Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 9 stycznia 2025 13:09
Data zakończenia: 9 stycznia 2025 13:30

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie z wymienionych narzędzi służy do testowania aplikacji?

A. Photoshop

B. WordPress

C. Git

D. Selenium

Git to system kontroli wersji, który umożliwia śledzenie zmian w kodzie źródłowym i współpracę w zespołach deweloperskich, ale nie służy do automatycznego testowania aplikacji webowych. Photoshop to narzędzie graficzne do edycji zdjęć i tworzenia grafik, nie ma zastosowania w testowaniu oprogramowania. WordPress to system zarządzania treścią (CMS), który pozwala na tworzenie i zarządzanie stronami internetowymi, ale nie pełni funkcji narzędzia do testowania aplikacji webowych.

Pytanie 2

Co to jest automatyzacja testowania procesów?

A. Używaniem narzędzi oraz skryptów do wykonywania testów w sposób automatyczny bez udziału człowieka

B. Kompilowaniem kodu w celu zwiększenia efektywności

C. Sprawdzaniem poprawności działania aplikacji na urządzeniach przenośnych

D. Integracją testów w środowisku deweloperskim

Automatyzacja procesu testowania to zastosowanie narzędzi, skryptów i technologii do przeprowadzania testów oprogramowania w sposób zautomatyzowany, bez konieczności ciągłej ingerencji człowieka. Automatyzacja pozwala na szybkie i wielokrotne uruchamianie testów regresyjnych, co znacząco zwiększa efektywność testowania, redukuje czas potrzebny na wykrycie błędów i umożliwia jednoczesne testowanie wielu funkcji. Narzędzia takie jak Selenium, JUnit czy TestNG pozwalają na tworzenie skryptów testowych, które automatycznie weryfikują poprawność działania aplikacji na różnych urządzeniach i w różnych środowiskach. Automatyzacja testów to nie tylko oszczędność czasu, ale także wyższa dokładność i powtarzalność testów, co minimalizuje ryzyko przeoczenia krytycznych błędów.

Pytanie 3

Jaką właściwość ma sieć synchroniczna?

A. Nie jest konieczna synchronizacja zegarów

B. Gwarantuje większą elastyczność w przesyłaniu danych

C. Przekazywanie danych zachodzi w sposób niesystematyczny

D. Transmisja danych odbywa się w wyznaczonych interwałach czasowych

Sieć synchroniczna charakteryzuje się tym, że transmisja danych odbywa się w ustalonych odstępach czasu, co oznacza, że wszystkie urządzenia w sieci są zsynchronizowane do jednego zegara. Taki sposób przesyłania danych pozwala na precyzyjne określenie momentu, w którym dane są wysyłane i odbierane, co redukuje opóźnienia i błędy w komunikacji. Przykładem sieci synchronicznej jest system TDM (Time Division Multiplexing), który dzieli czas na różne sloty, przydzielając każdy slot konkretnemu użytkownikowi lub urządzeniu. Dzięki temu każdy uczestnik sieci ma gwarancję, że w swoim czasie dostanie dostęp do medium transmisyjnego. Standardy takie jak SONET (Synchronous Optical Network) i SDH (Synchronous Digital Hierarchy) są przykładami technologii, które wykorzystują synchronizację do efektywnego przesyłania danych na dużych odległościach. Takie podejście jest powszechnie stosowane w telekomunikacji, gdzie wysoka wydajność i niezawodność transmisji są kluczowe dla jakości usług.

Pytanie 4

Który z operatorów w Pythonie umożliwia sprawdzenie, czy dany element należy do listy?

A. is

B. and

C. ==

D. in

Operator `in` w języku Python służy do sprawdzania, czy element należy do listy, zbioru, krotki lub innego obiektu iterowalnego. Przykład: `if 5 in lista` sprawdza, czy liczba 5 znajduje się w liście. Operator `in` jest niezwykle przydatny w przeszukiwaniu danych, a jego zastosowanie skraca kod i zwiększa jego czytelność. W Pythonie jest on szeroko stosowany do iteracji i filtrowania danych, co czyni go jednym z najbardziej intuicyjnych operatorów języka.

Pytanie 5

Modyfikator dostępu, który znajduje się przed definicją metody Dodaj() w klasie Kalkulator, powoduje, że

A. jest ona dostępna w programie głównym i może być wywoływana na rzecz instancji klasy Kalkulator

B. jest ona dostępna zarówno wewnątrz klasy, jak i w klasach dziedziczących po klasie Kalkulator

C. nie jest ona dostępna w klasach, które dziedziczą po klasie Kalkulator

D. nie jest ona dostępna z poziomu klas zaprzyjaźnionych z klasą Kalkulator

W przypadku modyfikatorów dostępu błędne zrozumienie ich funkcji może prowadzić do mylnych wniosków. Modyfikator protected nie ogranicza dostępu tylko do klasy bazowej, ale rozszerza go na klasy dziedziczące, co jest często źle interpretowane. Częstym błędem jest myślenie, że metoda protected jest dostępna wszędzie, jak metoda public, co nie jest prawdą. Metoda protected nie jest dostępna dla instancji klasy z poziomu kodu zewnętrznego, chyba że jest to w ramach klas dziedziczących. Kolejnym błędnym rozumowaniem jest myślenie, że metoda protected nie może być widziana przez klasy zaprzyjaźnione. W rzeczywistości, mechanizm friend w C++ nie jest bezpośrednio związany z modyfikatorem protected w innych językach, takich jak Java czy C#. Modyfikator protected jest kluczowy w kontekście dziedziczenia, co oznacza, że umożliwia on dostęp do metody w klasach pochodnych, co pozwala na rozbudowę funkcjonalności klas bazowych. Wybór właściwego modyfikatora dostępu jest decyzją projektową, która wpływa na strukturę i bezpieczeństwo kodu, dlatego istotne jest dokładne zrozumienie, jakie uprawnienia daje protected w porównaniu do innych modyfikatorów jak public czy private. Nadanie niewłaściwego modyfikatora może prowadzić do niezamierzonych luk w bezpieczeństwie aplikacji i utrudniać jej rozwój i utrzymanie w przyszłości. Dlatego edukacja w zakresie poprawnego stosowania modyfikatorów dostępu jest kluczowa dla każdego programisty.

Pytanie 6

W zestawieniu zaprezentowano doświadczenie zawodowe pracowników firmy IT. Do stworzenia aplikacji front-end powinien/powinna zostać wyznaczony/a

Pracownik	Znajomość technologii lub programów
Anna	Inkscape, Corel Draw
Krzysztof	Angular
Patryk	HTML, CSS
Ewa	Django, .NET

A. Anna

B. Krzysztof

C. Ewa

D. Patryk

Krzysztof to naprawdę świetny wybór na budowę aplikacji front-end, bo zna Angulara, który jest jednym z najpopularniejszych frameworków do aplikacji jednostronicowych. Dzięki Angularowi można tworzyć dynamiczne i responsywne interfejsy, co jest mega ważne w projektach front-end. Ogólnie rzecz biorąc, ten framework opiera się na komponentach, co zdecydowanie ułatwia pracę z kodem i pozwala na jego ponowne wykorzystanie. W połączeniu z TypeScriptem, Angular daje duże możliwości, bo mocne typowanie zmniejsza ryzyko błędów i poprawia czytelność kodu. Zrozumienie, jak działa aplikacja i jakie są dobre praktyki, takie jak modularność czy testowanie, też jest istotne, żeby wykorzystać Angulara w pełni. Krzysztof ma tę wiedzę i potrafi wdrażać najlepsze praktyki, jak architektura MVC, co sprawia, że aplikacje są bardziej skalowalne i łatwiejsze w utrzymaniu. Dodatkowo, Angular robi też sporo, żeby aplikacje działały szybko, co jest ważne dla doświadczenia użytkownika. Dlatego wybierając Krzysztofa, mamy pewność, że projekt będzie zgodny z nowymi standardami i spełni oczekiwania użytkowników w zakresie interfejsu.

Pytanie 7

Zajmując się pracą w zespole oraz dbając o jego efektywne funkcjonowanie, nie powinniśmy

A. skupiać się jedynie na własnych korzyściach

B. sumiennie i w ustalonym terminie realizować swoje zadania

C. przyjmować odpowiedzialności za swoje decyzje

D. wspierać się nawzajem

Dbanie wyłącznie o własny interes jest niekorzystne w pracy zespołowej, ponieważ prowadzi do konfliktów i obniżenia efektywności grupy. Praca zespołowa wymaga współpracy, wzajemnego wsparcia i odpowiedzialności za wspólne działania, co sprzyja osiąganiu lepszych wyników.

Pytanie 8

Zasada programowania obiektowego, która polega na ukrywaniu elementów klasy tak, aby były one dostępne wyłącznie dla metod tej klasy lub funkcji zaprzyjaźnionych, to

A. wyjątki

B. dziedziczenie

C. hermetyzacja

D. polimorfizm

Hermetyzacja (enkapsulacja) to zasada programowania obiektowego polegająca na ukrywaniu wewnętrznych składowych klasy przed innymi klasami i udostępnianiu ich tylko poprzez publiczne metody (gettery i settery). Dzięki temu ogranicza się dostęp do danych i chroni je przed nieautoryzowaną modyfikacją, co zwiększa bezpieczeństwo i czytelność kodu.

Pytanie 9

Na podstawie zamieszczonego fragmentu kodu można stwierdzić, że element o nazwie rysunek jest

A. metodą w klasie

B. konstruktorem

C. polem w klasie

D. obiektem

Zobacz, 'rysunek' w tym kodzie to metoda klasy. Skąd to wiem? Po tym, że mamy nawiasy. Metody klasy są super przydatne, bo pozwalają na robienie różnych rzeczy z obiektami albo zwracanie wyników na zewnątrz.

Pytanie 10

Jakie zagrożenie związane z użytkowaniem cyberprzestrzeni ma wpływ na zdrowie fizyczne?

A. Rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji

B. Uzależnienie od gier komputerowych

C. Problemy z kręgosłupem wynikające z długotrwałego siedzenia

D. Depresja spowodowana cyberprzemocą

Wiesz, problemy z kręgosłupem przez zbyt długie siedzenie to naprawdę coś, na co trzeba zwrócić uwagę. To może prowadzić do bólu pleców, a nawet do wad postawy. Dobrze, że o tym mówimy! Fajnie jest robić przerwy na rozciąganie czy parę ćwiczeń. I pamiętaj, że ergonomiczne biurko i krzesło, które dobrze podpiera plecy, to klucz do zdrowia przy pracy z komputerem.

Pytanie 11

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje klasę bazową?

A. Klasa, która nie może być dziedziczona

B. Klasa, która dziedziczy z klasy pochodnej

C. Klasa, która zawsze zawiera metody wirtualne

D. Klasa, która zapewnia wspólne atrybuty i metody dla klas pochodnych

Klasa bazowa to klasa, która dostarcza wspólne pola i metody dla klas pochodnych. Definiuje ogólną funkcjonalność, która może być rozszerzana lub modyfikowana przez klasy dziedziczące. Dzięki temu programowanie obiektowe umożliwia wielokrotne wykorzystanie kodu, co prowadzi do jego większej modularności i czytelności. Klasa bazowa często zawiera metody wirtualne, które mogą być nadpisywane przez klasy pochodne, co pozwala na dostosowanie funkcjonalności do konkretnych potrzeb. Przykładem jest klasa 'Pojazd', która posiada metody takie jak 'Jedz()' czy 'Zatrzymaj()', a klasy pochodne, np. 'Samochód' lub 'Rower', rozszerzają tę funkcjonalność.

Pytanie 12

Kod w bibliotece React.js oraz w frameworku Angular, który został zaprezentowany, ma na celu wyświetlenie

A. tylko napisu BTN_1

B. liczby kliknięć przycisku

C. wyłącznie przycisku oraz obsłużenie zdarzenia click, które ono generuje

D. wartości 0 po naciśnięciu przycisku

Kod w bibliotece React.js i Angular wyświetla liczbę kliknięć przycisku. Każde kliknięcie zwiększa wartość licznika, co jest standardowym przypadkiem użycia w interaktywnych aplikacjach webowych.

Pytanie 13

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

A. rzeczywista podzielna przez 1OOO

B. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int

C. pseudolosowa nie większa niż 999

D. równa 1OOO

Błędne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia mechaniki działania funkcji rand() i operatora modulo w języku C++. Pierwsza koncepcja, że liczba mogłaby być równa 1000, jest błędna, ponieważ operator modulo ogranicza wynik do wartości mniejszych niż dzielnik, w tym przypadku 1000. Dlatego wynik nigdy nie osiągnie wartości 1000. Drugą błędną koncepcją jest przypisanie dowolnej liczby pseudolosowej w zakresie typu int. Funkcja rand() bez operacji modulo generuje liczby w zakresie od 0 do RAND_MAX, ale zastosowanie modulo 1000 zawęża ten zakres do wartości od 0 do 999. Trzecia koncepcja, że wynik musi być liczbą rzeczywistą podzielną przez 1000, wynika z błędnego założenia o typie danych i działaniach matematycznych. W kontekście języka C++ kod operuje na liczbach całkowitych, a nie rzeczywistych, i wynik modulo nie może być podzielny przez 1000, gdyż wartości te nigdy nie osiągną 1000. Kluczowe jest zrozumienie, że operacja modulo ogranicza zakres wyników i zapobiega wyjściu poza określoną wartość maksymalną, co jest fundamentalnym aspektem generowania liczb pseudolosowych w kontrolowanych zakresach. Dzięki temu podejściu można bezpiecznie i efektywnie wykorzystywać generowane wyniki w wielu zastosowaniach informatycznych, unikając typowych błędów logicznych i zakresowych w programowaniu.

Pytanie 14

Który z wymienionych elementów stanowi przykład zbiorowej ochrony?

A. Kask ochronny

B. Ekran akustyczny

C. Okulary ochronne

D. Zatyczki do uszu

Ekran akustyczny to przykład środka ochrony zbiorowej, który redukuje poziom hałasu w miejscu pracy, chroniąc większą grupę pracowników jednocześnie. Środki ochrony zbiorowej mają na celu eliminowanie zagrożeń u źródła i zabezpieczanie całego środowiska pracy, a nie pojedynczych osób. Ekrany akustyczne są często stosowane w zakładach produkcyjnych, gdzie hałas maszyn może przekraczać dopuszczalne normy. Dzięki nim można zmniejszyć poziom hałasu i poprawić komfort pracy, bez konieczności wyposażania każdego pracownika w ochronniki słuchu. Środki ochrony zbiorowej są bardziej efektywne w długoterminowej perspektywie, ponieważ zmniejszają ryzyko dla wszystkich pracowników na danym stanowisku.

Pytanie 15

Przedstawiono funkcjonalnie równoważne fragmenty kodu aplikacji Angular oraz React.js.

A. wyświetlanie w konsoli przeglądarki danych pobranych z pól formularza w czasie rzeczywistym, gdy użytkownik je wypełnia

B. obsługę zdarzenia przesłania formularza

C. funkcję, która wypełnia dane w formularzu podczas jego inicjalizacji

D. funkcję, która zapisuje do zmiennych f lub e dane z polaformularza

Oba fragmenty kodu, zarówno w Angularze jak i React.js, pokazują obsługę zdarzenia zatwierdzenia formularza. W Angularze zdarzenie submit jest obsługiwane poprzez przypisanie funkcji submit do atrybutu ngSubmit. Ta funkcja otrzymuje jako argument obiekt formularza, a następnie wypisuje jego wartość w konsoli za pomocą f.value. Jest to zgodne z dobrymi praktykami Angulara, gdzie korzysta się z dwukierunkowego wiązania danych i obiektu formularza do zarządzania danymi wejściowymi. W przypadku React.js funkcja handleSubmit jest przypisywana do zdarzenia onSubmit formularza. W tej funkcji nie tylko logujemy dane wejściowe, ale również używamy e.preventDefault(), aby zapobiec domyślnemu działaniu formularza, co jest standardową praktyką w React.js, gdzie zarządzamy stanem komponentów samodzielnie. W obu przypadkach kluczową czynnością jest reakcja na zdarzenie wysłania formularza, co pozwala na dalsze przetwarzanie danych wejściowych, walidację lub wysyłanie ich do serwera.

Pytanie 16

Jaki kod może być związany z treścią wygenerowaną w trakcie działania programu Java?

A. Kodu 2

B. Kodu 4

C. Kodu 3

D. Kodu 1

Kod 1, Kod 2 i Kod 3 zawierają błędy logiczne lub składniowe, które powodują nieprawidłowe wykonanie programu. Mogą generować błędne wyniki, wyjątki lub niekompletny output, co uniemożliwia osiągnięcie zamierzonego efektu.

Pytanie 17

Jaką funkcję pełnią okna dialogowe niemodalne?

A. wstrzymywania działania aplikacji w czasie wprowadzania oraz zatwierdzania danych

B. zarządzania ustawieniami aplikacji, jako okno, które pozostaje widoczne na ekranie przez cały czas trwania aplikacji

C. prezentowania komunikatów, które wymagają potwierdzenia, aby kontynuować działanie aplikacji

D. zarządzania stanem aplikacji za pomocą systemów menu

Modalne okna dialogowe blokują działanie aplikacji do czasu ich zamknięcia. Okna wymagające potwierdzenia przed kontynuacją to przykład dialogów modalnych, a nie niemodalnych. Komunikaty kontrolujące stan aplikacji przez systemy menu są inną formą interakcji, niezwiązaną z dialogami niemodalnymi.

Pytanie 18

Jakie z wymienionych czynności można zrealizować przy pomocy składnika statycznego danej klasy?

A. Wywołanie destruktora klasy bez jej usuwania

B. Tworzenie prywatnych kopii pól dla każdej instancji

C. Umożliwienie dzielenia pól klasy pomiędzy zaprzyjaźnione klasy

D. Zachowanie wartości wspólnych dla wszystkich instancji klasy

Składnik statyczny klasy przechowuje wartości wspólne dla wszystkich instancji danej klasy. Oznacza to, że niezależnie od liczby utworzonych obiektów, istnieje tylko jedna kopia składowej statycznej, która jest współdzielona przez wszystkie instancje. Składowe statyczne są często wykorzystywane do przechowywania liczników, stałych wartości lub danych konfiguracyjnych. Metody statyczne mogą być wywoływane bezpośrednio na klasie, bez konieczności tworzenia obiektu, co czyni je niezwykle użytecznymi w przypadku funkcji narzędziowych.

Pytanie 19

Aby zdefiniować zmienną, która będzie działała jako licznik instancji danej klasy, należy wprowadzenie takiego zmiennej poprzedzić słowem kluczowym

A. operator

B. virtual

C. static

D. register

Słowo 'register' oznacza zmienną przechowywaną w rejestrze procesora, ale nie jest używane do deklarowania pól klasowych. 'Operator' odnosi się do przeciążania operatorów, co nie ma związku z liczeniem instancji klasy. 'Virtual' dotyczy metod wirtualnych i polimorfizmu, a nie liczenia obiektów klasy.

Pytanie 20

Który z podanych algorytmów operujących na jednowymiarowej tablicy posiada złożoność obliczeniową O(n²)?

A. Wypisanie elementów

B. Sortowanie bąbelkowe

C. Wyszukiwanie binarne

D. Sortowanie szybkie

Sortowanie bąbelkowe, znane również jako bubble sort, to prosty algorytm sortowania, który działa na zasadzie wielokrotnego przechodzenia przez tablicę i porównywania sąsiadujących ze sobą elementów. Algorytm ten ma złożoność obliczeniową O(n^2), co oznacza, że w najgorszym przypadku liczba operacji porównania wzrasta kwadratowo wraz ze wzrostem liczby elementów w tablicy. Przykładowo, dla tablicy o 5 elementach algorytm może wykonać do 10 porównań. W praktyce sortowanie bąbelkowe jest rzadko stosowane w dużych zbiorach danych ze względu na swoją niską efektywność, jednak jest to dobry przykład do nauki podstaw algorytmów sortujących. Standardy algorytmów sortujących, takie jak te zawarte w podręcznikach algorytmiki, często używają sortowania bąbelkowego jako przykładu do omówienia prostych koncepcji związanych z sortowaniem. Warto zauważyć, że chociaż algorytm ten jest prosty do zrozumienia, jego złożoność czasowa sprawia, że nie jest on praktyczny do stosowania w produkcyjnych rozwiązaniach, gdyż bardziej optymalne algorytmy, jak sortowanie szybkie czy sortowanie przez scalanie, osiągają złożoność O(n log n).

Pytanie 21

Który z wymienionych algorytmów sortujących posiada średnią złożoność obliczeniową równą O(n log n)?

A. Sortowanie przez wstawianie

B. Sortowanie przez wybór

C. Sortowanie bąbelkowe

D. Sortowanie szybkie (QuickSort)

Sortowanie przez wstawianie jest dość powolne, z tą złożonością O(n²). W zasadzie fajnie sprawdza się tylko w małych zbiorach lub gdy tablica już jest mniej więcej posortowana. A jeśli chodzi o sortowanie bąbelkowe, to chyba nie ma co się łudzić, jest jednym z najgorszych algorytmów, też O(n²). I sortowanie przez wybór? Tutaj też nie ma rewelacji, bo porównuje się i wybiera najmniejszy element w każdej iteracji, co znacznie spowalnia działanie, zwłaszcza przy dużych tablicach. Tak że generalnie, lepiej unikać tych algorytmów, jeśli to możliwe.

Pytanie 22

Które z poniższych twierdzeń najlepiej charakteryzuje bibliotekę w kontekście programowania?

A. Zbiór kodu źródłowego, który jest stosowany wyłącznie w fazie kompilacji aplikacji

B. Plik wykonywalny, który funkcjonuje jako odrębny program

C. Zestaw funkcji i klas, które mogą być wykorzystywane w aplikacjach

D. Zbiór zmiennych globalnych, które są dostępne w trakcie działania aplikacji

Biblioteka w programowaniu to taka paczka różnych funkcji i klas, które można wykorzystać w wielu projektach. Dzięki nim programiści mają łatwiej, bo korzystają z gotowych rozwiązań, co oszczędza czas na pisanie aplikacji. W bibliotekach można znaleźć przeróżne moduły – od prostych funkcji matematycznych po skomplikowane narzędzia do obsługi grafiki, sieci czy baz danych. Znam parę popularnych bibliotek, takich jak React.js w JavaScript, NumPy w Pythonie czy STL w C++. Używanie bibliotek sprawia, że praca programisty jest efektywniejsza, a tworzenie bardziej złożonych aplikacji idzie szybciej, bo nie musisz wszystkiego pisać od podstaw.

Pytanie 23

Jedną z dolegliwości, która pojawia się u programistów w wyniku długotrwałego korzystania z myszki komputerowej lub klawiatury, objawiającą się bólami, drętwieniem oraz zaburzeniami czucia w obszarze 1-3 palca dłoni jest

A. kifoza

B. Dyskopatia

C. zespól cieśni kanału nadgarstka

D. zespół suchego oka

Zespół cieśni kanału nadgarstka to schorzenie, które powstaje w wyniku ucisku na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka. Jest to wąski tunel utworzony przez kości nadgarstka oraz więzadła, przez który przechodzą ścięgna oraz nerwy odpowiedzialne za czucie i ruch w dłoni. Objawy zespołu cieśni kanału nadgarstka obejmują bóle, drętwienie oraz zaburzenia czucia, szczególnie w obszarze pierwszych trzech palców ręki. Praca z myszą komputerową i klawiaturą przez długi czas, szczególnie w niewłaściwej ergonomicznej pozycji, może prowadzić do nadmiernego obciążenia i zapalenia tkanek otaczających nerw pośrodkowy. W praktyce, osoby cierpiące na to schorzenie często skarżą się na problemy z chwytaniem przedmiotów, a także na osłabienie siły uchwytu. W leczeniu zespołu cieśni kanału nadgarstka zaleca się m.in. unikanie czynników przyczynowych, stosowanie ortez, fizjoterapię oraz w niektórych przypadkach leczenie chirurgiczne. Należy również zwrócić uwagę na ergonomię stanowiska pracy, co może znacząco zredukować ryzyko wystąpienia tej dolegliwości. Zarządzanie czasem spędzanym przy komputerze oraz regularne przerwy są kluczowe w prewencji tego schorzenia.

Pytanie 24

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu

B. Łatwość w zmianie kodu maszynowego

C. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku

D. Generowanie dynamicznych struktur danych

Szybkie wykonanie algorytmu w dowolnym języku wymaga faktycznego napisania kodu, a pseudokod jest jedynie opisem logicznym. Modyfikacja kodu maszynowego jest operacją niskopoziomową i nie ma bezpośredniego związku z pseudokodem. Tworzenie dynamicznych struktur danych to proces realizowany w językach programowania i nie jest celem samego pseudokodu – pseudokod jedynie opisuje sposób implementacji takich struktur na poziomie logicznym.

Pytanie 25

Jak najlepiej przełożyć oczekiwania klienta na dokumentację techniczną dla programistów?

A. Tworząc szczegółowy dokument z funkcjami oraz wymaganiami technicznymi

B. Opracowując wizualne makiety bez dokładnych opisów

C. Rozmawiając wyłącznie z zespołem programistów

D. Pomijając szczegółowe wymagania techniczne

Sporządzenie szczegółowego dokumentu z funkcjami i wymaganiami technicznymi to najlepszy sposób na przełożenie wymagań klienta na specyfikację techniczną. Dokumentacja techniczna jest podstawą do stworzenia aplikacji zgodnej z oczekiwaniami klienta i pozwala na precyzyjne określenie zakresu prac. Zawiera ona opisy funkcjonalności, diagramy architektury, wymagania dotyczące wydajności oraz harmonogram wdrożenia, co minimalizuje ryzyko błędów i nieporozumień podczas realizacji projektu.

Pytanie 26

Cytat przedstawia charakterystykę metodyki RAD. Pełne znaczenie tego skrótu można przetłumaczyć na język polski jako:

A. prototypowanie wsparte testami jednostkowymi

B. zintegrowane środowisko programistyczne

C. środowisko refaktoryzacji aplikacji

D. środowisko szybkiego rozwoju aplikacji

RAD (Rapid Application Development) to metodyka szybkiego rozwoju aplikacji, kładąca nacisk na szybkie prototypowanie, minimalizację dokumentacji i bliską współpracę z klientem. Celem RAD jest skrócenie czasu potrzebnego na dostarczenie działającego oprogramowania poprzez iteracyjne tworzenie i testowanie prototypów. Taka metodologia jest często stosowana w dynamicznych projektach, gdzie wymagania mogą się zmieniać.

Pytanie 27

Jakie jest wymagane minimalne natężenie światła w biurze na stanowisku pracy?

A. 200 lx

B. 800 lx

C. 100 lx

D. 500 lx

Oświetlenie na poziomie 100 lx czy 200 lx jest na pewno za słabe do pracy biurowej. Tego typu natężenia nadają się bardziej do korytarzy czy miejsc, gdzie nie ma za dużo aktywności wzrokowej. Z kolei 800 lx to już dość dużo, ale w biurze może być zbyt mocne i prowadzić do zmęczenia oczu. Jasne, że natężenie światła zależy od tego, co się robi, ale dla zwykłych biur 500 lx to zdecydowanie najlepszy wybór, bo pasuje do przepisów i zapewnia komfort.

Pytanie 28

Który z wymienionych elementów stanowi przykład złożonego typu danych?

A. char

B. int

C. struct

D. bool

Typ 'struct' w C++ to super sprawa, bo pozwala na trzymanie różnych danych pod jedną nazwą. Dzięki temu można łatwo zorganizować zmienne, które różnią się typami. Wyobraź sobie, że możesz stworzyć strukturę, która będzie reprezentować na przykład samochód z jego marką, rocznikiem i ceną. To naprawdę ułatwia pracę z danymi! Każde pole w strukturze może mieć inny typ, co czyni 'struct' bardzo uniwersalnym narzędziem do modelowania różnych obiektów, jak ludzie czy produkty. W zasadzie, to takie logiczne pudełko, do którego wrzucasz różne informacje i masz do nich szybki dostęp.

Pytanie 29

Który z podanych terminów najlepiej odnosi się do składnika statycznego w klasie?

A. Funkcja, która wywołuje destruktor danej klasy

B. Zmienna lokalna wewnątrz danej klasy

C. Pole lub metoda, która jest przypisana do klasy, a nie do jej instancji

D. Metoda z dostępem ograniczonym tylko do tej samej klasy

Metoda z dostępem ograniczonym do tej samej klasy to przykład modyfikatora `private`, a nie cecha składnika statycznego. Funkcja wywołująca destruktor nie jest statycznym składnikiem klasy – destruktory są specyficzne dla każdej instancji obiektu. Zmienna lokalna wewnątrz klasy to zmienna zadeklarowana w metodzie klasy i istnieje tylko w czasie jej wykonywania, co różni się od pól statycznych, które są trwałe i współdzielone przez wszystkie obiekty danej klasy. Składniki statyczne odnoszą się do klasy jako całości, a nie do pojedynczych instancji.

Pytanie 30

Co to jest dokumentacja instruktażowa programu?

A. Zbiorem szczegółów technicznych dotyczących kodu źródłowego

B. Dokumentem przedstawiającym plany rozwoju oprogramowania

C. Instrukcją opisującą, jak używać funkcji programu

D. Kolekcją testów jednostkowych oraz ich wyników

Dokument zawierający szczegóły techniczne kodu źródłowego to część dokumentacji dla programistów, a nie instrukcja pomocy skierowana do użytkownika końcowego. Zbiór testów jednostkowych i wyników to część procesu testowania aplikacji, mająca na celu weryfikację poprawności działania kodu, ale nie wyjaśnia użytkownikom końcowym, jak korzystać z programu. Dokumenty związane z planami rozwoju aplikacji są istotne z punktu widzenia zarządzania projektem, ale nie zawierają instrukcji dotyczących bieżącej obsługi i użytkowania oprogramowania.

Pytanie 31

Wskaź kod, który spowoduje wyświetlenie okna dialogowego przedstawionego na ilustracji. Dla uproszczenia kodu, zrezygnowano z atrybutów znaczników

A. kod 1

B. kod 2

C. kod 4

D. kod 3

Odpowiedź, którą wybrałeś, to kod 2, i nie ma co do tego wątpliwości. Dobrze, że zauważyłeś wszystkie elementy, które były w oknie dialogowym. W tym kodzie masz TextBox na górze, który pozwala na wpisanie tekstu. Dwa CheckBoxy po lewej stronie to te typowe pola wyboru, które też były widoczne. Po prawej stronie masz trzy RadioButtony, które tworzą grupę przycisków - to jest właśnie to, co powinno być. Na dole widoczny jest przycisk Button z napisem Test, co też jest zgodne z obrazkiem. Takie rozmieszczenie to klucz do stworzenia dobrego interfejsu. Wiesz, w praktyce w wielu aplikacjach używa się właśnie tych elementów do prostych formularzy. Jeżeli rozumiesz, jak te komponenty działają i jak je ze sobą łączyć, to naprawdę dobrze ci to pójdzie w przyszłości w tworzeniu ładnych i funkcjonalnych interfejsów.

Pytanie 32

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

A. SeekBar

B. RatinoBar

C. Switch

D. Spinner

Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 33

W jakim modelu Cyklu Życia Projektu Informatycznego znajduje się etap analizy ryzyka?

A. W modelu Fry’ego

B. W spiralnym

C. W kaskadowym

D. W modelu z prototypem

Model kaskadowy nie uwzględnia formalnej analizy ryzyka, a projekt jest realizowany liniowo. Model z prototypem koncentruje się na szybkim tworzeniu działających wersji produktu, ale analiza ryzyka nie jest jego istotnym elementem. Model Fry’ego to starszy model, który nie kładzie nacisku na analizę ryzyka w każdej fazie projektu.

Pytanie 34

W frameworkach do budowy aplikacji mobilnych lub desktopowych znajduje zastosowanie wzorzec MVVM, oznaczający Model-View-ViewModel. Te podejście do programowania oznacza, że

A. kontrolki i widoki interfejsu użytkownika są zintegrowane z logiką aplikacji

B. w aplikacji obecny jest jedynie interfejs użytkownika

C. interfejs użytkownika i logika aplikacji są umieszczone w jednym pliku

D. interfejs użytkownika oraz logika aplikacji są oddzielone

Wzorzec MVVM, czyli Model-View-ViewModel, jest jednym z kluczowych podejść w architekturze aplikacji, szczególnie w kontekście aplikacji mobilnych i desktopowych. Zakłada on wyraźne rozdzielenie logiki aplikacji (Model) od warstwy prezentacji (View), z pomocą komponentu ViewModel, który działa jako mediator. Dzięki temu programiści mogą łatwiej zarządzać kodem, testować poszczególne komponenty oraz wprowadzać zmiany w interfejsie użytkownika bez wpływu na logikę aplikacji. Przykładem zastosowania MVVM jest framework WPF (Windows Presentation Foundation), w którym dane są wiązane do kontrolek w interfejsie użytkownika, co pozwala na automatyczną aktualizację widoków w przypadku zmian w modelu. Standardy takie jak Data Binding w WPF oraz Reactive Programming w Xamarin i Avalonia, pokazują, jak MVVM ułatwia rozwój aplikacji poprzez separację odpowiedzialności, co prowadzi do większej przejrzystości kodu i łatwości w jego utrzymywaniu.

Pytanie 35

Zademonstrowana pętla wykorzystuje obiekt random do

A. wielokrotnego generowania liczby, aby stworzyć ciąg z liczb pseudolosowych

B. stworzenia losowego napisu o długości 8 znaków składającego się z liter

C. uzupełnienia tablicy danymi w postaci liczb pseudolosowych

D. jednorazowego wylosowania znaku z określonego zestawu znaków

Kod generuje pojedynczy losowy znak z określonej puli znaków. Użycie obiektu random umożliwia tworzenie prostych mechanizmów losowania, co jest przydatne np. w generowaniu haseł lub tokenów.

Pytanie 36

Zaprezentowany symbol odnosi się do

A. Creative Commons

B. prawa cytatu

C. domeny publicznej

D. praw autorskich

Przedstawiony symbol reprezentuje domenę publiczną, co oznacza, że utwór nie jest objęty prawami autorskimi i może być swobodnie używany przez każdego. Takie oznaczenie jest często stosowane do dzieł, które przeszły do domeny publicznej po wygaśnięciu ochrony prawnej.

Pytanie 37

Jakie cechy powinien posiadać skuteczny negocjator?

A. dobra reputacja, przekora, porywczość

B. lojalność, nieśmiałość, uczciwość

C. intuicja, cierpliwość, asertywność

D. asertywność, pesymizm, buta

Lojalność i uczciwość są ważne, ale nie zawsze decydują o skuteczności negocjatora. Nieśmiałość i porywczość mogą prowadzić do niepowodzeń w negocjacjach, a pesymizm utrudnia budowanie relacji opartych na zaufaniu i pozytywnym nastawieniu.

Pytanie 38

W języku C# szablon List zapewnia funkcjonalność listy. Z tworzenia obiektu typu List wynika, że jego składnikami są

A. liczby rzeczywiste

B. elementy o nieokreślonym typie

C. elementy typu List

D. liczby całkowite

Szablon Listw języku C# implementuje listę, której elementami są liczby całkowite. Jest to przykład zastosowania kolekcji generycznych, które wprowadzają typowanie silne w czasie kompilacji, co pozwala na uniknięcie błędów typowych dla kolekcji niegenerycznych. Definiując Listdeklarujesz, że lista będzie przechowywać tylko liczby całkowite. Dzięki temu kompilator może wykrywać błędy związane z typowaniem już podczas pisania kodu, co zwiększa jego niezawodność i bezpieczeństwo. Typ generyczny T w Listumożliwia tworzenie kolekcji przechowujących dowolny typ, co ułatwia ponowne wykorzystanie kodu i zgodność z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself). W praktyce Listjest szeroko stosowany w scenariuszach wymagających dynamicznie rozwijanych kolekcji, które nie ograniczają się do statycznej liczby elementów, takich jak tablice. Listy generyczne są wydajniejsze i bardziej elastyczne dzięki metodom takim jak Add, Remove czy Contains, które operują na elementach określonego typu. Dzięki implementacji IEnumerable/Listy są również zgodne z LINQ, co umożliwia stosowanie złożonych zapytań i operacji na danych, takich jak filtrowanie i sortowanie, w sposób czytelny i efektywny.

Pytanie 39

Który z wymienionych elementów jest fundamentalny w architekturze klient-serwer?

A. Zdalne wykonywanie aplikacji na urządzeniu klienta

B. Wyłącznie komunikacja synchroniczna

C. Scentralizowane przechowywanie danych

D. Brak podziału na funkcje klienta i serwera

Scentralizowane przechowywanie danych to podstawowy element architektury klient-serwer. W takim modelu dane przechowywane są na serwerze, a klient uzyskuje do nich dostęp na żądanie. Dzięki temu możliwa jest efektywna synchronizacja danych oraz ich ochrona przed nieautoryzowanym dostępem. Architektura klient-serwer jest skalowalna i umożliwia obsługę wielu klientów jednocześnie, co czyni ją fundamentem dla większości nowoczesnych aplikacji webowych i mobilnych.

Pytanie 40

Jakie są główne różnice między środowiskiem RAD (Rapid Application Development) a klasycznymi IDE?

A. RAD funkcjonuje tylko w systemach operacyjnych Linux

B. RAD nie oferuje żadnych narzędzi do debugowania

C. RAD koncentruje się tylko na testowaniu programów

D. RAD pozwala na szybkie tworzenie prototypów i rozwijanie aplikacji przy minimalnej ilości kodu

RAD (Rapid Application Development) to metodologia tworzenia oprogramowania, która kładzie nacisk na szybkie prototypowanie i iteracyjne podejście do rozwoju aplikacji, minimalizując czas poświęcany na pisanie kodu od podstaw. Kluczowym aspektem RAD jest możliwość szybkiego dostosowywania aplikacji do zmieniających się wymagań biznesowych oraz ciągła interakcja z klientem. Narzędzia RAD, takie jak Visual Studio, Delphi czy OutSystems, pozwalają na budowanie aplikacji przy użyciu graficznych interfejsów, gotowych komponentów i automatycznego generowania kodu, co znacząco skraca czas wprowadzenia produktu na rynek. RAD doskonale sprawdza się w przypadku projektów o krótkim cyklu życia i wymagających szybkich zmian.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej