Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 11:01
  • Data zakończenia: 13 maja 2025 11:14

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

Ilustracja do pytania
A. Usługa LDS
B. Usługa udostępniania
C. Usługa drukowania
D. Usługa rutingu
Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 2

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. net user egzamin qwerty /add
B. user net egzamin qwerty /add
C. useradd egzamin qwerty /add
D. adduser egzamin qwerty /add
Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ jest to standardowa komenda używana w systemach operacyjnych Windows do zarządzania kontami użytkowników z poziomu wiersza poleceń. Rozpoczynając od 'net user', informujemy system, że chcemy pracować z kontami użytkowników. Następnie podajemy nazwę nowego użytkownika - w tym przypadku 'egzamin' - oraz hasło, które chcemy przypisać do tego konta - 'qwerty'. Opcja '/add' oznacza, że chcemy dodać nowe konto do systemu. Tego typu operacje są kluczowe w administracji systemami, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy mogą tworzyć różne konta dla użytkowników, co pozwala na lepszą organizację pracy i kontrolę nad tym, które osoby mają dostęp do jakich zasobów. Ponadto, stosowanie silnych haseł oraz zmiana ich regularnie jest zgodne z zaleceniami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 3

Aby wyjąć dysk twardy zamocowany w laptopie przy użyciu podanych śrub, najlepiej zastosować wkrętak typu

Ilustracja do pytania
A. imbus
B. philips
C. torx
D. spanner
Stosowanie niewłaściwych narzędzi do montażu lub demontażu komponentów może prowadzić do uszkodzenia śrub lub nawet samego urządzenia. Użycie wkrętaka typu spanner, który jest przeznaczony do śrub o specjalnych nacięciach, nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzenia główki śruby, ale również może prowadzić do nieefektywnego przenoszenia momentu obrotowego, co jest kluczowe przy pracy z delikatnymi podzespołami. Wkrętaki imbusowe, które są stosowane do śrub z nacięciem sześciokątnym, również nie będą odpowiednie w tym przypadku, ponieważ nie pasują do krzyżowych nacięć śruby i mogą powodować poślizg, co zwiększa ryzyko uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i śrub. Podobnie, wkrętaki torx, zaprojektowane do współpracy z śrubami o gwiazdkowym nacięciu, nie będą skuteczne w pracy z nacięciami krzyżowymi, co może prowadzić do ich zniszczenia lub deformacji. Błędne podejście do wyboru narzędzi wynika często z niepełnego zrozumienia ich zastosowań i specyfikacji. Właściwy dobór narzędzi jest kluczowy w praktykach inżynieryjnych, aby zapewnić nie tylko trwałość sprzętu, ale także bezpieczeństwo pracy i efektywność montażu. W środowisku zawodowym, gdzie czas i precyzja mają ogromne znaczenie, użycie odpowiedniego narzędzia jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów bez kompromisów co do jakości i integralności urządzenia. Właściwe stosowanie narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest zgodne z profesjonalnymi standardami i dobrą praktyką w branży elektronicznej i mechanicznej.

Pytanie 4

Rejestry procesora są resetowane poprzez

A. ustawienie licznika rozkazów na adres zerowy
B. wyzerowanie bitów rejestru flag
C. użycie sygnału RESET
D. konfigurację parametru w BIOS-ie
Użycie sygnału RESET jest kluczowym procesem w architekturze komputerowej, który pozwala na zainicjowanie stanu początkowego rejestrów procesora. Sygnał ten uruchamia rutynę resetującą, która ustawia wszystkie rejestry w procesorze na wartości domyślne, co najczęściej oznacza zera. Reset procesora jest niezwykle istotny w kontekście uruchamiania systemu operacyjnego, ponieważ zapewnia, że nie będą one zawierały przypadkowych danych, które mogłyby wpłynąć na działanie systemu. Na przykład, w komputerach osobistych, proces resetowania może być wywoływany poprzez przyciśnięcie przycisku reset, co skutkuje ponownym uruchomieniem systemu oraz wyczyszczeniem stanu rejestrów. W zastosowaniach wbudowanych, takich jak mikrokontrolery, sygnał RESET może być używany do restartowania urządzenia w przypadku wystąpienia błędu. Kluczowym standardem dotyczącym tego procesu jest architektura von Neumanna, która podkreśla znaczenie resetowania w kontekście organizacji pamięci i przetwarzania instrukcji. Właściwe użycie sygnału RESET jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, zapewniającymi niezawodność i stabilność systemów komputerowych.

Pytanie 5

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.64
B. 192.10.20.1
C. 196.10.20.0
D. 196.10.20.63
Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 6

Jakie urządzenie stosuje technikę polegającą na wykrywaniu zmian w pojemności elektrycznej podczas manipulacji kursorem na monitorze?

A. joystik
B. touchpad
C. trackpoint
D. mysz
Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykorzystuje metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej, aby zareagować na ruch palca użytkownika. W dotykowych panelach, takich jak touchpad, pod powierzchnią znajdują się czujniki, które monitorują zmiany w polu elektrycznym, gdy palec zbliża się do powierzchni. Działa to na zasadzie pomiaru pojemności elektrycznej, co pozwala na precyzyjne określenie pozycji dotyku. Takie rozwiązanie znajduje zastosowanie w laptopach, tabletach oraz niektórych smartfonach. Z perspektywy ergonomii i interakcji użytkownika, touchpady oferują łatwość nawigacji i możliwość wykonywania gestów, co poprawia komfort pracy. Przykładowo, przesunięcie palcem w górę może zastąpić przewijanie strony, a wykonanie podwójnego stuknięcia może działać jak kliknięcie. W kontekście standardów branżowych, touchpady muszą spełniać określone normy jakości w zakresie detekcji dotyku oraz responsywności, co wpływa na ich popularność w nowoczesnych urządzeniach komputerowych.

Pytanie 7

Jakie urządzenie ilustruje zamieszczony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Punkt dostępowy
B. Most sieciowy
C. Koncentrator
D. Przełącznik
Punkt dostępowy, znany również jako access point, to urządzenie umożliwiające bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej (LAN). W praktyce, punkty dostępowe są kluczowym elementem infrastruktury sieci bezprzewodowych, takich jak Wi-Fi, gdzie służą jako most pomiędzy siecią przewodową a urządzeniami bezprzewodowymi, jak laptopy, smartfony, czy tablety. Warto zauważyć, że punkty dostępowe często stosowane są w miejscach o dużym natężeniu ruchu, takich jak biura, szkoły, czy lotniska, gdzie umożliwiają wielu użytkownikom jednoczesne połączenie się z internetem zgodnie z odpowiednimi standardami, np. IEEE 802.11. Dobrym przykładem zastosowania punktu dostępowego jest jego integracja z siecią w celu rozszerzenia zasięgu sygnału, co pozwala na lepsze pokrycie i minimalizację martwych stref. Kluczowe aspekty konfiguracji punktów dostępowych obejmują zarządzanie kanałami i częstotliwościami w celu zminimalizowania interferencji oraz zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa, np. poprzez zastosowanie szyfrowania WPA3. Dzięki tym cechom, punkty dostępowe stanowią fundament nowoczesnych, elastycznych sieci bezprzewodowych, wspierając mobilność i łączność użytkowników w różnych środowiskach.

Pytanie 8

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. adresy IP.
B. maski podsieci.
C. serwery DNS.
D. grupy robocze.
Adres IP (Internet Protocol Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym każdemu urządzeniu podłączonemu do sieci komputerowej. Aby komputery mogły komunikować się w Internecie, każdy z nich musi mieć przypisany unikalny adres IP. W przeciwnym razie, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, dochodzi do konfliktu adresów, co uniemożliwia prawidłowe przesyłanie danych. W praktyce, na przykład w sieciach domowych, router przypisuje adresy IP urządzeniom za pomocą DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zapewnia unikalność adresów. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają użycie rezerwacji DHCP dla urządzeń, które muszą mieć stały adres IP, co zapobiega konfliktom. Zrozumienie roli adresów IP jest kluczowe dla administrowania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania, co jest istotne szczególnie w kontekście coraz bardziej złożonych systemów informatycznych i Internetu Rzeczy (IoT).

Pytanie 9

Jakie są różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps nie przedstawia stopnia wykorzystania CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność
B. Polecenie top pokazuje aktualnie funkcjonujące procesy w systemie, regularnie aktualizując informacje, podczas gdy ps tego nie robi
C. Polecenie top pozwala na pokazanie PID procesu, a ps nie ma takiej opcji
D. Polecenie ps umożliwia wyświetlenie uprawnień, z jakimi działa proces, co nie jest możliwe w przypadku top
Polecenie top jest narzędziem w systemie Linux, które umożliwia monitorowanie aktualnie działających procesów w czasie rzeczywistym, co oznacza, że informacje są regularnie odświeżane na ekranie. Dzięki temu użytkownicy mogą na bieżąco obserwować, jak różne procesy wykorzystują zasoby systemowe, takie jak CPU i pamięć. Zastosowanie polecenia top jest szczególnie przydatne podczas diagnozowania problemów ze wydajnością lub gdy zachodzi potrzeba identyfikacji procesów zajmujących zbyt dużo zasobów. W przeciwieństwie do tego, polecenie ps (process status) wyświetla statyczny stan procesów w momencie wywołania, co oznacza, że nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą korzystać z ps do uzyskania szczegółowych informacji o procesach, ale muszą ponownie wywołać polecenie, aby uzyskać aktualne dane. W praktyce, administratorski sposób monitorowania aplikacji polega na używaniu top do ciągłego śledzenia, natomiast ps jest używane do analizowania konkretnych stanów procesów w chwili wykonania komendy.

Pytanie 10

Elementem aktywnym w elektronice jest

A. cewka
B. rezystor
C. kondensator
D. tranzystor
Tranzystor to taki ważny element w elektronice, bo działa jak przełącznik albo wzmacniacz sygnału. Dzięki temu może kontrolować, jak prąd płynie w obwodach, co jest po prostu niezbędne w dzisiejszej elektronice. Używa się ich w układach analogowych i cyfrowych, jak na przykład w procesorach czy wzmacniaczach audio. We wzmacniaczach audio tranzystory potrafią wzmocnić sygnał dźwiękowy, co pozwala na czystszy dźwięk z głośników. W układach logicznych są podstawą działania bramek logicznych, które są kluczowe w komputerach. Tranzystory są też projektowane z myślą o ich parametrach pracy, co sprawia, że są niezawodne i wydajne. No i nie zapomnijmy, że to są fundamenty technologii półprzewodnikowej, więc są mega istotne w elektronice.

Pytanie 11

Kod BREAK interpretowany przez system elektroniczny klawiatury wskazuje na

A. zwolnienie klawisza
B. aktywację funkcji czyszczącej bufor
C. usterkę kontrolera klawiatury
D. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków
Wybór odpowiedzi, która mówi o awarii kontrolera klawiatury lub funkcji czyszczącej bufor, pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć podstawowe zasady działania klawiatury. Tak naprawdę awaria kontrolera klawiatury to problem sprzętowy i nie ma to nic wspólnego z kodem BREAK. Ten kod nie ma też nic wspólnego z buforem, bo to dotyczy pamięci i danych, a nie tego, co robisz na klawiaturze. Co więcej, opóźnienie powtarzania znaków to inna sprawa, chodzi o to, jak szybko znów możesz nacisnąć ten sam klawisz. Więc te wszystkie odpowiedzi, które wybrałeś, mylą podstawowe zasady używania klawiatury. Ważne jest, by zrozumieć, że kod BREAK to sygnał, który mówi o tym, że klawisz był zwolniony, a nie o awariach czy ustawieniach systemowych. Dobrze ogarnąć tę różnicę, żeby nie popełniać błędów w programowaniu i projektowaniu systemów.

Pytanie 12

Do przeprowadzenia aktualizacji systemu Windows służy polecenie

A. winmine
B. verifier
C. vssadmin
D. wuauclt
'Winmine' to gra, która była popularna w starszych wersjach systemu Windows, znana jako Minesweeper. Niestety, nie ma to nic wspólnego z zarządzaniem aktualizacjami. Ludzie mogą mylić to z innymi poleceniami, myśląc, że mają jakiekolwiek techniczne znaczenie w kontekście aktualizacji, ale to nieprawda. 'Verifier' z kolei to narzędzie do weryfikacji sterowników, które jest użyteczne przy diagnozowaniu problemów, ale nie zajmuje się aktualizacjami. A 'vssadmin'? To polecenie do zarządzania kopiami zapasowymi w Windows. Te pomyłki pokazują, jak łatwo jest się pogubić i myśleć, że wszystkie polecenia związane z Windows dotyczą aktualizacji, co jest błędne. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych programów ma swoją rolę i ich niewłaściwe użycie może naprawdę namieszać w zarządzaniu systemem.

Pytanie 13

Która z anten cechuje się najwyższym zyskiem mocy i pozwala na nawiązanie łączności na dużą odległość?

A. Mikropasmowa
B. Izotropowa
C. Dipolowa
D. Paraboliczna
Dipolowe anteny, mimo że są powszechnie stosowane w wielu aplikacjach, nie osiągają tak wysokiego zysku energetycznego jak anteny paraboliczne. Ich konstrukcja jest prosta, a zysk energetyczny wynosi zazwyczaj od 2 dBi do 8 dBi, co ogranicza ich zastosowanie w komunikacji na dłuższe odległości. Izotropowe anteny, będące teoretycznym modelem anteny, rozprzestrzeniają sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach, co sprawia, że ich efektywność w kontekście kierunkowego przesyłania sygnału jest bardzo niska. Mikropasmowe anteny, chociaż oferują pewne zalety w zakresie miniaturyzacji i integracji z nowoczesnymi technologiami, również nie są w stanie dorównać zyskom energetycznym anten parabolicznych. Błędem myślowym jest przyjęcie, że jakakolwiek antena o prostszej konstrukcji mogłaby konkurować z bardziej zaawansowanymi technologiami antenarnymi. W kontekście standardów, anteny paraboliczne są zgodne z wymaganiami wielu norm telekomunikacyjnych, co czyni je bardziej wiarygodnym wyborem dla zastosowań wymagających stabilnego i dalekiego przesyłu sygnału. Dlatego też, w przypadku potrzeby zestawienia połączeń na dużą odległość, anteny paraboliczne stanowią zdecydowanie najlepszy wybór.

Pytanie 14

Jakie funkcje pełni protokół ARP (Address Resolution Protocol)?

A. Nadzoruje ruch pakietów w ramach systemów autonomicznych
B. Przekazuje informacje zwrotne o awariach w sieci
C. Koordynuje grupy multikastowe w sieciach działających na protokole IP
D. Określa adres MAC na podstawie adresu IP
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w komunikacji sieciowej, który umożliwia mapowanie adresów IP na adresy MAC. Kiedy urządzenie w sieci chce wysłać dane do innego urządzenia, najpierw musi znać jego adres MAC, ponieważ adresy IP są używane głównie na poziomie sieci, a adresy MAC działają na poziomie łącza danych. Proces ten jest szczególnie istotny w sieciach lokalnych (LAN), gdzie wiele urządzeń współdzieli ten sam medium komunikacyjne. Protokół ARP działa poprzez wysyłanie wiadomości ARP request w sieci, w której próbuje ustalić, kto ma dany adres IP. Urządzenie, które posiada ten adres, odpowiada, wysyłając swój adres MAC. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce nawiązać połączenie z drukarką w sieci. Dzięki ARP może szybko zidentyfikować jej adres MAC, co pozwala na nawiązanie komunikacji. W praktyce, dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają monitorowanie i optymalizację tabel ARP, aby zapobiec problemom z wydajnością lub bezpieczeństwem.

Pytanie 15

Po zainstalowaniu systemu Linux, użytkownik pragnie skonfigurować kartę sieciową poprzez wprowadzenie ustawień dotyczących sieci. Jakie działanie należy podjąć, aby to osiągnąć?

A. /etc/resolv.configuration
B. /etc/network/interfaces
C. /etc/profile
D. /etc/shadow
Poprawna odpowiedź to /etc/network/interfaces, ponieważ jest to główny plik konfiguracyjny używany w wielu dystrybucjach systemu Linux do zarządzania ustawieniami sieciowymi. W tym pliku użytkownik może definiować różne interfejsy sieciowe, przypisywać im adresy IP, maski podsieci oraz inne istotne parametry, takie jak brama domyślna i serwery DNS. Na przykład, aby skonfigurować interfejs eth0 z adresem IP 192.168.1.10, użytkownik wpisze: 'iface eth0 inet static' oraz 'address 192.168.1.10'. Warto zaznaczyć, że w zależności od wybranej dystrybucji, dostępne są różne narzędzia do edytowania tego pliku, takie jak nano czy vim. Praktyczna znajomość edycji pliku /etc/network/interfaces jest kluczowa dla administratorów systemu, którzy muszą zarządzać połączeniami sieciowymi w sposób wydajny i zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi. Użytkowanie tego pliku wpisuje się w standardy konfiguracji systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem do zrozumienia i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 16

Jaką ochronę zapewnia program antyspyware?

A. programom antywirusowym
B. programom szpiegującym
C. atakom typu DoS i DDoS (Denial of Service)
D. programom typu robak
Program antyspyware jest dedykowany do wykrywania i usuwania programów szpiegujących, które mają na celu monitorowanie działań użytkowników bez ich wiedzy. Programy te mogą zbierać dane osobowe, takie jak hasła, informacje o logowaniu, czy dane finansowe, a ich obecność na systemie stanowi poważne zagrożenie dla prywatności. Przykłady zastosowania programu antyspyware obejmują regularne skanowanie systemu w celu identyfikacji i eliminacji nieautoryzowanych aplikacji, które mogą infiltracyjnie zbierać informacje. W branży IT, stosowanie oprogramowania antyspyware jest częścią szerszej strategii ochrony, która obejmuje także zabezpieczenia antywirusowe i zapory sieciowe. Dobry program antyspyware powinien być regularnie aktualizowany, aby móc skutecznie wykrywać nowe zagrożenia zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie cyberbezpieczeństwa. Rekomendowane jest także przeprowadzanie edukacji użytkowników na temat bezpiecznego korzystania z internetu, aby minimalizować ryzyko zakażenia systemu przez spyware.

Pytanie 17

Tusz w żelu wykorzystywany jest w drukarkach

A. igłowych
B. termotransferowych
C. sublimacyjnych
D. fiskalnych
Tusz żelowy jest powszechnie stosowany w drukarkach sublimacyjnych ze względu na swoje unikalne właściwości. Proces sublimacji polega na przekształceniu tuszu w parę, która następnie wnika w materiał, co skutkuje trwałym i wyraźnym nadrukiem. Tusze żelowe są idealne do tego zastosowania, ponieważ cechują się wysoką jakością kolorów oraz dużą odpornością na blaknięcie. Przykładem zastosowania tuszu żelowego w drukarkach sublimacyjnych jest drukowanie zdjęć na odzieży, kubkach czy flagach. W branży reklamowej i odzieżowej, drukarki sublimacyjne z tuszem żelowym są używane do personalizacji produktów, co zwiększa ich atrakcyjność rynkową. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują dbałość o właściwe ustawienia temperatury i czasu transferu, co wpływa na jakość końcowego produktu. Warto również zwrócić uwagę na wybór wysokiej jakości papieru transferowego, co dodatkowo podnosi standardy produkcji.

Pytanie 18

Który z materiałów eksploatacyjnych nie jest stosowany w ploterach?

A. Pisak
B. Atrament
C. Filament
D. Tusz
Wybierając tusz, pisak czy atrament, można łatwo pomylić ich zastosowanie, zwłaszcza w kontekście urządzeń, w których są one wykorzystywane. Tusz oraz atrament są materiałami eksploatacyjnymi stosowanymi w ploterach atramentowych, które są powszechnie używane do drukowania dokumentów i grafik. W przypadku tych ploterów, tusze mają różne formuły, takie jak tusze pigmentowe i barwnikowe, co wpływa na jakość i trwałość wydruków. Tusze pigmentowe charakteryzują się wyższą odpornością na blaknięcie, co czyni je idealnymi do zewnętrznych zastosowań, podczas gdy tusze barwnikowe zwykle oferują lepszą reprodukcję kolorów na papierze. Pisaki, chociaż mniej powszechne, mogą być również wykorzystywane w ploterach tnących do rysowania i oznaczania. Warto dodać, że ich mechanizm działania jest oparty na innej technologii niż w przypadku standardowych ploterów atramentowych, co może prowadzić do nieporozumień. Kluczowym błędem w analizowaniu tych materiałów jest założenie, że wszystkie mogą być stosowane w tym samym kontekście, co jest dalekie od rzeczywistości. Dlatego ważne jest, aby znać specyfikę każdego urządzenia i odpowiednio dobierać materiały eksploatacyjne do jego funkcji.

Pytanie 19

Według modelu TCP/IP protokoły DNS, FTP i SMTP są przypisane do warstwy

A. aplikacji
B. dostępu do sieci
C. internetowej
D. transportowej
Wybór warstwy dostępu do sieci jako odpowiedzi prowadzi do nieporozumień dotyczących struktury modelu TCP/IP. Warstwa dostępu do sieci, często nazywana również warstwą fizyczną i łącza danych, odpowiada za sposób, w jaki dane są przesyłane przez fizyczne medium, takie jak kable czy fale radiowe. W tej warstwie nie ma miejsca na protokoły aplikacyjne, które zajmują się interfejsem użytkownika i wymianą danych w sposób zrozumiały dla aplikacji. Wybór warstwy internetowej również nie jest trafny. Ta warstwa odpowiedzialna jest za przekazywanie pakietów między hostami, wykorzystując protokoły takie jak IP (Internet Protocol). Warstwa transportowa, z kolei, obsługuje transmisję danych pomiędzy aplikacjami działającymi na różnych hostach i wykorzystuje protokoły takie jak TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol). Protokły DNS, FTP i SMTP funkcjonują na wyższym poziomie, umożliwiając aplikacje wymianę informacji i nie są związane z zadaniami warstwy fizycznej ani transportowej. Typowe błędy myślowe prowadzące do tego rodzaju odpowiedzi mogą obejmować mylenie różnych poziomów abstrakcji w modelu TCP/IP oraz niewłaściwe przyporządkowanie funkcji poszczególnych protokołów. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że protokoły aplikacyjne są niezależne od warstwy transportowej czy dostępu do sieci, co daje możliwość ich uniwersalnego zastosowania w różnych sieciach.

Pytanie 20

W standardzie IEEE 802.3af metoda zasilania różnych urządzeń sieciowych została określona przez technologię

A. Power over Classifications
B. Power under Control
C. Power over Ethernet
D. Power over Internet
Power over Ethernet (PoE) to technologia, która pozwala na jednoczesne przesyłanie danych i energii elektrycznej przez standardowe kable Ethernet, co czyni ją niezwykle praktycznym rozwiązaniem w zastosowaniach sieciowych. W standardzie IEEE 802.3af, PoE umożliwia dostarczanie do 15,4 W energii do urządzeń, takich jak kamery IP, punkty dostępu bezprzewodowego oraz telefony VoIP. Dzięki zastosowaniu PoE, instalacja takich urządzeń jest znacznie uproszczona, ponieważ nie wymaga osobnego zasilania, co z kolei zmniejsza koszty oraz czas potrzebny na wdrożenie systemów. Przykłady praktycznego wykorzystania PoE obejmują instalacje w biurach, gdzie punkty dostępu Wi-Fi mogą być łatwo rozmieszczane bez konieczności dostępu do gniazdek elektrycznych. Standard IEEE 802.3af, wprowadzony w 2003 roku, stanowi podstawę dla wielu nowoczesnych rozwiązań sieciowych, a jego implementacja jest zgodna z zaleceniami innych standardów, co zapewnia kompatybilność i wydajność. To sprawia, że PoE stało się standardem w wielu branżach, w tym w systemach zabezpieczeń i automatyce budynkowej.

Pytanie 21

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków
B. 10 znaków
C. 6 znaków
D. 12 znaków
Hasło użytkownika w systemie Windows Server, gdy włączona jest opcja wymuszająca złożoność, musi składać się z co najmniej 6 znaków. To wymóg, który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa kont użytkowników. Złożone hasła powinny zawierać kombinację wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co sprawia, że są trudniejsze do odgadnięcia. Na przykład, silne hasło może wyglądać jak 'P@ssw0rd!' i zawierać wszystkie te elementy. Warto pamiętać, że stosowanie złożonych haseł jest zalecane przez wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, w tym NIST (National Institute of Standards and Technology). Zastosowanie takiego podejścia przyczynia się do ochrony przed atakami słownikowymi oraz innymi formami nieautoryzowanego dostępu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 22

Technologia procesorów z serii Intel Core, wykorzystywana w układach i5, i7 oraz i9, umożliwiająca podniesienie częstotliwości w sytuacji, gdy komputer potrzebuje większej mocy obliczeniowej, to

A. Hyper Threading
B. BitLocker
C. CrossFire
D. Turbo Boost
Turbo Boost to technologia stosowana w procesorach Intel Core, która automatycznie zwiększa taktowanie rdzeni procesora w sytuacjach wymagających większej mocy obliczeniowej. Dzięki tej funkcji, gdy system operacyjny wykrywa znaczną potrzebę obliczeniową, Turbo Boost podnosi częstotliwość pracy rdzeni powyżej ich standardowego poziomu, co przekłada się na szybsze przetwarzanie danych i lepszą wydajność w zadaniach wymagających intensywnej obróbki, takich jak gry komputerowe, edycja wideo czy rendering 3D. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą cieszyć się lepszą wydajnością w zastosowaniach, które tego wymagają, bez potrzeby manualnej ingerencji w ustawienia systemu. Co więcej, Turbo Boost działa w sposób dynamiczny, co oznacza, że może dostosowywać taktowanie w czasie rzeczywistym, w zależności od obciążenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania energią i wydajnością w nowoczesnych systemach komputerowych. Implementacja tej technologii pokazuje, jak nowoczesne procesory są w stanie efektywnie zarządzać zasobami, co jest kluczowe w obliczu rosnącego zapotrzebowania na moc obliczeniową.

Pytanie 23

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. UDP
B. SPX
C. FTP
D. ARP
FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół działający na warstwie aplikacji modelu TCP/IP, który służy do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół do transferu danych, który umożliwia użytkownikom zarówno przesyłanie, jak i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o architekturę klient-serwer, gdzie klient inicjuje połączenie z serwerem FTP, a następnie wykonuje różne operacje na plikach, takie jak upload, download, usuwanie czy zmiana nazw plików. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych plików z jednego serwera na drugi lub publikowanie zawartości strony internetowej. W praktyce, administracja systemami często korzysta z FTP do zarządzania plikami na serwerach bezpośrednio. Warto również zaznaczyć, że istnieją różne rozszerzenia FTP, takie jak FTPS i SFTP, które dodają warstwę zabezpieczeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych. Znajomość FTP jest niezbędna dla specjalistów IT, zwłaszcza w zakresie zarządzania sieciami i administracji serwerami.

Pytanie 24

W komputerze połączonym z Internetem, w oprogramowaniu antywirusowym aktualizację bazy wirusów powinno się przeprowadzać minimum

A. raz w miesiącu
B. raz dziennie
C. raz do roku
D. raz w tygodniu
Zarządzanie bezpieczeństwem systemów komputerowych wymaga świadomego podejścia do aktualizacji programów antywirusowych, a wybór interwałów aktualizacji jest kluczowy. Wybór aktualizacji bazy wirusów raz w miesiącu lub raz do roku stawia system w poważnym niebezpieczeństwie, ponieważ złośliwe oprogramowanie rozwija się w zastraszającym tempie. Nieaktualna baza wirusów może nie wykrywać nowych zagrożeń, co prowadzi do potencjalnych infekcji. Co więcej, w przypadku zaproponowanej odpowiedzi o aktualizacji raz w tygodniu, istnieje znaczne ryzyko, że wirusy lub złośliwe oprogramowanie, które pojawiły się w ciągu tygodnia, nie zostaną zidentyfikowane na czas. Takie podejście opiera się na błędnym przekonaniu, że zagrożenia są stabilne i nie zmieniają się dramatycznie w krótkim okresie, co nie jest zgodne z rzeczywistością. W praktyce, codzienna aktualizacja to najlepsza praktyka, którą zaleca wiele instytucji zajmujących się bezpieczeństwem IT, takich jak CERT. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty danych, kradzieży tożsamości oraz uszkodzenia reputacji firmy lub osoby. Dlatego kluczowe jest wdrożenie strategii, która zapewnia regularne, codzienne aktualizacje, aby zminimalizować ryzyko i skutecznie chronić system przed dynamicznie zmieniającym się krajobrazem zagrożeń.

Pytanie 25

Który z elementów przedstawionych na diagramie karty dźwiękowej na rysunku jest odpowiedzialny za cyfrowe przetwarzanie sygnałów?

Ilustracja do pytania
A. Mikser
B. Syntezator
C. Procesor DSP
D. Przetwornik A/D
Mikser w kontekście karty dźwiękowej służy do łączenia i manipulacji różnymi sygnałami audio, co pozwala na kontrolowanie poziomów dźwięku, a nie na cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Jego główną funkcją jest zarządzanie sygnałami analogowymi, a nie wykonywanie skomplikowanych obliczeń potrzebnych do cyfrowego przetwarzania. Przetwornik A/D (analogowo-cyfrowy) pełni istotną rolę w konwersji sygnału audio z formy analogowej na cyfrową, umożliwiając jego dalsze cyfrowe przetwarzanie, ale sam nie przetwarza sygnałów w sensie ich obróbki i modyfikacji. Jest to urządzenie kluczowe na wejściu układu, jednak przetwarzanie cyfrowe odbywa się dopiero w procesorze DSP, który ma zdolność wykonywania złożonych algorytmów w czasie rzeczywistym. Syntezator jest natomiast odpowiedzialny za generowanie dźwięków na podstawie danych cyfrowych i nie jest bezpośrednio związany z przetwarzaniem sygnałów audio pochodzących z zewnętrznych źródeł. Typowe błędy myślowe często wynikają z mylenia funkcji konwersji sygnałów z ich przetwarzaniem, co jest kluczowe w zrozumieniu roli każdego z tych komponentów. Proces przetwarzania sygnałów wymaga specjalistycznych układów, które są zoptymalizowane do szybkiego i efektywnego działania, co jest domeną procesorów DSP, podczas gdy inne elementy odgrywają swoje specyficzne role w całym systemie audio. W praktyce, zrozumienie tych różnic wpływa na zdolność do projektowania oraz implementacji efektywnych systemów dźwiękowych, które spełniają wymagania współczesnych rozwiązań technologicznych w branży audio i wideo.

Pytanie 26

Protokół trasowania wewnętrznego, który wykorzystuje metrykę wektora odległości, to

A. OSPF
B. EGP
C. RIP
D. IS-IS
EGP (Exterior Gateway Protocol) jest protokołem trasowania używanym do wymiany informacji o routingu pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi w Internecie, a nie wewnętrznie w sieci. Protokół ten opiera się na innej koncepcji, która nie korzysta z metryki wektora odległości, co czyni go nieodpowiednim w kontekście postawionego pytania. Z kolei IS-IS (Intermediate System to Intermediate System) to protokół trasowania oparty na stanie łącza, który jest stosowany głównie w dużych sieciach. Działa na zasadzie zbierania informacji o stanie łączy w sieci, co różni go od protokołów opartych na wektorze odległości, takich jak RIP. OSPF (Open Shortest Path First) również bazuje na stanie łącza i jest bardzo wydajnym protokołem stosowanym w dużych i kompleksowych infrastrukturach. Obie odpowiedzi, IS-IS i OSPF, są bardziej skomplikowane i zaawansowane technologicznie niż RIP, ale nie są oparte na metryce wektora odległości, co wyklucza je z poprawności. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów protokołów oraz ich metryk, co często prowadzi do wyboru niewłaściwego rozwiązania dla danej architektury sieciowej.

Pytanie 27

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby użytkownik był w stanie zainstalować kartę graficzną przedstawioną na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. PCI
B. PCIe x1
C. AGP
D. PCIe x16
PCIe x16 to standardowy interfejs dla nowoczesnych kart graficznych używany w większości współczesnych komputerów. PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) oferuje wysoką przepustowość, co jest kluczowe dla wymagających aplikacji graficznych i gier komputerowych. Złącze PCIe x16 zapewnia wystarczającą liczbę linii danych, co pozwala na szybkie przesyłanie dużych ilości danych między kartą graficzną a resztą systemu. Dzięki temu możliwe jest renderowanie skomplikowanych grafik 3D oraz obsługa rozdzielczości 4K i wyższych. Ponadto, PCIe jest standardem modułowym i skalowalnym, co oznacza, że jest zgodne z przyszłymi wersjami tego interfejsu, umożliwiając łatwą modernizację sprzętu. Praktycznym przykładem zastosowania PCIe x16 jest możliwość instalacji wydajnych kart graficznych, które wspierają zaawansowane technologie jak ray tracing, co umożliwia realistyczne odwzorowanie efektów świetlnych w grach. Dobre praktyki branżowe zalecają wykorzystanie złącza PCIe x16 w stacjach roboczych dla grafików, gdzie wymagana jest wysoka moc obliczeniowa i niezawodność sprzętowa. To złącze jest także wstecznie kompatybilne z wcześniejszymi wersjami PCIe, co zwiększa jego uniwersalność i ułatwia integrację z istniejącymi systemami.

Pytanie 28

Którą opcję w menu przełącznika należy wybrać, aby przywrócić ustawienia do wartości fabrycznych?

Ilustracja do pytania
A. Reset System
B. Firmware Upgrade
C. Reboot Device
D. Save Configuration
Pozostałe opcje, takie jak Reboot Device, Firmware Upgrade i Save Configuration, nie przywracają ustawień fabrycznych. Reboot Device jedynie restartuje urządzenie, co jest użyteczne w przypadku tymczasowych problemów lub niektórych aktualizacji, ale nie resetuje konfiguracji. Firmware Upgrade pozwala na aktualizację oprogramowania sprzętowego, co może być konieczne dla zwiększenia funkcjonalności lub bezpieczeństwa, jednak nie modyfikuje bieżących ustawień użytkownika, a jedynie sam system operacyjny urządzenia. Save Configuration, z kolei, jest używany do zapisywania bieżącej konfiguracji, co jest kluczowe dla utrzymania aktualnych ustawień po restarcie bądź aktualizacji. Typowym błędem jest myślenie, że restart lub aktualizacja firmware'u przywróci domyślne ustawienia, jednakże te działania nie zmieniają zapisanych parametrów konfiguracyjnych. Dobrym nawykiem jest regularne wykonywanie kopii zapasowych aktualnych ustawień, co ułatwi ich odtworzenie w razie potrzeby, ale nie zastępuje to procesu przywracania ustawień fabrycznych w sytuacjach, gdzie jest to wymagane. Wszystkie te funkcje są istotne w zarządzaniu siecią, lecz mają różne zastosowania i nie wpływają jednocześnie na resetowanie konfiguracji do stanu fabrycznego, co jest kluczowe dla eliminacji problemów wynikających z istniejących ustawień użytkownika.

Pytanie 29

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Koncentrator.
B. Most.
C. Przełącznik.
D. Ruter.
Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w podziale domeny rozgłoszeniowej w sieciach komputerowych. Jego podstawową funkcją jest przesyłanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na segregację ruchu i ograniczenie rozgłoszeń do konkretnej podsieci. Dzięki temu ruter może skutecznie zmniejszać obciążenie sieci, co jest szczególnie istotne w dużych instalacjach, gdzie wiele urządzeń mogłoby generować niepotrzebny ruch rozgłoszeniowy. Przykładem zastosowania rutera może być biuro, w którym różne działy korzystają z odrębnych podsieci. Ruter nie tylko umożliwia komunikację między tymi podsieciami, ale również zapewnia bezpieczeństwo dzięki zastosowaniu zapór ogniowych oraz systemów wykrywania włamań. Warto również wspomnieć, że zgodnie z normami branżowymi, ruter powinien wspierać protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, co dodatkowo zwiększa jego funkcjonalność i elastyczność w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 30

Jakie urządzenie sieciowe reprezentuje ten symbol graficzny?

Ilustracja do pytania
A. Switch
B. Hub
C. Access Point
D. Router
Switch to takie urządzenie, które działa w drugiej warstwie modelu OSI. On przełącza ramki danych w lokalnej sieci Ethernet. W skrócie, switche używają adresów MAC i są super ważne do tworzenia segmentów sieciowych, dzięki czemu łatwiej zarządzać przepływem danych. Ich rola jest inna niż routerów, bo one nie kierują pakietami między sieciami, tylko pozwalają komunikować się w jednej sieci LAN. Access Point to sprzęt, który daje urządzeniom bezprzewodowym dostęp do sieci przewodowej. W bezprzewodowych sieciach full funkcjonują jak mostki łączące Wi-Fi z siecią kablową, ale nie zajmują się już kierowaniem ruchem jak routery. Huby? To najprostsze urządzenia, które działają w warstwie fizycznej OSI, łącząc wiele sprzętów w jedną sieć i przesyłają sygnał do wszystkich portów naraz. Problem z hubami polega na tym, że nie potrafią kierować ruchem, przez co powodują większy ruch w sieci w porównaniu do switchy i routerów. Często myli się te funkcje, a to może prowadzić do kłopotów z wydajnością i bezpieczeństwem. Dlatego warto znać różnice między tymi urządzeniami, by dobrze planować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Adresy IPv6 są reprezentowane jako liczby

A. 128 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych
B. 64 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych
C. 32 bitowe, wyrażane w postaci ciągów binarnych
D. 256 bitowe, wyrażane w postaci ciągów szesnastkowych
Zrozumienie struktury adresów IPv6 jest kluczowe dla prawidłowego ich wykorzystania w nowoczesnych sieciach. Adresy IPv6 nie są 32-bitowe, jak sugeruje jedna z opcji odpowiedzi. Takie podejście jest typowe dla adresowania IPv4, które ogranicza się do około 4 miliardów unikalnych adresów. Z kolei 256-bitowe adresy byłyby niezwykle rozbudowane i praktycznie niepotrzebne, biorąc pod uwagę, że liczba adresów IPv6 wynosi 2^128, co przekłada się na ilość rzędu 340 undecylionów. Taki nadmiar adresów nie jest potrzebny w obecnych zastosowaniach. Inna błędna koncepcja dotyczy podawania adresów w postaci napisów binarnych. Chociaż technicznie możliwe jest przedstawienie adresów IPv6 w formie binarnej, byłoby to niewygodne i niepraktyczne dla ludzi, dlatego przyjęto konwencję szesnastkową. Format szesnastkowy jest znacznie bardziej kompaktowy i łatwiejszy do zrozumienia i zapamiętania. Z tego powodu, aby uniknąć zamieszania, ważne jest, aby przyzwyczaić się do odpowiednich formatów i standardów, takich jak RFC 5952, który promuje sposób zapisywania adresów IPv6. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami oraz ich bezpieczeństwem, co jest podstawowym wymaganiem w projektach IT.

Pytanie 32

Użytkownik napotyka trudności z uruchomieniem systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. odtwarza system na podstawie kopii zapasowej
B. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg
C. naprawia pliki startowe, używając płyty Recovery
D. przywraca system, wykorzystując punkty przywracania
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi dostępnych w systemie Windows. Naprawa plików startowych przy użyciu płyty Recovery dotyczy procesu, który ma na celu przywrócenie zdolności systemu do uruchamiania, ale nie odnosi się do pełnego przywracania systemu na podstawie obrazu. Takie podejście ma swoje zastosowanie w przypadku uszkodzenia plików systemowych, jednak nie przywraca wszystkich ustawień i danych, co czyni je mniej kompleksowym rozwiązaniem. Kolejną kwestią jest przywracanie systemu za pomocą punktów przywracania. Punkty te są tworzone automatycznie w momencie instalacji oprogramowania lub aktualizacji systemu, co oznacza, że działają na zasadzie zapisu stanu systemu, lecz nie obejmują pełnego obrazu, co ogranicza ich skuteczność w poważniejszych przypadkach. Ostatnia odpowiedź dotycząca odzyskiwania ustawień systemu z kopii rejestru wydaje się nieadekwatna, ponieważ rejestr systemowy nie jest samodzielnym elementem, który można po prostu przywrócić jako całość – jego złożoność i zależności z innymi komponentami sprawiają, że taki proces jest problematyczny i potencjalnie niebezpieczny, mogący prowadzić do dalszych uszkodzeń systemu. Właściwe podejście do rozwiązywania problemów z uruchamianiem systemu Windows obejmuje zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie dla danych sytuacji oraz umiejętność ich odpowiedniego zastosowania. Dlatego ważne jest posiadanie wiedzy na temat różnych metod odzyskiwania i ich ograniczeń, co pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie problemami związanymi z systemem operacyjnym.

Pytanie 33

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Światłowód jednomodowy
B. Kabel UTP kategorii 5e
C. Światłowód wielomodowy
D. Kabel UTP kategorii 5
Kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór dla stacji roboczych wyposażonych w karty sieciowe Ethernet 10/100/1000, ponieważ obsługuje przepustowość do 1 Gbps na długości do 100 metrów. W porównaniu do jego poprzednika, kategorii 5, kabel 5e zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz wyższą jakość sygnału, co jest kluczowe w środowiskach o wysokim natężeniu ruchu sieciowego. Przykład zastosowania to biura, gdzie wiele urządzeń łączy się z siecią lokalną. Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z normą TIA/EIA-568-B sprawia, iż kable kategorii 5e są szeroko stosowane w nowoczesnych instalacjach sieciowych. W przypadku budowy sieci w firmie, użycie tego typu kabli zapewnia stabilność i wydajność, co przekłada się na lepszą obsługę aplikacji wymagających dużych prędkości transmisji, takich jak wideokonferencje czy transfer dużych plików.

Pytanie 34

Prezentowany kod zawiera instrukcje pozwalające na

A. zmianę parametrów prędkości dla portu 0/1 na fastethernet
B. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie vlan 10 w przełączniku
C. przypisanie nazwy fastEthernet dla pierwszych dziesięciu portów przełącznika
D. wyłączenie portów 0 i 1 przełącznika z sieci vlan

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ polecenia zawarte w listing osiągają cel konfiguracji wirtualnej sieci lokalnej (VLAN) o numerze 10 na przełączniku. Zaczynając od trybu administracyjnego, polecenie 'interface range fastEthernet 0/1-10' wskazuje, że zmiany będą dotyczyły portów od 0/1 do 0/10. Następnie polecenie 'switchport access vlan 10' przypisuje te porty do VLAN 10, co umożliwia segregację ruchu sieciowego i zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność zarządzania siecią. Przykładowo, organizacje często wykorzystują VLAN-y do oddzielania ruchu z różnych działów, co pozwala na zarządzanie przepustowością i ochronę danych. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie przypisania VLAN-ów, aby ułatwić późniejsze zarządzanie i audyty. W efekcie, poprawność tej odpowiedzi można uzasadnić zarówno praktycznym zastosowaniem, jak i zgodnością z obowiązującymi standardami sieciowymi.

Pytanie 35

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 6900H
B. 0110 1001 0000 00002
C. 64400O
D. 690010

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 690010 jest jak najbardziej trafna. Wynik mnożenia tych dwóch liczb binarnych, czyli 11100110 (to 228 w dziesiętnym) i 00011110 (30 w dziesiętnym), daje 6840, co w systemie szesnastkowym przekłada się na 690010. Mnożenie w binarnym działa podobnie jak w dziesiętnym, musisz tylko pamiętać o dodawaniu i przenoszeniu. W informatyce fajne jest to, że konwersja między systemami liczbowymi to podstawa. Na przykład, system szesnastkowy jest bardziej zwarty, bo każda cyfra to 4 bity, co jest super przy dużych liczbach. Umiejętność zmiany liczby z jednego systemu na inny jest mega ważna, zwłaszcza w programowaniu niskopoziomowym czy tworzeniu algorytmów, więc warto się tego nauczyć.

Pytanie 36

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu
B. będzie miał możliwość usunięcia go
C. będzie miał możliwość jego uruchomienia
D. będzie miał możliwość jego odczytu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie polecenia chmod 400 nazwa_pliku ustawia uprawnienia pliku w systemie Linux w taki sposób, że właściciel pliku ma pełne prawo do jego odczytywania, ale nie ma możliwości jego zapisu ani wykonywania. Wartość 400 oznacza, że właściciel ma prawo do odczytu (4), natomiast grupa i inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień (00). Jest to często stosowane w kontekście plików konfiguracyjnych lub skryptów, które nie powinny być modyfikowane przez innych użytkowników systemu, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Przykładem może być plik klucza SSH, który powinien być dostępny tylko dla jego właściciela, aby zapewnić autoryzację przy połączeniach zdalnych. Dobrą praktyką jest stosowanie ograniczonych uprawnień, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Warto również pamiętać, że ustawienie uprawnień w ten sposób jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, która jest kluczowa w zarządzaniu bezpieczeństwem w systemach operacyjnych.

Pytanie 37

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innego użytkownika wraz z jego katalogiem domowym, powinien wykonać polecenie

A. userdel nazwa_użytkownika
B. userdel -d nazwa_użytkownika
C. sudo userdel nazwa_użytkownika
D. sudo userdel -r nazwa_użytkownika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'sudo userdel -r nazwa_użytkownika' jest jak najbardziej na miejscu. Używasz polecenia 'userdel' z przełącznikiem '-r', co pozwala na usunięcie konta użytkownika oraz wszystkich jego plików w katalogu domowym. To ważne, bo bez 'sudo' nie dałbyś rady tego zrobić, a standardowy użytkownik nie ma odpowiednich uprawnień do usuwania kont innych ludzi. W przypadku systemów Unix/Linux ważne jest, żeby do takich operacji mieć odpowiednie prawa administracyjne. To polecenie może się przydać, gdy na przykład administrator musi wyczyścić konto kogoś, kto już nie pracuje w firmie albo gdy konto było używane do nieautoryzowanego dostępu. Dobrze też pamiętać o zrobieniu kopii zapasowej danych przed usunięciem konta, żeby nic ważnego nie przepadło. Dodatkowo, 'userdel' super się sprawdza w skryptach, więc może być naprawdę pomocne w codziennej pracy administratora.

Pytanie 38

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 15 mm
B. 20 mm
C. 10 mm
D. 13 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wartość maksymalnego rozplotu kabla UTP we wtyku RJ45 zgodnie z normą PN-EN 50173 wynosi 13 mm. Jest to istotne dla zachowania parametrów transmisyjnych kabla, ponieważ zbyt duży rozplot może prowadzić do zakłóceń elektromagnetycznych oraz degradacji sygnału. W praktyce, przy wykonaniu instalacji sieciowej, zwłaszcza w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, precyzyjne utrzymanie tego wymiaru jest kluczowe. Wtyki RJ45 są standardem w komunikacji Ethernet, a ich odpowiednie zastosowanie zapewnia optymalną wydajność. Dobrą praktyką jest również unikanie zbyt dużych zagięć lub krzyżowania przewodów, co może dodatkowo wpływać na parametry pracy sieci. Prawidłowe wykonanie połączeń gwarantuje, że kable będą działały w pełnym zakresie możliwości, co jest niezbędne dla utrzymania efektywności sieci.

Pytanie 39

Jakie z podanych urządzeń stanowi część jednostki centralnej?

A. Klawiatura PS/2
B. Modem PCI
C. Mysz USB
D. Monitor LCD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Modem PCI jest elementem jednostki centralnej, ponieważ jest to komponent, który jest bezpośrednio zintegrowany z płytą główną komputera. Modemy PCI, jak sama nazwa wskazuje, wykorzystują standard PCI (Peripheral Component Interconnect), który umożliwia komunikację pomiędzy urządzeniami peryferyjnymi a jednostką centralną. To połączenie jest kluczowe dla funkcjonowania systemu komputerowego, ponieważ pozwala na szybką wymianę danych. Przykładem zastosowania modemu PCI może być łączenie się z Internetem, co jest niezbędne w dzisiejszym świecie. W praktyce, modem PCI może również wspierać różne standardy komunikacyjne, w tym DSL czy kablowe, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dostępu do sieci. Ważne jest, aby pamiętać, że poprawne zainstalowanie i skonfigurowanie takiego sprzętu zgodnie z zaleceniami producentów jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i wydajności systemu komputerowego.

Pytanie 40

Na ilustracji przedstawiono sieć lokalną zbudowaną na kablach kat. 6. Stacja robocza "C" nie ma możliwości komunikacji z siecią. Jaki problem w warstwie fizycznej może powodować brak połączenia?

Ilustracja do pytania
A. Zła długość kabla
B. Nieodpowiedni typ przełącznika
C. Niewłaściwy kabel
D. Błędny adres IP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zła długość kabla w sieci lokalnej może powodować problemy z komunikacją, ponieważ kabel kategorii 6 ma określone standardy długości, które nie powinny być przekraczane. Według TIA/EIA-568-B, maksymalna długość kabla krosowego dla kategorii 6 wynosi 100 metrów. Przekroczenie tej długości może prowadzić do tłumienia sygnału i zwiększenia przesłuchu, co negatywnie wpływa na jakość transmisji danych. Praktyczne rozwiązania tego problemu obejmują zastosowanie repeaterów lub przełączników, które mogą wzmocnić sygnał i umożliwić jego transmisję na większe odległości. Warto również pamiętać o zachowaniu odpowiednich parametrów przy kładzeniu kabli, takich jak unikanie ostrych zakrętów czy zbyt dużego zagięcia kabla, co również może wpływać na jego skuteczność. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz niezawodności sieci lokalnych, szczególnie w większych instalacjach biurowych, gdzie odległości mogą być znaczne. Dbałość o te aspekty pozwala na utrzymanie stabilnej i szybkiej komunikacji w sieciach komputerowych.