Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 17:12
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 17:21

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. dialer
B. exploit
C. keylogger
D. backdoor
Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 2

Kluczowy sposób zabezpieczenia danych w sieci komputerowej przed nieautoryzowanym dostępem to

A. autoryzacja dostępu do zasobów serwera
B. realizacja kopii danych
C. tworzenie sum kontrolnych plików
D. użycie macierzy dyskowych
Choć generowanie sum kontrolnych plików, wykonywanie kopii danych oraz stosowanie macierzy dyskowych są istotnymi aspektami zarządzania danymi, nie są one podstawowymi mechanizmami ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Generowanie sum kontrolnych plików ma na celu zapewnienie integralności danych, co oznacza, że można potwierdzić, że dane nie uległy zmianie. Mimo że jest to ważne w kontekście zabezpieczania danych przed modyfikacjami, nie chroni przed dostępem do tych danych przez nieuprawnione osoby. Wykonywanie kopii danych jest kluczowe dla ochrony przed utratą informacji, ale także nie zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi. Ponadto, stosowanie macierzy dyskowych polega na organizowaniu danych na nośnikach, co również nie zapewnia mechanizmów zabezpieczających przed dostępem. Często mylnym podejściem jest skupienie się na technicznych aspektach przechowywania danych, a pomijanie warstwy autoryzacji i weryfikacji tożsamości użytkowników. Właściwe zabezpieczenie danych powinno opierać się na wielowarstwowych strategiach, gdzie autoryzacja dostępu jest kluczowym elementem zapewniającym, że tylko uprawnione osoby mogą korzystać z zasobów, co czyni ją podstawowym mechanizmem obrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 3

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. IIS (Internet Information Services)
B. Application Server
C. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)
D. Hyper-V
Hyper-V, Application Server oraz IIS (Internet Information Services) to istotne komponenty systemu Windows Server, jednak nie są one odpowiednie do wdrażania usług zdalnej instalacji systemów operacyjnych. Hyper-V to technologia wirtualizacji, która pozwala na uruchamianie wielu maszyn wirtualnych na jednej fizycznej maszynie, co jest przydatne w kontekście testowania lub uruchamiania aplikacji na różnych systemach operacyjnych, ale nie bezpośrednio do instalacji systemów operacyjnych na stacjach roboczych. Application Server jest zestawem funkcji umożliwiających uruchamianie aplikacji serwerowych, jednak nie wspiera procesu zdalnego wdrażania systemów operacyjnych. IIS to serwer internetowy, który obsługuje aplikacje webowe i usługi, ale także nie jest przeznaczony do zdalnego wdrażania systemów operacyjnych. Typowym błędem myślowym w tym przypadku może być mylenie roli serwera z funkcjami, które są zwłaszcza związane z aplikacjami, a nie z instalacją systemów operacyjnych. Osoby wybierające jedną z tych opcji mogą nie rozumieć specyfiki ról serwera w kontekście ich przeznaczenia. Aby prawidłowo wdrożyć zdalną instalację, ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi rolami i ich funkcjonalnością, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 4

Jakie polecenie pozwala na przeprowadzenie aktualizacji do nowszej wersji systemu Ubuntu Linux?

A. install source update
B. apt-get sudo su update
C. sudo apt-get dist-upgrade
D. upgrade install dist high
Wszystkie podane odpowiedzi, z wyjątkiem 'sudo apt-get dist-upgrade', są niepoprawne z różnych powodów. W pierwszej odpowiedzi użycie 'install source update' nie odnosi się do żadnego podstawowego polecenia w systemie Ubuntu. 'install' i 'update' są używane w różnych kontekstach, jednak brak odpowiednich komend oraz niepoprawna składnia sprawiają, że nie można zrealizować żadnej aktualizacji. Druga odpowiedź, 'apt-get sudo su update', jest również niepoprawna, ponieważ łączy polecenia w sposób, który nie ma sensu. 'sudo' jest używane do nadania uprawnień administratora, ale nie powinno się go stosować w ten sposób. 'su' zmienia użytkownika, co w kontekście aktualizacji jest niepotrzebne, a 'update' jest zbyt ogólnym terminem, który nie wskazuje na konkretne działanie aktualizacji pakietów. Trzecia odpowiedź, 'upgrade install dist high', jest zbiorem losowych słów, które nie tworzą prawidłowego polecenia. 'upgrade' i 'install' mogą być używane oddzielnie, ale ich połączenie w takiej formie nie ma żadnego sensu, a fraza 'dist high' nie odnosi się do żadnej znanej komendy w Ubuntu. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad działania systemu zarządzania pakietami oraz znajomości poprawnej składni poleceń w terminalu. Właściwe korzystanie z poleceń w systemie operacyjnym Linux jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem oraz zapewnienia jego bezpieczeństwa.

Pytanie 5

W dokumentacji technicznej procesora producent zamieścił wyniki analizy zrealizowanej przy użyciu programu CPU-Z. Z tych informacji wynika, że procesor dysponuje

Ilustracja do pytania
A. 4 rdzenie
B. 5 rdzeni
C. 2 rdzenie
D. 6 rdzeni
Procesor Intel Core i5 650, wskazany w wynikach testu CPU-Z, posiada 2 rdzenie. Jest to typowy przykład procesora dwurdzeniowego, który często znajduje zastosowanie w komputerach osobistych oraz niektórych serwerach. Dwurdzeniowe procesory są optymalne do wielu codziennych zadań, takich jak przeglądanie Internetu, praca biurowa czy odtwarzanie multimediów. Dzięki technologii Hyper-Threading każdy rdzeń może obsługiwać dwa wątki jednocześnie, co zwiększa efektywność przetwarzania zadań wielowątkowych. W praktyce oznacza to, że choć fizycznie mamy dwa rdzenie, system operacyjny widzi cztery jednostki wykonawcze, co jest szczególnie korzystne podczas uruchamiania aplikacji zoptymalizowanych pod kątem wielu wątków. Standardowe praktyki w branży sugerują, że wybór procesora powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika, a procesory dwurdzeniowe z technologią wielowątkową mogą być doskonałym wyborem dla użytkowników domowych i biurowych, którzy cenią sobie balans pomiędzy wydajnością a kosztem.

Pytanie 6

Na schemacie przedstawiono sieć o strukturze

Ilustracja do pytania
A. gwiazd
B. magistrali
C. siatek
D. drzew
Topologia magistrali to struktura sieciowa, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego, najczęściej kabla, nazywanego magistralą. W tego typu sieci każde urządzenie może komunikować się bezpośrednio z innym poprzez to wspólne medium, co upraszcza proces instalacji i zmniejsza koszty materiałowe. Główna zaleta topologii magistrali to jej prostota i efektywność w małych sieciach, gdzie dane są przesyłane w jednym kierunku i nie ma potrzeby skomplikowanego zarządzania ruchem. Współczesne przykłady zastosowania to starsze sieci Ethernet, gdzie przesyłanie danych odbywa się w postaci ramek. Standardy takie jak IEEE 802.3 opisują specyfikacje dla sieci tego typu. Magistrala jest korzystna tam, gdzie wymagane są ekonomiczne rozwiązania w prostych konfiguracjach. Jednakże w miarę wzrostu liczby urządzeń mogą pojawić się problemy z przepustowością oraz kolizjami danych, dlatego w dużych sieciach często wybiera się inne topologie. Dodatkową korzyścią jest łatwość diagnozowania problemów przy użyciu narzędzi takich jak analizatory sygnałów, co przyspiesza proces rozwiązywania problemów technicznych.

Pytanie 7

Na dysku konieczne jest zapisanie 100 tysięcy pojedynczych plików, każdy o wielkości 2570 bajtów. Zajętość zapisanych plików będzie minimalna na dysku o jednostce alokacji wynoszącej

A. 4096 bajtów
B. 3072 bajty
C. 8192 bajty
D. 2048 bajtów
Wybór jednostki alokacji poniżej 3072 bajtów, takiej jak 2048 czy 4096 bajtów, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni dyskowej. Na przykład, przy jednostce alokacji wynoszącej 2048 bajtów, każdy z 100 tysięcy plików o rozmiarze 2570 bajtów zajmie dwie jednostki alokacji, co zwiększa całkowite wymagania przestrzenne. To nie tylko powoduje marnotrawstwo miejsca, ale także może wpływać negatywnie na wydajność systemu plików, ponieważ więcej jednostek alokacji oznacza większe obciążenie operacji zarządzania pamięcią. Rozmiar 4096 bajtów również nie jest optymalny w tym kontekście, ponieważ nie wykorzystuje w pełni przestrzeni, co prowadzi do nieefektywności. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa jednostka alokacji zawsze oznacza lepsze wykorzystanie przestrzeni; istotne jest, aby dostosować rozmiar jednostki alokacji do średniego rozmiaru plików. Dlatego w praktyce jednostka alokacji powinna być dostosowana do rozmiaru przechowywanych plików, aby zminimalizować straty przestrzenne i zapewnić płynne działanie systemu plików. Wybór niewłaściwej jednostki alokacji prowadzi do konieczności przemyślenia strategii zarządzania danymi oraz architektury systemu plików.

Pytanie 8

Programem antywirusowym oferowanym bezpłatnie przez Microsoft dla posiadaczy legalnych wersji systemu Windows jest

A. Microsoft Security Essentials
B. Microsoft Free Antywirus
C. Windows Antywirus
D. Windows Defender
Odpowiedzi takie jak Microsoft Free Antywirus oraz Windows Antywirus są nieprawidłowe, ponieważ nie istnieją takie aplikacje. Termin 'Microsoft Free Antywirus' może sugerować, że firma Microsoft oferuje inną, darmową wersję oprogramowania zabezpieczającego, co jest mylne. W rzeczywistości, Microsoft nie wprowadził żadnej aplikacji o tej nazwie, a stosowanie nieoficjalnych nazw może prowadzić do dezorientacji użytkowników. Podobnie, 'Windows Antywirus' jest nieprecyzyjnym określeniem, które również nie odnosi się do żadnego konkretnego produktu. Tego rodzaju nieścisłości mogą prowadzić do błędnych wyborów, co z kolei może wpływać na bezpieczeństwo systemu komputerowego. Właściwe podejście do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem powinno opierać się na korzystaniu z zweryfikowanych i uznawanych programów zabezpieczających, takich jak Microsoft Security Essentials czy Windows Defender, który jest jego następcą. Użytkownicy powinni być świadomi, że wybierając oprogramowanie do ochrony, należy kierować się nie tylko nazwą, ale również jego funkcjonalnością i reputacją w branży zabezpieczeń. Użycie odpowiednich terminów jest kluczowe dla zrozumienia i zwiększenia efektywności rozwiązań zabezpieczających.

Pytanie 9

Na urządzeniu zasilanym prądem stałym znajduje się wskazane oznaczenie. Co można z niego wywnioskować o pobieranej mocy urządzenia, która wynosi około

Ilustracja do pytania
A. 2,5 W
B. 11 W
C. 18,75 W
D. 7,5 W
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zastosowania wzoru na moc dla prądu stałego, który brzmi P=U×I. Niepoprawne jest założenie, że moc jest równa innym wartościom niż iloczyn napięcia i natężenia. Przykładowo wybór odpowiedzi 2,5 W mógłby wynikać z błędnego założenia, że moc jest równa tylko jednemu z podanych parametrów, co jest niezgodne z zasadami obliczania mocy. Natomiast 7,5 W mogło być wynikiem błędnego pomnożenia napięcia przez natężenie z błędnym zaokrągleniem lub wyborem jednej z wartości. Takie pomyłki mogą wynikać z nieznajomości podstawowych zasad matematyki stosowanej w elektrotechnice, a także z braku uwagi przy dokładnym stosowaniu wzorów. Z kolei 11 W mogło być wynikiem niedokładnego pomnożenia 7,5 przez 2,5, co często zdarza się, gdy nie zwraca się uwagi na precyzję obliczeń. W branży elektrotechnicznej niezbędna jest dokładność i zrozumienie jak obliczać moc z uwzględnieniem wszystkich czynników, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i sprawności działania urządzeń. Pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów i potencjalnych awarii sprzętu, dlatego tak istotne jest opanowanie tych umiejętności obliczeniowych. Właściwe zrozumienie i stosowanie wzorów na moc jest fundamentalne dla pracy w dziedzinie elektroniki i elektrotechniki oraz dla zapewnienia bezpiecznych i efektywnych projektów energetycznych.

Pytanie 10

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/resolv.configuration
B. /etc/shadow
C. /etc/profile
D. /etc/network/interfaces
Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 11

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 543
B. 711
C. 777
D. 621
Odpowiedzi 621, 543 oraz 777 są wynikiem błędnych interpretacji zasad przydzielania praw dostępu w systemie Linux. Wartością numeryczną reprezentującą prawa dostępu jest suma wartości przypisanych do poszczególnych uprawnień. W przypadku 621, użytkownicy mogą myśleć, że oznacza to pełne prawa dla właściciela, jednak suma uprawnień dla grupy oraz innych użytkowników jest błędnie ustalona. '6' oznacza, że grupa ma prawo do odczytu i zapisu, co nie jest zgodne z zapisanymi prawami (brak 'w'). W odniesieniu do 543, suma uprawnień dla właściciela, grupy i innych użytkowników nie zgadza się z przekazanymi prawami. Właściciel powinien mieć pełne prawa, a nie tylko odczyt, zapis i wykonanie. Odpowiedź 777 jest również błędna, ponieważ oznacza, że wszyscy użytkownicy mają pełne prawa do folderu. Taki model nie jest zgodny z zasadami zabezpieczeń i mógłby prowadzić do nieautoryzowanego dostępu do ważnych danych. W praktyce, stosowanie niewłaściwych praw dostępu zwiększa ryzyko naruszenia ochrony danych i niewłaściwego wykorzystania zasobów systemowych.

Pytanie 12

Aplikacja służąca jako dodatek do systemu Windows, mająca na celu ochronę przed oprogramowaniem szpiegującym oraz innymi niepożądanymi elementami, to

A. Windows Defender
B. Windows Embedded
C. Windows Azure
D. Windows Home Server
Windows Defender to takie wbudowane narzędzie w Windowsie, które ma na celu walkę z złośliwym oprogramowaniem, jak wirusy czy oprogramowanie szpiegujące. Działa to tak, że cały czas monitoruje, co się dzieje w systemie, a także skanuje pliki i programy, które pobierasz. Dodatkowo, to oprogramowanie korzysta z różnych nowoczesnych metod wykrywania, jak np. heurystyka, co pozwala mu rozpoznać nowe zagrożenia, które nie są jeszcze znane. Co więcej, regularne aktualizacje pomagają mu dostosować się do pojawiających się zagrożeń. Takim przykładem jego działania może być automatyczne skanowanie po ściągnięciu nowego oprogramowania, co znacząco zmniejsza szanse na infekcję. Warto dodać, że Windows Defender jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży zabezpieczeń, więc naprawdę jest ważnym elementem ochrony w Windowsie.

Pytanie 13

Urządzenie sieciowe, które łączy pięć komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. most
B. przełącznik
C. koncentrator
D. ruter
Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych). Jego podstawową funkcją jest inteligentne kierowanie danych w sieci lokalnej (LAN) poprzez analizę adresów MAC. W przeciwieństwie do koncentratora, który przesyła sygnał do wszystkich portów, przełącznik przesyła dane tylko do konkretnego urządzenia, co znacząco zmniejsza liczbę kolizji pakietów. Dzięki tej funkcjonalności przełączniki są kluczowym elementem nowoczesnych architektur sieciowych. Na przykład, w biurach, gdzie wiele komputerów wymienia dane, przełączniki zapewniają szybką i wydajną komunikację, co jest niezbędne dla działań wymagających dużej przepustowości, takich jak wideokonferencje czy przesyłanie dużych plików. W kontekście standardów, przełączniki pracują zgodnie z protokołami Ethernet, a zaawansowane modele wspierają techniki takie jak VLAN (Virtual Local Area Network), co pozwala na dalsze segmentowanie sieci i zwiększenie bezpieczeństwa. W praktyce, przełącznik jest niezastąpiony w każdej sieci lokalnej, gdzie operacje muszą być szybkie i niezawodne.

Pytanie 14

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. EN 50169
B. EN 50167
C. PN-EN 50173
D. PN-EN 50310
Norma PN-EN 50173 odnosi się do systemów okablowania strukturalnego w budynkach i przestrzeniach biurowych. Określa ona zasady projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co jest fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury telekomunikacyjnej. W ramach tej normy opisano różne klasy okablowania, jak również wymagania dotyczące parametrów kabli, takich jak pasmo przenoszenia, tłumienie sygnału czy odporność na zakłócenia. Dzięki zastosowaniu tych norm, inżynierowie mogą projektować sieci, które będą zgodne z aktualnymi standardami technicznymi, co przekłada się na ich niezawodność i wydajność. Przykładem zastosowania tej normy może być projektowanie systemu LAN w nowo powstającym biurowcu, gdzie odpowiednie kable są dobrane na podstawie specyfikacji z PN-EN 50173, co zapewnia ich optymalne działanie w przyszłości.

Pytanie 15

Aby oddzielić komputery pracujące w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do przełącznika zarządzalnego, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do nieużywanych interfejsów
B. statyczne adresy MAC komputerów do używanych interfejsów
C. używane interfejsy do różnych VLAN-ów
D. nieużywane interfejsy do różnych VLAN-ów
Odpowiedzi, które sugerują przypisanie nieużywanych interfejsów do VLAN-ów, są mylące i niezgodne z zasadami efektywnego zarządzania siecią. Przypisanie nieużywanych interfejsów do VLAN-ów nie przynosi żadnych korzyści, ponieważ te interfejsy nie są aktywne i nie uczestniczą w komunikacji sieciowej. To podejście może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, ponieważ administratorzy mogą sądzić, że ich sieć jest bardziej zabezpieczona, podczas gdy w rzeczywistości nieaktywne interfejsy nie mają żadnego wpływu na separację ruchu. Ponadto, przypisanie statycznych adresów MAC do używanych lub nieużywanych interfejsów nie jest sposobem na skuteczne rozwiązanie problemu kolizji adresów IP w sieci. Adresy MAC są unikalnymi identyfikatorami dla każdego urządzenia w sieci lokalnej, a ich przypisanie do interfejsów nie zlikwiduje kolizji adresów IP, a jedynie skomplikuje zarządzanie siecią. Typowym błędem myślowym jest myślenie, że dodanie kolejnych elementów do konfiguracji sieci automatycznie poprawi jej bezpieczeństwo. W praktyce, efektywne zarządzanie VLAN-ami i interfejsami wymaga starannego planowania, w tym zrozumienia, które urządzenia powinny być odseparowane i jakie zasady bezpieczeństwa powinny być stosowane w różnych segmentach sieci.

Pytanie 16

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gunzip –r dane.tar
B. tar –xvf dane.tar
C. gzip –r dane.tar
D. tar –cvf dane.tar
Wybór innych opcji może wydawać się zrozumiały, jednak każda z nich zawiera istotne błędy w kontekście operacji na archiwach. Polecenie 'gzip –r dane.tar' nie jest właściwe, ponieważ 'gzip' jest narzędziem do kompresji plików, a nie do rozpakowywania archiwów tar. Dodatkowo, flaga '-r' nie odnosi się do kompresji archiwum tar, a raczej do rekurencyjnego przetwarzania katalogów, co w przypadku archiwum tar nie ma zastosowania. Z kolei 'tar –cvf dane.tar' jest komendą do tworzenia archiwum, gdzie '-c' oznacza 'create' (utworzenie), co również nie jest zgodne z wymogiem wydobywania plików. Niepoprawne jest zatem stosowanie polecenia do archiwizowania, gdy celem jest ich wydobycie. Ostatecznie, 'gunzip –r dane.tar' również nie ma sensu, ponieważ 'gunzip' to narzędzie do dekompresji plików skompresowanych za pomocą 'gzip'. W tym kontekście, użycie '-r' w komendzie 'gunzip' jest nieodpowiednie, gdyż nie można dekompresować archiwum tar, które nie zostało wcześniej skompresowane za pomocą gzip. Warto pamiętać, że operacje na archiwach wymagają precyzyjnego zrozumienia stosowanej terminologii oraz funkcji poszczególnych poleceń, co jest kluczowe w administrowaniu systemami Linux.

Pytanie 17

Na urządzeniu znajduje się symbol, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność sprzętu w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej oraz ekologii, co przedstawiono na rysunku

Ilustracja do pytania
A. rysunek B
B. rysunek A
C. rysunek C
D. rysunek D
Wybranie niewłaściwego symbolu może wynikać z mylnego rozumienia zakresu certyfikacji i znaczenia symboli. Symbol CE choć często spotykany na urządzeniach elektronicznych nie jest związany z emisją promieniowania ergonomią czy ekologią. Jest to oznaczenie wskazujące że produkt spełnia wymagania dyrektyw Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Nie obejmuje jednak szczegółowych standardów dotyczących ergonomii czy energooszczędności tak jak TCO. Symbol B jest mniej znanym oznaczeniem które nie odnosi się do emisji promieniowania czy ekologii. Często może być związany z oznaczeniami jakości w specyficznych krajach ale nie spełnia szerokiego spektrum wymagań tak jak TCO. Symbol TÜV SÜD reprezentuje akredytację od niemieckiej firmy zajmującej się testowaniem i certyfikacją produktów. Chociaż TÜV SÜD może obejmować testy dotyczące bezpieczeństwa i jakości to nie skupia się głównie na aspektach ergonomii czy energooszczędności określanych przez TCO. Błędne zrozumienie tych symboli może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat zakresu certyfikacji i wymagań jakie muszą spełniać urządzenia do uzyskania konkretnych certyfikatów. Uważna analiza zakresu działania każdej certyfikacji pomaga w zrozumieniu dlaczego symbol TCO jest właściwym wyborem w kontekście wymagań dotyczących promieniowania ergonomii energooszczędności i ekologii co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i komfortu użytkowania technologii w miejscu pracy.

Pytanie 18

Wykonanie polecenia tar -xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. przeniesienie pliku dane.tar do katalogu /home
B. stworzenie archiwum dane.tar, które zawiera kopię katalogu /home
C. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar
D. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar
Polecenie 'tar -xf dane.tar' jest używane w systemie Linux do wyodrębnienia zawartości archiwum tar o nazwie 'dane.tar'. Flaga '-x' oznacza 'extract', co jest kluczowe, ponieważ informuje program tar, że zamierzamy wydobyć pliki z archiwum. Flaga '-f' wskazuje, że będziemy pracować z plikiem, a następnie podajemy nazwę pliku archiwum. Pozycjonowanie tych flag jest istotne, ponieważ tar interpretuje je w określony sposób. W praktyce, kiedy używasz tego polecenia, otrzymujesz dostęp do zawartości archiwum, która może zawierać różne pliki i katalogi, w zależności od tego, co zostało pierwotnie skompresowane. Użycie tar jest powszechne w zadaniach związanych z tworzeniem kopii zapasowych oraz przenoszeniem zbiorów danych między systemami. Dobrą praktyką jest również używanie flagi '-v', co pozwala na wyświetlenie informacji o plikach podczas ich wyodrębniania, co ułatwia monitorowanie postępu. Warto również wspomnieć, że tar jest integralną częścią wielu procesów w systemach opartych na Unixie, a znajomość jego działania jest niezbędna dla administratorów systemów.

Pytanie 19

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. drukarki laserowej
B. drukarki 3D
C. plotera grawerującego
D. skanera płaskiego
W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 20

Która z konfiguracji RAID opiera się na replikacji danych pomiędzy dwoma lub większą liczbą dysków fizycznych?

A. RAID 5
B. RAID 3
C. RAID 0
D. RAID 1
RAID 1 to popularny poziom macierzy RAID, który opiera się na replikacji danych na dwóch lub więcej dyskach fizycznych. W tej konfiguracji każdy zapisany na jednym dysku blok danych jest natychmiastowo kopiowany na drugi dysk, co zapewnia wysoką dostępność danych oraz ich ochronę przed awarią jednego z dysków. Przykładem zastosowania RAID 1 może być serwer plików, w którym dane są krytyczne — w przypadku awarii jednego z dysków, system może natychmiast przełączyć się na zapasowy dysk bez utraty danych. W praktyce, macierz RAID 1 oferuje zalety w zakresie redundancji i niezawodności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze przechowywania danych. Wysoka dostępność danych jest kluczowym atutem dla firm, które nie mogą sobie pozwolić na przestoje związane z utratą danych. Należy jednak pamiętać, że RAID 1 nie zwiększa wydajności, a także wymaga pojemności dysków równającej się pojemności największego dysku w macierzy, co może być ograniczeniem dla niektórych zastosowań.

Pytanie 21

Zewnętrzny dysk 3,5 cala o pojemności 5 TB, przeznaczony do archiwizacji lub tworzenia kopii zapasowych, dysponuje obudową z czterema różnymi interfejsami komunikacyjnymi. Który z tych interfejsów powinno się użyć do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. FireWire80
B. eSATA 6G
C. USB 3.1 gen 2
D. WiFi 802.11n
Wybór eSATA 6G, WiFi 802.11n lub FireWire80 jako interfejsu do podłączenia dysku zewnętrznego nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż żaden z tych interfejsów nie oferuje tak wysokich prędkości przesyłu danych jak USB 3.1 gen 2. eSATA 6G może osiągnąć prędkości do 6 Gbps, co jest zbliżone, ale nadal niższe niż maksymalne możliwości USB 3.1 gen 2. Dodatkowo, eSATA nie obsługuje zasilania, co może wymagać dodatkowego zasilania dla dysku zewnętrznego, co jest niepraktyczne w wielu sytuacjach. WiFi 802.11n oferuje prędkości do 600 Mbps, ale z racji na zmienne warunki sygnału, opóźnienia i zakłócenia, rzeczywista wydajność przesyłu danych jest znacznie niższa. WiFi nie jest więc odpowiednie do transferu dużych plików, gdzie stabilność i szybkość są kluczowe. FireWire 80, mimo że był szybszy od wcześniejszych standardów FireWire, nie osiąga prędkości USB 3.1 gen 2, co czyni go przestarzałym wyborem w kontekście nowoczesnych zastosowań. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest przekonanie, że starsze standardy mogą wciąż konkurować z nowymi technologiami; rzeczywistość technologiczna zmienia się z dnia na dzień, a zatem korzystanie z przestarzałych interfejsów może prowadzić do znaczących opóźnień i utraty danych.

Pytanie 22

Jaką licencję ma wolne i otwarte oprogramowanie?

A. BOX
B. GNU GPL
C. FREEWARE
D. ADWARE
Każda z podanych opcji nie odnosi się poprawnie do definicji licencji wolnego i otwartego oprogramowania. BOX nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju licencji, ale do formy dystrybucji oprogramowania, która nie ma nic wspólnego z jego otwartością czy wolnością. ADWARE to oprogramowanie, które wyświetla reklamy, co często wiąże się z ograniczeniami dotyczącymi użytkowania i modyfikacji, a także z potencjalnymi naruszeniami prywatności użytkowników. Freeware to oprogramowanie, które jest dostępne za darmo, ale jego licencja niekoniecznie musi zezwalać na modyfikacje czy dalszą dystrybucję, co stoi w sprzeczności z ideą wolnego oprogramowania. Wiele osób myli te pojęcia, nie zdając sobie sprawy z subtelnych różnic między nimi. Licencje wolnego oprogramowania, takie jak GNU GPL, są zgodne z zasadami, które chronią prawa użytkowników do korzystania z oprogramowania na wolnych zasadach, natomiast inne wymienione opcje nie spełniają tych wymogów. Typowym błędem myślowym jest postrzeganie freeware jako równoważne z wolnym oprogramowaniem, co jest mylnym założeniem, ponieważ wiele programów freewarowych nie pozwala na pełną swobodę użytkowania i modyfikacji.

Pytanie 23

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania skanera

Ilustracja do pytania
A. płaskiego
B. 3D
C. ręcznego
D. bębnowego
Skanery bębnowe, płaskie i ręczne są całkiem różne od skanerów 3D, zarówno jeśli chodzi o działanie, jak i zastosowanie. Skanery bębnowe działają na zasadzie fotopowielaczy, co pozwala na rejestrowanie obrazów w wysokiej rozdzielczości i jest super do digitalizacji dzieł sztuki czy archiwum. Ich zasada działania polega na obracaniu bębna, na którym leży skanowany materiał, co daje szczegółowy efekt odwzorowania kolorów i detali. Skanery płaskie to najczęściej opcja do skanowania dokumentów i zdjęć. Działają pod szklaną powierzchnią, więc skanują tylko płaskie rzeczy. A skanery ręczne to przenośne urządzenia, które przydają się do szybkiego skanowania w podróży. Ale w przeciwieństwie do skanerów 3D, nie potrafią stworzyć modeli trójwymiarowych, a ich użycie ogranicza się do 2D. Dużym błędem jest mylenie tych skanerów z ich 3D odpowiednikami, co może prowadzić do nieporozumień w profesjonalnych zastosowaniach, gdzie precyzja i trójwymiarowość są kluczowe.

Pytanie 24

Gdy sprawny monitor zostaje podłączony do innego komputera, na ekranie ukazuje się komunikat widoczny na rysunku. Co powoduje pojawienie się tego komunikatu?

Ilustracja do pytania
A. wyłączeniem jednostki centralnej
B. uszkodzeniem urządzenia podczas podłączenia
C. uszkodzeniem karty graficznej w komputerze
D. niewłaściwą częstotliwością sygnału, która jest zbyt wysoka lub zbyt niska
Pojawienie się komunikatu Input Signal Out of Range na ekranie monitora oznacza, że częstotliwość sygnału wejściowego z komputera nie mieści się w zakresie obsługiwanym przez monitor. Monitory mają określone zakresy częstotliwości pionowej i poziomej, które mogą przetwarzać. Częstotliwość pionowa to liczba odświeżeń ekranu na sekundę mierzona w hercach (Hz), natomiast częstotliwość pozioma to liczba linii wyświetlanych na sekundę. Sygnały wykraczające poza te zakresy mogą prowadzić do wyświetlenia komunikatu o błędzie. Aby rozwiązać ten problem należy zmienić ustawienia karty graficznej komputera tak aby mieściły się w obsługiwanym zakresie monitora. Z praktycznego punktu widzenia można to zrobić przechodząc do ustawień rozdzielczości ekranu w systemie operacyjnym i wybierając odpowiednią rozdzielczość oraz częstotliwość odświeżania. Warto znać specyfikację posiadanego monitora aby uniknąć takich problemów oraz znać dobry praktyk jak na przykład stosowanie zalecanych rozdzielczości dla danego monitora co zapewnia najlepszą jakość obrazu

Pytanie 25

Zainstalowanie gniazda typu keyston w serwerowej szafie jest możliwe w

A. patchpanelu FO
B. adapterze typu mosaic
C. patchpanelu załadowanym
D. patchpanelu niezaładowanym
Wybór patchpanelu załadowanego nie jest właściwy, ponieważ gniazda keyston są projektowane właśnie do instalacji w panelach, które nie zawierają jeszcze zainstalowanych komponentów. W patchpanelu załadowanym, wszystkie miejsca są już zajęte przez moduły, co uniemożliwia dodanie nowych gniazd. Oprócz tego, nieprawidłowe jest myślenie, że gniazda keyston mogą być montowane w patchpanelach FO, które są przeznaczone wyłącznie do światłowodowych połączeń. Zastosowanie gniazd keyston w takich panelach prowadziłoby do niewłaściwego użycia zasobów i mogłoby powodować problemy z kompatybilnością. Adapter typu mosaic również nie jest odpowiednim miejscem do instalacji gniazd keyston, ponieważ jest to rozwiązanie bardziej dedykowane dla określonych interfejsów, a nie dla elastyczności w zarządzaniu połączeniami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych odpowiedzi, to brak zrozumienia funkcji i przeznaczenia różnych rodzajów patchpaneli oraz pomylenie zastosowań gniazd w kontekście różnych typów połączeń sieciowych.

Pytanie 26

Program antywirusowy oferowany przez Microsoft bezpłatnie dla posiadaczy legalnych wersji systemu operacyjnego Windows to

A. Microsoft Security Essentials
B. Windows Antywirus
C. Microsoft Free Antywirus
D. Windows Defender
Nie ma czegoś takiego jak Windows Antywirus od Microsoftu, więc wybór tej opcji nie jest dobry. Możliwe, że ludzie mylą to z innymi programami, które nie są ich własnością. Często zdarza się, że szukając zabezpieczeń, natykają się na nieoficjalne aplikacje, które mogą wydawać się ok, ale nie spełniają standardów branżowych. Teraz mamy Windows Defender, który jest już wbudowany w Windows 10 i 11, więc takie mylenie nazw może sprawiać problemy. Z kolei Microsoft Free Antywirus sugeruje, że jest jakaś inna darmowa wersja antywirusowa, co jest nieprawdą. To błędne wyobrażenie o dostępnych narzędziach może prowadzić do złych decyzji, a to może narażać na poważne problemy, jak infekcje. Lepiej korzystać z uznanych rozwiązań zabezpieczających, które są wspierane przez producentów systemów i przestrzegają aktualnych norm bezpieczeństwa, żeby mieć pewność, że nasze urządzenia są dobrze chronione.

Pytanie 27

Komputer posiada mysz bezprzewodową, ale kursor nie porusza się gładko, tylko "skacze" na ekranie. Możliwą przyczyną problemu z urządzeniem może być

A. wyczerpywanie się baterii zasilającej.
B. brak zasilania.
C. awaria mikroprzełącznika.
D. uszkodzenie prawego przycisku.
Wyczerpywanie się baterii zasilającej może być kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe działanie myszy bezprzewodowej. Gdy poziom naładowania baterii spada, sygnał wysyłany przez mysz do odbiornika staje się niestabilny, co prowadzi do 'skakania' kursora na ekranie. W takich sytuacjach warto zastosować baterie alkaliczne lub litowe, które charakteryzują się dłuższą żywotnością w porównaniu do standardowych baterii. Dobre praktyki obejmują regularne monitorowanie stanu naładowania baterii oraz wymianę ich w regularnych odstępach czasu, aby uniknąć takich problemów. Dodatkowo, korzystanie z energii słonecznej lub akumulatorów o dużej pojemności, które można ładować, to rozwiązania sprzyjające wydajności i zrównoważonemu rozwojowi. Warto także pamiętać, że niektóre modele myszy oferują funkcje oszczędzania energii, które mogą pomóc w przedłużeniu czasu pracy na jednym naładowaniu.

Pytanie 28

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalacji w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL + SHIFT
B. ALT + F4
C. SHIFT + F10
D. CTRL + Z
Kombinacja klawiszy SHIFT + F10 podczas instalacji systemu Windows jest kluczowym skrótem, który umożliwia otwarcie Wiersza poleceń (konsoli) w trybie graficznym. Jest to niezwykle przydatne narzędzie, które pozwala na zaawansowane operacje, takie jak zarządzanie dyskami, modyfikacja plików konfiguracyjnych, czy uruchamianie skryptów. Użycie Wiersza poleceń w tym etapie instalacji może być konieczne w sytuacjach problemowych, na przykład, gdy zachodzi potrzeba dostosowania ustawień sieciowych lub przeprowadzenia diagnostyki sprzętowej przed zakończeniem procesu instalacji. Praktycznym zastosowaniem tego skrótu jest możliwość uruchomienia polecenia DISKPART, które pozwala na zarządzanie partycjami dyskowymi i sprawdzenie ich stanu. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają korzystanie z narzędzi wiersza poleceń w sytuacjach, gdy interfejs graficzny nie wystarcza do rozwiązania problemów. Pamiętaj, że znajomość tych skrótów i funkcji może znacznie przyspieszyć i uprościć proces instalacji systemu operacyjnego.

Pytanie 29

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

Ilustracja do pytania
A. obszar Action Center
B. funkcję Pokaż pulpit
C. obszar powiadomień
D. funkcję Snap i Peek
Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, jest częścią paska zadań, która wyświetla ikony dla uruchomionych aplikacji działających w tle oraz dostarcza użytkownikom istotnych informacji dotyczących systemu. W jego skład wchodzą między innymi ikony dotyczące ustawień sieciowych, głośności, zasilania i innych usług systemowych. Aby dostosować jego zawartość, użytkownik może przejść do ustawień paska zadań i skonfigurować, które ikony mają być widoczne. Takie podejście stanowi dobrą praktykę, ponieważ pozwala na szybki dostęp do często używanych funkcji i zwiększa efektywność pracy. Obszar powiadomień umożliwia również otrzymywanie powiadomień w czasie rzeczywistym, co jest szczególnie istotne w środowisku biznesowym, gdzie szybki dostęp do informacji jest kluczowy. Dodatkowo, możliwość dostosowania tego obszaru do indywidualnych potrzeb użytkownika jest zgodna ze współczesnymi standardami personalizacji w systemach operacyjnych, co daje większą kontrolę nad środowiskiem pracy.

Pytanie 30

Jaką usługę wykorzystuje się do automatycznego przypisywania adresów IP do komputerów w sieci?

A. IMAP
B. SMTP
C. DHCP
D. WINS
DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to protokół sieciowy, który automatycznie przydziela adresy IP urządzeniom w sieci. Głównym celem DHCP jest uproszczenie administracji siecią poprzez eliminację potrzeby ręcznego konfigurowania adresów IP na każdym urządzeniu. Protokół ten działa na zasadzie klient-serwer, gdzie serwer DHCP przydziela adresy IP na podstawie zdefiniowanego zakresu dostępnych adresów. Przykładem zastosowania DHCP jest sieć lokalna w biurze, gdzie wiele stacji roboczych łączy się z siecią i automatycznie otrzymuje unikalne adresy IP, co znacząco ułatwia zarządzanie. Dzięki DHCP, administratorzy mogą również szybko wprowadzać zmiany w konfiguracji sieci, takie jak aktualizacja adresu bramy lub serwera DNS, co jest szczególnie ważne w większych organizacjach. Korzystanie z DHCP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują automatyzację zarządzania adresami IP, co z kolei minimalizuje ryzyko konfliktów adresowych oraz błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 31

Dokumentacja końcowa zaprojektowanej sieci LAN powinna zawierać między innymi

A. założenia projektowe sieci lokalnej
B. raport pomiarowy torów transmisyjnych
C. kosztorys robót instalatorskich
D. spis rysunków wykonawczych
Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy raportu pomiarowego, pokazuje, że może być jakieś nieporozumienie odnośnie tego, co powinno być w dokumentacji powykonawczej. Owszem, założenia projektowe są ważne, ale odnoszą się głównie do wstępnego planowania, a nie do tego, jak działa zainstalowana sieć. W czasie instalacji może się wszystko zmieniać, więc branie pod uwagę tylko założeń to za mało. Z kolei spis rysunków wykonawczych to tylko grafiki projektu i nie mówi nic o tym, jak system będzie działał po montażu. Kosztorys też nie ma bezpośredniego związku z jakością sieci - jest bardziej do wsparcia finansowego projektu. Dlatego tak ważne jest, aby dokumentacja po wykonaniu zawierała informacje, które oceniają działanie i jakość systemu, a do tego idealnie nadaje się raport pomiarowy torów transmisyjnych. Zrozumienie, jak ważne są te raporty, jest kluczowe, żeby sieć LAN spełniała wymagania użytkowników i standardy branżowe.

Pytanie 32

Jakie urządzenie jest używane do pomiaru wartości rezystancji?

A. omomierz
B. watomierz
C. amperomierz
D. woltomierz
Wiele osób może pomylić omomierz z innymi przyrządami pomiarowymi, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Watomierz, na przykład, jest urządzeniem służącym do pomiaru mocy elektrycznej, która jest iloczynem napięcia i natężenia prądu. Jego zastosowanie ogranicza się do oceny wydajności urządzeń elektrycznych, a nie do pomiaru rezystancji. Woltomierz, z kolei, mierzy napięcie elektryczne między dwoma punktami w obwodzie, co również nie jest równoznaczne z pomiarem oporu. Amperomierz, natomiast, służy do pomiaru natężenia prądu w obwodzie, a więc również nie odnosi się do wartości rezystancji. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych urządzeń; każdy z wymienionych przyrządów ma specyficzne zastosowanie i nie można ich używać zamiennie. Dlatego tak ważne jest zrozumienie zasad działania oraz przeznaczenia poszczególnych mierników, aby uniknąć błędów w pomiarach i analizach, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków w diagnostyce i naprawach urządzeń elektrycznych.

Pytanie 33

Ile punktów abonenckich (2 x RJ45) powinno być zainstalowanych w biurze o powierzchni 49 m2, zgodnie z normą PN-EN 50167?

A. 5
B. 1
C. 9
D. 4
Wybór niewłaściwej liczby punktów abonenckich w pomieszczeniu biurowym przeważnie wynika z błędnych założeń dotyczących potrzeb infrastruktury sieciowej. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 1 punkt abonencki, może sugerować, że biuro będzie miało minimalne zapotrzebowanie na dostęp do internetu, co jest dalekie od rzeczywistości w nowoczesnym środowisku pracy. W dobie intensywnego korzystania z technologii, gdzie wiele urządzeń wymaga stałego dostępu do sieci, taka liczba punktów abonenckich jest niewystarczająca. Z kolei odpowiedź na 4 punkty zakłada, że każde urządzenie biurowe, jak komputer czy drukarka, będzie miało dedykowane połączenie, jednak nie uwzględnia potencjalnych potrzeb w przyszłości, takich jak dodanie nowych stanowisk pracy lub urządzeń. W przypadku 9 punktów, istnieje ryzyko nadmiaru, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz zwiększenia kosztów instalacji. Normy, takie jak PN-EN 50167, pomagają w określeniu standardów dla infrastruktury, jednak kluczowe jest odpowiednie ich zastosowanie w praktyce, co wymaga zrozumienia potrzeb użytkowników oraz specyfiki pracy w danym biurze. Podsumowując, wybór niewłaściwej liczby punktów abonenckich może wynikać z błędnej analizy potrzeb, co skutkuje niewystarczającą lub nadmierną infrastrukturą, nieadekwatną do dynamicznych wymagań współczesnego środowiska biurowego.

Pytanie 34

CommView oraz WireShark to aplikacje wykorzystywane do

A. badania zasięgu sieci bezprzewodowej
B. ochrony przesyłania danych w sieci
C. analizowania pakietów przesyłanych w sieci
D. określania wartości tłumienia w kanale transmisyjnym
CommView i WireShark to narzędzia wykorzystywane do analizy ruchu sieciowego, umożliwiające monitorowanie pakietów transmitowanych w sieci w czasie rzeczywistym. Dzięki tym programom można dokładnie zobaczyć, jakie dane są przesyłane, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci, monitorowaniu bezpieczeństwa, czy optymalizacji usług sieciowych. Przykładowo, WireShark pozwala na filtrowanie pakietów według różnych kryteriów, co może być niezwykle przydatne w przypadku identyfikacji niepożądanych połączeń lub analizowania ruchu do i z określonych adresów IP. Zastosowanie tych narzędzi znajduje się w standardach branżowych, takich jak ITIL czy ISO/IEC 27001, gdzie monitoring i analiza ruchu sieciowego są kluczowymi elementami zarządzania bezpieczeństwem informacji oraz zapewnienia jakości usług.

Pytanie 35

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny jedynie za archiwizację danych zgromadzonych na dysku serwera?

A. Użytkownicy pulpitu zdalnego
B. Użytkownicy zaawansowani
C. Operatorzy kopii zapasowych
D. Użytkownicy domeny
Przypisanie kogoś do grupy Użytkownicy domeny nie daje mu nic specjalnego, jeśli chodzi o archiwizację danych. Owszem, mają oni podstawowy dostęp do sieci w obrębie domeny, ale nie mogą tworzyć ani przywracać kopii zapasowych. Grupa Użytkownicy zaawansowani też nie daje konkretnych umiejętności związanych z archiwizowaniem danych. Ich uprawnienia są bardziej o zaawansowanej konfiguracji systemu, ale omijają kluczowe operacje związane z kopiowaniem danych. Użytkownicy pulpitu zdalnego mogą się logować do serwera zdalnie, co może być przydatne, ale również nie dają im dostępu do zarządzania kopiami zapasowymi. Często ludzie myślą, że jeśli mają dostęp do systemu, to automatycznie mają uprawnienia do ważnych zadań administracyjnych, co może prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz problemów z utratą danych w razie awarii. Dlatego to jest kluczowe, żeby osoby odpowiedzialne za archiwizację danych miały odpowiednie uprawnienia i podkreśla to znaczenie poprawnego przypisania ról w Windows Server.

Pytanie 36

Aby zatrzymać wykonywanie programu zapisanego w pliku wsadowym Windows do momentu naciśnięcia dowolnego klawisza, należy zastosować komendę

A. echo on
B. stop
C. echo off
D. pause
Odpowiedzi 'echo off' oraz 'echo on' dotyczą wyświetlania komunikatów w plikach wsadowych, a nie zatrzymywania działania programu. Komenda 'echo off' wyłącza wyświetlanie kolejnych poleceń na ekranie, co może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy, aby nasz skrypt był bardziej estetyczny i nie zaśmiecał ekranu zbędnymi informacjami. Z kolei 'echo on' przywraca to wyświetlanie. Użycie tych komend może prowadzić do błędnych założeń, jakoby były one w stanie zatrzymać wykonanie skryptu, co jest absolutnie nieprawidłowe. Komenda 'stop' nie istnieje w kontekście plików wsadowych Windows, co czyni ją zupełnie niewłaściwą odpowiedzią. Stosowanie tego typu niepoprawnych komend może prowadzić do frustracji i błędów w procesie automatyzacji, ponieważ nie tylko nie spełniają one zamierzonej funkcji, ale mogą także generować błędy wykonania. Warto zwrócić uwagę, że niektóre polecenia mogą być mylone z innymi, stąd istotne jest dobrze zrozumienie funkcji, jakie poszczególne komendy pełnią. Właściwe korzystanie z 'pause' zamiast prób stosowania niewłaściwych komend, jak 'stop' czy 'echo', jest kluczowe dla efektywności i prawidłowego działania skryptów wsadowych.

Pytanie 37

W usłudze Active Directory, konfigurację składającą się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz, nazywamy

A. gwiazdą
B. lasem
C. siatką
D. liściem
Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w kontekście Active Directory termin 'las' odnosi się do struktury składającej się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz. Las jest fundamentalnym elementem architektury Active Directory, który umożliwia zarządzanie różnymi domenami w zintegrowany sposób. Przykładem zastosowania może być organizacja, która posiada różne oddziały w różnych lokalizacjach geograficznych; każda z tych lokalizacji może stanowić odrębną domenę w ramach tego samego lasu. Dzięki temu, administratorzy mogą centralnie zarządzać kontami użytkowników i zasobami w całej organizacji. Dobrą praktyką jest zapewnienie, aby wszystkie domeny w lesie miały odpowiednie relacje zaufania, co pozwala na efektywne udostępnianie zasobów oraz usług. Ponadto, lasy mogą być wykorzystywane do implementacji polityk Group Policy, co umożliwia egzekwowanie zasad bezpieczeństwa i konfiguracji na poziomie całej organizacji.

Pytanie 38

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP umożliwia

A. jedynie prawo do odczytu
B. tylko prawo do zapisu
C. uprawnienia do odczytu oraz zapisu
D. pełne uprawnienia dostępu
Odpowiedź 'tylko prawo do odczytu' jest prawidłowa, ponieważ domyślnie w przypadku serwera FTP z włączonym anonimowym dostępem użytkownicy mogą przeglądać zgromadzone pliki, ale nie mają możliwości ich modyfikacji ani usuwania. Odczyt z zasobów serwera jest kluczowym elementem w praktyce zarządzania dostępem, zwłaszcza w kontekście ochrony danych oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką w administracji serwerami FTP jest umieszczanie publicznie dostępnych plików w dedykowanym katalogu z ograniczonymi prawami dostępu. W ten sposób, organizacje mogą udostępniać materiały, takie jak dokumentacja, aktualizacje czy zasoby do pobrania, bez ryzyka ich nieautoryzowanej edycji. Dodatkowo, w kontekście standardów bezpieczeństwa, takich jak OWASP, kluczowe jest ograniczenie uprawnień użytkowników do niezbędnego minimum, co w przypadku anonimowego dostępu do serwera FTP kończy się na prawie do odczytu, co minimalizuje ryzyko potencjalnych zagrożeń dla integralności danych.

Pytanie 39

Transmisja w standardzie 100Base-T korzysta z kabli skrętkowych, które mają

A. 4 pary
B. 3 pary
C. 1 parę
D. 2 pary
W standardzie 100Base-T masz rację, używa się 2 par przewodów w kablu skrętkowym. To jest część grupy Ethernet, która odpowiada za szybkie połączenia w sieciach komputerowych. Dokładniej mówiąc, 100Base-TX mówi nam, że do przesyłania danych z prędkością 100 Mbps potrzebujemy tych dwóch par skręconych przewodów, czyli 4 żyły. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na zastosowanie tego standardu w lokalnych sieciach (LAN), bo faktycznie, to często się używa do łączenia komputerów, switchy i innych urządzeń sieciowych. Dwie pary przewodów działają tak, że jedna para przesyła dane, a druga je odbiera, co jest mega wygodne, bo pozwala na komunikację w obie strony jednocześnie. A gdy mówimy o większych prędkościach jak 1000Base-T, to wtedy już wszystkie 4 pary są w akcji, co pokazuje postęp technologiczny i rosnące potrzeby w zakresie przepustowości sieci.

Pytanie 40

Jak nazywa się złącze wykorzystywane w sieciach komputerowych, pokazane na zamieszczonym obrazie?

Ilustracja do pytania
A. LC
B. ST
C. FC
D. BNC
LC jest złączem światłowodowym, często stosowanym w nowoczesnych sieciach optycznych. Złącze LC oferuje kompaktową konstrukcję, co pozwala zwiększyć gęstość złączy w patch panelach. Jego zastosowanie dotyczy głównie transmisji danych w centrach danych oraz dużych instalacjach sieciowych, gdzie kluczowa jest wydajność i szybkość przesyłu informacji. Natomiast złącze ST to również typ złącza światłowodowego, charakteryzujący się cylindrycznym wyglądem i mechanizmem zatrzaskowym. Złącza ST stosowane są w instalacjach sieciowych, gdzie kluczowa jest niezawodność i łatwość obsługi. Złącze FC jest kolejnym typem światłowodowego złącza stosowanego w telekomunikacji, szczególnie tam, gdzie wymagane są bardzo stabilne połączenia optyczne. Jego gwintowana konstrukcja zapewnia pewne połączenie w aplikacjach wymagających dużej precyzji. Każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania, które różnią się od złącz BNC stosowanych w kablach koncentrycznych. Wybór nieodpowiedniego złącza może prowadzić do problemów z kompatybilnością sprzętu oraz nieefektywnej transmisji sygnału, co podkreśla znaczenie właściwego rozpoznania i użycia złącz w kontekście ich specyficznych funkcji i standardów branżowych. Błędne przypisanie złącza światłowodowego do zastosowań kabli koncentrycznych może wynikać z niedostatecznej znajomości różnic w technologii przesyłu danych oraz fizycznej konstrukcji złącz. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania i utrzymania nowoczesnych systemów sieciowych, które muszą spełniać coraz wyższe wymagania w zakresie szybkości i niezawodności transmisji danych.