiska, takie jak spadająca kropla wody. Przy tak krótkim czasie naświetlania, aparat jest w stanie 'zamrozić' ruch, co oznacza, że zarejestruje obraz z minimalnym rozmyciem. W praktyce, takie ustawienia są często stosowane w fotografii sportowej, gdzie szybko poruszające się obiekty muszą być uchwycone w pełnej ostrości. W przypadku fotografii przyrody, na przykład podczas dokumentowania spadających kropli deszczu czy wodospadów, krótki czas naświetlania pozwala uwiecznić detale, które normalnie mogłyby umknąć w wyniku ruchu. Dobrą praktyką jest również zrozumienie, że dla osiągnięcia podobnych efektów, można zastosować dodatkowe akcesoria, takie jak lampy błyskowe, które umożliwiają jeszcze szybsze zamrożenie ruchu. Warto zaznaczyć, że techniki te są zgodne z zasadami stosowanymi w profesjonalnej fotografii, gdzie precyzyjne ustawienia aparatu mają kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 10

Dzieło, w którym wyraźnie przeważają jasne tonacje, zostało stworzone w technice

A. niskiego klucza
B. pseudosolaryzacji
C. izohelii
D. wysokiego klucza
Odpowiedź 'wysokiego klucza' jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki, w której dominują jasne tony i światło. Wysoki klucz charakteryzuje się jasnym oświetleniem oraz minimalną ilością cieni, co sprawia, że obraz staje się lekki i eteryczny. Technika ta jest często wykorzystywana w portretach, reklamach oraz w sztuce, aby przekazać wrażenie radości, świeżości lub delikatności. Przykładem może być fotografia mody, gdzie jasne tła i odbicie światła nadają modelkom subtelny i elegancki wygląd. W praktyce, artyści i fotografowie stosują różnorodne źródła światła, takie jak softboxy czy reflektory, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Wysoki klucz znajduje również zastosowanie w malarstwie, gdzie twórcy używają jasnych kolorów i technik mieszania, aby stworzyć harmonijne i optymistyczne kompozycje. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie sztuki wizualnej, ponieważ pozwala na świadome kreowanie atmosfery i emocji w dziełach.

Pytanie 11

Aby uzyskać wydruk w formacie 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie o wymiarach 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością

A. 75 PPI
B. 600 PPI
C. 300 PPI
D. 150 PPI
Odpowiedź 150 PPI jest jak najbardziej trafna. Jak chcesz uzyskać wydruk o wymiarach 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, to musisz dobrze policzyć, ile pikseli potrzebujesz. Na przykład, zdjęcie 20 x 30 cm to tak naprawdę 8 x 12 cali. Przy 300 dpi dla formatu 10 x 15 cm potrzebujemy 300 punktów na cal, co daje nam 1200 pikseli w szerokości i 1800 w wysokości. Dlatego całkowita rozdzielczość dla 10 x 15 cm to 1200 x 1800 pikseli, co daje 2,16 miliona pikseli. Jeśli skanujesz zdjęcie 20 x 30 cm (czyli 8 x 12 cali) z 150 PPI, to wychodzi 1200 pikseli szerokości i 1800 wysokości, co idealnie pasuje do wymagań. Taki sposób działania to naprawdę dobry standard, bo pozwala zachować jakość obrazu i szczegółowość, która jest kluczowa przy druku.

Pytanie 12

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od obiektu, który jest fotografowany, powinien znajdować się aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i zmniejszony dwukrotnie?

A. x > 2f
B. x < f
C. x = 2f
D. x = f
Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz fotografowanego obiektu, aparat z obiektywem o ogniskowej f musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. W przypadku soczewek skupiających, obraz rzeczywisty powstaje, gdy przedmiot znajduje się poza ogniskiem soczewki, a jego odległość od obiektywu musi być odpowiednio dostosowana do wymagań dotyczących skalowania obrazu. Na przykład, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 50 mm, aparat powinien być umiejscowiony w odległości przekraczającej 100 mm od obiektu, aby uzyskać pożądany efekt. W praktyce, w fotografii portretowej lub produktowej, takie ustawienie pozwala na uzyskanie ostrego i odpowiednio skadrowanego obrazu, co jest kluczowe w pracy zawodowych fotografów. Standardy takie jak wybór odpowiednich obiektywów i ich zastosowanie w zależności od odległości od obiektu są niezbędne w fotografii, aby zapewnić wysoką jakość obrazów oraz ich użyteczność w różnych kontekstach. Dlatego znajomość zasad optyki i ich praktyczne zastosowanie ma fundamentalne znaczenie w procesie tworzenia obrazów.

Pytanie 13

Który rodzaj kompozycji charakteryzuje się umieszczeniem głównego motywu na przecięciu linii dzielących kadr na trzy równe części w pionie i poziomie?

A. Kompozycja centralna
B. Kompozycja diagonalna
C. Kompozycja symetryczna
D. Reguła trójpodziału
Reguła trójpodziału to jedna z podstawowych zasad kompozycji w fotografii i sztukach wizualnych. Polega na podzieleniu kadru na trzy równe części w pionie i poziomie, co tworzy dziewięć równych prostokątów. Główny motyw umieszczony na przecięciu tych linii przyciąga wzrok widza i nadaje kompozycji równowagę. Przykładem zastosowania tej zasady może być fotografia pejzażowa, w której horyzont znajduje się na jednej z linii poziomych, a interesujący obiekt (np. drzewo, budynek) na przecięciu linii pionowych. Wykorzystanie reguły trójpodziału zwiększa szansę na stworzenie obrazu, który jest estetycznie przyjemny i harmonijny. W praktyce, aby skutecznie stosować tę zasadę, warto używać matrycy w aparacie, która wizualizuje te linie, co ułatwia kadrowanie. W kontekście profesjonalnym, reguła ta jest powszechnie stosowana w filmie, reklamie oraz grafice, co czyni ją kluczowym elementem nauki kompozycji.

Pytanie 14

Urządzeniem peryferyjnym, które drukuje na specjalnym papierze reagującym na ciepło, jest drukarka

A. piezoelektryczna
B. laserowa
C. termiczna
D. atramentowa
Drukarka termiczna to urządzenie peryferyjne, które wykorzystuje proces druku oparty na ciepłoczułym papierze, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury. W technologii tej, głowica drukująca składająca się z szeregu małych grzałek działa na specjalny papier termiczny, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie obrazów i tekstu. Drukarki termiczne są powszechnie stosowane w różnych branżach, od handlu detalicznego po medycynę, gdzie drukowane są paragonach, etykietach czy receptach. Ich główną zaletą jest szybkość druku oraz niski koszt eksploatacji, ponieważ nie wymagają użycia tuszy czy tonerów. W praktyce, często spotykamy je w punktach sprzedaży, gdzie pozwalają na natychmiastowe wydruki. Ponadto, drukarki termiczne charakteryzują się wysoką jakością wydruku oraz długotrwałością materiałów, co czyni je odpowiednim wyborem dla wielu zastosowań. Warto również zauważyć, że technologie druku termicznego mogą być podzielone na dwie kategorie: druk termiczny bezpośredni i termotransferowy, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 15

Który z filtrów fotograficznych najlepiej eliminuje refleksy świetlne na powierzchniach szklanych i wodnych?

A. Szary neutralny
B. UV
C. Polaryzacyjny
D. Połówkowy
Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko odbić na powierzchniach szklanych lub wodnych. Działa on na zasadzie eliminowania niepożądanych refleksów, które mogą zakłócać czytelność obrazu. Umożliwia to uzyskanie bardziej nasyconych kolorów oraz poprawę kontrastu, co jest szczególnie ważne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Na przykład, gdy fotografujemy scenerię z odbiciem nieba w wodzie, filtr polaryzacyjny sprawia, że odbicie staje się mniej intensywne, co pozwala na lepsze uwydatnienie detali zarówno w wodzie, jak i w otaczającym krajobrazie. Ponadto, w fotografii architektury, filtry te pomagają w eliminacji refleksów na szklanych elewacjach budynków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej profesjonalnych zdjęć. Zastosowanie filtra polaryzacyjnego jest więc nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa. Warto pamiętać, że aby uzyskać optymalne rezultaty, filtr ten należy obracać w zależności od kąta padania światła, co daje trzy różne efekty w jednym ujęciu.

Pytanie 16

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 16
B. 4
C. 11
D. 5,6
Odpowiedzi takie jak 11, 4 oraz 16 wynikają z błędnego rozumienia zasady działania przysłon oraz wpływu filtrów na ekspozycję. W przypadku wartości 11, przyjęto, że konieczne jest zwiększenie przysłony do wartości wyższej, co w rzeczywistości prowadziłoby do znacznego zmniejszenia ilości światła wpadającego do aparatu, co jest sprzeczne z naszym celem, jakim jest utrzymanie identycznej ekspozycji. Z kolei przysłona 4 to znaczne otwarcie obiektywu, co nie tylko zwiększa ilość światła, ale i może spowodować prześwietlenie zdjęcia, co jest również błędne. 16 natomiast oznacza, że przysłona jest zbyt mocno zamknięta, co ponownie prowadzi do zmniejszenia ilości światła napływającego do matrycy, a w konsekwencji do niedoświetlenia. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak niepełne zrozumienie stosunków między przysłonami oraz ich wpływu na ilość światła, co jest kluczowe w fotografii. Właściwe zrozumienie działania przysłon oraz ich wpływu na ekspozycję jest fundamentalne dla każdych działań fotograficznych. Aby uniknąć takich błędów, warto zapoznać się z podstawowymi zasadami ekspozycji, a także praktykować, aby we właściwy sposób interpretować wpływ filtrów i przysłon na ostateczny efekt fotografii.

Pytanie 17

Gdy liczba przewodnia lampy błyskowej LP=42 przy ISO 100, a wartość przesłony wynosi f/8, z jakiej odległości powinno się oświetlić fotografowany obiekt?

A. 1 m
B. 5 m
C. 30 m
D. 15 m
Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania zasady dotyczącej liczby przewodniej lampy błyskowej, która określa, jak daleko możemy oświetlić obiekt przy danym ustawieniu ISO i wartości przysłony. Liczba przewodnia (LP) wynosząca 42 przy ISO 100 oznacza, że przy pełnym otwarciu przysłony (f/1.0) możemy uzyskać oświetlenie na odległość 42 metrów. Jednak przy ustawieniu przysłony f/8, musimy uwzględnić, że każda zmiana wartości przysłony wpływa na ilość światła docierającego do matrycy. Przysłona f/8 zmniejsza ilość światła o 3 stopnie (f/1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8). Aby obliczyć odległość, musimy podzielić liczbę przewodnią przez wartość przysłony: 42 / 8 = 5.25 m. Ponieważ zaokrąglamy do najbliższej dostępnej opcji, odpowiedzią jest 5 m. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce fotograficznej i pozwalają na poprawne ustawienie parametrów oświetlenia, co jest istotne w różnych sytuacjach, zwłaszcza w fotografii portretowej oraz produktowej.

Pytanie 18

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

Ilustracja do pytania
A. przednie
B. boczne.
C. górne.
D. dolne
Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 19

Aby zredukować drgania aparatu fotograficznego podczas długiego naświetlania, używa się

A. mieszek.
B. blendę.
C. monopod.
D. statecznik.
Monopod jest doskonałym rozwiązaniem dla fotografów, którzy potrzebują wsparcia przy długich czasach naświetlania, ponieważ znacząco redukuje drgania aparatu. Użycie monopodu stabilizuje kamerę, co pozwala na wykonywanie zdjęć z dłuższymi czasami naświetlania bez ryzyka poruszenia obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania przy zachodzie słońca, gdzie światło jest ograniczone, a czasy naświetlania mogą wynosić kilka sekund, monopod zapewnia stabilność potrzebną do zachowania ostrości zdjęcia. Ponadto, monopody są lżejsze i bardziej poręczne niż pełnowymiarowe statywy, co czyni je idealnym wyborem do fotografii w ruchu, takich jak fotografia reporterska lub sportowa. Warto również zauważyć, że korzystanie z monopodu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają wsparcie sprzętu przy dłuższych ekspozycjach, aby poprawić jakość zdjęć i zredukować ryzyko uszkodzenia sprzętu spowodowanego drganiami.

Pytanie 20

Sensytometr to sprzęt, który pozwala na

A. naświetlenie próbek sensytometrycznych znanymi ilościami światła
B. pomiar ziarnistości próbek sensytometrycznych
C. pomiar gęstości optycznej sensytogramów
D. naświetlenie oraz obróbkę chemiczną próbek sensytometrycznych
W przypadku pomiaru gęstości optycznej sensytogramów, jest to proces związany z analizą obrazu już po naświetleniu i obróbce chemicznej próbki, a nie z bezpośrednim działaniem sensytometru podczas naświetlania. To podejście jest błędne, ponieważ gęstość optyczna odnosi się do miary absorpcji światła przez dany materiał, co jest już efektem działania sensytometru, a nie jego funkcją. Z kolei pomiar ziarnistości próbek sensytometrycznych także jest mylący, ponieważ ziarnistość materiałów jest cechą ich strukturalną, a nie bezpośrednio związana z procesem naświetlania. W kontekście sensytometrii, ziarnistość odnosi się do rozkładu wielkości cząsteczek w emulsji fotograficznej, co wpływa na jakość obrazu, ale nie jest funkcją sensytometru. Ponadto, kwestia naświetlenia i obróbki chemicznej próbek sensytometrycznych, mimo że istotna w całym procesie, nie oddaje kluczowej roli sensytometru, który jest narzędziem do kontroli naświetlenia, a nie obróbki chemicznej. Błędem jest tu mylenie roli sensytometru z procesami, które następują po naświetleniu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego wykorzystania sensytometrii w praktyce.

Pytanie 21

Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?

A. Górne
B. Tylne
C. Boczne
D. Przednie
Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 22

W fotografii reklamowej produktów szklanych najczęściej stosuje się oświetlenie

A. górne z dodatkiem przedniego
B. dolne z dodatkiem górnego
C. tylne z dodatkiem bocznego
D. przednie z dodatkiem dolnego
W fotografii reklamowej produktów szklanych, oświetlenie tylne z dodatkiem bocznego jest kluczowym elementem, który pozwala na uzyskanie efektownego i atrakcyjnego wyglądu. Tylne oświetlenie tworzy głębię oraz podkreśla przezroczystość szkła, co jest niezbędne w przypadku tego typu produktów. Dzięki zastosowaniu dodatkowego bocznego światła, można uzyskać interesujące refleksy oraz cienie, co sprawia, że produkt staje się bardziej trójwymiarowy i przyciąga wzrok. Przykładem może być fotografia butelek, gdzie tylne światło podkreśla ich kontury, natomiast boczne światło akcentuje detale, takie jak etykiety czy tekstura szkła. W praktyce, dobrą praktyką jest również kontrolowanie intensywności oraz kierunku świateł, aby uniknąć prześwietleń i zapewnić równomierne oświetlenie. W branży reklamowej, stosowanie tego typu oświetlenia jest zgodne z ogólnymi standardami, które podkreślają znaczenie jakości i estetyki w prezentacji produktów.

Pytanie 23

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło
B. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło
C. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło
D. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło
Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 24

W nowoczesnych technikach fotografii produktowej termin splash photography odnosi się do

A. fotografowania płynów w ruchu z użyciem bardzo krótkich czasów ekspozycji
B. fotografowania z użyciem gęstej mgły do stworzenia efektu atmosferycznego
C. specjalnej metody oświetlenia rozpraszającego refleksy na powierzchniach
D. techniki łączenia zdjęć produktów z efektami wodnymi dodanymi cyfrowo
Splash photography to technika, która koncentruje się na uchwyceniu płynów w ruchu, z wykorzystaniem bardzo krótkich czasów ekspozycji. Dzięki temu możliwe jest zarejestrowanie dramatycznych i detalicznych ujęć, które pokazują krople wody, rozpryskujące się elementy oraz inne efekty związane z ruchem płynów. W praktyce, fotografowie często stosują czas naświetlania krótszy niż 1/1000 sekundy, co pozwala na uchwycenie wyjątkowych momentów, które gołym okiem mogą być trudne do zauważenia. Przykładem może być zdjęcie kropli wody spadającej na powierzchnię, gdzie w ujęciu widać każdy szczegół, jak rozprysk czy odbicie światła. Warto dodać, że ta technika wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, odpowiedniego oświetlenia oraz często współpracy z dodatkowymi akcesoriami, jak np. reflektory czy tła, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Użycie splash photography znajduje zastosowanie nie tylko w reklamie produktów, ale również w sztuce, gdzie taki styl może dodać dynamiki i wizualnej atrakcyjności do zdjęć.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 podczas fotografowania obiektywem o ogniskowej 50 mm, jaki powinien być długość mieszka?

A. 25 mm
B. 200 mm
C. 100 mm
D. 50 mm
Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 przy fotografowaniu obiektywem o długości ogniskowej 50 mm, konieczne jest zastosowanie mieszka o długości 50 mm. W kontekście technik fotograficznych, odwzorowanie w skali 1:1 oznacza, że obiekt fotografowany ma identyczny rozmiar na matrycy aparatu jak w rzeczywistości. Mieszek, jako akcesorium fotograficzne, pozwala na regulację odległości między obiektywem a matrycą, co jest kluczowe w makrofotografii. Gdy obiektyw jest umieszczony na odpowiedniej odległości od matrycy, obraz obiektu jest równoznaczny jego rzeczywistym rozmiarom. W praktyce, przy użyciu 50 mm, uzyskanie tej samej długości mieszka daje możliwość dokładnego uchwycenia detali obiektu, co jest niezwykle istotne w fotografii przyrodniczej czy produktowej, gdzie precyzyjne odwzorowanie jest kluczowe. Takie podejście jest zgodne z zasadami makrofotografii, w której kluczowym wymogiem jest dostosowanie odległości w zależności od używanego obiektywu.

Pytanie 27

W jakim celu stosuje się technikę HDR w fotografii?

A. Aby uzyskać większy zakres dynamiczny obrazu
B. Aby uzyskać efekt rozmycia ruchu
C. Aby zwiększyć intensywność kolorów
D. Aby zmniejszyć ilość szumów w obrazie
Technika HDR, czyli High Dynamic Range, jest stosowana w fotografii w celu uzyskania obrazu o większym zakresie dynamicznym. Zakres dynamiczny odnosi się do różnicy pomiędzy najjaśniejszymi i najciemniejszymi elementami obrazu. W tradycyjnej fotografii, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak zdjęcia robione pod słońce czy w ciemnych wnętrzach, aparat często nie jest w stanie uchwycić wszystkich szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Technika HDR pozwala na pokonanie tego ograniczenia poprzez połączenie kilku zdjęć zrobionych z różnymi ekspozycjami w jeden obraz, który zachowuje szczegóły w pełnym zakresie tonalnym. W praktyce oznacza to, że HDR pozwala uchwycić piękno i złożoność sceny, które inaczej byłyby niewidoczne. Jest to szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy wnętrz, gdzie różnice w oświetleniu mogą być bardzo duże. Stosowanie HDR wymaga jednak ostrożności, aby uniknąć nienaturalnych efektów, które mogą powstać przy nadmiernym przetwarzaniu obrazu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Do wykonania zdjęć nocnych z efektem świetlnych smug samochodów konieczne jest zastosowanie

A. statywu i czasu naświetlania kilku sekund
B. lampy błyskowej i krótkiego czasu naświetlania
C. teleobiektywu i wysokiej wartości ISO
D. filtra polaryzacyjnego i średniego czasu naświetlania
Aby uzyskać efekt świetlnych smug samochodów na zdjęciach nocnych, kluczowe jest użycie statywu oraz dłuższego czasu naświetlania. Statyw stabilizuje aparat, eliminując drgania, co jest niezwykle istotne przy dłuższych ekspozycjach. Dzięki temu możemy uchwycić ruch, który tworzy smugi światła, zamiast rozmytych plam. Typowy czas naświetlania w takich ujęciach waha się od kilku sekund do nawet kilkunastu, w zależności od intensywności światła w otoczeniu oraz prędkości poruszających się obiektów. Przykładowo, w przypadku ruchu pojazdów na zatłoczonej ulicy, dłuższy czas naświetlania pozwala na uzyskanie efektu ciągłości ruchu, co jest pożądane w fotografii nocnej. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie przysłony i ISO; przy długim czasie naświetlania warto użyć niskiego ISO w celu zminimalizowania szumów. Standardowo, w profesjonalnej fotografii nocnej zaleca się przemyślenie kompozycji i dostosowanie ustawień aparatu do warunków panujących w danym momencie, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 30

Aby uzyskać wydruk o wymiarach 10 × 15 cm i rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie w formacie 20 × 30 cm powinno być zeskanowane przynajmniej z rozdzielczością

A. 150 ppi
B. 75 ppi
C. 600 ppi
D. 300 ppi
Poprawna odpowiedź to 150 ppi (pixels per inch), ponieważ w przypadku skanowania zdjęcia o formacie 20 × 30 cm, które ma być wydrukowane w formacie 10 × 15 cm z rozdzielczością 300 dpi (dots per inch), wymagane jest ustalenie minimalnej rozdzielczości skanowania. Wydruk w rozdzielczości 300 dpi oznacza, że na każdy cal wydruku przypada 300 punktów. Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku, zdjęcie musi być zeskanowane w wyższej rozdzielczości niż 300 dpi, a obliczenia wykazują, że przy zmniejszeniu wymagań do formatu 10 × 15 cm, wystarczające jest zeskanowanie z rozdzielczością 150 ppi. To dlatego, że 20 × 30 cm w przeliczeniu na cale daje 8 × 12 cali, a przy wydruku 10 × 15 cm zapewni to odpowiednią jakość. W praktyce, jeśli zeskanujemy zdjęcie z rozdzielczością 150 ppi, to po zmniejszeniu do formatu 10 × 15 cm uzyskamy odpowiednią jakość przy 300 dpi. W branży graficznej, utrzymanie odpowiedniej rozdzielczości skanowania jest kluczowe dla zachowania detali i ostrości w finalnym wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w obróbce grafiki.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Pomiar, w którym dokonuje się odczytu w całym obszarze klatki, określany jest jako

A. centralnie ważonym
B. punktowym
C. integralnym
D. matrycowym
Pomiar punktowy polega na pomiarze światła w bardzo wąskim obszarze kadru, często w centralnym punkcie, co ogranicza możliwości oceny całej sceny. W kontekście dynamicznych warunków oświetleniowych, takie podejście może prowadzić do znaczących błędów w ocenie ekspozycji. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że pomiar punktowy zawsze daje najlepsze rezultaty, ale w praktyce często nie uwzględnia on różnic w jasności w pozostałych częściach kadru, co prowadzi do niedoświetlenia lub prześwietlenia zdjęcia. Centralnie ważony pomiar to technika, która kładzie większy nacisk na centralną część kadru, co również może nie być wystarczające w złożonych scenariuszach oświetleniowych. Technika ta, podobnie jak pomiar punktowy, pomija istotne elementy takiej jak różnice w jasności na obrzeżach kadru, co prowadzi do niezadowalających efektów końcowych. Z kolei pomiar integralny odnosi się do metody, która analizuje światło w całej scenie, jednak w praktyce jest mniej powszechny i mniej precyzyjny niż pomiar matrycowy, szczególnie w sytuacjach, gdzie różnice w oświetleniu są znaczne. Zrozumienie tych technik jest kluczowe dla osiągania optymalnych rezultatów w fotografii i unikania typowych pułapek związanych z błędnym wyborem metody pomiaru.

Pytanie 33

Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?

A. 18-55 mm
B. 70-200 mm
C. 24 mm
D. 35 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 70-200 mm jest trafny, gdyż tego typu obiektywy oferują wszechstronność, która jest niezbędna podczas fotografowania sportów drużynowych, takich jak koszykówka. Dzięki zmiennej ogniskowej możliwe jest uchwycenie detali oraz pełnej sylwetki zawodnika z różnych odległości. Ogniskowa 70 mm umożliwia zbliżenie na postać koszykarza, natomiast 200 mm pozwala na uchwycenie akcji z większej odległości, co jest przydatne, gdy nie można zbliżyć się do boiska. Dodatkowo, obiektywy tej klasy często charakteryzują się dużą jasnością, co z kolei pozwala na uzyskanie lepszych efektów w warunkach słabego oświetlenia, co jest częstym wyzwaniem w halach sportowych. W praktyce, fotografowie sportowi często sięgają po obiektywy z tej kategorii, ponieważ zapewniają one odpowiednią jakość obrazu oraz możliwość szybkiej reakcji na dynamiczne sytuacje, które mają miejsce w trakcie meczu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Który z wymienionych formatów zapisu grafiki jest formatem wektorowym?

A. PNG
B. SVG
C. TIFF
D. JPG
Wszystkie inne wymienione formaty, tj. JPG, PNG i TIFF, to formaty rastrowe, co oznacza, że obrazy są zbudowane z siatki pikseli. Każdy z tych formatów ma swoje specyficzne cechy i zastosowania, ale żaden z nich nie jest formatem wektorowym, co powoduje, że nie są one odpowiednie do sytuacji wymagających skalowania bez utraty jakości. JPG, na przykład, jest powszechnie używany do fotografii w Internecie ze względu na jego zdolność do kompresji, ale przy tym traci jakość przy każdym zapisaniu, co sprawia, że nie nadaje się do grafiki, która może być wielokrotnie przeskalowywana. PNG to format, który wspiera przezroczystość, ale podobnie jak JPG, jest oparty na pikselach, co ogranicza jego zastosowanie w grafice, która ma być powiększana. Z kolei TIFF to format często stosowany w druku ze względu na swoją wysoką jakość, ale również bazuje na pikselach. Błędem jest mylenie tych formatów z wektorowymi, co wynika często z nieznajomości zasad rozróżniania grafik wektorowych i rastrowych. W praktyce, gdy potrzebujesz elastyczności w skali i jakości grafiki, warto korzystać z formatów wektorowych, a nie rastrowych, które mogą prowadzić do utraty jakości obrazu w przypadku zmiany rozmiaru.

Pytanie 36

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Lasso
B. Gąbka
C. Stempel
D. Różdżka
Lasso to narzędzie, które służy do zaznaczania nieregularnych kształtów w obrazie, co umożliwia precyzyjną edycję wybranych części. Użytkownicy często mylą jego funkcje z narzędziem do zmiany nasycenia, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w procesie edycji. Z kolei stempel jest narzędziem, które pozwala na klonowanie fragmentów obrazu, co również nie ma związku z manipulacją nasyceniem kolorów. Użytkownicy mogą pomyśleć, że przez klonowanie obszarów z niższym nasyceniem można osiągnąć podobny efekt, jednak nie jest to prawidłowe podejście, ponieważ stempel nie wpływa na nasycenie oryginalnych kolorów. Różdżka, z drugiej strony, to narzędzie do zaznaczania obszarów w oparciu o podobieństwo kolorów, ale również nie służy do zmiany nasycenia. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują działanie tych narzędzi, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście edycji kolorów. Właściwe zrozumienie roli każdego z narzędzi jest kluczowe dla efektywnej pracy w Photoshopie, a ich niepoprawne zastosowanie może prowadzić do niezadowalających rezultatów oraz frustracji podczas pracy nad projektami graficznymi.

Pytanie 37

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę
B. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania
C. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony
D. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji
W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ma pełną kontrolę nad wartością przysłony, co pozwala mu na decydowanie o głębi ostrości w kadrze. Ustawiając przysłonę, fotograf wpływa na ilość światła wpadającego do aparatu oraz na to, jak bardzo tło będzie rozmyte lub ostre. Im mniejsza wartość przysłony (np. f/1.8), tym większa ilość światła wpada do obiektywu, a także mniejsza głębia ostrości, co jest idealne do portretów, gdzie chcemy, aby tło było rozmyte. Z kolei przy większej wartości przysłony (np. f/16) uzyskujemy większą głębię ostrości, co jest przydatne w fotografii krajobrazowej, gdzie chcemy, aby wszystko od pierwszego planu po horyzont było ostre. Warto również dodać, że aparat automatycznie dobiera czas naświetlania, aby zrównoważyć ekspozycję, co stanowi wygodę dla fotografa, który może skupić się na artystycznych aspektach fotografii. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami w fotografii, pozwalając na twórcze wyrażenie wizji bez zbędnej komplikacji związanej z ręcznym ustalaniem wszystkich parametrów.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jakim terminem określa się zmianę temperatury barwowej światła w procesie obróbki zdjęć?

A. Saturacja
B. Ekspozycja
C. Balans bieli
D. Kontrast
Balans bieli to kluczowy element w procesie obróbki zdjęć, który odnosi się do korekcji temperatury barwowej światła. W praktyce oznacza to, że możemy zmieniać odcień zdjęcia, aby wyglądało bardziej naturalnie i było zgodne z rzeczywistością. W różnych warunkach oświetleniowych światło może mieć różne temperatury barwowe, co wpływa na kolory na zdjęciach. Na przykład, światło w pomieszczeniu z żarówkami może dawać ciepłe, żółte odcienie, podczas gdy światło dzienne może być chłodniejsze i bardziej niebieskie. Poprzez regulację balansu bieli możemy eliminować te niepożądane odcienie, uzyskując bardziej naturalne barwy. To jest szczególnie ważne w sytuacjach, gdzie kolor ma kluczowe znaczenie, np. w fotografii produktowej lub portretowej. Umiejętność poprawnego ustawienia balansu bieli to fundament w pracy każdego fotografa i retuszera, który pozwala na uzyskanie spójnych i realistycznych efektów wizualnych.

Pytanie 40

Uzyskanie pozytywowej kopii z odpowiednim kontrastem obrazu z negatywu o niskim kontraście jest możliwe dzięki papierowi o gradacji

A. miękkiej
B. normalnej
C. twardej
D. specjalnej
Odpowiedź 'twardej' jest prawidłowa, ponieważ papier o twardej gradacji charakteryzuje się większą czułością na detale i kontrast, co jest szczególnie istotne przy uzyskiwaniu pozytywów z negatywów o niskim kontraście. Twardy papier ma mniejszą zdolność do reprodukcji tonów pośrednich, dlatego lepiej eksponuje jasne i ciemne obszary w obrazie, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszego i bardziej kontrastowego pozytywu. W praktyce, przy pracy z negatywami, które nie mają wyraźnych różnic tonalnych, użycie papieru twardego przyczynia się do wydobycia detali, które mogą być niewidoczne na mniej kontrastowych kopiach. W przypadku negatywów, gdzie różnice w jasności są minimalne, zastosowanie papieru twardego pozwala na lepsze odwzorowanie wysokich tonów, co jest kluczowe dla uzyskania jakościowych rezultatów w fotografii. Standardy branżowe zalecają użycie papierów o różnej gradacji w zależności od charakterystyki negatywu, co umożliwia fotografom optymalizację procesu druku.