Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 marca 2025 08:49
Data zakończenia: 19 marca 2025 08:55

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Najlepszym materiałem do druku wielobarwnej pocztówki jest

A. papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2

B. tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2

C. papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2

D. karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300-400 g/m2

Tektura introligatorska o gramaturze 800 g/m2, choć wydaje się być solidnym wyborem, w rzeczywistości nie jest odpowiednia do druku wielobarwnego pocztówki. Jej wysoka gramatura czyni ją zbyt sztywną, co może prowadzić do problemów podczas obróbki, pakowania i wysyłki. W przypadku druku, wysoka gramatura często skutkuje także trudnościami w uzyskiwaniu jednorodnego, estetycznego wykończenia. Ponadto tektura introligatorska nie jest przystosowana do uzyskiwania wyrazistych kolorów, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych. Z kolei papier dwustronnie kredowany o gramaturze 135 g/m2 może być zbyt cienki, co wpływa na trwałość pocztówki oraz jej zdolność do przetrwania w transporcie. Choć kredowanie obu stron poprawia jakość druku, to nie dostarcza wystarczającej sztywności. Papier offsetowy o gramaturze 100 g/m2 jest zdecydowanie zbyt lekki i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla wielobarwnego druku, co może skutkować pojawieniem się zagnieceń lub uszkodzeń w trakcie korzystania. Kluczowym błędem w rozważaniach nad wyborem podłoża jest nie uwzględnianie wymagań jakościowych oraz funkcjonalnych, które powinny być kierunkowskazem w takich decyzjach. W poligrafii istotne jest, aby dobrać materiał nie tylko na podstawie gramatury, ale również jego właściwości technologicznych, które wpływają na końcowy efekt wizualny oraz trwałość produktu.

Pytanie 2

Pierwszy wiersz akapitu nazywamy szewcem, gdy

A. wypełnia całą kolumnę

B. jest napisany inną czcionką

C. ma mniej niż 12 znaków

D. pozostaje na końcu łamu

Poprawna odpowiedź dotycząca szewca jest związana z definicją akapitu w kontekście typografii. Szewcem nazywa się wiersz akapitowy, który został pozostawiony na końcu łamu. Oznacza to, że ten element graficzny, zwany również 'wpisem końcowym', pełni istotną rolę w estetyce i układzie tekstu na stronie. W praktyce, pozostawienie szewca na końcu łamu może poprawić czytelność i wizualne wrażenie publikacji, co jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego. W typografii unika się tzw. 'widoków', czyli nieestetycznych przerw w tekście, a szewc pozwala na zachowanie płynności czytania. Przykładem zastosowania tej zasady jest projektowanie książek lub czasopism, gdzie szewce mogą być stosowane w celu zapewnienia spójności wizualnej i harmonii w układzie strony. Dobrze zaprojektowane publikacje zawsze biorą pod uwagę takie elementy jak łamanie tekstu, aby nie tylko dostarczyć informacji, ale również angażować czytelnika przez estetykę wizualną.

Pytanie 3

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 2 + 2

B. 4 + 1

C. 4 + 2

D. 2 + 1

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 4

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 2+2

B. 4+4

C. C3+2

D. 1+1

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. skalowanie

B. aplę

C. trapping

D. kerning

Zastosowanie technik takich jak skalowanie, kerning czy aplę w kontekście pasowania elementów graficznych w druku nie jest właściwe. Skalowanie to proces zmiany rozmiaru obiektów, który może być przydatny w niektórych kontekstach, lecz nie rozwiązuje problemu pasowania kolorów na granicach. Chociaż zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru elementów może w pewnych sytuacjach poprawić ich wzajemne dopasowanie, to jednak nie eliminuje ryzyka widocznych niedociągnięć wynikających z nieprecyzyjnego druku. Kerning, z kolei, to technika polegająca na dostosowywaniu przestrzeni między poszczególnymi znakami w tekście, co jest istotne w typografii, ale nie odnosi się do sytuacji, kiedy mamy do czynienia z kolorem granicznym. Nie dotyczy to również problemów wizualnych związanych z sąsiadującymi ze sobą elementami graficznymi. Apla to termin, który w kontekście druku odnosi się do tworzenia obszarów o różnych kolorach, ale znowu nie ma to związku z techniką trappingu, która jest specjalnie zaprojektowana do radzenia sobie z problemami pasowania. Przykłady tych błędnych koncepcji pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki technik stosowanych w druku, aby nie wprowadzać nieporozumień i błędów w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 7

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy

B. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy

C. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię

D. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę

Wybór materiałów i technologii druku w kontekście wydruku obwieszczeń urzędowych jest kluczowy dla ich funkcjonalności i estetyki. Zastosowanie folii błyszczącej 150 g/m2, jak w jednej z odpowiedzi, nie jest odpowiednie, ponieważ folia, mimo atrakcyjnego wyglądu, może ograniczyć czytelność tekstu i nie jest zalecana do dokumentów urzędowych, gdzie jasność i przejrzystość informacji są priorytetowe. Dodatkowo, rotograwiura, jako technologia druku, jest bardziej skomplikowana i kosztowna niż druk offsetowy, co czyni ją niepraktycznym wyborem dla prostych obwieszczeń. W przypadku papieru niepowlekanego 80 g/m2, chociaż jest to materiał często stosowany, jego niższa gramatura sprawia, że dokumenty mogą być mniej trwałe i bardziej podatne na uszkodzenia, co jest niewłaściwe w kontekście obwieszczeń, które powinny wytrzymywać dłuższy czas ekspozycji. Fleksografia, z kolei, jest technologią skierowaną głównie na druk opakowań i etykiet, co nie ma zastosowania w przypadku standardowych dokumentów urzędowych. Błędem w rozumowaniu jest zatem wybór technologii i materiałów, które nie odpowiadają specyfice i wymaganiom zarówno estetycznym, jak i funkcjonalnym dla tego typu druku. Zrozumienie tych zasad pozwala na dokonywanie bardziej świadomych wyborów w zakresie produkcji materiałów urzędowych.

Pytanie 8

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. primera gruntującego

B. jednego z tuszów "light"

C. pudru drukarskiego

D. folii magnetycznej

Zastosowanie tuszów "light" na powierzchni szklanej nie jest właściwe, ponieważ nie są one przeznaczone do pracy z gładkimi, nieporowatymi materiałami, jak szkło. W rzeczywistości ich struktura i właściwości utrudniają adekwatne przyleganie oraz wchłanianie, co prowadzi do słabej jakości druku. W przypadku pudru drukarskiego, jego rola w procesie druku UV jest ograniczona i nie jest rekomendowany do wykończenia powierzchni szklanych, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej przyczepności ani nie wspomaga trwałości końcowego wydruku. Folia magnetyczna również nie ma zastosowania w tym kontekście, jako że jest używana głównie w druku wielkoformatowym, gdzie wymagana jest możliwość łatwego przymocowania i demontażu. Pomijając fakt, że nie jest to materiał stosowany na szkle, jej zastosowanie w tym przypadku mogłoby prowadzić do problemów z trwałością i estetyką wydruku. Właściwe przygotowanie powierzchni jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości wydruków, a zastosowanie primerów gruntujących jest standardem w branży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów, takich jak łuszczenie się farby, blaknięcie kolorów czy kruszenie tuszu, co wyraźnie podkreśla potrzebę znajomości odpowiednich technik i materiałów w procesie druku UV.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jaką kwotę należy przeznaczyć na materiał potrzebny do wykonania 160 okładzin w formacie A5, jeśli arkusz tektury A1 kosztuje 4 zł?

A. 80 zł

B. 48 zł

C. 40 zł

D. 25 zł

Aby obliczyć koszt materiału na 160 okładzin formatu A5, należy najpierw obliczyć, ile arkuszy A1 będzie potrzebnych do wykonania tych okładzin. Format A5 ma powierzchnię 1/4 arkusza A1, co oznacza, że z jednego arkusza A1 można wykonać 4 okładzin A5. Dlatego, aby uzyskać 160 okładzin A5, potrzebujemy 160 / 4 = 40 arkuszy A1. Koszt jednego arkusza A1 wynosi 4 zł, więc całkowity koszt wyniesie 40 * 4 zł = 160 zł. Jednak, aby uzyskać poprawną odpowiedź, musimy zrozumieć, że w pytaniu chodzi o koszt materiału na 160 okładzin, co równoznaczne jest z przedstawioną odpowiedzią, w której może zostać pomyłkowo przyjęty inny wymiar. W praktyce, w branży poligraficznej i produkcyjnej, znajomość formatów i umiejętność obliczenia kosztów materiałów jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budżetem oraz zasobami. Standardowe praktyki w tym obszarze obejmują przeliczanie powierzchni oraz optymalne wykorzystanie materiałów, co prowadzi do redukcji kosztów i marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 11

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 597 x 844 mm

B. 426 x 600 mm

C. 600 x 847 mm

D. 423 x 597 mm

Odpowiedź 600 x 847 mm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wymiar brutto plakatu w formacie A1, który wynosi 594 x 841 mm. Przy dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy dodać 6 mm do długości i szerokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary brutto: 594 mm + 6 mm = 600 mm oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm. Spady są kluczowym elementem w projektowaniu graficznym, szczególnie w druku, ponieważ zapewniają, że po przycięciu materiału na krawędziach nie pojawią się białe krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć problemów z estetyką końcowego produktu. W przypadku plakatów i innych materiałów promocyjnych, dobrze zaprojektowane spady mogą znacząco poprawić wygląd i profesjonalizm finalnej produkcji, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej i marketingowej.

Pytanie 12

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na HSB

B. RGB na CMYK

C. CMYK na RGB

D. RGB na LAB

Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 13

Czas realizacji składu publikacji wyniesie 3 dni robocze (po 8 godzin dziennie). Oblicz koszt wykonania składu, jeśli stawka godzinowa pracy operatora wynosi 40 zł?

A. 960 zł

B. 800 zł

C. 640 zł

D. 1280 zł

Aby obliczyć koszt wykonania składu publikacji, należy najpierw zrozumieć, ile godzin pracy operatora będzie wymagane. W tym przypadku mamy 3 dni robocze, a każdy dzień to 8 godzin pracy, co daje łącznie 24 godziny (3 dni x 8 godzin). Koszt jednej godziny pracy operatora wynosi 40 zł. Zatem, całkowity koszt wykonania składu można obliczyć mnożąc liczbę godzin przez stawkę godzinową: 24 godziny x 40 zł/godzinę = 960 zł. Taki sposób kalkulacji jest standardem w branży wydawniczej i graficznej, gdzie kosztorysowanie projektów opiera się na stawkach godzinowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektów oraz zapewnienia transparentności w rozliczeniach z klientami. Przykładowo, w przypadku większych projektów, takich jak publikacje książkowe czy czasopisma, precyzyjne oszacowanie czasu pracy może znacząco wpłynąć na rentowność całego przedsięwzięcia.

Pytanie 14

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. przeszycia tunelu na tkaninie

B. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

C. zainstalowania stalowych oczek

D. wzmocnienia krawędzi kapitałką

Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2

B. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2

C. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2

D. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2

Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 18

Formaty zapisu książek w formie publikacji elektronicznych, które są przeznaczone do wyświetlania w internecie, to

A. CDR, EPUB, HTML

B. PDF, EPUB, HTML

C. CSV, PSD, EPUB

D. AI, EPUB, FLA

Formaty PDF, EPUB i HTML to najczęściej wykorzystywane standardy do publikacji książek elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest szeroko stosowanym formatem, który zachowuje układ i wygląd dokumentu niezależnie od urządzenia, co sprawia, że jest idealny do publikacji, które wymagają dokładności wizualnej, takich jak e-booki z bogatą grafiką. EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o e-bookach, który pozwala na elastyczne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach. Dzięki możliwości zmiany rozmiaru tekstu i dostosowywania układu, EPUB jest preferowany w przypadku dłuższych publikacji. HTML (HyperText Markup Language) to język znaczników, który wykorzystywany jest głównie do tworzenia stron internetowych. Jego zaletą jest możliwość interaktywności oraz wykorzystania multimediów. Zastosowanie tych formatów w praktyce podkreśla ich znaczenie w branży, gdyż pozwala to wydawcom na dostosowanie treści do różnych platform i urządzeń, jak tablet, smartfon czy komputer. Użycie standardowych formatów sprzyja również lepszej dostępności treści oraz ich łatwiejszej dystrybucji.

Pytanie 19

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. tomu

B. działu

C. rozdziału

D. strony

Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 20

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne

B. jednobarwne oraz wielobarwne

C. analogowe oraz cyfrowe

D. regularne i nieregularne

Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja oryginałów według sposobu ich obserwacji koncentruje się na ich właściwościach fizycznych. Oryginały refleksyjne to te, które odbijają światło, co umożliwia ich obserwację z wykorzystaniem różnych źródeł światła. Przykładem mogą być materiały takie jak lustra czy powierzchnie lakierowane. Oryginały transparentne natomiast to takie, które pozwalają na przejście światła przez nie, co jest istotne w przypadku analizy materiałów takich jak szkło czy przezroczyste tworzywa sztuczne. W praktyce, rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie w dziedzinach takich jak optyka, gdzie odpowiednia analiza właściwości optycznych materiałów jest fundamentalna dla projektowania systemów optycznych, takich jak soczewki, filtry czy systemy obrazowania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala na lepsze dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań w technologii, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w inżynierii materiałowej oraz optyce.

Pytanie 21

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 2 formy.

B. 6 form.

C. 8 form.

D. 4 formy.

W przypadku odpowiedzi wskazujących na 2, 6 lub 8 form, pojawiają się nieporozumienia dotyczące fundamentalnych zasad druku offsetowego. Wybór 2 form sugeruje, że można zrealizować dwustronny druk bez odpowiedniego przygotowania, co jest niepraktyczne, ponieważ każda strona wymaga osobnych form do zadrukowania pełnych kolorów. Z kolei odpowiedź 6 form jest również błędna, ponieważ nie obejmuje wszystkich wymaganych form do pokrycia obu stron w pełnym kolorze. Przy 4 + 4, każda strona zadrukowana w pełnym kolorze wymaga zatem 4 form, co daje razem 8 form. Jeśli jednak wykorzystujemy techniki druku z odwracaniem przez margines, możemy ograniczyć liczbę naświetlanych form. Wreszcie, wybór 8 form jest zgodny z zasadą, że każda strona wymaga pełnego zadrukowania, a mimo to nie uwzględnia zastosowania technik optymalizacji, które są istotne w nowoczesnym druku offsetowym. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i nieekonomicznych rozwiązań, które są sprzeczne z dobrymi praktykami w branży, które dążą do redukcji kosztów przy zachowaniu wysokiej jakości produkcji.

Pytanie 22

Jakie aplikacje są wykorzystywane do stworzenia wektorowego logo w systemie identyfikacji wizualnej przedsiębiorstwa?

A. Illustrator, AfterEffects

B. Inkscape, CorelDraw

C. Inkscape, Lightroom

D. CorelDraw, Premiere

Wybór odpowiedzi, który zawiera programy takie jak Lightroom, Premiere czy AfterEffects, jest błędny z kilku powodów. Lightroom to aplikacja głównie przeznaczona do edycji zdjęć i zarządzania obrazami rastrowymi, a nie do tworzenia grafiki wektorowej. Jego funkcje są skierowane na poprawę jakości zdjęć, organizację bibliotek zdjęciowych oraz ich kalibrację kolorystyczną, co nie ma zastosowania w kontekście projektowania logo. Premiere to oprogramowanie do montażu wideo, służące do edycji filmów, a nie do tworzenia grafik. Z tego powodu, jego funkcjonalności są całkowicie niezwiązane z potrzebami projektantów logo. Z kolei AfterEffects, znany z animacji i efektów wizualnych w filmach oraz projektach multimedialnych, również nie jest narzędziem do projektowania wektorowego. Użycie tych aplikacji w kontekście identyfikacji wizualnej firmy prowadzi do nieporozumień dotyczących właściwych narzędzi graficznych. Kluczowym błędem jest mylenie różnych typów oprogramowania i ich zastosowań. Właściwe wybory powinny koncentrować się na programach, które umożliwiają pracę z grafiką wektorową, co jest niezbędne do tworzenia profesjonalnych i skalowalnych projektów logo.

Pytanie 23

Jaki format pozwala na zapis animowanego pliku przeznaczonego do publikacji w sieci z zachowaniem przezroczystości?

A. GIF

B. PSD

C. JPG

D. EPS

Odpowiedzi takie jak JPG, PSD oraz EPS nie są odpowiednie do zapisywania animowanych plików z zachowaniem przezroczystości, co jest kluczowym aspektem omawianego zagadnienia. Format JPG (Joint Photographic Experts Group) jest popularny do przechowywania obrazów rastrowych, jednak nie obsługuje przezroczystości ani animacji. JPG jest idealny dla zdjęć wysokiej jakości, lecz jego algorytm kompresji usuwa informacje o przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście animacji, gdzie przezroczystość jest często wymagana. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików programu Adobe Photoshop, służącym do przechowywania wszystkich warstw, efektów oraz innych informacji o projekcie. Choć PSD może zawierać przezroczystość, nie jest on formatem przeznaczonym do publikacji w Internecie i nie obsługuje animacji w tradycyjnym sensie. Format EPS (Encapsulated PostScript) również nie jest odpowiedni dla animacji. EPS jest używany głównie do wymiany grafik wektorowych oraz bitmapowych między różnymi systemami graficznymi, ale nie oferuje wsparcia dla animacji ani przezroczystości w sposób, który można by wykorzystać w sieci. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że te formaty mogłyby spełniać wymagania dotyczące animacji, jednak ich struktura i przeznaczenie są inne, co prowadzi do niewłaściwych wyborów przy projektowaniu interaktywnych treści internetowych.

Pytanie 24

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Cyfrowy druk solwentowy

B. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

C. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

D. Zarządzanie kolorem

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 25

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi

B. 600 dpi

C. 1 200 dpi

D. 300 dpi

Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 26

Czym są elementy, które bezpośrednio pozwalają na modyfikację kształtu obiektów wektorowych?

A. obrys, ścieżki przycinania

B. wypełnienia, grupy ścieżek

C. punkty kontrolne, ścieżki

D. warstwy, grupy ścieżek

Punkty kontrolne oraz ścieżki to kluczowe elementy w grafice wektorowej, które umożliwiają bezpośrednią manipulację kształtem obiektów. Punkty kontrolne są to specyficzne punkty na krawędziach obiektu, które służą do modyfikacji jego kształtu, dzięki czemu można łatwo tworzyć bardziej złożone formy. Ścieżki natomiast to linie, które łączą te punkty kontrolne, definiując granice obiektu. Przykładem zastosowania jest program Adobe Illustrator, w którym poprzez przesuwanie punktów kontrolnych można dynamicznie zmieniać kształt obiektu, co jest istotne w projektowaniu grafiki, ilustracji czy logotypów. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla każdego grafika, ponieważ pozwala na efektywne dostosowanie projektów do wymagań klientów oraz zmieniających się trendów wizualnych. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak SVG (Scalable Vector Graphics) opierają się na tych podstawowych zasadach, umożliwiając tworzenie elastycznych i skalowalnych grafik, które są niezwykle ważne w web designie i aplikacjach mobilnych.

Pytanie 27

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Media Encoder

B. Widget Browser

C. Bridge

D. Acrobat

Adobe Bridge jest zaawansowanym narzędziem do zarządzania zdjęciami oraz organizacji plików multimedialnych, które pełni kluczową rolę w ekosystemie aplikacji Adobe. Umożliwia użytkownikom katalogowanie, przeglądanie i sortowanie fotografii oraz innych elementów graficznych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki funkcjom takim jak tworzenie kolekcji, oznaczanie metadanymi oraz możliwość przeglądania wstępnych podglądów różnych formatów plików, Bridge znacząco ułatwia pracę kreatywnym profesjonalistom. Przykładem zastosowania może być organizacja dużego zasobu zdjęć, które są następnie wykorzystywane w projektach graficznych w programach takich jak Photoshop czy InDesign. Umożliwia również integrację z Adobe Stock, co pozwala na łatwe dodawanie zasobów do istniejącego katalogu. W kontekście standardów branżowych, odpowiednie zarządzanie plikami multimedialnymi i ich metadanymi jest kluczowe dla efektywnego workflow w dziedzinie fotografii i projektowania graficznego, co czyni Adobe Bridge narzędziem niezbędnym w codziennej pracy.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 32 składek

B. 10 składek

C. 20 składek

D. 16 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Który akronim nie jest związany z farbami procesowymi?

A. CMY

B. RGBA

C. CMYK

D. CMYKOG

Wybór CMY, CMYK oraz CMYKOG wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące klasyfikacji modeli kolorów. CMY to model, który opiera się na procesie subtraktywnym, w którym kolory są tworzone przez absorpcję światła przy użyciu trzech podstawowych barw: cyjan, magenta i żółty. CMYK rozszerza ten model o czarny, co jest standardem w druku offsetowym, aby poprawić głębię oraz jakość ciemnych odcieni. Z kolei CMYKOG to rozszerzenie, które dodaje odcienie pomarańczowego i zielonego, co może być stosowane w bardziej zaawansowanych procesach druku, aby uzyskać szerszą gamę kolorów. W przeciwieństwie do tego, RGBA nie jest akronimem związanym z farbami procesowymi, lecz z kolorami w kontekście cyfrowym. Typowym błędem jest mylenie zastosowań kolorów w druku oraz w grafice cyfrowej. Warto również zauważyć, że każdy z tych modeli ma swoje specyficzne zastosowania oraz ograniczenia, które są ważne w kontekście pracy kreatywnej. Na przykład, w projektach drukowanych istotne jest zrozumienie, jak różne kolory mogą reagować ze sobą, co może wpływać na ostateczny efekt wizualny. Pomocne jest więc bieżące śledzenie standardów branżowych, aby poprawić jakość i dokładność odwzorowania kolorów w różnych mediach.

Pytanie 32

Jaką kwotę należy zapłacić za złamanie jednego arkusza w formacie A1 na składkę 32-stronicową, jeśli cena za złamanie wynosi 1 grosz?

A. 4 gr

B. 6 gr

C. 3 gr

D. 5 gr

W odpowiedziach, które wskazują na 5 groszy, 3 grosze czy 6 groszy, pojawiają się błędne założenia dotyczące kosztu złamania arkusza formatu A1. Kluczowym zagadnieniem jest błędne zrozumienie, jak liczy się całkowity koszt złamania w kontekście liczby stron. Koszt złamania arkusza A1 jest ustalany na podstawie ilości złamań potrzebnych do podziału na mniejsze składki, a nie na podstawie samej liczby stron. Każde złamanie arkusza A1 kosztuje 1 grosz, a dla 32-stronicowej publikacji, która zazwyczaj wymaga 4 złamań, całkowity koszt wynosi 4 grosze. W przypadku odpowiedzi sugerujących, że koszt wynosi 5 lub 6 groszy, mylone są podstawowe zasady dotyczące wyceny złamań, co prowadzi do zawyżenia kosztów. Warto również zwrócić uwagę na typowe błędy myślowe, takie jak niewłaściwe mnożenie lub dodawanie kosztów, co może wyniknąć z braku zrozumienia samego procesu złamania i jego wpływu na finalny koszt druku. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów w branży poligraficznej powinno opierać się na precyzyjnych danych, które umożliwiają zrozumienie zależności między strukturą publikacji a kosztami produkcji.

Pytanie 33

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. PDF

B. CDR

C. EPS

D. PSD

Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowany do przechowywania dokumentów w sposób, który zapewnia ich jednolity wygląd na różnych urządzeniach i platformach. PDF utrzymuje wszystkie elementy graficzne, czcionki oraz układ strony, niezależnie od tego, na jakim oprogramowaniu lub urządzeniu jest otwierany. Dzięki temu, publikacje zapisane w formacie PDF zachowują swój pierwotny wygląd, co jest kluczowe w przypadku materiałów do druku, prezentacji czy dokumentów formalnych. W praktyce, PDF jest standardem w branży wydawniczej oraz kreatywnej, ponieważ umożliwia łatwe przesyłanie i dystrybucję dokumentów, a także wspiera różne funkcje, takie jak interaktywne formularze czy zabezpieczenia. Ponadto, PDF jest zgodny z normami ISO, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydawców oraz projektantów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2

B. Tektura lita 420 g/m2

C. Karton powlekany 250 g/m2

D. Papier syntetyczny 60 g/m2

Karton powlekany 250 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydrukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, karton powlekany charakteryzuje się wysoką jakością powierzchni, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i żywych kolorów, które są niezwykle ważne w materiałach reklamowych. Ponadto, grubość 250 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność, co jest istotne dla folderów, które mają być estetyczne i trwałe. Zastosowanie druku elektrofotograficznego na tym podłożu wyniknie w doskonałej rejestracji detali, co jest niezbędne w przypadku skomplikowanych grafik czy zdjęć. W branży reklamowej ważne jest także, aby materiały były odporne na zniszczenia i zarysowania; karton powlekany spełnia te wymagania, dzięki czemu foldery zachowują swoją atrakcyjność wizualną przez dłuższy czas. Dodatkowo, stosowanie kartonu powlekanego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, a także z normami jakości, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji. Przykładem zastosowania takiego podłoża mogą być foldery promujące wydarzenia, które wymagają wysokiej jakości wizualnej oraz odporności na uszkodzenia podczas transportu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Tracking to

A. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

B. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

C. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

D. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 40

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 000 zł

B. 3 600 zł

C. 3 200 zł

D. 3 400 zł

Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej