Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 16 marca 2025 14:16
Data zakończenia: 16 marca 2025 14:34

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie surowce powinno się poddawać chemicznemu procesowi utrwalania podczas produkcji?

A. borowików suszonych

B. powideł śliwkowych

C. kapusty kiszonej

D. gruszek w occie

W kontekście utrwalania produktów spożywczych, metody chemiczne nie są właściwe dla powideł śliwkowych, kapusty kiszonej ani borowików suszonych, co wymaga dokładniejszego wyjaśnienia. Powidła śliwkowe to produkt powstały w wyniku długotrwałego gotowania owoców z cukrem, co powoduje ich naturalne zagęszczenie i konserwację. Nie stosuje się tu metod chemicznych, które mogłyby wpłynąć na strukturę i smak. Kapusta kiszona, z kolei, podlega fermentacji mlekowej, gdzie kluczową rolę odgrywają mikroorganizmy, a nie substancje chemiczne. Fermentacja ta jest naturalnym procesem, który nie wymaga dodatków chemicznych, co czyni ją preferowaną metodą konserwacji w tradycyjnej kuchni. Borowiki suszone także uzyskuje się przez proces suszenia, który obniża zawartość wody w grzybach, co jest skuteczną metodą konserwacji. Użycie chemikaliów mogłoby prowadzić do zmian w smaku oraz utraty wartości odżywczych. Ponadto, prowadzi to do mylnych przekonań, że każda forma konserwacji może być zrealizowana przy użyciu substancji chemicznych, podczas gdy w praktyce wiele tradycyjnych metod opiera się na naturalnych procesach, które są zarówno skuteczne, jak i bezpieczne dla zdrowia konsumentów.

Pytanie 2

Do przypraw, które mają właściwości przeciwbakteryjne, można zaliczyć

A. chrzan oraz bazylię

B. kminek i gorczycę

C. imbir i czosnek

D. wanilię oraz kurkumę

Imbir i czosnek to przyprawy o dobrze udokumentowanych właściwościach przeciwbakteryjnych. Imbir, dzięki zawartości gingerolu, wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, co czyni go skutecznym środkiem w walce z infekcjami. Czosnek natomiast zawiera allicynę, substancję o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Badania wykazały, że czosnek potrafi zwalczać wiele rodzajów bakterii, w tym E. coli i Salmonellę. W praktyce, dodawanie czosnku i imbiru do diety może wspierać układ odpornościowy i pomagać w ochronie organizmu przed infekcjami, co jest szczególnie istotne w kontekście wzrastającej oporności bakterii na antybiotyki. Standardy żywieniowe zalecają wprowadzenie tych przypraw do codziennej diety, aby wspierać zdrowie i profilaktykę chorób. Warto również zauważyć, że zastosowanie imbiru i czosnku w kuchni nie tylko poprawia walory smakowe potraw, ale także przyczynia się do ich wartości prozdrowotnej.

Pytanie 3

Jakiego składnika spulchniającego powinno się użyć do przygotowania sufletów?

A. Proszek do pieczenia

B. Pianę z białek

C. Sodę oczyszczoną

D. Utarte żółtka

Piana z białek jest kluczowym składnikiem wykorzystywanym do przygotowania sufletów, ponieważ nadaje im lekkość i puszystość. Kiedy białka są ubijane na sztywną pianę, powstają pęcherzyki powietrza, które w trakcie pieczenia rozprężają się, co sprawia, że suflet rośnie. Użycie piany z białek jest standardową techniką w piekarnictwie, szczególnie w przypadku dań wymagających delikatnej struktury. Dobrym przykładem jest suflet czekoladowy, gdzie połączenie ubitych białek z masą czekoladową pozwala uzyskać niezwykle lekką i aromatyczną konsystencję. Ważne jest, aby białka były ubijane w odpowiedniej temperaturze oraz w czystych naczyniach, ponieważ jakiekolwiek zanieczyszczenia mogą uniemożliwić osiągnięcie odpowiedniej objętości. Ponadto, w branży gastronomicznej, zaleca się stosowanie świeżych jaj, ponieważ ich jakość ma bezpośredni wpływ na stabilność piany. Dlatego piana z białek jest niezastąpiona w procesie tworzenia sufletów, będąc elementem, który determinuje ich końcowy efekt.

Pytanie 4

Elementami konstrukcji są podajnik ślimakowy, nóż czteroskrzydłowy oraz szarpak

A. kutra

B. wilka

C. krajalnicy

D. kotleciarki

Podajnik ślimakowy, nóż czteroskrzydłowy i szarpak to kluczowe elementy konstrukcyjne wilka, który jest maszyną wykorzystywaną w przemyśle mięsnym do mielenia i przetwarzania surowców. Podajnik ślimakowy odpowiada za transport surowca do komory mielenia, co pozwala na równomierne i efektywne podawanie mięsa do noża. Nóż czteroskrzydłowy, charakteryzujący się czterema ostrzami, zapewnia precyzyjne cięcie i rozdrabnianie, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej konsystencji mielonego mięsa. Szarpak natomiast jest odpowiedzialny za wstępne rozdzielanie włókien mięsa, co ułatwia dalsze mielenie i przetwarzanie. Wilk jest często używany w zakładach przetwórstwa mięsnego, a jego efektywność oraz jakość przetwarzania bezpośrednio wpływają na późniejszą jakość produktów mięsnych. Warto zauważyć, że zgodność z obowiązującymi standardami sanitarnymi i technologicznymi jest kluczowa w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa żywności i wysokiej jakości produktu końcowego.

Pytanie 5

Przygotowując wołowinę w rosole, jakie czynności należy wykonać w odpowiedniej kolejności?

A. umyte mięso umieścić w zimnej, osolonej wodzie, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

B. umyte mięso umieścić w wrzącej, osolonej wodzie, gotować szybko, dodać włoszczyznę i przyprawić

C. umyte mięso włożyć do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli, dodać włoszczyznę i przyprawić

D. umyte mięso i włoszczyznę wrzucić do wrzącej, osolonej wody, gotować powoli i przyprawić

Właściwe przygotowanie mięsa wołowego do rosołu wymaga zastosowania odpowiedniej metody gotowania, która ma kluczowe znaczenie dla uzyskania smaku oraz tekstury dania. Umieszczając umyte mięso w wrzącej, osolonej wodzie, zapewniamy szybkie zamknięcie porów i zatrzymanie soków w mięsie, co skutkuje soczystym i smacznym efektem. Gotowanie powolne po dodaniu włoszczyzny i przypraw pozwala na stopniowe wydobywanie aromatów oraz składników odżywczych zarówno z mięsa, jak i warzyw. Zgodnie z dobrymi praktykami kulinarnymi, dodanie włoszczyzny powinno nastąpić po kilku minutach gotowania mięsa, co umożliwia lepsze połączenie smaków. Takie podejście jest zgodne z klasycznymi technikami kuchni profesjonalnej, gdzie dąży się do osiągnięcia harmonii smakowej poprzez odpowiednią kontrolę temperatury i czasu gotowania. Dodatkowo, warto wspomnieć o jakości składników; użycie świeżego mięsa oraz sezonowych warzyw znacząco wpływa na końcowy rezultat rosołu, co jest niezbędnym elementem w kuchni opartej na wysokich standardach.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jakie artykuły spożywcze powinny być składowane w magazynie z produktami suchymi?

A. Mięsa wędzone.

B. Olejki.

C. Warzywa bulwiaste.

D. Ogórki marynowane.

Wędliny są produktami, które wymagają specjalnych warunków przechowywania, zazwyczaj w chłodni lub zamrażarce, aby zapobiec rozwojowi bakterii oraz psuciu się. Wędliny, jako produkty mięsne, są podatne na zepsucie w wyniku działania mikroorganizmów, co czyni je złym przykładem do przechowywania w suchym magazynie. Każdy, kto ma do czynienia z przechowywaniem żywności, powinien znać zasady dotyczące temperatury i wilgotności, aby zapewnić bezpieczeństwo produktów. Ogórki kiszone, pomimo że są produktami fermentowanymi, również nie mogą być przechowywane w suchym magazynie. Potrzebują one odpowiednich warunków w piwnicy lub lodówce, gdzie temperatura jest kontrolowana, co zapobiega ich psuciu i utracie smaku. Warzywa korzeniowe, takie jak marchewki czy buraki, również wymagają szczególnego traktowania. Właściwe dla nich warunki to chłodne i ciemne miejsce, ale niekoniecznie suche, ponieważ nadmierna wilgotność może prowadzić do ich gnicia. Bardzo ważne jest, aby nie mylić warunków przechowywania różnych produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie produkty można przechowywać w tych samych warunkach, co często prowadzi do ich szybszego psucia się i potencjalnych zagrożeń zdrowotnych.

Pytanie 8

Serowy budyń powinien być serwowany

A. w szklanym naczyniu.

B. na talerzyku deserowym.

C. w kompotierce.

D. w pucharku.

Budyń z sera, serwowany na talerzyku deserowym, jest odpowiednio eksponowany i łatwy do spożycia. Talerzyk deserowy, będący standardowym naczyniem w gastronomii, zapewnia odpowiednią prezentację oraz ułatwia podawanie niewielkich porcji deserów. Zastosowanie talerzyka pozwala gościom na wygodne korzystanie z widelca lub łyżki, a także na estetyczne podanie, co jest kluczowe w kontekście doświadczania smaku i wizualnej atrakcyjności potrawy. Warto również zauważyć, że talerzyki deserowe często charakteryzują się mniejszą średnicą, co sprawia, że potrawa wygląda na bardziej ekskluzywną. W kontekście serwowania budyniu z sera, ważne jest również, aby naczynie było odpowiednie pod względem temperatury, aby budyń nie wystygł za szybko. Stosując talerzyk deserowy, podkreślamy estetykę potrawy, co jest zgodne z zasadami sztuki kulinarnej oraz dobrymi praktykami gastronomicznymi.

Pytanie 9

Źródło światła oświetlające miejsce pracy powinno być umiejscowione

A. przed pracownikiem, po prawej stronie stanowiska pracy

B. za pracownikiem, po prawej stronie stanowiska pracy

C. przed pracownikiem, po lewej stronie stanowiska pracy

D. za pracownikiem, po lewej stronie stanowiska pracy

Odpowiedź, że źródło światła powinno znajdować się z przodu pracownika, po lewej stronie miejsca pracy, jest zgodna z zasadami ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy. Układ oświetlenia ma kluczowe znaczenie dla komfortu i wydajności pracowników. Oświetlenie z przodu redukuje cienie rzucane przez ręce, narzędzia czy dokumenty, co jest szczególnie istotne w przypadku precyzyjnych prac wymagających dokładności, takich jak prace biurowe, montażowe czy rysunkowe. Dobre praktyki w zakresie oświetlenia miejsca pracy sugerują, aby światło padało na stanowisko w taki sposób, aby maksymalnie poprawić widoczność i zminimalizować zmęczenie oczu. Ponadto, w normach takich jak PN-EN 12464-1, wskazano, że oświetlenie powinno być równomierne, a źródła światła powinny znajdować się w odpowiedniej odległości od pracownika, co pozwala na eliminację olśnień oraz nieprzyjemnych refleksów na powierzchniach roboczych. Używanie oświetlenia LED o odpowiedniej temperaturze barwowej sprzyja również komfortowi pracy, zapewniając lepszą percepcję kolorów i detali.

Pytanie 10

Która kategoria obejmuje artykuły bogate w białko?

A. Masło, miód, ryż

B. Masło, jaja, soja

C. Dorsz, miód, ryż

D. Dorsz, jaja, soja

Odpowiedź 'Dorsz, jaja, soja' jest poprawna, ponieważ wszystkie wymienione produkty są znane z wysokiej zawartości białka, co czyni je wartościowym elementem diety. Dorsz to ryba, która nie tylko dostarcza białka, ale także jest źródłem kwasów tłuszczowych omega-3, które są korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego. Jaja są jednym z najbardziej kompletnych źródeł białka, zawierającym wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je idealnym składnikiem diety dla osób aktywnych fizycznie oraz sportowców. Soja, z kolei, jest doskonałym źródłem białka roślinnego, a jej wszechstronność w kuchni sprawia, że może być stosowana w wielu potrawach, zarówno w postaci tofu, jak i edamame. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby dieta zawierała odpowiednią ilość białka, szczególnie w przypadku osób dążących do budowy masy mięśniowej lub regeneracji po intensywnym wysiłku. Włączenie tych produktów do codziennych posiłków jest zatem korzystne dla zdrowia i wydolności organizmu.

Pytanie 11

Związki Maillarda powstają w trakcie

A. gotowania na parze

B. duszenia dietetycznego

C. smażenia tradycyjnego

D. gotowania sous vide

Smażenie tradycyjne to taki proces, w którym olej nagrzewa się do względnie wysokiej temperatury. To właśnie wtedy zachodzi reakcja Maillarda, czyli coś na kształt chemicznego tańca między aminokwasami a cukrami, co sprawia, że nasze jedzenie nabiera cudownego aromatu i koloru. Weźmy za przykład smażenie mięsa – białka się denaturują, a reakcja ta jest odpowiedzialna za chrupiącą, złotą skórkę, która skrywa w sobie bogaty smak. W kuchni to naprawdę kluczowa rzecz, bo dobrze wykorzystana reakcja Maillarda znacząco podnosi jakość potraw. Oprócz smażenia, ta sama reakcja pojawia się też podczas pieczenia czy grillowania, ale smażenie to najszybszy sposób, żeby wydobyć jej efekty. To są jakby podstawy kulinarne, które warto znać.

Pytanie 12

Spożycie może prowadzić do zatrucia jadem kiełbasianym

A. zawartości konserwy mięsnej z wybrzuszeniem

B. lodów, które zostały rozmrożone i ponownie zamrożone

C. niedostatecznie ugotowanych udek drobiowych

D. kiełbasy wykonanej z mięsa, które nie zostało poddane badaniom

W przypadku kiełbasy z nieprzebadanego mięsa, są inne potencjalne zagrożenia zdrowotne, jednakże nie ma bezpośredniego związku z jadem kiełbasianym. Spożycie takiej kiełbasy może prowadzić do zakażeń bakteryjnych, np. salmonelozy, co jest związane z niewłaściwą obróbką termiczną lub kontaminacją surowców. Z kolei rozmrożone i ponownie zamrożone lody mogą być źródłem bakterii, ale nie są one związane z Clostridium botulinum, które preferuje środowiska beztlenowe, a lody nie sprzyjają takim warunkom. Niedogotowane udka z drobiu mogą prowadzić do zakażeń drobnoustrojami, takimi jak Campylobacter czy Salmonella, ale nie są one powiązane z jadem kiełbasianym. Często występującym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich zagrożeń związanych z żywnością z jednym typem toksyny, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć specyfikę zagrożeń związanych z różnymi rodzajami żywności oraz ich mechanizmy działania, aby skuteczniej dbać o bezpieczeństwo żywności i zdrowie publiczne.

Pytanie 13

Jakiego elementu marketingu mix użył właściciel restauracji "Zamkowa", aby zorganizować dla zespołu szkolenie dotyczące komunikatywnej znajomości języka angielskiego?

A. Personel

B. Promocji

C. Dystrybucji

D. Produkt

Odpowiedź "Personel" jest poprawna, ponieważ szkolenie załogi restauracji "Zamkowa" w zakresie komunikatywnej znajomości języka angielskiego dotyczy bezpośrednio aspektu kadrowego w marketingu mix. Jednym z kluczowych elementów marketingu mix jest personel, który odgrywa istotną rolę w kształtowaniu doświadczeń klientów. W kontekście gastronomii, umiejętności komunikacyjne pracowników, zwłaszcza w języku angielskim, są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości obsługi, co jest niezbędne do zaspokojenia potrzeb międzynarodowych gości. Szkolenia dla personelu zwiększają ich kompetencje, co przekłada się na lepszą obsługę, wyższe zadowolenie klientów oraz pozytywne opinie, które mogą być decydujące w przyciąganiu nowych gości. W branży gastronomicznej, gdzie konkurencja jest duża, inwestowanie w rozwój pracowników staje się nie tylko korzystne, ale wręcz konieczne, aby utrzymać wysokie standardy usług. Przykładem dobrych praktyk może być organizowanie cyklicznych szkoleń, które nie tylko podnoszą umiejętności językowe, ale także wpływają na morale zespołu i jego integrację.

Pytanie 14

Zastosowanie kombinacji dwóch metod konserwacji żywności: mrożenia i osuszania występuje podczas

A. liofilizacji owoców.

B. suszenia warzyw.

C. marynowania grzybów.

D. wędzenia ryb.

Liofilizacja owoców to naprawdę ciekawy proces, który łączy zamrażanie i suszenie w próżni. Zaczyna się od zamrożenia owoców, co sprawia, że woda w ich komórkach zastyga. Potem w warunkach niskiego ciśnienia ta woda sublimuje, czyli przechodzi od razu ze stanu stałego do gazowego, omijając etap ciekły. Dzięki temu owoce zachowują swoje smaki, aromaty i wartości odżywcze znacznie lepiej niż w przypadku tradycyjnych metod suszenia. Liofilizowane owoce są teraz modne w świecie zdrowego żywienia, zwłaszcza w przekąskach i jedzeniu dla sportowców, bo są długoterminowe i bardzo wygodne w użyciu. To ważne, że proces liofilizacji powinien być wykonany w kontrolowanych warunkach, jak mówi np. standard ISO 22000, żeby zapewnić bezpieczeństwo jedzenia i utrzymać jego jakość.

Pytanie 15

Filet dorsza, który jest przyprawiony, obtoczony w panierce i gotowy do smażenia, to

A. surowiec

B. produkt

C. półprodukt

D. potrawa

Odpowiedź 'półprodukt' jest prawidłowa, ponieważ filet z dorsza, który został przyprawiony, panierowany i przygotowany do smażenia, jest etapem pośrednim w procesie tworzenia potrawy. Półprodukty to składniki, które wymagają dalszej obróbki lub przygotowania, aby stały się gotową do spożycia potrawą. Przykładem półproduktu w gastronomii mogą być różne rodzaje mięsa, ryb czy warzyw, które zostały przetworzone, ale jeszcze nie poddane obróbce końcowej. W standardach gastronomicznych i kulinarnych, półprodukty są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie czasem w kuchni, a także umożliwiają przygotowanie potraw w dużych ilościach. Przykładowo, w restauracjach czy hotelach, stosowanie półproduktów przyspiesza proces serwowania dań, co jest niezbędne w sytuacjach dużego ruchu. Dobrą praktyką jest też odpowiednie przechowywanie i etykietowanie półproduktów, co zwiększa ich trwałość i bezpieczeństwo żywnościowe.

Pytanie 16

Z 30 kg świeżych ogórków uzyskano 300 porcji mizerii, każda o wadze 0,06 kg. Jaki jest ubytek produkcyjny ogórków?

A. 18 kg

B. 1,80 kg

C. 1,20 kg

D. 12 kg

Błędne podejście do obliczenia ubytku produkcyjnego może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia relacji między surowcem a produktem finalnym. Przy obliczaniu ubytku produkcyjnego istotne jest, aby dokładnie określić, jaką masę surowca przetwarzamy i ile z tego uzyskujemy gotowego produktu. Jeżeli ktoś próbuje oszacować ubytek, myśląc, że różnica między surowcem a porcjami mizerii jest mniejsza niż w rzeczywistości, może dojść do błędnych konkluzji. Typowym błędem jest także nieuwzględnienie różnych czynników wpływających na straty, takich jak odpady, które mogą powstawać w procesie obróbki. Ubytek produkcyjny jest również często mylony z masą samego surowca, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Właściwe rozumienie tego procesu jest istotne, aby móc skutecznie zarządzać produkcją, a także podejmować decyzje dotyczące optymalizacji. Dlatego tak ważne jest, aby nie tylko znać wartość surowca, ale także dokładnie analizować, co dzieje się z nim podczas produkcji. Zarządzanie ubytkiem jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju biznesu i wpływa na efektywność operacyjną zakładów przetwórczych.

Pytanie 17

Jakie dodatki powinny być zaproponowane do potrawki cielęcej?

A. Frytki, kapusta duszona.

B. Ryż sypki, marchew gotowana.

C. Frytki, marchew gotowana

D. Ryż sypki, kapusta duszona.

Wybór frytek jako dodatku do potrawki cielęcej nie jest najlepszym rozwiązaniem. Frytki, będące daniem smażonym, są domowe i często kojarzone z bardziej casualowymi posiłkami. Ich tłustość oraz chrupkość mogą przytłaczać delikatny smak cielęciny, a także przysłaniać subtelne nuty przypraw i aromatów, które są kluczowe w potrawce. Kapusta zasmażana, z kolei, mimo że jest popularnym dodatkiem, także może zaburzać harmonię smaków. W połączeniu z potrawką cielęcą, intensywność i mocne smaki zasmażanej kapusty mogą wpływać na odbiór całego dania, prowadząc do niepożądanej kolizji smaków. W gastronomii ważne jest, aby dodatki były komplementarne do głównych składników, a nie dominujące. Używanie świeżych, gotowanych warzyw lub sypkiego ryżu jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które podkreślają główny składnik, nie zaś go przytłaczają. Często popełnianym błędem jest również brak dostosowania dodatków do charakterystyki dania głównego, co prowadzi do nieudanych połączeń kulinarnych. Wnioskując, odpowiednie łączenie dodatków z potrawami jest kluczowe dla osiągnięcia zharmonizowanej i satysfakcjonującej całości smakowej.

Pytanie 18

Umieszczanie składnika w zimnej wodzie i bardzo powolne podgrzewanie to technika gotowania

A. wywaru kostnego

B. sztuki mięsa

C. kompotu owocowego

D. jaj w koszulkach

No dobra, odpowiedzi związane z kompotem, jajkami w koszulce i sztuką mięsa są trochę mylące. Kompot owocowy robi się zazwyczaj przez gotowanie owoców w wodzie z cukrem. W tej metodzie wrzątek jest kluczowy, zupełnie inaczej niż w opisywanej technice, gdzie wkładamy surowiec do zimnej wody. Jajka w koszulce gotuje się w wodzie z octem, co wymaga szybkiego podgrzewania, a to nie ma nic wspólnego z wolnym ogrzewaniem. Co do sztuki mięsa, to może dotyczyć sous-vide, gdzie mięso gotuje się w niskiej temperaturze, ale też w wyższej niż w przypadku wolnego ogrzewania. Te błędne zrozumienia prowadzą do typowych pomyłek, jak mylenie różnych metod gotowania. Ważne jest, żeby wiedzieć, że każda technika kulinarna ma swoje zasady, które są istotne, żeby osiągnąć dobre efekty w kuchni.

Pytanie 19

W obszarze czystym w lokalu gastronomicznym powinno się realizować

A. porcjowanie gotowych dań

B. ustawianie naczyń na półkach

C. przygotowanie wstępne składników

D. segregowanie czystych naczyń

W strefie czystej nie powinno się wykonywać układania naczyń na regałach, ponieważ ten proces może wprowadzać ryzyko zanieczyszczenia. Naczynia, mimo że są czyste, mogą być narażone na kontakt z zanieczyszczonymi powierzchniami, co może prowadzić do kontaminacji żywności. Obróbka wstępna surowców również nie jest odpowiednia w tej strefie, ponieważ wymaga zastosowania surowców, które mogą być brudne lub nieprzetworzone. Tego typu działania powinny odbywać się w strefie brudnej, gdzie surowce są przygotowywane do dalszej obróbki. Sortowanie czystych naczyń, mimo że może wydawać się niezbędne, również jest niewłaściwe w kontekście strefy czystej, ponieważ wiąże się z ryzykiem przenoszenia zanieczyszczeń z jednego naczynia na drugie, co narusza zasady bezpieczeństwa żywności. Dlatego tak ważne jest, aby rozróżniać różne strefy w zakładzie gastronomicznym i stosować odpowiednie procedury w każdej z nich. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zachowania higieny oraz jakości serwowanych potraw, co bezpośrednio wpływa na zdrowie konsumentów oraz reputację lokalu gastronomicznego.

Pytanie 20

Z 1 kg surowego ryżu uzyskuje się 2,8 kg ryżu po ugotowaniu. Ile ryżu powinno się wziąć z magazynu, aby przygotować 11,2 kg ryżu ugotowanego?

A. 2,8 kg

B. 8,0 kg

C. 6,8 kg

D. 4,0 kg

Wybierając odpowiedzi inne niż 4 kg surowego ryżu, można zauważyć kilka typowych błędów w myśleniu. Często są to nieporozumienia dotyczące proporcji między składnikami surowymi a gotowymi. Na przykład, wybór 2,8 kg może wynikać z mylnego założenia, że wystarczy 1 kg surowego ryżu do uzyskania 2,8 kg ugotowanego, co nie uwzględnia całkowitej masy, której potrzebujemy. Odpowiedź 6,8 kg również nie jest prawidłowa, ponieważ jej wybór może wynikać z niepoprawnego założenia o liniowej relacji między masą surowego ryżu a masą ugotowanego. Natomiast 8,0 kg może być wynikiem niewłaściwego przeliczenia, gdzie użytkownik nie uwzględniał proporcji w sposób właściwy. Ważne jest, aby podczas obliczeń uwzględnić, że ryż po ugotowaniu zwiększa swoją masę, co wynika z absorpcji wody, i że każda jednostka surowego ryżu przekształca się w większą ilość gotowego produktu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że gotowanie zmienia masę potrawy, co ma istotne znaczenie w kuchni oraz przy planowaniu posiłków, a także w kontekście przemysłu spożywczego, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne do oczekiwanego zarządzania kosztami i zasobami.

Pytanie 21

Z 1200 g mąki, 3 szt. jaj oraz wody przygotowano 2500 g klusek kładzionych. Waga jednej porcji klusek wynosi 250 g. Ile mąki oraz jaj należy użyć, aby zrobić 20 porcji klusek?

A. 2400 g mąki i 6 jaj

B. 2500 g mąki i 5 jaj

C. 600 g mąki i 2 jaja

D. 1600 g mąki i 4 jaja

Odpowiedzi inne niż 2400 g mąki i 6 jaj wskazują na nieprawidłowe zrozumienie proporcji oraz ilości składników potrzebnych do przygotowania klusek. W przypadku, gdy wybieramy 600 g mąki i 2 jaja, pomijamy fakt, że ta ilość nie wystarcza na uzyskanie 5000 g klusek, które zamierzamy przygotować. Ponadto, nie zachowujemy proporcji, ponieważ zaledwie 600 g mąki w połączeniu z 2 jajkami pozwala jedynie na uzyskanie niewielkiej ilości klusek, co jest zbyt małe w kontekście zapotrzebowania. Wybór 1600 g mąki i 4 jaj również jest błędny, ponieważ, choć zbliża się do wymaganej ilości, wciąż nie odpowiada zapotrzebowaniu na 5000 g klusek. Przy takich proporcjach nie można uzyskać 20 porcji klusek, co skutkuje niewystarczającą ilością dania. Kolejna odpowiedź, 2500 g mąki i 5 jaj, również jest niewłaściwa, ponieważ stosunek mąki do jaj jest nieproporcjonalny, co może wpłynąć na teksturę klusek. W przypadku 2400 g mąki i 6 jaj, uzyskujemy odpowiednią ilość klusek oraz zachowujemy prawidłowe proporcje, co jest kluczowe w procesie kulinarnym. Podstawowym błędem w tych podejściach jest brak zrozumienia, jak ważne są proporcje składników w przepisach kulinarnych, co może prowadzić do nieudanych potraw.

Pytanie 22

Wskaż właściwą metodę konserwacji dla danego środka spożywczego?

A. Mleko UHT – kondensacja

B. Fasolka w zalewie – pasteryzacja

C. Ogórki konserwowe – fermentacja

D. Susz warzywny – tyndalizacja

Kiszenie ogórków konserwowych polega na fermentacji mlekowej, a nie na być może mylnie rozumianej pasteryzacji. Proces fermentacji zachodzi w obecności bakterii kwasu mlekowego, które przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy, co przyczynia się do konserwacji produktu i nadaje mu charakterystyczny smak. W przypadku suszu warzywnego, proces tyndalizacji, będący wielokrotnym podgrzewaniem i chłodzeniem, nie jest powszechnie stosowany do utrwalania warzyw. Zamiast tego, suszenie, które polega na usunięciu wody, jest najczęściej wykorzystywaną metodą. W odniesieniu do mleka UHT, metoda ta nie jest kondensacją, lecz ultra wysokotemperaturowym przetwarzaniem, które polega na podgrzewaniu mleka do temperatury 135-150°C na krótki czas, co skutkuje jego długoterminową trwałością bez potrzeby chłodzenia. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie terminów i procesów oraz brak zrozumienia podstawowych zasad mikrobiologii żywności i technologii utrwalania. Każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowanie i zależy od celu, jaki chcemy osiągnąć w kontekście jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 23

Obiekt gastronomiczny, który serwuje kawę, ciastka, torty oraz napoje alkoholowe, określa się mianem

A. jadłodajnia

B. espresso

C. bar mleczny

D. pijalnia

Odpowiedź 'espresso' jest prawidłowa, ponieważ espresso to nie tylko rodzaj kawy, ale także kluczowy element oferty gastronomicznej, który można znaleźć w wielu zakładach serwujących napoje. W kontekście gastronomicznym, espresso często stanowi podstawę różnych napojów kawowych, takich jak cappuccino czy latte, co sprawia, że zakład oferujący kawę ma obowiązek posiadania wyspecjalizowanego sprzętu i odpowiednio przeszkolonego personelu. W profesjonalnych kawiarniach espresso przygotowuje się z wyselekcjonowanych ziaren kawy, co wpływa na jakość napoju. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, serwowanie wysokiej jakości espresso może znacząco przyczynić się do reputacji zakładu oraz zadowolenia klientów. Współczesne trendy w gastronomii wskazują również na rosnące zainteresowanie różnorodnymi napojami kawowymi, co czyni espresso fundamentalnym elementem oferty w kawiarniach i restauracjach.

Pytanie 24

Aby całkowicie zlikwidować mikroorganizmy w konserwowanej żywności, należy zastosować

A. solenie

B. sterylizowanie

C. pasteryzowanie

D. zamrażanie

Mrożenie, peklowanie oraz pasteryzowanie to metody, które, mimo że skuteczne w wielu zastosowaniach, nie osiągają poziomu, jaki zapewnia sterylizowanie w kontekście całkowitego zniszczenia drobnoustrojów. Mrożenie polega na obniżaniu temperatury, co spowalnia wzrost mikroorganizmów, ale ich nie eliminuje. Niektóre bakterie, jak np. Listeria monocytogenes, mogą przetrwać w niskich temperaturach i ponownie zacząć się namnażać po rozmrożeniu, co stanowi zagrożenie zdrowotne. Peklowanie, z kolei, to proces konserwacji żywności przy użyciu soli, azotanów lub azotynów, co może hamować rozwój niektórych drobnoustrojów, ale nie eliminuje ich całkowicie. To podejście jest bardziej skuteczne w przypadku mięsa, a jego zastosowanie wiąże się z ryzykiem powstawania szkodliwych związków. Pasteryzowanie natomiast to proces, który również zmniejsza liczbę drobnoustrojów, jednak nie jest w stanie ich całkowicie zniszczyć. Pasteryzacja polega na podgrzewaniu żywności do temperatury od 60°C do 85°C, co jest efektywne w eliminowaniu większości patogenów, lecz nie wszystkich przetrwalników. Dlatego, w kontekście zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa żywności, sterylizacja pozostaje najskuteczniejszą metodą, eliminującą wszelkie mikroorganizmy, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące produkcji żywności.

Pytanie 25

Posypanie ugotowanej marchwi mąką pszenną z dodatkiem cukru to technika zagęszczania przez

A. glazurowanie

B. zacieranie

C. oprószanie

D. zasmażanie

Zasmażanie to technika kulinarna, która polega na podsmażaniu mąki na tłuszczu, co prowadzi do powstania zasmażki. Zasmażka jest stosowana jako zagęszczacz do zup, sosów czy potraw duszonych. Jednakże, w kontekście posypania ugotowanej marchwi, zasmażanie nie jest odpowiednią metodą. Ugotowana marchew ma już określoną konsystencję, a dodanie zasmażki wymagałoby wcześniejszego przygotowania jej osobno, co jest procesem bardziej skomplikowanym i czasochłonnym. Zacieranie to inna technika, która polega na ucieraniu składników, zazwyczaj na gładką masę, co jest typowe dla przygotowania purée lub kremów. Użycie zacierania w kontekście ugotowanej marchwi byłoby sprzeczne z celem, jako że mogłoby spowodować utratę struktury warzywa i nie przyczyniłoby się do jego zagęszczenia. Glazurowanie, z kolei, odnosi się do procesu pokrywania potrawy warstwą syropu lub sosu, co ma na celu nadanie połysku i smaku, a nie zagęszczanie. Tym samym, każda z technik proponowanych w odpowiedziach zawiera nieprawidłowe założenia, które mogą prowadzić do nieefektywnego przygotowania potrawy oraz nieosiągnięcia zamierzonych efektów kulinarnych. Zrozumienie różnic między tymi technikami jest kluczowe dla każdego, kto pragnie doskonalić swoje umiejętności kulinarne.

Pytanie 26

Ciasto, które nabrzmiewa pod wpływem pary wodnej i po upieczeniu ma lekką, suchą strukturę oraz jest puste w środku, to ciasto

A. półkruche

B. ptysiowe

C. drożdżowe

D. biszkoptowe

Ciasto ptysiowe to wyrób cukierniczy, który zawiera dużą ilość wody w cieście, co sprawia, że podczas pieczenia następuje jego spulchnienie. Kiedy ciasto jest poddawane wysokiej temperaturze, woda odparowuje, a powstała para wodna wypełnia struktury ciasta, tworząc charakterystyczne puste wnętrze. Dzięki tej właściwości, ptysiowe ciasto jest lekkie i chrupiące, co czyni je idealnym materiałem do wypieku słodkości takich jak eklery czy profiteroles. Warto zaznaczyć, że w procesie przygotowania ciasta ptysiowego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby zapewnić właściwą teksturę i smak. Ponadto, techniki takie jak odpowiednie ubijanie jajek i kontrola temperatury pieczenia są niezbędne, aby uzyskać idealny efekt. Prawidłowe wykonanie ciasta ptysiowego może być również miarą umiejętności cukiernika, ponieważ wymaga precyzji i doświadczenia w pracy z różnymi składnikami.

Pytanie 27

Źródłem łatwo przyswajalnego przez organizm żelaza jest

A. cukier

B. mięso

C. masło

D. mleko

Odpowiedź 'mięso' jest prawidłowa, ponieważ jest to jedno z najbogatszych źródeł żelaza hemowego, które jest łatwo przyswajalne przez organizm ludzki. Żelazo hemowe, znajdujące się w produktach pochodzenia zwierzęcego, różni się od żelaza niehemowego, jakie występuje w roślinach. Organizm ludzki lepiej absorbuje żelazo hemowe, co czyni mięso nieocenionym składnikiem diety, szczególnie dla osób z niedoborami żelaza. Na przykład, czerwone mięso, takie jak wołowina czy baranina, dostarcza znacznych ilości żelaza, co ma kluczowe znaczenie dla produkcji hemoglobiny, odpowiedzialnej za transport tlenu w organizmie. Włączenie mięsa do codziennej diety jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi, które podkreślają znaczenie białka zwierzęcego w odżywianiu, zwłaszcza dla osób aktywnych fizycznie i tych w fazie wzrostu. Uzupełnienie diety o mięso może także wspierać zdrowe funkcjonowanie układu odpornościowego, gdyż żelazo jest niezbędne do prawidłowego działania enzymów i systemów immunologicznych.

Pytanie 28

Resztki z filetowania ryb, takie jak głowy i kręgosłupy, powinny być

A. wykorzystane do przygotowania galarety

B. wyrzucane do odpadów

C. zmielone i dodane do masy rybnej mielonej

D. przechodzące proces duszenia

Mielone pozostałości rybne, mimo że mogą wydawać się praktycznym rozwiązaniem, w rzeczywistości nie wykorzystują pełnego potencjału składników. Zmielenie głów i kręgosłupów rybnych oraz dodanie ich do rybnej masy mielonej prowadzi do zubożenia struktury i smaku potrawy. Takie podejście często skutkuje powstawaniem homogenicznej masy, która może być mniej apetyczna i nieatrakcyjna wizualnie. Ponadto, proces ten może skutkować utratą istotnych wartości odżywczych, które mogłyby być cennym składnikiem galarety. Duszenie pozostałości rybnych może wydawać się alternatywnym podejściem, jednak nie jest to najlepsza metoda ich wykorzystania. Duszenie, choć może wydobyć pewne smaki, nie zawsze pozwala na uzyskanie klarownego wywaru, który jest podstawą galarety. Ponadto, wyrzucanie pozostałości rybnych do odpadów jest rażącym marnotrawstwem. Wiele osób myśli, że odpady rybne są bezużyteczne, nie zdając sobie sprawy z ich potencjału kulinarnego. Działania te ilustrują typowe błędy myślowe dotyczące wykorzystania odpadów, gdzie ludzie nie dostrzegają możliwości przekształcenia ich w wartościowe dania. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest traktowanie pozostałości rybnych jako składników, które można przetworzyć na zdrowe i smaczne potrawy, takie jak galareta rybna.

Pytanie 29

Jaka jest cena soku pomarańczowego sprzedawanego w barze w szklance (200 ml), jeśli literowy koszt tego soku w hurcie wynosi 2,50 zł, a marża wynosi 150%, a stawka VAT na napoje wynosi 22%? Cenę zaokrąglić do jednego miejsca po przecinku?

A. 2,5 zł

B. 1,0 zł

C. 2,0 zł

D. 1,5 zł

Aby obliczyć cenę sprzedawanego soku pomarańczowego w barze, musimy uwzględnić zarówno koszt zakupu, marżę, jak i podatek VAT. Koszt 1 litra soku wynosi 2,50 zł, co oznacza, że koszt 200 ml (czyli szklanki) wynosi 0,50 zł. Następnie, aby określić cenę sprzedaży z marżą 150%, należy pomnożyć koszt przez 2,5 (co odpowiada 250% kosztu): 0,50 zł * 2,5 = 1,25 zł. Po dodaniu 22% VAT do tej kwoty otrzymujemy: 1,25 zł * 1,22 = 1,525 zł. Po zaokrągleniu do jednego miejsca po przecinku otrzymujemy cenę 1,5 zł. Taki proces obliczeń jest standardem w branży gastronomicznej, gdzie marże i podatki mają kluczowe znaczenie dla ustalania cen produktów. Zastosowanie tych zasad pozwala barom i restauracjom na prawidłowe kalkulacje finansowe, a także na zabezpieczenie rentowności ich działalności.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Do przygotowania ciasta wykorzystywana jest technika siekania

A. kruche

B. piaskowe

C. biszkoptowe

D. drożdżowe

Technika siekania jest kluczowym elementem przy przygotowywaniu ciasta kruchego, które charakteryzuje się delikatną, kruchą teksturą. Proces ten polega na łączeniu mąki z tłuszczem poprzez siekanie, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji. W praktyce stosuje się do tego noże lub specjalne urządzenia, które skutecznie rozdrabniają tłuszcz na małe kawałki, mieszając go z mąką. Dzięki temu powstają małe grudki tłuszczu, które w piekarniku topnieją i tworzą przestrzenie w cieście, co prowadzi do uzyskania charakterystycznej kruchości. Przykładowo, ciasto kruche jest podstawą wielu wypieków, takich jak tarty, ciasteczka czy spody do ciast, i jest często wykorzystywane w profesjonalnych piekarniach. Dobrą praktyką jest używanie zimnych składników, co wpływa na uzyskanie lepszej tekstury ciasta. Dodatkowo, ważne jest, aby ciasto nie było zbyt długo wyrabiane, co mogłoby prowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, skutkując twardym wypiekiem zamiast kruchym. Właściwe zrozumienie i zastosowanie techniki siekania jest zatem kluczowe dla osiągnięcia idealnego ciasta kruchego.

Pytanie 32

Podczas smażenia wołowiny w płytkim tłuszczu na patelni uzyskuje się

A. sztukę mięsa

B. gulasz

C. befsztyk

D. boeuf Strogonow

Gulasz, sztuka mięsa oraz boeuf Strogonow to potrawy, które nie są efektem smażenia kontaktowego. Gulasz to potrawa duszona, która wymaga długiego gotowania w płynnej bazie, co całkowicie różni się od techniki smażenia. Proces duszenia polega na wolnym gotowaniu mięsa w zamkniętym naczyniu z dodatkiem warzyw i przypraw, co sprzyja rozwinięciu bogatych smaków, ale nie odpowiada na pytanie dotyczące smażenia. Sztuka mięsa odnosi się do określonego kawałka mięsa, który może być przygotowany na wiele sposobów, ale nie jest to konkretna technika smażenia. Natomiast boeuf Strogonow to potrawa, która łączy smażenie z duszeniem, w której pokrojone kawałki wołowiny są najpierw smażone, a następnie duszone w sosie śmietanowym. Chociaż smażenie odgrywa rolę w przygotowaniu tej potrawy, jest to bardziej złożony proces wymagający więcej składników i technik niż proste smażenie na patelni. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego klasyfikowania potraw oraz dla stosowania odpowiednich metod gotowania w praktyce kulinarnej.

Pytanie 33

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. olej z nasion słonecznika

B. margaryna na bazie mleka

C. masło śmietankowe

D. smazany tłuszcz wieprzowy

Wybór smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej jako produktów o najkrótszym okresie przechowywania jest wynikiem niepełnego zrozumienia właściwości tłuszczów i ich stabilności. Smalec wieprzowy, będący tłuszczem zwierzęcym, charakteryzuje się długim okresem przydatności do spożycia, zwłaszcza przy odpowiednich warunkach przechowywania. Jego wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych sprawia, że jest mniej podatny na utlenianie. Olej słonecznikowy, będący tłuszczem roślinnym, również wyróżnia się dłuższym okresem trwałości dzięki obróbce rafinacyjnej, która eliminując zanieczyszczenia, zwiększa jego stabilność. Margaryna mleczna, zawierająca emulgatory i tłuszcze roślinne, ma zarówno stabilne właściwości przechowalnicze, jak i dłuższy okres przydatności do spożycia. Błędne przypisanie krótkiego okresu trwałości tym tłuszczom może wynikać z mylenia ich z bardziej podatnymi na psucie produktami, takimi jak masło. W rzeczywistości, wybór odpowiedniego tłuszczu do przechowywania i obróbki kulinarnej wymaga zrozumienia zarówno ich składu chemicznego, jak i metod przechowywania, które wpływają na ich trwałość. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do kwestii przechowywania tłuszczów z uwagą i znajomością tematu.

Pytanie 34

Kluczowym punktem, który powinno się nadzorować podczas przygotowywania udek faszerowanych pieczarkami oraz papryką, jest temperatura

A. duszenia pieczarek

B. smażenia cebuli

C. pieczenia udek

D. blanszowania papryki

Temperatura duszenia pieczarek, smażenia cebuli oraz blanszowania papryki, choć istotna w kontekście przygotowywania tych składników, nie jest krytycznym punktem kontrolnym podczas całego procesu przygotowywania udek faszerowanych. Duszenie pieczarek zazwyczaj odbywa się w niższej temperaturze, która ma na celu wydobycie smaku i wilgoci, a niekoniecznie zapewnienie bezpieczeństwa żywności. Smażenie cebuli i blanszowanie papryki również są technikami wymagającymi precyzyjnych temperatur, ale ich rola ogranicza się do etapu obróbki, a nie finalnego produktu. Typowym błędem myślowym jest mylenie istotności różnych etapów przygotowania potrawy oraz ich wpływu na bezpieczeństwo żywności. W gastronomii kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że przygotowanie i obróbka produktów są integralnymi częściami procesu, ale to temperatura pieczenia udek determinuje bezpieczeństwo końcowej potrawy. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego tak ważne jest przestrzeganie norm i dobrych praktyk kulinarnych, które zalecają monitorowanie temperatury mięsa w celu zapewnienia jego prawidłowej obróbki termicznej.

Pytanie 35

Zanim rozpoczniemy gotowanie fasoli do "Fasolki po Bretońsku", należy ją namoczyć w zimnej wodzie

A. zmiękczonej sodą

B. słonej

C. zakwaszonej

D. przegotowanej

Wybieranie nieodpowiednich rzeczy do namaczania fasoli to prosta droga do nieudanych potraw i problemów zdrowotnych. Wiele osób używa sody jako zmiękczacza, ale to może zepsuć smak potrawy i narobić bałaganu w układzie pokarmowym. Dodawanie octu czy cytryny do wody to też zły pomysł, bo kwasy mogą utrudnić zmiękczanie fasoli. W efekcie będzie twarda, a do tego może stracić swoje wartości odżywcze. Namaczanie w wodzie z solą? To częsty błąd! Sól sprawia, że skórka fasoli twardnieje i przez to gotowanie trwa dłużej. No i jeszcze ta nieprzegotowana woda, która może być pełna zanieczyszczeń... jak widać, to bardzo ważne, żeby wiedzieć, jak prawidłowo przygotować fasolę, bo błędy w tym temacie są dość powszechne.

Pytanie 36

Jaką wartość ma koszt jednostkowy obiadu z 5% ryczałtem na przyprawy, jeśli całkowity koszt 60 obiadów (bez ryczałtu) wynosi 600,00 zł?

A. 9,50 zł

B. 10,00 zł

C. 10,50 zł

D. 9,00 zł

Aby obliczyć jednostkowy koszt obiadu z uwzględnieniem 5% ryczałtu na przyprawy, najpierw musimy ustalić całkowity koszt przygotowania 60 obiadów. Koszt ten wynosi 600,00 zł. Aby obliczyć koszt jednostkowy obiadu, dzielimy całkowity koszt przez liczbę obiadów: 600,00 zł / 60 = 10,00 zł. Następnie dodajemy 5% ryczałtu na przyprawy do tej kwoty. 5% z 10,00 zł to 0,50 zł, co daje nam dodatkowy koszt przy każdym obiedzie. W związku z tym jednostkowy koszt obiadu z ryczałtem wynosi 10,00 zł + 0,50 zł = 10,50 zł. Taki sposób kalkulacji jest powszechnie stosowany w gastronomii, gdzie koszty związane z dodatkami są często uwzględniane w cenie jednostkowej. Dzięki temu można lepiej zarządzać budżetem oraz bardziej precyzyjnie określać ceny dań, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Jakie owoce klasyfikujemy jako jagodowe?

A. poziomki i agrest

B. śliwki i morele

C. truskawki i wiśnie

D. jagody i pigwy

Odpowiedzi wskazujące na jagody i pigwy, truskawki i wiśnie oraz śliwki i morele są niepoprawne z kilku powodów. Jagody to owoce o specyficznej budowie, które rozwijają się z jednego kwiatostanu, a ich struktura obejmuje wiele nasion osadzonych w miąższu. Jagody, takie jak truskawki, są nieco mylące, ponieważ są klasyfikowane jako owoc zbiorowy, a nie jagoda w sensie botanicznym. Wiśnie i śliwki, mimo że są powszechnie uważane za owoce, są klasyfikowane jako pestkowce, co również oddala je od kategorii jagód. Pestkowce mają jedną dużą pestkę wewnątrz miąższu, podczas gdy jagody mają wiele nasion rozproszonych w miąższu, co jest kluczowym czynnikiem w ich klasyfikacji. Odpowiedzi te pokazują typowy błąd myślowy polegający na uogólnianiu kategorii owoców, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków w botanice. Właściwe zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest istotne dla każdego, kto zajmuje się ogrodnictwem, produkcją spożywczą czy naukami przyrodniczymi, ponieważ wpływa to na metody uprawy, zbioru i przetwarzania owoców.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej