Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 11:28
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 11:50

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uniknąć przerywania nici górnej podczas szycia na stębnówce, należy między innymi

A. nie polerować elementów roboczych maszyny

B. zwiększyć nacisk sprężynki kompensacyjnej

C. przewlekać nić przez prowadniki w sposób dowolny

D. używać nici o odpowiedniej grubości i wytrzymałości

Stosowanie nici o odpowiedniej wytrzymałości i grubości jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania maszyny szyjącej, zwłaszcza podczas szycia na stębnówce. Nici, które są zbyt cienkie mogą łatwo pękać pod wpływem napięcia i obciążenia, co prowadzi do zrywania się górnej nici. Z kolei zbyt grube nici mogą nie mieścić się w uchwycie igły lub mogą powodować uszkodzenia materiału. W praktyce, dobór odpowiednich nici zależy od rodzaju materiału, który jest szyty oraz od wymagań projektu. W przypadku materiałów ciężkich, takich jak denim, zaleca się używanie grubych, wytrzymałych nici, natomiast do cienkich tkanin, takich jak jedwab, odpowiednie będą nici cienkie. Warto również zwrócić uwagę na producentów nici, którzy często oferują specyfikacje dotyczące ich zastosowania, co może być pomocne w doborze. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, określają parametry jakości nici i ich zastosowanie w różnych technikach szycia, co dodatkowo ułatwia dokonanie właściwego wyboru.

Pytanie 2

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z etaminy

B. Z satyny

C. Z kretonu

D. Z flaneli

Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.

Pytanie 3

Podaj wymiary sukni damskiej, które są niezbędne do wyliczenia ilości materiału potrzebnego do jej uszycia?

A. Długość tylu sukni, długość przodu sukni

B. Długość sukni do linii talii, długość rękawa

C. Długość rękawa, szerokość sukni na linii bioder

D. Długość sukni, długość rękawa

Odpowiedź wskazująca na długość sukni oraz długość rękawa jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe w procesie obliczania zużycia materiału. Długość sukni określa, ile materiału potrzebujemy na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa ma wpływ na ilość materiału wymagającego do stworzenia rękawów. W praktyce, projektanci i krawcy często korzystają z tabel wymiarów, które uwzględniają standardowe rozmiary, aby dokładnie oszacować potrzebną ilość tkaniny. Na przykład, jeśli planujemy uszyć suknię wieczorową, której długość wynosi 150 cm, a długość rękawa to 60 cm, można z dużą dokładnością obliczyć całkowite zużycie materiału, przyjmując dodatkowo margines na szwy i wykończenia. W branży odzieżowej istotne jest także uwzględnienie faktu, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może wpływać na ostateczne obliczenia. Właściwe zrozumienie tych wymiarów przekłada się na efektywność produkcji oraz redukcję strat materiałowych.

Pytanie 4

Aby zmniejszyć zbyt wysoką talię w sukni damskiej, co należy zrobić?

A. rozwalić szew w talii i wszyć, np. taśmę dekoracyjną

B. rozszerzyć sukienkę w okolicy talii

C. doszyć plisę do dolnej części sukienki

D. dołączyć karczek do dolnej sekcji sukienki

Poszerzenie sukienki na linii talii, choć może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu za wysokiej talii. Taki zabieg często prowadzi do jeszcze większych trudności z uzyskaniem odpowiedniego fasonu, ponieważ zmienia proporcje całej sukni, co może wpłynąć na jej ogólny wygląd. Niewłaściwe podejście do poszerzenia może prowadzić do zniekształcenia sylwetki, co jest szczególnie problematyczne w przypadku odzieży damskiej, gdzie odpowiednie akcentowanie talii jest kluczowe dla uzyskania estetycznej figury. Z kolei doszycie plisy do linii dołu sukienki nie ma bezpośredniego związku z obniżeniem talii, ponieważ koncentruje się na dolnej części odzieży, co może jedynie zmieniać jej długość, a nie kształt figury w okolicy talii. Co więcej, doszycie karczka do dolnej części sukienki również nie rozwiązuje problemu, ponieważ karczek jest elementem konstrukcyjnym, który bardziej wpływa na górne partie odzieży. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na poprawie dolnej części sukni, zamiast skupić się na zasadniczych kwestiach związanych z jej krojem i proporcjami. Doświadczeni krawcy wiedzą, że kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy odzieży wpływają na końcowy efekt i jak zmiany w jednej części mogą rzutować na całość.

Pytanie 5

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Wpuszczanym

B. Francuskim

C. Zwykłym

D. Obrębiającym

Wykończenie dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej szwem obrobionym jest optymalnym rozwiązaniem ze względu na jego funkcjonalność oraz estetykę. Szw obrobiony, zwany również szwem overlockowym, skutecznie zabezpiecza krawędzie materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne przy użytkowaniu bawełny, która może się łatwo przerwać. W praktyce, taki szew nie tylko nadaje spódnicy wykończony wygląd, ale także zwiększa jej trwałość. Dobrym przykładem może być użycie maszyny do szycia z funkcją overlocka, co pozwala na szybkie i efektywne wykończenie krawędzi. Warto pamiętać, że w profesjonalnym szyciu, wykorzystanie obrobienia krawędzi tkaniny jest standardem, który wpływa na jakość i estetykę gotowego produktu. Dobre praktyki sugerują również, aby przed przystąpieniem do szycia, tkaninę odpowiednio przygotować, co może obejmować jej pranie oraz prasowanie, co pozwoli na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek po zakończeniu pracy. W ten sposób, wykonanie szwu obrobionego stanowi kluczowy krok w procesie szycia, który ma praktyczne zastosowanie w codziennym użytku materiałów tekstylnych.

Pytanie 6

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SyTy

B. SySvXpTp

C. SySvXp

D. XlXl

Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.

Pytanie 7

Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?

A. XIXI+ XcXc = opx

B. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx

C. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx

D. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx

Odpowiedzi, które nie są poprawne, bazują na błędnych założeniach dotyczących systemu pomiarowego oraz skomplikowania obliczeń dotyczących obwodu klatki piersiowej. Przykłady takie jak 'XIXI+ XcXc = opx' oraz 'SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx' wprowadzają elementy, które nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań dotyczących pomiaru. Pierwsza z tych odpowiedzi pomija kluczowy element, jakim jest 2PcPl, co skutkuje niepełnym wynikiem, który nie oddaje rzeczywistego wymiaru. Druga odpowiedź nie bierze pod uwagę istotnych czynników, takich jak różnice w proporcjach ciała oraz typ sylwetki, co jest konieczne do uzyskania dokładnych wyników. Użycie nieodpowiednich symboli i terminologii, jak na przykład w 'SySvXpTp', pokazuje nieporozumienie dotyczące podstawowych koncepcji analizy wymiarów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem uproszczenie procesu pomiaru, co prowadzi do niemożności uwzględnienia wszystkich zmiennych, jakie wpływają na ostateczny wynik. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na wymiar kształtu ciała, jest fundamentalne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i szyciem odzieży, a błędne wyliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem i komfortem użytkowania.

Pytanie 8

Symbol pomiaru krawieckiego "łuk długości pleców" to

A. PcPl

B. SyTy

C. XcXc

D. RvNv

Pozostałe odpowiedzi, takie jak RvNv, PcPl i XcX, są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistym oznaczeniom stosowanym w pomiarach krawieckich. RvNv mogłoby sugerować pomiar długości rękawa, ale nie jest uznawane w standardach krawieckich. Podobnie, PcPl i XcX również nie mają zastosowania w kontekście mierzonych parametrów przy tworzeniu odzieży. Często występującym błędem w podejściu do takiego pytania jest mylenie symboli z innymi, które mogą wydawać się podobne, mimo że oznaczają zupełnie inne pomiary. Użytkownicy mogą również nie być świadomi, że w krawiectwie istnieje ustalony zestaw skrótów i symboli, które mają swoje źródło w międzynarodowych standardach, takich jak ISO lub normy krajowe. Dlatego kluczowe jest zapoznanie się z tymi standardami, aby uniknąć pomyłek. Stosowanie niepoprawnych oznaczeń prowadzi do poważnych nieścisłości w pomiarach, co w konsekwencji wpływa na jakość i dopasowanie odzieży. Zachęcamy do zaznajomienia się z literaturą krawiecką oraz standardami branżowymi, które precyzują, jakie pomiary są kluczowe i jak powinny być oznaczane.

Pytanie 9

Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie

A. punktów styku na krawędziach elementów

B. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części

C. miejsc wszycia kieszeni

D. miejsc montażu zapięcia

Wybór odpowiedzi dotyczący punktów spotkań na krawędziach elementów, miejsc wykonania zapięcia oraz miejsc naszycia kieszeni wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów projektowania odzieży. Punkty spotkań na krawędziach elementów są istotne w kontekście konstrukcji, ale nie mają bezpośredniego wpływu na ogólny kształt kamizelki, który jest determinowany przez linie modelowe. Miejsca wykonania zapięcia są bardziej technicznym detalem, który nie wpływa na zamysł estetyczny odzieży, a ich oznaczenie można wykonać na późniejszych etapach produkcji. Również naszycie kieszeni, chociaż istotne z praktycznego punktu widzenia, nie ma znaczenia na etapie modelowania formy, ponieważ przyporządkowanie lokalizacji kieszeni następuje zwykle po ustaleniu zasadniczego kształtu odzieży. Kluczowym błędem myślowym jest skupienie się na detalach konstrukcyjnych, zaniedbując istotę formy dekoltu i dołu, które są fundamentalne dla estetyki i funkcjonalności kamizelki. Warto zrozumieć, że projektowanie odzieży to proces, w którym każdy etap ma swoje znaczenie, a szczegóły mogą być dostosowywane w ramach już istniejącej formy, która powinna być najpierw określona przez linie modelowe.

Pytanie 10

Jakie jest wymiary dodatku konstrukcyjnego na linii bioder dla standardowej konstrukcji spódnicy bazowej z cienkiej tkaniny wełnianej?

A. 0,5 cm dla obt

B. 1,0 cm dla obt

C. 1,0 cm dla ½ obt

D. 2,0 cm dla ½ obt

Warto zwrócić uwagę na to, że błędne odpowiedzi dotyczące wielkości dodatków konstrukcyjnych na linii bioder mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieżowej. Przyjęcie wartości 1,0 cm dla obt lub 0,5 cm dla obt jest niewłaściwe, ponieważ te wysokości nie zapewniają wystarczającej przestrzeni dla naturalnych ruchów ciała. Dodatki konstrukcyjne powinny być dostosowane do rodzaju tkaniny oraz zamierzonego kroju spódnicy. Cienkie tkaniny wełniane wymagają szczególnej uwagi, ponieważ ich struktura różni się od innych materiałów. Ponadto, przy założeniu zbyt małych dodatków na biodra, może dojść do zniekształcenia sylwetki oraz nieestetycznego układania się materiału w okolicach bioder. W praktyce, przy projektowaniu odzieży, istotne jest nie tylko uwzględnienie wymiarów, ale również analizowanie dynamiki ruchu. Warto również zaznaczyć, że standardowe dodatki konstrukcyjne są ustalane na podstawie doświadczeń w branży krawieckiej oraz preferencji klientów, co oznacza, że ich wartość jest uzależniona od wielu czynników, w tym stylu, kroju oraz przeznaczenia odzieży. Dlatego błędne założenia dotyczące tych wartości mogą prowadzić do niepoprawnych efektów końcowych w projektowanej odzieży.

Pytanie 11

Aby ręcznie wykonać dziurki w bawełnianej bluzce dla dziewczynki, należy użyć ściegu

A. stębnowy

B. dziergany

C. pętelkowy

D. zakopiański

Odpowiedzi zakopiański, stębnowy oraz pętelkowy nie są odpowiednie do odszycia dziurek w bawełnianej bluzce dziewczęcej, ponieważ każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowanie, które nie zgadza się z wymaganiami tego zadania. Ścieg zakopiański, znany głównie z haftu, jest bardziej dekoracyjny i nie jest przeznaczony do tworzenia dziurek, które muszą być funkcjonalne oraz wytrzymałe. Użycie tego ściegu do dziurek mogłoby prowadzić do ich niestrukturalności oraz łatwego uszkodzenia. Ścieg stębnowy jest z kolei techniką wykorzystywaną do szycia szwów, ale nie ma on odpowiednich właściwości elastycznych, co czyni go niewłaściwym wyborem do odszycia dziurek, które wymagają pewnej swobody ruchu, aby umożliwić łatwe wciąganie guzika. Z kolei ścieg pętelkowy, mimo że używany w niektórych technikach szycia, również nie nadaje się do tego celu, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej struktury ani wytrzymałości, które są niezbędne w przypadku dziurek. Powszechnym błędem jest mylenie funkcji estetycznej i funkcjonalnej podczas wyboru ściegu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że dziurki powinny być zarówno praktyczne, jak i estetyczne, a odpowiedni ścieg, jak dziergany, spełnia te wymagania.

Pytanie 12

Jaką maszynę powinno się wykorzystać do realizacji krytego obrębu pojedynczego w spodniach?

A. Fastrygówkę

B. Ryglówkę

C. Zygzakówkę

D. Podszywarkę

Podszywarka to maszyna, która jest zaprojektowana specjalnie do szycia krytych obrębów, co czyni ją idealnym wyborem do wykonania tego rodzaju wykończenia w spodniach. Jej konstrukcja pozwala na precyzyjne i estetyczne wykończenie krawędzi materiału, a także zabezpieczenie ich przed strzępieniem. W procesie szycia, podszywarka stosuje specjalny rodzaj ściegu, który łączy dwa lub więcej warstw materiału, dając efekt gładkiego i profesjonalnego wykończenia. Dzięki temu, odzież nie tylko wygląda estetycznie, ale również zyskuje na trwałości. Przykładem zastosowania podszywarki w praktyce może być produkcja spodni, gdzie kryty obręb stosuje się często w nogawkach, aby nie tylko podkreślić linię odzieży, ale również zabezpieczyć krawędzie przed zniszczeniem. W branży mody, stosowanie podszywarek jest standardem, ponieważ zapewnia wysoką jakość i długowieczność produktów odzieżowych.

Pytanie 13

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 150°C bez użycia pary

B. 200°C z użyciem pary

C. 110°C bez użycia pary

D. 180°C z użyciem pary

Prasowanie fartucha lekarskiego w temperaturze 180°C z użyciem pary może wydawać się właściwym wyborem, jednak w rzeczywistości jest to niewystarczająca temperatura do skutecznego usunięcia zagnieceń i zapewnienia higieny. W przypadku materiału, jakim jest bawełniany perkal, 180°C może nie pozwolić na efektywne działanie pary, co prowadzi do niedostatecznego wygładzenia tkaniny. Z kolei temperatura 150°C bez użycia pary jest zdecydowanie zbyt niska, aby uzyskać zadowalający efekt prasowania, co może skutkować utrzymującymi się zagnieceniami oraz problemami z estetyką fartucha. Prasowanie w temperaturze 110°C bez użycia pary jest wręcz nieakceptowalne w kontekście odzieży medycznej, ponieważ taka temperatura nie tylko nie jest wystarczająca do skutecznego prasowania, ale również może prowadzić do zagniecenia tkaniny oraz braku sterylności, co jest kluczowe w środowisku medycznym. Warto zwrócić uwagę na istotne różnice pomiędzy metodami prasowania i ich wpływem na jakość odzieży. W kontekście pracy w placówkach zdrowotnych, przestrzeganie standardów prasowania jest niezwykle ważne, aby zapewnić nie tylko schludny wygląd, ale przede wszystkim odpowiednią higienę i komfort użytkowania, co jest kluczowe w codziennej pracy personelu medycznego.

Pytanie 14

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. wkład klejowy z włókniteksu

B. kamel

C. taśmę tkaną

D. taśmę elastyczną

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 15

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. opx — obwód klatki piersiowej

B. o0s— obwód szyi

C. SyTy — łuk długości przodu do piersi

D. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 16

Jakim symbolem określa się łuk długości kończyny górnej?

A. SySvXp

B. SyTy

C. RvRv

D. RvNv

Odpowiedzi RvRv, SyTy oraz SySvXp są nieprawidłowe z kilku powodów, które warto dokładnie przeanalizować. RvRv, mimo że może sugerować związek z ruchem, nie odnosi się bezpośrednio do długości kończyny górnej, co jest kluczowym elementem w ocenie biomechanicznej. Ta odpowiedź może sugerować pewne mylne założenia, takie jak zbieżność z innymi strukturami lub zasady pomiarów, które nie mają zastosowania w tym kontekście. Odpowiedź SyTy również nie odnosi się do właściwego oznaczenia łuku długości kończyny górnej; zamiast tego wydaje się być związana z innymi aspektami anatomii, co może prowadzić do nieporozumień w interpretacji wskaźników biomechanicznych. Z kolei SySvXp, który z pozoru mógłby sugerować różne analizy, jest zbyt ogólny i nieodpowiedni w kontekście precyzyjnego oznaczania łuków anatomicznych. Prawidłowym podejściem jest zawsze odniesienie się do aktualnych standardów klinicznych i wytycznych, które jasno określają, jak powinny być interpretowane i stosowane symbole w badaniach biomechanicznych. Błędy myślowe w podejściu do oceny długości kończyny górnej często prowadzą do pomijania kluczowych elementów w diagnostyce, co może wpłynąć na skuteczność dalszej terapii.

Pytanie 17

Jaką grupę pomiarów ciała stanowią pomiary realizowane w dowolnym kierunku szerokości lub długości na krzywych liniach?

A. Wysokości

B. Obwodów

C. Łuków

D. Długości

Pomiary ciała, które są dokonywane w dowolnym kierunku szerokości lub długości po liniach krzywych, zaliczają się do pomiarów łuków. Pomiary te są szczególnie istotne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, a także medycyna, gdzie precyzyjne określenie wymiarów obiektów o nieregularnych kształtach jest kluczowe. Przykładem zastosowania pomiarów łuków może być projektowanie odzieży, gdzie krzywe sylwetki muszą być dokładnie zmierzone, aby osiągnąć idealne dopasowanie. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują wykorzystanie zaawansowanych technik skanowania 3D, które umożliwiają uzyskanie dokładnych danych dotyczących kształtu ciała danej osoby. W kontekście architektury, pomiary łuków są niezbędne przy projektowaniu konstrukcji o krzywych liniach, takich jak łuki mostów czy okna. Odpowiednie standardy, jak ISO 3348 dotyczące pomiarów krzywoliniowych, dostarczają wytycznych, które pomagają w uzyskiwaniu precyzyjnych rezultatów. Podsumowując, pomiary łuków mają kluczowe znaczenie w praktycznych zastosowaniach, które wymagają dokładności i precyzji w pomiarach nieregularnych form.

Pytanie 18

Regulację odległości pomiędzy dwoma następującymi przeplotami ściegu maszynowego w maszynie stębnowej wykonuje się przy pomocy regulatora

A. siły docisku stopki

B. napięcia nici górnej

C. skoku ściegu

D. szerokości ściegu

Skok ściegu jest kluczowym parametrem w maszynach stębnowych, który określa odległość między kolejnymi przeplotami ściegu. Odpowiednie ustawienie skoku ściegu jest istotne dla uzyskania pożądanych efektów szycia, szczególnie przy różnorodnych materiałach, takich jak dzianiny, tkaniny syntetyczne czy naturalne. Zmiana długości ściegu wpływa na estetykę i funkcjonalność wyrobu, co jest szczególnie ważne w przemyśle odzieżowym. Na przykład, dłuższy ścieg jest często stosowany w przypadku szycia szwów dekoracyjnych, natomiast krótszy stosuje się w szwach wymagających większej wytrzymałości. Standardy branżowe, takie jak ISO 4916, podkreślają znaczenie dostosowania skoku ściegu w zależności od rodzaju materiału, co pozwala na uzyskanie optymalnej jakości i trwałości szycia. W praktyce, właściwe ustawienie skoku ściegu zapewnia nie tylko estetykę, ale również funkcjonalność wyrobu, co jest kluczowe w kontekście oczekiwań klientów.

Pytanie 19

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. zygzaka

B. łańcuszkowego

C. krytego

D. stębnowego

Ścieg kryty ma zastosowanie głównie w sytuacjach, gdzie potrzebne jest estetyczne wykończenie, a niekoniecznie wzmocnienie struktury. Jego głównym atutem jest to, że jest praktycznie niewidoczny na zewnętrznej stronie materiału, co jednak nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani wytrzymałości w miejscach narażonych na duże obciążenia. Użycie ściegu stębnowego, z kolei, wiąże się z ryzykiem pękania szwu w miejscach narażonych na naprężenia, ponieważ ten rodzaj ściegu nie pozwala na naturalny ruch materiału. Ścieg łańcuszkowy, choć również elastyczny, nie jest idealnym wyborem do wzmacniania wlotów kieszeni, ponieważ jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej wytrzymała w warunkach intensywnego użytkowania. Wybór niewłaściwego ściegu oparty na błędnych założeniach dotyczących ich właściwości może prowadzić do problemów z trwałością odzieży i jej funkcjonalnością. Kluczowe jest zrozumienie, że zastosowanie odpowiedniego ściegu powinno opierać się nie tylko na estetyce, ale przede wszystkim na praktycznych aspektach i wymaganiach dotyczących wytrzymałości oraz elastyczności. Właściwe podejście do wyboru techniki szycia może diametralnie wpłynąć na jakość finalnego produktu oraz jego odporność na codzienne zużycie.

Pytanie 20

Aby połączyć boki spódnicy uszytej z szyfonu, należy użyć szwu

A. nakładanego

B. stykowego

C. francuskiego

D. wpuszczanego

Stosowanie szwu stykowego do zszycia boków spódnicy z szyfonu może wydawać się na pierwszy rzut oka użyteczne, jednak nie jest to podejście zalecane ze względu na specyfikę materiału. Szew stykowy polega na zszywaniu dwóch krawędzi materiału bez ich podwijania, co w przypadku delikatnego szyfonu prowadzi do występowania ostrych krawędzi i nieestetycznych wykończeń. Takie szwy mogą łatwo strzępić się, a ich trwałość jest znacznie niższa niż w przypadku szwów schowanych. W kontekście szywu francuskiego, chociaż jest on bardziej odpowiedni dla grubych materiałów, jego zastosowanie w przypadku szyfonu również nie jest optymalne. Szew francuski wymaga podwójnego zszywania krawędzi, co w efekcie może obciążać materiał i powodować marszczenie. Z kolei szew nakładany, który polega na nakładaniu jednego kawałka tkaniny na drugi i ich zszywaniu, nie zapewnia odpowiednio estetycznego wykończenia, co jest kluczowe w przypadku odzieży eleganckiej, takiej jak spódnice z szyfonu. Wszystkie te techniki mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie delikatnego materiału, co jest równoznaczne z obniżeniem jakości gotowego wyrobu. Stąd kluczowe znaczenie ma wybór odpowiedniej techniki szycia, która zapewni nie tylko estetyczny, ale i trwały efekt końcowy.

Pytanie 21

Schemat instruktażowy, wykorzystywany w dokumentacji odzieżowej, ilustruje

A. wymiary gotowego wyrobu odzieżowego

B. metodę obróbki technologicznej odzieży lub jej elementu

C. sposób realizacji konstrukcji formy odzieżowej

D. kształty oraz wymiary składników wyrobu odzieżowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wymiarów wyrobu odzieżowego gotowego, sposobu wykonania konstrukcji form, czy kształtów i wymiarów elementów wyrobu odzieżowego, choć mogą wydawać się logiczne, nie oddaje istoty rysunku instruktażowego. Rysunki te są zdecydowanie bardziej skoncentrowane na procesach technologicznych, które mają na celu zapewnienie, że produkt końcowy będzie spełniał określone standardy jakości i funkcjonalności. Rysunki przedstawiające wymiary gotowego wyrobu mogą być częścią innej dokumentacji, ale nie oddają pełnego obrazu procesu produkcji. Podobnie, rysunki dotyczące konstrukcji form również nie skupiają się na bezpośrednim procesie obróbki, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich parametrów jakościowych w końcowym produkcie. Warto zauważyć, że często w pracy nad odzieżą stosuje się różne metody obróbcze, które wymagają szczegółowych instrukcji. Niezrozumienie tych procesów może prowadzić do zastosowania niewłaściwych technik, które mogą negatywnie wpłynąć na trwałość i estetykę wyrobu. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na kontekst dokumentacji technicznej i jej zastosowanie w praktyce produkcyjnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów dokumentacji i ich funkcji w procesie produkcji odzieży, co może prowadzić do nieporozumień i obniżenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 22

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

B. materiałów zasadniczych

C. dodatków krawieckich

D. wykonania wyrobu gotowego

Ocena jakości sukienki z uwzględnieniem materiałów zasadniczych, wykonania elementów wyrobu odzieżowego czy dodatków krawieckich, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu tego, co wpływa na układalność i ostateczną jakość wyrobu gotowego. Materiały zasadnicze mają wpływ na trwałość oraz komfort noszenia, jednak nie zawsze determinują sposób, w jaki sukienka się układa. Na przykład, nawet najdroższe materiały mogą źle się układać, jeśli konstrukcja wyrobu nie jest odpowiednio przemyślana. Również wykonanie poszczególnych elementów odzieży, jak szwy czy wykończenia, jest ważne, ale głównie w kontekście ich wpływu na ogólną jakość wyrobu, a nie bezpośrednio na jego układalność. Dodatki krawieckie, takie jak zamki, guziki czy aplikacje, mogą również wpływać na estetykę, ale nie są głównym czynnikiem determinującym, czy sukienka dobrze leży na sylwetce. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie kompleksowego podejścia do analizy jakości wyrobu gotowego. W ocenie sukienek należy zawsze uwzględniać, że układalność jest wynikiem synergii wszystkich tych elementów, a nie tylko pojedynczych składników. Dlatego, aby uzyskać sukienkę o wysokiej jakości, ważne jest, aby wszystkie aspekty - od materiałów po wykonanie detali - zostały zharmonizowane z myślą o końcowym efekcie, czyli odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również komfortowo się nosi.

Pytanie 23

Oblicz potrzebne zużycie tkaniny gładkiej o szerokości 90 cm do uszycia damskiej spódnicy podstawowej o długości 50 cm na wymiary ZWo - 164 cm, ot - 70 cm, obt - 96 cm?

A. 50 cm

B. 100 cm

C. 110 cm

D. 55 cm

Podczas obliczania zużycia tkaniny do uszycia spódnicy wiele osób miewa trudności z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych parametrów. Odpowiedzi takie jak 50 cm czy 55 cm mogą sugerować, że nie zostały wzięte pod uwagę kluczowe elementy, takie jak zapas na szwy czy kształt spódnicy. W przyjętych standardach szycia, długość tkaniny potrzebnej na spódnicę nie powinna być określana tylko na podstawie wymiarów spódnicy, ale również na podstawie jej stylu, rodzaju materiału oraz sposobu wykończenia. Zastosowanie zbyt małej ilości materiału może skutkować nieodpowiednim dopasowaniem odzieży, co w konsekwencji przekłada się na komfort użytkowania i estetykę. Ponadto, brak uwzględnienia wymagań dotyczących tkaniny, takich jak jej elastyczność czy wzornictwo, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie potrzebnego materiału. Istotne jest również zrozumienie, że każdy materiał się różni i może wymagać indywidualnego podejścia, co oznacza, że standardowe obliczenia mogą nie zawsze pasować do specyficznych wymagań projektu. Warto zapoznać się z podstawowymi zasadami szycia, aby uniknąć takich nieporozumień i właściwie oszacować potrzebne zasoby materiałowe.

Pytanie 24

W produkcji miarowo-usługowej, kluczowym czynnikiem do określenia normy zużycia tkaniny wełnianej na wykonanie sukni wizytowej jest:

A. wzrost, fason odzieży, szerokość i rodzaj tkaniny, cena usługi

B. wzrost i obwody klientki, fason odzieży, szerokość i wzór tkaniny

C. wzrost i obwody klientki, szerokość tkaniny, cena usługi

D. wzrost, szerokość tkaniny, cena usługi

Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają wszystkich istotnych elementów związanych z obliczeniem normy zużycia tkaniny, może prowadzić do wielu nieprawidłowości. Odpowiedzi, które skupiają się tylko na wzroście i obwodach klientki, nie uwzględniają wymogu dopasowania fasonu odzieży, co jest kluczowe, aby osiągnąć zamierzony efekt stylistyczny oraz komfort noszenia. Fason wpływa na ilość materiału potrzebnego do wykonania danego modelu, a jego pominięcie może skutkować zbyt dużym lub zbyt małym zużyciem tkaniny. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi sugerują, że cena usługi ma znaczenie w kontekście obliczania normy zużycia tkaniny, co jest mylnym podejściem. Cena jest aspektem, który dotyczy kosztów produkcji, ale nie wpływa na rzeczywistą ilość materiału, którą należy przygotować. Właściwe podejście zakłada, że należy brać pod uwagę zarówno szerokość tkaniny, jak i jej wzór, co jest kluczowe w kontekście efektywności wykorzystania materiału oraz zachowania estetyki odzieży. Przykłady błędnego myślenia obejmują pomijanie elementów dostosowujących projekt do indywidualnych cech klienta, co w branży mody może prowadzić do niezadowolenia końcowego użytkownika oraz wyższych kosztów związanych z przeróbkami lub zwrotami. Przestrzeganie standardów oraz najlepszych praktyk w zakresie projektowania odzieży jest niezwykle ważne, aby zapewnić wysoką jakość i satysfakcję klientów.

Pytanie 25

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. szycia maszynowego

B. prasowania ręcznego

C. krojenia ręcznego

D. szycia ręcznego

Zaparzaczka, znana również jako żelazko parowe lub stacja parowa, jest kluczowym narzędziem w procesie prasowania. Jej głównym zadaniem jest wygładzanie tkanin poprzez zastosowanie pary wodnej, co pozwala na usunięcie zagnieceń oraz poprawę wyglądu odzieży. Prasowanie przy użyciu zaparzaczki nie tylko ułatwia proces pielęgnacji ubrań, ale także wpływa na ich trwałość, ponieważ odpowiednio wyprasowane materiały dłużej zachowują swoje właściwości. W kontekście domowego stanowiska prasowania, zaparzaczka jest jednym z podstawowych elementów, który umożliwia skuteczną obróbkę różnych rodzajów tkanin, od bawełny po syntetyki. W praktyce, stosowanie zaparzaczki pozwala na szybsze i bardziej efektywne prasowanie, co jest istotne dla osób dbających o estetykę swoich ubrań. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie doboru odpowiednich temperatur oraz technik prasowania w zależności od rodzaju materiału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. XcXc

B. RvNv

C. SyTy

D. RvRv

Odpowiedź RvNv jest jak najbardziej trafna. To oznacza, że mówimy tu o pomiarze, który wykonujemy od ramienia do boku, w pionie. W medycynie i anatomii te symbole są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć, co i jak mierzymy. Rv wskazuje na ramię, a Nv na punkt w okolicy łokcia. Tego typu pomiary są super ważne w kontekście oceny zdrowia pacjentów, bo mogą wpływać na diagnozowanie i dostosowanie odpowiednich terapii. W różnych dziedzinach, jak ortopedia czy dietetyka, takie informacje pomagają nam ocenić, jak rośnie i rozwija się ciało pacjenta. No i w badaniach też musimy być precyzyjni, bo to kluczowe, żeby wyniki były wiarygodne.

Pytanie 27

Jaką maszynę wykorzystuje się do łączenia elementów odzieży roboczej wykonanej z drelichu?

A. Overlock

B. Fastrygówkę

C. Pikówkę

D. Stębnówkę

Stębnówka to maszyna służąca do wykonywania jednoigłowych szwów, co czyni ją idealnym narzędziem do łączenia elementów ubrania roboczego z drelichu. Drelich, jako materiał o dużej wytrzymałości, wymaga zastosowania odpowiedniego rodzaj szwu, który zapewni solidność i trwałość połączeń. Szwalnie często wykorzystują stębnówki do szycia szwów prostych, co pozwala na uzyskanie estetycznych i jednocześnie mocnych szwów. Przykładem zastosowania stębnówki może być szycie spodni roboczych, gdzie konieczne jest połączenie różnych części materiału w sposób, który nie tylko wizualnie się prezentuje, ale także wytrzyma intensywne użytkowanie. Stębnówki są zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości szwów w odzieży roboczej, co podkreśla ich kluczową rolę w branży. Dobre praktyki wskazują również na regularną konserwację tych maszyn, co wpływa na ich długowieczność oraz niezawodność w produkcji.

Pytanie 28

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. charakterystyki materiału

B. szkicu bluzki

C. modelu, fasonu bluzki

D. zdobień i detali

Przeniesienie zaszewki piersiowej w bluzce to ważna decyzja, bo to, jak bluzka będzie wyglądać i leżeć, zależy od fasonu. Na przykład, jeśli bluzka jest luźniejsza, to zaszewka może być gdzie indziej niż w bluzce dopasowanej, która ma za zadanie lepiej podkreślić biust. Zaszewka nie tylko sprawia, że materiał lepiej się układa, ale też wpływa na to, jak komfortowo coś się nosi. Moim zdaniem, dobrze dobrana zaszewka to klucz do ładnego kroju, który będzie fajnie wyglądać w różnych sytuacjach. Dlatego warto mieć na uwadze, że jak zmienia się model bluzki, to czasem trzeba też przesunąć zaszewkę, żeby wszystko wyglądało w porządku.

Pytanie 29

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Kropki i groszki

B. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej

C. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej

D. Kraty i pasy

Wzory tkanin mają znaczący wpływ na zużycie materiału w produkcji odzieży, a szczególnie kraty i pasy. Te wzory wymagają precyzyjnego dopasowania, co często prowadzi do większego wykorzystania materiału. W przypadku kraty, konieczność zachowania ciągłości wzoru przy cięciu materiału sprawia, że projektanci muszą zaplanować układ wykroju tak, aby jak najlepiej wykorzystać materiał, co często wiąże się z dodatkowymi marginesami. Pasy z kolei, ze względu na swoją orientację i potrzebę ich układania w sposób, który zapewni spójność wzoru, również zwiększają normy zużycia. Dobrze zaprojektowane wzory, które są zgodne z najlepszymi praktykami, mogą zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce, w branży mody, projektanci często stosują techniki optymalizacji wykrojów, aby zredukować zużycie materiału, jednak wzory takie jak kraty i pasy wprowadzają dodatkowe wyzwania, które muszą być uwzględnione podczas produkcji. Przykładowo, przy projektowaniu garnituru z kratą, kluczowe jest zapewnienie, że wzór na klapie marynarki oraz spodniach jest zgodny, co wymaga starannie przemyślanej konstrukcji, często skutkującej większym zużyciem tkaniny.

Pytanie 30

Ostateczna inspekcja wyrobu odzieżowego polega na weryfikacji

A. jakości materiałów odzieżowych poprzez porównanie ich właściwości z obowiązującymi normami.

B. zgodności wykonania pojedynczych sztuk odzieży z zaakceptowanym modelem.

C. zgodności wykrojonych komponentów odzieży z wzorcami.

D. jakości realizacji poszczególnych elementów odzieży przed ich montażem.

Odpowiedzi sugerujące kontrolę zgodności wykrojonych elementów odzieży z szablonami wzorcowymi oraz jakości wykonania poszczególnych elementów przed ich montażem nie odzwierciedlają właściwego podejścia do kontroli ostatecznej. Kontrola wykrojów jest częścią procesu produkcji, ale nie jest to kluczowy element końcowej weryfikacji. Weryfikacja jakości wykonania przed montażem stanowi etap wcześniejszy, którego celem jest wyeliminowanie wad, zanim produkt zostanie złożony. Natomiast kontrola ostateczna ma na celu sprawdzenie, czy gotowy wyrób odpowiada zatwierdzonemu modelowi. Z kolei odpowiedź dotycząca jakości materiałów nie dotyczy bezpośrednio końcowego sprawdzenia wyrobu, lecz etapu dostaw, gdzie kontroluje się zgodność surowców z normami. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że każdy aspekt produkcji musi być kontrolowany na końcu procesu, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji etapów wytwarzania. Efektywna kontrola ostateczna opiera się na sprawdzeniu gotowych produktów pod kątem zgodności z projektem, co zabezpiecza przed wypuszczeniem na rynek wyrobów, które mogą nie spełniać oczekiwań konsumentów.

Pytanie 31

Przyczyną awarii maszyny stębnowej, w której dochodzi do łamania igły podczas szycia, jest

A. niedokładne umiejscowienie bębenka w chwytaczu

B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

C. nieprawidłowe nawlekanie nitki górnej do igły

D. resztki nitki górnej w chwytaczu

Wielu ludzi ma tendencję do mylenia przyczyn łamania igły w maszynie stębnowej. Często wskazują na różne usterki, jak np. wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej czy jakieś resztki nitki w chwytaczu. O ile uszkodzenie w płytce ściegowej może wpływać na jakość szycia, to nie ma bezpośredniego związku z łamaniem igły, bo w momencie szycia igła w ogóle z płytką kontaktu nie ma. Jeśli chodzi o resztki nitki w chwytaczu, to one nie łamią igły, tylko mogą powodować zacięcia, co też nie jest najlepsze. A błędne nawleczenie nitki górnej? Też może sprawić problemy, ale nie jest przyczyną łamania igły. Często ludzie po prostu nie rozumieją, jak to wszystko działa razem, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jak różne elementy wpływają na siebie i co należy robić, żeby maszyna działała jak najlepiej.

Pytanie 32

Jaką maszynę należy wykorzystać do robienia dziur w męskiej koszuli?

A. Dziurkarkę bieliźnianą

B. Guzikarkę

C. Ryglówkę

D. Dziurkarkę odzieżową

Wybór niewłaściwej maszyny do wykonywania dziurek w koszulach męskich może prowadzić do wielu problemów produkcyjnych oraz jakościowych. Ryglówka, która jest przeznaczona do szycia i wzmacniania szwów, nie jest narzędziem do wycinania dziurek. Może być użyta do szycia guzików, ale nie do ich mocowania przez stworzenie odpowiednich otworów. Użycie ryglówki do wykonania dziurek mogłoby skutkować uszkodzeniem materiału, a także brakiem precyzji, co w efekcie obniżyłoby jakość wykończenia odzieży. Guzikarka, z kolei, jest maszyną przeznaczoną do mocowania guzików, a nie do wycinania dziurek. Jej zastosowanie w kontekście dziurek jest zatem całkowicie niewłaściwe, co często wynika z błędnego zrozumienia funkcji tych maszyn. Dziurkarka odzieżowa mogłaby wydawać się odpowiednia, ale nie jest tak precyzyjna w przypadku delikatnych materiałów, jaką jest koszula męska, której konstrukcja wymaga większej dbałości o szczegóły. W rezultacie, nie tylko nie spełniłaby wymagań dotyczących jakości, ale także mogłaby powodować uszkodzenia tkaniny czy deformacje. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie produkcji odzieży korzystać z narzędzi dostosowanych do specyficznych funkcji, co wspiera zachowanie wysokich standardów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 33

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. RvRv

B. RvNv

C. PcPl

D. SySvXpTp

Odpowiedź SySvXpTp dotyczy pomiaru, który wykonuje się na figurze kobiecej od siódmego kręgu szyi w dół. To jest istotny pomiar, bo ma wpływ na długość sylwetki, co jest mega ważne przy szyciu ubrań na miarę. Ten skrót oznacza: Szyja (Sy), Szyja w pionie (Sv), Wysokość piersi (Xp) oraz Wysokość talii (Tp). Na przykład, ten pomiar jest kluczowy przy projektowaniu bluzek czy sukienek, bo dobrze dopasowane ubranie jest wygodne i wygląda super. Jak dobrze wykonasz te pomiary, to efekt będzie lepszy, a ubranie lepiej się układa na sylwetce. W krawiectwie i modzie to jest naprawdę ważne, żeby krój był dobrze przemyślany. Przy odpowiednich pomiarach sylwetka będzie się prezentować lepiej, co w branży mody ma ogromne znaczenie.

Pytanie 34

Jaką tkaninę można zalecić klientce na letnią bluzkę z kołnierzykiem?

A. Żorżetę.

B. Dymkę.

C. Kreton.

D. Batyst.

Kreton, choć lekki, jest zazwyczaj nieco grubszy od batystu i może nie zapewniać takiej samej przewiewności, co w przypadku letnich bluzek koszulowych może być problematyczne. Kreton jest również bardziej sztywny, co sprawia, że odzież z niego wykonana może być mniej komfortowa w wysokich temperaturach. Dymka, z kolei, to tkanina często używana do produkcji bielizny lub odzieży nocnej, a jej właściwości mogą nie być optymalne do letnich bluzek, które wymagają bardziej oddychających materiałów. Żorżeta, mimo że jest znana z eleganckiego wyglądu i lekkości, zazwyczaj ma większą zawartość syntetycznych włókien, co również może ograniczać jej przewiewność oraz komfort użytkowania w upalne dni. Wybór tkaniny na letnią bluzkę koszulową powinien opierać się na analizie właściwości materiałów oraz ich zastosowań, a nie tylko na ich wizualnym aspekcie. Niezrozumienie różnic między tymi tkaninami może prowadzić do wyboru materiałów, które są nieodpowiednie w kontekście sezonu letniego, co w rezultacie wpływa na komfort użytkownika.

Pytanie 35

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

B. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

C. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

D. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

W przypadku kontroli jakości wykrojów, odpowiedzi opierające się na dokumentacji technicznej oraz technologicznej nie oddają pełnego obrazu praktyki. Dokumentacja techniczna wyrobu odzieżowego zawiera ogólne informacje oraz specyfikacje, ale nie zawsze precyzuje szczegóły dotyczące kształtu i wymiarów poszczególnych elementów. W praktyce, dokumentacja technologiczna może zawierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do kontroli jakości wykrojów. Należy zauważyć, że formy części konstrukcyjnych wyrobu mogą być jedynie ogólnymi modelami, które nie uwzględniają szczegółowych wymagań dotyczących każdej konkretnej sztuki odzieży. Błędem jest zakładanie, że dokumentacja sama w sobie wystarczy do oceny jakości; rzeczywiste porównanie z fizycznym wzorcem, jakim są szablony, daje znacznie lepsze rezultaty w zakresie kontroli jakości. Posiadanie szablonów wzorcowych umożliwia także łatwiejsze wykrywanie błędów w produkcie, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w branży odzieżowej. Używanie jedynie wymiarów z dokumentacji może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia to fizycznych różnic, które mogą się pojawić w trakcie produkcji. Efektem tego może być zwiększenie liczby wadliwych produktów oraz niezadowolenie klientów.

Pytanie 36

Jakie urządzenie wykorzystuje się do wycinania elementów odzieżowych z materiału o grubości 100 mm?

A. Elektryczne nożyce z nożem kołowym

B. Ręczna krajarka z nożem tarczowym

C. Ręczna krajarka z nożem pionowym

D. Elektryczne nożyce z nożem wielokątnym

Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, krajarka ręczna z nożem tarczowym oraz nożyce elektryczne z nożem kołowym nie są odpowiednimi urządzeniami do wykrawania elementów odzieży z tak dużych nakładów jak 100 mm. Nożyce elektryczne z nożem wielokątnym, mimo że są przydatne w wielu zastosowaniach, nie są przystosowane do cięcia grubych materiałów i mogą prowadzić do niewłaściwego cięcia, co negatywnie wpływa na jakość wykroju. Krajarka ręczna z nożem tarczowym również ma swoje ograniczenia, szczególnie w kontekście grubości materiałów. Tego typu urządzenia są bardziej skierowane na cieńsze tkaniny, a ich użycie w przypadku grubych materiałów może skutkować niedokładnym cięciem i większymi stratami materiałowymi. Z kolei nożyce elektryczne z nożem kołowym, choć efektywne przy cięciu tkanin, nie są odpowiednie do grubych nakładów, ponieważ ich konstrukcja ogranicza siłę cięcia. W każdym z tych przypadków, operatorzy mogą napotkać trudności związane z zachowaniem precyzji i jakości cięcia, co jest kluczowe w procesie produkcji odzieży, w którym istotne jest nie tylko cięcie, ale także zachowanie wysokich standardów wykończenia i estetyki. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia jest kluczowy dla efektywności procesu produkcyjnego.

Pytanie 37

Jaką maszynę specjalistyczną należy wykorzystać do zabezpieczenia brzegów elementów odzieżowych przed strzępieniem?

A. Ryglówka

B. Podszywarka

C. Overlock

D. Pikówka

Overlock to maszyna specjalna, która jest niezbędna w produkcji odzieży, szczególnie w kontekście zabezpieczania krawędzi materiałów. Działa ona poprzez jednoczesne szycie i obrzucanie krawędzi materiału, co skutecznie zapobiega ich strzępieniu. Dzięki zastosowaniu odpowiednich igieł i nici, overlock tworzy estetyczne, elastyczne szwy, które nie tylko są trwałe, ale również zachowują się dobrze pod wpływem rozciągania. W praktyce, overlock jest często wykorzystywany do wykańczania szwów w bluzkach, sukienkach, spodniach i wielu innych elementach odzieży. Użycie tej maszyny zgodne jest z normami branżowymi, które zalecają stosowanie technik obrzucania w celu zapewnienia wysokiej jakości wykończeń. Warto również dodać, że overlock pozwala na szybszą produkcję dzięki swoim zaawansowanym funkcjom, co jest istotne w przemyśle odzieżowym, gdzie czas realizacji jest kluczowym czynnikiem konkurencyjności.

Pytanie 38

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 52,00 zł

B. 64,00 zł

C. 76,00 zł

D. 88,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.

Pytanie 39

Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?

A. w oparciu o formę konstrukcyjną

B. odzieżową

C. w oparciu o siatkę konstrukcyjną

D. spatialną

Modelowanie form spodni podstawowych na podstawie siatki konstrukcyjnej jest podejściem, które zapewnia precyzyjne odwzorowanie proporcji i kształtów ciała. Siatka konstrukcyjna stanowi podstawę do tworzenia wykrojów, które są kluczowe w procesie projektowania odzieży. Dzięki zastosowaniu siatki, projektant może zdefiniować wymiary, takie jak obwody talii, bioder czy długość nogawki, co pozwala na uzyskanie idealnego dopasowania. W praktyce, siatka konstrukcyjna jest wykorzystywana jako narzędzie do skalowania form w zależności od rozmiaru końcowego produktu. W branży odzieżowej standardy, takie jak ISO 8559-1:2017, przedstawiają zasady dotyczące tworzenia siatek rozmiarowych, które uwzględniają różnorodność sylwetek. Przykładem zastosowania tej metody jest proces tworzenia wykroju spodni, gdzie na podstawie siatki konstrukcyjnej wykonuje się odpowiednie przekształcenia, by uzyskać formę, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna, co jest kluczowe dla komfortu noszenia.

Pytanie 40

Jakie z wymienionych urządzeń szwalniczych powinny być wykorzystane w procesie szycia klasycznych spodni z wełny?

A. Overlock, maszynę stębnową, ryglówkę

B. Maszynę łańcuszkową, dziurkarkę, podszywarkę

C. Guzikarkę, maszynę stębnową, obrębiarkę

D. Maszynę łańcuszkową, fastrygówkę, overlock

Wybór nieodpowiednich maszyn szwalniczych w procesie konfekcjonowania klasycznych spodni wełnianych może prowadzić do wielu problemów zarówno estetycznych, jak i praktycznych. Maszyna łańcuszkowa, mimo że często stosowana w szyciu, nie jest odpowiednia do mocnych szwów wymaganych w odzieży wierzchniej, ponieważ jej konstrukcja nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości. Jej zastosowanie może skutkować łatwym rozrywanie się szwów, co jest szczególnie niepożądane w przypadku spodni, które muszą znosić dużą eksploatację. Dziurkarka i podszywarka również nie spełniają wymogów dotyczących wytrzymałości i estetyki spodni wełnianych, gdyż ich główne zastosowanie to wykonywanie dziurek i podszywanie elementów, co nie jest kluczowe na etapie konfekcjonowania spodni. Guzikarka, choć istotna w produkcji odzieży, nie ma zastosowania w kontekście tworzenia podstawowej struktury spodni. Zastosowanie obrębiarki w tym procesie jest ograniczone, ponieważ jej rola koncentruje się na obróbce krawędzi materiałów, a nie na łączeniu ich. Takie wybory mogą prowadzić do obniżenia jakości wyrobu końcowego, co jest sprzeczne z wysokimi standardami oczekiwanymi w branży mody. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest zrozumienie specyfiki maszyn szwalniczych oraz ich zastosowania w różnych etapach produkcji odzieży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej