Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 12 kwietnia 2025 16:34
  • Data zakończenia: 12 kwietnia 2025 16:43

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie metody stosuje się do oznaczania ras w rejestrze bydła?

A. kody literowe ustalone w przepisach dotyczących identyfikacji i rejestracji zwierząt
B. skróty nazw ras z uwzględnieniem angielskiej ortografii
C. pełne polskie nazwy ras
D. skrócone formy polskich nazw ras
Odpowiedź, że do oznaczania ras w księdze rejestracji bydła stosuje się kody literowe określone w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, jest prawidłowa, ponieważ te kody są standardem określonym w regulacjach dotyczących identyfikacji zwierząt hodowlanych. Kody te ułatwiają identyfikację i rejestrację poszczególnych ras, a także wspierają procesy zarządzania hodowlą. Przykładowo, każdy producent bydła może przydzielić unikalny kod do swojej stada, co pozwala na łatwe śledzenie rodowodów, pochodzenia i zdrowia zwierząt. W praktyce, takie kody są kluczowe dla zapewnienia przejrzystości i zgodności z normami weterynaryjnymi oraz hodowlanymi, co z kolei wpływa na jakość produkcji mleka i mięsa. W związku z tym, ich właściwe stosowanie jest niezbędne do osiągnięcia wysokich standardów w branży hodowlanej.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Rośliną uznawaną za chwast, mającą ciemnoniebieskie, różowe lub białe kwiaty (koszyczki) i występującą m.in. w zbożach, jest

A. chaber bławatek
B. powój zwyczajny
C. przytulia czepna
D. chwastnica jednostronna
Chaber bławatek (Centaurea cyanus) jest rośliną występującą głównie na terenach uprawnych, w tym w zbożach, co czyni go istotnym elementem ekosystemów rolniczych. Jego kwiaty mogą mieć intensywną, ciemnoniebieską barwę, ale również występują różowe i białe odmiany. Znajomość chabra bławatek jest kluczowa dla rolników, ponieważ może on wpływać na plony zbóż. W praktyce, chaber bławatek jest często postrzegany jako chwast, jednak jego obecność w polach może przyciągać pożyteczne owady, takie jak pszczoły, co sprzyja zapylaniu. Dobrą praktyką jest monitorowanie populacji tej rośliny, aby ocenić jej wpływ na uprawy i zarządzać nią w sposób zrównoważony, uwzględniając zarówno aspekty ochrony roślin, jak i bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że chaber bławatek jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że jego cykl życia trwa tylko jeden rok, co może wpływać na strategie zarządzania chwastami w długoterminowych uprawach.
Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Producent tanich zup instant oferuje je we wszystkich sieciach sprzedaży pod różnymi markami. Zamiast swojego logo korzysta z logo sieci, do której je dostarcza. Jaką strategię marketingową reprezentuje takie działanie?

A. zróżnicowanego
B. penetracji
C. skoncentrowanego
D. masowego
Odpowiedzi skoncentrowanej, zróżnicowanej oraz penetracji nie są właściwe w kontekście opisanego przypadku. Strategia skoncentrowana odnosi się do działań, które skupiają się na wąskim segmencie rynku, co nie jest zgodne z praktyką producenta, który stara się dotrzeć do szerokiej bazy klientów poprzez obecność w różnych sieciach handlowych. W przypadku strategii zróżnicowanej, producent oferowałby różne produkty dla różnych segmentów rynku, co nie ma miejsca, gdyż w tym przypadku mamy do czynienia z jednorodnym produktem sprzedawanym pod różnymi markami. Z kolei strategia penetracji zakłada obniżanie cen, aby zdobyć rynek, co również nie jest bezpośrednio związane z opisanym działaniem, które opiera się na współpracy z sieciami handlowymi. Często mylone są również pojęcia dotyczące strategii marketingowych, co może prowadzić do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każda strategia marketingowa ma swoje specyficzne cechy i zastosowania, a niektóre z nich są bardziej odpowiednie w różnych kontekstach rynkowych. W tym przypadku, strategia masowa najlepiej oddaje cel producenta, jakim jest szeroka dystrybucja i dostępność produktu na rynku.
Pytanie 6

Pod wpływem chwilowego impulsu klienci nabywają

A. prasę i chleb.
B. książki i sukienki.
C. jogurty i wędliny.
D. słodycze i nowinki.
Pod wpływem impulsu konsumenci często sięgają po produkty, które są łatwo dostępne i budzą ich emocje, a słodycze oraz nowości idealnie wpisują się w ten schemat. Słodycze, jako produkty wywołujące przyjemność, są często doświadczane jako nagroda lub sposób na poprawę nastroju. Według teorii psychologicznych, takich jak teoria operantów Skinnera, nagrody pozytywne wpływają na wzmacnianie zachowań, co może tłumaczyć, dlaczego konsumenci impulsowo sięgają po słodycze. Nowości natomiast, zgodnie z teorią innowacji, przyciągają uwagę konsumentów, którzy są ciekawi i pragną być na bieżąco z trendami. To zjawisko można zaobserwować w strategiach marketingowych, które często wykorzystują promocje, limitowane edycje i atrakcyjne opakowania, aby zachęcić do impulsowych zakupów. Przykładem mogą być sezonowe produkty cukiernicze, które cieszą się dużą popularnością w okresach świątecznych. Prawidłowa odpowiedź wskazuje na zrozumienie psychologii zakupów oraz zachowań konsumenckich, co jest kluczowe w marketingu i sprzedaży.
Pytanie 7

Próba reduktazowa z błękitem metylenowym określa jakość mikrobiologiczną mleka. Która z prób A, B, C, D wskazuje na najlepszą jakość mikrobiologiczną mleka?

PróbaCzas odbarwianiaLiczba bakterii w 1 ml
A20 minut20 min
B20 minut – 2 godz.4 – 20 min
C2 godz. – 5,5 godz.0,5 – 4 min
D5,5 godz. – 7 godz.100 tys. – 500 tys.

A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Odpowiedź D to strzał w dziesiątkę, bo właśnie ta próba z błękitem metylenowym pozwala zobaczyć, jak wygląda jakość mikrobiologiczna mleka. Tu ważny jest czas odbarwienia - im dłużej się odbarwia, tym mniej bakterii w mleku. W próbie D mamy czas odbarwienia między 5,5 a 7 godzin, co znaczy, że bakterii jest naprawdę mało. W branży mleczarskiej to jest super wynik, bo wiadomo, że dłuższy czas to lepsza jakość mleka. Zgodnie z normami, mleko wysokiej jakości powinno mieć mniej niż 300 tys. bakterii w 1 ml, a próba D mieści się w granicach 100 tys. do 500 tys. bakterii, więc spełnia te oczekiwania. Tego typu testy są naprawdę istotne dla producentów, bo pomagają w monitorowaniu jakości i zapewnieniu, że wszystko jest bezpieczne dla konsumentów.
Pytanie 8

Które z zbóż jarych wykazuje największe zapotrzebowanie na wodę?

A. proso
B. owies
C. kukurydza
D. gryka
Owies to takie zboże, które potrzebuje sporo wody, a to ważne, zwłaszcza w miejscach, gdzie wilgotność gleby jest zmienna. Jak rośnie, to potrzebuje tej wody nie tylko do kiełkowania, ale i do dalszego wzrostu, żeby plony były jak najlepsze. Jeśli wody jest za mało, to owies może marnieć i ziarno może nie być pierwszej jakości. Dobrze jest więc kontrolować wilgotność gleby i, jeśli trzeba, nawadniać, zwłaszcza kiedy owies kiełkuje, ma liście, kwitnie i ziarna się wypełniają. Co ciekawe, owies też poprawia strukturę gleby i pomaga jej zatrzymywać wodę, więc super się sprawdza w uprawach rotacyjnych. Działa to na naszą korzyść, bo nie tylko zbieramy lepsze plony, ale też dbamy o ekosystem w rolnictwie.
Pytanie 9

Na podstawie instrukcji oblicz, ile wapna hydratyzowanego należy użyć do przygotowania 4 litrów mleczka wapiennego, potrzebnego do dezynfekcji kojca dla cieląt.

Instrukcja przygotowania mleczka wapiennego
1.Do wody dodać świeżego wapna hydratyzowanego (nigdy odwrotnie) w proporcji:
na 1kilogram wapna przypada 5 litrów wody.
2.Otrzymany roztwór – farba wapienna - wymieszać i przecedzić przez sito w celu wyłapania niezlasowanego wapna lub innych zanieczyszczeń mechanicznych.

A. 200 g
B. 600 g
C. 800 g
D. 400 g
Odpowiedzi inne niż 800 g są wynikiem nieprawidłowej analizy proporcji, co prowadzi do błędnych obliczeń związanych z ilością wapna hydratyzowanego potrzebnego do przygotowania mleczka wapiennego. Proporcja 1 kg wapna na 5 litrów wody jest kluczowa i od niej należy rozpocząć kalkulacje. W przypadku odpowiedzi 400 g, 600 g czy 200 g, zastosowane rozumowanie nie uwzględnia poprawnego przeliczenia objętości. Na przykład, błędne założenie, że obliczenia mogą być proporcjonalne bezpośrednio do objętości, prowadzi do zaniżenia wymaganej ilości wapna. Przy 4 litrach wody, można myśleć, że ilość powinna wynosić 400 g, co jest mylne, gdyż na 5 litrów przypada 1000 g, a więc na 4 litry powinno się użyć nieco mniej niż 800 g. Takie myślenie opiera się na typowym błędzie reprezentacji proporcjonalnej. Przy ustalaniu dawek wapna do dezynfekcji należy zawsze opierać się na merytorycznych danych, by uniknąć skutków ubocznych, jak nieskuteczna dezynfekcja, co może prowadzić do niepożądanych chorób w hodowli. Warto zatem stosować się do wytycznych, jakie daje praktyka weterynaryjna oraz standardy w hodowli, które kładą duży nacisk na odpowiednie dawki środków dezynfekcyjnych.
Pytanie 10

Jakie jest pierwsze działanie agrotechniczne po zbiorze pszenicy ozimej?

A. bronowanie
B. orka przedzimowa
C. podorywka
D. orka siewna
Orka przedzimowa, pomimo swojej powszechności, nie jest pierwszym zabiegiem po zbiorze pszenicy ozimej. Ten zabieg jest stosowany głównie na wiosnę lub jesienią, aby zlepić glebę i poprawić jej strukturę, ale nie jest odpowiedni zaraz po zbiorach. Orka siewna, znowu, odnosi się do przygotowania pola bezpośrednio przed siewem, więc nie ma zastosowania w kontekście działań po zbiorze. Bronowanie, choć często stosowane do zniszczenia chwastów, jest zazwyczaj stosowane po orce i nie jest pierwszym krokiem po zbiorze. Błędem myślowym jest mylenie tych zabiegów z tym, co powinno być pierwszym krokiem w przygotowaniu gleby. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że podorywka, jako zabieg wstępny, pozwala na efektywne wykorzystanie resztek pożniwnych, co korzystnie wpływa na właściwości gleby i umożliwia lepsze przygotowanie do kolejnych upraw. Pominięcie tego etapu może prowadzić do problemów z zachwaszczeniem i obniżeniem jakości gleby, co negatywnie wpływa na przyszłe plony.
Pytanie 11

Wiosną, aby przyspieszyć proces wegetacji ozimin, najkorzystniej jest zastosować nawożenie azotowe w formie

A. siarczanu amonu
B. mocznika
C. superfosfatu pojedynczego
D. saletry amonowej
Saletra amonowa to jeden z najczęściej stosowanych nawozów azotowych, szczególnie w okresie wiosennym, gdy rośliny potrzebują intensywnego wsparcia w procesie wegetacji. Jej przewaga nad innymi formami nawozów polega na szybko dostępnej formie azotu, która jest natychmiast przyswajalna przez rośliny. Saletra amonowa dostarcza azot w postaci amonowej i azotanowej, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie składników pokarmowych w pierwszych fazach wzrostu. W praktyce, stosowanie saletry amonowej przyspiesza rozwój ozimin, co jest kluczowe w przypadku takich roślin jak pszenica czy jęczmień. Warto również podkreślić, że właściwe dawkowanie nawozu powinno być dostosowane do analizy gleby, co jest standardem w nowoczesnym rolnictwie. Takie podejście pozwala nie tylko na oszczędności finansowe, ale również na minimalizację ryzyka związanego z nadmiernym nawożeniem, co mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia środowiska.
Pytanie 12

Produkcja cebuli i kapusty, które są klasyfikowane jako warzywa uprawiane w gruncie, odznacza się

A. niskim zapotrzebowaniem na pracę
B. wysokim zapotrzebowaniem na pracę
C. wysokim zapotrzebowaniem na kapitał
D. niskim wymaganiem dotyczącym ziemi
Produkcja kapusty i cebuli, jako warzyw gruntowych, rzeczywiście charakteryzuje się wysoką pracochłonnością. Oznacza to, że wymaga znacznego nakładu pracy ludzkiej na każdym etapie uprawy, od przygotowania gleby i siewu, przez pielęgnację roślin, aż po zbiór i pakowanie. Dążąc do uzyskania wysokiej jakości plonów, rolnicy muszą regularnie monitorować warunki uprawy, stosować odpowiednie nawozy, a także zwalczać choroby i szkodniki. W praktyce, aby osiągnąć satysfakcjonujące rezultaty, konieczne jest wdrażanie dobrych praktyk agrotechnicznych, takich jak rotacja upraw czy stosowanie technik mulczowania, co dodatkowo podnosi wymagania dotyczące pracy. Wysoka pracochłonność produkcji kapusty i cebuli jest zatem jednym z kluczowych czynników, które rolnicy muszą brać pod uwagę przy planowaniu swoich działań i inwestycji. Zrozumienie tej dynamiki jest przydatne do efektywnego zarządzania gospodarstwem oraz optymalizacji procesów produkcyjnych.
Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Cielętom optymalnie serwować mleko oraz preparaty zastępujące mleko

A. świeże, w czystych naczyniach umieszczonych na czas pojenia na posadzce
B. świeże, o temperaturze około 35 °C, w czystych wiadrosmokach, ustawionych na wysokości 50 - 60 cm nad podłożem
C. schłodzone, w wiadrosmokach umieszczonych na wysokości mniej więcej 100 cm nad podłożem
D. w wiadrosmokach, na bieżąco uzupełnianych świeżym pójłem
Podawanie mleka cielętom w niewłaściwy sposób może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i rozwojowych. Mleko schłodzone, umieszczone w wiadrosmokach na wysokości 100 cm od podłoża, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia cieląt. Zimne mleko spowalnia proces trawienia, co negatywnie wpływa na wchłanianie składników odżywczych. Dodatkowo, umieszczenie wiadrosmoków na tak dużej wysokości utrudnia cielętom dostęp do pokarmu, co może prowadzić do stresu i niedożywienia. Czyste naczynia są istotne, jednak ich umiejscowienie na podłodze, nawet na czas pojenia, również jest niewłaściwe, gdyż naraża mleko na zanieczyszczenie. W praktyce, takie podejście może skutkować zwiększoną zachorowalnością cieląt na choroby, takie jak biegunka czy inne infekcje jelitowe. Ponadto, podawanie świeżego mleka w czystych wiadrosmokach jest kluczowe dla zapewnienia higieny; zanieczyszczenia mogą prowadzić do nieodwracalnych szkód zdrowotnych. W kontekście dobrych praktyk w hodowli bydła, istotne jest, aby przestrzegać sprawdzonych metod żywienia, a ich pominięcie może mieć długofalowe konsekwencje negatywne dla stada.
Pytanie 15

Jakie jest zadanie otoczkowania nasion buraków cukrowych?

A. zmniejszenie wagi nasion
B. zwiększenie rozmiarów nasion
C. opóźnienie procesu kiełkowania nasion
D. dostosowanie kształtu i wielkości nasion do wymagań precyzyjnego siewu
Odpowiedź wskazująca na dopasowanie wielkości i kształtu nasion do wymogów precyzyjnego siewu jest prawidłowa, ponieważ otoczkowanie nasion buraków cukrowych ma na celu poprawę ich właściwości siewnych. Otoczkowanie polega na pokrywaniu nasion specjalnymi materiałami, co pozwala na uzyskanie jednorodnych rozmiarów oraz kształtów. Taki proces nie tylko ułatwia proces siewu, ale także zwiększa precyzję w rozmieszczaniu nasion w glebie. Dzięki zastosowaniu technologii otoczkowania, możliwe jest dostosowanie nasion do nowoczesnych siewników, które wymagają nasion o określonych parametrach. Przykładem może być wykorzystanie nasion otoczkowanych w siewnikach punktowych, które wymagają nasion o standardowych wymiarach dla prawidłowego działania. Ponadto, otoczkowane nasiona często są wzbogacane w substancje odżywcze czy środki ochrony roślin, co zwiększa szansę na ich prawidłowy rozwój i zdrowotność plonów. Dobre praktyki w otoczkowaniu nasion obejmują także precyzyjne dobieranie materiałów otoczkowujących, co wpływa na jakość i efektywność uprawy buraków cukrowych.
Pytanie 16

W tabeli przedstawiono powierzchnię upraw gospodarstwa rolnego. Wiodącą w strukturze zasiewów tego gospodarstwa jest uprawa roślin

Rodzaj uprawyPowierzchnia uprawy (w ha)
łubin3
żyto6
ziemniaki4
rzepak6
buraki pastewne2
pszenica4
Razem25

A. motylkowych
B. zbożowych.
C. oleistych.
D. okopowych.
Wybór opcji dotyczącej upraw okopowych, motylkowych lub oleistych wskazuje na niepełne zrozumienie struktury zasiewów w gospodarstwie. Uprawy okopowe, takie jak ziemniaki czy buraki, mają swoje miejsce w agrosystemach, jednak w tej konkretnej tabeli ich powierzchnia jest znacznie mniejsza niż upraw zbożowych. Uprawy motylkowe, do których należą rośliny strączkowe, są cenione za zdolność do wiązania azotu, ale ich udział w powierzchni zasiewów w omawianym gospodarstwie też nie był dominujący. Z kolei rośliny oleiste, takie jak rzepak, mają swoje zalety w produkcji oleju, jednak nie zajmują one największej powierzchni. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z typowych błędów analitycznych, takich jak mylenie różnych rodzajów upraw, albo niewłaściwe interpretowanie danych przedstawionych w tabeli. Dobrą praktyką w analizie upraw jest zwracanie uwagi na powierzchnię oraz wydajność poszczególnych rodzajów upraw, co powinno prowadzić do bardziej świadomych decyzji agronomicznych. Poprawna analiza danych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania gospodarstwem rolnym, co może przekładać się na lepsze wyniki produkcyjne i ekonomiczne.
Pytanie 17

W fazie której występuje największe zapotrzebowanie na wodę w uprawie ziemniaków?

A. kiełkowania
B. zawiązywania bulw
C. wschodów
D. dojrzewania bulw
Największe zapotrzebowanie na wodę w uprawie ziemniaków występuje w fazie zawiązywania bulw, co jest kluczowym momentem w cyklu wegetacyjnym tej rośliny. W tej fazie intensywnie rozwijają się komórki bulw, co wymaga odpowiedniej ilości wody, aby umożliwić prawidłowy wzrost i formowanie się bulw. Niedobór wody w tym okresie może prowadzić do zniekształcenia bulw, ich mniejszych rozmiarów oraz ogólnego obniżenia plonów. W praktyce ogrodniczej i rolniczej warto monitorować wilgotność gleby w tym okresie i stosować nawadnianie, jeśli naturalne opady są niewystarczające. Dobre praktyki obejmują również zastosowanie mulczowania, które pomaga w retencji wody oraz ogranicza parowanie. Zrozumienie tego aspektu ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania wodą w uprawach ziemniaków, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Wyszczególnione elementy z rachunku zysków i strat masarni PMIW za rok obrotowy prezentowały się następująco:
- przychody z działalności operacyjnej wyniosły 250 000 zł,
- koszty działalności operacyjnej osiągnęły 180 000 zł.

Jaki był zysk z działalności operacyjnej masarni?

A. 180 000 zł
B. 250 000 zł
C. 430 000 zł
D. 70 000 zł
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień w zakresie obliczania zysków oraz interpretacji przychodów i kosztów. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że zysk operacyjny powinien być równy przychodom lub kosztom, co jest całkowicie błędne. Na przykład, wybór 430 000 zł może wynikać z błędnego zrozumienia, że zysk to suma przychodów, podczas gdy w rzeczywistości należy uwzględnić także koszty. Odpowiedzi takie jak 180 000 zł również wskazują na niezrozumienie definicji zysku, który nie jest równy kosztom, ale różnicy między przychodami a kosztami. Z kolei 250 000 zł, odpowiadające całkowitym przychodom, również nie może być zyskiem, ponieważ ignoruje koszty, które firma ponosiła. W rzeczywistości, zysk operacyjny to wskaźnik rentowności, który pokazuje, jak efektywnie firma zarządza swoimi przychodami i kosztami w toku działalności. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji zarządczych. W praktyce, nieumiejętność prawidłowego obliczenia zysku może prowadzić do błędnych wniosków i niezrozumienia sytuacji finansowej firmy, co może negatywnie wpłynąć na decyzje inwestycyjne i strategiczne.
Pytanie 20

W trakcie rejestracji zwierząt w ARiMR wydawane są dokumenty tożsamości dla

A. owiec
B. świn
C. kóz
D. bydła
Odpowiedź dotycząca bydła jako zwierząt, dla których wydawane są paszporty w systemie ARiMR, jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, paszporty zwierzęce są dokumentami niezbędnymi do identyfikacji bydła i monitorowania stanu zdrowia tych zwierząt. Paszporty te zawierają szczegółowe informacje, takie jak numer identyfikacyjny, daty szczepień oraz przeszłość zdrowotną zwierzęcia. W przypadku bydła, odpowiednie przepisy są zgodne za dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek posiadania takich dokumentów w celu zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego produktów pochodzenia zwierzęcego. W praktyce, dobrze zarządzany paszport bydła umożliwia szybkie śledzenie i reakcję w przypadku wystąpienia chorób zakaźnych, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego oraz dobrostanu zwierząt. Umożliwia to również rolnikom efektywne zarządzanie stadem oraz spełnianie wymogów rynkowych i regulacyjnych, co jest niezbędne w kontekście produkcji mleka czy mięsa.
Pytanie 21

Na jaką powierzchnię użytków rolnych może być użyty obornik przechowywany na płycie o wymiarach 50 m x 20 m x 1,5 m, jeżeli przewidziana dawka wynosi 30 t/ha, a 1 m3 nawozu waży 900 kg?

A. 15 ha
B. 30 ha
C. 45 ha
D. 50 ha
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zależności między objętością nawozu, jego gęstością oraz planowaną dawką na jednostkę powierzchni. Niektórzy mogą myśleć, że większa objętość obornika automatycznie oznacza większą powierzchnię, co jest błędne bez uwzględnienia gęstości nawozu. Na przykład, osoba, która wybrała 50 ha, mogła założyć, że cała objętość obornika może być stosowana na większej powierzchni bez korekty na gęstość i dawkę. Inny typowy błąd to próba pominięcia jednostki miary, prowadząc do mylnych obliczeń. Warto pamiętać, że obornik, aby był skuteczny, musi być stosowany zgodnie z zaleceniami dotyczącymi ilości, co zapewnia optymalne warunki dla wzrostu roślin oraz minimalizuje ryzyko nadmiaru składników pokarmowych w glebie. Ostatecznie, prawidłowe podejście do stosowania nawozów organicznych, jak obornik, polega na dokładnym obliczeniu potrzeb na podstawie rzeczywistych danych, co wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolnej.
Pytanie 22

W ekologicznej produkcji rolniczej zabronione jest zapobieganie chorobom zwierząt poprzez

A. wprowadzenie wentylacji mechanicznej w pomieszczeniach inwentarskich.
B. redukcję liczby zwierząt.
C. selekcję odpowiednich ras i odmian.
D. profilaktyczne podawanie antybiotyków.
Profilaktyczne podawanie antybiotyków w rolnictwie ekologicznym jest zabronione, ponieważ narusza zasady naturalnych procesów biologicznych oraz zrównoważonego rozwoju, które są fundamentem tej formy produkcji. W systemie rolnictwa ekologicznego kluczowe jest dążenie do minimalizacji interwencji chemicznych poprzez stosowanie naturalnych metod zapobiegania chorobom. Przykłady dobrych praktyk obejmują dobór odpowiednich ras zwierząt, które charakteryzują się lepszą odpornością na choroby w danym środowisku, a także zastosowanie właściwego zarządzania paszami i warunkami hodowli. Wprowadzając wentylację mechaniczną, można poprawić jakość powietrza w pomieszczeniach inwentarskich, co zmniejsza stres zwierząt i ryzyko rozwoju chorób. W ten sposób rolnicy ekologiczni dążą do utrzymania zdrowia zwierząt w sposób, który nie przyczynia się do wzrostu oporności na antybiotyki, co jest istotnym problemem w konwencjonalnym rolnictwie. Zachowanie zdrowia zwierząt w sposób zgodny z zasadami ekologii jest nie tylko korzystne dla samej produkcji, ale także dla całego ekosystemu.
Pytanie 23

Zdarzenie w trakcie pracy w rolnictwie należy zgłosić do

A. Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
B. Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
C. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
D. Państwowej Inspekcji Pracy
Zgłoszenie wypadku przy pracy w rolnictwie do KRUS to coś, co trzeba zrobić według prawa. KRUS zajmuje się ubezpieczeniem rolników i ich rodzin, a w razie wypadków wypłaca różne świadczenia. Jak zgłosisz wypadek, możesz dostać rentę, jeśli nie będziesz mógł pracować, i dodatkowo masz ochronę prawną, gdyby coś poszło nie tak. Weźmy na przykład rolnika, który ma wypadek przy maszynie. Wtedy powinien natychmiast zgłosić ten wypadek do KRUS, żeby móc skorzystać z pomocy, która mu się należy. Pamiętaj też, żeby przed zgłoszeniem zebrać dowody i opisać, co się stało, bo to może być ważne przy ubieganiu się o odszkodowanie.
Pytanie 24

Jaka powinna być głębokość siewu mieszanki roślin zbożowych i strączkowych?

A. pośrednia pomiędzy wymaganiami dla zbóż a roślinami strączkowymi
B. dostosowana do potrzeb roślin zbożowych
C. inna dla zbóż oraz inna dla roślin strączkowych, ponieważ należy je wysiewać osobno
D. dostosowana do potrzeb roślin strączkowych
Dostosowanie głębokości siewu do wymagań tylko jednej grupy roślin, jak strączkowe lub zboża, może prowadzić do nieefektywności zarówno w wzroście, jak i jakości plonów. W przypadku roślin strączkowych, ich płytki siew może wydawać się korzystny, jednak ignorowanie potrzeb roślin zbożowych, które preferują nieco większą głębokość, może skutkować ich osłabieniem i niższymi plonami. Z kolei dostosowanie siewu tylko do zbóż prowadzi do ryzyka, że strączkowe nie będą miały odpowiednich warunków do rozwoju. Siew oddzielny dla zbóż i roślin strączkowych jest podejściem niepraktycznym w kontekście współczesnych praktyk rolniczych, które promują mieszane uprawy jako sposób na zwiększenie bioróżnorodności i zdrowia gleby. Tego typu podejście jest sprzeczne z zasadami agroekologii, która podkreśla zalety współpracy różnych rodzajów roślin. Ponadto, zrównoważony rozwój gleby oraz poprawa jakości plonów są osiągane dzięki synergii między roślinami, co w przypadku oddzielnego siewu może być zablokowane. Ostatecznie, niewłaściwe zrozumienie wymagań glebowych i biologicznych może prowadzić do przekonania, że jedne rośliny potrzebują zupełnie innych warunków, co nie jest zgodne z rzeczywistością i naukowym podejściem do agrotechniki.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Spośród zbóż, które ma najwyższe wymagania dotyczące gleby?

A. owies
B. pszenica
C. gryka
D. jęczmień
Gryka, owies i jęczmień to zboża, które mają relatywnie niższe wymagania glebowe w porównaniu do pszenicy. Gryka, na przykład, jest rośliną, która potrafi rosnąć na uboższych glebach i nawet na podłożach o wyższym poziomie zakwaszenia, co czyni ją bardziej odporną na niekorzystne warunki glebowe. Owies jest również znany z tolerancji na różne typy gleb, preferując gleby o średniej żyzności, co sprawia, że jest uprawiany w rejonach z mniej urodzajnymi glebami. Jęczmień, z drugiej strony, ma zdolność adaptacji do różnych warunków glebowych, jednak preferuje gleby dobrze przepuszczalne i o odpowiednim poziomie wilgotności. Powszechnym błędem jest błędne utożsamienie wszystkich zbóż z podobnymi wymaganiami glebowymi, co może prowadzić do nieoptymalnych decyzji agronomicznych. Właściwy dobór roślin uprawnych do specyficznych warunków glebowych jest kluczowy dla osiągnięcia dobrych plonów. Ignorowanie tych różnic może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów, a w konsekwencji obniżeniem jakości plonów oraz ich ilości. Dlatego ważne jest, aby każdy rolnik znał wymagania glebowe poszczególnych zbóż, co pozwala na zrównoważony rozwój i optymalne zarządzanie glebą.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Słodyszek rzepakowy jest szkodnikiem?

A. buraka cukrowego
B. ziemniaków
C. pszenicy jarej
D. rzepaku ozimego
Słodyszek rzepakowiec nie jest szkodnikiem pszenicy jarej, buraka cukrowego ani ziemniaków, ponieważ jego biologiczne preferencje żywieniowe i cykl rozwojowy są ściśle związane z rzepakiem ozimym. W przypadku pszenicy jarej oraz buraka cukrowego, na te rośliny wpływają inne gatunki szkodników, takie jak mszyce czy stonka, które mają zupełnie inną strategię żerowania. Słodyszek preferuje rośliny krzyżowe, a rzepak ozimy dostarcza mu optymalnych warunków do rozwoju. Często popełnianym błędem jest mylenie szkodników na podstawie ich ogólnego wyglądu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich wpływu na różne uprawy. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy szkodnik ma swoje specyficzne preferencje roślinne, a ich identyfikacja jest niezbędna do skutecznego zarządzania ochroną roślin. Zastosowanie niewłaściwych środków ochrony roślin na niewłaściwych uprawach może prowadzić do nieefektywności oraz zwiększenia kosztów produkcji, a także do negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego tak ważne jest prowadzenie dokładnych obserwacji i badań, by zrealizować skuteczne strategie ochrony upraw.
Pytanie 30

Gleby klasyfikowane jako V klasa bonitacyjna są odpowiednie do hodowli

A. koniczyny i pszenicy
B. warzyw oraz buraków cukrowych
C. seradeli i żyta
D. łubinu oraz rzepaku
Uprawa roślin, takich jak łubin, rzepak, koniczyna czy pszenica, w glebach V klasy bonitacyjnej, może prowadzić do nieefektywności i problemów agronomicznych. Łubin, pomimo że jest rośliną strączkową, preferuje gleby bardziej żyzne i wilgotne, co czyni go mało odpornym na ekstremalne warunki glebowe typowe dla tej klasy. Rzepak wymaga bardziej żyznych gleb, a jego wysokie zapotrzebowanie na składniki pokarmowe może być trudne do zaspokojenia w warunkach ograniczonej dostępności. Koniczyna, jako roślina pastewna, również preferuje lepsze warunki glebowe, gdyż jej wzrost i rozwój są ściśle uzależnione od jakości gleby oraz jej zdolności do zatrzymywania wody. Pszenica, znana z wysokich wymagań agrotechnicznych, również nie jest odpowiednia do gleb o niskiej klasie bonitacyjnej. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wyborów upraw w tym przypadku obejmują niedocenienie roli struktury gleby oraz jej zdolności do magazynowania składników odżywczych. W praktyce, nieodpowiedni dobór roślin do rodzaju gleby zwiększa ryzyko chorób roślin, obniża plony, a w dłuższej perspektywie przyczynia się do degradacji gleby. Należy zatem wybierać gatunki roślin, które są najlepiej przystosowane do lokalnych warunków glebowych oraz klimatycznych, aby zapewnić zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.
Pytanie 31

Tuczniki trzymane w kojcach bezściołowych muszą w dniu narodzin przejść proces

A. tatuowania
B. kurtyzowania ogonków
C. kastracji
D. karbowania uszu
Kurtyzowanie ogonków to jeden z kluczowych zabiegów w hodowli tucznika, przeprowadzany w pierwszym dniu życia prosiąt. Zabieg ten polega na skracaniu ogonków, co ma na celu zapobieganie ich zranieniom oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak infekcje. W naturalnych warunkach, w stadach, prosięta mają tendencję do gryzienia ogonków innych osobników, co może prowadzić do poważnych urazów oraz stresu w grupie. Kurtyzowanie ogonków jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, które nakładają obowiązek minimalizacji bólu i stresu. W praktyce, zabieg ten powinien być przeprowadzany przez wykwalifikowany personel, w sterylnych warunkach, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno prosiąt, jak i hodowcy. Dodatkowo, istotne jest, aby hodowla przestrzegała lokalnych przepisów dotyczących przeprowadzania takich zabiegów, co wpływa na jakość i zdrowotność zwierząt. Zastosowanie kurtyzowania ogonków w hodowli przynosi korzyści ekonomiczne, poprzez ograniczenie strat związanych z chorobami oraz poprawę dobrostanu zwierząt.
Pytanie 32

W kosiarkach rotacyjnych bębnowych dostosowanie wysokości koszenia, z mniejszej na większą, można osiągnąć przez

A. regulację przestrzeni pomiędzy talerzami
B. wyjęcie pierścieni dystansowych
C. założenie dodatkowych pierścieni dystansowych
D. zmianę prędkości obrotowej bębnów
Założenie dodatkowych pierścieni dystansowych jest właściwą metodą na zwiększenie wysokości koszenia w kosiarkach rotacyjnych bębnowych. W praktyce, pierścienie dystansowe umieszczane na końcach wirników wpływają na to, jak wysoko ścinana jest trawa. Gdy dodajemy pierścienie, podnosimy położenie bębnów względem podłoża, co skutkuje wyższym cięciem. W branży ogrodniczej i rolniczej, gdzie precyzja w koszeniu jest istotna, odpowiednia regulacja wysokości ma kluczowe znaczenie dla jakości cięcia oraz zdrowia trawnika. Standardy dotyczące pielęgnacji trawników zalecają utrzymanie odpowiedniej wysokości koszenia, co zapobiega stresowi roślin oraz promuje ich zdrowy wzrost. Warto również wspomnieć, że odpowiednia wysokość cięcia ma wpływ na wygląd i kondycję trawnika, co jest szczególnie ważne w kontekście estetyki przestrzeni zielonych.
Pytanie 33

W jakim przypadku ilość wysiewu kukurydzy [kg/ha], gwarantująca najlepsze plony, jest najmniejsza?

A. na zielonkę
B. na ziarno
C. na kiszonkę z całych roślin
D. na kiszonkę z kolb CCM
Odpowiedź "ziarno" jest prawidłowa, ponieważ optymalna ilość wysiewu kukurydzy na ziarno wynosi zazwyczaj od 60 do 75 kg na hektar. Ten zakres zapewnia maksymalne plony dzięki lepszej konkurencji roślin o zasoby, a także sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego. W przypadku uprawy kukurydzy na ziarno, kluczowe jest zachowanie odpowiedniej gęstości siewu, co przyczynia się do uzyskania wyższej jakości ziaren oraz ich większej masy. Praktyka ta wpisuje się w zalecenia agrotechniczne, które sugerują, że gęstość siewu powinna być dostosowana do warunków glebowych i klimatycznych, a także do zastosowanej technologii uprawy. Na przykład, w rejonach o lepszej jakości gleb, można zastosować wyższą gęstość siewu, co pozwala na uzyskanie wyższych plonów. Ponadto, uprawa kukurydzy na ziarno wymaga monitorowania stanu nawożenia i nawadniania, co również wpływa na optymalizację plonów.
Pytanie 34

W hodowli rzepaku ozimego nawozy organiczne mogą być używane przed orką

A. przedsiewną
B. przedzimową
C. odwrotkę
D. wiosenną
Stosowanie obornika w praktykach uprawowych rzepaku ozimego wymaga zrozumienia, kiedy jest to najbardziej efektywne. Decyzja o użyciu obornika wiosną, podczas odwrotki czy przedzimowej ma swoje ograniczenia. W przypadku stosowania obornika wiosenną, często jest on wprowadzany zbyt późno, co może skutkować niepełną absorpcją składników odżywczych przez rośliny, które już rozpoczęły wegetację. Rzepak ozimy, jako roślina o wczesnym wzroście, wymaga optymalnych warunków oraz odpowiednio zbilansowanego odżywienia już na początku sezonu, co sprawia, że późniejsze aplikacje obornika są mniej efektywne. W kontekście odwrotki, ten termin odnosi się do rodzaju uprawy, w której stosuje się przetwarzanie gleby na powierzchni, ale nie jest to odpowiedni moment na wzbogacanie gleby w organiczne materiały, co obornik z pewnością reprezentuje. Z kolei stosowanie obornika przedzimowego może prowadzić do strat składników odżywczych w wyniku wymywania podczas zimowych opadów, co obniża jego efektywność. Kluczowe jest zrozumienie, że stosowanie obornika przedsiewnego nie tylko dostarcza roślinom potrzebnych składników odżywczych, ale również poprawia strukturę gleby, co jest kluczowe dla udanego wzrostu rzepaku ozimego. Dlatego wybór odpowiedniego momentu na aplikację obornika jest kluczowy dla uzyskania wysokich plonów.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jaką minimalną pojemność musi mieć wóz paszowy dla stada liczącego 100 krów, zakładając 50 kg paszy na sztukę oraz przelicznik ton/m3 wynoszący 0,33?

A. 6 m3
B. 14 m3
C. 16 m3
D. 8 m3
W przypadku obliczeń dotyczących objętości wozu paszowego, często można spotkać się z typowymi błędami związanymi z nieprawidłowym przeliczaniem jednostek oraz pomijaniem istotnych aspektów związanych z transportem paszy. Odpowiedzi takie jak 8 m3, 14 m3 czy 6 m3 są wynikiem nieprzywiązywania uwagi do właściwych wartości przelicznika ton na metry sześcienne, a także niepoprawnych założeń dotyczących ilości paszy potrzebnej dla krów. Na przykład, wybór objętości 8 m3 mógłby sugerować mylne założenie, że krów jest mniej lub że każda z nich wymaga znacznie mniej paszy, co jest niezgodne z rzeczywistością hodowlaną. Z kolei odpowiedź 14 m3 mogła powstać na skutek nieprawidłowego zaokrąglania wyniku końcowego bez uwzględnienia praktycznych aspektów, takich jak straty podczas transportu. Zastosowanie przelicznika 0,33 ton/m3 w kontekście obliczeń objętości paszy jest kluczowe, ponieważ zaniżenie lub zawyżenie tego współczynnika prowadzi do nieadekwatnych wyników. Warto również podkreślić, że w praktyce, jako standard branżowy, należy zakładać pewien zapas przestrzeni, co mogło zostać zignorowane przez osoby udzielające błędnych odpowiedzi. Dobre praktyki w transporcie paszy wymagają także, aby woz paszowy był dostosowany nie tylko do ilości paszy, ale także do jej rodzaju i właściwości, co często może wpływać na ostateczną objętość brutto, jaką należy zabezpieczyć. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest niezbędne do efektywnego gospodarowania paszą i zapewnienia zdrowia stada.
Pytanie 37

Rośliny okopowe to:

A. marchew pastewna, kukurydza, rzepak
B. kukurydza, ziemniaki, rzepak
C. buraki pastewne, ziemniaki, marchew pastewna
D. buraki cukrowe, ziemniaki, kukurydza
Rośliny okopowe to grupa roślin uprawnych, które są przede wszystkim wykorzystywane do produkcji bulw, korzeni lub innych części podziemnych, które można zbierać i przetwarzać. Buraki pastewne, ziemniaki oraz marchew pastewna to typowe przykłady takich roślin. Buraki pastewne są bogate w składniki odżywcze, co czyni je idealnym pokarmem dla zwierząt, a także ważnym elementem płodozmianu. Ziemniaki są jednymi z najważniejszych roślin uprawnych na świecie, wykorzystywane zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w przemyśle spożywczym. Marchew pastewna, choć mniej popularna niż inne, również odgrywa kluczową rolę w żywieniu zwierząt. Praktyczne zastosowanie tych roślin wiąże się z ich wszechstronnością w kuchni oraz jako pasza dla zwierząt, co wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju rolnictwa, promujące różnorodność w uprawach oraz efektywne wykorzystanie zasobów.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

W oparciu o dane zawarte w tabeli określ maksymalną temperaturę transportu mleka surowego przeznaczonego do sprzedaży bezpośredniej.

Maksymalna temperatura przechowywania lub transportu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej
Rodzaj produktuTemperatura
(°C)
Produkty rybołówstwa, z wyłączeniem żywych produktów rybołówstwa2
Narządy wewnętrzne grubej zwierzyny łownej nieooskórowanej3
Tuszki drobiowe, zajęczaki i drobna zwierzyna łowna4
Mleko surowe i śmietana6
Tusze grubej zwierzyny łownej nieooskórowanej7

A. 4°C
B. 6°C
C. 7°C
D. 3°C
Odpowiedź 6°C jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, maksymalna temperatura transportu mleka surowego przeznaczonego do sprzedaży bezpośredniej powinna wynosić 6°C. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze jest kluczowe dla zapewnienia jego jakości oraz bezpieczeństwa zdrowotnego. Wyższe temperatury mogą sprzyjać rozwojowi mikroorganizmów, co prowadzi do obniżenia jakości surowca oraz skrócenia jego trwałości. Przykładowo, w praktyce transportowej, w celu osiągnięcia tej temperatury często stosuje się odpowiednie systemy chłodzenia lub izotermiczne pojemniki. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz wymogami regulacyjnymi, które nakładają na producentów obowiązek zachowania odpowiednich warunków przechowywania i transportu produktów mlecznych. Warto również zauważyć, że temperatura 6°C jest rekomendowana przez organizacje zajmujące się zdrowiem publicznym, co potwierdza jej znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej