Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 18:38
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 18:43

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Wycinki

B. Spady

C. Punktury

D. Pasery

Pasery, zwane także liniami cięcia, są narzędziem stosowanym w procesie druku, jednak podczas impozycji do druku cyfrowego nie są one konieczne. Imposycja to proces układania elementów graficznych w taki sposób, aby po przecięciu arkuszy uzyskać właściwe strony w odpowiedniej kolejności. W druku cyfrowym, gdzie technologia pozwala na precyzyjne cięcie i drukowanie z wysoką dokładnością, nie ma potrzeby stosowania paserów. Przykładowo, w przypadku produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy plakaty, pasery mogą wprowadzać zbędne informacje, które nie są używane w finalnym produkcie. W standardach branżowych, takich jak PDF/X, zaleca się unikanie nadmiarowych elementów, które mogą zakłócać proces druku. Dlatego, wiedząc, że impozycja w druku cyfrowym nie wymaga paserów, można skupić się na innych kluczowych elementach, takich jak spady czy punktury, które mają istotne znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 2

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną

B. tampodrukową

C. rotograwiurową

D. offsetową

Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.

Pytanie 3

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Twarda

B. Firetowa

C. Włoskowa

D. Chuda

Twarda spacja, znana również jako spacja niełamliwa, to znak typograficzny, który zapobiega łamaniu tekstu w miejscu, gdzie została umieszczona. Jest to niezwykle istotne w kontekście formatowania tekstu, zwłaszcza w przypadku nagłówków, tytułów czy wyrażeń, które muszą pozostać razem, aby zachować ich sens. Na przykład, w przypadku nazwisk i imion, takich jak 'Jan Kowalski', użycie twardej spacji między nimi zapewnia, że podczas łamania wiersza oba części pozostaną w jednej linii. Twarda spacja jest powszechnie stosowana w edytorach tekstu oraz w językach znaczników, takich jak HTML, gdzie kod HTML używa encji do reprezentowania twardej spacji. Zastosowanie twardej spacji jest zgodne z zasadami dobrego formatowania tekstu, które podkreślają znaczenie zachowania spójności wizualnej i logicznej w prezentacji informacji. Warto zaznaczyć, że twarda spacja nie jest jedynym rodzajem spacji, ale jej umiejętne zastosowanie może znacznie poprawić jakość dokumentu oraz jego czytelność.

Pytanie 4

Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją

A. rakotwórczą.

B. łatwopalną.

C. drażniącą oczy.

D. żrącą dla metali.

Odpowiedź "łatwopalną" jest jak najbardziej na miejscu, bo oznaczenie GHS02 rzeczywiście mówi o substancjach, które łatwo się zapalają. To ważne, żeby pamiętać, że w druku cyfrowym używamy różnych chemikaliów, a niektóre z nich, jak rozpuszczalniki czy atramenty, mogą być naprawdę łatwopalne. Dlatego warto przestrzegać zasad bezpieczeństwa, żeby nie doszło do jakichś niebezpiecznych sytuacji. Jeżeli masz takie materiały, powinieneś je trzymać w dobrze wentylowanych miejscach, z daleka od źródeł ciepła i ognia. Dodatkowo, warto znać przepisy związane z niebezpiecznymi substancjami, takie jak REACH czy CLP, bo to pomaga w identyfikacji zagrożeń i zapewnieniu sobie odpowiedniej ochrony. Więcej informacji o tym, jak klasyfikować chemikalia oraz co powinno się wiedzieć o ich oznakowaniu, można znaleźć w dokumentach od producentów lub w materiałach szkoleniowych na temat bezpieczeństwa w pracy z chemią.

Pytanie 5

Jakie jest nachylenie rastra dla wyciągu barwy Magenta?

A. 15°

B. 105°

C. 45°

D. 75°

Wybór niewłaściwego kąta skręcenia rastra dla wyciągu barwy Magenta może prowadzić do poważnych problemów w druku. Kąty 105°, 45° i 15° są nieodpowiednie, ponieważ mogą powodować interferencje między rastrami kolorów, co może prowadzić do niepożądanych zjawisk, takich jak moiré, czyli strefy interferencyjne, które psują jakość obrazu. Kąt 45° jest często stosowany dla cyjanu, ale jego zastosowanie dla magenty nie jest zalecane, gdyż może zmniejszać kontrast i zróżnicowanie kolorów w obszarach, gdzie magenta jest dominującym kolorem. Z kolei kąt 15° jest zbyt ostry i może nie zapewniać właściwej perspektywy dla rastra, co w konsekwencji prowadzi do nierównomiernego rozkładu barwy i widocznych linii przy druku. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie kolory powinny być traktowane jednakowo, podczas gdy różne kolory w systemie CMYK mają swoje własne, optymalne kąty rastra, które powinny być stosowane w celu maksymalizacji jakości druku. Dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych praktyk i norm w branży, aby uniknąć problemów z jakością końcowego produktu.

Pytanie 6

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 175 zł

B. 140 zł

C. 70 zł

D. 280 zł

W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 7

Aby wydrukować 1 500 jednostronnych plakatów w pełnym kolorze (4 + 0) w formacie A2, co należy zastosować?

A. karton 200 g/m2, kopioramę, drukarkę cyfrową

B. karton 250 g/m2, naświetlarkę CTF, maszynę fleksograficzną

C. papier powlekany 170 g/m2, wywoływarkę, ploter drukujący

D. papier powlekany 250 g/m2, naświetlarkę CTP, maszynę offsetową arkuszową

Odpowiedź wskazująca na papier powlekany o gramaturze 250 g/m2, naświetlarkę CTP oraz maszynę offsetową arkuszową jako odpowiednią metodę produkcji 1 500 jednostronnych plakatów w formacie A2 jest poprawna z kilku powodów. Papier powlekany 250 g/m2 zapewnia wysoką jakość druku dzięki swojej gęstości i strukturze, co jest istotne przy reprodukcji wielobarwnych grafik. Naświetlarka CTP (Computer-to-Plate) umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu na płytę drukarską, co minimalizuje straty w jakości i przyspiesza proces przygotowania do druku. Wykorzystanie maszyny offsetowej arkuszowej jest idealne dla dużych nakładów, gdyż oferuje wysoką efektywność i doskonałą jakość druku, zwłaszcza w przypadku plakatów wymagających intensywnych kolorów. Przykładowo, przy produkcji plakatów reklamowych, taka kombinacja narzędzi pozwala uzyskać żywe kolory oraz precyzyjne detale, co jest kluczowe w marketingu wizualnym. Dobre praktyki branżowe wskazują, że wybór odpowiednich materiałów i technologii ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu wizualnego oraz trwałości wydruków.

Pytanie 8

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Wybór innej opcji niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wartości składowych w przestrzeni kolorystycznej CMYK. Często mylone są proporcje składowych, co prowadzi do błędnych wniosków o końcowym odcieniu koloru. Na przykład, niektórzy mogą sądzić, że wyższe wartości Magenta mogą wywołać bardziej intensywne odcienie czerwonego, co jest tylko częściowo prawdą, ale w kontekście składu C0 M30 Y100 K0, to nie wystarczy. Dominacja żółtego w tym przypadku jest kluczowa, a brak składowej Cyan oraz Black prowadzi do jasnego, ciepłego koloru, a nie do chłodnego odcienia. Takie pomyłki mogą prowadzić do istotnych błędów w projektach graficznych, gdzie dobór koloru ma bezpośredni wpływ na odbiór wizualny. Zrozumienie, że różne kombinacje kolorów mogą dawać różne efekty jest fundamentalne w grafice komputerowej oraz druku, dlatego warto przemyśleć, jakie wartości kolorystyczne są używane i jak wpływają na ostateczny efekt. Rekomenduję dokładne zapoznanie się z teorią koloru oraz praktycznymi zastosowaniami w branży kreatywnej, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 9

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 2 formy

B. 8 form

C. 6 form

D. 4 formy

Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 10

Oprogramowaniem służącym do tworzenia wielostronicowego katalogu z grafiką i tekstem, a także do generowania pliku PDF zgodnego ze standardem do druku, jest

A. Adobe InDesign

B. Gimp

C. IrfanView

D. Adobe Bridge

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, które jest szczególnie cenione w branży wydawniczej za swoje zaawansowane funkcje. Program ten umożliwia tworzenie wielostronicowych dokumentów, takich jak katalogi ofertowe, magazyny czy broszury, które mogą zawierać zarówno tekst, jak i grafikę. Dzięki wsparciu dla standardów PDF, Adobe InDesign pozwala na generowanie plików PDF o wysokiej jakości, które są zgodne z wymaganiami drukarskimi. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie katalogu produktów, gdzie można z łatwością zorganizować układ stron, wykorzystać style tekstu oraz wprowadzać elementy graficzne, takie jak zdjęcia i ilustracje. Program oferuje także możliwości współpracy z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na jeszcze większą elastyczność w pracy nad projektami. Dzięki narzędziom takim jak 'Master Pages' czy 'Styles', użytkownicy mogą utrzymać spójność wizualną w całym dokumencie, co jest kluczowe w profesjonalnych publikacjach. Warto dodać, że Adobe InDesign jest powszechnie stosowany w agencjach reklamowych i wydawnictwach, co potwierdza jego znaczenie w branży kreatywnej.

Pytanie 11

Jakie są wymiary netto wizytówki, jeśli po zastosowaniu spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony wymiar brutto to 96 x 61 mm?

A. 102 x 67 mm

B. 99 x 64 mm

C. 90 x 55 mm

D. 93 x 58 mm

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że zmiany w wymiarach wizytówki nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest spad. Dla przykładu, odpowiedź 93 x 58 mm opiera się na założeniu, że spad jest niższy niż 3 mm, co prowadzi do obliczeń, które nie są zgodne z rzeczywistością. Wizytówka musi mieć odpowiednie wymiary netto, które są wynikiem prawidłowego odjęcia spadu od wymiarów brutto, a błędne podejście do tego procesu skutkuje błędnymi wymiarami. Z kolei odpowiedź 102 x 67 mm jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ wydaje się, że ktoś dodał spad, zamiast go odjąć, co pokazuje nieznajomość podstawowych zasad projektowania materiałów drukowanych. Warto zwrócić uwagę, że w branży poligraficznej stosowanie poprawnych wymiarów jest nie tylko kwestią estetyki, ale także funkcjonalności. Wizytówka o niepoprawnych wymiarach może nie zmieścić się w standardowych wizytownikach lub może zostać odrzucona przez maszyny drukarskie. Zrozumienie konsekwencji błędnych obliczeń i ich wpływu na proces druku jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym czy poligrafią. Niedostosowane wymiary mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji, opóźnień oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla znaczenie precyzyjnego przygotowania plików do druku.

Pytanie 12

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping

B. aplę

C. kerning

D. skalowanie

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 13

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. zastosowując farby Pantone

B. czarnym

C. żółtym

D. z wypełnieniem gradientowym

Odpowiedź "koloru czarnego" jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym wszystkie teksty oraz elementy graficzne, które mają być reprodukowane z najwyższą jakością, powinny być przygotowane w kolorze czarnym. Wynika to z faktu, że czarny kolor zapewnia najlepszy kontrast oraz czytelność na większości podłoży. W praktyce, przy tworzeniu plików do druku offsetowego, stosuje się z reguły model kolorów CMYK, w którym czarny (K) jest kluczowym kolorem, używanym do nadawania głębi i wyrazistości. Nadrukowanie elementów w kolorze czarnym jest również zgodne z zasadą, że czarny jest najczęściej stosowanym kolorem w tekstach, co znacznie ułatwia ich odczyt. W przypadku projektów wykraczających poza standardowe zastosowania, czarny jest również używany do podkreślenia innych kolorów, co jest istotne przy tworzeniu tła oraz elementów graficznych. Przykładem może być layout broszur, gdzie czarny tekst na białym tle zapewnia najlepszą dostępność i zrozumiałość treści dla odbiorcy.

Pytanie 14

Proces przygotowania formy drukarskiej offsetowej, który polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z komputera na płytę offsetową, to technologia oznaczana symbolami

A. CtF

B. RIP

C. DTP

D. CtP

Odpowiedź 'CtP' (Computer to Plate) jest poprawna, ponieważ oznacza technologię, w której obraz jest bezpośrednio przenoszony z komputera na płytę offsetową, eliminując etap pośredni, jakim jest tradycyjne naświetlanie filmu. W procesie tym stosowane są specjalne urządzenia, które umożliwiają bezpośrednie naświetlanie płyty światłoczułej przy użyciu danych cyfrowych. Przykładem zastosowania CtP jest produkcja wysokiej jakości druku offsetowego, gdzie kluczowe są precyzja i powtarzalność, co jest niezbędne w branży poligraficznej. Wybór technologii CtP staje się standardem w nowoczesnych drukarniach, pozwalając na zwiększenie wydajności produkcji oraz redukcję kosztów związanych z pośrednimi etapami. Dodatkowo, CtP wpływa na ekologię procesu produkcji, zmniejszając zużycie chemikaliów i materiałów eksploatacyjnych. Warto zaznaczyć, że wdrożenie technologii CtP wymaga znajomości oprogramowania do przygotowania danych oraz sprzętu do naświetlania, co staje się niezbędnym krokiem w rozwijającej się dziedzinie druku.

Pytanie 15

Jakie będą wydatki na zadrukowanie 15 000 arkuszy przy użyciu maszyny drukarskiej, która ma wydajność 5 000 ark./h, jeżeli koszt roboczogodziny wynosi 300 zł?

A. 900 zł

B. 600 zł

C. 1 200 zł

D. 1 500 zł

Zrozumienie kosztów związanych z procesem druku wymaga analizy nie tylko samej wydajności maszyny, ale również dokładnego obliczenia czasu pracy i kosztów robocizny. Odpowiedzi, które wskazują na zbyt niskie kwoty, takie jak 600 zł czy 900 zł, sugerują nieprawidłowe założenia dotyczące czasu potrzebnego na drukowanie. Przykładowo, jeśli ktoś obliczyłby koszt na podstawie mylnych danych o wydajności maszyny lub nie uwzględniłby całkowitego czasu drukowania, mógłby dojść do błędnych wniosków. Wydajność maszyny jest kluczowym czynnikiem, jednak to czas operacyjny i stawka roboczogodziny decydują o ostatecznym koszcie. Na przykład, podzielając 15 000 arkuszy przez 5 000 ark./h, otrzymujemy 3 godziny pracy, co przy stawce 300 zł za godzinę daje 900 zł. Dlatego błędne odpowiedzi wynikają z pominięcia krytycznych kroków w kalkulacji. W kontekście drukarstwa, kluczowe jest nadzorowanie całego procesu, aby unikać błędnych kalkulacji i zapewnić efektywność finansową projektu. Właściwe podejście do obliczeń kosztów oraz znajomość wydajności maszyn są podstawowymi umiejętnościami, które powinny charakteryzować specjalistów w branży.

Pytanie 16

Liczba wskazująca na następną stronę w publikacji to

A. pagina

B. sygnatura

C. ligatura

D. interlinia

Liczba określająca kolejną stronę w publikacji to 'pagina', pochodząca od łacińskiego słowa oznaczającego stronę. Strona jest podstawowym elementem struktury dokumentu, a numeracja stron jest kluczowa dla orientacji czytelnika. W kontekście publikacji drukowanych lub cyfrowych, pagina odgrywa fundamentalną rolę w organizacji treści, umożliwiając lokalizację informacji oraz nawigację. Przykładem praktycznego zastosowania jest wprowadzenie numeracji stron w książkach, czasopismach oraz raportach, co ułatwia odnalezienie konkretnych informacji. W projektowaniu dokumentów, standardy takie jak APA czy MLA również zalecają odpowiednią numerację stron. Dobre praktyki wskazują, że numeracja powinna być konsekwentna i widoczna, co wpływa na profesjonalizm publikacji oraz komfort czytelnika. Ponadto, znajomość terminologii związanej z publikacjami, w tym pojęcia 'pagina', jest istotna w pracy redaktora lub wydawcy.

Pytanie 17

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. nie da się przewidzieć

B. pozostanie bez zmian

C. zwiększy się

D. zmniejszy się

Odpowiedź, że koszt jednostkowy ulotki zmniejszy się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie metody druku 2 + 2 przy użyciu odwracania przez margines boczny wprowadza efektywniejsze wykorzystanie materiałów i zasobów. W tej metodzie nadrukowuje się dwa kolory z przodu i dwa z tyłu ulotki, co pozwala na zredukowanie ilości form drukowych. Przy drukowaniu z 4 form drukowych, każda forma generuje dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i eksploatacją. Zmniejszenie liczby form pozwala na optymalizację procesu produkcji, a co za tym idzie, na obniżenie kosztów jednostkowych. W praktyce, firmy drukarskie często stosują tę metodę, aby zredukować koszty drukowania ulotek, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Na przykład, gdy zlecenie obejmuje dużą liczbę ulotek, oszczędności mogą być znaczne, co czyni tę metodę szczególnie korzystną dla klientów z ograniczonym budżetem. Dodatkowo, przy odpowiednim planowaniu produkcji, można również zaoszczędzić czas realizacji zlecenia, co ma kluczowe znaczenie w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 18

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 4 + 1

B. 2 + 1

C. 4 + 0

D. 3 + 1

Wybór innych opcji może wynikać z niepełnego zrozumienia zasady drukowania wielobarwnego oraz zastosowania kolorów spotowych. Odpowiedzi takie jak 4 + 0 wskazują na mylne założenie, że ulotka drukowana jedynie w kolorach CMYK (4) nie wymaga dodatkowego koloru, co jest błędne w tym przypadku. Drugi wynik, 3 + 1, sugeruje, że na stronie wielobarwnej użyto jedynie trzech kolorów z palety CMYK, co ogranicza możliwości graficzne i nie oddaje pełnej palety kolorów, jakie można uzyskać w procesie druku. Podobnie, opcja 2 + 1 wskazuje na znaczne ograniczenie użytych kolorów, co jest niewystarczające dla profesjonalnej produkcji ulotek, które powinny przyciągać uwagę klienta poprzez bogate i żywe kolory. Takie niedoszacowanie znaczenia pełnej palety kolorów może prowadzić do nieatrakcyjnego wizualnie produktu, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w grafice i druku. Dobrze zaprojektowana ulotka powinna wykorzystywać pełne spektrum kolorów, a także odpowiednie techniki druku, aby zapewnić wymaganą jakość i czytelność przekazu. Zrozumienie, jak różne kolory wpływają na percepcję odbiorców, jest kluczowe w branży marketingowej i graficznej.

Pytanie 19

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 8

B. 4

C. 6

D. 2

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4+4, konieczne jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Formy te są niezbędne, ponieważ każda z form odpowiada za oddzielny kolor w procesie CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), a zatem do zadrukowania arkusza dwustronnie w pełnym kolorze musimy przygotować dwie formy z każdej strony, co łącznie daje nam cztery formy. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla zachowania identyfikacji wizualnej marki. Standardowe praktyki w branży drukarskiej podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania form, aby uniknąć błędów kolorystycznych i zwiększyć efektywność produkcji. Zrozumienie tego procesu pozwala na lepsze planowanie oraz zarządzanie kosztami produkcji, co jest niezbędne w konkurencyjnym środowisku rynku druku.

Pytanie 20

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

B. Papier niepowlekany 120 g/m2

C. Tekturę laminowaną 700 g/m2

D. Karton powlekany 230 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 21

W jakiej przestrzeni barwnej powinny być tworzone materiały graficzne przeznaczone do naświetlania form drukarskich oraz procesu druku offsetowego?

A. CMYK

B. RGB

C. L*a*b*

D. HSB

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to przestrzeń barwna, która najlepiej odzwierciedla proces drukowania offsetowego. Model CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Czarny), jest standardem w branży poligraficznej. Używa się go do przygotowywania materiałów graficznych przeznaczonych do druku, ponieważ opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, które jest zgodne z rzeczywistym procesem nakładania tuszy na papier. Drukując w systemie CMYK, kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła, co odzwierciedla sposób, w jaki tusze łączą się na papierze. Przykładem zastosowania CMYK może być projektowanie broszur, plakatów czy etykiet, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. W praktyce przygotowanie plików graficznych w tej przestrzeni barwnej pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w druku offsetowym, co jest zgodne z normami ISO 12647, dotyczących zarządzania jakością w procesach drukowania.

Pytanie 22

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 9 elementów.

B. 8 elementów.

C. 12 elementów.

D. 10 elementów.

Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.

Pytanie 23

Ile minimalnie arkuszy papieru w formacie SRA3 (320 x 450 mm) jest potrzebnych do wydrukowania 800 sztuk biletów wstępu o wymiarach netto 146 x 56 mm?

A. 30

B. 20

C. 50

D. 80

Zarówno odpowiedzi 30, 20, jak i 80 nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczania ilości potrzebnego papieru do druku. W przypadku odpowiedzi sugerującej 30 kartek, wynika to z niedostatecznego oszacowania powierzchni, jaką zajmują bilety. Przy takim założeniu użytkownik mógł nie zrealizować prawidłowego podziału powierzchni kartki SRA3, co prowadzi do nieprawidłowego wniosku o mniejszej ilości papieru. Odpowiedź 20 również jest błędna, ponieważ nie tylko ignoruje straty materiałowe, ale także nie bierze pod uwagę, że nawet jeśli technicznie można uzyskać 17 biletów na kartkę, dla 800 biletów wymagana byłaby co najmniej 48 kartek, co już przekracza podaną wartość. Co do odpowiedzi 80, to jest ona zbyt wysoka i wskazuje na nadmierny zapas papieru w stosunku do obliczonej potrzeby, co nie tylko generuje zbędne koszty, ale również wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. W druku przemysłowym kluczowe jest zrozumienie właściwych proporcji oraz uwzględnienie każdego aspektu, w tym strat, również w kontekście optymalizacji kosztów. Typowym błędem w takich obliczeniach jest również pomijanie marginesów czy przestrzeni między biletami, co prowadzi do zawyżania wyników. Dlatego każda kalkulacja powinna dokładnie uwzględniać wszystkie te czynniki.

Pytanie 24

Przedstawiony na rysunku layout dotyczy

A. ulotki.

B. broszury.

C. plakatu.

D. książki.

Wybranie odpowiedzi "książki" jest trafne ze względu na specyfikację dokumentu przedstawionego w oknie dialogowym "Nowy dokument". Posiada on 192 strony, co jest typowe dla książek, które często mają większą liczbę stron w porównaniu do broszur, ulotek czy plakatów. Format B5 to standardowy wymiar dla publikacji książkowych, co jest również istotnym wskaźnikiem. W kontekście projektowania, dobrym przykładem są publikacje naukowe lub literackie, które korzystają z tego formatu. Warto również zauważyć, że marginesy użyte w tym projekcie są zgodne z normami edytorskimi dla książek, co wpływa na estetykę i czytelność tekstu. Użycie odpowiednich marginesów oraz formatu jest fundamentalne w procesie projektowania wydawnictw, ponieważ ma wpływ na sposób, w jaki czytelnik odbiera treść. Standardy projektowania książek, takie jak wytyczne APA czy MLA, mogą wymagać specyficznych ustawień, które są w pełni spełnione w przedstawionym przykładzie, co dodatkowo potwierdza poprawność wyboru.

Pytanie 25

Jakie zasobniki tonerów w drukarce cyfrowej mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu apli o wartości C0 M20 Y0 K80?

A. Purpurowy, czarny

B. Niebieski, żółty

C. Niebieski, purpurowy

D. Purpurowy, żółty

Inne odpowiedzi po prostu nie rozumieją, jak działa zużycie tonerów w druku. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że niebieski lub żółty toner mają znaczenie, to się myli. C0 mówi, że niebieskiego toneru nie ma w użyciu, więc nie ma sensu myśleć o jego uzupełnieniu. A pisanie, że żółty toner mógłby być potrzebny, to też błąd, bo Y0 pokazuje, że nie ma jego zużycia. Takie podejście do analizy może prowadzić do marnowania zasobów. W druku cyfrowym, rozumienie proporcji kolorów jest super ważne, żeby nie wydawać niepotrzebnie kasy i nie mieć przerw w pracy. Dlatego trzeba naprawdę zwracać uwagę na te dane o zużyciu tonerów, żeby podejmować dobre decyzje.

Pytanie 26

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 5 + 4

B. 4 + 4

C. 4 + 1

D. 5 + 0

Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 27

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. B4

B. B3

C. A5

D. A4

Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 28

Jakie są szacunkowe wydatki na zakup 10 000 arkuszy papieru offsetowego w formacie A1 o gramaturze 150 g/m², jeśli cena za kilogram tego materiału wynosi 2,50 zł?

A. 1 575

B. 1 675

C. 1 975

D. 1 875

Aby obliczyć koszt zakupu 10 000 arkuszy papieru offsetowego formatu A1 o gramaturze 150 g/m², należy najpierw obliczyć całkowitą masę papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Przy 10 000 arkuszach, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,5 m² = 5 000 m². Przy gramaturze 150 g/m², całkowita masa papieru wynosi 5 000 m² x 150 g/m² = 750 000 g, co po przeliczeniu daje 750 kg. Jeżeli cena jednego kilograma podłoża wynosi 2,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 750 kg x 2,50 zł/kg = 1 875 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej, gdzie dokładność w określaniu kosztów materiałów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz zyskowności. Warto także znać różne gramatury papieru oraz ich zastosowanie w praktyce, co umożliwia dobór odpowiednich materiałów do konkretnych projektów graficznych, reklamowych czy wydawniczych.

Pytanie 29

Która metoda drukowania nie jest wykorzystywana do produkcji płyt CD?

A. Wklęsłodruk

B. Offset

C. Druk cyfrowy

D. Sitodruk

Wklęsłodruk, znany też jako gravure, to technika druku, która nie nadaje się do produkcji płyt CD. Płyty CD zazwyczaj drukuje się technologiami takimi jak sitodruk, offset czy druk cyfrowy. Wklęsłodruk lepiej sprawdza się w dużych nakładach, głównie w przemyśle opakowaniowym. Używamy go do druku na różnych materiałach, jak folie czy papiery samoprzylepne, gdzie ważna jest jakość szczegółów. Jeśli chodzi o płyty CD, to druk musi być naprawdę precyzyjny i dostosowany do podłoża, dlatego techniki sitodruku, offsetu i druku cyfrowego są bardziej praktyczne. Na przykład, druk cyfrowy pozwala na personalizację projektów na każdej płycie, co jest super, zwłaszcza przy limitowanych edycjach albumów. Stąd wklęsłodruk nie wchodzi w grę w tej dziedzinie.

Pytanie 30

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton lity 450 g/m2

B. Papier samoprzylepny 120 g/m

C. Papier offsetowy 60 g/m2

D. Karton powlekany 280 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 31

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. ICC

C. RGB

D. CMY

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 32

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 7 kg

B. 3 kg

C. 5 kg

D. 2 kg

Aby obliczyć ilość farby potrzebnej do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 o pełnym stopniu pokrycia, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię, która ma być pokryta. Format B3 ma wymiary 353 mm x 500 mm, co przekłada się na 0,176 m² dla jednego arkusza. Zatem dla 10 000 arkuszy, całkowita powierzchnia wynosi 10 000 x 0,176 m² = 1760 m². Przy zużyciu farby wynoszącym 1,7 g na m², całkowite zużycie farby wyniesie 1760 m² x 1,7 g/m² = 2992 g, co w przybliżeniu daje 3 kg. W praktyce, przy planowaniu produkcji, warto uwzględniać także straty wynikające z technicznych aspektów druku, takich jak zjawisko zwanego 'przyklejaniem się farby' lub 'splashing', co może wpłynąć na rzeczywiste zużycie farby. Dobrą praktyką jest także zawsze mieć na uwadze margines bezpieczeństwa w zamówieniach materiałów eksploatacyjnych, by uniknąć przestojów w produkcji.

Pytanie 33

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 6 szt.

B. 9 szt.

C. 15 szt.

D. 12 szt.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika często z nieporozumienia dotyczącego definicji arkuszy wydawniczych oraz sposobu, w jaki tekst jest formatowany. Odpowiedzi sugerujące mniejszą liczbę arkuszy, takie jak 9, 12 czy 6, wskazują na naiwne podejście do obliczeń. Często błędnie zakłada się, że liczba wersów przekłada się bezpośrednio na ilość arkuszy, co jest mylące. W rzeczywistości, w procesie edycji tekstu do publikacji, kluczowe są nie tylko same wersy, ale także marginesy, kroje pisma, interlinie oraz ogólny układ strony, które wpływają na ostateczną ilość arkuszy. Dodatkowo, nie uwzględniając standardowych praktyk wydawniczych, takich jak podział tekstu na mniejsze fragmenty, łatwo można doprowadzić do znacznego zaniżenia liczby wymaganych arkuszy. Typowym błędem jest również brak uwzględnienia faktu, że kilka wersów na stronę jest standardem w poezji, co może prowadzić do pomyłek w obliczeniach. W związku z tym, dobrze jest przed podjęciem prób obliczenia liczby arkuszy, zrozumieć, jakie czynniki wpływają na formatowanie tekstu i jak każde z nich przyczynia się do ostatecznej liczby arkuszy wydawniczych.

Pytanie 34

Który z podanych programów jest przeznaczony do tworzenia wielostronicowych publikacji tekstowo-graficznych?

A. Audacity

B. Painter

C. Adobe InDesign

D. Puzzle Flow

Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie stworzone do projektowania i składu wielostronicowych publikacji graficzno-tekstowych, takich jak książki, magazyny, broszury i ulotki. Jako standard w branży wydawniczej, InDesign umożliwia precyzyjne zarządzanie układem graficznym oraz tekstowym, co jest niezbędne w przypadku złożonych projektów. Program oferuje szeroką gamę narzędzi, takich jak możliwość pracy z stylami tekstu, zaawansowane opcje typograficzne oraz wsparcie dla elementów interaktywnych, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem dla wydawców i projektantów. Przykładowo, można łatwo tworzyć szablony, które pozwalają na spójne prezentowanie treści w różnych publikacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania graficznego. Warto również zwrócić uwagę na integrację InDesigna z innymi programami Adobe, co zwiększa jego funkcjonalność i pozwala na efektywne zarządzanie projektami. Alternatywnie, InDesign wspiera eksport do różnych formatów, w tym PDF, co jest kluczowe dla publikacji cyfrowych oraz druku.

Pytanie 35

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. LAB

B. HSV

C. HSB

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 36

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 248 x 297 mm

B. 396 x 210 mm

C. 402 x 216 mm

D. 148 x 210 mm

Wybór niewłaściwych wymiarów obwoluty może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 402 x 216 mm czy 248 x 297 mm nie uwzględniają rzeczywistych wymagań formatu A5 oraz specyfikacji dotyczących szerokości grzbietu. Format A5 to standardowe wymiary 148 x 210 mm, co oznacza, że wymiary obwoluty powinny być odpowiednio dostosowane do formatu książki oraz dodatkowych elementów, takich jak szerokości skrzydełek i grzbietu. W przypadku 402 mm, wynik może sugerować błędne dodanie zbyt dużej ilości zewnętrznych wymiarów, co prowadzi do znacznego przekroczenia rzeczywistych wymiarów książki. Podobnie, 248 x 297 mm to wymiary formatu A4 i wyraźnie nie pasują do formatu A5, co jest kolejnym przykładem pomyłki związanej z pomieszaniem różnych standardów. Ostatecznie, wiele osób może mieć trudności z precyzyjnym zrozumieniem, jak szerokości skrzydełek i grzbietu wpływają na całkowite wymiary obwoluty, co jest kluczowe dla właściwego przygotowania materiałów do druku. W praktyce, brak uwzględnienia tych wymiarów może prowadzić do poważnych problemów podczas produkcji, takich jak niewłaściwe dopasowanie obwoluty do książki, co w rezultacie wpływa na jej estetykę oraz funkcjonalność. Dostosowanie wymiarów obwoluty do konkretnych wymagań drukarskich jest podstawową umiejętnością, którą każdy projektant powinien opanować, by skutecznie realizować zlecenia związane z produkcją materiałów drukowanych.

Pytanie 37

Masz przygotować grafikę na stronę internetową, która ma być szybko ładowana i dobrze wyświetlać się na różnych urządzeniach. Jakie działania optymalizacyjne powinieneś zastosować?

A. Zwiększyć liczbę warstw w pliku graficznym

B. Użyć profilu kolorów CMYK zamiast RGB

C. Zmniejszyć rozdzielczość oraz skompresować plik z zachowaniem akceptowalnej jakości obrazu

D. Zastosować format TIFF bez kompresji

Optymalizacja grafiki na potrzeby stron internetowych polega przede wszystkim na znalezieniu kompromisu pomiędzy jakością obrazu a rozmiarem pliku. Zmniejszenie rozdzielczości grafiki do wymiarów rzeczywistego wyświetlania na stronie oraz odpowiednia kompresja (np. JPEG, WebP, PNG z optymalizacją) znacząco przyspiesza ładowanie się strony i zmniejsza zużycie transferu, co jest kluczowe zwłaszcza w przypadku urządzeń mobilnych. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących grafików zostawia grafiki w zbyt dużych rozdzielczościach, licząc na 'lepszą jakość', a efekt jest odwrotny – spowolnienie strony i strata użytkowników. W branży webowej przyjmuje się zasadę, że plik graficzny nie powinien być większy niż to konieczne, a kompresja powinna być na takim poziomie, żeby artefakty nie były zauważalne gołym okiem. Przykładowo, zdjęcia na banery warto zapisywać w JPEG z kompresją ok. 70-80%, natomiast grafiki z przezroczystością jako zoptymalizowane PNG lub WebP. Dzięki temu strona ładuje się szybko zarówno na komputerach, jak i smartfonach, co pozytywnie wpływa na SEO i ogólne doświadczenie użytkownika. Ta praktyka jest standardem nie tylko w pracy grafików webowych, lecz także w wytycznych Google PageSpeed Insights czy Web.dev.

Pytanie 38

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

B. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

C. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

D. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 39

Wektorowy logotyp, którego rozmiar można zmieniać bez utraty jakości, powinien być zapisany w formacie pliku z rozszerzeniem

A. PHP

B. AI

C. PSD

D. JPEG

Wybór innego formatu pliku, takiego jak PSD, JPEG czy PHP, nie jest adekwatny w kontekście zapisanego logotypu wektorowego. Format PSD, używany w programie Adobe Photoshop, jest przeznaczony do edycji grafiki rastrowej i nie zapewnia możliwości skalowania bez utraty jakości. Grafika rastrowa, w przeciwieństwie do wektorowej, składa się z pikseli, co oznacza, że powiększenie obrazu prowadzi do jego rozmycia i utraty detali. JPEG to format, który również jest przeznaczony dla grafiki rastrowej i, choć oferuje mały rozmiar pliku, nie wspiera wektoryzacji, co czyni go nieodpowiednim dla projektów wymagających elastyczności w skalowaniu. Wreszcie, PHP jest językiem programowania używanym do tworzenia dynamicznych stron internetowych, a nie formatem pliku graficznego. Używanie niewłaściwego formatu do przechowywania logotypów prowadzi do problemów z jakością druku i prezentacji, co może negatywnie wpłynąć na wizerunek marki. Dlatego kluczowe jest, by projektanci używali formatów wektorowych, takich jak AI, do przechowywania swoich projektów graficznych, aby zapewnić ich wysoką jakość w każdym zastosowaniu.

Pytanie 40

Jak powinien być przedstawiony zapis kolorów na karcie technicznej, gdy na pierwszej stronie broszury zastosuje się zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, a na drugiej czarny, żółty i jeden kolor Pantone?

A. (3 + 2) + (2 + 1)

B. (3 + 2) + P(2 + 1)

C. 5 + 3

D. 3 + 2

Odpowiedź 5 + 3 jest poprawna, ponieważ odnosi się do łącznej liczby kolorów użytych w projekcie ulotki. Na pierwszej stronie ulotki mamy pięć kolorów: zielononiebieski, purpurowy, czarny oraz dwa kolory Pantone, co daje łącznie pięć kolorów. Na drugiej stronie użyto trzech kolorów: czarnego, żółtego i jednego koloru Pantone. Suma tych kolorów wynosi 5 (pierwsza strona) + 3 (druga strona), co daje 8 kolorów użytych w całym projekcie. W kontekście standardów branżowych, zapis kolorów powinien być zgodny z zaleceniami dotyczącymi precyzyjnego określenia kolorystyki w dokumentach technologicznych, co jest kluczowe dla zachowania spójności wizualnej produktu. W praktyce, podczas realizacji projektów graficznych, ważne jest, aby dokładnie dokumentować używane kolory, by zapewnić ich prawidłowe odwzorowanie w druku, co ma znaczenie dla jakości i estetyki finalnego produktu. Utrzymanie standardów kolorystycznych jest niezbędne, aby zapobiec pomyłkom podczas produkcji i by zagwarantować, że wszystkie materiały promocyjne są spójne wizualnie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej