Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 12 kwietnia 2025 17:05
Data zakończenia: 12 kwietnia 2025 17:20

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który organ nadzoruje, czy gospodarstwo realizuje produkcję zwierzęcą zgodnie ze Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą?

A. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

B. Departament Ochrony Środowiska

C. Inspekcja Weterynaryjna

D. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) jest kluczowym organem odpowiedzialnym za kontrolę przestrzegania Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwach zajmujących się produkcją zwierzęcą. Jej zadania obejmują monitorowanie przestrzegania przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska oraz jakości produktów rolnych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność prowadzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia zwierząt, co ARiMR weryfikuje podczas kontroli. Zwykła Dobra Praktyka Rolnicza to zbiór zasad, które mają na celu zapewnienie efektywnej produkcji przy jednoczesnej ochronie środowiska i dobrostanu zwierząt. ARiMR wykorzystuje te standardy w swojej działalności, co pozwala na promowanie zrównoważonego rozwoju w rolnictwie. Wiedza na temat roli ARiMR jest istotna dla każdego rolnika, ponieważ pozwala na odpowiednie przygotowanie się do kontroli i wdrożenie najlepszych praktyk w gospodarstwie, co przekłada się na jakość produktów i zgodność z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 2

Aby zapewnić dobrostan kurcząt w ich pierwszym tygodniu życia, temperatura w miejscu ich przebywania powinna wynosić

A. 32°C

B. 20°C

C. 22°C

D. 38°C

Odpowiedź 32°C jest prawidłowa, ponieważ w pierwszym tygodniu życia kurcząt temperatura otoczenia jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich dobrostan. W tym okresie ptaki są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak stres cieplny lub hipotermia. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, optymalna temperatura dla nowo wyklutych kurcząt powinna wynosić około 32°C. Taka temperatura zapewnia odpowiednie warunki do utrzymania prawidłowej termoregulacji, co z kolei wpływa na ich wzrost, rozwój oraz ogólny stan zdrowia. W praktyce, aby utrzymać tę temperaturę, hodowcy często stosują specjalne maty grzewcze lub promienniki ciepła w pierwszych dniach po wylęgu, co pozwala na precyzyjne dostosowanie warunków do potrzeb ptaków. Warto również monitorować temperaturę za pomocą termometrów, aby upewnić się, że nie występują skoki lub spadki, które mogłyby zaszkodzić ptakom.

Pytanie 3

Substancją przeciwutleniającą, stosowaną w karmach w celu zapobiegania jełczeniu tłuszczów, jest

A. witamina D

B. witamina C

C. witamina B

D. witamina A

Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, pełni ważną rolę jako antyoksydant w diecie zwierząt i jest powszechnie stosowana w paszach, aby hamować proces jełczenia tłuszczów. Jełczenie jest wynikiem utleniania tłuszczów, które prowadzi do powstania nieprzyjemnych zapachów oraz obniżenia wartości odżywczej paszy. Witamina C neutralizuje wolne rodniki, które są głównymi sprawcami tego procesu, co skutkuje dłuższą trwałością pasz i lepszą jakością pożywienia dla zwierząt. Przykładowo, w przemyśle paszowym, dodatki witaminy C mogą poprawić stabilność olejów roślinnych i tłuszczów rybnych, co jest kluczowe w produkcji pasz dla ryb oraz innych zwierząt hodowlanych. Praktyka stosowania witaminy C w paszach wspiera nie tylko jakość, ale również zdrowie zwierząt, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk w hodowli zwierząt.

Pytanie 4

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. linii grzbietu

B. lewego dołu głodowego

C. linii białej

D. prawego dołu głodowego

Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 5

Wpis do księgi hodowlanej loch następuje na podstawie wniosku

A. osoby upoważnionej przez prowadzącego księgi

B. zootechnika

C. hodowcy

D. pracownika ARiMR

Odpowiedź "hodowcy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, to hodowca jest osobą odpowiedzialną za zgłaszanie lochy do księgi hodowlanej. W praktyce oznacza to, że hodowca musi dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz informacje dotyczące zwierzęcia, takie jak jego pochodzenie, status zdrowotny oraz dane dotyczące użytkowania w hodowli. Księga hodowlana jest kluczowym elementem w systemie zarządzania hodowlą, ponieważ pozwala na monitorowanie cech genetycznych zwierząt oraz prowadzenie odpowiednich działań selekcyjnych. Przykładem może być hodowla świń, gdzie właściwe prowadzenie księgi hodowlanej wpływa na jakość produkcji mięsnej oraz zdrowotność populacji. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami prowadzenia ksiąg hodowlanych jest istotna dla uzyskania certyfikatów jakości oraz wsparcia finansowego w ramach funduszy unijnych.

Pytanie 6

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

Odpowiedzi przedstawione w tej grupie błędnie interpretują proces krycia naturalnego z ręki oraz jego konsekwencje dla hodowli zwierząt. Pierwszą nieprawidłowością jest założenie, że nieznany termin krycia i nieznany ojciec zwierząt to standardowa sytuacja. W rzeczywistości, proces krycia naturalnego z ręki ma na celu dokładne monitorowanie zarówno daty, jak i tożsamości ojca. W przypadku braku dokumentacji dotyczącej krycia, hodowcy narażają się na trudności w śledzeniu linii genetycznych, co może prowadzić do problemów ze zdrowiem i jakością przyszłych miotów. Ponadto, niepoprawne jest przypuszczenie, że w sytuacji krycia z ręki termin krycia nie jest znany. Umożliwienie odpowiedniego planowania reprodukcji i oceny wyników hodowlanych opiera się na dokładnej wiedzy o terminach krycia. W praktyce hodowlanej, każda nieścisłość w tych danych może prowadzić do niezamierzonych skojarzeń czy też problemów z identyfikacją genetyczną zwierząt, co jest sprzeczne z zasadami odpowiedzialnej hodowli. Dlatego, kluczowe jest, aby hodowcy przestrzegali standardów rejestracji i przechowywania danych związanych z kryciem, co zapewnia nie tylko ich profesjonalizm, ale również jakość oraz zdrowie hodowanych zwierząt.

Pytanie 7

Kolor sierści brunatno-żółty, ogon oraz grzywa w tej samej lub jaśniejszej tonacji, skóra ciemna.
Jaki to opis konia maści?

A. bułanej

B. kasztanowatej

C. dereszowatej

D. gniadej

Opis konia maści kasztanowatej charakteryzuje się brązowożółtą barwą sierści, co pasuje do wskazanej cechy. Kasztanowate konie mają ogon i grzywę w kolorze zbliżonym do reszty ciała, często jaśniejsze, co również znajduje potwierdzenie w opisie. Dodatkowo, skóra ciemna jest cechą typową dla tej maści. W praktyce, konie kasztanowate są często wykorzystywane w różnych dyscyplinach jeździeckich, takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie, co wynika z ich zrównoważonego temperamentu i atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że maść kasztanowata występuje w różnych odcieniach, co sprawia, że jest to jeden z bardziej rozpoznawalnych typów maści w hodowli koni. Dobre praktyki w hodowli koni uwzględniają selekcję na podstawie nie tylko maści, ale i indywidualnych cech psychicznych oraz fizycznych zwierzęcia, co wpływa na jakość i osiągnięcia w sporcie jeździeckim.

Pytanie 8

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u krowy

B. u lochy

C. u suki

D. u maciorki

Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Czy w ekologicznej hodowli kur niosek dozwolone jest

A. wprowadzanie do jednego kurnika więcej niż 3 000 kur

B. przeprowadzanie zabiegu obcinania dziobów piskląt

C. profilaktyczne szczepienie kur

D. używanie pasz zawierających kokcydiostatyki

Stosowanie mieszanek zawierających kokcydiostatyki paszowe jest sprzeczne z zasadami ekologicznym, które kładą nacisk na naturalne metody hodowli i minimalizację interwencji chemicznych. Kokcydiostatyki, które są dodawane do paszy, mają na celu zwalczanie chorób pasożytniczych, jednak ich stosowanie w ekologicznych hodowlach narusza fundamentalne zasady, zgodnie z którymi dąży się do ograniczenia syntetycznych dodatków w żywieniu zwierząt. Obcinanie dziobów u piskląt jest kolejnym przykładem praktyki, która jest niezgodna z etyką ekologiczną, ponieważ ma na celu zapobieganie agresji i kanibalizmowi w stadzie, a nie zapewnienie ich dobrostanu. Tego typu działania są uważane za kontrowersyjne i mogą prowadzić do stresu oraz cierpienia zwierząt. Utrzymywanie w jednym kurniku więcej niż 3 000 kur jest także praktyką niewłaściwą w kontekście dobrostanu zwierząt, ponieważ zbyt duża liczba ptaków w jednym pomieszczeniu może prowadzić do niezdrowych warunków życia, zwiększonego ryzyka chorób oraz ograniczenia przestrzeni do poruszania się. Te błędne koncepcje wynikają z niepełnego zrozumienia zasad ekologicznych hodowli, gdzie priorytetem jest zdrowie i dobrostan zwierząt, a także zrównoważony rozwój systemów produkcji. Właściwe podejście do hodowli kur niosek wymaga zrozumienia i wdrażania praktyk, które są zgodne z normami ekologicznymi oraz etycznymi.

Pytanie 11

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 19. tego samego dnia

B. 14. następnego dnia

C. 16. tego samego dnia

D. 10. następnego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 12

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 4 dnia życia

B. do 7 dnia życia

C. do 21 dnia życia

D. do 14 dnia życia

Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Kto prowadzi księgi hodowlane świn?

A. Polski Związek Hodowców Świń

B. Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej

C. Polski Związek Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

D. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

Polski Związek Hodowców Trzody Chlewnej nie jest jedyną organizacją zajmującą się hodowlą trzody, ale nie ma on na przykład odpowiedzialności za prowadzenie ksiąg hodowlanych. Wiele osób myśli, że wszystkie związki hodowlane mają takie same uprawnienia, a tak nie jest. Księgi hodowlane muszą być prowadzone przez organizacje, które naprawdę są do tego upoważnione, a POLSUS w tym przypadku jest tą odpowiednią. Wybierając organizację, hodowcy często mają swoje powody, na przykład dotyczące jakości materiału genetycznego, ale brak wiedzy o strukturze organizacyjnej tych związków może prowadzić do pomyłek. Niektóre odpowiedzi sugerują, że te organizacje mają podobne zakresy działalności, a to wprowadza w błąd, bo każda z nich ma różne cele i zadania, co potem wpływa na jakość informacji w księgach. Moim zdaniem, wiedza na temat właściwych instytucji prowadzących księgi hodowlane jest ważna, bo dzięki temu można korzystać z rzetelnych źródeł i lepiej podejmować decyzje hodowlane.

Pytanie 15

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. obrót stada

B. stan średnioroczny

C. przelotowość

D. bilans zwierząt

Przelotowość, obrót stada i bilans zwierząt to pojęcia, które są związane z hodowlą owiec, ale nie oddają tego, co naprawdę znaczy średnia liczba owiec w danym okresie. Przelotowość to liczba owiec, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym czasie, ale nie mówi nam o stanie średniorocznym. Trzeba tu myśleć o tym, jak owce się poruszają, bo bez całorocznych danych można łatwo wpaść w pułapkę błędnych wniosków. Obrót stada mówi o rotacji zwierząt i to jest ważne dla wydajności, ale znowu, nie podaje nam średniej liczby owiec w hodowli w skali roku. Bilans zwierząt obejmuje przyrosty i ubytki, ale też nie pokazuje średniego stanu owiec. Często ludzie mylą te pojęcia, co później prowadzi do złych decyzji o paszy, opiece czy planach reprodukcyjnych. Dlatego warto umieć dobrze interpretować dane o stanie średniorocznym, bo to jest klucz do skutecznego zarządzania hodowlą owiec.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. P

B. U

C. E

D. R

Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.

Pytanie 18

Zabieg dekornizacji cieląt powinien zostać przeprowadzony

A. po osiągnięciu 3 miesiąca życia

B. po zakończeniu 6 miesiąca życia

C. w okresie między 6 a 8 tygodniem życia

D. w okresie między 2 a 3 tygodniem życia

Zabieg dekornizacji cieląt przeprowadza się najczęściej między 2 a 3 tygodniem życia, ponieważ w tym okresie rogi nie są jeszcze w pełni rozwinięte, a ich usunięcie jest znacznie mniej traumatyczne dla zwierzęcia. Wczesna dekornizacja zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak krwawienie, infekcje czy ból, które mogą wystąpić przy późniejszym zabiegu. Dekornizacja w tym czasie również ułatwia dalsze zarządzanie stadem, ponieważ zmniejsza ryzyko urazów zarówno dla innych zwierząt, jak i dla pracowników gospodarstwa. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), wykonywanie takich zabiegów w młodym wieku powinno odbywać się z zachowaniem odpowiednich standardów, w tym stosowaniem środków znieczulających oraz w odpowiednich warunkach sanitarno-epidemiologicznych. Przykłady praktyczne obejmują zastosowanie technik znieczulenia lokalnego oraz monitorowanie reakcji zwierząt po zabiegu, co jest kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. kiszonki i marchew

B. mączki zwierzęce i okopowe

C. zboża oraz wysłodki buraczane

D. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych

Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 21

Skiełkowane i zielone bulwy ziemniaków nie powinny być używane w karmieniu zwierząt z powodu obecności

A. solaniny

B. tanin

C. mykotoksyn

D. aflatoksyn

Odpowiedź wskazująca na solaninę jako substancję toksyczną w skiełkowanych i zazieleniałych bulwach ziemniaków jest poprawna, ponieważ solanina jest glikoalkaloidem, który może wywoływać poważne objawy zatrucia u zwierząt, a nawet ludzi. Jej występowanie w zielonych częściach rośliny oraz w bulwach, które zaczynają kiełkować, jest ściśle związane z reakcją rośliny na stres, w tym nadmierne nasłonecznienie. Z tego powodu bulwy ziemniaków, które wykazują oznaki skiełkowania lub zazielenienia, powinny być traktowane jako niebezpieczne w żywieniu zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. W praktyce, farmerzy i hodowcy powinni regularnie kontrolować stan bulw przed ich użyciem i stosować odpowiednie metody przechowywania, aby zminimalizować ryzyko powstawania solaniny. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, zawsze warto skonsultować się z weterynarzem, aby zapewnić bezpieczeństwo żywienia zwierząt.

Pytanie 22

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. ma żwacz.

B. posiada księgi.

C. ma czepiec.

D. ma trawieniec.

Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Pytanie 23

Pierwszy zabieg sztucznego unasienniania jałówek rasy holsztyńsko-fryzyjskiej przeprowadza się po osiągnięciu masy ciała

A. 300 kg i kondycji 2,25 - 2,5 punktów BCS

B. 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS

C. 500 kg i kondycji 3,75 - 4,0 punktów BCS

D. 450 kg i kondycji 4,50 - 5,0 punktów BCS

Odpowiedź wskazująca, że do pierwszego zabiegu sztucznego unasienniania jałówki rasy holsztyńsko-fryzyjskiej należy przygotować ją po osiągnięciu masy ciała 400 kg i kondycji 3,25 - 3,5 punktów BCS jest prawidłowa. Właściwe przygotowanie jałówki do unasienniania jest kluczowe, aby zapewnić jej odpowiednią zdolność do reprodukcji oraz zdrowie. W przypadku rasy holsztyńsko-fryzyjskiej, zalecana masa ciała na etapie pierwszego unasienniania wynika z potrzeby osiągnięcia dojrzałości płciowej, co jest związane z odpowiednim rozwojem narządów rozrodczych. Condycja BCS (Body Condition Score) w przedziale 3,25 - 3,5 wskazuje na optymalny poziom tkanki tłuszczowej i mięśniowej, co sprzyja prawidłowemu przebiegowi inseminacji i ciąży. Dobrą praktyką w hodowli bydła jest monitorowanie nie tylko masy ciała, ale także kondycji ciała, aby zminimalizować ryzyko problemów zdrowotnych i niepowodzeń w reprodukcji, co może prowadzić do strat ekonomicznych. Właściwe zarządzanie żywieniem i warunkami hodowli ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych parametrów.

Pytanie 24

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 marca następnego roku

B. 1 września

C. 15 kwietnia

D. 15 maja

Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. lekarza weterynarii

B. pracownika stacji inseminacji

C. technika weterynarii

D. zootechnika

Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 28

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierząt	System utrzymania
Grupa zwierząt	pojedynczo m²/szt	grupowo m²/szt
tryki > 1,5 roku życia	3	2
matki z jagnięciem	2,5 m²+0,7 m² na każde jagnię	1,5 m²+0,5 m² na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m- ca życia	z matką
tryczki	2	1,5
skopki	0,8	0,6
jarlice, przystępki	1,5	0,8

A. 46,8 m²

B. 2,5 m²

C. 30,0 m²

D. 24,0 m²

Obliczenia dotyczące powierzchni potrzebnej dla 12 matek owiec z dwoma jagniętami są całkiem proste. Zgodnie z normami, każda matka potrzebuje 1,5 m², a na każde z dwóch jagniąt doliczamy po 0,5 m². Więc, dla jednej matki z dwoma jagniętami wychodzi 2,5 m² (1,5 m² + 2 razy 0,5 m²). Jak to przemnożymy przez 12 matek, to mamy 30,0 m² (12 razy 2,5 m²). To wszystko ma sens, bo zwierzęta muszą mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i dobrego samopoczucia. W sumie, przestrzeń ma duży wpływ na ich zdrowie i samą produkcję. Trzeba też pamiętać, że ta powierzchnia powinna być przystosowana do warunków otoczenia, co dodatkowo poprawia warunki ich życia.

Pytanie 29

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. PBZ

B. WBP

C. Duroc

D. Pietrain

Wybór knura innej rasy, jak Pietrain, Duroc czy WBP może prowadzić do nieoptymalnych wyników w hodowli. Rasa Pietrain, znana ze swojej wybitnej jakości mięsa, niekoniecznie przekłada się na korzystne cechy użytkowe w kontekście krzyżowania wstecznego. Mieszanie z Pietrainem może wprowadzić niepożądane efekty, takie jak obniżenie wydajności prosiąt. Duroc, choć ceniony za mięso o wysokich walorach smakowych, również nie jest odpowiednią rasą do krzyżowania wstecznego z PBZ i WBP, ponieważ może nie dostarczyć optymalnej kombinacji cech wydajnościowych i zdrowotnych. Z kolei wybór knura WBP, będącej rasą macierzystą w tym krzyżowaniu, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania potencjału genetycznego. W praktyce, często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że dodatek genów różnych ras zawsze przynosi korzyści. W rzeczywistości, selektywne krzyżowanie, oparte na dobrze zdefiniowanych strategiach, jak w przypadku PBZ, jest kluczem do uzyskania zdrowego i wydajnego stada. Dobór odpowiednich ras w hodowli powinien być przemyślany, aby uniknąć regresji genetycznej i utraty wartościowych cech, które są kluczowe dla sukcesu produkcji zwierzęcej.

Pytanie 30

Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody

A. głównego lekarza weterynarii

B. ministra właściwego do spraw rolnictwa

C. powiatowego lekarza weterynarii

D. ministra zdrowia

Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest kluczowym elementem w procesie sztucznego unasienniania buhajów pochodzących z państw spoza Unii Europejskiej. Tego rodzaju regulacje mają na celu zapewnienie najwyższych standardów zdrowotnych i bioasekuracji w hodowli zwierząt. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem procesu sztucznego unasienniania należy przeprowadzić szczegółową ocenę stanu zdrowia oraz warunków, w jakich zwierzęta są utrzymywane. Minister rolnictwa, jako organ odpowiedzialny za bezpieczeństwo żywności i zdrowie zwierząt, ma za zadanie zapewnienie, że wszelkie praktyki hodowlane są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz międzynarodowymi normami. Dodatkowo, w przypadku sprowadzania nasienia z krajów trzecich, konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących pochodzenia materiału, co obejmuje potwierdzenie jego jakości przez odpowiednie instytucje weterynaryjne. Takie działania są niezbędne dla ochrony lokalnego rolnictwa i zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone przez niekontrolowane źródła.

Pytanie 31

Koza wykazuje oznaki niepokoju, wydaje dźwięki, porusza ogonem, unosi włosy na grzbiecie, często oddaje mocz w niewielkich ilościach, a po dotyku w okolicy lędźwiowej może reagować za pomocą wygięcia grzbietu lub przykucnięcia. W oparciu o te symptomy można ocenić, że koza jest

A. złośliwa

B. nerwowa

C. chora

D. w rui

Prawidłowa odpowiedź to 'w rui', ponieważ opisane objawy kozy są typowe dla zwierząt w okresie rui. Ruja to faza cyklu reprodukcyjnego, w której zwierzęta wykazują zwiększoną aktywność hormonalną, co prowadzi do zachowań takich jak pobekiwanie, merdanie ogonem oraz nadmierne oddawanie moczu. W tym czasie kozy mogą być bardziej wrażliwe na dotyk, co objawia się wygięciem grzbietu lub chęcią przykucnięcia. Przykładowo, podczas rutynowych obserwacji stada, hodowcy mogą zauważyć, że kozy w rui często przebywają w pobliżu innych zwierząt, co jest efektem ich instynktownej potrzeby łączenia się z partnerami do rozrodu. Znajomość objawów rui jest kluczowa dla hodowców, ponieważ pozwala na planowanie krycia oraz optymalne zarządzanie populacją. Standardy branżowe rekomendują regularne monitorowanie zachowań zwierząt, co umożliwia szybsze identyfikowanie okresów rui i odpowiednie działania, takie jak wprowadzenie do stada samców.

Pytanie 32

Kóz rasa toggenburska zaliczana jest do typu eksploatacyjnego?

A. wełnistego

B. mlecznego

C. mięsnego

D. ogólnoużytkowego

Rasa kóz toggenburska jest znana przede wszystkim z wysokiej jakości mleka, co czyni ją przedstawicielem typu użytkowego mlecznego. Te kozy charakteryzują się doskonałym mlecznym potencjałem, co potwierdzają dane statystyczne, w których wydajność mleczna tej rasy wynosi średnio od 700 do 900 litrów mleka rocznie na jedną kozę. Mleko kóz toggenburskich ma wysoką zawartość tłuszczu i białka, co sprawia, że jest cenione w przemyśle mleczarskim. Ich mleko jest często wykorzystywane do produkcji serów o wysokiej jakości, takich jak sery kozie, które są popularne w wielu krajach. Dodatkowo, rasa ta jest znana z dobrego temperamentu i zdolności do przystosowania się do różnych warunków środowiskowych, co sprawia, że jest łatwa w hodowli. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, warto zaznaczyć, że odpowiednia dieta i warunki bytowe są kluczowe dla uzyskania optymalnej wydajności mlecznej. Dlatego hodowcy powinni zwracać szczególną uwagę na aspekty żywienia oraz warunki utrzymania, co przekłada się na jakość pozyskiwanego mleka.

Pytanie 33

Zgodnie z założeniami dotyczącymi hodowli stada owiec, przewidywany wskaźnik płodności maciorek w stanie początkowym oszacowany jest na 210%, a wskaźnik skutecznych pokryć wynosi 95%. Liczba maciorek na początku to 100 sztuk. Ile sztuk wyniosą przychody jagniąt "z urodzenia"?

A. 210

B. 200

C. 100

D. 95

Rozumiem, że niektórzy mogą się gubić w tym, czemu niektóre liczby, jak 100, 95 czy 210, są błędne. Odpowiedź 100 sugeruje, że każda maciorka rodzi tylko jedno jagnię, a to w hodowli to tak nie działa. Przy wskaźniku plenności 210% można spodziewać się, że każda maciorka da więcej niż jedno jagnię, co jest kluczowe w prognozach hodowlanych. Z kolei odpowiedź 95 to wynik pomyłki w rozumieniu wskaźnika skutecznych pokryć; to nie jest liczba jagniąt, tylko coś zupełnie innego. A odpowiedź 210 pomija ten wskaźnik skutecznych pokryć, co prowadzi do zawyżenia oczekiwań. W hodowli liczy się nie tylko to, co na papierze, ale też jak to zinterpretować w kontekście zarządzania owcami i planowania produkcji. Dlatego warto wiedzieć, jak te liczby naprawdę ze sobą współgrają.

Pytanie 34

Następną mieszanką stosowaną w żywieniu tuczników po mieszance typu "grower" jest mieszanka

A. finiszer

B. prestarter

C. super prestarter

D. starter

Mieszanka finiszer jest odpowiednia do żywienia tuczników w końcowej fazie ich wzrostu, po etapie 'grower'. Celem mieszanki finiszer jest maksymalizacja przyrostów masy mięśniowej oraz optymalizacja wydajności konwersji paszy. To kluczowy etap, w którym dieta powinna być bogata w składniki odżywcze, a szczególnie białko, aby zaspokoić zwiększone potrzeby energetyczne zwierząt. Przykładowe składniki tej mieszanki to wysokiej jakości ziarna, tłuszcze roślinne oraz koncentraty białkowe. Dobrze zbilansowana mieszanka finiszer może przyczynić się do osiągnięcia lepszej jakości mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów. W praktyce wykorzystania tej mieszanki, hodowcy mogą również obserwować poprawę zdrowia zwierząt oraz ich zdolności do szybkiego osiągania masy rzeźnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji trzody chlewnej.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. śruta poekstrakcyjna

B. ekspelery

C. makuchy

D. młóto

Makuchy to produkt uboczny powstający podczas wyciskania oleju rzepakowego metodą na zimno. Charakteryzują się one zawartością białka w zakresie 30-34% oraz tłuszczu w przedziale 9-13%. Działają jako wartościowy składnik pasz dla zwierząt gospodarskich, szczególnie dla bydła i trzody chlewnej, ze względu na wysoką zawartość białka roślinnego. W praktyce, makuchy są wykorzystywane w produkcji pasz pełnoporcjowych oraz jako dodatek do pasz konwencjonalnych, co przyczynia się do poprawy wartości odżywczej diety zwierząt. W branży paszowej ważne jest, aby stosować wysokiej jakości surowce, dlatego makuchy powinny pochodzić z certyfikowanych producentów. Ponadto, ze względu na ich właściwości, makuchy są również przedmiotem badań nad ich wpływem na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, co jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą i normami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności. Wzrost zainteresowania paszami pochodzenia roślinnego sprzyja ich wykorzystaniu w zrównoważonej produkcji zwierzęcej, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.

Pytanie 37

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

B. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

C. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

D. i nałożeniu zimnego okładu

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 38

Aby zapewnić właściwe warunki w kurniku, konieczne jest utrzymanie wilgotności względnej powietrza w zakresie

A. 60-70%

B. 85-95%

C. 20-30%

D. 45-55%

Odpowiedzi sugerujące wilgotność powietrza na poziomie 85-95% oraz 45-55% są nieadekwatne dla kurników. Przesadzona wilgotność powyżej 70% prowadzi do ryzyka kondensacji wody, co sprzyja rozwojowi chorób i szkodników. Wysoka wilgotność stwarza warunki idealne dla pleśni i bakterii, co może prowadzić do infekcji układu oddechowego u drobiu. Zbyt niska wilgotność, z kolei, poniżej 50%, może wywołać odwodnienie, problemy z oddychaniem oraz osłabienie układu immunologicznego. Ponadto, w przypadku wskazania wilgotności 20-30%, dochodzi do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak suchość śluzówek, co prowadzi do obniżenia wydajności produkcji jaj i wzrostu kosztów leczenia zwierząt. Właściwe zrozumienie i kontrolowanie poziomu wilgotności jest kluczowe w hodowli drobiu, a powszechne błędy, takie jak ignorowanie wskaźników lub poleganie na subiektywnych odczuciach, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji ekonomicznych i zdrowotnych. Dlatego istotne jest przestrzeganie standardów branżowych i praktyk związanych z dobrostanem zwierząt, które zalecają utrzymywanie wilgotności w przedziale od 60 do 70%.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym

B. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym

C. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym

D. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym

Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej